KRUISREDDERS IN ITALIExml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De kruis-redders: Italianen slaan samen terug tegen de EU

E.J. BRON - 13 NOVEMBER 2009

Steeds meer mensen klagen over het ”verval van waarden” in hun omgeving. Apathisch en schouderophalend vragen ze zich af wat men daartegen zou kunnen doen. De Italianen doen het ons deze dagen voor. Het hele land rebelleert, staat op als één man en verzet zich tegen de EU. Bij de strijd om het kruis laten de Italianen namelijk niet met zich spotten.

Het jongste vonnis van het Europese gerechtshof voor mensenrechten heeft in Italië datgene bereikt waartoe duizenden priesters niet in staat waren: het heeft alle mensen in het land onder het kruis verenigd. Een christelijk kruis in een klaslokaal van de staat zou, volgens de EU-rechters, de godsdienstvrijheid van de scholieren schenden. Sindsdien tiert Italië. Kerk en staat ruiken een frontale aanval op de christelijke gebruiken en gewoonten. De beslissing van Straatsburg heeft nu geleid tot een competitie van het ophangen van nieuwe kruisen in het hele land – het tegendeel van datgene wat de rechters in Straatsburg wilden bereiken.

De voorzet werd gegeven door de Italiaanse minister van Defensie Ignazio La Russa in een discussie op televisie: ”Alle kruisen blijven hangen”, schreeuwde de minister van Defensie, ”laat ze (de tegenstanders van het kruis) toch sterven, samen met deze internationale schijnheilige instellingen!” Sindsdien worden het land en de christelijke waarden verdedigd. En het leger heeft gedreigd iedereen neer te schieten, die geen gehoor geeft aan het bevel van de minister van Defensie. Zo’n drastisch bevel zou helemaal niet nodig zijn geweest. Want vooral de burgemeesters zien eindelijk een mogelijkheid om eens even wat te laten zien aan de gehate EU-duivels.

In San Remo in het noordwesten van Italië heeft burgemeester Maurizio Zoccarato een twee meter hoog kruis in het gemeentehuis neergezet. En hij heeft alle schooldirecteuren ertoe opgeroepen kruisen in de klassen te hangen. In de stad Busto Arsizio in de buurt van Milaan liet het gemeentebestuur de EU-vlaggen aan de overheidsgebouwen halfstok hangen. Een groot, compleet nieuw kruis schittert aan de façade van het Bellini-theater van Catania op Sicilië. Steeds meer Italiaanse gemeentes bestellen nieuwe kruisen voor hun scholen. Bijvoorbeeld Sassuolo in de provincie Modena in Noord-Italië: daar bestelde de stad 50 nieuwe kruisen. Die moeten in alle schoolklassen worden opgehangen waar nog geen hangt.

De 10.000 zielen tellende gemeente Montegrotto Terme – elf kilometer ten zuidwesten van Padua – kondigt in neonverlichting aan: ”Noi non lo tagliamo” – we halen het niet naar beneden. Bedoeld wordt het kruis. De burgemeester van de stad Treviso in het noordoosten van Italië vatte de situatie kort samen: ”We bevinden ons in het rijk van de waanzin, dat is een beslissing die schreeuwt om wraak. Het gerechtshof zou vanwege de misdaad die het heeft gepleegd, een proces tegen zichzelf moeten aanspannen!”

De burgemeester van Assisi stelde voor om bij de kruisen in de klaslokalen ook nog kerstkribben te zetten. En de burgemeester van Triëst deelde mee, dat alles zo zou blijven zoals het is – de kruisen blijven hangen. De Kamer van Koophandel en Industrie van Rome verzoekt alle zakenmensen duidelijk zichtbare kruisen op te hangen. In de gemeente Abano Terme – waar de geïmmigreerde atheïst woont die een klacht had ingediend over het kruis – vinden nu voor de scholen demonstraties plaats voor het kruis van Christus. De burgemeester van Galzignano Terme in de provincie Padua, Riccardo Roman, gaf opdracht om direct kruisen op te hangen in alle openbare gebouwen – niet alleen in scholen, ook in het gemeentehuis en in musea. De politie zal regelmatig controleren of het bevel werd uitgevoerd, anders dreigt er € 500 boete. En burgemeester Maurizio Bizzarri van de gemeente Scarlino in de zuidelijke Toscane legt € 500 boete op aan iedereen die in openbare gebouwen een kruis naar beneden haalt.

In de stad Trapani, in het uiterste westen van Sicilië, bestelden de president en de andere leden van de provinciale regering op eigen kosten 72 kruisen. En in de stad Napels kun je op de muren nu in graffiti lezen: ”Trek een kruis naar beneden en ik trek je hand eraf!” Er is geen gemeente meer in Italië die zich niet verzet tegen het vonnis van de rechters in Straatsburg. Heel Italië is verenigd. En het verval van waarden is op dit moment beslist geen thema in Italië – integendeel, men heeft zijn traditionele waarden weer teruggevonden.  Daarvoor zou men de rechters in Straatsburg eigenlijk dankbaar moeten zijn.

Bron:

http://info.kopp-verlag.de/news/italienische-kreuz-retter-schlagen-vereint-gegen-die-eu-zurueck.html          

Auteur: Udo Ulfkotte

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron IN Het Vrije Volk

Boeketje frisse Digitalis

(geplukt onder het zingen van O Kruise den Vlaming)

Wens alleen maar de film (met Fernandel) van Don Camillo en Peppone in herinnering te brengen…Deze dateert uit de jaren ’50 maar de situatie is nog niet veranderd op het Italiaanse platteland.

Niet alleen mag er niet geraakt worden aan de christelijke symbolen, maar waag het ook niet als buitenlander hun Paus belachelijk te maken! Zelfs het meest verstokte archetype van een communist zal U opmerken, dat het spijts alles, ook nog een Staatshoofd is….Papparazzi voor Papa (=Paus) Rathzinger is al teveel!

En dat laatste feit zou er in Vlaanderen wel eens mogen in gehamerd worden door wat er nog rest van het kerkelijk gezag…..

Klinkt dit een beetje te ultramontaans? Dan wil ik er volgaarne aan toevoegen dat Vlaanderen niet veel reden heeft om fier te zijn op Rome….Daarvoor zijn we in het verleden te vaak bij den bok gezet geweest!

Maar laten we met het badwater ook niet het kind weg gooien!  Zonder de Romeinen (en Rome) hadden wij nu misschien nog in dierenhuiden rondgelopen…..

Alle gekheid op een stokje…..Omdat ik onlangs het spreekwoord van dat badwater weggooien uitgelegd kreeg, wil ik hier deze kennis delen.

In vroeger tijden, op wasdag, waste zich eerst de Heer des Huizes, dan de Moeder, dan de zonen allemaal, en al de dochters. Laatst kwamen de vele baby’s aan de beurt en pas dan mocht het badwater weggegooid worden, waarbij vooral goed moest opgelet worden dat er in dat troebel zeepsop geen eentje was achtergebleven…..

In de gauwte werd mij ook het gebruik van het bruidsboeket uitgelegd.

Weeral in oude tijden waren die bloemen gewoon camouflage voor de kwalijke lichaamsgeuren van de bruid…..

Gezondheid!