OMTRENT GEERT WILDERS

Extremisme en de kunst van het verdacht-maken
08-11-2009 - Clark Kent - Het vrije volk

In Iskander

Geert Wilders ís extreem, omdat hij onderscheid maakt tussen beschaving en barbarij, tussen goed en kwaad, tussen wit en zwart. De gematigden zetten alle zeilen bij om alles en iedereen onder de kleur grijs te scharen en noemen dit “de boel bij elkaar houden”. Het is Wilders’ morele helderheid die een bedreiging voor hun cultus van morele grijsheid is.

"In any compromise between good and evil, it is only evil that can profit." --Ayn Rand

Wilders extremer dan krakers, dierenrechtenfanaten of antifa? De eendrachtige samenwerking tussen het Ministerie van Binnenlandse Zaken, de pseudowetenschappers Hans Moors, Jaap van Donselaar en Bob de Graaff en de Volkskrant vormt het voorlopige hoogtepunt van het morele bankroet dat onze maatschappelijke orde ernstig ondermijnt.

Het lijkt wel of de pseudowetenschappers in Wilders een groter gevaar zien dan in radicale dierenrechtenactivisten en antifascisten, terwijl juist deze groepen zich regelmatig schuldig maken aan geweld, vernieling van eigendommen en andere vormen van ‘buitenparlementaire oppositie’. Krakers mochten in hun hoogtijdagen graag een robbertje vechten met de ME, waarbij hele straten in oorlogszones veranderden, en de laatste jaren werden politieagenten die belast waren met de ontruiming van gekraakte panden zelfs geconfronteerd met boobytraps.

De meest uitgesproken critici van Wilders vinden een wettelijk verbod op kraken echter overbodig en spreken zelfs van “een typisch voorbeeld van overbodige Haagse wetgeving”. Linkse gemeenten zullen alles doen om het kraakverbod te saboteren. Over systeemhaat gesproken.

Anders dan de ‘linkse idealisten’ heeft Wilders nooit geweld gebruikt, noch daartoe opgeroepen. Als iemand zou beweren dat hij net zo’n hekel heeft aan de builenpest of mensen zuur in het gezicht gooien als aan het gezeur van zijn schoonmoeder, kun je alleen maar concluderen dat het enige object van zijn haat zijn schoonmoeder is. Waarom verafschuwen de wetenschappers juist Geert Wilders zo?

Daartoe moeten we eens goed kijken naar hun motivatie om Wilders extreem rechts te noemen. Hij zou de nadruk op het eigene leggen, en de gevestigde orde verafschuwen. Maar roept Wilders op tot het weren van vreemde cultuurelementen? Wil hij Amerikaanse fast-food restaurants of Chinese restaurants verbieden, oosterse filosofie enz. enz? Wordt het functioneren van onze overheid bedreigd door PVV-milities, die door de straten marcheren?

Nee, Wilders waarschuwt tegen de islam omdat die een bedreiging vormt voor onze rechtsorde, onze vrijheid en onze cultuur. Onze opvattingen over hoe we met elkaar om horen te gaan. Gelijke rechten voor man en vrouw, vrijheid van godsdienst inclusief het recht van geloofsafval. Wilders komt op voor behoud van de westerse beschaving.

De islam wijkt sterk af van onze beschaving: het universum wordt niet beheerst door causale wetten, maar gehoorzaamt aan de wil van Allah. Geloof en goddelijke openbaring zijn de ultieme bron van kennis, niet observatie van feiten uit de werkelijkheid en conceptuele integratie daarvan door de Rede.

Dit heeft ertoe geleid dat de islamitische wereld sociaal-economisch nog steeds een dorre woestijn is, terwijl het Westen een oase van materiële overvloed en technologische ontwikkeling is.

Ook cultureel gaapt er een enorme kloof tussen het Westen en de islam.

In de ethiek draait alles om gehoorzaamheid aan de wil van Allah, niet om de vrijheid van geweten. Politiek is er geen ruimte voor democratie, geen door mens gemaakte wetten, tenzij men binnen het kader van Allahs wetten blijft.

Vrome moslims vliegen ethisch op hun automatische piloot genaamd Allah. Menselijkerwijs is best te begrijpen dat het Westen het stenigen van overspeligen, waaronder slachtoffers van verkrachting, verafschuwt. Maar het is de Wil van Allah. Voor het eigen geweten is er geen ruimte. Moreel is de islam volkomen failliet.

De tegenstelling tussen het Vrije Westen en de islam is er dan ook een van beschaving vs. barbarij.

Wilders benoemt de tegenstelling tussen beschaving en barbarij in heldere morele termen, als een verschil van dag en nacht, tussen goed en kwaad, wit en zwart. Dát is Wilders’ doodzonde in de ogen van zijn aanklagers.

Voor Wilders’ aanklagers is het bekritiseren van andere culturen en het aanspreken van mensen op hun gedrag en de waarden waar zij voor kiezen net zo erg als het kleineren van mensen vanwege aangeboren kenmerken als sekse of ras. Zij hebben zelfs een Orwelliaans begrip in stelling gebracht om islamkritiek aan de kaak te stellen als een vorm van racisme: islamofobie.

Collectivisme vs. individualisme De wortel van het probleem is gelegen in het verschil tussen de Amerikaanse en Franse Revolutie: Europese intellectuelen hebben het idee van de rechten van het individu nooit goed kunnen of willen begrijpen. Voor hen was emancipatie in hoofdzaak de overgang van de mens als slaaf van een absolute staat, belichaamd door een absolute vorst naar de mens als slaaf van een absolute staat die werd belichaamd door het volk of een klasse. Een overgang van feodalisme onder een absolute vorst naar socialisme, waarin de mens werd bepaald door de klasse waartoe hij behoorde.

Onze intellectuelen gaan niet uit van gelijkheid voor de wet van individuele burgers, maar van maatschappelijke en materiële gelijkheid voor tribale entiteiten. Groepen die worden gekenmerkt door hun sociaal-economische status, sekse, etniciteit en een nauw daarmee verbonden culturele identiteit. Van een vrije wil en aansprakelijkheid voor gedrag kan natuurlijk geen sprake zijn, want die manifesteren zich juist op individueel niveau.

Het multiculturalisme – de cultus van morele grijsheid – is in feite de eigentijdse, culturele component van het collectivisme. De economische component is het socialisme. Het hoeft ons dus niet te verbazen dat vooral linkse partijen de fanatiekste aanhangers van de multikul zijn.

Wilders’ critici en aanklagers zijn vol overtuiging toegewijd aan een cultus van morele grijsheid. Om de boel bij elkaar te houden moet de illusie van de gelijkwaardigheid van groepen koste wat kost in stand worden gehouden: iedereen is grijs. De werkelijkheid is natuurlijk anders. Culturen hebben een zeer uiteenlopende staat van dienst als het gaat om de rechten van de mens, om welvaart en welzijn, om beschaving vs. barbarij.

Om de kloof te dichten wordt de geschiedenis van het Westen gereduceerd tot een zwartboek van kruistochten, eeuwen van antisemitisme, de Spaanse Inquisitie, kolonialisme en slavernij en natuurlijk de twee wereldoorlogen. De geschiedenis van andere culturen wordt evenzeer gereduceerd tot een bloemlezing van culturele en economische hoogtepunten: zie bijvoorbeeld de overdrijving van de bijdrage van de islam aan de moderniteit.

Mensen die de cultus van morele grijsheid uitdagen worden als zeer bedreigend gezien, want hun kritiek maakt korte metten met de illusie van gelijkwaardigheid van culturen en daarmee dus ook van de groepen die door Wilders’ aanklagers ten onrechte als maatschappelijke entiteiten worden gezien, die onveranderlijk zijn gedetermineerd door hun etniciteit en cultuur.

Wilders benadert moslims juist als individuen, met een vrije wil en verstand die kunnen worden aangesproken op hun gedrag en de waarden waar ze voor kiezen. Hij heeft immers herhaaldelijk gezegd dat moslims die onze rechtsorde aanvaarden en respecteren hier welkom zijn en op hulp kunnen rekenen om hun integratie in de Nederlandse samenleving te voltooien.

Het is Wilders’ keuze voor de beschaving en tegen de barbarij die hem ‘extreem’ maakt.

"If an uncompromising stand is to be smeared as 'extremism,' then that smear is directed at any devotion to values, any loyalty to principles, any profound conviction, any consistency, any steadfastness, any passion, any dedication to an unbreached, inviolate truth -- any man of integrity." -- Ayn Rand in " 'Extremism' or The Art of Smearing"

Boeketje Digitalis

(fris geplukt en  in vers bronwater gezet)

Morele helderheid…

Sta mij toe dit in contrast te plaatsen met de ‘rustige vastheid’ van een politicus om wier grijsheid de wereld ons benijdt, en U begrijpt waarom dit artikeltje bij mijn voorkeur-archief thuishoort. Veilig opgeborgen op mijn vast schijf, waarvan voortdurend veilige kopij bewaard wordt….Wie schrijft, die blijft, U weet wel….

Om het in mijn geliefd West Vlaams dialect te zeggen: zij pissen tegen de maand’, waarbij Wilders natuurlijk die maan voorstelt, en ‘zij’ de grijze na-ijverige jaloersaards zijn die niet weten van welk hout pijlen maken, maar toch willen schieten om te beschadigen.

Morele helderheid…Zou ik ook kunnen hertalen in ‘rechtlijnige beginselvastheid’ en daarmee ben ik weer beland bij het Vlaams Belang….

Om in die drie uitdrukkingen na te gaan waar de actie schuilt. Wie zijn de ma,,e, van de daad? Deze die ‘vastheid’ uitdragen, net zoals onbeweeglijke rotsformaties zinnebeeld staan voor deugddoende acties? Of de rustige zekerheid van alles te beheersen door een zalig nietsdoen?  Ik noem dat op eieren lopen…..

Een samenleving die op eieren loopt, eindigt meestal in een omelet…

Morele helderheid en rechtlijnige beginselvastheid bergen het begrip ‘actie’ op zichzelf. Zij verkopen geen appelen voor citroenen! Beiden zijn wat ze zeggen, en zeggen wat ze zijn.

Zijn wij daarvoor rechtse extremisten?

Als wij staan voor morele helderheid en rechtlijnige beginselvastheid, en daardoor rechts en extremistisch genoemd moeten worden, laat het ons dan ook maar zijn, en ernaar handelen. Net zoals het scheldwoord ‘Geus’ in de godsdienstoorlogen uiteindelijk een ere-titel bleek te zijn…..Tot spijt van de Spaanse bloedhond Alva….

14-11-2009 om 15:35 geschreven door digitalia  

WIR SIND DAS VOLK

Maine stemt tegen het homohuwelijk [naar index]
04-11-2009 - Michael van der Galien - Dagelijkse Standaard

In Iskander

Inwoners van de Amerikaanse staat Maine stemden gisteren tegen een wet die het homohuwelijk gelegaliseerd had. Het overwegend linkse Congres van de staat had de wet er doorheen gedrukt, maar het electoraat moest zijn mening ook nog geven. Net als in iedere andere Amerikaanse staat waar kiezers hun mening over dit onderwerp eerder al gaven, stemden ook de inwoners van Maine voor het behoud van het traditionele huwelijk.

Connecticut, Iowa, Massachusetts, New Hampshire en Vermont zijn de enige staten waar twee mensen van hetzelfde geslacht mogen trouwen. De reden? Kiezers mochten zich daar niet over de materie uitspreken. Was er in deze staten ook een referendum geweest, dan hadden in ieder geval een paar van die staten een dergelijk wetsvoorstel ongetwijfeld eveneens afgewezen.

Bovenstaande verklaart waarom we dit debat nooit echt hebben mogen voeren in Nederland en waarom er hier geen referenda over zijn geweest. Samenlevingen zijn over het algemeen sociaal gezien redelijk behoudend. Dit geldt zelfs voor linkse en tolerante staten zoals Maine en, jawel, Nederland. Als het parlement ook in dit land de mening van de kiezers had gevraagd, is het nog maar de vraag of het homohuwelijk er zou zijn gekomen.

*****************************

Boeketje Digitalis

(fris uit de morgenstemming)

Zou het dan toch waar zijn, dat de tekenen des tijds niet loochenen?

In Berlijn kregen ze de muur omver, en wat later werd Berlijn weer de hoofdstad van de Bondsrepubliek, tegenin de zin van de toenmalige wereldleiders. Het gaat zelfs zo ver, dat we aan de Arc de Triomphe in Parijs op 11 November 2009 het Duits volkslied hoorden spelen….Even dacht ik aan de ‘Nürenberger Festspoele’ en de film Triumph des Willen’ van de fotografe Leni Riefenstahl….Wat niet iets is om lang bij te blijven bij stilstaan.

Was het niet de grote Marc Eyskens die in interview kwijt wilde, dat verkiezingen het echte regeringswerk blokkeerden? Of hoe een ‘Verlicht Despoot’ in de huid van een Tjeef kan kruipen! Als verkiezingen, en die zijn dan nog geforceerd, al remmend werken op het echte ‘werk’, wat moet het dan zijn met referenda!

In Zwitserland wordt de minarettenbouw onderworpen aan een bindend referendum. Indien positief, dan mag er over gans het grondgebied geen enkele minaret komen…Want minaretten zijn de uiterlijke bewijzen dat een gebied gemoslimiseerd is…Per einde november weten we de uitslag. Het tumult over de in Italië voortaan verboden kruisbeelden zal wel een pad in de korf zijn van de Muzelman-lovers….

Het is dus hoog tijd dat in ieder land er een Willem Tell opstaat, die zijn pijl richt op het hart van ‘de landvoogd’.in plaats van op de appel op het hoofd van zijn zoontje. Volgens de legende eiste deze landvoogd alleen dat men zijn hoef (op een paal) zou groeten. Op die basis zou de Europese kolos een ganse batterij pijlen op zich gericht moeten voelen.

Vraag: zou ‘Europa’ bestaan (in de huidige vorm), als er in al de lidstaten een referendum was gehouden? Indien niet, waarom komen we dan niet in opstand? Zie de hoed van Willem Tell!

De vraag stellen is ze beantwoorden! Idem dito over die massa-immigratie….

‘Strassburg’ verbiedt de kruisbeelden in Italie, en gans het land komt in opstand daartegen…(Zie volgend stukje) maar ziehier een paar denkpistes die wij, bij onze 2-daagse reis naar Vlaanderen van begin November, in de auto met elkaar bespraken  onderweg. Jammer genoeg was er geen verbinding met ‘Brussel’ of ‘Strassburg’ waar wij nochtans doorreden….

-         Laat de bewegwijzering voor autowegen overal dezelfde zijn: Blauw (of groen). Ieder land voert nu zijn eigen kleur….Volgt men in Frankrijk de Belgische of Italiaanse kleuren (groen) dan bereikt men zijn bestemming via binnenwegen. Had maar de blauwe wegwijzers moeten volgen voor de autostrade.

-         Laat de snelheidsbeperking overal op dezelfde criteria vaststellen. Nu is het een warboel van andere beperkingen per land…

-         Taalperikelen? Vertaaldiensten? Laat iedereen één vreemde taal (dezelfde) leren. Desnoods Esperanto.

-         Politiediensten: weg met alle grensbeperkingen.

-         Toldiensten: overal ofwel in voege, maar liefst overal afgeschaft. Niet wachten op ‘rekening rijden’ Een jaarlijks tol-vignet zoals in Zwitserland, voor iedereen, is een goede tussenoplossing.

-         Laat de ingenieurs van Bruggen en Wegen elk een stage van minstens één jaar doorbrengen bijvoorbeeld in Italië of Zwitserland, om onderhoud, herstelling en zelfs aanleg te copiëren. Esthetica, snelheid en degelijkheid: in de on-staat b. moeten ze nog alles leren.

-         Bewapen elke werkloze met spons en zeemvel en doe ze de verkeerstekens onderhouden en ontdoen van stof en vuil. Vooral reflectoren. In Italië vervangen ze, met een lichte overdrijving gezegd, overal de straatverslichting. Is kosten besparend (aanleg en verbruik), goed voor de ozonlaag en het milieu en men kweekt geen luiaards.

-         Het idee van Brulboei JMDD om verdiepen op de autostrade te bouwen, is nog zo gek niet. Ga maar eens zien in Luzern, rond Boulogne, Modena en Firenze. Futuristischer kan men het zich niet indenken. En weg! files en accidenten: Ik zou zelfs spreken van drie-dimensioneel verkeer, waren daar niet die geluidschermen en bovengrondse tunnels die alles in goede banen leiden. Zelfs geitenwollensokkendragers zouden hier tevreden zijn!

Maar neen! Europa, zo links als Stalin, Hitler en Mussolini in één persoon, houdt zich liever bezig met de kromming van de bananen, met volksverlakkerij (opwarming van de aarde) en andere trivialiteiten, om ondertussen de mensen te doen vergeten dat er stilaan een nieuw ‘ijzeren gordijn’ wordt neergelaten….Alhoewel ik liever zou spreken van een ‘papieren gordijn’…..Wat zou U zeggen van de bepaling, dat een mening uiten die een ander zou kunnen storen, strafbaar is? Die bepaling bestaat nochtans, en de on-staat belgië heeft ze reeds overgenomen, om o.a. op deze basis het Vlaams Belang veroordeeld te krijgen voor schrapping van de partijfinanciering….Het wachten is alleen op het goede moment…

..

14-11-2009 om 13:09 geschreven door digitalia  

ONZE IDENTITEIT

(Walter Pauli in De Morgen)

Andermaal bracht de Franse president Sarkozy de linkse oppositie in zijn land in een lastig parket. Dit keer door een debat te starten over "identité". Links foetert over een electoraal manoeuvre, en dat is het ook. Maar het is ook veel meer. In alle westerse landen, zeker die met een aanzienlijke en visibile aanwezigheid van moslims, woeden er debatten, discussies en polemieken over de definities van nationale of collectieve identiteiten.
En haast overal heeft de linkerzijde koudwatervrees om dat debat aan te gaan. Behalve om uit te leggen dat het een fout debat is, met identiteit als een hol begrip. Ach, natuurlijk is een containerbegrip als identiteit gesneden koek voor stoethaspels allerhande. Minister Geert Bourgeois die de Vlaamse identiteit bedreigd vindt als Clouseau een slecht liedje over België zingt. Geert Wilders die uit een paar Koranverzen meent te moeten opmaken of iemand incompatibel is met de Nederlandse volksaard. Maar het is niet omdat er rond dit begrip veel onzin verteld wordt, of omdat identiteit gemakkelijk politiek misbruikt wordt, dat het een daad van burgerzin zou zijn er laffelijk over te zwijgen.

Net als in Frankrijk zijn het ook in België en Vlaanderen vooral mensen die zichzelf als open en tolerant definiëren, die vervolgens amper uit hun woorden kunnen of willen komen als hen gevraagd wordt om een antwoord op: open, tolerant en solidair met wie of wat? Ze vrezen namelijk dat zo'n debat het oude racisme een nieuw en softer cultureel cachet geeft. Maar dat hoeft niet.

Zoals Yves Desmet in "Zeno" opmerkt: "In een debat hoort ook plaats te zijn voor compromis en verzoening, iets waar we in dit land altijd al in geslaagd zijn. Waarom zouden we dat met de islam niet kunnen? We zijn te afhankelijk van elkaar geworden om nog een andere keuze te hebben." Volgens VUB-socioloog Mark Elchardus helpt het daarbij de zaken duidelijk te benoemen. Zeg niet meer "allochtoon", stelt hij voor, maar "vreemde". Niet om vreemden als eeuwige Fremdkörper te stigmatiseren. Wel om te kunnen spreken waarover het vaak gaat: om fricties allerhande rond "vreemde" aspecten.

Wat eigen is, wat vreemd, hoe daarmee om te gaan, waar grenzen trekken, wat tolereren, wat afwijzen, en waarover intussen heerlijk van mening verschillen: dat is toch het wezen van elk debat over identiteit?

**********************************

Boeketje Digitalis

(op bedje van glasscherven en van gebroken illusies)

De wereld, of liever de Linkse Kerk, ontdekt de dageraad van de zelfkennis: we hebben een identiteit, die gevaar loopt…..Dat ze zelf aan de basis van het gevaar liggen, wordt even vergeten.

Mag ik ze deze keer vergelijken met een autokaravaan die door het landschap trekt, langs de weg vol glasscherven en gebroken illusies? Naar het einde van de rit toe, zijn de banden leeg gelopen en valt de karavaan uit elkaar. En nochtans: ze hadden het zo goed gemeend en het landschap was er zo wondermooi….Of laat mij een betere beeldspraak proberen: deze van de boer die jarenlang zijn akker verwaarloost, ondertussen oogst wat er vanzelf gegroeid is, en na 304040 jaar tot de vaststelling komt dat zijn akker wel echt niet meer zijn aller is. Wegens allerlei wildgroei, stel U voor! En hij had het nochtans zo goed bedoeld!….

Ach die droom van de universele mens, maakbaar zoals van boven af gedecreteerd wordt: lijdzaam als een slavenleger van zombies, een mixte van kleuren en herkomsten, zelfs als het Marsbewoners zouden geweest zijn. De geschiedenisboeken staan er vol van. Alle wereldrijken vergaan, waarvan het voorlopig laatste het communisme. Wereldsocialisme is op de terugweg, en de Pax Mobama is al aan de ondergang nog voor het geschitterd heeft. Nu is het Oosten aan de beurt nadat het vele eeuwen lang alleen als wingewest of als onbekend gebied voorkwam in onze atlassen.

Voor mij is het vermakelijk te lezen hoe ‘Links’ de problemen benadadert, tastend als een blinde naar de juiste uitleg, die ze wel weten maar angstvallig met veel mooie woorden verbloemen. Pauli had ook kunnen schrijven : we hebben ons vergist en zullen er voortaan alles aan doen om dit recht te zetten…..Zachte heelmeesters maken stinkende wonden….Maar neen! Met een omtrekkende beweging wordt het probleem (dat niet langer nog te ontkennen valt) omschreven, en dan gebeurt hetzelfde als met de kak van mijn hond: die ziet ook niet om als hij zijn grote ‘commissie’ gedaan heeft.

Zoals Theo Van Gogh nog probeerde, toen hij op straat letterlijk de keel werd overgesneden door een ontheemde vreemdeling: ‘We hadden er toch kunnen over praten’….Ja, van ‘vergaderen’ en ‘debatteren’ weet men alles bij de ‘Linkse Kerk’ Daarvoor bestond er in de USSR het woordje ‘Sovjet’ voor, wat Russisch is voor…vergaderen.

Neen Walterke Paulieke, voor ‘sovetiseren’ is de kans verkeken. Jullie tijd is voorbij. Er moet gehandeld worden en wel met daden die zelfs voor de primitiefste inwijkeling begrijpelijk zijn. Gedraag U, of verdwijn! Wij willen U daarbij zelfs gaarne een handje toesteken. Want jullie zijn hier nooit welkom geweest voor ons. Wel voor de machthebbers van de Linkse Kerk, maar die zijn nu uitgeteld. En voor wat betreft hun overeenkomst met jullie bazen: voortaan kopen we onze olie bij de Russen. Want jullie brol is binnenkort toch uitgeput…En Ivan kan ondertussen onze bevoorrechte handelspartner worden….Ga lekker liggen zonnebaden in jullie zandbak onder de woestijnzon.

En kom nu niet af met ‘de jaren “30” en zo. Wij zijn heel wat beschaafder dan Uw Duitse voorgangers in het socialisme uit die jaren, die deze beschaafde natie zo ver gekregen hebben dat ze, louter uit lijfsbehoud, zelfs mee marcheerde om Uw KZ te bewaken….Maar dat is een andere eigenschap van jullie: de splinter in het oog van de tegenstander uitvergroten tot een balk, om het bos van balken in jullie eigen oog niet te moeten vermelden. Islamfobie staat niet gelijk aan Jodenhaat. Want dan zouden wij een (weliswaar veronachtzaamde) wortel van onze beschaving moeten haten…

Walterke, Walterke, Walterke! Gij moet toch ook weten dat er voor U een betere toekomst zou weggelegd zijn, moest U schrijven voor Kerk en Leven? Gij zingt toch, net als iedere Rooie, het liedje dat meest opbrengt? Dat bestaanszekerheid biedt? Weet U dat de Kerk van Rome op een rots gebouwd is, die al 2000 jaar meegaat?. Wie eerst komt, best maalt… Denk daaraan als U straks bij de personeelsdienst gevraagd wordt...

14-11-2009 om 11:54 geschreven door digitalia  

Pssst

Niet nalaten op Google even te checken wat Wim Van Rooy betekent…Alleen al voor die tip zou ik de meisjes en jongens van het AFF een klapzoen willen geven….Vergeet ook niet dat ik lang geleden al, de suggestie opperde dat het AFF de 5^de Colonne kan zijn van Filip De Winter! Zij trommelen zodanig luid, dat hun boodschap dubbelzinnig wordt. Vandaar mijn bedenking dat ze kunnen dienen als bron van informatie. Als men in staat is hun blog te ontdoen van de vooringenomenheid en het geforceerde taalgebruik is hij best te pruimen.

Pssst II

Over de aanwezigen op deze première wordt niets gezegd. Waarschijnlijk omdat het publiek hoofdzakelijk uit mannelijke toeschouwers bestond. Of was het balkon voorzien voor de dames? Een beetje zoals in de moskee, maar in ieder geval zoals de Profeet het zou gewild hebben….

12-11-2009 om 18:01 geschreven door digitalia  

GELDSTROMEN ONDER MOSKEEEN

Sprookje van de Westermoskee is na tien jaar over [naar index]
09-11-2009 - Lodewijk Dros – Trouw (in Iskander)

Het doek is gevallen voor de Amsterdamse Westermoskee. Progressieven wilden een liberale moslimkathedraal, haviken een moslimbastion. Over tien jaar grootheidswaanzin, een Keulse coup, afgezette bestuurders en een geheime deal. Een reconstructie.

Met twintig graden voelt het buiten als een nazomerdag, maar de herfst is begonnen in het Amsterdamse Rembrandtpark. Het is 27 september 2009. Binnen, in een ernaast gelegen gebouw, debatteren Turks-Nederlandse moslims op de eerste verdieping van de provisorische Aya Sofiamoskee over hun toekomst. Binnenkort moeten ze hun tijdelijke onderkomen uit. Krijgen ze, na jaren wachten, eindelijk hun eigen Westermoskee?

Een paar straten verder is de bouw van een groot complex in volle gang, maar van de Westermoskee die daar zou komen, is slechts een eerste steen gelegd en een eerste paal geslagen.

Op deze zondag hebben de moslims in de Aya Sofiamoskee, verbonden aan de Turkse koepelorganisatie Milli Görüs, hoog bezoek uit Duitsland.

Het is Oguz Ücüncü, secretaris-generaal van het Europese Milli Görüs-hoofdkantoor in Keulen en nogal omstreden. De Duitse justitie verdenkt hem van zwendel en steun aan islamisten. Een andere Milli Görüsverdachte is Ibrahim El-Zayat, een Duits-Egyptische moslim die is ingetrouwd in de familie van de nationalist Necmettin Erbakan, de oprichter van Milli Görüs. Samen zitten de Duitsers in een Nederlandse stichting voor moskeebouw.

Voor de aanwezigen in de Aya Sofiamoskee zijn Ücüncü en El-Zayat bekende gezichten. De gelovigen rekenen er nog steeds op dat de Westermoskee er komt. Het moskeebestuur gaat daar ook vanuit; voorzitter Fatih Dag is strijdlustig. Die Westermoskee, die komt er.

Plotseling, op die 27ste september, wordt de positie van voorzitter Dag onhoudbaar. Ücüncü maakt duidelijk dat de moskeegangers de Westermoskee kunnen vergeten. De topman uit Keulen ontneemt Dag zijn beide bestuursfuncties. Hij is geen voorzitter meer van Aya Sofia en moet ook het veld ruimen als directeur van Manderen BV, het beleggingsbedrijf dat de Westermoskee zou neerzetten.

Wat is er gebeurd? Het is vrijwel onmogelijk om de sleutelfiguren vragen te stellen. „Praten in het openbaar, daar houden ze niet van in Keulen”, zegt een van hen. Voor een reconstructie willen ze wel praten, maar zonder hun naam in de krant.

Over smaak valt te twisten, maar de geplande Westermoskee was in drie opzichten spraakmakend: de architecten waren Joods, het ontwerp was een kruising tussen Ottomaans en Amsterdamse School en het complex van tientallen miljoenen zou de bakermat worden van een westerse islam. Niet de onverdraagzame orthodoxie waar Milli Görüs mee werd geassocieerd en waar de politiek sinds de moord op Theo van Gogh zo graag van af wilde, maar een liberale, moderne islam.

De personificatie daarvan was Haci Karacaer: jong, goedgekleed en welbespraakt, lieveling van de hoofdstedelijke PvdA. Hij maakte zich los van Keulen en bekommerde zich niet om de moeite die zijn moskeeachterban had met zijn progressieve uitlatingen. Hij had succes met het voorbereiden van de Westermoskee, dat telde. Karacaer werd een nationale opinieleider.

Waar hij geen rekening mee had gehouden, was dat het Europese hoofdkantoor van Milli Görüs hem zat was. Hij had de aanslagen van 11 september 2001 ’een aanslag op de vrijheid van meningsuiting’ en op de islam genoemd. Ook had hij meegelopen in een demonstratie tegen islamitische lectuur die opriep homo’s met het hoofd naar beneden van een flat te gooien – een demonstratie die nota bene werd gehouden bij het Amsterdamse homomonument.

In 2005 dumpte ’Keulen’ Karacaer; hij had er met zijn progressieve imago voor gezorgd dat de Westermoskee er zou komen, nu was het tijd voor een herstel van de oude, conservatieve koers. In het geheim tekende het Amsterdamse moskeebestuur een overeenkomst waarin de banden met Keulen strak werden aangehaald.

De onafhankelijke koers was teneinde, hoe zelfstandig men zich in Amsterdam ook mocht presenteren. Vanuit Keulen tekende vastgoedtopman El-Zayat. De AIVD moet ervan geweten hebben – de inlichtingendienst hield net als de Duitse Verfassungsschutz Milli Görüs scherp in de gaten.

Een gevaar voor de voortgang van de bouw was het allemaal niet: in februari 2006 hield minister van justitie Donner een toespraak op het bouwterrein en legde hij de eerste steen voor de ’brug tussen het Westen en de islam’.

Een half jaar later verving ’Keulen’ de in ongenade gevallen Karacaer door een nieuw gezicht: Fatih Dag. Dat was weliswaar een neef van Karacaer, maar ook een islamitische havik die niets zag in die zogenaamde westerse islam.

De machtsovername leek op een Keulse meesterzet: moskee gered, koers gewijzigd. Maar de Keulse coup was te vroeg gepleegd.

Bestuurders, politici en bouwers waren furieus over de opgelegde bestuurswisseling en eisten dat het progressieve karakter van de Westermoskee werd gegarandeerd. Ze bedachten in allerijl een oplossing: alle betrokkenen moesten een document tekenen waarin duidelijk werd dat men geen contact met de verfoeide Keulse Milli Görüs-top zou hebben. Bouwers, politici en moskeebestuurders gingen akkoord.

Maar juridisch was dit convenant niet meer waard dan het papier waarop de handtekeningen stonden. En praktisch werkte het ook al niet: Fatih Dag, die zelf had getekend, bleek geregeld in Keulen op bezoek te gaan. Hij vertelde in Trouw dat hij lak had aan het convenant. En hij oogstte nationale woede door aan te kondigen dat Milli Görüsaanhangers uit heel Europa wel verhaal zouden komen halen.

Steun uit Duitsland had Dag wel nodig, want hij had ruzie met woningbouwvereniging Stadgenoot die het project zou realiseren. Bovendien liepen de kosten alleen maar op, ook zonder dat er gebouwd werd. Keulen was bereid financieel bij te springen. De woningbouwvereniging wilde van Dag af, maar die wist van geen wijken. Keulen stond achter hem.

Na Donners eerste steen volgden twee jaren van juridisch getouwtrek. Op de bouwplaats van de Westermoskee onthulde een bordje de tussenstand: ’Niet betreden. Drijfzand’. In oktober 2008, tijdens de ramadan, meldde Dag dat een niet nader genoemde projectontwikkelaar bereid was 35 miljoen in het bouwproject te investeren. Dag wilde de woningbouwvereniging uitkopen en zelf woningen en garages gaan bouwen. En de moskee natuurlijk. Dag was een havik, maar ook een financiële realist: hij zag in dat een moskee van achttien miljoen grootheidswaanzin was. Op een donderdagmiddag in oktober liet de moskeevereniging de eerste paal voor de lightversie van de moskee slaan. Helaas was daar geen vergunning voor afgegeven, zodat de paal er weer uitmoest.

Kort daarvoor, in het najaar van 2008, sprak het Europese Milli Görüs-bestuur met enkele vooraanstaande figuren uit Nederland, die hiervoor naar Duitsland waren ontboden. Daar wordt al snel duidelijk dat men in Keulen niet rekent op de mecenas van 35 miljoen – als die al bestaat. Maar dat Keulen toch wil dat de Westermoskee er komt. Door geld in te zamelen bij de 500 Europese moskeeën van Milli Görüs – de grootste moskeeorganisatie ter wereld.

De sfeer tijdens het gesprek is ’vergiftigd’, zegt een aanwezige. Hij krijgt de volle laag als hij desgevraagd zegt dat hij Nederlander is. „Toen ik dat zei, ontstond er een getier. Ze maakten ze me voor verrader uit. Ik was toch Turk?”

De Nederlandse Turk vreest dat de donateurs in Europa worden opgehitst met de slogan ’geef geld, want in Holland wil het christelijke Europa de islam dwarszitten. De buitenwereld moet ons niet’.

Deze houding stond mijlenver af van het oorspronkelijke idee: de Westermoskee als laboratorium van de moderne islam.

De positie van het moskeebestuur wankelt, merken de Nederlandse Milli Görüsleden in het Keulse hoofdkantoor. Veel Amsterdamse gelovigen hebben gestemd met hun voeten – misschien wel de helft van de Milli Görüsaanhang is uitgeweken naar moskeeën die niet eens van Milli Görüs zijn, wat vroeger ondenkbaar was. En de blijvers worden ongeduldig. Wat is er met hun geld, hun ingezamelde gouden sieraden gebeurd? Waar blijft die nieuwe moskee?

Lukt het de bestuurders in Amsterdam niet om uit het de impasse te komen, dan moeten ze weg, is de boodschap uit Keulen.

Lokale en nationale politici hebben hun handen inmiddels afgetrokken van het project. De moskeebestuurders zinken weg in het drijfzand van slepende rechtszaken die woningbouwvereniging Stadgenoot, de gemeente Amsterdam en de moskeebestuurders en het bedrijf Manderen onder leiding van Fatih Dag sindsdien tegen elkaar voerden. Twee zijn er afgerond, in het nadeel van Dag en de zijnen.

In een van die rechtszaken liet woningbouwvereniging Stadgenoot beslag leggen op de Rahmanmoskee in Amersfoort, die eigendom is van Dags bedrijf Manderen BV. De rechter stond een executoriale veiling toe, maar vorige maand werd er toch een uitweg gevonden: de Amersfoortse moskee ging niet onder de hamer.

Die soepele afloop werd door de betrokkenen afgedaan met een persberichtje, over de achtergrond ervan zwijgen alle partijen.

Uit een vertrouwelijk document waarover Trouw beschikt, valt de gang van zaken af te leiden. Het stuk dat dateert van augustus dit jaar, is een Engelstalige overeenkomst die is opgesteld door woningbouwvereniging Stadgenoot. Of die getekend is, valt moeilijk te zeggen. Stadgenoot ontkent het. Maar dat kan komen door de aard van de agreement: die legt vast dat niets eruit openbaar mag worden Zelfs dat erover onderhandeld is, is vertrouwelijk.

Er zijn wel aanwijzingen dat (een deel van) de overeenkomst in werking is getreden, getekend of niet. Neem de overdracht van de Amersfoortse Rahmanmoskee: die wordt er in geregeld.

Uit opgave van de Kamer van Koophandel blijkt Fatih Dag kortgeleden te zijn vervangen. Om precies te zijn op 27 september, de zondag waarop Ücüncü de gelovigen in de Aya Sofiamoskee heeft toegesproken. Het doel is duidelijk: Dag wilde doorprocederen en de Keulse Milli Görüsleiding maakt daar rigoureus een eind aan. Dags geharnaste advocaat is ook gewipt.

Dags opvolger is Nurettin Demir. Die geeft per telefoon toe dat de overeenkomst bestaat en dat de aandelen van beleggingsbedrijf Manderen BV overgaan naar woningbouwvereniging Stadgenoot die daarmee is verlost van slepende, dure rechtszaken én van Dag waar ze sowieso van afwilde. Demir ontkent vervolgens snel dat de deal getekend is en wil er niets meer over zeggen.

De overeenkomst is opgesteld in samenspraak met de Keulse top van Milli Görüs: een van de partijen is Ibrahim Al-Zayat, de Duitser die voor Milli Görüs Europa het vastgoed beheert.

Afwezige in de deal is de gemeente Amsterdam, die nog twee tot vijf miljoen euro aan erfpacht tegoed heeft van Milli Görüs.

Over precies een maand moeten de gelovigen hun provisorische moskee aan het Rembrandtpark verlaten; het pand is eigendom van woningbouwvereniging Stadgenoot. Die heeft wel een alternatief aangeboden: Pilotenstraat 34, een logge ruimte op een industrieterrein. Of de moskeegemeenschap daar akkoord mee gaat, is onduidelijk: de kersverse voorzitter Demir wil niet reageren. Later, misschien.

Op 27 september maakte de Keulse Milli Görüs-bobo Ücüncü duidelijk dat men zich in Amsterdam-West geen illusies meer moest maken over de Westermoskee. Ze krijgen geen architectonisch hoogstandje aan een gracht in een woonwijk, maar een bedrijfsruimte achter een bouwmarkt.

De voor het godshuis gereserveerde grond op de bouwplaats aan de Kostverlorenvaart ligt nog altijd braak. Stadgenoot kan er als projectontwikkelaar wat lucratiefs mee gaan doen.

De gedroomde kathedraal van de liberale islam blijft een fata morgana.

***************************

Boeketje Digiotalis

(afgehakt in de tuin van Allah met tweesnijdend kromzwaard)

Dat deze dingen in de openbaarheid kunnen komen is ronduit angstwekkend.

Er blijkt dus een onderstroom van kapitalen en personen over alle grenzen heen te bestaan die alle begrippen te boden gaat…..

Anders gezegd : we worden verkocht waar we bijstaan!

Islam is Arabisch voor ‘onderwerping’ en dat zullen we geweten hebben. Een Europese afgezwakte Islam bestaat niet, net zoals geen enkele vrouw een beetje zwanger kan zijn. Maar we worden wel in slaap gesust : het zal allemaal nog wel meevallen met die ‘Godsdienst van Vrede’…

Ja, er zal vrede heersen, eenmaal wij allen onderworpen zijn. Daarvoor moest het christelijk geloof vernietigd worden en vervangen door een geseculariseerde maatschappij. … om op de puinen maar ook op het godsverlangenl van de mensen een nieuwe ‘godsdienst’ te kunnen enten…

Het is nog niet te laat. Net zoals die .Westermoskee in het water is gevallen (voorlopig toch) kunnen wij het gevaar afwenden. Kijk naar landen waar het Christendom vaste voet heeft. Polen bijvoorbeeld. En Roemenië. Daar schiet de Moslim geen wortel. Daar aarden ze niet en is er ook geen immigranten-invasie. Dat daar meteen ook niet veel kruimeltjes van tafel vallen, is misschien een tweede reden….

In Vlaanderen kunnen we de vloedgolf keren door de kleurpartijen, die verantwoordelijk zijn voor de wilde immigratie, te stoppen. Door zoveel mogelijk de tweede grootste doelstellingen van de partij Vlaams Belang te helpen verdedigen: zelfbestuur en terugdringen van de immigratie.

Moskeeën horen thuis in moslimlanden, en tot nader order is Vlaanderen geen moslimland. Willen Moslims hun ‘geloof’ op agressieve wijze praktiseren, dan staat het ze vrij te emigreren naar hun thuislanden die ze ondertussen rijk hebben gemaakt door onze sociale kassen leeg te vreten. Dart ze ondertussen ietwat van onze beschaving zullen mee uitvoeren, strekt ons tot eer, en hen tot voordeel.

‘In Keulen horen donderen’ heeft met deze moskee-historie een nieuwe betekenis gekregen…Bu kan niemand meer zeggen; ‘I am from Barcelona. I know nothing’…..

Vliegt de blauwvoet? Storm op Zee!

12-11-2009 om 17:56 geschreven door digitalia  

From the desk of Filip van Laenen on Sat, 2009-11-07 17:26

Volgens de bookmakers en de kranten is Eerste Minister Herman van Rompuy op dit ogenblik de grootste kanshebber om Europees President –eigenlijk «Voorzitter van de Europese Raad»– te worden. En inderdaad, wie zou er eigenlijk beter passen als voorzitter van een orgaan dat desnoods landen dwingt een tweede maal een referendum te organiseren als de bevolking de eerste keer verkeerd stemt, dan onze eigen Eerste Minister die ooit als Kamervoorzitter nog 's nachts de sloten van de plenaire zittingszaal liet vervangen om een zitting tegen te houden? Dat Herman van Rompuy uit zeldzaam hout gesneden is, is wel het minste dat gezegd kan worden.

Dat de Europese Unie niet bepaald uitblinkt door haar democratisch gehalte hoeven we de lezer niet uit te leggen. Recent was er het tweede referendum in Ierland over het Verdrag van Lissabon, omdat de Ierse bevolking de eerste keer zo vermetel was geweest Neen te stemmen. Ook aan de weinig democratische manier waarop het Europese establishment Turkije in de Europese Unie tracht te loodsen hoeven we de lezer niet te herinneren: eerst ging het alleen maar onderhandelingen over een mogelijke toetreding, en was het dus te vroeg om bezwaren te maken, daarna kwamen bezwaren te laat omdat er al zo lang met Turkije onderhandeld werd. Het spreekt dan ook voor zich dat als de Europese Unie een president wil aanstellen, die president niet rechtstreeks door de Europese bevolking verkozen zal worden of via een open proces, maar in achterkamertjes bedisseld moet worden zodat ook achterbakse figuren kans maken benoemd te worden. En achterbakse figuren misschien zelfs een streepje voor hebben.

De voormalige Britse Eerste Minister Tony Blair was lang de gedoodverfde kandidaat, maar kampte met twee grote nadelen. Het eerste nadeel was natuurlijk dat Groot-Brittannië in de EU nog steeds een buitenbeentje is, en bijvoorbeeld bedankt voor de Euro. Het tweede nadeel was de oorlog in Irak, dat vooral bij het oud-Europese gedeelte van de EU moeilijk lag. Stel je voor, een Eerste Minister die zijn troepen leende om in een ver land samen met de VS actief een bloedig dictator ten val te brengen. Dat is inderdaad onaanvaardbaar! Een andere affaire, namelijk dat hij bij de laatste verkiezingen de Britse bevolking expliciet een referendum over het Verdrag van Lissabon had beloofd, maar naliet die belofte ook in te lossen, speelde duidelijk níet in zijn nadeel. Het zal de lezer waarschijnlijk niet verbazen dat zulk gedrag hem absoluut niet euvel geduid werd in Brussel.

De Brit Tony Blair zal echter geen andere keus hebben dan in de Belg Herman van Rompuy zijn meerdere te erkennen. Enkele van de recentste exploten van onze Eerste Minister tonen duidelijk aan dat hij veel beter zou passen in de functie van Voorzitter van de Europese Raad. Zo slaagde hij er als Kamervoorzitter in 's nachts de sloten van de plenaire zittingszaal te vervangen, om zo een vergadering over Brussel-Halle-Vilvoorde te kunnen saboteren. Een andere keer weigerde hij gewoonweg een week lang op zijn kantoor te verschijnen, om te vermijden er een brief te moeten openen. Algemeen wordt trouwens aangenomen dat hij er eigenhandig voor gezorgd heeft dat zijn partij, de CD&V, haar eis over de staatshervorming en de splitsing van de Brussel-Halle-Vilvoorde als een conditio sine qua non voor regeringsdeelname inslikte op het moment dat de Franstaligen ermee dreigden overstag te gaan. Men kan zich moeilijk voorstellen hoe het verkiezingsprogramma van de CD&V uit 2007 nóg flagranter aangefloten kon worden, of het zou moeten gaan over een volledige aanhechting van Halle-Vilvoorde bij het Waals Gewest.

Zorgde hij ervoor dat de CD&V toch maar in een federale regering stapte, volledig in strijd met haar eigen verkiezingsprogramma, is het duidelijk dat hij er sinds de opvolging van Yves Leterme eigenlijk de grootste hinder is om Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen en de Franstaligen tot een staatshervorming te dwingen. Inderdaad, het splitsingsvoorstel, ingediend en gestemd door zijn eigen partij, zit volledig geblokkeerd door opeenvolgende belangenconflicten die hij zelf bij de respectievelijke regionale parlementen gaat afsmeken. De staatshervorming stopte hij niet in de koelkast, maar in de diepvriezer, met het slot vervangen en de sleutel al lang weggesmeten. In alle andere dossiers, de zogenaamde «werven» asiel en migratie, energie en de overheidsfinanciën, gaf hij de Franstaligen volledig hun zin. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat zij dezer dagen met een bang hartje een beslissing over dat Europees presidentschap afwachten. Hoofdredactrice Béatrice Delvaux van de krant Le Soir meende zelfs al voor alle zekerheid op voorhand al een veto te moeten stellen tegen Yves Leterme als opvolger.

Misschien nog het meest hallucinante feit is dat hij vandaag een regering leidt die aan Vlaamse zijde niet eens over een meerderheid beschikt, terwijl aan Franstalige zijde alleen Ecolo ontbreekt. Vóór de verkiezingen liet hij in een interview met De Morgen nog noteren dat zo'n constructie «staatsgevaarlijk» zou zijn: Vandaag lijkt het echter de enige garantie om België niet finaal in mekaar te doen stuiken. En dat laatste is natuurlijk het enige waar het in zijn federale regering werkelijk over gaat: België nog zo lang mogelijk draaiende te houden, desnoods tegen zijn eigen partij, bevolking en kiezers in. Het hogere belang, weet u wel. Het is daarmee duidelijk dat als de EU iemand nodig heeft die zonder scrupules desnoods ook zijn land bij de bok zal willen zetten voor een hoger, Europees belang, Herman van Rompuy daar de geknipte figuur voor zal zijn.

***************************

Boeketje Digitalis

(gevoed door baxters in de Spoedopname ‘Terminale Patiënten)

Naar analogie met een paar kunstmatige werkwoorden, zoals ‘Conventrieren’ voor platbombarderen van ganse steden, en ‘balkaniseren’ voor het op stang jagen van vreedzame volkeren (!) zullen wij van nu voort het werkwoord ‘belgiseren’ moeten leren gebruiken, voor het langzaam wurgen van vreedzame volkeren onder een verstikkende deken van bestuurd worden ‘op zijn belgisch’, dit wil zeggen, zodanig besturen dat de levenssappen opdrogen en de potverterende minderheid de baas speelt over de werkzame meerderheid. Samengevat in de spreuk van het Liegebeest: ‘Only in Belgium’….

Engelsen, Fransen, Duitsers en de andere landen van de Unie: let op Uwe saeck!

Dat woord ‘belgiseren’ komt niet uit mijn koker, maar uit de pen van Paul Beliën, die in de niet-verdachte periode van de jaren stillekens het boek gepleegd heeft ‘A Throne in Belgium’. Daar ontleedde hij met chirurgische precisie de situatie van het Koninkrijk, sedert de stichting (1830) om naaldloos tot de bevinding te komen dat Europa de eindbestemming was van deze constructie.  Aangezien het boek nadien is verschenen in Nederlandse vertaling, heeft niemand nog een excuus om onbekendheid voor te wenden. Europa moet en zal de uitvergrote landkaart worden van het Koninkrijk der Coburgers.

Het begint al goed. Zie hierboven, bij Van Laenen – en memoriseer bij Uzelve het nut van de Fortis-BNP-Parisbas-affaire en de uitverkoop van de energiebronnen aan Frankrijk. La France, glorievoller dan ooit, als leider van Europa, met Van Rompuy als vazal en wegbereider…Engeland is voorgoed zijn klauwen kwijt en Duitsland is voor eeuwig en een dag schatplichtig aan Frankrijk voor zijn Eenwording. De rest zijn meelopers en duur betaalde JA-knikkers….

En Vlaanderen? Welk rol speel Vlaanderen daarin? Eenmaal straks de ‘partijfinanciering’ van het Vlaams Belang afgenomen, verhoopt men het nationalisme de kop te hebben afgehakt….en kan de ‘belgisering’ gestalte worden gegeven…..

Tenzij men hier, zoals in november 1989 in Duitsland, roept ‘Wir sind das Volk’ en er over de hoofden van de regeringsleiders, front gevormd wordt naar Zwitsers model.  Hopelijk duurt dit niet al te lang, want anders zouden de guillotines weer eens kunnen uit de musea bovengehaald worden. Zoals men weet, kan hun honger slechts gestild worden door stromen bloed. En door gekroonde hoofden die vallen in de mand met zaagmeel.

De Geschiedenis is een eeuwigdurend wentelen van dezelfde wielen!

11-11-2009 om 13:30 geschreven door digitalia  

De revanche van Molenbeek

Jan Goossens ging kijken naar de nieuwe Belgische film "Les Barons", debuut van regisseur Nabil Ben Yadir. Jan Goossens is artistiek directeur van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS).

Hopelijk heeft weldenkend Vlaanderen ogen en oren voor de realiteit van vandaag: Nabil Ben Yadir, Sam Touzani, Ben Hamidou en vele anderen schrijven nu al volop mee aan onze toekomst. Als we plaats voor hen maken, is dat een buitenkans  

Jan Goossens

"Een met visuele pit gefilmde komedie over enkele jongeren uit een populaire Brusselse wijk die hun plaats in het leven zoeken", schreef onze recensent over Les Barons (DM 3/11). Jan Goossens was danig onder de indruk: "Naast Felix Van Groeningen of de broers Dardenne is Nabil Ben Yadir een Belgische cineast om te koesteren."

Het kan verkeren: twee maanden terug werd Molenbeek nog uitgeroepen tot no go-zone en zelfs "Arabisch reservaat", vandaag loopt het storm voor een op en top Molenbeekse film. Vaak zal het je niet overkomen dat je naar de UGC-cinema's op het Brouckèreplein in Brussel trekt en dat alle tickets een uur voor de vertoning de deur uit zijn. Vorige week was het prijs, met de nieuwe Belgische film Les Barons van Nabil Ben Yadir. Toen ik na drie keer proberen eindelijk binnen raakte, kwam ik in een zaal terecht waar vele theaterhuizen jaloers op zouden zijn. Bomvol, een sociale mix waar je kippenvlees van krijgt, met veel jonge ketten over wie wij doorgaans menen te weten dat cultuur hen geen bal interesseert, en bakken ambiance. En met een daverend applaus aan het eind erbovenop, zo luid dat "ça monte", Arno's bijdrage aan de soundtrack, nog amper te horen was. De simpele les: maak een film met rijzende sterren uit Maghrebijns en Franstalig Brussel, én ook met Jan Decleir, en hun fans zitten allemaal samen in de zaal.

Talentvol
Les Barons neemt je mee naar hartje Molenbeek en vertelt het confronterende maar ook zeer grappige verhaal van vier jonge "Maroxellois" die een band voor het leven lijken te hebben. Typische adolescenten zijn het: getalenteerd, geestig en een tikje rebels, maar ook aan de luie kant, en op zoek naar een eigen plek in een verwarrende samenleving. En die zoektocht rukt hen uit elkaar: sommigen komen op hun poten terecht, anderen lopen met hun kop tegen de muur. Natuurlijk kleurt de Maghrebijnse achtergrond van Hassan, Munir en hun kompanen hun doen en laten. Voortdurend moeten ze virtuoos switchen tussen twee culturen waartussen kiezen niet meer kan - het zijn meesters van het onvermijdelijke multiculturele koorddansen. Maar toch is Les Barons geen goedbedoelde multicultifilm, wel een aanstekelijk portret van hoe heel veel jongeren vandaag opgroeien in een grootstad als Brussel. Sterke cinema dus: een knap scenario, steengoeie vertolkingen van onder meer Nader Boussandel, Mourade Zeguendi en Jan Decleir, en een mix van humor en inhoud die elkaar niet in de weg staan, maar versterken.

En vooral: dit is Belgische cinema, van jonge artiesten die stuk voor stuk meer Brusselaar zijn dan alle ingeweken Vlamingen en Walen in onze hoofdstad samen. Ook al werd Les Barons in bepaalde media weer meteen geklasseerd in het vakje van de "allochtone" cinema en verbaasde men er zich en passant over dat die allochtonen zo goed met zichzelf kunnen lachen (hallo, al ooit van Sam Touzani gehoord, of van Ben Hamidou, of al ooit gaan kijken naar een voorstelling van het theatergezelschap Union Suspecte waartoe Mourade Zeguendi behoort?). Nabil Ben Yadir is 30 jaar oud en een geboren en getogen, zelfbewuste én zelfkritische Molenbekenaar. Zelf krijgt hij trouwens ook serieus de zenuwen van al die etiketten: "Die "appellation très contrôlée" vind ik fundamenteel problematisch. Laat ons de zaken allereerst goed benoemen. Wij zijn Bélgen, punt aan de lijn. Eerder dan dat we onze tong in bochten wringen om het te hebben over "allochtonen" of "jongeren afkomstig uit de migratie": er is één woord, met vier letters, gratis, en zonder auteursrechten - Bélg."

Les Barons is dus niet alleen een goeie film, maar heeft ook andere verdiensten: hij toont dat al die zogenaamd "andere" jongeren, of het nu de fictieve filmpersonages of de acteurs zelf zijn, vandaag onherroepelijk deel uitmaken van onze eigen omgeving, en ja, ook van onze cultuur. Ze zijn herkenbaar, getalenteerd, en allesbehalve aartsgevaarlijk. En passant komt zo het echte Molenbeek in beeld: een niet onproblematisch maar ook bruisend stukje grootstad, waar Brusselaars van allerlei slag iedere dag een "modus vivendi" moeten vinden. Nee, vooralsnog niet de hemel op aarde, maar evenmin een brokje Bagdad in Brussel waar u voor uw leven moet vrezen.

Naast pakweg Felix Van Groeningen of de broers Dardenne is ook Nabil Ben Yadir nu dus een van de Belgische cineasten die we moeten koesteren. En Nader Boussandel en Mourade Zeguendi zijn gewoon collega's van Jan Decleir. Allemaal zijn ze cruciale rolmodellen in een gemeenschap die zich met rasse schreden aan het emanciperen is. Benieuwd of wij er met onze veelgeroemde normen en waarden in zullen slagen hen eindelijk ook de plaats in onze cultuur te gunnen die ze verdienen: als enkele van onze waardevolste Belgische artiesten dus, en niet als allochtone curiosa.

Berichten over het failliet van onze multiculturele samenleving: ze hebben hun nut gehad, maar tien jaar na Paul Scheffer zijn we toe aan de volgende stap. Die multiculturele samenleving gaat niet meer weg en zolang we zelf niet in staat zijn om de grote diversiteit aan getalenteerde artiesten en genuanceerde stemmen in ons land op te merken en au serieux te nemen, klinken al onze onheilsberichten karikaturaal en goedkoop.

Hopelijk heeft weldenkend Vlaanderen dus ogen en oren voor de realiteit van vandaag: Nabil Ben Yadir, Sam Touzani, Ben Hamidou en vele anderen schrijven nu al volop mee aan onze toekomst. Als we plaats voor hen maken, is dat een buitenkans. Als we hen als "allochtonen" blijven negeren of in een exotisch vakje stoppen, vanwege potentieel bedreigend of onvoldoende geassimileerd, dan verliezen we zelf stilaan ieder recht van spreken.

10/11/09 09u27 De Morgen

********************************

Boeketje Digitalis

(weggeplukt bij Angeltjes en ook De Morgen, als vergelijkingsmateriaal)

Ik denk dat de titel van de film ‘Les Barons’ heel, héél goed gekozen is. Perfect toepasselijk op de nieuwe Uebermenschen die Molenbeek aan de boezem drukt.

En dat die Jan Goossens (zoon van ?…) na dit verhaal directeur van de KNS kan blijven, zegt alles over dat eerbiedwaardig Instituut. Over de glunderende aanwezigen in de zaal lezen we niet veel. Waarschijnlijk omdat de vrouwelijke helft van de moslims ontbrak. Aldus konden de boezems van de loft-socialistenvrouwen met des te meer glans schitteren…Maar ook daarover lezen we niets. Wat bewijst dat er niet gediscrimineerd wordt.

Die luitjes zijn ‘niet aartsgevaarlijk’, staat in de tekst. Waarbij met een elegante zwaai, eigen aan de Linkse Kerk; wordt voorbij gegaan aan de tweede natuur der Maghrebijnen : liegen tot ze zwart zien. Zelfs als ze betrapt worden met hun handen in Uw zakken, ontkennen ze! Is na te vragen aan elke recht geaarde politieagent…..

Koninklijke Vlaamse Schouwburg……Mag voor mijn part gewijzigd worden in Alhambra of een of andere Arabisch klinkende naam, in afwachting dat de subsidiekraan met Vlaams belastingsgeld wordt dichtgedraaid. …en vervangen door steunfondsen uit Saoed Arabia….

Enne à propos : dat voorvalletje in de metro…Was dat misschien een screen test voor de volgende film? Een soort oefening van ‘banana split’?

11-11-2009 om 12:13 geschreven door digitalia  

BEDENKINGEN BIJ 9 NOVEMBER 1989

Hallo,

Twintig jaar geleden hoorde de wereld vanwege de Duitsers ‘Wir sind das Volk’…en niettegenstaande alle tegenkantingen viel op deze dag (9  Nov)  de Muur der Schande.

In onze Lage Landen bij de Zee staat er sinds 1830 ook een muur der schande, die Vlaanderen scheidt van de rest van het moederland. Verder naar het Zuiden, tussen ons en Vlaanderen-in-Frankrijk staat er nog een tweede, en wel sedert 1579? waarbij Romaans Vlaanderen weggeroofd werd door Frankrijk. Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Unie_van_Atrecht

Op onze blogs zijn wij ook ‘het volk’ en is het aan ons om ons in te zetten voor de misschien niet staatkundige, maar wel de culturele eenwording. Ook hier geldt ‘wat God verbonden heeft, scheidde de mens niet’….Hand in hand staan wij sterk en ooit komt het uur der Opstanding.

Samen onderweg naar de Herenigde Vrije Republiek der Nederlanden! ‘Luctor et Emergo’ wordt toch uitgebeeld door een klimmende leeuw? We moeten het beest alleen vervagen door de klauwende Vlaamse Leeuw: zwart op geluw veld….

Wat of wie houdt ons dan tegen om een nieuwe Gouden Eeuw te beleven?

*******************

Boeketje Digitalis

(in jubileum-verpakking)

Er zijn zo van die dagen (denk aan 9/11, waarmee bedoeld is 11/9, maar volgens de NY Times is dit’nain eleven’) waarop men aan zijn kleinkinderen kan vertellen, waarmee men op die dag en dat uur bezig was….

Op 11 September 2001 probeerde ik achteruit en naar omhoog de carport in te rijden, tot de nok gevuld met boodschappen. In de radio was er lichte paniek wegens de vele eventueel nog in de lucht zijnde burgervliegtuigen, waarvan er reeds twee binnen waren gevlogen in het WTC, met waarschijnlijk vele duizenden doden en gewonden.  Vol ongeloof keken wij elkaar aan. In hartje Amerika, als een donderslag bij heldere hemel….Naar de daders kon men alleen maar gissen, bij de BRT. Op France 2 had men al lang door dat Bin Laden de aanstoker was -  Hoe zou de publieke opinie daar over de Oceaan reageren, nu Amerika voor het eerst aan den lijve ondervond wat terreur-bombardementen betekenden. Tot hiertoe waren zij steeds de aanvallers, en kon er alleen maar gejuicht worden bij het zoveelste succesvol optreden van hun alom gevreesde B52 bommenwerpers, of van de ‘Little Joe’ die Hiroshima van de kaart had geveegd. ….Natuurlijk wensten wij dat aan onze ergste vijanden niet toe, toen een na een de machtige wolkenkrabbers in elkaar zakten en wij herhaling op herhaling, de Boeings in gestrekte vlucht als speelgoedjes zagen crashen tegen en binnen-in de torens. Oorlogsverslaggeving uit de eerste hand, bijna als op bestelling en gefilmd van uit alle mogelijke gezichtsvelden lijk in een perfect geregisseerde nachtmerrie uit een slechte Hollywood-film….

De wereld zou, van uit Amerikaans standpunt, nooit meer dezelfde zijn.

Een gevoel dat wel bekend is bij zoveel Duitse en Japanse steden, en zelfs in onze eigen gewesten..Daar telde men de doden niet bij een paar duizend, maar met honderdduizenden….

Op 9 November 1998, die andere memorabele datum, kwam ik om 23 uur thuis van een uitgelopen werkvergadering. Ik luisterde met stijgende belangstelling naar de TV-berichten, die met de minuut duidelijker werden….Na Nova Huta (Polen) had die duivelse kardinaal Woytilla zijn slag thuis gehaald: het regime moest ook hier, in het centrum van hun prestige-project dat Berlijn was, de duimen leggen. Wij belden met vrienden ondereen, tot een stuk in de nacht, om onszelf te overtuigen: dit was ‘it’! Op mijn eentje heb ik toen (meer dan) een goed glas gedronken. En waarom? weet ik niet, met tranen in de ogen om dat nog te hebben mogen beleven…Weg was alle gevoel van vijandschap tegenover de al zo lang geleden verslagen vijand, die nu in deze nacht de vriend werd van de gehele wereld. Nu nog de oude hoofdstad Berlijn in eer herstellen, en de laatste bladzijde van WO II kon definitief omgeslagen worden…

Ook voor Vlaanderen is, met die twee data in het achterhoofd, meteen het uur ‘U’ nabij. Nu de eerste Europese president een Belgiër dreigt te worden, staat de 19-Eeuwse kunstmatige constructie der Grootmogendheden ten aanzien van de ganse wereld, op barsten. Zelfbestuur is het woord, waarmee Vlaanderen de nieuwe periode van zijn  welvaart zal inluiden.

Vijf minuten politieke moed – en/of Forza Flandria aan de macht! Na Van Rompuy I mag er geen nieuwe federale regering meer komen, en moet het Vlaams Parlement waar voor zijn geld kiezen. Niet alleen mag Europa de Kardinaal-Predmier hebben, van mij mogen ze zelfs geheel de regering en zelfs geheel het ‘Hoofddstedelijk Gewest hebben! Kunnen we die dingen inruilen voor de staatsschuld. Coburg en C° kan in voorkomend geval, als pasmunt gebruikt worden.  Onnodig een referendum te organiseren : een straathond jaagt men weg door een bos lege blikjes aan zijn staart te binden!

Van de Partij der Pedofielen (ook wel eens CVP genoemd, maar door mij herdoopt sinds het Wetsvoorstel van toegelaten seks tussen 14-jarigen en volwassenen, met misschien Marc Dutroux als patroonheilige) moet Vlaanderen niet veel verwachten. Dagelijks verdienen die elk, met hoeveel zij ook zijn, hun dertig zilverlingen, naar het voorbeeld van Judas, die de Meester verraadde.

Vliegt de blauwvoet? Storm op Zee!

Pssst

Het begin van dit stukje werd door mij elders geplaatst als reactie op een woordje van aanmoediging van uit Nederland. Maar omdat de inhoud iedere Vlaams-Nationalist aangaat, heb ik het hier herhaald en uitgebreid. Met de hoop dat wij van uit de 3 delen van de Lage Landen-bij-der-Zee iedere dag bruggen mogen slaan van Friesland tot Boonen (Boulogne) en zelfs over hert Kanaal en aan de overkant der Rijn.

10-11-2009 om 13:30 geschreven door digitalia  

ALS JIJ VERANDERT VERANDERT ALLES

28-10-2009 om 18:16 geschreven door digitalia  

MOLENBEEK EEN EINDJE GELEDEN

MAN SLAAT VIJF MAROKKANEN MURW

In de Brusselse wijk Sint-Jans-Molenbeek kreeg Christian B. het aan de stok met vijf Marokkaanse jongeren. Volgens Christian werd hij opeens omringd door de belagers die hem verbaal bedreigden. “Eerst probeerde ik ze gewoon te negeren,” vertelt Christian “tot er fysiek geweld bij kwam kijken. Toen sloegen de stoppen bij me door.”

De feiten deden zich voor rond de valavond in de Van Malderstraat. Christian B. komt net terug van een training in een sportzaal als vijf jonge Marokkanen obscene gebaren naar hem maken. Christian merkte dat hij gevolgd werd door het groepje. Op een gegeven moment werd hij tegengehouden en begonnen ze hem verbaal te intimideren. Toen ze zagen dat het niet veel indruk op hem maakte, probeerden ze hem tegen de vlakte te krijgen.

Christian, die 2003 als vierde eindigde in een Belgisch kampioenschap

thai-boksen,

wist zich evenwel los te trekken en slaagde er in om zelf de belagers te vloeren. Het kwam tot een intens handgemeen waar enkele van hen een neus- of ribbreuk aan overhielden. Een van hen belandde tegen een voorbijrijdende auto, zonder erg. Zelf hield Christian een blauw oog en geschaafde wang aan over.

Alle betrokkenen werden uiteindelijk ingerekend door de politie. Christian mocht meteen naar huis, de anderen worden voorlopig vastgehouden.

******************************

Boeketje Digitalis

(geurig en fris vers uit Allah’s hofke)

Dit heerlijk verhaal kwam een heel eindje geleden uit de koker en de pen van

http://klauwaert.blogspot.com/

Persoonlijk zal ondergetekende hoogstwaarschijnlijk nooit ofte nimmer in de gelegenheid zijn om eenzelfde wedervaren te genieten als Christian B in Molenbeek. . Mijn eventuele belagers bevinden zich steevast aan de overkant der straat en hebben mij nog nooit in de mogelijkheid gesteld om onze Nero een van zijn geliefkoosde oefeningen ‘bandietje vasthouden’ te demonstreren. Wij hebben op mijn hondensport-school dit onderdeel grondig ingeoefend en Nero munt daarbij uit in snelheid en ‘gesloten houden’.. Dit wil zeggen, als het ‘oefen-bandietje’ eenmaal tussen zijn tanden geklemd, op de grond is beland, dan komt hij er van af met een gebroken arm, elleboog of schouder, en wat vleeswonden die zelfs nog op zijn al lang begraven bendieten-geraamte zullen te zien zijn. Want Nero doet zijn job graag en hij doet het grondig. Is weliswaar nog nooit bij de politie geweest, zoals zijn Tante Birka die lange tijd de uitgangsbuurt in Oostende onder de duim heeft gehouden. Die was gespecialiseerd in losscheuren wat ze kon bemachtigen. Ze (die Birka) is bij mij op pensioen gekomen en heeft aan de rest van de kennel een paar politie-truukjes geleerd….Onze Nero nu,  bewerkt liefst, bij de minste aanleiding, nog een tweede arm, of een been. Maar als Baasje hem terugroept, lost hij ogenblikkelijk, alhoewel de lust tot verder spelen hem zekerlijk nog niet vergaan is. Zodat hij belangstellend uitkijkt naar de volgende oefening, inclusief het ‘oefen-bandietje in snelheid te pakken te krijgen…Dat is hem zo geleerd, tot Baasje ‘AF’ commandeert…en de oefening afgelopen is…..

Nero kan het namelijk aan de nieuwe belgen niet vergeven, dat ze hem, als edele Duitse herder, een onreine hond zouden durven noemen. Na een eventueel contact met hem, zijn de belagers in ieder geval niet meer ‘halal’ voor de rest van hun leven….

Ik heb een attest als mensenredder, met die hond, vanwege zijn speurderstalenten. Niemand kan mij dus kwalijk nemen dat er, als de gelegenheid zich voordoet, geoefend wordt met volle publiek….En, o ja! De hondensport-school ziet het als een punt van eer, hun cursussen af te werken met alarmpistolen, met het doel de hond te gewennen aan vuurwapens. De reuk va kruit is daarenboven extra-stimulerend!

Wees echter gerust. Wij zijn zoals karate-veoefenaars. Er worden nooit ‘vertoningen’ georganiseerd, tenzij uit loutere zelfverdediging….

**********************

Staat U mij over die 5 ‘kut-Marokkaantjes’ een paar vraagjes toe?

a. Is de mutualiteit tussengekomen in de ziektekosten van deze nieuwe belgen?

b.Werden ze hiervoor gestraft door het gerecht?

c. Werd Christian B. niet vervolgd door het CGKR voor discriminatie (1 tegen 5) en dit onder de bezwarende omstandigheid als doorwinterde gevechtssport-technieker het te hebben opgenomen tegen een ongeoefende tegenpartij?

d. Is het sportcentrum waar Christian B? zijn opleiding volgde, nu gesloten en/of beroofd van zijn subsidies?

e. Zijn er op het politiebureau geen gewonden gevallen, of hebben hun familieleden zich bij de arrestatie neergelegd?

f. Geniet Christian B. voortaan politiebescherming?

Pssst

Normaal is Nero een troetelbeer van circa 45 kgr; en doet geen vlieg kwaad. Kleine kinderen zouden kunnen paardrijden op zijn rug! Maar dat is een kunstje die alleen mag geoefend worden met Baasje binnen handbereik. Voor wie nieuw is op mijn blog: als U plaats hebt voor tenminste één Nero in Uw huis/tuin/veld, hou U dan niet in. Internet biedt U een waaier van adressen. Als U maar weet, dat niet de hond, maar gijzelf altijd de baas moet kunnen blijven. Zo niet, begin er niet aan!

Pssst II

Het verhaal van Christian B. is hartverwarmend. Zoiets zou iedere dag in de krant moeten staan!

Pssst III

Ondergetekende kan goed lachen. Sint Jans Molenbeek is ver van mijn bed. Maar als ik de verhalen lees, zou één Nero niet meer volstaan om veilig thuis te komen. Tenzij dat hij niet meer meeloopt, kort aangelijnd, maar vrij meeloopt. Weliswaar ‘onder commando’ Maar daarvoor moeten wij waarschijnlijk nog een half mensenleven oefenen. De straten lopen inderdaad vol met pakgrage ‘appachen’, van de soort waarmee geoefend werd.

28-10-2009 om 17:32 geschreven door digitalia  

PING PONG VLAAMS BELANGEN

Belangenconflict over werkgelegenheid

28/10/2009 08:00

Vlaanderen maakt zich op voor een nieuw belangenconflict over het werkgelegenheidsbeleid van de federale regering.

Federaal minister van Werk Joëlle Milquet (CDH) probeert deze week tijdens een interminis-teriële conferentie met haar Vlaamse, Waalse en Brusselse collega's van Werk de plooien rond haar werkgelegenheidsbeleid glad te strijken. De kans dat Milquet daar ook in slaagt, is klein. Ze laveert tussen haar eigen prioriteiten, de visie van de sociale partners in de Nationale Arbeidsraad en de klemtonen die de regio's leggen.

Bij de opmaak van de begroting voor 2010 en 2011 slaagde Milquet erin om extra middelen (73 miljoen euro) los te peuteren voor een plan om de aanwerving van laaggeschoolde jonge werklozen en werkzoekende 45-plussers te stimuleren. Dat gebeurde tegen de zin van de werkgeversorganisaties en de vakbonden in de Nationale Arbeidsraad. Eind 2008 hadden die in het centraal loon-akkoord voor 2009-2010 net een vereenvoudiging van alle mogelijke banenplannen afgedwongen. Diverse specifieke vormen van lastenverlaging zouden voor een aantal doelgroepen worden gebundeld in een bijkomende lastenvermindering van 500 miljoen voor de lagere lonen. Om de kool en de geit te sparen, kondigde Milquet intussen aan die afspraak in een wetsontwerp te zullen gieten, zodat ze op 1 januari 2010 in werking kan treden.

Dat zal dan de tweede poging van Milquet zijn, want in februari werd een eerste versie van dat wetsontwerp met een belangenconflict afgeblokt door het Vlaams Parlement. Dat gebeurde op initiatief van toenmalig Vlaams minister van Werk Frank Vandenbroucke (SP.A). Hij argumenteerde dat de federale aanpak haaks stond op zijn akkoord met de Vlaamse sociale partners over een premieregeling om 50-plussers aan het werk te houden. Van alle 50-plussers die nog aan het werk zijn, is 80 procent aan de slag in Vlaanderen.

Maddensdoctrine

De dubbelslag die Milquet wil slaan, ondermijnt de Vlaamse aanpak nog meer. Kamerlid Hans Bonte (SP.A) rekende uit dat Milquet de aanwerving van jonge en oudere werklozen 1000 euro per maand goedkoper maakt, terwijl het aan het werk houden van 50-plussers 400 euro per kwartaal duurder wordt.

Milquet had over deze kwestie vorige week een gesprek met Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA), maar veel leverde dat niet op. Omdat er niet meteen uitzicht is op een verdere regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid, is zodoende aan Vlaamse kant een nieuw belangenconflict in de maak. Voor de Vlaamse regering-Peeters II is dat dan ook de eerste test voor de Maddensdoctrine, die met zoveel woorden in het Vlaamse regeerakkoord werd overgenomen.

Patrick Martens IN Knack On Line

*******************************

Boeketje Digitalis

(in zebrastrepen geschikt, zwart-geel)

En bla-bla-bla en bla-bla-bla…waarna ik voor de lauwen en niet-overtuigden onder ons, opmerk dat de zin hierboven, in vetjes gezet en onderlijnd, door mij is gebeurd. Bede mij nog een paar ogenblikken te willen volgen.….

Hoe kan een land nu deftig bestuurd worden

a)      Door mensen die elk een andere taal spreken, waarbij het wel weer de Vlaming zal zijn die zich moet plooien……Die zich, anders gezegd, eens te meer, misschien onbewust,ondergeschikt voelt tegenover de Franstalige pretentie, zoals deze zich superieur waant aan de minderwaardige Vlaming….Heeft men nu nog altijd niet door? Zelfs niet na 179 jaar en meer dan 10 generaties Vlamingen na-een….

b)      Door mensen die elkaar met ‘belangenconflicten’ het regeren moeten beletten…

Het eerste duurt nu als 179 jaar en het tweede is er gekomen op vraag van de Franstaligen, die op alle mogelijke en denkbare manieren een democratisch bestuur onmogelijk wilden maken. Stom als het ding is, kan het zelfs tegen hen gebruikt worden….

Democratie is 50% +1 stem, zegt men.

Daarom zou de belse Staat zijn huiswerk vanaf de Grondwet moeten herzien. Art Een zou dan luiden: het land is een democratie en wie zich daarin niet kan vinden, moet zijn/haar conclusies trekken….Zo iets zal natuurlijk voor Sint Juttemis zijn.

Daarom is de enige mogelijke uitweg: elk baas in eigen land, op eigen hoofd en in eigen buik. Gedaan om bij elkaar te blijven voor de kinderen!

Waarom kan de pedofielen-partij (Ja toch! Is al zo sedert de beginjaren van Miet Smet! De Mevrouw Martens N°3…Die aan een ouwe bok van 72 jaar na twee huwelijken en ontelbare slippertjes onlangs voor het eert een écht doorleefd orgasme heeft bezorgd, zoals hijzelf op TV is komen verklaren), de CVP, die al lang al haar principes over boord heeft gegooid, nu ook dat beglisch gezeik niet afgeleerd worden? Aan de basis staat men te trappelen. Maar de oude krokodillen zijn alleen bezorgd om hun eigen vel.

Ach! De oude Fabi ligt ziek te bed in Motril (Spanje), in dezelfde ligstoel als deze waarin de H. Boudewijn in 1993 ten hemel is gevaren.  De koning is oud en afgeleefd. De kroonprins met zijn gevolg loopt los ergens inde woestijn van Saoed Arabië, waarschijnlijk op bijscholing in de Duizend-en-Een-Nacht schemer van de Islam.. De staatschuld bereikt astronomische hoogten (diepten?!). Straks zijn we 1 november Allerheiligen en Allerzielen zijn in het land.. Kan er een betere tijd van het jaar bestaan om het circus te sluiten? De stad Doornik verkoopt tweedehands grafzerken aan een schappelijk prijsje : het moet toch te doen zijn!

Vlaanderen kan dan herbeginnen met een nieuwe lei.

Geloof me, de tijd dringt! Want onze rijkdom glipt ons als zand tussen de vingers. Onze zo geroemde syndicaten hebben niet kunnen beletten dat de arbeid en dus de welstand verdwijnt uit het land. De werkman beschermd? Neen, zichzelf hebben ze beschermd…De twee hefbomen voor de welstand: energie en bankwezen zijn in Franse handen gespeeld. Parijs trekt de touwtjes: het stroomverbruik in Frankrijk is met 1/3^de verminderd, bij ons het duurste van Europa…Gevolg: Kassa! Kassa! (In Parijs)….

28-10-2009 om 13:12 geschreven door digitalia  

HET LINKSE HEILSDENKEN

Het heilige gelijk van links

J

JOOST NIEMöLLER - 23 OKTOBER 2009

Rechts lijkt in Nederland aan de winnende hand. Maar bij links liggen de idealen, en rechts onderschat dat. Links is nog steeds goed na de oorlog. Rechts zoekt het in de feiten. Alleen win je niet met feiten. De linkse utopie zal terugkeren als rechts er niet op bedacht is. Met hulp van de media.

Mijn linkse vrienden en kennissen hebben me het al vaak gezegd: “Jij? Jij bent rechts.” Aanvankelijk vond ik dat grappig. Een geuzenaam. Een prettige verrassing ook, want het appelleert aan een diepe wens in mensen: die van de metamorfose. En je krijgt er aandacht mee. Ook leuk. Aan de andere kant; veel verjaarspartijtjes werden steeds meer verpest door die eindeloze discussies over Fortuyn, de islam en Wilders, waarbij mijn vrienden zich op hun borst klopten vanwege hun intense goedheid, gepaard aan gebrek aan kennis. En voor je journalistieke carrière is zo’n rechts imago ook niet handig. Want als links ergens in is geworteld, dan wel de media. Veel dieper dan in de politiek, die direct wordt afgerekend.

Het begon, als bij velen, na 11 september, dat zogeheten rechts-zijn van mij. En wel toen ik de uitslag hoorde van een enquete, gehouden, notabene, door Forum, onder Marokkanen. Bijna de helft van de Marokkanen had toen gezegd ‘begrip’ te hebben voor de aanslag op het World Trade Centre. De verbijstering en de woede die ik op dat moment voelde, ben ik nooit meer kwijt geraakt. Mensen met dit soort gedachten leefden dus onder ons. En het waren er niet weinig. Waarom gingen ze niet weg? Mijn verbijstering werd nog groter toen ik merkte dat mijn linkse vrienden van zo’n uitslag van een enquete totaal niet opkeken. Net zo min als dat ze het later echt erg vonden dat Pim Fortuyn werd vermoord, of dat ze zich echt druk maakten over de moord op Theo van Gogh. Eigenlijk gleed dat allemaal van ze af. Wat was dat toch?

Ik denk dat ik dat wel begrijp. Ik ben van huis uit links. Ik herken het. Het is het ideaal.

Links is er van overtuigd het morele gelijk aan zijn kant te hebben. Een diep beleefd, emotioneel gelijk. Links is goed na de oorlog. Links is het ideaal voor de betere wereld. Dit is vaker gezegd. Er wordt gesproken over ‘de linkse kerk’, en over de ‘Gutmenschen’. Dat klinkt grappig, een beetje onschuldig ook. Maar de diepte van dat fenomeen is volgens mij nooit echt gepeild.


Linkse mensen zijn interessant omdat ze breed de overtuiging in de eigen goedheid kunnen laten hangen. Dan heb ik het vooral over ‘oud-links’, een term die ik laatst Femke Halsema hoorde gebruiken. Ze doelde daarmee op Anja Meulenbelt, die zo’n weerzinwekkend vertoon van haar eigen goedheid tentoon spreidt, dat ik het nooit heb kunnen opbrengen om haar veelbesproken weblog te bezoeken. Het zelfovertuigde morele gelijk zit natuurlijk ook bij al die PvdA dinosaurussen, van Ed van Thijn via Jacques Wallage tot Marcel van Dam, die er allemaal van overtuigd zijn dat de moslims de joden van nu zijn, en die zich door geen enkel feit van hun weg zullen laten drukken. Of bij die tientallen, ja misschien wel honderden ‘intellectuelen’ die via columns, interviews en essays in de kranten het fascisme van Geert Wilders wensen te benadrukken en daarmee hun eigen hogere ethiek. Zichzelf steeds harder overschreeuwend naar steeds minder luisteraars toe. Of laatst weer Hanneke Groenteman, die met de komst van Wakker Nederland, de soldaten van de Wehrmacht weer door de straten ziet marcheren, of zoiets. Afshin Ellian schreef daar nog een leuke column over.

Het Groenteman-Wallage soort blijft me fascineren. Hun zelfovertuigde ‘hier sta ik, ik kan niet anders’ maakt ze zo lelijk dat het niet om aan te zien is. Wat fascineert is hun zelfbeeld. De ontroering die zij moeten voelen over zichzelf als wereldredders, de utopie die zij diep in zichzelf ontwaren. De mateloze arrogantie ook die ermee verbonden is. Dat je hoort dat Fleur Agema niet wordt toegelaten tot het vrouwenforum van Man en paard omdat ze ‘te dom’ zou zijn. Ja, echt. Linkse mensen weten namelijk: Rechtse mensen kijken er niet anders tegenaan, ze zijn dom.

Die arrogantie gaat samen met de machteloze woede over een wereld die zich maar niet wil onderwerpen aan de linkse utopie. Integendeel. Je zou zeggen: Twijfel sluipt in. Bij sommigen linkse personen, als Femke Halsema, lijkt dit ook te gebeuren. Maar zij is de uitzondering. Het tegendeel gebeurt: De oud-linkse elite van Nederland profileert zich steeds meer als verzetstrijder. Ambtenaren die desgevraagd zeggen de boel te gaan saboteren als Wilders premier wordt. Dat soort werk.

Hoe kan dit?

Het is de kracht van links. Een diep moreel gelijk.

Rechtse mensen bezitten die kracht niet. Rechtse mensen staan aan de kant van het cynisme en de twijfel. Ze beschikken niet over mooi glanzende idealen. Ze zijn overtuigd van de slechtheid van de mensen en van de onveranderlijkheid van hun egoïsme. Rechtse mensen gaan er vanuit dat je daarmee moet dealen. Dat is natuurlijk best een beetje schraal allemaal. Er valt bij rechts niks te zwelgen.

De idealen van rechts klinken nergens naar. Hun ‘vrije markt’, hun ‘vrijheid van meningsuiting’ (gepikt van links, ook nog es), hun ‘trots op Nederland’, hun ‘minder belasting betalen’. Het klinkt allemaal blikkerig, kitscherig, abstract.

In Nederland heeft ‘rechts’ in de politieke verhoudingen bijna altijd de meerderheid gehad ten opzichte van ‘links’. En toch spreekt ‘rechts’, hoezeer die de wind nu ook mee heeft, de taal van de verdediging.

Aangezien ik zelf van links kom (en trouwens, in veel opzichten nog steeds helemaal niet echt rechts ben geworden, of wil zijn, hoezeer mijn vrienden daar dan ook van overtuigd mogen zijn) kan ik die linkse idealen goed navoelen. Sterker: Ik ben ze nog steeds niet kwijt. Ik krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik de film Woodstock zie. Om maar wat te noemen. Echt rechtse mensen vinden dat belachelijke pathetiek. Punt. Maar juist omdat die deze onderhuidse kracht van links niet begrijpen, en zich ook nooit in kunnen leven wat de dragende kracht is van een levende utopie, zullen ze er ook nooit de kracht van in kunnen zien. Rechtse mensen, dat is waarschijnlijk gewoon een ander soort. Ongevoelig voor het heerlijke besef iets te betekenen voor de hele wereld, voor alle armen, voor alle onderdrukten. Ongevoelig voor We Are The World, voor Bono, voor één voor Afrika. Realistisch. Rechtse mensen begrijpen niks van linkse mensen.

Daarom was het bijvoorbeeld mogelijk dat de VVD in de jaren tachtig klakkeloos het multiculturele ideaal overnam. En het CDA dat zelfs hartstochtelijk omarmde. Rechts Nederland zag de uitvinding van het multiculturele als een handig stukje retoriek om de plotselinge aanwezigheid van zoveel immigranten vorm te geven. Als een manier om een beetje te kunnen polderen, niet als iets dieps. Maar voor links was het wel iets dieps. Het multicultureel zijn was voor links niet een stukje retoriek, maar een diepe overtuiging. En daarom moest het verder en verder. Het stukje retoriek werd vastgelegd in wetten voor het onderwijs en de publieke media. De Nederlander werd, zonder dat het ooit in één politiek debat tot inzet van discussie was geworden, opgelegd een ‘nieuwe mens’ te worden, de mulitculturele mens. Ook op scholen waar geen allochtoon te bekennen was, moest de nieuwe multiculturele mens van de toekomst gevormd worden door wettelijk vastgelegd multicultureel onderwijs, tot op de dag van vandaag. Precies zoals het communisme zijn ‘nieuwe mens’ had kunnen creëren, simpelweg omdat ook toen ‘rechts’ de kracht van het linkse ideaal had onderschat.

Zo kon in Nederland het ideaal een wettelijk dogma worden, en kon Hans Janmaat door de rechter veroordeeld worden omdat hij had gezegd: “Als ik aan de macht kom, schaf ik de multiculturele samenleving af.” Een van de grote schandalen van onze rechtstaat, maar niemand die het toen zo zag en niemand die zich er nu nog mee wil bezig houden, want ook na zijn dood wordt het vonnis van Janmaat nog steeds niet ongedaan gemaakt.

Het rechtse levensgevoel lijkt nu te domineren. Rechts is hip. Van oudsher waren jongeren altijd linkser dan volwassenen, en ook dat lijkt nu omgeslagen. Rechts rules. De overwinningsmood van rechts blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Geert Wilders ongestraft de retoriek van links heeft overgenomen door te hameren op: “De islam is fascisme.” Iets fascistisch noemen, dat was altijd het alleenrecht van links namelijk. Wilders komt ermee weg en dat zegt iets over de huidige tijdsgeest. Links is zwak. Net zo goed als het iets over de tijdsgeest zegt dat Femke Halsema kan zeggen “De islam is een probleem”, zonder dat haar partij bijeenkomt om haar af te zetten. Of dat dit linkse kabinet tussen neus en lippen afkondigt de neef- en nicht huwelijk te gaan verbieden. Jarenlang was dit een links taboe, want gericht tegen de immigranten. En nu protesteert niemand.

Maar het morele gelijk van Wilders is nog maar heel pril. Het is nauwelijks uitontwikkeld. Het is uiteindelijk gegrondvest op het morele gelijk van het bestaan van de staat Israël, en dat is het morele gelijk over de Holocaust, waar links van oudsher de grootste rechten op claimde. Denk maar niet dat links zich deze claim zich zo makkelijk laat ontfutselen. Vandaar dat links Wilders voor de rechter wil brengen vanwege racisme. Vandaar dat het NOS Journaal een item brengt over de Engelse racistische partij The British National Party, en daarin de huidige leider, Nick Griffin, die voor het eerst optrad bij de BBC, omschrijft als ‘de Engelse Geert Wilders.’ (Wilders zelf heeft altijd grote afstand genomen van The British National Party, maar so what.)

Ik vrees dat rechts nooit zal begrijpen wat de grote kracht is van al die mooie, verinnerlijkte idealen van links. Rechts begrijpt niet dat in de politiek idealen altijd sterker zijn dan feiten. Je kunt honderdduizend feiten brengen over de desastreuze gevolgen van onze massamigratie, en daar hoeft links alleen maar tegenover te stellen: “Maar we hebben het toch over mensen? Hechten we dan geen waarde aan mensen?” en weg zijn die honderdduizend feiten. Je kunt met honderdduizend feiten komen over de ware aard van de islam, en links zal zijn schouders ophalen en zeggen: “Ach, dat is allemaal inspelen op angst.” En weg ben je.

Zolang rechts er niet in zal slagen haar eigen idealen overtuigend vorm te geven, zal ook dit rechtse golfje uiteindelijk weer ten onder gaan in het morele gelijk van links. Maar ja, ik ben dan ook een fatalist. En misschien daarom rechts.

Bron Het Vrije Volk

Boeketje Digitalis

(amper zichtbaar onder een enorme bos blanke lelies)

Dit is een stukje pure poëzie die dezer dagen bij Bruno Valkeniers op de schrijftafel had moeten belanden in plaats van bij mij. Omdat het de nieuwe ‘zachtere’ lijn van het Vlaams Belang perfect weerspiegelt.

Deze redenering in toepassing van het spreekwoord ‘Ce sont les idées qui gouvernent le moinde’?

Na de val van de Berlijnse Muur gevolgd (eindelijk!) door de implosie van het communistisch regime in Rusland had het socialisme wereldwijd eveneens moeten kapseizen. Dat laatste is (nog) niet gebeurd omdat een brede volksmassa inderdaad onderhevig is aan de Wet van de Traagheid. Net zoals het menselijk lichaam, op basis van dezelfde wet, tegen de voorruit smakt bij een auto-botsing. De massa van dat lichaam reageert ‘traag’, dit wit zeggen gehoorzaamt slechts aan de gebeurtenis van het brutaal stoppen met vertraging. Die massa wil de beweging te willen voortzetten.

De linksen rijden ‘pion libre’ zonder remmen, want ze zijn ‘ideaal-loos’ en vervolgen hun weg nog een beetje met behulp van vervang-idealen, zoals hierboven perfect beschreven…Arme immigrantjes. Honger in de wereld…Gat in de ozonlaag. Mexicaanse griep…De repliek van de linkse kerk? Zelfs van de CVP bij monde van haar Eerste Minister? Het gaat om de mensen, niet om de centen. Of: angstaanwakkering….Geert Wilders is groot geworden door speculatie op de angstgevoelens van de mensen.

Ik denk dat wij, de rechtlijnigen van hete Vlaams Belang, het beste en onvervreemdbare ideaal ter wereld hebben. Om het met Filip De Winter te zeggen: ‘Eigen Volk Eerst’…Dat zijn geen gedachten – dat zijn FEITEN..

Dat zou bij Annemans, en de nieuwe marsrichting luiden: onafhankelijkheid en beperking van de immigratie…

Mij om het even, als de wijn maar klaar genoeg is! Maar niet zoals de sossen: ‘Ge zijt mijne maat of “k sla op Uw bakkes’….

Als wij de mensen maar kunnen overtuigen, dat er met de tripartite-partijen geen zee (en zeker geen land)) meer te bezeilen valt. Drie mensen en een paardenkop(Genez) trekken links, de pedofielen-partij (CVP) zou centrum rechtdoor, maar liefst wil ze stilstaan; maar kan dat niet door de Weverkes-partij en de paar blauw-geschelpten die nog niet naar Europas zijn uitgevlogen. De Weverkes willen wel een beetje hetzelfde als wij, maar hebben schrik van hun schaduw.

Ach ja….Aan de beeldspraak van Annemans, toen hij bij Phara op schoot zat (verleden week) kan ik nog altijd niet aan uit….De Winter en hem zijn als twee kreeften die elkaar scharen beet hebben, en zo verder naar de overwinning schuiven…Dan heb ik liever de beeldspraak van Karim van Overmeiren, die zegt dat ‘wij’ uit onze bunker moeten komen. Van daaruit kunnen we op alles en iedereen schieten, en zelf zitten we veilig onder meters beton….Maar van in onze bunker overtuigen we niemand.

Of wacht eens! Om bij die twee kreeften te blijven…met die scharen vermorzelen kreeften toch de mosselschelpen en andere schelpdieren? Ja, zelfs octopussen kunnen ze de baas. Dus, in plaats van elkaars scharen vast te klemmen, zouden die twee tenoren beter op mosselvangst gaan. De politiek zit er vol van!  En ondertussen komen wij allen samen uit onze bunker. Om, in plaats van te zeggen ‘Ik ben Vlaming en ben daar fier op’ zou dat dan zijn ‘Ik ben Vlaams Belanger en ik ben daar fier op’….

28-10-2009 om 10:14 geschreven door digitalia  

POLITIESTAAT EUROPA

Big brother

De Belgische regering wil werk maken van de omzetting van een Europese richtlijn inzake databewaring naar de Belgische wetgeving. Het komt erop neer dat telecombedrijven en internetproviders voortaan gedurende jaren zullen moeten bijhouden met wie u belde, hoelang u dat deed, met welke nummers, welke sites op internet u bezocht en naar wie u e-mails of sms'jes hebt gestuurd. Een en ander zou moeten helpen in de strijd tegen terrorisme en grote criminaliteit.
 
De Liga voor Mensenrechten en de beroepsverenigingen van artsen, advocaten en journalisten verzetten zich tegen die omzetting, en daarvoor zijn redenen te over. Een dergelijke veralgemeende controle van iedereen houdt immers een omkering in van een basisprincipe in een democratische rechtsstaat, zijnde dat iedereen onschuldig is tot de overheid het tegendeel kan bewijzen. Niet alleen beschouwt deze richtlijn iedereen als een potentiële verdachte, ze keert ook de bewijslast om: want bewijs maar eens dat iemand anders op jouw pc een mail heeft verstuurd of ontvangen.
 
Deze richtlijn gaat ook in tegen het recht op privacy, toch een van de redenen dat we een democratie verkiezen boven een politiestaat. De staat heeft geen zaken met wie en wanneer ik bel of mail, en kan pas op onderzoek gaan wanneer ze kan aantonen dat ze daarvoor gegronde vermoedens heeft. Net daarom zijn telefoontap en andere bijzondere opsporingsmethoden aan strikte richtlijnen verbonden, om ieder misbruik zoveel mogelijk tegen te gaan. Wie garandeert dat de ontzaglijke hoeveelheid informatie die door deze richtlijn wordt gegenereerd, niet misbruikt wordt voor heel andere motieven dan de strijd tegen het internationale terrorisme? Terroristen en grote criminelen hebben overigens niet meteen de gewoonte om te communiceren via niet-beveiligde kanalen.
 
Het sterkste argument is dat deze richtlijn opnieuw een grote stap in de richting van een bigbrothersamenleving betekent, en dus eigenlijk totaal contraproductief is. Want net om onze samenlevingsvorm te beschermen tegen potentiële vijanden hanteert men technieken die de fundamenten van die samenleving onderuithalen. Men doet het werk van de terroristen in hun plaats: de vernietiging van privacy en individuele vrijheid, het recht om zonder permanente overheidscontrole zijn leven te kunnen leiden.
 
Er zit geen enkele logica en geen enkel nut in een preventief vaccin als het de patiënt doodmaakt nog voor hij ziek geworden is.

Bron : (DM) Smetje van ’t Gazetje

*************************************

BOEKETJE DIGITALIS

(in vaasje op bloedrood kleedje

versierd met hamertjes en sikkeltjes….)

Mohbama, neen, natuurlijk niet hemzelf in eigen persoon, maart de dirigenten van zijn slavenkoor die de touwtjes trekken in Eurabia, hebben opdracht gegeven voor een paar speldenprikjes. Die data-bewaring, dat is toch gericht tegen het terrorisme en de criminaliteit, dus in het voordeel van de burger! Cynischer kan niet. Dr Goebbels mag tevreden zijn over zijn leerlingen. Ze doen het zelfs beter dan de Meester…..

Denk aan de gevangenneming van hun politieke tegenstanders door de Nazi-beulen: ‘Schuutzhaft’, in bewaring nemen voor de eigen veiligheid….…..

Bij Smetje van ’t Gazetje is dat prikje pijnlijk aangekomen. Net zoals de prikjes gegeven door een lieftallig blondje, ook pijnlijk kunnen zijn. Alhoewel ze louter preventief werken….Stel U voor dat het eigenlijke snijwerk doorgaat zonder dat verdovend prikje vooraf!. De Heren Chirurgen zouden rap zonder werk zitten….

Het doel van al die prikjes, is de patiënt willoos en gevoelloos maken….Waarbij sommige prikjes wel eens een langdurige uitwerking zouden kunnen hebben…Die krijgen dan een speciale vermelding. Ze zijn gekend als euthanasie….

Europa, dat stilaan Eurabia geworden is, zou dat soms Het Monster van Frankenstein kunnen zijn? U weet wel; een wezen die door een verwarde geest (Baron Frankenstein) in elkaar werd geflanst met allerlei menselijke ontgraven onderdelen van doden. De bedoeling was goed, maar het resultaat viel tegen, zoals U weet. Want het monster keerde zich meteen tegen zijn schepper…..

De Heer Hoofdredacteur van DM komt aldus goed op tijd wakker. Hij denkt Orwell (de schepper van Big Brother) te ontwaren, maar in feite ziet hij een der eerste tekenen van leven van het Monster van Frankenstein….

27-10-2009 om 11:11 geschreven door digitalia  

POLITIESTAAT EUROPA

Big brother

De Belgische regering wil werk maken van de omzetting van een Europese richtlijn inzake databewaring naar de Belgische wetgeving. Het komt erop neer dat telecombedrijven en internetproviders voortaan gedurende jaren zullen moeten bijhouden met wie u belde, hoelang u dat deed, met welke nummers, welke sites op internet u bezocht en naar wie u e-mails of sms'jes hebt gestuurd. Een en ander zou moeten helpen in de strijd tegen terrorisme en grote criminaliteit.
 
De Liga voor Mensenrechten en de beroepsverenigingen van artsen, advocaten en journalisten verzetten zich tegen die omzetting, en daarvoor zijn redenen te over. Een dergelijke veralgemeende controle van iedereen houdt immers een omkering in van een basisprincipe in een democratische rechtsstaat, zijnde dat iedereen onschuldig is tot de overheid het tegendeel kan bewijzen. Niet alleen beschouwt deze richtlijn iedereen als een potentiële verdachte, ze keert ook de bewijslast om: want bewijs maar eens dat iemand anders op jouw pc een mail heeft verstuurd of ontvangen.
 
Deze richtlijn gaat ook in tegen het recht op privacy, toch een van de redenen dat we een democratie verkiezen boven een politiestaat. De staat heeft geen zaken met wie en wanneer ik bel of mail, en kan pas op onderzoek gaan wanneer ze kan aantonen dat ze daarvoor gegronde vermoedens heeft. Net daarom zijn telefoontap en andere bijzondere opsporingsmethoden aan strikte richtlijnen verbonden, om ieder misbruik zoveel mogelijk tegen te gaan. Wie garandeert dat de ontzaglijke hoeveelheid informatie die door deze richtlijn wordt gegenereerd, niet misbruikt wordt voor heel andere motieven dan de strijd tegen het internationale terrorisme? Terroristen en grote criminelen hebben overigens niet meteen de gewoonte om te communiceren via niet-beveiligde kanalen.
 
Het sterkste argument is dat deze richtlijn opnieuw een grote stap in de richting van een bigbrothersamenleving betekent, en dus eigenlijk totaal contraproductief is. Want net om onze samenlevingsvorm te beschermen tegen potentiële vijanden hanteert men technieken die de fundamenten van die samenleving onderuithalen. Men doet het werk van de terroristen in hun plaats: de vernietiging van privacy en individuele vrijheid, het recht om zonder permanente overheidscontrole zijn leven te kunnen leiden.
 
Er zit geen enkele logica en geen enkel nut in een preventief vaccin als het de patiënt doodmaakt nog voor hij ziek geworden is.

Bron : (DM) Smetje van ’t Gazetje

*************************************

BOEKETJE DIGITALIS

(in vaasje op bloedrood kleedje

versierd met hamertjes en sikkeltjes….)

Mohbama, neen, natuurlijk niet hemzelf in eigen persoon, maart de dirigenten van zijn slavenkoor die de touwtjes trekken in Eurabia, hebben opdracht gegeven voor een paar speldenprikjes. Die data-bewaring, dat is toch gericht tegen het terrorisme en de criminaliteit, dus in het voordeel van de burger! Cynischer kan niet. Dr Goebbels mag tevreden zijn over zijn leerlingen. Ze doen het zelfs beter dan de Meester…..

Denk aan de gevangenneming van hun politieke tegenstanders door de Nazi-beulen: ‘Schuutzhaft’, in bewaring nemen voor de eigen veiligheid….…..

Bij Smetje van ’t Gazetje is dat prikje pijnlijk aangekomen. Net zoals de prikjes gegeven door een lieftallig blondje, ook pijnlijk kunnen zijn. Alhoewel ze louter preventief werken….Stel U voor dat het eigenlijke snijwerk doorgaat zonder dat verdovend prikje vooraf!. De Heren Chirurgen zouden rap zonder werk zitten….

Het doel van al die prikjes, is de patiënt willoos en gevoelloos maken….Waarbij sommige prikjes wel eens een langdurige uitwerking zouden kunnen hebben…Die krijgen dan een speciale vermelding. Ze zijn gekend als euthanasie….

Europa, dat stilaan Eurabia geworden is, zou dat soms Het Monster van Frankenstein kunnen zijn? U weet wel; een wezen die door een verwarde geest (Baron Frankenstein) in elkaar werd geflanst met allerlei menselijke ontgraven onderdelen van doden. De bedoeling was goed, maar het resultaat viel tegen, zoals U weet. Want het monster keerde zich meteen tegen zijn schepper…..

De Heer Hoofdredacteur van DM komt aldus goed op tijd wakker. Hij denkt Orwell (de schepper van Big Brother) te ontwaren, maar in feite ziet hij een der eerste tekenen van leven van het Monster van Frankenstein….

27-10-2009 om 11:11 geschreven door digitalia  

DE LAT GELIJK LEGGEN

er ligt een staat te sterven
was nooit geheel gezond
hij liet een volk verderven
ging zelf daaraan ten grond

er ligt een staat te sterven
heel zachtjes,zonder pijn
twee volkeren zullen erven
ik zal op de uitvaart zijn

René De Clercq

7 op 10 allochtone scholieren kunnen niet mee

Vorig schooljaar liepen iets meer leerlingen schoolse achterstand op in vergelijking met het schooljaar 2005-2006. Maar tussen Belgen en allochtonen gaapt de kloof steeds groter. Dat blijkt uit cijfers van het kabinet Onderwijs.
 
Bijna drie op tien van de Belgische middelbare scholieren zit achterop. Tegelijk zitten zeven op tien leerlingen van vreemde nationaliteit achter. Ook in het lager onderwijs valt deze kloof tussen Belgische en allochtone leerlingen op, al is ze iets minder uitgesproken.
 
In het schooljaar 2008-2009 bedroeg de schoolse vertraging in het gewoon lager onderwijs 15,6 procent en voor het gewoon secundair onderwijs 29,4 procent. Er zijn meer jongens met een achterstand dan meisjes. (belga/jv)

25/10/09 08u33 HLN

*****************************

Boeketje Digitalis

(vriendelijk aangeboden, druipend van vergift,

aan alle belse regeringen van de laatste 60 jaar)

Heren Bloedzuigers,

Van de vier machten: Wetgevende, Uitvoerende, Gerechtelijke, Pers.

Tot U spreekt een fiere Vlaming, in jullie ogen een Nietige Luis.

Dit stukje proza wordt U opgedragen, aan U, levenden en doden, in de ijdele hoop dat U eindelijk, bijna van Uw voetstuk gevallen, het door U aangerichte kwaad zoudt willen zien.

Niet alleen heeft U na WO II hen die Uw trouwste onderdanen konden geweest zijn, vernederd en gestraft, maar de nieuwe burgers die U in onze dagen invoert, behandelt U eveneens als het vuil van de straat. Door ze dom te laten…Zeven op tien hebben leerachterstand…..Jullie hebben die mensen naar hier gehaald, tegenin onze zin, en ze worden in de steek gelaten.

Even terugkomend op mijn vorig stukje ‘Amnestie noch vergiffenis’ is het waarschijnlijk duidelijk  dat deze titel het standpunt vertolkt, neen niet van de belse on-staat tegen zijn burgers,, maar dat van de burgers die zich in de oorlogsjaren jammerlijk misgrepen hebben. Door bij de Nieuwe Meesters, door hen terwille te zijn, te verhopen wat hen al 110 jaar geweigerd werd door hun eigen vaderland , af te bedemen: gelijke rechten voor iedereen.

De geschiedenis herhaalt zich….

Was er, sedert de Brabantse Omwenteling in 1830, gezorgd voor een eerlijk vaderland, ook voor de Vlamingen, dan was er in en rond de Grote Oorlog (’14-’18) geen zucht naar ‘Bevrijding’ geweest en dus ook geen collaboratie met de vijand. Al de energie van die zovele bekwame vrouwen en mannen zou alsdan positief aangewend geweest zijn ten gunste van dat ene Vaderland, dat er niet was. Rond WO II nogmaals hetzelfde. En in plaats eindelijk de situatie te willen begrijpen, door aan de Vlamingen te geven wat hen toekwam, hebben jullie dezen als het vuil van de straat behandeld…Zo’n behandelingen zijn blijkbaar Uw fabrieksmerk! .

Is het duidelijk genoeg waarom U van ons geen amnestie kunt krijgen, en zeker geen vergiffenis?!

Want jullie volharden in de boosheid….

Jullie regeren van op een enorm kruitvat, met brandende lonten! Waarvan de 2 grootste zijn: de onderdrukking en de uitzuiging der Vlamingen, en de verwaarlozing van het ingevoerd kiesvee.

Moget gij allen branden in de hel!

26-10-2009 om 10:54 geschreven door digitalia  

AMNESTIE NOCH VERGIFFENIS

Voor wie het nog niet wist, ’t Pallieterke is mijn lijfsblad. Altijd geweest en tot in alle eeuwigheid. Amen. Weet U er een beter misschien? Ik niet.

Niets dan lof dus, naast felicitaties en de beste wensen voor een voorspoedige toekomst! De uitgevers zijn, volgens mij, alleen wel een beetje te weinig gezegend met gezonde koopmansgeest. Want ze zijn nog altijd maar een weekblad en geen dagblad. Het gat in de markt nochtans is huizengtoot. De andere bladen, zonder uitzondering allemaal links en vals-progressief, verschijnen nog wel, maar er zijn geen lezers meer! Zestig procent van de hoernalisten verklaren SPA te stemmen, en 29 % voor Groen!

Gewoon een pakketje risico-kapitaal mobiliseren en klaar is Kees!…..De oplage zou met sprongen omhoog gaan. Met als resultaat dat in zeer korte tijd het politiek landschap volledig zou hertekend zijn….

Nu ook weer deze week, een lezersbriefje (kort, maar duidelijk) van een zekere Paul De Graef uit Wommelgem. De man is een stuk in de 80, en schrijft dat hij niet wil sterven voor hij beleeft BELGICAMDELENDAM ESSE, waaruit ik versta voordat belgenland vernietigd weze. Ik ben geen Latinist, en het is mogelijk dat mijn vertaling meer het aanvoelen is van mijn eigen verlangens. Daarom kopieer ik in extenso hier zijn briefje, omdat het wellicht gaat over een der laatste levende getuigen van toen.

AUCH WENN DIE REIEHEN LICHTEN

Ook ik was in de Paterskerk in Lokeren voor de herdenking.Jet leed van duizenden, ons aangedaan door een haatstaat die als enig land ter wereldniet kan vergeten noch vergeven en mag rekenen op wederkerigheid van mijnentwege die 18 maanden in ‘Lokeren’ verbleef. Mijn enige misdaad? Oostfrontvrijwilliger! Het was voor Vlaanderen, laat dat duidelijk zijn!

Daarom ben ik blij voor de brief in ’t Pallieterke van 7 oktober van de Heer Van Haeren uit Genk en zijn scherpe analyse ‘Vlaanderen bespaart’, die toont hoe een echte democratie werkt. Maar is België wel een democratie? En is de vroegere CVP wel een democratische partij?  Koud en warm blazen is hun grootste specialiteit!

Belgicam delendam esse!

Daarvoor bid ik, en weiger zelfs als tachtigplusser te sterven….om dat nog te mogen beleven.”In de palm van mijn hand, schrijf ik Vlaanderen mijn land” schreef Priester-Dichter Anton Van Wilderode.

25-10-2009 om 09:00 geschreven door digitalia  

SAN  DAMIANO PATROONHEILIGE NV A

Lap! Daar hangt het 3^de mirakel van Damiaan aan de haak. Geloof me, dat wordt een wonderbaarlijke visvangst!

Hoezo zult U denken, een 3^de mirakel en daarover nog niets gelezen? Kan goed zijn, maar ik weet het ook nog maar een paar seconden. Namelijk sedert ik onderstaand stukje tot mij heb laten doordringen.

Waaruit dat mirakel dan wel mag bestaan? Wel, het is dat ik (en waarschijnlijk velen met mij, die dat lezen), voor de eerste keer in zijn carrière een positief geluidje kan laten horen over het Loze Vissertje van de (Voorlopig Laatst) Nieuwe Vlaamse Alliantie…

Uw goede punten, Heer Bommel, krijgt U voor amper twee zinnetjes in het geheel. Met Uw goeddunken heb ik ze in vetjes gezet….

Twee heiligen uit Hawaii
13-10-2009 - Bart de Wever - de standaard

Afgelopen zondag waren er bijzondere dingen te zien op het Sint-Pietersplein in Rome. Wie niet bij de hoogwaardigheidsbekleders in de kerk zat, kon er kennis maken met een van de mysteries van het geloof. Met name hoe genummerde kaarten leidden naar rijen stoelen op het plein zonder enige nummering. Om dicht bij het podium te geraken gaf een groep nonnen zich bijgevolg over aan een partij duw- en trekwerk Rock Werchter waardig. Een familielid van pater Damiaan ging kansloos tegen hen ten onder.

Zelf vond ik een plaats bij een grote groep piepjonge Poolse priesters, allemaal gehuld in een zwarte soutane maar vaak met een flashy zonnebril of een digitale camera aan het oog. Tijdens de ruim twee uur durende mis gingen ze op hun knieën zitten wanneer dat zo hoorde. Maar toen Paus Ratzinger uiteindelijk voor het publiek op het plein verscheen, veerden ze recht om springend en met de armen in de lucht ritmisch te scanderen als waren ze de spionkop van FC Vaticaan: 'Be-ne-dictus, Be-ne-dictus.'

Wat verderop zat een groep van ruim honderd Brazilianen, van de eerste tot de laatste met een knalgele Damiaan-baseballpet op het hoofd. Voor hen zat dan weer een groep Amerikanen die hun devotie voor Damiaan op een T-shirt hadden laten drukken. Allemaal samen waren ze onderdeel van een ware mensenzee op het plein. Duizenden daarvan waren uit alle hoeken van de wereld gekomen speciaal voor de heiligverklaring van onze pater Damiaan.

De slagzin 'Damiaan inspireert' kreeg er een bijzonder tastbare en pakkende betekenis door. Zelfs een ongelovige kon daar op het plein onmiddellijk begrijpen waarom de Heilige Stoel het kennelijk niet al te nauw heeft genomen om een mirakel te erkennen ten einde Jozef De Veuster heilig te kunnen verklaren. Tenslotte kunnen we niet allemaal zo strenggelovig zijn als onze nationale media, die er een zaak van maakten om de mirakuleuze genezing toegeschreven aan Damiaan te ontmaskeren als een hoogst twijfelachtig verhaal.

Zoveel kritische zin was een betere zaak waardig. Bijvoorbeeld de jury ter beoordeling van de kandidaten voor de Nobelprijs voor de vrede. Als zelfs de laureaat in een eerste reactie moet erkennen dat hij die niet verdiend heeft, is het ver gekomen. De nominaties voor de prijs werden afgesloten op 1 februari 2009, Obama was toen welgeteld 11 dagen aan de macht. Sindsdien zou hij echter inspanningen gedaan hebben voor een wereld zonder kernwapens. Zo vroeg hij vorige maand 65 miljoen dollar aan het Congres. Helaas niet om het nutteloze Amerikaanse kernarsenaal in Europa, onder meer in Kleine-Brogel, eindelijk te ontmantelen. Wel om die bommen te moderniseren voor gebruik door de nieuwste jachtvliegtuigen.

Wat Obama wel opdoekte, is het geplande anti-rakettenschild in Oost-Europa. Echter met de mededeling dat het goedkoper is om hetzelfde programma uit te voeren van op Aegis-schepen. Voor een Nobelprijs zijn kennelijk dus geen daden meer nodig, laat staan wonderen. Een reeks mooie speeches volstaat.

Nu goed, de mensen van Hawaï zullen er blij mee zijn. Sinds vorige week hebben ze twee bijzondere eilandbewoners te vieren: een heilige van wie we de erkende mirakels in twijfel trekken en een schijnheilige die men onbestaande mirakels toedicht.

25-10-2009 om 08:54 geschreven door digitalia  

25-10-2009 om 08:41 geschreven door digitalia  

25-10-2009 om 08:41 geschreven door digitalia  

24-10-2009 om 17:45 geschreven door digitalia