Nee, het is nog géén 1 april. En misschien kunt u het onderstaande artikel ook maar beter helemaal niet lezen. Het zou u voor langere tijd de pret kunnen bederven:
Zonder twijfel is er sprake van een crisis op de arbeidsmarkt. Alle deskundigen waarschuwen voor een snelle stijging van het aantal werkelozen. En het einde van deze crisis is nog niet in zicht. Dat is de ene kant. Hoe zou u in deze situatie over de leiding van een onderneming denken die heel genereus hulparbeiders in het buitenland zou werven? Met een visum en financiële beloftes. Zou u met het hoofd schudden en de onderneming voor gek verklaren? Welnu, dit is precies wat onze politici doen. In alle stilte en geheimzinnigheid werd zojuist in West-Afrika een tweede wervingscentrum voor Afrikaanse arbeiders geopend, dat mede wordt gefinancierd met Duits (Nederlands!?) belastinggeld. Het maakt deel uit van een programma om miljoenen werkloze Afrikanen voor de arbeidsmarkt naar Europa te brengen. Want de Europeanen sterven immers spoedig uit.
Niet één Duitse (Nederlandse!?) kwaliteitsjournalist heeft zich de afgelopen dagen samen met onze jubelende medeburgers op de Kaapverdische eilanden verheugd. Volgens officiële gegevens is op de voor Senegal gelegen West-Afrikaanse eilandengroep 18% van de inwoners werkloos volgens onofficiële gegevens is dat aantal meer dan 2x zo hoog. De Neue Zürcher Zeitung schreef ooit over het land dat armoede de enige constante in de historie van de Kaapverdische eilanden zou zijn. Maar nu jubelen de mensen op de Kaapverdische eilanden. Want de Europese Unie heeft precies op 1 januari 2009 haar tweede wervingscentrum voor werkeloze Afrikanen op de Kaapverdische eilanden geopend
(http://www.express.co.uk/posts/view/78180/50million-invited-to-Europe). Het idee achter het project is simpel: omdat veel Europeanen zich ergeren aan de bestorming van illegale immigranten uit Afrika, opent men nu in Afrika wervingscentra, waarin de Afrikanen helemaal legaal een visum voor Europa krijgen. Beter nog: men garandeert hen de ongehinderde in- en uitreis. Wie als Afrikaan eerst even een snuffelbezoek aan Europa wil brengen, kan tussendoor terug naar zijn Afrikaanse geboorteland en hoeft niet bang te zijn om bij terugkeer naar Europa aan de grens te worden afgewezen. Men maakt van illegalen doodeenvoudig voor de eigen grenzen legale medeburgers. En deze heeft Europa volgens de Europese Unie snel en in een groot aantal nodig.
De Europese Unie wil de geboorteachteruitgang van de Europeanen door het aantrekken van eerst ongeveer 20 miljoen mensen uit Noord-Afrika en Azië opvangen, om in de concurrentiestrijd met de Verenigde Staten concurrerend te blijven (op dit moment is ongeveer drie vierde deel van de bevolkingsgroei in Europa volgens gegevens van het Max Planck instituut voor demografisch onderzoek uitsluitend te danken aan het hoge geboortecijfer bij immigranten: http://www.demografische-forschung.org/archiv/defo0804.pdf Onder de staten, waarin de nieuwe Europese medeburgers moeten worden aangeworven, bevinden zich veel Afrikaanse landen. In oktober van het afgelopen jaar werd het eerste wervingscentrum voor Afrikanen geopend in het West-Afrikaanse Mali. En nu in alle stilte een tweede centrum op de Kaapverdische eilanden.
Naar het voorbeeld van de Amerikaanse Green Card wil de EU een Blue Card voor nieuwe medeburgers uit landen van de Derde Wereld invoeren. Na 5 jaar verblijfsduur in een EU-land moeten de medeburgers dan automatisch de permanente verblijfsvergunning voor de EU krijgen. In het Afrikaanse Mali (meer dan 90% van de bevolking is moslim) werd eerst voor 10 miljoen euro een informatiecentrum van de EU gebouwd, waarin de burgers van Mali moeten worden attent gemaakt op de nieuwe inreis- en arbeidsmogelijkheden in de EU. Ook in andere Noord-Afrikaanse landen is de bouw van informatiecentra voor de immigratie in de EU gepland. De nieuwe medeburgers worden door de Europese Commissie vooral als goedkope arbeidskrachten in de EU gewenst.
Veel van deze mensen moeten als het aan de Europese Commissie ligt hun toekomstige thuis in Duitsland vinden, omdat de Duitsers zogenaamd het snelst uitsterven. Waar is, dat deze bewuste import van de onderklasse wordt gefinancierd met het geld van de Europese belastingbetaler. Niet waar is daarentegen de bewering dat jaren geleden uit Europa geëmigreerde, tot de Europese cultuurkring behorende en goed opgeleide, Europeanen die naar hun Europese thuis willen terugkeren met financiële voordelen zouden worden gelokt. Op dit idee is in de gangen van de Europese Unie nog niemand gekomen.
Overal in Europa stijgt het aantal werkelozen. De Europese Unie bereidt ondertussen de bouw van nog meer wervingscentra voor Afrikaanse en Aziatische werkelozen voor. Vanuit het oogpunt van de Europese Commissie waarborgt deze import van de onderklasse (de Europese Commissie spreekt van goedkope arbeidskrachten) zogenaamd langdurig de toekomst en de concurrentiepositie van Europa.
Wellicht zal de Europese Unie op kritische vragen binnenkort antwoorden dat men van nu af aan alleen nog goed opgeleide mensen zal importeren: bijvoorbeeld artsen, ingenieurs, leraren. Dat echter zou dan werkelijk duivels zijn. Men zou in de Afrikaanse wervingscentra dan bijvoorbeeld in Afrika dringend nodige artsen werven. Ethisch gezien zou dat meer dan verwerpelijk zijn. Dus vraagt u maar liever niet verder naar het waarom van het programma. Betaalt u gewoon met uw belastinggeld en geniet u van datgene wat komen gaat, want de import van de onderklasse moet tenslotte ooit uw pensioen veilig stellen.
Het is allemaal echter wel merkwaardig, omdat veel van de Europese landen die nu medeburgers uit de landen van de Derde Wereld importeren nu al contante geldpremies uitbetalen aan geïmmigreerde medeburgers uit landen van de Derde Wereld, opdat deze zo snel mogelijk naar hun geboortelanden terugkeren. Twee voorbeelden: Frankrijk betaalt sinds 2007 aan een ieder die bereid is terug te keren naar zijn geboorteland 8000,-. Spanje gaat sinds 2009 zelfs nog verder, daar betaalt men 10.000,-. 10.000,- is waarschijnlijk niet genoeg om in Spanje een bedrijf te beginnen, maar in Marokko bijvoorbeeld is dat veel geld, verklaarde de Spaanse minister voor werkgelegenheid en immigratie Celestino Corbacho de maatregel. Spanje hoopt zodoende een miljoen immigranten weer kwijt te raken, aan wie hun aanspraken op de werkloosheidsverzekering worden uitbetaald en dan hun koffers moeten pakken.
Dus nog één keer van voren af aan: men wordt in een wervingscentrum van de Europese Unie met belastinggelden van EU-burgers geworven, reist dan naar Europa en krijgt tot 10.000,- van de Europese belastingbetaler als men Europa weer verlaat? Geen wonder dat er intussen Europeanen zijn die zich verwonderd op het hoofd krabben en zeggen: Wie werkt is dom.
Aanvulling: De Europese Unie bouwt op dit moment wervingscentra in Moldavië en Turkije voor arbeidskrachten die naar Europa moeten worden geïmporteerd.
De Europese Unie overweegt om islamofobie strafbaar te stellen. Wij hebben een test voorbereid die u erbij moet helpen of u een toekomstige delinquent bent:
Een aan u gericht schrijven zou er dan als volgt kunnen uitzien:
Officiële islamofobie-controle.
Ik betreur het ten zeerste u ervan in kennis te moeten stellen dat u verdacht wordt van islamofobe activiteiten.
Rechtskundige instructie.
Volgens EU-directieven DCLXVI dient een onmiddellijke islamofobie-test te worden uitgevoerd. We willen u wijzen op de strafbare handeling van het afleggen van valse verklaringen. Als u weigert deel te nemen aan de test, kan dit een geldboete of gijzeling voor u tot gevolg hebben.
Handleiding:
Kruist u a.u.b. de uitspraken aan die voor u van toepassing zijn.
U bent mogelijkerwijs islamofoob wanneer u:
1)Midwinterfeestdagen Kerstmis noemt.
2)Niet uw blikken naar beneden richt voor moslims.
3)Niet weet dat bijvoorbeeld Vincent van Gogh moslim was.
4)Vergeten bent dat na de Tweede Wereldoorlog Nederland door Marokkanen werd opgebouwd.
5)Uw kinderen verhalen toestaat die niet door de coördinatieraad van de moslims werden vrijgegeven.
6)Uw kinderen met poppen of LEGO spelen.
7)Het raar vindt dat een 50-jarige man trouwt met een 6-jarig kind.
8)Het niet als culturele verrijking viert wanneer uw kinderen op school door groepen moslims bedreigd worden.
9)Niet begrijpt waarom joden moeten worden uitgeroeid.
10)Niet tenminste met één familielid getrouwd bent.
11)U weet dat Taqiyya in tegenstelling tot Tequila niet uit Mexico komt.
12)Niet begrijpt waarom een 70-jarige non bij het inchecken op het vliegveld aan een nauwkeurige inspectie wordt onderworpen, terwijl men boerka-draagsters doorwenkt.
13)Voorbehouden tegen met belastinggelden gefinancierd islamitisch onderwijs hebt.
14)Niet begrijpt waarom het laten zien van uw vlag volksopruiing is.
15)U niet inziet dat moslims in alle opzichten beter dan u zijn.
Evaluatie:
Hoeveel uitspraken hebt u aangekruist?
0: U bent een goede burger. Omdat de islam geen dwang in het geloof kent, zou u zich vrijwillig moeten bekeren.
1 tot 2: U bent een ongelovige!
3 tot 5: U bent een potentiële crimineel. Uw gegevens worden aan de binnenlandse veiligheidsdienst doorgegeven.
6 tot 9: U bent een volksopruier.Een speciale eenheid van de politie zal zich onmiddellijk bij u melden. Verzet u zich niet!
10 tot 12: U bent een vijand van Allah. Over hoe er verder tegen u zal worden opgetreden kunt u in de Heilige Koran lezen. Ter bescherming van de oemma worden de namen van u en uw familieleden alsmede uw adres tijdens het volgende vrijdaggebed bekendgemaakt.
Meer dan 12: U bent een zionistische kruisridder in dienst van de VS.
Amnesty International maakt de treurige balans van de wereldwijde executies in het Olympische jaar 2008 op. Naar verwachting en in historische traditie werden de meeste mensen opnieuw door de Chinese communisten gedood (1718). Daarna volgen de islamitische staten Iran (346), Saoedi-Arabië (102) en Pakistan (36). Bij de getallen bestaat er echter een behoorlijk grijs getal en de Ranking is in zoverre niet veelzeggend, omdat men directe aantallen vergelijkt zonder deze in relatie te brengen met de grootte van de landen. Met deze correctie komen we tot een andere volgorde:
Daarmee voltrok de Volksrepubliek China opnieuw meer doodvonnissen dan enig ander land ter wereld. De hoop dat het toekennen van de Olympische Spelen 2008 aan Peking daar iets aan zou kunnen veranderen ging niet in vervulling.
Integendeel: volgens het Amnesty-bericht verdrievoudigde het aantal bekend geworden executies in het Olympische jaar zelfs (2007: minstens 470).
Daarmee is China er mede verantwoordelijk voor dat het aantal wereldwijd geregistreerde executies verdubbelde: van minstens 1252 naar minstens 2390. De Volksrepubliek zou, volgens Amnesty, ook in het Olympische jaar de gruwelijke wereldkampioen van de doodstraf zijn gebleven.
Na China volgen in de statistiek Iran (minstens 346 executies), Saoedi-Arabië (minstens 102), Pakistan (minstens 36) en de Verenigde Staten (34). Als enige land in Europa liet Wit-Rusland 4 mensen doden. Tevens werden in totaal in 52 landen minstens 8864 mannen en vrouwen ter dood veroordeeld. Daarentegen is in 158 landen de doodstraf afgeschaft of wordt deze in de praktijk niet meer voltrokken. Vorig jaar kwamen Argentinië en Oezbekistan erbij.
Als men de gepubliceerde aantallen echter in relatie ziet tot het behoorlijk verschillende inwoneraantal ( Bron:http://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Staaten_der_Erde) van de ergste executielanden, ontstaat er een andere volgorde. Per miljoen inwoners waren er in Iran 4,8 executies, in Saoedi-Arabië 4,1 executies, in China 1,3 executies. Verbazingwekkende slotsom: daar, waar de zogenaamde religie van de vrede intensief wordt opgevolgd, is het aantal executies nog 4x hoger dan bij de communistische koploper!
Het spijt mij, mar ik kan geen betere beeldspraak bedenken dan wat de Bijbel aanhaalt over hem, die zijn volk wegleidde uit de slavernij van Egypte, en na een tocht door de woestijn van 40 jaren, het Beloofde Land slechts van uit de verte. mocht aanschouwen. Mozes, die zijn Volk en de Mensheid de 10 Geboden Gods schonk, mocht het niet meemaken dat Israël eindelijk terug was, om bezit te nemen van het Voorvaderllijk Land, dat overliep van Melk en Honing, Waarmee ik niet gezegd wil hebben, dat Marc Grammens Vlaanderens Vrijheid niet meer zou mogen beleven. Integendeel, de Dag der Dagen is hopelijk veel dichterbij dan velen denken en anderzijds zijn er nog minstens 25 jaar te gaan voor hij 100 wordt en het hout waaruit Marc Grammens gemaakt is, vergaat niet binnen de 100 jaar.
Marc Grammens
(ik heb nog zijn speechke bij de vereremerking bij Nova Civitas te goed om op het Internet te plaaysen. Even geduld AUB)
zal in Vlaanderens collectief geheugen méér zijn dan een voetnota in de geschiedenis!
Stel U voor dat ik bij mijn dagelijkse rondgang vanmorgen bij de vrienden op het Internet onderstaande tekst ontdekte, waarbij zo goed als expliciet gevraagd werd om aan de kar te trekken voor verspreiding. Dievicta placet mihi causa! t Heeft werkelijk gene naam. En hij ook niet. Wij kennen alleen zij alias. Maar Leterme of Verhofstadt zal het wel niet achter zitten: die zijn daar te stom voor. Maar hij, die victa, is steengoed. Lees mee. Kopieer, hang uittreksels uit in Uw stamcafé, vraag dat de Pastoor er een Herlijk Schrijven van maakt die hij afleest op de kansel, voor die paar parochianen die hem nog resten. Vertaal het in t Arabees, Chinees, franscouillons en desnoods in het Esperanto. Als gans Vlaanderen er maar over spreekt!
Hier een transcriptie van de interessante stellingen die Mark Grammens formuleerde in het programma Rondas, op Klara. De podcast van dat radioprogramma is maar kort beschikbaar, en Grammens' woorden verdienen een uitgeschreven tekst, immers scripta manent, en zijn ideeën over Brussel bevallen mij bovendien uitstekend. Rondas noemt Grammens een maner, iemand die zijn volk aanmaant, een profeet dus. Maar hieronder is hij ook in zijn gedaante van evangelist te zien. We vallen in als het programma al zeventien minuten ver is, en stappen ook uit als het nog niet gedaan is.
(17'05")
Ik ben geen groot voorstander van het betalen van om het even welke prijs, zelfs niet de geringste, voor zowel het tot stand brengen van een staatshervorming, als voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Ik ben natuurlijk wel voorstander van die twee gebeurtenissen dat spreekt vanzelf, waarom zou ik het niet zijn? maar ik vind het totaal onverantwoord van daar ook maar de geringste prijs voor te betalen. Wat staatshervorming betreft moeten we een beetje, in Vlaanderen een beetje meer lezen, Le Soir lezen, en andere Franstalige kranten lezen, dan zouden we weten dat de Franstalige partijen, de Franstalige elite op dit ogenblik volop bezig is, bijna geobsedeerd is door het thema van de splitsing van België. Het enige dat hen op dit ogenblik interesseert, dat is de best mogelijke voorwaarden bekomen, waarop bij een eventuele splitsing Wallonië tot stand kan worden gebracht, hetzij bij Frankrijk, hetzij anders, om het even. Zij doen daar alles voor. Zij gaan zo ver van zelfs idiotieën zoals een corridor tussen Brussel en Wallonië te verdedigen, wat gewoon absurd is. Alsof de Vlamingen militair zouden de grens met Wallonië afsluiten. Je, je moet halfgek zijn om zo te redeneren. Maar bon, ze zijn nu eenmaal zo. Ze zijn geobsedeerd door een soort verlatingsangst, en van daaruit halen zij de gekste toeren uit. Maar, je moet wel begrijpen: elke toegeving die nu gedaan wordt, die wordt definitief op het moment van een eventuele splitsing. Kijk, ik ben er voorstander van, ik zou wensen dat ook alle Vlamingen die geen voorstander zijn van de splitsing van België, voortdurend met dat feit rekening zouden houden, precies zoals àlle Walen op dit ogenblik dat doen. Dat is wat in Vlaanderen nu moet, nodig is, dat is een Vlaamse elite die, zelfs indien zij geen splitsing van België wenst, er toch in al haar daden rekening mee houdt. Om die reden ben ik dus tegen élke vorm van toegeving, in ruil voor het verkrijgen van een verdere staatshervorming. Dat vind ik dus niet verantwoord. Er zal op het moment van de splitsing, als die ooit plaatsvindt, ik zeg wel áls, zal er nog genoeg onderhandeld moeten worden. Dus, laten wij in godsnaam niets prijsgeven nu, dat is gewoon een lichte vorm van landverraad, van Vlaams standpunt uit gezien. Dat dus wat de staatshervorming betreft. Nu, wat Brussel-Halle-Vilvoorde betreft, volg ik dezelfde redenering, dus ook daar geen enkele toegeving doen. Ik ben het met Johan Vande Lanotte eens dat dit ook niet hoeft, want dit is een norm, die splitsing, die vastligt en die door het Constitutioneel Hof wordt opgedragen aan de Wetgevende en de Uitvoerende Macht, hetgeen betekent dat, als er verkiezingen plaatsvinden in het jaar elf, of vroeger, voor Kamer en Senaat, en Brussel-Halle-Vilvoorde is niét gesplitst, dan wordt dat een resem van processen, van alle Vlaamsgezinden. Die gaan zich inspannen om zoveel mogelijk processen aan te spannen totdat die ongeldigverklaring van die verkiezingen volgt. En dan komt er het volgende: dan worden wij in de wereld weer eens voor schut gezet. Allezkom, de hoofdstad van Europa kan geen geldige verkiezingen organiseren, beeld u dat in! Als je er van uitgaat dat de Franstaligen meer belang hebben bij het behoud van België, en bij de reputatie van België, dan de Vlamingen die op zichzelf kunnen bestaan, dan volgt daaruit dat het in het voordeel van de Franstaligen is dat Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst wordt. Ziet ge? En ik ben er van overtuigd dat zij dat ook weten. Ze proberen alleen van de gelegenheid gebruik te maken om van de Vlamingen van alles binnen te halen, te verkrijgen. Geef daar niet aan toe, en die splitsing komt er sowieso.
[JPR] ...wie in de geschiedenis van de Belgische staat toch een paar krachtlijnen kan zien, weet ook wel dat er één lijn duidelijker gemarkeerd is dan alle andere, namelijk die naar meer soevereiniteit voor Vlaanderen, met andere woorden: de centrifugale lijn.
(22'47")
Dat weten de Franstaligen ook, dat wij dat zo opvatten als een stap naar de geleidelijke totstandkoming van een Vlaamse natie. Dat hoeft daarom geen volledige zelfstandigheid te zijn. Als ik spreek over Vlaamse natie, ben ik realistisch genoeg om daar niet de Vlaamse Republiek mee te bedoelen, maar wel een zeer verregaande vorm van confederalisme. Dat volstaat voor mij hoor, omdat een volledige zelfstandigheid, is in de huidige internationale context zeer moeilijk realiseerbaar. Wij gaan met enorme, enorme oppositie te maken krijgen in Europa en in de wereld. We gaan er alleen maar problemen mee krijgen. Bovendien vraag ik mij af dat is nog het ergste eigenlijk vraag ik mij af of dat Vlaanderen op dit ogenblik over het politieke personeel beschikt om zoiets door te voeren, op een manier die een beetje presentabel is. De Walen zijn tegen confederalisme omdat zij niet wensen op eigen benen te staan. Zij weten zeer goed dat confederalisme onder andere inhoudt dat er een transparantie komt in de bedragen die overgedragen worden van de ene deelstaat naar de andere. Dat kan niet anders. In, in Duitsland bijvoorbeeld, is dat klaar en duidelijk. Elke deelstaat weet, elke kiezer weet hoeveel zijn staat bijdraagt aan de heropbouw van het voormalige Oost-Duitsland. Het is algemeen geweten, de transparantie is volledig. Dus dat is eigen aan, aan dat soort systemen. Alleen bij ons bestaat er geen transparantie in de overdracht van middelen van de ene deelstaat naar de andere. Bij confederalisme is dat gedaan. Dan komt de transparantie, en dan beslist Vlaanderen, min of meer autonoom, over de bedragen die toegekend worden en de besteding ervan. De voornaamste reden waarom ik nu op dit moment zwaar voorstander ben van tenminste een zeer gedegen confederalisme, indien geen zelfstandigheid, dat is dat het in een confederaal systeem er geen dispuut meer bestaat over de grenzen, over de begrenzing. Dat is de voornaamste verworvenheid van het confederalisme. Het is natuurlijk ook de reden waarom de Franstaligen die altijd op gebiedsuitbreiding uit zijn, er tegen zijn. Maar dat is waarom we confederalisme dringend, dringend nodig hebben. Dat is om definitief vastliggende grenzen te hebben. En dan wordt het veel minder belangrijk of er immigratie in Vlaanderen is vanuit Brussel, of niet, omdat er toch geen grenzen meer zullen verlegd worden. De opinievorming, over wat er in België gebeurt, is volledig in handen van de francofonie. Daar moeten we ook van uitgaan, en het helpt niet het is spijtig dat ik het moet zeggen maar het helpt niet door in Vlaanderen een ambtenaar aan te stellen die zich moet bezighouden met het verbeteren van het imago van Vlaanderen. Daar is veel meer voor nodig dan dat. Ook daarvoor zou om te beginnen Vlaanderen in een confederaal bestel een grotere zelfstandigheid moeten genieten, want de vorming van de wereldopinie is volledig, ik zeg wel volledig in handen van de francofonie. De enige krant die door de meetellende en meesprekende buitenlanders in Brussel, perscorrespondenten enzovoort, gelezen wordt is Le Soir. Ik heb Le Soir nu al zoveel jaren gevolgd, en vooral sinds de verkiezingen van 2007. Ik zeg soms, als je Vlaanderen wilt zo rap mogelijk onafhankelijk maken, geef dan de Vlaamse bevolking die Frans kent een abonnement op Le Soir cadeau, en je zult het halen.
(28'46")
Het is de historische fout geweest van een zeker gedeelte van de Vlaamse Beweging, en van de partijen die konden als Vlaamsgezind, heu, doorgingen, om van Brussel en derde gewest te maken. Dat was op het moment dat het gebeurd is zelfs hoegenaamd niet nodig. Men had al de hervormingen die toen plaatsgevonden hebben, gemakkelijk kunnen realiseren zonder, heu, van Brussel en derde gewest te maken. Dat is een Vlaamse toegeving geweest die men nooit had mogen doen. Helaas het is gebeurd, en omdat het gebeurd is moeten we er rekening mee houden. We moeten van de realiteit uitgaan. En die realiteit betekent dus dat Brussel in ieder geval een partner wordt in welke vorm van beslissingen ook, over confederalisme enzovoort. Daar is niets aan te doen. Waar ik het niet mee eens ben, dat is dat Vlaanderen zijn toekomst moet laten bepalen door de vrees Brussel te verliezen, want Brussel verliezen, die theorie steunt op de veronderstelling dat wij nu Brussel zouden hébben, en dat is gewoon de waarheid niet. De Vlaamse aanwezigheid in Brussel is sterk aan het verminderen, in alle opzichten. Om te beginnen getalsmatig. Ik zal een kleine voorspelling doen: men zal de avond, of des anderendaags, na de verkiezingen van 7 juni van dit jaar, zal men in Vlaanderen schrikken van de achteruitgang van de stemmenaantal van de Vlaamse partijen in Brussel. Ze zullen evenveel zetels houden, want dat zetelaantal ligt vast. Dat is een, trouwens een psychologisch zéér nadelig element weer. Doordat hun zetelaantal vastligt, doen ze er eigenlijk niets niet meer voor. Dat is, ze zijn toch verkozen! Wat zouden ze nog doen voor de Vlamingen in Brussel? Dat is ontzettend nadelig. Als ze ons een vuile streek hadden willen lappen, de Franstaligen, dan hadden ze ons die zetels moeten geven. Ik vraag me trouwens af of het niet zo bedoeld is geweest, want het vast zetelaantal is om ...psychologisch totaal verkeerd. Daardoor wordt een illusie geschapen van deelname aan de macht, terwijl die daar in feite niet is. En bovenal komt daardoor de waarde, de democratische waarde laten we zeggen, van het aantal stemmen niet meer tot uiting. Of er nu meer, of minder Vlamingen in Brussel zijn: het blijft allemaal net hetzelfde, hé, voor de politiek. En dat is waar de politiek rekening mee houdt, en dus zeer nadelig. Wij moeten geen rekening houden met Brussel voor de eventuele Vlaamse zelfstandigheid, zij het beperkte zelfstandigheid in confederalisme, of volledige zelfstandigheid. Vlaanderen heeft Brussel niet nodig. Dat is een grove leugen van te doen alsof het anders zou zijn. Ik en er zelfs van overtuigd geworden, want ik was vroeger een andere mening toegedaan, daar kom ik graag voor uit, ik ben er van overtuigd geworden dat Vlaanderen beter af is zonder Brussel. De Vlaamse aanwezigheid in Brussel ...dat is architectuur hè, dat is prachtig natuurlijk, maar dat is alles, dat zijn stenen hè! Sinds men Brussel als derde gewest aanvaard heeft, moet men met de realiteit rekening houden, dat daar weinig aan te doen is. Ik geloof niet in een zogenaamde herovering van Brussel door Vlaanderen of iets ...dat, dat bestaat niet. En Brussel laten aansluiten bij Wallonië, dat kan mij eigenlijk geen barst schelen. Laat ze doen, want kijk eens even: dat zijn twee failliete staten die samengaan. Wat is het resultaat van een failliete staat die, die een andere failliete staat overneemt? Dat is een dubbel failliete staat. Maakt geen enkel verschil uit. Eventueel kan Vlaanderen verkrijgen dat in Brussel een gemeenschapsbeleid behouden blijft, maar afgezien van Brussel lijkt mij de evidentie dat in een confederaal bestel gemeenschappen ophouden te bestaan, omdat de grenzen veel vaster liggen dan in de huidige context. Zodra de grenzen vastliggen ...het kan bijna niet anders dat grensoverschrijdende gemeenschappen en zo, dat is bijna uitgesloten.
(34'24")
Wat betekent Brussel nog als België verwasemt, dat betekent dus, nog bestaat, maar nog maar over enkele ministeries beschikt? Wat betekent Brussel nog als Vlaanderen, het officiële Vlaanderen uit Brussel wegtrekt? Wat betekent Brussel nog als, ten gevolge daarvan, Europa uit Brussel wegtrekt? Want ik zou toch eens eventjes aan iets anders willen herinneren. Men zit altijd bezig over Brussel dat Europa herbergt hé, maar vorige week heeft The Economist voorspeld dat als de crisis nog lang duurt, Europa eraan gaat, de Europese Unie instort. The Financial Times heeft al dagenlang hetzelfde thema behandeld. Dus, pas op met dat Brussel is gelijk aan Europa. Dat staat absoluut niet vast. Houd daar goed rekening me alstublieft. Europa, dat wordt beschouwd, de Europese Unie wordt beschouwd als iets dat niet meer kan veranderen. Dat dus nu, euh, nu voor eeuwig bestaat, laten we het zo zeggen. Maar dat is absoluut de waarheid niet. Europa is niét tegen een langdurige crisis bestand. Dat wordt door de financiële pers op dit ogenblik aanvaard. Als een gegeven, als een gegeven aanvaard. Altijd toch niet zoveel rekening houden met Brussel als men altijd doet! Want beeld u eens in dat Brussel Europa verliest, wat blijft er nog over, zeg mij eens, hé? Waar, waar staat Brussel? Dan wordt het helemaal niks anders meer dan de islamitische hoofdstad van Europa hé, en niks anders meer. Houd er mee op met soms zó bezig te zijn met Brussel. Houd rekening met de objectieve factoren in de wereld, en stel dan vast: de Europese roeping zogezegd van Brussel, dat is een windei. Vlaanderen kan zich gemakkelijk uit Brussel terugtrekken zonder het minste verlies te lijden. België kan verwasemen, wat blijft er over van Brussel? Denk daar eens aan. Dus wat, wat, wat is die Brusselse autonomie? dat Brusselse derde gewest? Wat is dat in een verder verwijderde toekomst? In dat perspectief, wat is dat nog waard? Dus gun Brussel zijn derde gewest, we kunnen er toch niks meer aan doen. Maar dat is geen toekomst hoor, voor Brussel. Brussel kan niet op zichzelf bestaan. Ja, dus zal Brussel willen uitbreiden, zal een poging doen, maar nu is het aan de Vlamingen om te zeggen njèt, hé, in geen geval. Ik zou iets verder nog willen gaan. Ook de toekomst van de Brusselse Vlamingen, ook die, de toekomst van de Brusselse Vlamingen, zit niet in het handhaven van de huidige situatie, maar zit in een zo ver mogelijk doorgedreven Vlaamse autonomie, dus confederalisme, omdat dan de macht van Brussel automatisch vermindert, en Vlaanderen zijn voorwaarden kan opleggen. Laten we zeer optimistisch zijn, en aannemen dat in die omstandigheden Vlaanderen over een ietwat daadkrachtige regering beschikt, hé. Ik ben zeer optimistisch: in dat geval kan Vlaanderen werkelijk, ik zal niet zeggen volledig zijn wil opleggen aan Brussel, dat is ook niet nodig, maar zeker voldoende waarborgen krijgen voor de bescherming van de Brusselse Vlamingen. Veel beter dan nu. De Brusselse Vlamingen krijgen meer mogelijkheid om beschermd te worden, daadwerkelijk beschermd te worden door een Vlaamse regering en een Vlaamse natie die zelfstandig zijn, dan in de huidige situatie, met hun groteske vertegenwoordiging in het parlement, en die toch niks te zeggen hebben. Laat de Brusselse Vlamingen al hun privileges opgeven, maar, daar gaat het om, laat Vlaanderen zelfstandig zijn, in grote mate van zelfstandigheid, en de Brusselse Vlamingen zijn gered. De Franstaligen, lees hun kranten alstublieft, ik smeek, Vlamingen: lees Franstalige kranten. Ge zult dan goed merken waar ze naartoe gaan. Ze bereiden alles voor op de scheiding. Ze bereiden zich volledig voor. Weet ge dat er het laatste half jaar, in het Frans, vijf boeken en brochures verschenen zijn, vijf hé, die handelen over dat onderwerp. En die gaan uit hé, van, van mensen met een zekere allure, niet van extremisten, hoegenaamd niet, een Fallon enzovoort, die iets te zeggen hebben. Dus, ze zijn daar volop mee bezig. Vlaanderen niet. En dat is juist wat nu zeer gevaarlijk aan het worden is. Dat is: de uitgangspunten zijn te verschillend. Vlaanderen is bezig met kleine probleempjes zoals splitsing van een arrondissement en zo, relatief klein probleem, maar de Franstaligen zijn bezig met het grote probleem, de toekomst. Daar zijn die mee bezig. En dat verschil dreigt ons zuur op te breken. Dat verschil in benadering. Omdat daardoor de Vlamingen geneigd gaan zijn, zaken toe te geven die dan straks, als de serieuze discussie plaatsvindt, als verworven zullen beschouwd worden door de Franstaligen. En in ruil voor wat? Kijk, in het kader van verdergaand confederalisme met vaste grenzen, is Brussel-Halle-Vilvoorde sowieso gesplitst, hé. We moeten daar toch nu niks voor toegeven, begrijpt u? Want dat wordt in ieder geval gesplitst, dat kan niet anders. Ge kunt geen confederalisme hebben als de grenzen niet vastliggen. Dat gaat niet. Dat kan binnen België, zon arrondissement, maar dat kan niet in confederalisme. Dus die splitsing komt er altijd. Dat is onvermijdelijk.
Bij het lezen van onderstaand artikel werd ik tegen mijn zin, teruggevoerd naar mijn prilste kinderjaren naar de Hofstede van Caloen (Dudzele bij Brugge) waar mijn fantastische nonkel René hereboer was tijdens de oorlog. Als kinderen hadden wij met die van t kasteel absoluut geen uitstaans, en het was ons streng verboden daar dichterbij te komen, alhoewel het tuinmansbootje van de onderhoudsman op de kasteelwal ons onweerstaanbaar aantrok. Wij wisten niet veel van die oorlog en als kind hadden wij heerlijke dagen op die hoeve, de omringende bossen en de verleidelijke aantrok van het Zeekanaal, waar later de RAF (Royal Air Force) kwam mitrailleren dat het een lieve lust was. Wisten wij veel dat ons Ma daar deftig meehielp aan het vele werk dat boer en boerin en de oudste kinderen bijna niet aankonden.
Pietje was de naam van de boever, een simpele jongen, die telkens Nonkel ongewild verklapte aan Tante, waar hij bleef om te eten als Pietje met de paarden, zonder boer, alleen te middag op het hof aankwam om ze te stallen Wij wisten het wel, maar zwegen wijselijk, want Nonkel had dan telkens wel een beloning voor ons. Dan zong hij, s avonds, in het halfduister, in de donkere boerenkeuken. Hij zong o.a. van de Spaanse Burgeroorlog en het arme kind dat naar de Vlaanders was gevlucht, heel alleen op s werelds wegen, geen vader of moeder, geen broer of zuster: ziet mij aan, arme Spaanse vluchteling met veel tremelos, want Nonkel kon zingen! Waarom op bepaalde dagen de grammofoon met de grote hoorn en de muziekplaten van de zolder mocht gehaald worden, snapten wij kinderen ook niet. Maar toen dansten onze grote zus en broer depolka of de mazurka met de Brugse neven en nichtjes, en lachten zowel ons moeder als Tante, wat ze anders nooit deden Blijkbaar moest er iets gevierd worden maar daar werd, in ons bijzijn, over gezwegen Ja, Nonkel Rern& was ne plezante Zelfs toen hij iedereen van tafel kreeg, als hij op t hof luidkeels een conversatie begon in zijn sappig Brugs dialect, tegen een paar kippen. Iedereen recht e naar buiten en Nonkel, smakelijk lachend: Kom, we gaan naar t veld .Jongens, wat was ik spijtig zelf geen vader meer te hebben, want die was, werd er verteld, nòg plezanter .
Waarom Nonkel zo dikwijls te laat kwam voor het middag-eten? Dan was hij naar t Boomtje, om n dreupel (of meerdere) zei ie, maar wij zagen ook wel dat die madam van t Boomtje jong, rond en leutig was. Wat n verschil bij ons Tante, die door zorgen gekweld (?) veel te vroeg oud geworden was .
U gelooft me niet? Herberg t Boompje bestaat nog altijd, even oud als toen, langs de Steenweg Brugge-St Jozef naar Knokke, de Dudzeelse Weg En Nonkel René? Zit ergens hierboven glunderend.n straaltje takssap te zetten waar dat schattig engeltje straks haar voetjes zal willen neerzetten, denk ik. Ik ontmoette hem, zijn foto, gisteren op het Internet, toen mijn stamboom langs moeders kant (waarmee houden die mensen zich toch bezig!) onverwacht binnenrolde op Google-zoekmachine. Hij zag er nog uit als toen. Alleen stond er een hemels groot vraagteken te lezen in zijn ogen, die mij vroeger zo monkelend aankeken toen we , jong volkje, samenzweerderig een of andere grap in elkaar zaten te konkelfoezen achter het wagenkot .Die portefeuille aan een twijndraadje bijvoorbeeld .Of zwarte zeep onderaan de zware klink van het bakhuis waar Tante seffens brood zou gaan bakken Ons opstoken, Ja, en dan kwansuis dreigen, als t resultaat meeviel (!) dat hij ons wel zou krijgen .Ja, Nonkel René, ik weet het ook niet. De meesten van toen zijn dood, en de huidigen dragen nog wel Uw naam, maar onze wegen zijn uit elkaar gegaan .Gij zijt een van de laatsten (1962) die gestorven zijn in het middeleeuwse St Janshospitaal; aan de Dyver, onder de half-ondergrondse gewitte keldergewelven, waar ge wist dat het leven traagjes uit U wegsloop, Uw handgreep was van ijzer als vanouds, als wildet gij U vastklampen aana onze jeugd
Van de Spaanse Burgerloorlog naar de Engelse Burgerloorlog, in .Afghanistan ..
Voorboden van een Europese burgeroorlog:
Britten vechten tegen Britten in Afghanistan
Brise soldaten die in een surrealistisch kleine burgeroorlog verwikkeld zijn met een toenemend aantal Britse jihadisten, die naar Afghanistan reizen om daar de Taliban te ondersteunen. Dit melden legerofficieren de krant de Independent (1).
Of is iemand werkelijk van mening dat deze mensen als zij terugkomen (omdat zij de Britse pas bezitten), hier in Europa de vijandigheid van daar hier ineens van zich af leggen en dat alléén om de laffe regeringen hier een plezier te doen?
Britse geheime diensten schatten dat ca. 4000 Britse moslimsoldaten naar Pakistan zijn vertrokken.
Lord Ahmed (2) zal hen waarschijnlijk in Londen missen. Veel Britse jihadisten vertrekken ook naar Somalië en doen dienst in jihad-oorlogen. In Afghanistan echter vechten Britten tegen Britten. Men heeft bij veel gesprekken die afgeluisterd werden het Britse Midlands-accent gehoord.
De Britse regering is bovendien zo dom onnodig mensen als Mohamed Binyam (de Murat Kurnaz van de Britten) (3) uit Guantanamo op te nemen, die bovendien geen Brits staatsburger zijn. Dit is dus pure zelfvernietigingsdrift van de huidige Britse regering.
Dit artikel verscheen op Kybelenes Weblog en is vertaald uit het Duits.