LINKS PROGRESSIEVE TAAL BIECHTELING

Opdat (met het doel dus dat) zoveel mogelijk Vlaams voelende krachten  in te lichten over een vanzelfsprekende linkse taal-reflex, reproduceer ik hieronder een belangrijke bijdrage over ‘de taal is gans het volk’….

Ik heb deze tekst al verschillende keren herlezen, en moet zeggen: hij legt de vinger op de wonde, en ik voel mij daarbij gelukkig. Hij is het waard verspreid, besproken en bewaard te worden. Want hij dient het Goede Doel.

Over die ‘Belgique’ in Wikepedia: die zal daar zeker niet lang meer zo staan, want ze flagrant onjuist want voorbij gestreefd. Of liever: ze mag er blijven staan, maar moet aangevuld worden met een paar zinnen – desnoods in ’t Frans – die de synthese zijn van wat Prof. Van Doorslaeer hier heeft aangetoond.

Zo krijgt Leterme ‘postuum’ nog gelijk, dat de francofoon van nature intellectueel onbekwaam is om Nederlands te leren’…..

De taalgraaicultuur en de Belgische loftreflex

Luc van Doorslaer over het belang van taal in de Belgische politiek en samenleving. Van Doorslaer is als docent-onderzoeker in de vertaalwetenschap en journalism studies verbonden aan Lessius Antwerpen en de KU Leuven. Hij werkt ook als zelfstandig tv-journalist.


'Vanuit ons postmoderne, progressieve en internationalistische wereldbeeld ontkennen we graag dat vandaag de dag het taalgegeven nog een doorslaggevende rol speelt', schrijft taalwetenschapper Luc van Doorslaer. 'Wij associëren taalgrenzen met belemmeringen die niet passen bij een mondiale burger.' Met twee recente, hedendaagse voorbeelden wijst hij er echter op dat we ons vaak bezondigen aan wishful thinking als we er van uitgaan dat taal en cultuur in onze mondiale 21ste eeuw verwaarloosbare categorieën geworden zijn.

Het eerste voorbeeld komt uit Wikipedia, zoals bekend veruit de meest gebruikte bron van informatie onder jongeren. Onder het trefwoord 'Belgique' lees ik in verband met de talensituatie het volgende:

D'un point de vue territorial, le français est en progression, en Flandre (près de Bruxelles, ou dans les environs de la frontière française à côté de Lille), mais également en zone germanophone. Cette tendance est une tendance naturelle constatée depuis des siècles avec l'augmentation des communications et de la facilité de voyager, qui exige de plus en plus une homogénéisation des langues, les langues importantes gagnant toujours progressivement sur les langues locales ou les patois.

Ik wrijf mijn ogen uit en lees dit opnieuw: 'le français est en progression', 'une tendance naturelle', 'les langues importantes gagnant toujours', 'les patois'. Dit is het discours dat ik in 19de-eeuwse teksten vaker ben tegengekomen, maar het staat vandaag de dag in de meest gebruikte bron van informatie. Nu weet ik ook wel dat Wikipedia een online-encyclopedie is waar iedereen in kan schrijven. Maar tegelijkertijd hebben meerdere wetenschappelijke studies aangetoond dat de zelfcorrigerende werking van Wikipedia enorm groot is. Schrijf iets verkeerds in Wikipedia en binnen de kortste keren (meestal een kwestie van uren of dagen) wordt het door iemand anders gecorrigeerd.

Welnu, de hierboven geciteerde passage heb ik meer dan drie maand geleden voor het eerst gelezen, ik kan alleen maar vaststellen dat ze door geen enkele Franstalige ooit is gecorrigeerd. Het gaat ook niet om een of ander obscuur trefwoordje, maar om 'Belgique', een trefwoord dat in zowat 150 talen in Wikipedia beschreven staat. De distributiekracht van Wikipedia is enorm. Met al mijn respect voor de stilletjes groeiende minderheid van Franstalige Belgen die wel degelijk eerlijk probeert om talen op dezelfde hoogte te plaatsen, dit invloedrijke voorbeeld toont aan dat het dominante discours duidelijk nog altijd een ander is. Frans is voor vele Franstaligen kennelijk nog altijd de belangrijke cultuurtaal die het lange tijd in Europa geweest is, en het is een natuurlijke evolutie dat de taalgrens verder naar het noorden opschuift, dat Brussel en Vlaanderen verfransen ten koste van de lokale patois.

De dagdagelijkse ergernissen van vele Vlamingen in Brussel en in de Rand zijn geen toeval, maar zijn het gevolg van een onderliggende dominante filosofie in Franstalig België. Geen algemene, maar wel een dominante. Het is dus bijzonder naïef als een groot deel van progressief Vlaanderen de taaltegenstelling afdoet als iets uit de vorige eeuwen.

Er is de laatste tijd vanuit linkse hoek heel terecht zwaar gereageerd tegen de graaicultuur in de financiële en bedrijfswereld. Maar de historische en nog altijd aan de gang zijnde taalgraaicultuur wordt niet of slechts met mondjesmaat aan de kaak gesteld. Aangezien de sociale dimensie in dit geval nog een stuk groter is, zou het bij uitstek een thema voor progressief Vlaanderen moeten zijn.

Het is integendeel, o ironie, de katholieke Luikse bisschop Léonard die vanuit een sociaal-culturele bewogenheid de voor de hand liggende links-kritische analyse gemaakt heeft: dat vele Franstaligen in België hun "complex van taalsuperioriteit" zouden moeten leren opgeven

Gelijkheid in de geesten

Mijn tweede voorbeeld is het resultaat van wetenschappelijk onderzoek. Het afgelopen academiejaar werd in drie Meesterproeven Journalistiek een onderzoek uitgevoerd naar de buitenlandberichtgeving in de Belgische kranten, onder meer het bronnengebruik en de landen waarover bericht werd. Het onderzoek is gebaseerd op een corpus van meer dan 1.000 buitenlandartikels in de eerste maanden van 2008 (dus nog niet bepaald door de Amerikaanse presidentsverkiezingen). Nu net bij buitenlandberichtgeving was mijn verwachting dat deze de klassieke Belgische communautaire tegenstellingen zou overstijgen. In een debat in De Zevende Dag zei Geert van Istendael me vorig jaar dat hij zich meer verwant voelde met een lezer van Le Monde dan met een lezer van Het Laatste Nieuws. Dat leek mij toen erg plausibel, maar de resultaten van dit onderzoek plaatsen grote vraagtekens bij dit soort beweringen. Welke belangrijkste vaststellingen kunnen afgeleid worden uit de grafieken in die studies?

1. In de Vlaamse pers wordt vooral over de VS geschreven, gevolgd door Frankrijk, dat opvallend genoeg ook in de Vlaamse pers nog heel wat meer aandacht krijgt dan de andere buurlanden het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Nederland. In de Franstalige Belgische pers daarentegen verplettert Frankrijk op een overweldigende manier alle andere buitenlanden. De Verenigde Staten en Congo volgen op grote afstand.

2. Er bestaat een grote mate van correlatie tussen de gebruikte persagentschappen en de landen waarover geschreven wordt. Op de eerste plaats in Vlaanderen staat het Amerikaanse persagentschap AP (bij de landen op één de VS), op de tweede plaats het Franse persagentschap AFP (bij de landen op twee Frankrijk), op de derde plaats het Britse persagentschap Reuters (bij de landen op drie het VK). De Franstalige pers daarentegen gebruikt bijna uitsluitend (ca. 85 procent) Franstalige persagentschappen als bron (AFP en de Franstalige versie van Belga) en schrijft hoofdzakelijk over Frankrijk. AP en Reuters zijn hier marginaal.

3. De buurlanden waarvan de persagentschappen niet of nauwelijks gebruikt worden (Nederland en Duitsland) komen veel minder aan bod, maar staan in de Vlaamse pers wel nog wat verderop in de top-10.

4. Alle niet-Franstalige buurlanden (Nederland, VK en België's belangrijkste handelspartner Duitsland) komen in de Franstalige pers niet voor in de top-10. Zij worden voorafgegaan door landen als Congo, Iran of Pakistan.

Deze twee beklemmende voorbeelden over Wikipedia en de buitenlandberichtgeving in de Belgische dagbladpers geven aan dat alvast in Franstalig België nog een uitzonderlijk sterke taallogica primeert. Dit plaatst elke communautaire onderhandeling in België in een ander perspectief. De zogenaamde gelijkheid in de geesten als basis voor de zoektocht naar een compromis, blijkt in de praktijk een illusie.

Het verklaart tegelijkertijd waarom elk communautair compromis in het beladen Belgische kader telkens weer snel achterhaald zal blijken te zijn. Het is allemaal mooi en idealistisch als de groene partijen samen zeggen dat ze streven naar een veralgemeende tweetaligheid in Brussel of in het Brusselse onderwijs. Maar de realiteit is net iets prozaïscher: Benoît Cerexhe pleit er onomwonden voor om de tweetaligheidsvereiste van de Brusselse ambtenaren af te schaffen. Cerexhe is geen FDF-er, maar de Brusselse CDH-onderhandelaar bij de communautaire dialoog. Hij illustreert hiermee het dominante taaldiscours in Franstalig België dat ook bleek uit het Wikipediavoorbeeld.

In progressieve kringen in Vlaanderen wordt hier erg lauw tegen gereageerd, vanuit een sussende overtuiging dat het communautaire thema toch niet ons kopje thee kan zijn. Maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Natuurlijk bestaat er in Vlaanderen een niet te onderschatten stroming die alleen maar op zichzelf wil terugplooien en kneuterig alleen maar Vlaams wil zijn. Deze stroming is gevaarlijk en moet zo efficiënt mogelijk bestreden worden. Maar uit het onderzoek van de buitenlandberichtgeving in de Belgische pers blijkt dat deze stroming immens veel sterker staat bij onze Franstalige zuiderburen. Op basis van dit media-onderzoek staat Vlaanderen alleszins heel wat dichter bij de open, meertalige en internationaal gerichte samenleving die elke moderne en progressief denkende medemens nastreeft.

Als de linkse partijen in Vlaanderen zich afvragen waarom ze zo jammerlijk gemarginaliseerd worden in opiniepeilingen, moeten ze misschien overwegen om de Franstalige navelstaarderij, het taalexpansionistisch denken en de taalgraaicultuur met veel meer overtuiging aan te klagen. Zoals ze dat terecht, maar te selectief doen met vergelijkbare stromingen in Vlaanderen. Dat aanklagen is door en door links, maar veronderstelt wel het opgeven van de sussende Belgische reflex. Een salonreflex, in geactualiseerde vorm de loftreflex.



Deze tekst is een (licht aangepaste) passage uit een ruimer essay. Volgende week verschijnt het in een bundeling van essays met als titel De Vlaamse Republiek: van utopie tot project (Leuven: Van Halewyck, red. J. Sanctorum). Alle exacte gegevens over opbouw en samenstelling van het corpus, methodologie, onderzochte periode enz. zijn te vinden in de Meesterproeven van Jinse Renders, Eveliene Renders en Tim Bernaers, Master Journalistiek van Lessius Antwerpen en de K.U. Leuven, 2008.

07/01/09 07u58

08-01-2009 om 23:00 geschreven door digitalia  

RECHT IS RECHT OF KROM

Wie gelooft nog in sprookjes van Moeder de Gans? Scheiding der Machten?! Goed Bestuur!? Wie gelooft die mensen nog!

Er is zelfs meer! Onze Wettenmakers  gooien er gewoon met de pet naar. Lees wat Mter Riedel hierover denkt. Elders gebruikt hij de vergelijking met 2 Nazi-oficieren, die gewetenloos de bevolen executies uitvoeren: ze handelen, met uitsluiting van hun eigen menselijke gevoelens, uitsluitend op basis van…en wet. Zij het dan een duivels verkeerde wet. Dura Lex? Sed Lex!

Wat mij verwondert, is dat Advocaat Jef Vermassen nog nergens is opgedoken….Zelfs niet nu blijkt dat er nog ’n paar honderd criminelen zullen moeten vrijgelaten worden. Het valt weer op, dat het Hof van Beroep (Gent) weer eens in de schijnwerpers staat….De Ster der Assisen is wellicht beducht zijn hand te overspelen?

Gevangenen moeten nu niet eens meer per tientallen ontsnappen (Dendermonde)…Just-is-Just zelf zal wel zodanig blunderen, dat ze vrijelijk naar huis, deBokma en moeder-de-vrouw kunnen….

Misschien moet het kakelen ophouden

De uitspraak van het hof van beroep te Gent zorgt voor commotie. Er kon niets anders worden verwacht. Tengevolge daarvan wordt maar wat gekakeld. Neofieten en specialisten, dat is het ergerlijke, kunnen zich niet beheersen en roepen maar wat zonder echt te weten waarover het gaat.

Laat ons dus eerst beginnen met: 'waarover gaat het?'. Het is eenvoudig en het kan door ieder welwillende vrouw en man begrepen worden. Nadat de wetgever met een arrest van het Grondwettelijk Hof op de vingers was getikt voor onbehoorlijk wetgevend werk slaat diezelfde wetgever de handen aan de ploeg en stemt een aanpassing van de wet op de bijzondere opsoringsmethoden (de zogenaamde BOM-wet). Die nieuwe wet bepaalt: '(…) De kamer van inbeschuldigingstelling hoort, afzonderlijk en buiten de aanwezigheid van de partijen, de opmerkingen van de procureur-generaal. Zij hoort, op dezelfde wijze, de burgerlijke partij en de inverdenkinggestelde (…).' Afzonderlijk (op dezelfde wijze) werd door de Kamer van Inbeschuldigingstelling te Gent terecht gelezen zoals ieder Nederlandskundige dat zou lezen. Afzonderlijk wil zeggen niet samen. De partijen, openbaar ministerie, burgerlijke partij en inverdenkinggestelde werden afzonderlijk, dus niet samen gehoord. De wetgever had dat zo gewild en het werd dus ook zo verstaan. Het verdient om benadrukt te worden dat ook uit de parlementaire voorbereidingen blijkt dat de wetgever het zo heeft gewild.

Het Hof van Cassatie heeft daar nu een andere uitleg aan gegeven. Ook dat is begrijpelijk omdat het Hof van Cassatie terecht, naar mijn mening, inzag dat een procedure waarbij partijen worden gehoord zonder van elkaar te weten wat ze zeggen geen zin heeft. Naar mijn mening heeft het Hof van Cassatie vermoedelijk op soevereine wijze beslist dat, om Europeesrechtelijk en Grondwettelijk conform te zijn, de wet diende geïnterpreteerd te worden dat de partijen samen worden gehoord, zo kunnen ze tenminste beperkt tegensprekelijk voor de kamer van inbeschuldigingstelling een min of meer zinnig debat voeren.

Die bekritiseerde uitspraken van de Kamer van Inbeschuldigingstelling en het Hof van Cassatie zijn dus alleen en uitsluitend het gevolg van wetgevend werk dat niet voldoet aan de Europees rechtelijke en Grondwettelijke vereisten.

Terecht heeft het hof van beroep te Gent de strafvordering – die het Hof in strijd achtte met de Europeesrechtelijke en Grondwettelijke principes – ontoelaatbaar verklaard met als naar gevolg dat eventueel schuldige mensen worden vrijgesteld en met als bijkomend naar gevolg dat de burgerlijke partijen op strafrechtelijke vlak in de kou blijven staan.

De publieke opinie en kakelende advocaat moeten niet schieten op de rechter en de advocaten die de pertinente argumenten hebben beoordeeld en aangebracht maar op de wetgever die schromelijk in gebreke bleef en blijft.

Want laten we het nog even hebben over de argumenten van die kakelende advocaat, die in casu nota bene als advocaat van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding optreedt.

Volgens die advocaat zouden 'Proceduregevechten (…) de facto volledig abstractie van rechten en waarheid (maken)'. Procedureregels zijn er alleen om de burger te beschermen tegen een arbitrair optreden door de overheid (lees politie). Zij mogen dus niet uitgehold worden en zeker niet vervangen worden door 'goede trouw' als norm. Ik raad de betrokken ongelijke kansen en racisme bestrijdende advocaat aan het boek van Jonathan Littell, Les bienveillantes (in het Nederlands De welwillenden) te lezen. Het hoofdpersonage SS-officier Maximilian Aue argumenteert met zijn andere SS-collega’s gedurende lange pagina’s over het feit of de Bergjuden in de Caucasus nu al dan niet Joden zijn die mogen worden uitgeroeid. Hun discours is het discours van mensen die denken dat ze te goeder trouw zijn. Ze zijn overtuigd van hun gelijk. Omdat er geen Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens was en omdat er geen door een Grondwet gewaarborgde rechten waren hebben die in hun ogen goedmenende nazi’s hun gang kunnen gaan en zonder vorm van proces ontelbare medeburgers voor een gemeend goed doel kunnen vermoorden.

Ik geef dit extreem voorbeeld om het nu voor eens en altijd duidelijk te maken dat goede trouw, goedmenende mensen, gerechtigheid, rechtvaardigheid en ander willekeurig in te vullen filosofische termen niet als rechtsnorm kunnen gelden. Wie dat kakelt stelt de deur bewust of onbewust (hopelijk) op een kier voor autoritair optreden. Zijn dat de gelijke kansen en het antiracisme waarvoor men staat?

Het is de verantwoordelijkheid van de wetgever om ervoor te zorgen dat er duidelijke, evenwichtige rechtsregels worden gestemd die moeten verhinderen dat Europeesrechtelijke normen en Grondwetnormen worden geschonden. De wetgever moet daarbij ook oog hebben voor de mens die wordt opgepakt en die geacht wordt onschuldig te zijn tot zijn schuld is bewezen, evenzeer als er aandacht moet zijn voor de rechten van het slachtoffer en de gemeenschap in haar geheel.

In onze dierbare liberale democratie wordt de wetgever gecontroleerd door het Grondwettelijke Hof. De rechters passen dat recht toe. Al die rechters hebben terecht alleen oog voor de checks and balances. Dat is de democratische rechtsstaat en the rule of law (de heerschappij van het recht). Daardoor zijn we vandaag nog min of meer vrij en zijn we voorlopig gespaard van autoritair optreden. Niet aanvaarden dat dit systeem af en toe ook nare gevolgen heeft die we met het grootmoedig hart van democraat moeten toedekken is gevaarlijk populistisch . Autoritaire regimes schakelen altijd in eerste instantie de advocaten en de onafhankelijke rechterlijke macht uit. Decennia geleden gebeurde dat door het rechtse en linkse fascisme vandaag dreigt dat te gebeuren door het kleurloze populistische fascisme dat welig gedijt in de oppervlakkige debatcultuur onder het motto 'roep maar wat'.

We hebben opnieuw begeesterende redenaars nodig die de burger kunnen overtuigen van het waardevolle karakter van de rechtsstaat met haar gebreken.

Om het nu ook eens populistisch te zeggen: 'Hou u minder bezig met telefoneren naar rechters en procureurs, studeer in eenzaamheid en maak goede wetten en kom ze passioneel als democraat verdedigen in het plenum van het Parlement.'

Hans Rieder, advocaat

Hans Rieder

08-01-2009 om 22:46 geschreven door digitalia  

SPORTEN IN BURKA

De 27-jarige Karima Bouhannouch (zie hieronder, en probeer de naam uit te spreken zonder Uw tong te breken…) is het aanminnig wicht dat, met open vizier en wapperende Arafat-sjaal, de strijd aanbindt tegen de verdorven Westerse samenleving. Deze keer geen Dolle Mina, maar een Dolle Karim            a…ofte Flower Power in Oosterse verpakking.

Had het mens de zaken niet veel eenvoudiger kunnen houden, door bijvoorbeeld in haar land van herkomst die hoofddoek te dragen? Wedden dat ze daar echter weer ging protesteren, deze keer tegen de beknotting van de vrouwelijke vrijheden, zoals gebruikelijk in Moslimlanden….

Enfin, nu weet U waar ook deze klepel hangt. In Schiedam. En daar is nochtans zo’n goeie jenever, die daar gebrouwen wordt, dat weet toch iedereen!

En zou, ter binst Karima in het strijdperk bezig is, zij meteen kunnen ijveren dat de sportscholen ook gemengd zijn? Neen, ik bedoel niet gemengd oud en jong, dik of dun, mager of mollig! Maar gemengd gemengd. Vrouwtjes en ventjes doorheen….Dat maakt wel geen deel uit van haar ‘koeltoer’, maar een beetje water bij de wijn doen, dat mag wel hé! Het is maar de zon die voor niets opkomt!

Bussemaker: Sporten met hoofddoekje moet kunnen

dinsdag 6 januari 2009 07:46

De overheid is bezig meer allochtonen aan het sporten te krijgen en daarom moeten sportscholen het dragen van een hoofddoekje niet verbieden.

Allochtonen moeten juist aangemoedigd worden te sporten, vindt Bussemaker

Lees ook:
- De weblog van Paul Lieben Tuurlijk mag sportschool hoofddoekjes weigeren!

Vindt u dat hoofddoekjes in de sportschool moeten kunnen? Geef uw mening in de poll

Dat vindt staatssecretaris Jet Bussemaker (PvdA) van Volksgezondheid en Sport., schrijft het AD.

De 27-jarige Karima Bouhannouch uit Schiedam probeert via de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) het sporten met een hoofddoekje op af te dwingen, omdat de sportschool Fit for Free in Rotterdam haar weigerde.

Bussemaker gaat op verzoek van de CGB sportscholen aanmoedigen het dragen van hoofddoekjes niet te verbieden. Overigens heeft de CGB geen juridische mogelijkheden om een bindende uitspraak te doen.

Verbod
Bussemaker gaat op verzoek van de Commissie het verbod aankaarten bij de fitnessbranche.

Rotterdamse sportschool heeft alle vormen van hoofdbedekking verboden en het toestaan van alleen hoofddoekjes zou leiden tot irritaties bij de andere sporters.

Hoofddooekvrij
De website GeenStijl vond op de site van haar werkgever een foto van Bouhannouch waarop ze zonder hoofddoekje staat. 'Dat ben ik helemaal niet,' zegt ze in het AD.

Een collega bevestigt dat de sportende moslima niet de vrouw op de foto is.

08-01-2009 om 18:47 geschreven door digitalia  

SPORTENDE MOSLIMA IN HOLLAND

Laten we zeggen, dat hij terug is van weg geweest, deze knappe bol van Boiling Points .com, op http://boilingpoints.wordpress.com/ . Op zijn eigen onnavolgbare manier gaat hij tekeer tegen vreemde uitwassen, en wat meer is, hij heeft nog gelijk ook. Lees wat hij zegt over de trainings-toestellen….

Wat denken die moslima’s, oud of jong, knap of aartslelijk, dom of slim wel! Stel U voor! Wij mannen kunnen onze hitsigheid niet bedwingen bij het zien van, hoe zegt hij het? hun ‘verleidelijke heerlijkheden’. Volgens mij, doen vrouwen die om deze redenen hun hoofd bedekken aan… zelfoverschatting. Tenzij zij het doen (die hoofddoek) omdat ze voor de concurrentie van de Westerse vrouwen vluchten….

Wat denken jullie, mannen? Of eten jullie ook liever een pralientje waar het papiertje nog rond zit? Boiling Point is, naar gewoonlijk, aan het overkoken….Maar zijn website is altijd de moeite waard. En het CGKR kan hem lekker niet pakken…

*******.

08-01-2009 om 16:57 geschreven door digitalia  

HEILZAME TALIBAN OPVOEDING

Onderstaand stukje is, met uitzonderlijke dank, gewoon (gedeeltelijk) overgenomen van  de blog van onze goede collega

 http://blog.seniorennet.be/vlaanderen_vrij/

Waarvoor ik hem nederig om excuus vraag (om het zo maar te doen). Maar ere wie ere toekomt: het is een welkome gelegenheid om dat codewoord Taliban  dat we horen op TeeVee en lezen in de media, eens nader te belichten. Zou het kunnen, dat er in feite ‘moslim-extremisten’ mee bedoeld zijn? Of mogen we dat niet weten? Onze jongens gaan in Afghanistan dus niet de Taliban bevechten, maar de moslim-extremisten….En de Antwerpse ‘kansarùe hangjongeren’ die periodisch op kamp gaan naar daar…gaan ze instructies halen? Kennis op de werkvloer?

De Staatsvuiligheid (zoals U ziet zijn het niet mijn beste vrienden, wegens enerzijds de moordenaars in hun rangen, en anderzijds omdat zij ons belastingsgeld verkwanselen door brave Flaminganten te bespionneren, terwijl ze de echte criminelen en staats bedreigende gangsters zelfs nog bescherming bieden) , dus de Staatsvuiligheid zou beter eens zowel in ons land als op de nabije internationale vlieghavens, de vliegtickets controleren van wie op en af reist naar die landen. Alleen al de middelen controleren waarmee die snoepreisjes betaald worden, zou ganse dossiermappen kunnen vullen….Aan de hand van die data-bases zou men ganse gevangeniskampen kunnen bevolken….

Desnoods voor deze zaken aan de politiekers vragen dat ze een nieuw maar beter BOM-wetje maken voor hun Buitengewone Opsporings Methoden, BOM). Liever dan dat er hier vroeg of laat geen BOM-wetten, maar echte bommen vallen.

08-01-2009 om 14:59 geschreven door digitalia  

WAT BATEN KAARS EN BRIL

Vraagt Bart Debie zich vandaag donderdag, af op zijn blog – en als oud Antwerps politiecommissaris kan hij het weten. Spijtig genoeg werd hij door de belse Just-is-Just opzij geschoven, in het kader van een zeker ‘Hoger Belang’.

Meneer Debie, met erketelijk respect, we verwachten U eerstdaags terug.

‘Ordnung muss sein’…

Maar nu vandaag ook in Libanon  de poppen aan het dansen zijn gegaan (in onderhavig geval zijn de poppen wel serieuze raketten) denkt de import-belg Dyab Abou Jahjah, waarvan Wikipedia weet te vertellen

dat zijn ogenblik gekomen is om op de internationale scène op te komen. En daar zal geen Antwerps burgemeestertje een stokje kunnen voor steken. Over stukgeslagen straatmeubilair, ingeslagen ruiten en in brand gestoken voertuigen, marcheert AEL, in het zicht van de camera”s, op tegen Israel. Net zo lang tot de laatste Jood gekeeld is.

Wie is kandidaat om hierna de Joden op te volgen?

Waarop wacht de lieveling van deze nieuwe Antwerpenaren om de paracommando’s om hulp te vragen? Zou voor hen een goede voorbereiding zijn op hun missie naar Afghanistan…

Ziehier wat Bart ons te zeggen heeft.

08-01-2009 om 13:46 geschreven door digitalia  

Voorpost Vlaanderen en  Voorpost Nederland organiseren:

01-03-09

Betoging te Maastricht

“Ons land drugsvrij!”

De burgemeester van Maastricht gaat twee koffieshops uit het centrum van zijn stad verplaatsen naar de Vlaamse grens. Eén komt vlak bij Voeren de tweede bij Lanaken. De burgemeesters zijn woedend. Voorpost ook!

 Betoog met ons mee voor:

 sluiting van alle koffieshops

                   Stopzetten van het gedoogbeleid

                   Harde aanpak drugscriminaliteit

Inschrijving autobussen/ propagandamateriaal Luc Vermeulen 0475 295765

Oranje1302@hotmail.com

WWW.VOORPOST.ORG

08-01-2009 om 12:32 geschreven door digitalia  

LATE LIEVE NIEUWJAARSBRIEF

Vanwege een verre vriend kwam, na weer eens een paar dagen ‘netloos’ te zijn verbonden met de buitenwereld, onderstaand versje binnen. Dat draadloos Internet hier is zodanig draadloos, dat er maar al te dikwijls niets meer is. Draadlood & werkloos!

Bedankt vriend José, en doe de auteur (Marc 2009) de groeten! Mocht de muze nog gezongen hebben: niet twijfelen, doorsturen! 

In Hooglede (W-Vl) heeft er eertijds een jonge advocaat geleefd, die in pittig West-Vlaams wondermooie kortgedichtjes uit zijn mouw kon schudden. De naam? Karel Omer De Laey. (187-1909, precies 100 jaar geleden). Via Google komt U bij Wikepedia terecht, en daar vinden we (zie kader) een heerlijke levensbeschrijving. Hier een klein voorbeeldje, illustratief voor vroegere tijden:

Het beste middel dat ik ken
- gij zult het ook getuigen -
om, in de wereld, recht te gaan
is: goed te kunnen buigen

…/… 

Voor de sp.a viel het jaar niet mee,

ondanks Genez haar sexy decolleté.

 VLD werd geplaagd door schandalen

die de titels van de kranten halen.

…/…

en onverwijld splitsing van BHV,

anders (zo zei hij) “speelde hij niet mee!”

  Wat nu rest is alleen het naakte feit:

zijn ploeg heeft zelfs een Franse meerderheid!

.../…..

Het gat in de begroting is vandaag

nog groter dan dat in de ozonlaag.

Peeters’ communautaire dialoog

is nu geëindigd aan de herbergtoog.

Bart en Jo waren ooit een aardig stel,

en toch kwam er een breuk in het kartel.

 Geert Bourgeois, die is nu minister af,

daardoor scheidt men het koren van het kaf.

Maar wat is het kaf en wat is  koren?

We zullen ’t op 7 juni horen!

…/…

Ik ben bijna aan ’t eind van mijn Latijn,

maar voor jou moet er nog een slotwoord zijn:

geluk in alle omstandigheden,

blijf gezond van hart en lijf en leden

en zinkt de ‘Belgica’  weg uit de vloot,

neem dan de ‘Flandria’, de reddingsboot !

08-01-2009 om 11:55 geschreven door digitalia  

ROT – REPORTAGE.

STADJE SDEROT VIERT RAKETLOZE DAG

De stemming in het stadje Sderot, vlakbij Gaza, was gisteren haast euforisch. Er kwam geen Hamas-raket meer over. Maar wat met de honderden doden die even verderop vallen, door de explosies in Gaza die duidelijk te horen zijn in Sderot? 'Hamas heeft erom gevraagd.'

Aan de Israëlische kant van de grens met Gaza is het picknickweer. De zon schijnt, de velden staan groen, gezinsauto's en trucks rijden rustig over de autoweg die parallel loopt met de grens met Gaza, nauwelijks een kilometer of wat verderop. Dichter bij de grens mag niemand komen, daarvoor zorgen de talloze wegversperringen van het Israëlische leger. Buitenlandse journalisten moeten noodgedwongen de heuvels opklimmen, om als ongewenste pottenkijkers Gaza-Stad enkele kilometers verderop te zien liggen, met rookwolken boven de gebouwen.

Geregeld klinkt het diepe doffe geluid van zware beschietingen. Vlakbij vallen doden en zitten burgers in de val, maar aan de Israëlische kant van de grens staan religieuze joden met sterrenkijkers het spektakel te aanschouwen, als ramptoeristen.

Het stadje Sderot, even verderop, lijkt zowat de status van martelaarsoord van Israël te krijgen. Acht jaar lang kwamen hier de geïmproviseerde raketten van Hamas neer. Overal langs de straten van het stadje staan betonnen schuilhutten. 'Bij een alarm hebben de burgers van Sderot vijftien seconden de tijd om in veiligheid te komen', zegt luitenant-kolonel Olivier Rafowicz van het Israëlische leger. 'Ook als ze onder de douche staan.'

Gisteren vielen er nog twee raketten neer in de stad Ashkelon, verder naar het noorden. Maar Sderot bleef voor het eerst sinds lang een dag raketvrij.

Er heerst een uitgelaten stemming. Israëlische militairen stromen toe naar het informatiecentrum van Sderot, omhelzen elkaar, drukken hun zonnebril nog even dieper over de ogen en gooien hun M-16-mitrailleur nonchalant over de schouder. De burgers van Sderot zitten koffie te drinken op de terrasjes en schrikken nauwelijks nog op van de doffe knallen enkele kilometers verderop. 'Dat zijn de onzen', zegt Izik, net afgestudeerd als student communicatiewetenschappen.

Enkele bekende parlementsleden zijn naar Sderot afgezakt voor een spontane 'werkvergadering'. Onder hen Amir Peretz, de socialistische ex-minister van Defensie die in 2006 de invasie in Libanon leidde. Volgens velen, ook in Israël, is de oorlog tegen Hamas in Gaza ook een revanche voor dat fout gelopen offensief tegen de Hezbollah in Libanon. Silvan Shalom, ex-minister van Buitenlandse Zaken van de huidige oppositiepartij Likud, zegt ons dat 'deze militaire operatie tegen Hamas er veel te laat is gekomen'.

'Wij zijn de slachtoffers', zegt oud-student Izik in Sderot. 'In de laatste acht jaar heeft Hamas zevenduizend raketten afgeschoten op Israël. Daarbij zijn 27 doden gevallen. Hoelang kan een land zoiets dulden? Israël is als een leeuw. Als hij op de grond zit, ziet hij er aaibaar en lui uit. Maar pas op als hij eenmaal besluit aan te vallen.'

In een buitenwijk van Sderot woont Atara Orenbuch (36), met haar man en zes kinderen, tussen de twee en de vijftien. 'Mijn kinderen zijn opgegroeid met de wetenschap dat ze elk moment moeten gaan schuilen', zegt Orenbuch. 'Ook als we 's morgens met het hele gezin naar de school en de peutertuin rijden. Een Hamas-raket viel op het appartementsgebouw hier net achter ons huis. Nu hebben we eindelijk het gevoel dat ons leger iets doet tegen die terroristen.'

Begrijpelijk, maar wat met het bloedbad dat enkele kilometers verderop, duidelijk hoorbaar, voortgaat? Begrip en medeleven bestaan nauwelijks in het Israëlisch-Palestijnse conflict, zo blijkt ook in Sderot. In Gaza staat het dodental intussen boven de 650, in twaalf dagen tijd. Naar schatting de helft van de doden zijn burgers - en honderd van hen kinderen. 'Wij betreuren alle burgerdoden', zegt kolonel Rafowicz. 'Maar wij schieten op terroristen, terwijl zij raketten afschieten op onze onschuldige burgers.'

En wat met de Israëlische beschieting van een VN-school in het vluchtelingenkamp Jabiliya, dinsdagavond, die de Israëlische regering ertoe aanzette gisteren plots een 'humanitaire corridor' en opschorting van de beschietingen van drie uur tijd in te stellen? 'De school werd gebruikt door Hamas voor raketbeschietingen', zegt kolonel Rafowicz. 'We hebben er twee van hen gedood.' Inderdaad kwamen bij de beschieting twee Hamas-militanten om in de buurt van de school, samen met een veertigtal vluchtelingen in de school. De VN spreken de Israëlische versie van de feiten overigens tegen en eisen een onafhankelijk onderzoek.

Een anonieme officier getuigde gisteren in de krant Haaretz dat het incident geen toeval is, maar militaire strategie. Anders dan in Libanon in 2006 wil Israël niet de steun van de eigen bevolking verliezen door een toevloed van body bags van eigen soldaten, dus wordt ook in geval van twijfel maximale vuurkracht gebruikt - in een van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld.

'Zijn er dinsdag veertig doden gevallen in een VN-school in Jabaliya (vlak over de grens, nvdr.)? Dat wist ik niet. Ik luister niet naar het nieuws', zegt Atara Orenbuch, de moeder van zes. 'Ook kinderen? Waarom zorgen die ouders er niet beter voor dat hun kinderen niet zo dicht in de buurt van terroristen komen?'

Blz. 14 'Inwoners Gaza zijn kapot'.

08-01-2009 om 10:10 geschreven door digitalia  

KRANTENREDACTIES SLANKEN AF

Onze goede vriend Luc Van Braekel werd geroepen ‘tot de eer der altaren’ in Doorbraak 2009/1, en mocht er volgende bedenkingen kwijt. Wonder boven wonder, ze passen van naaldje tot draadje in mijn eigen gedachtegang. In te kaderen en boven ons bed te hangen, in afwachting dat ‘nieuwe publicatievormen’ in het maaiveld van de radar komen…..

PROBLEEM OF OPPORTUNITEIT

Nauwelijks was het nieuws bekend over 60 afvloeiingen bij Corelio en 28 bij De Morgen, of de alarmkreten stegen op. Van parochieblad Kerk en Leven tot journalistenvakbond VVJ, van Bart De Wever tot Luc Van Balberghe, allen waren ze het erover eens: die inkrimping zou de pers- vrijheid ondermijnen, het kwaliteitsniveau bedreigen. Bovendien was de financiële crisis slechts een voorwendsel voor overdreven kostenbesparingen en - horresco referens – winstnaximalisatie. Dat de geschreven pers het niet alleen in Vlaanderen moeilijk heeft, bewijst ook het nakende faillissement van de Los Angeles Times, de vierde grootste krant in de VS.

De evolutie is duidelijk: nieuws en duiding worden steeds vaker verspreid via de bits en de bytes van het internet in plaats van via de pulp van dode bomen.

Papier zal altijd een rol blijven spelen voor boeken en kwaliteitsmagazines. Maar waar snelheid en massadistributie cruciaal zijn, -heeft het internet een technische voorsprong. Die verschuiving van papier naar internet vormt voor de kranten de belangrijkste uitdaging voor hun overleven op lange termijn.

Moeten we ons dan zorgen maken over die afslankingen op de Vlaamse krantenredacties? Komen de persvrijheid, het kwaliteitsniveau, of de opiniediversiteit in het gedrang? Moet de staat de subsidiebuidel nog verder openzetten? Sta me toe deze alarmkreten wat overdreven te vinden. De allereerste verantwoordelijkheid van uitgevers is natuurlijk om de continuïteit van hun publicaties te verzekeren. Wat ben je met een redactie van 90 in plaats van 6o man, indien dat impliceert dat de krant over een jaar failliet gaat? En moeten slecht draaiende kranten in leven worden gehouden met de opbrengst van goed draaiende kranten? Nee, dit is een verhaal van de krekel-en-de-mier waarbij Coreho en De Persgroep blijk geven van vooruitziendheid en goed bestuur, en waarbij de achterblijvers die pas volgend jaar de tering naar de nering zullen zetten, het zwaarst zullen bloeden.

Overigens, welke “opiniediversiteit”? Inzake opiniëring is de hele Vlaamse krantenwereld eenstemmig centrum-links. Tegenover elke Bart De Wever of Marc De Vos die eens een keer een centrumrechtse mening mag vertolken, staan er tien Revnebeaus, pdw’s, Pinxtens en Van den Boogaards klaar om het linkse verhaal met de grootste vanzelfsprekendheid als de norm te presenteren en elke afwijkende rechtse stem als idioot, extreem of getuigend van de slechtste bedoelingen neer te sabelen. Zelfs een zakenkrant als De Tijd geeft antiglobalistische wereldverbeteraars kritiekloos een platform, terwijl verdedigers van de vrije markt of van conservatieve waarden er steevast in het defensief worden gedreven.

Het is precies die kloof tussen de centrumlinkse opiniemakers en de gematigd rechts-conservatieve onderstroom van de Vlaamse publieke opinie die websites, discussieforums en weblogs de wind in de zeilen heeft gegeven. Geïnteresseerden in actualiteit, politiek of economie laten steeds vaker de voorgekauwde brij van de kranten links liggen en zoeken hun weg door wat - toegegeven - op het eerste gezicht als een onoverzichtelijke jungle kan overkomen. Het is inderdaad voor de leek niet eenvoudig om op het internet het kaf van het koren te scheiden. Maar het zogenaamde amateurisme van veel bloggers en opiniemakers op het internet is tegelijk een positieve kracht. De beroepsjournalist zit ingekapseld in werknernersstructuren, redactiestatuten, vakbondsstructuren, sectorafspraken en het ons-kent-ons-wereldje van mediamakers en politici. Bovendien is een beroepskeuze voor journalist vaak het resultaat van een bepaald maatschappelijk engagement en een bepaalde kijk op de samenleving die vaker links dan rechts is georiënteerd. Dat volgens een recent onderzoek een meerderheid van Vlaamse journalisten in 2007 rood of groen stemde, is dus niet het resultaat van een complot of van een selectieve aanwervingspolitiek, maar een automatisch gevolg van de zelfselectie in de keuze voor een carrière als beroepsjournalist.

Meer ‘pro-ams’, professionele amateurs of amateurs die de zaken ernstig aanpakken vanuit een ander perspectief dan dat van de beroepsjournalist, zijn dus broodnodig om meer zuurstof te brengen in het troebele en links-verzuurde water van het Vlaamse opinieaquarium. Het nadeel van de versnippering, de chaos en de sterk wisselende kwaliteit van veel internetpublicaties kan voor een stuk worden opgevangen door initiatieven te bundelen in zogenaamde groepsblogs. In Flanders Fields (inflandersfields.eu) en The Brussels Journal (brusseisjournal.com) zijn op die manier uitgegroeid van experimentele beginners tot toonaangevende Vlaamse opinieblogs met tientallen schrijvers en duizenden lezers in binnen- en buitenland.

De economist Joseph Schumpeter populariseerde de notie van de “creatieve vernietiging” in de economie. Bedrijven die in een crisis verkeren, moeten volgens Schumperer nier worden ondersteund met subsidies of uitzonderingsmaatregelen. Net zoals het vallen van de verdorde bladeren in de herfst ruimte en een voedingsbodem schept voor nieuwe, jonge blaadjes in de lente, zo is het verdwijnen van niet-competitieve bedrijven ook noodzakelijk om nieuwe initiatieven een kans te geven en om de broodnodige innovatie te laten spelen. Zo is het ook met de kranten. De economische crisis, waarvan we nu nog maar de eerste schokken hebben gezien. vormt een opportuniteit voor nieuwe mediavormen die de opiniediversiteit alleen maar ten goede kunnen komen. Of her breekijzer dat het Vlaamse medialandschap zal openbreken zal worden gevormd door weblogs, digitale televisie. internetradio, of nieuwe pubhicatievormen die tot nu toe nog onder de radar bleven. zal de toekomst moeten uitwijzen.

08-01-2009 om 09:11 geschreven door digitalia  

MENSENRECHTEN EN PALESTIJNEN

Bijdrage tot opbkectivering

Buitenland betrokken bij schending mensenrechten door Palestijnen?
02-01-2009 - Amanda Kluveld - De Volkskrant

Sinds april 2006 vinden in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever ernstige mensenrechtenschendingen plaats door Fatah en Hamas. Er wordt gemarteld en er worden willekeurige arrestaties en schijnexecuties uitgevoerd. Lichaamsdelen van gevangenen worden geamputeerd en de menselijke waardigheid wordt aangetast. De vrijheid van meningsuiting en het recht op vereniging worden geschonden.

In de periode van één week in juni 2007 stierven zo 144 Palestijnen in Gaza. Onder de doden waren 41 burgers te betreuren, waarvan 11 vrouwen en 7 kinderen. 700 Palestijnen raakten toen gewond. In 2007 zijn in totaal 490 Palestijnen omgekomen door intern geweld. Door Fatah en Hamas zijn dat jaar meer Palestijnse doden gevallen dan door toedoen van Israël.

De president van de Palestijnse autoriteit Mahmoud Abbas en de door Fatah gedomineerde veiligheidsdiensten worden door de VS gefinancierd. De veiligheidsdiensten en presidentiële garde worden door Washington en de Jordaanse politie getraind. De EU traint de civiele politie. Hamas krijgt geld en steun van onder andere Iran.

Geen van de financierende partijen schenkt aandacht aan de mensenrechtenschendingen die begaan worden door de organisaties die zij ondersteunen en opleiden. Zowel de westerse als de Arabische wereld is dus betrokken bij mensenrechtenschendingen door Palestijnen.

De wereldgemeenschap heeft Hamas nooit veroordeeld wanneer het Israël bestookte met raketten en mortieren.

Fatah en Hamas doodden in 2007 meer Palestijjnen dan Israël In 2008 werd een regen van 1750 raketten en 1528 mortiergranaten op het Israëlisch territorium afgevuurd. Dat was meer dan een verdubbeling ten opzichte van 2007. Het ging niet uitsluitend om de weinig krachtige Qassam-raketten, maar ook om Grad-raketten met een aanzienlijk groter bereik. Nu Israël zich verdedigt tegen de raketaanvallen wordt dat, behalve door de Duitse premier Angela Merkel, wereldwijd als excessief geweld veroordeeld. Daarbij wordt vergeten dat Israël zich lange tijd terughoudend heeft opgesteld terwijl de raketaanvallen alleen maar toenamen tegen het einde van 2008.

Van Israël wordt nu gevraagd te onderhandelen met Hamas, een organisatie die uit is op vernietiging van de staat en die, met steun van Iran, Palestijnen onderdrukt. Zolang Europa, de VS en de Arabische wereld geen verantwoordelijkheid nemen voor, rekenschap afleggen over en elkaar aanspreken op hun rol in het conflict, kan moeilijk van Israël gevraagd worden bij te dragen aan en zich te laten inzetten voor een internationale legitimering van Hamas.

08-01-2009 om 09:00 geschreven door digitalia  

Een berichtje uit de oude doos – de spaarpot – om onze mensen van het Vlaams Belang een hart onder de riem te steken, nu de meest definitieve vorm van peiling er zit aan te komen. Het succes van de Lega Nord is bijna één jaar oud. Tijd om de ogen naar het Zuiden te richten, waar de nood hoog was, en de redding dus nabij. Samen met de Forza Italia

Als we onze achtbare linkie-winkie tegenstreves zouden moeten geloven (en dat doen we uit ervaring liefst nooit!) zouden de linkse rode, halfrode, groen, half blauwe partijen de verloren percentjes ruimschoots terugwinnen, zou JMDD bijna even veel zetels halen als de CVPD & V terwijl het Vlaams Belang zo goed als onder de kiesdrempel zou geraken. Allez, ze zouden toch ruim de helft verliezen, en verschrompeld zijn tot zowat 10 à 12 %. Er wordt dus nu al victorie gekraaid en het doet me een waar genoegen, terug te denken aan de Rode Brt-Tanghe, die het nieuws al en eens heeft moeten afsluiten met trillende lippen, omdat haar hart brak bij de werkelijke cijfers.

Even de uitslagen van de (voorlopig) laatste vernedering Sos en Lib: 24,9 < 16,3 en 25 > 18,86. ZAuh gingen de recessie voorop!

We gaan er op vooruit. Steeds meer neutralen of zelfs vijanden die bijdraaien – maar zich niet mogen uitspreken. Het volstaat eens privé te kunnen spreken met een paar politiemensen….De zakenwereld zal eieren voor zijn geld kiezen, en de verrotte belse boel liever laten voor wat het is.

Maar verdorie waarom gaat niemand van ons met dat ‘cordon’ als een strop rond onze nek naar de Grote Meneren van Europa? Mangain & C° doen het in onze plaats, maar dan keer op keer tegen ons…..Vraag bijvoorbeeld toezicht door ‘Europa’ niet alleen op de verkiezingen zelf (o die computers! Bij de telling zelf in beslag te nemen en te expertiseren!), maar ook op de zetelverdeling (aantal stemmen per zetel Vl/W) zodat de schutkring onder oorverdovend gejouwd van de gele wereld, moet afgevoerd worden.

Dat het kan, bewijst de Lega Nord in Italië. Hun regeringsdeelname, aan de zijde van de Cavaliere Berlusconi is de stem van het volk – en niemand die dat betwijfelt of spijt over heeft. Tenzij het clubje verstokte anarchisten en wereldverbeteraars die ook bij oins de dienst willen blijven uitmaken. Ik geef het artikel nu niet meer in extenso, dat belast mijn blog veel te veel; maar bij deze klik zit U zò tet over Uw oren in de (hoopvolle) goede richting  

Veel leesgenot!

07-01-2009 om 23:39 geschreven door digitalia  

IN NAAM VAN ORANJE

In Marokko opgegroeid, 30 jaar geleden naar Nederland overgewaaid,  moet de man geen kalfskop zijn om in een miljoenenstad in Nederland, met bijna 50 % van dezelfde soort tegen voorlopig nog 50% inheemsen tot Eerste Burger benoemd te worden. Niet verkozen. Intellect? Elleboogwerk? The right man on the righy place, in the richt time? Opportunist? Populist? Arrivist?

Met tijd en boterhammen kan hij voorwaar  Ahmed I van Marokkaans Holland worden! Alleen op het juiste ogenblik op het juiste paard wedden!

Dank zij de Partij van de Arbeid, weliswaar op haar retour zogezegd, maar blijkbaar toch nog machtig genoeg om haar wil door te drijven. De leuze ‘Proletarieërs, enz’, is blijkbaar een tijdje geleden al vervangen door ‘Moslims aller landen, verenigt U…’

Of kan men zeggen, dat de Nederlandse Overheid her self gewoon vooruitziend is?

En dat de man vanzelfsprekend loyaal is aan zijn ander Vaderland, daar moeten we toch niet aan twijfelen? Hij is toch een bi-polaire Marokkaan, die in geval van gewapend conflict dan maar 2 handvuurwapens tezelfdertijd zal dragen. Een om zijn Nederlandse vijand neer te knallen, en een om zijn Marokkaanse…

Te zot om aan de beesten te geven!

*******

Mijn mening?

Het hek is van de dam – en het zal niet lang meer duren of ook bij ons, in Pelgenland, zullen de poppetjes aan het dansen gaan…Politie of Staatsambtenaren die de eed op de Koraan en op Allah mogen afleggen, Sharia-rechtrbanken (Engeland) die recht spreken op basis van de islam…Kerststallen, kruisbeelden en paasklokken gebannen…Moorden omdat een inheemse terrasjes-zitter in volle Ramadam een pint durft drinken….Bommen en betogingen…

Geef mij één reden waarom wij geen toenadering krijgen van uit hùn wereld, als zij het dan zo goed menen met ons?

Waarom moet de liefde van één kant komen?

07-01-2009 om 23:19 geschreven door digitalia  

De nieuwe crisis is er een van de rechtsstaat

19-12-2008 - Hendrik Vuye - de morgen - Overgenomen uit Iskander.

Yves Leterme en de zijnen hebben het beginsel van de scheiding der machten met voeten getreden. Goed, maar wat betekent dat precies? En hoe heeft de Belgische grondwetgever het vertaald? Hendrik Vuye heeft het over samenwerking en zelfs vermenging der machten: 'Hoe komt het toch dat we op mondaine aangelegenheden zo makkelijk horen fluisteren van welke signatuur een magistraat is? Dat is nefast, men zet de kat bij de melk', aldus Hendrik Vuye, gewoon hoogleraar Rechtsfaculteit UHasselt.

Digitalia heeft daarvoor een zeer adequate oplossing. De examen- en benoemingsformaliteiten gebeuren, lijk bij de bakker en de beenhouwer, met nummertjes. Allez!  Is er ‘tegentjok’? Goed dan. Voor de tragen van begrip. Examens gebeuren uitsluitend schriftelijk en de naam v/d kandidaat is vervangen door een cijfer. Dat blijft geheim, tot na de benoeming. Ieder mandaat (gerecht – politie -onderwijs – provincie – gemeente, enz) draagt persoonlijke verantwoordelijkheid en verloning naar verdienste. Een Hoog Comité van Toezicht, aangesteld op dezelfde manier, evalueert of straft. Geen beroep mogelijk.

De scheiding der machten is waarschijnlijk een van de meest geheimzinnige concepten van ons juridisch arsenaal. Het beginsel wordt aan flarden geciteerd van zodra er een meningsverschil bestaat tussen parlement, regering of magistratuur. Wanneer één van deze groepen het niet eens is met een handeling gesteld door een andere, dan luidt steevast dat de scheiding der machten in het gedrang komt. Men noemt deze scheiding een basisbeginsel van de Belgische rechtsstaat, maar toch staat deze regel niet eens uitdrukkelijk bevestigd in de Belgische grondwet. Men leidt de scheiding der machten af uit wat men dan maar 'de geest' van de Belgische grondwet noemt.

'L'esprit des lois'

Montesquieu heeft dit principe vorm gegeven in zijn L'esprit des lois (1748). Veelal denkt men dat dit boek uitsluitend aan de scheiding der machten is gewijd. In werkelijkheid besteedt de auteur maar enkele luttele bladzijden aan de scheiding der machten. Waar gaat het precies om? Volgens de auteur kent elke staat drie functies: een wetgevende functie, een uitvoerende functie en een rechtsprekende functie. Deze eenvoudige premisse is ongetwijfeld juist. Ook in de meest primitieve staatsvormen zijn er organen die regels uitvaardigen en organen die deze regels doen naleven. Zelfs in een staat als Somalië, waar er al jaren geen sprake meer is van een centraal bestuur, zijn er nog steeds krijgsheren die regels uitvaardigen en doen toepassen.

Montesquieu argumenteert dat wanneer deze drie functies toebedeeld zijn aan eenzelfde orgaan, de machtsconcentratie dermate groot is dat zij zal leiden tot schendingen van de rechten van de burgers en tot het beperken van de politieke vrijheid. Het is dan ook noodzakelijk om te zoeken naar technieken die de politieke vrijheid waarborgen.

Volgens Montesquieu kan men de politieke vrijheid verwezenlijken door het volgen van een principe: 'il faut que le pouvoir arrête le pouvoir'. Vrij vertaald: men moet de staatsorganen dermate organiseren dat de macht van het ene orgaan de macht van het andere orgaan gaat beperken zodat machtsmisbruik onmogelijk wordt. Dit kan in alle eenvoud door de drie functies toe te kennen aan drie verschillende organen: de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechterlijke macht.

Meer samenwerking dan scheiding

De Belgische Grondwetgever van 1831 heeft dit systeem zeker niet in al zijn zuiverheid overgenomen. In België is er veel meer sprake van een samenwerking der machten dan van een scheiding. De wetgevende macht wordt in België gezamenlijk uitgeoefend door Kamer, Senaat en Koning (art. 36 G.W.). Ook tussen uitvoerende macht en rechterlijke macht bestaan er samenwerkingen: zo bijvoorbeeld benoemt de Koning (uitvoerende macht) de rechters (art. 151 G.W.) en worden de vonnissen en arresten uitgevoerd in naam des Konings (art. 40, lid 1 G.W.).

Misschien is er in België zelfs sprake van een vermenging der machten. Magistraten worden gedetacheerd naar ministeriële kabinetten of zetelen in allerhande werkgroepen opgericht door de uitvoerende macht. Ook in parlementaire commissies zijn ze steeds meer graag geziene gasten. Cabinetards schoppen het wel eens tot de Staatsraad of worden rechter in het Grondwettelijk Hof. Er is wel meer aan de hand dan een politierechter die zich al te graag profileert als de echtgenote van de Minister van Buitenlandse zaken. Er bestaat een soort verwevenheid tussen sommige leden van de hogere magistratuur en sommige politici. Hoe komt het toch dat we op allerhande mondaine aangelegenheden zo makkelijk horen fluisteren - want daar spreekt men niet over - van welke signatuur een magistraat is? Dat is nefast, men zet de kat bij de melk. Was het devies van Montesquieu echter niet dat men net dit dient te vermijden?

Magistraten moeten onafhankelijk zijn van allerhande drukkingsgroepen. Zij moeten tevens onpartijdig zijn. Onpartijdigheid betekent niet alleen dat de magistraat een geding met open geest moet beslechten. Het betekent tevens dat de burgers er kunnen op vertrouwen dat zij door onpartijdige rechters worden berecht. Indien niet wordt voldaan aan deze beginselen van onafhankelijkheid en onpartijdigheid, dan verliest de rechterlijke macht haar bestaansreden.

Magistraten zijn natuurlijk ook kinderen van hun tijd. Voor het Dutrouxtijdperk waren benoemingen en bevorderingen van magistraten politieke beslissingen. Na Dutroux kwam er de Hoge Raad voor de Justitie. Deze Raad heeft alvast de niet geringe verdienste om de benoemingen en bevorderingen toch enigszins te objectiveren. Er is dus hoop voor de toekomst.

De gebeurtenissen van de laatste dagen werpen alvast een verfoeilijk beeld op van de magistratuur. Dat is bijzonder spijtig voor die vele magistraten die plichtsbewust hun werk doen. Dit vaak met heel veel inzet, ondanks de beperkte middelen die Justitie hen ter beschikking stelt.

De politiek bevestigt het beeld dat al bestaat sinds de verkiezingen van juni 2007. Onze staat van goed bestuur wordt niet echt bestuurd. Maar had er dan iemand gedacht dat diegenen die er na anderhalf jaar nog niet waren in geslaagd om een kieskring te splitsen, er wel in gingen slagen om de mondiale bancaire crisis op te lossen? In plaats van deze crisis op te lossen is er een nieuwe crisis bijgekomen, de crisis van de rechtsstaat. Wat betekent goed bestuur nog in een land waar de regering druk uitoefent op de magistratuur? En toch is er nog een sprankeltje hoop. Uiteindelijk heeft de rechtsstaat gewerkt en verdwijnt het boegbeeld van deze regering. Maar toch zal nog veel puin dienen geruimd. Men zal er nu nog de burgers van moeten overtuigen dat we nog steeds in een rechtsstaat leven. Dat zal overtuigingskracht kosten.

Aandacht! Als dat niet verhelderend werkt!

Nagekomen bericht

De wet over de bijzondere opsporingsmethoden (BOM-wet) laat toe dat politiediensten bijzondere opsporingsmethoden gebruiken, zoals observatie en infiltratie. Die opsporingsmethoden moeten bij een behandeling door een rechtbank gecontroleerd kunnen worden.

Het meest omstreden in de BOM-wet is het 'vertrouwelijke dossier'. Daarin staan bijvoorbeeld de namen van verklikkers en van politieagenten die in het misdaadmilieu geïnfiltreerd zijn. Dit dossier is niet toegankelijk voor onbeklaagden, alleen voor de openbaar aanklager en de rechters van de kamer van inbeschuldigingstelling. Volgens veel strafadvocaten is dat in strijd met heel wat rechtsprincipes.

07-01-2009 om 21:55 geschreven door digitalia  

DE HARDLEERSE LINKSEN VANDAAG

Succesvolle koopjesdagen in Antwerpen. Volle straten en pleinen. Met daarin: witte burka’s en kopvodden, in massa, en kinderen, die nu al gecondionneerd worden om ‘tegen’ te zijn, in ‘toegelaten’ betogingen. De Witte Mars der Onschuldigen…Er wordt met vuur gespeeld. Straks met voetzoekers, molotov coctails en nog later met bommen. Gaza en Allah ter ere….En de burger staat er bij en keek er naar, gebalde vuisten in de zakken…

En de persen rollen…

Dit moslim-dingen-Vereniging zal wel een (of meerdere?) VZW zijn, mild onderhouden en gesubsidieerd door de Overheden (want deze buitelen over mekaar heen om te mogen manna strooien), terwijl de meeste demonstranten dan nog wel zullen leven van (ten minste) één leefloon. Neen, niet de meeste vrouwen, want die zijn ‘zwijgende moeders aan de haard’ – als U zich nog herinnert wat dat is - maar, wat te vrezen viel, de betoging werd weeral misbruikt door ‘heethoofden’ waarvan er 13 zijn moeten opgepakt worden.

Volgende keer Beulemans uit Brussel als politiehoofd aanstellen, met zijn bende Luikse polite-gangsters. Deze voordien instrueren, dat het om Vlaams Blokkers gaat, en dat er mag op geklopt worden. Vuurwerk verzekerd!

En dan komt de witte molenaar van uit de hogere sferen waar zijn beroep hem toe verheft, om zeemzoet te verhalen in GVA over….

In de hoop dat het hem doorverteld wordt heb ik in vetjes een paar woordjes bijgevoegd. U kunt nooit weten dat hij eindelijk eens (een beetje) de dwalingen zijns weegs inziet….Al moet ik toegeven dat zowel de molenaar zelf als zijn stukje niet gespeend zijn van literaire kwaliteiten….

**********

De eerste rel van 2009

Het nieuwe jaar is amper twee dagen oud, en de eerste politieke rel is al geboren. Het stond in de sterren van het nieuwjaarsvuurwerk geschreven dat de ongeregeldheden na de AEL-betoging van woensdag een staart zouden krijgen. Er vallen dan ook heel wat kritische bedenkingen bij te maken.

Om te beginnen: eens te meer blijkt dat relatief lange periodes van etnische rust in Antwerpen geen aanleiding mogen geven tot nonchalance. Er is niet veel nodig om de lont aan het kruitvat te steken. (Ja Ja, dank zij de lieve moslimsbroeders is Antwerpen een kruidvat  geworden…) Ditmaal was het optreden van Israël in Gaza voor veel moslims blijkbaar een geschikt argument - of voor sommige amokmakers een goede drogreden - om de boel op stelten te zetten en hun woede te koelen op de joodse gemeenschap in Antwerpen, die bij mijn weten toch niet de beslissingen van de Israëlische regering stuurt. Bij een volgende aanleiding in de joost-mag-weten-hoe-nabije-toekomst is het weer raak. De waakzaamheid (Waakzaamheid is een veel te flauw woord. Er had moeten staan: de drastische maatregelen) mag dus niet verslappen. Zelfs niet op 31 december, de dag waarop de politietop elk jaar alle beschikbare krachten nodig heeft om allerlei festiviteiten in goede banen te leiden. Ook dan kan gokken op de goede afloop van een demonstratie een levensgevaarlijk spel zijn, zo is woensdag bewezen. (Doen lijk bij voetbal-hooligans: de politie-uren + materiaal vergoeding doorbereken aan de verantwoordelijken. Voordien bekend maken dat alle schade hoofdelijk zal verhaald worden op de arrestaten. Allen voor ééb. Een voor allen)

In die context begrijpen we de reactie van burgemeester Patrick Janssens op de rellen niet goed. Janssens haalt scherp uit naar de AEL, onder meer omdat die niet voor een ordedienst had gezorgd. In één vloeiende beweging zegt hij dat de politie de risico’s van de manifestatie heeft onderschat. Maar valt de politie dan niet onder de politieke verantwoordelijkheid van de burgemeester? En verwijt de pot dan niet de ketel dat hij zwart ziet? Ik kan me voorstellen dat Patrick Janssens op de politiek windstille 31ste december bezig was met de leuke dingen van het leven en de teugels even wat liet vieren, maar ik denk toch dat hij beter de hand in eigen boezem had kunnen steken. Zijn reactie is niet goed overgekomen op de Antwerpenaar, die zoiets ook niet van hem is gewend. (Is dat niet slaan van op zeer verre en veilige afstand? Anders gezegd om betrokkene geen pijn te doen,en toch maar de indruk van kritiek geven!))

Volgens Filip Dewinter moet het stadsbestuur ophouden met het ’gedoogbeleid’ tegenover demonstranten, waarbij de politie opdracht krijgt om vooral niet te provoceren. Ook met die zienswijze zijn we het niet eens. Antwerpen had de jongste jaren een mooi palmares inzake ordehandhaving opgebouwd, tot er woensdag even een smet op het blazoen kwam. Wat wil Dewinter dan? Dat het Antwerpse politiekorps zich gaat gedragen zoals de stoottroepen van burgemeester van Brussel Freddy Thielemans, die eind 2007 nog zwaar uit de bocht gingen toen het VB vreedzaam wilde demonstreren? Dewinter schreeuwde toen - terecht - moord en brand, hij moet nu dus geen bocht maken. (Lekkie Lekkie toch, Nu gooit U ze op één hoop: agressieve buitenland-dienende relschoppers en vreedzame eigen Vlaamse  parlementariërs die cameraploegen te woord staan) Hardhandig optreden van de politie is zelden een goed middel om de vrede te herstellen, die les hebben we in Antwerpen onder meer geleerd van de ervaringen met geweld rond de voetbalvelden. (Wat wist Sarkozy hierover? Hogedrukspuit-werk, dat had er al lang moeten zijn)

En dan de meest ergerlijke vaststelling van allemaal: waarom reageert de weldenkende meerderheid binnen de Antwerpse moslimgemeenschap niet op de rellen? Waar zijn al die prominente stemmen nu? Als er manifesten, charters of open brieven moeten worden ondertekend, staan ze in de rij. Maar als er enige moed nodig is om wantoestanden binnen de eigen gemeenschap te veroordelen, dan blijft het oorverdovend stil. Of was er van al die ’rolmodellen’ de voorbije dagen dan echt niemand aanwezig in stad en land? (Deze vraag stellen, waarde Heer Lex Molenaar, is ze ook beantwoorden! En er zich, begot, in de toekomst naar gedragen! Eindelijk voor die mannen: geen resultaat? Geen centen!)

Zondag komt er nog een betoging tegen de bombardementen op Gaza. Ditmaal mogen alleen vrouwen en kinderen meelopen. Kijk, dàt vind ik nu nog eens een mooi en sterk signaal. (En weer pamperen, hé! In plaats van die moeders bij elkaar te roepen, en uitleg te geven over het conflict. Neen, niet de islam-uitleg, al mogen ze die blijven geloven, maar zze zouden tenminste toch met de argumenten van de tegenpartij – tiens, waar zit die bij ons?- kennis hebben gemaakt…Die mensen moeten leren leven met het feit dat hun islam-waarheid verre van de enige waarheid is. Datzijn toch de spelregels van de democratie?)

Lex Molenaar

07-01-2009 om 21:39 geschreven door digitalia  

ZANGFEEST DAAGS NA VALENTIJN

Een beetje heraut zijn, om mee in het koor der enthousiastelingen, reclame te maken voor Sint Valentijn op 14 februari, gevolgd door een even grote liefdesbetuiging voor Vlaanderen op 15 februari: mag het? Om de zenuwen te prikkelen en de smaak  aan te wakkeren, ziehier wat de folder van het ANZ nu al mededeelt.

Let AUB op, niet alleen vandaag; maar ook in lengte van dagen, op  www.anz.be en www.zangfeest.org en dat de koren mogen klinken!

SAMENZANG

- Mijn Vlaanderen heb ik hartelijk lief (G. Antheunis/Th. Coopman)

- Het lied der Vlamingen (P. Benoit/E. Hiel)

- Vlaanderen (R. Veremans/W Gijssels)

- Lied van mijn Land (1. De Sutter/A. van Wilderode)

- Daar is maar één Vlaanderen (J. Van Hoof/R. De Clercq)

- Laat ons liefste samen varen (A. Preudliomme/B. Peleman)

- Mijn zoetlief was een weverkijn (A. Preud’homme/T. van Brabant)

- Roosmarijntje (A. Preud’homme/B. Peloman)

- Schachten liefde (J. Mertens/F. Geens)

- Vlaanderen boven al (F1. van Duyse/H. von Fallersleben)

- Omdat ik Vlaming ben (M. Matth(jssens/L. Lambrechts)

- Wij zijn bereid (.1 Tinel/R. Lammens)

- De Blauwvoet (E. Hullebroeck/A. Rodenbach)

- Groeninge (J. Van Hoof/G. Gezelle)

- Beiaardlied (P. Benoit/J. De Geyter)

- Gebed voor het Vaderland (0. Feremans - R. Pirjns)

- Die stem van Suid-Afrika (ML. de Vu/iers - Cd. Langenhoven)

- Wilhelmus van Nassouwe (volkslied - M. van St. Aldegonde)

- DeVlaamseLeeuw(K.Miiy-H. Van Peene)

KLEINKUNSTLIEDJES

- Brussel (Liesbeth List)

- Brussel (Johan Verminnen)

- Brussel (De Vaganten)

- Pieter Breughel in Brussel (Wannes Van De Velde)

- Omdat ik Vlaming ben (Will Tura)

- Ik ben blij dat ikje niet vergeten ben (Joost Nuissi)

- Houden van (Miel Cools)

- Ga met me mee (Bart Van den Bossche)

KINDERZANGFEEST

Net als de vorige jaren, zijn kinderen van harte welkom op het Zangfeest. Speciaal voor hen is er een apart programma (doelgroep 3 tot 12 jaar) voorzien. Thema is (daags na Valentijn) verliefd zijn’. De kinderen worden gevraagd in een rood hemd of kleedje te komen. Er wordt verzameld in de inkomhal van de Lotto Arena. In een aparte zaal worden de kinderen in twee groepen onderverdeeld: zij die graag zingen en zij die liever springen en dansen. Onder professionele begeleiding worden de kinderen voorbereid op hun optreden: liedjes repeteren en eenvoudige danspasjes aanleren, attributen knutselen,...

Halverwege het Zangfeest tonen de kinderen het resultaat aan het publiek. De enen zingen samen met het publiek:

de anderen toveren het middenplein om tot een kleurrijk geheel. Op die manier beleven de kinderen een onvergetelijke dag.

De kinderen kunnen zich nu reeds inschrijven en krijgen dan alle info toegestuurd. Wie wil, kan zelfs vooraf komen oefenen op de repetitiedag. Meer info op www.zangfeest.org.

ANZ 60 jaar

Het Algemeen Nederlands Zangverbond bestaat 60 jaar! De jarige stelt het goed, dank u, uitstekend zelfs. Dankzij ons digitaliseringsproject van oude partituren, dat ook in 2009 onverminderd verdergaat, groeit de belangstelling voor ons muzikaal erfgoed opnieuw. Steeds meer muzikanten, scholen en jeugdverenigingen maken dankbaar gebruik van ons partituren- en cd-aanbod.

Dit positief elan willen we ook doortrekken naar het Zangfeest. Om te beginnen verhuizen we naar een andere locatie: de Lotto Arena. Deze gloednieuwe zaal, vlak naast het Sportpaleis, biedt plaats aan 6.000 personen, is een pak gezelliger en biedt bovendien heel wat meer comfort voor het publiek.

Meteen kiezen we ook voor een nieuwe datum: 15 februari 2009. Hiermee willen we niet langer de concurrentie aangaan met het mooie lenteweer en de vele communie- feesten en buiten-activiteiten in april. De regieploeg is er alvast klaar voor om er opnieuw een mooi en strijdbaar Zangfeest van te maken waar het publiek zich de longen uit het lijf zal kunnen zingen.

Brussel

Onder het motto ‘Een hart voor Vlaanderen’ focust het 72ste Vlaams Nationaal Zangfeest op Brussel, een stad waar we, zacht uitgedrukt, een haat-liefde-verhouding mee hebben. Brussel is evenwel onze hoofdstad, zowel economisch als cultureel van groot belang voor Vlaanderen en dus mogen we Brussel onder geen beding zomaar prijsgeven. Dit zou een historische fout zijn.

Belofte maakt schud

Enkele maanden voor de verkiezingen is het ook tijd voor de lakmoesproef. Het ANZ is alvast de vele beloftes (splitsing BHV, een grote staatshervorming) van onze volksvertegenwoordigers niet vergeten en samen met u willen we onze heren en dames politici erop wijzen dat Vlaanderen niet langer gediend is met politici die hun woord niet houden en zelfs bereid zijn toegevingen te doen ten nadele van hun eigen gemeenschap. Het is tijd voor verandering! Tijd voor een eigen staat!

Componisten Jef Van Hoof (50 jaar geleden gestorven) en Peter Benoit (175 jaar geleden geboren) vormen de muzikale draad doorheen het programma.

Het Zangfeest begint plechtig en eindigt groots met telkens een fragment uit de Rubenscantate, maar dé blikvanger wordt ongetwijfeld het optreden van

Ann De Renais.

Deze Vlaamse sopraan staat internationaal aan de top, maar is in eigen land quasi onbekend. Ze begon haar carrière bij de a capella-groep The Swingle Singers in London, waar ze nu nog altijd woont en deel uitmaakt van The BBC Singers en The London Voices.

Als soliste zingt ze regelmatig in de grootste operahuizen en concertzalen (Milaan, Parijs, New York,...) en zong ze de soundtrack van de films van Harry Potter, Star Wars en The Lord of the Rings. Allemaal indrukwekkend en toch of misschien juist vanwege die internationale afstand heeft zij ook een grote voorliefde voor het Vlaamse kunstlied, getuige drie prachtige cd’s met werken van Van Hoof en Benoit. Op het Zangfeest zingt ze de intimistische pareltjes “t Is Stille’ en ‘Ik heb u lief’ van Jef Van Hoof en het vrolijke ‘Spinnelied’ van Peter Benoit.

Ook de dansers en Vendeliers van Kunstgroep Alkuone uit Aalst behoren tot de wereldtop. Vroeger waren ze een vaste waarde op het Zangfeest, maar de vele buitenlandse tournees en opdrachten maakten dit niet meer mogelijk. In 2009 zullen ze nog eens van de partij zijn en dan nog in volle bezetting. Dit belooft.

Kom met vrienden en familie, jong en oud, naar het Zangfeest om samen met duizenden Vlamingen in verbondenheid onze Liederenschat te zingen en complexloos onze identiteit uit te dragen.

Het ANZ dankt zijn sponsors : Flandria/Kasteel Fruithof (Boechout)/Antwerp Tax Vlaams & Neutraal Ziekenfonds/Uitgeverij Egmont/Marnixring Internationale Serviceclub/Pro/vzw Jules Dhondt/Sabam-Cultuur

07-01-2009 om 21:09 geschreven door digitalia  

VAN RAMPUY EEN: DE FIGURANTEN

Hopelijk duurt de komedie niet al te lang. In de loop naar 20121 zal er nog wel ergens een fris nieuw Fortis-zaakje, of een schandaaltje of twee-drie uitbreken, die de val van de O zo noodzakelijke regering desnoods, indien nuttig geacht, kunnen  meebrengen. Hoop doet leven. Wordt er ook niet gezegd dat het Staatshoofd een beetje op de sukkel is met zijn gezondheid? Al kan het natuurlijk ook zijn dat er toestanden komen die een ‘Staat van Beleg’ zouden verrechtvaardigen. Met dictators als Janssens in Antwerpen hoeft het allemaal niet lang te duren. Kijk naar de ‘Witte Mars’ van vandaag….Nu Abu DJa DJa van AEL vrijgesproken is van ophitsing, en vermits er zich nieuwe oppordigniteiten meer dan voordoen, is de kans niet denkbeeldig dat het Arm belgisch Leger zal moeten ingezet worden. Weliswaar tegen die dubbele paspoorten, maar, vergeet niet, dat zijn ook belgen. Weshalve de bladen zullen kunnen spreken van burgeroorlog…En wie zal dan weer de boter gefret hebben?

Pas op jongens en meisjes! In dit land zijn het altijd wij, de Flaminganten, die den uil van het spel zijn! Wij zijn de hoekstenen van het land, want op onze ruggen wordt het land verder gedragen. En om te kunnen dragen, moeten ruggen geboden zijn!

Please! Vlug nieuwe Grote Verkiezingen AUB!!! Want als het allemaal te lang zou duren, zijn de mensen hun geheugen weer kwijt. De Klein (Vlaamse) verkiezingen van 7 Juni naderen snel en deze zullen gelden als proef op de som. Met als resultaat een Vlaamse regering die de volkswil weerspiegelt, en dus ook die volkswil uitvoert…Of weer niet…Daar voor is niet eens 5 minuten politieke moed nodig. De morgen na de verkiezing gewoon handelen is voldoende.

Een gunstige morgenwind bracht mij de samenstelling van de ploeg figuranten, die de Sfinx van Rompuy onder, naast en boven zich heeft staan. Ik heb de poppetjes  voor U in mijn schijnwerpers gevangen gezet. De bolle-smitto op de foor gaat open. Jullie hebben de volle permissie. Eerst de Kamervoorzitter, want die weet al niet meer hoe te zitten, danig heeft hij zijn derrière op alle plaatsen verbrand.

De regering Van Rompuy I  (12 W/ 10 Vl)

04-01-2009 om 15:55 geschreven door digitalia  

OOK ZOVEEL, WALTER EN DIRK

Maar ‘onze’ en dus ook ‘mijn’ IEZERTORRE is er niet mee gediend, zo neuze-neuze nabij te staan met een reuzengrote rode VBTT-balon waarop een witte vredesduif geklemd staat. Die daarenboven immenser schijnt dan hetIJzermonument…Mijn mailbox staat nog altijd te trillen van verontwaardiging!

Den IJzertoren, mijn waarde Heer Voorzitter, staat er kloek en sterk genoeg alleen in al zijn glorie bij, zonder dat er kunstmatig vreemde psychedelische elementen moeten aan toe gevoegd worden, die uit de koker komen van een drugverslaafde. Is de klare boodschap, in vier talen, op ieder  hoek, NOOIT MEER OORLOG, dan niet duidelijk genoeg? Of acht U het niet opportuun deze leuzen onder de ogen te brengen van Uw vrienden, de bommenleggers-Allah adepten?

Ook zoveel dus, mijn waarde Heer Voorzitter, en mijn waarde Alg. Secretaris, en een speciaal bedankje omdat jullie Anton Van Wilderode nog net niet bij de andere afgedankte symbolen in de kelder hebt gezet.

Zou de Heer Dirk Demeurie, als Alg. Secretaris, volgende jaren eens de Onder Secretarissen een kans willen geven? Misschien hebben zij een beter idee. Nu Bettina-lief en Bertje-zoet stilaan aan het wegdeemsteren  zijn in en uit hun romppartijtje. Of vergis ik mij? Waren die in en op elkaar draaiende wentelende bollen op het scherm dan niet het werk van de VBRT, toen Aimé Vanhaecke daar met de Eerste Viool, pardon met Betitina Gheuysen in bed lag? Met die afschuwelijke bollen zullen we nog jaren zitten (en waarschijnlijk ook met de betaling voor hun ‘volgrechten’ aan Bettina-lief), maar van de protagonisten zijn we gelukkig verlost. Bertje zit zo goed als in de onderlade bij Carloientje en Bettina-lief, met of zonder kopvod, ligt ergens elders aan de papfles.

Dus neen, beide Heren! Blijf met Uw partij-pollen af van ‘d’en IEZERTORRE’ , en als U iets wilt doen, zet dan een aftel-klok boven op zijn kruiskop, zo groot als een zwaaiend vuurtorenlicht.

Wat er af te tellen valt? Ja, ik wist dat U dat niet zou (willen) weten. Maar ik zal U helpen (mijn bankrekenig vindt U rechts onderaan. Voor giften boven de € 30.000,- is een fiscaal attest voorzien, dat ik helaas, eerst bij jullie moet komen afkijken). Stel de klok in op 100 dagen. Dat is het getal dat de scholieren ook gebruiken om hun bevrijding te vieren. Zij uit de klauwen van de leraren, wij uit de klauwen van de usurpatoren…

03-01-2009 om 17:19 geschreven door digitalia  

FOREL MET BOTERSAUS (slot)

De titel had even goed kunnen luiden LEKKEN & GASLEKKEN, want aldus GVA van een tijdje terug, is een GASLEK al stof voor Holocaust-oprispingen….

*******

Inderdaad, als de waanzin van de politiek-correcte onzin ooit eens zou ophouden, en dat wij luidop zouden mogen denken wat er leeft in ons hart en in ons hoofd, dan mag Seppe Weiss van het CGKR zijn C4 komen halen. Tenzij hij en zijn bende ondertussen ontvoerd of veilig uitgeweken zijn naar het land van herkomst van hun beschermelingen, alwaar ze zullen kunnen genieten van de geneugten van het leven onder Allah’s knoet. Die gemaskerde baardmannen aldaar zijn geweldig knap met slagzwaarden. En wie van Allah’s missie met lege handen terug komt, ja kijk, ze zullen het maar moeten geweten hebben. In die gevallen voorziet de Koran geen enkele maagd, om in der eeuwigheid mee te stoeien…

En voor wat de Holocaust betreft : tegen dan leeft er misschien geen mens mee die zich die dingen nog herinnert. En zijn er misschien geen 6.00.000 maar 60.000.000 slachtoffers te herdenken…Wijlen Vadertje Stalin leerde het immers aan zijn volgelingen: 1 dode is een drama. 1 Miljoen doden is een statistiek.

03-01-2009 om 13:13 geschreven door digitalia  

PARTNER IN CRIME (Deel 3)

In het Lijdensverhaal van de Here Jezus Christus moest de haan driemaal kraaien, vooraleer Petrus zijn Heer en Meester verraadde…In het Brussels Parlement riep de Premier tot drie keer toe ‘Vertrouwen, Vertrouwen, Vertrouwen’… terwijl het verraad t’allen kante al bezig was! Reynders op post. Dewael veilig geborgen als Eerste Burger van het land. De postjes bezet. De kabinetten voltallig…

Vooral geen levensgevaarlijke Parlementaire Onderzoekscommissie Fortis, waar parlementairen-pottenkijkers brokken kunnen maken: de DASH van wijlen Jan Theys: witter dan wit (met blauwe schijn) voor de 3 criminelen-hoofdverantwoordelijken. De kleintjes mogen hagen.

88 (Ja), 45 (Neen) en 0 (Onthoudingen): applaus voor de voor de Regeringsverklaring. Uitbundig applaus op de banken der Franscouillons…

Vlaanderen mag verder indommelen. Het pluimen gaat, als onder narcose, geluidloos door. De Tjeven doen aan ‘goed bestuur’. Met veel bla bla…en met dezelfde perceptie als Paars.

Als de vos de passie preekt, boer let op Uw ganzen!

En het meisje Vervotte? (want daar ging mijn titel om)…Het sneekte, nietig zoals gewoonlijk, het halfrond in, op muizenvoetjes, een paar minuten voor er op de knopjes moest gedrukt worden…en jawel! Ook zij ‘nam haar verantwoordelijkheid’!!!

Ze kon weg gebleven zijn, of zich onthouden hebben…in overeenstemming met haar woorden. Maar neen, de Non moest tonen dat ze niet alleen in het gelid bleef, maar ook stipt de partij-orders opvolgt…Eens te meer: ‘luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden’…De voorspelde Tjevenstreek, tweede hoofdstuk!  Na de stap terug, kan er dubbel zo hard twee stappen vooruit gezet worden….

‘Tout va tres bien, Madame la Marquise’…

Mag ik bijna zeggen, dat Inge Vervotte een ongelukskind is? Overal waar ze komt zaait ze vernieling en ondergang. Sabena? Failliet. Leterme I? Failliet. Syndicale werking? Ze verliest veldslag na veldslag tegen het Vlaams Belang…Ze zal straks misschien ook Van Rompuy I doen vallen, wie weet welke kooltjes zij als Jonge Leeuwin in het vuur heeft…Meteen wordt ze misschien de mascotte in de Tjeven-PR voor de aanstaande verkiezingen….waar de Geitenboer hopelijk niet van zal terug hebben!

Neen, met Vervotte aan boord moet de bemanning  vrezen, maar wij, wij zitten goed! Zo gezien zou ik haar beginnen sympathiek vinden….

03-01-2009 om 12:32 geschreven door digitalia