Voorpost Vlaanderen enVoorpost Nederland organiseren:
01-03-09
Betoging te Maastricht
Ons land drugsvrij!
De burgemeester van Maastricht gaat twee koffieshops uit het centrum van zijn stad verplaatsen naar de Vlaamse grens. Eén komt vlak bij Voeren de tweede bij Lanaken. De burgemeesters zijn woedend. Voorpost ook!
Vanwege een verre vriend kwam, na weer eens een paar dagen netloos te zijn verbonden met de buitenwereld, onderstaand versje binnen. Dat draadloos Internet hier is zodanig draadloos, dat er maar al te dikwijls niets meer is. Draadlood & werkloos!
Bedankt vriend José, en doe de auteur (Marc 2009) de groeten! Mocht de muze nog gezongen hebben: niet twijfelen, doorsturen!
In Hooglede (W-Vl) heeft er eertijds een jonge advocaat geleefd, die in pittig West-Vlaams wondermooie kortgedichtjes uit zijn mouw kon schudden. De naam? Karel Omer De Laey. (187-1909, precies 100 jaar geleden). Via Google komt U bij Wikepedia terecht, en daar vinden we (zie kader) een heerlijke levensbeschrijving. Hier een klein voorbeeldje, illustratief voor vroegere tijden:
Het beste middel dat ik ken - gij zult het ook getuigen - om, in de wereld, recht te gaan is: goed te kunnen buigen
Leevn
E wos de zeune van e rykn boer, die nog burgemêester en provinscheroadlid ewist is. En is ebôorn me reuma en etwot an zyn erte, woadeure dat 'n mo 33 joar oud ekommn is. Achter dat 't no 't Klêen Seminoarie in Roeseloare egoan wos (woa dat 'n Grieks-Latyn dei en indeliks goeie puntn oald voun algebra en fysica, mo surtout geirn Nederlands en Latyn dei), gienk 'n no Leuvn (e dei doa Rechtn). Ze studentejoarn woarn de beste van ze leevn, e kuste doa werkn, wandeln, schryvn en discuteern me jounge gastn van 't zeste niveau lik nem. E kwam in 1900 doctor in de Rechtn, mo deur ze slicht erte moest 'n no de Gête werekêern.
Deze aangrijpende reportage over Oorlog en Vrede is geen onbekend verhaal voor mensen uit de Wersthoek. Dat het nu aan de andere kant van de wereld voorvalt, en in onze dagen, is angstwekkend.Ik denk aan Het Paard van Troye dat wij zelf in het Westen hebben binnengehaald, en hoop maar dat de voortekenen bedriegen.
Ik huiver voor de dag dat er beelden en verslagen komen van uit Gaza zelf, dat er nu reeds moet bijliggen zoals de Verwoeste Gewesten, de frontstreek waar 4 jaar oorlog heeft gewoed (14-18).
Deze voor de Palestijnen op voorhand verloren zaak, deze mensen die op het schaakbord van de strijd om de wereldheerschappij door hun leiders opgeofferd worden, is dat de provocatie-lont die wordt aangestoken, die moet zorgen voor een gerechtvaardigde oorlog? Gerechtvaardigd in hun ogen .Zoiets die in WO II in 1939 door Hitler uitgelokt werd door zijn eisen voor een corridor naar Dantzig (Gdansk) en zijn aanval en bezetting van Polen?
Dan was deze provocatie door Hitler tenminste nog menselijker voor zijn eigen volk, dan wat er nu als tactiek gebruikt wordt door de Jihad-roepers. De geschiedenis is de beste getuigenis. Hen zit de wreedaardigheid in de genen zelf ..
11/9, de Twin Towers in New York, de spectaculaire kaping van maar liefst 4 burgervliegtuigen in volle vlucht: hoe gewelddadig ook, Amerika is niet ingegaan op deze provocatie. Tenminste niet zoals gehoopt werd. Maar het vuur is smeulende gemaakt, en het is voorlopig gestopt met de omknelling van een paar schurkenstaten die nog altijd in het gareel kunnen gehouden worden.
Dan nu DS On Line van vandaag aan het woord, waar het artikel eindigt met Inwoners Gaza zijn kapot .Vandaar de emo-stijl van deze penneridder, zoals er (voor mij) meer mochten zijn.
De stemming in het stadje Sderot, vlakbij Gaza, was gisteren haast euforisch. Er kwam geen Hamas-raket meer over. Maar wat met de honderden doden die even verderop vallen, door de explosies in Gaza die duidelijk te horen zijn in Sderot? 'Hamas heeft erom gevraagd.'
Aan de Israëlische kant van de grens met Gaza is het picknickweer. De zon schijnt, de velden staan groen, gezinsauto's en trucks rijden rustig over de autoweg die parallel loopt met de grens met Gaza, nauwelijks een kilometer of wat verderop. Dichter bij de grens mag niemand komen, daarvoor zorgen de talloze wegversperringen van het Israëlische leger. Buitenlandse journalisten moeten noodgedwongen de heuvels opklimmen, om als ongewenste pottenkijkers Gaza-Stad enkele kilometers verderop te zien liggen, met rookwolken boven de gebouwen.
Geregeld klinkt het diepe doffe geluid van zware beschietingen. Vlakbij vallen doden en zitten burgers in de val, maar aan de Israëlische kant van de grens staan religieuze joden met sterrenkijkers het spektakel te aanschouwen, als ramptoeristen.
Het stadje Sderot, even verderop, lijkt zowat de status van martelaarsoord van Israël te krijgen. Acht jaar lang kwamen hier de geïmproviseerde raketten van Hamas neer. Overal langs de straten van het stadje staan betonnen schuilhutten. 'Bij een alarm hebben de burgers van Sderot vijftien seconden de tijd om in veiligheid te komen', zegt luitenant-kolonel Olivier Rafowicz van het Israëlische leger. 'Ook als ze onder de douche staan.'
Gisteren vielen er nog twee raketten neer in de stad Ashkelon, verder naar het noorden. Maar Sderot bleef voor het eerst sinds lang een dag raketvrij.
Er heerst een uitgelaten stemming. Israëlische militairen stromen toe naar het informatiecentrum van Sderot, omhelzen elkaar, drukken hun zonnebril nog even dieper over de ogen en gooien hun M-16-mitrailleur nonchalant over de schouder. De burgers van Sderot zitten koffie te drinken op de terrasjes en schrikken nauwelijks nog op van de doffe knallen enkele kilometers verderop. 'Dat zijn de onzen', zegt Izik, net afgestudeerd als student communicatiewetenschappen.
Enkele bekende parlementsleden zijn naar Sderot afgezakt voor een spontane 'werkvergadering'. Onder hen Amir Peretz, de socialistische ex-minister van Defensie die in 2006 de invasie in Libanon leidde. Volgens velen, ook in Israël, is de oorlog tegen Hamas in Gaza ook een revanche voor dat fout gelopen offensief tegen de Hezbollah in Libanon. Silvan Shalom, ex-minister van Buitenlandse Zaken van de huidige oppositiepartij Likud, zegt ons dat 'deze militaire operatie tegen Hamas er veel te laat is gekomen'.
'Wij zijn de slachtoffers', zegt oud-student Izik in Sderot. 'In de laatste acht jaar heeft Hamas zevenduizend raketten afgeschoten op Israël. Daarbij zijn 27 doden gevallen. Hoelang kan een land zoiets dulden? Israël is als een leeuw. Als hij op de grond zit, ziet hij er aaibaar en lui uit. Maar pas op als hij eenmaal besluit aan te vallen.'
In een buitenwijk van Sderot woont Atara Orenbuch (36), met haar man en zes kinderen, tussen de twee en de vijftien. 'Mijn kinderen zijn opgegroeid met de wetenschap dat ze elk moment moeten gaan schuilen', zegt Orenbuch. 'Ook als we 's morgens met het hele gezin naar de school en de peutertuin rijden. Een Hamas-raket viel op het appartementsgebouw hier net achter ons huis. Nu hebben we eindelijk het gevoel dat ons leger iets doet tegen die terroristen.'
Begrijpelijk, maar wat met het bloedbad dat enkele kilometers verderop, duidelijk hoorbaar, voortgaat? Begrip en medeleven bestaan nauwelijks in het Israëlisch-Palestijnse conflict, zo blijkt ook in Sderot. In Gaza staat het dodental intussen boven de 650, in twaalf dagen tijd. Naar schatting de helft van de doden zijn burgers - en honderd van hen kinderen. 'Wij betreuren alle burgerdoden', zegt kolonel Rafowicz. 'Maar wij schieten op terroristen, terwijl zij raketten afschieten op onze onschuldige burgers.'
En wat met de Israëlische beschieting van een VN-school in het vluchtelingenkamp Jabiliya, dinsdagavond, die de Israëlische regering ertoe aanzette gisteren plots een 'humanitaire corridor' en opschorting van de beschietingen van drie uur tijd in te stellen? 'De school werd gebruikt door Hamas voor raketbeschietingen', zegt kolonel Rafowicz. 'We hebben er twee van hen gedood.' Inderdaad kwamen bij de beschieting twee Hamas-militanten om in de buurt van de school, samen met een veertigtal vluchtelingen in de school. De VN spreken de Israëlische versie van de feiten overigens tegen en eisen een onafhankelijk onderzoek.
Een anonieme officier getuigde gisteren in de krant Haaretz dat het incident geen toeval is, maar militaire strategie. Anders dan in Libanon in 2006 wil Israël niet de steun van de eigen bevolking verliezen door een toevloed van body bags van eigen soldaten, dus wordt ook in geval van twijfel maximale vuurkracht gebruikt - in een van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld.
'Zijn er dinsdag veertig doden gevallen in een VN-school in Jabaliya (vlak over de grens, nvdr.)? Dat wist ik niet. Ik luister niet naar het nieuws', zegt Atara Orenbuch, de moeder van zes. 'Ook kinderen? Waarom zorgen die ouders er niet beter voor dat hun kinderen niet zo dicht in de buurt van terroristen komen?'
Onze goede vriend Luc Van Braekel werd geroepen tot de eer der altaren in Doorbraak 2009/1, en mocht er volgende bedenkingen kwijt. Wonder boven wonder, ze passen van naaldje tot draadje in mijn eigen gedachtegang. In te kaderen en boven ons bed te hangen, in afwachting dat nieuwe publicatievormen in het maaiveld van de radar komen ..
Het onderlijnen hier en daar gebeurde door mijn hand ..
PROBLEEM OF OPPORTUNITEIT
Nauwelijks was het nieuws bekend over 60 afvloeiingen bij Corelio en 28 bij De Morgen, of de alarmkreten stegen op. Van parochieblad Kerk en Leven tot journalistenvakbond VVJ, van Bart De Wever tot Luc Van Balberghe, allen waren ze het erover eens: die inkrimping zou de pers- vrijheid ondermijnen, het kwaliteitsniveau bedreigen. Bovendien was de financiële crisis slechts een voorwendsel voor overdreven kostenbesparingen en - horresco referens winstnaximalisatie. Dat de geschreven pers het niet alleen in Vlaanderen moeilijk heeft, bewijst ook het nakende faillissement van de Los Angeles Times, de vierde grootste krant in de VS.
De evolutie is duidelijk: nieuws en duiding worden steeds vaker verspreid via de bits en de bytes van het internet in plaats van via de pulp van dode bomen.
Papier zal altijd een rol blijven spelen voor boeken en kwaliteitsmagazines. Maar waar snelheid en massadistributie cruciaal zijn, -heeft het internet een technische voorsprong. Die verschuiving van papier naar internet vormt voor de kranten de belangrijkste uitdaging voor hun overleven op lange termijn.
Moeten we ons dan zorgen maken over die afslankingen op de Vlaamse krantenredacties? Komen de persvrijheid, het kwaliteitsniveau, of de opiniediversiteit in het gedrang? Moet de staat de subsidiebuidel nog verder openzetten? Sta me toe deze alarmkreten wat overdreven te vinden. De allereerste verantwoordelijkheid van uitgevers is natuurlijk om de continuïteit van hun publicaties te verzekeren. Wat ben je met een redactie van 90 in plaats van 6o man, indien dat impliceert dat de krant over een jaar failliet gaat? En moeten slecht draaiende kranten in leven worden gehouden met de opbrengst van goed draaiende kranten? Nee, dit is een verhaal van de krekel-en-de-mier waarbij Coreho en De Persgroep blijk geven van vooruitziendheid en goed bestuur, en waarbij de achterblijvers die pas volgend jaar de tering naar de nering zullen zetten, het zwaarst zullen bloeden.
Overigens, welke opiniediversiteit? Inzake opiniëring is de hele Vlaamse krantenwereld eenstemmig centrum-links. Tegenover elke Bart De Wever of Marc De Vos die eens een keer een centrumrechtse mening mag vertolken, staan er tien Revnebeaus, pdws, Pinxtens en Van den Boogaards klaar om het linkse verhaal met de grootste vanzelfsprekendheid als de norm te presenteren en elke afwijkende rechtse stem als idioot, extreem of getuigend van de slechtste bedoelingen neer te sabelen. Zelfs een zakenkrant als De Tijd geeft antiglobalistische wereldverbeteraars kritiekloos een platform, terwijl verdedigers van de vrije markt of van conservatieve waarden er steevast in het defensief worden gedreven.
Het is precies die kloof tussen de centrumlinkse opiniemakers en de gematigd rechts-conservatieve onderstroom van de Vlaamse publieke opinie die websites, discussieforums en weblogs de wind in de zeilen heeft gegeven. Geïnteresseerden in actualiteit, politiek of economie laten steeds vaker de voorgekauwde brij van de kranten links liggen en zoeken hun weg door wat - toegegeven - op het eerste gezicht als een onoverzichtelijke jungle kan overkomen. Het is inderdaad voor de leek niet eenvoudig om op het internet het kaf van het koren te scheiden. Maar het zogenaamde amateurisme van veel bloggers en opiniemakers op het internet is tegelijk een positieve kracht. De beroepsjournalist zit ingekapseld in werknernersstructuren, redactiestatuten, vakbondsstructuren, sectorafspraken en het ons-kent-ons-wereldje van mediamakers en politici. Bovendien is een beroepskeuze voor journalist vaak het resultaat van een bepaald maatschappelijk engagement en een bepaalde kijk op de samenleving die vaker links dan rechts is georiënteerd. Dat volgens een recent onderzoek een meerderheid van Vlaamse journalisten in 2007 rood of groen stemde, is dus niet het resultaat van een complot of van een selectieve aanwervingspolitiek, maar een automatisch gevolg van de zelfselectie in de keuze voor een carrière als beroepsjournalist.
Meer pro-ams, professionele amateurs of amateurs die de zaken ernstig aanpakken vanuit een ander perspectief dan dat van de beroepsjournalist, zijn dus broodnodig om meer zuurstof te brengen in het troebele en links-verzuurde water van het Vlaamse opinieaquarium. Het nadeel van de versnippering, de chaos en de sterk wisselende kwaliteit van veel internetpublicaties kan voor een stuk worden opgevangen door initiatieven te bundelen in zogenaamde groepsblogs. In Flanders Fields (inflandersfields.eu) en The Brussels Journal (brusseisjournal.com) zijn op die manier uitgegroeid van experimentele beginners tot toonaangevende Vlaamse opinieblogs met tientallen schrijvers en duizenden lezers in binnen- en buitenland.
De economist Joseph Schumpeter populariseerde de notie van de creatieve vernietiging in de economie. Bedrijven die in een crisis verkeren, moeten volgens Schumperer nier worden ondersteund met subsidies of uitzonderingsmaatregelen. Net zoals het vallen van de verdorde bladeren in de herfst ruimte en een voedingsbodem schept voor nieuwe, jonge blaadjes in de lente, zo is het verdwijnen van niet-competitieve bedrijven ook noodzakelijk om nieuwe initiatieven een kans te geven en om de broodnodige innovatie te laten spelen. Zo is het ook met de kranten. De economische crisis, waarvan we nu nog maar de eerste schokken hebben gezien. vormt een opportuniteit voor nieuwe mediavormen die de opiniediversiteit alleen maar ten goede kunnen komen. Of her breekijzer dat het Vlaamse medialandschap zal openbreken zal worden gevormd door weblogs, digitale televisie. internetradio, of nieuwe pubhicatievormen die tot nu toe nog onder de radar bleven. zal de toekomst moeten uitwijzen.
Luc Van Baekel is Burgerlijk Ingenieur , ICT-Consultant, ondernemer en websitebouwer en blogger op www.lvb.net
Sinds april 2006 vinden in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever ernstige mensenrechtenschendingen plaats door Fatah en Hamas. Er wordt gemarteld en er worden willekeurige arrestaties en schijnexecuties uitgevoerd. Lichaamsdelen van gevangenen worden geamputeerd en de menselijke waardigheid wordt aangetast. De vrijheid van meningsuiting en het recht op vereniging worden geschonden.
In de periode van één week in juni 2007 stierven zo 144 Palestijnen in Gaza. Onder de doden waren 41 burgers te betreuren, waarvan 11 vrouwen en 7 kinderen. 700 Palestijnen raakten toen gewond. In 2007 zijn in totaal 490 Palestijnen omgekomen door intern geweld. Door Fatah en Hamas zijn dat jaar meer Palestijnse doden gevallen dan door toedoen van Israël.
De president van de Palestijnse autoriteit Mahmoud Abbas en de door Fatah gedomineerde veiligheidsdiensten worden door de VS gefinancierd. De veiligheidsdiensten en presidentiële garde worden door Washington en de Jordaanse politie getraind. De EU traint de civiele politie. Hamas krijgt geld en steun van onder andere Iran.
Geen van de financierende partijen schenkt aandacht aan de mensenrechtenschendingen die begaan worden door de organisaties die zij ondersteunen en opleiden. Zowel de westerse als de Arabische wereld is dus betrokken bij mensenrechtenschendingen door Palestijnen.
De wereldgemeenschap heeft Hamas nooit veroordeeld wanneer het Israël bestookte met raketten en mortieren.
Fatah en Hamas doodden in 2007 meer Palestijjnen dan Israël In 2008 werd een regen van 1750 raketten en 1528 mortiergranaten op het Israëlisch territorium afgevuurd. Dat was meer dan een verdubbeling ten opzichte van 2007. Het ging niet uitsluitend om de weinig krachtige Qassam-raketten, maar ook om Grad-raketten met een aanzienlijk groter bereik. Nu Israël zich verdedigt tegen de raketaanvallen wordt dat, behalve door de Duitse premier Angela Merkel, wereldwijd als excessief geweld veroordeeld. Daarbij wordt vergeten dat Israël zich lange tijd terughoudend heeft opgesteld terwijl de raketaanvallen alleen maar toenamen tegen het einde van 2008.
Van Israël wordt nu gevraagd te onderhandelen met Hamas, een organisatie die uit is op vernietiging van de staat en die, met steun van Iran, Palestijnen onderdrukt. Zolang Europa, de VS en de Arabische wereld geen verantwoordelijkheid nemen voor, rekenschap afleggen over en elkaar aanspreken op hun rol in het conflict, kan moeilijk van Israël gevraagd worden bij te dragen aan en zich te laten inzetten voor een internationale legitimering van Hamas.
Een berichtje uit de oude doos de spaarpot om onze mensen van het Vlaams Belang een hart onder de riem te steken, nu de meest definitieve vorm van peiling er zit aan te komen. Het succes van de Lega Nord is bijna één jaar oud. Tijd om de ogen naar het Zuiden te richten, waar de nood hoog was, en de redding dus nabij. Samen met de Forza Italia
Als we onze achtbare linkie-winkie tegenstreves zouden moeten geloven (en dat doen we uit ervaring liefst nooit!) zouden de linkse rode, halfrode, groen, half blauwe partijen de verloren percentjes ruimschoots terugwinnen, zou JMDD bijna even veel zetels halen als de CVPD & V terwijl het Vlaams Belang zo goed als onder de kiesdrempel zou geraken. Allez, ze zouden toch ruim de helft verliezen, en verschrompeld zijn tot zowat 10 à 12 %. Er wordt dus nu al victorie gekraaid en het doet me een waar genoegen, terug te denken aan de Rode Brt-Tanghe, die het nieuws al en eens heeft moeten afsluiten met trillende lippen, omdat haar hart brak bij de werkelijke cijfers.
Even de uitslagen van de (voorlopig) laatste vernedering Sos en Lib: 24,9 < 16,3 en 25 > 18,86. ZAuh gingen de recessie voorop!
We gaan er op vooruit. Steeds meer neutralen of zelfs vijanden die bijdraaien maar zich niet mogen uitspreken. Het volstaat eens privé te kunnen spreken met een paar politiemensen .De zakenwereld zal eieren voor zijn geld kiezen, en de verrotte belse boel liever laten voor wat het is.
Maar verdorie waarom gaat niemand van ons met dat cordon als een strop rond onze nek naar de Grote Meneren van Europa? Mangain & C° doen het in onze plaats, maar dan keer op keer tegen ons ..Vraag bijvoorbeeld toezicht door Europa niet alleen op de verkiezingen zelf (o die computers! Bij de telling zelf in beslag te nemen en te expertiseren!), maar ook op de zetelverdeling (aantal stemmen per zetel Vl/W) zodat de schutkring onder oorverdovend gejouwd van de gele wereld, moet afgevoerd worden.
Dat het kan, bewijst de Lega Nord in Italië. Hun regeringsdeelname, aan de zijde van de Cavaliere Berlusconi is de stem van het volk en niemand die dat betwijfelt of spijt over heeft. Tenzij het clubje verstokte anarchisten en wereldverbeteraars die ook bij oins de dienst willen blijven uitmaken. Ik geef het artikel nu niet meer in extenso, dat belast mijn blog veel te veel; maar bij deze klik zit U zò tet over Uw oren in de (hoopvolle) goede richting