Laten we zeggen, dat hij terug is van weg geweest, deze knappe bol van Boiling Points .com, op http://boilingpoints.wordpress.com/ . Op zijn eigen onnavolgbare manier gaat hij tekeer tegen vreemde uitwassen, en wat meer is, hij heeft nog gelijk ook. Lees wat hij zegt over de trainings-toestellen .
Wat denken die moslimas, oud of jong, knap of aartslelijk, dom of slim wel! Stel U voor! Wij mannen kunnen onze hitsigheid niet bedwingen bij het zien van, hoe zegt hij het? hun verleidelijke heerlijkheden. Volgens mij, doen vrouwen die om deze redenen hun hoofd bedekken aan zelfoverschatting. Tenzij zij het doen (die hoofddoek) omdat ze voor de concurrentie van de Westerse vrouwen vluchten .
Wat denken jullie, mannen? Of eten jullie ook liever een pralientje waar het papiertje nog rond zit? Boiling Point is, naar gewoonlijk, aan het overkoken .Maar zijn website is altijd de moeite waard. En het CGKR kan hem lekker niet pakken
*******.
Landgenoten Een moslima met een haatlap op de kop is nooit grappig. Vroeg of laat levert dit schermutselingen op. Nu moet u weten; hulpminister Jet Bussemaker is bezig om meer allochtonen aan het bewegen te krijgen In de sportschool. Het eerste schaap heeft zich al gemeld. Mét een haatlap op de kop. De bewuste sportschool hanteert strenge kleding voorschriften en heeft alle, lees alle vormen van hoofdbedekking verboden. Dus een kopvod annex haatlap is niet toegestaan.
Terug naar hulpminister Jet B. Die gaat op verzoek van de CGB sportscholen aanmoedigen het dragen van hoofddoekjes niet te verbieden. Anders gezegd; haal het niet in je onbeschofte kaashersens om een moslima met haatlap de deur te wijzen. En los daarvan, stel je voor dat dit Islamitisch vlagvertoon tussen de draaiende delen der fitness-apparatuur komt Het arme schaap zou wel eens gewurgd kunnen worden Dan heeft de sportschool meteen een aanklacht aan de broek, wegens dood door schuld. Verbieden dus.
En laten we wel wezen; een kopvod dient om de verleidelijke heerlijkheden der moslima te verbergen. Om de vleeschelijke lusten van de man in toom te houden. Ik vind dit een zeer provocerende en tevens beledigende gedachte. Alsof wij mannen zich niet kunnen beheerschen bij het aanschouwen van een bloothoofdige moslima.
Waarvoor ik hem nederig om excuus vraag (om het zo maar te doen). Maar ere wie ere toekomt: het is een welkome gelegenheid om dat codewoord Talibandat we horen op TeeVee en lezen in de media, eens nader te belichten. Zou het kunnen, dat er in feite moslim-extremisten mee bedoeld zijn? Of mogen we dat niet weten? Onze jongens gaan in Afghanistan dus niet de Taliban bevechten, maar de moslim-extremisten .En de Antwerpse kansarùe hangjongeren die periodisch op kamp gaan naar daar gaan ze instructies halen? Kennis op de werkvloer?
De Staatsvuiligheid (zoals U ziet zijn het niet mijn beste vrienden, wegens enerzijds de moordenaars in hun rangen, en anderzijds omdat zij ons belastingsgeld verkwanselen door brave Flaminganten te bespionneren, terwijl ze de echte criminelen en staats bedreigende gangsters zelfs nog bescherming bieden) , dus de Staatsvuiligheid zou beter eens zowel in ons land als op de nabije internationale vlieghavens, de vliegtickets controleren van wie op en af reist naar die landen. Alleen al de middelen controleren waarmee die snoepreisjes betaald worden, zou ganse dossiermappen kunnen vullen .Aan de hand van die data-bases zou men ganse gevangeniskampen kunnen bevolken .
Desnoods voor deze zaken aan de politiekers vragen dat ze een nieuw maar beter BOM-wetje maken voor hun Buitengewone Opsporings Methoden, BOM). Liever dan dat er hier vroeg of laat geen BOM-wetten, maar echte bommen vallen.
Taliban willen alle schoolgaande meisjes dood.
De Taliban dreigen ermee meisjes die in Afghanistan en Pakistan naar school gaan, te vermoorden. Ze krijgen nog tot midden volgende maand de tijd om de school vaarwel te zeggen. In Afghanistan zijn al honderden meisjesscholen gesloten onder druk van de Taliban. "U hebt tot 15 januari de tijd om te stoppen met het naar school sturen van meisjes. Als u geen aandacht besteedt aan deze waarschuwing zullen we dit soort meisjes doden", zei een talibanleider op de radio. "We waarschuwen ook scholen om geen meisjes aan te nemen, anders blazen we de gebouwen op", ging de verklaring verder. Volgens Talibanleider Maulana Fazlullah moet in de regio de sharia, strenge islamitische wetgeving, nageleefd worden.
De Taliban hebben inmiddels honderden scholen verwoest. Mensen proberen hun dochters thuis op te leiden, maar ook dat is gevaarlijk. Afghaanse vrouwen en meisjes hebben een levensverwachting van 46 jaar en amper 12,6% van de vrouwen kunnen lezen en schrijven. In juni werden twee meisjes gedood voor het schoolgebouw in Logar nabij de hoofdstad Kaboel. Iemand iets van gehoord of gezien op onze staatszender?
Vraagt Bart Debie zich vandaag donderdag, af op zijn blog en als oud Antwerps politiecommissaris kan hij het weten. Spijtig genoeg werd hij door de belse Just-is-Just opzij geschoven, in het kader van een zeker Hoger Belang.
Meneer Debie, met erketelijk respect, we verwachten U eerstdaags terug.
Ordnung muss sein
Maar nu vandaag ook in Libanon de poppen aan het dansen zijn gegaan (in onderhavig geval zijn de poppen wel serieuze raketten) denkt de import-belg Dyab Abou Jahjah, waarvan Wikipedia weet te vertellen
Weerzin tegen Israël werd een rode draad in zijn politieke leven. Hij heeft contacten met de Hezbollah-beweging
dat zijn ogenblik gekomen is om op de internationale scène op te komen. En daar zal geen Antwerps burgemeestertje een stokje kunnen voor steken. Over stukgeslagen straatmeubilair, ingeslagen ruiten en in brand gestoken voertuigen, marcheert AEL, in het zicht van de cameras, op tegen Israel. Net zo lang tot de laatste Jood gekeeld is.
Wie is kandidaat om hierna de Joden op te volgen?
Waarop wacht de lieveling van deze nieuwe Antwerpenaren om de paracommandos om hulp te vragen? Zou voor hen een goede voorbereiding zijn op hun missie naar Afghanistan
Ziehier wat Bart ons te zeggen heeft.
De islamitische hooligans van de Arabisch Europese Liga verwerpen het voorstel met voorwaarden van het Antwerpse stadsbestuur m.b.t. hun aanvraag om te mogen betogen in Antwerpen komende zaterdag. De korpschef en Patrick Janssens hadden o.a. een lijst gevraagd met namen van AEL'ers die verantwoordelijk zouden zijn voor de interne ordedienst. Zoiets is normaal. Als mijn partij een manifestatie organiseert, moeten we ook een interne ordedienst voorzien. Het verschil is dat wij geen hooligans zijn die de stad afbreken.
De AEL vindt zoiets ongehoord en een schending van hun privacy. Natuurlijk verwerpt de AEL dit voorstel. Op die manier kunnen ze zeggen dat het hun fout niet is als de boel weer uit de hand loopt. De politie had hen immers gevraagd om het "onmogelijke" te doen. Bovendien is de kans groot dat de AEL geen 100 namen kan vinden die niet gekend zijn in de politiecomputer voor minder fraaie dingen of misschien maakt de helft van hun lijstje wel deel uit van het bestand "geseinde en gezochte criminelen"....
Kortom, er wordt weer een perfecte voedingsbodem gemaakt om vernielingen aan te richten, rel te schoppen en Joodse onderdanen aan te vallen. En Janssens trapt er met zijn voeten in. Wat baten
Voorpost Vlaanderen enVoorpost Nederland organiseren:
01-03-09
Betoging te Maastricht
Ons land drugsvrij!
De burgemeester van Maastricht gaat twee koffieshops uit het centrum van zijn stad verplaatsen naar de Vlaamse grens. Eén komt vlak bij Voeren de tweede bij Lanaken. De burgemeesters zijn woedend. Voorpost ook!
Vanwege een verre vriend kwam, na weer eens een paar dagen netloos te zijn verbonden met de buitenwereld, onderstaand versje binnen. Dat draadloos Internet hier is zodanig draadloos, dat er maar al te dikwijls niets meer is. Draadlood & werkloos!
Bedankt vriend José, en doe de auteur (Marc 2009) de groeten! Mocht de muze nog gezongen hebben: niet twijfelen, doorsturen!
In Hooglede (W-Vl) heeft er eertijds een jonge advocaat geleefd, die in pittig West-Vlaams wondermooie kortgedichtjes uit zijn mouw kon schudden. De naam? Karel Omer De Laey. (187-1909, precies 100 jaar geleden). Via Google komt U bij Wikepedia terecht, en daar vinden we (zie kader) een heerlijke levensbeschrijving. Hier een klein voorbeeldje, illustratief voor vroegere tijden:
Het beste middel dat ik ken - gij zult het ook getuigen - om, in de wereld, recht te gaan is: goed te kunnen buigen
Leevn
E wos de zeune van e rykn boer, die nog burgemêester en provinscheroadlid ewist is. En is ebôorn me reuma en etwot an zyn erte, woadeure dat 'n mo 33 joar oud ekommn is. Achter dat 't no 't Klêen Seminoarie in Roeseloare egoan wos (woa dat 'n Grieks-Latyn dei en indeliks goeie puntn oald voun algebra en fysica, mo surtout geirn Nederlands en Latyn dei), gienk 'n no Leuvn (e dei doa Rechtn). Ze studentejoarn woarn de beste van ze leevn, e kuste doa werkn, wandeln, schryvn en discuteern me jounge gastn van 't zeste niveau lik nem. E kwam in 1900 doctor in de Rechtn, mo deur ze slicht erte moest 'n no de Gête werekêern.
Deze aangrijpende reportage over Oorlog en Vrede is geen onbekend verhaal voor mensen uit de Wersthoek. Dat het nu aan de andere kant van de wereld voorvalt, en in onze dagen, is angstwekkend.Ik denk aan Het Paard van Troye dat wij zelf in het Westen hebben binnengehaald, en hoop maar dat de voortekenen bedriegen.
Ik huiver voor de dag dat er beelden en verslagen komen van uit Gaza zelf, dat er nu reeds moet bijliggen zoals de Verwoeste Gewesten, de frontstreek waar 4 jaar oorlog heeft gewoed (14-18).
Deze voor de Palestijnen op voorhand verloren zaak, deze mensen die op het schaakbord van de strijd om de wereldheerschappij door hun leiders opgeofferd worden, is dat de provocatie-lont die wordt aangestoken, die moet zorgen voor een gerechtvaardigde oorlog? Gerechtvaardigd in hun ogen .Zoiets die in WO II in 1939 door Hitler uitgelokt werd door zijn eisen voor een corridor naar Dantzig (Gdansk) en zijn aanval en bezetting van Polen?
Dan was deze provocatie door Hitler tenminste nog menselijker voor zijn eigen volk, dan wat er nu als tactiek gebruikt wordt door de Jihad-roepers. De geschiedenis is de beste getuigenis. Hen zit de wreedaardigheid in de genen zelf ..
11/9, de Twin Towers in New York, de spectaculaire kaping van maar liefst 4 burgervliegtuigen in volle vlucht: hoe gewelddadig ook, Amerika is niet ingegaan op deze provocatie. Tenminste niet zoals gehoopt werd. Maar het vuur is smeulende gemaakt, en het is voorlopig gestopt met de omknelling van een paar schurkenstaten die nog altijd in het gareel kunnen gehouden worden.
Dan nu DS On Line van vandaag aan het woord, waar het artikel eindigt met Inwoners Gaza zijn kapot .Vandaar de emo-stijl van deze penneridder, zoals er (voor mij) meer mochten zijn.
De stemming in het stadje Sderot, vlakbij Gaza, was gisteren haast euforisch. Er kwam geen Hamas-raket meer over. Maar wat met de honderden doden die even verderop vallen, door de explosies in Gaza die duidelijk te horen zijn in Sderot? 'Hamas heeft erom gevraagd.'
Aan de Israëlische kant van de grens met Gaza is het picknickweer. De zon schijnt, de velden staan groen, gezinsauto's en trucks rijden rustig over de autoweg die parallel loopt met de grens met Gaza, nauwelijks een kilometer of wat verderop. Dichter bij de grens mag niemand komen, daarvoor zorgen de talloze wegversperringen van het Israëlische leger. Buitenlandse journalisten moeten noodgedwongen de heuvels opklimmen, om als ongewenste pottenkijkers Gaza-Stad enkele kilometers verderop te zien liggen, met rookwolken boven de gebouwen.
Geregeld klinkt het diepe doffe geluid van zware beschietingen. Vlakbij vallen doden en zitten burgers in de val, maar aan de Israëlische kant van de grens staan religieuze joden met sterrenkijkers het spektakel te aanschouwen, als ramptoeristen.
Het stadje Sderot, even verderop, lijkt zowat de status van martelaarsoord van Israël te krijgen. Acht jaar lang kwamen hier de geïmproviseerde raketten van Hamas neer. Overal langs de straten van het stadje staan betonnen schuilhutten. 'Bij een alarm hebben de burgers van Sderot vijftien seconden de tijd om in veiligheid te komen', zegt luitenant-kolonel Olivier Rafowicz van het Israëlische leger. 'Ook als ze onder de douche staan.'
Gisteren vielen er nog twee raketten neer in de stad Ashkelon, verder naar het noorden. Maar Sderot bleef voor het eerst sinds lang een dag raketvrij.
Er heerst een uitgelaten stemming. Israëlische militairen stromen toe naar het informatiecentrum van Sderot, omhelzen elkaar, drukken hun zonnebril nog even dieper over de ogen en gooien hun M-16-mitrailleur nonchalant over de schouder. De burgers van Sderot zitten koffie te drinken op de terrasjes en schrikken nauwelijks nog op van de doffe knallen enkele kilometers verderop. 'Dat zijn de onzen', zegt Izik, net afgestudeerd als student communicatiewetenschappen.
Enkele bekende parlementsleden zijn naar Sderot afgezakt voor een spontane 'werkvergadering'. Onder hen Amir Peretz, de socialistische ex-minister van Defensie die in 2006 de invasie in Libanon leidde. Volgens velen, ook in Israël, is de oorlog tegen Hamas in Gaza ook een revanche voor dat fout gelopen offensief tegen de Hezbollah in Libanon. Silvan Shalom, ex-minister van Buitenlandse Zaken van de huidige oppositiepartij Likud, zegt ons dat 'deze militaire operatie tegen Hamas er veel te laat is gekomen'.
'Wij zijn de slachtoffers', zegt oud-student Izik in Sderot. 'In de laatste acht jaar heeft Hamas zevenduizend raketten afgeschoten op Israël. Daarbij zijn 27 doden gevallen. Hoelang kan een land zoiets dulden? Israël is als een leeuw. Als hij op de grond zit, ziet hij er aaibaar en lui uit. Maar pas op als hij eenmaal besluit aan te vallen.'
In een buitenwijk van Sderot woont Atara Orenbuch (36), met haar man en zes kinderen, tussen de twee en de vijftien. 'Mijn kinderen zijn opgegroeid met de wetenschap dat ze elk moment moeten gaan schuilen', zegt Orenbuch. 'Ook als we 's morgens met het hele gezin naar de school en de peutertuin rijden. Een Hamas-raket viel op het appartementsgebouw hier net achter ons huis. Nu hebben we eindelijk het gevoel dat ons leger iets doet tegen die terroristen.'
Begrijpelijk, maar wat met het bloedbad dat enkele kilometers verderop, duidelijk hoorbaar, voortgaat? Begrip en medeleven bestaan nauwelijks in het Israëlisch-Palestijnse conflict, zo blijkt ook in Sderot. In Gaza staat het dodental intussen boven de 650, in twaalf dagen tijd. Naar schatting de helft van de doden zijn burgers - en honderd van hen kinderen. 'Wij betreuren alle burgerdoden', zegt kolonel Rafowicz. 'Maar wij schieten op terroristen, terwijl zij raketten afschieten op onze onschuldige burgers.'
En wat met de Israëlische beschieting van een VN-school in het vluchtelingenkamp Jabiliya, dinsdagavond, die de Israëlische regering ertoe aanzette gisteren plots een 'humanitaire corridor' en opschorting van de beschietingen van drie uur tijd in te stellen? 'De school werd gebruikt door Hamas voor raketbeschietingen', zegt kolonel Rafowicz. 'We hebben er twee van hen gedood.' Inderdaad kwamen bij de beschieting twee Hamas-militanten om in de buurt van de school, samen met een veertigtal vluchtelingen in de school. De VN spreken de Israëlische versie van de feiten overigens tegen en eisen een onafhankelijk onderzoek.
Een anonieme officier getuigde gisteren in de krant Haaretz dat het incident geen toeval is, maar militaire strategie. Anders dan in Libanon in 2006 wil Israël niet de steun van de eigen bevolking verliezen door een toevloed van body bags van eigen soldaten, dus wordt ook in geval van twijfel maximale vuurkracht gebruikt - in een van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld.
'Zijn er dinsdag veertig doden gevallen in een VN-school in Jabaliya (vlak over de grens, nvdr.)? Dat wist ik niet. Ik luister niet naar het nieuws', zegt Atara Orenbuch, de moeder van zes. 'Ook kinderen? Waarom zorgen die ouders er niet beter voor dat hun kinderen niet zo dicht in de buurt van terroristen komen?'
Onze goede vriend Luc Van Braekel werd geroepen tot de eer der altaren in Doorbraak 2009/1, en mocht er volgende bedenkingen kwijt. Wonder boven wonder, ze passen van naaldje tot draadje in mijn eigen gedachtegang. In te kaderen en boven ons bed te hangen, in afwachting dat nieuwe publicatievormen in het maaiveld van de radar komen ..
Het onderlijnen hier en daar gebeurde door mijn hand ..
PROBLEEM OF OPPORTUNITEIT
Nauwelijks was het nieuws bekend over 60 afvloeiingen bij Corelio en 28 bij De Morgen, of de alarmkreten stegen op. Van parochieblad Kerk en Leven tot journalistenvakbond VVJ, van Bart De Wever tot Luc Van Balberghe, allen waren ze het erover eens: die inkrimping zou de pers- vrijheid ondermijnen, het kwaliteitsniveau bedreigen. Bovendien was de financiële crisis slechts een voorwendsel voor overdreven kostenbesparingen en - horresco referens winstnaximalisatie. Dat de geschreven pers het niet alleen in Vlaanderen moeilijk heeft, bewijst ook het nakende faillissement van de Los Angeles Times, de vierde grootste krant in de VS.
De evolutie is duidelijk: nieuws en duiding worden steeds vaker verspreid via de bits en de bytes van het internet in plaats van via de pulp van dode bomen.
Papier zal altijd een rol blijven spelen voor boeken en kwaliteitsmagazines. Maar waar snelheid en massadistributie cruciaal zijn, -heeft het internet een technische voorsprong. Die verschuiving van papier naar internet vormt voor de kranten de belangrijkste uitdaging voor hun overleven op lange termijn.
Moeten we ons dan zorgen maken over die afslankingen op de Vlaamse krantenredacties? Komen de persvrijheid, het kwaliteitsniveau, of de opiniediversiteit in het gedrang? Moet de staat de subsidiebuidel nog verder openzetten? Sta me toe deze alarmkreten wat overdreven te vinden. De allereerste verantwoordelijkheid van uitgevers is natuurlijk om de continuïteit van hun publicaties te verzekeren. Wat ben je met een redactie van 90 in plaats van 6o man, indien dat impliceert dat de krant over een jaar failliet gaat? En moeten slecht draaiende kranten in leven worden gehouden met de opbrengst van goed draaiende kranten? Nee, dit is een verhaal van de krekel-en-de-mier waarbij Coreho en De Persgroep blijk geven van vooruitziendheid en goed bestuur, en waarbij de achterblijvers die pas volgend jaar de tering naar de nering zullen zetten, het zwaarst zullen bloeden.
Overigens, welke opiniediversiteit? Inzake opiniëring is de hele Vlaamse krantenwereld eenstemmig centrum-links. Tegenover elke Bart De Wever of Marc De Vos die eens een keer een centrumrechtse mening mag vertolken, staan er tien Revnebeaus, pdws, Pinxtens en Van den Boogaards klaar om het linkse verhaal met de grootste vanzelfsprekendheid als de norm te presenteren en elke afwijkende rechtse stem als idioot, extreem of getuigend van de slechtste bedoelingen neer te sabelen. Zelfs een zakenkrant als De Tijd geeft antiglobalistische wereldverbeteraars kritiekloos een platform, terwijl verdedigers van de vrije markt of van conservatieve waarden er steevast in het defensief worden gedreven.
Het is precies die kloof tussen de centrumlinkse opiniemakers en de gematigd rechts-conservatieve onderstroom van de Vlaamse publieke opinie die websites, discussieforums en weblogs de wind in de zeilen heeft gegeven. Geïnteresseerden in actualiteit, politiek of economie laten steeds vaker de voorgekauwde brij van de kranten links liggen en zoeken hun weg door wat - toegegeven - op het eerste gezicht als een onoverzichtelijke jungle kan overkomen. Het is inderdaad voor de leek niet eenvoudig om op het internet het kaf van het koren te scheiden. Maar het zogenaamde amateurisme van veel bloggers en opiniemakers op het internet is tegelijk een positieve kracht. De beroepsjournalist zit ingekapseld in werknernersstructuren, redactiestatuten, vakbondsstructuren, sectorafspraken en het ons-kent-ons-wereldje van mediamakers en politici. Bovendien is een beroepskeuze voor journalist vaak het resultaat van een bepaald maatschappelijk engagement en een bepaalde kijk op de samenleving die vaker links dan rechts is georiënteerd. Dat volgens een recent onderzoek een meerderheid van Vlaamse journalisten in 2007 rood of groen stemde, is dus niet het resultaat van een complot of van een selectieve aanwervingspolitiek, maar een automatisch gevolg van de zelfselectie in de keuze voor een carrière als beroepsjournalist.
Meer pro-ams, professionele amateurs of amateurs die de zaken ernstig aanpakken vanuit een ander perspectief dan dat van de beroepsjournalist, zijn dus broodnodig om meer zuurstof te brengen in het troebele en links-verzuurde water van het Vlaamse opinieaquarium. Het nadeel van de versnippering, de chaos en de sterk wisselende kwaliteit van veel internetpublicaties kan voor een stuk worden opgevangen door initiatieven te bundelen in zogenaamde groepsblogs. In Flanders Fields (inflandersfields.eu) en The Brussels Journal (brusseisjournal.com) zijn op die manier uitgegroeid van experimentele beginners tot toonaangevende Vlaamse opinieblogs met tientallen schrijvers en duizenden lezers in binnen- en buitenland.
De economist Joseph Schumpeter populariseerde de notie van de creatieve vernietiging in de economie. Bedrijven die in een crisis verkeren, moeten volgens Schumperer nier worden ondersteund met subsidies of uitzonderingsmaatregelen. Net zoals het vallen van de verdorde bladeren in de herfst ruimte en een voedingsbodem schept voor nieuwe, jonge blaadjes in de lente, zo is het verdwijnen van niet-competitieve bedrijven ook noodzakelijk om nieuwe initiatieven een kans te geven en om de broodnodige innovatie te laten spelen. Zo is het ook met de kranten. De economische crisis, waarvan we nu nog maar de eerste schokken hebben gezien. vormt een opportuniteit voor nieuwe mediavormen die de opiniediversiteit alleen maar ten goede kunnen komen. Of her breekijzer dat het Vlaamse medialandschap zal openbreken zal worden gevormd door weblogs, digitale televisie. internetradio, of nieuwe pubhicatievormen die tot nu toe nog onder de radar bleven. zal de toekomst moeten uitwijzen.
Luc Van Baekel is Burgerlijk Ingenieur , ICT-Consultant, ondernemer en websitebouwer en blogger op www.lvb.net
Sinds april 2006 vinden in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever ernstige mensenrechtenschendingen plaats door Fatah en Hamas. Er wordt gemarteld en er worden willekeurige arrestaties en schijnexecuties uitgevoerd. Lichaamsdelen van gevangenen worden geamputeerd en de menselijke waardigheid wordt aangetast. De vrijheid van meningsuiting en het recht op vereniging worden geschonden.
In de periode van één week in juni 2007 stierven zo 144 Palestijnen in Gaza. Onder de doden waren 41 burgers te betreuren, waarvan 11 vrouwen en 7 kinderen. 700 Palestijnen raakten toen gewond. In 2007 zijn in totaal 490 Palestijnen omgekomen door intern geweld. Door Fatah en Hamas zijn dat jaar meer Palestijnse doden gevallen dan door toedoen van Israël.
De president van de Palestijnse autoriteit Mahmoud Abbas en de door Fatah gedomineerde veiligheidsdiensten worden door de VS gefinancierd. De veiligheidsdiensten en presidentiële garde worden door Washington en de Jordaanse politie getraind. De EU traint de civiele politie. Hamas krijgt geld en steun van onder andere Iran.
Geen van de financierende partijen schenkt aandacht aan de mensenrechtenschendingen die begaan worden door de organisaties die zij ondersteunen en opleiden. Zowel de westerse als de Arabische wereld is dus betrokken bij mensenrechtenschendingen door Palestijnen.
De wereldgemeenschap heeft Hamas nooit veroordeeld wanneer het Israël bestookte met raketten en mortieren.
Fatah en Hamas doodden in 2007 meer Palestijjnen dan Israël In 2008 werd een regen van 1750 raketten en 1528 mortiergranaten op het Israëlisch territorium afgevuurd. Dat was meer dan een verdubbeling ten opzichte van 2007. Het ging niet uitsluitend om de weinig krachtige Qassam-raketten, maar ook om Grad-raketten met een aanzienlijk groter bereik. Nu Israël zich verdedigt tegen de raketaanvallen wordt dat, behalve door de Duitse premier Angela Merkel, wereldwijd als excessief geweld veroordeeld. Daarbij wordt vergeten dat Israël zich lange tijd terughoudend heeft opgesteld terwijl de raketaanvallen alleen maar toenamen tegen het einde van 2008.
Van Israël wordt nu gevraagd te onderhandelen met Hamas, een organisatie die uit is op vernietiging van de staat en die, met steun van Iran, Palestijnen onderdrukt. Zolang Europa, de VS en de Arabische wereld geen verantwoordelijkheid nemen voor, rekenschap afleggen over en elkaar aanspreken op hun rol in het conflict, kan moeilijk van Israël gevraagd worden bij te dragen aan en zich te laten inzetten voor een internationale legitimering van Hamas.
Een berichtje uit de oude doos de spaarpot om onze mensen van het Vlaams Belang een hart onder de riem te steken, nu de meest definitieve vorm van peiling er zit aan te komen. Het succes van de Lega Nord is bijna één jaar oud. Tijd om de ogen naar het Zuiden te richten, waar de nood hoog was, en de redding dus nabij. Samen met de Forza Italia
Als we onze achtbare linkie-winkie tegenstreves zouden moeten geloven (en dat doen we uit ervaring liefst nooit!) zouden de linkse rode, halfrode, groen, half blauwe partijen de verloren percentjes ruimschoots terugwinnen, zou JMDD bijna even veel zetels halen als de CVPD & V terwijl het Vlaams Belang zo goed als onder de kiesdrempel zou geraken. Allez, ze zouden toch ruim de helft verliezen, en verschrompeld zijn tot zowat 10 à 12 %. Er wordt dus nu al victorie gekraaid en het doet me een waar genoegen, terug te denken aan de Rode Brt-Tanghe, die het nieuws al en eens heeft moeten afsluiten met trillende lippen, omdat haar hart brak bij de werkelijke cijfers.
Even de uitslagen van de (voorlopig) laatste vernedering Sos en Lib: 24,9 < 16,3 en 25 > 18,86. ZAuh gingen de recessie voorop!
We gaan er op vooruit. Steeds meer neutralen of zelfs vijanden die bijdraaien maar zich niet mogen uitspreken. Het volstaat eens privé te kunnen spreken met een paar politiemensen .De zakenwereld zal eieren voor zijn geld kiezen, en de verrotte belse boel liever laten voor wat het is.
Maar verdorie waarom gaat niemand van ons met dat cordon als een strop rond onze nek naar de Grote Meneren van Europa? Mangain & C° doen het in onze plaats, maar dan keer op keer tegen ons ..Vraag bijvoorbeeld toezicht door Europa niet alleen op de verkiezingen zelf (o die computers! Bij de telling zelf in beslag te nemen en te expertiseren!), maar ook op de zetelverdeling (aantal stemmen per zetel Vl/W) zodat de schutkring onder oorverdovend gejouwd van de gele wereld, moet afgevoerd worden.
Dat het kan, bewijst de Lega Nord in Italië. Hun regeringsdeelname, aan de zijde van de Cavaliere Berlusconi is de stem van het volk en niemand die dat betwijfelt of spijt over heeft. Tenzij het clubje verstokte anarchisten en wereldverbeteraars die ook bij oins de dienst willen blijven uitmaken. Ik geef het artikel nu niet meer in extenso, dat belast mijn blog veel te veel; maar bij deze klik zit U zò tet over Uw oren in de (hoopvolle) goede richting
In Marokko opgegroeid, 30 jaar geleden naar Nederland overgewaaid,moet de man geen kalfskop zijn om in een miljoenenstad in Nederland, met bijna 50 % van dezelfde soort tegen voorlopig nog 50% inheemsen tot Eerste Burger benoemd te worden. Niet verkozen. Intellect? Elleboogwerk? The right man on the righy place, in the richt time? Opportunist? Populist? Arrivist?
Met tijd en boterhammen kan hij voorwaarAhmed I van Marokkaans Holland worden! Alleen op het juiste ogenblik op het juiste paard wedden!
Dank zij de Partij van de Arbeid, weliswaar op haar retour zogezegd, maar blijkbaar toch nog machtig genoeg om haar wil door te drijven. De leuze Proletarieërs, enz, is blijkbaar een tijdje geleden al vervangen door Moslims aller landen, verenigt U
Of kan men zeggen, dat de Nederlandse Overheid her self gewoon vooruitziend is?
En dat de man vanzelfsprekend loyaal is aan zijn ander Vaderland, daar moeten we toch niet aan twijfelen? Hij is toch een bi-polaire Marokkaan, die in geval van gewapend conflict dan maar 2 handvuurwapens tezelfdertijd zal dragen. Een om zijn Nederlandse vijand neer te knallen, en een om zijn Marokkaanse
Te zot om aan de beesten te geven!
Aboutaleb onder grote belangstelling beëdigd als burgemeester Rotterdam
In Rotterdam is Ahmed Aboutaleb geïnstalleerd als burgemeester. Dat gebeurde tijdens een buitengewone raadsvergadering. Aboutaleb werd beëdigd door commissaris van de koningin Jan Franssen van Zuid-Holland. Volgens Franssen heeft een wereldstad een wereldburgemeester gekregen. Met zijn staat van dienst moet Aboutaleb zich kunnen identificeren met het motto
van Rotterdam: geen woorden maar daden, zei Franssen.
Aboutaleb, oud-PvdA-staatssecretaris van Sociale Zaken, is in Nederland de eerste burgemeester
van Marokkaanse afkomst. Hij is in Rotterdam de opvolger van Ivo Opstelten,die tien jaar burgemeester is geweest. Er was veel internationale belangstelling voor de beëdiging van Aboutaleb.
Journalisten uit onder meer Marokko, Frankrijk, Turkije en Duitsland waren aanwezig. Bij de installatie waren verder verscheidene prominentenaanwezig, als burgemeester Job Cohen van Amsterdam en burgemeester Annemarie Jorritsma van Almere.
Ahmed Aboutaleb krijgt een aantal lastige dossiers op zn bord, zoals het integratieprobleem en veiligheid in Rotterdam
*******
Mijn mening?
Het hek is van de dam en het zal niet lang meer duren of ook bij ons, in Pelgenland, zullen de poppetjes aan het dansen gaan Politie of Staatsambtenaren die de eed op de Koraan en op Allah mogen afleggen, Sharia-rechtrbanken (Engeland) die recht spreken op basis van de islam Kerststallen, kruisbeelden en paasklokken gebannen Moorden omdat een inheemse terrasjes-zitter in volle Ramadam een pint durft drinken .Bommen en betogingen
Geef mij één reden waarom wij geen toenadering krijgen van uit hùn wereld, als zij het dan zo goed menen met ons?
19-12-2008 - Hendrik Vuye - de morgen - Overgenomen uit Iskander.
Yves Leterme en de zijnen hebben het beginsel van de scheiding der machten met voeten getreden. Goed, maar wat betekent dat precies? En hoe heeft de Belgische grondwetgever het vertaald? Hendrik Vuye heeft het over samenwerking en zelfs vermenging der machten: 'Hoe komt het toch dat we op mondaine aangelegenheden zo makkelijk horen fluisteren van welke signatuur een magistraat is? Dat is nefast, men zet de kat bij de melk', aldus Hendrik Vuye, gewoon hoogleraar Rechtsfaculteit UHasselt.
Digitalia heeft daarvoor een zeer adequate oplossing. De examen- en benoemingsformaliteiten gebeuren, lijk bij de bakker en de beenhouwer, met nummertjes. Allez!Is er tegentjok? Goed dan. Voor de tragen van begrip. Examens gebeuren uitsluitend schriftelijk en de naam v/d kandidaat is vervangen door een cijfer. Dat blijft geheim, tot na de benoeming. Ieder mandaat (gerecht politie -onderwijs provincie gemeente, enz) draagt persoonlijke verantwoordelijkheid en verloning naar verdienste. Een Hoog Comité van Toezicht, aangesteld op dezelfde manier, evalueert of straft. Geen beroep mogelijk.
De scheiding der machten is waarschijnlijk een van de meest geheimzinnige concepten van ons juridisch arsenaal. Het beginsel wordt aan flarden geciteerd van zodra er een meningsverschil bestaat tussen parlement, regering of magistratuur. Wanneer één van deze groepen het niet eens is met een handeling gesteld door een andere, dan luidt steevast dat de scheiding der machten in het gedrang komt. Men noemt deze scheiding een basisbeginsel van de Belgische rechtsstaat, maar toch staat deze regel niet eens uitdrukkelijk bevestigd in de Belgische grondwet. Men leidt de scheiding der machten af uit wat men dan maar 'de geest' van de Belgische grondwet noemt.
'L'esprit des lois'
Montesquieu heeft dit principe vorm gegeven in zijn L'esprit des lois (1748). Veelal denkt men dat dit boek uitsluitend aan de scheiding der machten is gewijd. In werkelijkheid besteedt de auteur maar enkele luttele bladzijden aan de scheiding der machten. Waar gaat het precies om? Volgens de auteur kent elke staat drie functies: een wetgevende functie, een uitvoerende functie en een rechtsprekende functie. Deze eenvoudige premisse is ongetwijfeld juist. Ook in de meest primitieve staatsvormen zijn er organen die regels uitvaardigen en organen die deze regels doen naleven. Zelfs in een staat als Somalië, waar er al jaren geen sprake meer is van een centraal bestuur, zijn er nog steeds krijgsheren die regels uitvaardigen en doen toepassen.
Montesquieu argumenteert dat wanneer deze drie functies toebedeeld zijn aan eenzelfde orgaan, de machtsconcentratie dermate groot is dat zij zal leiden tot schendingen van de rechten van de burgers en tot het beperken van de politieke vrijheid. Het is dan ook noodzakelijk om te zoeken naar technieken die de politieke vrijheid waarborgen.
Volgens Montesquieu kan men de politieke vrijheid verwezenlijken door het volgen van een principe: 'il faut que le pouvoir arrête le pouvoir'. Vrij vertaald: men moet de staatsorganen dermate organiseren dat de macht van het ene orgaan de macht van het andere orgaan gaat beperken zodat machtsmisbruik onmogelijk wordt. Dit kan in alle eenvoud door de drie functies toe te kennen aan drie verschillende organen: de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechterlijke macht.
Meer samenwerking dan scheiding
De Belgische Grondwetgever van 1831 heeft dit systeem zeker niet in al zijn zuiverheid overgenomen. In België is er veel meer sprake van een samenwerking der machten dan van een scheiding. De wetgevende macht wordt in België gezamenlijk uitgeoefend door Kamer, Senaat en Koning (art. 36 G.W.). Ook tussen uitvoerende macht en rechterlijke macht bestaan er samenwerkingen: zo bijvoorbeeld benoemt de Koning (uitvoerende macht) de rechters (art. 151 G.W.) en worden de vonnissen en arresten uitgevoerd in naam des Konings (art. 40, lid 1 G.W.).
Misschien is er in België zelfs sprake van een vermenging der machten. Magistraten worden gedetacheerd naar ministeriële kabinetten of zetelen in allerhande werkgroepen opgericht door de uitvoerende macht. Ook in parlementaire commissies zijn ze steeds meer graag geziene gasten. Cabinetards schoppen het wel eens tot de Staatsraad of worden rechter in het Grondwettelijk Hof. Er is wel meer aan de hand dan een politierechter die zich al te graag profileert als de echtgenote van de Minister van Buitenlandse zaken. Er bestaat een soort verwevenheid tussen sommige leden van de hogere magistratuur en sommige politici. Hoe komt het toch dat we op allerhande mondaine aangelegenheden zo makkelijk horen fluisteren - want daar spreekt men niet over - van welke signatuur een magistraat is? Dat is nefast, men zet de kat bij de melk. Was het devies van Montesquieu echter niet dat men net dit dient te vermijden?
Magistraten moeten onafhankelijk zijn van allerhande drukkingsgroepen. Zij moeten tevens onpartijdig zijn. Onpartijdigheid betekent niet alleen dat de magistraat een geding met open geest moet beslechten. Het betekent tevens dat de burgers er kunnen op vertrouwen dat zij door onpartijdige rechters worden berecht. Indien niet wordt voldaan aan deze beginselen van onafhankelijkheid en onpartijdigheid, dan verliest de rechterlijke macht haar bestaansreden.
Magistraten zijn natuurlijk ook kinderen van hun tijd. Voor het Dutrouxtijdperk waren benoemingen en bevorderingen van magistraten politieke beslissingen. Na Dutroux kwam er de Hoge Raad voor de Justitie. Deze Raad heeft alvast de niet geringe verdienste om de benoemingen en bevorderingen toch enigszins te objectiveren. Er is dus hoop voor de toekomst.
De gebeurtenissen van de laatste dagen werpen alvast een verfoeilijk beeld op van de magistratuur. Dat is bijzonder spijtig voor die vele magistraten die plichtsbewust hun werk doen. Dit vaak met heel veel inzet, ondanks de beperkte middelen die Justitie hen ter beschikking stelt.
De politiek bevestigt het beeld dat al bestaat sinds de verkiezingen van juni 2007. Onze staat van goed bestuur wordt niet echt bestuurd. Maar had er dan iemand gedacht dat diegenen die er na anderhalf jaar nog niet waren in geslaagd om een kieskring te splitsen, er wel in gingen slagen om de mondiale bancaire crisis op te lossen? In plaats van deze crisis op te lossen is er een nieuwe crisis bijgekomen, de crisis van de rechtsstaat. Wat betekent goed bestuur nog in een land waar de regering druk uitoefent op de magistratuur? En toch is er nog een sprankeltje hoop. Uiteindelijk heeft de rechtsstaat gewerkt en verdwijnt het boegbeeld van deze regering. Maar toch zal nog veel puin dienen geruimd. Men zal er nu nog de burgers van moeten overtuigen dat we nog steeds in een rechtsstaat leven. Dat zal overtuigingskracht kosten.
Aandacht! Als dat niet verhelderend werkt!
Nagekomen bericht
Wat is de BOM-wet?
De wet over de bijzondere opsporingsmethoden (BOM-wet) laat toe dat politiediensten bijzondere opsporingsmethoden gebruiken, zoals observatie en infiltratie. Die opsporingsmethoden moeten bij een behandeling door een rechtbank gecontroleerd kunnen worden.
Het meest omstreden in de BOM-wet is het 'vertrouwelijke dossier'. Daarin staan bijvoorbeeld de namen van verklikkers en van politieagenten die in het misdaadmilieu geïnfiltreerd zijn. Dit dossier is niet toegankelijk voor onbeklaagden, alleen voor de openbaar aanklager en de rechters van de kamer van inbeschuldigingstelling. Volgens veel strafadvocaten is dat in strijd met heel wat rechtsprincipes.
Succesvolle koopjesdagen in Antwerpen. Volle straten en pleinen. Met daarin: witte burkas en kopvodden, in massa, en kinderen, die nu al gecondionneerd worden om tegen te zijn, in toegelaten betogingen. De Witte Mars der Onschuldigen Er wordt met vuur gespeeld. Straks met voetzoekers, molotov coctails en nog later met bommen. Gaza en Allah ter ere .En de burger staat er bij en keek er naar, gebalde vuisten in de zakken
En de persen rollen
De betoging van vandaag wordt georganiseerd door de Vereniging voor de Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims. In principe moet het een stille witte mars worden waar alleen vrouwen en kinderen mogen aan deelnemen. Daarom dat het stadsbestuur de manifestatie toestaat. Maar de Arabisch Europese Liga (AEL) roept intussen via de website en per sms zijn militanten op om ook aan te sluiten.
Dit moslim-dingen-Vereniging zal wel een (of meerdere?) VZW zijn, mild onderhouden en gesubsidieerd door de Overheden (want deze buitelen over mekaar heen om te mogen manna strooien), terwijl de meeste demonstranten dan nog wel zullen leven van (ten minste) één leefloon. Neen, niet de meeste vrouwen, want die zijn zwijgende moeders aan de haard als U zich nog herinnert wat dat is - maar, wat te vrezen viel, de betoging werd weeral misbruikt door heethoofden waarvan er 13 zijn moeten opgepakt worden.
Volgende keer Beulemans uit Brussel als politiehoofd aanstellen, met zijn bende Luikse polite-gangsters. Deze voordien instrueren, dat het om Vlaams Blokkers gaat, en dat er mag op geklopt worden. Vuurwerk verzekerd!
En dan komt de witte molenaar van uit de hogere sferen waar zijn beroep hem toe verheft, om zeemzoet te verhalen in GVA over .
In de hoop dat het hem doorverteld wordt heb ik in vetjes een paar woordjes bijgevoegd. U kunt nooit weten dat hij eindelijk eens (een beetje) de dwalingen zijns weegs inziet .Al moet ik toegeven dat zowel de molenaar zelf als zijn stukje niet gespeend zijn van literaire kwaliteiten .
**********
De eerste rel van 2009
Het nieuwe jaar is amper twee dagen oud, en de eerste politieke rel is al geboren. Het stond in de sterren van het nieuwjaarsvuurwerk geschreven dat de ongeregeldheden na de AEL-betoging van woensdag een staart zouden krijgen. Er vallen dan ook heel wat kritische bedenkingen bij te maken.
Om te beginnen: eens te meer blijkt dat relatief lange periodes van etnische rust in Antwerpen geen aanleiding mogen geven tot nonchalance. Er is niet veel nodig om de lont aan het kruitvat te steken. (Ja Ja, dank zij de lieve moslimsbroeders is Antwerpen een kruidvat geworden ) Ditmaal was het optreden van Israël in Gaza voor veel moslims blijkbaar een geschikt argument - of voor sommige amokmakers een goede drogreden - om de boel op stelten te zetten en hun woede te koelen op de joodse gemeenschap in Antwerpen, die bij mijn weten toch niet de beslissingen van de Israëlische regering stuurt. Bij een volgende aanleiding in de joost-mag-weten-hoe-nabije-toekomst is het weer raak. De waakzaamheid (Waakzaamheid is een veel te flauw woord. Er had moeten staan: de drastische maatregelen) mag dus niet verslappen. Zelfs niet op 31 december, de dag waarop de politietop elk jaar alle beschikbare krachten nodig heeft om allerlei festiviteiten in goede banen te leiden. Ook dan kan gokken op de goede afloop van een demonstratie een levensgevaarlijk spel zijn, zo is woensdag bewezen. (Doen lijk bij voetbal-hooligans: de politie-uren + materiaal vergoeding doorbereken aan de verantwoordelijken. Voordien bekend maken dat alle schade hoofdelijk zal verhaald worden op de arrestaten. Allen voor ééb. Een voor allen)
In die context begrijpen we de reactie van burgemeester Patrick Janssens op de rellen niet goed. Janssens haalt scherp uit naar de AEL, onder meer omdat die niet voor een ordedienst had gezorgd. In één vloeiende beweging zegt hij dat de politie de risicos van de manifestatie heeft onderschat. Maar valt de politie dan niet onder de politieke verantwoordelijkheid van de burgemeester? En verwijt de pot dan niet de ketel dat hij zwart ziet? Ik kan me voorstellen dat Patrick Janssens op de politiek windstille 31ste december bezig was met de leuke dingen van het leven en de teugels even wat liet vieren, maar ik denk toch dat hij beter de hand in eigen boezem had kunnen steken. Zijn reactie is niet goed overgekomen op de Antwerpenaar, die zoiets ook niet van hem is gewend. (Is dat niet slaan van op zeer verre en veilige afstand? Anders gezegd om betrokkene geen pijn te doen,en toch maar de indruk van kritiek geven!))
Volgens Filip Dewinter moet het stadsbestuur ophouden met het gedoogbeleid tegenover demonstranten, waarbij de politie opdracht krijgt om vooral niet te provoceren. Ook met die zienswijze zijn we het niet eens. Antwerpen had de jongste jaren een mooi palmares inzake ordehandhaving opgebouwd, tot er woensdag even een smet op het blazoen kwam. Wat wil Dewinter dan? Dat het Antwerpse politiekorps zich gaat gedragen zoals de stoottroepen van burgemeester van Brussel Freddy Thielemans, die eind 2007 nog zwaar uit de bocht gingen toen het VB vreedzaam wilde demonstreren? Dewinter schreeuwde toen - terecht - moord en brand, hij moet nu dus geen bocht maken. (Lekkie Lekkie toch, Nu gooit U ze op één hoop: agressieve buitenland-dienende relschoppers en vreedzame eigen Vlaamseparlementariërs die cameraploegen te woord staan) Hardhandig optreden van de politie is zelden een goed middel om de vrede te herstellen, die les hebben we in Antwerpen onder meer geleerd van de ervaringen met geweld rond de voetbalvelden. (Wat wist Sarkozy hierover? Hogedrukspuit-werk, dat had er al lang moeten zijn)
En dan de meest ergerlijke vaststelling van allemaal: waarom reageert de weldenkende meerderheid binnen de Antwerpse moslimgemeenschap niet op de rellen? Waar zijn al die prominente stemmen nu? Als er manifesten, charters of open brieven moeten worden ondertekend, staan ze in de rij. Maar als er enige moed nodig is om wantoestanden binnen de eigen gemeenschap te veroordelen, dan blijft het oorverdovend stil. Of was er van al die rolmodellen de voorbije dagen dan echt niemand aanwezig in stad en land? (Deze vraag stellen, waarde Heer Lex Molenaar, is ze ook beantwoorden! En er zich, begot, in de toekomst naar gedragen! Eindelijk voor die mannen: geen resultaat? Geen centen!)
Zondag komt er nog een betoging tegen de bombardementen op Gaza. Ditmaal mogen alleen vrouwen en kinderen meelopen. Kijk, dàt vind ik nu nog eens een mooi en sterk signaal. (En weer pamperen, hé! In plaats van die moeders bij elkaar te roepen, en uitleg te geven over het conflict. Neen, niet de islam-uitleg, al mogen ze die blijven geloven, maar zze zouden tenminste toch met de argumenten van de tegenpartij tiens, waar zit die bij ons?- kennis hebben gemaakt Die mensen moeten leren leven met het feit dat hun islam-waarheid verre van de enige waarheid is. Datzijn toch de spelregels van de democratie?)
Lex Molenaar
VOEM!!!!
Dat is het letterwoord, dat al-dan-niet opzettelijk kan gevormd worden met de beginletters van dezeVZW
Vereniging voor de Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims.
Als klanknabootsing van een
Molotov cocktail
kan dat tellen.
Nagekomen bericht, geleend bij Angeltjes
Bij de betogers behoorden nogal wat aanhangers van VOEM, een betoelaagde moslim-organisatie die volgens eigen doelstellingen ons laat kennismaken met de islam en de integratie van de moslims in de belgische samenleving nastreeft. Op hun webstek lezen wij volgende mogelijkheden :
Een beetje heraut zijn, om mee in het koor der enthousiastelingen, reclame te maken voor Sint Valentijn op 14 februari, gevolgd door een even grote liefdesbetuiging voor Vlaanderen op 15 februari: mag het? Om de zenuwen te prikkelen en de smaakaan te wakkeren, ziehier wat de folder van het ANZ nu al mededeelt.
Let AUB op, niet alleen vandaag; maar ook in lengte van dagen, op www.anz.be en www.zangfeest.org en dat de koren mogen klinken!
SAMENZANG
- Mijn Vlaanderen heb ik hartelijk lief (G. Antheunis/Th. Coopman)
- Het lied der Vlamingen (P. Benoit/E. Hiel)
- Vlaanderen (R. Veremans/W Gijssels)
- Lied van mijn Land (1. De Sutter/A. van Wilderode)
- Daar is maar één Vlaanderen (J. Van Hoof/R. De Clercq)
- Laat ons liefste samen varen (A. Preudliomme/B. Peleman)
- Mijn zoetlief was een weverkijn (A. Preudhomme/T. van Brabant)
- Roosmarijntje (A. Preudhomme/B. Peloman)
- Schachten liefde (J. Mertens/F. Geens)
- Vlaanderen boven al (F1. van Duyse/H. von Fallersleben)
- Omdat ik Vlaming ben (M. Matth(jssens/L. Lambrechts)
- Wij zijn bereid (.1 Tinel/R. Lammens)
- De Blauwvoet (E. Hullebroeck/A. Rodenbach)
- Groeninge (J. Van Hoof/G. Gezelle)
- Beiaardlied (P. Benoit/J. De Geyter)
- Gebed voor het Vaderland (0. Feremans - R. Pirjns)
- Die stem van Suid-Afrika (ML. de Vu/iers - Cd. Langenhoven)
- Wilhelmus van Nassouwe (volkslied - M. van St. Aldegonde)
- DeVlaamseLeeuw(K.Miiy-H. Van Peene)
Al deze liederen werden reeds gedigitaliseerd. U vindt de partituur op www.anz.be .Waarom zou u niet van de gelegenheid gebruik maken om deze liederen reeds vooraf te oefenen in uw vereniging of familie- en vriendenkring?
KLEINKUNSTLIEDJES
- Brussel (Liesbeth List)
- Brussel (Johan Verminnen)
- Brussel (De Vaganten)
- Pieter Breughel in Brussel (Wannes Van De Velde)
- Omdat ik Vlaming ben (Will Tura)
- Ik ben blij dat ikje niet vergeten ben (Joost Nuissi)
- Houden van (Miel Cools)
- Ga met me mee (Bart Van den Bossche)
Brassband Scaldis en pianist Wim Berteloot zorgen voor de begeleiding van de samenzang en leden van tal van koren vormen samen het grote Zangfeestkoor. Dirigenten van dienst zijn Ivo Van Gils, Erwin Pallemans, Peter Leys en Iris Peters. De groep Rock & drover brengt enkele Brussel-liederen. De muziekkapel van de KSA van Geraardsbergen en van het VNJ verzorgen elk een optreden, alsook de Thebaanse trompeffen van KSA Hanske de Krijger uit Oudenaarde. Hans Schoofs en Elke Heylen zijn de presentators van dienst. Anton Aldi zorgt zoals steeds voor enkele gevatte teksten.
Regisseur van dienst is Paul Cordy.
KINDERZANGFEEST
Net als de vorige jaren, zijn kinderen van harte welkom op het Zangfeest. Speciaal voor hen is er een apart programma (doelgroep 3 tot 12 jaar) voorzien. Thema is (daags na Valentijn) verliefd zijn. De kinderen worden gevraagd in een rood hemd of kleedje te komen. Er wordt verzameld in de inkomhal van de Lotto Arena. In een aparte zaal worden de kinderen in twee groepen onderverdeeld: zij die graag zingen en zij die liever springen en dansen. Onder professionele begeleiding worden de kinderen voorbereid op hun optreden: liedjes repeteren en eenvoudige danspasjes aanleren, attributen knutselen,...
Halverwege het Zangfeest tonen de kinderen het resultaat aan het publiek. De enen zingen samen met het publiek:
- k Zag twee beren
- Wil jij mijn vriendje zijn (Elly& Rikkert)
- Ik ben verliefd (Gert& Samson)
- Ik hou van u (Noordkaap)
de anderen toveren het middenplein om tot een kleurrijk geheel. Op die manier beleven de kinderen een onvergetelijke dag.
De kinderen kunnen zich nu reeds inschrijven en krijgen dan alle info toegestuurd. Wie wil, kan zelfs vooraf komen oefenen op de repetitiedag. Meer info op www.zangfeest.org.
ANZ 60 jaar
Het Algemeen Nederlands Zangverbond bestaat 60 jaar! De jarige stelt het goed, dank u, uitstekend zelfs. Dankzij ons digitaliseringsproject van oude partituren, dat ook in 2009 onverminderd verdergaat, groeit de belangstelling voor ons muzikaal erfgoed opnieuw. Steeds meer muzikanten, scholen en jeugdverenigingen maken dankbaar gebruik van ons partituren- en cd-aanbod.
Dit positief elan willen we ook doortrekken naar het Zangfeest. Om te beginnen verhuizen we naar een andere locatie: de Lotto Arena. Deze gloednieuwe zaal, vlak naast het Sportpaleis, biedt plaats aan 6.000 personen, is een pak gezelliger en biedt bovendien heel wat meer comfort voor het publiek.
Meteen kiezen we ook voor een nieuwe datum: 15 februari 2009. Hiermee willen we niet langer de concurrentie aangaan met het mooie lenteweer en de vele communie- feesten en buiten-activiteiten in april. De regieploeg is er alvast klaar voor om er opnieuw een mooi en strijdbaar Zangfeest van te maken waar het publiek zich de longen uit het lijf zal kunnen zingen.
Brussel
Onder het motto Een hart voor Vlaanderen focust het 72ste Vlaams Nationaal Zangfeest op Brussel, een stad waar we, zacht uitgedrukt, een haat-liefde-verhouding mee hebben. Brussel is evenwel onze hoofdstad, zowel economisch als cultureel van groot belang voor Vlaanderen en dus mogen we Brussel onder geen beding zomaar prijsgeven. Dit zou een historische fout zijn.
Belofte maakt schud
Enkele maanden voor de verkiezingen is het ook tijd voor de lakmoesproef. Het ANZ is alvast de vele beloftes (splitsing BHV, een grote staatshervorming) van onze volksvertegenwoordigers niet vergeten en samen met u willen we onze heren en dames politici erop wijzen dat Vlaanderen niet langer gediend is met politici die hun woord niet houden en zelfs bereid zijn toegevingen te doen ten nadele van hun eigen gemeenschap. Het is tijd voor verandering! Tijd voor een eigen staat!
Componisten Jef Van Hoof (50 jaar geleden gestorven) en Peter Benoit (175 jaar geleden geboren) vormen de muzikale draad doorheen het programma.
Het Zangfeest begint plechtig en eindigt groots met telkens een fragment uit de Rubenscantate, maar dé blikvanger wordt ongetwijfeld het optreden van
Ann De Renais.
Deze Vlaamse sopraan staat internationaal aan de top, maar is in eigen land quasi onbekend. Ze begon haar carrière bij de a capella-groep The Swingle Singers in London, waar ze nu nog altijd woont en deel uitmaakt van The BBC Singers en The London Voices.
Als soliste zingt ze regelmatig in de grootste operahuizen en concertzalen (Milaan, Parijs, New York,...) en zong ze de soundtrack van de films van Harry Potter, Star Wars en The Lord of the Rings. Allemaal indrukwekkend en toch of misschien juist vanwege die internationale afstand heeft zij ook een grote voorliefde voor het Vlaamse kunstlied, getuige drie prachtige cds met werken van Van Hoof en Benoit. Op het Zangfeest zingt ze de intimistische pareltjes t Is Stille en Ik heb u lief van Jef Van Hoof en het vrolijke Spinnelied van Peter Benoit.
Ook de dansers en Vendeliers van Kunstgroep Alkuone uit Aalst behoren tot de wereldtop. Vroeger waren ze een vaste waarde op het Zangfeest, maar de vele buitenlandse tournees en opdrachten maakten dit niet meer mogelijk. In 2009 zullen ze nog eens van de partij zijn en dan nog in volle bezetting. Dit belooft.
Kom met vrienden en familie, jong en oud, naar het Zangfeest om samen met duizenden Vlamingen in verbondenheid onze Liederenschat te zingen en complexloos onze identiteit uit te dragen.
Het ANZ dankt zijn sponsors : Flandria/Kasteel Fruithof (Boechout)/Antwerp Tax Vlaams & Neutraal Ziekenfonds/Uitgeverij Egmont/Marnixring Internationale Serviceclub/Pro/vzw Jules Dhondt/Sabam-Cultuur
Hopelijk duurt de komedie niet al te lang. In de loop naar 20121 zal er nog wel ergens een fris nieuw Fortis-zaakje, of een schandaaltje of twee-drie uitbreken, die de val van de O zo noodzakelijke regering desnoods, indien nuttig geacht, kunnen meebrengen. Hoop doet leven. Wordt er ook niet gezegd dat het Staatshoofd een beetje op de sukkel is met zijn gezondheid? Al kan het natuurlijk ook zijn dat er toestanden komen die een Staat van Beleg zouden verrechtvaardigen. Met dictators als Janssens in Antwerpen hoeft het allemaal niet lang te duren. Kijk naar de Witte Mars van vandaag .Nu Abu DJa DJa van AEL vrijgesproken is van ophitsing, en vermits er zich nieuwe oppordigniteiten meer dan voordoen, is de kans niet denkbeeldig dat het Arm belgisch Leger zal moeten ingezet worden. Weliswaar tegen die dubbele paspoorten, maar, vergeet niet, dat zijn ook belgen. Weshalve de bladen zullen kunnen spreken van burgeroorlog En wie zal dan weer de boter gefret hebben?
Pas op jongens en meisjes! In dit land zijn het altijd wij, de Flaminganten, die den uil van het spel zijn! Wij zijn de hoekstenen van het land, want op onze ruggen wordt het land verder gedragen. En om te kunnen dragen, moeten ruggen geboden zijn!
Please! Vlug nieuwe Grote Verkiezingen AUB!!! Want als het allemaal te lang zou duren, zijn de mensen hun geheugen weer kwijt. De Klein (Vlaamse) verkiezingen van 7 Juni naderen snel en deze zullen gelden als proef op de som. Met als resultaat een Vlaamse regering die de volkswil weerspiegelt, en dus ook die volkswil uitvoert Of weer niet Daar voor is niet eens 5 minuten politieke moed nodig. De morgen na de verkiezing gewoon handelen is voldoende.
Een gunstige morgenwind bracht mij de samenstelling van de ploeg figuranten, die de Sfinx van Rompuy onder, naast en boven zich heeft staan. Ik heb de poppetjes voor U in mijn schijnwerpers gevangen gezet. De bolle-smitto op de foor gaat open. Jullie hebben de volle permissie. Eerst de Kamervoorzitter, want die weet al niet meer hoe te zitten, danig heeft hij zijn derrière op alle plaatsen verbrand.
De regering Van Rompuy I (12 W/ 10 Vl)
-Herman Van Rompuy (CD&V): eerste minister
·-Vicepremiers Reynders (MR): vicepremier, Financiën en Institutionele Hervormingen_
-Laurette Onkelinx (PS): vicepremier Sociale Zaken en Volksgezondheid
- Karel De Gucht (Open Vld): vicepremier, Buitenlandse Zaken
- Steven Vanackere (CD&V): vicepremier Ambtenarenzaken, Overheidsbedrijven en Institutionele Hervormingen
- Joëlle Milquet (cdH): vicepremier Werk en Gelijke Kansen"
Ministers:
-Stefaan De Clerck (CD&V): Justitie - Sabine Laruelle (MR): minister van KMO's, Zelfstandigen, Landbouw, Wetenschapsbeleid - Marie Arena (PS): minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden - Pieter De Crem (CD&V): minister van Landsverdediging - Paul Magnette (PS): minister van Klimaat en Energie - Charles Michel (MR): minister van Ontwikkelingssamenwerking - Vincent Van Quickenborne (Open Vld): minister voor Ondernemen en Vereenvoudigen - Annemie Turtelboom (Open Vld): minister van Migratie- en Asielbeleid - Guido De Padt (Open Vld): minister van Binnenlandse Zaken
Staatssecretarissen
- Etienne Schouppe (CD&V): staatssecretaris voor Mobiliteit, toegevoegd aan de eerste minister - Carl Devlies (CD&V): staatssecretaris voor de Coördinatie van de fraudebestrijding, toegevoegd aan de eerste minister en de minister van Justitie - Bernard Clerfayt (MR): staatssecretaris voor de Modernisering van de Federale Overheidsdienst Financiën, de Milieufiscaliteit en de Bestrijding van de fiscale fraude, toegevoegd aan de minister van Financiën - Olivier Chastel (MR): staatssecretaris voor Buitenlandse Zaken, belast met de Voorbereiding van het Europese Voorzitterschap, toegevoegd aan de minister van Buitenlandse Zaken - Julie Fernandez-Fernandez (PS): staatssecretaris voor Personen met een handicap, toegevoegd aan de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid - Melchior Wathelet (cdH): staatssecretaris voor Begroting, toegevoegd aan de eerste minister en staatssecretaris voor Gezinsbeleid, toegevoegd aan de minister van Werk, en wat de aspecten inzake personen- en familierecht betreft, toegevoegd aan de minister van Justitie - Jean-Marc Delizée (PS): staatssecretaris voor Armoedebestrijding, toegevoegd aan de minister van Maatschappelijke Integratie, Pensioenen en Grote Steden "
Maar onze en dus ook mijn IEZERTORRE is er niet mee gediend, zo neuze-neuze nabij te staan met een reuzengrote rode VBTT-balon waarop een witte vredesduif geklemd staat. Die daarenboven immenser schijnt dan hetIJzermonument Mijn mailbox staat nog altijd te trillen van verontwaardiging!
Den IJzertoren, mijn waarde Heer Voorzitter, staat er kloek en sterk genoeg alleen in al zijn glorie bij, zonder dat er kunstmatig vreemde psychedelische elementen moeten aan toe gevoegd worden, die uit de koker komen van een drugverslaafde. Is de klare boodschap, in vier talen, op iederhoek, NOOIT MEER OORLOG, dan niet duidelijk genoeg? Of acht U het niet opportuun deze leuzen onder de ogen te brengen van Uw vrienden, de bommenleggers-Allah adepten?
Ook zoveel dus, mijn waarde Heer Voorzitter, en mijn waarde Alg. Secretaris, en een speciaal bedankje omdat jullie Anton Van Wilderode nog net niet bij de andere afgedankte symbolen in de kelder hebt gezet.
Zou de Heer Dirk Demeurie, als Alg. Secretaris, volgende jaren eens de Onder Secretarissen een kans willen geven? Misschien hebben zij een beter idee. Nu Bettina-lief en Bertje-zoet stilaan aan het wegdeemsteren zijn in en uit hun romppartijtje. Of vergis ik mij? Waren die in en op elkaar draaiende wentelende bollen op het scherm dan niet het werk van de VBRT, toen Aimé Vanhaecke daar met de Eerste Viool, pardon met Betitina Gheuysen in bed lag? Met die afschuwelijke bollen zullen we nog jaren zitten (en waarschijnlijk ook met de betaling voor hun volgrechten aan Bettina-lief), maar van de protagonisten zijn we gelukkig verlost. Bertje zit zo goed als in de onderlade bij Carloientje en Bettina-lief, met of zonder kopvod, ligt ergens elders aan de papfles.
Dus neen, beide Heren! Blijf met Uw partij-pollen af van den IEZERTORRE , en als U iets wilt doen, zet dan een aftel-klok boven op zijn kruiskop, zo groot als een zwaaiend vuurtorenlicht.
Wat er af te tellen valt? Ja, ik wist dat U dat niet zou (willen) weten. Maar ik zal U helpen(mijn bankrekenig vindt U rechts onderaan. Voor giften boven de 30.000,- is een fiscaal attest voorzien, dat ik helaas, eerst bij jullie moet komen afkijken). Stel de klok in op 100 dagen. Dat is het getal dat de scholieren ook gebruiken om hun bevrijding te vieren. Zij uit de klauwen van de leraren, wij uit de klauwen van de usurpatoren
Een vredevol en een gezond 2009 voor u en allen die u dierbaar zijn. Walter Baeten, Voorzitter Dirk Demeurie, Alg. Secretaris
De winter sluit ons in, maar voor een nieuw begin, een jonger jaar gaat open met hunkeren en hopen, met vragen en met wensen van heil voor alle mensen!
De titel had even goed kunnen luiden LEKKEN & GASLEKKEN, want aldus GVA van een tijdje terug, is een GASLEK al stof voor Holocaust-oprispingen .
What s in a name, vraagt de Joodse Defensie Liga (JDL) Europa zich af op zijn website, waar Mortselaar Philippe Geubels consequent Philippe Goebbels wordt genoemd. Het heeft de speellijst van de stand-upcomedian geplaatst en de uitdrukkelijke oproep om boycotacties te ondernemen.
Geubels haalde zich de woede van de JDL op de hals met een grap over de recente Hitler- rel rond het VRT-programma Plat Préféré: Als in Antwerpen een gaslek ontstaat, zal hoofdredacteur van Joods Actueel, Michael Freilich dan het stadsbestuur aanklagen wegens provocatie?, vroeg hij zich in zijn eindejaarsconférence af. Eerst was er sprake van dat de VRT het stuk zou schrappen uit de uitzending op kerstdag, maar het besliste dat toch niet te doen.
*******
Inderdaad, als de waanzin van de politiek-correcte onzin ooit eens zou ophouden, en dat wij luidop zouden mogen denken wat er leeft in ons hart en in ons hoofd, dan mag Seppe Weiss van het CGKR zijn C4 komen halen. Tenzij hij en zijn bende ondertussen ontvoerd of veilig uitgeweken zijn naar het land van herkomst van hun beschermelingen, alwaar ze zullen kunnen genieten van de geneugten van het leven onder Allahs knoet. Die gemaskerde baardmannen aldaar zijn geweldig knap met slagzwaarden. En wie van Allahs missie met lege handen terug komt, ja kijk, ze zullen het maar moeten geweten hebben. In die gevallen voorziet de Koran geen enkele maagd, om in der eeuwigheid mee te stoeien
En voor wat de Holocaust betreft : tegen dan leeft er misschien geen mens mee die zich die dingen nog herinnert. En zijn er misschien geen 6.00.000 maar 60.000.000 slachtoffers te herdenken Wijlen Vadertje Stalin leerde het immers aan zijn volgelingen: 1 dode is een drama. 1 Miljoen doden is een statistiek.
In het Lijdensverhaal van de Here Jezus Christus moest de haan driemaal kraaien, vooraleer Petrus zijn Heer en Meester verraadde In het Brussels Parlement riep de Premier tot drie keer toe Vertrouwen, Vertrouwen, Vertrouwen terwijl het verraad tallen kante al bezig was! Reynders op post. Dewael veilig geborgen als Eerste Burger van het land. De postjes bezet. De kabinetten voltallig
Vooral geen levensgevaarlijke Parlementaire Onderzoekscommissie Fortis, waar parlementairen-pottenkijkers brokken kunnen maken: de DASH van wijlen Jan Theys: witter dan wit (met blauwe schijn) voor de 3 criminelen-hoofdverantwoordelijken. De kleintjes mogen hagen.
88 (Ja), 45 (Neen) en 0 (Onthoudingen): applaus voor de voor de Regeringsverklaring. Uitbundig applaus op de banken der Franscouillons
Vlaanderen mag verder indommelen. Het pluimen gaat, als onder narcose, geluidloos door. De Tjeven doen aan goed bestuur. Met veel bla bla en met dezelfde perceptie als Paars.
Als de vos de passie preekt, boer let op Uw ganzen!
En het meisje Vervotte? (want daar ging mijn titel om) Het sneekte, nietig zoals gewoonlijk, het halfrond in, op muizenvoetjes, een paar minuten voor er op de knopjes moest gedrukt worden en jawel! Ook zij nam haar verantwoordelijkheid!!!
Ze kon weg gebleven zijn, of zich onthouden hebben in overeenstemming met haar woorden. Maar neen, de Non moest tonen dat ze niet alleen in het gelid bleef, maar ook stipt de partij-orders opvolgt Eens te meer: luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden De voorspelde Tjevenstreek, tweede hoofdstuk!Na de stap terug, kan er dubbel zo hard twee stappen vooruit gezet worden .
Tout va tres bien, Madame la Marquise
Mag ik bijna zeggen, dat Inge Vervotte een ongelukskind is? Overal waar ze komt zaait ze vernieling en ondergang. Sabena? Failliet. Leterme I? Failliet. Syndicale werking? Ze verliest veldslag na veldslag tegen het Vlaams Belang Ze zal straks misschien ook Van Rompuy I doen vallen, wie weet welke kooltjes zij als Jonge Leeuwin in het vuur heeft Meteen wordt ze misschien de mascotte in de Tjeven-PR voor de aanstaande verkiezingen .waar de Geitenboer hopelijk niet van zal terug hebben!
Neen, met Vervotte aan boord moet de bemanning vrezen, maar wij, wij zitten goed! Zo gezien zou ik haar beginnen sympathiek vinden .
In de Kamer hebben CD&V en Open VLD verklaard dat er nu toch geen parlementaire onderzoekscommissie komt die de aanpak van de bankencrisis moet onderzoeken. Er komt alleen een bijzondere commissie met minder bevoegdheden. Voor het onderzoek naar de vermoedelijke schending van de scheiding der machten door de regering-Leterme komt er een zogenaamde commissie van experts, waarbij de parlementsleden de betrokkenen niet zelf kunnen ondervragen. Bepaalde experts kunnen dat wel, zij maken daarna een verslag voor de parlementsleden. De voltallige oppositie voelt zich gemuilkorfd.
Weer een eendagsvlieg waarover de media vluchtig rapporteert. Aandacht van een enkel ogenblik. Vlug opgepikt in de buitenlandse pers, en zo weer vergeten. Deze keer geen gouden ringetje van de pensenkermis, maar een heus verhaal, die we, goede Dag Allemaal, allemaal moeten weten om bij te dragen aan onze ontwikkeling.
Dat ander verhaaltje, van die blanke vrouw, gelukkig getrouwd, die voor haar zwarte baby het verhaaltje van die nachtmerrie, waarin zij wordt achterna gezeten door een grote zwarte neger tijdens haar zwangerschap, wijsmaakt aan haar verbouwereerde blanke echtgenoot, zullen we dan maar verkassen zeker? Van de map vuile mop naar wetenschappelijk onverklaarbaar? Tenzij de moeder van de brave echtgenoot, die dat verhaal van die nachtmerrie natuurlijk ook moest ondergaan, gelijk zou krijgen Nog zo geen onwaarschijnlijk verhaal, zei de brave vrouw. Dat kan. Vooral als die neger haar zou ingehaald hebben.
Onderstaande echt gebeurde Story stond gisteren in de vroegere elite-krant, de kwalkrant Le Standaer.
02/01Gemengd koppel krijgt tweede gemengde tweeling
Tweelingen komen niet al te veel voor en twee tweelingen in eenzelfde gezin al zeker niet. Wanneer het dan nog gaat om twee tweelingen waarvan telkens één baby blank en een andere zwart is, spreekt men van een zeer uitzonderlijk feit. Toch kwam het een gemengd Brits stel voor.
Het Britse koppel Dean Durrant en Alison Spooner kreeg onlangs een tweede tweeling met gemengde huidskleur. Miya heeft net als de vader een donkere huid, Leah is blank, net als moeder.
Geen statistieken
Ook de oudere tweeling Lauren en Hayleigh, die geboren werden in 2001, hebben een andere huidskleur en een andere kleur van de ogen.
Volgens wetenschappers is het fenomeen van twee tweelingen met een verschillende huidskleur in hetzelfde gezin zo zeldzaam dat er geen statistieken bestaan om de waarschijnlijkheid te kunnen nagaan
In dit eerste januarinummer van JOURNAAL trekt Marc Grammens ten strijde tegen de smeekbede van de hournalisten om staatssteun, en hij wijst er op zijn eigen onnavolgbare manier op welke besparingen er zoal mogelijk zijn. Natuurlijk komt hij terecht bij niet-gekapte oerwoudbomen en werkloze papierophalers
Echter, voor de paar zinnen op het einde van dit artikel alleen is een abonnement op JOURNAAL al genoeg! Maar Marc is conservatief konservatief, zegt hij) en voorlopig verschijnt hij nog altijd alleen maar op papier. Hij zou nochtans heel wat papier, en kosten kunnen besparen! Maar dan valt Drukkerij Groeninge (Kortrijk) zonder werk, en dat is een Uitgeverij (met hoofdletter) die elke recht-geaarde Vlaming moet kennen! Beter dan Uitgeverij Egmont? Het verschil ligt hem daar niet, maar alleen in het feit dat tegen Groeninge nog altijd geen Berufsverbot geldt
Cash wordt opgeslorpt door Trends , waar het tot hiertoe aan toegevoegd werd. Mooi, moge dit voorbeeld de anderen inspireren. En al zullen ze het daar niet lezen: ook het zaterdagmagazine van Le Monde mag liever deze week dan volgend jaar worden weggesaneerd, want ik - modale lezer van Le Monde, denk ik - heb er nog nooit iets méér dan de titels in doorgenomen.
Van de gelegenheid kan ook nuttig gebruik worden gemaakt om het joumalistengild een toontje lager te doen zingen, want de arrogantie ervan begint onaangenaam te worden. Velen wanen zich beleidsvoerders, die niet het nieuws brengen dat in de wereld gebeurt, en dat nieuws zorgvuldig en gedreven door een ruime kennis van zaken, selecteren, rapporteren en becommentariëren, - maar die het nieuws brengen waarvan zij denken dat de lezer het moet weten, met weglating van wat zij in hun paternalistische verwaandheid ongeschikt vinden voor hun publiek. Ze gedragen zich - verandert er dan nooit iets in Vlaanderen - precies zoals wijlen de zedenprekers die ljstjes met aanbevolen en te mijden boeken en films opstelden.
Het is de hoogste tijd dat journalisten minder conformistisch opereren, en dat er een frisse wind waait door redactielokalen die allemaal op elkaar beginnen te lijken. Maar hoe kan het ook anders als men uit een opiniepeiling door medewerkers van de Gentse universiteit in september 2008 verricht onder 682 Vlaamse beroepsjournalisten, verneemt dat 34 procent ervan zich tot de SP bekennen, 20 procent tot Groen. samen een forse linkse meerderheid, helemaal het tegendeel van de verkiezingsuitslag in Vlaanderen. Lijst-Dedecker haalt 2 procent en Vlaams Belang nog niet één procent. Ik wil niet beweren dat de beroepsjournalistiek een afspiegeling moet zijn van de politieke tendensen in de samenleving, maar enige diversiteit is wel aangewezen. Het verschil tussen pers en volk is, hoe men het ook mag bekijken, ongezond. Ik vrees dat hierdoor de kloof tussen journalisten en burgerij een groter maatschappelijk probleem is geworden dan die tussen politici en burgers, want die laatste kloof kan altijd bij de volgende verkiezingen overbrugd worden door te stemmen voor hen die op dat moment het dichtste bij de burger staan. Aan de manier waarop de politieke voorkeur van het journalistengild de nieuwsvoorziening beïnvloedt, kan de burger/lezer nauwelijks iets veranderen.
Hierdoor ook krijgt men een journalistiek die bedreigd wordt door parochialisme. Het is een vrij gesloten circuit, met een grote neiging tot convergentie, gedomineerd door de ideologie van de politieke correctheid, die de betrokkenen ertoe aanzet scherp te letten niet uit de toon te vallen. Paradoksaal genoeg wordt de politieke linkerzijde hier niet beter van, integendeel. Doordat links de macht in de media in handen heeft, is deze media-linksheid het establishinent geworden, met het gevolg dat een sterk in de minderheid blijvende politieke linkerzijde niet in staat is om stelling te nemen tegen het establishment en het establishment-denken, wat nochtans zou moeten want de feitelijke macht, die bij de sociaal-economische bestuurders berust, is vanzelfsprekend volkomen in handen van rechts.
De krant moet dunner worden, minder afhankelijk van reclame, maar vooral ook objectiever, professioneler. minder patenalistisch, betweterig en eenzijdig.
Een dominerend linkse pers in een rechts land als Vlaanderen wekt meer wrevel dan instemming op. en is daardoor een hinderpaal voor de electorale doorbraak van 1inks.
Deze week nogmaals (om de appetijt aan te scherpen) en volle bladzijde uit het januari-nummer van dit jaar. Deze heerlijke man citeren is moeilijk, omdat zijn artikels opgesteld zijn als één gepantserd geheel.
En ja! Ik ben verkouden. Vandaar die paar betekenisvolle kuchjes ergens in de tekst
Als het in Parijs regent, druppelt het in Franstalig België, zo wil de politieke volkswijsheid. Laten we hopen dat die wijsheid bewaarheid wordt, nu in Parijs een kommissie van leden van de Assemblée (onze Kamer) onder leiding van parlementsvoorzitter Bernard Accrover tot de bevinding is gekomen dat de wet die het zogenoemde negationisme strafbaar stelt (de ontkenning van de Holocaust), en enkele soortgelijke wetten die men in Frankrijk les lois mémorielles (wetten die te maken hebben met de geschiedkundige herinnering) noemt, een vergissing waren en zeker niet tot nog nieuwe temas mogen worden uitgebreid. Die andere wetten voorzien trouwens niet in de strafbepalingen die de wet over het negationisme kenmerken. Ze hebben betrekking op de Armeense genocide door de Turken in 1915, op de slaverihandel, en dan - nog steeds controversieel - een wet die van iedereen eist dat men erkentelijk zou zijn voor het goede werk van de Fransen die de beschaving brachten onder primitieve volkeren (de kolonisatie). Deze laatste wet is wel al door de Kamer maar nog niet door de Senaat goedgekeurd, en dat staat waarschijnlijk ook niet meer te gebeuren, nu er in de Assemblée een sterke tegenbeweging tegen dit soort wetten op gang is gekomen. / Men verwacht dat ze op termijn afgebouwd zullen worden. Recentelijk nog ondertekende een groot aantal intellectuelen het appel de Bois (11.10.08), waarin staat dat geen enkele instantie in een democratie het recht heeft om te bepalen wat historisch juist is noch om de absolute vrijheid van het historisch onderzoek in te perken ./
Hoewel hij dit zei in een heel ander verband, heeft onlangs Etienne burggraaf Davignon de openbare vrije meningsuiting krachtig verdedigd. Hij had het over de opstandige sfeer op de bijeenkomst van aandeelhouders van Fortis, en betreurde dat sommigen, waaronder hijzelf, moeite hadden om aan het woord te komen. Mensen verhinderen te spreken, aldus Davignon (in De Morgen, 6.12.08), is de taal van de zwakke. Als je de ander ver hindert te spreken, bewijst dit dat je bang bent dat hij misschien wel iets te zeggen heeft.
Ahummm .Daar ligt het cordon sanitaire .
Precies dezelfde gedachte werd ingeroepen ter verdediging van negationisme: als je de negationisten met strenge straffen het zwijgen oplegt, beginnen vele mensen inderdaad te denken dat er misschien wel waarheid zit in hun stelling dat de Holocaust er anders uitzag dan de officiële waarheid ons verplicht te geloven. Omdat dit een normale reflex is van de leek, heeft men vaak betoogd dat een verbod op de ontkenning van de Holocaust tenminste onverstandig is.
De neiging om anderen te verbieden te denken en te. zeggen wat ze willen, zolang het niet gaat om oproepen tot geweld, is van religieuze oorsprong, zo werd ooit uitvoerig betoogd (in het Franse tijdschrift Panoramiques, nr. 11, vierde triinester 1993), en mede daarom is het iets dat men niet zou verwachten in een geseculariseerde samenleving, maar de neiging tot verbieden zit zo diep verankerd in onze geschiedenis dat elke generatie toch weer onderwerpen vindt om de oude religieuze verbodsijver voort te zetten. Is het niet het ontkennen van de Holocaust dat verboden wordt, dan is het wel het roken of wie weet wat. Het opleggen van zulke verbodsbepalingen is een teken van hoogmoed.
Hummm bis daar ligt het cordon sanitaire weer
Het is immers alsof men anderen verplicht zich aan jou aan te passen, maar niet andersom. Het ontkennen van de Holocaust brengt immers niemand schade toe, maar sommigen voelen er zich misschien wel door gekwetst en dus mag het niet gezegd worden. hoe tactvol men daarbij ook zou tewerk gaan en hoe zorgvuldig en genuanceerd men het historisch onderzoek ook mag verrichten.
Er komt ook buiten Frankrijk een tegenbeweging op gang. Zo pleitte de Amerikaanse prof. (univ. Columbia) Mark Manower reeds voor een soort wereldverbod op wetgeving die het louter uiting geven aan een historische mening bestraft (Financial Times, 1.2.07). Hij had het over de Arrneense genocide. De vrijheid van meningsuiting is immers ondeelbaar, en houdt op te bestaan als men haar beperkt. Iemands mening betwisten is iets heel anders dan diens recht betwisten om die mening te hebben (hoofdart. De Standaard. 3.2.06). Respect voor andersdenkenden. hoe dwaas hun meningen ook mogen lijken, hoort bij de beschaving die we geacht worden te bezitten. De Nederlandse prof. Meindert Fennema heeft herhaaldelijk betoogd (laatst nog in de tv-uitzending Buirenho! waarover werd gerapporteerd in NRC-Handelsblad. 10.4.07) dat racisme moet worden toegestaan als een in de ogen van velen weliswaar verwerpelijke mening maar daarom nog niet een mening die men er niet zou mogen op nahouden.
De vrijheid van meningsuiting is een goed dat moet worden gekoesterd want het wordt vaak bedreigd. De samenleving springt er steeds slordiger mee om. en mede daarom verdient bet besluit van de Franse Arsenblée om de herinneringswetten zo mogelijk terug te schroeven alle aandacht. Door uitzonderingen voor te staan wordt de vrijheid van meningsuiting ontkracht en verliest zij haar beschavende en democratiserende waarde. Er bestaan gaan foute meningen alleen strafbare feiten.
