In een ander artikel van datzelfde blad (De Gids 2014/3) komt er een insider beweren dat we over luttele jaren een robot zullen hebben die kan KUSSEN. Maar dan echt kussen.
Je voelt het al komen, niets wordt nog aan dat stuntelig wezentje mens overgelaten. Zelfs het werk van de prostituees moet eraan geloven, zij nemen het over. Niet zon ordinaire opblaaspoppen waar sommige mensen zich nu van bedienen, nee een prestatie waar zelfs de meest professionele Thaise niet tegen op kan.De titel van dit artikel was overigens: Een maîtresse vol motoren.
Alleen één puntje is vandaag nog altijd een reuze probleem, geeft de auteur toe. Het blijkt dat tot vandaag de conversatie van en met de robot één pot ellende is. De allereenvoudigste chatsessie mondt steevast uit in de ridiculiteit. Er zijn er die zeggen dat conversatie met een robot nooit wat wordt.
Daar moet ik wel bij opmerken dat bij een hoop van mijn seksegenoten een gesprek daarbij helemaal niet hoeft . Verloren tijd en verloren moeite vinden ze dat.
Niet dat ik zo graag 110 zou worden, maar alleen daarvoor zou ik nog eens graag 25 jaar extra krijgen, dan zpou mij dat vooral benieuwen.
Nu, dit weekend weer de Europabeker die voor de zoveelste keer in Spanje blijft, in Madrid dan nog. Finale was een stadsderby (zoiets als den Antwerp tegen den Beerschot)
Wat spijt het mij geen Spanjaard te zijn, hoor ik u denken....
Ze hebben er daar een jaar lang naar toegeleefd die Spanjaarden met een kleine korte onderbreking rond 15 mei 2011 toen diezelfde Spanjaarden even afgeleid werden voor een spontane politieke beweging PODEMOS = Yes we can
. De politieke onvrede over de Spaanse politiek was ineens zo groot dat "ze" en masse de straten en pleinen optrokken (260.000 roependen en dansenden en drinkenden in Madrid alleen) Nu moet het gedaan zijn met dat corrupte parlement en nog corruptere regering
Toen in een internatioanle enquête gevraagd werd welke quotering op een schaal van 1 tot 10zij gaven aan hun bestel dan kregen de politici (van alle partijen samen) 1,9 op 10 en het parlement 3,4 en de rechterlijke macht moest het doen met 3,7.
Die bezetting van die pleinen duurde welgeteld veertioen dagen, toen wist men dat het weer tijd was voor de serieuze zaken: het voetbal. PODEMOS was goed voor een onverwacht feestje.
En jawel hoor, het loonde: gisteravond de beker mooi veilig gesteld binnen de Madrileense muren.
En maandagmorgen kunnen die gasten gewoon doorgaan met feesten want de werkloosheid tussen 20 en 24 jarigen in dat Bekerland blijft mooi boven de 50%
Lang geleden dat ik nog zo opgewonden raakte van "goed nieuws"
Gisteren op de radio gehoord dat verschillende grote touroperators, reisorganisaties en promotoren deze week "vierklauwens" de helft van hun reservaties voor de rondgetoeterde Rode Duivelsgekte in Brazilië hebben moeten annuleren. Ook die veiligheidscursus (om die Rio-hoeren af te houden) werd afgelast. De vraag die deerlijk tegenvalt.
Allez zeg, voor een prikje (2000) drie matches van de Duivels meepikken en de tijd daartussen naadloos aaneen kunnen zuipen. Supporters kunnen toch onredelijk zijn.
Nee dus, ingelegde vliegtuigen, afgehuurde hotels afgezegd, en de voor-ingekochte tickets teruggestuurd. Staart tussen de lompe benen.
Gesundes Volksempfinden noem ik dat. Iedereen Duivel, ja, maar dan met een Stella op de Oude Markt in Leuven, of thuis in de zetel. Of no Duivel at all.
Wat ik nu zo opwekkend vind aan dat nieuws?
1. Iedereen is toch niet gek, zoals ik aanvankelijk vreesde.
2. En vooral de bevestiging dat die marketingstrategen, die reclame boeren, die voetbalbondbazen, die sportreporters en al die andere moneymakers ons niet eender wat door de strot geduwd krijgen. Welke middelen ze ook inzetten.
Goed zo, Jan Modaal. Zet de chips en de cola al maar klaar voor die eerste match tegen.... tegen wie nu ook weer? Ah ja, maandag tegen Luxemburg. Of anders de laatste training in Genk.
ja, ze hebben een slechte naam bij de iets hoger opgeleide elite. Zo'n one liners zeggen niets en ze versimpelen een ingewikkeld probleem tot één vinnig bekkende zinsnede.
Laat de Rijken de Crisis betalen....
Een Pak Friet of een Portie Couscous....
Probleem is niet de Vergrijzing maar de Verbruining.... dat soort werk.
En toch "doen ze het zo goed" in ieder publiek debat. Negen keer op tien heb je de lachers op je kant. En wat het ergste is, je kunt er niet zo een, twee, drie op repliceren, tenzij met een andere one liner die net het tegengestelde voorhoudt.
Merk je nu tijdens die overdaad aan confrontaties tussen politieke kopstukken. Gooi er een stevige one liner tussen en het is wat het publiek meeneemt. Jij wordt als "winnaar" genoemd.
Nu is het echt ambetante (ik kan dat dialectwoord echt niet missen) aan one liners is dat ze altijd een grond van waarheid bevatten. Dat heb je ook met gemeenplaatsen zoals :'t is allemaal niet meer gelijk vroeger.... Ga daar maar eens tegenaan staan.
Ik snij dit onderwerp aan, met in mijn hoofd een bijzonder forse one liner waarmee ik, als ik heel eerlijk ben, niet anders kan dan mee instemmen.
Het gaat over het verschil tussen LINKSE en RECHTSE mensen
LINKS staat voor afgunst, RECHTS staat voor egoïsme
Kopenhagen, Songfestival, een vrouw met een uitdagende zwarte baard wint met een onnozel liedje. Uit Oostenrijk dan nog. Conchita Wurst.
Wat doen ze ons toch aan? Alweer die anonieme ZE.
In mijn aanvoelen (je hoeft me dus niet te volgen) is dat hier een kwaadwillige aanslag op mijn spontane denk- en gevoelswereld.
Maar samen met miljoenen andere goedmenende, weldenkende mensen worden wij, kijkend naar zon onnozel Songfestival, gedwongen (geforceerd) te denken: nee nee, vrouw met baard moet ook kunnen. Ik reageer fout,in naam van mijn absolute aanhankelijkheid aan het principe van non discriminatie heeft de LGBT gemeenschap (onthoud die afkorting: LesbianGayBisexualTransgender) daar recht op. Desnoods door middel van regelrechte provocatie vraagt Conchita ons gewoon Conchita te mogen zijn.
Ik kan het niet aanzien, ik kan het zelfsniet bedenken,maar ik voel me heel de tijd verplicht mezelf in te prenten: nee jongen, dat is normaal, jouw natuurlijke weerstand is ziekelijk. Doe er iets aan.
Is het u ook al opgevallen dat je zo goed als elke dag hoort dat het vandaag de DAG is van . en dan krijg je een exotische lijst van dingen waarvan ooit iemand dacht: daar moeten we zo nodig een "de dag van..." voor opzetten.
De dag van de chronische pijn in de kuiten of dag van de zoet zure sauzen of dag van de chiwawa, niemand mag iets tekort komen. Het zijn er zoveel geworden dat we vandaag per dag meerdere "Dagen van.." moeten vieren. Hou het maar bij.
En toch wil ik er absoluut nog één dag van bij. De laatste dan. Ik weet zelfs al de datum waarop ik dat wil laten vieren: 27 juli.
En waarom 27 juli? Ik citeer een stukje uit het boek van Bart Verheyen Geschiedenis onder de guillotine (Vantilt, 176 blz., 17.89)
Onder massale belangstelling betrad Maximilien de Robespierre op 27 juli 1794 het schavot op wat toen nog Place de la Revolution heette. Dik verband verborg de schotwonde die hij de vorige dag had opgelopen en die een deel van zijn kaak verbrijzeld had. De beul wilde het risico niet lopen dat het mes door de lagen verband zou worden afgeremd. Nadat hij Robespierre in horinzontale positie had gedwongen, trok hij het daarom met een ferme ruk van diens gezicht. Een langgerekte gil volgde. Direct erna kwam de valbijl met een doffe klap neer.
Robespierre : goed voor 17.000 doodvonnissen tussen 1793 en 1794. Het aantal slachtoffers geraamd op 100.000.Alles in naam van de Liberté, Egalité, Fraternité. "Een langgerekte gil en een doffe klap" en meer moet dat niet zijn. Uitgevoerde doodstraf? Ja dan maar.
En wat gaan we die 27 juli dan juist vieren?
Dag van "het Loontje dat hoe dan ook, ooit om zijn Boontje komt".
Is dat nu niet in strijd met mijn zo vaak herhaalde ode aan het mededogen, eerste onder alle deugden? Alweer, ja dan maar, maar (alle soorten) boeven mogen, na de afschaffing van de hel, toch niet zomaar wegkomen.
(voor de jargon amateurs) Dag van de U.R. dat staat voor Dag van de ULTIEMERevanche, Rechtzetting, Rekenschap, Rechtvaardigheid, Regeling en nog zo wat Ren .
Mijn Dag wordt gesponsord door het Internationaal Hof van Justitie in Den Haag.
Als er echt helemaal niks meer is op TV, dan vind ik nog altijd soelaas in een of ander natuurprogramma. Natuurlijk zijn er daar ook van soorten. Vorige week, op uitstap met de biologiepaus van Vlaanderen, Dirk Draulans. Altijd boeiend verhaal, nooit banaal, en hij kan het zo aantrekkelijk brengen. De Jeroen Meus van de biologie zeg maar.
Vorige week gingen we met Dirk mee op ganzenjacht. Eerst het verhaal van de exoten in de natuur: inwijkelingen die gewoon de macht overpakken en het lokale evenwicht grondig overhoop zetten. Dus weg ermee.
Het geval met de Canadese gazen. Een regelrecht plaag. Dus zeggen de echte natuurbeheerders, met de dood in het hart: wij (de mens dus) moeten ingrijpen. Die mooie ganzen hokken samen op gigantische slaapplaatsen en daar gaan we ze pakken om nadien te euthanaseren (een voor een, een spuitje plus een kort gesprekje). Dirk wilde dat, evenzeer met een gebroken hart van dichtbij meemaken. Met enkele kanos werden de ganzen in een fuik gedreven en toen was het snel gebeurd. Niemand voelde zich er goed bij, maar T.I.N.A, no alternative.
Dus .
Exoten, zeg maar ongewenste inwijkelingen die de lokale biotoop overhoop halen, TINA, ingrijpen en verdelgen. Het moet om erger te voorkomen.
Mijn moeilijke vraag:
waarom verzoenen we ons daarmee in het planten- en het dierenrijk (met de dood in het hart weliswaar) en waarom is dat zo'n gruwelijk taboe in het mensenrijk? Waarom niet bij een aardbeving in een armoezaaiersland of bij een gezonken veerbootramp in een (veel te veel) miljoenenstad ergens diep in Azië? Waarom niet op Lapeduza?
Nogal simpel stupid: omdat mensen geen ganzen zijn. Natuurlijk. Maar wat is dan het existentiële verschil tussen een mens en een Canadese gans? En hier moeten wij onontkoombaar overschakelen op de metafysica, een domein waarop niets te bewijzen valt, enkel maar te geloven. Niks wetenschap . Dus toch maar metafysica, als ons dat toevallig goed uitkomt?
Nee, lieve bezoeker, spring niet uit uw vel, ik ben niet zot geworden. En toch blijf ik het een moeilijke vraag vinden.
Als een niet te bedwingen overbevolking ECHT het ultieme wereldprobleem is en we het met een paar serieuze wereldoorlogen niet meer bijhouden .?
