Al bladerend stootte ik op een stukje dat ik schreef in november 2007. Ik heb het zelf met genoegen herlezen. De kracht van het bijwoord Eigenlijk. Ook toen "bezeten van taal" Mag ik het jou als tussendoortje aanbieden? OPUS1932 jaargang 2007.
Eigenlijk
Ik wil het over de geloofwaardigheid van woorden hebben.
Stel: Ik wil aan een dame mijn liefde verklaren. Nu zijn woorden erg volatiel en ik sta wel voor een probleem, stel dat ik het meen met die verliefdheid, hoe ga ik dat geloofwaardig maken?
die situatie dus.
Natuurlijk zijn er in dit geval andere methoden dan talige communicatie. Er is zelfs nogal wat keus in die omstandigheden.
Zo kan ik haar direct fysiek te lijf gaan (bespringen) in de hoop dat ze mijn hormonale bokkensprongen voor liefde neemt. Quod non waarschijnlijk als ze voor 10 cent verstand heeft.
Ik kan haar ook een heel dure ring kopen of zoiets en dan zou ze het wel moeten geloven. Maar dan lijkt het er toch sterk op dat ik mijn geloofwaardigheid koop. En overigens: liefde noch geloofwaardigheid zijn een koopwaar.
Ik kan een aria onder haar balkon gaan zingen, maar deze Romeo-truc is definitief uit de mode. Dat zijn intussen truccen van de foor geworden. Dus ook niet.
Rest dus alleen nog de gepaste talige communicatie. De aanspraak van de lichaamstaal laten we even buiten beschouwing omdat die niet altijd even eenduidig is. Wat betekenen blozen of een staande erectie? Nee, ik moet het gezegd krijgen, met mijn eigen mond en woorden.
Dus sla ik mijn privé Van Dale open onder het trefwoord Liefdesverklaring. En dan is er keus tussen:
-mag ik u mijn liefde verklaren?Helabas, we staan hier niet in de opera hé man.
-ik bemin u (of je of jou), maar dat komt recht uit Conscience
-probeer eens met: ik hou van u (of je, of jou), maar daar hebben Stijn Meuris en Noordkaap al een liedje mee gemaakt, dus cliché
-ik ben verliefd op jou, dan riskeer je het antwoord et alors ?
-ik ben dol (gek) op jou¸ ja maar een kind weet dat zon gekte overgaat
-ik zie u (o, of o zo) graag: klinkt al beter, maar t is zo goedkoop, het ligt iets te gemakkelijk in een Vlaamse mond.
-Dan kun je nog overschakelen op het Frans of het Engels of het Duits, maar zolang BHV (2007!) niet goed geregeld is zou ik bij het Vlaams blijven, het is geen moment om een teken van zwakte te tonen. Onverwijld.
Tot nu toe dus nog geen 100% voldoening gevende aanspraak voor mijn liefdesdrang.
De oplossing komt van een onnozel bijwoord. Je mag nog elk van de bovenstaande aanspraken gebruiken maar zet er gewoon EIGENLIJK voor. (geen synoniem van feitelijk!)
Eigenlijk, (korte pauze liefst) zie ik u graag(klemtoon op zie) BINGO!
Een machtig bijwoord dat eigenlijk. Wat voegt dat toe aan mijn platte rechtuit rechtaan bewering?
Eigenlijk connoteert een hele gedachtegang. Je zegt met dat ene woord: kijk, ik voelde al wel zoiets, ik wist zelf niet goed wat het was, maar nu, op dit eigenste moment, dringt het tot mij door, dat het wel eens zou kunnen dat ik u graag zie. Je suggereert dat je er daar ter plekke zelf met je neus wordt opgedrukt, dit is geen ingestudeerd nummertje, ik zeg nu echt wat in mij op dit ogenblik opkomt. En een positieve respons van uwentwege zou in deze stand van zaken wel helpen.
Dat zit allemaal in dat onnozele eigenlijk.
Ga in volgende zinnetjes maar eens na wat eigenlijk aan die gezegden als bijbedenksel toevoegt:
-Eigenlijk moest ik je nu op staande voet ontslaan(maar ik doe het niet)
-Eigenlijk, over wat zijn wij nu bezig? (onnozelheid, stop ermee)
-Eigenlijk is het zot dat ik hier nog mee doorga. (maar ik ga toch nog even door)
-Eigenlijk moesten ze niet alleen de islam maar alle godsdiensten buiten de wet stellen. (ik geloof zelf niet wat ik zeg, ik wil alleen maar effect maken)
-Eigenlijk kun je mijn kloten kussen.(ik mag er niet aan denken dat ze..)
En neem nu maar in elk van die zinnetjes dat eigenlijk weg. Dat is een totaal ander verhaal.
Enkele dagen geleden zag ik na lange tijd een oude verwant terug, noemen we de man Stany (geen gelijkenis met enige levende persoon). Stany is Antwerpenaar maar is meer dan 50 jaar geleden getrouwd in Arlon en is dus 90% Waal, alhoewel hij zich steevast Lorrain blijft noemen. In de jaren zestig heeft hij nog heftig gaan manifesteren om de Vlaamse televisie op het Franstalige net te krijgen. De duizenden militairen die toen in Arlon woonden en leefden hadden de Vlaamse televisie noch de radio binnen hun bereik. Een actie die toe succes heeft gehad.
Nu was Stany, zo vertelde hij me, onderste boven van wat hij gans toevallig op een Vlaamse post (VIER) had gezien. Als ik naar zijn uitleg luisterde was hij bij Geubels en de Belgen terecht gekomen. Stany kon gewoon zijn oren niet geloofden dat een dergelijke aaneenrijging van platitudes en onbeschoftheden in Vlaanderen vandaag nog het scherm haalde en dat een afgeladen zaal met schijnbaar normale mensen daarbij krom ging van het gieren. Neem het van mij aan, verzekerde Stany mij, maar dit soort van primaire lolbroekerij zou vandaag in Wallonië nooit het scherm halen. Waarom is die titel dan zo misleidend, moet dat eigenlijk niet Geubels en de Vlamingen zijn. Not in my name.? Einde citaat.
en zeggen dat die gast bangelijk geestig kan zijn...
En gisteravond heb ik onze wereldberoemde kaalerd weer eens bezig gezien over de Belgen en hun dieren. En toegegeven dat gaat 40 minuten lang (gelukkig hier is er onderbreking voor pub) over niets, NIETS anders dan stront, kak, pis, poeppen, afrukken, lul en foef (en nu smeek ik echt om excuus voor deze woorden) maar daar komt de humor van Geubels dus op neer.
En inderdaad dat publiek is op zich het beschouwen waard. Fatsoenlijke mensen op eerste (en wellicht tweede) zicht, maar dat zij het elementairste residu van iets wat op pudeur lijkt zijn kwijtgespeeld in hun grote BMWs dat is voor mij Het Verdriet van Vlaanderen.
En ik geloof Stany dat iets dergelijks bij onze Franstalige landgenoten niet zou gepikt worden. Niet dat "over die dingen" niet kan of mag gelachen worden, maar het gaat mij tegen dat aller platste taalgebruik. Misschien dat Franstaligen een voorsprong hebben door hun verwantschap met de typisch Franse piquanterie waar men er al eeuwenlang in slaagt de grofste inhoud te verpakken in een onberispelijk en niets-aan-de-handsFrans. Het woord suggereren is hier, in dat milieu dan, duidelijk nog niet uitgevonden.
Til ik te zwaar? Geen stront aan de knikker? Mijn kleinzieligheid? Ouwe lul?
Oké, maar dan verschillen we duidelijk van mening. We gaan mekaar niet onthoofden, maar samenleven wordt wel heel moeilijk.
En... sorry Stany dat wij dat hier zomaar laten gebeuren.
Ach ja, dat TV-nieuws van 30-09, had nog meer vrolijks in petto.
Zo vertelde Martine, met een van smart vertrokken gezicht, dat de IS niet enkel een religieuze maar ook een culturele zuivering uitvoert. Waarbij, bijv. in Molsul, eeuwenoud cultureel erfgoed als teken van afgoderij wordt vernietigd. In één adem, alsof het nog niet genoeg was, krijgen we in retro de beelden uit Timboektoe in Mali waar de Jihadisten in 2011 de universiteitsbibliotheek, inclusief duizenden unieke manuscripten in brand staken. Er blijven er amper 10.487 over, zo zei een getulbande Immam. We zien de arme man met een bakje vol verkoolde resten van die cultuurschatten voor hem in het woestijnzand.10.487 is al wat ons rest.
Ik vind 10487 nog veel om te bestuderen. Die Koerdische vluchtelingen hebben minder over
nog10.487 over
Voel je ook de dubbelhartigheid die zich hier voordoet?
Men zou willen dat een en ander op gelijke voet in het nieuws kwam. En ervaren. Ons, nee MIJN brein heeft het daar even moeilijk mee. Stel dat die 10.487 er nu 100.487 waren, zouden we er dan over 10 jaar in Afrika of in het Midden Oosten beter aan toe zijn? En toch was het dat wat de bazin van de Unesco, madame Irina Bokova, ons kwam voorhouden. Dit is een onmogelijk in te schatten verlies.
En de Leuvense Campuskrant van deze week kent er ook wat van. A la une en op pagina 02 lees ik: Vondst zeldzaam dodenmasker voedt nieuwe theorie. Een klein mirakel. Zo noemt egyptoloog Marleen De Meyer haar vondst van een dodenmasker dit voorjaar. De Onderzoeksgroep Egyptologie doet al sinds 2002 opgravingen in Dayr al-Barsha in Egypte, waar zich honderden rotsgraven uit het late Oude Rijk (2300-200 voor Christus) bevinden, maar zon goed geconserveerd dodenmasker waren ze nooit eerder tegengekomen.
Een nieuwe theorie. Allo .
Ik denk dan, maar dat is een héél onheuse gedachte, Stel dat de kleine Johan Sebastian Bach in het najaar 1688 op driejarige leeftijd al spelend onder een boerenkar was terecht gekomen . zou de wereld vandaag er dan nog vele malen slechter aan toe zijn? Hoeveel slechter? En dan bedenken hoeveel boerenkarren er in de geschiedenis over potentiële J.S.Bach-en gereden zijn ? Daar hoor je niets van.
Maar ja, ik ben beschaamd dat ik dat allemaal denk, Ik moet wel een heel pervers brein hebben. Ik heb mijn brein ook niet zelf mogen kiezen. Maar ik troost me: wij, de mensensoort dus, zijn de enigen die hiervan last kunnen hebben. Geen hond of geen sprinkhaan die iets van doen heeft met een soortgenoot van 5000 jaar geleden.
Ofwel geven de mens zijn ziel en zijn superieure status terug.
Ik zou eens graag met mijn bezoekers een overweging maken omtrent de vraag : wat doen wij onszelf toch aan? En waarom dan toch? Ik verklaar mij nader.
Vandaag 30 september, 19 uur Nieuws op TV1, Martine Tanghe in haar gewone vertrouwde doen (komt blijkbaar geen sleet op).
Maar mensen, wat al ellende strooit die Martine in een half uur over ons heen. Als uitsmijter Rudi Vranckx, die er met de grootste moeite in geslaagd is (dank u Rudy, wat zouden we zonder u?) een Koerdisch vluchtelingenkamp op de Turks Syrische grens binnen te komen om ons eerste hands, en direct met de gruwelijkste gruwel in te peperen. IS brrrrrrr.... Kindjes, kop af. Vlak nadien vindt Amnesty het nodig het Lampeduzza drama nog eens overvloedig in beeld te brengen, en dat wij daar absoluut iets moeten aan doen. Ik? Iets aan doen? Of het Sharia proces in Antwerpen met een gloriërende mijnheer Bontinck in zijn neo-BV Status, of de modder in de straten van Montpellier waar het maar blijft regenen, en nu raken de Belgische appelen weer niet verkocht, allemaal appelen kopen, en de Belg heeft de vijfde zwaarste ecologische voetafdruk van de wereld, we doen het vreselijk slecht enz
En dan het slotitem: één op de drie Belgen kampt met emotionele pijn, angsten, slapeloosheid, burn out en het wordt alsmaar erger met onze geestelijke gezondheid. Op de vraag naar een verklaring: de spanning, de stress, de angst voor de toekomst, de crisis enz.
Waarom komt Martine Tanghe (c.s.) niet op de eerste rij in dat lijstje?. Wie kan na zon nieuwsuitzending nog ongestoord een pintje uit de frigo nemen en overschakelen op een debiel spelletje met blonde dellen bij VTM?
Nu onze gezamenlijke overweging. Gewoon een aantal vragen beantwoorden. A QUOI BON tout ça? Waarom moeten wij dat allemaal met die regelmaat en met die heftigheid annex bij ons avondmaal ondergaan? . Waarom zit ik telkens weer om zeven uur gelaarsd en gespoord klaar voor Martine? Word ik er beter van als ik dat allemaal zo direct op mijn lever krijg? En vooral: wat kan ik er hier en nu aan verhelpen? Wat is dan de bedoeling? Cui Bono?
En dan zwijgen we nog van de waarheid. Hoe zit het nu allemaal juist in elkaar?Wat is de agenda achter elk nieuwspunt? Waarom riskeert die Vranckx letterlijk zijn kop. Ik vraag toch niks? En uw moeder dan, Rudy?
En nogmaals: waarom, als het wel of niet tonen geen fluit verandert aan de situatie? Spelen ze (we) op onze sensatiezucht? Is het dat wat ons in de armen van Martine duwt. Lage instincten? Collectief ramptoerisme?
En wat gedacht als we nu eens niet meer keken, of hoogstens één keer per week? Onszelf op dieet zetten. Zouden we dan al niet één probleem echt aangepakt hebben: de belabberde emotionele gezondheid van de Vlaming?
Dit was overigens de echte reden toen ik besloot geen krant meer te kopen. Na lectuur van een doordeweekse weekendkrant was is ook telkens een halve dag onder de voet.
Informatie? Mijn botten.
Een alternatief?
Het nieuws op RTV, de Mechelse lokale zender. Over een te lang opgebroken straat in Katelijne Waver. Zeker weten.
en nog eentje, opgediept uit Vrij Nederland oktober 1997
IN het Teatro Palazino in Milaan, van waaruit in de jaren '70 Dario Fo (Nobelprijs Lit. 1997) opereerde met zijn Nuova Scena, hing bij de stencilmachine een bordje "Maak geen rommel. De rijd die je nodig hebt om iets te zoeken, kun je niet besteden aan de klassenstrijd."
Mistero Buffo
Het heeft spijtig genoeg niet mogen baten. Misschien toch nog teveel rommel bij de stencilmachine? Het zit soms in de kleine dingen.
Soms heb ik toch wel eens een goede inval, vind ik nu zelf. Zoals begin van deze zomer bijvoorbeeld.
Ik leguit. Zoals jullie weten lees ik amper een krant.Laat staan dat ik een abonnement zou hebben. Ik heb slechts één abonnement op één tijdschrift, het u inmiddels welbekendeAmsterdamse blad, dat ik wekelijks van kaft tot kaft doorlees.En dat is erg tijdrovend, weet ik. Het blokkeert al uw andere interesses.
Welnu, eind mei kreeg ik deze goede inval: ik besloot gebruik te maken van de mogelijkheid om mijn abonnement naar believen een periode op te schorten. Volle zomer bijvoorbeeld. Dus mailde ik dat ik wenste mijn abonnement te onderbreken van 1 juni tot 20 september. Een sabbattrimester.
En zo kwam, in volle vakantie, een zee van alternatieve leestijd vrij. En daar heb ik royaal van geprofiteerd want ik was al maanden niet meer toe aan een serieus boek. Maar nu viel vorige week het Amsterdamse blad opnieuw in mijn bus. Blij weerzien natuurlijk met een vertrouwde oude bekende. En meteen ook consternatie.
Een bangelijk verhaal op de cover:Over ons digitale leven. De toekomst van het werk als mensen zonder pardon door een machine of een software pakket vervangen worden.En meer in het bijzonder: het is deze keer het middendat uit de Europese arbeidsmarkt zalwegvallen. In het niets of in een hopeloze vlucht vooruit in het voor eigen rekening beginnen. In Nederland heet dat een ZZP-er, een zelfstandige zonder personeel.Nederland telt vandaag 800.000 ZZP-ers, een toename van 45% in 10 jaar. Een grote camouflageoperatie voor witte boorden armoede.Zo goed als geen enkel succesberoep van dit ogenblik wordt ontzien. En het is slechts een begin.
De ZZp-er in beeld gebracht.
Twee bedenkingen van De Groene:
De kloof tussen haves en not haves zal nog maar eens groter worden, De winsten van de nieuwe technologische boom verdwijnen grotendeels in de zakken van de slimme investeerder, terwijl steeds meer mensen overbodig worden. En de politiek staat erbij en jawel.
Tweede vaststelling: dedoor niets nog gehinderde rooftocht van het SPRINKHAANKAPITALISME. De ontiegelijke massas geld die zich ophopen in die mondiale financiële centra en die zich als een regelrechte sprinkhanenplaag op de gehele samenleving storten. Alles leeg vreten en hop naar de volgende prooi. Door niets of niemand nog één strobreed in de weg gelegd. Wie keek nog op toen de Eurocommissaris voor Financiën perse een Brit moest zijn? Zo had de City beslist. En zo geschiedde.
Nieuwe editie Van Dale.
Die moet direct het lemma MACHThelemaal herschrijven.En meteen ook maar de definitie van democratie. En als ze dan toch bezig zijn: de begrippen flexibiliteit en adaptief vermogen. En nog het belangrijkst: het begrip zekerheid. Maar hopelijk niet het concept gelukkig zijn.
Komaan Van Dale, begin er aan voor een robot het in jouw plaats doet.
Jan Terlouw (1931) in Buitenhof 29-09 aan tafel bij ¨Paul Witteman
83 jaar rustige intelligentie
"Neem aan dat de Twijfel de voornaamste drive van de wetenschap is.
Zodra we iets zeker weten stopt de vooruitgang. Dat blijft waar in alle omstandigheden".
Voeg ik eraan toe: En dat is wel dé kwetsbaarste zijde van elk soort formele religie. Met zo'n God is het Einde Verhaal.
Terwijl het verhaal natuurlijk nooit eindigt Men kan de wereld niet stoppen en eraf stappen.
Helaas. Pindakaas
Maar let op en maak weer plaats voor de passende twijfel:
Is dat wel zo? Is het niet eerder zo dat steeds weer, voor zwaar malafide personen, de relgie een ideale smoes is om simpele mensen te mobiliseren om hun eigen agenda te realiseren?
U zegt het, mijnheer Terlouw: het is allemaal hartstikke complex. En daaraan past dan weer geen twijfel.
Nog eens een woord uitpluizen. Deze keer beklijven. Daar zit de stam kleven in, blijven plakken, maar het is eigen lijk meer. Het is blijven plakken en binnendringen om er nooit meer uit te gaan.
Dingen, gebeurtenissen, ontmoetingen die beklijfden (het zal toch niet bekleven zijn zeker?) we kennen ze allemaal.
Een voorbeeld.
Onder zware druk van mijn twee dochters ben ik deze week op Net Gemist Els Dottermans gaan opzoeken. Alleen Elvis blijft bestaan van 19 september. Ge-wel-di-ge TV op Canvas. Haast u dus als je het ook wilt meemaken, want Net Gemist bewaart die dingen niet in der eeuwigheid.
Op een bepaald moment tikt Els een fragment aan uit de voor mij beste, nee, meest beklijvende film aller tijden: Het Italiaanse familie-epos uit 2003 Il Meglio Gioventu van Marco Tullio Giordana. Een filmepos dat 6 uur (ZES uur) duurt, en ik ben het drie keer gaan zien. En nu vraagt Els dus een fragment van enkele minuten uit die zes uur. Het is de passage waar de mama perse naar de plaats wilt gaan waar haar lieveling probleemzoon Matteo suïcide heeft gepleegd. Hij spong over een balkon op een troosteloze binnenkoer van een Milanese woonblok.
dat is dus de scène in kwestie
Ik zag die scène dus nog eens terug. IJzingwekkend. Maar het beklijvende zit hem in het feit dat ik elke geste, elk woord, elke mimiek van die scène zo kon voorspellen. Zo zwaar zit die film in mijn neuronen. Een hoogstandje van je geheugen? Nee dus, die film zit integraal in mijn genen. Dat is biochemie.
Eerlijk gezegd, ik heb zo geen vijf gelijkwaardige beklijvende ervaringen. Maar dit is er een.
En, tussen haakjes, alweer een uitdrukking van Els die bleef plakken: "de krater die een zelfmoord achterlaat"....
Haar broer, jawel. Een "krater".... Weet jij wat een krater is? Dat.
"verdorvenheid, vooral ontaarding van de gevoelens en driften zodat men behagen schept in de dingen die men afschuwelijk vindt".
Een mond vol.
Je kan er zich niets bij voorstellen? Dan best een pakkend voorbeeld geven.
Het Laatste Nieuws 16 september: de Sportkrant (in een lettertype dat normaal voorbehouden is voor de ontploffing van DOEL VIJF)
WEEKLOON VAN RUIM 25.000 Eden Harard (23) Een opwaardering van een prestatiegericht topcontract bij Chelsea
Jawel, dat is dan perversiteit in de letterlijke betekenis.
niets menselijks is die jongen vreemd.
Moeten we het dien Hazard kwalijk nemen? Bijlange niet. Ziedeens hoe'n ideale vader.
Moeten we het Chelsea kwalijk nemen? Die sprinkhaan kapitalist voert hier gewoon zijn nummertje op .
Wie is er dan de pervers? de superlatieven aaneenreigende journalist, en (sorry) ook de man op de tribunes die "behagen schept in de dingen die men afschuwelikjk vindt"
Zo leer je omgaan met taal.
Volgende keer hebben we het over OBSCEEN. (mijnheer Dufour, maak u klaar)
In mijn tijd was dat Monopoly of Mens erger je niet. Of Cluedo of Rummikub.
of
Nu is er de BULLSHIT BINGO
Bullshit Bingo,
Voor dit spel is er nodig een belangrijke vergadering over een belangrijk onderwerp met belangrijke mensen (heel graag professoren) die er het belangrijke woord voeren.
Aan de deelnemers wordt gevraagd telkens hij/zij het gebruik van nietszeggende woorden of uitdrukkingen hoort, dit discreet op zijn scoreblad te noteren.
Zodra een deelnemer vijf BULLSHIT woorden op zijn scoreblad heeft mag de gelukkige rechtspringen en "BULLSHIT" roepen. Dan wint hij/zij die manche. Wie eerst drie manches scoort wint het spel.
Bedoeling is dat er ook een Nationale Bullshit Federatie (NBF) wordt opgericht waar de resulaten worden bijgehouden en ook de records worden genoteerd. Het wordt dan een spannend concours tussen de verschillende sectoren zoals: politiek, sociale sector, economie, marketing, management, filosfie, theologie, cultuur, media, ecologie, geneeskunde, psychologie, climate change, UFO's enz. Enfin iedereen is kanidaat BULLSHIT deelnemer.
Alleen wordt de SPORT principieel van deelname uitgesloten omdat elke verdere concurrentie slechts over de tweede plaats gaat.
alweer een iets te lange post, maar het is zo'n spannend verhaal dat ik het niet korter kan maken, dus... als je de moed hebt...
Heeft u zich al eens laten verleiden tot het invullen van zon "Tevredenheidstest"waartoe men u permail uitnodigt?
Vijftien minuutjes van uw tijd, meer vragen we niet, gewoon om onze diensten nog verder te perfectioneren.
Wel, ik heb in een onbegrijpelijke toestand van zwakte me laten verleiden tot zon vijftien minuutjes van mijn tijd. Met name aan een TEVREDENHEIDSTESTvan TELENET.
TELENET, geen woord kwaad van Telenet, is graag geïnformeerd omtrent de appreciatie van zijn diensten door zijn cliënteel.Ik zou daar ook benieuw naar zijn: doen wij het goed in hun ogen.
En dus een TEVREDENHEISTEST per mail. Dat doen ze niet zelf , dat wordt geoutsourced aan een gespecialiseerde firma, in dit geval IPSOS dat met zijn logo mee bovenaan de test staat. Rappekes eens gaan Googlennaar Ipsos. Dat is in geen geval een kleine jongen, Europese speler met veel tatatataaa en Engelse woorden,en voor Telenet is het beste amper goed genoeg. Dus IPSOS .
Ik heb me dus in die IPSOS testbegeven.
Ik begin met mijn conclusie: de man of de vrouw die erin slaagt deze test tot het einde in te vullen, daar maak ik mij zwaar zorgen over. Die man is zwaar autist. Obsessief gestoord.. Ik stortte in na de 28ste vraag.
Ik verklaar mij nader.
Gewoon een bloemlezing doorheen de vragen: - Hoe tevreden bent u van de diensten van Telenet>>keuze van 1 tot 5 - Zou jij Telenet aanbevelen aan vrienden kennissen >>keuze van 1 tot 10 - Zou jij zelf, indien je opnieuw moest kiezen, weer voor Telenet kiezen >>keuze 1 tot 5- - Zou jij bereid zijn meer te betalen voor Telenet dan voor een concurrent>> keuze 1 tot 4 - Heeft u het gevoel dat u voldoende geïnformeerd bent over aanbod Telenet>> keuze 1 tot 5 - Zou jij overwegen in de nabije toekomst weg te gaan bij Telenet>> keuze 1 tot 5 - En als je zou overstappen naar wie zou je dan overstappen >> keuze uit 7 plus vakje nog andere - En als je zou overstappen waarom zou je dan overstappenHier moet je een tekst schrijven
En dan volgen nog product per product dezelfde vragen met telkens die schalen van 1 tot 10
Om horendol te komen.
En dat blijft maar komen.Zou je, en indien je zou, zou je dan, en waarom zou je dan, en indien je niet zou enz ? En altijd die schaal van 1 tot 5 of 10? Ze leggen dat uit dat je in die 10 keuzes ruimte krijgt voor de nuances die je in je antwoord wilt leggen.
Van nuance gesproken.
Ik blijf erbij dat in dit soort enquêtes ik NOOIT de optie vind van het antwoord dat ik wil geven. Dat varieert van:dat hangt er van af, de ene dag wel de andere niet, mij nog nooit de vraag gesteld, geen flauw idee, dat vind ik totaal irrelevant, dat interesseert mij geen bal, ik vind dit een onnozele vraag, , ik krijg de indruk dat jullie serieus met mijn k.... aan het spelen zijn .. En ik mag alleen kiezen tussen 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 .
Ik ben gestopt maar blijf natuurlijk met wat vragen.
Hoeveel zou IPSOS voor zoiets factureren?Wat mag dat kosten? Heeft zo'n IPSOS boy al ooit eens zelf zo'n test tot het einde doorgemaakt?
En als TELENET nu eens zijn tarieven verlaagde met het bedrag van die factuur? (tevredenheid zeker 9) En ik zou dan doodgraag ook eens dat eindrapport lezen wat die IPSOSmannen bij de factuur voegen Zeker een vuistdik boek op glans papier uitpuilend van verblindende diagrammen en grafieken. En vooral wat die Telenet gasten daar dan mee aanvangen.
bijv. "Ons onderzoek wijst uit dat 13,86 % van de bevraagde (autisten) zou naar Mobistar gaan als ze zouden besluiten te veranderen." En dan? Of: uit ons onderzoek blijkt duidelijk (zie grafieken achteraan) dat slechts 6,34% een 8 (redelijk ontevreden) invult op de vraag upperdepup. .
dat soort werk
Het doet medenken aan een grapje uit mijn jeugd waar ik toen vreselijk kon om lachen. Ook een enquête. Lust uw broer choco Ik heb geen broer Maar als je een broer zou hebben, zou die dan choco lusten
Daar doet het sterk aan denken. Toch benieuwd naar de prijs van de diensten van zon befaamd onderzoeksbureau. Dan begin ik er ook een.
Zijn we nu collectief ZOT geworden? uw antwoord graag op een schaal van 1>10 ; 1 gewoon zot 2 zotter 3 nog zotter 4 zorgelijk zot enz....
Ik heb al jaren, ergens onderaan in een kleerkast, een grote schoenendoos staan waarin ik alles deponeer waar ik niet direct weet wat mee aan te vangen, maar wat ik te kostbaar vind om zomaar weg te gooien.
Ik ga daar regelmatig eens wat in rommelen.
Als kennismaking twee (oude) quotes van Rik Torfs
1. Over de vorige paus zei rector Rik
Soms heb ik de indruk dat de paus te geleerd is om slim, en te cerebraal is om warm te zijn.
2. twee misvattingen over rijk en arm
En onthouden dat armoede geen deugd is net zomin als rijkdom een misdrijf is.
Ik denk dat je met deze twee citaten voldoende denkstof hebt om de rest van de week door te komen. Of aan de toog het gesprek "eens op iets anders" te brengen.
Nee natuurlijk, jij bent als bezoeker van OPUS1932 zelf slim genoeg. En toch ik kan het niet laten. Een waarschuwing dus. Meer niet.
Ik krijg in ieder geval de kriebels van de geijkte uitdrukking in 101 contexten: (overvloedig) wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen en plots dooft bij iedereen elke aanzet tot het fronsen van de wenkbrauwen. Ja als overvloedig wetenschappelijk onderzoek het aantoont wie ben ik dan? Het lijkt wel een toverformule.
En nooit iemand die nog even doorvraagt: welk onderzoek, wie waren die onderzoekers, wat is daar juist onderzocht, in welke context, en is er dan geen onderzoek dat het tegengestelde aantoont (hoogstwaarschijnlijk wel) en vooral: wie betaalde (kocht) het onderzoek?
Ik stel bij mezelf vast, uit mijn onderzoek blijkt dus, dat ik de meeste van de onderwerpen voor mijn Blog bijeenscharrel tussen droom en wakker worden. In mijn soestijd.
Niet alleen mijn Blog teert daarop, maar ik ondervind dat ik in die toestand bijzonder creatief kan zijn. Ik los dus nogal wat problemen op in horizontale houding. En het gebeurt dat ik klaar wakker kom en opsta om mijn creatieve invallen op te schrijven.
Eigenlijk weten we bitter weinig over onze breinactiviteiten tijdens onze hele en halve slaap. Natuurlijk dat daar hopen onderzoek en experimenten zijn rond gebeurd, maar het brein van een wakkere bewuste mens is al zon kluwen, laat staan het brein van een slechte slaper.
Zo krijg ik van Walter, altijd diezelfde Walter, een artikel uit de De Redactie van de VRT/Wetenschap, met als titel: Ons brein is in onze slaap actiever dan we denken. Een Britse en een Franse onderzoeker zijn er in geslaagd een proefpersoon (een proefslaper dus) bepaalde eenvoudige opdrachten te doen uitvoeren en konden via de scanner dan merken dat dat behoorlijk verliep. Bijv. een klasseringopdracht tussen echte en verzonnen woorden.
nu gaan we het weten zie...
Ik denk dat je met zulke resultaten heel voorzichtig moet zijn. En dat je dus best even bij jezelf nagaat hoe het bij jou verloopt. Eerstehands.
Ik heb wat dat betreft volgende ervaringen: (zonder de minste wetenschappelijke pretentie)
1. Het fenomeen incubatie is zeker geen fantasietje. Ik vermoed dat dit gewoon het onderbewustzijn (en dan niet in de betekenis van Freud) is dat tijdens de slaap een updating maakt. Vast staat dat als wij in onze kindertijd iets van buiten moesten leren (meestal was dat een catechismusvraag)dat er echt niet meer bij kon, het volstond die catechismus onder je hoofdkussen te leggen, en jawelhet zat er s morgens stevig in.
2. Ik weet uit ervaring dat ik in een droom heel veel kan wat in werkelijkheid uitgesloten is (al lopend vliegen of piano spelen op een keukentafel) maar dat, als ik in mijn droom een tekst wil lezen, dat dit nooit lukt. Ik herken de tekens niet.
3. Mijn grootmoeder zei me dat een wekker een overbodige luxe was. Je moest gewoon, net voor het slapen gaan, een klein gebed tot de heilige Sinte Michiel zeggen dat als volgt ging Heilige Sinte Michiel, bewaar mijn hart en mijne ziel, kom mij wekken niet te vroeg en niet te slaat, maar als de klok zeven uren slaat.Bij mij werkte dat zo goed dat ik na zon gebed gewoon tien keer tijdens de nacht wakker werd (de sluimerende ongelovige in mij?). Tot vandaag nog doe ik geen oog dicht als ik op een bepaald uur MOET wakker worden ook als ik twee gsms heb ingesteld om me te wekken.
4. En om het nog even met Freud oneens te zijn: ik geloof geen zier van elke soort Traumdeutung, uitleggen van dromen. Ze vinden het uit waar je bijstaat. Zoals met elke zo goed als elke uitleg achteraf.
5. En om met een filosofisch piekertje af te sluiten:denk jij dat je jezelf blijft tijdens je dromen?Hou ik tijdens mijn slaap/mijn droom mijn slecht karakter? Mijn strijdend flamingantisme of mijn ritselmentaliteit?Het zijn toch MIJN dromen. IK droom.Of zijn er dan twee ikken: een wakkere en een dromende?
Ik ga er eens goed op letten. En hou u verder op de hoogte van mijn onderzoek.