Zo moet het dus niet Vandaag las ik een bericht op de website van De Telegraaf over het feit dat vrouwen zich niet weten te kleden voor kantoor. Ze gaan vaak gekleed in weinig verhullende rokjes, slippers of diep uitgesneden shirtjes. Volgens een aantal Britse journalisten weten vrouwen niet meer waar de grens ligt. Lastig hé, grenzen (her) kennen als je zelf mag bepalen waar ze liggen.
Veel vrouwen verschijnen op het werk in een outfit die ze ook dragen als ze uitgaan of op vakantie gaan. Dat hun kledingstijl een groot effect heeft op hoe anderen hen zien dat vergeten ze voor het gemak even. Korte rokjes en een diepe decolletés geven je geen zelfverzekerde indruk, eerder een sletterige, vertelt journaliste Maureen Rice.
Is het echt zo moeilijk om een fatsoenlijke jurk (of rok), nette schoenen en een passend shirtje/overhemd uit de kast te pakken? Blijkbaar zijn we massaal vergeten dat er bepaalde dresscodes zijn voor op je werk. De dresscode voor begrafenissen zijn we ook al helemaal vergeten. Het lijkt wel een cultuurprobleem!
Op je werk draag je fatsoenlijke kleding waarmee je een goede indruk maakt en andere werknemers niet uitdaagt, op begrafenissen draag je onopvallende zwarte kleding uit respect voor de overledene. Vrijetijdskleding, de naam zegt het al, is in beide gevallen zeer ongepast. Zo moeilijk is dat toch niet?
Bron De Dagelijkse Standaard (niet te verwarren met De Standaer/Le Standaer)
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Het mag gerust eens wat anders zijn, hé? Het oog wil ook wat, net zoals een uitstekend en smakelijk gerecht op je bord er liefst ook uitstekend uitziet. Of is dit een te sterke sexistische opmerking? Zeg niet dat U liever een gestalte in burka rond U hebt. De gulden middenweg zal wel de oplossing zijn.
Och, etiquette (in alle omstandigheden) is inderdaad een moeilijke opgave. En over goede smaak kan men urenlang doorzueren.
De oplossing? Vingerspitzengefühl en commerciële feeling! Wat ergerlijk is in de ene omgeving, kan omzet-bevorderend werken in de andere .Voorbeeld: in de dagelijkse praktijk van een accountant zijn de contacten met zo wat iedere notaris in de omgeving gesneden koek. De keuze van de notaris is immers het domein van de klant. Notarissen zijn niet altijd vlotte jongens of meisjes of even mede-werkzaam. Amaai! Zoals ze zogezegd hun eigen terrein bewaakten! Zo was er één uitzondering op die regel, en dat was Notaris D. in Z , maar de goede man is al jaren geleden gaan feesten hierboven. Jovialiteit te koop. Beroepsbekwaamheid nog veel meer. Iedere akte vond plaats bij een lekker glaasje,terwijl het secretaresje de voorlezing moest doen. Notaris leunde dan achterover in zijn zetel, luisterde met gesloten ogen naar het werk van zijn helpers, en corrigeerde waar nodig, of gaf de nodige uitleg. Het feest begon van voor de eerste woorden van de voorlezing konden uitgesproken worden. De dame werd uitgenodigd om, rechtstaande naast hem, met gevoel te beginnen aan haar taak, met de woorden :En laat maar eens goed zien wat ge zoal in huis hebt .Zo dubbelzinnig als mar kon! Want het charmante dingetje was zowat het evenbeeld van bijgaande foto Notaris tevreden, cliënt gelukkig! Iedere correctie moest zij aanbrengen, gebogen over de immense schrijftafel .De rekening moest nooit contant betaald worden. Die volgde altijd achteraf met de facteur. Maar die was altijd goed gepeperd. Was begot nog goed voor de populariteit!
Is het te verwonderen, dat de studie van Notaris X goed floreerde? En dat hij menig accountant met nieuwe cliënten aantrok die desnoods de cliënt beïnvloedden als deze twijfelachtig was over de vrije keuze van een Notaris?
En de savoir-vivre hierin? Wel, moeilijk om zeggen. Maar de toestand paste perfect bij het beeld van die man. Perfect commercieel en toch oer-degelijk! Hij was een alom gerespecteerd burger en een gelukkig huisvader. Ik weet zeker dat hij Hierboven rustig verder doet in eeuwigheid, met een gevleugeld engeltje naast hem, terwijl Ons Heer glunderend toekijkt .
Kop in de krant vandaag: 60% van alle politieagenten heeft geen plezier meer in hun werk, en maar liefst 40% overweegt een andere baan te zoeken. Ik ben diep onder de indruk. Mag ik voorstellen voor de gebruikelijke oplossing te kiezen, waar de koddebeiers naar hengelen? Een grote zak geld uiteraard. Een hele grote zak. De blauwe struikrovers willen graag mee delen in de buit. Wat ze nu vangen is niet voldoende.
Kijk, dat is oogsten wat je zelf gezaaid hebt. Want waar ik al die bromsnorren niet over hoor klagen is het feit dat ze tijdens alle bezuinigingen van de diverse kabinetten vrijwel altijd buiten schot bleven. Meestal kregen ze er zelf wat extra's bij. Omdat ze het zo zwaar hebben. Geen loonsverhoging, dat valt niet te verkopen tijdens een bezuinigingsronde. Maar een extra toeslag voor gevaarlijk of onregelmatig werk.
Verder hoor ik de agenten zeuren dat ze niet de waardering krijgen waarop ze menen recht te hebben. Pardon? Waardering krijg je als je je werk goed doet. Komt vanzelf. Als mensen je met de nek aankijken zal dat ergens door komen. Misschien vanwege het fanatisme waarmee de dienders gemakkelijke bonnetjes pennen? Een fietser die zonder licht fietst is een zware terrorist, nietwaar? Of iemand 's nachts om 3 uur een prent voor 5 km te hard rijden geven. Dat komt de verkeersveiligheid zeker ten goede. Of zou het misschien komen door de nonchalance waarmee agenten proberen aangifte te ontmoedigen? Heeft geen zin mevrouwtje. Als u echt wilt (zucht) dan nemen we uw aangifte wel op, maar dat is meer voor de statistieken. Dat een agent voor die paar centen die hij verdient niet bereid is om zijn leven te riskeren, is begrijpelijk. Dus laat je iemand rustig doodmartelen in afwachting van versterking. Zo begrijpelijk dat die koddebeiers hoogst waarschijnlijk alleen hadden ingegrepen als omstanders probeerden met geweld de deur te forceren om het arme slachtoffer z'n leven te redden. Omstanders die dat onbetaald doen, gewoon uit medemenselijkheid.
Kijk, dat zijn zaken die de burgers raken. Erg leuk om modieus medeburger in uniform te spelen, maar dat is niet iets waar de gewone burger op zit te wachten. Alleen GroenLinks en de PvdA waar deze domme reclamekreet ongetwijfeld vandaan kwam. Het feit dat iemand een uniform draagt zet hem of haar per definitie apart van de andere burgers. Of dat nou een politie- of postbode-uniform is.
De gewone burger verwacht dat hij veilig over straat kan lopen. Dat kan al decennia niet meer. Ik herinner me nog dat de eerste koopavonden ingevoerd werden. Dat was echt leuk. Maar voor mij was de lol er heel snel vanaf. Mijn leeftijdsgenoten en iets ouder misbruikten die avonden om eens flink de beest uit te hangen. Mensen pesten, kijken hoever ze konden gaan. De politie? Die stond er bij en keek er naar. Alsof ze beren broodjes zagen smeren. Dat was eind jaren 70, dus de politie doet al een knap lange tijd haar werk niet naar behoren.
Iets later gaf de politie de strijd tegen de soft-drugs op. Dat was dweilen met de kraan open. Men kon veel beter die capaciteit inzetten in de strijd tegen hard-drugs. Goed idee, maar ook die strijd is faliekant verloren. Je kunt op 98% van alle middelbare scholen in Nederland alle bestaande hard-drugs kopen. Het enige wat veel beter is geworden is de administratie van de politie. Wat vroeger door een oude hoofdagent gedaan werd, daar is nu een volledig stafbureau voor.
De misdaad gaat omlaag. Niet omdat er minder misdrijven gepleegd worden, maar meer omdat mensen minder aangifte verrichten. En tevens omdat agenten mensen gewoon adviseren om het maar niet te doen. Zo kan ik ook mijn statistieken verbeteren.
De ene keer dat ik zelf aangifte deed, vele jaren geleden, bladerde een agent door een voorbeeldenboek, zocht een passend model aangifte op en tikte met twee vingertjes het verhaaltje langzaam over. Op mijn aangifte is nooit enige respons of reactie gekomen. Dus ook toen was het percentage opgeloste misdrijven in één cijfer uit te drukken. Je zou zeggen dat met de huidige IT-techniek zo'n aangifte die toen een half uur, drie kwartier in beslag nam binnen 3 minuten klaar moet zijn. Open Word, zoek een geschikte template, vul de blanke vakjes in, printen, en klaar is Bromsnor. Niets is minder waar. Als je al aangifte (dom!) wilt doen, dan moet dat op afspraak gebeuren en je mag er snel een halve dag voor uittrekken. Die afspraak? Schikt het u, volgend jaar eind december? We hebben dan een gaatje voor u. Rond middernacht bij volle maan op onze dependance in Nergenshuizen.
De straatagent verschuilt zich achter zijn meerderen. Zijn meerderen achter de korpsleiding. De korpsleiding achter de beleidsmakers. De beleidsmakers achter de politiek. De politiek achter het gebrek aan agenten. Het gebrek aan agenten achter gebrek aan gastarbeiders nazaten. Die achter te weinig respek. Te weinig respek achter de straatagent, en zo draait het multikulcircus verder.
Oh, de korpsleiding. Dat is een verhaal apart. De laatste aanwinst, hoofdcommissaris Sitalsing, begon zijn uitspraak dat journalisten betere onderzoekers zijn dan zijn eigen afdeling recherche. Als je zo al begint, hoe ga je dan eindigen?
We hebben nog nooit zoveel politie gehad, met zoveel bevoegdheden. Hoe meer politie en hoe meer bevoegdheden, hoe belabberder ze functioneren. Het lijken wel bontkraagjes. Zet er 1 neer, en je hebt nergens last van. Zet er 10 bij elkaar en je denkt dat je in Gaza zit. Of bij de politie: dat je bij een vakbondsvergadering zit.
Sorry, maar ik heb dus niet veel goede woorden over voor de politie. Ik ben evenzeer onder de indruk van het vertrek van 40% van de politie als 33% van de allochtonen. Gewoon doen. Laat zien dat je een vent bent. Als het je niet bevalt, gewoon vertrekken. Ben beslist niet bang dat ze dat gaan doen. Politieagenten hebben een dijk van een salaris met baangarantie tot ver in het volgende geologische tijdperk en allochtonen roepen bij het minste of geringste dat ze vertrekken. Deden ze dat maar eens.
In beide gevallen heb ik een simpel advies: Respect, heren, dat moet je verdienen! Daar moet je dan wel wat voor doen.
H. Numan
Reageren? Surf naar het Pim Fortuyn Forum. Dat doet U best door zelf Het Vrije Volk bij Uw faborietste favorieten te plakken. De dag begint pas als U HVV doorbladerd zult hebben!
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Nog een uitzonderlijke keer een integrale overname uit HVV. Deze keer omdat ik het guitige er van goed wil laten doordringen door herhaald teruglezen. Want weet U : de herhaling is de moeder van de wijsheid .
Wie heeft gelijk? De Heer H.Nunman, of Oom Agent?
Wel, laten we zeggen, dat er tussen elk koren, ook veel kaf steekt. Maar dat de vis begint te stinken aan de kop ..Waarmee ik bedoel : wie het schientje past, die moet het aantrekken : de politie-leiding, die in hoofdzaak politiek benoemd is en niet op basis van bekwaamheid of ervaring, In ons Apenland is het niet beter : daar komt de hoogste politie-leiding te pas en te onpas in opspraak, ofwel door hun eigen examen te vervalsen, ofwel dat van hun maîtresses. Ze worden zelfs geschorst en voor het gerecht gebracht voor het vervalsen van proces-verbalen Het is geen wonder als de korpsoversten van onze grote steden, Brussel, Antwerpen, Gent, op de lappen gaan in de rosse buurten, in gezelschap van hun respectievelijke burgemeesters .
Dat zijn dan de toppen van de ijsbergen die het korps overspoelen. De samenleving is verzuurd.
Diagnose? Particratie. De machtsblokken binnen de kleurpartijen.
Remedie : nieuwe politieke ideeën aan de macht/ In NL Geert Wilders, en in VL het Vlaams Belang.
Uitvoerders: ieder stemgerechtigde, in de beslotenheid van het stemhokje, waar gestemd wordt met papier en potlood, en niet met vervalst computers
En laat ons, de overtuigden, om de liefde Gods niet wachten om dit uit te bazuinen tot er weer eens een verkiezigsstrijd losbarst. Want om te oogsten moet er eerst gezaaid worden. Tussen nu en dan is dus de zaaitijd. Laten wij niet naar voor komen met slogans, wachtwoorden en marsmuziek. Het graan dat moet ontkiemen bestaat uit inhoudelijke argumenten. In de zin van de oproep van Vlaanderen Vlagt² van een paar dagen geleden:
Laten we ophouden met de Franstaligen en de Walen met alle zonden van Israêl te overladen
en onze energie niet verspillen aan het bestrijden van de verkeerde vijand.
Di Rupo, Mangain, Reynders, Milquet, Onckelinckx, Flahaut, Michel, Demotte, Daerden... zijn verkozen door Walen en/of Franstalige Brusselaars en het is hun verdomde plicht de belangen van die kiezers te verdedigen.
En zij doen dat schitterend!
Het zijn raspolitici en schitterende strategen die er in slagen met zes man en een paardenkop het Mexicaanse leger van de Vlaamse politiekers uit elkaar en van het veld te spelen.
ALLES, maar dan ook ALLES wat wij hen verwijten is gebeurd met medeweten en dus met medeverantwoordelijkheid en medeplichtigheid van alle Vlaamse ministers in de opeenvolgende regeringen.
De in Nederland opgeleide 'polderimam', die geen radicale ideeën heeft en goed Nederlands spreekt, komt in veel moskeeën niet aan de bak, omdat de oudere moskeebezoekers te conservatief zijn.
Wel werk bij overheid De vijf imams die zijn afgestudeerd aan de Vrije Universiteit in Amsterdam werken inmiddels voor de overheid, en niet voor een moskee: ze zijn geestelijk verzorger in een gevangenis of in het leger. Ook op Hogeschool In Holland wordt volgens Trouw erkend dat de afgestudeerde imams waarschijnlijk niet kunnen rekenen op een aanstelling in een moskee. Dat zegt Driss El Boujouffi van de Unie van Marokkaanse moslimorganisaties in Nederland (Ummon) vandaag in dagblad Trouw. Om radicalisering tegen te gaan en integratie onder moslims te bevorderen, wil het kabinet af van de uit het buitenland gehaalde imam.
Te duur Aan verschillende hogescholen en universiteiten zijn daarom imamopleidingen gestart. Maar imams met een Nederlands diploma zullen niet zomaar worden aangesteld door een moskeebestuur, schrijft de krant. De afgestudeerde imams zouden te duur zijn voor de vaak armlastige moskeeën. Bovendien zou de oudere generatie moskeebezoekers helemaal geen Nederlandstalige imam willen.
Belemmerend 'Het conservatisme van de eerste generatie, die in het verleden blijft hangen, werkt belemmerend,' zegt Boujouffi. Jongerenimam Yassin Elforkani zegt dat dit slechts een deel van de weerstand is die de polderimams zullen ontmoeten: 'Taalfoutjes, het gebrek aan kennis van de Nederlandse imams: daar gaan heel veel moskeebezoekers doorheen prikken.'
De immam mag niet te begrijpen zijn dat begrijpt U toch?!
Kijk, nu zeggen ze het zelf : in de moskee wordt de vertegenwoordiger van een vreemde mogendheid aan het woord gelaten, in een vreemde taal, alleen begrijpelijk voor de eigen aanhangers Onder de dekmantel van een godsdienstige sekte die vreedzaam komt luisteren naar de zalvende woorden van hun leider, vergadderen ze evengoed om daarnaast te kunnen samenzweren.
Kunt U zich voorstellen, dat een groep Christenen hetzelfde zou doen in een moslimland? Vergaderen in de geheimzinnige beslotenheid van een kerk, verboden voor ongelovigen, en waar een taal gesproken wordt die alleen de gelovigen begrijpen .En van daar uit geïndoctrineerde militanten zou uitsturen voor militaire trainingskampen in verre landen? Dat de muzelmanse Overheiden deze priesters zou betalen, zoals onze Overheden doen met al die imams?Dat daar verkondigd wordt zoveel mogelijk te blijven vegeteren in de sociale vangnetten, zodat de Overheden het zo lastig mogelijk zouden krijgen om de boel drijvende te houden?
Vreemdelingenhaat? Eigen schuld, dikke bult! Ze doen er alles aan om ons schrik aan te jagen. Want dat is een onderdeel van hun strategie Straat-oproer, gewelddadigheid, criminaliteit Vreemde cultuur. En de wereldverbeteraars slikken dat!
Dit is de tweede 'eenmalige' regularisatie sinds 1999, dus waarom zou er geen derde komen? Bovendien zal dit verhaal zich herhalen, tenzij de regering ook bereid is tot andere ondersteunende maatregelen, om een duurzame lokale verankering in de illegaliteit te voorkomen.
Dirk Vanheule mist omvattend migratiebeleid van federale regering, en vreest cyclische regularisatie. Vanheule doceert migratierecht aan de Universiteit Antwerpen.
Na een maandenlange patsituatie kwam de regering-Van Rompuy in het weekend met een akkoord over het regularisatiedossier. Volgens Dirk Vanheule blijven veel vragen onbeantwoord. 'De instructie brengt geen alomvattend en innovatief humanitair migratiebeleid. Regularisaties dreigen een cyclisch gebeuren te worden.'
De invulling van het federale regeerakkoord over de verblijfsregularisatie van vreemdelingen is er. Zij neemt de vorm aan van een 'instructie' in plaats van de inmiddels negatief beladen term 'rondzendbrief'. Inhoudelijk doet zij hetzelfde: zij legt de principes vast die de federale overheid zal hanteren bij de behandeling van verblijfsaanvragen van al in België verblijvende vreemdelingen.
Brengt deze instructie de langverwachte klaarheid in het duister? Een eenduidige visie op het migratie- en regularisatiebeleid vindt men in deze technische tekst niet terug. Sommige maatregelen zijn permanent, terwijl andere beperkt zijn tot personen die op een bepaald ogenblik in het verleden al in België verbleven. Voor de zeer diverse groep van 'sans papiers' - gaande van de onwettig verblijvende migrant die hier enkele maanden is, tot de afgewezen asielzoeker die hier al jaren verblijft - brengt de instructie geen alomvattend en innovatief humanitair migratiebeleid. Wat voorligt dreigt daarentegen regularisaties tot een cyclisch gebeuren te maken. Het is bovendien de vraag of deze instructie de zekerheid brengt waar velen de voorbije maanden naar snakten.
Meer transparantie Toegegeven, de instructie bevordert de transparantie van het migratiebeleid door de bevestiging van een aantal bestaande praktijken. Zo kunnen asielzoekers die op de vlucht zijn voor vervolging bij het langdurig aanslepen van de asielprocedure voor de asielinstanties een gewone verblijfsmachtiging krijgen van de minister. Ook de regularisatie van bepaalde vormen van gezinshereniging in overeenstemming met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens of het Kinderrechtenverdrag, is in wezen niet innovatief.
Het meest ophefmakend zijn echter de passages over de vreemdelingen 'met een duurzame lokale verankering in België' die in de periode van 15 september tot 15 december in een eenmalige procedure een aanvraag kunnen indienen. Deze procedure staat in de eerste plaats open voor vreemdelingen die minstens vijf jaar ononderbroken in België verblijven en die voor 18 maart 2008 een wettig verblijf hadden of een geloofwaardige poging ondernamen om dat wettig verblijf te bekomen, en in de tweede plaats voor vreemdelingen met een ononderbroken verblijf sinds 31 maart 2007 die een arbeidscontract voorleggen, op basis waarvan zij een arbeidskaart kunnen bekomen. De vermelding van deze data moet aanvragen door vreemdelingen die voordien niet in België verbleven uitsluiten, en zo een aanzuigeffect als gevolg van het regeerakkoord vermijden.
Beide categorieën moeten bovendien duurzame lokale verankering bewijzen aan de hand van een geheel van feitelijke elementen: sociale banden in België en de schoolloopbaan en inburgering van de kinderen, kennis van een van de landstalen of alfabetiseringscursussen, werkverleden, werkbereidheid en jobkwalificaties en -competenties, uitzicht op werk en/of voorziening in het eigen levensonderhoud.
Met het criterium van de duurzame lokale verankering organiseert de instructie zeker geen algemeen pardon voor al wie op dit ogenblik onwettig in België vertoeft. Zij is beperkt tot personen die al langer onwettig in België verblijven, geen gevaar vormen voor de openbare orde en geen manifeste fraude hebben gepleegd. Maar dit akkoord doet wel de logica van de verblijfswetgeving - wie illegaal verblijft moet vertrekken en kan uit dat illegale verblijf geen rechten halen - wijken voor een vaststelling en de daarmee verbonden humanitaire bekommernis: na verloop van drie tot vier jaar wordt het, omwille van de inbedding van hun sociale en economische leven hier, moeilijk om deze personen nog naar hun land van herkomst te doen terugkeren. Door hun verblijf in België verder te gedogen, zo kun je redeneren, heeft de overheid zélf oogluikend de verankering mogelijk gemaakt. Diezelfde redenering geldt minder ten aanzien van wie hier 2,5 jaar verbleef en uitzicht heeft op arbeid, zonder dat als voorwaarde ooit een wettig verblijf is gesteld. Het economische argument van de (toekomstige legale) tewerkstelling en van de zelfredzaamheid behaalt hier de overhand.
Geen definitieve oplossing Er is geen reden om aan te nemen dat deze situaties zich in de toekomst niet opnieuw zullen voordoen. Een belangrijke tekortkoming van het bereikte akkoord ligt in het feit dat het slechts één aspect van het migratiebeleid (regularisatie) regelt, maar andere vragen (in het bijzonder het verwijderingsbeleid), onbeantwoord laat. Vreemdelingen die nu niet aan de voorwaarden voldoen, zullen later een ononderbroken verblijf van 5 of 2,5 jaar opbouwen en zullen hetzelfde argument inroepen, dat duurzame verankering de bovenhand moet krijgen. De waarschuwing aan hun adres dat dit een eenmalige regularisatie is en dat zij dus niet meer in aanmerking zullen komen, maakt weinig indruk. Dit is de tweede 'eenmalige' regularisatie sinds 1999, dus waarom zou er geen derde komen? Bovendien zal dit verhaal zich herhalen, tenzij de regering ook bereid is tot andere ondersteunende maatregelen om een duurzame lokale verankering in de illegaliteit te voorkomen. Een grondige herziening van onder meer de complexe verblijfswetgeving, het tijdrovende administratieve vergunningen- en beslissingenstelsel dat voor zowel de overheid als de vreemdeling nefast werkt en het weinig performante verwijderingsbeleid dringt zich op. Zoniet zullen we over een aantal jaar opnieuw geconfronteerd worden met het falen van het immigratiebeleid dat niet kan opwegen tegen de humanitair precaire situatie van de vreemdeling die toch in het land verbleef.
Daarbij moet men zich ook geen illusies maken. Zelfs met het meest efficiënte immigratiestelsel denkbaar in een democratische rechtsstaat, zullen er steeds vreemdelingen voor langere tijd onwettig in het land blijven en op een gegeven moment een duurzame verankering laten gelden. De huidige instructie biedt geen oplossing voor hun situatie. Het staat de minister echter vrij om ook in hun geval op basis van zijn discretionaire bevoegdheid hun verblijf te regulariseren. Voor de geloofwaardigheid van een immigratiebeleid mag deze groep evenwel niet uitgroeien tot een structurele vorm van migratie.
Dubbelzinnige criteria Tweede heikel punt van de instructie: de concrete invulling van de 'duurzame lokale verankering'. Of de genoemde criteria meer zekerheid verschaffen is twijfelachtig. Volgens de instructie mag de minister zich niet laten leiden door één factor, het relatieve gewicht van elk van de factoren is evenwel onduidelijk. Kwantificering van deze criteria is moeilijk. De discussies over het puntensysteem in een eerder voorstel hebben dit bewezen. Maar de compromisoplossing die nu voorligt laat een invulling volgens twee onderscheiden visies op migratie mogelijk. Door meer de nadruk te leggen op sociale banden en inburgering, is er sprake van een sociale regularisatie: de vreemdeling verwerft opnieuw een wettige verblijfsstatus en de daaraan gekoppelde toegang tot sociale rechten. Legt men de nadruk op het uitzicht op werk, dan gaat het om economische regularisatie waardoor de vreemdeling kan worden ingeschakeld in het economische leven. Deze vormen van regularisatie komen overeen met onderscheiden visies op migratie (humanitaire dan wel economische) en, zo men wil, visies op de rol van de staat. De instructie maakt niet duidelijk voor welke visie de federale regering staat, als er al consensus over die visie bestaat. Hierdoor wordt de concrete invulling overgelaten aan de minister, met alle onvoorspelbaarheid van dien.
De instructie zal in het veld ook tot ontgoocheling leiden. Wie niet het vereiste ononderbroken verblijf heeft, mist de zekerheid van regularisatie. Hij of zij kan nog hooguit een beroep doen op de discretionaire bevoegdheid van de minister. Het blijft een open vraag of de minister die bevoegdheid nog zal uitoefenen buiten de gevallen bepaald in de instructie. Het laat zich raden dat ook deze vreemdelingen, in de hoop dat een aanvraag uiteindelijk toch iets zal opleveren, een aanvraag zullen indienen. Dat grote aantallen aanvragen de efficiënte afhandeling van de regularisatiedossiers niet ten goede komen, behoeft geen duiding. Het belooft een overdrukke regularisatieherfst te worden.
Overgenomen bij De Morgen
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Veel is niet genoeg. Dat is in een paar woorden, de korte inhoud van dit artikel. Het vat meteen ook de stelling samen, van al wat zich progressief noemt : onder de mom van medelijden zo snel zoveel mogelijk vreemdelingen naar hier lokken. Om ter dienen als goed vetgemest kiesvee voor de franscouillons .
Met welke bedoeling nog?
Het gekleurd Vlaanderen van de 21e Eeuw realiseren. Ge moet maar durven! Ze zeggen het zelf! In de hoop dat niemand verder doordenkt Die kleurenrijkdom zal ongetwijfeld en stoemelings bereikt worden, met als gevolg dat er meteen geen Vlaanderen meer is, maar een lappendeken van naast elkaar levende volksstammen. En een terugval van vele eeuwen cultuur.
En het zijn de pipos lijk de auteur van dit tijdsdocument die er prat op gaan, dat zoiets achter onze rug, kan gebeuren.
Natuurlijk heeft God geen kathedralen, gezangen, liturgische gewaden en glasramen nodig. God is niet méér aanwezig in een kathedraal of een tempel dan gewoon op straat. Als onze ziel leeg blijft, dan zijn wij zelfs op de heilige berg Tabor of in de kathedraal van Chartres niet dichter bij God dan op de begane grond in een nieuwe verkaveling. De enige plaats waar we God werkelijk kunnen ontmoeten is in het diepste van onze ziel. Maar om onze ziel terug te vinden moeten wij ons kunnen los- maken uit de beslommeringen, de denkpatronen en de grauwheid van de gewone seculiere wereld. Wij moeten een sacrale ruimte vinden, of bouwen, om daar tot inkeer te kunnen komen, om ons open te kunnen stellen voor die goddelijke aanwezigheid vanbinnen. De joden, de protestanten en de Getuigen van Jehova vinden dat wij ka- tholieken gevaarlijk dicht bij afgodenverering en beeldencultus staan als wij bidden voor een kruisbeeld met de lijdende Christus, voor een Mariabeeldje, een kerststalletje of een icoon. Dat beeld is toch niet goddelijk? Natuurlijk niet, maar het helpt wel om onze rusteloze gedachten af te leiden van het gewoel van de wereld, en om ons te concentreren op iets sacraals. Het raakt een diepere, prelogische, pre-moderne symbolische laag van onze ziel, die anders misschien altijd onbewust blijft sluimeren, zonder ooit echt te ontwaken. En juist in die duistere laag kunnen we soms een glimp van God opvangen. Zelfs de primitieve mens voelde die behoefte aan een sacrale ruimte - een grot, een heilige berg, een plaats in het woud of diep in de woestijn - een plek waar hij buiten de gewone wereld kon treden en deel hebben aan een hogere, geestelijke werkelijkheid. God is niet meer aanwezig in die sacrale ruimte dan elders, maar daar staan wij meer voor Hem open. God heeft geen kathedralen, tempels of synagogen nodig, en ook geen rituelen en geen offers, maar wij mensen wel. Anders blijven we gevangen in de materiele wereld. Rituelen spreken nog in de oude, bijna vergeten symbolentaal van de ziel, uit de begintijd, toen de menselijke geest alleen met beelden was vervuld en nog niet met woorden. Ja, het christendom is waardeloos als we het alleen in de kerk beleven en er niets van meenemen naar ons gewone leven in de materiële wereld. Maar het geloof kan niet ontkiemen als het niet die afgebakende, sacrale plaatsen heeft, waar het beschermd is tegen het geraas en het gebral en de twisten en de oppervlakkigheden van de buitenwereld. Net zoals je sommige plantjes eerst in een serre moet laten ontkiemen. Pas als ze een beetje uitgegroeid zijn, kun je ze in openlucht in volle grond overplanten. Het is onzin te beweren dat de mens geen sacrale ruimte en geen sacrale rituelen nodig heeft. Er moet een afscheiding zijn tussen de sacrale en de seculiere wereld. Maar laat die afscheiding een poort zijn, geen gesloten muur.
Mystieke bewegingen
Dat het vuur niet bewaard kan blijven zonder de klei, blijkt ook uit de geschiedenis van zovele mystieke en charismatische bewegingen, die voor korte tijd geschitterd hebben en duizenden mensen konden bezielen, omdat zij na een blikseminslag het oorspronkelijke vuur hadden teruggevonden. Een vuur dat helderder en stralender brandde dan de smeulende as die in de officiכle kerk werd bewaard, soms onder een veel te dikke laag klei. Maar die bewegingen waren meestal strovuren. Ze hadden geen structuur, geen filosofie, geen theologie om de mystieke ervaring een plaats te geven, te kaderen en te interpreteren. Sommige mystieke bewegingen werden de facto nieuwe kerken, met een heleboel structurele en materiכle klei. Andere, zoals die van de Heilige Franciscus, kregen een plaats binnen de katholieke kerk, meestal als kloosterorden. Maar geen enkele spirituele beweging is in haar oorspronkelijke, ongestructureerde vorm blijven bestaan, ook niet binnen het jodendom. Zonder het omhulsel van klei dooft het vuur heel snel uit. Zelfs binnen het meest harmonische religieuze systeem zal er altijd een spanningsveld blijven tussen de oorspronkelijke mystieke ervaring van het goddelijke vuur en de structuren, dogma's, interpretaties en leerstellingen waarmee de volgende generaties proberen het vuur te bewaren en te begrijpen. In de geschiedenis van vele katholieke kloosterorden kan men heel goed zien hoe het oorspronkelijke vuur steeds minder helder straalde, hoe de mystieke ervaring van de stichters verbleekte en ver- loren ging, tot er soms alleen nog maar een leeg omhulsel van klei overbleef. En meestal trokken enkele monniken dan weg uit zo' n zielloos klooster om elders, in een ruige, onbewoonde vallei, een nieuwe orde te stichten, met regels die zuiverder en strenger waren. En dan werden de oude, bijna gedoofde sintels weer aangeblazen tot een bezielend, heilig vuur.
De stervende kerk
De klei van de katholieke kerk is in Vlaanderen nog overal zichtbaar, in honderden gebouwen, van kapelletjes tot kloosters en kathedralen. De hardware is er nog. De organisatorische structuren zijn ook nog intact. Maar vele van die gebouwen staan leeg, of er komen nog maar heel weinig gelovigen, en dikwijls zijn dat vooral oudere mensen. De structuren zijn onderbemand, en ook daar ligt de gemiddelde leeftijd angstwekkend hoog. Oudere priesters moeten drie of vier pa- rochies tegelijk onder hun hoede nemen. Er is geen opvolging. Wat is er bijvoorbeeld nog over van de jezuïeten-orde? Het grote sterven is begonnen en het zal niet lang meer duren vóór ook die organisaties doodbloeden, of overgenomen worden door leken die dikwijls alleen nog in naam christelijk zijn, die hoogstens nog een heel oppervlakkige band hebben met het oorspronkelijke vuur. De "Guimardstraat" is daarvan een heel pijnlijk voorbeeld. Er zijn gelukkig uitzonderingen, maar ze zijn allemachtig schaars. En dat zou allemaal nog het ergste niet zijn, als niet ook het vuur begon te doven. Hoe weinig priesters durven nog iets zeggen over de onsterfelijke ziel of het leven na de dood? 0 ja, men leest die frasen nog voor als ze in het evangelie of het epistel staan. Maar men durft ze verder nauwelijks meer verkondigen, zelfs niet met Pasen. De prediking en de catechese zijn verschrompeld tot leringen over het aardse leven. Maar een godsdienst, die naam waardig, moet juist antwoorden geven op de vragen die dat overstijgen. Is er leven na de dood? Is er een hiernamaals? Zullen wij geliefde overledenen terugzien? De kerk zou op al die vragen met een luidkeels "Ja!" moeten antwoorden. Ja, de ziel is onsterfelijk. Ja, de dood is slechts een poort naar een ander bestaan. Ja, dit aardse leven is slechts een overgangsfase. Een belangrijke fase, maar zeker niet het alfa en het omega, zeker niet het einddoel. Het lichaam is klei, de ziel is een onsterfelijk vuur. Maar men durft niet meer ingaan tegen het dogma van het wetenschappelijk materialisme, dat beweert dat vuur helemaal niet bestaat. en dat er alleen klei is ... Net zoals men de katholieke ethiek inzake huwelijk, gezin en seksualiteit niet meer durft verkondigen. Net zoals men geen kritiek durft leveren op de islam. Dat de kerk in Vlaanderen kleiner wordt is niet zo erg. Maar ze wordt steeds tandenlozer, steeds lauwer. Ze durft het vuur niet meer aanblazen.
Geef het vuur door
Toch moet het vuur onder de oppervlakte nog altijd smeulen. De toestand is uiterst ongunstig, maar niet helemaal hopeloos. Paus Johannes Paulus II en de huidige paus Benedictus XVI hebben bij miljoenen jongeren het vuur opnieuw kunnen aanblazen, ondanks het feit dat zij geen enkele toegeving deden/doen aan het moderne materialisme. Ja, waarschijnlijk juist dank zij het feit dat zij geen toegevingen deden. Elk van die mannen stond/staat als een rots in branding. Ze dwongen en dwingen bewondering af, omdat men achter hun woorden het vuur kon voelen. En zowel binnen als buiten de kerk is een schreeuwende behoefte aan spiritualiteit en zingeving. Miljoenen mensen voelen de "godvormige holte" aan - dixit Salman Rushdie - die het materialisme in hun hart heeft achtergelaten. Er is zeker een vruchtbare voedingsbodem voor een christelijke renaissance. Wij zijn geen bisschoppen of curiekardinalen. Wij hebben geen invloed op de structuren en de organisatie. Wij heersen niet over de klei. Maar we kunnen toch een heel klein beetje het vuur doorgeven. In de eerste plaats in ons eigen gezin. Reken er niet op dat de school uw kinderen wel de nodige katholieke bagage zal meegeven. In sommige scholen gebeurt dat nog, maar het is eerder de uitzondering dan de regel. U zult uw kinderen - of eventueel uw kleinkinderen of uw petekinderen - zelf iets van het vuur moeten doorgeven. En als u iets meer wil doen, als u niet bij de pakken wil blijven zitten, geef dan catechese voor vormelingen en plechtige communicanten. In de meeste parochies is er een schreeuwend tekort aan catechisten. Ja, u zult soms compromissen moeten sluiten met opvattingen die tè modern en tè materialistisch zijn. Maar als u het vuur hebt, zult u het kunnen doorgeven. Dat zal de kerk niet redden of het priestertekort niet opvangen. Maar u zult die kinderen op de drempel van hun tienertijd toch iets kunnen vertellen over God, de onsterfelijke ziel en het eeuwige leven. Iets wat ze misschien nog nooit gehoord hebben en later nooit meer zullen horen, ook niet van hun godsdienstleerkrachten. Ja, soms zult u op scepsis en ongeloof en onverschilligheid stoten. Soms zelfs op regelrechte spot. Maar als achter uw woorden het ware vuur voelbaar is, dan zullen zij niet verloren gaan. En zelfs als u maar één ziel kunt redden uit de modder van het materialisme, dan is het nog de moeite waard geweest. Want zoals uit één zaadje een enorme boom kan groeien, zoals één vonk een bosbrand kan ontketenen, zo kan ook het vuur weer doorgegeven worden, van mens tot mens. Het lijkt misschien een hopeloze taak. Kan iets dat zó kleinschalig is een crisis bezweren die een heel continent verziekt? Het lijkt hopeloos. Maar dat is het niet. Het kàn. Tweeduizend jaar geleden is het tenslotte ook zo begonnen.
Uit KORT MANIFEST 171
Digitaliaanse Divers Divergentia
Even stilstaan, onderweg; zou voor vele tijdsgenoten heilzaam kunnen resp. moeten zijn. Men hoeft niet perse katholiek te zijn, om deze tekst te laten doordringen, op een stil moment. En liefst nog vòòr de laatste kerk is omgevormd volgens de nieuwe riten. Niet die van Rome, of Byzantium, maar van Mekka .
Ik hoop, door hierbij Kort Manifest van de Wies Moens Stichting een zetje te geven, alleen een paar mensen te hebben kunnen doen nadenken. Mensen als Lewie Tobback zullen hun schouders ophalen, tenminste zo lang ze in zicht zijn. Anders zoals Kardinaal Van Rompuy zullen begrijpend knikken, maar er stilletjes het hunne van denken. En de echte Kardinaal? Die zal minzaam mompelen dat deze tekst niet aan hem is besteed. Noch aan de zijnen .
Hij zal dus in hoofdzaak bestemd zijn voor de afvalligen, de lauwen en .ongelovigen.
Parels dus voor de zwijnen? Of juist niet?!
PssstBen wel een paar uur zoet geweest met deze tekst in te scannen. Maar het is de moeite geweest bepaalde passages ken ik nu bijna letterlijk uit het hoofd. Al moet ik zeggen reeds vele jaren geleden mijn Plechtige Communie gedaan te hebben.
Pssst II Misschien ben ik onwillekeurig diep beïnvloed door het beeld van klei en vuur, want ik stam uit een steenbakkersfamilie uit het Ieperse .Het is wel van mijn vroegste onthoud, nog uit de oorlogsjaren, dat ik de zondagnamiddag mee mocht met onze Pa naar het briekewerk aanpalend aan ons landje. De brave man had week-end dienst waarschijnlijk, om de viering te bewaken, dwz zeggen dat het vuur diep in het binnenste van de over, niet zou doven. Een vertrouwenskwestie! Ik was toevertrouwd aan grote broer, die mocht helpen om de antraciet, waar nodig, naar binnen te kieperen, schep per schep. Aan een rammelende ketting mocht ik de vele dekseljes omhoog trekken en de half gebogen betonnen vloer was stikheet want we moesten lopen op klaar staande veel te grote klompen voor mijn kindervoetjes.Die zondagnamiddag werden dan achteraf enkele fotos genomen, waar ondergetekende fier als een pauw poseert met de geit, de levende bron van vitaminen voor de familie, het wenen nader dan het lachen, wegens de kapotte knoezels van die klompen. Van dezelfde keer dateert de kostbare familie-foto van ons Vader op zijn paard En nu ik die foto omdraai, zie ik in verbleekte inkt staan maart 1943 De volgende zaterdag was hij gestorven Bezettingsfoutje van maartse buiten bij het invorderen van paarden .Och het is een lang verhaal van repressie en menselijke ellende. Maar klei, en vuur, dat zegt me wel iets .
Op de Andaman-eilanden, voor de kust van Indië, wonen bevolkingsgroepen die al zestigduizend jaar in afzondering leven. Op grond van genetisch onderzoek veronderstelt men dat zij rechtstreeks afstammen van de eerste mensen die zich ooit buiten Afrika vestigden. Er zijn nog zo'n vierhonderd Andamanezen in leven. Ze behoren tot twee verschillende stammen. Hun talen zijn met geen enkele andere bekende taal uit heden of verleden verwant. Maar het vreemdste is dat de Andamanezen, net zoals de pygmeeën van de Akastam, nog steeds geen vuur kunnen maken. Net zoals de oermensen bewaren en vervoeren zij gloeiende sintels en smeulend hout in kleipotten. Dit vuur wordt al duizenden jaren bewaard en oorgegeven, zonder dat het ooit is gedoofd. Er zijn geen vulkanen op de eilanden, dus het vuur is waarschijnlijk afkomstig van branden die zijn ontstaan na blikseminslagen, millennia geleden, lang vóór de iramiden werden gebouwd, lang vóór in Sumerië, de Indusvallei of het huidige China de eerste grondslagen van beschaving werden gelegd. Dat vuur is ouder dan gelijk welk schriftsysteem, gelijk welk gebouw, zelfs ouder dan de primitiefste vormen van landbouw. Maar het is altijd bewaard gebleven. ïThe Book of General Ignorance, Lloyd & Mitchinson, uitg. Faber and Febet; Londen) Er is nog iets zeer merkwaardigs in de cultuur van de Andamanezen: hun oppergod Puluga lijkt heel veel op de God uit de bijbel. Hij is onzichtbaar, eeuwig, onsterfelijk en alwetend. Hij biedt de mensen liefde en troost als zij lijden, maar hij wordt woedend als zij zondi- gen, en als het te erg wordt, straft hij hen door een grote vloedgolf te sturen. Waarschijnlijk is dat het oudste zondvloedverhaal uit de menselijke geschiedenis. De herkenbaarheid daarvan is bijna ontroerend. Die primitieve mensen, die niet eens vuur kunnen maken, hebben misschien altijd al een intuïtieve kennis gehad van de Ene Ware God, lang vóór het christendom en zelfs het judaïsme bestonden, lang vóór Abraham en Echnaton.
Een sinteitje geloof
De beschrijving van die kleipotten met gloeiende sintels waarin het vuur generaties lang wordt doorgegeven, trof mij omdat ze zo'n sterke gelijkenis vertoont met het spirituele vuur dat in het christendom al tweeduizend jaar wordt doorgegeven en in het jodendom nog veel langer. Het vuur is natuurlijk het vuur van de geest, van het geloof, van Jezus en Mozes en Abraham en de profeten. De klei is de kerk. Met de hand geschreven evangelies, boekrollen met de teksten van de Thora, gedrukte bijbels uit de eeuwen na Gutenberg, houten staafkerkjes, wierook, altaren, psalmen, keppeltjes, mijters, tiara's en kathedralen, glasramen, orgels, synagogen, gebedsriemen, religieuze muziek, kruisbeelden en polyfone missen, maar ook de kerkelijk hiërarchie, het rabbinaat, de wetteksten en de theologie, de kerkfabrieken en de parochies ... Het is allemaal klei, bedoeld om het vuur te bewaren en door te geven. Soms lijkt er nog zo weinig over te blijven, alleen maar sintels en gloeiende as. Maar die vonken kunnen opnieuw aangeblazen worden, tot een haardvuur dat ons beschermt tegen de onbarmhartige vrieskou, tot vuur voor de oven met het brood, tot licht in de lampen en de fakkels en de kaarsen, en soms, als het misgaat, tot bosbranden of een vuurstorm die een hele stad verwoest. Het vuur kan niet blijven bestaan zonder het nederige omhulsel van klei. En de klei is nutteloos als er niet minstens nog een sinteitje geloof overblijft. Veel geloof is verloren gegaan omdat mensen het onderscheid tussen de klei en het vuur niet meer begrepen of niet meer wilden begrijpen. Vele religieuze leiders zijn dronken geworden van macht en hoogmoed, omdat zij dachten dat zij greep hadden op het goddelijke of dat zij Gods gezanten of uitverkorenen waren, terwijl zij alleen maar over de klei regeerden. Velen zijn gegrepen door het waanbeeld dat de klei belangrijker was dan het vuur, dat een kerk geleid kon worden als een wereldlijke staat. met legers en beulen, met inquisiteurs, paleizen, hovelingen en de verkoop van aflaten of in de moderne tijd, met subsidies en lippendienst aan de heersende politieke ideologieën. Velen stelden de klei voorop en vergaten het vuur. En soms offerden zij zelfs het vuur op aan de klei.
Eerbied of hybris
Een kind van mijn catechesegroep vroeg me eens waarom er zoveel kunstvoorwerpen in kerken stonden, zoveel goud en zilver. Was dat allemaal wel nodig? Was dat niet helemaal verkeerd? En ik ken ook enkele volwassenen die aan het christendom zijn beginnen twijfelen door de fabelachtige rijkdommen te zien van de Vaticaanse musea en Sinr-Pieters in Rome. Heeft de klei daar het vuur niet verstikt? Niet noodzakelijk. Als het goud en de schilderijen en de marmeren beelden bedoeld zijn om God te eren, om uit te drukken hoe kostbaar en verheven het Heilige voor ons is, om een scheiding aan te brengen tussen de profane en de sacrale wereld, dan is er niets verkeerds mee. Alleen de mooiste kunstwerken kunnen een glimp suggereren van de schoonheid van de spirituele wereld. In die zin zijn ze waarlijk transcendent. Zelfs arme mensen in àlle godsdiensten en àlle culturen hebben de behoefte God of de goden te eren met offers en kostbare geschenken. In Latijns-Amerika moeten priesters soms een beetje op de rem staan. Nee, het is echt niet nodig geld in te zamelen voor nóg een duur Mariabeeld of een nóg grotere monstrans. Wij hebben nu de neiging ons modern materialisme en cynisme te projecteren op het verleden en aan te nemen dat koningen, keizers en pausen alleen kathedralen lieten bouwen en religieuze kunst lieten vervaardigen om hun eigen prestige te vergroten en niet uit eerbied voor God. Dat godsdienst voor hen slechts een instrument was. Dat het hen alleen om de klei van de macht te doen was, en niet om het vuur van het geloof. Ja, machthebbers zijn waarschijnlijk altijd in zekere mate cynisch en hypocriet geweest, nu evengoed als in de Middeleeuwen of de Renaissance. Maar we weten niet of er naast dat cynisme en dat machiavellisme niet ook nog oprecht religieus gevoel was overgebleven, en waarschijnlijk ook een zekere "vreze Gods". Net zoals vele politici nu niet alleen door eigenbelang worden bewogen, maar dikwijls door ideologiën. Zijhet dan meestal absoluut immorele en onchristelijke ideologieën. Maar dat is nog altijd iets anders dan cynisme. hebzucht of eigenbelang. Als een bisschop een met goud doorstikt gewaad aantrekt uit eerbied voor God, dan stel hij een waarlijk religieuze symbolische handeling. Als hij datzelfde gewaad aantrekt om zichzelf machtig te voelen en verheven, zoals een generaal in vol ornaat verheven is boven de gewone soldaten, dan is hij alleen verwaand. Dan lijdt hij aan dezelfde hybris als wereldlijke heersers. Dan wordt het vuur door de klei verstikt. En in werkelijkheid was de situatie waarschijnlijk nooit zwartwit, waren beide motieven, het seculiere en het religieuze, ono 22-07-2009 om 16:30
geschreven door digitalia
BRUSSEL - De federale regering moet vandaag de eerste twee tests van haar Alexiusakkoord doorstaan.
Federaal premier Herman Van Rompuy (CD&V) moet vandaag het akkoord dat zijn regering bereikte over de regularisatie van de sans papiers -het Alexiusakkoord- verdedigen in de Kamer. Nog vanmiddag zal blijken of Fedasil voldoende opvang heeft voor de vrij grote groep nieuwe asielzoekers die zich, na vier dagen sluiting van de overheidsdiensten, kan aanmelden. Meteen de eerste twee tests voor het akkoord.
De staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie, Philippe Courard (PS), de opvolger van Marie Arena, zegt dat Fedasil en hij alle moeite hebben gedaan om de opvang van de nieuwelingen te verzekeren. De nieuwe locatie in Florennes is wellicht volgende week al gebruiksklaar. De 'uitstroom' verliep de voorbije dagen vlot: een vijftigtal van de zevenhonderd gehuurde hotelkamers zou leegstaan.
In de Kamer zal de oppositie de regering verwijten dat ze de gevolgen van haar beslissingen niet heeft berekend. De regering zal niet anders kunnen dan dit bevestigen. Ten eerste omdat niemand weet hoeveel mensen er in aanmerking komen en nog minder hoeveel daarvan een aanvraag zullen indienen, laat staan wat de maatregel zal kosten. Ten tweede omdat de regering intern, tijdens haar besprekingen, wel 'rekening hield' met het cijfer van 25.000 (DS 20 juli), maar afsprak dat cijfer nooit publiek te maken.
Hoe dan ook moet de regering beginnen met het versterken van haar eigen dienst die de aanvragen behandelt. Vandaag verwerken honderd werknemers zowat 10.000 regularisaties per jaar. Dat zal een veelvoud moeten worden. Een ander verwijt zal zijn dat de regering niet overlegde met de deelstaten, de gemeenten en OCMW's die een groot deel van het werk en de kosten moeten dragen.
Verder zal de regering te horen krijgen dat ze het grootste deel van de dossiers over asiel- en migratie naar september verschoof. Dat is de nieuwe aanpak van premier Van Rompuy, die niet langer op zijn Belgisch alle problemen tegelijk behandelt, maar één na één.
Om de misbruiken in de gezinshereniging aan te pakken zou men eisen - zoals de meeste landen al doen - dat wie familie overbrengt, voldoende bestaansmiddelen heeft. Ook over de beperking van schijnhuwelijken zou een akkoord te vinden zijn, maar het wegwerken van misbruiken in de 'nationaliteitsverwerving' ligt naar verluidt moeilijker. De Vlaamse partijen vragen dat de nationaliteit slechts gegeven wordt aan wie al een permanente verblijfsvergunning heeft. PS en CDH zien dat anders. (g.teg.) DS
Digitaliaanse Diverse Divergentsia
Das war also des Pudels Kern Hier hing dus de klepel! Het venijn zat hem in het staartje .
Alexia-akkoord
is de naam, en het gaat over 250.000 immigranten (min of meer, Eerwaarde Biechtvader, maar we mochten dat niet weten .En gezinshereniging. En schijnhuwelijken en nog andere dergelijke nonsens zitten nog in de pipe line. Daar moet op gebroed worden. Want het is een olifantsdracht die de mensen nog door de strot moet geduwd worden
Het beste moet dus nog komen.
En de OCMWs, meest in Vlaanderen, moeten nu naar de nodige middelen zoeken Terwijl in het land, volgens de RIZIV maar liefst 1.345.000 doppers zouden zijn .Met nog een hele pak te gaan .
Oproep. Kunstschilders uit de niet-gesubsidieerde sector, verenigt U AUB (Eendracht Maakt Macht!), en maak een paar mooie schilderijen, liefst naar eigen impressie, van het onderwerp :Dansen op de vulkaan Anno 2009. Als stijl gebruikt U liefst op de voorgrond de maskers van Ensor. Terwijl De Blinden van Pieter Brueghel voor de toepasselijke achtergrond zou kunnen zorgen .
Laten we ophouden met de Franstaligen en de Walen met alle zonden van Israêl te overladen
en onze energie niet verspillen aan het bestrijden van de verkeerde vijand.
Di Rupo, Mangain, Reynders, Milquet, Onckelinckx, Flahaut, Michel, Demotte, Daerden... zijn verkozen door Walen en/of Franstalige Brusselaars en het is hun verdomde plicht de belangen van die kiezers te verdedigen.
En zij doen dat schitterend!
Het zijn raspolitici en schitterende strategen die er in slagen met zes man en een paardenkop het Mexicaanse leger van de Vlaamse politiekers uit elkaar en van het veld te spelen.
ALLES, maar dan ook ALLES wat wij hen verwijten is gebeurd met medeweten en dus met medeverantwoordelijkheid en medeplichtigheid van alle Vlaamse ministers in de opeenvolgende regeringen.
Wie het schoentje past
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Wat hier boven afgebeeld staat, is het begin van de nieuwsbrief van vandaag van Vlaanderen Vlagt². Na de eerste zinnen gingen mijn haren ten berge ..
Maar op het einde dacht ik: daar kan geen speld tussen !!!!
De kwestie is alleen maar als dat ooit gaat veranderen!!!In ieder geval weten wij nu, dat we op koers zitten tegen alles en iedereen die beweert Vlaams volksvertegenwoordiger te zijn, in de grond te boren. Iedereen die ooit geregeerd heeft, heeft boter op zijn hoofd, individueel en collectief. Ze zijn een schande voor het volk dat zij beweren te vertegenwoordigen. Dat bewijst nogmaals dat het programma van Karel Dillen, vanaf de eerste minuut, de enige juiste weg was om Vlaanderen uit het moeras te halen. Slechts regerigsdeelname in de laatste belse regering, namelijk deze die belgie ontbindt.
Hallo, Vlaamse Vrienden van de NV. Anders. Nog geen zin om een ander paar schoenen te passen? En jullie, lauwen edn halfslachtigen, die niet uit de schaduw geraken van de CVP CD&V, de partij van de 3 letters die elk voor zich een grote leugen uitmaken : Christelijk? Democratisch?Vlaams? Och ja, doe eerste twee letters, C, D kunnen er nog mee door, net zoals de SP-A ook in de naam beweert een socialistisch alternatief te bieden: het kind moet tenslotte een naam hebben. Maar die V van Vlaams die staat daar alleen als lokvogel vòòr de verkiezingen. Na de verkiezingen verbleekt die snel, om over te gaan in een staalharde B, van belgicistisch conservatief en anti-Vlaams
Besluit: zo wel in naam (Vlaams Belang) als in programma is het V.B. glashelder. Onze partij staat inderdaad voor die 2 woorden, en slechts voor die 2 woorden, het belang van Vlaanderen: Vlaams Belang. Net zoals de eed die men op de rechtbank moet zweren: de waarheid, geheel de waarheid, en niets anders dan de waarheid.
Meisjes en jongens! Herlees nog eens het begin van dit stukje (Blauwe letters) Kopieer het AUB en geef het door aan de halve wereld. Want nog niet dikwijls kregen wij zon goeie tekst onder ogen. Hij verbergt niets, is glashelder en zal overal in de geesten blijven hangen!
Dat het snel achteruit ging met de r.k. kerk in Vlaanderen, wist men, maar het bericht vorige week dat er zich slechts één kandidaat-priester voor de wijding zou aanbieden in 2009, heeft toch nog verrast. Om een minimum aan kerkelijkheid te behouden, zouden er jaarlijks twaalf priesters bij moeten komen. Thans zijn er nog maar zo'n tweeduizend priesters voor tweemaal zoveel parochies in België. De gemeenschappelijke noviciaatwerking van de religieuzen werd een paar jaar geleden opgedoekt, zodatkandidaat-monniken, als die er zijn, hun noviciaat in het buitenland moeten uitzitten.
Wat is dat met Vlaanderen?Want in Wallonië zijn er negen priesterwijdingen dit jaar, waaronder weliswaar enkele buitenlanders, maar waarom ook niet? Duitse bisdommen plaatsen advertenties in Sloveense kerkbladen om jongens uit te nodigen hun priesteropleiding in Duitsland te volgen en daar verder te blijven; dat heeft sukses, want tijdens hun opleiding leren ze meteen ook de taal, en in Slovenië is er een overvloed aan roepingen.
Vanwaar het priestertekort? Vooreerst natuurlijk omdat er veel minder kerkelijken zijn dan vroeger en dus ook de rekrutering van priesters beperkt blijft. In heel België gaat thans slechts zeven procent van de bevolking regel- matig naar een kerkdienst, tegen nog vijftig procent begin jaren zestig van vorige eeuw (De Morgen, 9.7.08).
Voorts speelt het verplichte celibaat van priesters uiteraard een rol, maar men mag de betekenis daarvan niet overschatten. Europese landen met veel roepingen leven in dezelfd 21-07-2009 om 18:52
geschreven door digitalia
Premier Herman van Rompuy vroeg Gerolf Annemans vorige donderdag in de Kamer of hij meer wist over de dood van Pieter Huys. De advocaat uit Brugge stierf woens- dag op 61-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Dezelfde dag reeds lichtte Edwin Feulner, de president van de invloedrijke Amerikaanse denktank The Heritage Foundation, prins Nicolaas van Liechtenstein en andere vrienden van Huys in. Thomas Fleming, hoofdre- dacteur van het Amerikaanse maandblad Chronicles, vroeg Paul Belien om voor zijn blad· een stukje te schrijven over Huys "om de Amerikaanse lezers te wijzen op het belang van de overledene".
In eigen land echter gaven de "kwaliteitsmedia" geen kik. Pieter Huys, een persoon- lijke vriend van wijlen paus johannes Paulus 11, die de Vlaming zozeer waardeerde dat hij hem elk jaar twee keer naar Rome uitnodigde voor een privé-onderhoud, werd stelsel- matig doodgezwegen door kranten zoals De Standaard die steevast weigerden zijn opi- niestukken te plaatsen. Pieter Huys was een van de grootste Vlamingen, maar bleef hier nagenoeg onbekend door toedoen van media die ons volk dom houden.
De natuurlijke politieke biotoop van Pieter Huys was de christendemocratie. Hij bracht het echter nooit tot een hoge functie in de politiek omdat hij zich ergerde aan het gebrek aan ruggengraat van de CVP. Huys was een tegenstander van Vlaamse onafhankelijkheid. Net als [oris van Severen beschouwde hij de Walen als Franssprekende Nederlanders. Toch was hij een bewonderaar van Karel Dillen, die hij loofde om zijn beginselvastheid. Huys maakte er geen geheim van dat hij, als christendemocraat, het VB waardeerde om zijn ethische standvastigheid.
In 1990 richtte Pieter Huys het maandblad Nucleus op, waarin hij waarschuwde voor de demografische crisis die Europa's identiteit aantast en de poorten voor de islamise- ring openzet. Huys was ook een tegenstander van de EU, een moloch die volgens hem de nationale identiteit van de Europese volkeren ondermijnt. Hij was eveneens tegen- stander van de oorlog in Irak en geloofde dat pogingen om de democratie aan de wereld op te leggen gedoemd zijn om te mislukken.
Hij stelde vast hoe ook onze westerse democratie door het invoeren van het opi- niedelict tot een totalitair regime is verworden. Huys organiseerde de voorbije jaren in Brugge enkele internationale congressen tegen politieke correctheid en was van plan dat volgend jaar opnieuw te doen.
Het allergrootste drama was volgens Huys de morele ineenstorting van het Westen, waardoor een gruwel zoals abortus als "normaal" wordt aanvaard. Een beschaving die haar kinderen aborteert, zal niet overleven, zo waarschuwde hij. Hij begreep niet waarom de Vlaamse kerkleiders zich zo laf gedragen. Zelf steunde Pieter Huys met raad en daad iedereen die probeerde het tij te keren. Zo stond hij steeds klaar om organisaties zoals Moeders voor Moeders te helpen. In Brugge was Pieter Huys vooral bekend als voorzitter van de vzw die jaarlijks de processie van het Heilig Bloed organiseert.
Pieter Huys werdop woensdag 15 juli om II uur begraven in de kerk Franciscus van Assisi in de Karel van Manderstraat in Brugge-Sint-Kruis. 't Pallieterke biedt zijn weduwe en drie kinderen zijn medeleven aan. PvZ
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Kijk, beste mensen, we weten allemaal dat t Pallieterke een must is in de Vlaamse Opiniepers, wat door bovenstaand In Memoriam weer eens bewezen is. Meester Huys is voor mij de nobele onbekende geweest en dat spijt mij hartsgrondig.
Waarom moeten wij altijd wachten op hun overlijdensbericht om onze Groten te kennen? Waarom zijn zo ook altijd zo bescheiden?Als het al niet bestaat, dan zou het moeten uitgevonden worden : een soort Who is Who Alive van de Vlaamse beweging Een mensenleven is te kort om ze allemaal persoonlijk uit te vissen. Of zou er bij de Staatsvuiligheid zon fichenbak bestaan?
Lees mee wat The Brussels Journal (Pauk Beliën) schreef :
De Brugse advocaat Pieter Huys (61) is vanochtend overleden. In 1990 richtte hij het conservatieve opinieblad Nucleus op, waarvan ik de eer had de hoofdredacteur te zijn vanaf de stichting tot 1995. Pieter was een wijze, genereuze en goede man, die vele initiatieven ter ondersteuning van de Vlaamse en Europese identiteit met raad en daad bijstond. Hij was een persoonlijke vriend van wijlen paus Johannes Paulus II, die hem zeer waardeerde.
Pieter Huys was een bescheiden man. Toch was hij een van de grootste levende Vlamingen, met een wereldwijde vriendenkring. Het is tekenend voor het bedroevende intellectuele klimaat in Vlaanderen dat Pieter in eigen land nagenoeg onbekend was. Toen ik hem vorige vrijdag in Brugge opzocht, vertelde hij me hoe de kwaliteitskrant De Standaard hem al jaren stelselmatig weerde van de opiniepaginas. Hij stelde het vast, maar het verbitterde hem niet, want hij was een gelijkmoedige man met een diep geloof in God, bij Wie hij thans is thuisgekomen.
Pieter zal door allen die het voorrecht hadden hem te kennen zeer worden gemist.
Het heeft even zeg maar gerust zes maanden geduurd, maar het lijkt erop dat in ieder geval één Nederlandse krant de gebeurtenissen in Amerika redelijk goed in de gaten houdt. De Telegraaf:
De populariteit van de Amerikaanse president Barack Obama is tot onder de 60 procent gedaald. Hij staat nu op 57 procent en is daarmee even geliefd als zijn voorganger George Bush na diens eerste zes maanden in functie.
Van de ondervraagde Amerikanen keurt inmiddels 36 procent het beleid van de eerste zwarte president af, meldde de Amerikaanse nieuwszender CNN vrijdagavond. CNN berekende het gemiddelde van vijf nationale opiniepeilingen. Begin juni stond Obama nog op 62 procent.*
Goh, hoe kan dat nou toch?
Het antwoord van De Telegraaf (welke vervolgens een CNN analyst citeert**): Amerikanen staan niet achter Obamas economische beleid. Nu, dat klopt deels wel, deels niet. Misschien wordt het eens tijd dat de Telegraaf en andere kranten het publiek beter over de gang van zaken in Amerika informeren.
Hij verliest namelijk niet alleen steun vanwege zijn barslechte economisch beleid, hoewel dat zeker wel een grote rol speelt. Kiezers zijn het met vrijwel elke signature policy oneens.Klimaatverandering? Amerikanen zijn tegen Obamas plannen. Gezondheidszorg? Zelfde. Economie? Yup, alweer hetzelfde verhaal. En zo gaat het maar door en door.
De Telegraaf is er ongetwijfeld in geslaagd het publiek vanmorgen te verrassen (hoe kan dat nou toch? Hij is toch de Messias en Bush de duivel?), wat diep triest is gezien het feit dat mensen met enigszins verstand van zaken deze ontwikkelingen maanden geleden al aan zagen komen. Obama heeft zich vanaf dag één als links radicaal gedragen. Zijn plannen zijn totaal niet pragmatisch, maar 100% procent ideologisch van aard. Amerikanen weten dat ze straks diep in de buidel moeten tasten omdat hun president het land graag in een soort van Europese verzorgingsstaat om wil toveren, met alle (kostbare!) nadelen van dien.
Met andere woorden, Obama zal nog veel meer aan steun verliezen. Dat kan bijna niet anders. Gematigde en conservatieve kiezers beginnen zich steeds meer te roeren. Ze protesteren nu bijvoorbeeld al tegen zijn belachelijke plannen voor de gezondheidszorg. Deze plannen zijn vergelijkbaar met zijn stimuleringsplan voor de economie: duur, maar nutteloos.
Goed. Het begin is er, zullen we maar zeggen. Misschien dat De Telegraaf vanaf nu haar leven betert en het publiek eerlijk, volledig en open informeert over wat president Obama allemaal uitvoert, en wat Amerikaanse kiezers daar nu eigenlijk van denken.
* Die 57% is nog best positief, trouwens. Rasmussen welke veel betrouwbaarder is dan CNN - zegt dat slechts 52% het beleid van de 44e en eerste zwarte president steunt. Nu zijn populairiteitscijfers (vind je Obama een toffe gast?) en goedkeuringscijfers (steun je zijn beleid?) niet precies hetzelfde, maar De Telegraaf maakt niet duidelijk waar het t precies over heeft.
** Waarom de Telegraaf zo vertrouwt op CNN analysten en peilingen is me een raadsel. CNN staat in Amerika immers terecht bekend als de zender voor, door, en van Democraten.
OO Bama, of liever zijn kroon, wordt ontbloot, zodat hij dreigt straks helemaal in zijn blootje te zullen staan .
Wie nooit te oud is om te leren en dus graag bijleert brenge bovenstaande link bij zijn favorieten : De Dagelijkse Standaard (DDS). Is bij mijn weten een van de weinige copies die beter is dan het origineel. Dat verschijnt ook wel dagelijks maar is over van zichzelf en zijn broodheren
DDS is misschien minder bekend dan deze illustere voorganger, maar is veel beter. Omdat hij dingen schrijft die de ander verzwijgt. Zoals bijvoorbeeld de populariteit tests in Amerika over de goddelijke OO! Bama! Waar uit blijkt dat die nu al tanende is Of nog : DDS waarschuwt voor de linkse (democratische, wordt gezegd) indoctrinatie van CNN Neen, het zal wel niet de waarheid inpacht hebben, maar door de kristische geluiden leert men na te denken. Enne Je pense, donc je suis
Vanzelfsprekend is DDS weer NL overwegend Zodat wij, Vlamingen, levend in eenzelfde taalgebied, het eens te meer moeten doen met de kruimeltjes Nochtans hebben wij kruimeltjes niet als Jantjes pruimen, maar O! als broden zo groot : Om deze keer geen namen te noemen: Luc Van Balberghe met AN (Achter het Nieuws) bijvoorbeeld, die we allemaal kennen van www.vrijvanzegel.net en die op 13 Juni o.a. een stukje over de Nieuwe Vlaamse Regering heeft gepleegd, om duimen en vingers van af te likken Maar echt, voor een blik op de wereld ben je als Vlaming verplicht over te schakelen naar het Engels dat per slot van rekening dan toch een wereldtaal is.
Maar ik was bezig over Obama .en dat is heus geen opwindende gedachte. Want hij was toch de Messias, die de duivel Bush moest doen vergeten!? Die verdienste zullen we straks kunnen afmeten aan zijn tussenkomst ofwel bij Israël, ofwel bij Iran, om Wereldoorlog III te voorkomen, om nog maar over Noord Korea te zwijgen, waar nog een andere nucleaire wedloop aan de gang is Want inderdaad, de binnen-Amerikaanse situatie mag ons dan wel onberoerd laten, vroeg of laat beïnvloedt dat in ieder geval ons eigen wereldje. Denk maar aan de bankcrisis met de verre wortels in het democratisch regime van President Carter, met zijn hypotheek leningen voor het volk .
En zo zou ik nu, wat U mag verwonderen, een lans wille, breken voor de Verenigde Staten van Europa. Niet voor het Europa waarin we nu verzeild zijn geraakt, maar voor een Europa der Volkeren, dat werkzaam is zoals ongeveer als de Zwitserse Federatie al eeuwen werkt : met behoud van ieders eigenheid maar als één geheel naar buiten uit .Ik zeg dit om weerwerk te leveren aan de Amerikaanse dominantie, waar Europa gebruikt wordt als gelegenheids-partner en bijzet-gewicht in de wedloop naar de sympathie der Oosterse wereldmachten als China, Indië, Rusland. Daar waar Europa best geplaatst is om met bijvoorbeeld, de vroegere communistische vijand Rusland, als handelspartners op te treden. Zij zijn onze naaste buren met bijna identieke culturele en godsdienstige achtergronden. Zij beschikken over onuitputtelijke natuurlijke rijkdommen waarmee we zaken kunnen doen Met China hadden wij, Vlamingen, al de beste relaties (Pater Verbist) nog vòòr Amerika was ontdekt, en met Marco Polo (Venetië) deden de Italianen al van in de Middeleeuwen zaken met het China van de Mandarijnen .
Maar Allez, t zal beteren nu De Gucht naar Europa is vertrokken en de Ieperse Geitenboer het vaderland vertegenwoordigt in het buitenland
Ik beklaag hun beider werkterreinen en de vaart der volkeren .waar men geen kleinheid kan ontwaren .
Voor de kust van Kroatië is een vijf meter lange haai gesignaleerd.
Dat berichten plaatselijke media. Een visser zegt het beest te hebben gezien niet ver van het eiland Brac in de Adriatische Zee. Volgens de Kroatische visser was het beest half zo lang als zijn 11 meter lange boot.
De plaatselijke autoriteiten hebben de kustwacht en badgasten gevraagd extra alert te zijn in het gebied.
Het eiland Brac ligt vlak voor de kust van Kroatië, vlakbij Split.
Digitaliaanse Diverse Divergentia
De Heer Berlusconi houde zich gewaarschuwd : een nieuwe buitenlandse invasie bedreigt de Oostkust van zijn tot hiertoe nog haaien-vrije schiereiland. Het zal dus zaak worden, om tijdig de nodige maatregelen ter voorkoming te nemen.
Na de nooit eindigende instroom van menselijke haaien,kan het Land deze nieuwe toevloed absoluut niet meer aan. De soort kennende, zullen zij zich willen vestigen waar ze voedsel vinden en betere levensomstandigheden dan in hun thuiswateren. De Italiaanse rivieren, stromen en meren zouden ontwricht geraken, ja zelfs bedreigd in hun bestaan. Het is een natuurwet dat soort bij soort in hun eigen biotoop dienen te blijven. Als de ordening der dingen verstoord wordt, is het einde niet in zicht.
Hopelijk ziet de haaienpopulatie de exactheid in van deze stelling, en blijven ze waar de Schepper ze gesplaatst heeft. Niet voor niets wordt hun soort gerangschikt in het dierenrijk, in tegenstelling tot het mensdom.
Een vlugge blik op Google Earth maakt duidelijk waarom deze verspieder van der haaien emigratieclub dit paradijselijk eiland Split voor zijn verkenningstocht heeft uitgekozen. De verhalen in de haaienwereld over het niet van veel textiel voorziene vrouwelijk schoon hebben zijn eetlust aanzienlijk doen toenemen. Te meer daar erter plaatse geen consumptie-bepalingen zouden gelden. Ook zou de levensstandaard op Split aanzienlijk hoger liggen dan in het door oorlog geteisterde Kroatië zelf, wat de aantrekkingskracht vanzelfsprekend nog verhoogt. Vinden waar het opbrengt om er te binnen te vallen hebben de haaien inderdaad van de mensen geleerd Zo kunnen we stellen, dat in Siberië het fenomeen vreemdelingen quasi onbestaande is .
Dierenrechtenorganisaties nochtans schijnen al in de weer te zijn om opvang mogelijkheden te organiseren, terwijl hun politieke lobbys de kwestie van asielsubsidies al aan het voorbereiden zijn.
Overal strijden goedmenschen tegen discriminatie en tegen racisme. Tenminste theoretisch. In werkelijkheid echter kijkt men als goedmensch vaak de andere kant uit. Net zoals nu weer in de Verenigde Arabische Emiraten. Alweer heeft een islamitisch land het over het verlies van de eigen identiteit door een te groot aantal buitenlanders. Dat past niet in het wereldbeeld van goedmenschen.
(*) VAE staat voor Verenigde Arabische Emiraten
Goedmenschen kunnen zich weer eens verbaasd in hun ogen wrijven want islamitische staten ondernemen veel om hun wereldbeeld te vernietigen. Eerst hebben de Malediven per 1 januari 2008 alle staatsburgers die christen zijn ontslagen uit het staatsburgerschap en de christenen van het land bij wet stateloos gemaakt, omdat de Malediven gewoon een puur islamitisch land willen zijn. Voor onreine christenen is daar geen plaats, tenzij ze een korte periode als toeristen komen en geld meenemen. Geen enkele westerse regering protesteerde toen de christenen van de Malediven vorig jaar met één pennenstreek stateloos werden gemaakt.
Daarna heeft Bahrein aangekondigd per wet op te treden tegen de buitenlandse overheersing door niet-moslims van het islamitische Bahrein, omdat men zich in eigen land vanwege de vele Europeanen als buitenlander zou voelen. Men heeft dit exact zo gezegd en openlijk verkondigd. Het zou vreemdelingen zoals Aziaten en Europanen afschrikken. Alle staten van de Golf-coöperatieraad willen dit navolgen.
Nu sluiten de Verenigde Arabische Emiraten zich hierbij aan: ook de Emiraten hebben aangekondigd tegen de buitenlandse overheersing van hun vaderland op te treden. Bij voorkeur zouden per quotum alleen nog burgers uit de eigen cultuurkring het land moeten worden binnengelaten, anderen alleen nog als ze goed veel geld met zich meenemen. Men wil zich als inwoner van de Emiraten weer thuis voelen in het eigen land (http://www.adnkronos.com/AKI/English/Politics/?id=3.0.3547515814). Tegelijkertijd worden in het land nu buttons in de kleuren van de nationale vlag uitgegeven, waarop de inwoners worden opgeroepen de trots op hun cultuur van de Emiraten te behouden.
Kamelendrijvers met hun kamelendrijverstokjes zouden er in de Emiraten weer trots op moeten zijn dat ze kamelen drijven en een vast deel van de cultuur van de Emiraten uitmaken. En ze zouden niet naar Europa of naar Azië moeten kijken, maar trots moeten zijn op hun eigen cultuur. Wat zeggen de goedmenschen daar nu over zijn dat allemaal racisten en rechts-extremisten en waarom protesteert er dan geen enkele regering of goedmensch tegen dit optreden? Iedere volksstam langs de amazone heeft volgens onze goedmenschen het recht om ongestoord door andere cultuurkringen gelukkig te leven en beschermd te worden iedere islamitische staat mag naar believen quota instellen voor andere cultuurkringen, oproepen om trots te zijn op de eigen cultuur en christenen verjagen niemand protesteert. Alleen in Europa geldt buitenlandse overheersing als culturele verrijking en de trots op de eigen cultuur als rechts-extremistisch.
Is dat niet waard om over na te denken?
Bron Het Vrije Volk
Digitaliaanse Diverse Divergentia
Gezien Het Vrije Volk in mijn ogen
·definitief als een prachtig georganiseerd blijvertje mag aangezien worden waarvan de meer dan voortreffelijke artikels blijvend zullen te genieten zijn
·beschikt over een uitstekend georganiseerd archief
·sedert enkele dagen samenwerkt met het Forum van de Pim Fortuyn Stichting
·voor de wijde wereld vrij toegankelijk is
·iedere dag nog beter wordt
·ik de voltallige ploeg een goede vaart toewens
heb ik mij voorgenomen hen niet langer te doubleren voor mijn eigen archief en op mijn eigen blog. Ik ben er inderdaad van overtuigd dat iedereen die het wil, nu ondertussen de weg wel zal gevonden hebben. Mijn uitzonderlijke dank gaat dan ook uit naar de Collegas van Angeltjes, die mij ooit op de goede weg naar HVV hebben gezet. En geloof me, niet naar HVV alleen!
Ik had deze morgen van in de vroegte een stukje in de pipeline zitten over haaien die Europa zouden bedreigen .Bede dus onderhavig stukje samen te willen lezen met het volgende, getiteld Italiaanse Vacantie Genoegens. Een mens weet waarlijk niet meer de Wahrheit van de Dichtung te onderscheiden! Wat is nu satire, en wat is realiteit!
Wallonië chargeert, en Vlaanderen capituleert. En de NV-Anders slaakt ineens verwonderde kreten..Zegt er nog net niet bij Das haben wir nicht gewusst Lees mee met hun Vrijdagavond-bericht waarin gewoonlijk slechts stoere borstklopperij staat .
N-VA-fractieleider Jan Jambon stelt verbijsterd vast dat premier Van Rompuy en zijn coalitiepartner Open Vld erin hebben toegestemd dat het volledige asiel- en migratiebeleid nu in handen komt van PS en cdH. Jan Jambon vreest dan ook dat we binnenkort massale regularisaties mogen verwachten, iets waar de Vlamingen in 2007 absoluut niet voor gestemd hebben. N-VA vreest dan ook het ergste voor het conclaaf dat de federale regering zal houden de komende dagen. Het ziet er steeds meer naar uit dat deze regering met een beleid voor de dag zal komen dat lijnrecht in gaat tegen wat de overgrote meerderheid van de Vlamingen wensen.
De PS heeft weliswaar Marie Arena opgeofferd, maar de partij blijft met Philippe Courard wel degelijk nog bevoegd voor de opvang van asielzoekers. Anders is het gesteld bij Open Vld: zij moet Guido De Padt opofferen en bovendien ook nog eens Annemie Turtelboom desavoueren door haar bevoegdheid over Asiel en Migratie af te pakken en haar door te verwijzen naar Binnenlandse Zaken. En met Guy Vanhengel heeft Open Vld nu een vice-premier zonder echte bevoegdheden De grote winnaar van deze herschikking lijkt zonder twijfel het cdH van Joëlle Milquet: de kleinste partij van de coalitie behoudt Begroting en krijgt er nog eens Asiel en Migratie bovenop. Met Milquet zelf als vice-premier en minister van Werk beschikt cdH nu over drie zware portefeuilles en is het bijgevolg rijkelijk bedeeld. Het zwaartepunt van de federale regering komt onder Van Rompuy op die manier alsmaar meer bij de Franstaligen terecht.
N-VA vindt het bovendien onbegrijpelijk dat premier Van Rompuy opnieuw een regering samenstelt van maar liefst 22 ministers en staatssecretarissen. In tijden van crisis de tering naar de nering zetten zoals de Vlaamse regering dat doet, is blijkbaar geen bekommernis van Van Rompuy. Afslanking van de regering? Geen sprake van. Afslanking van de kabinetten? Geen sprake van. Hij vindt het blijkbaar ook totaal geen probleem dat zijn nieuwe regering opnieuw meer Franstalige (12) dan Vlaamse (10) excellenties bevat. Met PS en cdH bevoegd voor het volledige asiel- en migratiebeleid
Digitaliaanse Commentaar
Ter gelegenheid van de belse nationale feestdag ( 21 Juli) : nogmaals n dikke proficiat, waarde medelanders, voor de politiek Grote Geesten waarmee U Vlaanderen heeft gezegend. Pure platbroekerij en laffe overgave van gans het land aan de franscouillonse pretentie!
De hefbomen van de (belse) macht in handen van Cruella II, dame 1000Quette onder de auspiciën van de Tjeven. En de Kardinaal ziet welwillend toe.
Stap voor stap en van verraad naar verraad leidt de weg naar de afgrond voor Vlaanderen. En nog altijd komt er geen revolutie! De Franstalige pers jubelt dat er met Daerden un comptable extraordinaire is toegevoegd en terwijl iedereen ongelovig het verhaal Arena gadeslaat, herschikt Di Rupo behendig als een schaakspelers zijn mannetjes. En de Rwa kijkt minzaam toe .
De status quo als kwadraat van de cirkel is verheven tot de hoogste kunst.
Proficiat waarde medelanders! Rien ne va plus! Het is om moedeloos te worden!
Mijn laptop op het terras geïnstalleerd en met een onbetaalbaar zicht op het blauwe water ben ik aan het schrijven geslagen.
Zowel politiek als privé. Ik had het nodig om een aantal dingen op papier te zetten, zodat ik ze mentaal kan loslaten.
Allez jong! Nog een duwtje en je bent er! Stel je GPS in op Bolsena, en volg de neus van je wagen De Proseco staat koel, we verwachten je. Je mag er van verzekerd zijn: het zilvervlak van het Meer van Bolsena (**), met de weerspiegeling van de bergen rondom, hoeft niet onder te doen voor het wereldse Livorno. Misschien minder beroemd, minder mondain, maar o zoveel weidser en dromeriger .Wist je, dat de rotsklip, midden het meer, hier nog altijd lIsola Papale, het Pauseneiland wordt genoemd, omdat het honderden jaren lang de mooiste (en veiligste) plek op aarde was, waar de Pausen kwamen schuilen? Op dat eilandje, een voorschoot groot, grazen nu schapen, maar er staan nog altijd 7 kerken, waaronder een kleine wondermooie vroeg-gothische dom, vervallen en verwilderd, maar achitechtonisch nog altijd een pareltje Zie Monaldesci bij Wikipedia Juist, ja, dezelfde als die van het Castello(****) in Bolsena (VIIe Eeuw), het Pré-Romeinse Volsinii , een van de 12 Etruskische verbondsteden. Zoals je ziet, heeft Bolsena ook adelbrieven.
Sinds de Vlamingen (en vooral de Nederlanders) het minder breed hebben met hun vacentie-budget krioelt het hier trouwens van de bekende nummerplaten, (*) waarmee de Bolsenezen een haat-liefde verhouding hebben. Haat tegen alles wat vreemdeling is of van een naburige gemeente!)en liefde voor de vele Eurocentjes die ze achterlaten Zo betaalt een inboorling voor zijn espresso amper 0,90, maar iemand met een vreemd accent (of niet-Italiaanse rijpkaat) als vlug 1,50
Even terzijde: zelfs nu half-seizoen zijn de hotels zelden volboekt en de (vele) campings staan halfleeg. .
Wees dus niet beducht noch voor overbevolking noch voor stromen gelukzoekers Buiten de eentonigheid van olijfgaarden met hier en daar een plukje wijngaarden is hier niet veel eetbaars te vinden. Er zijn zelfs geen meeuwen! Alhoewel de streek in niet veel verschilt van het naburige Toscane, amper 10 Km verder .In wat eens een der armste delen van het wingewest der Pauselijke Staten was, was het ooit gebruikelijk dat er belastingen geheven werden op het hemelwater Zo wat een 30 jaar geleden heeft Europa hier de infrastructuurwerken betaald voor irrigatie uit het meer. Er heeft nooit één druppel water gevloeid, wel miljarden subsidies. Allemaal recht in de zakken van het toenmalig links provinciebestuur Langs de kleinste zandweggetjes staan de betonnen constructies als littekens in het landschap, met de bedrading van de (nooit geplaatste) pompen als de haren van Medusa uit de gapende holen
Ter inlichting voor de politica die je toch bent.: Bolsena is in meerderheid Berlusconi, dus goed, gezind. Ons piepkleine buurgemeentje is Lijst N° 2 omdat Lijst N°1 na 3 beurten, niet meer in aanmerking kwam. Beide lijsten besturen goed, want de gemeente ziet er nietjes en verzorgd uit. Het oude borgo werd verlaten in de XVIIe Eeuw wegens malaria (***), en hoger op in de heuvels herbouwd, op last en op kosten van het Vaticaan. Daarvan getuigen de vele marmeren gedenkplakkaten zowel in de twee kerken als in het Stadhuis. Niets pittoresks dus. Geen bezienswaardigheden, buiten de spelonken en de holen overal in de bossen en langs de wegen. In nare tijden kan de bevolking gewoon ondergronds gaan. En in het centrum, waar op huisnummer 3 op de Cassia Sud gememoriseerd werd dat Paus Pius VI daar overnachtte, toen Hij door Napoleon in gevangenschap naar Frankrijk werd overgebracht .
Maar, Roosie, nergens anders is de lucht er zo blauw en zijn de wolkenformaties zo machtig De tijd staat er stil als je wilt. En zelfs de politieke cenakels waar men achter de rug van het Parlement op dit eigenste uur bezig is met de wetten te fabriceren waarmee een nieuwe lading sans papiers van enkele honderden duizenden gelukzoekers wordt geregulariseerd, glijdt over Uw rug als water over een zwaan.
Ja, ik weet wel, je hebt ontelbaar vele vrienden en hier geraken zal je wel nooit doen. Maar het is lijk het verschil tussen verlangen naar een feest, en het feest zelf. Het verlang voordien is in veel gevallen mooier dan het feest zelf .Enne om naar iets te verlangen, heb je voldoende aan je eigen verbeelding .
Je rijdt straks dus weer naar het Noorden. De gekende route. De gekende bestemming. Met nochtans één grote onbekende. Nog kleine 3 weken ver. Tot voor U de poorten van het leven weer opengaan. Of juist niet. Wij leven mee en hopen hete beste. In ieder geval, Uw strijd is bijlange nog niet gestreden! En weet, dat moest U vallen, er nog duizenden klaar staan om Uw strijd verder te strijden. Ik weet dat je gelovig bent en dat Uw lot, evenals trouwens het onze allemaal, in Zijn handen ligt. Tot hiertoe bent U een sieraad in Zijn schepping geweest en dat zult U altijd blijven, zelfs tot op de dag dat je oud zult geworden zijn. Doet dus als het kleine meisje dat leert fietsen : niet naar je stuur, maar ver vòòr je zien, en blijven trappen!
En O ja! Waarom ik, net als U, ook aan het schrijven ben geslagen? Omdat ik dingen op papier wil zetten, zodat ik er mentaal afscheid van kan nemen .U verwoordt daarmee zowat de dringenste redenen waarom ik dagelijks noodgedwongen mij Muze volg .Making Memories
(*) Sedert het Toeristenbureau part-time bemand is door een dienstvaardige gepensionneerde uit Geel, is Schoten, Halle, Ranst, Zoersel en voor de rest half het Antwerpse, hier goed vertegenwoordigd. Alhoewel de vaste vakantiegangers hier al meer dan 25 jaar kind-aan-huis beweren te zijn..Camping Lido, Camping Val del Sole en vele anderen: luuxe-residenties.
(**) Het Lago is zo wispelturig als een mooie vrouw. Ieder jaar vallen er roekeloze slachtoffers, waarvan sommigen nooit nog een spoor wordt gevonden. Zelden wordt er gezeild en motorbootjes zetten nooit uit zonder voldoende reddingsmateriaal aan boord te hebben.
(***) Muggenplaag. Dit jaar vluchten de mensen in massa van het bekend moerassige ondiepe Trasimeno-meer naar hier
(****) In gezegd Castello, of liever in de burcht ooit door de Medici daaraan gekleefd als een adelaarsnest tegen de rots geklemd, sleet Margaretha van Parma, de onechte bastaard-dochter van Keizer Karel, haar laatste levensjaren. In de Geschiedenisboeken staat ze vermeld als di Parma maar beter ware geweest te schrijven di Nukerke bij Oudenaarde, want daar werd ze geboren. Ze werd alleen, voor de schone schijn, in Parma bij de nonnetjes opgevoed, want Kareltje was een nette jongen, met heel wat betere manieren dan de vader van Delphinneke van Kasteel Belvédère
Logica is de kunst van het geldig redeneren. Mensen die Wilders aanvallen, moeten zelf zuiver kunnen redeneren en argumenteren, zou je denken. Hun redenaties moeten trefzeker naar de conclusie leiden en geen gebreken hebben. Dat zou je denken maar niets is minder waar. In dit artikel zal ik een aanval op Wilders analyseren en aantonen waarom deze aanval geen stand houdt.
Jevers schreef op 06-07-2009 12:12 (bron: artikel Daarom stem ik PVV, Ronald Lermer, Volkskrant, 6 juli 2009, J. schreef een reactie om 12:12).
Jevers antwoordt: Definities van Racisme en xenofobie zoals oa de Anne Frankstichting hanteert:
Racisme: Racisme is een ideologie waarbij uitgegaan wordt van de superioriteit van de ene etnische groep ten opzichte van andere groepen. Dit kan zowel op basis van biologische verschillen als het tegenover elkaar plaatsen van culturen. Racisten vinden dat je culturen niet met elkaar moet mengen en dat er alles gedaan moet worden om de eigen cultuur te beschermen. Xenofobie Xenofobie is een ongegronde angst voor vreemdelingen, en wordt in het Nederlands ook wel vreemdelingenangst genoemd. Haatspraak (ook wel: hatespeech) wordt als een belangrijke uiting van xenofobie beschouwd.
Slechts enkele van de vele uitspraken van Wilders/PVV: [nummering door mij toegevoegd, E.N.]
(1) "Ik geloof niet dat Culturen gelijkwaardig zijn. Onze cultuur is veel beter dan de achterlijke islamitische cultuur" Geert Wilders, Fox News channel, 25 januari 2008
(2) "Een op de vijf Marokkaanse jongeren staat als verdachte bij de politie geregistreerd. Hun gedrag vloeit voort uit hun religie en cultuur. ( ) De paus had laatst volkomen gelijk: de islam is een gewelddadige religie. ( ) Het zit in die gemeenschap zelf. Geert Wilders, Volkskrant 7 oktober 2006
(3) "De Nederlandse samenleving is gewoon beter dan die van de niet-westerse allochtonen." Geert Wilders, Radio 1 ochtendjournaal 21 -03- 2006 en Nova 21-03-06
(4) "De kern van het probleem is de fascistische islam, de zieke ideologie van Allah en Mohammed zoals neergelegd in de islamitische Mein Kampf: de Koran." Geert Wilders, Volkskrant, 8 augustus 2007
(5) Veel fundamentele problemen in Nederland, zoals infrastructuur, files, huisvestingsproblemen en de verzorgingsstaat, kun je rechtstreeks toeschrijven aan migranten. Geert Wilders in interview met DPA, 3 januari 2008
(6) Waarom durven wij niet te zeggen dat moslims zich aan ons moeten aanpassen, omdat onze normen en waarden nu eenmaal van een hoger, beter, prettiger en humaner beschavingsniveau zijn? Niks integratie, assimilatie! En laat daarna de hoofddoekjes maar wapperen op het Malieveld. Ik lust ze rauw. Geert Wilders, HP/De Tijd, 6 februari 2004
(7) Iedere niet-westerse allochtoon moet een assimilatiecontract tekenen. Daarin staat precies wat je wel en niet mag doen. Als je daar niet aan voldoet, moet je het land verlaten.
Geert Wilders, Volkskrant 7 oktober 2006
(8) Ik ontzeg niemand een gezinsleven. Ook niet-westerse allochtonen niet. Ze mogen trouwen, ze mogen samenwonen. Alleen niet in Nederland. Geert Wilders, Volkskrant 7 oktober 2006
(9) "Ik wil een nieuw artikel 1, waarin de Leitkultur van het Westen wordt verwoord. Er mogen van mij in Nederland best joodse en christelijke scholen bestaan, maar geen islamitische scholen." Geert Wilders, HP/De Tijd 12 december 2007
(10) Mocht het ooit tot rassenrellen komen, wat ik dus echt niet wil, dan hoeft daarvan niet bij voorbaat een negatieve werking uit te gaan. Geert Wilders, HP/De Tijd, 6 februari 2004
(11) "De omgang met de islam en moslims in ons land moet dus minder vrijblijvend worden. ( )De analyse is helder, we hebben een groot probleem met de islam, ook in Nederland. (..) Immigratie uit islamitische landen moet worden verboden. We moeten leren intolerant te zijn tegen de intoleranten, op straat, in de moskee en in de rechtbank. We moeten haat en geweld van terroristen beantwoorden met uitsluiting en intolerantie en laten zien wie de baas is in Nederland." Geert Wilders, opiniestuk NRC Handelsblad, 22 juli 2005
(12) "We moeten de tsunami van de islamisering stoppen. En: Van die tsunami van een ons wezensvreemde cultuur die hier steeds dominanter wordt. Daar moet een halt aan worden toegeroepen. Geert Wilders Interview in de Volkskrant, 7 oktober 2006
Hoezo geen racisme en geen xenofobie?
(einde citaat)
Het is de moeite waard om de retoriek van J. te bestuderen omdat deze vaak wordt aangetroffen bij linksmensen en inzicht geeft in hun manier van denken en hoe deze te bestrijden.
De schrijver (J.) gaat hier voorbij aan het WAAROM Wilders de islam afwijst. Hij neemt stilzwijgend aan dat Wilders geen inhoudelijke motivatie heeft, maar alleen een bewering doet. Er is een groot verschil tussen de volgende twee beweringen:
(13) De westerse cultuur is superieur aan de islam.
(14) De westerse cultuur is beter dan islam, omdat in het westen vrouwen en homos in alle opzichten dezelfde rechten genieten als alle burgers, terwijl dat in de islamitische wereld duidelijk veel minder goed geregeld is.
(15) De westerse cultuur is superieur aan alle andere culturen.
(16) De westerse cultuur is superieur aan het kannibalisme.
Bewering (13) geeft geen argumentatie, bewering (14) wel. Juist (14) is het standpunt van Wilders in beknopte vorm. Wat J. hier doet is het werkelijke standpunt van Wilders vervangen door een standpunt dat makkelijk aangevallen kan worden door J. omdat het zonder argumenten wordt gegeven en daardoor een blind afwijzen van suggereert. Het is dus een stroman drogreden.
Vervolgens verruimt J. de strekking van de vervangen bewering van Wilders tot (15). En dan is J. waar hij eigenlijk heen wilde: bewering (15) is een bewering die we snel in verband zouden brengen met rassenwaan. J. bedient zich dus van twee taalkundige ingrepen, eerst van vervanging, deze bewerking speelt zich af op het niveau van de logische constructie, en vervolgens van verruiming, een bewerking die betrekking heeft op de semantiek. Hoe fout deze bewerking is in logische zin, blijkt als we de voorgaande zinnen vergelijken met (16): er zijn weinig mensen die deze bewering zouden willen bestrijden.
J. had zich kunnen beschermen tegen deze misstap door te controleren of Wilders zich wel eens negatief had uitgelaten over mensen uit andere culturen, zoals Hindoes, Afrikanen, boeddhisten, joden, enzovoort. Hieruit zou snel gebleken zijn dat Wilders zich beperkt tot de relatie tussen westerlingen en moslims. Deze nalatigheid verzwakt het betoog van J. op fatale wijze en maakt de conclusie ongeldig.
Bij de weergave van de meeste beweringen van Wilders bedient J. zich van vervanging: de bewering van Wilders wordt uit de context van diens beweringen gehaald en binnen een algemene context geplaatst waardoor de betekenis ervan verandert. Deze neutrale context wordt door J. zelf aangereikt in de inleiding, namelijk de definitie van racisme en xenofobie. De uitingen van Wilders lijken dan gericht tegen culturen omwille van hun anders zijn. Hier treedt een structurele fout in de benadering van J. aan het licht: hij geeft eerst een definitie, zoekt dan citaten uit die er op het eerste gezicht bij lijken te passen en trekt dan meteen de conclusie. Dat is inlegkunde en geen wetenschap. De methode is uitgekozen met het oog op het gewenste effect. Een wetenschappelijke benadering analyseert de beweringen van Wilders eerst binnen hun eigen context om alle betekenissen op te sporen. Dan worden die gevonden betekenissen vergeleken met definities van buiten, en niet omgekeerd.
J. laat het daar niet bij. De stelling van Wilders dat islam niet gelijkwaardig is aan de westerse cultuur, duidt hij aan als racistisch, omdat racisme volgens de AFstichting gebaseerd zou zijn op de superioriteit van de eigen cultuur. In een aantal beweringen (1,3,6) zegt Wilders letterlijk dat de westerse cultuur beter is. Maar daar heeft hij argumenten voor: in de westerse cultuur hebben zelfs moslims vaak meer ontplooiingsmogelijkheden dan in de islamitische cultuur. J. stelt de uitdrukking beter dan zonder meer gelijk aan superieur zijn, terwijl deze tweede uitdrukking een andere betekenis is, hoewel ze oppervlakkig op elkaar lijken. Als iets beter is dan iets anders berust dat op een vergelijking van eigenschappen in de werkelijkheid. De uitdrukking superieur zijn aan wordt uitsluitend in een bepaalde morele context gebruikt. De uitdrukking wasmiddel A is beter dan B is volkomen normaal, terwijl de uitdrukking wasmiddel A is superieur aan B vreemd gevonden wordt vanwege de beperkte morele context waarbinnen de uitdrukking superieur zijn aan wordt gebruikt. Hier bedient J. zich van verdraaiing. Hij maakt misbruik van het feit dat beter in algemene zin in betekenis overeenkomt met superieur, stelt beide betekenissen stilzwijgend aan elkaar gelijk en gebruikt vervolgens het woord met de negatieve bijbetekenis, terwijl Wilders het woord met de neutrale bijbetekenis heeft gebruikt. Deze bewerking ligt weer op het vlak van de semantiek.
Niet alle culturen bestaan in dezelfde omstandigheden. Wat goed is in de ene situatie, kan fataal zijn in de andere situatie. De cultuur van de aboriginals en andere woestijnbewoners zal ongetwijfeld beter zijn om te overleven in de woestijn.
Wilders stelt terecht vast dat er grote verschillen tussen culturen onderling bestaan. In de westerse cultuur zijn man en vrouw per definitie zonder meer voor het recht gelijk, terwijl in de moslim cultuur de vrouw in erfrecht en strafrecht minder waard is, omdat de vrouw minder erft en de getuigenis van een vrouw in het strafrecht maar de helft waard is van een getuigenis van een man. Het is dus alleen al op grond van de inhoud van culturen onmogelijk te zeggen dat ze gelijkwaardig zijn. Islam bereidt een moslim onvoldoende voor op het leven in een moderne samenleving, omdat islam waarden inprent die onaanvaardbaar zijn in een moderne samenleving, zoals het gescheiden deelnemen aan bepaalde activiteiten van mannen en vrouwen.
Een andere bewerking is de overhaaste generalisatie. In dit geval bestaat de generalisatie uit het gelijk stellen van culturen aan elkaar zonder zich ervan te overtuigen of de inhoud van die culturen wel overeenstemt. De gelijkheid die aldus ontstaat is een verbale gelijkheid, geen inhoudelijke gelijkheid. Deze blinde gelijkheid stelt wit-zwart evenzeer gelijk aan elkaar als leugen-waarheid en kat-hond. Omdat ze een bepaalde eigenschap gemeen hebben resp. een kleur, een bewering, een huisdier stelt J. ze voor als op alle overige terreinen gelijk.
J. kan zich van overhaaste generalisatie bedienen doordat het woord cultuur op twee zeer verschillende manieren gebruikt wordt: ten eerste, het geheel van geestelijke en materiële verworvenheden waarmee een groep zich door historische ontwikkeling onderscheidt van andere groepen, ten tweede: cultuur als vrijetijdsbesteding, zoals het lezen van een boek of het bezoeken van een museum. In de tweede situatie zijn alle culturen inderdaad gelijk, omdat cultuur in die betekenis een strikt persoonlijke betekenis heeft, die weinig participatie veronderstelt. Wilders gaat het echter om cultuur in de eerste betekenis, dat wil zeggen de cultuur die groepen mensen onderling verbindt.
Overhaaste generalisatie speelt een bijzondere rol in bewering (2). J. verwijt Wilders dat deze hier gedrag van een deel van de Marokkanen toeschrijft aan de hele populatie en daarmee generaliseert op een ontoelaatbare manier. De andere Marokkanen zijn immers brave burgers en lijken de generalisatie tegen te spreken. Deze generalisatie zou echter alleen overhaast zijn, indien nadrukkelijk betoogd werd dat het de enige en voldoende voorwaarde zou zijn die leidt tot criminaliteit. Er is echter beweerd dat islam een van de factoren is.
Het is dus J. die hier een omgekeerde generalisatie toepast: het aanduiden van een juiste generalisatie als een overhaaste. Een omgekeerde generalisatie is bedoeld om groepskenmerken te ontkennen, ook als daar duidelijke aanwijzingen voor bestaan. Overigens bleek uit wetenschappelijk onderzoek dat ook Turkse jongeren makkelijk tot geweld overgaan (bron).
De systematiek in de benadering van J. leidt tot de conclusie dat J. zich niet laat leiden door de inhoud van Wilders beweringen, maar door zijn eigen bedoelingen.
De bedoeling is het conditioneren van de houding van de lezer tegenover Wilders door diens beweringen te plaatsen in een negatieve context, die J. vooraf zelf gekozen heeft. De lezer maakt eigenlijk kennis met Wilders zoals J. hem ziet en zoals J. graag zou willen dat de lezer hem ook ziet.
J. spreekt de lezer allereerst emotioneel aan door uitersten in beweringen (definitie van racisme versus een verkorte uiting van Wilders) naast elkaar te plaatsen zodat de lezer zijn houding moet bepalen op basis van weinig materiaal en in weinig tijd. De lezer moet dan afgaan op algemeenheden, zoals de sociale context waarin racisme wordt afgewezen en zijn eigen voorkennis, in plaats van een grondige analyse van de tekst en de context.
Het eindresultaat van J. is dat de lezer geneigd zal zijn standpunten van Wilders voortaan in verband te brengen met de gebrekkige weergave die J. ervan geeft. Als dit punt is bereikt, zal de lezer geneigd zijn om Wilders af te wijzen om de persoon, omdat er een diffuus totaalbeeld is opgebouwd dat negatief uitwerkt. De lezer zal geneigd zijn om de ideeën van Wilders niet meer op zich te beschouwen, maar ze zonder meer afwijzen.
De afwijzing van de persoon is veel krachtiger indoctrinatiemiddel dan het afwijzen van beweringen op zich, omdat met het afwijzen van de persoon bereikt kan worden dat alle toekomstige beweringen van die persoon ook afgewezen zullen worden, zonder dat het nodig is om deze beweringen één voor één te weerleggen.
Dit lijkt op een wijziging van strategie, na het doodzwijgen en het meer eenvoudige zwartmaken met korte dooddoeners als geen oplossingen hebben. Deze strategie richt zich namelijk actief op de inhoud van de PVV.
Dezelfde strategie zagen we in het artikel van Ton Zwaan, waarin deze wetenschapper van de KNAW behendig de directe vergelijking uit de weg gaat (vergelijking tussen PVV en fascisme is weinig overtuigend), maar in de rest van zijn artikel een aantal vergelijkingen trekt tussen de PVV als organisatie (ondemocratisch) en de inhoud van beweringen van de PVV:
Die overeenkomsten hebben vooral betrekking op de organisatorische en ideologische aard van de beweging, op de politieke stijl, de politieke doelen en de electorale aantrekkingskracht. Treffend zijn onder meer het steeds oproepen en voeden van vage gevoelens van wantrouwen, angst en haat, het in toenemende mate flirten met politiek geweld en het systematisch opbouwen van collectieve haatfantasieën.
Ton Zwaan doet hier hetzelfde als de eerdergenoemde J.: hij beschrijft de PVV zodanig dat de gebruikte woorden nauw aansluiten bij wat de lezer al weet van fascisme, hij laat de argumenten van Wilders weg en constateert alleen de beweringen van Wilders en doet alsof deze geheel losstaan van een bepaalde werkelijkheid. Dit is pseudo-wetenschap, die bedreven wordt met als doel het ontmenselijken van de tegenstander.
Bron Het Vrije Volk
Digitaliaanse Commentaar.
Wat is me dat nu allemaal! Ik ben de eerste om te aanvaarden dat, in een ruwe onherbergzame woestijn, de moslim-cultuur boven de Westerse staat, omdat ze aangepaster is. Daar is de man, sinds de oertijden, de sterke jager en is de vrouw het zwakkere geslacht, dat leeft onder de bescherming van de man. Dat, naarmate de beschaving evolueert, er daar bepaalde kantjes aan bij-gebreid worden, is normaal: haar getuigenis is maar de helft van de zijne omdat zij met haar neus boven de kookpotten hangt, en hij zich veel meer in het openbaar beweegt. Neem de homo-haat. Deze is gewoon de reflex van een groep mensen, waar de voortplanting van de soort prioritair gesteld wordt.Wreedheid en openbare terechtstellingen: een ruwe vorm van communicatie. Tussen haakjes: die zijn in de Westerse wereld ook toch nog zo lang niet afgeschaft? Denk aan Dr Guillotin en de Franse Revolutie (1789) :op een beschaafde manier (!) iemand publiekelijk onthoofden!
AF-Stichting: omdat de Westerse Cultuur superieur zou zijn .Ik, Digitalia, zou daar willen aan toevoegen superieur zou zijn in Westerse omstandigheden en dan mag het voorwaardelijke zou zijn vervangen worden door IS. Want in Nederland is de Nederlandse cultuur, in Vlaanderen de Vlaamse, in Frankrijk de Franse, enz.. superieur aan alle andere culturen. Alhoewel die andere culturen in eigen land nochtans hun eigen waarde hebben. In die landen is aldus onze cultuur, even wezensvreemd als de import-culturen het zijn bij ons. Van het menselijk ras één grote smelkroes willen maken, is een zonde van hoogmoed. En hoogmoed komt voor de val. Cfr de Bijbel en het verhaal van de toren van Babel .Toen, in die Bijbelse tijden, wilde men een toren bouwen die reikte tot in de hemel. Maar het verhaal geraakte niet voltooid, omdat de bouwers elkaans taal niet meer verstonden .
Zou aldus het Verdrag van Lissabon over de eenmaking van Europa; niet beter aanvangen met de integrale Bijbeltekst? Opdat men niet nogmaals dezelfde fouten zou maken, in de zin van Babelse verwarring, aanbidden van het gouden kalf en het kruisigen van de Zachtmoedige?
En dan die definities van racisme en xenofobie volgens het handboek van de Anne Frankstichting ..Dat noem ik hineinterpretieren, het achteraf toevoegen van wat men vroeger oirbaar zou moeten geacht hebben .Door het ophemelen van het onnoemelijk leed van een enkel individu, het leed en de ondergang van de miljoenen weggevoerde leden van het Joodse Volk wegmoffelen Lezen we daar niet een tikkeltje witter dan wit in als een soort over-compensatie voor het nooit verdrongen verleden? Ja, kijk, wij, Nederlanders hebben heel wat te verbergen over de bezettingsjaren en daarvoor overbelichten wij de slachtofferrol van een Joods meisje, met de bedoeling op die manier onze medeplichtigheid te verdoezelen. Als een soort schaamlapje dat de aandacht moet afleiden
Kort en goed: racisme is afkeer voor een ander, onafgezien de huidskleur, zelfs voor een volksgenoot, omdat hij, spijts al zijn goede eigenschappen, toch altijd anders blijft volgens mijn subjectief gevoel. Voorbeeld: ik veracht een neger omdat hij zwart is, zelfs al is het een minzaam intellectueel. Is puur racisme. Geen verschil met een Totenkopf-kampbewaker die massas Joden naar de gaskamers joeg. Een minzame Noord-Afrikaan sportman kan daarentegen, als ik zijn achtergrond ken, mijn beste vriend zijn, spijts hij moslim is. Een bruine, gele, groene of zwarte brutale vlerk, van de soort dat messen trekt of bommen legt kan nooit mijn vriend zijn, noch bij deductie, gastjes van zijn soort. Een zwarte universitair die rondloopt met de idee dat de Islam de wereld moet beheersen, is nooit mijn vriend. Ook niet de Roemeen, de Turk of de Pool. Moeten die, bij manier van spreken, dan naar de gaskamers worden gestuurd? Op die vraag kan alleen de Goede God antwoorden .
Xenofobie, of vrees voor vreemdelingen! Ja, zeg! Dat is nu eens een geweldige dooddoener! Gezonde vreemdelingenvrees is eigen aan de natuur, en bij definitie aan de menselijke natuur en de kuddegeest. Zelfs individuele vreemdelingenvrees die blijft duren, louter op basis van het vreemd zijn, is begrijpelijk. Ik vertrouw mijn kind, mijn buurman, maar die buurman uit de straat, die stadsgenoot? Die gekleurde stadsgenoot! Dat bevallig snoetje onder die hoofdkap dat zedig naar de grond blikkend, mijn geen blik waardig acht?! Die baardmannen in hun lange nachtgewaden die de ganse dag lanterfantend in hun deurgat hangen? Het hangt dus van de vreemdeling af, hoelang hij vreemdeling blijft, of zich als vreemdeling gedraagt .Zich opsluiten in de eigen cultuur, zich ongewoon kleden, in ghettos samenleven, werkschuw tuig zijn, de sociale vangnetten misbruiken, is niet bevorderlijk om deze vrees ongegrond te doen lijken. De Overheid vervult daarin een cruciale rol. En die rol is niet de dingen op hun beloop laten, of de vreemdeling positief discrimineren. Dosering van de aanvoer had al een goed begin kunnen zijn .
Hypocrsie
Is hypocrisie van de bovenste plank de criteria die het Spionnencentrum hanteert. Zij maken een onderscheid vanaf waar en wanneer racisme begint, louter en alleen om de eigen positie niet te bemoeilijken. Op die manier duidelijk inzicht gevend op hun ware bedoeling: het promoten van vreemd volk eerst .Volgens hen begint racisme maar buiten de staatsgrenzen, ttz buiten de eigen bevolking, die uit 2 totaal verschillende etnische componenten bestaat. Wat puur racisme is dus! Volgens hen is het nooit racisme als een Waal de gehele Vlaamse gemeenschap als groep beledigt, of dreigt bepaalde Vlaamse leiders in open zee te verdrinken. Als op een voetbalveld spelers en toeschouwers in elkaar geslagen worden door kut-Marokkaantjese : geen racisme. Als een ploeg supporters bepaalde zwarte spelers uitjouwt en scheldwoorden scandeert: racisme. Als ik op een terrasje in Brussel uitgemaakt wordt voor Sale Flamin : geen racisme. Maar als ik zeg tegen de zwarte kelner: Sale Congolais, ben ik een racist
Als ik een allochtoon als monteur voor mijn centrale verwarming weiger, omdat er (statistisch) veel kans bestaat dat ik dan een .crimineel over de vloer krijg: racisme. Moest de criminaliteit van Noord Afrikanen niet hoger liggen dan normaal (!), dan zou ik mijn voorkeur laten uitgaan naar een goed technieken .zelfs al is hij zwart .Omdat mijn controleur belastingen een Noord Afrikaans uitzicht heeft..O Ironie, want het blijkt een beschaafde jongeman te zijn met een vlot en vriendelijk voorkomen Daarenboven hoogst beroepsbekwaam. Ja, dan lrijgt die, zelfs als belastingscontroleur, mijn sympathie .Want ik ontmoet hem bij herhaling en hij is een man van principes. Andere principes dan de mijne, wat ik respecteer, want hij respecteert de mijne. Zijn werk is impécable (!) .en hij draagt de Vlaamse naam van zijn pleegouders met ere Maar als dat zwart jongetje in Vlaanderen gelukkiger is dan in zijn Congolese brousse? Hij denkt van wel. Maar wéten doet hij het niet!....
Nadat ik gisteren met een laatste vraag aan Herman Van Rompuy zijn regering en diens stoelendans heb verweten dat die het parlement als een veredeld Comedy Casino behandelt, (klik hier) neem ik met gemengde gevoelens maar toch met een verlangen naar het nieuwe, afscheid van het afgelopen politieke jaar. Dat politieke jaar is memorabel en historisch, eigenlijk nog minder omwille van de afgelopen verkiezingsuitslag dan wel omwille van de financiële crisis die op mij een zeer grote indruk heeft gemaakt.
1.
Wat - tussen haakjes - die verkiezingsuitslag betreft : die kwam voor mij niet onverwacht - zoals u weet - hoewel de definitieve analyse maar kan gebeuren wanneer nog meer dan nu reeds het geval is, het stof wat is gaan liggen.
In feite is de opdeling tussen radicale' en lauwe' Vlaams-nationalisten (ik kreeg heel wat reacties op mijn vorige column) geen negatief gegeven en voor mij zelfs helemaal geen nieuw gegeven. Ik durf steeds meer van de veronderstelling uitgaan dat het N-VA succes is losgesneden uit de flamingante vleugel van de CD&V en voorts voornamelijk bestond uit wat de N-VA voordien zelf kon behalen. Ik denk niet dat dit soort kiezers voor ons bereikbaar was en dat het verschil met 2004 vooral wortelt in de kiezers die van ons afscheid hadden genomen toen reeds in 2007 de eerste lauwe flaminganten het "eens een keertje" met een erg Vlaamsgezinde CD&V-N-VA wilden proberen en ook de eerste zichtbare successen van LDD op het scorebord stonden. Het is dus geen fundamentele aardbeving geweest, maar natuurlijk hebben we niet kunnen vermijden dat het Vlaams Belang op het scorebord kwam met een vergelijking met 2004. Een vergelijking die dus weliswaar niet meer in ons eigen verwachtingspatroon lag, maar wel een perceptiekwestie werd omdat het een grote en plotse neergang leek. Ik denk dat het Vlaamse politieke landschap in een nieuwe plooi is gevallen. Er blijven veel opportuniteiten voor het Vlaams Belang dat hoe dan ook noodzakelijk is, want als we zien hoe de Vlaamse regering met een lamentabel programma en eigenlijk een virtuele afschaffing van de dynamiek van de vijf resoluties voor de pinnen is gekomen, moeten we vaststellen dat er nog heel wat eten en drinken overblijft voor Vlaamsgezinde kiezers die, zeker in de komende jaren, niet alleen zullen ontgoocheld worden maar nog een aantal bittere pillen zullen te slikken krijgen.
Ik hoor Bart De Wever graag argumenteren in het Vlaams Parlement dat "alles wat tot nu toe werd bereikt" stap voor stap werd bereikt volgens de methode die hij de zijne noemt en die dus per definitie de goede methode lijkt omdat iedere andere methode "nooit iets heeft bereikt". Dat neemt niet weg dat zoiets een sullig sofisme van de eerste orde is, want de traditionele Vlaamse politieke partijen - inclusief de Volksunie en haar opvolgers - hebben nooit een andere methode dan de trage, lauwe, stapsgewijze, op het ritme en de desiderata van de Franstalige Belgen afgestemde en langdradige methode willen volgen. Het is dus nogal lapidair om vervolgens te concluderen dat een andere methode nog nooit iets heeft bereikt. De vraag is niet of die twee methodes wat hun resultaat betreft zouden kunnen vergeleken worden, want de machtspartijen hebben simpelweg nooit een andere methode geprobeerd. De vraag is of een andere methode niet efficiënter en beter en noodzakelijker zou zijn en of die andere methode per se altijd belachelijk moet gemaakt worden vanuit de zelfgenoegzame houding die de machthebbers en hun dienaars nu eenmaal de hele geschiedenis van de Vlaamse Beweging lang hebben aangenomen.
Ik hoor Bart De Wever graag argumenteren in het Vlaams Parlement dat hij tegelijk de Mozes en de Jezus Christus van het in Belgische onderhandelingen "haalbare" wil zijn. Maar zolang ik kan, zal ik politiek actief zijn in een partij die niet het haalbare (en vooral tot regeringsdeelname leidende) als maatstaf neemt, maar integendeel datgene wat voor Vlaanderen "noodzakelijk" is.
Meer nog. Sinds 1999 en tot voor enkele weken, zijnde tot aan de vooravond van de jongste verkiezingen, was in het hele Vlaamse politieke landschap niet enkel het Vlaams Belang maar simpelweg iederéén het erover eens dat de 5 resoluties van het Vlaams Parlement het basisprogramma (en soms zelfs "minimum" programma genoemd) voor noodzakelijke hervormingen waren, aangevuld met een splitsing van B-H-V zonder toegevingen. Het noodzakelijke was de maatstaf en niet het haalbare.
Nu echter alles op dat vlak mislukt is en zelfs een totale afgang kan genoemd worden, (en wel omdat toen puntje bij paaltje kwam iedereen - tegen de beloftes in - liever eerst en vooral in de regering stapte, de CD&V in de federale en de N-VA in de Vlaamse) nu wordt de logica en de methodiek van de Vlaamse resoluties in de vuilbak gegooid en wordt wie er nog aan herinnert met de vinger van De Wever gewezen. Komaan zeg : wie daar in trapt is wel erg naïef.
De Vlaamse partijen van het Belgische regime hebben het parool gewijzigd. De Leterme-vooruitzichten van 2004 en 2007 zijn opgeborgen. En De Wever speelt het spel mee. Zo simpel is het. Het Vlaamse lot is terug in handen van degenen die zonder programma met de Franstaligen gaan onderhandelen om te zien wat "haalbaar" is. De hervormingen die (en het minimum programma dat) tot voor enkele weken nog o zo noodzakelijk werden genoemd om voor de toekomst ons Vlaams sociaal stelsel en onze economische belangen veilig te stellen, worden nu door dezelfden die tot voor kort luid riepen dat het onmiddellijk nodig was, uitgesteld en niet meer dringend geacht en wie er anders over denkt wordt - o ironie - verweten dat hij nooit iets heeft bereikt.
Bedenkelijk is minder dat de N-VA de dag na de verkiezingen een bocht van 180 graden heeft gemaakt, dan dat ze zich zelfgenoegzaam superieur acht omdàt ze het heeft gedaan.
Conclusie wat betreft dus die verkiezingen. Er blijft voor een betrouwbare Vlaamsgezinde (Vlaams-nationale) partij een groot potentieel en zonder vooruit te lopen op de conclusies die de partij zal trekken uit de gebeurtenissen, moeten we ons wel klaarmaken voor een aantal zeer interessante jaren die gaan komen.
Zo valt ook te vrezen dat het akkoord inzake asiel dat de federale regering in het holst van de vakantie volgende week gaat afsluiten, alle kenmerken zal dragen van een Vlaamse politieke kaste die in de ban is van de PS-Ecolo-dominantie en vooral ook van de gedachte dat "nu het Vlaams Belang verzwakt is" ze zich opnieuw linkse faciliteiten voor vreemdelingen kan permitteren. Hoe nodig het Vlaams Belang is, zal volgende week opnieuw snel blijken.
2.
Als - zoals ik daarnet stelde - het jaar memorabel en historisch was, was het dat dus veeleer omwille van de financiële crisis die door heel wat mensen ook in de Wetstraat nog altijd wordt onderschat. Veel politici misbruiken de crisis om allerlei maatregelen of visies door te drukken, maar een goed inzicht in wat die crisis heeft betekend, is in hoge mate afwezig in de Wetstraat.
De wortels van de gebeurtenissen interesseren mij mateloos, hoewel ik geen economische achtergrond heb. Ik ben vooral geïntrigeerd door die crisis omwille van de filosofische, maatschappelijke en psychologische gevolgen die ze zal hebben in het komende decennium, omdat ze veel meer dan gewone' of cyclische crisissen ingegrepen zal hebben op de zekerheden en de axioma's waarmee we zijn opgegroeid en die we als onomstotelijk beschouwden...
Bijvoorbeeld bepaalde aspecten van de afgelopen verkiezingsuitslag zouden wel eens voor een stuk het gevolg kunnen geweest zijn van de angst van de kleine Vlaming voor zijn spaarcentjes en voor zijn toekomst bij het vernemen van het in psychologische termen meer dan spectaculaire nieuws dat onze banken - en wel álle grote banken - op een haar na failliet waren gegaan en trouwens nog altijd niet veilig zijn. Ik denk dat het psychologisch effect van die crisis sterk wordt onderschat en dat het een context is die niet alleen financiële, maar zeer zeker ook politieke en minstens op het niveau van de publieke opinie psychologische gevolgen heeft gehad en zal hebben voor de komende jaren en misschien wel, zoals ik dus zei, voor het komende decennium. Hoe diep die financiële crisis heeft ingegrepen in het economische, heb ik zelf recent kunnen aanvoelen in een conferentie, het jaarlijkse Forum van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, beter bekend als de OESO, dat op 23 en 24 juni in Parijs werd bijeengeroepen.
Geen enkele van de verschillende topniveau-werkvergaderingen was niet van boven tot onder doordrongen van datgene wat door de bankcrisis en de daaropvolgende economische crisis zal worden veroorzaakt in de komende maanden en jaren. Het Forum dat normaal over brede economische thema's gaat, werd noodgedwongen volledig in het teken van de (bank)crisis en haar gevolgen geplaatst.
Tijdens een van de sessies kwam EU-commissaris Neelie Smit-Kroes aan bod die een opvolgster is van Karel Van Miert. (Zij begon daar trouwens haar toespraak met een verspreiding van het nieuws van de dood van Karel Van Miert dat haar zeer had geroerd. Alle dingen waarvoor Van Miert vanuit onze hoek kritiek zou verdiend hebben, maakte hij in mijn ogen voor een groot deel goed door zijn hevig en stevig verzet tegen Turkije als lid van de Europese Unie.)
Natuurlijk bracht Smit-Kroes in Parijs de blijde boodschap van de Europese Unie en heeft ze tot twee keer toe gepleit tegen iedere vorm van nationalisme waarbij ze dat woord ook letterlijk in de mond nam, terwijl ze in feite het Franse (en Duitse) chauvinisme en protectionisme bedoelde. Typisch in die kringen waarin politieke correctheid uitgewasemd wordt langs alle poriën, is dat ze niet durven uithalen naar de reële economische gevaren van protectionisme zonder zich - veilig en politiek correct - te verschuilen achter de term "nationalisme" zodat Duitsers en Fransen zich niet te rap aangesproken zouden voelen. Het "nationalisme" als zondebok dus.
Hoe gevoelig die kwestie ligt, bleek uit een belendende werkvergadering waar met de allure en de arrogantie van de echte Fransman ene Augustin De Romanet van de Caisse des Dépôts over die terminologische kwestie een onderscheid maakte tussen patriottisme en nationalisme. Het patriottisme zou "houden-van" verwoorden terwijl nationalisme "haten-van" zou impliceren. Met dat lapidaire argument verdedigde hij het recht van Frankrijk om (met de groeten van Sarkozy) onder meer twintig miljard euro in alleen "Franse bedrijven" te injecteren zonder zich om die reden in de nationalistische hoek van Neelie Smit-Kroes te laten weg drummen. Een eigen volk eerst-politiek mag als het zogenaamd om "patriottisme" gaat. Het was weliswaar geen repliek op Neelie Smit-Kroes maar het klonk in hoge mate als donder op, mens'. Patriottisme is Frans en is dus een positief begrip. Nationalisme is Vlaams, of Amerikaans of noem maar op en is negatief. Typisch Frans.
Zeker lijkt mij dat de Europese Unie de crisis zal misbruiken om haar eigen invloed verder uit te breiden, ondermeer inzake bankcontrole. Het is evenwel helemaal niet zeker dat de controle op banken en financiële instellingen ten overstaan van de fenomenen die zich voordeden, op het Europese niveau efficiënter zal zijn dan op het nationale niveau. Wat er is misgegaan, had niet veel te maken met het niveau waarop de (falende) bankcontroles waren georganiseerd. Wat dat betreft was er een interessante polemische tussenkomst van een dame die de Centrale Bank van Tsjechië vertegenwoordigde en die weliswaar erkent dat Europa met nieuwe controleorganen overkoepelend of coördinerend kan optreden, maar die er toch sterk voor pleitte dat er eerst op nationaal niveau zou geconsolideerd' worden. Een sterke nationale controle mag niet achterwege blijven ten overstaan van een supranationale controle. Deze Eva Zamrazilová wees er zeer terecht op dat het uiteindelijk toch de nationale belastingbetaler is die opdraait voor het redden van de banken en dat het dus uitgesloten is alles uitsluitend over te hevelen naar de supranationale instellingen zoals de Europese Unie. Een zeer juist argument en overigens hetzelfde dat ik ook al had gebruikt in mijn tussenkomst over het parlementair rapport inzake de bankcrisis.
Wereldspecialisten pleiten ook voor meer eigen verantwoordelijkheid van de banken in plaats van de wijze waarop de hele financiële markt zich had verlaten op rating agencies. Voldoende transparantie van de banksector en van de kredietsector kan alle andere maatregelen eigenlijk overbodig maken. Op die manier wordt ook de grootte van banken een thema, in Parijs ondermeer vertolkt door ene John Hanks van de Europese Confederatie van Vakbonden. Kleinere en - o gruwel - meer "nationalistische" banken: zij ontsnapten aan de crisis. Het is niet de eerste keer dat ik daar op wijs.
In ieder geval moet in deze hele bankcrisis vermeden worden dat de overheid verslaafd wordt aan het dagelijks beleid van banken, maar ook dat banken verslaafd worden aan publieke middelen. Ik denk nog altijd en blijf zeggen dat in België de bankcrisis niet goed werd beheerd, dat we veel te veel mogelijkheden om deze crisis te boven te komen hebben verknoeid en dat betere alternatieven dan wat er nu gebeurd is, zijn gemist. Er wordt ook veel te lang getreuzeld met een gezonde afhandeling. Men had moeten waarborgen, toxische producten afscheiden en opkuisen en daarna rekapitaliseren, maar zulks allemaal met de strategische visie dat de overheid zo snel mogelijk uit die banken moet verdwijnen.
Wat in de bankcrisis zeker alle debatten blijft dooraderen is het inkomen van bankiers. Twintig jaar geleden had een gemiddelde CEO in de Verenigde Staten zestig maal het beginsalaris van een gewone werknemer. Vlak voor de crisis van 2008 was dat vijfhonderd maal het beginsalaris van een werknemer terwijl het met stock-options inbegrepen nu nog altijd vierhonderd maal het inkomen is. Er is dus nog wel wat debat nodig om dat allemaal in evenwicht te brengen en het is kennelijk niet de crisis zelf die daar verandering in heeft gebracht...
Over de wijze waarop deze crisis ingrijpt, zijn de berichten vrij eenduidig, namelijk dat uit een aantal indicatoren (de afremmende daling van de bruto nationale producten en dergelijke meer) zou kunnen worden afgeleid dat de bodem van deze crisis wellicht is bereikt maar - wat ook wel algemeen geweten is - dat de uitlopers in termen van werkloosheid nog diep zullen ingrijpen en vooral dat de bankcrisis allesbehalve opgelost is.
Indrukwekkend op dat vlak was ene Adrian Blondell-Wignall van de Oeso zélf, die zei dat hij buitengewoon bezorgd is over het feit dat volgens hem opnieuw zaadjes zijn gezaaid van een nieuwe crisis doordat alweer aan veel te spectaculair lage interesten veel te veel geld in omloop wordt gebracht met allerlei zogeheten overheidshulpplannen die mogelijks een nieuwe reeks problemen en de oorsprong van een nieuwe "bubble" (zeepbel) zullen creëren. Te veel Keynes is niet het antwoord op de crisis zei Blondell en er is voldoende reden om buitengewoon ongerust (extremely worried) te zijn over wat er nu in het Westen aan het gebeuren is.
De hoofdtoon (aan het slot van dit OESO-forum verwoord door de grote baas Gurria) is dat de diepte van de crisis volledig zal afhangen van de wijze waarop de westerse landen de komende maanden en het komende jaar met hun staatsschuld zullen omspringen.
Als we dan zien hoe Van Rompuy gewillig duldt dat twee kampioenen van de staatsschuld - alle twee met een desastreuze reputatie op begroting - vanuit de Waalse (Daerden) en de Brusselse (Vanhengel) regio op zijn federale regering worden afgestuurd, dan beseft men pas hoe erg het met België gesteld is. En met Vlaanderen dat - onder impuls van CD&V/N-VA - als enige mee instaat voor de aanpak van die schuld. Het gaat niet goed met Vlaanderen. Vlaanderen gaat helemaal alleen gebukt onder het fiscale en budgettaire Belgische juk. Drie herhaalde pogingen om via de stembus dit Belgische tij bij hoogdringendheid te keren, liepen vast in het gebrek aan standvastigheid en onverzettelijkheid van Vlaanderens politieke klasse.
Geniet niettemin van de zomer.
Gerolf Annemans
Digitaliaanse Commentaar
Samenvatting: dit zijn nagels met koppen, die nooit diep genoeg kunnen ingeslagen worden! Inhoudelijke repliek zou interessant zijn maar die is zeldzaam, zo niet onbestaande
Ik geef ter overweging ivm met het streven naar om het even welke vernieuwing : het haalbare (NVAnders) of het noodzakelijke (Vlaams Belang). Het haalbare wordt bepaald door de usurperende tegenpartij, en het noodzakelijke wordt bepaald door de eigen (ontoereikende) machtspositie. Wil men dus de vernieuwing (voor Vlaanderen) bereiken, dan moet de machtspositie dringend versterkt worden.
Daar ligt dus de taak van iedere rechtgeaarde zelfbewuste Vlaming: op alle mogelijke terreinen zijn steentje bijdragen om het Vlaams Belang machtiger te maken. Hopelijk ontwaakt Vlaanderen morgen al een beetje, als het zich stoemelings geplaatst ziet voor een nieuwe golf van regularisaties. Hopelijk kan dit doorgeefluik voor de boodschap van Mister Flanders (Gerolf Annemans) daartoe bijdragen. En kan deze boodschap rekenen op nog vele andere doorgeefluiken, want het is een boodschap van hoop!
The Times is een vooraanstaand Brits dagblad, altijd goed geïnformeerd en to the point. Maar weeral totaal onbekend bij ons, want als naar gewoonte doodgezwegen als er minder goede geluiden voor de moslimvrienden de ronde doen, bericht klaar en duidelijk: met instemming van de overige Arabische staten, incl. Egypte, de geruchten: de Israëlische oorlogsvloot stoomt op door het Kanaal van Suez. Met vliegdekschepen en atoomduikboten, richting Iran. Waarschijnlijk niet met manna aan boord voor de Ayatollahs
Hier is het verhaal.
Israeli navy in Suez Canal prepares for potential attack on Iran
Sheera Frenkel in Jerusalem
Two Israeli missile class warships have sailed through the Suez Canal ten days after a submarine capable of launching a nuclear missile strike, in preparation for a possible attack on Irans nuclear facilities.
The deployment into the Red Sea, confirmed by Israeli officials, was a clear signal that Israel was able to put its strike force within range of Iran at short notice. It came before long-range exercises by the Israeli air force in America later this month and the test of a missile defence shield at a US missile range in the Pacific Ocean.
Israel has strengthened ties with Arab nations who also fear a nuclear-armed Iran. In particular, relations with Egypt have grown increasingly strong this year over the shared mutual distrust of Iran, according to one Israeli diplomat. Israeli naval vessels would likely pass through the Suez Canal for an Iranian strike.
This is preparation that should be taken seriously. Israel is investing time in preparing itself for the complexity of an attack on Iran. These manoeuvres are a message to Iran that Israel will follow up on its threats, an Israeli defence official said.
It is believed that Israels missile-equipped submarines, and its fleet of advanced aircraft, could be used to strike at in excess of a dozen nuclear-related targets more than 800 miles from Israel.
Ahmed Aboul Gheit, the Egyptian Foreign Minister, said that his Government explicitly allowed passage of Israeli vessels, and an Israeli admiral said that the drills were run regularly with the full co-operation of the Egyptians.
Two Israeli Saar class missile boats and a Dolphin class submarine have passed through Suez. Israel has six Dolphin-class submarines, three of which are widely believed to carry nuclear missiles.
Israel will also soon test an Arrow interceptor missile on a US missile range in the Pacific Ocean. The system is designed to defend Israel from ballistic missile attacks by Iran and Syria. Lieutenant-General Patrick OReilly, the director of the Pentagons Missile Defence Agency, said that Israel would test against a target with a range of more than 630 miles (1,000km) too long for previous Arrow test sites in the eastern Mediterranean.
The Israeli air force, meanwhile, will send F16C fighter jets to participate in exercises at Nellis Air Force base in Nevada this month. Israeli C130 Hercules transport aircraft will also compete in the Rodeo 2009 competition at McChord Air Force base in Washington.
It is not by chance that Israel is drilling long-range manoeuvres in a public way. This is not a secret operation. This is something that has been published and which will showcase Israels abilities, said an Israeli defence official.
He added that in the past, Israel had run a number of covert long-range drills. A year ago, Israeli jets flew over Greece in one such drill, while in May, reports surfaced that Israeli air force aircraft were staging exercises over Gibraltar. An Israeli attack on a weapons convoy in Sudan bound for militants in the Gaza Strip earlier this year was also seen as a rehearsal for hitting moving convoys.
The exercises come at a time when Western diplomats are offering support for an Israeli strike on Iran in return for Israeli concessions on the formation of a Palestinian state.
If agreed it would make an Israeli strike on Iran realistic within the year said one British official.
Diplomats said that Israel had offered concessions on settlement policy, Palestinian land claims and issues with neighboring Arab states, to facilitate a possible strike on Iran.
Israel has chosen to place the Iranian threat over its settlements, said a senior European diplomat.
Digitaliaanse Commentaar
Geen zinnig mens kan zich verheugen over deze situatie, maar anderzijds staat de Geschiedenis vol verhalen over gerechtvaardigde oorlogen. Een oorlog is altijd gerechtvaardigd in de ogen van de overwinnaar en diens sympathisanten, wat . minder het geval is voor de verliezer. En de derden, de toekijkers, de watchers en de oorlog verslaggevers? Die ruiken bloed, en CNN zal wel live ook deze oorlog verslaan. Met van bloed druipende beelden tot in onze huiskamers. Een gerechtvaardigde oorlog us Ja, in zekere zin is het voor Israël zaak om als eerste toe te slaan, om de totale vernietiging te voorkomen door een Iraanse atoomaanval. De Iraanse leiders willen immers aan de leiding staan van de Islam-wereld, door onder andere Jeruzalem als Heilige Stad in hun bezit te krijgen
En de US? Obama heeft een smeulend vuurtje aangeblazen, en zowel Amerika als Europa zullen weer dik verdienen. Op kap van die simpele Iranezen die niet eens beseffen dat er naast de keuze tussen de pest en de cholera, nog een derde weg is Dat is massaal opkomen voor de terugkeer van de goede oude Shah-tijden Met Farah Diba als modekoningin Tijden waarin Perzië beloofde een vrolijk land te worden. Waar de gewone mensen tenminste de hoop konden koesteren om goede maatjes met het Vrije Westen te worden. Herinnert U zich nog het boek van die Amerikaanse over Not without my daughter? Schrijnende toestanden die nu misschien op kantelen zullen gezet worden ..
Nu zijn de haatbaarden daar al bijna 40 jaar de baas, en ze beschikken over enorme fortuinen op Zwitserse bankrekeningen, voor geval dat .Want die hebben zaken gedaan met de gewetenloze Westerse wapenlobbys om Iran te voorzien van nucleaire technologie
Ik denk aan Charlie Chaplin, die in een belachelijke parodie Adolf Hitler imiteerde, die kop-en handspel voetbal speelde met een ballon in de vorm van onze Blauwe Planeet, en die van woede als een wild beest in het tapijt beet .Die Ayatollahs daar spelen waarschijnlijk met dezelfde bal onderling een vrienden-matchke .
Als er al één positieve kant is aan het verhaal, dan is wel dat de overwinning van Israël (die op voorhand vaststaat) en de vernedering van het moslim-nazibeest in Iran, wereldwijd de moslim-broederschap zal doen nadenken. En misschien onze Europese Overheden ook, zo dat ze de gelegenheid te baat nemen om ook in de aanval te gaan. Liefst een onbloedige aanval, door gewoon het signaal uit te sturen: nu is het genoeg geweest
JaJa : kei-hard uithalen, dat is de enige taal die de Islam verstaat..En als het Uitverkoren Volk de klappen uitdeelt, hoeven noch de US noch wij dat te doen! Integendeel, zo wel bij overwinning als bij nederlaag, zullen wij delen in de opbrengst .
