In
Zweden vonden in het eerste halfjaar van 2019 ongeveer 45% meer
bomaanslagen en explosies plaats dan in dezelfde periode vorig jaar.
Contra magazine
Volgens
statistieken van de autoriteiten vonden er in Zweden in het eerste
halfjaar van 2019 in totaal 120 springstof-incidenten plaats, terwijl
dat er in de eerste helft van 2018 slechts 83 waren. Verschillende
bronnen berichten echter over het hele jaar 2018 van verschillende
aantallen. Volgens het dagblad Dagens Nyheter vonden er in het jaar
2018 in het hele land 157 explosies plaats, terwijl de Raad van
criminele preventie (BRÅ) verleden jaar 108 gevallen van verwoesting
door explosies meldde.
De
aantallen verschillen, maar alle organisaties zijn het erover eens dat
de bomaanslagen in het jaar 2019 zijn toegenomen. De criminoloog Sven
Granath ging op de explosies in en verklaarde:
Ja,
helaas zijn ze toegenomen. Waarom? We weten het niet. Het kan aan de
toename van wapengeweld op nationaal niveau liggen. Op verschillende
plekken kan het tot een of meerdere conflicten tussen criminele
netwerken komen, die echter heel moeilijk op te sporen zijn.
De
herkomst van de springstof is grotendeels onbekend. Je kunt alleen
maar speculeren. Het zou van een bouwplaats gestolen en verkocht of
binnengesmokkeld kunnen worden, ging Granath verder en merkte op dat de
rechercheurs nooit precies zouden weten welk materiaal er voor de
explosies gebruikt werd en waar het vandaan zou komen.
Volgens
informatie van de politie is de soort explosies de afgelopen jaren
veranderd. Vroeger waren handgranaten vaker bij Zweedse bomaanslagen aan
te treffen, nu is dynamiet, dat van bouwterreinen werd gestolen, de
nieuwe norm geworden.
Deskundigen
beweren dat de explosies waarschijnlijk verband houden met
georganiseerde criminaliteit en op grond van strengere voorschriften
voor vuurwapens in Zweden zouden kunnen toenemen.
De
Zuid-Zweedse stad Malmö werd de afgelopen jaren met een groot aantal
explosiezaken geconfronteerd. In het jaar 2017 waren het 58, verleden
jaar 45 en dit jaar al 23 gevallen. Het is opmerkelijk dat de stad in
het begin van dit jaar binnen slechts 24 uur drie explosies
registreerde. Malmö geldt als hotspot van migranten-bendes, die al
complete straten controleren.
Het
lijkt erop alsof de autoriteiten bereidwillig de kop in het zand steken
wat betreft de correlatie tussen een toename van migranten en
vluchtelingen en het toenemend aantal bommen en explosies. Deskundigen
en ambtenaren kunnen het georganiseerde misdaad noemen, als ze zich
daar beter door voelen. Daarbij wordt het eigenlijke probleem echter
volledig geïgnoreerd.
De
realiteit ziet er zo uit dat de import van ontelbare mensen uit de
Derde Wereld in een ooit rijk en stabiel land van de Eerste Wereld, van
dit land een onveilige en turbulente gevechtszone heeft gemaakt.
Uiteindelijk oogsten ze wat ze zaaien en Zweden oogst het tienvoudige.
Zouden
onze bloedeigen Kwaliteitspers soms toevallig allemaal vergeten zijn
om, niet dat éne Zweedse zeil-incident uitvoerig te bespreken,, ook de
vele honderden bom-incidenten te vermelden? Toeval kan het niet zijn,
want ze zijn met velen die, toevallig, allemaal op hetzelfde moment net
hetzelfde vergeten.
Ik kan mij van de indruk niet ontdoen, dat het eerder gaat om een of andere vorm van de Taqiyya, de islamitische omèrtazoals die in n vorige bijdrage (5269) nogmaals werd uitgelegd.
Wat me er toe brengt, dat zowel bij ons als in Zweden en overal elders in Europa, de Moslim Revolutie zeer nabij is. In het Antwerpse is die trouwens al in volle gang .
En
daar helpt geen enkele klimaat-conferentie een moer aan. De H. Anuna
kan dus net zo goed thuisblijven. Om, op de schoolbanken, haar tijd
beter te besteden
Begrijp
meniet verkeerd. Voor die Eeuwige Rust is er alle tijd van de wereld.
Want ondertussen heerst uitsluitend over de hele Schepping alleen nog
Het Menselijk Geluk. Geen bloedvergieten meer. Geen Pers of TeeVee meer
zoals tot hiertoe sedert de Uitvinding van de Boekdrukkunst.. Altijd
Lente. Altijd azuurblauwe Lucht.
Met die Anuna in een vol gestopte raket naar de Maan. Met Al Macy als brandstof, wapperend in de staartvlam van dat ding.
**
*
LINKSE LEUGENS ONTMASKERD FASCISME IS ÓÓK SOCIALISME
Er
is een olifant in de kamer die niemand wil zien. Die olifant is het
donkere geheim van het socialisme: dat fascisme en nationaalsocialisme
vormen zijn van socialisme. Niet van extreemrechts, integendeel. Het is
extreemlinks. Dat heeft links altijd veel pijn gedaan. Exact gelijk
katholieken of meer algemeen christenen zich schamen voor de katholiek
Adolf Hitler. Was Hitler katholiek? Wis en waarachtig. Hij heeft zich
nooit laten uitschrijven en had de volle steun van het Vaticaan. De
pauselijke nuntius in Berlijn bracht persoonlijk op 20 april 1945 (!) de
felicitaties van de (schijn)heilige vader in Rome. Dat doettie normaal
gesproken beslist niet voor atheïsten. Op 20 april was het Derde Rijk
vrijwel van de kaart geveegd, dus hij had het rustig achterwege kunnen
laten. Dat doen we met de Oostenrijkse korporaal. Laten we eens kijken
hoe het met die olifant zit.
Wie
heeft het communisme bedacht? Dat was Karl Marx. Dat weet iedereen. Wat
minder mensen weten, is dat communisme zich vrij snel splitste in drie
stromingen. De communistische lijn, met varianten daarop, die wilden
middels revolutie een klasseloze maatschappij waarin de dictatuur van
het proletariaat regeert. De socialistische lijn, die wilden middels
evolutie een klasseloze maatschappij waarin de dictatuur van het
proletariaat regeert. U ziet, bijna hetzelfde. Het einddoel is gelijk.
Hoe dat te bereiken, daarover verschilden ze van mening. Communisten
wilden dat met revolutie doen, en socialisten via de stembus, dus
evolutie. Maar uiteindelijk, ongeacht alle sussende fraaie woorden, is
het doel van het socialisme hetzelfde. Namelijk een dictatuur van het
wereldproletariaat. Over die dictatuur praten ze liever niet meer. Dat
is uit de mode, het verkoopt niet meer. De derde stroming was de meest
krankzinnige en gevaarlijkste vorm, het anarchisme.
Dat
anarchisme is krankzinnig om twee redenen. Die willen net zo goed een
klasseloze maatschappij waarin het proletariaat . niet regeert, want
anarchisten hebben iets tegen elke regering. Burgers moeten zichzelf
regeren. Om dat te bereiken pleegden ze heel wat moorden om een
wereldrevolutie op gang te brengen. Keizerin Elisabeth (Sissy, die van
de films), de vrouw van de op een na laatste Oostenrijkse keizer, Franz
Joseph, werd door een anarchist doodgestoken. president McKinley werd
door een anarchist vermoord. De Eerste Wereldoorlog werd veroorzaakt
omdat Gavrilo Prinzip, een anarchist, de troonopvolger van Franz
Ferdinand doodschoot. De Franse president Carnot werd ook door een
anarchist vermoord. En velen anderen. Rond 1900 waren de anarchisten
bijna net zo gevreesd als ISIS vandaag de dag.
Het
anarchisme is springlevend, maar functioneert in de schaduw. Ze noemen
zichzelf zelden anarchisten. Antifa is niets anders dan een
anarchistische terreurgroep. Het nu populaire politiek correct denken is
een variant van het anarchisme. Modern feminisme is een variant van het
anarchisme. Hun aanhangers weten het zelf nauwelijks; niet dat ze zich
er voor zouden schamen. In het onwaarschijnlijke geval dat een groot
verdienende progressieve tv-presentator gedwongen zou worden om kleur
te bekennen, dan zou hij verbaasd zijn dat hij eigenlijk een anarchist
is, maar verder niets. Zich er voor schamen? Waarom? Logica bestaat niet
binnen het anarchisme, en dat is op zich nogal logisch. Een zichzelf
regerende samenleving van gemeenschappen, groepen en steden bestaat
niet, heeft niet bestaan en kan niet bestaan. Een staatshoofd vermoorden
en simsalabim de revolutie breekt uit? In je bovenkamer! En nergens
anders. Dus een anarchist houdt zichzelf voor het lapje, en zoiets wil
niemand openlijk erkennen.
Dan
komen we nu uit bij de olifant. Het socialisme heeft zich ook gesplitst
in verschillende stromingen. De meesten varianten zijn internationaal.
Maar een andere variant is nationaalsocialisme. Een Italiaanse
socialist, Alceste De Ambris, moest niets hebben van dat
internationale. Hij was Italiaan! Italiaanse arbeiders moesten
solidair zijn met Italiaanse proletariërs, de rest van de wereld zoekt
het zelf maar uit. Benito Mussolini begon ook als (internationaal)
socialist. Hij kwam tot dezelfde conclusie als Alceste en werd fascist.
Dus van inter- een nationaal socialist. Hitler min of meer ook. Enkel
Francisco Franco, een falangist, was dat niet. Zijn nationalisme hield
op bij de grenzen van Spanje. Waarschijnlijk daarom regeerde hij tot
midden jaren-70 zonder veel problemen.
Gaan
we even kijken hoe geleerden fascisme definiëren. Fascisme heerst waar
de staat eigenaar of beheerder is van alle productiemiddelen. Wat dacht
je wat? Dat is precies dezelfde definitie waar het communisme en
socialisme aan voldoen. Een communistische samenleving is ook eigenaar
van alle productiemiddelen. In een (internationale) socialistische
samenleving iets minder, maar daar wordt aan gewerkt. Uiteindelijk moet
en zal de staat eigenaar worden van alle productiemiddelen. Een kenmerk
daarvan is de socialistische voorkeur om de staat alles te laten doen en
regelen voor uw eigen bestwil, begrijpt u wel. Ook opvoeding, dus
niet gek opkijken als de staat crèches en kinderopvang moet regelen en
betalen.
Noch
Mussolini noch Hitler hebben ooit gezegd iets anders dan socialist te
zijn. Nationaal socialist, wel te verstaan. Hoe dat ingekleurd werd,
daarin verschilden ze van mening. Hitler deed er wat rassenleer bij,
Mussolini spaghetti en een snuifje oregano. In beide gevallen net als
in andere socialistische staten werd de staat eigenaar van alle
productiemiddelen. Als je lid was van een vakbond? Dan was je bij deze
lid van de Fascistische of Nationaal Socialistische vakbond. Tenzij je
liever een modieus streepjespak wilde dragen, dat kon ook.
Begrijp
me niet verkeerd. Ik ben geen fan van Franco. Hij was een dictator, en
dat is altijd verkeerd. Even zo goed wist hij wat zijn grenzen waren.
Mussolini niet. Wat u waarschijnlijk niet weet, is dat Mussolini een
legioen zwarthemden stuurde naar Spanje om Franco te steunen. Dat
legioen was het lachertje van de Spaanse burgeroorlog. Het enige waarin
het uitblonk was verliezen, terugtrekken en overgeven. Italië was een
agrarische maatschappij, net als Spanje. Franco wist dat Spanje failliet
was (Italië bijna ook) en zich absoluut geen nieuwe oorlog kon
veroorloven. Hitler kon bijzonder charmant zijn, maar dat was vergeefse
moeite bij Franco. Hitler zei over zijn ontmoeting met Franco dat hij
liever een kies liet trekken dan nog een keer te moeten onderhandelen
met Franco. Belangrijk in deze is dat Franco een gewone dictator was,
en geen socialistische. De staat was niet eigenaar van alle productie
middelen.
Nu
vraagt u zich natuurlijk af waarom links altijd de mond vol heeft over
fascisme en nazisme, maar nooit of te nimmer spreekt over
nationaalsocialisme. Dat is niet toevallig. Al in de jaren 30 waren de
socialisten, de internationale variant, nogal beschaamd over de
nationale variant. Dat lag en ligt te dichtbij. Stalin zelf en alle
andere internationale socialisten weigeren te spreken over
nationaalsocialisme. Ze spreken consequent over fascisten of over
nazis, maar nooit over nationaalsocialisten. Het is een taboe om dat te
doen. Geen enkele zichzelf respecterende (internationale) socialist zal
het woord nationaalsocialisme gebruiken, tenzij dat compleet
onvermijdelijk is. En dan nog zo min mogelijk.
Dat
zegt verder helemaal niets. GroenLinks is gewoon de communistische
partij, met dezelfde ideologie en exact dezelfde partijstructuur. De
brochures zijn veranderd. Ze vechten nu voor het milieu en de Mercedes
Roetbak van kameraad Femke.
Democratie
bestaat niet binnen GroenLinks en net zo min binnen de Socialistische
Partij, die nog steeds de lijn van Mao volgt. Jezelf vandaag Maoïstische
of Communistische Partij noemen, is vragen om moeilijkheden. Vandaar de
cosmetische veranderingen en het dogma dat nationaalsocialisme geen
socialisme is.
H. Numan
Heb
het, sedert ik als peuter heb leren lopen, altijd geweten dat Die van
Boven Onze Kop luxueuze geldzakken waren. Hoe hoger, hoe meer wind. Met
ouder worden ontdekte ik daarbij nog de ongelimiteerde graaizucht ( 30.000 netto per maand voor n als 5de Wiel aan de wagen EU-Crommisaris), het draaien met de wind (Somers, Quickie, Tommelein: van de Ex-VU naar de Blauwe Geschelpten: Kassa, Kassa, Kassa)
Onder
allerlei valse voorwendsels, de ene al zotter dan de andere,
afhankelijk van de beetrokken Kleurpartij, werd in de hele wereld de Omvolking
in beweging gezet, waarbij vooral het onderste uit de kan (de droesem, e
Godsdienstwaanzin, de rassenhaat, de drugswereld) naar boven kwamen.
*
Maar klagen kunnen niet, want verstikt onder de pietluttigheden die de Burger almaar door armer maken.
Beladen als we zijn door kilometerheffingen ten voordele van het Klimaat, de Heilige Koe van iedereen die ten einde raad is.
Hebben
we eigenlijk die 8 (ACHT) Regeringen + Eigen Hofhouding voor de
Vriendjes + de EU Sperstaat, wel echt nodig? Stel U even voor hoeveel
miljarden Euros per maand dat zou besparen, moesten ze vervangen worden
door slechts één enkel gezond bestuurd Europa .
Er
is wat grondig fout in de maatschappij: er zijn geen kachels meer. Tot
goed een kwart eeuw geleden kon de mens al wat hem niet aanstond in de
kachel kieperen en weg was het. Keuken- en tuinafval, verpakkingen,
vodden, kranten, drukwerk zonder drukte.
Kachelverdriet
**
*
Door
het verdwijnen van de kachel in huis zit de mens met een hoop vuilnis
opgescheept. Hij moet al wat hem niet aanstaat in containers of zakken
dumpen. Niet in één en dezelfde bak of zak maar in door de Overheid
erkende. Hij moet bovendien sorteren. Elk soort vuilnis heeft zijn eigen
zak/bak. In elke garage, voortuin of koertje staat een rij zakken of
bakken. De kleuren ervan geven aan waarin je het afval mag mikken.
De Groenen aan de macht!
**
*
Zet
de Groenen in een regering en de reclame voor partijen zal gesorteerd
moeten worden. Dan zal de reclame die naar groen ruikt niet gedumpt
mogen worden. Maandelijks zal het door de klimaatjongeren van de partij
worden opgehaald en zal er nagegaan worden of het gelezen is. Wie dat
niet heeft gedaan krijgt een bekeuring. De Groenen aan de macht! Was er
maar een god tot wie je je kon wenden om je te beschermen tegen die
bleke straatkeffers met afgehakte staart.
Niet
dat de andere partijen minder groen zien. Over hun groene ijver kan
getwist worden, maar niet over het afval. Groen uitslaand vertrappelen
politici aller koortsdromen elkaar om bij de burger over te komen als
milieubewust. Hun manier van doen is kindvriendelijk. Dat is de enige
manier waarop je wat bereikt bij levende wezens. Met bruut optreden
bereik je het tegendeel. Van Peking tot Westkapelle. Begaan zijn met het
milieu hoeft niet uitgevoerd te worden, intenties zijn voldoende om de
spijsvertering van de burger niet te verstoren.
Spuwen en roken in onderbroek?
**
*
Een kampvuurtje achteraan in je tuin en je bent een brandstichter
De
groene hersenspoeling van de burger richting milieubewustzijn is
begonnen met de tram. Aanvankelijk mocht je doen wat je wilde op dat
openbaar vervoermiddel. Toen kwam er een verbod om te spuwen, gevolgd
door een rookverbod. Kort daarop mocht je geen hap of slok meer nemen,
al dreigde je te kapseizen of te stikken. Waar mag je nog de brand in
een sigaret steken? Een peuk terug in het pakje proppen en huiswaarts
ermee. Een kamer onder de rook dampen lukt niet meer, wegens verplichte
rookmelders in elke kamer. Een asbak, al is hij van malachiet of
edelsmeedkunst, is geen sieraad meer. In je ondergoed in je tuin zitten
en je hebt een klacht aan je been wegens zedenschennis. Een kampvuurtje
achteraan in je tuin en je bent een brandstichter.
tegen een boom plassen was helemaal verboden
**
*
Eenmaal
die terreur gelanceerd, kwam er een tweede. Boeren laten aan tafel was
niet beschaafd. Net zoals vloeken. Ook niet als je de hamer op de kop
van je vinger geslagen hebt. En een derde. Je mocht geen vlieg meer dood
meppen en tegen een boom plassen was helemaal verboden. De hond aan de
leiband en de kat aan de chip. Bergwandelaars moeten urineren in
plasticflessen en kakken in een plastieken zak. Het allemaal mee naar
huis nemen, om het daar te sorteren. Je mag een groene geen kwakende
kikker meer noemen en een gele met zwarte boorden geen balkende ezel.
Doe je het dan ben je een stuk rapalje en scheren de media je kaal.
Democratie
is communisme geworden, gepasseerd langs de stomerij. Nog even en er is
een Bach-verbod van tien uur s avonds tot zeven uur s morgens. Is het
gebruik van woorden met meer dan vier lettergrepen een belediging van
de brave burgermens. Nultolerantie is het nieuwe ordewoord, een bewijs
van beschaving.
Splendid isolation
Jammer,
de wetenschap heeft nog geen middel gevonden om Groenen een menselijk
karakter te geven. Er rest mij daarom niets anders dan Groen als
hoofdkleur te erkennen. De volgende winter geen gezelligheid rond te
kachel te zoeken maar mijn voeten op de radiator te leggen. In
afwachting van een zoveelste verzwakking van de huiselijke gezelligheid
een appeltje te schillen met de Groenen. Wat met dit epistel is gebeurd.
Nadat
het naar de redactie is gestuurd, heb ik de gordijnen gesloten en elke
lijn met de buitenwereld verbroken. Mij gebarricadeerd in mijn flat en
ben stiller geworden dan een onderaardse zee. Mijn kasten zitten vol met
du pain, du vin et du Boursin. Ik heb een boek genomen en ben aan het
lezen geslagen. Tot ik weggleed en vertrok naar de heilige boorden van
de Nijl.
GUIDO LAUWAERT
Niet
vergeten. De groene kleur is de kleur van de haat. Het zal dus niet
verwonderen, dat het ok de kleur is van de islammerij. Dat kan toch geen
toeval zijn!
Naar
aanleiding van de Europese Parlementsverkiezing heb ik zeer gemengde,
bepaald geen optimistische gevoelens. Daarvoor bestaan meerdere redenen.
Het is zeer gevaarlijk dat het aantal hopelijk goedbedoelde
hervormingsvoorstellen, die de potentiële EU-afgevaardigden dagelijks
aankondigen, dramatisch toeneemt. Het overgrote deel van hen gaat helaas
in de richting van een nog centralistischer EU. Ik ben er van overtuigd: zulke veranderingen hebben we niet nodig. We hebben iets heel anders nodig.
Indien
de Europese Unie haar huidige diepe structurele crisis te boven wil
komen, moet ze een radicale ommekeer doormaken. De mensen in de
postcommunistische landen weten dat. Pure cosmetische veranderingen
zullen niet helpen. De voorstellen tot een diepere integratie zijn geen
verbetering. Integendeel, ze zijn een weg naar verval en chaos.
De
huidige EU bevindt zich in een gelijksoortige situatie als het
communisme in de laatste fase van zijn bestaan. Destijds wisten we dat
de perestrojka van de toenmalige Sovjet-staatschef Michail Gorbatsjov
een hopeloze poging was om het communistische systeem te moderniseren en
zodoende te redden. We waren er zeker van dat de fundamenten van het
communistische systeem compleet verrot en niet te hervormen waren. Wij
zeiden destijds heel duidelijk dat we niet alleen maar hervormingen
moesten starten, maar een radicale ommekeer van het hele systeem.
Foute concepten verwerpen
Datzelfde kun je zeggen over de huidige situatie van de Europese Unie. De EU heeft een ommekeer nodig.
Het is noodzakelijk om enkele van de in de afgelopen jaren of decennia
ontstane foute concepten te verwerpen, niet te verbeteren. Hun resultaat
was bijvoorbeeld het Verdrag van Maastricht van de Europese Unie in
1992, die de onontkoombare wending van de samenwerking en aangepaste
integratie van de soevereine staten tot een permanente unificatie
betekende. De herbenoeming van Europese Gemeenschap naar Europese Unie
was geen onschuldige of formele reorganisatie.
Er
volgden twee fundamentele maatregelen: het overwegend politieke project
van de euro als gemeenschappelijke munt en het Akkoord van Schengen. Al
zeer snel bleek dat beide fundamenteel fout en schadelijk zijn. De door
de euro-elites doorgedrukte unificatie leidde tot het Verdrag van
Lissabon van 2009, dat een verdere verzwakking van de lidstaten
veroorzaakte. Ik was de laatste staatspresident die dit verdrag
ondertekende. Helaas ben ik helemaal alleen gebleven.
De
radicale ommekeer moet juist hier beginnen, omdat de soevereine staten
de kern van Europa en ook de van de Europese integratie zijn en moeten
blijven. Alleen daarmee zou de democratische legitimering vernieuwd
kunnen worden, die de huidige Unie mist. Het is bijvoorbeeld dringend
noodzakelijk om de noodzaak van de gekwalificeerde meerderheid bij
stemmingen af te schaffen, die door het Verdrag van Lissabon werd
ingevoerd.
Bij deze verkiezingen gaat het om een fundamentele strijd
Absoluut
onacceptabel zijn andere unificatiepogingen zoals de transfer- en
fiscale unie, de belastingvereniging, het gemeenschappelijke Europese
Openbaar Ministerie of zelfs het EU-leger. Bij deze verkiezingen gaat
het om een fundamentele strijd. Enerzijds zien we diegenen die de wereld
van de traditionele waarden verdedigen, anderzijds de mensen die de
huidige civilisatie graag zouden willen vernietigen. Deze strijd raakt
het fundament van de EU en werd in de Midden- en Oost-Europese landen
geïmporteerd. In de mainstream media wordt dat echter niet zo helder
beschreven. Dat moeten wij doen.
Tussen
de Europese Parlementsverkiezingen van 2014 en die in dit jaar hebben
er wezenlijk tragische gebeurtenissen plaatsgevonden. In 2015 werd
Europa door de massa-immigratie uit het Midden-Oosten, Azië en Afrika
getroffen. Of beter: de Europese Unie heeft deze mogelijk gemaakt; velen
zeggen zelfs mede-georganiseerd.
De
enorme golven migranten werden enerzijds door de pseudo-humanitaire
geste van Bondskanselier Angela Merkel, anderzijds door de foute
constructie van Schengen bewerkstelligd. Het was een catastrofale fout
om de binnengrenzen in de EU af te schaffen en tegelijkertijd de
buitengrenzen niet voldoende te beveiligen. Ook de foute ideologie van
het multiculturalisme heeft een belangrijke rol gespeeld.
Triomf van het verderfelijke multiculturalisme
De
Europese nomenklatoera nam in deze tijd tot overmaat van ramp ook nog
allerlei wetten en verordeningen over zogenaamde bescherming van
minderheden en over een verdere aanscherping van de politieke
correctheid aan. Dit zijn nog meer overwinningen van het verderfelijke
multiculturalisme en een nederlaag van het gezonde mensenverstand en van
de normaliteit. En natuurlijk ook een nog verder verval van de vrijheid
in Europa.
De
Europese Parlementsverkiezingen 2019 zullen geen wezenlijke ommekeer
brengen, ook al is het waarschijnlijk dat in het nieuwe Europees
Parlement beter gezegd: quasi parlement de euro-kritische en
eurosceptische krachten sterker vertegenwoordigd zullen zijn dan tot nu
toe. Wat betreft de Tsjechische Europarlementariërs ben ik nog
pessimistischer. De oude of op hen lijkende vertegenwoordigers zullen
daar helaas domineren. Ze geven me geen hoop iets te veranderen in de
EU.
Naar
aanleiding van de Europese Parlementsverkiezing heb ik zeer gemengde,
bepaald geen optimistische gevoelens. Daarvoor bestaan meerdere redenen.
Het is zeer gevaarlijk dat het aantal hopelijk goedbedoelde
hervormingsvoorstellen, die de potentiële EU-afgevaardigden dagelijks
aankondigen, dramatisch toeneemt. Het overgrote deel van hen gaat helaas
in de richting van een nog centralistischer EU. Ik ben er van overtuigd: zulke veranderingen hebben we niet nodig. We hebben iets heel anders nodig.
Indien
de Europese Unie haar huidige diepe structurele crisis te boven wil
komen, moet ze een radicale ommekeer doormaken. De mensen in de
postcommunistische landen weten dat. Pure cosmetische veranderingen
zullen niet helpen. De voorstellen tot een diepere integratie zijn geen
verbetering. Integendeel, ze zijn een weg naar verval en chaos.
De
huidige EU bevindt zich in een gelijksoortige situatie als het
communisme in de laatste fase van zijn bestaan. Destijds wisten we dat
de perestrojka van de toenmalige Sovjet-staatschef Michail Gorbatsjov
een hopeloze poging was om het communistische systeem te moderniseren en
zodoende te redden. We waren er zeker van dat de fundamenten van het
communistische systeem compleet verrot en niet te hervormen waren. Wij
zeiden destijds heel duidelijk dat we niet alleen maar hervormingen
moesten starten, maar een radicale ommekeer van het hele systeem.
Foute concepten verwerpen
Datzelfde kun je zeggen over de huidige situatie van de Europese Unie. De EU heeft een ommekeer nodig.
Het is noodzakelijk om enkele van de in de afgelopen jaren of decennia
ontstane foute concepten te verwerpen, niet te verbeteren. Hun resultaat
was bijvoorbeeld het Verdrag van Maastricht van de Europese Unie in
1992, die de onontkoombare wending van de samenwerking en aangepaste
integratie van de soevereine staten tot een permanente unificatie
betekende. De herbenoeming van Europese Gemeenschap naar Europese Unie
was geen onschuldige of formele reorganisatie.
Er
volgden twee fundamentele maatregelen: het overwegend politieke project
van de euro als gemeenschappelijke munt en het Akkoord van Schengen. Al
zeer snel bleek dat beide fundamenteel fout en schadelijk zijn. De door
de euro-elites doorgedrukte unificatie leidde tot het Verdrag van
Lissabon van 2009, dat een verdere verzwakking van de lidstaten
veroorzaakte. Ik was de laatste staatspresident die dit verdrag
ondertekende. Helaas ben ik helemaal alleen gebleven.
De
radicale ommekeer moet juist hier beginnen, omdat de soevereine staten
de kern van Europa en ook de van de Europese integratie zijn en moeten
blijven. Alleen daarmee zou de democratische legitimering vernieuwd
kunnen worden, die de huidige Unie mist. Het is bijvoorbeeld dringend
noodzakelijk om de noodzaak van de gekwalificeerde meerderheid bij
stemmingen af te schaffen, die door het Verdrag van Lissabon werd
ingevoerd.
Bij deze verkiezingen gaat het om een fundamentele strijd
Absoluut
onacceptabel zijn andere unificatiepogingen zoals de transfer- en
fiscale unie, de belastingvereniging, het gemeenschappelijke Europese
Openbaar Ministerie of zelfs het EU-leger. Bij deze verkiezingen gaat
het om een fundamentele strijd. Enerzijds zien we diegenen die de wereld
van de traditionele waarden verdedigen, anderzijds de mensen die de
huidige civilisatie graag zouden willen vernietigen. Deze strijd raakt
het fundament van de EU en werd in de Midden- en Oost-Europese landen
geïmporteerd. In de mainstream media wordt dat echter niet zo helder
beschreven. Dat moeten wij doen.
Tussen
de Europese Parlementsverkiezingen van 2014 en die in dit jaar hebben
er wezenlijk tragische gebeurtenissen plaatsgevonden. In 2015 werd
Europa door de massa-immigratie uit het Midden-Oosten, Azië en Afrika
getroffen. Of beter: de Europese Unie heeft deze mogelijk gemaakt; velen
zeggen zelfs mede-georganiseerd.
De
enorme golven migranten werden enerzijds door de pseudo-humanitaire
geste van Bondskanselier Angela Merkel, anderzijds door de foute
constructie van Schengen bewerkstelligd. Het was een catastrofale fout
om de binnengrenzen in de EU af te schaffen en tegelijkertijd de
buitengrenzen niet voldoende te beveiligen. Ook de foute ideologie van
het multiculturalisme heeft een belangrijke rol gespeeld.
Triomf van het verderfelijke multiculturalisme
De
Europese nomenklatoera nam in deze tijd tot overmaat van ramp ook nog
allerlei wetten en verordeningen over zogenaamde bescherming van
minderheden en over een verdere aanscherping van de politieke
correctheid aan. Dit zijn nog meer overwinningen van het verderfelijke
multiculturalisme en een nederlaag van het gezonde mensenverstand en van
de normaliteit. En natuurlijk ook een nog verder verval van de vrijheid
in Europa.
De
Europese Parlementsverkiezingen 2019 zullen geen wezenlijke ommekeer
brengen, ook al is het waarschijnlijk dat in het nieuwe Europees
Parlement beter gezegd: quasi parlement de euro-kritische en
eurosceptische krachten sterker vertegenwoordigd zullen zijn dan tot nu
toe. Wat betreft de Tsjechische Europarlementariërs ben ik nog
pessimistischer. De oude of op hen lijkende vertegenwoordigers zullen
daar helaas domineren. Ze geven me geen hoop iets te veranderen in de
EU.
AMSTERDAM
Met het boerkaverbod voor de deur is de toon bij Nederlandse
tegenstanders van die wet verhard. Extremisten koppelen het verbod aan
de jihad, ze dringen er bij twijfelende vrouwen op aan om juist nu voor
de sluier te kiezen en betalen de boetes. Een Brabantse stichting deelt
gratis nikabs uit.
Abdul-Jabbar van de Ven, (geboren als Johannes Lambertus Henricus (Jilles) van de Ven
roept
op tot standvastigheid en betaalt boetes. De veroordeelde Haagse
terrorist Moussa L. koppelt het verbod aan het voeren van heilige
oorlog. Een door een Afghaanse Nederlander gerund pro-IS-platform stelt
dat zowel vrouwen als mannen de hel wacht als de nikab af gaat.
De
NCTV houdt zorgelijke ontwikkelingen in de gaten, zegt een
woordvoerder, inclusief de eventuele gevolgen van de invoering van het
verbod.
Kijk,
kijk: het is er eindelijk uit: ons Christenen en Ongelovige Honden,
wordt noch min noch meer de Heilige Oorlog, net als 1400 jar geleden,
verklaard.Nu weten we tenminste waar we voor staan, als we teritgslaan.
Of
beter: misschien wel het begin van wat Europa in 711 overkwam bij de
verovering van Spanje/Portugal door de Moslims. In amper VIER jaar tijd
botsten ze reeds aan bij de Pyreneeën die hen de weg versperden. Wat
niet belette dat andere Moslims langs de Franse kust reeds tot bij
Bordeaux waren gekomen, waar ze in 732 finaal werden verslagen en
teruggejaafgd. Maar de Moslim Bezetting duurde niet minder dan 800 jaar,
namelijk tot 1492, het jaar dat Colombus Amerika ontdekte
In 1571 probeerden ze nogmaals, maar hun machtige oorlogsvloot werd verslagen in de Zeeslag van Lepanto (Griekenland) . Ze probeerden nogmaals in 1583 in wat bekend staat als Het Beleg van Wenen,
waarde Halve Maantjes na maanden van uitzonderlijk terrorisme, als
geslagen honden met de staart tussen de benen, dienden af te druipen.
Denk daar aan, iedere keer als U bij de baker naar Croissants vraagt.
Die weerden daags nadien ten eeuwigen dage bedacht, toen de blijde mare
Parijs had bereikt. Die Halve Maan? We vreten die op met huid en haar .
AMSTERDAM
Met het boerkaverbod voor de deur is de toon bij Nederlandse
tegenstanders van die wet verhard. Extremisten koppelen het verbod aan
de jihad, ze dringen er bij twijfelende vrouwen op aan om juist nu voor
de sluier te kiezen en betalen de boetes. Een Brabantse stichting deelt
gratis nikabs uit.
Abdul-Jabbar van de Ven, (geboren als Johannes Lambertus Henricus (Jilles) van de Ven
roept
op tot standvastigheid en betaalt boetes. De veroordeelde Haagse
terrorist Moussa L. koppelt het verbod aan het voeren van heilige
oorlog. Een door een Afghaanse Nederlander gerund pro-IS-platform stelt
dat zowel vrouwen als mannen de hel wacht als de nikab af gaat.
De
NCTV houdt zorgelijke ontwikkelingen in de gaten, zegt een
woordvoerder, inclusief de eventuele gevolgen van de invoering van het
verbod.
Kijk,
kijk: het is er eindelijk uit: ons Christenen en Ongelovige Honden,
wordt noch min noch meer de Heilige Oorlog, net als 1400 jar geleden,
verklaard.Nu weten we tenminste waar we voor staan, als we teritgslaan.
Of
beter: misschien wel het begin van wat Europa in 711 overkwam bij de
verovering van Spanje/Portugal door de Moslims. In amper VIER jaar tijd
botsten ze reeds aan bij de Pyreneeën die hen de weg versperden. Wat
niet belette dat andere Moslims langs de Franse kust reeds tot bij
Bordeaux waren gekomen, waar ze in 732 finaal werden verslagen en
teruggejaafgd. Maar de Moslim Bezetting duurde niet minder dan 800 jaar,
namelijk tot 1492, het jaar dat Colombus Amerika ontdekte
In 1571 probeerden ze nogmaals, maar hun machtige oorlogsvloot werd verslagen in de Zeeslag van Lepanto (Griekenland) . Ze probeerden nogmaals in 1583 in wat bekend staat als Het Beleg van Wenen,
waarde Halve Maantjes na maanden van uitzonderlijk terrorisme, als
geslagen honden met de staart tussen de benen, dienden af te druipen.
Denk daar aan, iedere keer als U bij de baker naar Croissants vraagt.
Die weerden daags nadien ten eeuwigen dage bedacht, toen de blijde mare
Parijs had bereikt. Die Halve Maan? We vreten die op met huid en haar .
Ondergetekende
is dus weer terug van even uit de ether weg te zijn geweest. Onnodig U
daarover zorgen te maken: de gezondheid is prima, het huishouden draait
aks een molentje in kinderhand. Alleen de ons uit Italië nog restende
twee Duitse Heerdershonden lopen zo te zien op hun laatste benen. Ze
zijn voor ons nu al een stuk Geschiedenis. Blijvend aandenken aan
verloren droom in het zonnige Zuiden, waar alleen landelijke rust en
échte Cultuur de dagen vulden.
Waar
ik dan wel de hele tijd heb uitgehangen? Gewoon en bijna helemaal
horizontaal in het leven van elke dag, zo goed als de klok rond met
beide oren diep in de luisterboeken van de onvolprezen Braille Liga. Heb
zo o.a. bijna van dag tot dag, de Geschiedenis van Spanje, Italië, de
Lage Landen, Engeland, Duitsland, enz meegemaakt van de laatste 5.000
jaar. Heb er vooral van onthouden, dat de Geschiedenis inderdaad zoals
iedereen al lang weet, altijd en alleen geschreven wordt door de
Overwinnaars. Wat nooit maar de helft van het verhaal uitmaakt.
**
*
1032 LEGITIEME RECHTEN VAN DEZE EN GENE ONSCHULDIGE KINDEREN
Ook in Duitsland is er discussie: De Duitse Nadja Ramadan opgesloten bij de IS-vrouwen.
Aan
de VUB willen er militanten dat de kinderen van ouders die kozen voor
terrorisme naar hier gebracht worden. Dat hoorden we eerder al, o.a. bij
Heidi De Pauw, Jessika Soors en Rudy Vranckx. Maar is die vraag niet
veel complexer dan wat zij ons voorspiegelen? Staan de rechten van die
kinderen niet op gespannen voet met de rechten van alle andere kinderen,
met name hun recht op veiligheid?
Onschuldige kinderen?
Hoe
onschuldig die kinderen ook, ze stammen uit families die fel
radicaliseerden, zo fel dat ze naar IS of Al Qaida trokken. Hoe
vermijden we dat die kinderen eenmaal hier op hun beurt terecht
komen in de omgeving waarin hun ouders zo fel radicaliseerden?
Moeten die kinderen buiten hun families geplaatst worden?
Leidt dat dan niet tot relatieve straffeloosheid van die Belgische vrouwen?
De
vervolging hier van ouders die terroristische groepen opzochten is
quasi onmogelijk mede omwille van de bewijslast op een zo grote
afstand.
Die
kinderen naar hier laten komen, komt er dan op neer dat de moeders
vroeg of laat hereniging zullen kunnen eisen. Maar zij zullen dan wel in
zekere mate aan de straf ontsnappen waaraan hun Syrische en Iraakse
strijdgenoten niet kunnen ontsnappen. Leidt dat dan niet tot relatieve
straffeloosheid van die Belgische vrouwen?
En
waarom zouden de belastingbetalers moeten opdraaien voor de kosten die
deze lui veroorzaken? Vorige terughaaloperaties bleken duur. Enkele
moeders keerden, nadat ze hier konden bevallen, doodleuk terug naar die
dodelijke bende.
Onschuldige families
En
daar stop het niet bij. Onderzoeken naar de families en directe
omgeving van de gekende terroristen leert dat deze die radicalisering
quasi nooit zag aankomen.
Als
ze het al merkten, was het al te laat. Dat geldt bij gelovige ouders,
zeker als die zelf geradicaliseerd waren, maar ook voor jongeren uit
seculiere families en bekeerlingen. Wat zegt het over het wereldbeeld en
de normen en waarden die circuleren in die kringen, dat er zoveel tot
geweld radicaliseerden?
Onze overheden horen ons tegen terreur te beschermen
Islamisme
die stromingen die wereldheerschappij van de sharia nastreven joeg
al miljoenen op de vlucht en doodde tienduizenden. Onze overheden horen
ons tegen terreur te beschermen. Maar wanneer zullen ze dan optreden tegen dat wereldbeeld dat in de praktijk aanzet tot zo gigantisch veel geweld? Zijn
die die kinderen, hoezeer ze nu onschuldig zijn, op termijn daarom geen
reëel gevaar voor de veiligheid van alle anderen zeker wanneer ze
terecht komen in die omgeving met een wereldbeeld dat zoveel terroristen
voortbracht?
Nazisme-islamisme
Na
WO II wist Europa zich te beschermen tegen het nazisme. Dat werd
verbannen uit onderwijs, cultuur, media, Haar symbolen werden
strafbaar gesteld. En even belangrijk: veel oud-aanhangers uitten een
expliciet mea culpa tegenover dat gedachtegoed. Denk aan wijlen André Leysen.
Verder zetten anno 2018 zo goed als alle belangrijke intellectuelen,
politici en opiniemakers zich scherp af tegen de filosofische
grondslagen van het nazisme.
Ten
aanzien van het islamisme en ondanks de zware inbreuken daarvan op
gelijke rechten hoorden we tot nog toe geen enkel zulk mea culpa.
Moslimtheologen
en imams zoals Benzine en Benhaddou timmeren wel aan een beleving van
de islam die verzoenbaar is met democratie en mensenrechten. Duizenden
gewone moslims wachten daar niet op. Maar zoals bevestigd door Ahmed Azzouz en Said Aberkan in een opiniebijdrage in De Morgen er is nog veel werk op de plank.
Zo
bestaan er ontelbare boeken, fatwas, preken, cursussen en artikels die
uitleggen wat de sharia is, maar die stuk voor stuk onverzoenbaar zijn
met de universele mensenrechten.
Daarentegen
bestaat er geen enkel programma met een sociale doctrine die gebaseerd
is op een beleving van de islam die wel verzoenbaar is met de universele
mensenrechten (en dat meer gezaghebbend is dan de individuele
auteur(s)). Al evenmin horen we enige veroordeling van de filosofische
grondslagen van het islamisme door andere moslims. Enkel het geweld dat
het voortbrengt wordt (soms) veroordeeld.
Wortels van Terrorisme
De
schaal en zwaarte van het geweld van islamisten tegen niet-moslims
zoals in Afrika, of tegen religieuze minderheden in islamitische landen
is een sterke aanwijzing dat dat terrorisme diepe wortels kent binnenin
de islam en dat het slechts in beperkte mate kan verklaard worden vanuit
racisme, discriminatie of achterstelling van moslims in het Westen.
ik zie geen mooie oplossing
Moeten
we die kinderen daarom aan hun lot overlaten? Natuurlijk niet. Maar ik
zie geen mooie oplossing. Ze naar hier halen geeft islamisten mogelijk
nog de idee dat ze hier in onze samenleving thuis horen wat voor ons
aartsgevaarlijk is. Zouden die ouders, gezien de zwaarte van het geweld
van IS & Co. én het feit dat velen nog steeds trouw blijven en
alleen maar geweld afzweren, niet beter levenslang opgesloten blijven in
die landen waar ze ook hun misdaden begingen?
Tegelijk kan al wie wil nog altijd bijdragen tot goede opvang van die kinderen ginds. Plan International
doet dat voor kinderen in alle continenten. Waarom zou het dan niet
volstaan voor kinderen van veroordeelde of overleden islamisten?
Rudi Dierick
27 DECEMBER 2018
Ja,
dit is een oud verhaal. Het werd U opgediend zonder ook laar één
woordje commentaar. Omdat er nog zoveel stukjes op de wachtlijst staan,
dar ik e de tel van ben kwijtgeraakt. Enfin, U leest meer
De
stompzinnigheid druipt er af. Vooral van Olio di Poeppo, de Italiaanse
Abruzzenar uit Bergen Mons-en-Merveille, de landsstreek waar vandaan ook
de Fascist Benito Mussolini kwam. Woorden wekken, maar voorbeelden[p1] trekken
**
*
Beide Abruzzenaars hebben vooral de hoogmoedswaanzin als gemeenschappelijke eigenschap. Hoogmoed vóór[p2] de val.
De
eerste slachtoffers van de hittegolf vielen bij het deontologisch
politbureau van de VRT, die het nodig vond om een hilarische grap van
journalist en nachtraaf Chris Van den Abeele te veroordelen. De advocaat
van een drugsdealende Nederlandse actrice opperde dat zijn cliënte
jolig de wet mocht overtreden omdat ze zich aan het inleven was voor een
nieuwe filmrol. Van den Abeele had overschot van gelijk om deze
juridische idioterie in perspectief te zetten met de sarcastische
opmerking: Gelukkig probeerde ze zich niet voor te bereiden op een rol
als seriemoordenaar.
**
*
Het
is al meermaals gebleken dat de VRT geen ballen aan haar lijf heeft.
Schijtluizen die de eigen journalisten niet durven verdedigen en liever
verzanden in een moeras van pietleuterig moraal-snot. Als acteurs of
actrices moeten bijklussen als drugsdealer, dan zegt dat veel over de
lonen en vergoedingen die tv-stations en productiehuizen betalen. Enige
introspectie is misschien op zijn plaats, beste VRT.
De lozers van de ronde tafel
**
*
Na twee maanden rond hun eigen as draaien beslissen
Notte
en Reyntje om een rondetafel met de partijvoorzitters te organiseren.
Elio De Roeper gaat akkoord maar wil niet aan dezelfde kant van De Wever
zitten, Rutten wil aan de overkant van Khattabi zitten en Comical
Crombez wil niet tussen PS en N-VA zitten. De octetring kan echt alle
kanten uit. Ambetanteriken VB, PVDA, Défi, Lijst Black & Dedecker en
CDH worden uitgesloten van de leuter-ronde, waarna Unia even overwoog
om klacht neer te leggen. Uiteindelijk besloten de
discriminatie-rechters dat er met de PVDA te weinig linkse partijen
uitgesloten werden om een klacht te meriteren.
de ronde tafel van losers, ook wel de cirkelzaag van Laken genoemd.
**
*
Notte
en Reyntje wilden de scherpe kantjes van de ronde tafel afvijlen met
een clandestiene meet & greet tussen de kopstukken van N-VA en PS.
Hoewel Praetor De Wever en Elio De Roeper dezelfde maat van zwembroek
hebben ̶ het was ooit anders ̶ viel de geheime afspraak in de sauna
van Laken in het water. Als straks de klimaat-ridders van Groen en Ecolo
hun misplaatste rechtse haat niet inslikken, schuiven er zes verliezers
aan de ronde geldautomaat; de ronde tafel van losers, ook wel de
cirkelzaag van Laken genoemd.
Vlaenderen die Leu
Intussen
stormt het in het smurfendorp. De blauwe bijlen worden geslepen,
barricades opgetrokken en vensters dichtgetimmerd. Praetor De Wever
activeerde de Vlaams-nationalistische drie musketiers: Gatz, Van
Quickenborne en Tommelein, die eind vorige eeuw de ondertussen Open
VLD infiltreerden, dankzij de verruimings-operatie van Nijntje
Verhofstadt. De sleeper-agents hanteren een CIA-strategie: eerst de
destabilisatie door Gatz, vervolgens het opruien van het plebs door Van
Quickenborne, straks het pseudo-verzet van vierde musketier Somers, om
finaal deus ex machina Tommelein op de troon te hijsen.
Het
open-grenzen-beleid van sp.a en Open Vld waarbij partij-migranten met
open armen ontvangen werden, ontploft als een boemerang in hun
gezichten.
De
nadelige gevolgen van de partij-migratie steken ook de kop op bij de
socialisten, waar de Vlaams-nationalisten Mohamed Ridouani en Joris
Vandenbroucke zich klaarmaken om de Oostende-connection definitief te
onttronen. Zo krijgen we volgend jaar drie traditionele partijen, geleid
door Vlaams-nationalisten. Het open-grenzenbeleid van sp.a en Open Vld
waarbij partij-migranten met open armen ontvangen werden, ontploft als
een boemerang in hun gezichten. De opportunistische multi-ideologische
cultuur van Stevaert en Verhofstadt is het paard van Troje voor de
generatie Tommelein-De Wever.
Infiltreer en heers,
Vlaenderen die Leu .
Het catch-kabinet
De kans is groot dat het dan geen kibbel-kabinet, maar een catch-kabinet wordt.
Vandaag
zitten we 222 dagen zonder federale regering en twee maanden zonder
Vlaamse en Waalse regeringen. Sire, il ny a plus de Belgique. Ons land
wordt bestuurd door kapiteins zonder kompas en aangedreven door motoren
zonder brandstof. We dobberen stuurloos rond, voort gestuwd door een
zachte bries in de zeilen van lopende zaken. Onderwijl vertrekken onze
politici op verlof en zij die thuisblijven strijden voor een
cadeau-mandaat of een voorzitters-scepter. Als De Wever en Di Rupo na
hun verlof alsnog de egos opbergen en hun tegenstrijdige
verkiezingsprogrammas toch tot een federale cocktail kunnen shaken, dan
nog wordt het vijf jaar
**
dansen op een slappe koord.
*
De kans is groot dat het dan geen kibbel-kabinet, maar een catch-kabinet wordt.
**
*
28 JULI 2019
Jasmijn Walldorf
*
Als
er al n licht verschil tussen Mussolini en Oloip du Poeppo zou
bestaan, dan zit het vooral in de lulligheid van hun onderbroeken. Die
naar Mons is uitgeweken, de nog levende legende, is voor de venten. De
dode is/was voor de wijven, hoe meer hoe liever. Prinses Marie-José, de
groottante van onze bloedeigen Zielepoot, was zelf een van de vele
gegadigden.. Waar tocj Coburgers groot in zijn!
Copernicaanse
Omwentelingen, das een kwestie van overleven. Als er na geen Belgen,
ook geen België meer bestaat. Ne mens kannie alles hebben: veel melk
en n vette maarte!
Wat
die Broekselse Seks- en Coburgerfretters uit Gotha (Duitsland) heden
ten dage bezielt, mag Joost weten. En die weet het heel zeker, NIET. En
moest hij het weten, dat hij het dan publiekelijk zegge. Luid en klaar.
En liefst in de drie landstalen.
Maar
als Joost zwijgt, en blijft zwijgen, moet het wel iemand anders
uitbrengen. In voorkomend geval, zal het dan wel, als naar gewoonte,
ondergetekende zijn die de kooltjes uit het vuur moet halen. Gewoon
omdat die, als Digitalia, met het hele gezin 16 jaar aan één stuk daar
geleefd heeft, in Het Land van De Stomme van Portici.
Weet U nog? Kanonnier Houten Been die Het Huis van Nassauwe het kot
heeft uitgejaagd Et voilà: la Blegique sera Latine, ou ne sera pas .
En zeggen dat dit op het punt staat zo uit te draaien. Niet Latijns en dus terug naar af!
Eerst had ik over Italië bijna geschreven als Het land van de Glimlach. Want glimlachen, dat kan de Gewone Kleine Man daar weer. Opgelucht en van harte. Sedert hun nieuwe en betere Duce,
**
Mateo Salvini
tot
grote wanhoop van de aan de kant geschopte voltallige Slinxe
zakkenvullerij, die na Mussolini jarenlang te eigen bate, het land naar
de ondergang hebben geregeerd, is de hemel er weer helemaal stralend
blauw. Overzeese avonturiers staan nu weer voor de aloude keuze: blijven
waar ze geboren zijn, of verdrinken in de Mare Nostrum, d.i. in de Zee die van ons is. Want
die zee en al dat water dient niet om pootje te baden of te spelevaren,
maar om het Avondland af tee schermen tegen ongewenst bezoek.
**
*
Werk
in Eigen Streek, dat is toch altijd een dwingende eis geweest van de
Kleine Man Van ons Ma, oorlogsweduwe met een talrijk grein, leerde ik
heel mijn leven, dat wie niet werkt, niet moet eten. Simpel, kort en
goed. Maar wel levensreddend. Weet ik uit eigen ervaring!
*
Enne,
ach ja, terug naar die eeuwige Seksende Coburgers! Speciaal nu Betty er
zit aan te komen, zoals U hiernavolgend kunt vernemen.
Misschien
zou deze suggestie een oplossing kunnen zijn? Stop het hele zootje
gewoon, zoals men in de onzalige repressie-tijden deed met de àl te
ijverige Vrijheidsstrijders, in de leegstaande Antwerpse leeuwenkooien.
Waar ze door de nieuwsgierige bezoekers kunnen bewonderd worden. Maar
niet langer meer gevoederd.
En war betreft de jonge Betty: die kan gewoon worden weggegooid. Wegens te lelijk om te helpen donderen
**
*
Ja, inderdaad. Bij de geboorte had de vader het van meet af aan in de koninklijke smiezen: het was een vrouwtje, een wijfjesdier, une femelle
*
Ze wordt meerderjarig aan 18 jaar op 25 Oktober aanstaande. Er zal op genen Belga gekeken worden Want de beloofde dotaties
(die ze daar in Laeken eerst zinnens waren geweest te weigeren wegens de vele daaraan verbonden verplichtingen)
gaan
schrikwekkend de hoogte in. Maar wees getroost, gij, koor van simpelen
van geest, Coburgers hebben daar gene bang voor! Hoe hoger bergen, hoe
liever. Hebben ze mee van Pépé Albrecht, die het hem lukte om met
doorschoten hoofd van de rotsen te tuimelen midden de winter in een
donkere ijskoude februarinacht. Gewoon nadat die door n Hogere Officier
van den ABL betrapt was in bed met diens wederhelft
Ach, t zijn misschien allemaal maar conten, maar ne mens is ook maar ne mens
**
*
Niet
vergeten. Het volwassen geworden kind-vrouwtje uit 2001 is vanaf de
geboorte, zij het via bevruchting door K.I., levenslang Hertogin van
Brabant. Net als Genoveva van Brabant uit de spannende tijden van de
Vaderlansche Geschiedenis.
Aandacht. hier wordt in genendele verwezen naar, de wereldberoemde Hertogin van Zeeland, getrouwd met de Graaf van Terneuzen!
**
*
België snakt meer en meer naar adem
**
*
Kapitein Nicholas Haddock had een goede kijker destijds
Elisabeth
die met haar moeder haar eerste officieel bezoek aan Afrika brengt.
Elisabeth die bij de opname van de 21 julitoespraak van haar vader
aanwezig is. Elisabeth die in haar mousselinen jurk van Nathan met
succes de hoge hakkentest aflegt op de gemene kasseien van het
Paleizenplein Elisabeth wordt straks 18 en daar hoort bij dat men haar
serieus voorbereidt op haar toekomstige lot: de troon van België
bestijgen.
**
*
op zoek naar de kwadratuur van de cirkel
Ons Land is het land van de onbegrensde mogelijkheden.
Alleen
krijgt ze daar misschien nooit de kans toe, want koning Philippe ziet
zich vandaag voor een alarmerende situatie gesteld: het land snakt meer
en meer naar adem.
**
*
Dat komt niet door de hitte, maar is een gevolg van de uitslagen van de totaal regionaal verworden verkiezingen
van 26 mei die het land werkelijk onregeerbaar hebben gemaakt. Al twee
maand rukken de koninklijke onderhandelaars Reynders en Vande Lanotte
zich de haren uit het hoofd, op zoek naar de kwadratuur van de cirkel.
Met
een regering in lopende zaken al sinds 21 december, moet België tegen
een deficit van rond de 10 miljard euro aankijken, en niemand die aan de
einder een nieuwe, volwaardige regering ziet opduiken.
**
*
Het
politieke landschap zelf lijkt compleet overhoop gehaald. Walter Pauli
van Knack ziet dat voortdurende getouwtrek binnen de sp.a, Open VLD en
CD&V, en stelt vierkant de vraag: Is dit niet het voorspel van een
drama dat zich de komende jaren zou kunnen voordoen: het uiteenvallen
van de drie klassieke partijen?*
Aan de overzijde is het niet beter
Ook in de traditionele francofone partijen zien we breuklijnen, en ook zij weten niet goed meer waaraan zich te houden.
Een MR die haar vel duur wil verkopen
Op
het gewestelijke Waalse niveau heeft Elio Di Rupo nu al zijn
weddenschap verloren dat hij een ultra-progressistische meerderheid op
de been kon brengen. Met Écolo alleen komt hij niet aan een meerderheid,
en na het afhaken van de PTB en CDH ziet hij zich gedwongen met de MR
aan tafel te gaan zitten. Een MR die haar vel duur wil verkopen, nadat
ze uit de Brusselse regering werd gewipt. Als nu nog Écolo zijn knikkers
uit het spel haalt, mogen we ons aan een ongekend verzet** van de
vakbond FGTB verwachten. Dit alles gaat dan ten koste van het Waalse
herstel.
Jamais
avec la N-VA, heeft ook Di Rupo verklaard. Maar na de koninklijke
boodschap van 21 juli is de toon wat gezakt: De informateurs lijken op
gesprekken rond de tafel aan te sturen. Is dat het geval, dan zullen we
de discussie aangaan.
**
*
Maar
Di Rupo zal in aanwezigheid van De Wever het onderwerp confederalisme
niet uit de weg kunnen gaan. Want voor de Vlaams-nationalisten, de
grootste politieke kracht van het land, kan het niet langer dat men
financieel solidair blijft met een gewest dat zich onder de
doorslaggevende invloed van de PS al sinds 1980 op een
pad begeeft dat niet naar heropleving leidt. Het staat Wallonië vrij de
politieke keuzes te maken die het wenst, op voorwaarde dat het er de
volle financiële verantwoordelijkheid voor neemt!
Een voorspelling
sociale zekerheid, de winkel van de PS
De
discussie zal mislukken, want het confederalisme van De Wever
impliceert met name de splitsing van de sociale zekerheid, de winkel van
de PS! Die eis wordt evenwel breed onderschreven in Vlaanderen. In 2002
verklaarde Karel De Gucht, toen voorzitter van de VLD: Het is
ontoelaatbaar dat Vlaanderen meer betaalt voor de gezondheidszorg en van
Wallonië minder terugkrijgt.
We
mogen ook herinneren aan het antwoord van Wouter Beke aan minister
Maggie de Block van Volksgezondheid, toen zij voorstelde om die
bevoegdheid te herfederaliseren: Het verleden heeft ons laten zien dat
een eengemaakte federale politiek niet het antwoord was. Van
herfederaliseren kan dus geen sprake zijn. Er zullen nog hervormingen
volgen, en er zullen in de gezondheidszorg nieuwe stappen gezet moeten
worden.
Met
de zesde staathervorming dacht Di Rupo België te hebben gered. Vandaag
zien we dat daar niets van aan is, en dat de toekomst van het land meer
dan ooit bedreigd is. Bewust als hij is van de budgettaire problemen die
ook Wallonië te wachten staan, heeft de PS-voorzitter trouwens de
noodzaak van een herziening van de financieringswet ingeroepen.
Ziende blind
De
waarheid die de francofone verantwoordelijken weigeren te zien is
nochtans zonneklaar. Ze staat in de preambule van het Handvest voor
Vlaanderen, dat in 2012 door het Vlaams Parlement werd goedgekeurd:
Vlaanderen is een natie.
De
koninklijke informateurs zouden er goed aan doen deze evidentie in hun
eindrapport in herinnering te brengen. En ook konden ze beter de raad
nog eens herhalen die José-Alain Fralon voormalig correspondent in
Brussel voor Le Monde zich permitteerde aan Albert II te geven:
Als
u nu eens afzag van dat achterhoedegevecht dat slecht dreigt uit te
pakken ( ) en het wat subtieler zou spelen? Als we eens toegaven, wat we
vroeg of laat toch zullen doen, dat niets de opmars van Vlaanderen naar
zijn onafhankelijkheid in de weg kan staan, en we deze zouden
begeleiden in plaats van ze totaal tevergeefs te willen afstoppen.
***
Dat
was 2009. Vandaag hebben N-VA en Vlaams Belang samen amper nog vijf
zetels tekort voor de absolute meerderheid in het Vlaamse Parlement. En
zoals Pierre Baillon van Le Soir schreef de 23ste maart van 2003: Wat
doet een separatist als hij over een democratische meerderheid beschikt?
Wel, hij separeert. Sta je daarvan te kijken, simpele duif?
27 JULI 2019 J
ules Gheude
Gisteren
stond op deze bladzijden de hoogst individuele expressie van de hoogst
individuele emotie nopens de enorme krater die ooit zou kunnen ontstaan
tussen Broeksèl en Srassburg. Duizend bommen en granaten met als
eindsaldo de Bom vab de Eeyw. De Geschiedenis herhaalt zich voortdurend,
maar deze keer zou Berlijn als OKW ervan worden vrijgesteld
In
bedoeld betoog, voor de goede orde hieronder grotendeels hernomen, was
er geen plaats voor de lotgevallen van het Koninkrijk der beide uiteen
gevallen deelgebieden. Waar het hardst werkende en grootste deel
smacht om eindelijk na bijna 2 eeuwen te zijn leeggezogen, zijn eigen
lot in eigen handen zou kunnen nemen. Terwijl de Zuidelijke helft, aan
de overkant der Taal- dop- en armoegrens hunkert om eindelijk terug
opgenomen te worden in de moederschoot van La Mère Patrie.
*
En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien,
iet of wat van het goede (liosterlezen) teveel. Wel vond ik er, zeer
tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige Sehnsucht naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk
gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met
sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief
uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen
als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze
zoals de soort hieronder .
Agha Kahn
*
Mag
het aldus vanaf die dagen wat gezelliger worden voor ons Oude
Vermoeiode Avondland? Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit
het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne
versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
Algemeen Besluit.
Gezegde
Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat
bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang
als OKW Berlijn door Brussel en het wordt U duidelijk. Wij
Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de
kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met
zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper
aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met
eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij
heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of
laat plat te bombarderen Hoofdstad van Het Vierde Rijk. Waarvan de
Hoogste Führer in functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
Een
Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan
genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment
zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
En de Hertogin van Brabant, hoor ik de attente lezer vragen. Wat met die?
Wel,
heu Dat ze dan doet lijk haar over-over-over Groottante Sissi. Die,
ook n von Possenhofen was, maar op die leeftijd goed en wel maar vooral
zeer deftig getrouwd was. Tot ze er genoeg van had en de wijde wereld
in trok. Haar eigen Noodlot tegemoet.
Echt een modern sprookje, waar weinigen het beleven om lang én gelukkig te leven.
Heb
de voorbije week de maandag, de dinsdag en de woensdag, de 3 eerste
dagen van de week, doorgebracht met van dag tot dag, ja zelfs binan van
uur tot uur, het intensief beleven van slechts één enkel luisterboek.
Namelijk de Europese Wordingsgeschiedenis van 1789 tot 1914. Dat waren
nog eens tijden! Met Volkeren Bonden, Ententes Cordiales, Sissis,
Metternichen en Einzel- oder Bis Marcken.
**
Otto von Bismarck
*
En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien, iet of wat teveel van het goede. Wel vond ik er, zeer tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige Sehnsucht naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk
gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met
sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief
uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen
als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze
zoals de soort hieronder .
**
Agha Kahn
*
Mag
het aldus vanaf doe dagen wat gezelliger worden voor ons Oude
Vermoeiode Avondland. Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit
het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne
versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
**
*
Algemeen Besluit.
Gezegde
Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat
bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang
als OKW Berlijn door Brussel en het wordt U duidelijk. Wij
Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de
kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met
zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper
aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met
eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij
heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of
laat plat te bombarderen Hoofdstad. Waarvan de Hoogste Führer in
functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier is, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
**
*
PS
In
heel dat Euro-circus zijn echter wel de Hongaren, samen met de hen
omringende buutlanden de rots in de branding. Sjarel Premier, gewoonlijk
toch minder onder invloed dan Zaan Cloot JU, zijn voorganger, zal dat
varkentje wel even wassen. Gewoon uit dankbaarheid voor M&M, de
voorzangers van de Unue.
Admiraal-zonder-vloot MIklos Horthy, vader des vaderlands van de 'rompstaat' Hongarije.
**
*
Hongarije of de totale vernedering, 1918-1921
De eindeloze Eerste Wereldoorlog: omwentelingen in Oost-Europa, 1918-1923
*
Na
de wapenstilstand van 11 november 1918, was er aan het oostfront in
Midden- en Oost-Europa voorlopig van vrede nog geen sprake. De strijd
woedde verder. Veel perspectieven waren er niet. De toekomst was
onbestemd en angstaanjagend. Bij deze kriskras door elkaar lopende
oorlogen kwamen, in de periode 1918-1923, nog eens vier miljoen mensen
om het leven. Dat is meer dan het totale aantal gesneuvelden van
Groot-Brittannië, Frankrijk en de Verenigde Staten samen tijdens de
Eerste Wereldoorlog.
In
deze zomerreeks willen we de onmiddellijke naoorlogse situatie
beschrijven in achtereenvolgens de Baltische landen, Finland, Polen en
tot slot Hongarije.
Asterrevolutie
De
dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije kwam niet alleen zwaar gehavend
uit de Eerste Wereldoorlog maar behoorde ook tot de verliezers van de
oorlog. Het was immers vanuit Wenen dat in juli 1914 een ultimatum
vertrok naar Belgrado, hoofdstad van het toenmalige koninkrijk Servië.
Hierdoor kwam een hele carrousel van geheime afspraken en
steunbetuigingen in beweging. Wat uiteindelijk leidde tot de
kanonschoten van augustus 1914.
De
oorlog liep catastrofaal uit voor Hongarije dat sinds 1867 door een
personele unie met het Habsburgse keizerrijk verbonden was. Lezers die
liefhebbers zijn van een lichtere vorm van geschiedenis kunnen hiervoor
naar de Sissi-films kijken. Tevens goed om een idee te krijgen van de
strenge regels aan het Habsburgse hof.
Door het Verdrag van Trianon
van 1920 verloor het land twee derde van zijn grondgebied en kwamen
drie miljoen Hongaren buiten de grenzen te wonen. Hongarije werd zonder
meer het hardst getroffen door de naoorlogse vredesverdragen. Hieronder
schetsen we een beeld van de onmiddellijke en bewogen naoorlogse jaren
in Hongarije en zijn hoofdstad Boedapest.
Op 31 oktober 1918 vond in Hongarije de zogenaamde Asterrevolutie plaats. Deze werd gepleegd door de links-liberale graaf Mihaly Karolyi
en de mee door hem opgerichte sociaaldemocratische Hongaarse Nationale
Raad. De coup verliep grotendeels geweldloos. De aanhangers van de
nieuwe premier
**
Mihaly Karolyi
waren
hoofdzakelijk burgers en gedemobiliseerde soldaten, die op hun hoeden
en petten een aster, de populaire herfstbloem, spelden. Zij stichtten de
Democratische Republiek Hongarije. De Hongaarse koning, tevens keizer
van Oostenrijk, Karl IV (zoon van Sissi ) kon niet anders dan de nieuwe
republiek erkennen. Hij werd meteen afgezet en diende het land te
verlaten. Een van Karolyis eerste beleidsdaden was op 16 november de
personele unie met Oostenrijk op te zeggen. Hij brak volledig met de
monarchale banden van weleer. Tegelijk schreef hij parlementaire
verkiezingen uit, en kondigde een grondhervorming aan. Hierdoor hoopte
hij dat de geallieerden zijn breuk met het verleden zouden erkennen, en
aan zijn land mildere vredesvoorwaarden zouden opleggen. Rekening die
evenwel niet opging.
**
Béla Kun
De
Democratische Republiek Hongarije was maar een kort leven beschoren.
Zij zwalpte van de ene naar de volgende crisis. Zo slaagde de
regering-Karolyi er maar niet in het voedseltekort in zijn land op te
lossen. De economische en sociale problemen waren in het land gigantisch
te noemen.
Midden maart 1919 kon de communistische leider Béla Kun (1886-1938)
vanuit zijn cel in Boedapest de sociaaldemocraten ervan overtuigen uit
de regering te stappen, en samen met de Hongaarse communistische partij
een regering te vormen. Wat uiteindelijk niet nodig bleek te zijn.
Immers op 21 maart bood Karolyi zelf zijn ontslag aan. Vanuit Parijs
hadden de vredestichters de Roemenen toestemming gegeven om een flinke
strook Hongaars gebied in te palmen. Tegelijkertijd beval Parijs dat de
Hongaren hun troepen uit dat gebied dienden terug te trekken. Uit
protest hiertegen nam Karolyi ontslag. Trouwens Hongarije zag zich al in
de maanden november en december 1918 beroofd van heel wat terrein.
Béla
Kun was de zoon van een joodse notaris uit een dorp in Siebenbürgen
(Transsylvanië); tegenwoordig behoort dit gebied van oorspronkelijk
Duitse (Saksische) kolonisten tot Roemenië. Als journalist en
links-radicaal publicist maakte hij al voor de oorlog naam. Vanaf 1914
streed hij in de rangen van het Habsburgse leger tot hij krijgsgevangen
werd gemaakt. In Russische gevangenschap evolueerde Kun tot een
overtuigd bolsjewist. Na de Oktoberrevolutie kwam hij terug op vrije
voeten te staan. In december werd hij door Lenin naar Boedapest gezonden
en richtte Het Rode Nieuwsop. In het roerige Boedapest agiteerde hij
tegen de Habsburgers en de regering. Gevolg was dat hij al enkele weken
na zijn aankomst, aangehouden werd en de binnenzijde van een
gevangeniscel te zien kreeg. Het deerde hem niet. Door contacten en
steekpenningen kon hij zijn cel ombouwen tot een communistische
partijcentrale, van waaruit hij de touwtjes strak in handen hield.
De coalitie met de socialisten ontaardde in korte tijd in een bloedige rode dictatuur
Uit
angst voor een burgeroorlog gingen de Hongaarse sociaaldemocraten in op
het voorstel van Béla Kun. Op diezelfde 21 maart kwam een nieuwe
regering met de communisten tot stand. Algauw domineerde Kun als
minister van Buitenlandse Zaken de regering. De coalitie met de
socialisten ontaardde in korte tijd in een bloedige rode dictatuur. De
Hongaarse Radenrepubliek, die 133 dagen zou duren, werd uitgeroepen.
Revolutionaire terreur
In
de loop van zijn kortstondige regeerperiode kondigde Béla Kun steeds
maar weer nieuwe drastische hervormingen aan, die grotendeels gebakken
lucht bleken te zijn want niet door te voeren. Een losse greep: het
grootgrondbezit werd afgeschaft en de gronden werden onder de boeren
verdeeld, ondernemingen met meer dan 25 werknemers werden
staatseigendom, eigendommen van de Kerk werden in beslag genomen, het
schoolonderwijs werd grondig aangepakt en natuurwetenschappen en de
principes van de socialistische heilstaat kwamen op de eerste plaats,
het gemeenschappelijk baden tijdens de schooluren diende aangemoedigd te
worden samen met seksuele voorlichting, alcohol werd verboden,
adellijke titels verdwenen en voedselvoorraden bij boeren werden in
beslag genomen en naar de hongerende hoofdstad gebracht. Op 1 mei 1919
werden alle burgerlijke monumenten met (dure) rode lakens aan het
zicht onttrokken. De eigen rode soldaten bezaten op dat moment een
tekort aan laarzen en geweren.
Om in de steden en op het platteland de orde met harde hand te handhaven, werden de zogenaamde Leninjongens opgericht.
Een troep van zowat vijfhonderd fanatieke rode jongeren. Ze reden in
kolonnes rond of maakten gebruik van gepantserde treinen. Als uniform
droegen deze terroristen in staatsdienst zwarte lederen jassen en dito
broeken. Overal ontwaardden ze contrarevolutionaire opstanden en maakten
maar al te graag gebruik van zinloos geweld. Voor martelingen en
veemmoorden schrokken ze niet terug. Zon zeshonderd moorden staan op
hun conto.
**
*
Op
buitenlands gebied werd de Radenrepubliek dadelijk met omvangrijke
gebiedsvorderingen geconfronteerd. De bezetting van grote delen van het
voormalige koninkrijk door Roemeense, Joegoslavische, Franse en
Tsjechoslowaakse troepen leidde tot grote verbittering. Deze gebiedsroof
riep onder Hongaarse burgers, patriotten, studenten en voormalige
soldaten van het keizerlijk en koninklijke leger wraakgevoelens op. Heel
wat vrijwilligers, ook officieren, sloten zich aan bij het nieuwe Rode
Leger van Béla Kun.
Onder
leiding van de volkscommissaris voor Militaire Zaken Tibor Szamuely
ging het leger in de tegenaanval, en slaagde erin de invasietroepen te
blokkeren. Meer zelfs, in het noorden van Hongarije slaagden Szamuelys
troepen erin om heel wat verloren gebied ter heroveren. Grote delen van
Slowakije konden bezet/bevrijd worden. Op hun beurt sloegen
Tsjechoslowaakse brigades op de vlucht voor het rode wraaklustige
geweld. Kun kon met trots aan Lenin melden dat hij een Slowaakse
Radenrepubliek opgericht had ze bestond echter nauwelijks drie weken
van 16 juni tot 7 juli 1919.
Deze
plotse wending van de oorlog deed in Parijs alle alarmklokken afgaan.
De Hongaren vernamen dat ze onmiddellijk alle vijandelijkheden dienden
te staken, en zich moesten terugtrekken tot achter de afgesproken
demarcatielijn van november 1918. Ten slotte werd een akkoord bereikt.
De Hongaren zouden zich terugtrekken uit Slowakije waardoor een einde
kwam aan de aldaar heersende Radenrepubliek, en de Roemenen zouden hun
verdere opmars staken.
Inmiddels
nam na een mislukte socialistische coup de rode terreur in Boedapest
toe. Hierdoor nam het verzet tegen het terreurregime van Béla Kun
overhand toe; dat was in de eerste plaats te merken op het platteland
waar de gelovige boeren niets moesten hebben van de atheïstische
communisten. Vooral toen bleek dat de Roemenen Roemenië was in 1917
totaal verslagen en bezet door de Centrale Mogendheden geenszins van
plan waren om hun opmars richting Boedapest te stoppen.
Tevergeefs
deed de bolsjewiek Kun beroep op de aanbeden Lenin om militaire hulp te
verlenen. De reactie was negatief. Het overbelaste Rode Leger zat
verwikkeld in een burgeroorlog en voerde strijd met Polen. Een nieuw
front konden ze er niet nog eens bij nemen. Bovendien voerden ze al
oorlog met Roemenië omwille van het bezit van Bessarabië. Deze
Moldavische landstrook werd in 1920 definitief bij Roemenië gevoegd. Ten
einde raad probeerde Kun in de zomer van 1919 in Oostenrijk een
radenrepubliek te installeren om toch minstens één bondgenoot te hebben.
Ook bevonden er zich in het Alpenland nog aanzienlijke wapendepots.
Tevergeefs! De Oostenrijkse socialisten haalden hun neus op voor de
Hongaarse bolsjewisten. Een communistische machtsgreep in Wenen werd
bloedig neergeslagen.
Op
3 augustus 1919 capituleerde de zuidelijke Hongaarse legergroep en
konden de Roemenen de Hongaarse hoofdstad bezetten. Roemeense soldateska
gingen zich hierbij te buiten aan moorden, verkrachtingen en massale
plunderingen. Van het eens bruisende Boedapest bleef niets meer over.
Voor de Hongaarse bevolking des te vernederend daar zij tijdens de
Eerste Wereldoorlog mee Roemenië letterlijk van de kaart hadden geveegd.
Béla
Kun vluchtte na de Roemeense bezetting met enkele vertrouwelingen naar
Oostenrijk en vandaar naar Moskou. Hij werkte er onder meer voor de
Komintern. Op 29 augustus 1938 werd Kun op bevel van Stalin tijdens de
zuiveringsprocessen terechtgesteld.
*
Miklos Horthy
**
Op
30 mei 1919 hadden Hongaarse anticommunisten in de door de Fransen
bezette stad Szeged een contrarevolutionaire of Wit-Hongaarse regering
gevormd. Hun volksleger stond onder commando van voornoemde Horthy,
telg uit een familie van aristocraten en kleinere grootgrondbezitters.
Hij was de oorlogsheld van de Hongaren en de eerste en enige admiraal
van de Oostenrijks-Hongaarse zeemacht. De Dalmatische kust aan de
Adriatische Zee maakte tot 1918 deel uit van de Donaumonarchie. Na de
capitulatie lag Hongarije op ongeveer vierhonderd kilometer van de zee
verwijderd. De ijdele Horthy, monarch in hart en nieren, was een
tijdlang vleugeladjudant van keizer Franz Josef geweest, en stond op
goede voet met diens opvolger Karl. Toen hij in november 1918 afscheid
van de keizer nam bezwoer hij: Ik zal niet rusten voordat Uwe Majesteit
weer op uw rechtmatige troon in Wenen en Boedapest zit.
Horthys
leger telde in het begin 6568 vrijwilligers waarvan drieduizend
officieren uit het voormalige keizerlijk-koninklijke leger. Daarbij
kwamen nog eens achthonderd officieren uit de koninklijke Hongaarse
gendarmerie. Na het einde van de Radenrepubliek breidde het
officierenleger zich vlug uit. Horthy werd minister van Defensie van de
kortstondige Republiek Hongarije (1919-1920), die het machtsvacuüm na de
val van de 133 dagen durende Radenrepubliek diende op te vullen.
Witte terreur
Onder
druk van de Entente, vooral dan Frankrijk, ontruimden in november 1919
de Roemenen de Hongaarse hoofdstad. Op 16/11/1919 reed
admiraal-zonder-vloot Horthy, gezeten op een witte schimmel, aan het
hoofd van zijn volksleger triomfantelijk Boedapest binnen. Na de parade
raasde een witte vloedgolf over de hoofdstad. Eenieder die ook maar
verdacht werd van linkse sympathieën werd opgepakt en in de gevangenis
geworpen. Anderen werden zonder vorm van proces geëxecuteerd.
Slachtoffers waren vooral joden, linkse intellectuelen, Leninjongens en
wie verdacht werd van collaboratie met de Roemenen. Het aantal dodelijke
slachtoffers van de witte terreur wordt op vijfduizend geschat, en
75.000 mannen en vrouwen verdwenen voor korte of langere periodes in de
gevangenissen waar ze blootstonden aan folteringen en harde
ondervragingen. Nog eens 100.000 mensen, vooral intellectuelen,
communisten, socialisten en joden, vluchtten het land uit en zochten
vooral in Wenen en Praag een nieuwe toekomst. De witte terreur maakte
meer slachtoffers dan de rode, die hij moest vergelden. De communisten
hadden slechts zeshonderd doden op hun geweten.
Horthy
zou later ten stelligste ontkennen dat hij dergelijke bloeddorstige
orders gegeven had. Wel verdedigde hij de witte terreur als uitingen
van patriottisch enthousiasme.
Een
anticommunistische en rechtse regering nam het bewind in handen en
stond voor schier onoplosbare moeilijkheden. Werkloosheid, inflatie en
prijsstijgingen raasden door het land. Toch groeide Horthys populariteit
razendsnel, vooral dan op het platteland waar men toch al niets moest
hebben van communisten en joden. Horthy werd aanzien als de nieuwe
redder des vaderlands. In korte tijd groeide het volksleger of witte
leger uit tot 30.000 manschappen. Heel wat oudgedienden uit het Rode
Leger traden toe. Allen dienden ze vooraf aan Horthy persoonlijk trouw
te zweren, waarna ze amnestie kregen.
Trianon
De verdeling van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie na het verdrag van Trianon.
Schandvrede
In
januari 1920 werden er in een sfeer van intimidatie
parlementsverkiezingen gehouden. De twee rechtse partijen behaalden de
meerderheid. Op 29 februari 1920 werd het koninkrijk hersteld en kwam er
meteen een einde aan de republiek Hongarije. Een koninkrijk evenwel
zonder koning. In afwachting van zijn terugkomst werd er een regent
aangesteld die in zijn plaats regeerde: admiraal Horthy. Hij was de
enige geschikte kandidaat. Voor alle betrokken partijen, met
uitzondering van de linkse oppositie in het buitenland, was hij de
ideale compromisfiguur. In korte tijd veranderde Hongarije in een
militaire dictatuur. Er kwam een einde aan de witte terreur en recht en
orde werden hersteld. Zijn grote doel als regent kon hij evenwel niet
verwezenlijken: Karl IV terug op de koningstroon plaatsen.
Op
4 juni 1920 ondertekende een Hongaarse delegatie onder protest in het
kasteel van Grand Trianon nabij Parijs het door de geallieerden
opgelegde vredesverdrag. Hongarije verloor 70 procent van zijn
grondgebied en twee derde van zijn bevolking. Aanzienlijke Hongaarse
minderheden woonden in de nieuwe buurlanden Roemenië, Joegoslavië en
Tsjechoslowakije. Nog steeds staat Trianon in Hongarije bekend als de
willekeur van de geallieerden. Aan alle openbare gebouwen in Hongarije
hingen de vlaggen halfstok en werden er drie dagen van nationale rouw
afgekondigd. Dat zou ieder jaar herhaald worden tot in 1940. Het land
was gedemoraliseerd door de grote territoriale verliezen het land kromp
van 282.000 tot 93.000 vierkante kilometer en getraumatiseerd door de
Roemenen, de rode en witte terreur. Nog steeds staat Trianon in
Hongarije bekend als de willekeur van de geallieerden. Het buitenlands
beleid van de Horthy-dictatuur stond in het interbellum volledig in het
teken van het terugwinnen van de verloren gebieden. Hongarije werd zo in
de armen van de As-mogendheden gedreven. In de eerste helft van de
Tweede Wereldoorlog kreeg het land hierdoor heel wat verloren
grondgebied terug maar in 1945 kreeg het een tweede maal de rekening
gepresenteerd. Desalniettemin is het Groot-Hongaarse streven in bepaalde
middens in 2019 nog steeds levendig aanwezig, vooral op economisch
gebied al krijgen alle etnische Hongaren vandaag van Viktor Orbán het
recht op een Hongaars paspoort
Literatuur:
Borodziej en M. Gorny, Der vergessene Weltkrieg: Band II: Nationen 1917-1923. Darmstadt, 2018
Conze, Die grosse Illusion: Versailles 1919 und die Neuordnung der Welt. München, 2018
Gerwarth, Die Besiegten: das blutige Erbe des Ersten Weltkriegs. München, 2017
van de Wijdeven, De spoken van Visegrad: de onbekende geschiedenis van Polen, Hongarije, Tsjechië en Slowakije. Houten, 2018
PIETER JAN VERSTRAETE
**
In
mijn jeugdjaren uit een o zo ver veleden, stonden de bladen op zeker
moment vol van een zekere Hongaarse Aartsbisschop Midzenty, die in
Budapest, om erger te voorkomen, jarenlang was gevlucht naar de
Amerikaanse Ambassade. Dat was toen Vadertje Stalin letterlijk diens kop
eiste.
Ja
Ja Flavie, toen waren er nog Priesters in overvloed om de vuren
brandende te houden. En geloof me: dat werkte inspirerend. Tenminste tot
het Tweede Vaticaans Concilie er de bijl in zette. Midzsenty was vooral
praktisch voor mij wat betreft het Vak Aardrijkunde
**
*
Een
Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan
genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment
zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
Het
waren toen zeer dramatische tijden!!! Zo wat overal op de wereld sloeg
het Noodlot toe. Daar was het knelehuis van Stalingrad: 23 augustus 1942
2 februari 1943). Op 6 Juni 1944 waren de Geallieerden geland op
Normandië.
*
1943!!!
het was in de vroege Lente, toen onze Pa, nauwelijks 39 jaar jong,
stierf. Dag op dag de zaterdag, nadat hij de week daarvoor een banale
verkoudheid had opgedaan in gedwongen dienst van de Bezetter die overal
in de bezette landen alle boerenpaarden opeiste voor de frontdienst. Het
was een zonnige dag, die 20ste Maart, toen we daar, daar,
tegen 5 uur in de namiddag, met ons Ma, kapot van verdriet, en wij
allemaal, de 5 kinderen, rond dat sterfbed stonden, zaten of hingen.
Grote Broer was toen net geen 16, de jongste amper 4.
Fleurus, had de Dokter gezegd. Na 7 dagen moet het keren. En dat was het dan. Wij hadden de maand, ervoor, bijna dag op dag, mijn 8de verjaardag mogen vieren: met koekeboterhammen voor de hele familie. En dat na drie jaar oorlog!
Hoe
ons Ma de rest van de oorlog, zowel als de overige 37 jaar va haar
dagen zonder liefhebbende en toegewijde kostwinner heeft kunnen
overleven, dat weten vooral Onze Live Heer en de talrijke Ooms en Tantes
van toen, lang geleden.
Maar
wij, de 3 jongsten, waren wel onze beste speelkameraad kwijt. We kregen
er in de plaats, veel levenslang verdriet voor. En dat had niets te
zien met in Duitsland en de rest van de wereld zou gebeuren.
Duitsland herdenkt de 75ste verjaardag van de aanslag op Adolf Hitler. De controverse is terug.
**
*
Ze zijn een voorbeeld voor mij, zo roemde bondskanselier Angela Merkel de mannen van de 20ste Juli, de officieren en burgers die 75 jaar geleden,
**
Kolonel Claus Schenk
*
Claus Schenk Graf von Stauffenberg erop uit stuurden om een aanslag te plegen op Adolf Hitler. De 36-jarige officier kwam als deelnemer aan de Lagebesprechungen (besprekingen van de militaire toestand) in de zwaar bewaakte Wolfsschanze bij
**
Rastenburg
in Oost-Pruisen (vandaag het Poolse Kętrzyn) fysiek het dichtst bij Hitler.
**
*
Hij
was dus de aangewezen persoon (oorlogsinvalide) om een aanslag uit te
voeren op de Führer en Oberbefehlshaber van de Wehrmacht.
**
*
Kliek van ambitieuze officieren
De
bedoeling van de samenzweerders bestond erin om onmiddellijk na de dood
van de dictator vanuit het Bendlerblock, zetel van het Allgemeines
Heeresamt in Berlijn, het Ersatzleger (reserveleger) in beweging te
zetten in wat
**
Operation Walküre
*
heette.
Na de arrestatie van de kopstukken van de nazipartij en de SS zou een
antinazistische regering uitgeroepen worden. De aanslag verwondde Hitler
slechts licht, de eraan gekoppelde staatsgreep was bijgevolg gedoemd om
te mislukken. Stauffenberg en andere officieren werden diezelfde avond
geëxecuteerd op bevel van generaal Friedrich Fromm, de bevelhebber van
het Ersatzheer, die daarmee zijn eigen betrokkenheid bij het complot
wilde verdonkeremanen.
Zo klein was het kliekje nu ook weer niet en het omvatte niet alleen officieren.
Hitler
had het op de avond van 20 juli 1944 in een radiotoespraak tot het
Duitse volk over Eine ganze kleine Clique ehrgeiziger, gewissenloser
und zugleich unvernünftiger, verbrecherisch-dummer Offiziere [Een zeer
kleine kliek ambitieuze, gewetenloze en terzelfdertijd verstandeloze,
misdadig domme officieren] . Zo klein was het kliekje nu ook weer niet
en het omvatte niet alleen officieren. Er waren grote namen uit het
burgerlijke leven bij betrokken, zoals Carl Goerdeler, voormalig
burgemeester van Leipzig.
Het
regime zette 400 speurders aan het werk om het netwerk achter de
aanslag en de plannen voor een staatsgreep te ontrafelen. Vele
tientallen samenzweerders, officieren zowel als hooggeplaatste burgers,
kwamen in het Volksgerichtshof te Berlijn oog in oog te staan met een
schuimbekkende Roland Freisler, de bloedrechter die de meesten onder
hen tot de dood door ophanging veroordeelde.
Van verraders tot helden
Betekent dit dat de mannen van de 20. Juli goede democraten waren?
Dit zijn in een notendop de belangrijkste feiten.
Wat waren de motieven, de beweegredenen van de samenzweerders? Heeft Merkel het bij het rechte eind door hen te bezweren als voorbeelden in een tijd waarin naar haar eigen zeggen verzet tegen extreemrechts
is geboden? Verplicht de herinnering aan de 20. Juli uns allen
Tendenzen entgegenzustellen, die die Demokratie zerstören wollen. [ons
tegen alle tendensen op te stellen, die de democratie willen
vernietigen]? Betekent dit dat de mannen van de 20. Juli goede
democraten waren? Zou hun denken gepast hebben in de
freiheitlich-demokratische Grundordnung van de Bondsrepubliek
Duitsland?
*
Over
hun motieven, en in het bijzonder die van Stauffenberg als spilfiguur
van de mislukte aanslag en staatsgreep, is weer een controverse ontstaan
naar aanleiding van de recent verschenen biografie Stauffenberg.
Porträt eines Attentäters van de hand van Thomas Karlauf. Ik zeg wel
degelijk weer, want zelfs in de eerste jaren na de oorlog werden
Stauffenberg en zijn medestanders nog gezien als verraders.
In de ogen van vele gewone Duitsers vocht Duitsland voor zijn overleven
in de zomer van 1944, toen de krijgskansen al geruime tijd in zijn
nadeel gekeerd waren. Een eventueel gelukte aanslag op Hitler zou in die
optiek een verdere verzwakking van het front hebben betekend.
Aan
dat beeld hielden vele mensen ook na de capitulatie en de ondergang van
het Duitse Rijk vast. Pas toen de Bondsrepubliek Duitsland zich begon
te consolideren in de jaren 50 en de mannen van de 20. Juli tot helden
uitriep, stelden ze hun beeld over hen bij. Ook vele officieren, zelfs
niet-Hitler-gezinde, vonden het niet kunnen, tot lang na de oorlog, dat
collegas hun eed van trouw aan de Führer hadden gebroken en hun
stempel op het oorlogsbeleid hadden willen drukken in plaats van bij hun
militaire leest te blijven.
Geweten
De
laatste decennia waren de mannen van de 20. Juli uitgegroeid tot
symboolfiguren van een beter Duitsland. Ze hadden de eer van de Duitse
natie gered door tot het uiterste te gaan. Dat denkbeeld spreekt ook uit
de woorden van Merkel dass sie ihrem Gewissen folgen, und damit haben
sie einen Teil der Geschichte Deutschlands geprägt, der ansonsten durch
die Dunkelheit des Nationalsozialismus bestimmt war. [dat ze hun
geweten volgen, en dat ze daardoor een stempel hebben gedrukt op een
deel van de geschiedenis van Duitsland dat anders door de duisternis van
het nationaalsocialisme was bepaald]. De samenzweerders zou ook dank
toekomen denn unser Grundgesetz hätte ohne solche Taten vielleicht
nicht so entstehen können [want onze grondwet had zonder zulke daden
misschien niet zo kunnen ontstaan].
Zelfs de DDR, de Oost-Duitse communistische staat, was heel wat nuchterder in haar oordeel over Stauffenberg
Hadden
de mannen van de 20. Juli inderdaad een staat als de Bondsrepubliek
met zo een grondwet voor ogen? Natuurlijk niet. Zelfs de DDR, de
Oost-Duitse communistische staat, was heel wat nuchterder in haar
oordeel over Stauffenberg en aanverwanten: reactionaire geesten waren
ze, behorend tot de klasse van de Junker (adellijke
grootgrondbezitters) of de hogere, nationaal-conservatieve burgerij. Pas
in de jaren 80 heeft de DDR met de herontdekking van Pruisen
Stauffenberg en de andere opstandige officieren leren waarderen als een
deel van de Widerstand die meer omvatte dan het heilig verklaarde
communistische verzet.
Krijgspolitiek
**
Ludwig Beck
(1880-20 juli 1944)
*
die al in 1938 plannen maakte om Hitler af te zetten.
Over
de motieven van Stauffenberg werd zelden gediscuteerd in de
Bondsrepubliek. Der 20. Juli was in zijn abstractie het symbool van
een eervol Duitsland geworden. Nu heeft Karlauf (auteur) weer de knuppel
in het hoenderhok gegooid door de achtergrond van Stauffenberg te
belichten. De officier zou bevangen geweest zijn in een elitair denken
dat nog versterkt was geworden door zijn behoren tot de
Stefan-George-Kreis, de in geheimzinnigheid gehulde kring rond de
dichter
**
Stefan George
(1868-1933)
die
als een profeet en verkondiger van een groots Reich werd gezien.
Stauffenberg had zich ook kunnen vinden in de nationale wederopstanding
zoals die door Hitler beloofd en aanvankelijk met succes doorgevoerd
werd.
Pas
vanaf de zomer van 1942, toen duidelijk werd dat Duitsland de oorlog
tegen de Sovjet-Unie niet meer zou kunnen winnen, begon Stauffenberg
zich af te keren van Hitlers krijgspolitiek. Dat gold ook voor
verschillende generaals en officieren die zich aansloten bij het
militaire verzet. Uitzonderingen waren infanteriegeneraal Friedrich
Olbricht, de overste van Stauffenberg, en kolonel-generaal Ludwig Beck.
Olbricht was vanaf het begin tegen Hitler gekant, maar wordt in de
Hollywood-productie Valkyrie (waarin Tom Cruise Stauffenberg speelt)
weggezet als een idioot omdat hij op 20 juli teveel zou getalmd hebben.
In waarheid wilde hij zeker zijn dat Hitler dood was vooraleer het
Ersatzheer opnieuw (na een eerdere repetitie) in te schakelen.
Ludwig Beck smeedde al in de zomer van 1938 plannen om Hitler aan de
dijk te zetten, ook al was de Führer toen immens populair onder de
bevolking. De oplossing van de crisis rond de Sudetenduitse minderheid
van Tsjechoslovakije verhinderde de uitvoering van die gewaagde
plannen. Toch bewondert Karlauf de Entschlossenheit, de
vastberadenheid, van Stauffenberg om ervoor te gaan, eens dat hij tot
betere inzichten was gekomen.
Signaal
de militaire catastrofe afwenden
De
groep rond Stauffenberg wilde met de uitschakeling van de dictator de
militaire catastrofe afwenden en een betere onderhandelingspositie voor
Duitsland bewerkstelligen. Generaal-majoor Henning von Tresckow, een
kopstuk van de samenzwering, wilde ook een signaal geven aan de
buitenwereld:
Das
Attentat muss erfolgen, coûte que coûte ( ) Denn es kommt nicht mehr
auf den praktischen Zweck an, sondern darauf, dass die deutsche
Widerstandsbewegung vor der Welt und vor der Geschichte unter Einsatz
des Lebens den entscheidenden Wurf gewagt hat. [De aanslag moet
gebeuren koste wat het kost Want het komt niet meer op het praktische
nut aan, maar daarop dat de Duitse verzetsbeweging voor de ogen van de
wereld en voor de geschiedenis onder inzet van het eigen leven de
beslissende worp heeft gewaagd].
Democratie
De samenzweerders gingen er naïef van uit dat het Reich zou kunnen voortbestaan
De
verontwaardiging over de Jodenvervolging was één motief van de
samenzweerders, maar niet het belangrijkste. Het was hen in de eerste
plaats te doen om de redding van Duitsland. De samenzweerders gingen er
naïef van uit dat het Reich zou kunnen voortbestaan, ook al hadden de
geallieerden op de Conferentie van Casablanca in januari 1943 de onvoorwaardelijke overgave
(unconditional surrender) ervan gepostuleerd. Het Duitsland dat hen
voor ogen stond, was een autoritair geleid land met een conservatief
maatschappijmodel. Tekenend is een zinsnede uit aantekeningen waarin
Stauffenberg het nationaalsocialistische regime als Herrschaft der Minderwertigen
[heerschappij van de minderwaardigen] verwerpt. Zou het toeval zijn dat
deze woorden ontleend zijn aan de titel van het boek van Edgar Julius Jung, een aanhanger van de Konservative Revolution?
Deze
rechts-nationalistische stroming vertoonde wel raakpunten met het
nationaalsocialisme, maar verwierp het als plebejisch. De
samenzweerders rond Stauffenberg behoorden weliswaar niet tot de
Konservative Revolution, de gedachtestroming die in 1933 met de
machtsovername door Hitler een stille dood was gestorven, maar
conservatief en nationalistisch waren ze alleszins. De vraag is of hen
dat kan verweten worden. Ze waren kinderen van hun tijd, ze waren
opgegroeid in een tijd die gekenmerkt werd door een geloof in de
traditionele machtsinstellingen van de monarchie en de Kerk en in het
standenverschil; onze opvattingen over democratie en mensenrechten
daarentegen zijn in een jarenlang proces gerijpt door de ervaringen van
vorige generaties met de oorlog en het totalitarisme.
Identiteit
De
kleindochter van Stauffenberg, de historica Sophie von Bechtolsheim,
reageert op Karlauf met een eigen boek: Stauffenberg. Mein Grossvater
war kein Attentäter. Haar kritiek is van drieërlei aard. Zo doet het
begrip Attentäter (iemand die een aanslag pleegt) denken aan
terroristen. Stauffenberg wilde echter een Tyrannenmord (moord op een
tiran) plegen om een Unrechtsstaat te vervangen door een Rechtsstaat
(over het democratische gehalte hiervan bestaan twijfels zoals
hierboven aangegeven). Ook verzet ze zich tegen de fixering op de
persoon van Stauffenberg. Die laat immers geen recht wedervaren aan de
talloze mensen die betrokken waren bij de aanslag en de plannen voor de
staatsgreep.
Stauffenberg had toch ietwat minder complexen dan zijn kleindochter wat betreft de Duitse identiteit
Inderdaad
wordt Stauffenberg opgehemeld als de eenzame held, maar in feite was
hij niet eens het brein achter de staatsgreep. Dat waren eerder mensen
als een Olbricht die achter de schermen werkten. Von Bechtolsheim
verwerpt ook de idee als zou het handelen van Stauffenberg monocausaal
vanuit zijn jeugdige gedweep met Stefan George te verklaren vallen. Wel
vindt ze als Europäerin, die gerne in Deutschland lebt [als Europese
vrouw die graag in Duitsland leeft] het patriotisme van haar
grootvader bevreemdend. Stauffenberg had toch ietwat minder complexen
dan zijn kleindochter wat betreft de Duitse identiteit. Deutschland
was dan ook het allerlaatste woord dat over zijn lippen vloeide toen hij
voor het vuurpeloton stond. Over wat de laatste woorden van
Stauffenberg waren, wordt nog altijd gediscuteerd: luidde de zin Es
lebe das geheime Deutschland [Leve het verborgen Duitsland] een
verwijzing naar Stefan George , of Es lebe das geheiligte Deutschland
[Leve het geheiligde Duitsland]?
*
Dirk Rochtus
19 juli 2019
PS
Dirk Rochtus werkt momenteel aan een boek over het (veelvormige) verzet tegen Hitler. Dat verschijnt in mei 2020.
*
verzet tegen extreemrechts
Dat
is de mening van Märkelover dee aanslag op Hitler. Rare
gedachtenkronkel, als U het mij vraagt. Ze vereert Staiffenberg, omdat
die het Nationaal Scialistisch Duitsland wilde vernietigen. Die was dus in feite rechts, zelfs tot in het extreme van de misdaad tegen het wettelijk gezag.
Anders gezegd: das Mädchen spint garen uit om het even welke hoek.
Dat zal zeker, naast de bibbrigheid die we op de TV zien , het begin zijn van dementie?
De CVP? Wat is daar nu nog goed voor, buiten de CD&V Jongeren die lak hebben aan hun eigen oude overjaarse krokodillen.
**
*
Vergeten
we niet: wie de jeugd heeft, bezit de toekomst. Het échte regeringswerk
is voor t naaste jaar. Al zou ik persoonlijk liever speken over t
jaar Blok, het jaar waarin de uilen preken.
Als
eenmaal op alle niveaus de generatie der graaiers zal opgeruimd zijn,
pas dan zullen we vooruit kunnen. Enne, o ja, ook op gelet dat de
hierboven opgesomde voorkeurlanden overwegend Christelijk zijn gebleven?
Ketters zullen dus de builen met de blutsen moeten nemen!**
*
*
Italiaans parket gaat in beroep tegen vrijlating van kapitein Sea-Watch 3
Het Italiaanse parket heeft beroep aangetekend tegen de opheffing van het huisarrest van
**
Carola Rackete).
*
Dat melden Italiaanse media vandaag en het nieuws wordt ook bevestigd door haar advocaat. Rackete is de kapitein van
**
de Sea-Watch 3,
*
een Duits reddingsschip voor migranten.
HLN Be.
De
openbare aanklagers van Agrigento (Sicilië) hebben het beroep ingediend
bij het Hof van Cassatie, de belangrijkste beroepsinstantie in Italië.
Vandaag was de laatste dag waarop de vrijlating van de Duitse kapitein
nog kon worden aangevochten.
De
31-jarige Rackete kwam in het vizier van het gerecht nadat ze op 29
juni veertig migranten naar het eiland Lampedusa bracht, hoewel haar
verboden werd de territoriale wateren van Italië binnen te varen. Bij
het naderen van de haven kwam haar schip bovendien in aanvaring met een
politieboot. De kapitein zegt dat ze uit noodzaak handelde, omdat ze
vreesde dat migranten overboord zouden springen.
Rackete
werd aanvankelijk onder huisarrest geplaatst, maar dat werd op 2 juli
door een onderzoeksrechter opgeheven. Er loopt wel nog altijd een
onderzoek tegen haar wegens onder andere medewerking aan illegale
immigratie. Morgen zal Rackete ondervraagd worden in
**
Agrigento
*
**on:
www.hln.be
**
En
zeggen dat de sloerie ondertussen door Macroni de Legion dHonneur,
werd verleend, de hoogste Franse onderscheiding. Die geit is trouwens n
volbloed Duitse, en dus zal Merkel daar wel voor iets tussen zitten.
Germaanse Übermenschen die 200% de Franse flierefluiters de baas spelen:
de natte droom van Den Dolf Zaliger
De
afbeelding van de Gentse Klokke Roeland; vroeger terug te vinden in een
verloren stukje pelpose op het Emile Braunplein in Gent, is na een
dozijn vernederingen in de loop der jaren, met beide voeten uit het
Belfort op de begane grond geraakt.
*
De
eerste versie dateert uit 1314, had een diameter van twee meter en was
maar liefst twee meter dertig (2m30!) hoog. Het gewicht van deze
bevallige dame was meer dan vijf ton! En in 1314 plaatsten ze zon
klokje in een toren. Een sterk staaltje als je het mij vraagt.
De
klok was de stormklok van Gent, die de stedelingen waarschuwde voor
onheil zoals brand of een aankomende vijand. Maar ook bij hoog bezoek of
bij terechtstellingen weerklonk ze over de daken van de middeleeuwse
stad.
Gent
was, toendertijd, lang geleden, toen er nog geen Socialisten bestonden
maar alleen zelfstandige rijke steden bezaten die allemaal een beiaard.
Gent, Brugge, Kortrijk, Ieper, Dendermonde . Die bezongen van de morgen
tot de avond wereldwijd de lof van het nijvere, werkzame Vlaanderen.
**
*
In
1659 beslist het stadsbestuur dan ook om een grotere beiaard te laten
plaatsen. Niemand minder dan de gebroeders Hemony werden hiervoor
aangesproken, dé referentie voor het gieten van klokken in die tijd.
Die
gebarsten Triumphante, of beter Roeland II, staat nu stil te wezen in
de schaduw van de Sint-Niklaaskerk. Maar niet voor lang meer, de klok
werd immers al in 2003 met succes hersteld in Asten (NL) en wacht nu vol
ongeduld tot ze terug naar boven mag. Maar dat is pas voorzien op
paaszondag 2008. Er moet immers ook nog een zusje bijkomen: Mathilde,
die het zware werk voor haar rekening zal nemen. Roeland wordt dan een
gewone speelklok en Mathilde onze stormklok. En dat wordt eveneens een
dame met een maatje meer, ze zal maar liefst tien ton wegen!
Meer info kan u hier lezen op de website van de Stad Gent.
*
Tot
zover Wikipedia. Of wat had U gedacht? Zo slim ben ik nu ook niet Al
herinner ik mij uit mijn vele LUISTERBOEKEN dat er oorlogen zijn geweest
met vele schandelijke opeisingen. Klokken werden door de bezetters,
echte Socilisten, zowel de Fransen als de Duitschers, uit de kerktorens
geroofd en hersmolten tot .. kanonnen.
***
Van Dikke Mathilde, maar
Dikke Bertha
*
DOORAAK.be
T SCHELDT
Bent
U er nog altijd niet toe gekomen, om persoonlijk (gratis) op een of
andere manier contact op te nemen met dit onuitputtelijk nieuwmedium dat
U van alles piekfijn op de hoogte houdt van wat door de officiële
kontlikkers verzwegen/verdraaid wordt.
*
Enne
ja, voor ik het vergeet. In de nog altijd op Vlaams grondgebied gelegen
enclave Broeksèl-Hooffstad van de nog altijd zich voortslepende
EU-Naziestaat, zijn de Verkiezingen eindelijk rond. Roder dan Rood, want
versterkt met Groen. De postjes zijn verdeeld onder de
vrienden-graaiers. Hierover van mijnentwege geen woord. De
slippendragers van de traditionele media zullen er immers overvol van
staan. Triomf alom. Beiaarden hebben afgedaan.
*
DE VERF BLADDERT VAN DE WETSTRAAT (EN POLITICI ZIEN HET NIET!?)
Ligt
de Wetstraat in Brussel? Of in het hart van de Weimarrepubliek? Zelden
zat het politieke bedrijf zo op zijn zelfgenoegzame kont als vandaag. De
door riante inkomens en extra inkomsten verwende politici zien het zelf
niet meer. Vastgezogen in de narcistische modder van de Wetstraatbubbel
hebben ze niet eens in de gaten dat het volk mort. Het volk heeft
gelijk zich af te wenden van een politieke kaste die haar kerntaken
schromelijk schandelijk verwaarloost. En niet verder piest dan
uitsluitend en zelfvoldaan met zichzelf in de weer te zijn.
*
De
verkiezingen van 26 mei 2019 hebben in de Wetstraat een uppercut
uitgedeeld die nog lang niet is verteerd. De drie traditionele families
christendemocraten, socialisten en liberalen deden het nooit
slechter. Groen bakte er niets van. De N-VA verloor pluimen. Vlaams
Belang zit opnieuw in de lift. De communisten zitten weer in het
halfrond. Een normaal mens denkt: tijd voor een grondige bezinning. Niks
van. Business as usual! Postjes, centen, inkomens, halftijdse postjes,
interim-postjes, nutteloze senaatspostjes, gecoöpteerde postjes. En een
drukte van belang omtrent Bloedgeile Lynn en Ladderzatte Kris. Wanneer
Filip Dewinter (VB) spreekt een bordje in de lucht houden: Niet in onze
naam. Puberaal, infantiel, zinloos, hooguit een omgekeerd effect
sorterend dan het door de PvdA beoogde doel. Begrijpt die vetgemeste en
verwende kaste niet dat er urgentere problemen op de plank liggen dan
hun beroerde en door ons loodzwaar gesubsidieerde theatervoorstellingen?
Van put naar prut
Misschien
leest u dit stukje op reis. Misschien hebt u tijdens uw welverdiende
vakantie een trein genomen in Zwitserland. Of een fiets gehuurd in
Kopenhagen. U bent met uw gezin op de achterbank langs perfect
geasfalteerde biljartlakens door Duitsland gegleden. In Zeeland of
Friesland heeft u met de kinderen een bootje gehuurd of lange
wandelingen in de natuur gemaakt. En straks, zodra u de grens met uw
vaderland België bent overgestoken, zult u zich afvragen of er iets aan
uw salariswagen scheelt. Boenke, boenke, boenk: van de ene met prut
gerepareerde put naar de andere. Afgeschafte treinen. Lege bussen van De
Lijn waarop te lezen staat: Mijn collega pikt u op. Wanneer?
Infoborden zijn kapot, als ze ooit al zouden hebben gefunctioneerd.
Zwaksten in de kou
Het
wordt de hoogste tijd dat onze regeringen, parlementen, administraties
en andere waterhoofden land en volk weer dienen in plaats van aan te
schuiven in de zelfbedieningszaak met de langste naam ter wereld.
Federale Regering, Kamer, Senaat, Vlaams Parlement, Waals Parlement,
Franstalige Gemeenschapsregering, Brussels Gewest, provincies, steden en
gemeenten.
Ondertussen
wachten duizenden medeburgers met een beperking op hun Persoonlijk
Assistentie-budget. Weten ouders zich geen raad met de
psychisch-emotionele verwarring en twijfel van hun kinderen. Groeit op
de onderwijsvloer de onvrede en onmacht omtrent de bemoeienissen van
koepels en caloten. Brokkelt onze infrastructuur zienderogen af. Zitten
de gevangenissen tjokvol. Woekert het multiculturele drama verder.
Houden de belastingen zich onledig met uw restaurantbonnetje en twintig
kilometer woon-werk verkeer. De erven Albert Frère betalen ondertussen
geen rotte bal op de 6 miljard van hun vader. Is de sociale zekerheid
helemaal niet klaar om de vragen van singles, co-housers en nieuw
samengestelde gezinnen passend te beantwoorden.
Wijntje en Trijntje
U
denkt dat Wetstraat omtrent dit alles bij hoogdringendheid een
crisisberaad bijeenroept? Aan de restauranttafels van Brussel 1000
worden de koppen en de roemers Bourgogne tegen mekaar getikt. Wie gaan
we coöpteren in de Senaat? Wie wordt de nieuwe voorzitter van de partij?
Wie wordt minister? Wie mag staatssecretaris zijn? Wie heeft wat
getweet? Wat gaan wij re tweeten? Wie mag naar Ter Zake? Wie zit er
zondag in De Zevende Dag?
U moest zich doodschamen, verkozenen des volks. Allemaal.
*
Frits Van Robaais
Over
snelwegen gesproken. Jaren lang zijn wij regelmatig onderweg geweest
tussen hier en Midden Italië, waar we toen woonden, stukken beter dan
het eigen Geboorteland dat zucht onder vreemde heersers en ander
ingevoerd gekleurd gespuis.
**
*
Het beste bewijs voor deze wel zeer persoonlijke stelling is (de laatste jaren) het stijgend succes van de extreem rechtse
**
Matteo Salvini,
die
met vaste hand de mensensmokkel richting Europa met harde hand heeft
stil gelegd. Zo dat er ook geen drenkelingen meer voorkomen!
Het mag U dan ook niet verwonderen, dat er op het Internet fotos van hem voorkomen, met de rozenkrans tussen de vingers .
**
*
Samengevat: de tocht ging telkens over 1.450 Km, heen en 1.450 Km terug. De autosnelwegen waren ofwel goed (Frankrijk: duur), beter (Zwitserland: duurder) en best (Italië:
duurst). Te meer daar, vooral in Italië die honderden kilometerlange
droom-wegen over altijd maar hogere bergen en diepere dalen gingen.
Zacht zoevend, open lucht en korte of lange bergtunnels, sneeuw, regen,
zonneschijn, hoog in de wolken of laag langs stroom en rivier. Italia,
my love!
Waar
op de A1 (Luzern-Napoli) de berglandschappen met besneeuwde Alpen
toppen zich broederlijk aaneen rijgden, afgewisseld met in donkergroen
verborgen kilometer lange industrie-terreinen die er als paddestoelen
uit de grond rijzen. Grootsteden als Milano, Fiorentina, Bologna,
Módena, Roma[p1] , etc, etc, waren we telkens voorbij voor we het wisten.
Arrivederci,, Italia de mio amore
**
*
Zo
gauw wij de allerliefste bodem ter wereld, namelijk de vaderlandse,
onder de wielen kregen, was het voor alle inzittenden, zelfs de hond
achterin, driedubbel oppassen geblazen. Zo goed als lege snelwegen in
Wallonia, met soms wel 10 of 15 Km lange stukken, afgezet voor
wegeniswerken die er ooit gingen plaats vinden, waar er over de gehele
afstand geen kat te zien was. Beperkte snelheid onder voortdurende
camea-bewaking, dat wel. U weet namelijk maar nooit dat een uit zijn
dutje gewekte bulldoer-bestuurder de weg zou oversteken.
**
*
Dan
in de omgeving ofwel van Broeksèl of van Antwerpen: stilstaand
snelverkeer. Vervolgens tot het Kortrijkse: bumper rijden. Niet tussen
middernacht en
04 uur in de morgen . Dan is iedereen heel alleen op de wereld
Nu
Sjarel Michel Premier Par Naissance eindelijk zijn taalgebrabbel
internationaal, ja zelfs mondiaal kan uitdragen, zal die zijn
Walenlandje met alle mogelijke, onmogelijke, ja zelfs criminele middelen
trachten te bevoordeligen. Het aangewezen middel hiervoor zijn
subsidies. Veel subsidies. Subsidies tot in het oneindige. Want daar
leeft men van in Wallo/Brux.
**
*
Het
zal als manna uit de Europese hemel dauwen! Zal ook beter zijn voor het
milieu dan al die vervuilde zuurstof. Om zodoende, van het grootste
luiaardsland ter wereld waar de gebraden Vlaamse kiekens hen zó maar in
de open mond vlogen, te her-smeden tot het grootste luiaardsland van het
Heelal.
En
dt danken we NIET de koekoek, maar Karl Marx, de Joods Belse Duitser
die het aards geluk en de absolute vrede uit de hemel heeft geplukt.
La France, last minute
Déparrtement des Ardennes, is er, dank zij La Märkelina en Emanuele
Macroni, klaar voor om het middelpunt te worden van de Westerse Wereld.
**
*
Wijlen Léon Degrelle, Hitleriaan van geboorte, had dat nog moeten meemaken!
De
liefde voor het klimaat van de marxistische PTB en de socialistische PS
in het zuiden van Belgiëland, is even meewarig, aandoenlijk als
leugenachtig.
**
*
De
PTB zuidelijke falanx van de Partij Van De Arbeid wil dat er een
Klimaatinvesteringsbank wordt opgestart om de CO2-uitstoot naar beneden
te krijgen. Hallo volksmenners
**
Hedebouw en Mertens?
Het
Chinese industriële arbeidersparadijs dat Grote Roerganger Mao in een
milieucatastrofe zonder voorgaande heeft achtergelaten, is goed voor de
grootste CO2-uitstoot in de hele wereld! Komt overeen met de uitstoot
van Europa, Rusland, Afrika en Oceanië samen. Op naar de volgende
dikke-truien-dag en beate bedevaart naar de verborgen grot van de
Heilige Maagd Anuna.
**
*
Asbest en dode zalm
Wanneer
rabiate en fundamentalistische communisten over het milieu prediken,
lenen wij hier op de redactie graag nog eens Lenins Laatste Adem uit
het archief van ons florissante persbedrijf. Halfweg de jaren negentig
vorige eeuw geschreven door David Remnick van The Washington Post.
Remnick beschrijft wat iedereen die wel eens een (ex)-communistisch
land heeft bezocht meteen in de smiezen heeft: milieu en volksgezondheid
waren niet de prioritaire bekommernissen van de voorbeeldigste
leerlingen van Marx, Engels, Lenin en Stalin. Een bedje van dode zalm
bedekte vervuilde rivieren. Onbewoonde woontorens gebouwd met
minderwaardig beton en hoogwaardig asbest. Doodzieke kindertjes. Kapot
gezopen en doorrookte zestigers. De vloek van het communisme vat Remnick
na eindeloze omzwervingen door het vergeten Rusland waar slechts
weinigen komen treffend samen: Het verval, de arrogantie, de
opzettelijke onwetendheid en het zelfbedrog.
**
*
Vals sermoen
Bij
het valse sermoen van de PTB kon Elio Di Rupo natuurlijk niet
achterblijven. Het ingewikkeldst geknoopte zijden rode strikje van de PS
stelt voor dat bedrijven 5 procent van hun winst vrijwillig
in een publiek-privaat klimaatfonds storten. Had dat godverdomme Albert
Frère zaliger gevraagd! Wier nazaten nauwelijks een eurocent
erfbelasting hebben betaald op de miljarden die vader/opa baron Belge op
slinkse wijze uit de tanende Waalse industrie heeft gestolen en
weggesluisd. Of aan FN Herstal: de enige wapenfabriek ter wereld die in
handen is van overheid & socialisten.
Vlaanderen
stort al een eeuwigheid miljarden in een bodemloze Waalse put. Enige
merkbare verbetering van het socio-economische klimaat ware wenselijk.
De ecologische en verpauperde puinzooi op de as van het oude staal- en
steenkolenbekken zal in kringen van kandidaat-investeerders weinig
vertrouwen wekken om 5 procent van hun winst te pompen in een
publiek-privaat klimaatfonds. In Vlaanderen zeker niet. Vlamingen
weten maar al te goed hoe het met de privaat-publieke samenwerking in
het door hen zo geliefde zuiden van het land is gesteld.
Sociale huisvestingsmaatschappijenen intercommunales,
energie vehikels, ziekenhuizen of media bedrijven: waar de PS ook in
zee gaat met andermans of publiek geld worden alleen de PS en haar
slaven en lakeien er zelf rijker van. Anderman is zijn geld kwijt. Met
een stok de welgevulde konten van onze koeien en zeugen naar de eigen
stal drijvend: van die Waalse boer(en) geen eieren.
**
**
Dat
het kan verkeren, wist de oude Bredero ook al. Laat die stomme Vlaamse
Lamme Goedzakken dus geen ijdele hoop koesteren dat hun zweet, bloed en
tranen niet lang meer (ten bate van de sacrosante unité) naar
Het Zuiden des Lands zullen afgetapt worden. De Negende Symfonie van
Beethoven is een mooi stukje klassieke muziek. Maar schone liedjes duren
gewoonlijk niet lang.
**
*
Straks
staat niet één van de ACHT Coburger Regeringen meer overeind. Is er
geen Coburgia meer. En valt de Hoofdstad ervan in Russische of Chinese
handen. Stuikt (voor de elfendertigste keer)Festung Europa ten gronde. En bengelen de gewezen Verlichte Grote Verstanden aan de hoogste nog overeind gebleven bomen.
**
Hill 60.
Slagveld 14-18 bij Ieper
*
Maar
laten we het zeggen zoals het is. Als Sjarel de Verschrikkelijke, zelf
maar ten dele slaagt in zijn missie, valt er een zware last van de
schouders van de modale Vlaming. Want dan kunnen onze nationale Waalse
ex-landgenoten zich gaan laven aan heel wat grotere geldbronnen dan aan
die verdomde transfers van Vlaanderen naar Wallonië. Dan zal, net als
Léon Degrelle dat deed tijdens WO II, salen met alle de Frans sprekende
upperclass; de Coburger vetpotten liefst inruilen voor die van de
Europese Nazistaat Natiestaat.
Geen
transfers meer, geen Coburgia meer, geen profiteurs meer: Waar gaan we
dàt schrijven?!!! Wie of wat staat er dan nog in de weg om Vlaanderens
vlucht in de vaart der volkeren tegen te houden?
**
*
PS
Wat voor de drommel heeft Sjarel Premier dat wat Olio di Poeppo niet heeft?
Deze
keer gaat deze bijdrage over iets waarover onze media (als met reden)
zwijgen als vermoord. Want over omvolking wordt nu eenmaal niet
gesproken en al zeker niet geschreven. Het wachten op de waarheid zal
dus nog duren tot er een 5de Macht na de 4de (DePers) op de markt komt.
Wanneer
die er komt, àls die er ooit komt, hangt alleen af van de verbreking
van het Coburger absolutisme dat Vlaanderen al sedert 1830 jaar als een vampier leegzuigt.
**
*
IndonesiPe
dus, een eerder onbekend land in Azië, het Verre Oosten. Een land met
als landstaal het . Bahasa Indonesia. Hoofdstad Djakarta, de stad die
vooral, dank zij Max Havelaar (Multatuli) in onze Nederlandse literatuur
bekend is. Och, U weet wel: Saïdjas vader had een buffel .
Inwoners 260.580.739 (2017), na, in 1970 slechts 237.641.326.
Laat AUB, in verband met het Hitleriaans begrip omvolking en islamisering deze cijfers goed tot U doordringen. De uitdrukking kweken als konijnen is hier dus goed op haar plaats
Hoorde
ik daarnet op Klara dat Trump nog maar eens via Twitter schandaal heeft
getrapt. Hij raadt namelijk vier vrouwelijke Democratische Nieuwe
Amerikaanse politici aan om maar beter nbaar hun eigen land terug te
keren. Als dat zo verder gaat, gaat die man als straf écht nog eens her
verkozen worden!
*
Indonesië
dus. Motto: Eenheid in diversiteit en bestaat uit een archipel van
14.572 eilanden. is het qua inwoneraantal het op drie na grootste land
ter wereld en tevens het land met de grootste moslimbevolking,[5] hoewel
de islam geen staatsreligie is. Europese machten bevochten elkaar om de
handelsmonopolies in de specerijenhandel tijdens de tijd van de
ontdekkingsreizigers. Nadat de Nederlandse maatschappij VOC ongeveer 150
jaar mede de dienst uit maakte op de archipel werd het land
uiteindelijk gedurende 147 jaar een Nederlandse kolonie. Indonesië
verklaarde zich onafhankelijk na de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien is de
geschiedenis van het land turbulent geweest en wordt ze gekenmerkt door
natuurrampen, corruptie, afscheidingsbewegingen, democratisering en
snelle economische veranderingen.
**
*
PS
Voor die zovele fijne details over dat (heerlijk) land, hoeft U niet mij, maar Wikipedia te danken .
De
intolerantie van de islam wordt met de jaren groter in plaats van te
verminderen. Zo luidt de titel van de open brief van Erik Bruyland aan
het adres van Hilde Sabbe.
**
Hilde Sabbe.
Over Hilde Sabbe kunnen we kort zijn. Zij noemde mijn goede vriend
**
Benno Barnard
een
dramaqueen omdat hij ophef maakte over het feit dat
moslimfundamentalisten gelieerd aan Sharia4Belgium met geweld een lezing
van hem op de Universiteit Antwerpen waren komen verstoren. In een
reactie op Sabbe schreef taalvirtuoos Barnard het volgende:
Hilde
Sabbe is een middelbare nymfomane, die haar hoekje in de krant
gewoonlijk vult met haar bed-avonturen, ook al voor ze haar echtgenoot
had laten vallen als een drol in de wc-pot. Maar toen de zonen van de
woestijn mij onder het aanroepen van hun maansikkel bedreigden, schreef
mevrouw Sabbe in haar krant dat ik een drama queen was. Inmiddels
hebben de volgelingen van de ongeletterde bedoeïen in Amsterdam twee
hervormingsgezinde moslims aangevallen en vandaag werd bekend dat bij
een van hen thuis een Kalasjnikov is gevonden. Niet komt het in Hilde
Sabbe op mij alsnog haar verontschuldigingen aan te bieden. Geen
sprankje vuur geest, intelligentie, zwier, fatsoen, beschaving in
deze berg reuzel, behalve het vuur dat geilheid heet.
Invoering sharia in Atjeh
Bruyland
begint zijn open brief met de hoop dat Sabbe hem niet zal verdenken
van anti-moslimgevoelens of islamofobie. Hij leeft immers al dertig
jaar mee met zijn pleegzoon en zijn gezin in Indonesië. Over
Indonesië, dat hij allicht goed kent, vertelt Bruyland een verhaal dat
ik ook in mijn boek Voor Vrijheid dus tegen
islamisering heb aangehaald en helaas eenvoudig is samen te vatten als:
Indonesië wordt islamitischer, Indonesië islamiseert, en dus neemt de
intolerantie er toe.
In een artikel getiteld Invoering sharia in Atjeh is voorbeeld voor heel Indonesië wordt het volgende beschreven:
Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen
Vanuit
Atjeh verspreidt de sharia over Indonesië. Meer dan 113 regios, een
vijfde van het land, kopiëren deels de Atjese sharia blijkt uit een
recent rapport van Human Rights Watch. ( ) De geestelijke leider Zainal
Tazar uit Padang bevestigt dat er gesprekken in het lokale parlement
worden gevoerd over de sharia. ( ) Tazar vindt dat heel Indonesië in een
islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen.
11 juli
Allahu akbar
Als
op steeds meer plekken in het van oudsher als gematigd moslimland
omschreven Indonesië de sharia wordt ingevoerd, met onder andere de
verplichte hoofddoek en een verbod op een strakke spijkerbroek,
stokslagen voor homoseksuelen, shariapolitie, een verbod op alcohol en
gokken en discriminatie van christenen, dan is dat een schoolvoorbeeld
van islamisering.
In dat verband stelde Andrew Johnston van Christian Solidarity Worldwide:
De sluiting van zo veel kerken in Aceh [Atjeh], voortdurende aanvallen
op kerken in West-Java, de vervolging van de Ahmadiyya gemeenschap en
het bestraffen van de atheïst Alexander An laat de toenemende religieuze
intolerantie in Indonesië zien. In de Indonesische stad Yogyakarta,
duizenden kilometers van Atjeh vandaan, zijn homoseksuelen niet meer
veilig omdat het Front Jihad Islam en het Forum Umat Islam de oorlog
hebben verklaard aan alles wat niet-hetero is. Islamitische knokploegen
gaan de straten op: Zij hebben vlaggen, groene en zwarte, met Arabische
tekens erop. Ze schreeuwen Allahu Akbar en schelden ons uit en
zwaaien met kettingen, aldus een van de slachtoffers. Muhammad Fuad van
het Forum Umat Islam stelt dat homos volgens religieuze richtlijnen
verbrand dienen te worden of in het diepste ravijn gestort.
Islamisering uit angst of machtsbehoud
dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en erger dan een kernoorlog
En
de Indonesische regering? De Indonesische minister van Defensie
Ryamizard Ryacudu zegt nu zelf dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en
erger dan een kernoorlog. Tientallen homoseksuelen werden ontslagen en
van de Indonesische televisie gehaald. Shadi Hamid, auteur van het boek
Islamic Exceptionalism, wijst er inderdaad op dat in Indonesië de
meeste shariawetgeving is doorgevoerd door de seculiere Golkar partij.
Zo gaat het in de islamitische wereld vaak en het is een zeer belangrijk
mechanisme: uit angst of machtsbehoud plooien overheden en regimes, die
zelf niet per se islamfundamentalistisch zijn, voor de islamitische
druk, intimidatie, dreigementen en/of terreur van
moslimfundamentalisten.
In
mijn boek citeer ik de Algerijnse schrijver Boualem Sansal, die stelt:
In Algerije hebben de islamisten gewonnen. De strijd is gestreden, ze
hebben de wapens neergelegd en gedemobiliseerd. Ze zijn met het geweer
in de armen naar de onderhandelingstafel gekomen en hebben hun eisen
gedicteerd. Ze hebben gekregen wat ze wilden: moskeeën te kust en te
keur, meerdere ministeries, zetels in Kamer en Senaat, maar bovenal het
volk. Zij hebben de samenleving gekregen, terwijl de regering zelf zich
teruggetrokken heeft in een handvol bourgeois buurten. Het echte centrum
van de macht hebben ze niet in handen, al de rest wel.
Denkfout
Maar
zo feitelijk en veelzeggend Bruylands beschrijving van de islamisering
van Indonesië is, zo tragisch en fout is helaas zijn conclusie. Hij
schrijft immers: Van dichtbij heb ik dus persoonlijk de evolutie
meegemaakt in het grootste moslimland ter wereld, van een uiterst
verdraagzame (ik zou haast zeggen Verlichte) islam tot een almaar
toenemende intolerantie.
Dit is een denkfout: in Indonesië (of elders) is er nooit een Verlichte islam
geweest. Wel is de oorspronkelijke, vrij sterke Indonesisch-Javaanse
cultuur er goed bewaard gebleven, waardoor de islam er lange tijd eerder
oppervlakkig aanwezig was en slechts in geringe mate is doorgedrongen
in de Indonesische samenleving en volksaard.
Islamisering is wereldwijd fenomeen
Islamisering
doet zich niet alleen voor in Indonesië, het is een wereldwijd fenomeen
dat plaatsvindt in Afrika, Azië, Europa en Amerika. Overal eigenlijk
waar een substantieel percentage van de bevolking moslim is, wordt de
samenleving vroeg of laat geconfronteerd met islamisering. Het is ook
een denkfout om dit louter te wijten aan de invloed van islamitische
landen als Saoedi-Arabië of Turkije: islamisering, het islamitischer
maken en worden van volkeren, culturen, samenlevingen, beschavingen,
behoort simpelweg tot de kernopdracht van de islam. Islam betekent
onderwerping; de geschiedenis van de islam is daarvan één langgerekt
bewijs en de bronnen van de islam getuigen hiervan en geven moslims
daartoe de opdracht.
De
regio die wij vandaag als de islamitische wereld bestempelen, wordt
al 14 eeuwen gekenmerkt door golfbewegingen van re- en de-islamisering,
wat doorgaans letterlijk gepaard gaat met bloed, zweet en tranen. De
ongemakkelijke waarheid is dat, wanneer de islamisering ergens een
bepaald niveau heeft kunnen bereiken, de geest uit de fles is en de
betreffende samenleving gedoemd is om in een (schier) eindeloze
golfbeweging van re- en de-islamisering te belanden.
Salafisme
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet
Maar
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet,
want hij heeft het over conservatieve, reactionaire salafistische
krachten die zijn overgewaaid uit Saudi-Arabië, Jemen en Pakistan,
waarvan hij beweert dat ze totaal vreemd zijn aan de ware islam.
Nochtans is het zogenaamde salafisme gewoon (een terugkeer naar) de
zuivere islam. Volgens historica en islamexperte Machteld Allan zitten
het zogenaamde salafisme en jihadisme in de islam besloten, en
worden die termen vaak aangewend om de islamitische leer/bronnen te
verschonen.
Arabiste
Anne-Marie Delcambre stelt terecht dat er geen tolerante en
vredelievende of verlichte versie van de islam bestaat. Zij noemt dat
een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te
hoeven zien. In drie zinnen vat Delcambre het subliem samen: Tussen
islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme
zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte
islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims
bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten
liggen. Over die zogenaamde ware islam heeft Hans Teeuwen overigens
een briljante video gelanceerd die ik iedereen aanraad te bekijken.
Het
is nota bene een van de invloedrijkste Indonesische islamgeestelijken,
Yahya Cholil Staquf, die heeft gezegd dat westerse politici moeten
stoppen met te doen alsof extremisme en terrorisme niks met de islam te
maken hebben. Cholil Staquf: Radicale islamitische bewegingen zijn
niets nieuws. Ze verschenen telkens opnieuw in onze eigen geschiedenis
in Indonesië. Het Westen moet ophouden elke discussie over deze kwesties
toe te schrijven aan islamofobie. Cholil Staquf vertelt dat sommige
van zijn westerse vrienden islamofoob zijn en dat hij hen begrijpt, en
hij concludeert dat het Westen moslims niet kan dwingen een gematigde
interpretatie van de islam te aanvaarden.
Bovendien
stelt Cholil Staquf dat in de traditionele islam de relatie tussen
moslims en niet-moslims, tussen moslims en de staat en tussen moslims en
het heersende wetssysteem van de samenleving waar ze wonen,
problematisch zijn. Want volgens de klassieke [islamitische] traditie
is de relatie tussen moslims en niet-moslims er een van segregatie en
vijandschap, aldus Cholil Staquf, die concludeert dat de orthodoxe
islamitische traditie over het wereldomvattende kalifaat en de sharia
conflicteert met seculiere natiestaten en de democratische rechtsstaat.
Middel versus doel
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij
Al
even erg is echter het feit dat Bruyland kritiekloos de islamitische
universiteit Al-Azhar in Caïro aanhaalt. Zijn kleindochter liep school
bij een afdeling van Al-Azhar in Jakarta, en dus is ze volgens hem
uiteraard moslima hoewel ze weigert een hoofddoek te dragen.
Bruyland noemt Al-Azhar terecht het Vaticaan van het Soennisme, maar
vergeet er bij te zeggen dat, hoewel ze zich tegenwoordig soms gematigd
probeert voor te doen, Al-Azhar in de kern islamfundamentalistisch is.
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te
veroordelen voor ketterij, wat ook logisch is omdat Islamitische Staat
in niets strijdig is met de islam, zoals arabist en islamoloog Halim El
Madkouri overtuigend heeft aangetoond.
Uiteindelijk
kan Al-Azhar, uit politiek-strategische overwegingen, louter afstand
nemen van het middel of de strategie (onthoofdingen, massamoorden,
terreur), maar niet van het streef- of einddoel: de invoering van de
islamitische wet of sharia, het kalifaat. Het gezaghebbende Al-Azhar
heeft ook het inhumane, totalitaire en compleet verwerpelijke
sharia-handboek Reliance of the Traveller gecertificeerd (waarin onder
andere steniging voor overspel en voor sodomie wordt gepropageerd).
Bruyland
besluit zijn open brief aan Sabbe met: Natuurlijk, op (lange) termijn
misschien gaat het ooit wel de goede kant op, maar zoals Keynes zei:
In the long run we are all dead. Het zou sneller de goede kant op
kúnnen gaan mochten mensen zoals Bruyland eindelijk eens onder ogen
(durven te) zien wat de bekende filosoof en religiecriticus Sam Harris
zo treffend stelt: Het probleem met het islamitisch fundamentalisme
zijn de fundamenten van de islam.
sam van rooy
**
Ieder
redelijk Schepsel Gods heeft het recht een eigen mening te hebben.
Deze vaststelling is tenslotte het resultaat van de vele eeuwen
beschaving, zoals wij die tot hiertoe gekend hebben.
Verkeerd dus, afgevoerd en vervangen door nieuwe niet eens bestaande rassen.
**
*
Gisteren,
Kaattors Zwieët in Parijs, naast onze onnavolgbare Premier in Lopende
Zaken Michel I, ook de allernieuwste uitgevonden wapen-explosie gezien?
Alleen de onnavolgbare Fors Navalle ontbrak met klank. Maar dat was
alleen te wijten aan het feit dat er aan echt varen voorlopig niet te
denken valt op de o zo beroemde Sjamps Eelyzés, wat in het diepste
geheim een vijfjarenplan van de onnavolgbare President Macaroni schijnt
te zijn.
Allez,
in de lucht hangende, precies dezelfde dreigende sfeer die terug te
vinden is net vòór WO II. Het met ede dag dieper wegzinkende Franse Rijk
dat de vuistjes balt om de vijand (Raletten Specialist Tsaar Poetin?)
uit te dagen.
Ja Ja, peace in our days: do you remember .Toen schreven we begin 1939 en een jaar later op 10 Mei 40 was het zo ver.
**
*
En
zo kom iik, via de omweg van het (latere) Germaanse imperialisme, dat
in feite de directe opvolger is van de veroveringszucht van het Franse
imperialisme van na de Franse Revolutie (1789) en Napoleon (1815). Imperialisme kost bij definitie altijd vooral veel zweet, veel bloed en veel tranen. Het is zo goed als synoniem van intolerantie dat daar gewoonlijk het gevolg van is.
Zo
kom ik (in de hoop te kunnen bijdragen aan de reputatie van Benno
Barbard tot de wereldwijde intolerantie van de islammerij, het
hoofdonderwerp van onderliggende bijdrage.
Voor
wat betreft de eeuwenlang durende traag maar zekere quasi totale
islamisering van Indonesië, laat ik de eer aan Wikipedia. Want het is,
ja, een Geschiedenis zonder Einde. Een Geschiedenis die ook voor onze
Beschaving is weggelegd. Voor zover die nog geen feit is.
Post Scriptum.
De
CVP Jongeren komen in opstand? Isschien kunnen ze aansluiten bij
Schild en Vrienden van Dries Vanlangenhove? Voor ons twee vliegen in
één klap. Vlaanderen in de kortste keren onafhankelijk én de Islammerij
terug naar af.
Deze
keer gaat deze bijdrage over iets waarover onze media (als met reden)
zwijgen als vermoord. Want over omvolking wordt nu eenmaal niet
gesproken en al zeker niet geschreven. Het wachten op de waarheid zal
dus nog duren tot er een 5de Macht na de 4de (DePers) op de markt komt.
Wanneer
die er komt, àls die er ooit komt, hangt alleen af van de verbreking
van het Coburger absolutisme dat Vlaanderen al sedert 1830 jaar als een vampier leegzuigt.
**
*
IndonesiPe
dus, een eerder onbekend land in Azië, het Verre Oosten. Een land met
als landstaal het . Bahasa Indonesia. Hoofdstad Djakarta, de stad die
vooral, dank zij Max Havelaar (Multatuli) in onze Nederlandse literatuur
bekend is. Och, U weet wel: Saïdjas vader had een buffel .
Inwoners 260.580.739 (2017), na, in 1970 slechts 237.641.326.
Laat AUB, in verband met het Hitleriaans begrip omvolking en islamisering deze cijfers goed tot U doordringen. De uitdrukking kweken als konijnen is hier dus goed op haar plaats
Hoorde
ik daarnet op Klara dat Trump nog maar eens via Twitter schandaal heeft
getrapt. Hij raadt namelijk vier vrouwelijke Democratische Nieuwe
Amerikaanse politici aan om maar beter nbaar hun eigen land terug te
keren. Als dat zo verder gaat, gaat die man als straf écht nog eens her
verkozen worden!
*
Indonesië
dus. Motto: Eenheid in diversiteit en bestaat uit een archipel van
14.572 eilanden. is het qua inwoneraantal het op drie na grootste land
ter wereld en tevens het land met de grootste moslimbevolking,[5] hoewel
de islam geen staatsreligie is. Europese machten bevochten elkaar om de
handelsmonopolies in de specerijenhandel tijdens de tijd van de
ontdekkingsreizigers. Nadat de Nederlandse maatschappij VOC ongeveer 150
jaar mede de dienst uit maakte op de archipel werd het land
uiteindelijk gedurende 147 jaar een Nederlandse kolonie. Indonesië
verklaarde zich onafhankelijk na de Tweede Wereldoorlog. Sindsdien is de
geschiedenis van het land turbulent geweest en wordt ze gekenmerkt door
natuurrampen, corruptie, afscheidingsbewegingen, democratisering en
snelle economische veranderingen.
**
*
PS
Voor die zovele fijne details over dat (heerlijk) land, hoeft U niet mij, maar Wikipedia te danken .
De
intolerantie van de islam wordt met de jaren groter in plaats van te
verminderen. Zo luidt de titel van de open brief van Erik Bruyland aan
het adres van Hilde Sabbe.
**
Hilde Sabbe.
Over Hilde Sabbe kunnen we kort zijn. Zij noemde mijn goede vriend
**
Benno Barnard
een
dramaqueen omdat hij ophef maakte over het feit dat
moslimfundamentalisten gelieerd aan Sharia4Belgium met geweld een lezing
van hem op de Universiteit Antwerpen waren komen verstoren. In een
reactie op Sabbe schreef taalvirtuoos Barnard het volgende:
Hilde
Sabbe is een middelbare nymfomane, die haar hoekje in de krant
gewoonlijk vult met haar bed-avonturen, ook al voor ze haar echtgenoot
had laten vallen als een drol in de wc-pot. Maar toen de zonen van de
woestijn mij onder het aanroepen van hun maansikkel bedreigden, schreef
mevrouw Sabbe in haar krant dat ik een drama queen was. Inmiddels
hebben de volgelingen van de ongeletterde bedoeïen in Amsterdam twee
hervormingsgezinde moslims aangevallen en vandaag werd bekend dat bij
een van hen thuis een Kalasjnikov is gevonden. Niet komt het in Hilde
Sabbe op mij alsnog haar verontschuldigingen aan te bieden. Geen
sprankje vuur geest, intelligentie, zwier, fatsoen, beschaving in
deze berg reuzel, behalve het vuur dat geilheid heet.
Invoering sharia in Atjeh
Bruyland
begint zijn open brief met de hoop dat Sabbe hem niet zal verdenken
van anti-moslimgevoelens of islamofobie. Hij leeft immers al dertig
jaar mee met zijn pleegzoon en zijn gezin in Indonesië. Over
Indonesië, dat hij allicht goed kent, vertelt Bruyland een verhaal dat
ik ook in mijn boek Voor Vrijheid dus tegen
islamisering heb aangehaald en helaas eenvoudig is samen te vatten als:
Indonesië wordt islamitischer, Indonesië islamiseert, en dus neemt de
intolerantie er toe.
In een artikel getiteld Invoering sharia in Atjeh is voorbeeld voor heel Indonesië wordt het volgende beschreven:
Tazar vindt dat heel Indonesië in een islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen
Vanuit
Atjeh verspreidt de sharia over Indonesië. Meer dan 113 regios, een
vijfde van het land, kopiëren deels de Atjese sharia blijkt uit een
recent rapport van Human Rights Watch. ( ) De geestelijke leider Zainal
Tazar uit Padang bevestigt dat er gesprekken in het lokale parlement
worden gevoerd over de sharia. ( ) Tazar vindt dat heel Indonesië in een
islamitische staat met islamitische wetgeving moet veranderen.
11 juli
Allahu akbar
Als
op steeds meer plekken in het van oudsher als gematigd moslimland
omschreven Indonesië de sharia wordt ingevoerd, met onder andere de
verplichte hoofddoek en een verbod op een strakke spijkerbroek,
stokslagen voor homoseksuelen, shariapolitie, een verbod op alcohol en
gokken en discriminatie van christenen, dan is dat een schoolvoorbeeld
van islamisering.
In dat verband stelde Andrew Johnston van Christian Solidarity Worldwide:
De sluiting van zo veel kerken in Aceh [Atjeh], voortdurende aanvallen
op kerken in West-Java, de vervolging van de Ahmadiyya gemeenschap en
het bestraffen van de atheïst Alexander An laat de toenemende religieuze
intolerantie in Indonesië zien. In de Indonesische stad Yogyakarta,
duizenden kilometers van Atjeh vandaan, zijn homoseksuelen niet meer
veilig omdat het Front Jihad Islam en het Forum Umat Islam de oorlog
hebben verklaard aan alles wat niet-hetero is. Islamitische knokploegen
gaan de straten op: Zij hebben vlaggen, groene en zwarte, met Arabische
tekens erop. Ze schreeuwen Allahu Akbar en schelden ons uit en
zwaaien met kettingen, aldus een van de slachtoffers. Muhammad Fuad van
het Forum Umat Islam stelt dat homos volgens religieuze richtlijnen
verbrand dienen te worden of in het diepste ravijn gestort.
Islamisering uit angst of machtsbehoud
dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en erger dan een kernoorlog
En
de Indonesische regering? De Indonesische minister van Defensie
Ryamizard Ryacudu zegt nu zelf dat LGBTs een sluipend kwaad zijn en
erger dan een kernoorlog. Tientallen homoseksuelen werden ontslagen en
van de Indonesische televisie gehaald. Shadi Hamid, auteur van het boek
Islamic Exceptionalism, wijst er inderdaad op dat in Indonesië de
meeste shariawetgeving is doorgevoerd door de seculiere Golkar partij.
Zo gaat het in de islamitische wereld vaak en het is een zeer belangrijk
mechanisme: uit angst of machtsbehoud plooien overheden en regimes, die
zelf niet per se islamfundamentalistisch zijn, voor de islamitische
druk, intimidatie, dreigementen en/of terreur van
moslimfundamentalisten.
In
mijn boek citeer ik de Algerijnse schrijver Boualem Sansal, die stelt:
In Algerije hebben de islamisten gewonnen. De strijd is gestreden, ze
hebben de wapens neergelegd en gedemobiliseerd. Ze zijn met het geweer
in de armen naar de onderhandelingstafel gekomen en hebben hun eisen
gedicteerd. Ze hebben gekregen wat ze wilden: moskeeën te kust en te
keur, meerdere ministeries, zetels in Kamer en Senaat, maar bovenal het
volk. Zij hebben de samenleving gekregen, terwijl de regering zelf zich
teruggetrokken heeft in een handvol bourgeois buurten. Het echte centrum
van de macht hebben ze niet in handen, al de rest wel.
Denkfout
Maar
zo feitelijk en veelzeggend Bruylands beschrijving van de islamisering
van Indonesië is, zo tragisch en fout is helaas zijn conclusie. Hij
schrijft immers: Van dichtbij heb ik dus persoonlijk de evolutie
meegemaakt in het grootste moslimland ter wereld, van een uiterst
verdraagzame (ik zou haast zeggen Verlichte) islam tot een almaar
toenemende intolerantie.
Dit is een denkfout: in Indonesië (of elders) is er nooit een Verlichte islam
geweest. Wel is de oorspronkelijke, vrij sterke Indonesisch-Javaanse
cultuur er goed bewaard gebleven, waardoor de islam er lange tijd eerder
oppervlakkig aanwezig was en slechts in geringe mate is doorgedrongen
in de Indonesische samenleving en volksaard.
Islamisering is wereldwijd fenomeen
Islamisering
doet zich niet alleen voor in Indonesië, het is een wereldwijd fenomeen
dat plaatsvindt in Afrika, Azië, Europa en Amerika. Overal eigenlijk
waar een substantieel percentage van de bevolking moslim is, wordt de
samenleving vroeg of laat geconfronteerd met islamisering. Het is ook
een denkfout om dit louter te wijten aan de invloed van islamitische
landen als Saoedi-Arabië of Turkije: islamisering, het islamitischer
maken en worden van volkeren, culturen, samenlevingen, beschavingen,
behoort simpelweg tot de kernopdracht van de islam. Islam betekent
onderwerping; de geschiedenis van de islam is daarvan één langgerekt
bewijs en de bronnen van de islam getuigen hiervan en geven moslims
daartoe de opdracht.
De
regio die wij vandaag als de islamitische wereld bestempelen, wordt
al 14 eeuwen gekenmerkt door golfbewegingen van re- en de-islamisering,
wat doorgaans letterlijk gepaard gaat met bloed, zweet en tranen. De
ongemakkelijke waarheid is dat, wanneer de islamisering ergens een
bepaald niveau heeft kunnen bereiken, de geest uit de fles is en de
betreffende samenleving gedoemd is om in een (schier) eindeloze
golfbeweging van re- en de-islamisering te belanden.
Salafisme
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet
Maar
de bronnen en kernopdracht van de islam ziet Bruyland kennelijk niet,
want hij heeft het over conservatieve, reactionaire salafistische
krachten die zijn overgewaaid uit Saudi-Arabië, Jemen en Pakistan,
waarvan hij beweert dat ze totaal vreemd zijn aan de ware islam.
Nochtans is het zogenaamde salafisme gewoon (een terugkeer naar) de
zuivere islam. Volgens historica en islamexperte Machteld Allan zitten
het zogenaamde salafisme en jihadisme in de islam besloten, en
worden die termen vaak aangewend om de islamitische leer/bronnen te
verschonen.
Arabiste
Anne-Marie Delcambre stelt terecht dat er geen tolerante en
vredelievende of verlichte versie van de islam bestaat. Zij noemt dat
een westers verzinsel om de onaangename waarheid niet onder ogen te
hoeven zien. In drie zinnen vat Delcambre het subliem samen: Tussen
islam en islamisme bestaat alleen een gradueel verschil. Het islamisme
zit in de islam als het kuiken in het ei. Er is geen goede en slechte
islam, zoals er ook geen gematigde islam bestaat. Gematigde moslims
bestaan wel, dat zijn degenen die een deel van hun geloof links laten
liggen. Over die zogenaamde ware islam heeft Hans Teeuwen overigens
een briljante video gelanceerd die ik iedereen aanraad te bekijken.
Het
is nota bene een van de invloedrijkste Indonesische islamgeestelijken,
Yahya Cholil Staquf, die heeft gezegd dat westerse politici moeten
stoppen met te doen alsof extremisme en terrorisme niks met de islam te
maken hebben. Cholil Staquf: Radicale islamitische bewegingen zijn
niets nieuws. Ze verschenen telkens opnieuw in onze eigen geschiedenis
in Indonesië. Het Westen moet ophouden elke discussie over deze kwesties
toe te schrijven aan islamofobie. Cholil Staquf vertelt dat sommige
van zijn westerse vrienden islamofoob zijn en dat hij hen begrijpt, en
hij concludeert dat het Westen moslims niet kan dwingen een gematigde
interpretatie van de islam te aanvaarden.
Bovendien
stelt Cholil Staquf dat in de traditionele islam de relatie tussen
moslims en niet-moslims, tussen moslims en de staat en tussen moslims en
het heersende wetssysteem van de samenleving waar ze wonen,
problematisch zijn. Want volgens de klassieke [islamitische] traditie
is de relatie tussen moslims en niet-moslims er een van segregatie en
vijandschap, aldus Cholil Staquf, die concludeert dat de orthodoxe
islamitische traditie over het wereldomvattende kalifaat en de sharia
conflicteert met seculiere natiestaten en de democratische rechtsstaat.
Middel versus doel
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te veroordelen voor ketterij
Al
even erg is echter het feit dat Bruyland kritiekloos de islamitische
universiteit Al-Azhar in Caïro aanhaalt. Zijn kleindochter liep school
bij een afdeling van Al-Azhar in Jakarta, en dus is ze volgens hem
uiteraard moslima hoewel ze weigert een hoofddoek te dragen.
Bruyland noemt Al-Azhar terecht het Vaticaan van het Soennisme, maar
vergeet er bij te zeggen dat, hoewel ze zich tegenwoordig soms gematigd
probeert voor te doen, Al-Azhar in de kern islamfundamentalistisch is.
Zo weigerde Al-Azhar jihad-bewegingen zoals Islamitische Staat te
veroordelen voor ketterij, wat ook logisch is omdat Islamitische Staat
in niets strijdig is met de islam, zoals arabist en islamoloog Halim El
Madkouri overtuigend heeft aangetoond.
Uiteindelijk
kan Al-Azhar, uit politiek-strategische overwegingen, louter afstand
nemen van het middel of de strategie (onthoofdingen, massamoorden,
terreur), maar niet van het streef- of einddoel: de invoering van de
islamitische wet of sharia, het kalifaat. Het gezaghebbende Al-Azhar
heeft ook het inhumane, totalitaire en compleet verwerpelijke
sharia-handboek Reliance of the Traveller gecertificeerd (waarin onder
andere steniging voor overspel en voor sodomie wordt gepropageerd).
Bruyland
besluit zijn open brief aan Sabbe met: Natuurlijk, op (lange) termijn
misschien gaat het ooit wel de goede kant op, maar zoals Keynes zei:
In the long run we are all dead. Het zou sneller de goede kant op
kúnnen gaan mochten mensen zoals Bruyland eindelijk eens onder ogen
(durven te) zien wat de bekende filosoof en religiecriticus Sam Harris
zo treffend stelt: Het probleem met het islamitisch fundamentalisme
zijn de fundamenten van de islam.
sam van rooy
**
Ieder
redelijk Schepsel Gods heeft het recht een eigen mening te hebben.
Deze vaststelling is tenslotte het resultaat van de vele eeuwen
beschaving, zoals wij die tot hiertoe gekend hebben.
Verkeerd dus, afgevoerd en vervangen door nieuwe niet eens bestaande rassen.
**
*
Gisteren,
Kaattors Zwieët in Parijs, naast onze onnavolgbare Premier in Lopende
Zaken Michel I, ook de allernieuwste uitgevonden wapen-explosie gezien?
Alleen de onnavolgbare Fors Navalle ontbrak met klank. Maar dat was
alleen te wijten aan het feit dat er aan echt varen voorlopig niet te
denken valt op de o zo beroemde Sjamps Eelyzés, wat in het diepste
geheim een vijfjarenplan van de onnavolgbare President Macaroni schijnt
te zijn.
Allez,
in de lucht hangende, precies dezelfde dreigende sfeer die terug te
vinden is net vòór WO II. Het met ede dag dieper wegzinkende Franse Rijk
dat de vuistjes balt om de vijand (Raletten Specialist Tsaar Poetin?)
uit te dagen.
Ja Ja, peace in our days: do you remember .Toen schreven we begin 1939 en een jaar later op 10 Mei 40 was het zo ver.
**
*
En
zo kom iik, via de omweg van het (latere) Germaanse imperialisme, dat
in feite de directe opvolger is van de veroveringszucht van het Franse
imperialisme van na de Franse Revolutie (1789) en Napoleon (1815). Imperialisme kost bij definitie altijd vooral veel zweet, veel bloed en veel tranen. Het is zo goed als synoniem van intolerantie dat daar gewoonlijk het gevolg van is.
Zo
kom ik (in de hoop te kunnen bijdragen aan de reputatie van Benno
Barbard tot de wereldwijde intolerantie van de islammerij, het
hoofdonderwerp van onderliggende bijdrage.
Voor
wat betreft de eeuwenlang durende traag maar zekere quasi totale
islamisering van Indonesië, laat ik de eer aan Wikipedia. Want het is,
ja, een Geschiedenis zonder Einde. Een Geschiedenis die ook voor onze
Beschaving is weggelegd. Voor zover die nog geen feit is.
Post Scriptum.
De
CVP Jongeren komen in opstand? Isschien kunnen ze aansluiten bij
Schild en Vrienden van Dries Vanlangenhove? Voor ons twee vliegen in
één klap. Vlaanderen in de kortste keren onafhankelijk én de Islammerij
terug naar af.
