.

Václav Klaus: Een radicale ommekeer

Geplaatst op 24 augustus 2019   door E.J. Bron

**

*

https://ejbron.wordpress.com/2019/08/24/vaclav-klaus-een-radicale-ommekeer/

*

(Door: Václav Klaus – Vertaling: E.J. Bron)

**

*

Naar aanleiding van de Europese Parlementsverkiezing heb ik zeer gemengde, bepaald geen optimistische gevoelens. Daarvoor bestaan meerdere redenen. Het is zeer gevaarlijk dat het aantal hopelijk goedbedoelde hervormingsvoorstellen, die de potentiële EU-afgevaardigden dagelijks aankondigen, dramatisch toeneemt. Het overgrote deel van hen gaat helaas in de richting van een nog centralistischer EU. Ik ben er van overtuigd: zulke veranderingen hebben we niet nodig. We hebben iets heel anders nodig.

Indien de Europese Unie haar huidige diepe structurele crisis te boven wil komen, moet ze een radicale ommekeer doormaken. De mensen in de postcommunistische landen weten dat. Pure cosmetische veranderingen zullen niet helpen. De voorstellen tot een diepere integratie zijn geen verbetering. Integendeel, ze zijn een weg naar verval en chaos.

De huidige EU bevindt zich in een gelijksoortige situatie als het communisme in de laatste fase van zijn bestaan. Destijds wisten we dat de perestrojka van de toenmalige Sovjet-staatschef Michail Gorbatsjov een hopeloze poging was om het communistische systeem te moderniseren en zodoende te redden. We waren er zeker van dat de fundamenten van het communistische systeem compleet verrot en niet te hervormen waren. Wij zeiden destijds heel duidelijk dat we niet alleen maar “hervormingen” moesten starten, maar een radicale ommekeer van het hele systeem.

Foute concepten verwerpen

Datzelfde kun je zeggen over de huidige situatie van de Europese Unie. De EU heeft een ommekeer nodig. Het is noodzakelijk om enkele van de in de afgelopen jaren of decennia ontstane foute concepten te verwerpen, niet te verbeteren. Hun resultaat was bijvoorbeeld het Verdrag van Maastricht van de Europese Unie in 1992, die de onontkoombare wending van de samenwerking en aangepaste integratie van de soevereine staten tot een permanente unificatie betekende. De herbenoeming van Europese Gemeenschap naar Europese Unie was geen onschuldige of formele reorganisatie.

Er volgden twee fundamentele maatregelen: het overwegend politieke project van de euro als gemeenschappelijke munt en het Akkoord van Schengen. Al zeer snel bleek dat beide fundamenteel fout en schadelijk zijn. De door de euro-elites doorgedrukte unificatie leidde tot het Verdrag van Lissabon van 2009, dat een verdere verzwakking van de lidstaten veroorzaakte. Ik was de laatste staatspresident die dit verdrag ondertekende. Helaas ben ik helemaal alleen gebleven.

De radicale ommekeer moet juist hier beginnen, omdat de soevereine staten de kern van Europa en ook de van de Europese integratie zijn en moeten blijven. Alleen daarmee zou de democratische legitimering vernieuwd kunnen worden, die de huidige Unie mist. Het is bijvoorbeeld dringend noodzakelijk om de noodzaak van de gekwalificeerde meerderheid bij stemmingen af te schaffen, die door het Verdrag van Lissabon werd ingevoerd.

Bij deze verkiezingen gaat het om een fundamentele strijd

Absoluut onacceptabel zijn andere unificatiepogingen zoals de transfer- en fiscale unie, de belastingvereniging, het gemeenschappelijke Europese Openbaar Ministerie of zelfs het EU-leger. Bij deze verkiezingen gaat het om een fundamentele strijd. Enerzijds zien we diegenen die de wereld van de traditionele waarden verdedigen, anderzijds de mensen die de huidige civilisatie graag zouden willen vernietigen. Deze strijd raakt het fundament van de EU en werd in de Midden- en Oost-Europese landen geïmporteerd. In de mainstream media wordt dat echter niet zo helder beschreven. Dat moeten wij doen.

Tussen de Europese Parlementsverkiezingen van 2014 en die in dit jaar hebben er wezenlijk tragische gebeurtenissen plaatsgevonden. In 2015 werd Europa door de massa-immigratie uit het Midden-Oosten, Azië en Afrika getroffen. Of beter: de Europese Unie heeft deze mogelijk gemaakt; velen zeggen zelfs mede-georganiseerd.

De enorme golven migranten werden enerzijds door de pseudo-humanitaire geste van Bondskanselier Angela Merkel, anderzijds door de foute constructie van Schengen bewerkstelligd. Het was een catastrofale fout om de binnengrenzen in de EU af te schaffen en tegelijkertijd de buitengrenzen niet voldoende te beveiligen. Ook de foute ideologie van het multiculturalisme heeft een belangrijke rol gespeeld.

Triomf van het verderfelijke multiculturalisme

De Europese “nomenklatoera” nam in deze tijd tot overmaat van ramp ook nog allerlei wetten en verordeningen over zogenaamde bescherming van minderheden en over een verdere aanscherping van de politieke correctheid aan. Dit zijn nog meer overwinningen van het verderfelijke multiculturalisme en een nederlaag van het gezonde mensenverstand en van de normaliteit. En natuurlijk ook een nog verder verval van de vrijheid in Europa.

De Europese Parlementsverkiezingen 2019 zullen geen wezenlijke ommekeer brengen, ook al is het waarschijnlijk dat in het nieuwe Europees Parlement – beter gezegd: quasi parlement – de euro-kritische en eurosceptische krachten sterker vertegenwoordigd zullen zijn dan tot nu toe. Wat betreft de Tsjechische Europarlementariërs ben ik nog pessimistischer. De oude of op hen lijkende vertegenwoordigers zullen daar helaas domineren. Ze geven me geen hoop iets te veranderen in de EU.

Bron:

www.klaus.cz

Door: Václav Klaus

*

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)

Bovenstaande gedachten zijn, kort en goed, zo wat het gemeenschappelijk denken van het Universeel Gezond %enselijk Verstand.

Als de Meester spreekt, luisteren de leerlingen.

**

*

Maandag 26 Augustus 2019