Hoe legt men in vijandelijk en te veroveren gebied in vredestijd best een netwerk aan van koeriers, werkzaam voor de Dag van Allah?
Men richte, open en bloot, een Pan-Europese Vereniging op, liefst VZW, liefst gesubsidieerd, liefst met veel tam-tam als oogverblinding, met tentakels van Noord naar Zuid, en van Oost naar West. Men houde voor ogen, dat er een substantiële en betrouwbare basis zo vlug mogelijk moet functioneren. Zodat ze ondergronds kan gaan, zodra de ordewoorden gegeven worden. Geniaal en simpel tegelijk! Leven en groeien als een parasiet diep geworteld in het te vernietigen> lichaam; zoals parasieten altijd doen .
Is deze visionaire indruk te kort door de bocht? Ik help het jullie verhopen. Maar eerlijk! Wat is nu ineens het nut van dergelijk initiatief? Klinkt de gegeven uitleg niet ietwat àl te doorzichtig? Wie zijn die Nuttige Idioten die hieraan meewerken? En dat terwijl de Nullen dit idee met geestdrift propageren, zodanig dat ze het overal helpen verspreiden in hun nieuwsmelding .Uiteraard doen ze dat met de nodige mist er over heen Vier Vlaamse deelnemers .Hun namen worden liefst geheim gehouden voor het grote publiek. Wedden dat deze meermaals voorkomen op de verplichte Marokkaanse namenlijst van nieuwgeboren bi-patronalen????
Bericht voor de Staatsvuiligheid: Deze Saïd liefst zo goed mogelijk in de mot houden .Want onder dekking van de Heilige Koe Europa kan men geen betere organisatie uit de grond stampen: Kijk, om te beginnen,n maar goed jullie eigen betaalrol na. Misschien zitten er bij jullie reeds van hun mannetjes .Want bij lange niet iedereen spreekt en schrijft Arabisch. Dat zijn zeldzame vogeltjes, die goed verloond moeten worden . .
Vraag: Wie zal dat betalen, wie heeft zoveel ping-ping, wie heeft zoveel geld ..
10/02/2009 - Courier Challenge, het avontuurlijke project van Saïd El Khadraoui rond stedelijke mobiliteit in Europa, heeft heel wat stof voor een concreet actieplan opgeleverd.
Op 2 februari vertrokken vier Vlaamse duos naar Stockholm, Barcelona, Londen en Tallinn. Een duo uit Estland kwam dan weer naar Brussel. Hun doel was als koerier de mobiliteit in de vijf steden te onderzoeken. Vijf dagen lang kregen zij daartoe opdrachten, gaande van Hoe snel raak je met het openbaar vervoer van de luchthaven op de Grote Markt? tot Voer een mobiliteitsenquête uit onder de inwoners van de stad. Tegelijk onderhield elk duo een blog op de website van Courier Challenge. Op die site konden bezoekers de deelnemers ook zelf opdrachten geven en aanmoedigen.
Uit het Courier Challenge-project blijkt vooral dat elke Europese stad zijn eigen mobiliteitsproblemen heeft, zegt Saïd El Khadraoui. De Europese Unie kan een positieve bijdrage leveren aan het verhelpen van deze problemen, zonder de autonomie van de lokale besturen in het gedrang te brengen. Concreet kan Europa investeren in nieuwe technologieën, betere technologische standaarden vastleggen en nieuwe ideeën verspreiden. Daarnaast kan het de uitwerking van mobiliteitsplannen stimuleren en nieuwe financieringsmechanismen lanceren.
Om dit in goede banen te leiden zal Saïd El Khadraoui in de toekomst pleiten voor een Europees actieplan stedelijke mobiliteit en voor de oprichting van een Observatorium voor stedelijke mobiliteit, dat het beleid ter zake kan coördineren. De resultaten hiervan zullen op Saïds website te volgen zijn.
Zeer stichtekijke lectuur van boven de Moerdijk? Juist! Maar weet er ook iemand de remedie?
Niet het verraad, maar de wraak van links, stupid !
Een linkse en vooral wereldse partij deed het onvoorstelbare en boog voor exotische profeten. Zij vergat haar helden, die in vol ornaat, geposteerd in the Hall of Fame waren ondergebracht. Zij die eens aan de wieg stonden van een partij, die het vrije woord hoog in het vaandel voerde, zoals Willem Drees (1886-1988) en Koos Vorrink (1891-1955), verdwenen op de mestvaalt der vergetelheid. Daar liggen ze te verkommeren, tussen het andere afval. Tussen de ideologische veren van Wim Kok waarschijnlijk. Het is de ironie van de geschiedenis hoe een regeringspartij als de PvdA een vrije samenleving, die zij na de oorlog mede heeft vormgegeven, vandaag de dag om zeep helpt. Door een verstikkende en onverdraagzame godsdienst met veel opgefokte aanhangers met korte lontjes aan te moedigen dit land langzaam doch gestaag het vrije woord te ontnemen. Waarom?
Je moet wel doof en blind zijn als je in de linkse droom van een multiculturele ideologie blijft geloven. In plaats van integratie zijn er vogelaarwijken met veel rechteloosheid. En zwarte scholen met veel schooluitval en agressie. Er dreigt inquisitie en eigenrichting (nota bene warm aanbevolen door een minister Donner), in plaats van seculiere wetgeving. Er dreigt geloofsfanatisme in het openbaar, in plaats van scheiding van kerk en staat. Dat zo ongeveer is het brisante gegeven. Het lijkt de toekomst van Nederland te bepalen, het land van VOC en Rembrandt, het land van Jan Peter, Ernst en Piet Hein.
Ook een Wouter komt in dit verhaal voor. Zijn partij is vrijwel alleen aansprakelijk voor het roekeloze toelatingsbeleid van honderdduizenden diepgelovige slaven van een Allerhoogste, die in vrome aanbidding alle ruimte voor zich opeisen. Hij kan daar achteraf moeilijk op terugkomen. Hij kan nu niet toegeven dat zijn partij willens en wetens een middeleeuwse cultuur in ons land heeft gehaald. Een cultuur die hier een soort grootschalig Kosovo creëert en de democratie in onze samenleving op termijn in gevaar brengt.
Maar hoe kan het dan toch, dat een partij tegen beter weten in zo halsstarrig blijft zwetsen over multiculturele zegeningen? Terwijl een partijgenoot, Paul Scheffer, al heel lang, liever van een drama spreekt?
De jaren 1977 en 1978 maken meer duidelijk. Na de val van het kabinet met de gestaalde kaders van Joop den Uyl (1973-1977), heerste er in de PvdA een euforische stemming. Hoera, in de verkiezingen zouden zij vast en zeker een oorverdovende overwinning boeken. Zodat ze, als meerderheidspartij, de hele politiek voortaan in haar eentje kon bepalen. Men fantaseerde erop los. De bende van ondermeer Pronk, Van Kemenade, Van Dam en natuurlijk Den Uyl. Zij stonden te trappelen om de christelijke en liberale tegenstanders buiten spel te zetten of tegen elkaar uit te spelen. Sluiten van compromissen? Niks ervan. Zij waren voortaan de baas!
Maar de teleurstelling kon niet uitblijven. Niet alleen vielen de verkiezingen zwaar tegen en kreeg de PvdA geen allesoverheersende meerderheid in de schoot geworpen zoals verwacht. Nee, bovendien mislukten de daarop volgende coalitiebesprekingen en gooiden de twee opponenten, Wiegel en van Agt, het op een onderling akkoordje. Zo kwam er in 1978 een andere coalitie tot stand, één die op haar beurt links buiten spel zette. Kon het erger?
Vanaf dat moment gingen de socialisten door het lint. Ze begonnen hun landgenoten hartgrondig te haten. Was dit de stank voor dank? Welke partij had zich de laatste eeuw zo ingespannen in de klassenstrijd? Waarvoor? Om die werkende klasse vervolgens te zien emanciperen tot een welvarende, verwende en vetgemeste Jan Modaal? Die nu zijn politieke leiders de rug had toegekeerd en de droom van een socialistische heilstaat in het stemhokje had verraden? Sakkerloot, dat was na Jelle Troelstra in 1918 al de tweede keer dat een rode coup mislukte.
De toon was aldus gezet. Geef hier die blaasbalg, you stupid! Verdrijf die nestgeur en spruitjeslucht. Het apparaat heeft een aanzuigende werking. Dus gooi open, die ramen en deuren! Het zal ze leren, dat eigen volk eerst.
Er is in dit geval geen sprake van verraad van links zoals de schrijver Carel Brendel stelt. Het is andersom. De PvdA voelde zich verraden door haar traditionele achterban. Zij was op wraak uit. Niet altijd bewust, maar als onzichtbare rancuneuze grondhouding. Die wraak was zoet. In de jaren 80 en 90, maakte ze, zonder mandaat, zowel in de oppositie als tijdens deelname aan een regering, de massa-immigratie tot prioriteit nummer één. Het werd geen soepel toelatingsbeleid meer wat zij, als kleuters met een doosje lucifers, voorstonden. Nee, de edele wilden van Rousseau moesten en zouden, op uitnodiging, dan wel desnoods aan de haren meegesleurd, hier naar toe komen. Wie als oorspronkelijk bewoner tegensputterde omdat hij of zij de gevolgen van deze instroom in zijn wijk onderging, werd zoals bekend weggezet als haatzaaier, fascist of minderwaardig mens. Men hoefde zich niets meer aan te trekken van dat klootjesvolk met onderbuik-gevoelens. De partij was nu verzekerd van een nieuw electoraat. Wat kon het nog schelen?
Maar het multiculturele sprookje had een keerzijde, zo bleek. Zelfs voor de PvdA. Want met één vraag was geen rekening gehouden. Wie was eigenlijk die nieuwe achterban die, in de woorden van Pieter Lakeman, binnentrad zonder te kloppen? De oorlog tegen de weggelopen kiezer mocht dan geslaagd zijn geweest, de socialisten waren nu kwetsbaar geworden voor religieuze provocaties van nieuw, tot dan toe onbekend stemvee. Dat was niet te voorzien. Erger nog, loopt een richtingenstrijd uit de hand, dan kan dat de partij zelfs verscheuren, begon tot sommigen door te dringen.
Vandaar dat de tovenaarsleerlingen niets anders meer kunnen doen, dan onderdanig thee drinken met hun nieuwe vrome vrienden. Je kunt je niet eeuwig op je achterban wreken zonder de macht te verliezen, toch? Dat kan maar één keer. Dus aanpassen dan maar. Om erger te voorkomen, zou een burgemeester in oorlogstijd zeggen. De boel bij elkaar houden, zo noemt men dat tegenwoordig in deze kring.
Een gunstige wind blies deze morgen eenzelfde wapen in onze (de Enen) handen zoals die gewoonlijk door de Nullen tegen ons gebruikt wordt: verklikking.
Mocht dit de start zijn om de vastgoedmarkt in onze welvaarstaten maar meteen in de thuislanden te onderzoeken. Wie is eigenaar (of huurder) en welke financiële middelen zijn hier in beweging gekomen, niet alleen nu, maar sinds 1970-80, toen de immigratiegolven niet meer te stuiten waren Dat men en passant ook eens de passagierslijsten op deze routes eens onderzoeke: wie, waarom en waar en hoe betaald? Mensen met geruste gewetens zullen geen bezwaar hebben. De volksmond weet dat ganse wijken in de thuislanden vooral in de vacantiemaanden bewoond zijn door hun eigenaars .werklozen of steuntrekkers in de welvaart-staten misschien?
Misschien een tip om de Staatskas een beetje bij te werken?
Onderstaand gevalletje (Nederland) is slechts het topje van de ijsberg ..
Bijstandsechtpaar heeft Turkse vakantievilla van 1 miljoen
De gemeente Deventer blijkt voor duizenden euro's te zijn opgelicht door een echtpaar dat jarenlang een bijstandsuitkering had, en tegelijkertijd een luxe vakantiehuis in Turkije bezat.
Het oudere echtpaar ontving van de gemeente een AOW-uitkering en een aanvullende bijstandsuitkering, meldt regionaal dagblad De Stentor.
Maar uit onderzoek van het Internationaal Bureau Fraude-informatie, dat grensoverschrijdende uitkeringsfraude opspoort, blijkt dat de twee een kapitale villa in Turkije bezaten.
Internationale fraude
Het Internationaal Bureau Fraude-informatie (IBF) is een onderdeel van UWV en heeft veel kennis in huis over grensoverschrijdende uitkeringsfraude. Het IBF verricht niet zelf (opsporings)onderzoek, maar adviseert en faciliteert opdrachtgevers, waaronder gemeenten en de Sociale Verzekeringsbank (SVB), bij het instellen van een internationaal onderzoek. Het bureau fungeert tevens als centraal coördinatiepunt voor gegevensuitwisseling met het buitenland. Het onderhoudt hiervoor een uitgebreid netwerk met zusterorganisaties en overheidsinstanties in binnen- en buitenland.
Als u een verzoek om gegevens of een onderzoeksaanvraag wilt indienen kunt u contact opnemen met:
Het islamitische Hogerhuislid "Lord Ahmed" bewoog hemel en aarde om de vertoning van Fitna in dat parlement te verbieden en toonde zich zeer ingenomen met de beslissing van het Britse Homeland Security om Geert Wilders de toegang tot Groot Brittanië te weigeren. Lord Ahmed blijkt een onversneden islamist met een uiterst dubieuze trackrecord. Hoe islamisten de Britse politiek in de greep hebben.
Nazir Ahmed (op de bijgaande foto met megafoon) werd in 1958 geboren in Pakistan en groeide op in Groot Brittanië. Toen hij 18 was werd hij lid van de Labour Party. Hij heeft zich van meet af aan sterk gemaakt voor de islamitische zaak. Zo richtte hij verschillende organisaties op die de belangen van de islam en moslims in zijn nieuwe vaderland moesten behartigen. na een start als groenteboer werkte Ahmed zich op tot succesvol zakenman, in onder andere vastgoed. Ahmed pastte kenndelijk uitstekend in de agenda van Labour, want hij kreeg belangrijke functies aangeboden, zoals burgerrechter.
In 1998 werd hij benoemd tot lid van het Britse Hogerhuis, een benoeming voor het leven. In deze functie verhoogde hij zijn inspanningen om de islam te promoten. Daarbij maakte hij handig gebruik van de onder de Britten modieuze zelfhaat die de vorm aan nam van "anti- racisme" en dergelijke fenomen. Op het eerste gezicht leek Ahmed daarom heel politiek correct.
In de loop der jaren werd echter duidelijk dat deze wolf in schaapskleren niet de vredelievende moslim was die hij pretendeerde te zijn. Zo gaf hij persoonlijk een podium, nota bene in het Hogerhuis, aan de Zweedse antisemiet Joran Jermas, die zich "Israel Shamir" noemt. Hieruit blijkt de dubbele moraal van Nazir Ahmed, alhoewel het de goed geinformeerde lezer niet zal verbazen dat Ahmed een jodenhater wél en een islamcriticus géén podium gunt.
Ahmed leverde ook een bijdrage aan de hetze tegen Salman Rushdie, door zich te verzetten tegen diens benoeming tot Ridder omdat Rushdie de islam had beledigd door zijn boeken. Dat Ahmed, na talrijke diiplomatieke missies naar islamitische landen, een internationaal zeer machtige islamist is geworden bleek toen hij Gillian Gibbons, de lerares die toegestaan had dat haar leerlingen in een Sudaneese school hun beer Mohammed noemden en in de gevangenis in Khartoem belandde, na een persoonlijk gesprek met de president van Sudan vrij kreeg.
De palestijnen hebben de warme aandacht van "Lord Ahmed". Zo liet hij zich toejuichen door gewapende moslimstrijders tijdens een bezoek aan de palestijnse gebieden. Bij terugkomst riep Ahmed op om britse Joden die ooit voor het IDF gevochten hadden in de gevangenis te gooien. Het moge duidelijk zijn dat hij door Israel, zeker na zijn steun aan Joran Jermas, met argusogen gevolgd wordt. De Israelis zijn tenslotte al doordrongen van de wereldwijde clash tussen het Vrije Westen en de cultus van de dood.
Ahmed spant zich steeds bijzonder fanatiek in om terrorisme, zoals de aanlsag op de Twin Towers, af te doen als het werk van geestelijk gestoorden. Daarbij stelt hij steevast dat de koran geen passages en opdrachten bevat die oproepen tot het ombrengen van niet moslims. Dit is de gekende debattruc van islamisten. Men speelt in op de onder westerlingen populaire zelfbegoocheling om het haatdragende en gewelddadige aspect van de islam te ontkennen. De westerlingen doen dat omdat ze hopen dat het allemaal niet klopt en islamisten als Ahmed geven die westerlingen wat ze graag willen horen. Het zal steeds moeilijker worden deze leugens vol te houden, maar vooralsnog werken ze nog steeds. Ook inzake Wilders voert Ahmed dit aan als argument om de Nederlander de mond te snoeren.
Opvallend is dat Nazir Ahmed zijn persoonlijke Jihad tegen Geert Wilders legitimeert met twee argumenten. Ahmed meent dat Geert Wilders onder de Britse regels van staatsgevaarlijke haatzaaiers valt "omdat hij in Nederland in staat van beschuldiging is gesteld". Ook zijn tweede argument werd hem door de Nederlandse regering zelf aangereikt. Fitna zou "niets toevoegen aan het maatschappelijk debat" en daardoor uitsluitend als stemmingmakerij en haatzaaierij door Wilders gemaakt zijn.
Deze casus toont zonneklaar aan waar het islamisten wereldwijd om te doen is: het smoren van kritiek op hun haatsekte. Dat is een integraal onderdeel van de islamiseringsagenda. In Groot Brittanië voeren de Lord Ahmeds die agneda uit en in Nederland doen de islamisten dat. Het is nauwelijks voorstelbaar dat het verband tussen de actie van Ahmed en de Juridische Jihad in eigen land, met als voorlopig hoogtepunt de door islamisten en extreem linksen georganiseerde vervolging van Wilders, iemand met een gemiddelde intelligentie en een eerlijke blik op de islamisering nog kan ontgaan.
Er moeten diplomatieke en correcte betrekkingen bestaan, maar er kan nooit vriendschap bestaan tussen de Britse democratie en de nazi-macht; die macht die christelijke ethiek veracht, die de eigen vooruitgang aanmoedigt met een barbaarse goddeloosheid, die opschept over de agressie en overwinning, die kracht en pervers genoegen haalt uit vervolging en, zoals we hebben gezien, met meedogenloze wreedheid de dreiging gebruikt van een moordende strijdkracht. Die macht kan nooit een goede vriend zijn van de Britse democratie.
Wat ik onverdraagzaam vind, is het gevoel dat ons land in de macht komt, binnen de reikwijdte en onder invloed van nazi-Duitsland en dat ons bestaan afhankelijk wordt van hun goede wil of toestemming. Om dit te voorkomen heb ik mijn best gedaan ( ) Het is allemaal vergeefs geweest. Elk voorstel werd met succes ondermijnd en afgewezen op grond van misleidende en aannemelijke uitvluchten.
We willen niet binnen de kortste keren een satelliet worden van het Duitse nazi-systeem van Europese overheersing. Over enkele jaren, wellicht enkele maanden, zullen we worden geconfronteerd met de eisen waaraan wij ongetwijfeld zullen worden gevraagd te voldoen. Deze eisen kunnen betrekking hebben op het opgeven van grondgebied of het opgeven van vrijheid. Ik voorzie en voorspel dat het onderdrukkingsbeleid beperkingen met zich mee zal brengen ten aanzien van vrijheid van meningsuiting en debat in het parlement, in openbare gelegenheden en discussies in de pers, want er zal gezegd worden ik hoor het nu zelfs al zeggen dat ze niet kunnen toestaan dat het nazi-systeem van dictatorschap wordt bekritiseerd door gewone, alledaagse Engelse politici. Dan zullen we, met de pers gedeeltelijk direct maar meer nog indirect in bedwang en met elke spreekbuis tot berusting verdoofd en in chloroform gedrenkt, verder worden geleid langs de daaropvolgende fasen van onze reis.
Ga er niet van uit dat dit het einde is. Dit is slechts het begin van de afrekening. Dit is slechts de eerste slok, het eerste voorproefje van een bittere kelk die ons jaar na jaar zal worden aangereikt, tenzij wij door een oppermachtig herstel van morele gezondheid en krijgshaftige groeikracht opnieuw opstaan en opkomen voor vrijheid als in vroeger tijden.
Sir Winston Churchill, Londen, 5 oktober 1938 (toen de waarheid ook al zo moeizaam gesproken kon worden!)
Bron Het Vrije Volk
We have the letter with which Wilders was denied entry into the UK.
Seventy years ago, the English fought fascism bravely. Now, they have capitulated. They have learned their lesson from the 7/7 terror attack in the London subway, albeit in a perverted way...
The UK governmant has denied Geert Wilders entry with this letter. Why? It would threaten community harmony and therefore public security in the UK.
Never before did we see such a full capitulization to terrorists. February 10th should live on as Englands day of shame.
Het recht om tegen te spreken, te ridiculiseren, uit te lachen en zelfs te beledigen is essentieel voor een samenleving waar slechte ideeën worden overtroffen door betere ideeën. Het is geen taak van de overheid om gevoelens te beschermen.
Dwaas Ook betreurt The Times het dat Wilders in Nederland wordt vervolgd.
Zijn politieke ijdelheid is zo overduidelijk dwaas dat, als het hem wordt toegestaan om zich vrij uit te spreken, hij zal worden aangeklaagd door de beste rechtbank van het land, het hof van de publieke opinie
'De huidige Paus is geen nazi, maar wel een sentimenteel conservatief. Mensen van dat slag zullen zelden zelf gaskamers installeren, maar ze zijn evenmin ongevaarlijk.' Het is de conclusie van Rik Torfs in deze krant (DS 5 februari) naar aanleiding van de domme beslissing van het Vaticaan om de excommunicatie op te heffen van een bisschop die niet alleen het traditionele geloof, maar ook het negationisme predikt. Torfs voegt eraan toe dat we ons moeten hoeden voor het conservatisme, ook al oogt het goedmoedig want 'weemoed kan meedogenloos zijn, en schijnbare verfijning scherper dan een scheermesje'.
Dat laatste kon Adolf Hitler getuigen toen men hem na de bomaanslag van 20 juli 1944 levend onder het puin van zijn hoofdkwartier de Wolfsschanze haalde. De verfijnde aristocraat Claus Von Stauffenberg had er een bom onder Hitlers vergadertafel geplaatst, weemoedig als hij was naar het pre-nazistische Duitsland. De man herleeft dezer dagen in de gedaante van Tom Cruise op het witte doek. Es lebe unser heiliges Deutschland, waren volgens de overlevering de laatste woorden die hij sprak voor de nazi's hem executeerden. Von Stauffenberg vatte daarmee zijn sentimentele weemoed als oerkatholieke, conservatieve nationalist perfect samen.
Zoals de Duits-Britse socioloog en socialistische politicus Ralf Dahrendorf als eerste wetenschappelijk beschreef, probeerden de nazi's in Duitsland immers grondig komaf te maken met de traditionele samenleving. Het nationaalsocialisme was, zoals de benaming het al doet vermoeden, bijzonder anticonservatief. De nazi's geloofden totaal in de maakbaarheid van mens en samenleving, en vertrokken derhalve van een tabula raza. In die zin was het nationaalsocialisme samen het marxisme allicht de meest progressieve ideologie die de mensheid ooit heeft voortgebracht. Beide ideeënstelsels zijn dan ook in hoge mate verwant: het utopisme van een ideale samenleving na een gewelddadige omwenteling (voor Marx via de klassenstrijd, voor Hitler via de suprematie van de cultuurscheppende Ariër); de internationalistische pretentie (in tegenstelling tot wat algemeen gedacht wordt, wezen de nazi's het nationalisme in wezen af); het verwerpen van het financieel kapitalisme (zowel bij Marx als Hitler met een antisemitisch discours); de historisch-materialistische onderbouw. Het is dan ook geen toeval dat men in de Sovjetunie altijd is blijven verwijzen naar het fascisme om de Duitse tegenstander te duiden en nooit naar het nationaalsocialisme: het fascisme is een ideologische uitwas van rechts, het nazisme net als het communisme van links.
De deportatie van Joden naar de vernietigingskampen begon in fascistisch Italië trouwens pas nadat de Duitsers er in 1943 de macht hadden overgenomen. Geert Mak beschrijft in In Europa zelfs hoezeer de Italiaanse bezettingszone van Frankrijk tot dat moment een veilige haven was voor gevluchte Joden, in tegenstelling tot Vichy-Frankrijk overigens.
De waarschuwing van de goedmoedige en verfijnde professor Torfs voor zijn conservatieve evenknie als zijnde de mogelijke vergoelijker of wegbereider van lieden die de Goelag of de gaskamer een plaats geven in hun denkkader, verdient dus op zijn minst enige nuance. De bloedige twintigste eeuw leert ons dat het lastenboek van progressieve lieden terzake heel wat dikker is dan dat van conservatieve. Torfs heeft echter wel een punt als hij waarschuwt voor het vastklampen aan vormelijkheden uit het verleden ten koste van een hoge morele prijs. Wie het conservatisme herleidt tot het idealiseren en restaureren van een verleden dat nooit heeft bestaan, predikt aan het einde van de rit inderdaad alleen maar hypocrisie en intolerantie. In de betekenis van een voorzichtige houding tegenover de maakbaarheid van de samenleving, van een respectvol omgaan met wat de traditie heeft opgeleverd, van het hooghouden van sociale basiswaarden als bakens voor het streven naar goed gedrag, lijkt het conservatisme mij echter een bijzonder mensvriendelijke manier van denken over de maatschappij. Als Torfs gelijk heeft met zijn stelling dat het conservatisme in Vlaanderen de jongste jaren veel veld wint, dan is dit een evolutie die men in die zin moet trachten te kanaliseren in plaats van ze botweg af te wijzen.
Tussen al het tumult veroorzaakt door wat die Witte Man uit Rome denkt te moeten doen wat goed is voor zijn clubje (!) eindelijk de stem van de redelijkheid. En dat dan nog uit de mond van een Niet-Gelovige .
Dat een van die Verloren Schapen bepaalde dommigheden verkondigt, die in zijn land nota bene niet strafbaar zijn: dat bewijst alleen dat de ons opgelegde waarheid gelukkig nog ergens ter discussie gesteld kan worden. Who cares! Volgens de Islam is de aarde plat als een vijg. Who cares! Alleen als op een dag de zon bij Wet verplicht is in het Oosten op te staan, en wij zien dat liever in het Westen gebeuren, dat wij de zinloosheid van al die onzinnigheden zullen inzien. Wij weten dat de Jodenvervolging in die jaren een onmenselijk hoogtepunt heeft gekend en de kwestie is te zorgen dat het nooit meer kan gebeuren
De Holocaust bij Wet tot op de cijfer na de komma vastleggen, en Hamas en al wat Muselman is, steunen is een slecht voorteken!
Rome verwelkomt Lefèbvristen (Mark Grammens) Dit opzet van Benedictus XVI is, van zijn standpunt uit gezien, alleen maar normaal te noemen. Als een paus niet alles onderneemt wat binnen zijn mogelijkheden ligt om mensen waarvan hij de katolieke geloofsovertuiging niet betwist en die niet beter vragen dan zich met de kerk te verzoenen als ze maar enigszins zichzelf mogen blijven, terug te halen naar de kudde, verdient hij bij wijze van spreken zijn hemel niet. .. En dan werd er ineens groot misbaar gemaakt over één van de vier niet langer geëxcommuniceerde bisschoppen, de Britse mgr. Williamson, die ooit zou hebben beweerd dat er geen zes miljoen maar hooguit driehonderdduizend joden waren omgekomen in Auschwitz (geen zes miljoen, maar niet echt "negationisme") en dat ze niet vergast werden maar aan ontbering, ziekte en ellendige levensomstandigheden waren bezweken. Ik laat de diskussie over het "negationisme" nu even buiten beschouwing om alleen maar hierbij aan te tekenen dat de diskussie vervalst werd door het oprakelen van deze uitspraak, want kijk eens: negationisme kan verkeerd zijn, in sommige landen is het strafbaar, maar mgr. Williamson was niet omwille van zijn eventueel negationisme geëxcommuniceerd maar omdat hij op ongeldige wijze door mgr. Lefèbvre tot bisschop was gewijd. Met andere woorden: het een heeft met het ander niets te maken. Als de paus dit wel zou hebben gedacht, en de excommunicatie van mgr. Williamson, in tegenstelling tot die van zijn drie collega's, niét zou hebben opgeheven, dan had hij de ketterij van het negationisme ingevoerd in de kerk, en was zijn pausschap in slecht teater vervallen. Leert de hetze misschien dat men hierop had gehoopt? (Mark Grammens in Journaal nr. 543, 12.02.09)
Bron Iskander
Pssst Toch gesnopen de ironie en het sarcasme in de eerste zinnen van dit stukje? Mij steekt het namelijk dat Rome nooit iets goed kan doen, terwijl men die Man en Zijn kliek als oubollige onzin behandelt. Als het onzin is, dat men er over zwijge! En voor wat de Gelovigen betreft: zelfs in een vogelpikclub moeten de leden de reglementen naleven! Zoveel te meer dan het Eerbiedwaardig Instituut waarop onze Beschaving gegrondvest is. Of men het nu graag ziet of niet
Een zwaluw maakt de lente niet. Ook geen drie .Zo doen 3 Tjeven-birgemeesters het tij nog niet keren. Alhoewel. Als teken aan de wand kan dat tellen, zou men kunnen denken! Legeraanvoerders die muiten!? Daar wordt in het Hoofdbestuur niet mee gelachen! Tenzij weeral dubbel spel gespeeld wordt Aan de malcontenten een spreekbuis presenteren. Om ten gepasten tijde te eisen dat de gelederen gesloten worden .Waarlijk! Niets Tjevenachtigs is hier vreemd aan!
En toch is dit geluid hoopgevend. Moest het waar zijn. Quid non, want het komt uit drie Tjervenmonden.
Wij zouden die Heren (beide partijen van het kartel) beter geloven, en zelfs enthousiast steunen in hun streven, moesten ze consequent handelen. Niet alleen consequent spreken, maar consequent handelen.
In voorkomend geval kan dat niet anders zijn dan kiezen voor de real-poiltik waarin slechhts één partij in uitblinkt, ware ze niet gedemoniseerd door de carrièristen die het Land in een wurggreep houden.
Al eens gelet op de spelregels van de catch-as-you-can-catch? Diegene die de wurggreep houdt, kan maar gevloerd worden door een snelle stoot onder de gordel. Is niet mooi, noch stijlvol. Maar wel efficiënt En in oorlogen telt alleen het resultaat: de geschiedenis wordt immers altijd geschreven door de overwinnaar. Dat zouden de Vlamingen toch moeten weten, want in de laatste 700 jaar zijn ze er niet veel aan te pas gekomen. Hoge nood aldus!
In het Bericht van de Grote Roerganger (zie hieronder, de Eerste Militant van dienst) treft met dat ene zinnetje: volg de Leiders, ze weten wat ze doen het gros van zijn kiezers. Laat dit de druppel zijn die de beker doet overlopen!
Wedden dat de partij van de zeggers, ook wel genoemd de NV-A, tevreden zal zijn met de 3 burgemeesters? Dit is immers een versterking van hun verdwazing en zo zullen ze weeral niet overgaan tot al was het maar een enkele daad in de richting van het sluiten der rangen .Ziehier hun officieel standpunt, speciaal per mail verstuurd naar alle leden en sympathisanten, en getekend Bart De Dikke Vis.
De huidige financiële en economische crisis bewijst bovendien hoe noodzakelijk die hervormingen zijn waarvoor het kartel de steun van de kiezer gevraagd en massaal gekregen heeft. Dit land geraakt volledig geblokkeerd, er kan geen fatsoenlijk beleid meer gevoerd worden. Vlaanderen kan dat nog wel, dus moeten we het sterker maken. Dat deze drie burgemeesters de N-VA daarin volop steunen, is een hart onder de riem.
U heeft er toch op gelet dat ze Vlaanderen wille, sterker maken als uiterste betrachting? Als dat geen duidelijk signaal is naar de CVP, naar het establishment, naar Laeken en naar Mechelen-Brussel! Dikke Vissen willen niet in glazen afzondering. Zij willen zwemmen in de wijde diepe belse zee van poen en postjes Vlaanderen Onafhankelijk? Kan hen gestolen worden!
Het programma waarmee is CD&V/N-VA nog de laatste federale verkiezingen won, is verre van gerealiseerd. mh
Drie CD&V-burgemeesters maken zich zorgen over het vervagen van de Vlaamse idealen binnen hun partij. Ze missen het kartel met N-VA en maken zich zorgen over de komende verkiezingen, want 'je kunt toch niet al je beloftes breken en daarna zeggen dat je ze deze keer wél zult houden'.
Vijf jaar geleden, op 14 februari 2004, kondigden CD&V en N-VA hun kartel aan. Het Vlaams alternatief was geboren: een krachtige politieke formatie die zou spreken voor het algemeen belang van zes miljoen Vlamingen. En die dus meer en volwaardige bevoegdheden zou bewerkstelligen voor Vlaanderen. Maar die ook zou zorgen voor een ander en beter bestuur.
Het kartel volbracht zijn eerste opdracht in 2004 door een sterke Vlaamse regering op de been te brengen. De tweede opdracht was om via een grote staatshervorming eindelijk institutioneel en financieel orde op zaken te stellen. De hernieuwde machtsdeelname op het federale niveau, leidde CD&V echter langzaam maar zeker weg van deze belangrijke, eigenlijk essentiële, doelstelling.
De gevolgen daarvan zijn vandaag zeer pijnlijk: geen kartel meer, geen staatshervorming (noch enig vooruitzicht in dat verband), geen splitsing van B-H-V, een weinig inspirerende noodregering, een dieptepunt qua geloofwaardigheid.
De reactie van de CD&V-partijtop is er een van berusting. De boodschap aan de militanten: 'steun en volg de leiders', zij zullen wel weten hoe en waarom. 'Op die manier kunnen we ook in juni winnen', schrijft Yves Leterme aan elke CD&V-mandataris.
Hoe dan, met welke doelstellingen en met welke geloofwaardigheid? Je kunt toch niet eerst al je beloftes overboord gooien en vervolgens zeggen dat we onze beloftes volgende keer wél zullen houden?
Het kartel was een middel, geen doel. Het doel was de realisatie van het kartelprogramma. Voor ons blijft dat ook zo. Immers, is het toeval dat het kartel bijna nergens op lokaal vlak werd opgeheven? Is het geen teken dat velen aan de basis blijven geloven in dat kartelprogramma, in elkaar en in de samenwerking met elkaar?
Inmiddels ontspoort het budget, is goed bestuur ver te zoeken, wordt de staatshervorming op de lange baan geschoven, gaat men over B-H-V dan toch onderhandelen en staan de zowel CD&V als Open VLD te kijken naar de allesverlammende oorlog tussen de MR en de PS.
Alleen de N-VA gaat nog voor de realisatie van het kartelprogramma in woord en daad. Wij menen dat deze partij daarvoor beloond mag worden.
Daarom dit signaal van grote bezorgdheid. Wij willen van onderuit, als lokale mandatarissen, uiting geven aan het vertrouwen dat op lokaal vlak nog steeds bestaat tussen CD&V en N-VA. Omdat de geest en het programma van het kartel verre van dood zijn. Dat is onze oprechte hoop.
Huub Broers, burgemeester van Voeren, Hendrik Verbrugge, burgemeester van Alken, en Dirk Brankaer, burgemeester van Overijse.
Bron DS en alle andere Oude Media.
Pssst Ik loop al een tijdje rond met de idee dat het beter is mijn goed hart te laten triomferen op mijn slecht karakter. Mijn goede opvoeding aldus de bovenhand halend Ik vond in de computerwereld mijn goede voorbeeld. Daar draait de wereld om de nul (0) en de één (1)
Op deze weblog zullen voortaan deze taalverrijkende begripopen verschijnen: de Nullen, de Enen, Oude Media en Nieuwe Media.
Zo zal N0 niet Nieuwe Orde willen zeggen, maar Nieuwe Nullen, in tegenstelling tot 0N Oude Nullen Leees dus goed: er staat 0 (nul) en geen O (letter o) Dit voor de immigratie-problematiek.
Met Heren Hoernalisten OM (Oude Media) zal dan bedoeld zijn de ondergravers van een Vrij en Onafhankelijk Vlaanderen, en met NM (Nieuwe Media) de internetbedrijvers die stilaan zo talrijk als de zandkorrels op het strand aan het worden zijn .Terwijl er OM zijn die stilaan het licht beginnen te zien en dapper meewerken aan de NT (Nieuwe Tijden)
Met NT (Nieuwe Tijden) is dan wel bedoeld de Tijden zoals de Gouden 17de Eeuw der Noordelijke Nederlanden in een nader te bepalen samenwerkingsverband NL/Vl, onder de naam Republiek der Vrije Herenigde Nederlanden. Voor mijn part met dubbele leuze: Eendracht maakt Macht en Luctor et Emergo .
Ik zoek nog naar een middel om dit kortschrift blijvend mee te geven bij ieder stukje. Want het is niet mijn bedoeling om in hiëroglyfen te hervallen
De strijd gaat verder: de Enen tegen de Nullen. Inzet: een samenleving met ethisch hoogstaande waarden of (mijn interpretatie) de neergang inzetten, die in de evolutie-leer besloten ligt: de mens is geëvolueerd van aap tot mens, enfin van stof en as tot weer stof en as in een ontmenselijkte vorm,, en tot stof en as zal hij weerkeren .Dat is het gehele Darwinverhaal.
Nu het scheppingsverhaal, het creationisme, dat zeker niet aan kant wordt gezet door de evolutieleer. De Mens die in al zijn hoogmoed aan God gelijk wil zijn, zegt de Bijbel, werd verdreven uit de Hof van Eden .
Mensen, mag ik vragen het Bijbelverhaal te lezen met dezelfde bedoeling als de schrijver er van bedoeld heeft? Geen wetenschappelijk verhaal, maar elementen als bouwstenen om over na te denken, die de tijden overleefd hebben. De Wetenschap heeft nu eindelijk de bouwstenen van de menselijke natuur ontdekt? Goed zo! Ik zal dat even vergelijken met het vaststellen (ontdekken) dat bakstenen gebruikt werden om een gebouw op^te richten. Verklaart dat nu dat men de geheimen van de bouw heeft ontdekt?
Mijn besluit: hoe kan een nietige luis zich de ruimtevaart voorstellen? De wetenschappelijke ontdekkingen binnen 100 jaar? Dezelfde afstand, en waarschijnlijk duizend keer meer, scheidt de mens van de Abolute Kennis. Ik zou dus maar voorzichtig zijn als Godloochenaar .U kunt nooit weten .Het feit alleen dat U loochent, bewijst toch wel juist dat er iets is om verloochend te worden
In mijn hart, en in het hart van vele mensen, staat geschreven: Gij zult niet doden en daar past geen enkele interpretatie op. Men kan ook niet een heel klein beetje zwanger zijn. Tenzij er interpretaties gezocht en gevonden worden die Hitlers beulen wilden toegepast zien .Het begon met lijkverbranding, en het eindigde met de gaskamers en proefnemingen op menselijke proefpersonen: op Untermenschen .
Ik ben blij te leven in een land waar gevochten wordt om alle menselijk leven te beschermen En voor de hardste gevallen: dat men handele elk naar zijn eigen geweten en met kennis van zaken. En zonder daarmee in de volksgunst te willen komen .
In Italië is maandagavond comapatiënte Eluana Englaro overleden. De 38-jarige vrouw
lag al zeventien jaar in coma na een auto-ongeluk
Zij stierf in een kliniek in Udine nadat vrijdag haar voeding was stopgezet. Een rechter had bepaald dat Englaro mocht sterven, omdat er geen zicht was op verbetering van haarsituatie. De uitspraak leidde tot diepe verdeeldheid in Italië
tussen voor- en tegenstanders van euthanasie.
Op het moment dat het overlijden bekend werd, was in de Italiaanse Senaat net een debat begonnen over een noodwet van de regering-Berlusconi. Die had de euthanasie op Eluana alsnog moeten tegenhouden
Ergens las ik over dat fameus cijfer 88 en Moeders Lelijkste, de gehandicapte sukkelaar en vuilbekstukjes-schrijver Herman Brusselmans (Gent) die in de weinige uren per dag dat hij niet gedrogeerd door de wereld hinkt, dacht zich in de belangstelling te kunnen werken met de onnozelaar uit te hangen altijd goed voor succes bij de BRT met lollig te kunnen doen met vergeten dramatiek. De achten in twee doen, om zo 2 nullen te bekomen, symbool voor de Grote Nul Brusselmans. Die dat geschreven heeft, is geen goed wiskundige. Als men het cijfer 88 in twee doet, bekomt men vier nullen, en dat is de gevierde schrijver meer eer aandoen. Maar door zo te redeneren is Hermannetje niet gebaat. Zo geraakt hij nooit van zijn minderwaardigheidscomplex af .
88 : geluksnummer of verwijzing naar Hitler? Genk wil rugnummer van Daniel Tözser veranderen na opmerking Brusselmans
Herman Brusselmans sprak zondag in Studio 1 schande dat Genk toeliet dat Daniel Tözser het rugnummer 88 kreeg. 88 verwijst in rechtse kringen namelijk naar de achtste letter van het alfabet. Dat maakt HH wat zoveel is als Heil Hitler. De Hongaar lacht de kritiek weg, Genk neemt het echter ernstig.
Genk is nog maar net door de storm heen over de vermeende wijndiefstal van trainer Ronny Van Geneugden of er moet weer een brandje geblust worden. Een brandje dat veroorzaakt wordt door het rugnummer 88 van Daniel Tözser. Wat is er aan de hand? Het nummer 88 wordt door fascisten en volgens kwatongen zelfs in de briefwisseling tussen Vlaams Belang-kopstukken Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke gebruikt als stiekeme verwijzing naar 'Heil Hitler'. De achtste letter in het alfabet is de 'H', wat HH geeft. Om dezelfde reden wordt 18 gezien als symbool voor AH, 'Adolf Hitler' dus.
U lacht? Nochtans vroeg toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael twee jaar geleden aan clubs om de rugnummers 18 en 88 te verbieden in het kader van een campagne tegen discriminatie. Juventus-doelman Gianluigi Buffon droeg het nummer ooit bij Parma maar veranderde het na flink wat protest vanwege de Joodse gemeenschap.
Schrijver Herman Brusselmans zei zondag in Studio 1 dat het niet door de beugel kan dat Daniel Tözser van het Genkse bestuur het nummer 88 toebedeeld kreeg. 'We waren niet op de hoogte van die symboliek', zegt sterke man Jos Vaessen. 'Normaal kijk ik niet daar dat inhoudsloze programma maar omdat De Mul er zat, zag ik het toevallig. Ik heb onze organisatie meteen gemeld dat we er iets aan moeten doen. Als Brusselmans gelijk heeft, gaan we dat veranderen.'
Genk wil niemand tegen de borst stoten. Tözser, wiens telefoonnummer overigens eindigt op 88 (!), vindt het echter een 'scheet in een fles'. 'Mijn nummer is helemaal geen verwijzing naar Hitler', zegt de Hongaar. 'Ik verafschuw mensen met racistisch gedachtegoed. Anele, Dugary en Matoukou zijn mijn beste vrienden. Ik wist er wel van. In Hongarije en in Griekenland (Tözser speelde bij AEK Athene, red.) kreeg ik er al vragen over. Het is mijn moeder die het nummer destijds koos voor mij toen ik naar Ferencvaros ging. Zij is bezig met Feng Shui en dat soort gekke dingen. Zij raadde me aan om 88 te nemen omdat het volgens haar een geluksnummer zou zijn.'
In Italië mag het
De Hongaarse middenvelder wil zijn nummer niet veranderen. 'Die beslissing ligt niet in zijn handen', is Vaessen duidelijk. 'Morgen (vandaag, red.) gaan we dit bespreken.' Tözser zou een ander rugnummer betreuren. 'Ik geloof niet dat het zo'n vaart zal lopen. Dat hoop ik tenminste. Ik heb dat nummer al vijf jaar en het heeft niets met politiek of Hitler te maken. En als er mensen aanstoot aan nemen? Mijn goede vriend Barda, die Jood is, heeft er nog nooit een opmerking over gemaakt. Het nummer 88 kom je toch vaker tegen? Trouwens, Thiago Motta van Genoa heeft ook nummer 88. Als dat zelfs in een land als Italië waar dit soort zaken nog gevoeliger ligt, kan? Heeft die schrijver niets anders om zich mee bezig te houden?'
Bron Nieuwsblad
O Juist. Door het feit dat ik met dit stukje een dag te laat ben (overwerk gisteren!) kon ik bij ons dapperForelleke lezen dat er nog meer symboliek steekt in de getallen. Ze stelt voor om met een propere lei compleet te herbeginnen. Nu met de letters Is volgens mij ook riskant. Beter zou zijn Romeinse cijfers te proberen .Zo is dan 88 iets van
LXXXVIII/ LXXXVIII
de gehele rug vol. Waarmee Moeders Jongen meteen voor LUL zou staan, wat hij in feite ook is ..
Niet te geloven dat het onze Noorderburen moet overkomen! En dan nog via de mond van een socialist (Bos) waarvan het geweten is dat het hen in de genen zit om met geld te smossen. Als het maar het hunne niet is Smossen, dat rijmt trouwens met Sossen ..
Ik moet stilaan gaan geloven, dat die van boven de Moerdijk toch grondig verschillen van ons. Of juist niet?
Hier wééééét men het wel: Goed Bestuur! Maar men doet het niet
Iets over gehoord bij ons? Of wordt het klootjesvolk ook weer best dom gehouden?
Den Haag verzet zich tegen EU-jaarrekening
Nederland gaat tegen de jaarrekening van de Europese Unie stemmen. Dat heeft minister Bos bekendgemaakt na een bijeenkomst van de Europese ministers van Financiën.
Het gaat om de goedkeuring achteraf van de begroting van 2007. Voor de veertiende keer zegt de Europese Rekenkamer dat vele miljarden euros aan uitgaven niet goed verantwoord zijn. In Nederland zou zoiets van de minister van Financiën nooit worden geaccepteerd, Zegt Bos
Bemerking: Zou het kunnen dat het Hoog Heilige Huisje van het Instituut der Bedrijfsrevisoren deze keer het licht ziet? Als tenminste de hieronder besproken klacht niet tijdig geseponeerd wordt wat meer dan waarschijnlijk is .
Zou het kunnen dat Pieter Cleppe, die kleppe brandt is (beweert te zijn), zijn Instituut niet plat bombardeert met protesten en/of persconferenties? Het IBR overwegend franscouillonistisch? Zal wel .Maar in het AIB-BAB-zusterinstituut zitten toch kleppers genoeg? Op http://cleppe0.blogspot.com/ van de Grand Duchy of Jabbeke vindt U nadere toelichting .
Wat er ook van zij: deze zaak is best op te volgen door iedere Vlaams Nationalist. Ikzelf heb onderstaande tekst al minstens 5 keer herlezen. Snap nog altijd niet dat het Daerden-boeltje nog altijd niet is uitgekuist ..
Deel 1
Belangenvermenging ten top (1)
09.02.2009 13.41u - Afgelopen weekend mocht Bernard Wesphael, de fractieleider van Ecolo die het openlijk durft opnemen tegen het gesjoemel van PS-minister Michel Daerden en zijn zoon Frédéric, zijn verhaal doen in De Morgen. Naar eigen zeggen is hij al meermaals bedreigd geweest door mensen uit de entourage van de Daerdens. Hij besloot dan ook klacht in te dienen tegen onbekenden. Journalist Douglas De Coninck begint zijn artikel met één van de talloze voorbeelden van het socialistische wanbeleid in Wallonië. Het betreft de Country Hall, een concertzaal in Luik die op initiatief van Michel Daerden gebouwd werd. Daerden had immers aan Philippe Saive, de broer van Jean-Michel, beloofd dat hij in 2005 het wereldkampioenschap tafeltennis in Luik zou mogen organiseren. De zaal moest dus absoluut tegen die tijd klaar zijn, waardoor het prijskaartje het dubbele bedroeg van het oorspronkelijk geplande bedrag: 34,3 miljoen euro. De vraag kan gesteld worden waarom dat WK niet gewoon in Charleroi kon worden georganiseerd. Maar dat is het soort vragen dat komt van mensen die weinig snappen van Waalse politiek, zo voegt de journalist er cynisch aan toe.
Michel Daerden zorgde er ook eigenhandig voor dat de veel te dure Country Hall niet failliet ging. Daerden is viceminister-president en minister van Financiën en Begroting in zowel de Waalse regering als in de Franse Gemeenschapsregering. Daarbovenop is hij nog minister van Openbare Werken, Infrastructuur en Erfgoed in de Waalse regering, en minister van Sport in de Franse Gemeenschapsregering. Voor bepaalde dossiers moest Daerden af en toe onderhandelen met zichzelf. Dat lukte best wel, zo schrijft Douglas De Coninck. Door al zijn ministerpostjes kon Daerden er voor zorgen dat een van zijn kabinetsmedewerkers aan het hoofd kwam te staan van de concertzaal, en dat de Franse Gemeenschap tot in 2032 (!) gedurende vijf dagen per jaar de zaal zou afhuren voor nog nader te bepalen doeleinden. Hiervoor zou de Country Hall 1 miljoen euro per jaar ontvangen, en heeft ze dus geen financiële zorgen meer
Men financiert de waanzinnige meerkost van een overbodig prestigieus gebouw door een kwarteeuw lang de begroting voor Sport van de Franse Gemeenschap te plunderen ( ) Culturele activiteiten zijn er al helemaal niet meer, en er is nu wéér sprake van een put van een miljoen euro, zo zegt Ecolo-fractieleider Bernard Wesphael.
Wesphael heeft het verder nog over het revisorenkantoor van Daerden en zoon, en over de verborgen schuldenberg van Wallonië. Hierover meer in een volgend stuk.
Zo vond ook het IBR, het Instituut van de Bedrijfsrevisoren, dat reeds in 2006 de Daerdens op de vingers tikte. Maar beide heren doen gewoon voort, en beweren dat ze niets meer te maken hebben met het revisorenkantoor. Officieel maken ze geen deel meer uit van de raad van bestuur, die op papier uit drie personen bestaat. Maar dat zijn allemaal stromannen, iedereen weet dat, zo stelt Bernard Wesphael in De Morgen (7/02/09). Die mensen werken er al jaren, dat is de staf. Als je de aandeelhoudersstructuur van BCG & Associés [het bewuste revisorenkantoor] bekijkt, kun je zien dat het bedrijf voor de volle 100 procent in handen is van het op 19 juli opgerichte bedrijfje Al Invest. Dat is niets anders dan een dekmantel, omdat de Daerdens vreesden voor al te grote problemen met het IBR. Al Invest is, via alweer een ander firmaatje, eigendom van Frédéric Daerden. Met andere woorden: de Daerdens zijn nog altijd de baas, en verdienen nog steeds een hoop geld aan die lucratieve contracten.
Onlangs meldde Waals minister-president Rudy Demotte (PS) fier dat het de goede kant opgaat met de Waalse overheidsschuld, die volgens hem is teruggedrongen van 83% tot 61% van de fiscale inkomsten. Maar ook hier zit er een addertje onder het gras. Dat zijn de officiële cijfers, en die kloppen niet, aldus Wesphael. Al enkele jaren voert de Waalse regering, onder impuls van Daerden, een politiek van debudgettering. Het onderhoud van onze autosnelwegen heeft een historische achterstand? Men richt een bedrijf op, Sofico, dat op de private markt geld gaat lenen en tijdelijk het beheer van de wegen overneemt. Er is nood aan een grootschalige renovatie van sociale woningen? Men richt een bedrijf op. Het zijn er inmiddels tientallen, van die semi-openbare Waalse bedrijven, volgestouwd met kabinetards en mensen uit de bouwsector, die allemaal samen een gigantische verborgen schuld aan het opbouwen zijn ( ) De omvang van die verborgen schuld is bekend: 3,1 miljard euro. Tel ze op bij het officiële cijfer, 4,3 miljard euro, je komt aan 7, 4 miljard. Dat is niet 61 procent van onze fiscale inkomsten, dat is 110 procent.
Zo blijft Wallonië kampen met een wanbeleid, gekenmerkt door belangenvermenging en geldverkwisting. En intussen blijft de miljardenstroom van Vlaanderen naar Wallonië onverminderd doorgaan
Ik geloof mijn ogen niet! De DM die de PS openlijk aanvalt! Dat is één. En twee: op den duur zou een mens nog voor Ecolo gaan stemmen! Tot slot: Die Mr Wesphael zou er best aan doen politiebescherming in te roepen, wil hij het lot van André Cools niet ondergaan. Alhowel. Cools was een truant en in dit geval zouden de Daerdens de volgende lijken moeten worden .Juist. De correcte belse politiek stopt niet voor een moordje min of meer. Ward Beysen (Antwerpen) o.a. kan het niet meer voort vertellen .
..Is Europa te hebben willen veroveren met tanks, geweren en soldaten. Hij had zijn Duitse Mädchen en zijn Oostenrijkse Dirndls moeten gestuurd hebben, op de tonen van een Weense wals, of van een mazurka, met daarop druppelsgewijs horden vruchtbare moeders met kinderwagens en hopen kinderen aan hun rokken .Deutschland über Alles, maar dan in t stilletjes ..
Pas daarna moest hij stilaan het net hebben toegetrokken: hij zou dan trouwens nog beschikt hebben over al zijn jonge mannen, krijgers voor Ein Land, Ein Reich, Ein Führer en zelfs over bereidwillige medewerkers bij de te overwinnen volkeren, met in eigen land het Spionnencentrum op kop. Want wie zou, in den beginne, de Duitse heimatcultuur verdacht hebben gevonden? Was Duitsland niet het cultuurland bij uitstek? Vredelievend en vol solidariteit voor al wat Arisch was .naar later zou blijken, toen de val was dichtgeklapt.
Wie de gelijkenis met het huidig tijdsbeeld niet ziet, is ziende blind. Ga, na de lezing van mijn voorgaand stukje (VERNIEUWDE BEZETTING 40-45) eens een kijkje nemen bij Ian Parker-Joseph, Leader - Libertarian Party UK.
Na een kort en glashelder betoog, zoals we van een Angel-Saksische Lord mogen verwachten, besluit ene William Gruff (gastschrijver?) als volgt op zijn blog van 4 februari, 7 dagen vòòr de Wilders-storm met windkracht 10 en springtij van over het Kanaal ons bereikte. We zagen in het Journaal de wilde zee, maar over Wilders: geen woord! Bij de BRT kennen ze hun prioriteiten!
This is the ignoble 'Lord' Ahmed, (foto) who is reported to have threatened to blockade The Houses of Parliament with 10,000 Moslems (doubtless moderate followers of the religion of peace) if a private screening of the Geert Wilders film Fitna was allowed.
Rather than threaten Ahmed with the full majesty of the law for committing what must surely still be some sort of very serious offence, or at least remind him of his sworn oath and his noble obligation to uphold the tradition of free speech that the English have died to defend, the authorities seem to have fallen to their knees before him.
Is anyone surprised that those charged with upholding the law and defending the ancient and hard won rights and freedoms of the English have yet again cravenly bowed to hysterical threats from a rabble-rousing barbarian? That Nazir Ahmed can be allowed to threaten insurrection and continue to defile the benches of the House of Lords shows for all the world to see that the English are now effectively leaderless. He has grossly offended all that we have suffered to build and preserve and he is not fit to live amongst us, let alone in judgement over us. He should be stripped of his peerage, thrown into prison for his crime and then, on completion of his sentence, stripped of his citizenship and thrown out of the country.
Those who have chosen to live amongst us must show respect to us and our institutions. They must submit to our laws, and show respect for our beliefs, our customs and our traditions. We are reasonable people, too often too reasonable, but some people will not be reasoned with and we cannot compromise on their unreasonable demands.
There's bloody trouble coming yet who is there to protect us? We have been disenfranchised and disarmed, our soldiers have been sent abroad and our police are now so thoroughly politicised that they are nothing more than the servants of our oppressors, more likely to arrest us for complaining than those who threaten us. Those whom we have charged with defending us have abandoned us and when trouble comes, as come it shall, we must be prepared to defend ourselves from those bent upon our destruction.
Voor de gelegenheid probeer ik de laatste alinea (vrij) te vertalen, opdat ze goed zou doordringen .
We maken ons ernstig zorgen over onze bescherming. We werden weerloos gemaakt en ontwapend, onze soldaten vechten buitengaats en onze ordekrachten zijn verpolitiseerd zodat zij alleen nog het werktuig zijn van onze opponenten, en meer begaan met ons te vervolgen van verzet, dan ons te beschermen tegen hen die ons bedreigen. Zij die door ons werden belast met onze verdediging hebben ons verlaten. En als de problemen komen, en geloof me, die komen er, moeten wij klaar staan voor onze zelfverdediging tegen hen die er op uit zijn ons te vernietigen ..
Had men na de Conferentie van München in 1939 in het Britse Parlement maar dergelijke proclamatie verkondigd, in plaats van te staan zwaaien met een papiertje waarop loze beloften van Hitler Peace in Our Days van Lord Neville Chamberlain dan was een paar maanden later een andere situatie ontstaan, en wie weet was WO II niet eens nodig geweest want toen was het Beest nog te temmen, en was het nog geen Beest, maar het Staatshoofd van een bevriende natie waarop men afgunstig was .
Maar ja! Men lammeert liever over fijn stof,de opwarming der aarde en CO² dan de ogen te openen, nu het, op het nippertje, nog kan .Want, zeggen openlijk moslim-blogs, wat is dat toch met Europa, dat ze van ons niet willen weten? En ze sommen op:
Niet in 732 bij Poitiers, met Karel Martel, toen we roemloos verslagen werden en onze opmars naar Europa van uit Spanje, waar we veilig ingeburgerd zaten en ons daar al thuis voelden, gestopt zagen in Midden Frankrijk ... De Islam bestond toen amper 100 jaar, en kijk eens, hoe vredevol wij toen al gevorderd warden .
Niet bij de verovering in 1453 van de Stad van Constantijn de Grote, Constantinopel, voorheen Byzantium, de hoofdstad van het Romeinse Rijk; die we in veroverd en herdoopt hebben tot Istanbul, en waar sindsdien de naam van de grote Sultan Mehmet, de Overwinnaar, geldt als naamgever voor alle moskeeën in Moslim-Europa.
Niet in 1529 en 1683.toen we §Turken) verslagen werden voor de poorten van Wenen, het laatste bolwerk dat ons tegenstand bood, want onze legers stonden klaar om Europa verder binnen te wandelen tot aan de Noordzee en ver daar over .
Niet in 1571 bij de zeeslag van Lepante (Griekenland) . toen onze veel sterkere vloot verslagen werd door de Pauselijke legers, onder leiding van de steden Ventië, Genua e.a., De strijd ging (toen al) om Cyprus ..
Over al deze veldslagen is Wikipedia zeer lezenswaardig. Zelfs relevant. Alleen met deze namen is een geweldig boekdeel te vullen: men hoeft maar te copiëren. Al vrees ik, dat er dan wereldwijd rellen ontstaan, die de Deense cartoons en Fitna in veelvoud zouden overtreffen. Het Turks gebruik (Lepante) om geroofde christen-kinderen om te toveren tot kind-soldaten met zelfmoordopdracht .Al lezende weet iedereen meteen waar het woord jannitsaren vandaan komt En Turkije? Staat met 80 miljoen Turken klaar om onze bondgenoot te worden .
Nu ik daaraan denk: Wikipedia! Waarom staat daar nog geen censuur op? Of minstens waarom wordt er niet geëist dat er een moslim-vriendelijke versie verschijnt? ..Een in macaroni-slierten, waar het Westen als agressor wordt afgeschilderd? En waar, naarmate de jaren opschuiven, luider en duidelijker geroepen wordt om een Messias? Een soort Osama Bin Laden, Allahs Gezalfde
Groot-Brittannië heeft Geert Wilders de toegang tot het land ontzegd. Wilders was door een lid van het Britse Hogerhuis uitgenodigd om donderdag zijn anti-Koranfilm Fitna te vertonen. De Britse regering heeft Wilders laten weten dat hij vanwege zijn opvattingen een gevaar is voor de publiekeorde en dat hij daarom het land niet in mag.
Vorige maand zou Fitna ook al worden vertoond in het Britse parlement, maar
dat ging niet door na felle pro-testen van moslims. Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken betreurt het dat een parlementslid de toegang tot een ander EU-land wordt geweigerd. Hij heeft zijn ongenoegen telefonisch kenbaar gemaakt aan zijn ambtgenoot David Miliband.
Wilders zelf is vooral verbaasd. Hij zegt dat hij een dergelijk besluit van Iran had verwacht, maar beslist niet van Groot-Brittannië. Wilders overweegt donderdag gewoon op het vliegtuig te stappen.
Bron: Weredlkrant
Het land dat in WO II de wereld de verknechting leerde bevechten, heeft zich na 60 jaar van de regen in de drop gewerkt, De Europse cultuur-eigen Nullen hebben de eigen Enen zo goed als vernietigd, om nu te ontwaken in een middeleeuwse verslaving.die zo goed werkt, dat ze het zelfs niet durven voelen ..Heden het land der Vrijheid bij uitstek (Churchill-land) en morgen wij ..
Zelden op nooit lees ik Australische dagbladen. Maar als mijn aandacht getrokken wordt op de inhoud van FOX NEWS van Maandag 9 Februari 2009, dan blijf ik daar toch even bij stil staan .Het spreekt vanzelf dat het niet de OM (Oude Media) waren die hier op mijn aandacht trokken maar een gekende goede web-wind die in mijn richting blies.
Van de kant waar er reactie moet komen, (afliegen, minimaliseren, ridiculiseren) zullen we wel niets horen .Over dom houden gesproken tegenover de voordelen van het Internet-Zoonder-Censuuur! Maar ja! Er is zoveel belangrijker nieuws te fantaseren over een voetbaltruitje (Genk) met het cijfer 88, dat blijkbaar een idee-fixe is van de inheemse socialisten, waarschijnlijk uit heimwee naar die goede oude nationaal socialistische tijden .88 ofte tweemaal de achtste letter van het alfabet, H.H., ofte Heil Hitler ..Om zelf niet verdacht te worden daar zo gaarne aan terug te denken, beschuldigen ze hun tegenstrevers Typisch voor Nazis en Tjeven
Besluit: van de wieg tot het graf, de moslims slaan ons paf!
Volgens analist en antiterreur-agent Jarret Brachman beantwoorden bosbranden goed aan de recente discussies op Al Qaeda forums , omdat ze makkelijk uit te voeren zijn, een grote impact hebben, een laag risicogehalte inhouden en grote media-aandacht vangen. Wat wil een mens meer in dit leven ? Tegelijk wordt verwezen naar oproepen om olievlekken te veroorzaken op bergwegen in Europa, waterleidingen te vergiftigen en bussen in ravijnen te laten neerstorten. Dit alles ter meerdere eer en glorie van de Vredelievende Godsdienst.
Bron en vertaling: Angeltjes
"Forest fires track well with the latest discussion trends seen in the Al Qaeda forums easy to do, big impact, low security risk, high media coverage," said Al Qaeda expert Jarret Brachman.
"We've seen these kinds of appeals for action, be it setting fire to forests in Australia, to creating oil slicks on mountain roads in Europe, to poisoning water supplies and driving buses off bridges in the United States.
"The fact is that the Al Qaeda ideology is starting to branch out to more of an 'anyone, anywhere, anytime, anyhow' approach."
Waarom denk ik nu ineens aan Ganshof Vander Meeren, en het Reisagentschap naar de kiosk van Abbeville, in de meidagen van 1940? Staan wij nu na vandaag op de lijsten van het Spionnencentrum? Om mee de cel in te gaan met Geert Wilders? Want de mensen hun ogen openen wordt haat zaaien genoemd. Typisch nazistisch, nietwaar? De zaken op hun kop zetten .
Voor het grote (?!) publiek weggepluktuit mijn binnenkomende post .
(secretariaat@democratie.nu)
Verzonden:
zondag 8 februari 2009 13:13:05
Aan:
Beste,
We geven met dit bericht voornamelijk uitnodigingen mee van lezingen die leden voor u organiseren. Dus eens een licht verteerbare nieuwsbrief.
10 februari: Lezing van Prof. Dr. Frank van Dun Overheid zonder recht, recht zonder overheid: democratie en rechtsstaat 'Rechtsstaat' en 'democratie' zijn nog altijd de twee belangrijkste pijlers voor het legitimeren van het staatsoptreden in de westerse wereld. Daarbij wordt vooral verwezen naar het in het verleden verworven prestige van de idee van de democratische rechtsstaat die echter nooit ten volle gerealiseerd is en al heel lang geen rol van betekenis meer speelt in de beperking en normering van de staatsmacht. Zijn democratie en rechtsstaat hoe dan ook verenigbaar? Zo ja, hoe? Zo neen, welke factoren staan dan hun verenigbaarheid in de weg? Die vragen komen in de lezing aan bod. Locatie: Oude Abdij Kortenberg vzw Abdijdreef 22, 3070 Kortenberg 02/757 20 22 www.oudeabdijkortenberg.be Aanvang om 20 uur.
Twee lezingen met Dr. Jos Verhulst over de filosofische problematiek van de vrije wil.
Op 14 februari en 21 februari 2009 organiseert het Rothbard Instituut twee lezingen over de filosofische problematiek van de vrije wil, en hoe dit probleem, dat de filosofie al sinds mensenheugenis in haar greep houdt, ook implicaties heeft op de ethiek en de politieke theorie.
In hoeverre zijn onze handelingen een uiting van individuele vrije wilskeuze? Is de vrije wil geen illusie in het hedendaags wetenschappelijk-filosofisch klimaat dat gedomineerd wordt door een sterk fysicalistisch-reductionistisch denkkader? Zijn we dan nog wel verantwoordelijk voor onze eigen daden? En hoe bouwen we dan een rechtsorde op indien blijkt dat onze medemensen slechts gesofisticeerde robotten zijn; of juist niet? Op deze en vele andere vragen zal Dr. Jos Verhulst een antwoord proberen te geven in twee lezingen van elk ca 3 uur (inclusief debat/interactie met het publiek). Meer praktische details vindt u hieronder. Data zaterdag 14 februari 2009 van 14u tot 17u zaterdag 21 februari 2009 van 14u tot 17u Locatie Bibliotheek PermekeGebouw E - Zaal Cortina (1e verdieping) Dambruggestraat 109 2060 Antwerpen Opgelet: het is NIET mogelijk de zaal te bereiken via de hoofdingang van de bibliotheek aan het De Coninckplein.
Democratie verschilt van land tot land, van tijdperk tot tijdperk. Honderd jaar geleden was het algemeen enkelvoudig stemrecht voor mannen omstreden en leek vrouwenstemrecht ondenkbaar. Nu lijkt het onbegrijpelijk dat er ooit een tijd bestond waarin vrouwen niet mochten stemmen en een rijke man meer stemmen mocht uitbrengen dan een arme. Met het referendum zal hetzelfde gebeuren. De tijd zal komen dat niemand nog zal begrijpen dat de bevolking vroeger haar lot niet direct in eigen handen mocht nemen.
Democratie evolueert. Wat is nu - achter de verscheidenheid van het verschijnsel democratie in de verschillende landen - het wezenskenmerk van de democratie? Wat maakt het mogelijk om een democratie te onderscheiden van een niet-democratie? Een dictatuur die zich 'democratisch' noemt, blijft toch een dictatuur. Er moeten objectieve criteria zijn om het onderscheid mogelijk te maken. Het geheel van die criteria noemen we het 'oerbeeld' van de democratie.
Op zoek naar het oerbeeld
Democratie betekent: 'heerschappij door het volk'. Er bestaan inderdaad vele andere vormen van 'heerschappij' of staatsmacht. In een 'oligarchie' bijvoorbeeld heerst een kleine elite. In een 'timocratie' heersen de rijken. In een 'theocratie' wordt God verondersteld de heerschappij uit te oefenen.
In de twintigste eeuw heeft de term 'democratie' een steeds gunstiger klank gekregen. Vrijwel alle staten beroepen zich op een of andere manier op het democratisch ideaal, zelfs wanneer het regime totalitair is. Tenminste op ideëel vlak heeft de democratie gezegevierd. Dat was anders in de 18de eeuw. 'Democraat' was toen een veel gebruikt scheldwoord.
Wil onze particratie omgevormd worden tot een democratie moet er natuurlijk zeer veel gebeuren. Democratie.Nu verenigt mensen die de inzichten rond democratie eigen maken en van daar uit mee aan hun samenleving werken. Zo'n democratische cultuur willen de leden ontwikkelen. Iedereen kan daar aan meewerken. Met meer medestanders en leden gaat dat gemakkelijker. Je kunt daartoe lid worden.
Maar je kunt ook helpen door Democratie.Nu financieel te steunen. Voor 2009 zoeken we 15 donateurs die ons maandelijkse met 100 steunen om het secretariaat draaiende te krijgen en te houden en nieuwe projecten te ontwikkelen.
De leden van Democratie.Nu vormen een onafhankelijke en politiek ongebonden burgerbeweging die ijvert voor de invoering van het Bindend Referendum Op Volksinitiatief (BROV) Financiële steun is welkom op rekeningnummer Triodos 523-0800751-91 van Democratie.Nu Zavelstraat 22 te 3212 Pellenberg Om lid te worden stort u 30 op onze rekening. De verminderde bijdrage is 15
Maak het u en ons gemakkelijk; betaal éénmalig lidgeld en wordt lid voor het leven! 200 brons 500 zilver (u ontvangt een extra publicatie) 1000 goud (u ontvangt alle lopende publicaties + gratis diensten) 2500 diamant (u ontvangt ook alle toekomstige publicaties + gratis diensten)
Hieronder geven we graag nog eens enkele formules : Familie lidmaatschap : 50 per jaar Steunend lidmaatschap : 75 per jaar
Uit de blog van eergisteren van Frank Vanhecke. Bijna niet te geloven! Is precies dat waarover wij het iedere morgen bij de morgenkoffie hebben, tussen ons getweeën Zouden er soms micros aan onze ontbijttafel openstaan naar de Madou? .
Anderzijds is het zo dat een mens waarachtig zou beginnen denken als de Overheid niets doet, zullen wij dan maar eens de handen zelf moeten uit de mouwen steken, zeker .Als 2 miljoen volwassen Vlamingen nu eens op zekere dag een Aangespoelde op de rug zouden nemen, en over de grens zetten, dan zijn ze toch weg? Zon zetje zou toch duidelijk zijn?
Hopelijk komt er geen enkele cartoonist op het idee om bovenstaande gedachte in beeld te brengen. Zou ik nog schuldig kunnen verklaard worden, of minstens medeplichtig, aan genocide .En dat voor iemand die nog geen vlieg zou kunnen kwaad doen .
Al moet ik toegeven, dat in onze keuken, living en slaapkamer nooit lang vliegen zitten. Daar hebben wij goede spuitbussen uit de Lidl voor.
En nu een verstandig man aan het woord ..die spijtig genoeg nog altijd denkt dat alle politici zijn zoals hij .eenmaal zij in de kaas zitten
Bredero had het juist gezien: 't kan verkeren! Tot voor enkele maanden werden wij om de oren geslagen met eisen van ondernemingen, bedrijfsleiders en politiek voor (nog) méér immigratie, open grenzen, extra toevloed van potentiële werknemers.
De verstandige mensen - waartoe we onszelf rekenen, "on n'est jamais mieux servi que par soi-même" - stelden daar toen reeds levensgrote vraagtekens bij. Waarom extra immigratie wanneer er nog zoveel werklozen zijn en er bovendien torenhoge werkloosheid heerst bij de vreemdelingen en "nieuwe Belgen" van niet-Europese afkomst? En bovendien: wat er gebeurt er met die tienduizenden nieuwe immigranten wanneer het economisch moeilijker wordt en de bedrijven massaal gaan afdanken? De voordelen op korte termijn voor een aantal bedrijven wegen helemaal niet op tegen de enorme financiële en maatschappelijke kost voor de hele gemeenschap.
Wat is trouwens die kostprijs van de immigratie? In dit land is dit een groot taboe, daar mag eigenlijk niet over gesproken worden zonder het etiket "racist" opgeplakt te krijgen. Wat is de economische kost van de enorme werkloosheidscijfers? Hoe zit het met de ziekteverzekering en met onderwijs? Wat is de kost van verloedering en criminaliteit als gevolg van de culturele ontworteling? We zouden eigenlijk een nieuwe denkgroep "In de Warande" kunnen gebruiken om ook dàt eens wetenschappelijk in kaart te brengen.
Vorig jaar 2008 kwamen zoals men weet zo'n 75.000 nieuwe vreemdelingen ons land binnen - en die vestigen zich voornamelijk in Vlaanderen. Dat is een getal in grootorde van alle inwoners van de stad Mechelen. Die 75.000 nieuwe inwoners moeten allen gehuisvest worden, onderwijs en medische zorgen krijgen, maken gebruik van openbaar vervoer enzovoort. En dat allemaal in één van de dichtstbevolkte regio's ter wereld. En toch maakt men ons wijs dat die immigratie noodzakelijk is en enkel positieve gevolgen heeft voor onze economie. Waarbij ik trouwens even buiten beschouwing laat dat de economie van een land ook direct beïnvloed wordt door waarden en normen en mentaliteiten, door criminaliteit, door vervuiling en overbevolking en verkeersproblemen, allemaal fenomenen waar die immigratie niet echt positief toe bijdraagt.
En dan hebben het nog niet over de illegale immigratie en over de massale regulariseringen van illegalen, elk jaar opnieuw 10.000 tot 15.000 nieuwe "individuele" gevallen; allemaal mensen die daarna natuurlijk beroep doen op de snel-Belg-wet en op de gezinsherenigingen. Alsof het allemaal nog niet genoeg is toert minister Turtelboom dezer dagen in verre landen rond om nog meer vluchteligen via "resettlement" naar ons land te halen - de idee om mensen te helpen in hun eigen leefomgeving en cultuur zal vermoedelijk ook al als racistisch omschreven worden. Tenzij mevrouw Turtelboom natuurlijk ook erkent (net zoals de Nederlandse ex-minister Pronk dat voor een paar jaren deed) dat 40 jaar massale ontwikkelingshulp aan Afrika niets heeft opgeleverd, nul komma nul, en dat al die landen er nu véél slechter aan toe zijn dan ten tijde van de verfoeide kolonisatie.Maar dan stoppen we er beter mee en heroriënteren we de hele zaak naar kleinschalige en economisch verantwoorde inititiatieven die wel zoden aan de dijk brengen.
Een mens zou kunnen zeggen, "vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen", maar ik vrees dat ze maar al te goed weten wat ze doen. De politiek correcten gruwen van identiteit, van de verscheidenheid van landen en volkeren, van de culturenrijkdom. En de Franstaligen in dit land voeren in Brussel en elders via hun vreemdelingenlegioen een bewuste, niet gewelddadige maar zeer efficiënte culturele genocide tegen de Vlamingen.
P.S. En onthou maar dat ook LDD pleit voor nieuwe immigratie. Misschien mag Jean-Marie dan weer schaatspistes leveren voor de zeer verbaasde Afrikaanse vluchtelingen, zoals in 2001 toen zijn firma Kiosk-on-ice een heuse ijspiste mocht leveren aan het asielcentrum in Westende. Dat gebeurde volstrekt onwettelijk zonder prijsvergelijking en met vervalsing van de notulen van het schepencollege van Middelkerke. Kijk er de pers van die tijd maar eens op na.
Is, na de feestagen, de geldbuidel leeg? Weet dan dat men de laatste dag van Gentse Fiest gedoopt heeft als de lege portemonnee-dag. Een idee om onderstaand stukje te genieten. Er zich naar gedragen zou natuurlijk beter zijn. Het boek kost nu ook zoveel niet!
Johan Ballegeer, van hierboven, durft U nu nog volhouden dat er geen Vlaamse bovenlaag bestaat? U waart toch die persoon die daarover een (mooi) boek gepleegd heeft? Wikipedia doet mij twijfelen .U als schrijver van jeugdboeken? Ik dacht dat U maart één boek gepleegd hebt! Het staat ergens in mijn boekenkast maar laten we het daar nu niet over hebben. Want straks moet ik met dat labyrint nog aan de slag en ik hen er echt niet de tijd voor.
Op 17 januari 2009 vond in de Brugse Stadshallen de feestelijke voorstelling plaats van de essaybundel "De Vlaamse Republiek, van utopie tot project". Johan Sanctorum legt uit waarom de eis tot Vlaamse onafhankelijkheid een democratische evidentie is, en moet teruggekoppeld worden aan het republikeinse gedachtegoed dat in Europa sinds de Griekse oudheid is ontstaan.
Geachte genodigden, beste vrienden
Ik dank de Vlaamse Volksbeweging, en zijn voorzitter Eric Defoort, om dit feestelijk nieuwjaarsevenement te willen koppelen aan de voorstelling van ons nieuw boek De Vlaamse Republiek: van utopie tot project.
Het is niet toevallig of vrijblijvend dat het vandaag op deze plek wordt voorgesteld: het idee voor het boek is ontstaan in brede kringen rond de Vlaamse Volksbeweging, en bevat ook bijdragen van notoire VVB-publicisten, scherpe pennen zoals Eric Defoort en Peter De Roover.
Toch doorbreekt ons boek tegelijk de klassieke toon van het Vlaams-nationalisme. Alleen al omdat bij niet één ik zeg wel: niet één!- van de tien auteurs de Belgische staatshervorming nog een optie is.
Wij gaan voor staatsvorming, Vlààmse staatsvorming, volwaardige en onverkorte onafhankelijkheid dus. Om de simpele reden dat elke Belgische staatshervorming oplapwerk aan een ruïne blijft. En omdat wij, Vlamingen, dringend behoefte hebben aan frisse lucht, na bijna 200 jaar ademnood in een surrealistische zeepbel, die ons door de geschiedenis werd opgedrongen.
Denksporen naar Vlaamse onafhankelijkheid dus. En wij voelen ons hier gesteund door een nieuwe generatie Vlamingen voor wie België geen enkele positieve associatie meer oproept.
Er heeft zich onmiskenbaar een radicalisering doorgezet in de Vlaamse publieke opinie, vooral bij jongeren. Maar het is een stroming die nog maar weinig te maken heeft met het klassieke, in wezen 19de eeuwse romantisch flamingantisme dat rondom de kerktorens werd gecultiveerd, als een dam tégen de moderniteit en de verlichting.
Ik denk niet dat die nieuwe generatie radicale Vlamingen hier in groten getale aanwezig is, het is ook nog vroeg dag. Ik kom ze eerder tegen op de internetfora en digitale netwerken zoals facebook. Of op universitaire debatavonden. Ik denk ook niet dat ze de twee eerste strofen van de Vlaamse Leeuw kennen, een vereiste om deze samenkomst waardig te kunnen afsluiten. Ik weet zelfs niet of ze flamingant willen genoemd worden.
Wat ze wel doen, is grondig nadenken en discussiëren over de toekomst van de democratie, waarbij ze vaststellen dat het Belgische regime én de monarchie, het België van de société générale, de politique politicienne, het colloque singulier en het cordon sanitaire (het zijn toevallig allemaal onvertaalbare francofone begrippen...) in de 21ste eeuw niet meer thuishoren.
Democratie en autonomie blijken elkaars spiegelbeeld. Het zijn de twee sleuteltermen van ons boek. Het gaat zelfs niet in essentie over centen of transfers. Het gaat om politiek-sociale bewustwording, herkenbaarheid, het plezier om thuis te komen, het huis zelf in te richten, en ook iedereen daar actief bij te betrekken, samen ruzie te maken en het bij te leggen.
Peter De Roover heeft dat in één kort zinnetje prachtig uitgedrukt: Wat we zelf doen, doen we zelf. Punt, uit.
De Belgische ziekte en de Vlaamse kwaal
We moeten daarbij onder ogen durven zien ook dat is een rode draad in ons boek-, dat er naast de Belgische ziekte ook een Vlaamse kwaal bestaat. Het is een analyse die al herhaaldelijk werd gemaakt: de grootste vijand van de Vlamingen zijn de Vlamingen zelf, die hun eigen meerderheidspositie verkwanselen, elkaar via cordons uitsluiten, op cruciale momenten capituleren. We koesteren ons in een positie van de underdog, de hond die beurtelings kwispelt en jankt,- het kaakslagflamingantisme zoals Eric Defoort dat noemt. We zijn ongelukkig, verzuurd, misdeeld, maar we zijn even rap weer rap blij met een koekje, nadat we onze tanden hebben getoond. Bv. eerst allerlei straffe uitspraken doen over het afschaffen van de monarchie, maar nadien glunderen van trots als men uitgenodigd wordt op het paleis.
Waar komt dat fameuze underdogfenomeen vandaan? Het is het product van bijna 200 jaar elitedemocratie, die begon met de burgerlijk-liberale machtsgreep van de upper class in 1830. Dankzij een patriottistische saus kon dit Belgisch gevoel ook in de strot van de gewone man geramd worden, maar altijd vanuit een francofoon-verlichte meerderwaardigheidsattitude die de Vlaming als tweederangsburger definieerde.
En jawel, we hebben ons uit het slijk gewerkt, we doen het economisch goed, we zijn numeriek met meer, maar we missen dat Latijnse esprit. We moeten dus ons best doen, ons netjes gedragen (daarvoor is het "Centrum" opgericht, als waakhond), hard werken, goed Frans spreken op RTBf-debatten, excelleren in vraag-en-antwoordspellerjes op TV. België is, afgezien van het bier en de pralines, BHV en de transfers, primair een permanente opvoedingsinstelling voor de moeilijk-opvoedbare Vlaming. Via technieken als de beruchte grendelgrondwet en het parititeitsprincipe in de ministerraad, heeft het 19de eeuwse francofoon verlichtingssuprematisme zelfs probleemloos de 21ste eeuw gehaald.
En jawel, soms komt die underdog ineens op een troon te zitten, zonder zich van enige contradictie bewust te zijn, als een nar met de scepter. We leveren een eerste minister die er geen moeite mee heeft om een regering te leiden die aan de Vlaamse kant niet eens een parlementaire meerderheid heeft. Ook dat is onderwerpingsgedrag, de underdog in maatpakversie.
Het complex uit zich tenslotte zelfs in het gênant conformisme van het Vlaamse cultureel establishment. Gladde, zogenaamd progressieve intellectuelen die het Belgique à Papa en de monarchie omarmen. Een Wim Delvoye, kasteelheer en groothandelaar in kakmachines, die in De Morgen zijn spijt uitdrukt over het feit dat men in Vlaanderen nog Nederlands spreekt. Een door het paleis gedecoreerde salonrebel Jan Fabre, die in een speciale editie van De Standaard alle tricolore registers mag opentrekken, en terloops de Vlaamse eis tot zelfbestuur verbanvloekt als een racistische, xenofobe uitwas.
We zijn onze fierheid kwijtgespeeld, ons zelfbewustzijn is niet groter dan de eigen lichaamsomvang en bijbehorende portemonnee. Alleen al daarom moeten we aan natievorming doen en een eigen politieke ruimte afbakenen: om uit te zoeken wie we zijn, waar we vandaan komen, en vooral waar we naar toe willen. Het vraagteken dat Vlaanderen heet.
Het republikeins debat en het constitutioneel proces
Dat brengt ons op de cruciale term Republiek, hét sleutelwoord van ons boek. We gaan zelfs niet zomaar voor een Vlaamse staat, die als vanzelf oprijst uit een verdampt België. We gaan voor dé Vlaamse Republiek. Waarom houden wij zo van die republiek?
Omdat de ineenstorting van België ons dé gelegenheid geeft om totaal nieuwe politieke, bestuurlijke, sociaal-economische en culturele bakens uit te zetten, met het oog op een nieuw samenlevingscontract. We zullen daarbij de clash der ideeën moeten durven aangaan. Het zal stormen, dat staat vast, we gaan uit ons kot moeten komen. We zullen moeten leren communiceren, debatteren, fulmineren, over de vraag waar we met dat land-in-opbouw naar toe willen. Zonder dat het sectarisme of de wederzijdse uitsluiting toeslaat.
Dit is geen zaak van de politici, maar vooral van de gewone burger, die vandaag terecht- zijn schouders ophaalt voor het politiek theater. De republikeinse gedachte moet de Vlaming betrekken in een breed, geestverruimend debat rond waarden, identiteit en maatschappelijke streefdoelen op lange termijn. Wij gaan hier a.h.w. de democratie moeten heruitvinden, los van de Belgische erfenis. Een hogere vorm van democratie, gekenmerkt door een intense burgerparticipatie, zoals onze jongste auteur Brecht Arnaert terecht stelt.
Heel belangrijk: dit republikeins debat, dat gepaard gaat met Vlaamse staatsvorming, is per definitie open. De signalen zullen van verschillende kanten moeten komen. De rechterzijde mag hier met reden het auteursschap claimen van de Vlaamse eis tot autonomie. Ik heb daar geen enkele moeite mee, we moeten dat durven erkennen. Maar met rechts alleen redden we het niet, beste vrienden. Een vaag-conservatieve consensus is vandaag onze grootste vijand, en zou binnen de kortste tijd alleen maar leiden naar een België in een verkleinde uitgave.
En daarom was ik ook zeer gelukkig, toen oude maar taaie linkse strijders, zoals Ludo Abicht en Jef Turf, hun medewerking aan ons boek verleenden. De ene als internationalist en humanistisch filosoof, de andere zelfs een diepe rooie en een milieuactivist. Daarom vond ik het ook essentieel, dat een veldwerker als Julien Borremans ons wijst op het toenemende armoede- en uitsluitingsprobleem, ook in Vlaanderen, en op de uitdaging van de Vlaamse beweging om haar sociale dimensie te herontdekken.
Laat dus duizend bloemen bloeien, zou ik zo zeggen, laat de vrijemeningsuiting nu maar eens echt zichzelf bewijzen in een losgeslagen Vlaanderen. Zonder taboes, zonder cordons. En het is pas via deze bruisende chemie, waar alle Vlamingen deel aan hebben, dat we samen HET boek kunnen schrijven, niet met zn tienen, maar met ons 6 miljoen, waarin de echte kernwaarden van onze samenleving worden uitgedrukt. Het is het grondwetsontwerp, het constitutioneel proces waar Matthias Storme op heeft gefocust. Geen Europese grondwet vol kleine lettertjes en uitzonderingen. Geen technologisch hoogstandje van topjuristen. Maar een echt Magna Charta, beknopt, essentieel en universeel begrijpbaar. Iets dat ons écht bindt. Zoals de Amerikaanse grondwet, die al 200 jaar meegaat, en nauwelijks een paar vellen papier beslaat.
De Brugse Metten: het belang van taalhomogeniteit
En ik wil hier het belang onderstrepen van een gemeenschappelijke taal, als dragend medium van dat republikeinse burgerdebat. Luc Van Doorslaer heeft dat raak beklemtoond: de francofone taalgraaicultuur, zoals hij dat noemt, is een bewuste strategie om de Vlaamse gemeenschap cultureel te fragmenteren. Taalhomogeniteit is net een noodzaak om de democratie ten volle te beleven. Het wonder, om van onder elkaar van mening te verschillen, en op het einde toch twee handen op elkaar te krijgen, of een boek uit te geven, zit hem in het feit dat we met dezelfde woorden spreken, waarbij onder elk woord een heel verhaal, een hele geschiedenis schuilgaat.
Want hoe definieer je een Vlaming? Een Vlaming, wat is dat voor iemand, voor iets?
Het enige, denk ik, wat wij in deze zaal allemaal gemeen hebben, hoe verschillend we ook zijn, is, dat we dezelfde taal spreken. Taalhomogeniteit discrimineert niet, ze nodigt uit. Het is de taal, tong en tongval, die ons verenigt, niet de ethnie of de afkomst of de godsdienst. Een Vlaming is dus, wie Vlaams spreekt, punt uit. Niet het Nederwaals van Di Rupo of Reynders. Maar het Zuid-Nederlands met al zijn sappige finesses en door de aarde gekleurd raffinement. En die ze zal zich verrijken, de nuances zullen toenemen, doorheen het debat, de meningsverschillen, de synthese-oefeningen. Taal, democratie, autonomie: ze vormen een gouden driehoek.
Wie onze taal niet spreekt, weigert de volle democratie, en veroordeelt zichzelf tot een passief burgerschap, een faciliteiten-kwestie. U kent allemaal het verhaal van de Brugse Metten in 1302, die zich hier op deze plek afspeelden: wie de woorden Schild en vriend niet treffelijk kon uitspreken, werd een kopje kleiner gemaakt. Dat taalexamen lijkt vandaag nogal drastisch. Het was dan ook een beenhouwersopstand. Ze noemden zich "Klauwaerts",- vandaag zouden ze waarschijnlijk als "terrorist" gecatalogeerd staan, zoals andere vrijheidstrijders op dit moment (u kent mijn sympathie voor de Palestijnse zaak en de link die ik leg met de Vlaamse strijd, wat me niet altijd in dank wordt afgenomen). En toch. In deze tijd van etnische conflicten, genocides en godsdienstoorlogen, lijkt die test me een teken van redelijkheid en tolerantie: al wie onze taal spreekt, hoort erbij, of hij nu bruin of geel is, moslim of christen of boeddhist. Di Rupo en Reynders zouden de test niet doorstaan. Maar mijn poetsvrouw uit Kazakstan, die hier pas anderhalf jaar is en vloeiend Vlaams spreekt, beslist wel. En ze snapt ook hoe België in elkaar zit. Dàt is pas democratie.
Voor de rest,- zullen we rijk worden aan de autonomie? Ik zou het niet weten, ons boek is niet dat van het centenflamingantisme. De republikeinse renaissance moet ons vooral slim maken, mondig, communicatief, mentaal weerbaar, individueel sterk, én samenhorig. Het moet ons ontsmetten van de Belgische ziekte, én het moet ons genezen van dat Vlaamse underdogcomplex.
Ik weet het, het is een stoutmoedig en ambitieus project. (Sorry voor dit woord, het wordt de laatste tijd veel te veel gebruikt...) Het gaat in tegen het idee dat men België zo traag mogelijk moet uitkleden, om toch nog ergens te eindigen onder een confederale koepel. Kan men een beetje onafhankelijk zijn? Wij denken het niet. Dat is zoals een volwassen zoon die uit huis is, maar nog elke dag komt eten en zijn vuile was brengt. Kan men een monarchie en het bestaande institutioneel moeras nog combineren met een moderne democratie? Wij geloven er niks van. Kan men de macht écht aan het volk gunnen, zoals het woord democratie letterlijk zegt, en tegelijk in achterkamertjes allerlei subtiele arrangementen uitdokteren, die leiden tot constructies waar zelfs geleerde juristen hun tanden op stuk bijten? Vergeet het.
Besluit: de omelet en de eieren
Ik wil hier eindigen met een boute voorspelling, die ook een conclusie van ons boek uitmaakt.
Het proces dat men, veel later, de Vlaamse secessie zal noemen, en dat zich de komende vijf à tien jaar zal voltrekken, zal niet alleen het einde van België betekenen. Het zal ook een sneeuwbaleffect veroorzaken in het Europa van de 19de eeuwse natiestaten, zoals we dat vandaag nog altijd kennen. Er zal een territoriale herverkaveling tot stand komen, van onder uit, vanuit de regios, die zich cultureel en taalkundig gaan organiseren tot zelfstandige entiteiten in een Europese confederatie.
Vlaanderen zal een precedent worden, een smaakmaker in dit proces. Het kan een pioniersrol spelen in de her-democratisering van Europa, een idee dat o.m. filosoof Koenraad Elst in ons boek ontwikkelt. Een échte modelstaat, geen product van een imagocampagne. Eindelijk zullen we nog eens geschiedenis maken, in plaats van hem te ondergaan.
En neen, vrienden, Vlaanderen wordt géén enggeestige, bekrompen negorij, na de afscheiding. Dat is een foute voorstelling die de B-plus-adepten ophangen. De Hollandse Gouden 17de Eeuw, een bloeiperiode op economisch en cultureel vlak, is er net gekomen door de afzetting van Filips II, en door de onafhankelijkheidsverklaring der Nederlanden, het fameuze Plakkaat van Verlatinghe.
Niets belet ons om hier expansionistisch te denken: ons republikeins model zou wel eens kunnen aanslaan, een verleiding kunnen vormen voor Brussel en delen van Wallonië, om aan te hechten bij de Vlaamse regio.. Ze zullen het ons misschien nog ooit beleefd komen vragen, als wij de uitdaging, die de geschiedenis ons stelt, kunnen waarmaken. Alleen al daardoor is een strikte handhaving van het "territorialiteitsprincipe" hier al te defensief, bescheiden, underdog-achtig en conservatief. Vlaanderen moet zijn grenzen niet betonneren, we moeten eruit breken. Wij moeten de exporteurs worden van ideeën, een levensstijl, een mentaliteit, een cultuur,... misschien zelfs een taal,- zoals Frankrijk dat was op het einde van de 18de eeuw.
Laten we er vooral ook geen imagocampagnes aan verspillen, om de kromspraak recht te zetten van een of ander schimmig Europees college. Want dan zitten we weer in het verhaal van de underdog en het eeuwige excuusgedrag. Wij hebben geen imagoprobleem. België én het huidige Europa daarentegen hebben een levensgroot probleem, namelijk de onfrisse geur van een institutioneel moeras zonder publiek draagvlak.
Het wordt dus zoetjes aan tijd om de Rubicon over te steken. De ruïne op te blazen, tabula rasa te maken. Of als u een oud Vlaams spreekwoord verkiest: Men kan geen omelet maken zonder eieren te breken.
Wij, radicale Vlaamse intellectuelen, willen dus het woord republiek wat vaker horen in het discours van de Vlaamse beweging. En wij zullen, in de aanloop naar nog maar eens een moeder-van-alle-verkiezingen, heel nauwlettend opvolgen welke politici en welke partijen de woorden republiek en onafhankelijkheid in de mond durven nemen, onverkort, zonder voorbehoud.
Moge ons boek hen het peper en zout geven voor de omelet die zij ons gaan serveren.
En moge het boek u allen bekoren, en datgene geven, wat wij in een onvergetelijk-mooi, en onvertaalbaar Vlaams woord uitdrukken, namelijk:...... goesting.
Vandaag 7 februari 2008, volgende week zaterdag, binnen exact 7 dagen, hebben we de 14de, Sint Valentijn. Hoogdag voor verliefden, ja, dat ook, maar eerst en vooral feest van de vriendschap. En dat, de vriendschap onder Flaminganten aller richtingen, is de reden van dit stukje.
Ik las deze morgen in DS/Internet de klaagzang van de gedrukte Oude Media .Zij van DS blijven status quo (papier is verduldig), de Gazet van Janssens valt bijna vertikaal in de diperik, Het Nieuwsblad is nog erger Ze zijn in hun klaagzang lijk de paarden uit Kerkhofblommen van Meester Guido Gezelle: de paarden trekken de wittewagen, ze stappen traag en treurig, en ze kijken droevig naar hun meester om. Ik zeg Kerkhofblommen voor het sfeerbeeld, want binnen in die wittewagen is t klagen en stenen dat men onder t dekzeil doet
En te midden van deze zwanenzang als lemmingen, zegt de nieuwe Mevrouw Bart Debie ) heeft een der onzen de strijd opgegeven. Nooit meer Friet met Stoofvlees op het menu, en precies dit gebrek aan zon menu is de reden van de titel boven dit stukje. Onze vriend Aanklacht kan zich in geen ander eethuisje veilig voelen. Hij wil Friet met Stoofvlees terug .
Beste Aanklacht: dat willen wij allemaal. Wij willen zijn scherpe pen en zijn uitgebreide mooi gedetailleerde lijst met linken die Björn zo vrijgevig ter beschikking stelde .Wat heb ook ik daar breed-uit van geprofiteerd maar helaas onvoldoende, want de bron bleef stromen. Tot ze brutaal verdween ..
Het is met ons van SeniorenNet.be een beetje zoals met familieleden die een dierbare overledene gedenken. Hij/Zij zeggen ze - ziet en hoort ons van hierboven .Zo weet ik zeker dat Björn velen van ons regelmatig napluist en likkebaardend overloopt Wij weten zeker: hij is nog altijd tussen ons zwijgzaam, om redenen die alleen hem aangaan en die we dus begrijpen.
Maar in de week voor Sint Valentijn twee of drie simpele vaststellingen. We missen hem. Wij zijn zeker van zijn terugkomst. Hij zal ons dezer dagen een teken van leven geven .t Is toch Sint Valentijn voor iets! Allez, toe! West Vlaamse keikoppigaard! Een verzamel-mailke met een simpele groet! Kost niks, is veilig en we weten dat hij de strijd niet heeft gestaakt ..
We kunnen hem bereiken via VOORPOST en de acties aldaar. Hij zal ons toch niet dwingen, om .
Het enige dat ik weet is, dat ergens in maart, Sire le Rwa naar Waregem komt. Als Voorpost tijdig kan storm lopen, zal er een warm ontvangstcomité klaar staan. Mondjes dicht en de Oude Media volgen voor de juiste datum. Papieren driekleurtjes (op stokjes gelijmd), symbool voor het Eeuwig en Onvergankelijk Belgiekske, zijn ter plaatse voorzien. Goedendags thuis laten deze keer. Stembanden voordien goed insmeren. Oefenen op slechts 2 klinkers. De A en de OE. O wat klinkt dat mooi als de massa dat zou hernemen....Als ik kom, zult U mij vinden op de voorste rij, met een bos bloemen in mijn armen. Niet moeilijk om te herkennen. Die bloemen zijn voor t Vrouwtje naast mij. Ik zal de 2 klinkers met wijd open mond imiteren, om in te zetten, tot de voordien afgesproken TV-cameras mij vinden, als de spreekwoordelijke stillen mij komen oppikken. Als de klankmensen ondertussen maar dicht genoeg geraakt zullen zijn, om deze geluidloze imitatie vast te leggen om als bewijs van mijn onschuld aan de Rechter voor te leggen .Verstoring van de Openbare Orde .door daar gewoon geluidloos te staan Man! Man! Man! Old days are back in town .Zelfs in mijn dromen ...
Van het thuisfront bracht de electronische postduif een berichtje over Vlaanderens beroemste man van vorige eeuw, Pater Damiaan. Ergens in oktober dit jaar zou Hij tot de Eer der Altaren verheven worden, en de plechtigheid zou in Rome doorgaan. Wegens niet goed te been zal ik die dag niet op het Sint Pietersplein tussen de tienduizenden gelovigen zijn om mij te laten radbraken, waaronder zoveel mogelijk een goed deel Vlamingen,maar thuis voor de buis. De Rode Staatszender van Berlusconi-land namelijk is onovertroffen in het verzorgen van pompeuze Roomse plechtigheden in open lucht. In doorsnee hebben ze natuurlijk het weer mee!
Wel hou ik nu al mijn hart vast voor de storende driekleuren in het publiek en vooraan op de ere-trubines. Want het zal weer van la belgique van hier en la belgique van daar zijn, met Fransoos wauwelende Koninginnen,; Koningen en Prinsen, die van ons op kop. Natuurlijk. Want het is dank zij hen dat Damiaan naar Molkaï is gegaan! En die Duitser in het Pauselijk wit vooraan, die de plechtigheid leidt, heeft nog als kleine jongen de erehaag gevormd voor hunne Pa, le Rwa Félon, toen die in de late oorlogsjaren op doorreis was in zijn Heimatland Dat schept voorrechten!
Schaamte? Als men dagelijks 6 miljoen Vlamingen kan bestelen of helpen bestelen, kent men al bijna 200 jaar dat gevoel niet meer!
Waar ondergetekende kan, houdt hij Vlaamse Leeuwen (gespaard van de vlaggen,actie Vlaams Belang!) ter beschikking. Hij maakt ook zoveel mogelijk mensen warm om te handelen. Thuis of in Rome .Zelfs logies voor (max) 4 personen is ter beschikking. Wij huizen op 120 Km van Rome, en een treinticket, trein-tram-bus-metro, voor 1 dag kost 9,-p.p.Voor minder dan 100 vliegt Ryanair 2 personen heen en terug .Angeltjes-collegas genieten de absolute voorkeur! .
Damiaanbouwkampen
KRUISHOUTEM - In verschillende landen werken vrijwilligers initiatieven uit om de gezondheidsvoorzieningen voor lepra- en tuberculosepatiënten te verbeteren.
Wie interesse heeft om aan deze zogenaamde Damiaan-bouwkampen mee te werken, kan terecht bij Marcel Lootens, Fonteinstraat 7 in Wannegem-Lede, 09-383.55.63, m.lootens@skynet.be. (pd)
Ik heb die persoon als volgt aangeschreven via mijn thuisadres Zo gauw ik met goed gevolg een woordeke kan/mag plaatsen over Leeuwenvlaggen (Vlaanderen Vlagt²?) om de driekleuren weg te houden, zal ik dit niet nalaten.Mr Lootens hoort daar tijdig van ...
Waarde Heer,
In Het Nieuwsblad on line las ik deze morgen over de Damiaanactie Bouwkampen. Een waarlijk schitterend initiatief waar wij, als particulier, absoluut achter staan.
Gaarne vernamen wij iets meer over de plaatselijke actie en waar die kadert in het algemeen. Niet dat wij op onze ouderdom actief lichamelijke prestaties willen leveren, maar in het licht van de komende Heiligverklaring (Oktober 2009?) hadden wij gaarne, weliswaar op bescheiden schaal, bijgedragen tot de roem van ons kleine Vaderland. Kan het helpen als U weet dat wij zeer regelmatig in de nabijheid van Rome verblijven? In een haai en een draai staan wij op het Sint Pietersplein .
