In dezelfde week dat de Franstaligen een raid uitvoerden op de KBC, toonde Vlaams Minister-President Kris Peeters zich blij als een klein kind omdat Senaatsvoorzitter Armand De Decker hem een morsdode mus aanbood meer dan een maand na zijn laatste absolute deadline om tot resultaten te komen in de communautaire dialoog.
Wat bood Senaatsvoorzitter Armand De Decker nu eigenlijk aan in zijn uitnodiging? Dat er eens lekker gegeten mocht worden met iedereen rond de tafel. Dat er ook wel over de communautaire dialoog zou gesproken worden, maar dat ze nog niet gevoerd zou worden. En dat er misschien wel een kalender zou opgesteld worden. Alle ervaring met zulke kalenders toont echter aan dat de Franstaligen streefdata op zulke communautaire kalenders op een heel andere manier opvatten dan de Vlamingen. De Vlamingen denken immers telkens weer dat een bepaalde streefdatum een ultimatum is waarvoor er resultaten geboekt moeten worden, terwijl de Franstaligen in de gewisse overtuiging leven dat zulke data in het slechtst geval de eerste dag zijn dat zij serieus tegenstand zullen moeten leveren in die communautaire dialoog.
Laten we immers niet vergeten dat de laatste deadline die Kris Peeters vooropstelde niet eind januari of begin februari 2009 was, maar Kerstmis 2008. Het enige dat er rond die datum gebeurde was dat de Franstaligen er zich over verheugden dat Herman van Rompuy federaal Eerste Minister werd, omdat ze weten wat voor vlees ze met die man in de kuip hebben: tsjevenvlees van de bovenste plank, altijd bereid om de Franstaligen op hun wenken te bedienen. En als daarvoor de eigen partij het allerlaatste restje geloofwaardigheid moet opgeven, wordt dat met veel plezier en een dikke grijns verkocht als «zijn verantwoordelijkheid opnemen» aan de kiezer.
Hoeveel beter kan dat laatste trouwens geïllustreerd worden dan met het dossier-Brussel-Halle-Vilvoorde en de laatste wendingen daarin? Op een paaruitzonderingen na stemt in heel Vlaams-Brabant nu de ene gemeenteraad na de andere, met CD&V-burgemeesters op kop, ermee in de Europese verkiezingen op 7 juni toch maar braafjes mee te organiseren. Dat die Europese verkiezingen al even ongrondwettelijk zijn als de federale verkiezingen is absoluut geen beletsel, en het excuus dat een boycot niets zou uithalen omdat de gouverneur anders toch de organisatie van de Europese verkiezingen zou overnemen houdt natuurlijk geen steek. Met zulke excuses verkoopt men ook wapens aan kinderlegers in verre landen of laat men zich omkopen om vervolgens het zwarte geld in brand te steken. Ondertussen stelt de Eerste Minister Herman van Rompuy alles in het werk om het laatste belangenconflict het derde al pas zo laat van start te laten gaan, tegen alle wetten en tradities in, dat de Franstaligen geen vierde belangenconflict hoeven in te roepen vóór de komende regionale verkiezingen. En om het helemaal af te ronden, en Armand De Decker verwees er in zijn uitnodiging nog eens fijntjes naar, is er ondertussen dus een werkgroep opgericht om over het dossier te onderhandelen. Onderhandelen? Dat het alleen maar om een therapeutische werkgroep zou gaan om de Franstaligen de splitsing van de kieskring te toen aanvaarden zonder één enkele compensatie gelooft zelfs Kris Peeters zelf niet, hoewel hij in het Vlaams Parlement probeerde voor te wenden van wel.
Men kan zich dus alleen maar afvragen wat Kris Peeters eigenlijk bezielt om nog garanties op resultaten te willen eisen. Is het een vorm van politiek sado-masochisme? Hij doet zich in ieder geval voor als de Vlaamse dienstmaagd (Sociale Zekerheid) die vlak na een brutale verkrachting (KBC) met een pak slaag er nog bovenop (de BHV-werkgroep) blijft geloven in de goede inborst van haar opgedrongen (1830) en bedriegende (Fortis-BNP Paribas) Franstalige partner. De verrassing van 7 juni zal daarom niet zijn dat CD&V onder de twintig procent duikt en daarmee een historisch laagterecord neerzet, wel dat ze überhaupt nog steeds de kiesdrempel weet te halen.
Bron The Brussels Journal
Pssst. Even het mes in de wonde ronddraaien. De CVBP op 7 Juni verrassend onder de kiesdrempel? Heeft U dat goed gelezen?Klinkt als hemelse muziek! En weet mij AUB zo vlug mogelijk het adres van een goede bookmaker te bezorgen .
Gisteren 2 februari was het Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis, en aangezien Onze Lieve Vrouw de patrones is van de Katholieke Universiteit Leuven (als "sedes sapientiae") worden die dag traditioneel de eredoctoraten uitgereikt op het patroonsfeest. Wat een feest van de wetenschap zou moeten zijn, wordt al vele jaren ontsierd door de blijkbaar ononderbrukbare behoefte van de universiteit om politieke statements te maken, en vooral om de politieke correctheid te vleien. Sommige jaren verloopt het wel allemaal correct, maar gisteren was het weer prijs.
Onder het mom van een bevorderen van de diversiteit heeft men van het feest van onze Lieve Vrouw een hoogmis van de dhimmitude gemaakt. Ik vrees dat vele van de nieuwe dhimmis aan de universiteit het woord nog niet eens kennen. De dhimmis zijn diegene die in ruil voor het "privilege" om zich niet te moeten bekeren tot de islam, in alles onderdanigheid aan (u weet wel, "respect" voor) de islam moeten beoefenen. En onze "leiders" in Europa, belgië en blijkbaar ook aan onze Universiteiten zijn volop aan het dhimmiseren.
Diversiteit, weet U wel: in naam van de diversiteit werden alle eredoctoraten gisteren aan moslims gegeven of aan personen die zich als dhimmi tussen de moslims begeven. Dat getuigt natuurlijk van een ongelooflijke diversiteit, nietwaar. Of liever, van een antidiversiteitsvisie op de diversiteit. Een diversiteit die enkel bestaat uit erkenning van en respect voor de islam, van alle religies diegene die het minst diversiteit in de wereld aanvaardt. De perversie van de diversiteit dus. Indien men nu nog gekozen had voor grote geleerden uit alle wereldgodsdiensten had ik er begrip voor opgebracht. Nu echter geen greintje.
Ik was van plan te zwijgen, maar nu kan ik niet meer. Immers, een van de 4 eredoctoraten ging naar Sari Nusseibeh, zogenaamd een professor in de filosofie aan de Palestijnse universiteit van Jeruzalem. In de voorstelling van deze professor (zie http://dagkrant.kuleuven.be/?q=node/5835) werd evenwel enkel over zijn politieke standpunten gesproken. Enige wetenschappelijke verdienste kwam niet aan bod. Nusseibeh was er zelf niet, en zijn toespraak werd op voorhand opgenomen en gisteren uitgezonden (video op http://dagkrant.kuleuven.be/?q=node/5836 en tekst op http://www.kuleuven.be/patroonsfeest/2009/statement.html). In die videotoespraak stelde Nusseibeh:
"I have resisted in the recent past all calls for a boycott of Israeli academic institutions and individuals. Today I believe the circumstances have changed, and I would like to extend an invitation to all civil society institutions, in Palestine or abroad, to place a six-month moratorium on all new "routine" or normal cooperative activities with Israeli institutions or individuals" en "Ideally, of course, international Governments should also be involved in this effort, thus extending the reach of this boycott, and the gravity of the purpose behind it, to include trade and diplomatic ties".
Met andere woorden zegt hij: in het verleden heb ik nooit meegedaan aan oproepen tot boycot van Israël, maar nu roept hij op tot minstens een tijdelijke boycot, zowel academisch, commercieel als diplomatiek. Dus "Kauf nicht bei Juden".
De Universiteit van Leuven zendt dus zogezegd in het teken van de ontmoeting een oproep tot boycot uit. Het gaat hier niet om een uitspraak die ter plaatse is gedaan en die men op voorhand niet kende: de toespraak was opgenomen en werd bewust uitgezonden.
Het feest van Lichtmis werd dus gepeverteerd tot een hoogmis van de dhimmitude waarin de universiteit bewust een oproep tot boycot van de joodse staat uitzendt. De universiteit kan niet zeggen dat ze "es nicht gewusst hat". Het hele bestuur is mee verantwoordelijk voor dit nieuwe morele dieptepunt.
Ik schaam me over mijn alma mater en zeg dat dus ook. Het zal mijn carrière niet bevorderen, maar ik kan niet anders.
Laten we in ieder geval voorzichtig zijn, want we hebben geen glazen bol, noch zijn we familie van Madame Blanche.
Maar wat de Brulboei uit Oostende de laatste tijd uit zijn platvloerse botten slaat, geeft toch wel te denken. Buiten gegooid bij de Blauwen, voor de zot gehouden door de Tjeven (denk aan de mislukte putch van de NV-A, wijlen de kartel-partner) heeft hij nu precies met deze twee partijen de bedoeling om te regeren. Wellicht als Keizer-arbiter, op de wip tussen de twee. Netjes geleerd in de gevechtsport, waarin hij als coach toch bedreven denkt te zijn Is die man nog wel normaal? .
Jean Marie als Keizer in zijn eigen Republiek Als een God in t diepst van zijn gedachten! Een De Decker Republiek! .
Héla! Is de afkorting in dat geval niet DDR?
Te zot om los te lopen en dus uitermate geschikt voor dit land
Voor ons niet gelaten. Hoe zotter hoe beter! Want alles wat Het Einde naderbij brengt, is hemelse muziek voor elke Vlaming met het hart op de rechte plaats.
Enne, Nee ZeanMarie, er ligt geen eigendomsrecht op dit idee. U kunt dus nog tijdig Uw partij-embleem LDD inwisselen voor DDR. Alleen de kleur ervan is delicaat...Grijs zou nog kunnen, maar rood?! Blauw kan niet Ook geen geel ..t Spijt mij, de hoofdkleuren zijn op. U zult het dus moeten doen met een mengeling. Mag geen probleem zijn. Met een beetje Free Speach gelardeerd met wat fiks opgevezen facturen van langs die kant, en klaar is Klontje .Mengelen is heersen!
Net zo gemengd als Uw ideeëngoed. Van alles wat, links en rechts wat bij elkaar gepikt. Met een sausje van aan de cafétoog goed klinkende gezegden. En U bent onze man! Zijn er eigenlijk nog verkiezingen nodig?
Al een ietsiepietsie verder nagedacht dan Uw neus lang is? Is/was niet het geval bij ondergetekende, tot ik op de blog (weeral die blogs, nietwaar! zouden moeten verboden worden want even zoveel stoorzenders voor de algemene volksmisleiding door de Oude Media ) van ene zekere Koen Dillen, zoon van, en Europarlementslid, bovenstaande titel ontdekte.
En wij maar speculeren op dat nu wel voorgoed uitdovend lichtje van den Bleiter .Met in zijn kielzog de zinkende boot van de Rode Broederschap. Verhoopten wij. Waren wij zeker van
Maar lepe Bert heeft ons allemaal bij ons pietje, om een vergelijking te gebruiken op zijn niveau. Want hij weet (voelt?) dat zijn progressieve achterban met de dag slinkt en spreidt zijn bedje klaar voor een nieuwe, dagelijks nieuw aangevoerde aanhang van Islamieten .Hij weet zijn moment te kiezen, en is niet bang van kinderlijken-pikkerij Gaza/Dendermonde/Joodse reactie: perfedtvoorspelbaar voor zijn zieke geest .Alles in dienst van zijn portefeuille, U weet wel!
Neen, Bert is niet gek. Bert is geniaal. En weet U: krankzinnigheid grenst aan het geniale. En vice versa.
Wat staat er ons aldus te doen? Ons gedragen als Nieuwe Media, met honderden, neen duizenden Lilliputter-Persgroepen de ether voltetteren met alarmkreten tegen het Rode Gevaar, verpersoonlijkt door ja een afvallige Vlaams-Nationalist, die straks, als hij er zin in heeft en alleen dan, zichzelf zal omswitchen tot Haatbaard in lange tabbaardom samen met de AEL in de straten Intefada now te gaan skanderen. Laten we hopen dat de Grote Verstanden van de Sossen-Partij ondertussen kunnen weerstaan aan de lokroep van de Allah-tisten, anders zien we ze straks niet met een rode roos in hun gebalde vuist, maar met in die roos een Halve Maan daarboven uitstekend .
Met dank aan Koen Dillen, voor het bijbrengen van de uitdrukking "theorema Boniface op onze vaste schijf.
Neen, Bert Anciaux is niet gek, ook al lijkt het er, door de vele grimassen die de Vlaamse minister van Sport en Cultuur maakt, soms op dat hij aan een ver gevorderd stadium van la Tourette lijdt. U weet, Tourette is dat nooit echt verklaard syndroom van plotse woedeaanvallen.Knack van deze week heeft een treffend portret van de man gebracht. Bert Anciaux, die zijn theatraal temperament - weliswaar in een gemuteerde vorm - van zijn vader heeft geërfd, is net zoals zijn vader een berekende machtspoliticus die nog voor hij aan verdraagzaamheid denkt, eerst de eigen belangen in de weegschaal legt. Dat hebben ze zelfs in zijn nieuwe partij snel begrepen.
Gek is hij dus niet. En ook zijn vergelijking van de dramatische kindermoord in Dendermonde met de oorlog in Gaza mag voor ons gewone stervelingen dan wel dom lijken (je vergelijkt geen internationaal conflict met een schokkend fait divers), Anciaux wist goed wat hij deed, toen hij zich blootstelde aan de terechte kritiek van uit Tel Aviv. En zijn nieuwe partij, die zijn optreden maar lauwtjes veroordeelt, weet ook wat hij doet.
Anciaux past gewoon het "theorema van Pascal Boniface" toe. Ik verklaar mij nader.
Pascal Boniface was politoloog en directeur in Parijs van het IRI, het Institut de relations internationales et stratégiques, een denktank over geopolitiek die aanleunt bij de Franse Parti socialiste.In april 2001 heeft deze Boniface de linkse regering van Lionel Jospin in een vertrouwelijke nota gewaarschuwd voor haar pro-Israëlische opvattingen. Jospin had de sjiïtische Hezbollah bij een bezoek aan het Midden-Oosten niet zo lang daarvoor immers een terreurbeweging genoemd en kon daarna bij een bezoek aan Gaza ternauwernood ontzet worden door veiligheidsagenten. Zo zeer had hij de woede van de Palestijnen opgewekt met zijn verdediging van de Israëli's. Ook in de Parijse banlieue reageerden 'jongeren' toen ontstemd op Jospins uitspraken.
Welnu, in zijn nota stelde Pascal Boniface de socialistische premier en diens partij niets minder voor dan de joodse stemmen - le vote juif, zoals men zegt - te laten vallen ten voordele van de moslimkiezer. (Er leven 500.000 joden in Frankrijk en naar schatting 5 à 6 miljoen islamieten.).In naam van het antiracisme hebben heel wat Franse intellectuelen de joden laten vallen en partij gekozen voor Palestijnen en Arabieren. Uit electoraal belang hebben heel wat socialisten de joden laten vallen en gegokt op de miljoenen allochtone kiezers.In de Franse politiek spreekt men sindsdien over het "theorema Boniface", om cliëntelistische praktijken in de partijpolitiek aan te duiden. (De fameuze nota is terug te vinden in een appendix bij het boek van Boniface Est-il permis de critiquer Israël ?, Robert Laffont, april 2003)
Wat doen de Vlaamse en Waalse socialisten en Bert Anciaux anders dan hengelen naar de stemmen van onze allochtonen ? Anciaux weet dat hij met zijn kinds en volatiel gedrag de laatste jaren al heel wat van zijn ooit zo florissant electoraal kapitaal verspeelde. En hij heeft met zijn boerenverstand begrepen dat er een markt voor hem open ligt door tegen Israël tekeer te gaan. De Arafatsjaal en een dwaze vergelijking tussen Kim de Gelder en Gaza zorgen immers voor stemmen in Borgerhout en Molenbeek
Terwijl de rest van de wereld zijn energie vooral steekt in het redden van de eigen banken en industrie, hier en daar een poging ondernomen wordt om uit de financiële crisis misschien toch een lokaal profijt te kunnen halen, lijkt Franstalig België wel geobsedeerd door een heel andere zaak: de «Vlaams-katholieke» bank KBC zo snel en efficiënt mogelijk kelderen. Verleden week kraaide de Waalse haan al voor de tweede keer voor de KBC en moest de Vlaamse Regering bijspringen, maar zal de Waalse haan ook een derde kraaien, en zal de Vlaamse Regering dan bij machte zijn KBC opnieuw te redden?
In de herfst van verleden jaar kraaidede Waalse haan al een eerste keer, bij monde van Guy Quaden. Verleden week kraaide de Waalse haan opnieuw, deze keer eerst openlijk via Didier Reynders, en daarna binnenskamers via Elio di Rupo. Opvallend: geen van de twee keren werd de KBC rechtstreeks geviseerd, maar kon er tegelijkertijd geen twijfel over bestaan dat het wel degelijk de KBC was die onder vuur lag. Niet alleen is Franstalig België zo pervers dat het genoegen schept in het torpederen van een Vlaamse bank, bovendien is het te laf om dat ook openlijk te doen.
Neem nu federaal Minister van Financiën Didier Reynders, die nu al meer dan tien jaar zijn totale onkunde om dat departement te leiden etaleert, en mag blijven etaleren, ook van de CD&V. Ik heb er echter sterk mijn twijfels over dat Didier Reynders, hoe incompetent hij ook is, na de perikelen in oktober zomaar «per ongeluk» een nieuw schot voor de boeg van de KBC zou kunnen gelost hebben. In combinatie met de manier waarop hij Fortis voor een appel en een ei bij nacht en ontij aan het Franse BNP Paribas wist te verkopen, kan men niet anders dan zich beginnen afvragen voor wiens rekening die man werkelijk rijdt. Was het bijvoorbeeld verleden week de bedoeling de KBC zodanig in de problemen te brengen dat Parijs ook die bank voor een prikje zou kunnen opkopen? En zou Didier Reynders die hoop na de tussenkomst van de Vlaamse Regering nu opgeborgen hebben, of wacht hij alleen maar het juiste ogenblik af om nog eens toe te slaan, deze keer finaal? Immers, hoe dichter we bij de regionale verkiezingen komen, hoe minder ruimte de Vlaamse Regering nog heeft om allerlei stunts uit te halen.
En dan was er nog Elio di Rupo en de PS, die in de federale regering elke maatregel ten gunste van de KBC onmiddellijk blokkeerde via vice-premier en strovrouw Laurette Onkelinx. Geen Waalse eurocent voor een Vlaams-katholieke bank, was het motto van de partij die anders wel de mond vol heeft over solidariteit. Blijkbaar kon er niet snel genoeg een Waals bedrijf in moeilijkheden gevonden worden om het wafelijzer boven te halen, of oordeelde de partij dat dit deze keer niet zo opportuun was, en dus werd de KBC aan haar lot overgelaten. Zelfs de laatste goedgelovige Vlaming zou nu toch moeten beginnen beseffen dat wanneer de PS het woord «solidariteit» in de mond neemt, die partij daarmee alleen maar de georganiseerde diefstal van Noord naar Zuid bedoelt, en niets anders.
Speelden de MR en PS opnieuw eerder ongewild een één-tweetje om de KBC kopje onder te doen gaan, echt tevreden is geen van de twee partijen met het uiteindelijke resultaat: een stevige investering van de Vlaamse Regering in de KBC. Terwijl sommigen deze week een lichtpunt meenden te ontwaren naar aanleiding van het drama in Dendermonde omdat zowel de Vlaamse als de Franstalige media voor één keertje hetzelfde onderwerp vooraan plaatsten daarmee natuurlijk impliciet bevestigend dat 90% van de tijd de media aan weerszijden van de taalgrens wel in een totaal ander land lijken te verschijnen kon al wie zich niet zozeer interesseert aan tricolore sprookjes en fata morgana's alleen maar vaststellen dat Vlaanderen België al lang niet meer nodig heeft. Of beter: dat Vlaanderen nood heeft aan geen-België-meer, want zonder een Belgische Minister van Financiën was de KBC misschien wel nooit in de problemen geraakt. De vraag of België nog een meerwaarde heeft is daarom ook compleet achterhaald: de enige echte vraag vandaag is hoe groot de minwaarde van België voor Vlaanderen precies is.
Even dacht ik gedroomd te hebben. Bu al verkiezingen? Dat was toch maar op 7 Juni, in volle zomer! En nu regent het nog de godganse dag, zo erg dat de straten blank staan .
Toen zag ik, dat dat alles zich afspeelde in Austrtalië
En Och arme! Och God! Die arme beestjes zijn daar een beschermde soort! Meteen duidelijk dat het niet over onze eigen gouwen kon gaan. Hier zijn die oude krokodillen niet alleen geen beschermde soort, ze worden zelfs bedreigd met uitsterven!
Krokodillen in de straten door overstromingen
04/02/2009 14:13
Als gevolg van zware overstromingen, zijn in dorpen in het noordoosten van Australië krokodillen gespot. Het leger is ingezet om de dieren terug te drijven naar hun natuurlijke habitat.
Stortregens en cyclonen troffen meer dan de helft van de deelstaat Queensland en 3.000 gezinnen. Bewoners in het noorden van Queensland zagen verschillende krokodillen, en riepen het leger op.
De kost van de overstromingen wordt voorlopig geraamd op 110 miljoen Australische dollar, volgens de bevoegde minister in Queensland.
Het zuidoosten van Australië wordt intussen getroffen door de zwaarste hittegolf sinds een eeuw. Al minstens 35 mensen zijn de voorbije dagen bezweken aan de warmte.
Justitie geïnfiltreerd van top tot bodem door ofwel onbekwamen, ofwel door de 5de Colonne van het Vlaams Belang! Wat er ook van zij: dit deel van de Staatsfundamenten is rot.
Laat het mij zo stellen: wat heden ten dage nog maar zichtbaar is voor een klein deel van onze Landgenoten, zal straks voor iedereen, van klein tot groot, zodanig zichtbaar en voelbaar zijn, dat er overal zal geroepen worden om change .
Op de puinhopen van die vermolmde Staat zal dan datgene kunnen opgebouwd worden, waar vele generaties trouwe Vlamingen voor gevochten hebben: een vrije fiere Republiek van een zelfstandig Vlaanderen.
Ik zou dus zeggen: gewoon voortdoen Heren Onbenullen, Grote Geesten! Het is nu al evangelie-waar Only in Belgium .. en het kan alleen maar only-er worden! Tot jullie er in vergaan!
Gentse magistraat : "er zijn gewoon teveel criminele vreemdelingen"
Criminelen krijgen vliegtuigtickets én 250 euro per persoon van Belgische staat
De twee Oekraïnse broers die in september 2007 de Gentse scholier Simon Wijffels levensgevaarlijk in de hals staken met een mes, zijn een maand voor hun proces probleemloos het land uitgeraakt met heel hun familie. De Dienst Vreemdelingenzaken en het Gentse parket hadden aan elkaar niet gemeld dat Levi en Michaël G. in ons land moesten blijven en moesten terecht staan voor deze zware gewelddaad. Dat schrijft het Nieuwsblad vandaag.
Niettegenstaande gerechtelijke procedure tegen de beide minderjarige criminelen is heel de familie al in augustus uitgewezen. De familie heeft doodleuk zitten wachten tot de oudste zoon voorwaardelijk vrijkwam - in ons land hoeft zoiets niet lang te duren - en zijn ze dan "vrijwillig" vertrokken. Niemand die hen iets in de weg legde. Nu beide zoontjes een veroordeling riskeerden werd de aarde toch te warm onder de voeten en zijn ze verdwenen. Of ze momenteel ook daadwerkelijk terug in Oekraïne zijn weet niemand.
En nu komt het strafste. De Belgische overheid is er zeker van dat ze terug in Oekraïne zijn geweest. Het is namelijk de bananenrepubliek België die de vliegtuigtickets betaald heeft en - hou u vast - nog eens 250 euro premie per persoon erbovenop ! Alstublieft .....
De dienst Vreemdelingenzaken wast haar handen in onschuld. "Wij kunnen onmogelijk bij alle 27 parketten gaan informeren lasten wie er een rechtzaak is". Bij het Gentse parket zijn ze ook duidelijk : "Wij kunnen de dienst Vreemdelingenzaken niet verwittigen van alle onderzoeken naar vreemdelingen, want het zijn er gewoon te veel".
Laat dat laatste het citaat van de dag zijn. Annemie Serlippens van het Gentse parket zegt hier klaar en duidelijk dat er teveel criminele vreemdelingen zijn. Wie zijn wij om daaraan te twijfelen.
Onze Vlaamse Grote Verstanden hebben het zoveelste front aanvaard/geopend. Er was al de zoveelste staatshervorming, er was al B-H-V, er is al de jarenlange leegplundering van ons land door de transfers en nu komt het papieren verzet tegen de dwangmaatregelen van een buitenlandse mogendheid Het dictaat van de voorgeschreven Arabische voornamen ..en hun papieren verzet daar tegen .Vlaanderen heeft veel fronten maar weinig overwinningen! .
De reactie van al die Grote Verstanden en de reactie der Oude Media op kop? Lijk in de voetbalwereld als er een penalty moet getrapt worden en de goalkeeper dan spreekwoordelijk op het verkeerde been wordt gezet .
Al die kindjes moeten Marokkaantjes worden met Marokkaanse (moslimse) voornamen? En Wip! de massa op het verkeerde been!
Veeleer zou de strijd moeten gevoerd worden opdat al die Marokkaantjes zouden geboren worden in hun eigen thuisland! En dat er hier, kwestie van het bevolkingspeil op stand te houden, wat minder, lees geen enkele meer, baby vermoord wordt in de moederschoot. In eigen land staan we voor een dagelijks aangroeiend leger van werklozen en er komt geen einde aan de recessie. Wat doen al die gastarbeiders hier dan nog? Niet alleen de ontelbare massa die hier al langere tijd is, en dus maar al te graag wil blijven, maar zij die dagelijks onze grenzen overschrijden met de leuze jy suis, jy reste
Onze Grote Verstanden begaan niet alleen misdaden tegen de menselijkheid in eigen rangen (kindermoord op grote schaal) maar ook en misschien nog meer tegen de miljoenen ontheemden die uit hun land huis en haard in een van de vele diaspora gelokt worden met de loze belofte van welstand en hemelse vrede!
Te hard geformuleerd?
Denk dan aan het cartoon waarbij de vlaggendragende Meiders-Grote-Verstanden op kop een andere weg inslaan zonder omzien, terwijl de onafzienlijke massa van volgelingen-onderdanen een andere weg inslaat .
Marokko weigert Vlaamse voornamen
Marokkaanse Belgen die willen dat hun kind de Marokkaanse nationaliteit krijgt, moeten het een Marokkaanse voornaam geven, te selecteren uit een door de Marokkaanse overheid vastgelegde lijst. Kamerlid Ben Weyts (N-VA) wil dat minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (Open Vld) die praktijk laat stopzetten.
In Nederland loopt die discussie al langer. Daar wil het parlement dat de regering de Marokkaanse overheid ertoe beweegt om niet alleen Arabische voornamen te aanvaarden, maar ook Nederlandse en zeker ook berberse, die sinds kort taboe zijn verklaard. Ben Weyts wil nu dat Karel De Gucht gelijkaardige stappen zet bij zijn Marokkaanse collega.
Weyts eist ook van minister van Binnenlandse Zaken Guido De Padt (Open Vld) dat die de ambtenaren van de Burgerlijke Stand verbiedt de Marokkaanse regels toe te passen. Twee jaar geleden kaartte Vlaams minister van Inburgering Marino Keulen de zaak al eens aan bij de Marokkaanse consul in ons land, zonder concreet resultaat.
Brond HLN
Pssst. Of we later hierover nog iets zullen vernemen? Hoogst twijfelachtig. Ik verdenk er het CGKR trouwens nu al van de nodige tegenhoud-instructies te hebben uitgevaardigd. Hebben ze trouwens gelijk in. Ziet U al een donker gekleurde Splinternieuwe Vlaming, met geblokte Arafatsjaal en gecoiffeerd à la Bleiter ergens verschijnen in een politie-rapport als straatcrimineel, met de naam Bart Markouch? Of Lieven Ibn Hibberdebitch?
De instructies van Koning Hassa zijn de vrome logica zelve! In Vlaanderen Arabisch en op Sint Anneke couscous!
Pssst 2. Hoe zit het nu met Erdogan en de Toerkse naamgeving? En die uit Togo? Of Pakistan? Of Jordanië? Moeten wij al die vreemde oekazes zo maar over ons heen laten stromen? Hoe zullen we dan ooit geliefd maken, ons volk, ons land en onze Leiders?
Wie niet sterk (meer) is, moet slim zijn. En wie danniet slim (kan) zijn, moet wreed zijn.
Kijk, als dat geen natuurwet is, dan is die ter plaatse uitgevonden door de besten hunner moslimvrienden ..
Ik zeg de besten hunner moslimvrienden niet uit racisme, maar gewoon omdat het zo is, en omdat de Heren Pastoors in onze jeugd ons wijsmaakten, dat de missionarissen die naar verre vreemde streken trokken, ook de besten onzer broeders waren. Alhoewel die er dan op uit trokken zonder bommen en granaten, maar met het kruisbeeld. Hun enige wapens waren de moed van hun overtuiging en hun niet aflatende dadendrang.
Dezelfde moed van een gerechtvaardigde overtuiging zagen we in de Jappen- kamikaze-piloten, die, toen hun vaderlandse oorlog al lang verloren was, zich uit vaderlandsliefde te pletter stortten op de Amerikaanse vliegdekschepen, om daar zoveel mogelijk brokken te maken. Voor ons, in de Westerse wereld, was dat toen ondenkbaar barbaars. Maar die doodsverachting konden we nog begrijpen. In leven blijven na de nederlaag was voor hen veel erger
Enige gelijkenis gevonden in beide gevallen?
Wel, laat mij er dan nog dat ene bijvoegen. De kamikaze-periode duurde amper een paar weken en was zeer plaatsgebonden. De moslimterreur geschiedt wereldwijd, is geen verdedigings-tactiek maar een aanvals-tacktiek en last but not least, ontstaat niet spontaan, maar is georchestreerd en van bovenop opgelegd .
Dan is de moraal van een eerste en een tweede moordende wereldoorlog tenminste duidelijk. En er kwam telkens een einde aan. De islam-terreur duurt al sinds het ontstaan van hun tijdrekening en het ziet er niet naar uit dat het einde in zicht is .
Dan is dat een Godsdienst van Vrede, die zijn kinderen stenen en schorpioenen geeft, in plaats van brood ..
Door verkrachting rekruteert al-Qaida zelfmoordterroristen
De terreurgroep al-Qaida gebruikt onmenselijke methoden om nieuwe zelfmoordenaars te ronselen. Wreedaardige leiders van de moslimextremisten verkrachten jonge mannen. Omdat ze zo beschaamd zijn om als homo afgeschilderd te worden, besluiten ze zich als zelfmoordenaar aan te dienen voor aanslagen van al-Qaida.
Stigma Sommige moslims zijn blijkbaar bereid te sterven door het diepe sociale stigma en de vrees voor meer homoseks. Het was de voormalige Algerijnse al-Qaida-militant Abu Baçir El Assimi die de nieuwe tactiek onthulde. "Het verkrachten van jonge rekruten - meestal tussen 16 en 19 jaar - was de manier om hem aan te zetten zelfmoordoperaties te ondernemen."
Lijkschouwing Drie weken geleden werd in het Algerijnse Tademaït een 22-jarige terrorist gevonden die doodgeschoten werd op een zelfmoordmissie. De lijkschouwing bracht aan het licht dat hij verkracht was. Met stalen van zijn lichaam probeert men nu de verkrachter op te sporen.
Andere man Twee jaar geleden al ontdekten Amerikaanse militairen in Irak dat vrouwen verkracht werden om hen om te vormen tot zelfmoordenaressen. Een terroristische leider trouwde eerst met de vrouw en liet dan een andere man zijn vrouw verkrachten.
Opgepakt Ook vrouwen worden ingezet bij de rekrutering van zelfmoordterroristen. Gisteren werd de 51-jarige Samira Jassim opgepakt. Ze noemt zich de 'Moeder van de Gelovigen' en bekende haar aandeel in 28 bomaanslagen. Om te rekruteren richtte ze zich uitsluitend op zwakke mensen met grote problemen.
Wanhopig Experts zien ook een positieve kant aan deze mensonterende rekruteringsmethoden. Deze perverse tactiek zou erop kunnen wijzen dat de kandidaat-zelfmoordenaars van al-Qaida bijna uitgeput zijn en dat de terreurgroep stilaan wanhopig wordt.
Vervang in onderstaand artikel een paar eigennamen en een paar plaatsnamen en je (klein)kinderen zullen zich binnenkort perfect in deze situatieschets herkennen. Voor wie uit de Recente Geschiedenis (!) bij de opkomst van het nazisme in Duitsland het opgeklopt begrip Kristallnacht zal herinneren, zij zullen deze herinnering kunnen opfrissen met geur van alcoholdampen erbij.
Vaarwel ook de exotische modeverschijnselen van wufte kledij in het straatbeeld. Welkom aan de heroplevende lakenindustrtie waarvoor Vlaanderen in de Middeleeuwen wereldberoemd werd De Islam zal ons welstand gebracht hebben!.....
Voorwaar, exalterende tijden staan ons nog te wachten .Terwijl onze bloedeigen marxistisch geïnspireerde Mujahedin-jeugd met nog meer vlaggengezwaai dan nu, onze straten en boulevards zal vullen met geblokte Arafat-sjaals en rode vlaggen met halve manen Misschien dat de overgebleven Bleiters en gefrustreerde Kazakdraaiers dan tulbanden zullen dragen, en gekleed lopen in lange tabbaarden, wat hun de moeite zal besparen om hinderend ondergoed te dragen. Zon dingen zijn onpraktisch bij het bemeesteren van hun eigen en de vele andere vrouwelijke onderdanen. Dat weten de gerokte Schotten met niets-daar-onder ook. Maar bij hen is dat uit zuinigheid
Iran: euforie maakt plaats voor teleurstelling
De euforie was groot. Niet alleen in Iran, maar ook in Nederland. De gehate sjah was verdreven. Van de nieuwe leider ayatollah Khomeini werd begin 1979 veel verwacht. Maar hoe was de werkelijkheid?
Een persoonlijke impressie, dertig jaar na het begin van de Iraanse revolutie.
De teleurstelling is groot. Geen sprookjes uit 1001 Nacht, geen wilde revolutionaire tonelen. Teheran is een westerse stad met brede, door bomen omzoomde avenues.
Het lijkt een beetje op Parijs in de lente. De mensen zien er ook al westers uit. De gehate sjah is verdreven, ayatollah Khomeini is aan de macht,de islamitische tevolutie is begonnen. Maar waar dan?
Moordbrigade
Ik merk voor het eerst iets van spanning bij het inchecken in het Hilton Hotel aan de rand van de stad. Ik krijg een kamer op een van de bovenste verdiepingen,net als de andere gasten. Vanaf de weg is het namelijk mogelijk om het westerse/imperialistische/joodse hotel te beschieten. Kwajongenswerk van de Mujahedin Khalq. Marxistische jongeren die de islamitische revolutie steunen. Zoals Khomeini kan rekenen op steun uit alle lagen van de bevolking. Iedereen is blij dat de grote dictator sjah Mohammed Reza Pahlavi en diens gehate moordbrigade Savak zijn verdwenen.
Oplettende taxichauffeur
Ongevaarlijk is de situatie niet. Dat merk ik de volgende dag al. Ik heb mijn leven ie
dag te danken aan een oplettende taxichauffeur. Rijdend op een van de brede avenues
trapt hij plotseling vol op de rem en schiet een zijstraatje in. Net op tijd, want dertig
meter verderop is een schotenwisseling. Volgens de taxichauffeur worden er soms
oude rekeningen vereffend. Een tijdige waarschuwing om alert te blijven.
Ondanks deze incidenten is het dagelijks leven in Teheran redelijk ontspannen. Er heerst een bijna euforische sfeer. Khomeini heeft tijdens zijn vijftien jaar durende ballingschap in Parijs de revolutie zorgvuldig voorbereid. Hij belooft de Iraniërs vrijheid en terugkeer naar de islamitische waarden. Twee zaken die de sjah helemaal heeft verkwanseld. Met gratis cassettebandjes en ansichtkaarten met zijn
beeltenis verspreidt Khomeini zijn boodschap onder het volk.
Alchoholvrij
Toch heeft lang niet iedereen de spelregels van de islamitische revolutie in de gaten. Je ziet wel steeds meer gesluierde vrouwen met onder hun gewaden nog steeds Levis spijkerbroeken en modieuze Italiaanse schoentjes. Steeds meer mannen houden hun armen bedekt.
Soms worden de islamitische regels hardhandig ingevoerd. Een beeld daarvan zal me
altijd bijblijven. Een chique restaurant op de eerste verdieping. De eigenaar ervan wordt door gewapende militante jongeren gedwongen zijn complete drankvoorraad naar beneden te gooien. De stank is ondraaglijk, de berg scherven enorm. Nadat het restaurant alcoholvrij is gemaakt, moet de eigenaar zelf alle rotzooi opruimen.
Porseleinen theeservies
Het kan ook anders. Een uitnodiging van een medewerker van de Nederlandse ambassade om in een restaurant wat te gaan eten, leidt tot het bestellen van thee meteen knipoog. We krijgen een prachtig porseleinen theeservies gevuld met ... wijn.
Van de islamitische revolutie merk je op straat maar weinig.
Het is een merkwaardige revolutie, waarbij de pragmatische, lichtvoetige Iraniërs bijna ongemerkt in de valkuil van het fundamentalisme worden gezogen en waar de geestelijkheid de klok geleidelijk een eeuw terugzet. Ik ben dan allang weer terug
in Nederland. Daar eist de situatie in het Midden-Oosten alle aandacht op. Maar ik denk nog regelmatig aan een jonge joodse Iraniër. Intelligent, met veel gevoel voor humor en een goed schaker, die mij in de lobby van het Hilton Hotel alle
hoeken van het schaakbord heeft laten zien. Zo bijzonder is dat niet, want schaken is
uitgevonden in Iran (schaak komt van het woord sjah en dat betekent koning) en het is een nationale sport. Heeft hij de islamitische onderdrukking overleefd? Is hij gevlucht naar Israël? Ik wou dat ik het wist.
Toen ik mijn eigen stukje over Erdogan in het Zwitserse Davos daarjuist herlas, dacht ik even te ver te zijn gegaan. Vooral toen meteen de voordeurbel ging. Want ik weet dat Seppe Weiss nooit slaapt en zo ook doet de Staatsvuiligheid nooit de twee ogen tegelijk toe.
Maar kijk, als deze geschiedenis al in de Oude Media verscheen, zal het wel op de gewone geniepige wijze geweest zijn, ergens op bladzijde elfendertig, want zelfs met een vergrootglas heb ik het niet gevonden. Wel zo in het buitenland en op de blogs die toch o zo erg en zo diep de Grote Leiders bedroeven .Elsevier, bijvoorbeeld, en die kan toch niet verdacht worden van al te gortige rechtse sympathieën .
Vooral dat van die nieuwe wereldleider vind ik tgoed gevonden van de BBC. Vooral moest dat begrip doordringen naar onze bloedeigen bi-patrionalen .Die zouden sebiet kunnen beginnen oefenen met het zingen van Turkeienb über Alles. Allah mit Uns ..Aan één enkele Kristallnacht hebben ze niet genoeg. Er zijn er nu meerdere per week en ze worden terugbetaald door de verzekeringen, nietwaar Minster De Gadt?
En ook, dat van die Turkse eer .Dat vind ik kei-goed , gewoon omdat we daarmee ervaring hebben. We weten allemaal waar die begint (in de eigen onderbuik alleszins) maar niet waar die eindigt Zeker niet in het Sprookje van Duizend-en-één-Nacht Eerder in het verhaal van Alibaba en de 40 Rovers ..
ELSEVIER
Eenmaal terug in Turkije werd Erdogan afgelopen nacht opgewacht door duizenden trotse landgenoten. Volgens correspondenten van de Britse omroep BBC werd hij onthaald als 'nieuwe wereldleider'.
Turkse eer Tegen de toegestroomde mensenmassa zei de premier dat de taal en toon van Peres' uitleg 'onacceptabel waren' en dat hij daarom de Turkse eer moest verdedigen. Ook had hij zich gestoord aan de stemverheffing van de Israëlische president, die zo volgens Erdogan 'zijn schuld probeerde te verbergen'.
Ach hoe gaarne help ik www.vrijvanzegel.netpromoten, en hoe intens herbeleef ik dagelijks plezier aan de binnenstromende reacties, zowel deze met afkeuring als deze met goedkeuring.
ELBEEBEE was in zijn laatste stukje bezig over Dendermonde en ik kan het niet laten weer eeens uitvoerig te citeren uit de reacties.
Ik vind het alleen maar spijtig dat het weer stemmen in de woestijn zullen zijn. Want de Leiders die in staat zijn het tij te doen keren, worden uitgesloten van de besluitvorming en opgesloten in een cordon sanitaire. Ondertussen kan het orkest, zoals op de Titanic, verder de geruststellende wals van de ondergang spelen
Stradi Zijn woorden klinken hard voor alle ongelukkige ouders, maar voor wie ze goed leest, lopen ze over van medelijden en van wrok voor het Grote Besterf. ..
Lees mee wat hij, a Stradi schreef op 29 januari .
Mijn aanvoelen in deze is dat de dualistische boodschappen die de opeenvolgende regeringen op de gemeenschap afvuren hun doel niet missen. Aan de ene kant het uitbazuinen van algehele vrijheid op het persoonlijke vlak maar dan wel eventjes onderhuids bijgestuurd door het linkse beleid. Op het economische vlak krijg men ook de illusie toegeschoven van liberale getinte vrijheid maar ook hier weer de staatsbemoeiingen via afroming zeg maar confiscatie van de verdiensten. Het resultaat is een melting pot van ontevredenen die de heilsboodschappen voor waar aannemen. De ouders die met twee dagelijks ploeteren om de liberale droom te verwezenlijken, komen niet toe aan opvoeding, hun kinderen die aangetrokken worden door de socialistische denkbeelden van vrijheid zonder verantwoordelijkheid zijn dan een gewillige prooi. Als plots de achttienjarige beslist het huis te verlaten gaan te laat de bellen rinkelen bij de afgematte ouders. Te laat want hier komt het monster staat. Verbijsterd zien ze de socialistische greep op hun kind, een woonpremie, een leefloon, studietoelage, zelfs het kindergeld kan de officieel volwassen verklaarde beheren. De twintigjarige moordenaar woonde alleen. Er wordt niet nagegaan of hij dit mentaal aankan, het is zijn recht. Dat de betrokkene, door gebrek aan nestwarmte en begeleiding, een ziekelijke geest kan ontwikkeld hebben is een mogelijkheid die genegeerd wordt. De kans is groot dat de ouders inzien dat hun kind aan het ontsporen is, zij weten soms perfect wat er mis loopt, zij wilden er later iets aan doen nee niet vandaag want het werk roept, morgen misschien of later, maar de kans is verkeken. Het arsenaal -logen en -peuten wordt op de ouders losgelaten om hen terecht te wijzen, de klachten aan hun adres door de huisverlater worden gretig aanhoord en bevestigd, dochter of zoon zal van hen geen last meer hebben, gespeend van iedere mogelijke sociale controle laat staan normale sociale referentiepunten. Het hoeft geen macaber geleverd product te zijn van falende ouders, drugs en medicatie worden met tonnen genomen, een genetische afwijking van de hersenen kan niet bewezen worden, maar een eenzijdige indoctrinatie van de geest van welke aard dan ook is nefast en dat is wel bewezen.
****************
Pssst Ooit heb ik ergens uit de woorden van een Goed Mens onthouden, dat het voor sommigen beter zou zijn met een molensteen om de hals in het diepste van de zee te worden gegooid. Volgens mij behoren jeugdbedervers daar alleszins bij. In plaats van de jeugd op strijdbare sobere idealen voor te bereiden, maken ze er softe slappelingen van. Fkauwe halmen die bij de geringste windstoot in de grond zullen worden geslagen, om nooit meer op te staan .
Nu loopt hij nog weg. Morgen dreigt hij met zijn kromzwaard
Ten aanzien van het neusje van de zalm in Davos van verenigd kapitaal & macht in de wereld voelt Meneer zich in zijn Q. gebeten. Isrël boekt succes? en zijn vriendjes, de oorlogstokers van het Hamas, juist niet? Dat is meer dan een verdraagzame Turk met het hart op de juiste plaats aankan ..
En thuis in Turkije? Daar loopt het storm tegen Israël .
Bedenking.
Iets daarvan gezien op Teevee? Gelezen in de Oude Media?
De bi-patrialen van dezelfde soort, die onder en tussen ons leven, en die in principe mannelijk militair getraind zijn in hun echte oude Vaderland, hebben die ook kromzwaarden op zolder liggen? Velen daarvan zijn goed uitgerust, na jaren in ons sociale vangnet gelegen te hebben. De dag dat de ordewoorden komen, geschreven in macaroni-letterslierten die wij toch niet kunnen lezen, waar zullen dan onze Europse Grote Leiders, die de wereld ons benijdt, zijn? Of laat een van hen, Israël uit voorzorg, of Iran uit heilige islam-aanvalsdrift een spelltje vuiule bomoorlog beginnen, waar zijn wij dan?
Een mens is vrij zijn vrienden te kiezen .of mag dat ook al niet meer?
Erdogan botst met Peres in Davos
Premier Erdogan van Turkije is woedend weggelopen bij het Wereld Economisch Forum in het Zwitserse Davos. Dat gebeurde tijdens een verhitte discussie met de Israëlische president Peres. Toen die in
een emotioneel betoog de aanval op de Gazastrook had verdedigd, wilde Erdogan reageren.
Al na een minuut werd hij afgekapt door de gespreksleider omdat het tijd
was voor het diner. De Turkse premier was niet alleen boos omdat hij niet mocht uitpraten, maar ook over de bijval die president Peres had gekregen van de aanwezigen. Ik denk niet dat ik ooit nog terugkom
naar Davos, aldus Erdogan.
Bij terugkeer in Istanbul werd de Turkse premier warm onthaald door duizenden betogers met spandoeken. Ze zwaaiden met Turkse en Palestijnse vlaggen en riepen anti-Israëlische leuzen.
De Nack heeft deze morgen speciaal ter attentie van Uw dienaar, een electronisch berichtje op zijn @mailbox gezet over het reilen en zeilen van onze goede linkie-winkie vrienden .Aangezien ik niet meer ben dan een van jullie, geef ik het hieronder van begin tot einde weer.
Volgens mij moeten wij onthouden dat zij, de linksen, nu overal zitten, bij Jean Marie, bij Lambert, bij de Guy, ja zelfs bij het Vlaams Belang waarschijnlijk, maar dat krijgt de reporter Karel van den Broeck niet gezegd.
Alleen de Grote Roergangers zijn nog aanwezig in de SP-A; die verder zo leeg is als hun programma de laatste 50 jaar.
Noch bloemen noch kronen.
Alleen op voorspraak van het Heilig Paterke van Hasselt, regelmatig wat meer kerkbezoek, niet een rode roos ter hand, maar een bundel chrysanten.
Hardleers
De SP.A ligt op ramkoers met de socialistischevakbond. Er is nog weinig nodig om de partijcompleet te doen imploderen.
Volgens De Morgen was de sfeer van de grote dagen ver te zoeken op de nieuwjaarsreceptie van de SP.A. 'Er was niemand die zich geroepen voelde om 'boe' te roepen. Dat is toch al iets', noteerde de verslaggever.
Nochtans hadden verschillende aanwezigen reden te over om voorzitster Caroline Gennez op een fluitconcert of boegeroep te trakteren.
Neem nu Bert Anciaux. Hij kreeg de schuld van de crisis over de naamsverandering en dat is niet netjes. Gennez was perfect op de hoogte dat de kersverse 'sociaaldemocraat' een interview in De Morgen ging geven waarin hij de naamsverandering van de partij zou aankondigen.
De vraag of Anciaux een socialist of een sociaaldemocraat is, is zo mogelijk nog vreemder. Al sinds het voorzitterschap van Frank Vandenbroucke (die de roos in de vuist verving door een gestileerde bloem tussen duim en wijsvinger) probeert de top van de socialistische partij van het besmettes-woord af te raken. Van Anciaux nu absolute zuiverheid eisen, is niet minder dan getreiter.
Bovendien vergissen Erik De Bruyn en de 'echte socialisten' van SP.A Rood zich van vijand als ze met scherp op Anciaux schieten. Op sociaaleconomisch vlak is hij linkser dan de SP.A-partijlijn. Hij was een erg koele minnaar van de actieve welvaartsstaat en het Generatiepact. Hij stak destijds zijn bewondering voor Jan Marijnissen (SP) niet onder stoelen of banken en droomde zelfs eventjes van een volkse links-populistische 'Lijst Anciaux'. Een ideologisch debat tussen De Bruyn en Anciaux zou wel eens meer eensgezindheid kunnen opleveren dan eentje tussen Gennez en Anciaux.
Nog geen week na de crisis over de naamsverandering blunderde de SP.A-top opnieuw met de samenstelling van de Europese lijst. Dat Kathleen Van Brempt wat zwak uitvalt als Vlaams minister, is voor iedere waarnemer zonneklaar. Dat men haar daarvoor in Europa wil parkeren is het zoveelste bewijs dat het Europees Parlement nog steeds de reservebank voor gebuisde (ex)-kopstukken is. Van Brempt trekt de Europese lijst, ten koste van Mia De Vits. Zoals Knack. be vrijdag meldde, zette Gennez met die beslissing de partij op ramkoers met de vakbond. De relaties met het ABVV, die sinds het Generatiepact erg slecht waren, waren nog maar net genormaliseerd. Nu is een breuk bijna onvermijdelijk.
Zaterdag trok Gennez naar de solidariteitsmars voor de werknemers van Bekaert in Hemiksem. Volgens aanwezigen nam ze even plaats aan de kop van de betoging om dan voortijdig te vertrekken. Dat bleef niet onopgemerkt bij SP.A Rood. De Bruyn merkte begin januari op dat de SP.A Antwerpen, noch die van Hemiksem warm te krijgen waren voor een solidariteitsbezoek aan de stakers van Bekaert. Als Gennez denkt dat ze met haar haastige bezoek alsnog haar travaillistische flank kan afdekken, dan vergist ze zich. De jennerige Internationale die De Bruyn en co. zongen na de nieuwjaarsreceptie, bewijst dat.
Ondertussen blijft de loyauteit van Erik De Bruyn verbazen. Hij vindt de eenheid van een verzwakte SP.A blijkbaar nog steeds prioritair. De vraag is of de conservatief linkse achterban (die in 2007 al massaal voor Dedecker stemde) er ook zo over zal denken in het stemhokje.
Ik heb het maar laat op de avond ontdekt deze voormiddag was de blog van collega http://blog.seniorennet.be/guvaal/ de eerste die mijn aandacht trok op deze nietr te geloven! zaak.
Wij, bloggers voor de goede zaak, zouden deze pastoors een-voor-een een bedankingsbrief moeten sturen, met iedere keer kopij naar de Mechelse Blaaskaak. Zodat deze ziet dat zijn schaapjes bokkig zijn geworden!
Maar aangezien Mechelen daarvoor wel lijk naar gewoonte Oost-Indisch doof zal blijven, is het volgens mij beter dat wij via de electronische snelweg het Vaticaan bombarderen. Zijne Heilgheid is een doodgewone Duitser, die hoogst waarschijnlijk geen last heeft om Vlaams te verstaan. Maar zelfs als hij zn Vlaams van bij den Troep zou vergeten zijn, moest hij zo een paar honderd brieven binnenkrijgen, er nogal rap beroep zou gedaan worden op een tolk.
Laat U niet afleiden. U geraakt het Vaticaan best binnen via het kanaal van de www. Osservatore Romano.it .Daar zijn ze zot op de link contact en er zit volk genoeg aan de luistertafels .Niet te vergeten, de CEO (Big Boss) is een graag geziene landgenoot en Vlaming daar, die die Oude Tante (de Osservatore) sedert kort weer nieuw leven heeft ingeblazen. Denk aan die gekke Aartsbisschop van Milaan die wilde (wilt) verbroederen met de Mohamedanen, en daar begot nog in gesteund wordt door Rome Er is dus veel kans dat U die www. Osservatore Romano.it nog voor andere zaken zult kunnen gebruiken. Zijn we mondig geworden, of zijn we dat niet?
Doen mannen!
Psst. Het kan nooit kwaad daar een beetje te blijven rondstruinen. Wie weet zitten er nog geen bekeringen in! En als U schrijft (mailt) wees dan een beetje beleefd, spreek met twee woorden, en begin niet te spuwen op de vloer in het huis van Uw gastheer. De man mag nog zo aan het hoofd staan van een twijfelachtige hiërarchie, hij is de Baas boven Baas van Danneels, die t manneke in Mechelen met één vingerknip naar een oudemannenhuis zendt Goe geweten, Jantje!
Als titel had hier even zo goed, en, misschien zelfs beter, gestaan; Bloggen kan de gezondheid schaden .Maar dan met een vriendelijke maar vette knipoog naar Eric, de broer van .die in zijn blog kip-kap maakt van de laatste groooote SP-aanwinst, de piskoek-eter die de wereld ons benijdt .
Als onze politici nu al mekaar afmaken, waarom zouden wij dat nog moeten doen?
Eric, de broer van, is verder voor de rest een fijne knul als hij voor zichzelf rijdt. Maar of dat zijn partij welgevallig blijft? En dat Le Standaer zijn standpunt de volgende dag schaamteloos en zonder commentaar overneemt, zal ook wel niet ongestraft blijven!
Den Bleiter kan zich alleen nog redden, door rap-rap een Wet te doen stemmen, waarbij het nodeloos geweld in Gaza gelijk gesteld wordt met het loochenen van de Holocaust Op die manier blijft hij het vriendje van de Arabieren/Mohamedanen want die hebben nu, net zoals de Joden, een Heilige Koe waaraan niet mag getornd worden. En wij? Wij zullen weer zwijgen. InchAllah!....
donderdag 29 januari 2009
Bert und kein Ende?
Gisteren dacht Bert Anciaux er met wat mooipraterij vanaf te komen maar het Vlaams parlement heeft genoeg van deze man die we tot onze ergernis nog steeds mijnheer de minister moeten noemen. Na het debat over de dreigende sluiting van Opel Antwerpen en het verlies van duizenden jobs ging het weer over het ego van iemand die zich voordoet als het geweten van de samenleving maar enkel bezig is met zichzelf en met provocatieve uitspraken op zoek naar mediahype. Ik zei vanop mijn bank dat we als parlementsleden zijn morele lesjes beu zijn.U bent niet moreel superieur aan de anderen. Ik aanvaard niet langer dat u spreekt namens de meerderheid over deze delicate materies. Vandaag lees ik dat ook de federale Regering zich terecht distantieert van zijn uitspraken. Alleen Caroline Gennez zegt nog: we blijven achter Bert staan. In deze moeilijke tijden die we meemaken op maatschappelijk vlak met de dramatische dood van kinderen en het jobverlies van duizenden in Vlaanderen is het in feite tijdverlies om zich bezig te houden met één van de zieligste politici die Vlaanderen ooit heeft gekend. Deze man is al 10 jaar lang onze Minister van Cultuur even lang als André Malraux Frans minister van Cultuur was onder President Ch. De Gaulle. Arm Vlaanderen. Bert nadert wel zijn einde. Mijn pronostiek: hij haalt juni niet als minister. Elke dag dat hij nog langer minister blijft zal SP.A het electoraal cash betalen. Rendez vous in het Vlaams Parlement tot zijn volgende blunder. Dan zal Caroline wel zelf de stekker uittrekken vooraleer de kiezer het doet in haar plaats.
Pssst. Het is niet van vandaag dat de Anzios zich laten voorstaan als üBERMENSCHEN ..Het is in die kwaliteit dat ze zich via de VU omhoog gewerkt hebben. Niet iedereen kan zich tenslotte van uit de Hitlerjugend tot groot-industrieel opwerken, zonder partij-politieke steun. Hete geval André Leysen is dan ook uniek in zijn soort. Ook uniek is Zoon Leysen, die dreigt samen met zijn bedrijf Antwerpen te verlaten, moest het Vlaams Belang er de meerderheid verwerven. Zijn we zulke Seigneurs met hun Judasgeld niet liever kwijt dan rijk? Natuurlijk kan Vlaanderen voordien hun bedrijf + hun familiefortuin nationaliseren. Als schadevergoeding ..
Even mijn digitale bibliotheek gaan opladen bij Angeltkes. In het Jaar 2006 namelijk zat ondergetekende nog in de digitale bloemkool en was Prof. Mathias Storme nog voorbehouden voor dure gedrukte persartikels. Had ik maar geweten dat Seppe Weiss toen al het zorgenkindje was!
In Laatste Nieuws van 19 mei zegt grootinquisiteur Jozef de Witte (voor de buitenlanders die de Belgische wantoestanden nog niet kennen: de voorzitter van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding) in reactie op een klacht wegens discriminatie dat leden van een meerderheid mogen worden gediscrimineerd.
Het artikel: Hetero Jan Van Gucht (53) uit het West-Vlaamse Rekkem heeft een klacht ingediend wegens discriminatie bij de politie van Menen, tegen het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding. «Wegens hun postkaartcampagne met slogan 'vuile hetero'», aldus Van Gucht. «Ik ben hetero, ik heb dat niet gekozen, ik ben zo geboren en wil daar bijgevolg niet voor uitgemaakt worden. Deze campagne zet aan tot nog meer onbegrip tussen beide groepen. Waar gaat het heen als een antidiscriminatiecentrum, dat ik tot vandaag respecteerde voor het vele goede werk, met zulke 'grapjes' begint», zegt Van Gucht die prompt een klacht indiende. Jozef De Witte, voorzitter van het Centrum, moet een beetje lachen om de klacht. «Ik meen te mogen zeggen dat ik hier enkele experts in dienst heb die weten wat discriminatie is. Stigmatiseren van een meerderheid hoort daar niet echt bij. Discriminatie is iets dat per definitie een minderheid overkomt.»
Nu ben ik van de juridische kennis van de Heer De Witte tot op heden nog niet onder de indruk gekomen. Het is niet de eerste keer dat De Witte zonder schroom juridische dwaasheden verkondigt. Hij kan zich dat natuurlijk permitteren omdat het aantal goede juristen die iets te zeggen hebben en ook durven zeggen in dit land dun gezaaid is, en degene die aan de tafels van de macht meeëten in plaats van die van de gerechtigheid te dekken de bescherming van de rechtsstaat vaak niet al te nauw nemen. Van "Rule of law, not of men" blijft er in België niet veel meer over.
De beginselen van de rechtsstaat zijn daarbij wel de laatste bekommernis voor De Witte. Hij behoort tot de school van de vakbondslui à la Theo Rombouts ("'Gelijkheidsbeginsel boven vrije meningsuiting'", De Tijd van 27 april 2004) die het opleggen van gelijkheid voorrang geven op de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting, vereniging e.d. Uit een uitspraak in het incident-Feryn blijkt dat De Witte de racismewet trouwens ten onrechte een grondwettelijke status geeft - terwijl het juist een gedeeltelijk ongrondwettige wet is (zie http://lvb.net/item/2421: " in een interview met Mathias Danneels en Helena Wilmet in Het Nieuwsblad van 25 februari 2006. Zegt De Witte over Pascal Feryn, de ondernemer die geen allochtone werknemers naar zijn klanten wil sturen: "We hebben hem enkel gevraagd om de grondwet na te leven. Niemand, maar dan ook niemand kan en mag discrimineren op basis van cultuur, huidskleur of religie.").
Maar laat ons even De Witte's jongste uitspraak toetsen. Stigmatiseren van een meerderheid mag dus wel. Ik kan me daar dadelijk wat bij voorstellen. Vrouwen zijn een meerderheid in dit land; die mogen dus volop gediscrimineerd worden, en beledigd net als hetero's. De kiezers van de zelfbenoemde democratische partijen zijn ook een meerderheid; zIj mogen dus gestigmatiseerd worden, die van het Vlaams Belang daarentegen niet. En het zal voor sommigen een opluchting dan wel een ontgoocheling zijn om te vernemen dat de ongelijke behandeling van zwarten onder de apartheid in Zuid-Afrika geen discriminatie was, omdat de zwarten er een meerderheid waren (en zijn). In Brussel zijn sinds kort de Marokkanen in groteren getale dan de Vlamingen. vanaf nu mogen de Vlamingen dus de Marokkanen stigmatiseren in plaats van omgekeerd. En beiden mogen ze vanzelfsprekend haat zaaien tegen de "autochtone" Franstalige Brusselaars, die vooralsnog nog steeds de meerderheid vormen. Of wacht: in Brussel-stad zouden er sinds dit jaar meer allochtonen wonen dan autochtonen. Dat opent natuurlijk perspectieven waarop De Witte allicht niet doelde.
De droevige werkelijkheid is dat deze grootinquisiteur een leerling is van Herbert Marcuse, die de jeugd destijds vergiftigde met zijn idee van partijdige tolerantie: de tegenstanders moeten tot tolerantie verplicht worden, maar zelf mogen we jegens hen intolerant zijn. Er zijn immers "correcte" opvattingen die de voorrang moeten krijgen en "incorrecte" die met alle middelen mogen worden bestreden. Een onpartijdige tolerantie (non-partisan tolerance) hield volgens Marcuse namelijk in dat men de gevestigde waarden en normen intact laat, zodat het volgens hem om repressieve tolerantie ging (H. MARCUSE, Repressive tolerance, 1965, nadien opgenomen in: Robert Paul Wolff, Barrington Moore, jr., and Herbert Marcuse, A Critique of Pure Tolerance, Beacon Press, Boston 1969, pp. 95-137; tekst op http://www.marcuse.org/herbert/pubs/60spubs/65repressivetolerance.htm). Hij aanvaardde alleen een partisan tolerance, die zou zijn "intolerant toward the protagonists of the repressive status quo", of nog "intolerance against movements from the Right, and toleration of movements from the Left". Voor kritiek, zie o.m. A.C. KORS & H.A. SILVERGLATE, "Codes of Silence. Who's silencing free speech on campus - and why", Reason, november 1998.
Dit sluit trouwens aan bij de hele filosofie achter antidiscriminatie- en antiracisme-ideologieën, filosofie die essentieel zelf discriminerend (en dus "racistisch" in de ruime daaraan meestal gegeven betekenis) is, zoals ik elders heb aangetoond (zie de uitgewerkte tekst van mijn Molinarilezing "De fundamenteelste vrijheid: de vrijheid om te discrimineren").
En nu ik toch schaamteloos aan het copiëren ben, dan nog maar de rest ook zeker? Hoe zou ik anders mijn vocabulaire aanvullen met mooie (scheld)woordjes, als ik de context niet mag bijhouden?
Ik zou Seppe Weiss gewoon Domme Kracht, Kazit-bewaker of wiestergaai noemen, maar agoog, ik moet toegeven, dat siert beter de man. Want onbegrijpelijk, zoals de man zelf .
Wie geloven ? Dr. Matthias Storme * of de agoog** Jozef de Witte ?
In De Morgen van 19 januari verscheen er weer (1) een staaltje van de "creatieve" lezing van de Grondwet door Jozef de Witte, dat aantoont hoe bekwaam onze grootinquisiteur met het recht om kan gaan.
In zijn opiniestuk Beschermd of vogelvrij? schrijft hij over het feit dat krachtens de wet op het Slachtofferfonds een vreemdeling zonder legaal verblijf, die recht heeft op schadevergoeding van de aansprakelijke dader, niet daarnaast ook de tussenkomst van dat Fonds kan vragen, dat het gaat om een grondrecht en dat dus de wet kan worden getoetst aan de grondwet. Nadat de auteur correct art. 191 van de Grondwet citeert : "Iedere vreemdeling die zich op het grondgebied van België bevindt, geniet de bescherming verleend aan personen en aan goederen, behoudens de bij de wet gestelde uitzonderingen - wordt de hoofdvogel afgeschoten "De wettelijke regeling van het slachtofferfonds is in elk geval in tegenspraak met het principe van artikel (191) van de grondwet". A zo ? De grondwet zegt juist dat ten aanzien van vreemdelingen de wet precies wel uitzonderingen mag maken. Er staat wel degelijk, mijnheer de Witte, "behoudens de bij de wet gestelde uitzonderingen". Een wet die dat doet , kan dus onmogelijk in strijd zijn met dat principe van de grondwet.
Verder is het natuurlijk nog de vraag of het beroep op een Slachtofferfonds een grondrecht is. Waarom zou dat ? Het gaat hier niet om het recht op schadevergoeding door de dader, de aansprakelijke persoon. Dat kan men misschien nog een grondrecht noemen. Maar een grondrecht voor alle slachtoffers van lichamelijke schade om zich tegen de overheid (dus de belastingbetaler) te keren omdat de dader involvabel is ? Men moet wel grondig communist zijn om dat een grondrecht te noemen.
Hoe is onderstaande blunder van Danneels anders mogelijk? Het mens wacht zelf de hereniging met de Zalige (Heilige) Bouduin niet af, om van achter de rug van Magere Hein haar beenderige knokkels uit te steken naar haar dwalende onderdanen Van uit de Intensiv Care betovert zij de afvallige gemijterde Kardinaal, de gekromstaafde Vlaming. Wellicht een doden-gave zijnerzijds voor haar voor onderweg? Want de weg naar de Hades is lang .
Haar onderdanen, de afgedwaalden, die van geen Frans meer willen weten
Aartsbisdom flitst Vlaams-Brabant terug naar 19e eeuw
Ben Weyts, Kamerlid N-VA
Mark Demesmaeker, Vlaams parlementslid N-VA
Eerstdaags start het Aartsbisdom Mechelen-Brussel een tweetalige promotiecampagne in Vlaams-Brabant en het arrondissement Mechelen.
De campagne viert het 450-jarige bestaan van het Aartsbisdom en start eerstkomende zondag met tweetalige baniers in elke parochiekerk en de verspreiding van honderdduizenden tweetalige strooibriefjes. Vlaams volksvertegenwoordiger Mark Demesmaeker en Kamerlid Ben Weyts dachten dat het om een grap ging, toen ze het nieuws vernamen. De vicaris-generaal van het Aartsbisdom Mechelen-Brussel wist de informatie evenwel telefonisch te bevestigen. Volgens hem was een tweetalige campagne nu eenmaal goedkoper dan het respecteren van de grondwettelijke eentaligheid van Vlaanderen.
Om het met de woorden van Louis Tobback te zeggen: als dit niet dom is, is het op zn minst lomp, zegt Demesmaeker. Dit illustreert toch dat de Kerk soms nog ver van haar eigen basis staat. Zon tweetalige promotie gaat volledig voorbij aan de grondwettelijke eentaligheid van Vlaanderen. Maar vooral negeert men de gevoeligheden bij de gelovigen zelf. De facto ondersteunt het Aartsbisdom de Franstalige politieke partijen die de uitbreiding van Brussel en een veralgemening van de faciliteiten in heel Vlaams-Brabant bepleiten. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? zegt de Hallenaar.
Volgens Weyts flitst het Aartsbisdom ons terug naar de 19de eeuw: Heel wat priesters en andere mensen van het terrein zijn er in geslaagd om het imago van de Kerk in Vlaanderen op te poetsen. De Kerk is al lang niet meer het Franstalige bastion van de 19de eeuw, van waaruit men neerkeek op de Vlamingen en hun taal. De nieuwe campagne is dan ook zeer ongelukkig.
Weyts lanceert ook een expliciete oproep: Wij roepen de aartsbisschop op om snel met de actie komaf te maken. Ik wist niet dat het bisdom krap bij kas zat, maar als geld echt het probleem is, dat men dan maar enkele supplementaire omhalingen doet tijdens de misvieringen van Halle-Vilvoorde. Ik denk dat onze gelovigen maar al te bereid zullen zijn om iets dieper in de geldbuidel te tasten als we daarmee zulke blunder kunnen vermijden. Wij roepen alleszins iedereen op om een stem van protest te laten horen, nog voor de campagne deze zondag van start gaat
De Wereldkrant laat prominente Nederlanders aan het woord over hun vakgebied, Nederland en de actualiteit. Rob Wijnberg, filosoof en publicist over de vrijheid van meningsuiting: Je mag alleen iemand het zwijgen opleggen als hij of zij het spreken van een ander belemmert.
Rob Wijnberg (1982) vindt dat we niet aan de vrijheid van meningsuiting mogen tornen. Het is volgens de filosoof de belangrijkste waarde die een samenleving heeft. Simpelweg omdat de vrijheid van meningsuiting alle andere waarden die we hebben mogelijk maakt. Voor het hebben van een idee van goed en kwaad heb je vrijheid van meningsuiting nodig. En die vrijheid is volgens Wijnberg gigantisch groot in Nederland. Groter dan in 99 procent van de landen in de wereld
Toch staat dit onderwerp de laatste tijd in Nederland ter discussie. Eerst was er minister Hirsch Ballin (Justitie) die de wet op godslastering wil vervangen en uitbreiden naar alle overtuigingen. Het gaat over een bepaling die verbiedt om mensen te beledigen vanwege ras, seksuele geaardheid of godsdienst. De regel is dan niet langer alleen van toepassing op religieuze groepen of het beledigen van God (...), maar het gaat om belediging in het algemeen
Vervolgens bepaalde het Amsterdamse gerechtshof dat PVV-leider Wilders vervolgd moet worden voor het zaaien van haat vanwege uitlatingen in zijn anti-Coranfilm Fitna en uitspraken die hij deed over moslims tijdens interviews.
Verassend en onbegrijpelijk, vindt Wijnberg de uitspraak van het Hof. Hoe logisch dat ook lijkt. Juridisch is het niet in de haak Wijnberg vindt het onbegrijpelijk omdat het OM een paar maanden eerder oordeelde dat vervolging niet haalbaar is. Hij ziet ook geen directe aanleiding waarom de uitspraak van de rechter overruled moest worden. Ze graven op wat al begraven is. Niemand praat nog over de film Fitna.
Juridisch is het verzoek om Wilders te vervolgen moeilijk vol te houden, zegt Wijnberg. Er is sprake van discriminatie als het gaat om ongelijke behandeling van niet gekozen eigenschappen. Vrijheid van meningsuiting zou daar niet onder moeten vallen, zegt Wijnberg. Mijn grootste bezwaar is - en dat is meer een filosofisch bezwaar - dat het mogelijk moet zijn om kwetsende en grievende dingen te zeggen.
Het mag volgens Wijnberg niet zo zijn dat iemand op grond van gevoelens van hij bevalt me niet een ander het zwijgen oplegt. Goed en kwaad ter discussie stellen, daar draait het volgens hem om. Hij noemt het: t recht om te twijfelen aan andermans opvattingen. Daar waar het recht om te twijfelen teniet wordt gedaan, niet mogelijk is, daar ligt de grens:
Doodsbedreigingen maken de discussie onmogelijk. Net zo goed als bommeldingen. Spreken moet mogelijk zijn:
Beledigingen horen er volgens hem bij.
Of een uitspraak grievend is, is bovendien subjectief. Dus ook een rechter kan geen objectief oordeel vellen, zegt de filosoof. Het zou kunnen betekenen dat je niemand meer mag bekritiseren. Het gaat ook om het recht om te mogen twijfelen. Ook aan andermans opvattingen. Discriminatie zou volgens Wijnberg moeten worden beperkt tot het domein van de handeling. Als je niet wordt aangenomen voor een nieuwe baan of een disco niet in mag op grond van discriminerende redenen. Dat is een ander domein dan het gesproken woord.
Is Nederland aan het opschuiven richting Europa, waar de regels strenger zijn als het gaat om de vrijheid van meningsuiting? In onze buurlanden zijn de regels strikter. We kruipen naar Europa toe ,zegt Wijnberg. De uitspraak van het hof over Wilders vindt Wijnberg geen stap in de goede richting. Hij noemt het een kortstondige overwinning voor degenen die Wilders hebben aangeklaagd. De advocaat Sprong noemde het een geweldige dag voor moslims. Nou dat lijkt me niet. Het verlamt de discussie over de islam. En het vijzelt ook het imago van westerse moslims in Nederland niet op. Zij worden straks verantwoordelijk gehouden voor de inperking van een waarde die wij zo hoog achten.
Bron Wereldkrant
Psssst Nou Moe! Onze anti-gevoelens tegen dit Europa, zon Europa bedriegen ons dus niet ..
Onder de aandacht: monopolie-kapitalisme van links = communisme, nazisme, fascisme = ondergang ..
De Staatsverlaters
Rond eindejaar stond er in een Nederlandse krant een cartoon voorstellend een paar mensen die hun vrienden toeroepen: Gelukkig 2010! 2009 slaan we over. Kon dat maar.
Als de tekenen niet bedriegen, en men merkt wat er in Amerika gebeurt, wordt 2009 zowat het moeilijkste jaar uit de naoorlogse economische geschiedenis van de westerse wereld. Voor België wordt voorspeld dat de ondergrens van de groei overschreden wordt en we er dit jaar op achteruit zullen gaan. De voorname Nederlandse econoom Filip de Kam verwacht een inktzwart jaar (NRC-Handelsblad, 27.12.08).
Misschien wel een meerderheid der mensen voelt zich bang en onzeker. Het gaat om mogelijk jobverlies en angst voor de oude dag, maar ook de afwezigheid van alternatief. De huidige crisis, veroorzaakt door de gebeurtenissen in de financiële centra van Amerika en Europa, verschilt immers in één opzicht van de crisis van de jaren dertig:
vandaag dient er zich geen ander wereldmodel aan dan het bestaande, zodat men daar gevangen in zit. Toen immers boden enerzijds communisme en een dynamische nog niet door de voorrechten van de macht tot slappeloosheid gedoemde sociaal-democratie, en anderzijds fascisme en nationaal-socialisme zich aan als redders uit de nood, die het zo niet mislukte dan toch gediscrediteerde monopoliekapitalisme zouden vervangen door een of andere vorm van socialisme, want ook fascisme en nationaal-socialisme waren dat.
De afwezigheid thans van een alternatief voor het bestaande stelsel van vrijwel ongebonden vrijemarktekonomie is zo mogelijk nog erger dan de crisis zelf, omdat zowel bestuurders en intellectuele elite als hun volgelingen en bestuurden zich hierdoor in een ideologisch vacuüm bevinden, wat leidt tot defaitisme en wanhoop. Onderschatten we de malaise niet die hiervan het gevolg is. Jobonzekerheid is erg, maar de indruk die wordt gewekt dat dit een fataliteit is waar niemand iets aan kan doen, is erger. Want het is niet waar: wat ontbreekt is het intellectueel vermogen om de utopie van de eenentwintigste eeuw te bedenken, het baken te vinden waarop de mensheid zich kan richten. Niet voor niets wordt depressie al een nieuwe volksziekte genoemd.
En daar gaan we dan, in dit land met zijn 55.000 paginas Belgisch Staatsblad s jaars. Met regeltjes, onnozeler kan het niet, vergetend de wijze les van Tacitus dat corruptissima republica plurimae leges (toen de - Romeinse - staat het meest corrupt was, waren de wetten het talrijkst). En die worden dan nog archi-slecht gemaakt door een regering en een parlement die voor meer dan de helft uit juristen bestaan. maar teksten fabriceren die zo dubbelzinnog of tegenstrijdig zijn dat ze de misdadigers uit de gevangenis helpen ontsnappen, zoals onlangs in Oost-Vlaanderen is gebleken. Men verstaat niets van de zorgen en de reacties van de mensen, als men niet inziet dat deze recente feiten zowat de doodsteek hebben toegediend aan wat er in België nog was overgebleven aan respect voor de instellingen. Hoe kan dat nu? Wetten zo opstellen dat de rechters de zware misdadigers waarvan de misdrijven bewezen zijn - die ze hebben toegegeven - wegens procedurefouten, veroorzaakt door de wet, moeten vrijlaten zonder enige verdere vorm van proces? Voor topjuristen valt dit misschien te verklaren en te verontschuldigen, maar voor alle andere - normale - mensen is dit choquerend, onaanvaardbaar, zum Kotzen van machteloze verbijstering en woede. En het helpt niet dat bange en met de overheid complotterende media inmiddels gauw onder elkaar afgesproken hebben om er het zwijgen toe te doen en geen beelden meer te geven van de vrolijk de gevangenis verlatende onbestrafte zware jongens.
Men dacht dat men in dit land alles al had gezien, maar dat is blijkbaar niet zo. En geen van de wetgevers wordt voor zware nalatigheid vervolgd, de hele bende die collectief verantwoordelijk is voor de onheilstijdingen die dit land treffen, gaat weeral vrijuit, want allen zitten in het complot van de onbekwaamheid, de onverschilligheid en het misprijzen voor de burger, van wie straks wel wordt verwacht dat hij het politiek correcte vakje zal invullen op zijn kiesbrief.
De Nederlandse publicist Henk Hofland introduceerde enkele jaren geleden de term staatsverlaters voor de velen die de hele bedoening aan de top van de samenleving (politiek, media, gerecht) hebben afgeschreven als niet meer relevant Hun onrust reageren ze af door de muziek nog wat harder te zetten en op tv te kijken naar soaps met voorgeprogrammeerde lachsalvos. Alleen politici die zich op tv ontpoppen tot clowneske figuren uit een zoldercabaret van Montmartre of Friedrichstrasse krijgen nog wat belangstelling. Het is een massa aan het worden. de velen die met gelatenheid en scepsis, zonder enige vrolijkheid vandaag de weg volgen van hen die in de tijd van de zwarte pest, volgens de verhalen van Chaucer (Canterbwy Tales) en Boccaccio (Ii Decamerone), zich in groepjes plachten te amuseren met het vertellen van pseudo-schunnigheden onder het motto edite, bibite, post morrem iwlia voluptas (eet, drinkt, na de dood valt er niet meer te genieten.
Waar is de vooruitgangsgedachte gebleven. de toekomstvisie die de mensheid wakker hield en tot grootsheid aanzette? In plaats daarvan is een schimmenspel gekomen van kringetjes draaien, en lachen.. lachen met Letenne, schateren met Van Rompuv. gieren met Crebo enDe Wever. met de hele Belgische santenboetiek, 1achen tot de pijn ervan de borst platdrukt. en stilvalt in een beschaamd gekreun van razernij.
