Natuurlijk zijn we ze zat. Meer dan zat. Spuugzat!
Over wat er gebeurt bij www.geenStijl.nl kunnen wij hier in Vlaanderen alleen maar van dromen. Een bonte bent vrolijke spuiters die zie eens! zelf een TV-zender gaan uitbouwen Ze doen het niet eens in het verborgene, noch camoufleren ze hun bedoelingen. Integendeel! Het is een regelrechte oorlogsverklaring aan de gevestigde goden. Gewoon op basis van hun palmares (en hun kunde!) mogen de geviseerde Machten de belegering beginnen te organiseren.
Ik dacht hier op mijn blog alleen deze nieuwigheid van geenStijl.nl
bekend te geven, en deze korte onnavolgbare omschrijving van de doelstelling te kopiëren:
Omdat jij de publieke omroepen zat bent, starten wij een publieke omroep. PowNed is de naam. Waarom? Omdat het kan en omdat het moet! In de blubber van politiek correcte programmas kan PowNed wel wat levendigheid brengen. Voor slechts 5,72 euro word ook jij een gevaar voor Hilversum. Dus doe mee! Al bijna 25.000 Nederlanders gingen je voor. Nog eens 25.000 leden erbij en de nachtmerrie van Hilversum is een feit..
maar kon de verleiding niet weerstaan wat verder te snuffelen naar hun motivatie. Die is vastgelegd in 12 puntjes .waar ik, als opstekertje, de Hollandse zaken even voor de lol vervangen heb door Vlaamse Wie weet maak ik ergens een paar verlichte geesten wakker? Gans de wereld houdt vandaag toch de adem in voor die eerste zwarte Amerikaanse President. Time for change, U weet wel .
Twaalf argumenten om schoon schip te maken met VRT/VTM
1. PowVl confronteert
Liegende ministers, frauderende raadsleden, wereldvreemde rechters? Wij confronteren je met zaken die anders wel eens onder de pet zouden kunnen verdwijnen. Als eerste omroep van de Reyerslaan en Vilvoorde denken wij dat jij de waarheid wel aankan. Zonder PowVl liepen deze Oude Media immers nog steeds braaf door de prachtwijken achter Laeken en, de vakbonden aan...
2. PowVl let op de centjes
De Publieke Omroep ontvangt jaarlijks veel te veel miljoenen belastinggeld en nog krijgen ze de begroting niet rond. Niet zo verwonderlijk, wanneer je de kantoorpanden ziet waarin ze huizen, het wagenpark bekijkt waarin zij rijden en de salarissen aanschouwt die worden uitbetaald. Zo vliegen de vriendjes de hele wereld over voor een salaris dat hoger is dan de minister-president. En de voorzitter van de VRT? Die strijkt ieder jaar schaamteloos een zak Euros op. PowVl gaat de Reyerslaan en Vilvoorde leren beter op jouw centjes te letten. Bewijzen dat het allemaal voor veel minder kan, met leukere programmas en een evenwichtiger geluid.
3. PowVl is kritisch voor rechts en links
PowVl heeft geen politieke voorkeur, maar wij gaan wel graag op het links geslepen brilletje van de Reyerslaan staan. Wie nu naar de publieke omroep kijkt, heeft regelmatig het idee zich te moeten schamen voor zijn of haar opvattingen. Met PowVl zul je erachter komen dat je rechterspeaker ook geluid maakt. Een evenwichtiger programma-aanbod dus. Kijkers zijn immers oud en wijs genoeg om zelf hun mening te bepalen.
4. PowVl teistert de macht
Gelden wetten en regels voor iedereen? Of alleen voor de gewone man? PowVl gaat roeren waar het stinkt. Ook als de wc bril van goud is. Gewoon omdat het kan. En omdat het moet. PowVl schurkt niet aan tegen macht, want macht corrumpeert.
5. PowVl. God is geen lid
Wij geloven pas iets als we het kunnen zien, ruiken, horen of vast kunnen pakken. Voor God ben je dan ook bij PowVl aan het verkeerde adres. Die heeft al omroepen genoeg aan zijn voeten liggen. Maar ook valse profeten als Al Gore kunnen op onze warme belangstelling rekenen.
6. PowVl denkt niet in hokjes
Koning, Rechter, Marokkaan, Turk, iedereen is gelijk als ze voor onze camera staan. We gaan op onderzoek uit zonder ontzag voor titels of vooroordelen. Zonder angst voor klappen of rechtszaken. Met open vizier. We kletsen dus niet over mensen, maar gaan zelf met ze praten. Heel ontwapenend.
7. PowVl sloopt het Old Boys and Girls Network
PowVl gaat voor frisse gezichten. Weg met die kleffe Brusselse telefoonklapper. Types als Martine Tanghe, Ivan Devadder, Guy Polspoel en ander goden en godinnen, die komen er bij ons niet in.
8. PoVl houdt van sport
Maar niet perse van de favoriete sporten van Ivan Sonck. Dus na het voetbal komt bij ons geen voetbal en daarna voetbal. We gaan ook op zoek naar jonge sportsterren die Brussel steevast links laat liggen. Met PowVl krijgen door Brussel geboycotte en dus onbekende wereldtoppers eindelijk een podium.
9. PowVl is van jou
Als je lid wordt van PowVl mag je niet alleen een beetje meekletsen voor de vorm. Onze leden zijn onze scherpe ogen, gespitste oren en onze grote mond. Je telt mee. Je doet mee en je beslist mee. PowVl leden zitten in ons bestuur. Daar waar je bij de andere omroepen slechts voor spek en bonen meetelt.
10. PowVl gaat zelf programmas maken
Programmas die kijkers willen zien, niet wat de programmamakers zelf leuk vinden. Wij gaan nieuwe programmas op je loslaten, die we ook zelf gaan produceren. Dus sorry Woestijnvis, wij doen het straks in eigen beheer. Is veel leuker. Veel goedkoper ook. De nadruk zal liggen op nieuws, opinie en satire, zonder dat bekende opgeheven Brussel vingertje.
11. PowVl is bijna gratis
5 Euro en 72 cent. Voor de prijs van twee bier (twee bier en een bessen voor wie in de Vlaanders woont) kun jij geschiedenis schrijven. Ga naar de registratiepagina en zorg er eigenhandig voor dat Brussel noit meer wordt zoals het was. Gratis tip. Een lidmaatschap op PowVl is het ideale verjaarscadeau voor al je vrienden en familie! Pak het mooi in, pakken wij straks in Brussel uit.
12. PowVl niet goed? Geld terug met winst!
Tot 1 april hebben we de tijd om 50.000 leden te werven. Twee weken na oprichting zitten we al bijna op de helft. Lukt het ons echter niet om de resterende leden te halen, dan krijg jij je geld terug. Plus een kwartje rente! Omgerekend is dat een rendement van 18 procent op jaarbasis. Een prima investering dus.
Het zou natuurlijk ook anders kunnen, en zelfs nòg beterkoop. Twee dingen. Eerste die Staatsgrens afschaffen, en secondo, gans de Ryerslaan en Vilvoorde afschaffen. De beste delen overplaatsen naar Hilversum en de overige 3.450 personeelsleden in de Borinage terrils laten opruimen. Die zouden dan eindelijk eens leren werken, en meteen zouden de Walen een begin zien aan de revalidatie van hun Gewest ..
Waarom moeten die 2 nu juist boven de Moerdijk hun wierg hebben staan hebben? Eerst geenStijl.nl, en dan Nekschot. Bij onderstaand stukje alleen een afstandelijk zwijgen.
Maar een luid applaus voor de term Oude Media! Hierop zal wel geen copy right staan en derhalve zit een nieuwe term opgeslagen in mijn menselijke vaste schijf.
Het conflict in het Midden-Oosten - lees: Joden versus moslims - is een religieus conflict. Alstublieft. Het verlies aan heilige islamitische grond - lees: Palestina - zal Joden nooit worden vergeven. Al ruim vijfhonderd jaar mekkeren moslims volcontinu over het verlies van El-Andalus in Spanje, kunt u wel nagaan. We staan in het Midden-Oosten dus pas aan het begin van eeuwenlang gedoe.
In een religieus conflict worden alle registers opengetrokken. Wie op You Tube kijkt - de Oude Media zullen het u, uiteraard, niet laten zien - kan genieten van alle mogelijke vormen van propaganda. Zo zijn er onder andere interessante filmpjes te zien van Hamasleden die krijgszuchtige taal uitslaan en raketten lanceren.
Aan de andere kant trakteert Hamas de mensheid op kinderlijkjes en hyperventilerende omas - dagelijks breed uitgemeten door de Oude Media, u kent de beelden wel. In gewone mensentermen: een mixed message van Hamas.
Duitsers en Japanners legden zich uiteindelijk neer bij de nederlaag in 1945, en wentelen zich thans in vrijheid, welvaart & voorspoed. Religieuze types daarentegen kunnen om de een of andere reden slecht overweg met nederlagen. Als we het duiden in psychologische termen: de religieus geïnspireerde medemens heeft moeite met de realiteit en een gespleten persoonlijkheid is dan het onvermijdelijke gevolg. Niet geheel toevallig dat profeten stemmen horen in hun hoofd.
Jullie houden van het leven, wij van de dood". Dat stond in de videoboodschap die Al-Qaida achterliet na de aanslagen in Madrid. Nou, vandaag is het Al-Qaida's lucky day, want Allah heeft zijn trouwste volgelingen namelijk beloond met niets minder dan de builenpest. Deze week zijn 40 terroristen in een Algerijns trainingskamp dood langs de weg aangetroffen met veretterde builen in hun oksels.
Dank u, o Weldoener, o Barmhartige. Een middeleeuwse beloning voor een middeleeuwse club. De ziekte, die ook wel bekend staat als de Zwarte Dood, roeide rond 1348 de helft van de Europese bevolking uit. Na het opkomen van de eerste verschijnselen sterft 40% binnen drie tot vijf dagen: een bijzonder hoge mortaliteit. Laten we met alle bevolkingsgroepen gezamenlijk bidden dat de ziekte zich snel naar andere Al-Qaida-bolwerken verspreidt. Allah rules!
***************
Psst Bijgelovige zielen zullen hier de Tempeliers kunnen bij betrekken. Dat was inderdaad de vervloeking van op de brandstapel die de laatste Grootmeester der Tempeliers uitriep over Philips de Schone, Koning van Frankrijk van Frankrijk in 1313. Binnen het jaar zou Hij, en ook de Franse Paus in Avignon, gestraft worden met de dood. En de Gesel Gods zou over Europa komen Pas eeuwen later (Madame Curie) kwam de juiste toedracht aan het licht) Want de Egyptische afgoden der Tempeliers (katten) waren uitgeroeid, zodat de ratten, dragers en verspreiders van de builenpest, geen natuurlijke vijanden meer hadden . Zou het kunnen dat de besmetting in Algerië weer wijst op de besmetting door dit ongedierte? Hoe lang duurt het dan nog voor de oversteek naar Europa? Vroeger kwam het binnen via de havens. Maar nu? Hoeveel vluchten uit deze landen per dag landen in Europa? Kassa! Kassa! Voor de medische industrie ..
Wel! Wel! Welke grote meneer we daar hebben! Kon hijvan Hierboven de belse Eerste Piet maar bij de oren grijpen!....
Nogmaals de linkse indoctrinatie bij deze .heeft geleerd links te lullen en rechts zakken te vullen. Volg even de bittere nieuwjaarswens van Frans Crols (Trends) de enige persoon waarvoor Roularta nog niet verzwolgen hoef te zijn in het diepste der diepste hellekrochten
Ja! Lode Claes Zaliger! t Is lijk mijn Moeder zei: De goeden moeten gaan, de slechten mogen blijven ..Heb dank toch, Heer Crols, dat U deze sluier van het verleden even hebt opgelicht ..
Niet ik wens u een Ongelukkig 2009, u krijgt het van Herman Van Rompuy en de rompregering, zonder Vlaamse meerderheid, die hij verhoopt te leiden tot in 2011.
Herman Van Rompuy is verstandig en weet dat dit belachelijk is.
Half 2009 zal hij voor de Franstaligen nog dieper door het stof kruipen en mee de chaos versterken die België is. Hij die zich nuffig in gesprekken, debatten, op televisie signeert als de aartsvijand van de chaos. Door te doen wat hij de jongste weken deed, verhoogt hij precies het euvel dat hij zegt te verafschuwen.
Zijn CD&V krijgt door haar structurele slaphartigheid - het zit de partij in de genen - in juni een afstraffing van 18 karaat. De Open Vld kan misschien haar score behouden, maar ten koste van de beloften over de versterking van de Vlaamse (economische) macht die zij sedert jaren doet. Bart Somers en zijn kiesvereniging noemen zich liberaal. Beter ware: kruidenier, wezel.
De radicalen van N-VA, LDD en Vlaams Belang doen met de abdicatie van CD&V en Open Vld hun voordeel.
Van dichtbij beleefde ik een episode in de loopbaan van Herman Van Rompuy, en ze is interessant voor 2009. Van Rompuy strandde in de jaren tachtig in de CVP en betastte alternatieven.
Hoogstaande journalistiek leek hem een route en die werd hem voorgespiegeld door Lode Claes, ex-journalist, ex-senator van de Volksunie, oud-bankier. Lode Claes was directeur van Trends. In hartje Elsene vergaderden hij, Herman Van Rompuy en ik (toen hoofdredacteur) wekelijks, en dat gedurende maanden, over Trends, de economie, de politiek, de samenleving.
Lode Claes wilde naast De Standaard een tweede kwaliteitskrant creëren; een kopie van Le Journal de Genève, een geliefde conservatieve krant van de Vlaamse nestor. Herman Van Rompuy was zijn favoriete kandidaat-hoofdredacteur.
De kernthesis van Lode Claes - neergelegd in een nog steeds leesbare en steekhoudende serie van boeken en columns (in Trends) - was: de Vlamingen kunnen niet omgaan met macht, zijn machtsschuw, laten zich ringeloren door een tegenstander (Franstalig België) die veel zwakker is dan de Vlaamse bovenlaag inziet. Daardoor verspeelt die Vlaamse bovenlaag majeure kansen om het land te sturen in een richting die haar meerderheid mogelijk maakt.
Herman Van Rompuy illustreert de stelling van Claes voortreffelijk. Waarom duwen hij en zijn CD&V niet harder tegen het vermolmde establishment dat het oude België wil herstellen, in stand wil houden? Dat establishment heeft de voorbije halve eeuw bij elke crisis bewezen dat het onvoldoende geïnformeerd, vooruitziend, machtig is om debacles te keren.
Het establishment van België - toen en nu hoofdzakelijk francofoon en soms aangevuld met de Belgische vleugel van CVP/CD&V, PVV/Open Vld en SP/sp.a - heeft in 1960 op ridicule wijze de kolonie verloren. Men wist van niets, was verrast, onvoorbereid, stuntelig, lachwekkend.
Het establishment heeft de splitsing van Leuven ondergaan. Men wist van niets, was verrast, onvoorbereid, stuntelig, lachwekkend.
Het establishment heeft de roof van de Generale Maatschappij, beter de Société Générale, ondergaan. Men wist van niets, enzovoort.
Het establishment heeft de splitsing van radio en televisie ondergaan. Men wist van niets, enzovoort. Het establishment heeft de splitsing van alle politieke families ondergaan. Men wist van niets, enzovoort. Het establishment heeft de dood van 'zijn' Sabena ondergaan (waarvan het karrenvrachten gratis tickets kreeg voor zichzelf, bobonne, de petits enfants, la maîtresse). Men wist van niets, enzovoort. Het establishment heeft zijn Fortis doen kantelen. Men wist van niets, enzovoort. Het establishment (reken er voor deze episode ook de vakbonden bij; mond vol over solidariteit, maar te schijnheilig - een christelijke zonde, mijnheer Cortebeeck en een vloek tegen de Verlichting, mijnheer De Leeuw - om te melden dat het een codewoord is voor het eigen machtsbehoud) zal het einde van België niet tegenhouden. Men weet van niets, enzovoort.
Herman Van Rompuy rijdt voor het establishment waarvan hij weet dat het leeg is, blut, ideeënarm, in paniek. Daardoor leidt hij de rommelhoop die België heet. De CD&V is een partij van praters en treuzelaars die zich telkens geroepen voelt, uit vrees om de levensvraag te stellen wat de toegevoegde waarde van België is voor haar kiezers en haar landsdeel, om borst vooruit en glimmend het koninkrijk te depanneren. Daardoor voelt zij klef, vreesachtig, oubollig en achterhaald aan.
Na de volgende afstraffing in de kiesurnen zal zij opnieuw verdwaasd, verontwaardigd, betweterig haar lijdensweg naar de overbodigheid continueren. Wie zichzelf niet respecteert, niet laat respecteren, verliest het respect van de kiezers. Een Ongelukkig 2009 wordt u aangeboden door premier Van Rompuy en le dernier carré van de blinden. (T)
DE AUTEUR IS VOORZITTER VAN DE ADVIESRAAD VAN TRENDS.
De Markiezen Ze spreken van de dood zoals jij van een fles Ze staren naar de zee zoals jij naar een bres
De vrouw is hier wellustig in zonlicht dat ze ducht Terwijl het winter is onder een zomerlucht
Het regent hemelsbreed het slaat me waar ik ben Er is een oud wit paard en dat neuriet Gauguin
En de ben de precieze tijd aan het verliezen O Markiezen
De vuren laaien op en nog hoger de stilte Die aldoor stiller wordt en de maan brengt de kilte
En de zee wordt verscheurd en weer tenietgedaan Door rotspartijen met een radeloze naam
En verder weg een hond en liederen vol weemoed Er horen dansen bij waar iedereen aan meedoet
En er blazen exquise winden die eeuwig bliezen O Markiezen
De lach is in het lijf het woord is in de blik Het lijf heeft geen verblijf de toekomst heeft geen ik
Soms komt er een kokospalm en schrijft een liefdeslied De zusters luisteren niet maar het is als een psalm
En de prauwen gaan heen en de prauwen gaan weer Ik vertel meer en meer het verhaal van iedereen
Denk je dat ik kan kiezen om nooit iets te verliezen O Markiezen
Dit was het lied/gedicht (Jacques Brel Ne me quitte pas), vrij vertaald trouwens uit het Frans, waarop gefocust wordt ..
Quotering mijnerzijds: (voor de tekst), van zang heb ik geen benul en had liever gehad dat die knul zweeg: 4/10. Inspiratie reikt maar 6 strofen ver. Na 6-7 whiskys en een half pak sigaretten zou het kunnen dat mijn oordeel vanzelf wijzigt. Al naar gelang het gezelschap .
Dat Bennootje, tot zijn grote spijt, ook Neerlands bloed in dadeen heeft, helpt ons, Vlamingen, geen moer vooruit.
Met dergelijk talent uit de hoogte neerkijken op zijn volksgenoten, de Vlamingen, kan allen door een verwende Brusselse Ket en een geborneerd kleinzielig klote keeskopie. Het zal hem wel niet kunnen schelen, maar mijn vriend zal hij nooit zijn. Wat niet belt dat ik hem gaarne lees. Ja, ook in de Nack, als die via Iskander in mijn E-postbus komt. En ik heb graag dat U dat ook weet: Benno Barnard is een groot (en zwaar) schrijver.
Dan denk ik telkens aan ene Gerard Reve, wiens laat-literaire prestaties gerust naast die van L.P. Boon met zijn vulgaire Fenomenale Feminateek mogen gelegd worden. Die Reve moest uiteindelijk ook uitwijken naar Vlaanderen (Machelen a/d Leie) waar hij buurman werd van de schilder Roger Raveel. Benno Barnard leeft in Amerika
Wat is dat toch met die grote kunstenaars, die elders dan thuis willen leven? Hun blikken, hun belangstelling of hun verlangen richten zich als magneten naar Vlaanderen ..Scheef kijken, zegt men in Holland .Jaloers zijn, zeggen wij in Vlaanderen
In zijn essay Was Jacques Brel een Vlaming? stelt Geert van Istendael dat Jacques Brel een Franstalige Belg uit Schaarbeek was, en geen Vlaming. Maar Franstalige Belgen uit Schaarbeek en de rest van Brussel willen weleens van Vlaamse afkomst zijn, kinderen van het ras dat Emile Verhaeren in 1902 als 'tenace' omschreef, wat taai betekent (ik vertaal het maar ten behoeve van jongeren die als slachtoffers van de kapitalistische taalopvatting het Frans irrelevant vinden, zoals iedere taal die de euvele moed heeft geen Engels te zijn).
In de taxonomie van het Belgendom zijn de Franstalige Vlamingen heden ten dage een met uitsterven bedreigde soort, waarvoor bescherming door het Wereldnatuurfonds gerechtvaardigd is. En dan bedoel ik niet de producten van het ancien régime die rondom Brussel de lokale negerstammen met een adembenemende koloniale minachting tegemoettreden - nee, ik heb het over de zachtaardige restanten van het oude, polyglotte Europa, mensen die leven in een voortdurende spanning tussen verschillende talen, zoals dat in Bialystok, Czernowitz, Praag, Boedapest, Transsylvanië, Vilnius en nog honderden andere steden en landstreken het geval was. Die grote gonzende realiteit was vaak onrechtvaardig, maar de voortdurende wrijving tussen talen, tradities en sociale lagen heeft wel veel interessante literatuur opgeleverd. Bij ons hebben Vlaamse schrijvers in het Frans hun aparte, nog altijd niet geheel verdwenen wereld vastgelegd. En het is niet onzinnig te beweren dat Brel tot die schrijvers behoorde, ook al was hij dan een Brusselaar van Vlaamse afkomst, wat niet volledig hetzelfde is als een Franstalige Vlaming (ik wring mij in velerlei kronkels om mijn vriend Van Istendael niet te erg tegen te spreken).
In de tijd van Verhaeren ontstond er een beeld van Vlaanderen dat vooral diende om de Franstaligen te onderscheiden van de inwoners van de Franse republiek. Zij waren anders, want zij hadden (of waren) Vlamingen. Dat mythische volkje was ooit rijk geweest, in de Bourgondische tijd, en had toen grote schilders, musici en schrijvers voortgebracht, de gebroeders Van Eyck, de polyfonisten, Jan van Ruusbroec... Deze laatste - in Frankrijk bekend door de vertalingen van weer een andere Franstalige Vlaming, Maurice Maeterlinck - was weliswaar een Brabander, maar met Vlamingen werden ook Brabanders en de overige 'Vlaams' schrapende Belgen bedoeld. Het is in flamingantische kring geen populair verhaal, maar 'Vlaanderen' in de moderne zin van het woord, als cultuurhistorische eenheid, is een schepping van de Franstalige bourgeoisie.
Ach, dat goeie ouwe Bourgondië! Maar zo omstreeks 1900 waren de meeste niet-Franstalige Vlamingen straatarm - gebukt raapten ze patatten van het veld, in een treffende gelijkenis met het werk van vader Brueghel; voor het schilderen van madonna's hadden ze geen tijd en zelden hoorde men ze nog een polyfoon lied aanheffen. Maar tegenover deze armoede stond ook schoonheid, vreugde, ja, wellust. In de lucht van hun in de tijd versteende, klein gebleven steden, waar boven middeleeuwse kanalen guirlandes van mist dreven, tinkelde de beiaard; hun maagden voerden rustieke reidansen bij de oogst uit, en de meer ondeugende exemplaren lokten bleke Franstalige jongelingen het rijpe koren in (het laatste beeld komt van Van Istendael, die er nog steeds spijt van heeft dat dit hem nooit is overkomen).
Sinds Verhaeren - die zich overigens zeer wel bewust was van zoiets hinderlijks als Vlaams fabrieksproletariaat - is dit beeld, terwijl het steeds anachronistischer werd, voor zover het al ooit aan enige realiteit heeft beantwoord, door de Franstalige bourgeoisie hardnekkig in stand gehouden. Tot op vandaag bestaat het. In 2003 vroeg het serieuze tijdschrift Marginales aan een aantal Franstalige Belgische intellectuelen hoe Vlaanderen er voor hen uitzag - haast allemaal schetsten ze een landstreek bevolkt door toegewijde beiaardiers, schalkse boerendochters en nurkse landbouwers van de pruimtabak wegspuwende soort. Zelfs het moderne racisme bevestigt dat beeld, want in de grote stad veranderen die achterdochtige boeren met hun modderige wereldbeeld als vanzelf in racisten, onontvankelijk voor de Franse Verlichting. Het is werkelijk haast even karikaturaal als ik het hier weergeef, en van een jaloers makende blindheid voor de lelijkheid van het huidige, van welvaart walmende Vlaanderen. Alles bij elkaar drukt het waarschijnlijk het sentiment uit dat we iets zijn kwijtgeraakt, zelfs als we het in deze vorm nooit bezeten hebben.
De grootste vertolker van dat sentiment was en is Jacques Brel, in klassiekers als 'Marieke' en 'Le plat pays'. Hij is zelfs dermate groot en invloedrijk dat veel Vlamingen in de wekere lagen van hun bewustzijn een soortgelijk beeld van Vlaanderen zijn gaan koesteren, terwijl je minstens vijftig moet zijn om je nog vaag iets te herinneren van de kwetsbare schoonheid die het vlakke land inderdaad bezeten heeft.
*********
Psssst Laat het duidelijk zijn; Benno Barnard is in Knack een pure 100 karaats broodschrijver. Wat in het geval van de Nack alles uitlegt. Privé zal hij wel een andere en lievere jongen zijn .
Zouden de Heren Hoernalisten van DS nooit lessen Vaderlandsche Geschiedenis hebben gehad? Of zouden ze deze, samen et de lessen Wellevendheid gebrosst hebben? Het ziet er naar uit dat geheugenverlies een van de ingangs-voorwaarden is om daar in dienst te mogen. Dat ze de Bravezeun niet kennen is hen vergeven het is dan ook niets meer dan een vulgaire straatmelodie. Maar dat ze de Vaderlandsche Leuze Eendracht Maakt Macht niet kennen, en nog veel minder in toepassing brengen, is wel zeer erg. Verdeel en heers .als een kraaiende haan op de mestvaalt.
Overlees beide commentaarstukjes hieronder. Is dat objectieve berichtgeving? Dat komt er van als men zijn wensen voor werkelijkheid neemt .de politieke carrière van Morel is voorbij .terugval van 3 op 2 zetels Valkeniers kan zijn publiek niet begeesteren . En dan het tweede deel! Och Ja, die SLP zijn een kliek slappe belachelijke Vlaamse kikkers .Net zo slap als hun SLP
Dat ze dan de huichelachtigheid laten varen, en hun lezers kort, correct en goed informeren dat ze een pure regime-krant zijn: tendentieus belgisistisch, hypocriet pseudo-intellectueel en pur-sang verkopers van bedrukt papierpulp.
Eerste stukje.
'Vlaanderen moet een vuist leren maken!' Baf! Jean-Pierre Coopman, de bokser die vroeger bekend stond als de 'Leeuw van Vlaanderen', deelt opnieuw meppen uit. Op het campagnekrantje dat Vlaams Belang zaterdag tijdens zijn nieuwjaarsreceptie voorstelde, suist Coopmans linker u tegemoet. Op zijn gele handschoenen prijkt het VL-logo waarmee Vlaams Belang naar de kiezer trekt.
Achttien jaar na de omstreden Vlaams Blok-campagne Uit zelfverdediging trekt Vlaams Belang dus opnieuw bokshandschoenen aan. 'Ik geef toe dat ik daarover getwijfeld heb', zegt Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers.
De Antwerpse lijsttrekker Filip Dewinter is daarentegen laaiend enthousiast. Bij de voorstelling schudt hij Coopman opgewekt de hand. 'Ha Jean-Pierre, 't es proper gedaan, hé', zegt Dewinter - oorspronkelijk Bruggeling - in het West-Vlaams.
Voor alle duidelijkheid: Coopman zal op 7 juni niet op een Vlaams Belang-lijst staan. Maar de vroegere bokskampioen glimt wel van trots als hij hoort dat het krantje op 2,4 miljoen exemplaren gedrukt wordt. Daarna verschijnt het krantje tweewekelijks. Totale kostprijs: 1,4 miljoen euro.
In zijn eerste nieuwjaarstoespraak slaagt voorzitter Valkeniers er niet in zijn publiek te begeesteren. Hoewel op de receptie alleen leden van de partijraad zijn uitgenodigd. Pas als - 'wars van alle racisme' - het vreemdelingenthema aangesneden wordt, gaan de handen een eerste keer op mekaar. 'In Vlaanderen mogen geen allochtonen, francofonen of anderen worden uitgesloten, op voorwaarde dat ze zich aanpassen aan onze taal en cultuur. Als zij zich niet wensen aan te passen, moet het recht op vrije terugkeer naar waar het beter is, kordaat toegepast worden.'
Een opvallende afwezige tijdens de nieuwjaarsreceptie is kopstuk Marie-Rose Morel. 'Persoonlijke verplichtingen', is de officiële verklaring. Veel reden om te vieren heeft de Schotense niet. Haar politieke carrière is zo goed als voorbij. Valkeniers bevestigt immers dat Filip Dewinter - net als Frank Vanhecke - zowel op een Vlaamse als op de Europese kieslijst zal staan. Het is uitgesloten dat Morel vanaf de lijstduwersplaats beter kan doen dan Dewinter en Vanhecke. Als Vlaams Belang, zoals verwacht, terugvalt van drie naar twee Europese zetels, valt zij uit de boot.
Tweede stukje
Jong en euforisch, zolang het nog kan
'Het is druk, hé, hier op de Titanic', zegt een smalende militant. De Sociaal Liberale Partij (SLP) straalt zichtbaar. Eindelijk bevrijd van hun kartel met SP.A, eindelijk bevrijd van boegbeeld Bert Anciaux. Zelfs het spook van de kiesdrempel kan de euforie niet temperen.
De balzaal van de Vooruit is te klein voor het voetvolk van de SLP. Uit de asse van de Volksunie, Spirit en Vl.Pro is de SLP verrezen als 'links alternatief'. Van enige vrees om irrelevant te zijn op het politieke speelveld, is vandaag geen spoor te bekennen. Het volk staat tot in de gangen, waar opvallend veel jonge kinderen rondlopen.
Voorzitter Geert Lambert is de plaatselijke held. 'Hij is echt veranderd, hé. Niet alleen fysiek. Hij is ook gegroeid als voorzitter. Hij is een echte leider geworden, die knappe dingen doet en enthousiasme opwekt', kirt Vlaams parlementslid Els Van Weert.
'Ik zie hier veel volk voor de partij van één man', zegt Lambert bij het begin van zijn speech. De zaal reageert haast wild. 'Natuurlijk zijn we opgelucht dat we verlost zijn van Bert Anciaux. Ik kom nu SP.A'ers tegen die me zeggen: Tja, nu zitten wij ermee., Moet ik nog meer zeggen?' vertelt Sam Buyst, de voormalige woordvoerder van Spirit en vandaag de campagneman van de SLP.
'Wist u dat België een minister van Klimaat heeft?' vraagt Lambert aan zijn publiek. 'En weet u dan wat die man gepresteerd heeft? Ik ook niet. Of wist u dat wij een minister van Asiel en Migratie hebben? Die heeft nog minder gepresteerd. Het is zo schandalig dat kranen beklimmen of kerken bezetten in dit land de zekerste weg naar papieren is. We hebben twee ministers van Institutionele Hervormingen, maar we zijn geen stap verder in wat ooit met vijf minuten politieke moed zou worden opgelost. En we hebben geen minister van Begroting. Dat vond deze regering niet belangrijk genoeg.
'In tijden van weinig hoop voor de politiek bieden wij nu een ongebonden partij die pragmatisch en radicaal anders aan politiek wil doen. Onze prioriteit is duidelijk: de belastingen en de sociale zekerheid grondig hervormen via een tweede Generatiepact. Want in alle bescheidenheid: wij zijn het alternatief in de politiek.'
Als een volleerde voorzitter ontvangt hij het minutenlange applaus na afloop van zijn toespraak en roept hij de kleine groep boegbeelden op het podium. Behalve oud-parlementslid Nelly Maes en Van Weert zijn daar geen bekende gezichten bij. Meteen is duidelijk dat de SLP het bijzonder moeilijk zal krijgen om met onbekende lijsttrekkers de verkiezingen te halen. 'Maar die 2,6 procent in de laatste peilingen doet ons toch deugd. Dat is meer dan we ooit haalden als Spirit binnen het kartel met SP.A. En dat voor een partij die pas is opgericht. Nu komt het erop aan onze nieuwe mensen in de kijker te zetten', zegt Lambert.
De Leuvense schepen Mohamed Ridouani is iemand waar de SLP veel van verwacht. 'Natuurlijk geloof ik voor honderd procent in de levensvatbaarheid van ons project. Kijk naar wat er bij de SP.A gebeurt: ze reden zich deze week helemaal in de prak. Nu heb ik pas begrepen wat dat is, zich opsluiten in het eigen grote gelijk,. Een onafhankelijke progressieve partij is nodig, dat is duidelijker dan ooit. Wij gaan het halen'.
'Weet u, eigenlijk zijn we maar zes leden kwijt na onze beslissing om niet meer in kartel te gaan met SP.A. Helaas waren dat wel onze parlementsleden', zegt het oud-kamerlid Walter Muls grinnikend.
'Wat we doen na de verkiezingen, als het mislukt? Dat zien we dan wel. Nu gaan er keihard voor', zegt Els Van Weert. De enige opvallende afwezige in alle euforie is Bettina Geysen, de voormalige voorzitter van Vl.Pro. 'Ik geloof wel dat ze nog lid is, hoor. Maar geef haar wat tijd.'
*****************
Pssst. Die stukjes sla ik op in mijn extern geheugen, wan mijn eigen brein schiet te kort om al die heerlijk lolbroekerij op te slaan .Mijn computer geldt als extern geheugen, met een ontelbaar aantal mappen waarin op de duur een kat haar jongen niet meer terugvindt .Maar met 4 Duitse Herders in huis heb ik weinig last van poezenstreken . **********************
Collega Hupoart http://blog.seniorennet.be/hupoar1/ trok er mijn aandacht op Het rond-robuuste Weverke dat, aan de hand van reusachtige reclame-panelen, op missioneringtocht in het Zuiden des lands getrokken was .Ik wist (en weet nog niet) wat te denken .Strategisch goed gezien voor een voorman van achterwaartse vooruitgang, langzaam maar zeker? Gevlei of mistgordijn voor regeringsverantwoordelijkheid? Op zoek naar goedkoop succes en/of applaus in Laeken? Wie weet een dikke vis in de pan? O Mocht ik mij maar vergissen! En ware dat toch maar een eerste stap naar de algemene verzoening en de het herstel van de Vlaamse Eendracht-met-Hoofdletter ..
Kijk, al is de bedoeling goed (toe te juichen? want begot, de man meent het! ) mij ontgaat toch waarom de massa van de Waalse mens moet bewerkt worden. Meelopers volgen misschien wel, en dat is dan een te kostelijke inspanning. De gewone mens (spreek uit ervaring) gaat diep in zijn binnenste akkoord met Bart. Daar ligt het bels probleem niet. Het ligt bij de Happarts, de Onkelinxen, de 1000quets, de di Rupas en anderen. En daar moet Bart geen 20 m²-affichen tegen gooien, maar een paar goed gemikte kasseistenen. Desnoods als het moet, geen symbolische, maar echte vierkante blokken die recht uit hun eigen steengroeven komen. En derhalve voor het rapen liggen, en daarenboven geen cent kosten.
Losse gedachte. Gisteren zag ik toevallig, op een gevorderd uur, die reisreportage van 3 motards-bon vivants (mij onbekend) op excursie tussen Engeland en Schotland. Volgende zondag (VTM) rijden ze verder. In een prachtig ruraal landschap dat vroeger een mijngebied bleek te zijn geweest. Weg mijnen, weg kompels, en zelfs tot hun grote verwondering, weg terrils. Die moeten inderdaad het landschap vele honderden jaren lang grondig geschonden hebben. Zoals in de Borinage bij ons .Bart jongen: zorg Uw collega-volksmenners aldaar het vuur aan de schenen te leggen om ook daar de terrils weg te krijgen .Het moet slechts om een fractie gaan van wat daarin Engeland verwijderd werd .
Ja, die weverkes die ter botermarkt zouden gaan .: de boter die was er te dieren, ze kochten een pond sa vieren Uit solidariteit wellicht, want geld voor elk een pond boter was er niet ..Daarom geef ik de tekst van de home page integraal & oorspronkelijk. Ik ben gaan kijken op de aangemelde site http://www.prejuges.be/ . Knap werkstuk maar die Rode Haan mocht wat kleiner uitgevallen zijn .Op die manier is het geen symbool meer van een deelgewest, maar de rode haan die kraait op een uitslaande brand.
Noteer dat er geen Vlaamse tekst beschikbaar is. Het is dus bij Bart nog altijd Pour les Flmands la même chose .
Bienvenue
Chers amis wallons,
Tout dabord nous vous souhaitons une année heureuse, saine et productive et nous espérons trouver une réponse aux défis importants auxquels nous serons confrontés cette année.
Si lon peut croire le journaliste de la RTBF Christian Deborsu, 2008 était une année fructueuse pour la Wallonie. De nouveaux investissements de la part de Microsoft et Google, un club de football qui a remporté le titre national et sur le plan culturel, lindustrie cinématographique qui continue à obtenir des succès.
Début 2009 a été caractérisé par la désignation dun nouveau premier ministre: Herman Van Rompuy. Cest avec plaisir quon accepte son frère flamingant Eric Van Rompuy. Le dialogue avec les Flamands a disparu de la circulation, car il est quasiment éteint.
Malgré les changements lincertitude ronge et nous restons sceptique à légard du futur de ce pays.
Est-ce le résultat dun manque dassurance? Ou est-ce par peur du nord du pays, une peur nourrie depuis des années par les guides de lopinion. Tout le monde se rappelle Dorothée Klein du Vif/LExpress qui sécriait en septembre 2008 que "les francophones peuvent avoir peur". Evidemment nous nous demandons pourquoi faire appel à quelquun de la génération précédente afin de préserver lunité de ce pays. Que faire quand il prendra sa retraite?
Sans aucun doute les effets de la crise économique se feront sentir en 2009. LUnion Wallonne des Entreprises (UWE) prévoit que cette année sera synonyme de régression économique. Pour léconomie fragile wallonne une mauvaise nouvelle. Les Flamands néchapperont pas non plus à la récession qui annoncera le début dun processus dappauvrissement collectif. Est-ce quon va se jeter dans les bras des partis extrémistes? Nous lignorons.
Peut-être vaut-il mieux mener le débat avec les Flamands de manière directe. A visage découvert et non pas gêné par des préjugés. A lapogée de la crise communautaire lors de lété 2008- Dorothée Klein avait pris des risques en disant : "La Belgique est morte. Vive les Régions".
Il faudra laisser tomber ces préjugés tenaces et sassocier de nouveau à la conscience économique de certains politiciens wallons éminents.
Préjugé 1 : Plus dautonomie, moins de solidarité Préjugé 2 : Plus dautonomie moins demploi Préjugé 3 : Plus dautonomie, moins de sécurité
Ce site vous invite en tout cas à y réfléchir. Donnez votre avis sur le forum.
Een lang artikel, dat nochtans blijft boeien tot de laatste letter .Waardig om een paar keer te herlezen en te laten bezinken. Jacques Perk wist het reeds toen hij dichtte dat hij een god was in het diepst van zijn gedachten ..
17-01-2009 - Karel Verhoeven itv. Susan Neiman - de standaard
Het is een oproep aan alle progressieven: durf weer de taal van goed en kwaad te spreken, kom op voor waardigheid, geloof opnieuw in heldendom en edelmoedigheid. Susan Neiman schreef een cruciaal boek over de nood aan morele overtuiging in een zelfkritische tijd.
Links durft zijn morele overtuiging niet meer uit te spreken. Sterker nog, vindt Susan Neiman, links durft amper nog ideeën en idealen te koesteren. Het kent alleen nog relativisme, die verlammende 'overtuiging' dat het ene morele oordeel evenveel waard is als het andere. Links is bedreven in ironie, wat eigenlijk neerkomt op ontgoocheling. Het is ook bijzonder kundig in kritiek en zelfkritiek. Links, kortom, dreigt ten onder te gaan aan 'tolerantie', die gave van oude mannen die te vermoeid zijn voor de strijd. Het durft niet meer op te roepen om de wereld te veranderen. 'Wees realistisch', is het motto geworden van links, wat eigenlijk neerkomt op defaitisme. Waardoor rechts het helemaal voor het zeggen gekregen heeft, en op bijzonder cynische wijze de vroegere idealen en waarden van links in de mond kan nemen. Zonder het te menen, natuurlijk.
Red het idealisme, luidt de (onuitgesproken) strijdkreet van de Amerikaans-Duitse Neiman in haar nieuwe boek Morele helderheid. Neiman is een pittige vrouw, roodgeverfde mond en ravenzwart haar, een activiste - zo links als ze ze ooit gemaakt hebben - die met een vet aangezet Joods-Amerikaans accent praat als ze zich opwindt ('common, gimme a break!'). Neiman is ook een fijnzinnige filosofe. Ze zoekt in de filosofie een stevige basis waarop mensen van goede wil hun idealisme kunnen bouwen.
De uitdaging is groot. Idealisme doet ons huiveren, want het heeft al vaker de neiging gehad om op hol te slaan. De vraag is hoe we wegraken uit het comfortabele ironische relativisme zonder te vervallen in de oude revolutionaire excessen van degenen die dachten dat hun ideale Nieuwe Wereld veel offers waard was, van communisten tot nationaal-socialisten. Het is een cruciale kwestie voor onze tijd.
'Waarheid vertelt ons hoe de wereld is, moraal hoe de wereld er zou moeten uitzien', schrijft Neiman. Godzijdank probeert ze niet de Waarheid opnieuw op de troon te hijsen. Ze concentreert zich op het Goede. Op rechtvaardigheid, eerbied, geluk, hoop, redelijkheid. Op wat we verlangen van de wereld. Hoe kunnen we die oude deugden beleven en geëngageerd politiek bedrijven zonder ons moderne kritische zelfbewustzijn te verliezen?
Neiman vertrekt bij de Bijbel en bij Odysseus, maar gaat vooral te rade bij de filosofen van de verlichting, die 18de-eeuwse filosofen die er zo vaak van beticht worden dat ze onze huidige desillusie hebben ingeleid. Immanuel Kant een verstofte schoolmeester en systeemrakker? Niets van, pleit Neiman. Kant was de progressiefste filosoof die je kunt bedenken. Rousseau een mateloze en romantische revolutionair? Ga weg, hij was een verlichte held. We hebben ons geluk te danken aan hun idealen, vrijheidsstreven en radicale kritiek, aan hun opvattingen over sociale rechtvaardigheid en universele menselijkheid. Zij dachten dat het wel goed kon gaan met de mens, zij geloofden Hobbes niet, die beweerde dat we geboren zijn om elkaar het hoofd in te slaan. Neiman stelt voor om ons opnieuw door hen te laten leiden.
Voor het nieuwe progressieve denkproject waartoe u oproept lijkt u relativisme een grotere bedreiging te vinden dan fundamentalisme. Staren we ons dan al jaren blind op de verkeerde vijand?
'Ik geloof in het algemene principe dat je best voor eigen deur veegt. Het is interessanter om je te buigen over de problemen waarvoor je eigen cultuur verantwoordelijk is dan om anderen met de vinger te wijzen. Ik kan niet veel aan met fundamentalisme. Ik probeer het dan ook niet te doorgronden. Ik denk dat veel mensen, zowel moslims als christenen, naar het fundamentalisme grijpen omdat ze in het seculiere Westen geen robuust waardenstelsel meer vinden. Ik probeer zo'n alternatief uit te werken, een overtuigend raamwerk voor de morele waarden van de verlichting. Daarom vind ik Kant zo waardevol. Hij is een belangrijke bron voor progressieve politiek, om veel redenen, maar vooral omdat hij ideeën reële status gaf. Hij liet ideeën over wat mogelijk is niet beperken door ideeën over het werkelijke. Er moet een evenwicht zijn tussen beide. Dat noemde hij de kritische weg.'
Fundamentalisme heeft veel gemeen met de verlichting, schrijft u. Is dat een forse provocatie?
'Ik geloof niet in het model van de botsende beschavingen. Sommige impulsen van het fundamentalisme liggen dicht bij die van de verlichting, vooral het verlangen naar een actief heroïsch leven, een leven dat helemaal anders is dan het passieve, ironische consumentisme waarin wij verzeild zijn. Het is misleidend, hooghartig en gevaarlijk om fundamentalisme af te doen als de dwaling van mensen die makkelijke antwoorden zoeken voor de complexe problemen van het moderne leven. Mensen bekeren zich niet uit gemakzucht tot het fundamentalisme. Wel omdat ze een vorm en een kader missen voor hun idealisme.'
'Maar belangrijke tendenzen van het fundamentalisme hebben niets gemeen met de verlichting, omdat de verlichting zelfkritisch is. De verlichting ziet zichzelf als een proces van voortdurend zoeken en zelfbevraging, ze wantrouwt definitieve antwoorden. Ze verschilt ook van fundamentalisme in haar opvatting over de positie van de vrouw en seksualiteit. Ze streefde naar meer gelijkheid tussen man en vrouw, naar meer openheid tegenover seksualiteit. Het fundamentalisme kent dat helemaal niet.'
Zou u durven te beweren dat fundamentalisten ons wat kunnen leren over actief idealisme?
'Ik ben het met de inhoud van hun idealen helemaal niet eens. Maar het fundamentalisme leert ons dat je iets grondigs mist in je leven als je geen idealisme koestert, als je het actieve leven niet nastreeft, het leven met en dankzij idealen, als je de opoffering voor idealen niet kent. Zij zien het leven als een moreel geleid proces van zelfverbetering en van betrokkenheid bij een gemeenschap. Dat is ook voor ons inspirerend.'
Waarom zijn we die idealistische impulsen kwijtgeraakt?
'Het idealisme is vreselijk misbruikt. Na 1945 was iedereen die nog offers vroeg in naam van gemeenschappelijke idealen al verdacht. 1989 heeft de genadeslag gegeven. Vooral voor links was het een onwaarschijnlijke schok om vast te stellen hoe vreselijk het reëel functionerende socialisme had gefaald. De nieuwe linksen, waartoe ik behoorde, zagen natuurlijk wel dat het project niet op koers zat, in tegenstelling tot the old left, de doctrinaire marxisten. Maar we realiseerden ons nog onvoldoende de horror. Mensen begingen misdaden in naam van de idealen die ons dierbaar waren. Dat is nog wat anders dan het fascisme of het nationalisme van de Eerste Wereldoorlog. We zijn twintig jaar later nog altijd niet hersteld van die schok. In Oost- en West-Europa was de impuls overweldigend om het hele idee van principes helemaal laten varen.'
'Na 1989 is de neoliberale en neoconservatieve beweging toegesneld om het gat te vullen. Weet je jongens,, zeiden ze, er zijn geen andere idealen, het wereldwijde kapitalisme is het einde van de geschiedenis, laten we geld verdienen en dingen kopen. Dat zal de beste van alle mogelijke werelden worden., Als je die boodschap genoeg herhaalt, krijg je het gevoel dat er geen alternatief is.'
Verrassende verlichtingswaarden die u in ere wil herstellen, zijn respect en eerbied.
'Eerbied staat een trap hoger dan respect. Respect voel je voor andere menselijke wezens. Eerbied voel je voor wat jou als mens te boven gaat. Sommigen voelen eerbied voor god, je kan eerbied voor ideeën voelen, voor het idee van wat hoort te zijn - het streven naar een wereld die beter is dan de wereld die we kennen. Grote kunst kan ons vervullen met eerbied, kunst kan een blik geven op een andere wereld.'
'Eerbied is belangrijk omdat het ons nederig maakt. We hebben dat nodig. De verlichting geeft mensen een gevoel van hun eigen kracht. Dat was belangrijk na de middeleeuwen. De verlichting is vaak verweten dat ze arrogant was, dat ze mensen de illusie gaf dat ze alles konden - en kijk eens in welke ellende dat ons heeft gestort. Maar dat is een karikatuur. Geen enkele filosoof dacht zo. Als je hen opnieuw leest, merk je hoe vervuld ze waren van een gevoel van begrenzing, hoe overtuigd ze waren van de menselijke beperktheid. De grote denkers beseften zeer goed dat je voor een tegengewicht moet zorgen voor de hang naar eindeloze mogelijkheden.'
'Eerbied houdt ook een gevoel van dankbaarheid in. Het gevoel dat het leven een geschenk is. Dat houdt in dat we iets moeten teruggeven aan de wereld. De verplichtingen zijn groter dan wijzelf. We zullen ze nooit kunnen vervullen, we zullen de beste van alle werelden nooit bereiken. Gelukkig maar. De beste der werelden is geen geschikte plek voor mensen. Dat is een fundamentele paradox van de mensheid. We streven naar de perfecte wereld, maar die wereld is doods. En doodsaai. Er blijft geen enkele uitdaging meer over, moreel, politiek noch intellectueel.'
Was het een ander boek geworden als u het na de overwinning van Barack Obama had geschreven? Zijn naam komt er niet eens in voor.
'(Lacht) Vraag mij over Obama alles wat je wil! Hoewel de impuls om het boek te schrijven van twaalf jaar geleden dateert, heb ik het geschreven in de hoop een kleine bijdrage te leveren aan de voorbije presidentsverkiezingen. In veel Amerikaanse kranten en tijdschriften zijn uittreksels verschenen, en ik weet dat het campagneteam van Obama ze gelezen heeft. Maar zelfs nu de verkiezingen het resultaat hebben opgeleverd waar zelfs ik niet durfde op te hopen, zou ik nog altijd hetzelfde betoog voeren. Ik heb mijn boek geschreven als een oproep tot actie. Dat stopt niet nu we een deftige president hebben gekozen. Bij volgende edities zal ik er wel bij vermelden dat Obama getoond heeft hoe verlicht engagement mogelijk is.'
Is Obama een 'verlichte held' zoals u er enkele schetst, vrijgevige mensen vol zelfkritisch engagement?
'Absoluut. Hij is een volwassen idealist. Toen ik twee jaar geleden zijn boeken begon te lezen, stond ik perplex. Ik gebruikte de zinsnede volwassen idealisme, al jaren in mijn lessen over Kant. Maar ik had nooit gedacht dat een politicus zo volwaardig zou belichamen wat ik daarmee bedoelde.'
'Deze verkiezingen hebben bewezen dat mensen tegen alle verwachtingen in massaal gemobiliseerd kunnen worden, niet uit eigenbelang, niet voor hun portemonnee, maar voor een ideaal. Obama blijft daarin consequent. Velen dachten dat de inhuldiging een fantastisch vier dagen durend feest zou worden. Finally! Ik ga er trouwens naartoe. We gaan de March on Washington van Martin Luther King uit 1963 op een hedendaagse manier overdoen, toen Dylan op de trappen van het Lincoln Memorial speelde (en King zijn 'I have a dream'-speech gaf, kv). De plannen waren klaar, maar Obama heeft ze veranderd. Dat is heel tekenend voor wie hij is: hij wil één dag feest op de twintigste. De dag ervoor is het Martin Luther King Day, en hij roept iedereen op om dan een dag te helpen in de eigen gemeenschap. De familie Obama gaat het doen, en ik ook, ik ga een handje toesteken bij de renovatie van een school. We moeten geen charismatische politici vieren. Het gaat erom dat mensen zich weer engageren voor hun gemeenschap.'
Wat betekent zijn verkiezing in morele termen?
'Ik heb nagegaan hoe zijn verkiezing op talloze websites en in kranten overal ter wereld is beschreven. Mijn favoriete beschrijving komt van The Scotsman, de Schotse nationale krant, die niet bekendstaat om haar enthousiasme. Op 5 november schreef ze op haar voorpagina: Alles is mogelijk,. Mensen overal ter wereld praatten over hoop. Het was erg vergelijkbaar met toen de Berlijnse muur viel, of hoe internationaal gereageerd werd op de Franse revolutie. Wat helemaal onmogelijk had geleken, gebeurde plotseling. Een Afro-Amerikaan, zijn tweede voornaam is Hussein, kon het machtigste ambt ter wereld veroveren, gedreven door pure intelligentie en energie en door te appelleren aan the angels of our better nature, zoals hij Abraham Lincoln citeerde, en niet door in te spelen op onze angsten. Daarom was 5 november een uitzonderlijk universeel moment dat iedereen deed stilstaan.'
Het is dus toch waar, zoals de verlichting geloofde: de wereld wordt beter?
'Dat moment van victorie is merkwaardig snel overgewaaid. De ontgoocheling zal heel snel volgen. Maar we moeten ons realiseren dat racisme onvoorstelbaar is afgenomen. Dat seksisme, een concept dat dertig jaar geleden niet eens bestond, wordt uitgebannen. Dat een begrip als mensenrechten, hoewel het nog verre van ingevoerd is, aan kracht wint, terwijl het honderd jaar geleden niet eens bestond. Mensen in Birma moeten dezelfde politieke rechten hebben als Europeanen, dat staat nu voor iedereen buiten kijf. Dat is bezwaarlijk achteruitgang.'
Zou u zichzelf omschrijven als een filosofische activiste?
Moet een filosofe niet wegblijven van het politieke gewoel van elke dag om helder te kunnen kijken?
'Daarover voerden Plato en Aristoteles al discussies. Aristoteles vond contemplatie de meest verheven vorm van leven, Plato vond dat filosofen koning zouden moeten worden en regeren. Ik denk dat het beste antwoord daartussenin ligt. Een filosoof moet de handen vrij hebben om na te denken. Je kan niet tegelijkertijd politicus zijn. Aan de andere kant geloof ik zeker niet dat contemplatie het hoogste leven is. Als filosofen hun handen niet vuilmaken, als ze niet veel van de wereld zien of alleen de werelden zien die ze kennen, dan wordt hun denken leeg, abstract en oninteressant.'
'Alweer kijk ik naar de verlichting voor inspiratie. Alle philosophes schreven over de kwesties van hun tijd, ze schreven goed, zodat mensen er zouden van genieten. Zelfs Kant, die niet zo'n goede pen had, schreef vijftien goede essays in een magazine dat zich tot een breed publiek richtte. We moeten die publieke filosofische functie opwaarderen. Ik was blij dat ook de filosofische gemeenschap zo welwillend reageerde op mijn boek, van hen had ik scepsis verwacht.'
Maar draagt een filosoof het meest bij door scholen te gaan herstellen of door snedig denkwerk te publiceren?
'De slimste mensen die ik ken, willen evenveel leren van een marktkramer als van de grote literaire klassieken. Als je jezelf verwijdert van de echte wereld, verwelk je intellectueel. Ik doe niet zoveel gemeenschapswerk als ik zou willen, door gebrek aan tijd, ik heb drie opgroeiende kinderen, ik leid een instituut en ik schrijf boeken.'
'Ik heb wat meegewerkt aan de Obamacampagne. Tijdens de laatste campagneweek ben ik naar Indiana gegaan, een swing state. Ik ben van deur tot deur gegaan, heb pamfletten uitgedeeld, mensen aangesproken, ik deed echt het banale werk, koffie maken voor het team. Het was erg ontroerend om samen met verpleegsters, staalarbeiders en metselaars campagne te voeren en een gevoel te krijgen van hoe een verlichte democratie kan functioneren. Het was beslist een van de ontroerendste en interessantste dingen die ik in mijn leven heb gedaan.'
Vertaald door Rogier Van Kappel en A. Fokkema, 472 blz., 29,95 . Oorspronkelijke titel: Moral clarity
Bron Iskander/ De Standaard
De laatste alinea blijft beklijven. Ik denk aan die al lang vergeten affiche in zwart-wit die aan de tegenliggende muur van mijn vlig-in vlug-uit receptie-plaats hing, toen ik nog pratikeerde. Een harde werkmansknuist die de hand met hagelwitte manchette greep in een gebaar van solidariteit. Zonder woorden. Meertalig dus. Want een goed deel van de clientèle was franstalig .Boven de muurtafel waarop wij documenten rechtstaande konden doorlopen, was ze steeds op 50 cm van onze ogen ..
Besluit (van mijnentwege) 1° Zou de DS weer evolueren in de AVVV-VVk richting? En 2° Die Dame krijgt het goed, zeer goed gezegd. We hebben nooit gezegd dat linksgeen idealen kan hebben. Alleen is het bedroevend dat het meestal uitkomt op links lullen en rechts zakken vullen .Voorbeeld: de nomenclatura van De Morgen.
De Tjeven in hun hemd Mijn dag kan niet meer kapot, niettegenstaande die Opper-Toerk in Hasselt ons de les stond te lezen over mensenrechten enz, waarvan zijn eigen land maar kan van dromen.
Een twintigtal leden van het Taal Aktie Komitee voerde vanavond actie bij de start van de CD&V nieuwjaarsreceptie te Antwerpen (zaal Stuurboord) onder het motto "CD&V zet Vlaanderen in de kou". Voor de ingang werd 100 kg schilferijs uitgekieperd en werden pamfletten uitgedeeld. 4 Actievoerders hadden zich ook onder de feestvierders gemengd en beklommen bij aanvang van de toespraak van CD&V voorzitster Marianne Thyssen het podium. Zij hielden een spandoek open met daarop "Steun de burgemeesters - Splits kieskring BHV" en affiches met de slogan "Splits BHV". Met onze actie wensten we te protesteren tegen de terugkeer van de CVP.
Neen, niet dat boven de Moerdijk de linksen van Walter Bos gebiologeerd als lemmingen de islam-dictatuur achternalopen. Zoveel dwaasheid doet mij pijn, maar ik kan alleen van op afstand toelijken.
Ik heb er wel last van dat onze Vlaamse Sossen en bij uitbreiding alle linkie-winkies van boven die Moerdijk, de neiging hebben hetzelfde te doen. Onder het aanminniog (!) oog van het Heilig Paterke uit Hasselt die liefst in de binnenzak van Bos & C) zou willen kruipen.
Elsevier luidt de alarmklok. Of is hert de stormklok?
Och Ja! Amsterdam, dat is zo ver van ons bed! En Terzake spot liever met de RK-Godsdienst an met Allah en zijn baardhaatmannen .
Ahmed Marcouch moet zich diep schamen
vrijdag 16 januari 2009 10:03
De Telegraaf meldde een tijdje geleden dat de PvdA-bestuurder Ahmed Marcouch 150.000 euro subsidie eiste om de Egyptische imam Yusuf al-Qaradawi uit te nodigen. Dat is veel geld, 150.000 euro. Maar Ahmed wilde met deze imam de kloof tussen moslims en niet-moslims verkleinen. Een nobel doel.
Amsterdam weigerde te betalen. Al-Qaradawi is een invloedrijke salafist. Hij staat ook bekend als een haatzaaier, een theoloog van terreur.
Toen Marcouch door deze site werd gevraagd naar deze onthullingen van de Telegraaf, reageerde hij als volgt: 'Al-Qaradawi is een gerespecteerde autoriteit.'
Sesamstraat Hoe kwam Ahmed Marcouch tot deze waardering? Is die gebaseerd op het feit dat de imam op Al-Jazeera een eigen programma heeft: ash-Shariah wal-Hayat (sharia en leven)? Toen hij nog chef was van de Marokkaanse Moskeeën in Amsterdam keek hij kennelijk vaak naar het anti-Westerse, anti-Israëlische (en anti-joodse) Al-Jazeera.
Op 9 januari 2009 was de gerespecteerde autoriteit van Marcouch weer op Al-Jazeera te zien. Niet om Sesamstraat te presenteren.
In zijn preek wijdde hij enkele markante woorden aan de joden: Ik richt mijn boodschap in de eerste plaats tot de Joodse agressor, de arrogante plunderaars, de onderdrukker (Mostakberin) die de slaven van Allah (moslims) in het land van Allah op een arrogante manier behandelen.
Heersers De slaven van Allah mogen kennelijk alleen door andere slaven van Allah arrogant worden behandeld. Ahmed, is dat niet zo? Worden de Marokkaanse slaven van Allah eerlijk en redelijk behandeld door andere slaven van Allah, de heersers?
'In het verleden hebben de joden tot twee keer toe verderf gezaaid. En Allah bestrafte ze beide keren door het plaatsen van meesters boven hen, die ze gekweld en vernederd hebben.'
Babylon Dan zijn we natuurlijk benieuwd wat Allah deed: 'Dit is wat ze hebben gedaan in de geschiedenis, en het is bekend dat Allah een meester over hen heeft geplaatst; de koning van Babylon, Nebukadnezar, die de joden had gevanggenomen. Hij vernietigde hun huizen. Hij brak hun tempels af en verbrandde hun Thora, en nam de joden mee voor 70 jaar als gevangenen naar Babylon. Weer hadden de joden hun daden herhaald en Allah plaatste de Romeinen als meester boven ze.'
Wat hadden de joden dan misdaan? Hoe zag hun verderf eruit? En wie heeft ze bevrijd van Babyloniërs? Profeet Mohammed en Allah waren nog niet geboren. En Ahmed Marcouch was ook nog geen burgemeester van Babylon om met behulp van Al-Qaradawi de kloof tussen Babyloniërs en niet- Babyloniërs te verkleinen.
Jeruzalem Het was een Perzische koning, Cyrus, die de joden heeft bevrijd. Een koning wiens naam niet in de Koran voorkomt, maar wel in de Bijbel.
Hij werd de koning van Jeruzalem, dat voorheen tot Babylon behoorde. De koning beval zijn mensen om de tempel van joden in Jeruzalem te herbouwen.
Begrijp je Ahmed, hoe het onverstelbaar is, dat nu juist een Perzische president de joodse staat van de kaart wil vegen?
Dhimmi's Maar wie hebben volgens Al-Qaradawi, de gerespecteerde autoriteit van Marcouch, de joden gelukkig gemaakt?
'De joden leefden als dhimmis [tweederangburgers] in ons land voor een lange tijd, en geen moslim schond het verdrag [dhimmi-recht]. Ze waren vrij en behoorden tot de rijkste mensen van de ummah. De moslims werden zelfs jaloers op de joden. Ze verkeerden in de nabijheid van sultans, koningen en de heersers van die tijd.'
Vreemd dat we dit soort feiten niet kennen. Maar de eeuwige jood is een schurk: 'Desalniettemin waren ze niet trouw gebleven. Toen ze uit Europa werden verbannen, vonden ze geen mededogende boezem, geen grot voor bescherming, behalve in de landen van de islam. Het waren het Ottomaanse rijk, de staat van Mameleuk, de islamitische landen die ze met open armen hebben ontvangen en ze bescherming hebben geboden. Maar toen de joden invloedrijk werden, hebben ze de moslims de rug toegekeerd. En werden wij slachtoffers van de joden.'
Verhaallijn Hier begaat onze gerespecteerde autoriteit een theologische en narratieve fout. Want volgens de verhaallijn moeten de joden ook in Europa verderf hebben gezaaid waardoor Allah hen via de nazis heeft willen bestraffen.
Dit zou toch een logisch vervolg van het verhaal moeten zijn! Waarom zegt hij dit niet? Misschien wil hij de gelovigen niet al te veel belasten met de geschiedenisles.
Zij geestverwanten, onder anderen Haj Amin al-Husseini, de grootmoefti van Jeruzalem, stonden aan de zijde van nazis om de joden uit te roeien en de deportaties van joden naar de islamitische landen te belemmeren.
Marokko Dat neemt niet weg dat de koning van Marokko zo aardig was om zijn eigen dhimmis te redden. Maar Marokko behoorde tot het Franse rijk. En de geallieerden kwamen daar op tijd aan. Ja, de joden vonden geen grot, weinig gastvrije mensen, weinig staten om daar hun toevlucht te nemen.
Dat is precies de reden dat de joden in hun natuurlijke en historische omgeving een staat hebben gevestigd.
Maar Allah weet wat de joden te wachten staat. De antisemitische theologie van de gerespecteerde autoriteit van Marcouch heeft een zeer effectieve en gerespecteerde oplossing:
Inshallah 'Allah zal deze natie niet verlaten. Hij zal dit volk niet toestaan om zijn verderf over aarde uit te breiden. We wachten tot de wraak van Allah op hen neerdaalt. En inshallah, het zal gebeuren met onze eigen handen: "Strijd tegen hen, dan zal Allah hen door jullie handen bestraffen en te schande maken en Allah zal jullie tegen hen helpen en de harten van gelovige mensen genezen. En Allah zal de woede die in hun harten is verwijderen (9:14-15)."
Dit is mijn boodschap aan de verraderlijke joden, die er nooit aan hebben gehecht wat recht is of wat de echte beloofde aan hen was, Ze schenden in elke tijd de gedane beloftes. '
Gewelddadig In 2005 heeft Marcouch gezegd dat als hij de Koran niet begrijpt, hij kijkt naar de interpretatie van Al-Qaradawi.
Dat moet Marcouch niet doen! Zijn imam is niet alleen gewelddadig jegens de joden en het Westen, maar ook erg selectief in het citeren van de Koran. Hier hield hij een gewelddadige preek. Maar het aangehaalde koranvers eindigt heel anders:
'En Allah zal de woede die in hun harten is verwijderen en Allah zal zich genadig wenden tot wie Hij wil. Allah is genadig en wijs.'
Afzwakken Daarmee bedoel ik niet dat de ongelovigen door dit laatste zinnetje gered zouden worden. Maar Al-Qaradawi wil zijn gewelddadige preek niet eens afzwakken door een nogal vaag genadevol einde van het vers.
Wellicht dacht Al-Qaradawi: dit brengt misschien de gelovigen in de war tijdens deze (gewelddadige) jihad tegen de joden.
Ahmed, dit heet geweld tegen een antieke tekst, de Koran.
Schamen Het is nu zonneklaar dat de PvdA'er Marcouch zich diep moet schamen. Ooit verdedigde ik hem in een gesprek met een Marokkaanse intellectueel.
Lachend oordeelde de intellectueel: Marcouch is te dom en voordat je het weet zit de hele bende van Moslimbroederschap in Amsterdam.
De ondraaglijke domheid van Marcouch bereikt nu een alarmerend niveau. Wil de PvdA zich laten leiden door een man die naar een Amsterdams kalifaat verlangt? Hierover meer maandag.
Afshin Ellian (1966) is hoogleraar Sociale cohesie, burgerschap en multiculturaliteit aan de Universiteit van Leiden. Elke maandag, woensdag en vrijdag vindt u hier een bijdrage van deze dwarse dichter en denker, die sinds 1989 in Nederland woont. Tot 1 januari 2008 verzorgde Ellian deze blog als duo met Leon de Winter. De laatste wilde weer tijd (en een leeg hoofd) om zijn roman af te maken, dus hij haakte - tijdelijk - af (bekijk hier de oude blogs van Ellian & De Winter). De Winter blogde vanaf de begindagen (november 2004) op deze site, onder de naam Het Vrije Westen. Het is nu aan Ellian om de idealen en vrijheden van de Westerse cultuur te verdedigen.
TEL-AVIV - Het Israëlisch veiligheidskabinet heeft zaterdagavond een resolutie voor een eenzijdig staakt-het-vuren in de Gazastrook aanvaard. Het bestand werd met een verpletterende meerderheid goedgekeurd. Het staakt-het-vuren gaat zondag om 01.00 uur Belgische tijd
'Doel bereikt'
Israël heeft volgens premier Ehud Olmert zijn doel bereikt tijdens het militaire optreden in de Gazastrook. 'Hamas heeft een zware slag te verwerken gekregen', aldus de premier. 'Het militaire potentieel van Hamas is serieus verzwakt. De leiders verstoppen zich. Veel mannen werden gedood en tientallen tunnels werden gebombardeerd', zei Olmert, die benadrukte dat het aantal raketaanvallen op Israël vanuit de Gazastrook werd teruggedrongen.
Troepen blijven in Gaza
Olmert verklaarde ook dat het Israëlische leger voorlopig in en rond Gaza gestationeerd blijft en het zal terugslaan op aanvallen van Hamas. 'Indien Hamas helemaal met de aanvallen stopt, zullen we oordelen op welk moment we ons uit de Gazastrook zullen terugtrekken', voegde Olmert eraan toe.
'Burgers gegijzeld'
De Israëlische premier richtte zich in zijn toespraak ook tot de inwoners van de Gazastrook. 'We willen onze kinderen verdedigen, en hebben het moeilijk met elk kind dat aan jullie kant gedood wordt. Jullie lijden is erg en het spijt me', aldus Olmert. Hij beschuldigde nadien Hamas van het 'gijzelen van een burgerbevolking'.
'Hamas zal wapenstilstand niet respecteren'
Een woordvoerder van Hamas liet al weten dat de radicaal-islamitische organisatie geen wapenstilstand met Israël zal respecteren indien de Israëlische troepen zich niet terugtrekken uit de Gazastrook. 'Hamas zal de aanwezigheid van één enkele soldaat in de Gazastrook niet dulden, hoe hoog de prijs ook is', aldus woordvoerder Fawsi Barhum.
Ook de Palestijnse president Mahmoed Abbas is van mening dat Israël al zijn troepen uit de Gazastrook moet terug trekken.
Bron DS
Het vervolg lezen we in de Fet
Raketten uit Gaza troffen zondagmorgen het zuiden van Israël, ondanks de beslissing van het Israëlisch veiligheidskabinet tot een eenzijdig staakt-het-vuren. Het bleef enkele uren rustig in Gaza, maar Hamas lijkt nu zijn woord te houden zich te blijven verzetten.
Minuten voor de persconferentie werden evenwel nog raketten afgevuurd op het zuiden van Israël. Hamas liet onmiddellijk na het afkondigen van het staakt-het-vuren eveneens weten dat ze het bestand niet aanvaarden. 'Een einde van de bombardementen is geen einde van de agressie en de bezetting', zei een Hamas-woordvoerder aan persagentschap Reuters. 'Een bezetting is een oorlogsdaad. We geven ons verzet niet op.'
Hamas bekritiseert eveneens de aanpak van Israël, die kiezen voor een unilaterale aanpak in plaats van via Egypte te onderhandelen. 'Op die manier zijn ze niet verplicht hun troepen terug te trekken', zei de Hamas-woordvoerder nog.
Jongens en Meisjes! En dat precies de dag dat Björn Roose zijn lier aan de wilgen hangt! Net nu gaat GeenStijl.nl op de buis en voortgaande op de 425 reacties op hun groet aan de Pelgen, beginnen ze strootje te steken om hier een bijhuis te ritselen .
Mij goed zou ik zeggen, maar aangezien de Walen kunnen optiefen, zouden wij, Pelgen Vlamingen liever een Vlaamse Leeuw zien dan die verfoeilijke driekleur, die ons voortdurend herinnert aan die 179 jaar kolonisatie door het franscouillonse Zuiden. Wat dunkt U? Zwijgen en laten begaan of de koppen bijeensteken?We zijn bij SeniorenNet goed op weg. Als Angeltjes eens het voortouw namen? Zij tellen nu al het hoogste aantal bezoekers en dat kan alleen maar verbeteren ..
Blijkbaar is er een gozer die beweert dat de site geenStijl.be al geclaimd is. Goed zo, alhoewel mijn persoonlijke voorkeur zou uitgaan naar www.metStijl.vl Snappie? En dat wij hier in Vlaanderen een tweede Gaza zijn is er over. Is er werkelijk iemand die op een nest bommen en granaten zit te broeden? Mangain is kandidaat-ontmijner, hoor!
Bij geenStijl.nl spreekt men van 5,72 voor 50.000 leden. Moet een makkie zijn, alhoewel het dan toch gaat over 286.000,-, een kleine 11.500.000 Befkes .Dromen is niet verboden, maar zou de VRT bij ons echt met dat bedrag in het nauw kunnen gedreven worden?
***********
Nu het woord aan geenStijl.nl
Zo. We gaan beginnen. Vanaf vandaag kun je je inschrijven als lid van PowNed, de publieke omroepvereniging van GeenStijl. En daarmee zijn we weer een loopgraafje of dertig opgeschoven op het slagveld dat wereldheerschappij heet. Waarom een publieke omroep? Gewoon, omdat het kan! En omdat wij ook wel eens een greep willen doen in de 500 miljoen die jaarlijks over de slagboom van het Mediapark wordt gekieperd. Bovendien zijn wij van mening dat in het huidige publieke bestel een grote groep mensen niet wordt bediend. En dat gat gaan wij dichten. Zuig mee, voor VIJF ZEVEN TWEE! Inderdaad, voor slechts 5,72 euro blaas jij Hilversum op. Want je moet eerst breken om te kunnen bouwen. Dus betaal nu, en lach later! Oh ja, mocht GeenStijl falen, dan win je toch. Zo betalen wij bij het niet behalen van de benodigde 50.000 leden gewoon netjes je geld terug. Plus een kwartje rente. Das toch mooi bijna 18 procent rendement op jaarbasis. Dus retteketet naar PowNED EN WORD LID. Gewoon, omdat het kan en omdat het MOET! Met uw hulp beloven wij het Mediapark eens flink te gaan opschudden. Oh ja, en omdat wij graag woord houden en deze klus samen met jullie willen klaren, mag reaguurder van het eerste uur Superjan zich vanaf vandaag secretaris noemen van de vereniging PowNed. Voor en door jou!
****************
Een paar reacties van de 425 die deze voormiddag al waren. Lettertype ietwat groter, als t kan? Niet iedereen heeft arendsogen!
geenstijl.be is al geclaimd.
-Strotgrondel
Vlaanderen . Het Nederlandstalige Gaza.
Ja hallo redactie, kunnen Belgen nu wel of geen lid worden? Er staan er een paar te trappelen, en met recht.
Dames en Heren! Komt binnen! Komt binnen! De vertoning gaat beginnen!
Dat is in ieder geval de hoofdtoon van het CVBP-nieuwjaarsreceptie van zaterdag 17 januari 2009, ergens te velde in Antwerpen.
In Antwerpen, in het hol van de Vlaamse Leeuw!... Ze moeten maar durven! Inderdaad was de voorgaande partijkoppen-bijeenstekeing in De Panne, beter gezegd in Adinkerke, in Plopsaland, bij Kabouter Lui en anderen . De CVBP heeft een abonnement op kinderspeelpleinen zeker? Werd de Wielfriede onlangs niet weggeroepen van bij vrouw N° 3 en kinderen in Disneyland? Van de ene speeltuin nar de anderre ..
Wat nog opvalt is de hoog gespannen volgehouden hypochrisie in de speech van de Opper Stoppnaald: kijk eens hoe goed we wel zijn! En wat we al niet gedaan hebben!En den Yves? Nooit geen betere gehad! Merci Yves! 95% van het programma is gerealiseerd .Jammer dat er geen detail verstrekt werd.
We gaan goed weten naar een verpletterende zege, met de Vader-Maagd Peeters als boegbeeld. De ervaren gids, weet U nog? Den ouden te dik geworden?
O.L. Heer! Vlaanderen telt zo schrikkelijk veel bedevaartoorden. Zou er echt geen ene tussenzitten waar we kunnen gaan dienen om ons te verlossen van de Tjeven? Spreek, en we gaan er naartoe, desnoods in kaarskensprocessie en met de TV-cameras op kop, want het kwaad moet met het kwaad bestreden worden!
***********************
Bij de Vlaamse verkiezingen van 7 juni zal Vlaams minister-president Kris Peeters het boegbeeld zijn van CD&V. Dat heeft partijvoorzitster Marianne Thyssen zaterdagavond gezegd tijdens haar nieuwjaarstoespraak in Antwerpen. Thyssen riep gewezen premier Jean-Luc Dehaene op om op de lijst te staan voor de Europese verkiezingen.
Volgens Thyssen is 95 procent van het Vlaams regeerakkoord uitgevoerd. 'Met dat rapport kunnen wij gerust naar de kiezer'. Vlaams minister-president Kris Peeters is daarom bij de komende verkiezingen 'het onbetwiste Vlaams boegbeeld' van CD&V, zei Thyssen.
Vorig jaar was voor CD&V 'een jaar van zeilen bij tegenwind', zei Thyssen. Ze verwees onder meer naar de breuk in het kartel en het ontslag van de regering Leterme, waarbij de drie kopstukken Yves Leterme, Jo Vandeurzen en Inge Vervotte van het voorplan verdwenen. Hun rol is echter niet uitgespeeld, zei Thyssen. 'Ze komen terug, alle drie. Niemand kan nu voorspellen wanneer en hoe', zei ze onder applaus van de aanwezigen op de CD&V-nieuwjaarsreceptie. Ex-premier Yves Leterme werd daarbij op het podium gehaald. 'Wij zijn er voor jou, nu je het moeilijk hebt', zei Thyssen tot Leterme. 'Veerkrachtige partij'
Maar CD&V is een 'veerkrachtige partij' en heeft zich 'razendsnel' kunnen herpakken door met Herman Van Rompuy opnieuw de leiding te nemen in de regering. CD&V heeft vertrouwen in Van Rompuy, ook in moeilijke tijden. Ze haalde daarbij een oude campagneslogan van Jean-Luc Dehaene boven: 'de tocht is moeilijk, de gids is ervaren'.
CD&V wil focussen op twee zaken: de koopkracht van zwakkeren bewaken tijdens de economische crisis en blijven ijveren voor een staatshervorming. 'Er zijn partijen die het land willen opgeven, wij willen het land verbeteren', zei de CD&V-voorzitster.
Door de recente regeringswissel werd Veerle Heeren de derde CD&V-minister van Welzijn in deze legislatuur. De oppositie had kritiek op de zoveelste regeringswissel, maar voor CD&V snijdt die kritiek geen hout. 'Op belangrijke punten waren er ook driemaal zoveel realisaties als in het regeerakkoord stond', zei Thyssen.
Thyssen pleitte ook voor een minder ruwe omgang in de politiek. Spinnen is niets anders dan 'een duur woord voor kwaadsprekerij', zei ze.
Obama en Aboutaleb: twee namen op een scharnierpunt van de mesnelijke beschaving?
Heeft Darwin gelijk? Is de werled niet geschapen (creationisme) maar langzaam aan gegroeid uit gassen en waterstof?
Weten we nog altijd niet 8000 jaar nà de Zondvloed, waartoe de 80 % hersenmassa dient die de mens niet gebruikt? Stammen wij af van de Goden, zoals de Bijbel zegt?: en de zonen der Goden zagen dat de vrouwen der mensen, enz .
Was er vòòr de patriarchale samenleving die we nu kennen, een matriarchale wereld, waar het vrouwelijk geslacht de heerschappij voerde? En wat was daar verkeerd aan?
****************
Alle gekheid op een stokje. Al die dingen, inclusief de zwarte cultuur aan de leiding, of de islamcultuur, is ten nadele van onze eigenheid. Dus: vraag ons niet om applaus! Integendeel!
Omdat uit bovenstaande cosmetische voorbeelden blijkt, dat er maar één cultuur tegelijk kan bestaan Tenminste: één Leitcultuur..
Ahmed Aboutaleb is als eerste moslim burgemeester geworden van een belangrijke stad in de Nederlanden, namelijk Rotterdam. Hij zal er heel wat meer aan zijn hoofd hebben dan het beheersen van de multiculturele samenlevingsproblemen, maar het is toch vooral daarop dat hij zal worden beoordeeld. Is dit een mijlpaal in de islamisering van Europa?
Aboutaleb wordt voor de Marokkaanse jeugdbendes alvast niet "onze man in het stadhuis". Als wethouder in Amsterdam toonde hij zich een ferm ijveraar voor wet en orde. Maar misschien is dat de prijs die de islam bereid is te betalen om deze vooruitgeschoven pion te laten promoveren? Met name Filip Dewinter heeft gewaarschuwd dat het aantreden van Aboutaleb een mijlpaal in de islamisering van Europa is. Zou het?
Juist Aboutaleb heeft de immigranten herhaaldelijk ingepeperd dat ze zich aan de Nederlandse wetten en gebruiken moeten aanpassen, en dat ze anders beter naar hun thuisland terugkeren. Dat is nu net het standpunt waartoe het VB zich rond 1996 bekeerd heeft. Tevoren bepleitte de partij het terugkeerbeleid: Vlaanderen alleen voor de geboren Vlamingen. Ze wilde zelfs aparte scholen voor immigrantenkinderen om hen vooral niét te integreren maar hen juist op een toekomst in hun herkomstland voor te bereiden. Naarmate immigranten meer en meer een deel van het dagelijks leven werden, en ook meer en meer VB-ers met vreemdelingen omgang begonnen te hebben (tot en met trouwen, zie wijlen VB-volksvertegenwoordiger Guido Tastenhoye), werd het idee van een collectieve terugzending van de immigrantenbevolking een anachronisme, een schim. De VB-tanker maakte vrij snel een koerswijziging en koos voor een integratiebeleid. Om het toch nog voldoende vuil te laten bekken, werd deze nieuwe marsrichting geformuleerd als "aanpassen of opkrassen". Al drukt Aboutaleb het niet in die woorden uit, dat is wel het beleid dat hij zelf zegt voor te staan.
Wat kan het VB van deze goed geïntegreerde immigrant nog meer verlangen? Hier moet de partij maar eens uitmaken waar ze nu echt naartoe wil. Als ze wil dat immigranten "Vlaming worden met de Vlamingen" (resp. Nederlander enz.), dan zou ze burgemeester Aboutaleb juist als een rolmodel moeten verwelkomen. En straks burgemeester Koçak in Beringen, enz.
Men maakt vaak de vergelijking tussen Aboutaleb en Barack Obama. Er is natuurlijk een verschil tussen de islam, een ideologie die zijn aanhangers in een project van verovering tracht in te schakelen, en het zwarte ras, dat gewoon bestaat uit mensen die zijn wat ze nu eenmaal zijn. Zowel rechts als links in de VS verwelkomen het aantreden van een zwarte president als een bevrijdend moment in de rassenverhoudingen. Wie Aboutaleb alleen ziet als een Maghrebijn, zal op die grond allicht hetzelfde doen. Wie hem echter ziet als moslim, of scherper nog als agent van de islam, zal op een conflictzwangere dimensie wijzen die in de rassenkwestie ontbreekt.
Dat schijnt dus het standpunt van Dewinter te zijn: Aboutaleb is slechts de voorhoede van een geplande islamitische "lange mars door de instellingen", die, evenzeer als de gewapende strijd in andere omstandigheden, uiteindelijk als enig doel heeft, hier de macht van de islam te vestigen. Dat de nieuwe burgemeester vandaag een bepaalde multicul- en islamlobby tegen de haren in strijkt, zal in de latere geschiedschrijving van de islamisering van Europa slechts een detail zijn. Hij blijft één van de onzen, zullen moslims zeggen, en hij heeft de deur naar de macht voor ons allen geopend.
Die benadering laat echter de levensbeschouwelijke dynamiek buiten beschouwing die wel degelijk ook de moslimbevolking beroert. Iedereen kent in Vlaanderen de talloze mensen die nog nominaal katholiek zijn maar zich hun eigen versie van het geloof brouwen. Ze kunnen moeilijk afscheid nemen van Jezus maar willen zich aan geen enkele kerkelijke leer meer gebonden voelen. Zo zijn er ook ettelijke miljoenen mensen die zich niet formeel tegen het moslimgeloof van hun ouders willen keren, maar die in de praktijk eigenlijk in niets meer geloven dat voor de islam essentieel is. Er zijn er natuurlijk die durven consequent zijn en openlijk met de islam breken, maar zeer velen zijn gewoon wat discreter over hun feitelijk weggroeien van de islam. Voor hen wordt de islam geleidelijk aan een dode huid die zij op zekere dag achteloos zullen afwerpen.
Dat zijn mentale evoluties waarop de omgevende niet-moslimse leidcultuur invloed kan uitoefenen. Mogelijk is Aboutaleb wel de man die de moslims de weg naar de volledige integratie en de feitelijke deïslamisering zal wijzen. Dat kan ik niet waarborgen, het is geen automatisme, maar veeleer een uitdaging die wij moeten aangaan. Jaja, we zouden niet met de last van die uitdaging zitten als we destijds de immigratie niet toegelaten hadden, net wat u zegt; maar die gedane zaken nemen geen keer, zeker nu zelfs het VB net als wijlen Pim Fortuyn al lang voor een integratiebeleid gekozen heeft. De weg voorwaarts bestaat logischerwijze uit het maximaal laten spelen van de normale en natuurlijke assimilatieprocessen, en islamitische pogingen tot culturele en wettelijke apartheid geen kans te geven.
Overigens is er wel één ding dat Ahmed Aboutaleb nog kan doen om zijn integratie, d.w.z. assimilatie, compleet te maken. Zoals Bart De Wever opgemerkt heeft: Obama zou niet verkozen zijn als zijn vrouw in sluier gelopen had. Hij heeft de moeite gedaan om de islam af te zweren en zich bij een oer-Amerikaanse (namelijk zwarte) christelijke kerk aan te sluiten. Mij maakt het niet uit of Aboutaleb vrijmetselaar danwel calvinist wordt, maar een stap weg uit de islam zou zijn integratie wel aardig voltooien. Alleen zou hij dan misschien zijn band met en invloed op de tragere massa in de Marokkaanse gemeenschap verliezen, zodat die radicale stap voor het integratiebeleid toch weer minder wenselijk wordt, althans op korte termijn. Op langere termijn daarentegen zijn de problemen van ex-moslims wel een prijs die we graag zullen betalen om de islamisering te voorkomen. Laat Aboutaleb dus maar catechese gaan volgen bij eminente dominee-types als premier Balkenende en minister Rouvoet, of het voorbeeld volgen van neo-atheïste Ayaan Hirsi
Wanneer verschillende culturen, religies en ideologieën op elkaar botsen, is het altijd weer goed om de basisprincipes aan elkaar uit te leggen. Begrippen als Vrede, Gelijkheid van de vrouw, Vrijheid van religie, Individu of Moraal worden in de islam vaak anders gedefinieerd dan in moderne Europese samenlevingen.
Het Huis van de vrede Hieruit wil ik een voorbeeld lichten en er wat nader op ingaan. Steeds opnieuw kan men in de media horen en lezen dat islam Vrede zou zijn. Daarbij verwijst men meestal naar de leer genaamd Huis van de vrede. Volgens de Koran wordt daarmee een plaats van vrede en veiligheid bedoeld. In de islamitische en Arabische wereld wordt vanwege politieke en ideologische redenen het Huis van de vrede gelijkgesteld met het Huis van de islam.
Het begrip Huis van de islam heeft betrekking op een zogenaamd Gebied van de vrede, dat wederom uitsluitend met een gebied van de islamitische landen gelijkgesteld wordt. Hoewel dit begrip niet te vinden is in de Koran, is het een van de belangrijkste leerstellingen in de islam. Nauw hiermee verbonden is het begrip Huis van de oorlog, waaronder al die gebieden worden verstaan waarin niet de islam en ook niet de islamitische rechtspraak heersen. Met uitzondering van de gebieden waarmee het Huis van de islam een verdrag heeft gesloten.
Het Huis van de oorlog Daarom kan er alleen vrede in een regio, in een land of in een gebied bestaan waar de islam de hegemonie bezit. Deze machtsaanspraak weerspiegelt zich ook in de gesloten verdragen met de minderheden in de desbetreffende regios, die dan weliswaar tegen een betaling van een extra belasting als beschermeling veel kunnen doen in hun privéleven, maar in het openbaar en met betrekking tot hun godsdienstuitoefening zijn ze onderworpen aan de shariawetgeving. Deze status heeft volgens de islamitische rechtstraditie alleen betrekking op joden en christenen die, als ze zich schikken, in een islamitische theocratie geduld en van staatswege beschermd worden. Afgodenaanbidders zoals boeddhisten en hindoes kunnen deze status niet verkrijgen en hebben geen bestaansrecht. Alle anderen, die niet islamitisch zijn of bescherming genieten, worden als toebehorend aan de oorlog aangeduid.
Dientengevolge zij het personen of volkeren waarmee de islamitische gebieden en staten politiek-religieus in oorlog zijn. Zulke oorlogen tegen deze personen, volkeren of staten worden in de klassieke rechtspraak niet als oorlogen op zich aangeduid, maar als zogenaamde openingen van een land. Zelfs met staten waarmee een verdrag werd gesloten, kan de toestand van het vreedzame samenleven slechts als wapenstilstand op zich worden beschouwd.
In het kader van het contact met de islam, zowel op persoonlijk als staatkundig vlak, moet men niet uit het oog verliezen dat het islamitische religieuze leven bijna altijd met een politiek-ideologische component is doorweven, en dat niet altijd duidelijk is of men met dezelfde begrippen ook dezelfde betekenisinhoud doorgeeft. De stelling Islam is vrede kan men daarom verschillend interpreteren. Vanuit de politieke islamitische zienswijze wordt ermee bedoeld dat de vrede alleen daar voorhanden is waar de islam en het islamitische recht heersen en waar de moslims de meerderheid vormen
Eenmaal de Kruislegers dood en begraven waren, en over Europa de duistere Middeleeuwen daalden
Hoe de christenen een gouden kans om de opmars van de islam tot staan te brengen uit hun handen lieten glippen en waarom het westerse schuldcomplex met bijbehorende zelfkastijding onzinnig is een lesje uit de geschiedenis.
Djengis Khan, geboren als Temudjin rond 1167, verloor al op jonge leeftijd zijn vader en leefde als uitgestotene jarenlang in uiterst precaire omstandigheden. Na vele omzwervingen en tegenslagen werd hij in 1206 in een kuriltai (samenkomst van alle stamleiders) verkozen tot Grote Khan van de door hem verenigde Mongolenstammen. Hij teisterde als een gesel Gods het grootste deel van Azië, met een door hem gecreëerde, schier onoverwinnelijke strijdmacht.
Niet alleen was dit leger optimaal toegerust (door de inzet van reservepaarden, het dragen van een zijden onderhemd dat het verwijderen van pijlen uit schotwonden vergemakkelijkte, het gebruik van een geavanceerde composietboog), ook de strijdwijze was zeer effectief. Mongolen vernietigden hun tegenstanders door manoeuvrerend op hun snelle paarden een regen van pijlen af te schieten en het vrijwel nooit op een man-tegen-man gevecht te laten aankomen (daarbij waren ze kwetsbaar). Ook adopteerden ze gretig de militaire innovaties van overwonnen tegenstanders: belegeringswerktuigen, buskruid, zelfs schepen. Ze verpletterden niet alleen de fine fleur van het Europese ridderschap, maar ook de tot dan toe zo succesvolle moslimlegers.
Djengis had vele concubines, maar de enige nakomelingen van belang waren de vier zonen die hij verwekte bij zijn vrouw Börte. De afkomst van de oudste, Jodji, was verdacht (kort na hun huwelijk werd Börte door tegenstanders van Djengis ontvoerd en verkracht), maar hij behandelde hem niet anders. Alle zoons kregen grote leengebieden (ulus) toegewezen. Djengis stierf in 1227 en werd opgevold door zijn bekwame, maar drank-beluste derde zoon Ögödei, die de scepter doorgaf aan zijn verwaten spruit Güyük. Deze volgde hem spoedig in het graf, waarmee deze tak als factor van betekenis uitstierf. De nazaten van zijn drie andere zonen vestigden afzonderlijke khanaten.
Batu, de tweede zoon van de eveneens in 1227 gestorven Jodji, breidde het hem toegewezen leengebied in het noordwesten van het rijk met behulp van de briljante generaal Subodai uit tot voorbij Moskou en roofde Polen en Hongarije leeg. Hij perste zulke gigantische tributen af van zijn Russische vazallen, dat zijn fabelachtig rijke clan de bijnaam de Gouden Horde kreeg. Na een zeer korte heerschappij van zijn zoon en kleinzoon ging de macht naar zijn tot de islam bekeerde jongere broer Berke.
De laatste nazaat van Djengis, Berdebek, stierf in 1335, maar de Gouden Horde overleefde onder andere leiders tot 1502.
De bescheiden tweede zoon Djaghatai, die aan het hoofd van het dagelijkse bestuur van het rijk stond, kreeg de gebieden van de Kara-Kitai en Transoxanie in Centraal Azië (het huidige Afghanistan en de omringende landen) en had het daarmee niet echt goed getroffen.
Tolui kreeg het hart van Mongolië, waarop hij als laatstgeboren zoon vanuit de traditie recht had. Hij stierf in 1233, maar dankzij de capaciteiten van zijn vrouw Sorghahtani Beki, een geboortige christin die door een Perzische historicus werd beschreven als buitengewoon intelligent en bekwaam en hoog boven alle andere vrouwen op aarde verheven, werd deze lijn de meest succesvolle. Ze sloot een bondgenootschap met Batu en wist in 1251 haar oudste zoon Möngke tot Grote Khan te laten kronen. Deze werd acht jaar later opgevolgd door zijn jongere broer Kubilai, na een burgeroorlog met de jongste zoon Arik Böke, die populair was onder de conservatievere Mongolenleiders omdat hij niet verpest was door een leven in luxe.
Möngke en Kubilai onderwierpen China (dat door hun voorgangers alleen was geteisterd met roofovervallen) en Kubilai, de grootste van de Grote Khans, wijdde vrijwel al zijn tijd aan het bestuur van dit rijk. Door het herstellen van rust en orde, het bevorderen van de landbouw en het aanknopen van handelsbetrekkingen bloeide China weer op. Hij stichtte een nieuwe dynastie, de Juan, die een eeuw later door een volksopstand onder leiding van de eerste Ming-keizer aan zijn eind kwam.
Hülagü, de tweede zoon van Tolui, liep Perzië onder de voet en hield op afschrikwekkende wijze huis in het Midden-Oosten: hij veroverde o.a. Baghdad en ruimde bijna 200 Assassijnen-nesten op (waarvoor velen hem zeer dankbaar waren). Hij was de christenen gunstig gezind: een belangrijk deel van zijn leger bestond uit Armeense en Georgische christenen en de christenen in de veroverde steden werden gespaard, terwijl alle moslimmannen aan het zwaard geregen werden en de vrouwen en kinderen als slaven naar het oosten werden versleept.
Hij bood de kruisridders en de christelijke vorsten in Europa herhaalde malen een bondgenootschap tegen de islamieten aan, maar de eersten verkozen de kat uit de boom te kijken en de laatsten waren de ravage die door Batu in Oost-Europa was aangericht nog niet vergeten. Ze gingen niet op het aanbod in een fatale vergissing. Hülagüs positie werd bovendien verzwakt door een conflict met Berke, die liever niet zag dat zijn moslimbroeders in het Midden-Oosten werden uitgeroeid.
Iedere keer als een Grote Khan stierf werden van heide en verre leiders bijeengeroepen om in een kuriltai een nieuw opperhoofd te kiezen. De veroveringstochten werden dan afgebroken. Zo trok Batu zich bij een dergelijk gelegenheid terug uit Polen, Hongarije en het westelijk deel van Rusland en Hülagü uit het Midden-Oosten. Vaak was men het niet onmiddellijk eens en duurde het jaren voor de opvolger bekend was. Dit betekende uiteindelijk de redding van Oost-Europa en de islam in het Midden-Oosten.
Nadat Hülagü zich met het grootste deel van zijn troepen had teruggetrokken uit Syrië en het stroomgebied van de Eufraat bleef er nog slechts een klein Mongolenleger achter. Kortzichtige kruisvaarders besloten de Egyptische Mamelukken-generaal Qutuz vrije doortocht te verlenen en deze wist de Mongolen, die onder bevel stonden van de christelijke generaal Ked-Buka, bij Ain Jalut een vernietigende nederlaag toe te brengen -de eerste en de laatste keer dat de Mongolen verslagen zijn. Het Midden-Oosten was voor de islam veilig gesteld en kort daarop vielen de laatste kruisvaarderbolwerken.
Het rijk van Hülagü en zijn nazaten (de Ilkhans) beperkte zich voortaan tot Perzië. Het gebied bleef onrustig en Ghazan de Hervormer, die in 1295 aan de macht kwam, besloot de banden met zijn onderdanen aan te halen door zich tot de islam te bekeren. Hij werd nagevolgd door de meeste van zijn bevelhebbers. Zijn neef Abu Said was de eerste khan met een islamitische naam en tevens de laatste, want hij had geen kinderen. De resterende Mongolen gingen geruisloos in de Perzische bevolking op.
De nazaten van Djaghatai, ook tot de islam bekeerd, leken in Centraal Azië aan het kortste eind getrokken te hebben, maar hielden het uiteindelijk nog het langste vol. Een aanvankelijk onbeduidende prins, Babur, kwam op de vlucht voor binnenlandse onrusten in Noord-India terecht en stichtte aan het begin van de 16e eeuw het Moghul Rijk, dat (uiteindelijk in sterk afgeslankte vorm) tot 1857 zou bestaan.
Bij hun veroveringstochten gingen de Mongolen met ongekende wreedheid te werk. De minste weerstand had totale vernietiging tot gevolg, maar ook de bevolkingen van steden die zich direct overgaven werden soms uitgeroeid, louter om schrik aan te jagen. Bij de verovering van Baghdad kwamen volgens Perzische bronnen tussen de 800.000 en 2.000.000 mensen om het leven. Zelfs als men aanneemt dat deze cijfers zwaar overdreven zijn, liep het aantal doden in de honderdduizenden.
Daarbij vallen de 2700 islamitische krijgsgevangenen die Richard Leeuwenhart bij de strijd om Akko liet executeren en zelfs de 40.000 burgers die sneefden bij de verovering van Jeruzalem volkomen in het niet. [Het beestachtige gedrag van de Mongolen is men echter vergeten, het aanzienlijk minder beestachtige gedrag van de Kruisvaarders niet.]
De rooftochten van Djengis en Ögödei in China kostten volgens schattingen ca. 30 miljoen Chinezen het leven. Dat hadden er nog heel wat meer kunnen zijn, want generaal Subodai kon er slechts met moeite van weerhouden worden 10 miljoen Noord-Chinese boeren over de kling te jagen om hun land te kunnen benutten als weidegrond voor Mongoolse paarden.
De huidige Mongolen denken echter niet met afschuw terug aan de bloederige daden van hun nietsontziende voorouders. Integendeel: de herinnering aan Djengis Khan is de reddingboei waaraan dit door het communisme vernederde volk, verdeeld over een Russische vazalstaat en een Chinese provincie, zich vastklampt. Zijn portret prijkt op talloze voorwerpen, van wodkaflessen tot tapijten, en wekt niets dan trots en nostalgie op.
Vergeleken met de vernietigingstochten van de Mongolen waren de koloniale expedities van het Westen een toonbeeld van beschaving en ingetogenheid.
Hoog tijd dus om maar eens op te houden ons te wentelen in schuldgevoelens. Die zijn nergens voor nodig, want in het rijtje van de grootste schurken uit de geschiedenis nemen westerse koloniale veroveraars zeer bescheiden posities in.
Het doet deugd eens iemand anders positief te horen spreken over het Vlaams Belang. Alles wat wij lezen is ofwel uitermate pro (en dat komt dan van de Partij zelf of van gelijkgezinden) maar meestal is het uitermate contro.
Contro in alle kleuren van de regenboog, maar gewoonlijk ongefundeerd, meestal brutaal en achterbaks. Als er al eens een temerig toontje blijkt, dan is dat naast de kwestie, doortrokken als ze allemaal zijn van hun eigen grote gelijk.
Van uit de Partij zelf komen gematigde maar onwrikbare standpunten: onafhankelijkheid en gecontroleerde immigratie. Sommige enkelingen spreken radicaler, en gedwongen door hun uitsluiting, dienen ze stoute taal te gebruiken. Och ja! Kwaad kan het niet. Persoonlijk had ik liefst géén immigratie. Wat we nu beleven is geen immigratie, maar invasie. Tegen invasies moeten we ons verzeten. Anders liggen we er straks zelf uit! Voorbeelden? Kijk naar Brussel. In een paar decennia ont-Vlaamst, en nu zodanig overspoeld door vreemdelingen, dat binnen een paar jaar Brussel niet meer de hoofdstad van Europa zal zijn, maar de hoofdstad van Eurabia.
Wat n lange inleiding, om te zeggen dat de rede van Vlott-Voorganger Hugo Coveliers ten zeerste welkom geweest is. Blijkbaar ben ik niet alleen om deze toespraak, ik wil zeggen, wat de pers heeft willen publiceren er van, kan/wil helpen verspreiden.
In Vlaanderen willen leven en er gelukkig zijn! Is er iets eenvoudiger!? Waarom wordt het ons dan zo moeilijk gemaakt?
***********************
Vlott neemt opnieuw samen met Vlaams Belang deel aan de verkiezingen in 2009.
Dat zei voorzitter en senator Hugo Coveliers in zijn toespraak op de nieuwjaarsreceptie van de partij, vanavond in Edegem. "Uiteraard zijn er verschillen tussen ons programma en dat van het Vlaams Belang", zei Coveliers. "Er is echter ook één bijzonder groot punt van overeenkomst: de wil om te komen tot een onafhankelijk Vlaanderen in Europa."
Coveliers drukte de wens uit dat Vlaanderen na 179 jaar eindelijk onafhankelijk zou worden in 2009. "Wij zullen in een onafhankelijk Vlaanderen optimaal gewapend zijn om onze identiteit te bevestigen en respect af te dwingen van diegenen die bij ons willen komen wonen, werken en gelukkig zijn. Ons Vlaams politieapparaat zal beter, efficiënter en wellicht wel ook veel goedkoper kunnen gestructureerd worden om de Vlaamse burger te beschermen. De Vlaamse economie zal optimaler kunnen gestimuleerd worden om de welvaart te verhogen. Kortom het welzijn in Vlaanderen zal ongetwijfeld stijgen wanneer Vlaanderen onafhankelijk wordt", aldus de Vlott-voorzitter.
Basiswaarden van Westerse cultuur
Voorts betoogde hij onder meer dat België wordt geregeerd door een minderheidsregering en dat de betutteling van de overheid moet worden afgebouwd. Coveliers pleitte er ook voor om "nu eindelijk eens af te stappen van de masochistische visie op diversiteit waarbij een samenleving wordt voorgesteld als een bonte verzameling van waarden en overtuigingen.
De geschiedenis bevestigt dat samenleven van mensen van verschillende origine slechts mogelijk is wanneer het bestaan van een "leitcultur" wordt aanvaard. Dit betekent dat in Vlaanderen iedereen die hier wil wonen en werken en gelukkig wil zijn de basiswaarden van de Westerse cultuur moet aanvaarden en respecteren". (belga/ka)
Er zijn zo van die dagen die voortkabbelen als een rustig plattelandsbeekje, zoals Vlaanderen er zoveel telt (hier zijn het bruisende kleine bergriviertjes). Vooral als het lange week-end wenkt, wordt gezegd, en waar op het Internet zeer weinig sensatie te rapen valt.
DeVaderlandse pers, met name De Krantenkoppen, de enige geschreven nieuwsbron waarover ik hier beschik, zijn zo saai als de spreekbeurt van ene genaamde Wilfriede Martèns, Vriend des Keunings. Daar konden wij ons tenminste nog verlustigen met het aantal keren evident, dat de Evidente als tussenwerpsel gebruikte.
De Krantenkoppen vandaag? Twee berichten die er uit springen: de Vlott-preek (zie elders) en de titel 'Mijn vriendje is het beu dat iedereen naar mijn borsten kijkt', over dat teenagerke met het UNOX-soep petje,in massa onderweg om op Nieuwjaarsdag een badje in zee te nemen .Arm Vlaanderen!
Elders nochtans draait de vernietiging door, in weerwil van wat men ons tracht te doen geloven. Al vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel
Mij schieten alle woorden tekort. Tenzij dat onderstaand artikel met video, verplichte lectuur zou dienen te zijn in alle kerken, moskeën, redactie lokale,Volkshuizen, theaterzalen, filmzalen om bovenal niet te vergeten de even vele parlementen die ons land rijk is.
Ik verwijs, met erkentelijkheid voor de boodschap, naar
Zit u momenteel met de zakdoek in aanslag naar die niet aflatende stroom bloedige beelden uit de Gaza-oorlog te kijken? Vraagt u zich daarbij af of de Israëli's misschien toch niet wat teveel bruut geweld gebruiken om Hamas kreupel te slaan?
Nadat u het heeft gezien, zal u er ongetwijfeld mee instemmen dat de Israëli's bommen noch granaten mogen sparen om deze "beesten" naar de eeuwige jachtvelden te blazen.
Dat deze bloeddorstige barbaren zich tussen vrouwen en kinderen verschuilen en er niet voor terug deinzen hen met eigen granaten op te blazen omwille van propaganda-doeleinden, heeft voor gevolg dat er inderdaad teveel burgerslachtoffers vallen, maar die zijn allemaal op het konto te schrijven van Hamas, wat de linkse pers met BBC World op kop hierover ook moge berichten.
******************************
Psst Ik wil echt niet verwijzen naar de oorlogsjaren. Maar zijn dat geen beelden die sinds lang op onze netvliezen gebrand staan? Toen droegen de beulen Feldgrau of SS-Zwart. En de wereld zwoer toen: dat mag nooit meer gebeuren . In het Oosten hadden de beulen tenminste nog het excuus dat het om Untermenschen ging. Hier zien we moslimbroeders andere moslimbroeders executeren, met een duivels plezier, wat we niet zagen bij hun voorgangers .
13-01-2009 - Peter Henk Steenhuis / Jan Papy - Trouw
De baanbrekende Rede over de menselijke waardigheid van Pico della Mirandola (1463-1494) is opnieuw vertaald. Hoe relevant is deze Italiaanse filosoof voor onze tijd? De Vlaamse latinist Jan Papy geeft antwoord.
Het verhaal van Pico della Mirandola is een renaissancistisch succesverhaal. Pico werd in 1463 geboren op het kasteel Mirandola, erfde een fortuin, werd beschouwd als een geleerdheidswonder en was als een ware adonis verzot op wereldse geneugten.
Pico is een van de grote genieën die we allemaal zouden willen zijn, zegt de Vlaamse hoogleraar Latijnse en Neolatijnse Literatuur Jan Papy. Hij was schatrijk, bloedmooi en ook nog eens superintelligent, hij verorberde alle talen die hij tegenkwam, hij was een intellectuele omnivoor.
Zijn moeder had de uitzonderlijke begaafdheid van haar zoon al vroeg door en stuurde hem op veertienjarige leeftijd naar de faculteit kerkelijk recht van de befaamde universiteit van Bologna. Toen Pico na haar overlijden financieel onafhankelijk was, begon hij aan een onstuitbare intellectuele reis langs allerlei universiteiten, waarbij het hem niet ging om het vergaren van titels, maar van kennis.
Het ging Pico om de waardigheid van de mens, zegt Papy, en daar moeten we het nog steeds over hebben.
Om die waardigheid goed te beschrijven, zocht hij naar universele kennis. Papy: Hij zocht naar een weten dat de mens voor de zondeval ooit gehad moet hebben, maar dat nu verloren is gegaan.
Waaruit bestaat die kennis? Papy: In zijn tijd was Europa een groot ideologisch strijdtoneel. En Pico had het idee dat er pas vrede zou kunnen ontstaan als de verschillende intellectuele stromingen met elkaar in overeenstemming zouden kunnen worden gebracht. Daarbij moesten vooral de aristotelische en platoonse doctrines met elkaar in overeenstemming worden gebracht. In het aristotelische denken zou de waarheid te vinden zijn in de dagelijkse werkelijkheid, terwijl bij Plato de ware werkelijkheid ons te boven gaat. Maar Pico wilde meer, hij was op zoek naar de diepste gemeenschappelijke waarheid van al het denken.
Als twintigjarige heeft hij toen de arrogantie gehad de hele wereld uit te nodigen in Rome te komen luisteren naar een betoog waarin hij alle filosofische stromingen zou samenbrengen: het westerse denken, het oosterse denken, het joodse denken, de mystiek, het kabbalistisch gedachtegoed wilde je werkelijk tot een eenheidsdenken komen, dan mocht je geen stroming overslaan.
Dit huzarenstuk vatte Pico della Mirandola samen in 900 stellingen over religie, filosofie, natuurfilosofie en magie die hij wilde verdedigen ten overstaan van andere filosofen. Daarvoor had hij een inleidende rede opgesteld. Deze rede is beroemd gebleven onder de titel De Dignitate Hominis Rede over de waardigheid van de mens. Papy: De Kerk heeft er een stokje voor gestoken. Gij snotneus, zo werd hem duidelijk gemaakt, wat denk je wel ons even te komen vertellen hoe de waarheid in elkaar zit?
Er volgde een pauselijke veroordeling. Pico mocht de rede niet uitspreken en ook het debat over zijn stellingen ging niet door. Pico vluchtte in 1488 naar Frankrijk, waar hij werd gearresteerd door Philip II van Savoye, op verzoek van pauselijke diplomaten. Verscheidene Italiaanse prinsen, aangezet door Lorenzo de Medici, haalden de paus over Pico vrij te laten en hem toe te staan zich te vestigen in Florence. Daar leefde hij onder de bescherming van Lorenzo de Medici tot diens dood in 1492, maar de pauselijke censuur en beperkingen op zijn werk werden niet opgeheven.
Centraal in het denken van Pico staat de voortreffelijkheid, dat wil zeggen, de waardigheid van de mens die gelegen is in zijn vrijheid: als enige wezen is de mens door God geschapen met de vrijheid om te worden wat hij wil. Of zoals Pico schrijft: Wat een uitzonderlijke vrijgevigheid van God de Vader en wat een uniek en wonderlijk geluk van de mens! Het is hem gegeven te hebben wat hij verlangt en te zijn wie hij wil.
De Vader heeft volgens Pico bij de geboorte van de mens veelsoortige zaden neergelegd. Brengen we die zaden tot wasdom dan zullen zij elk hun specifieke vruchten voortbrengen. Pico: Zijn ze vegetatief, dan wordt hij een plant. Zijn ze zinnelijk, dan wordt hij een dier. Zijn ze verstandelijk, dan ontstaat een hemels wezen. Zijn ze geestelijk, dan wordt hij een engel en een zoon van God. Daarom noemde Pico de mens een werkstuk zonder vastomlijnde gedaante.
Om zijn mensbeeld te verduidelijken, gebruikte Pico de Adam van vóór de zondeval. Papy: Adam was het gegeven zijn eigen lot te kiezen, te hebben en te zijn wat hij wilde. Door zijn vrije wil kon de onschuldige Adam opteren voor een lagere bestiale existentie of voor het hogere leven van de godheid.
In Florence werd Pico della Mirandola later een volgeling van Savonarola, een Dominicaanse priester die een fel tegenstander was van de corruptie in de kerk en het vertoon van rijkdom, en die zich, na hun aanvankelijke bescherming te hebben genoten, ook tegen de Medici keerde.
Pico overleed onder mysterieuze omstandigheden. Het gerucht ging dat hij op bevel van Lorenzos zoon en opvolger, Piero de Medici, was vergiftigd vanwege zijn omgang met Savoranola. Uit forensisch onderzoek in 2007 blijkt dat Pico waarschijnlijk inderdaad is vergiftigd met arsenicum.
Pico della Mirandola: Rede over de menselijke waardigheid. vert. Michiel Op de Coul, en ingeleid en van een nawoord voorzien door Jan Papy, Historische Uitgeverij, Groningen. ISBN 978 90 6554 4520; 164 blz. 24,95.
We beleven historische dagen! Dat we historische dagen beleven!
Eerst was er de BWP, de Belgische Werkliedenpartij van het Plan Deman, maar waarschijnlijk omdat er communautair geen land te bezeilen viel met het buitenland (voorlopig nog altijd binnenland, zegt een spuiter!) werd het na de oorlog alras de SP, de Socialistische Partij. Met de Petriek, aan het roer, die toen ook al, zoals later bij zijn Burgemeesters verkiezing, beschaamd was socialist te zijn, werd het SP-A
En straks is het helemaal niets meer ..De kopstukken kunnen bij de Pest voor Vlaanderen, en het voetvolk zal met vreugde ontvangen worden door het Vlaams Belang .voor zover die daar nu al niet zitten ..Houd moed, jongens en meisjes! Als de nood het hoogst is, is de redding nabij!
Weeral een poot van onder des Keunings troon weggezaagd ..Ja! Ja! Ooit won den Toebak de verkiezingen met de slogan omdat wij nodig zijn ..
Nu zijn ze niet meer nodig .Integendeel. Als ze straks onder de kiesdrempel vallen, wie zal het bewenen?
Maar laten we de Messias van de Linlse Kerk aan het woord ..
Zelfdestructief
Een paar weken terug deed de sp.a meewarig over Geert Lambert die in zijn eentje partijtje bleef spelen. Nu vallen diezelfde sp.a'ers over Anciaux als die toch bij hen aansluit. Voor het eerst hoort men de opstand prediken in deze anders zo gezagsgetrouwe partij. Hoe kon dat gebeuren?
'Operatie-Bert' is slecht ingezet. Dat is de fout van Bert Anciaux en Caroline Gennez. Anciaux had voor zijn komst een klein prijsje bedongen (de naamsverandering) en het spreekt niet voor Gennez dat ze zo'n kleine toegift zo moeilijk verkocht krijgt in haar eigen club. Het was niet handig, zelfs niet gepast Anciaux de nieuwe naam te laten aankondigen. Het was niet wijs die kwestie niet explicieter aan bod te laten komen op het partijbureau. En de latere uitleg was praat voor de vaak.
Maar voorzitters als Tobback of Stevaert schoffeerden meer dan eens de leden van het eigen partijbureau. Geen van hen riskeerde echter een defenestratie zoals Gennez. Het illustreert de wanhoop die sinds de verkiezing in de sp.a-rangen sloop. Door de slechte peilingen is de partij inmiddels in lichte staat van paniek. Veel verkozenen weten dat het straks gedaan is. De twee eerste openlijke anti-Anciauxstemmen, Dany Vandenbossche en Mia De Vits, zijn niet toevallig twee parlementsleden voor wie een nieuwe verkiesbare plaats geen evidentie is. En dus gedragen ze zich als alle mensen die weinig te verliezen hebben: redelijk rücksichtlos.
Bovendien werkt de naam 'Bert Anciaux' als een rode lap op een stier. Het is de prijs die Anciaux moet betalen voor zijn jarenlange aanstellerige opstelling als solospeler. Zijn nieuwe lidkaart, zelfs zijn potentieel aan stemmen, ze vermogen niet om de emotionele aversie te milderen: van hoog tot laag moeten de meeste sp.a'ers hem niet.
Janssens en Stevaert konden op hun gezag destijds hun kartel doordrukken. Gennez krijgt Anciaux amper aangepraat. De sp.a-achterban is al lang gefrustreerd over gebrek aan inspraak, maar tegen Stevaert of Vande Lanotte durfde niemand dapper te zijn. Tegen Gennez verdringen de heldhaftigen zich in drommen.
Zo zitten de Vlaamse socialisten in een zelfdestructieve mood. Eerst verklaarden ze het kartel dood. Dan duwden ze het groepje van Lambert weg. Vervolgens was de kliek rond Anciaux niet echt welkom. Nu schimpen ze ook op de voorzitter. 'We zijn tegen' als opperste uiting van een bepaald socialisme. Hoeveel Vlamingen op die manier straks 'voor' de sp.a zullen stemmen, is nu niet hun zorg.
