Je zou soms zeggen: je moet niet argumenteren, je moet niet discuteren, kijk gewoon naar de feiten, die kunnen niet liegen. En trek dan zelf de conclusies die voor de hand liggen. Het was de Engelse filosoof John Locke die voor die opvatting de term Empirisme algemeen gangbaar maakte.

Dus de feiten en niets dan de feiten.
We zullen eens proberen of dat vandaag ook nog telt.

TWEE FEITEN.

FEIT 1:
In de luwte tussen kerst en Nieuwjaar moest in Frankrijk de socialistische president François Hollande met de staart tussen zijn rode benen zijn uitgebazuinde “taks op de superrijken” intrekken. Bleek dat deze taks in het voorbije jaar amper iets had opgebracht. Die superrijken zaten inderdaad niet op mijnheer Hollande te wachten.

Conclusie.
-  Ah, nu is het toch duidelijk wat een paljas die Hollande is en het is meteen ook duidelijk dat dat hele socialistische (lees communistische) discours helemaal niet klopt. Rood staat, als dat nog nodig was, weer eens in zijn blootje.

-  Ah, nu is het toch duidelijk, en het is nog vele erger dan je had durven verwachten: die graaizucht van superrijken kent gewoon geen grenzen. Met alle middelen (ontwijkende en ontduikende) zullen ze de lasten van de gemeenschap van zich afschudden en zoals steeds op de kleine man afwentelen. Doorgaan tot we ze echt te pakken krijgen.

Feit 2.
Ik krijg regelmatig van die glossy brochures in mijn bus, mij toegestuurd door heel ernstige financiële instellingen die zich specialiseren in het begeleiden van “de belegger”. In hun luxueus gepresenteerde jaarverslagen doen ze verslag hoe goed ze er het voorbije jaar weer in geslaagd waren hun klanten nog rijker of minstens minder arm te maken/houden. De pijl op hun grafieken staan altijd schuin omhoog. Alleluja.
Maar het had nog beter gekund, lees ik in een bijgaand artikeltje, als wij in dit land niet zo’n wispelturige, hebzuchtige, onberekenbare overheid hadden die om de haverklap, als het hun uitkomt, de “spelregels” naar hun hand zetten.
Voorbeeld van dit jaar: de door ons ineengestoken successieplanning ligt zwaar onder vuur en werd hier en daar serieus kort gesloten.

Conclusie.

-  Ah ja, nu zie je het zelf hoe onbetrouwbaar de politiek kan zijn, vooral hoe gulzig onze overheid is.
Die mannen ontzien niets of niemand om toch maar meer geld uit de zakken van de hardwerkende burger te halen. De spelregels veranderen, wie doet dat nu? Ja, onbetrouwbare mensen doen dat.
Gelukkig hebben we (de kiezers van 25 mei) die Crombez een rode kaart gegeven. En hebben we nu een NVA-er op die plek en kan die een en ander rechtzetten.

-  Ah ja, die mijnheer Crombez, van welke partij hij ook moge zijn, was goed bezig. Je ziet wel, fraudebestrijding, daar was hij voor betaald, je leest het nu zelf in die brochure dat hij “ze” te pakken had met hun dure vluchtroutes, om toch maar niets te moeten meebetalen en alles af te schuiven op mensen die geen “successieplanning” nodig hebben.  Het is zoals in Frankrijk, die superrijken hebben nooit genoeg. Crombez, reviens.

Lang leve het EMPIRISME.

07-01-2015, 16:43 Geschreven door torfsherman  

En dat dat empirisme niet deugt...
daarvoor vandaag nog eens een bewijs.


De Feiten.




En dan,
het griezelige nieuws uit Parijs over het gebeuren op de redactie van Charlie Hebdo.
12 doden, daders voortvluchtig. Allah Akhbar.

Hier zijn de feiten toch te klaar om niet tot een unaniem besluit te komen.

Dat dacht je dan maar.

Conclusies.


-  En toch blijf ik erbij dat die mannen niet goed bezig waren omdat zij duidelijk provoceerden om te provoceren, en dat ze nu kregen waar ze heel de tijd om vroegen.  Dat. Het is in feite een geval van “justice immanente” zoals Leonard het zo mooi uitdrukte. Dat kunde toch weten.

-  En toch blijf  ik erbij dat die mannen juist heel goed bezig waren omdat zij de moedige bakens waren van een vrije pers en de vrije meningsuiting, recht dat zelfs moet stand houden in geval  van provocatie. Dan juist. Dat is nu een klaar geval van martelaarschap voor de heilige zaak van: la Laïcité.


Natuurlijk heb jij je mening,
en daar valt weinig op af te dingen....  
....  dacht je.


ps....
vanmorgen gehoord op TV,
een (overlevende) medewerker verklaart dat Charlie Hebdo in se geen enkele ideologie aanhangt, voor niks opkomt en dat zij met hun blad en vooral met hun cartoons geen andere bedoeling hebben dan het plegen van een speciaal soort humor. 
Het is dus, als ik het goed begrijp, "allemaal om te lachen".
ik vond het gisteren alleszins "niet om te lachen".
Dat is ook "een feit".

 

07-01-2015, 00:00 Geschreven door torfsherman  

Nog heel even doorgaan op de eindejaarssfeer en dan stoppen we er echt mee.

Over de techniek van het cadeautjes geven.

Op de keper beschouwd is het een mooie traditie om, bij bepaalde gelegenheden, mekaar cadeautjes te geven. Kerst en Nieuwjaar zijn daarvoor bijzonder geschikt, de mensen zijn in the good mood. en de middenstand pikt ook nog een graantje mee.

Maar je hoort het vaak: wat moet je de mensen nog geven, ze hebben alles ? En als ze het niet hebben kopen ze het zelf.

Ik vind, maar sommigen zullen dat niet vinden, een boek, à la limite een boekenbon, meestal een goede oplossing. Beide hebben ze hun voor- en nadeel.

Met een boekenbon kun je je niet vergissen, de man of vrouw kan zelf kiezen. Je schenkt dan gewoon de aanschafwaarde van het boek. Eleganter dan centen.

Maar als je een bepaalde titel ‘durft’ geven dan zie ik toch een meerwaarde. Het is een gift met een supplément d’âme. De gever schenkt hier bovendien de inhoud, de ideeën, de schoonheid van dat bepaalde boek. Meestal maakt hij de redenering: ik vond dit boek zo geweldig, en ik zou heel graag dat gevoelen met jou delen. Dat is inderdaad een serieus supplément d’âme.

Natuurlijk kan dat eens tegenvallen, En wat dan nog? Ik apprecieer vooral de inspanning die de gever doet om een soort intellectueel contact te leggen. En dat is met geen geld te betalen.

Ik kreeg voor mijn verjaardag een boek dat ik helemaal niet kende: Van de Engelse auteur Michael Pye:
“Aan de Rand van de Wereld. Hoe de Noordzee ons vormde”. Ik ben sedert enkele dagen in die 400 bladzijden gedoken en eerlijk, de geefster (mijn schoondochter) moet me heel goed kennen want … dat is voor mij puur van-de-wereld-lectuur.

Ik ga er hier zeker nog op terugkomen.

05-01-2015, 17:28 Geschreven door torfsherman  

Een anti climax stukje.

Ik had voor mijn verjaardag nog een ander boek cadeau gekregen.
Een roman. Fictie dus.
En niet de eerste de beste: Lichtjaren van James Salter, een de wolken in geprezen boek. ‘Vermoedelijk de beste roman van dit jaar…’ recenseert HP/De Tijd.




                      

05-01-2015, 17:27 Geschreven door torfsherman