.

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Voor een goed begrip : er zitten wel degelijk eens te meer een paar dubbele bodems in mijn titel.

Niets is eenvoudig, inderdaad. Zelfs niet de titel van een simpel dagboek-blog als die gaat ovr…Morelleke-Forelleke….Want met ons aller Marie Rose Morel is simpelweg niets eenvoudig.

Hoe ik daar op kom?

Tja : het geluk vliegt, en wie het vangt, heeft het!

Stel U voor : het wordt avond. Er wordt nog wat gebladerd in de ‘favorieten’, en de dagtaak zit er op. Doel van dat bladeren? Wie weet : het winkelwagentje van morgen klaar zetten met misschien links of rechts een schnaps inspiratie. Dat van die kleine 500.000 broodnodige nieuwkomers-handen om onze welvaart op te houden, misschien? Zo toevallig op ons losgelaten de dag nadat er gezegd werd dat er een kleine 1,5 miljoen Albanezen on the move waren? Of was het om de schandalen rond Fedasil te verdoezelen? Federale Asiel, zegt U? Dekt die vlag wel de juiste lading? Zou BeFrasil niet beter passen? Dat zou dan staan voor Franstalig Belgisch Asielbeleid. Ik denk, en zal daarin wel niet alleen zijn, dat velen in Vlaanderen daarmee zullen akkoord gaan. Vanzelfsprekend niet Cortebeeck en De Leeuw van die leuke syndicaten, die er alles voor over hebben om hun achterban zo solidair mogelijk de solidarité in te lepelen. Zoiets werkt als stortbeton onder hun zetel!

Maar kijk : de site die al maanden uit de ether is, knippert ineens op. Als een kat met zeven levens is ‘La Morel’ daar plotsklaps weer….Van een verrassing gesproken, letterlijk ‘gesproken’ : ze is op de radio…..(25-29/10)

Voor de doorsnee-blogger is het actueel politiek nieuws een soort van perpetuum mobile. ‘Van het Westelijk Front geen Nieuws’. Een eeuwig herhalen van dezelfde ups-en-downs. Net de golfslag op een verlaten strand. Bij de Noorderburen geraakt alles stilaan in zijn gewone plooi, maar anders, en beter. Bij ons, in het land der Gebelgden, moet de evenknie van Geert Wilders nog geboren worden. Uitzondering gemaakt voor Bart Le Tisserand? Blijft af te wachten, de prijzen worden slechts gegeven over de meet.

En daar ligt dan in het winkelwagentje van de diagonale zwerftocht door tijd en ruimte, de radio-blog van Roosie. Precies de dag van gisteren, na maanden doodse stilte!

Als een stem uit het hiernamaals, had U gedacht? JaJa, volgens de tam-tam moest die rond deze tijd terminaal zijn….Maar wat blijkt? De fel-gebekte noeste werkster in Vlaanderens wijngaard (een mens wordt er inderdaad lyrisch van!) is niet in een hoekje weggekropen als een stervend dier! Integendeel : ze lijkt en klinkt springlevend. Even scherp als altijd, maar afstandelijker, als van iemand varend in kalmer water. Als iemand die van op een veldheersheuvel het strijdgewoel in de verte aanschouwt.

Terwijl iedereen weet, dat dit beeld niet de echte Marie Rose Morel de nodige eer bewijst. In haar stem ligt de intonatie van een gewond dier dat klaar zit om toe te springen.  

Als er ooit iemand is geweest, die het Noodlot heeft kunnen doorstaan, dat hij of zij dan maar een plaatsje opschuift. De concurrentie komt er aan! Zal de kleine David, die later de grote Koning David uit de psalmen werd, de reus Goliath kunnen verslaan?

Ach Marie Rose : met de retorische  ‘omhaal-en goal’  die U als politica zo dikwijls hebt gebruikt, breng ik U in herinnering : ‘De vraag stellen is ze beantwoorden”…..