_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

120

donderdag 14 juli 2011

De Goede Daad v/d Dag van Filip DeWinter :

wij helpen mee het niveau van HUMO op te tillen....

-------------------------

Beloofd : wij maken er geen gewoonte van om bijstand te verlenen om de vijand het licht in zijn ogen te gunnen. Wij stellen alleen vast, dat Fluppe dezelfde weg inslaat als La Morel : die ging ook bij de duivel te biechte om aandacht te krijgen, in casu bij wat men in Engeland de ‘tabloïds’ pleegde te noemen, maar wat wij alhier gemeenzaam ‘de snertblaadjes’, ook wel eens ‘kwaliteitsbladen’ noemen.

Zie zo, bij deze heeft César gekregen wat César toekomt en kunnen wij ons verder met serieuze zaken gaan bezig houden.

Geniet dus mee van onderstaande uittreksels uit een groot interview dat de Humo-vollen (maar humorlozen) hebben ineengeflanstop kap en voor rekening van Filip DeWinter.  Zoals U zult zien : onze Fluppe is niet voor één gat te vangen, zelfs niet voor een minuscuul klein gaatje. Al blijf ik mezelf, als mede-West Vlaming, mij toch afvragen wat die man in ’s hemelsnaam blijft gezien hebben in het Antwerpse. Hij heeft daar geleerd ‘zijn eigen te wassen’ en ‘zijn eigen te scheren’, maar veel meer heeft er niet ingezeten! Goed, hij is er als zovelen, blijven plakken na zijn studententijd, maar nu zijn kroost bijna het huis uit kan, zijn Duitse herdershond ook al een respectabele leeftijd heeft : dat hij zijn halve trouwboek in de armen neme, met de woorden : “Eerst 30 jaar ikke, nu 30 jaar gij”….om vervolgens achter het stuur van zijn auto te kruipen, met Mevrouw Fluppe aan zijn zij, met eindstation Brugghe. Laat Antwerpen aan de Antwerpenaren, ze zullen het onder elkaar wel uitvechten. Bemoei U daar niet langer mee, anders laat gij er ook nog Uw pluimen bij….

Weet goed (Fluppe heeft de oplage gevoelig doen stijgen!) dat hier geen halve Eurocent uitgegeven werd waaraan die Humo-lozen zich zouden kunnen tegoed doen. Ik ging gewoon te rade bij iemand die het kon weten : http://www.bloggen.be/roeland/

-------------------------

Fasten seatbelts voor dat U van Uw stoel valt, of zelfs bij loopings helemaal naar beneden stuikt op Uw verstand. Daar gaan we.

Uittreksel 1. Filip : In een partij zoals het Vlaams Belang  moet je gepokt en gemazeld zijn: ’t is een partij van koppige mensen, van caractériels, van mensen die heel argwanend staan ten opzichte van de politiek tout court, vanuit een geschiedenis van uitsluiting, vernederingen en beledigingen.

Noteer : dat er geen reactie kwamvan de ondervrager  op deze uitlating. Hoe denkt U, dat dit zou komen?

…/…

Uiitreksel 2.« Er waren binnen het partijbestuur kritische vragen: hebben we die nieuwkomers wel nodig? Zijn ze te vertrouwen? En vanwaar komen ze?’ Frank was kritisch omdat hij Marie-Rose niet kende. Maar die kritiek is vrij snel verdwenen nadat hij haar ontmoet had.»

<HUMO> Ze vond u te extreem: ‘Filip is zo strijdvaardig dat ik er een beetje bang van word.’

<DEWINTER> « Ik heb nu eenmaal een grote dadendrang: ik ben wie ik ben. We hebben zelf een fout gemaakt door die nieuwkomers te snel binnen te halen, zonder dat ze de temperatuur van de partij echt hadden kunnen aanvoelen. In een partij zoals het Vlaams Belang  moet je gepokt en gemazeld zijn: ’t is een partij van koppige mensen, van caractériels, van mensen die heel argwanend staan ten opzichte van de politiek tout court, vanuit een geschiedenis van uitsluiting, vernederingen en beledigingen.

» Ik zou het nu anders aanpakken, die verruimers langer laten acclimatiseren. Maar het was niet simpel om hen te overhalen bij dat vermaledijde Vlaams Belang aan te sluiten, en dus hebben we ze allemaal op een schild geheven en met tromgeroffel de markt op gereden, iedereen kwam hen vertellen hoe fantastisch ze wel waren. Dat is niet goed: ze krijgen dan de indruk dat de partij hen nodig heeft, en zij niet de partij.

» Vergeet ook niet: die mensen waren binnengekomen in een partij die 24 procent haalde, en ze waren er rotsvast van overtuigd dat er méér in zat - 30, 35 procent! - als we maar genoeg water in de wijn deden. Ik geloofde daar niet meer in. Dat viel toen niet op en we hebben het niet van de daken geschreeuwd, maar in 2006 haalden we nog twintig procent bij de provincieraadsverkiezingen. Onze strategie om incontournable te worden door het stemmenaantal te maximaliseren was in feite mislukt. We moesten ermee leren leven dat de bomen niet tot in de hemel groeien en ons consolideren op een aanvaardbaar niveau.»

<HUMO> Misschien was u er ook achter gekomen dat u zelf geen andere mogelijkheid had dan voor de confrontatie te blijven kiezen zoek: uw persoonlijk profiel was te aangebrand om aantrekkelijk te zijn voor eventuele coalitiepartners.

<DEWINTER> « Ach, dat is de illusie die men altijd creëert: vervang Dewinter en Annemans, en dan is het allemaal in orde! Wie dat gelooft heeft er niet veel van begrepen. Men doet wel alsof het cordon sanitaire een verheven ethisch principe is, en dat alles in orde komt zodra het Vlaams Belang schuld bekent, om vergiffenis vraagt en aan zelfkastijding doet door Dewinter en Annemans op te offeren. Maar zo werkt het dus niet. Het cordon dient om het Belang ondanks zijn verkiezingssuccessen van de macht te houden en kapot te maken, punt andere lijn. Als ik morgen met een blanco blad als partijprogramma kom, de partij de Vlaamse Broeders van Liefde noem en Jean-Marie Pfaff partijvoorzitter maak, dan nog houden ze dat cordon aan. Ik heb álles geprobeerd, verruimen, de lat lager leggen, stemmen maximaliseren… Niks lukt, en dus moeten we van de nood een deugd maken: wij zijn een zweeppartij, en daar is niks fout mee.»

…/…

Uittreksel 3. De tijd dat het Vlaams Belang politiek relevant was is voorbij, luidt de gemiddelde analyse vandaag.

<DEWINTER> « Wie dat zegt is te kwader trouw. Natuurlijk zijn wij politiek relevant zolang wij electoraal scoren. Zonder ons zou Bart De Wever al lang een halfslachtig communautair compromis gesloten hebben, zoals Hugo Schiltz dat eerder gedaan heeft. Zonder ons zou de immigratiewetgeving zelfs niet minimaal verstrengd zijn, zou het debat over de islamisering niet worden gevoerd.

» Wij hebben de verdienste dikwijls te vroeg gelijk te hebben. Wij zijn de locomotief, de rest zit in de wagonnetjes en kijkt de kat uit de boom. Zoals Dedecker en De Wever: als de vruchten rijp zijn van de boom die wij geplant hebben, water en mest hebben gegeven, dán maken zij er confituur van. Het is wel eens slikken als je hen dan ziet oogsten, maar het zij zo.»

../…

Uiitreksel 4.<HUMO> Hij vat het zelf anders samen: het is een machtsgreep zegt hij, vanwege ‘mensen niet met het partijbelang en met ons ideeëngoed maar vooral met hun eigen macht en navel bezig zijn’ en die met ‘menselijk onaanvaardbare technieken’ anderen systematisch kaltstellen.

<DEWINTER> « Ik voel me niet aangesproken. Als mijn eigen navel me zo interesseerde zou ik in een andere partij actief zijn. Kiezen voor het Vlaams Belang is kiezen voor de moeilijkste weg.»

…/…

Uittreksel 5<HUMO> Morel vroeg Dewever wel het woord te voeren op haar begrafenis. Daarmee keurde ze postuum terug naar N-VA stond toen in de krant, en ook: ‘Hier gaat een partij ten gronde, niet zozeer aan het cordon van buitenaf, maar door de afwijzing van binnenuit.’

<DEWINTER> « Het leedvermaak van de media was misplaatst. De media hadden toen beter dezelfde terughoudendheid aan de dag gelegd als ik nu aan de dag leg, in plaats van zich vrolijk te maken over de dood van een partij naar aanleiding van de dood van een mens.»

<HUMO> Dat u zich wel eens vrolijk maakte over de dood van een mens is merkwaardig genoeg iets wat uw ex-partijgenoot Koen Dillen u dezer dagen verwijt: ‘Wat een mooi begin van de dag!’ zou u getwitterd hebben toen in Ekeren een allochtone koperdief werd geëlektrocuteerd.

<DEWINTER> « Excuseer. Ik laat op een ochtend thuis mijn honden uit, altijd op dezelfde zandweg, en ik zie dat er in de verte iets aan de hand is: brandweer, politie, media… Een agent zegt me wat er gebeurd is. En ik twitter: ‘Amai, de dag is weer mooi begonnen!’, een tweet waarmee ik natuurlijk het omgekeerde bedoelde, en helemaal niet: ‘Hoera, hier ligt een Oost-Europese koperdief verkoold!’ Wie dát beweert dat ik mij daar vrolijk om heb gemaakt is te kwader trouw. Ik heb de lijkzak zien wegbrengen in een zwarte camionette: daar werd ik écht niet vrolijk van, kan ik je verzekeren! Tientallen journalisten hebben dat bericht toen trouwens gelezen, zonder iets op te merken.»

<HUMO> Laat me dan nu meteen zeggen dat ik een recente tweet van u wel verregaand vind: in reactie op een bericht in De Morgen dat op de Seychellen een zwarte rattensoort de inheemse diersoorten kapotmaakt vroeg u zich af of dat alleen voor planten en dieren zou gelden. Ik word dan toch uitgenodigd me bedreigd te voelen door de ‘zwarte ratten’ die de allochtonen hier zijn?

<DEWINTER> « Dat is uw conclusie. Ik heb alleen in drie tweets een artikel uit De Morgen samengevat, waarin geweeklaagd werd dat het toch niet kan dat de lokale fauna en flora verdrongen wordt door vreemde planten en dieren – want in progressieve milieus komt men op voor bloemetjes en bijtjes, niet waar? Een kolonisatie, zo stónd het er, van tachtigduizend ratten op een eiland van de Seychellen, dat kan je toch niet toelaten! En dan permitteer ik mij de sarcastische opmerking: ‘Tiens, geldt dat alleen voor planten en dieren?’»

<HUMO> Als ik nog eens terug mag naar de begrafenis van Marie-Rose Morel: het was toch wel slim van De Wever dat hij haar toen postuum tot de ‘hoogste koningin van Vlaanderen’ kroonde, en Vanhecke een grote meneer noemde?

<DEWINTER> « Ik denk dat Bart daar oprecht zijn medeleven en medemenselijkheid heeft getoond, ik zoek daar niks anders achter. Laat het trouwens ook maar eens gezegd zijn uit mijn mond: Frank is ook een grote meneer!»

<HUMO> Ook een slim antwoord van u.

…/…

Uiittreksel 6.<HUMO> Ik weet niet of dit nog goed komt. Het volstaat de toon te beluisteren van een brief van Vanhecke aan voorzitter Valkeniers: ‘Voorzitter, u runt de partij als een hondenschool. Wie opzit en pootjes geeft, voldoende kwijlt en kwispelt, wordt toegelaten tot het Walhalla.’

<DEWINTER> « U hebt het over een hondenschool, laat mij dan zeggen: de honden blaffen, de karavaan trekt voorbij. Ik doe vandaag enthousiast aan politiek en dat lijkt mij het beste antwoord op de hetze. Met een moddergevecht doe je alleen je tegenstanders een fantastisch cadeau. Wij hebben jarenlang moeten meemaken hoe het er in het buitenland, Oostenrijk, Frankrijk, aan toe kon gaan, en we hebben toen allemaal, Frank Vanhecke, Koen Dillen, ik zelf, gezworen: ‘Dit nooit bij ons! Wij gaan niet aan zelfvernietiging doen!’ Uiteindelijk gebeurt hier wel hetzelfde. Sommigen van de mensen die vertrekken beleven nu het mediatieke hoogtepunt van hun politieke carrière… Maar zelf vertik ik het om in de arena te treden om vrienden van vroeger te besmeuren, ik val nog liever dood.»

<HUMO> Denkt u dat uw ‘Geen commentaar’ zal volstaan om een verdere leegloop van de partij, zoals in Gent, te kunnen voorkomen?

<DEWINTER> « Wat in Gent gebeurd is, is niets anders dan een fout gelopen generatiewissel, die dan overgoten is met een ideologische saus - een ruzie die in de keuken begonnen is en zoals zo dikwijls in het Vaticaan eindigt.

» Over welke leegloop hebben we het eigenlijk, leg me dat eens uit. Kijk naar onze fracties, we hebben nauwelijks mandatarissen verloren, het zijn bijna allemaal ex-mandatarissen die weg gaan. Of mensen die niet herverkozen zijn en elders hun heil gaan zoeken.»

<HUMO> Van de vier leden van het Vlaams Belang die de kist van Morel droegen zijn er al drie vertrokken, de vierde, senator Jurgen Ceder, denkt ook aan opstappen.

<DEWINTER> « Ik heb respect voor zijn beslissing. Ik hoop dat Jurgen bij ons zal blijven, maar tegelijk moet ik bekennen dat ik dit soort kameraadschap dat boven partijpolitieke berekeningen uitstijgt grootmoedig vind.»

<HUMO> Stappen op: voorvechter van het eerste uur Vanhecke, zoon van founding father Karel Dillen, Koen Dillen, maar u geeft geen krimp.

DEWINTER> « Het belangrijkste is dat het debat beslecht is hoe het nu verder moet. Wij passen alleen maar toe wat Von Clausewitz heeft gezegd in ‘Vom Kriege’: “Politiek is oorlog, maar met andere middelen.”, en hij zei er nog bij: “Je moet die oorlog voeren op je eigen terrein, onder je eigen voorwaarden.” Dat doen we nu weer, dat is de enige methode om onze partij een toekomst te geven. We keren terug naar onze kernthema’s, komen wat scherper uit de hoek. Dat is een rol die ons op het lijf is geschreven. Geen pleinvrees! We kunnen ons nu niet permitteren te breed te gaan, of te veel nuances aan te brengen.

» Als je in een krimpende markt zit en een grote concurrent hebt – voor de tijd dat het duurt met het N-VA – moeten we vooral geen N-VA-bis worden, daar zit niemand op te wachten. We moeten onszelf zijn, het verschil maken, zichtbaar blijven.»

…/…

Uittreksel 8. DEWINTER> « Het belangrijkste is dat het debat beslecht is hoe het nu verder moet. Wij passen alleen maar toe wat Von Clausewitz heeft gezegd in ‘Vom Kriege’: “Politiek is oorlog, maar met andere middelen.”, en hij zei er nog bij: “Je moet die oorlog voeren op je eigen terrein, onder je eigen voorwaarden.” Dat doen we nu weer, dat is de enige methode om onze partij een toekomst te geven. We keren terug naar onze kernthema’s, komen wat scherper uit de hoek. Dat is een rol die ons op het lijf is geschreven is. Geen pleinvrees! We kunnen ons nu niet permitteren te breed te gaan, of te veel nuances aan te brengen.

» Als je in een krimpende markt zit en een grote concurrent hebt – voor de tijd dat het duurt met het N-VA – moeten we vooral geen N-VA-bis worden, daar zit niemand op te wachten. We moeten onszelf zijn, het verschil maken, zichtbaar blijven.»

<HUMO> Vandaar die vermoeiende aandachtzoekerij: straatbordjes in de Wetstraat overschilderen in de hoop gearresteerd te worden, vlees braaien op de site van een toekomstige moskee… Dat gaat eindigen met streaken in het Warandepark.

<DEWINTER> « Natuurlijk is dat aandachtzoekerij, dat is heel erg waar wat u zegt. Maar we móéten wel op een originele manier uitpakken omdat de pers haar normale werk niet doet, ons boycot en een cordon mediatique over ons afroept.»

<HUMO> Misschien zijn er nieuwe gezichten nodig. Ondanks de verkiezingsnederlagen, merkte Johan De Mol, ook al ex-Belanger, op, blijft u lekker zitten. Waardoor u eindigt als ‘de Georges Marchais van de Belgische politiek’.

<DEWINTER> « Een communist! Dat is pas een belediging (lacht). Ik ben van alles, maar geen communist! Waarom zou ik opstappen? Moeten wij onszelf kastijden elke keer dat we niet die uitzonderlijke 24 procent halen van 2004? Men dicht mij trouwens ook te veel macht eer toe. Ik ben geen partijvoorzitter. Ik ben maar…»

<HUMO> Een fractieleiderke! Maar ook voorzitter Valkeniers blijft zitten, en volgens Vanhecke mag hij dat omdat hij voor zijn politiek overleven onvoorwaardelijk voor u gekozen heeft. Hij is de handpop, ‘the willing executioner’, dixit Koen Dillen.

<DEWINTER> « Hij is helemaal niet de stroman die men er voortdurend probeert van te maken. Bruno heeft de partij schitterend gemanaged op de achtergrond, en heeft tegelijk vanaf het begin beseft dat die partij over een aantal boegbeelden beschikt en hij heeft die alle kansen gegeven: Gerold, ikzelf en nog anderen. Als men geen Tobbackiaans voorzitterschap nastreeft – zo’n kleine dictator die alles naar zich toe trekt - dan ben je blijkbaar een slecht voorzitter. Ik denk dat niet, ik heb veel respect voor Bruno als kapitein op een woelige zee.»

<HUMO> Volgens de site Apache bedient hij zich van zijn speechwriter om in ’t Pallieterke op tegenstanders te kakken. Is hij dat soort man volgen u?

<DEWINTER> « Dat moet u hem vragen. De schuilnamen in ’t Pallieterke behoren tot de best bewaarde geheimen van de Vlaamse Beweging.»

…/…

Uittreksel 9.<HUMO> Volgens de site Apache bedient hij (= Valkeniers) zich van zijn speechwriter om in ’t Pallieterke op tegenstanders te kakken. Is hij dat soort man volgen u?

<DEWINTER> « Dat moet u hem vragen. De schuilnamen in ’t Pallieterke behoren tot de best bewaarde geheimen van de Vlaamse Beweging.»

<HUMO> Uw achterban, zal u gemerkt hebben, is bij de jongste verkiezingen, massaal overgestoken naar N-VA. Die van Dedecker trouwens ook, en die zegt daarover: ‘De Wever heeft ons helemaal kaalgeplukt. Ik heb de vruchten uit de boom geklopt maar het is De Wever die ze opraapt en er confituur van maakt. En ik zeg het niet graag, maar hij doet dat werkelijk schitterend.’ Dat laatste krijgt u niet over de lippen.

<DEWINTER> « Nee, Jean-Marie is een defaitist, hij gooit de handdoek veel te snel in de ring. Ik niet. Een aantal kiezers zijn vreemd gegaan, dat klopt, maar het is een one night stand, daar ben ik vast van overtuigd. Want de lokroep van De Wever biedt weinig soelaas.»

<HUMO> Wat doet de man dan wel verkeerd in uw ogen? De staatshervorming interesseert hem alleen als vorm van staatsontbinding en aan de einder ziet hij even goed als u het zelfstandige Vlaanderen gloren.

<DEWINTER> « Nee, want er gloort helemaal niks. Hij verwijt ons aan de zijlijn te blijven staan, maar zelf moet hij ook nog alles bewijzen. Na een vol jaar crisis is er  niks veranderd, behalve dan dat hij het been stijf houdt, zoals het altijd weer heet. Hij moet intussen een gigantische kramp hebben, dat been gaat er nog eens afvallen!

» Ik verwijt De Wever dat hij een eeuwige twijfelaar is. Hij is een voorstander van Vlaamse onafhankelijkheid, artikel één van zijn programma. Dat hij ten eerste dan de durf heeft dat ook duidelijk te zeggen, en ten tweede de moed van zijn overtuiging heeft om tot handelen over te gaan. Hij kan meteen de Vlaamse eisen – de resoluties van het Vlaams parlement – op de onderhandelingstafel leggen, en Di Rupo, Onkelinx en Milquet het mes op de keel zetten, het moet niet altijd andersom zijn. Te nemen of te laten! Is er na drie maanden geen akkoord, dan is het maar zo. Stekker eruit dan, en we splitsen het land naar Tsjechoslowaaks model.»

<HUMO> Dat gaat vlot! En de internationale financiële wereld houdt zich gedeisd, en Europa pikt dat?

<DEWINTER> « Europa zetten we voor een voldongen feit. We zijn tenslotte geen Centraal-Afrikaanse bananenrepubliek, hé, wij zijn een goed georganiseerd, democratisch, West-Europees land.»

<HUMO> Het kan in uw dromen nu snel gaan, als ik een recente tweet van u goed begrijp: ‘Vandaag ‘Fourth of July’, ‘Independence Day’ in de USA. Wordt 11 juli onze ‘Independence Day?’ Hoop doet leven…’ Maar ook Vanhecke beseft de symboliek van die elfde juli: hij koos die dag om afscheid te nemen van de partij.

<DEWINTER> « En dat is spijtig, dat die elfde juli, die ooit onze Fourth of July moet worden, zo overschaduwd wordt door interne perikelen. Terwijl 11 juli een strijddag moet zijn. Mijn vijand is niet Frank Vanhecke, maar staat aan de andere kant van de taalgrens. Hij heet Elio Di Rupo. En we winnen nu snel terrein: volgend jaar kan het zover zijn. Al wat het jongste jaar gebeurd is, is de prelude van het eind van België. Het is zover, België is voorbij! Deze toestand is onhoudbaar, de vraag is al lang niet meer “Worden we onafhankelijk?”, maar “Wanneer worden we onafhankelijk?”» Het Vlaams Belang is toch vooral, veel meer dan een partij, een vrijheidsbeweging. Wij zijn de stok achter de deur voor alle traditionele partijen.”

<HUMO> Vergeef het me, maar dat doet me dan weer denken aan een uitspraak van Marie-Rose Morel in Humo vorig jaar: ‘In elke partij is er vernieuwing behalve bij ons. Wij zijn de grap van de Vlaamse politiek aan het worden.’

--------------------

Diagonaal herlezen

Voilà : dat weten we dus weer. Na elk onweer met donkere hemel, komt er opnieuw een staalharde blauwe lucht aan de horizon.

Pssst

Louter om te zien als U opgelet hebt. Gezien dat Uittreksel 7 onbrak? Wel, eigenlijk stond die daar eerst wel, maar het was niet Humo-DeWinter maar mezelf versus mezelf.

Wilt U weten waarom? Wel, omdat ikzelf (en geen klein beetje) ooit in La Morel een halve heilige heb gezien, en in die verering ook Frank Vanhecke zijn plaats had verworven. Heb ik dus geen geheim van gemaakt. Ook niet toen er bij Frank Vanhecke meer en meer onaardse vervoeringen bleken voor te komen, maanden na haar heengaan. Die man wilde niet meer leven met de levenden, maar met de doden. Toen vond ik het welletjes geweest. Dat de ‘Moreliteit’ er zo diep inzat, dat zelfs die vier pilaren van de Partij, als dragers van har dode lichaam ‘en bloc’ achteraf verraad meenden te moeten plegen : neen, daar zijn geen woorden voor.

Het zal wel nooit meer worden als voorheen. Per slot van rekening mogen er in geen enkele partij halfgoden gekoesterd worden, zeker niet als deze Amor heten. Het zijn knappe managers die eisen en verkrijgen dat er geen ‘relaties’ of ‘goede vriendschappen’  voorkomen of gekoesterd worden op de werkvloer. Relaties dat is iets voor thuis : alles wat niet daar gebeurt brengt vroeg of laat kwebbelen mee! Al staat dat ondertussen wel modieus : het leidt tot kinderverdriet.

Ook op dat persoonlijk zogezegd privé-vlak, is het Vlaams Belang weer de voorloper geweest. Zullen andere partijen nu ook dat nadoen. En deze keer niet om te lachen, maar uit ’t goetens?  Waarom zouden onze vijanden niet een paar knappe grietjes probeen te parachuteren in de Koningsstraat? ’t Zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen….

Och, morgen zijn er weer andere straffe verhalen….

Wij moeten aalleen zien nooit het Noorden te verliezen..