De Nasser Moskee in Tripoli (sinds 1970)

Als Kathedraal gebouwd door de Italianen in 1923-1928

-----------------------

Wat ooit het land der Feniciërs was, het zeevarend volk van kooplieden en kunstenaars uit de Oudheid van voor de Grieks-Latijnse wereld heerschappij, aanbidders van de afgod Baäl; roept voor de moderne Italiaan een beetje de glorietijd van Benito Mussolini op, die daar in de geburen in het Interbellum voet aan de grond probeerde te krijgen om, net zoals alle grote mogendheden, een koloniaal rijk bij elkaar te sprokkelen. Lang heeft de glorie niet geduurd, daar de ster van het “Duizend Jarig Dritte Deutsches Reich’ van Adolf Hitler reeds na een jaar of tien begon te verbleken, en Italië zijn Overzeese Gebieden ingepalmd zag door het Britisch Commonwealth.

Naar ede mening van de eigenlijke bewoners werd al die tijd niet gevraagd.

Van al die Oud-Romeinse glorie bleef alleen de ‘triomfboog’ van Marcus Aurelius over in Tripoli, door Mussolini uitgekozen om op zijn wit paard gezeten, als overwinnaar daar de toejuichingen van het volk in ontvangst te nemen. De Krijgsgoden en Churchill echter hadden een andere mening….

Eenmaal het Britse ‘Protectoraat’ opgeheven, werden al die landen zelfstandig, gewoonlijk onder leiding van een of ander roofridder, of roverhoofdman. Met de Islam als grootste gemene deler als bindmiddel.

In Tripoli (3-Steden Stad), ooit gesticht door de Oude Grieken die (zeer waarschijnlijk) de Feniciërs op eigen terrein waren komen bevrijden zoals het Belgisch Leger nu ook de Libiërs op eigen terrein tracht te ‘bevrijden’, hadden de Mussolini-volgelingen in 1923-1928 voor de Glorie van de Paus van Rome een mooie nieuwe kathedraal gebouwd in Romaanse bouwstijl. U weet wel : zij deden dat louter en alleen voor het zieleheil van de Tripolitaanse katholieken en ook een beetje tot meerdere eer en glorie van de onsterfelijke Duce. In 1970 werd die mooie Christelijke kathedraal door de Nieuwe Machthebbers omgevormd tot moskee, en de ‘campanile’, de losstaande klokkentoren, werd omgebouwd tot…minaret.

Sic transit gloria mundi – en nu moet het even weer anders. De Libiërs moeten eindelijk eens leren inzien dat ze niet bekwaam zijn om hun eigen leven te oriënteren. Ten dien einde werd, zoals Elsevier schrijft, die het op zijn beurt overgenomen heeft van Al Jaziera, een beetje overal de opstand aangestoken, door pionnen van Amerika en van…Egypte.

JaJa, Italië grenst aan Libië, ware daar niet dat streepke Middellandse Zee tussen hen, en het heeft er veel nauwe banden mee, zowel in de Oudheid als in de Moderne Tijden. Vandaar dat de moeial van nog een paar zeeën verder, Amerika dus, de, Italianen, probeert de loef af te steken. En daarbij geheel Europas meesleurt in een oorlog om…olie.  

Amerika de olie, en Italië de vluchtelingen…..

---------------------------

Libië: de strijd om de olie

E.J. BRON - 02 APRIL 2011

Integraal overgenomen bij Het Vrije Volk

--------------------------

Bijna de hele wereld heeft voor zichzelf – op initiatief van vooral Amerika en Frankrijk – een nieuw vijandbeeld geschapen: de Libische dictator Muammar al-Gaddhafi. De afgelopen 40 jaar echter werd hij juist gevleid en met miljarden dollars ondersteund door die landen, die hem nu bestrijden. Waarom nu dus deze plotselinge ommezwaai en waarom is uitgerekend Rusland tegen deze oorlog?

De reden is waarschijnlijk dezelfde als die in de andere Amerikaans-imperialistisch aangevoerde oorlogen in Afghanistan of Irak. Het gaat om olie, de op dit moment waarschijnlijk belangrijkste grondstof. Wie de olie controleert, controleert de wereld en in Libië liggen de grootste bewezen aardoliereserves van Afrika. Minstens twee derde deel is echter nog helemaal niet gevonden. En waarom zou men duur betalen voor Libische olie als men het nu ook gewoon zomaar kan krijgen – en weliswaar zelfs officieel via een humanitaire daad, omdat men het volk tegen zijn eigen heerser wil beschermen? De afnemers betalen ieder jaar 46 miljard euro aan de Libische staat. Geld, dat men ook kan besparen wanneer men gewoon datgene afpakt van anderen wat niet van jou is. De Irakezen en Afghanen kunnen hier een woordje over meepraten.

Er bestaat geen conflict, waarbij de Verenigde Naties en de Amerikanen zelfs met militair geweld ingrijpen, waarbij het niet om een of ander strategisch voordeel of om grondstoffen gaat. In andere landen komen ook mensen tegen hun regimes in opstand of slachten ze elkaar al jaren achter elkaar af (zie Rwanda), maar dat interesseert niemand, want daar bevinden zich geen olie of andere belangrijke grondstoffen. Dus wat kan de wereldgemeenschap de mensenrechten dan schelen? Maar officieel mensenrechten verdedigen, terwijl het in werkelijkheid om het veiligstellen van oliereserves gaat, dat schijnt ook in Libië het geval te zijn.

De enige die dit – min of meer – stilletjes toegeeft, is de Russische minister-president Vladimir Poetin. Rusland vertraagde de VN-resolutie tegen Gaddhafi en had kritiek op de aanvallen van de “coalitietroepen”. Dus welke interesses heeft Rusland in Libië?

Ten eerste is daar de Russische wapenexporteur Rosoboronexport, die de afgelopen contracten heeft afgesloten voor de levering van tanks en gevechtsvliegtuigen ter waarde van 2 miljard Amerikaanse dollar. En ook het enorme concern Gazprom stelde voor zichzelf onlangs 33% van een oliegebied ongeveer 800 kilometer ten zuiden van Tripolis veilig. Al in 2007 verwierf het energieconcern bovendien een licentie voor het zogenaamde “Blok 19” in de Libische woestijn evenals een offshore-consessie in de Middellandse Zee. In december stelde Gazprom bovendien een stuk land veilig in het Gadamesbekken in de buurt van de Algerijnse grens. Daar zouden meer dan 20 miljoen ton olie te vinden zijn. Bovendien wordt er ook aardgas vermoedt. En dat is niet zomaar. Het Kremlin en Gazprom schijnen eigen strategische doelen in Noord-Afrika te hebben en de oorlog van de Amerikanen, Fransen, Britten – allemaal concurrenten op de globale energiemarkt – komt op het slechtst denkbare moment. Rusland schijnt zich zorgen te maken, dat er in een Libië zonder Gaddhafi en alleen met een door de Amerikanen geïnstalleerd marionettenregime geen plaats meer zal zijn voor zijn eigen interesses. Deze zorgen schijnen terecht te zijn, wanneer men zich voor ogen houdt dat de VS in de andere door hen “bezette” landen zoals Afghanistan of Irak bijna zonder uitzondering alleen eigen ondernemingen aan olieboringen en energiewinning laat deelnemen. Aldus bekeken is de Libië-oorlog een plaatsvervangende oorlog van de grootmachten VS en Rusland in de strijd om belangrijke grondstoffen.

Zoals het er nu naar uitziet, zal Rusland verliezen. Maar het Kremlin is al jarenlang bezig met het smeden van een “Plan B” en probeert Europa steeds meer afhankelijk te maken van zijn energieleveringen om ook politiek aan invloed te winnen. Italië dekt al bijna 50% van zijn verbruik uit Russische energiebronnen, Duitsland ongeveer 30% en menig Oost-Europees land is al bijna voor 100% op Rusland aangewezen. De Eu wil zich weliswaar minder afhankelijk maken van het Russische aardgas, maar het enige alternatief, Noorwegen, rekent al in 2013 op een stapsgewijze afname van de aardgaswinning, omdat de natuur niet meer heeft.

Zo bekeken zouden de oliereserves in de Libische woestijn een enorm voordeel voor de Russen zijn. Maar als de Amerikanen eenmaal olie geroken hebben, zou het wel eens moeilijk kunnen worden om hen weer uit Noord-Afrika te verdringen, voordat ze hun zakken hebben volgepropt.

Bron:

http://tinyurl.com/4ywqt7p

Auteur: Michael Grandt

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

----------------------------

VOOR GOEDE RECHTSE LINKS (voor wie LINX des duivels is)

http://blog.seniorennet.be/angeltjes/

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

http://bjornroose9.blogspot.com/

http://victacausa.blogspot.com/

http://blog.seniorennet.be/vlaanderen_vrij/

http://blog.seniorennet.be/kartuizer/

http://www.bloggen.be/roeland/

http://agriffon.blogspot.com/

--------------------------------------

Ik verzoek inmiddels de Cyber-Goden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.