Kan een krokodil  naar de hemel gaan?

Antwoord : dat kan als op aarde alle Vlamingen opgepeuzeld zijn….

--------------------------------

Madame Beatrice Saccoche haalt zwaar uit en zwaait met zwierige zwaai haar crocodillenlederen saccoche op BDW zijn harde kop. Die moest zich al lang gewonnen hebben gegoven, zodat de Belgique Une et Indivisibel al lang met ongeschonden gelaat in de spiegel kon kijken. U weet wel : l’Union fait la Farce, en wie het anders denkt is een incivique de premier rang. Vive le Roi et son Femme! Le Soir schreef binst de oorlog voor den Boche, dat was haar volle recht en het gaat niemand aan! Alleen het Germanofiel personeel kon blijven en de baas mocht gewoon thuis zijn geraniums doen : zijn riante maandwedde werd gewoon nagestuurd. Maar collaboreren, zij?! Nooit-van-ze-leven : ze hebben dat woord zelfs nooit gebruikt, heel de oorlog door!

En nu, in onze dagen, wordt het pas lachwekkend! De  paringdans om de Belgische restauratie te proberen op gang te trekken, tussen De Schandaard en de Le Soir wordt in een hogere versnelling gezet. Dat zij, en passant door te stellen dat zij geenszins BDW willen raken, zij de beledigingen nog maar eens herhalen, is mooi meegenomen. Zij bedrijven, volgens de Mechelse Catechismus, een zonde tegen de H. Geest, door intentioneel te liegen en blijven liegen tot ze het zelf geloven!

Lees: de Soir beledigt wel, maar doet dat niet express. De Schandaard w<eet niet eens meer wat beledigen is : ze ratelen maar door als een FN Mi.50 uit WO I…..

Madame Beatrice Saccoche is al-bij-al nu een rang opgeschoven in de Koninklijke lintjes-makerij! Of dar de ellendige dalende verkoopcijfers van beide gazetjes kan optrekken? Ik mag hopen van niet, want onze Franstalige mede-belgen geraken ook stilaan uitgekeken op al dat Vlaming-bushen. Diep in hun binnenste weten ze al lang dat het niet kon blijven duren,  en dat eens de maskers zouden vallen. Kazakdraaien hebben ze al geleerd binst de oorlog!

D’er ligt een staat te sterven. Ik zal op d’uitvaart zijn, zo dichtte René Declercq 100 jaar geleden. Zeg dus niet dat de Vlamingen ongeduldig zijn geweest!

------------------------------

In een eenmalig charmeoffensief richt Le Soir zich dinsdag op de Vlaamse publieke opinie. In vijf pagina’s Nederlands gaat de krant in tegen ‘de haatcampagne van de N-VA’.

Meer dan een editie om het beeld van Le Soir in Vlaanderen bij te stellen, blijkt de speciale uitgave een tegenaanval in de oorlog die de krant uitvecht met N-VA-voorzitter Bart De Wever. De druppel die de emmer deed overlopen bij hoofdredactrice Béatrice Delvaux, was De Wevers uitspraak in Het Laatste Nieuws, die luidde: ‘Le Soir, dat is zelfs niet goed genoeg als toiletpapier.’

‘We zijn ambitieus in onze berichtgeving over de communautaire problemen en de lopende onderhandelingen en nemen daarbij gedurfde redactionele standpunten in. Of die nu bevallen of niet; ze zijn er niet om te verleiden. Maar volgens ons verdienen ze meer dan de samenvatting die er onlangs van gemaakt werd’, schrijft Delvaux op de voorpagina van ‘Le Soir en Vlaanderen’.

Wat volgt is een aanloop van twee pagina’s met een verzameling commentaarstukken van Delvaux en van chef politiek Véronique Lamquin onder de noemer ‘Wat Le Soir over Vlaanderen zegt’. Het begint met een stuk van de hoofdredactrice in november 2007 waarin ze erkent dat er een staatshervorming moet komen. Voorts staat er ook het commentaar van Delvaux (14 juni 2010) daags na de verkiezingen van vorig jaar, waarin ze Di Rupo en De Wever krediet geeft, gevolgd door haar opiniestuk over Vlamingen en Brussel (13 augustus 2010): 'Als de reële doelstelling van de Vlamingen de onafhankelijkheid is via de annexatie van Brussel, dan moeten ze dat duidelijk zeggen en rechtuit en direct onderhandelingen aanvatten over de splitsing van het land’, is te herlezen. Ook een pleidooi van Delvaux voor tweetaligheid (23 september 2010) haalt het overzicht.

In een stuk op 17 februari 2011 somt Lamquin de taboes op die de Franstaligen moeten doorbreken, willen ze België behouden. Ze pleit er onder meer voor om Brussel te reorganiseren, af te zien van de uitbreiding van de hoofdstad en niet bang te zijn van meer verantwoordelijkheid en fiscale autonomie.

De zeven twistpunten met De Wever

De hoofdbrok van de Nederlandstalige bijlage zijn twee pagina’s waarin Le Soir uitleg geeft bij eerdere artikels waarin de N-VA en Bart De Wever op de korrel werden genomen. Volgens de krant gaat het om ‘zeven twistpunten’, telkens geïllustreerd door een uitspraak van De Wever:

‘De krant heeft al ooit opgeroepen om mij te verdrinken’

Dat ‘verdrinken’ verwijst naar een column van Pierre Bouillon, waarin wordt voorgesteld de N-VA naar de haven van Oostende te brengen, ze in een vrachtschip naar het midden van de Atlantische Oceaan te brengen en de boot er te laten zinken.
'Deze column was humoristisch bedoeld', is deels de uitleg van Le Soir. ‘Als het opzet niet duidelijk was, dan spijt ons dat.’ Le Soir heeft boven het stuk van Bouillon de titel 'Een totaal onnozel plan om Leterme te redden' geplaatst. 

Welke Vlaamse krant zou zoiets over Walen publiceren?

In een op 25 mei 2010 verschenen column vraagt Le Soir de Vlamingen om zich te vergelijken met de Lega Nord, de Albanezen in Kosovo en de Serviërs van gisteren. De aanleiding is de polemiek rond de Wooncode.
'Overal waar een heilig verbond bestaat omtrent het bodemrecht omdat de identiteit van die bodem bedreigd lijkt, volgt vroeg of laat en soms op oorlogszuchtige wijze de verwerping van de andere, de heksenjacht, de nood om alles te verpletteren wat niet tot die identiteit behoorde', geeft Le Soir meer uitleg.

‘Ikzelf en mijn partij worden gediaboliseerd’

Le Soir illustreert deze uitspraak met fragementen van schrijver Stefan Brijs, die sleutelwoorden in de dagboeken van een jood tussen 1933 en 1936 in Dresden verving door actuele trefwoorden als N-VA en Bart De Wever. Het dagboek werd zowel in Le Soir als De Standaard gepubliceerd in het kader van een vrije tribune voor 100 jonge Belgen die hun land in een permanente staat van hervorming hebben gekend.

'De krant heeft mij al beschuldigd van negationisme'

Schrijver Pierre Mertens noemde De Wever in Le Soir een ‘negationistische leider’, naar aanleiding van de reactie van De Wever op de excuses van de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens aan de joodse gemeenschap voor de betrokkenheid van de gemeente bij de razzia's in 1942. De Wever had die excuses als 'gratuit' bestempeld. Le Soir benadrukt in deze editie dat De Wever nadien zelf gezegd heeft dat zijn uitspraken ‘onhandig waren en op een heel ongepast moment kwamen', ook al sleepte hij Pierre Mertens voor de correctionele rechtbank.

‘Dat is een zeer haatdragende krant’

De aanleiding was een foto van een massagraf bij een column van Jean-Paul Marthoz over de wooncode. De Wever interpreteerde het stuk als zijnde een vergelijking tussen de Vlamingen en massamoordenaars.
Maar volgens Le Soir is daar niets van aan: Marthoz schreef dat we te allen prijze moeten vermijden om de Bijbelse wet ‘oog om oog, tand om tand’ toe te passen. ‘Als Franstaligen wraak willen nemen omwille van de wooncode, moeten ze dat vooral niet doen,’ vat Le Soir samen.

‘Een collaborerende krant’

Dat schreef De Wever in een column in De Standaard, na een bezoek aan het Hergé-museum in Louvain-la-Neuve.
Le Soir benadrukt dat de krant bezet werd door de Duitsers en volgeschreven werd door collaborerende journalisten, en dus een 'gestolen' krant was.

‘De krant heeft ooit opgeroepen om mij te interneren.’

Le Soir verwees in een column eind vorig jaar naar een interview met een kinderpsychiater in La Derniere Heure, waarin stond dat De Wever de kenmerken vertoont van een ‘kind-koning’, ‘het karakteriële kind dat verbaal heel hard uitbarst om te krijgen wat hij wil’. Le Soir zegt nu dat het vertrekpunt van de polemiek dus niet bij hen lag maar bij een andere Franstalige krant, en dat er nergens sprake is om 'de N-VA-voorzitter te interneren'.

Weyts: 'Middel om meer kranten te verkopen'

Tot een verzoening leidt het verweer van Le Soir klaarblijkelijk niet. 'Ze schrijven dat ze onze kiezers en onze politici op een boot willen zetten en laten verdrinken en nog meer fraais, en dan zijn ze verbaasd dat we niet willen samenwerken', reageert Kamerondervoorzitter Ben Weyts. 'Dit is gewoon een manier om hun krant meer verkocht te krijgen door zich te profileren als dé vijand van de N-VA.' 

Bron De Schandaard