De Juridische Dienst der 5^de Colonne

Een artikel dat doet denken aan ‘Bloemen verwelken, scheepjes vergaan, maar liefde voor jou, die blijft bestaan”….die ik voornamelijk overneem bij Het Vrije Volk om reden van het sociaal uurtarief dat deze geïmporteerde Muzelman zich kan veroorloven bij zijn – uiteraard – Muzelmanse clientèle.

Die clientèle (als die man überhaupt al cliënt§le heeft of ooit zal krijgen) leeft in hoofdzaak waarschijnlijk niet van eerlijke arbeid zoals de doorsnee Nederlander die wegens allerlei redenen liever niet bij een vreemde cuktuurdrager om advies gaat. Als de politie ooit eens de agenda van Meester ENAïT moest opvragen, dan heeft ze waarschijnlijk een bloemlezing van op te pakken criminelen die op die manier zomaar weggeplukt  kunnen worden uit het verkeer zonder noemenswaardige kosten. Immers, alleen wie leeft van de misdaad, kan zich zulke tarieven veroorloven.

Ik zou, in de plaats van de mensen van GeenStijl die deze indiscretie begingen, maar goed oppassen als ze op straat lopen. Een ongeluk zit soms in een klein hoekje…Dat zou bijvoorbeeld een dader kunnen zijn die op die manier aan het honorarium van Meester Enaït voldoet. In natura.

Verder over dit artikel : of het neerhalen van alle gezag een goede zaak zal blijken te zijn, moet nog enigszins afgewacht worden. Die dsingen zijn, volgens mij, altijd een beetje onderhevig aan een slingerbeweging. Van te ver naar de ene kant, tot te ver langs de andere kant. Tot de slinger blijft schommelen ergens waar het gezond verstand de bovenhand krijgt. Ma ja…Het verstand komt maar met de jaren.

Geen islamisering maar de-Enaitisering

HEIN MAASSEN - 15 DECEMBER 2009

De kans dat Mohammed Enait als advocaat zal mislukken is veel groter dan dat hij de rechtspleging gaat islamiseren.

In de jaren zestig van de vorige eeuw sneed een klein groepje activisten, sommigen onder de veelzeggende naam: “provo’s”,   door allerlei tradities heen als een mes door de boter. Ministers werden sindsdien niet langer aangesproken met : “excellentie”,  hoogleraren niet langer met: “professor”, burgemeesters niet langer met: “edelachtbare”. Het rituele respect waarmee ze voordien bejegend werden, en dat nu bijna abject aandoet, verdween. Journalisten gingen: “hard” interviewen. Hoogleraren werden tijdens studentenacties niet gespaard.

En dat ging allemaal zomaar, zonder slag of stoot. En waarom? Omdat deze tradities totaal vermolmd waren. Niemand voelde nog de eerbied en nederigheid, dat eraan ten grondslag lagen. Toen er dan in de jaren zestig een storm opstak stortten ze reddeloos ineen. En toch zijn gezagsdragers, onderwijzers en hoogleraren nog steeds onder ons. Ze functioneren anders dan vroeger, maar hun functie is in wezen niet gewijzigd.

Nu is het laatste bolwerk aan de beurt: het witte rechters-officierenvanjustitie-advocatencomplex, een: “van tradities en rituelen vergeven wereldje”, zoals ik in mijn HVV-stukje <Pauw en Witteman moeten zich schamen!> opmerkte. En deze tradities en rituelen zijn net zo vermolmd en fossiel  geworden als de verdwenen voorgangers uit de jaren zestig. Een storm was niet eens nodig; het windvlaagje Enait was al voldoende.

Rechtvaardigt dit een duivels visioen van de islamisering van de Nederlandse rechterlijke macht, zoals Ger Struik openbaart in zijn HVV-stukje <Islamisering rechtspleging krijgt ruim baan >? Natuurlijk niet! Tot dusver is Enait immers weinig succesvol geweest in zijn islamiseringspogingen (als die er tenminste al waren). Bij zijn sollicitatie bij de Sociale Dienst in Rotterdam heeft hij bakzeil gehaald, omdat de rechter over zijn weigering om vrouwen een hand te geven oordeelde: “ De gemeente mag ervoor kiezen om de in Nederland gebruikelijke begroetings- en beleefdheidsvormen jegens al haar burgers in acht te nemen”. En dat wordt steeds meer de norm. Privé mag je je religieuze identiteit volledig uitleven, maar als overheidspersoon moet je je hierin beperkingen opleggen.

Toen sloeg Enait om zich heen richting de rechter, die het hem onwelgevallige vonnis had geveld. Daarin toont hij zich een eigentijds Nederlander. Ook de rechter is van zijn voetstuk gevallen. Google: “debiele rechter” en sta versteld van het aantal hits. En het zijn de minsten niet die de rechter kritiseren. Zo zei VVD-Kamerlid Henk Kamp ooit: ''Het lijkt wel of er een campagne van linkse rechters is gestart om alles wat goed is aan de inburgering weer af te breken''.

Henk Kamps fulminatie tegen: “linkse rechters” loopt parallel aan die van Enait tegen: “witte rechters”. In Nederland is het betrekkelijk nieuw, maar in de Verenigde Staten, het multiculturele land bij uitstek, is het al decennialang gewoon. Ondertussen accepteren Kamp en Enait gewoon de rechterlijke uitspraken, die hen niet zinnen. Geen van beiden riep op tot een anti-justitiële jihad.

Enait zal wel verder gaan met het verkennen van grenzen. Hij zal ook nog wel vaker zijn hoofd stoten. Een beroep op de sharia als verdediging voor een onwettige daad, mocht hij dat van plan zijn, zal nu en in de toekomst verworpen worden. Het begrip voor de cultuur uit het land van herkomst, ter verdediging aangevoerd, verdwijnt juist steeds meer bij rechters.

En dan de schrikbeelden die Ger Struik aandraagt. Enait in een adem noemen met Khomeiny! Toe maar! Is dat niet zoiets als Wilders gelijkstellen met Hitler? En wraking van een rechter, omdat ze vrouw is. Dat is vast zelfs niet bij Enait opgekomen….

Eigenlijk lijkt mij de kans op de-Enaitisering van de rechtspleging veel groter dan de islamisering ervan. Enait heeft weinig kans om succesvol te worden. Als hij zijn pleitnota’s net zo lardeert met vergezochte woordspelingen als zijn doctoraalscriptie en voortdurend te pas en te onpas zijn intelligentie en belezenheid etaleert, dan zal geen rechter moeite doen om hem te begrijpen of zelfs maar om naar hem te luisteren. Ook zijn gedrag en standpunten roepen weerstand op en leiden af van de zaken, die hij moet verdedigen. Van tariefstelling schijnt hij weinig te begrijpen, als de door GeenStijl gepubliceerde e-mail over zijn uurtarief van €500,- (meer dan Gerard Spong!) authentiek is. Met zijn onaangename persoonlijkheid zal hij veel potentiële cliënten afstoten. Van alleen de klandizie van verongelijkte fundamentalistische moslims zal hij niet kunnen leven.

Vorig jaar zag ik in hem eerder een imam in een fundamentalistische moskee dan een advocaat. Ik kom daar nu van terug. Als hij, eenmaal mislukt als advocaat, naar een positie als imam zal solliciteren, dan vrees ik dat geen orthodoxe moslim de humor zal hebben om hem aan te stellen.

Het vreemdst in deze zaak is echter het optreden van staatssecretaris Nebahat Albayrak,  die desnoods maatregelen wil nemen om het opstaan voor de rechter tot een algemeen geldende verplichting te maken. Maar waarom? Waarom moet het rituele eerbetoon voor het recht in stand blijven, terwijl dat voor geleerdheid en gezag al lang geleden is verdwenen? Wees dan consequent en laat de leerling weer opstaan voor de meester,  en de arbeider zijn pet afnemen voor de baas. En geleerdheid en gezag staan nog steeds overeind. Dat zal met het recht ook het geval zijn.

16-12-2009 om 14:25 geschreven door digitalia  

Islamisering rechtspleging krijgt ruim baan

GER STRUIK - 14 DECEMBER 2009

Mohammed Enait is niet komisch. Hij heeft een gevaarlijke en tot nu toe vrij succesvolle agenda.

Hein Maassen stelt in zijn HVV-bijdrage van 13 december dat Pauw en Witteman de advocaat Mohammed Enait onfatsoenlijk hebben behandeld. Ik deel die stelling niet. Enait was daar geheel uit eigen vrije wil. Hij is zelf een uitermate hufterige beroepsprovocateur en Jeroen Pauw gaf hem slechts een tamelijk onschuldig koekje van eigen deeg. If you can’t stand the heat, then stay out of the kitchen. Veel meer aanleiding tot schaamte zie ik in de serviele wijze waarop veel andere gasten door Pauw en Witteman worden tegemoet getreden. Overigens gaf Pauw – tot mijn verrassing - te kennen zelf niet in de multiculturele samenleving te geloven, dus die heeft zijn langste tijd bij de VARA wel gehad.

Ook op een ander punt verschil ik met Maassen van mening. Hij vindt Enait een komische figuur. Welnu, ik kan in deze godsdienstfanaat – of charlatan? - niets komisch ontdekken. Ik vind het een griezelige man, zoals ik ook imam El Moumni of ayatollah Khomeini griezelige lieden vind. Fanatici hebben voor mij nu eenmaal niets grappigs. 

Mensen als Enait zijn het breekijzer voor de islamisering van Nederland. Twee stappen vooruit en hooguit een enkele keer – als hij het al te bont heeft gemaakt – een stapje achteruit. Er worden dingen van hem gepikt waar een niet-moslim nooit mee zou zijn weggekomen. Zo is hij afgestudeerd op de scriptie : “Terrornoia: how the propa-ugandists used the omni-territorialization of terror for the fundamentalismanization of criminal law in a multi-cultus-ritualistic society". Kortom, een practical joke waarvoor ik in mijn studietijd – maar ik ben dan ook al wat op leeftijd – bij het faculteitsbestuur op het matje zou zijn geroepen, zo niet erger. 

Inmiddels is hij er ook in geslaagd om de hoogste tuchtrechter voor advocaten, het Hof van Discipline, naar zijn hand te zetten. Het ging daarbij om drie klachten:

1. Zijn hoofddeksel voldeed niet aan de vereisten van het “Kostuum- en titulatuurbesluit Rechterlijke Organisatie” (het dragen van een hoofddeksel is op zich niet verplicht).
2. Hij stond als advocaat niet op bij binnenkomst van de rechters.
3. Hij had zich op TV grievend uitgelaten over de rechters in een bepaalde zaak.

Je kunt je zeker afvragen of het echt belangrijk is dat iemand het juiste model baret draagt c.q. bij de binnenkomst van rechters opstaat. Wat het opstaan betreft, vaak zijn de rechters zelf al gezeten op het moment dat de advocaat de rechtszaal binnenkomt. Sommige rechters stellen zelf geen prijs meer op dit ritueel. Het “all rise!” is niet in reglementen vastgelegd, maar een eeuwenoud gebruik. Welnu, als je dergelijke gebruiken niet langer belangrijk vind, schaf ze dan af, maar dan ook voor iedereen. Het Hof van Discipline vindt het echter nodig hier een privilege voor moslims te creëren:

“ ... onmiskenbaar dat in de hedendaagse Nederlandse maatschappij de opvattingen over gebruiken en gewoontes zich wijzigen mede onder invloed van andere culturen en godsdienstbelevingen van mensen die zich in Nederland hebben gevestigd. Die culturele en godsdienstige opvattingen en uitingen dienen te worden gerespecteerd en getolereerd, ook in de rechtszaal. Een respectvolle behandeling van elkaars opvattingen en de wijze waarop die worden geuit gelden als een kenmerk van behoorlijke rechtspleging”.

Zonder enig voorbehoud stelt het Hof dat niet alleen godsdienstige maar zelfs culturele uitingen in de rechtszaal dienen te worden getolereerd. 

Er schijnen islamitische landen te zijn waar het evenzeer gebruik is om uit respect voor de rechterlijke macht op te staan voor rechters. Volgens het Hof behoeven echter “geloofsbezwaren (...) niet besloten te liggen in een erkende godsdienst, maar kunnen ook zijn gelegen in een eigen exegese van de advocaat”. En zo mocht onze Enait zich beroepen op een paar regels op blz. 394 van deel 4 van "Kitaab Majmoo’ Fataawa wa Maqaalaat Mutanawwi’ah", geschreven door de voormalige grootmoefti van Saudie-Arabië, t.w. ‘Abd al-Azeez ibn ‘Abd-Allaah ibn Baaz. 

In deze benadering kan iedereen in de rechtszaal religieuze of culturele privileges claimen door te zwaaien met een paar kromme zinnen uit een boek of fatwa van de een of andere ayatollah of moefti. Keus te over. Roept u maar! En wat gaat het volgende worden? Wraking van vrouwelijke rechters? De advocate met gezichtssluier? Een beroep op de sharia? Het Hof van Discipline laat zich voor het karretje spannen van een fundamentalist en vindt dat de opvattingen van Enait respect verdienen, ook al is Enait zelf respectloos.

Enait had zich in tv-interviews laatdunkend uitgelaten over de rechters. Zo meende hij dat “de rechter die dit vonnis heeft uitgedraaid waarschijnlijk uit een of ander boerengat is gekropen” en hij noemde het vonnis “een boerenvonnis, typisch voor een witte rechter”. De rechter wordt hier van racisme beschuldigd. Het Hof van Discipline zag echter allerlei verzachtende omstandigheden en weigerde de uitspraken als onbetamelijk te kwalificeren. 

Enait noemde overigens tijdens de zitting van de Raad van Discpline de deken die de klacht had ingediend: “een stamgast van de rechtse politiek", en de klacht zelf: "een manier om hem tuchtrechtelijk te executeren". Ook zouden de rechters lijden aan een "ingevreten islamofobie". Zoals zo vaak, zeggen dergelijke verwijten meer over degene  die ze uit, dan over de geen tot wie ze gericht zijn. De slachtofferrol is Enait werkelijk op het lijf geschreven.

Was hij in het ongelijk gesteld, dan zou Mohammed Enait ongetwijfeld naar de Europese rechter zijn gestapt en het Hof van Discipline is mogelijk voor die consequentie teruggedeinsd. De angst regeert. In plaats van klip en klaar grenzen te stellen of op te heffen, geeft het Hof aan Enait, en aan de zeloten die ongetwijfeld na hem zullen komen, een vrijbrief om zelf te bepalen waar de grenzen liggen. En zo is de deur opengezet naar een islamisering en tribalisering van onze rechtspleging. In naam van de tolerantie ruim baan voor de intolerantie.

16-12-2009 om 13:12 geschreven door digitalia  

SPROOKJES UIUT MOEDER DE GANS

Met inspiratie uit De Wereldkrant, het online dagblad van de zender BVN, wat zou moeten staan voor HET BESTE uit Vlaanderen en Nederland.

Waar hebben wij (in het algemeen) zulke klunzen van Grote Geesten verdiend die, overtuigd van hun eigen Grote Gelijk, er maar op los ‘besturen’. Dat ze daarbij, lijk in ons eigen land, beweren te staan voor ‘goed bestuur’ is de verwoording van een sado-machocistische afwijking die de gewone mens in de psychiatrie zou drijven.

Het is voor een geboren en getogen  Ieperling als ik voor die toestanden niet eens nodig naar Geel te verwijzen. Wat ik bij deze dan ook niet doe om reden dat onze beste Vlaamse vrienden hier uitgeweken Gelenaren zijn en wij hen niet willen beledigen. Zij hebben tenslotte heel hun leven ‘in Geel gezeten’….Een Ieperling, bij zijn geboorte voorzien van een groot bakkes en veel tact, spreekt dan van iemand die ‘in de Elverdingestraat zit’. Of, als hij een beetje de inner-circle kent, spreekt hij van ‘bij Dr De Berdt zitten’ waar het kleinste kind dan weet, dat Dr De Berdt de gereputeerde Gerechtpsychiater is/was van enkele tijd geleden, toen Jef Vermassen nog op de schoolbanken zat.

Die twee lezeressen uit de Nederlandse ‘diaspora’ (expats zegt de Wereldkrant, wat waarschijnlijk staat voor ex patriots : U kent onze Noorderburen ; ze spreken graag een woordje Gallisch) komen aan het woord als een soort gezamenlijk standpunt van mensen, Nederlandologen, over de ganse wereld verspreid. Die kijken dan met adelaarsogen naar de toestand in het Heimatland. Een soort van schoonmoeder-reflekswaar ik kan van meespreken.

Deze analyse (zie artikel) is ook de mijne, en waarschijnlijk ook deze van nog veel anderen met gezond boeren verstand.

Het is hetzelfde met de klimaat-hype, gestart als ‘redt de aarde’ maar al gauw opgeklopt tot gewetensonderzoek anex veel geld richting ‘Derde Wereld’. De Grote Geesten spreken als in de Oudheid de Goden op de Olympus, en het debiele kiesvee luistert en knikt….Mozes moet hetzelfde gevoeld hebben toen hij met Stenen Tafelen waarop de 10 Geboden van de berg afdaalde, en het kiesvee het Gouden Kalf zag aanbidden. Rijke Heilige Al Gore, Bid voor Ons!

De ‘varkensgriep’ is een reuzenstunt van de farmaceutische industrie, op een medeplichtige manier opgeklopt door de Grote Geesten en hun slippendragers van de media, waarschijnlijk niet met het oogmerk om verlies te maken. ‘En passant’ kon er in Egypte kom-af gemaakt worden met de broodwinning van de varkensboeren, in hoofdzaak Joden. Dat heet dan het nuttige aan het aangename paren. Om bepaalde gevoelige zieltjes te ontzien, werd dan ook wereldwijd het varken in die griep verbannen, en werd de varkensgriep ineens de Mexicaanse griep….

En met de dodelijke ‘Spaanse Groep’ nog vers in het collectief geheugen, werd de besmetting algauw een pandomine. Even voorbijgaand aan het feit, dat in de jaren ’14-’18 naast oorlog en bloedvergieten, ook cholera, pest, maar bovenal een schrijnende armoede heerste. Met ondervoeding en een gebrek aan hygiëne daar ovenop.

En zo kom ik op het volgend onderwerp : de geiten’koorts’, al vlug omgedoopt en met een mistgordijn omgeven, tot Q-Koorts….In Nederland ontstaan en, net zoals het woord ‘geitenkeukers’ , waarmee de Nieuwsoortige Nederlanders en ex-woestijnberwoners wordt bedoeld, is deze her-benaming zeer begrijpelijk.  Als Gregorius Nekschot nu maar niet uit zijn krammen schiet!...

Er loopt één gemeenschappelijk kenmerk door al deze dierenziekten : de varkenspest, de gekke koeie-ziekte, de vogelpest, enz, en die is: teveel dieren op een te kleine plaats. Geldgewin. Zonder begin en zonder einde.

De Grote Geesten plaatsen wel om de 100 meter flitspalen, ze beboeten elke centimeter verkeerd parkeren, ze schijven voor wanneer we mogen vissen of jagen, ze bepalen de dikre van het beleg op onze boterham, maar de essentie der dingen ontgaat hen! Hetzelfde met de steden, opeenhoping van mensen in erbarmelijke omstandigheden. Zelfs de mens stikt in zijn eigen uitwerpselen!

Terug naar de natuur! Wat wil zeggen: boer, kweek geen 1000 geiten waar er maar plaats is voor 10, noch plaats kippen in ‘legbatterijen’ die nooit het zonlicht zien. Wie ‘het varken’ kent op de boerderij, in zijn natuurlijke biotoop, met zijn anatomie die dichtst bij het menselijke ligt (?!) weet dat dit dier, waar het de mogelijkheid heeft, even proper wil leven als de mens. Als het zich al eens in de modder wentelt, doet hij dat voor de afkoeling, en om af te zijn van die vervelende vliegen en horzels. ‘Knorretje’ haf liever een milder klimaat gehad, met meer gezonde lucht en veel schaduw om zich te leggen mlaffen. Een propere stal, proper stro en een groene weide om in te dartelen, en ‘Knorretje’ is nu een mensenvriend lijk de hond of de kat. Maar men stopt hen met honderden op een paar vierkante meter….

Maar ja! Prof. Etienne Vermeersch heeft gelijk: we zijn met teveel mensen op aarde. Hoe meer mensen, hoe meer varkens, hoe meer geiten, enz…

En als we dan eens een landje hebben, waar er door kinder-armoede meer vrije plaatsen zouden komen, dan gaat men die rap opvullen met kiesvee uit de zandbakken aan de overkant der Middellandse Zee.

Mexicaanse griep is een mediahype!

We vroegen u of u vindt dat de Nederlandse overheid goed te werk gaat bij de bestrijding van de Mexicaanse griep en de Q-koorts. Marianne vindt dat de Q-koorts geheel iets anders is dan de Mexicaanse griep. De Mexicaanse griep is een virus dat ons bang moest maken waardoor we massaal om een vaccinatie zouden vragen. De farmaceutische industrie heeft er gigantisch aan verdiend…

De Q-koorts komt doordat we slecht omgaan met dieren. Ingrid van der Werff is het hiermee roerend eens: de Q-koorts is vele malen erger en grijpt diep in het leven van degenen die het treft. De overdreven aandacht voor die  milde Mexicaanse griep is een mediahype. Corrie van Duren schrijft dat de regering megabedrijven met dieren zouden moeten verbieden. Zoveel dieren op zo’n klein oppervlak vraagt om ellende. De intensieve veehouderij deugtgewoon niet! Wim en Josephinevinden het verschrikkelijk dat er zoveel dieren weer worden afgemaakt. Ze kunnen de beesten bij de geboorte toch ook inenten?

Bron De Wereldkrant

15-12-2009 om 16:34 geschreven door digitalia  

Deel I

Na Constantinopel, de beurt aan Rome

Wat volgt is een stukje realiteit overgenomen van Het Vrije Volk en het gaat natuurlijk niet over Vlaanderen, maar de toestand in Vlaanderen verschilt waarschijnlijk niet veel bij deze van onze Noorderburen. De buren uit het Oosten en ook die uit het Zuiden zullen wel in hetzelfde bedje ziek zijn, en over het Westen (Engeland) zullen we maar beter zwijgen. Daar staan de plaatselijke Immams al bijna op gelijke hoogte als de Aartsbisschop van Canterbury. En in Italië bestaan al plannen bij de Muzelmannen om de Sint Pieter om te bouwen tot de Grote Moskee van het West Romeinse Rijk, in navolging van de Aya Sophia in Constantinopel Istanbul, tot 1483 de hoofdstad van het Oost Romeinse Rijk. Deze geschiedkundige uitbreiding, om straks gemakkelijker terug te komen op de Muzel-minaretten, de uiterlijke tekenen van de Islam-wereldaanschouwing.

Over het eigenlijke Muzelman-geblaat zullen wij in Vlaanderen niet rap ingelicht worden. Dat is Staatsgeheim….De Vlaming, al tolerant van nature, moet nog een tandje bijsteken! Maar de kruik gaat zo lang te water, tot de Muzelman ze breekt….

Google Maps

Moest Google Maps een lichtje plaatsen bij iedere moskee, dan zou de kaart van Europa één zee van lichtjes zijn. Als ze daarbij, met een tweede druk op de knop op iedere minaret een zwaailuchtje plaatsen, dan zouden zelfs de Marsmannetjes erdoor verblind worden. Anders gezegd : die lichtjes op de landkaart zouden de natte droom van iedere Muzelman, Muzelvrouw en Muzelkind weerspiegelen tot in de verste uithoeken van de hemelsferen.…Voor wat de kerktorens betreft, moeten wij verwijzen naar Kosovo en naar Noord Cyprus, waar Allah’s troepen onlangs zijn voorbij gekomen.

Voorlopig nog altijd alleen maar een lichtspel in de virtuele wereld, maar het klankspel is al aardig onderweg in ‘real time’ om onze beiaarden en onze klokken te verdringen. Het vervult ons met afkeer en angst, die schorre kreten dat Allah de Grootste is en wat ons betreft mag dit gerust uitgebazuind worden, als men dit maar zou doen in de Islamitische landen. Niet bij ons. Het is hun godsdienst maar, en hun cultuur. Maar daar bedoelen ze niks gevaarlijks mee…de Islam is immers de godsdienst van Vrede…Bla-bla-bla…

Zakkenrollers

Waarom denk ik nu ineens aan de oplichterwereld, waar men onder vriendelijke praat, Uw zakken leegrooft?

Selectieve godsdienst bestrijders

Waarom komt in mijn hoofd de vraag naar al die godsdienstbestrijders, ongelovigen, chismatiekenn godloochenaars, logebroeders en ander progressief tuig, die de katholieke godsdienst in onze streken , onder het welwillend oog der Kerkleiders, totterdood hebben bestreden? Waar blijven zij nu om deze nieuwe ‘godsdienst’ even hard te bekampen? Is het misschien wegens de vrees dat die hond terugbijt? Dat met bommen en granaten hun vredig bestaan zou verstoord worden?

Slaat de herder en de kudde wordt verspreid

Wij, maar meteen ook de gehele Westerse wereld, zijn schandalig in de steek gelaten door het Instituut Kerk, dat zich steeds dichter aanschurkt bij de centra van de politieke macht en op die manier op termijn zijn eigen ondergang heeft bewerkt. Er zijn bijna geen priesters of kloosterlingen meer , de kudde geraakt verspreid en het vacuüm wordt gretig ingenomen door een agressief stelsel, die via de tentakels van de godienst-pijler en de kanker van het asielbeleid, de gemeenschappelijke ruimte komt innemen. Op een andere manier weliswaar dan een bezettingsleger, zonder bajonetten, maar met minaretten…

De Godslamp

De Godslamp blijft branden in de beslotenheid van oude kloosters en ingedommelde abdijen. Waar jonge mensen het vuur onder de asse brandend houden. In hun midden geen renegaten als Rik Torfs en andere bietekwieten uit ‘de Guimardstraat’. Wie wie de gewijde stilte wilt voelen zinderen onder de oude gewelven, hij begeve zich (bij voorbeeld) naar de Abdij op de Kattenberg, de Monts des Cats, een van de West Vlaamse bergen dicht bij en over ‘de schreve’ met Frankrijk.  Aanschouw eerst, bij klaar weer, de omgeving als een lappendeken aan Uw voeten, met uitzicht tot aan de vuurtorens langs de Vlaamse kust en kom dan stil en ingetogen de kerk binnen voor de Latijnse Vespers. Die worden gezongen (Gregoriaans) door, naar schatting 30 à 40 monikken in witte pij waarvan de oudsten krom zijn, oud en nietig geworden, met één voet reeds in het Hiernamaals. Dan ontbreken 2 generaties. Er zijn geen 40 of 60-jarigen. Maar wel 20 à 30-jarigenn die de fakkel wel hebben overgenomen.

En, zegt de Bijbel (Oud Testament) omwille van slechts één rechtvaardige, werd de stad Ninive door Jahweh gespaard…

Er staat niet dat die éne rechtvaardige een gelovig man was. .

"Islam-gejammer" uit de minaretten

O. DELECRUZE - 12 DECEMBER 2009

Van twintig of meer moskeeën in Nederland klinkt al de gebedsoproep, dagelijks of vrijdags. "De zwijgende meerderheid moet zich kennelijk maar aanpassen."

Onlangs jokte een stevig ingepakte Turks-Nederlandse mevrouw bij Pauw & Witteman, dat in Nederland geen gebedsoproepen van minaretten klinken: "Voor zover mij bekend in Nederland worden de gebedsomroepen alleen IN de moskee geroepen, dus de omstanders die hebben daar geen last van."[1]

Het tegendeel is het geval. Niet alleen is de gebedsoproep vanaf een minaret in Zeist soms tot in Den Haag te horen, waar mevrouw woont, maar is het van zeker 16 moskeeën in 13 gemeenten bekend dat zij de gebedsoproep over de wijken laten schallen:

In Amersfoort klinkt het vanaf twee moskeeën (Mevlana moskee en El Fath moskee) in ieder geval op vrijdag; in Apeldoorn (Eyup Sultan Moskee) klinkt het tweemaal daags; in Breda éénmaal daags; in Dongen (Isra Camii Moskee) ook tweemaal daags; in Gorinchem iedere vrijdag; in Heerenveen éénmaal daags; in Roosendaal schalt het van twee moskeeën; in Rotterdam-Vlaardingen (Ummet moskee) op vrijdag; in Rotterdam-Maassluis (Yeni moskee) op vrijdag; in Tilburg (Suleymaniye-moskee) dagelijks; in Veendam driemaal daags; in Zaandam (Sultan Ahmet Moskee) op vrijdag en in Zeist schalt het van twee moskeeën, de El Moslimen El Mathhakine moskee en Eyep Sultan moskee.

Dit is nog slechts een greep uit het aantal gebedsoproepende moskeeen. Volgens voorzitter Driss Boujoufi van het Contactorgaan Moslims en Overheid zijn er "misschien twintig van de 450" die dat doen. Een zichzelf "Imam Anwar Mahfouz" noemende voorman van de "Netherland Islamic Society" in Amsterdam, somt verder nog Amsterdam, Utrecht en Ridderkerk op waar met luidsprekers tot het gebed wordt opgeroepen. Door zijn eigen moskee "wordt driemaal daags de geluidsinstallatie gebruikt: om half twee, vier uur en negen uur 's avonds. Dus niet 's nachts. En we doen het heel zachtjes, 64 decibel" Verder zijn er in Leiden plannen in die rchting, mogelijk met de nieuwbouw van de Al-Hijra moskee. Zo ook in Epe Vaassen. In Hoofddorp doet men het ook, maar voorlopig nog even met lichtsignalen.

Vrijdag Adhaan:

Allahoe Akbar (Allah is de grootste)
Allahoe Akbar (Allah is de grootste)
Allahoe Akbar (Allah is de grootste)
Allahoe Akbar (Allah is de grootste)
Ashado allaa ilaaha illALLAH (Ik getuig dat er geen god is dan Allah)
Ashado allaa ilaaha illALLAH (Ik getuig dat er geen god is dan Allah)
Ashado anna MoehammadarrasoelALLAH (Ik getuig dat Mohammed Allah's gezant/profeet is)
Ashado anna MoehammadarrasoelALLAH (Ik getuig dat Mohammed Allah's gezant/profeet is)
(let op: als u de regels hierboven hardop opleest bent u meteen moslim)
Hayya alassalaah (Haast u naar het gebed)
Hayya alassalaah (Haast u naar het gebed)
Hayya alalFalaah (Haast u naar het welslagen)
Hayya alalFalaah (Haast u naar de welslagen)
Allahoe Akbar (Allah is de grootste)
Allahoe Akbar (Allah is de grootste)
Laa ilaha illALLAH (Er is geen andere God dan Allah)

[zie ook: "Lezing Ben Kok over “dezelfde God”]

Pssst

Het is met ‘geloven’ in de christelijke zin van het woord, een beetje zoals met ‘fietsen’. Men verleert het nooit meer. Bij het fietsen moet men ook blijven trappen, anders valt men om. Men moet daarbij ook ver vooruit zien, en niet de blik vlak voor het voorwiel houden. Geloven, net als fietsen, is een wereld op zich. Als men het wil of niet, de wereld rondom wordt bekeken door de ogen van een fietser.

Een fietser is derhalve gewend aan wijde horizonten ‘waar men geen kleinheid kan ontweren’ volgens de Dichter. Zijn tocht doorheen het landschap zou de klank van de harp van Koning David moeten hebben en daarbij is er geen plaats voor Arabische wanklanken. Zelfs een ongelovige voelt de Eeuwigheid zinderen als hij voor de kathedraal van Chartres staat…..

(wordt vervolgd)

15-12-2009 om 15:49 geschreven door digitalia  

Deel II

Gebedsoproepen in niet-moslim buurten

Soms vele jaren oude buurten/wijken krijgen plotseling op last van beleidsmakers deels op hun kosten [infrastructuur, subsidies] een moskee opgedrongen, en in steeds meer gevallen komt daar de gebedsoproep nog eens bovenop. Buurtbewoners hebben dan de keus: ermee leren leven of verhuizen, al wonen zij er sinds decennia. Als zij tegen zo'n moskee of gebedsoproep protesteren, worden zij van kinderachtigheid of zelfs racisme beschuldigd of door toekomstige moskeegangers bedreigd.

Een aantal van die gebedsoproepende moskeeën zijn gebouwd in al tientallen jaren bestaande buurten/wijken waar nauwelijks of geen moslims wonen, zoals in Roosendaal: "De eerste oproep (zal) in de middag (gedaan worden). Gevraagd wordt "waarom er een oproep wordt gedaan vanuit deze locatie omdat de leden elders in de stad wonen, het heeft geen functioneel doel." Afgesproken wordt dat dit onderwerp nader besproken wordt in het vervolgtraject." [dat kon dan alleen in een "werkgroep"].

Het argument van beleidsmakers (wethouders, ambtenaren) en de moskeebesturen is bijvoorbeeld dat de moskee dan meer "centraal" ligt ten opzichte van de moslimgemeenschappen. Uit het "inspraak"verslag van de gemeente Roosendaal: "Men snapt niet waarom er een moskee wordt geplaatst in een wijk waarin bijna geen mensen uit de doelgroep voor de moskee wonen." Een moskeebestuurder legt daarop uit dat de locatie "centraal ligt voor de Marokkaanse gemeenschap. Nogal wat leden van de moskee kunnen moeilijk de weg vinden naar de diverse organisatie(s)." Op een vraag van een bewoner wat de afspraken dan zijn over het geluid uit de luidsprekers, meldt hij slechts dat hij "bereid is hierover nadere afspraken in de werkgroep te maken," maar denkt niet aan het achterwege laten van de gebedsoproep tussen al die niet-moslims

Sommige gebedsoproepende moskeeën zijn ook nog eens pal naast een school gebouwd. In Amersfoort bijvoorbeeld, waar de El Fath moskee naast Scholengemeenschap de Baander staat [volgens lokale beleidsmakers "een gebied met diverse stedelijke functies (scholen en instellingen) waarbinnen een moskee prima past."] en in Apeldoorn, waar de gebedsoproep vanaf de Eyup Sultan Moskee soms ruim een kilometer in de omtrek te horen is, worden leerlingen van de school ernaast "dagelijks om half twee tien minuten uit hun concentratie gehouden door een minutenlange gebedsoproep".[2]

Eénrichtings-tolerantie

Over het volume en de frequentie blijkt niet alleen vooraf, maar ook achteraf vrijwel geen overleg mogelijk, noch met de beleidsmakers, noch met het moskeebestuur. Zo dreigde in 2004 in Tilburg "een ware clash tussen buurtbewoners en de Suleymaniye-moskee, waar sinds (dat jaar) dagelijkse gebedsoproepen klinken. Over en weer werden bedreigingen geuit. Het stadsbestuur zet alle zeilen bij, onder meer middels een bemiddelingsavond om een totale escalatie te voorkomen. Dat lukt tot op heden maar net."

Ook in Amersfoort bleek achteraf geen overleg meer mogelijk. De afgelopen jaren heeft de joods-christelijke pastor en HVV columnist Ben Kok na lang aandringen drie keer een gesprek gehad met leidinggevende Marokkaanse moslims over de gebedsoproep in Amersfoort. "Ze hebben mij echter te verstaan gegeven dat ze niet verder willen praten. Ze hebben geen antwoorden op mijn vragen. Ik ben te kritisch." [ lees ook: "Vanuit de islam is er nooit een probleem, het gaat gewoon heel goed!"]

Minister Ter Horst (PvdA) antwoordde mede namens minister Vogelaar (PvdA) op vragen van kamerlid Van der Staaij (SGP), dat er in Vlaardingen een bijeenkomst met omwonenden was geweest, waar inderdaad "het merendeel van de aanwezigen aangaf niets te voelen voor de (gebeds-)oproep." … Maar: "Het bestuur van de moskee beslist op korte termijn of zij daadwerkelijk tot de oproep overgaan, de beslissing zal aan de omwonenden worden meegedeeld." Het belang van de omwonenden was daarmee [zie het woord "meegedeeld"] volgens de minister ondergeschikt aan dat van het moskeebestuur, dat uiteindelijk uiteraard voet bij stuk hield. Een buurtbewoner: "Ze willen zo graag goede buren zijn, maar van onze protesten trekken ze zich niets aan."

Cultureel relativisme

Sommige bestuurders hebben een onverbloemd dedain voor de burger laten horen.[3] In Zeist bijvoorbeeld sneerde burgemeester R.G. Boekhoven (PvdA) over de gebedsoproepen, dat hij het "kinderachtig vindt om ertegen te protesteren". Bewoners in de wijk Zeist-West dachten daar anders over: "Ze mogen hun godsdienst best belijden in de moskee, maar het moet niet gebeuren dat je in de publieke ruimte wordt toegebruld dat Allah de grootste is."

De burgemeester van Vlaardingen, T.P.J. Bruinsma (PvdA), had botweg laten weten "geen reden te zien de verzoeken van moskeeën om via luidsprekers op te roepen tot gebed af te wijzen," ondanks het feit dat de buurtbewoners zwaar teleurgesteld waren dat de Ummet-moskee "was begonnen de oproep tot gebed via de luidspreker te doen weerklinken." Toen later nog twee moskeeën overwogen en geluidsinstallatie aan te schaffen voor de gebedsoproep, zag hij nog steeds geen reden de verzoeken nu af te wijzen. Dit leidde tot de kop: "Burgemeester Bruinsma duwt burger Azaan door de strot". Op Forum voor de Vrijheid schreef Marcel: "Hij moet blijkbaar een wit voetje halen bij de moslims in Vlaardingen want vanaf 1 juni aanstaande al, dus twee dagen van te voren pas bekend gemaakt in een onopvallend krantenbericht, zal de roep om Allah te vereren luid klinken aan de Emmastraat 71 te Vlaardingen. (…) De omwonenden kunnen hier vrijwel niets tegen doen."

Over deze kwestie hebben de kamerleden Fritsma, Wilders en Brinkman van de PVV in 2007 vragen gesteld aan minister Ter Horst (PvdA), waarop zij in haar antwoord ineens over klokgelui begon: "Klokgelui ter gelegenheid van godsdienstige en levensbeschouwelijke plechtigheden alsmede oproepen tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging zijn grondwettelijk beschermd door artikel 6 van de Grondwet." Verder meende Ter Horst dat die gebedsoproepen slechts "één maal per week (op vrijdag) ten hoogste voor 2 minuten" zouden zijn. De praktijk echter, zoals Ter Horst dient te weten, wijst anders uit [zie het summiere lijstje eerder in dit artikel].

In Ridderkerk werden ooit de sloten van een kerk dichtgelijmd om het luiden van de klokken te voorkomen, en in Tilburg werd door enkele cultuurrelativisten een poging gedaan de Heilige Margarita Mariakerk het zwijgen op te leggen. Een kerk die nota bene sinds 1922 bij gelegenheden er de klokken luidt. Voormalig burgemeester Ruud Vreeman (PvdA) van Tilburg interesseerde die cultuurhistorie nauwelijks iets:"Laat de rechter het maar uitmaken''. Maar de milieuwethouder Marieke Moorman (PvdA) interesseerde het wel en dreigde de pastoor aan te gaan pakken met 5000 euro boete per "overtreding". Alexander van Hattem schreef in een rake reactie op dit PvdA dreigement: "Het cultuurrelativisme van het door de PvdA gedomineerde gemeentebestuur, blijkt des te sterker uit het gegeven dat verderop op de Ringbaan-West de enorme Turkse Suleymaniye-moskee te vinden is die wél dagelijks hun gebedsoproep uit de luidsprekers mag laten horen"

Jip Meijer in Binnenlands Bestuur:

Als kind zwierf ik op de step door de straten van Zwolle. Door het slaan van de klokken wist ik wanneer het tijd was om naar huis te gaan. Naast het oproepen voor kerkdiensten werden en worden klokken gebruikt om de tijd aan te geven, bij markante openbare gebeurtenissen, om te waarschuwen voor gevaar (bijv. brand of hoogwater), om uiting te geven aan gezamenlijke momenten van verdriet en vreugde. Verder klinkt in menige stad een carillon.

Feitelijk was er […] geen sprake van religieuze herrie. Het luiden van klokken maakt onlosmakelijk deel uit van onze Nederlandse cultuur en het openbare leven. Een vergelijking tussen het luiden van klokken en de islamitische gebedsoproep uitsluitend op basis van vrijheid van godsdienst gaat volledig voorbij aan deze historische en culturele component. Het geeft wel aan dat cultuur en religie niet helemaal te scheiden zijn.

Het toestaan van een oproep tot gebed moet dan ook vooral worden gezien als een beleidskeuze die moet bijdragen aan een door politici en bestuurders gewenste multiculturele samenleving. Als er op dit punt ook een kloof is tussen politiek en burger dan helpen juridische redeneringen niet om die kloof te overbruggen.

Azaan is helemaal niet nodig

De moskeebesturen zeggen terecht nergens dat de minaretten en de geluidsversterkte gebedsoproepen [Azaan] een elementair onderdeel van het islamitische geloof zelf zijn: "(de gebedsoproep) duurt maar een paar minuten. Het hoort bij onze cultuur". Dat het juist niet bij de Nederlandse cultuur hoort kwam niet ter sprake. Ook volgens moskeevoorzitter Rumevleklioglu in Epe Vaassen bestaat in islamkringen "geen eensluidende mening over de noodzakelijkheid" van de gebedsoproep. Toch wil hij het gaan doen. Sociaal psycholoog Birol Akkus: "De publieke oproep (vanaf een minaret) was vroeger noodzakelijk, omdat er geen horloges waren. Tegenwoordig kunnen we sms'en."[4] De coordinator van de stichting Islam en Burgerschap, Yassin Hartog, vindt de gebedsoproep ook al volstrekt overbodig: "We hebben toch allemaal een horloge? Dan weet je wanneer het tijd is om te bidden".

Pssst

O Ja! Barones Mia Doornaert had het in De Standaard over het minaretten-verbod dat volgens haar thuishoorde in de Urbanisatiewetgeving….

Maar die Stendebouwkundige voorschriften, die zelfs de kleur van onze overgordijnen willen bepalen, of tot 1/10^de centimeter de hellingsgraad van ons dak, zeggen die niets over ‘de bestemming’ van ieders grond?  Een woonkern is een kern om in te wonen, niet om meerdere mensen bij elkaar te brengen in een beperkte ruimte….Mag men zo maar een woning ombouwen tot een gebedsruimte voor velen? Wat zegt de Brandweer hiervan? Buurtonderzoek? Men komt nameten als mijn voorgevel wel exact 8 meter 0 centimeter van de as van de straat staat….Die ‘gebedsruimten’ zijn brandhaarden van haat, afgunst en verzet tegen onze maatschappij…

Laat mij als voorbeeld de zwemgewoontes nemen van de burkini-vrouwen in Antwerpen.  Eerst vroegen ze gescheiden zwemuren. Nu eisen ze (niet vragen) dat alle mannelijke ogen zouden geweerd worden uit het gebouw. Of zelfs misschien straks dat alleen eunuchen als personeelslid mogen…

Men geeft ze een hand, en ze nemen een arm, en vervolgens het hele lichaam. Met die moskees en/of minaretten zou mogen gebeuren wat een goed antwoord zou zijn in dat zwembad. Als jullie met kleren en al (onhygiënisch) daar gezwommen hebben, en wie weet wat nog, eisen wij vers water voor ons! Waar een zone-vreemd gebedshuis werd opgericht, eisen wij de onteigening en de afbraak. Kunnen wij daar groene ruimtes in aanleggen (die bij donker dicht gaan! We kennen onze Pappenheimers) of speelruimtes, waar de jeugd een balletje kan shotten….Voor mijn part mogen de buren die lapjes grond onder elkaar verdelen als parking. Is meteen het openbaar domein ontlast!

15-12-2009 om 15:49 geschreven door digitalia  

…dat blinkt in het bronsgroen eikenhout ; daar mogen wij al lang niet meer over spreken. Want het is stilaan Klein Turkije aan het worden….Het is lang niet meer ‘Limburg, Limburg allein, dor geht nichts boven’.. want daar geht juist wèl iets boven. Namelijk de Turkse vlag met de Halve Maan! De Turken zijn er nog net niet de baas maar ze wegen reeds danig op de besluitvorming…Zij weten, dat het bedje gespreid moet worden voor de hopen gerloofsgenoten die straks met vlag en wimpel door ‘Europa’ zullen binnen gelaten worden. In de stiille Kempen, op de purpr’en hei : dat wordt binnenkort het kenwijsje voor Bokrijk, waar de laatste oorspronkelijke Kempenaars in kooien opgesloten, zullen te zien zijn. Met bordjes “Verboden te Voederen”. En ‘Niet aanraken’ – maar dan geschreven met onleesbare macaronslierten….Aan de ingang zal een slangenbezweerder, omzwermd door bruine straatbengerls, zijn kunsten vertonen. Even verder zullen de souks overstromen van gesluierde wezens en mannen met pofbroeken in lange tabbarden…

Zou er nu echt niemand erfgenaam zijn van de jongens die eens hun leven gaven ‘Voor Outer en Heerd’? Het lied gaat dat die toen grepen naar Vaders’ geweer….

Laat dat geweer in onze dagen een petitie zijn voor een volksraadpleging. Maar dan een volksraadpleging ten gronde. Niet eens over bijkomstigheden zoals luidsprekers op minaretten en moskeeën, maar over JA of NEEN aan de voortekens van een vreemde bezetting.

Wijlen Dr. Goebbels heeft het nooit zo verdorven kunnen bedenken : aanhangers laten insijpelen; en op beschermde plaatsen laten bijeenkomen waar ze kunnen zorgen voor uitbreiding…Hij had van de Islam nog veel kunnen leren! Want die aanhangers zullen ondertussen als mollen in alle geledingen van onze samenleving binnen ge-tunneld zijn….Ach! Ze zijn zo lief, Meneer! En al wat ze doen is bidden….en aan elkaar voorlezen uit ‘Mein Koran’….

Wacht eens! Stond in ‘Mein Kampf’ ook niet reeds voorspeld dat het Jodendom hun ‘Endlösung’ zouden kennen? Net zoals in ‘Mein Koran’ de wereldheerschappij van de Islam voorspeld staat?

Moskee Beringen wil luidsprekers aan minaret

BERINGEN/GENK - Het schepencollege van Beringen wil nog deze week een beslissing nemen over luidsprekers aan de Fatih-moskee.

De geloofsgemeenschap van de Fatih-moskee in het Limburgse Beringen heeft bij het stadsbestuur een aanvraag ingediend om de gelovigen te mogen oproepen tot het gebed. Ze willen daarvoor luidsprekers hangen aan de buitenkant van de moskee, zodat de muezzin – die de gelovigen oproept tot het gebed – ook in de straten hoorbaar is. . De Fatih-moskee in Beringen is een van de weinige Belgische moskeeën met een minaret.

Moskeevoorzitter Yilmaz Centurk wilde gisteren alleen bevestigen dat de aanvraag voor luidsprekers is ingediend. Selahattin Koçak (SP.A), schepen in Beringen: ‘Ik hoop dat we met het voltallige schepencollege nog deze week een collegiale beslissing kunnen nemen. Tot dan wil ik geen commentaar kwijt, al denk ik dat u mijn standpunt wel kunt raden.'

Berings burgemeester Marcel Mondelaers (CD&V) was gisteren niet bereikbaar voor commentaar, maar volgens partijgenote Anne Cuypers, tweede schepen van Beringen, heeft CD&V nog geen standpunt ingenomen. ‘We vragen eerst het advies van alle instanties, zoals de dienst Milieu en het politiereglement in verband met geluidsoverlast, en moeten ook bekijken hoe vaak ze die oproep willen doen.' De moslimvereniging zou volgens Cuypers zelf geen vragende partij zijn om vijf keer per dag op te roepen tot het gebed.

‘Een luidspreker? Dat gaat net iets te ver', zegt Open VLD-gemeenteraadslid Jan Vanhamel. ‘Ik vermoed dat de moslimgemeenschap de sensatie zoekt en met dit voorstel gewoon wil afwachten hoe de politiek zou reageren.' Zijn collega bij Vlaams Belang, Bert Schoofs, vindt de aanvraag een teken van radicalisering. ‘Als de Turkse gemeenschap het geloof op die manier wil promoten, geraakt ze nog meer in het isolement. Het is een provocatie en als het stadsbestuur dit goedkeurt, provoceer ik terug door de afbraak van de minaretten te eisen.'

Ondanks de heisa in Beringen is de aanvraag van de Fatih-moskee geen primeur. In Genk roept de muezzin al veel langer in het openbaar op tot het gebed. ‘Zij zijn natuurlijk onderworpen aan dezelfde regels over geluidsniveau als kerkklokken', zegt burgemeester Jef Gabriëls (CD&V). ‘De moskeeën roepen vijf keer per dag op tot het gebed, maar 's morgens doen ze dat heel stil. Dat is eigenlijk alleen symbolisch. In samenwerking met de stad denken de moslims wel na over een sms-oproep.'

Bij het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding (CGKR) hopen ze dat het Beringse stadsbestuur de aanvraag goedkeurt. ‘Klokkengelui is dezelfde uiting van religie en in de grondwet staat dat er vrijheid van godsdienst is', zegt voorzitter Jozef De Witte. ‘Ik hoop dat het stadsbestuur twee keer nadenkt, want een verbod op de muezzin betekent ook dat we onze eigen vrijheden beknotten.'

Toch zijn ze bij de Unie van Moskeeën geen vragende partij. ‘De oproep maakt deel uit van het gebed, maar gebeurt in Vlaanderen meestal binnenskamers. Het is zeker niet aan de orde om het hoog op de minaret te laten schallen. Dat zou de mensen wakker roepen en is dus zeker geen prioriteit. Ik denk dat het nieuws over Beringen zo veel opschudding veroorzaakt door het Zwitserse minarettenverbod. Want de moslims zijn zich zelf bewust van de overlast die het zou kunnen veroorzaken.'

Bron De Standaard

Pssst

Dit is echt een Indianenverhaal dat weer eens model kan staan voor DS….Men ademt tussen de lijntjes van de feitelijke verslaggeving de heimwee naar die exotische klanken. Heimwee naar die landen waar we van terugkeren met buikloop omdat we er iets gedronken hebben in een glas dat gespoeld was met vervuild rioolwater…Waar onze vrouwen, ingevussels ‘pour les besoins de la cause’ bespuwd en uitgekafferd werden in een onverstaanbaar koeterwaals, voor hoer en veel erger. Waar we vergingen van de dorst en de goesting naar een flinke Leffe

Onder de mom van het weergeven van vele meningen, krijgt ook de Quisling De Witte zijn podium naast de ex VU-man Jaak Gabriels, die fleemt dat de luidsprekers gewoon héél stilletjes gaan….Daarvoor zijn het LUIDSPREKERS Hé!

Enne… heeft U gelet op het aanwenden van GSM’s in de Muzelmanwereld? JaJa, per GSM oproepen voor het gebed…de straatrovers worden ook per GSM samen getrommeld….Voor het Gebed mag dat dus ook. En de derde reden van gebruik….een stille nachtelijke oproep op het uur ‘U’ van de machtsgreep?

15-12-2009 om 15:06 geschreven door digitalia  

Radicalen gaan confrontatie uit de weg

LODEWIJK NASSER - 14 DECEMBER 2009

Aldus de AIVD. Maar waarom eigenlijk?

De AIVD kwam vandaag met het rapport Lokale jihadistische netwerken in Nederland Weliswaar constateert men dat de dreiging van lokale jihadistische netwerken tegen Nederland en Nederlandse belangen is verminderd ten opzichte van 2006. Daarvoor worden een aantal interessante redenen voor aangegeven.

Toch lijkt dit tevens ingegeven door pragmatiek. Tussen de zinnen door, lees je namelijk dat men vanwege strategische redenen van koers veranderd is.

In Europa zijn verschillende stromingen actief die moslimjongeren een alternatief kunnen bieden voor de variant van de islam die geweld propageert. Deze zijn sinds 2006 in kracht toegenomen en opereren steeds professioneler. Ze worden aangeduid met de term ‘islamitisch neoradicalisme’.

 Deze bewegingen streven alle naar een heldere strategische en tactische visie op de vraag hoe de islam een reële machtsfactor kan worden in het Westen.

De precieze invulling daarvan verschilt onderling sterk. In Nederland komen deze stromingen vooral tot uitdrukking in het politieke salafisme, dat een strikte toepassing van islamitische wet- en regelgeving nastreeft. Het heeft zijn oorsprong in de islamitische wereld en handelt op basis van een sterk religieuze agenda. Het neemt op diverse terreinen stelling tegen de waarden van de westerse rechtsstaat en wijst integratie van moslims in deze samenlevingen af

Dergelijke bewegingen kunnen een alternatief bieden voor het jihadistisch gedachtegoed. Echter, omdat zij onverdraagzaam isolationisme, antidemocratische en antiwesterse sentimenten en het creëren van parallelle samenlevingen propageren, schuilt ook hierin een gevaar voor de democratische rechtsorde.

Hun agenda is radicaal, maar expliciet niet-gewelddadig, omdat het gebruik van geweld potentiële aanhangers kan afschrikken en de overheid tot repressief optreden kan dwingen. Men is van mening dat confrontatie niet bijdraagt aan een gestage en duurzame groei van de radicale islam in Europa. De boodschap van deze politieke salafitische beweging, die de afgelopen jaren is verzelfstandigd en geprofessionaliseerd, sluit nauw aan bij het identiteitsvraagstuk van jonge moslims. De beweging bereikt de moslimjongeren in het lezingencircuit, geleid door charismatische en welbespraakte jongerenpredikers. Ze kan fungeren als alternatieve uitlaatklep voor radicale jongeren, die door de beschikbaarheid hiervan wellicht niet het jihadistische pad kiezen. (Blz 9).

Nu snapt u dus ook waarom 'radicale imams' steeds gematigder worden.

Dreiging aanslagen door jihadisten is verminderd

In het videotestament van terreurveroordeelde Samir A. staat:

“tussen ons en jullie zal het zwaard gelden tot jullie de Moslims met rust laten”

In het rapport van de inlichtingendienst staat dat radicale moslims zich niet langer richten op Nederlandse overheidsinstellingen of politici en opiniemakers. Hun aandacht is verschoven naar de jihad in landen als Afghanistan, Pakistan en Somalië.

Volgens de AIVD vormt dit een potentieel gevaar voor de Nederlandse samenleving. Nederlandse

radicale moslims kunnen in die landen in aanraking komen met internationale terroristische groeperingen. Die kunnen de Nederlandse jihadisten vervolgens gebruiken om aanslagen in Europa voor te bereiden

Psst

Er was eens in Italië in een liefelijke landstreek een rommelende vulkaan, die eeuwen geleden wel eens gevaarlijk was geweest, maar waar de mensen nu op zijn flanken wijngaarden verbouwden, en luxe villa’s bewoonden. Praatjes over ‘gevaar’ werden systematisch onder de mat geveegd. Zuiver populisme was dat! Aan de voet van deze liefelijke berg waren, tussen de hellingen en de zee, steden gekomen met grote bloei. De vulkaan was stilaan De Berg van Vrede genoemd…Toen het gerommel overging in dreigende voortekenen wilde niemand aan de mogelijke gevolgen denken en het gewone leven ging door. Tot de nacht der verschrikking kwam en alles niet alleen vernietigde en verstikte, maar ook voor duizenden jaren bedekte onder een laag brandende asse van vele meters…. De naam van die vulkaan? Dat was de Vesuvius in de omgeving van Napels en de steden waarvan sprake waren Pompeï en Herculanum. Wat gewerd van hun bewoners? Die zijn te bezichtigen in de musea, onder de vorm van versteende klompen lava.

15-12-2009 om 10:49 geschreven door digitalia  

14-12-2009 om 17:05 geschreven door digitalia  

….en niets voor een ander!

Bij de ‘geleide’ verkiezing van Alexander ’t Kint, zoon van zijn vader Herman De Croo, vriend des Konings en ‘met de helm geboren’….

Met mijn bijna 73 jaren denk ik al iets te weten over het leven in het algemeen, en over ‘de politiek’ in het bijzonder. Dat is altijd een bedoening geweest van, werd gezegd, wijze oude mannen. Later zijn daar ook ‘wijze vrouwen’ bijgekomen, al moet ik mij inspannen om dat te begrijpen. Niet omdat ze vrouw zijn, maar omdat een ieder, oud en wijs geworden, de moed zou moeten bezitten om in te zien, (en ik wik en weeg mijn woorden) dat bij een leger te velde, durvende jonge strategen de dans moeten leiden.

In vredestijd mogen de ouderen wat meer inspraak krijgen. Al stelt zich de vraag, met het oog op de menselijke aftakeling, dat wel aangewezen is, omdat die aftakeling verschilt van persoon tot persoon.

Zijn verre naamgenoot, Alexander de Grote, die een wereldrijk stichtte, overleed reeds op 34-jarige leeftijd. Ik zie een Albèr Coburg hem dat (dat wereldrijk, niet dat overlijden) nog zo snel niet nadoen….

Aan zichzelf kent men de wereld. Veertig jaar geleden vlogen wij er ook in. Nu is het goed, beter, best, dat wij anderen dat laten doen.

Aldus hoop ik (neen, ik wéét het, want alhoewel geen beenhouwerszoon, een De Croo is uit het goede hout gesneden) met hem de kracht van de jeugd in de politiek te zien varen. Ik wens hem het allerbeste toe, zelfs al is hij liberaal en alleen maar Vlaming door geboorte en wil hij liefst daaraan zo weinig mogelijk herinnerd worden.  Het is aan ons, om hem in zijn jeugdige overmoed, aan dat Vlaming zijn regelmatig te herinneren. Jong hout kan men leiden. Een oude tak breekt. Denk maar aan de Geitenboer….

Ik ben realist genoeg om te beseffen dat woorden van lof op dit forum voor een donker blauwe geschepte belgicist, waarschijnlijk geboren met een tricolore helm en een zweepje in de handen om het onwillige slavenvolk te dreigen, hier staan als een tang op een varken. Als verschoningsgrond kan ik alleen laten het samenhorigheidsgevoel laten gelden met mijn streekgenoten. Ik moet toegeven, Vader De Croo waas daar een graag geziene gast, overal waar hij kwam. Hij straalde, hoe zou ik het zeggen, de joviale ‘rustige vastheid’ uit van de Landjonker en van het verkeren in hoge kringen om daar een even graag geziene gast te zijn. %aar dan in ’t Frans. Dat hij liberaal was, stond ver van onsn bed en was eerder een reden om hem wereldvreemd te vinden, niet een reden om voor hem te stemmen. Integendeel! En dat wist hij! De appel zal niet ver van de boom vallen. Net zoals bij die andere appel, dat stuk omhooggevallen pretentie uit Berlare…

Als Alexander ’t Kint zich nu verder als een echte zakenman mocht gedragen (hij kent maar dat) dan weet hij hoe zijn nieuwe onderneming moet aangepakt worden. Gesteld dat hij aanvaard wordt als gesprekspartner bij de fransdolle elite-racisten, is hij de ideale bruggenbouwer om Vlaanderen (misschien ongewild) een stap verder naar de onafhankelijkheid te helpen.  Hij weet wat hij wil. Zaak zal nu zijn, dat hij partners vindt op die weg. Zekerlijk een man waarmee de V-partijen een deal kunnen sluiten.

De weddenschappen zijn gesloten. De weddenschappen kunnen beginnen.

Het ziet er goed uit, zolang de operatie ‘beschadiging’ achterwege blijft. En als de man niet in de kortste keren door de Vorst in de adelstand wordt verheven. Want dat is zo een truc van Luie Charel bij de Coburgers….Dank voor bewezen diensten voor de vader, de zoon en de G.Heest. Amen, ’t Is skoon geweest!

Noteer dat, voor geval er bij Alexander een adder onder het gras zou zitten, ik klaar lig aan de kant van de weg met mijn woorden-mitrailleur. Casa De Croo is voor mij geen onbekende en ik verzeker hem :  het Arm Belgisch Leger heeft mij nooit kunnen leren schieten met een geweer, maar met een mitrailleur lukte dat wel!

14-12-2009 om 16:40 geschreven door digitalia  

Zoëven een persoonlijk bericht op mijn IPod onder de Kerstboom binnen gekregen van de CEO van de Standaard (ik respecteer zijn incognito, zoals gevraagd), die gealarmeerd door een post bij die verduiveldde Angeltjes (contradictie in terminis) mij in paniek opbelde deze zondag namiddag binst de voetbal dan nog, om hulp te vragen om zijn gazetje te verschonen. Zie artikel hieronder in Iskander.

Stel U mijn verbazing voor! Wat ik hem ook gezegd heb. Het is al van subiet na de oorlog, dat de mensen geen gazettenpapier meer gebruiken om zich te verschonen, d.i. proper te maken na een toiletbezoek aan ‘het groot gemak’. Hij had, zei hij, niets begrepen van mijn reactie, uitgenomen het woord ‘groot gemak’, dat hij niet helemaal kon situeren, maar waarvoor hij mij bedankte, want hij had begrepen dat ik ‘met groot gemak’ zijn uitleg zou verspreiden.

De lapsus, zei hij (ik heb het opgezocht, en eens te meer, zoals met alles in zijn gazetje, zit hij ernaast! Een lapsus zou ik omschrijven als een ‘slip of the tongue’, een ongewilde verspreking met eerder komisch effect), dus zei hij: die lapsus werd met opzet begaan door een onverantwoorde stagiair, onbekend met het missioneringsgevoel bij De Standaard. Die had, op staande voet, samen met geheel de afdeling, hun C4 mogen komen ophalen. Zelfs op een zondag! En binst de voetbal!

De rest van zijn verhaal werd met de minuut onsamenhangender, en tussen het gekerm en gesnik kon ik opmaken dat zijn dienst ‘Abonnementen’ voor de zoveelste keer overspoeld werd met opzegbrieven, spijts dat het zondag was.. Ik meende, uit medelijden (hij is toch ook maar een mens) maar ook uit spaarzin want de Belgacom-tarieven naar Italië zijn niet bepaald goedkoop), de verbinding te verbreken, toen ik in de telefoon uit de verte een ziekenwagen hoorde naderen. Een oppasser maakte zich bekend, verexcuseerde zich voor de ongemakken die gewoonlijk gepaard gaan bij het oppakken van een psychiatrisch patiënt, en legde pas dan de hoorn neer. Ik had inderdaad al een paar minuten de indruk dat de ganse redactie van dat om zijn gedegenheid gekend elitair dagblad, op stelten stond.

Als U morgen, maandag 14 December De Standaard ziet verschijnen met een grote rouwband op het voorblad, dan heeft U hier over de onmiddellijk oorzaal gelezen. Het kan ook zijn, dat er, vanwege de Bazen, een rechtzetting gepubliceerd wordt deze keer door het artikel volledig weg te laten, zodat de beschuldiging van manipulatie vervalt. Titel van deze bijdrage :”Wat Sarkozy niet zei”

De Standaard censureert Sarkozy
12-12-2009 - Philippe van den Abeele - In Flanders fields

Uit Iskander

Woensdag 9 december publiceert De Standaard in zijn rubriek 'Opinie & Analyse' een artikel van de Franse president Nicolas Sarkozy over het minarettenverbod, dat hij verbindt met het Franse 'grand débat sur l'identité nationale'. Volgens DS 'verscheen dit opiniestuk eerder in Le Monde'. DS censureerde echter de tekst van Sarkozy.

DS publiceert namelijk niet de volledige tekst, zonder hiervan melding te maken. Naast een passage over het Frans referendum over de Europese grondwet (wat nog te verstaan is, maar ook dan moet men schrijven dat men niet de volledige tekst publiceert) schrapt DS echter ook een belangrijke passage, die in hun versie moet komen tussen 'En wat zouden de Fransen antwoorden op dezelfde vraag?' en het vervolg dat begint met 'De Europese volkeren zijn gastvrij en verdraagzaam...' Het betreft een zeer belangrijke stellingname van Sarkozy, die diametraal tegengesteld is aan de opvatting van sommigen die met een klacht bij het EHRM dreigen, en op een veroordeling hopen, omdat het minarettenverbod de godsdienstvrijheid zou aantasten. Geschrapt, omdat het niet past in het plaatje van DS, die eerder schreef (Bart Beirland, 1.12) dat het referendum over de minaretten Zwitserland overstijgt: "het ondermijnt ook de geloofwaardigheid van het Westen om die universele waarden uit te dragen en te verdedigen." ? Niet dus volgens Sarkozy.

De geschrapte tekst over het minarettenreferendum (eigen vertaling): "In plaats van het Zwitserse volk onherroepelijk te veroordelen, kunnen we proberen te verstaan wat het heeft willen uitdrukken en wat zoveel volkeren in Europa ervaren, inbegrepen het Franse volk. Niets zou erger zijn dan de ontkenning. Niets zou erger zijn dan niet te kijken naar de werkelijkheid van de gevoelens, de bezorgdheid, de verzuchtingen van zoveel Europeanen. Vooreerst moeten we begrijpen dat wat gebeurde niets te maken heeft met de vrijheid van godsdienst of vrijheid van geloof. Niemand, noch Zwitserland noch ergens anders, denkt eraan deze vrijheden in vraag te stellen." (Au lieu de condamner sans appel le peuple suisse, essayons aussi de comprendre ce qu'il a voulu exprimer et ce que ressentent tant de peuples en Europe, y compris le peuple français. Rien ne serait pire que le déni. Rien ne serait pire que de ne pas regarder en face la réalité des sentiments, des préoccupations, des aspirations de tant d'Européens. Comprenons bien d'abord que ce qui s'est passé n'a rien à voir avec la liberté de culte ou la liberté de conscience. Nul, pas plus en Suisse qu'ailleurs, ne songe à remettre en cause ces libertés fondamentales.) Artikel in Le Monde: "Respecter ceux qui arrivent, respecter ceux qui accueillent"

P.S. en DS kan niet komen zeggen dat er niet voldoende plaats was voor de volledige tekst. Er bleef een deel van een kolom, 7 cm hoog, helemaal blanco.

13-12-2009 om 16:55 geschreven door digitalia  

FRANSE PRESIDENT REAGEERT OP MINARETTENVERBOD — NICOLAS SARKOZY grijpt het Zwitsers referendum aan om zijn verhaal over identiteit voort te zetten. Hij geeft een duidelijk beeld van hoe het wederzijds respect tussen autochtonen en allochtonen er moet uitzien.

In een referendum heeft het Zwitserse volk zich uitgesproken tegen de bouw van nieuwe minaretten op hun grondgebied. Die beslissing roept terecht vragen op. Het referendum verplicht de kiezer tot een antwoord met ‘ja' of ‘nee'. Maar kun je ja of nee antwoorden op een vraag die zo complex en zo fundamenteel is? Ik ben ervan overtuigd dat zo'n antwoord alleen kwetsende misverstanden en een gevoel van onrechtvaardigheid oplevert, omdat het een eenduidig antwoord formuleert op een probleem dat geval per geval bekeken moet worden.

Wat zeker verbazing wekt, is de reactie van bepaalde media en politieke kringen in ons eigen land — overdreven, vaak karikaturale reacties ten aanzien van het Zwitserse volk. Nochtans is de democratie in Zwitserland ouder dan de onze, en bestaan er regels en tradities van directe democratie die het volk het woord geven en toelaten zelf te beslissen.

Achter het geweld van die stellingnamen gaat een visceraal wantrouwen schuil tegen alles wat van het volk komt. Een verwijzing naar het volk is voor sommigen al genoeg om van populisme te gewagen. Maar het is precies door doof te zijn voor de kreten, verlangens en problemen van het volk, dat je het populisme voedt.

Kruisbestuiving

In plaats van de Zwitsers te beschimpen, moeten we ons afvragen wat hun beslissing betekent. Hoe kan uitgerekend Zwitserland, een land met een lange traditie van openheid, gastvrijheid en verdraagzaamheid, zich zo duidelijk uitspreken voor een verbod? En wat zouden de Fransen antwoorden op dezelfde vraag?

De Europese volkeren zijn gastvrij en verdraagzaam — dat zit in hun natuur en cultuur. Maar ze willen niet dat hun levensruimte, hun denkwijze en hun sociale verhoudingen aangetast worden. En het verlies van de eigen identiteit kan een bron zijn van diep leed.

De mondialisering doet er alles aan om onze identiteit aan het wankelen te brengen. Maar tezelfdertijd scherpt ze de behoefte aan een identiteit aan, want hoe opener de wereld wordt, hoe meer nood er is aan verankering en merkpunten en hoe groter de nood om te voelen dat je niet alleen staat op de wereld. Het antwoord op die nood om ergens bij te horen kan komen van de stam of de natie, van het communautarisme of van de republiek.

De nationale identiteit is het tegengif tegen tribalisme en communautarisme. Dat is de reden waarom ik nog altijd een groot debat wens over de nationale identiteit. De stille dreiging die zoveel mensen in onze oude Europese naties — terecht of onterecht — voelen wegen op hun identiteit moeten we samen bespreken, om te vermijden dat de onderdrukking van dat gevoel uiteindelijk uitmondt in een verschrikkelijke rancune.

Net zoals de Fransen beseffen de Zwitsers dat verandering noodzakelijk is. Hun lange geschiedenis heeft hen geleerd dat ze moeten veranderen om zichzelf te blijven Zoals de generaties voor hen weten ze dat openheid voor anderen een verrijking betekent. Erkenning van en begrip en respect voor de andere veronderstelt dat zij die ontvangen erkennen wat anderen hen kunnen bijbrengen. Dat veronderstelt dat zij die arriveren respect hebben voor wat er was voor ze kwamen. Dat veronderstelt dat zij die ontvangen bereid zijn hun erfgoed, hun geschiedenis, hun beschaving en hun levenskunst te delen. Dat veronderstelt dat zij die arriveren bereid zijn zich zonder geweld in te schrijven in een samenleving (die ze mee zullen hervormen) en in haar geschiedenis, die ze voortaan mee zullen schrijven. De sleutel van die wederzijdse verrijking van de kruisbestuiving van ideeën, opvattingen en culturen is een geslaagde assimilatie.

Franse islam

Zij die arriveren respecteren, houdt in dat je ze toestaat te bidden in degelijke gebedsruimten. Je respecteert mensen niet als je ze verplicht hun religie te beleven in grotten en hangars. De scheiding van kerk en staat betekent niet dat alle godsdiensten verboden worden, maar impliceert respect voor alle religieuze opvattingen. Het is een neutraliteitsbeginsel, geen onverschilligheidsbeginsel.

Respect voor mensen die andere mensen verwelkomen, houdt in dat je ze niet kwetst, niet choqueert en dat je hun waarden respecteert. Het betekent ook dat je hun overtuigingen, wetten en tradities — minstens gedeeltelijk — ook overneemt. Dat wil zeggen dat je de gelijkheid van mannen en vrouwen aanvaardt, de lekenstaat en de scheiding van het wereldlijke en het spirituele.

Ik richt me tot mijn islamitische landgenoten om hen te zeggen dat ik alles zal doen opdat ze zich burgers als alle anderen zouden voelen, en zoals iedereen het recht hebben om hun geloof te belijden.

Maar ik zeg hen ook dat de christelijke beschaving diepe sporen heeft nagelaten in ons land, waar de waarden van de Republiek onlosmakelijk deel uitmaken van onze nationale identiteit. Alles wat opgevat kan worden als een aanval op die erfenis en op die waarden maakt de zo noodzakelijke vestiging van een Franse islam onmogelijk, die zelf op zoek moet gaan naar manieren om zich zonder wrijvingen in te schrijven in ons maatschappelijk en burgerlijk pact.

Christen, jood of moslim: iedereen moet zich onthouden van uiterlijk vertoon en van provocaties. Welk geloof iemand ook aanhangt, iedereen moet zich goed bewust zijn van het geluk dat hij heeft op vrije grond te leven en moet zijn geloof met nederige discretie belijden. Dat is geen blijk van de zwakheid van zijn geloof maar van broederlijk respect voor mensen die anders denken, maar met wie hij wil samenleven.

Dit opiniestuk verscheen eerder in Le Monde.

NICOLAS SARKOZYWie? President van Frankrijk. Wat? Minarettendiscussie is niet te beslissen met een ja-nee-vraag. Waarom? Dat levert alleen maar kwetsende misverstanden op.

Boeketje Digitalis

(verslend)

Ja Meester! Goede vraag! Wat zou er inderdaad gebeuren moest het Franse volk een dergelijk referendum voorgeschoven krijgen….En wat zouden wij, Vlamingen, antwoorden?  Waarom neemt de Heer Sarkozy niet de proef op de som?

Waarom nemen alle landen van Europas niet de proef op dezelfde  som?

To be or not to be. That’s’ the question!

Waarom moet het bij die ene keer blijven? Frankrijk. Nederland…

Slechts Ierland mag twee keer proberen, tot ze de gewenste keuze maken.

Weet U, het zou kunnen. Want het kon wel op 14 Juli 1789, maar Sarko doet er goed aan deze gebeurtenissen niet teveel onder de aandacht te brengen. Want toen eindigde die dag met uitgebreide volksfeesten rond de vele guillotines van de toenmalige adel.  Als ‘referendum’ een ongehoord succes en hoogst nodig voor herhaling vatbaar.

13-12-2009 om 08:12 geschreven door digitalia  

Deel II

Twee verloren jaren: had The Economist ongelijk?

door PAUL BELIEN

Wat daarentegen wel vaststaat, is dat het vandaag veel moeilijker is om aan het buitenland uit te leggen dat België een artificiële staat is die onbestuurbaar en immoreel is en die bijgevolg, ook in het belang van de internationale gemeenschap, opgedoekt moet worden. Wie vandaag als buitenlander het editoriaal van The Economist van 6 september 2007 herleest, schudt het hoofd en vraagt zich af hoe een gerenommeerd blad zoals The Economist zich zo heeft kunnen vergissen. België bleek helemaal niet onbestuurbaar; zijn crisis lijkt bezworen. Twee jaar geleden golden Vlaamse belgicisten zoals Verhofstadt en Van Rompuy als vertegenwoordigers van een politieke kaste die een land hadden laten kapot gaan, vandaag gaan ze door als staatsmannen. De internationale faam van Verhofstadt als een bekwame bestuurder is intact. Hij leidt thans de Europese liberalen. Herman Van Rompuy verwierf na een jaar kamervoorzitterschap en een jaar premierschap zelfs zo'n grote reputatie als de man die zijn land bij elkaar hield, dat buitenlandse leiders hem het presidentschap van de Europese Unie aanboden. Hoe anders zou bet gelopen zijn als de Vlamingen in december 2007 op hun rechten hadden blijven staan?

Wie als Vlaams-nationalist The Economist van 6 september 2007 herleest, weet vanzelfsprekend dat et
blad ten gronde gelijk bad. Die Vlaming moet echter ook beseffen dat er een verschil is tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Uiteraard is België onbestuurbaar indien de Vlaamse leiders vragen waarop elk volk recht heeft: respect voor de democratie en de wet. België is onbestuurbaar zolang Vtaamse'politici geen enkele Belgische machtsdeelname overwegen noch ondersteunen zonder de correcte naleving van de grondwet, de onverwijlde uitvoering van de arresten van het grondwettelijk hof, de democratische meerderheidsregel. Maar wat als Vlaamse politici, met inbegrip van Vlaams-nationalisten, de illusie blijven koesteren dat er binnen het bestaande Belgische bestel, dat gebouwd is op de onderwerping en financiële uitbuiting van Vlaanderen, "iets" kan worden bereikt? Dan bereikt Vlaanderen uiteindelijk, zoals de laatste twee jaar aantoonden, niets; dan gaan we er zelfs op achteruit. I

ndien in december 2007 de Vlaamse politici geweigerd hadden toe te treden tot een Belgische regering, dan Le Monde was er vandaag of geen Belgische staat meer geweest of een heel andere staat waarin de Franstaligen zich voor het eerst in 179 jaar zouden hebben neergelegd bij de democratische wil van de Vlaamse meerderheid. Nooit had Vlaanderen het gemakkelijker om het buitenland van de juistheid en rechtvaardigheid van zijn zaak te overtuigen dan in het najaar van 2007, toen The Econo- mist het uiteenvallen van België bepleitte en de kringen rond Sarkozy openlijk speculeerden over de vraag wat Frankrijk in dat geval moest doen met Wallonië. De geschiedenis leert - men moet maar naar de gebeurtenissen van 1830-31 kijken - dat over het lot van een volk niet enkel in het binnenland, maar vooral in het buitenland wordt beslist. De uiteindelijke beslissing of Vlaanderen al dan niet onafhankelijk mag worden, zal niet enkel hier genomen worden, maar vooral op het internationale niveau. Twee jaar na de wondere herfst van 2007 is het veel moeilijker geworden om internationale steun te werven voor onze onafhankelijkheid. We hebben nu immers door een gebrek aan Vlaamse standvastigheid en een fundamentele keuze van nagenoeg alle partijen voor beleidsdeelname binnen het Belgische bestel zelf de perceptie gecreëerd dat België wel degelijk leefbaar is. Bovendien zal de sluwe en uiterst ntelligente Herman Van Rompuy de toppositie die hij thans verworven heeft, zeker gebruiken om op het hoogste internationale forum onze onafhankelijkheid te dwarsbomen. Hij ziet, zoals hij op 7 november in het Nederlandse weekblad Elsevier zei, de "Europese gedachte" immers als "een antidotum voor flamingantisme, een tegengif tegen de Vlaamse Beweging." Nochtans noemt N-VA, in de felicitatieboodschap aan de nieuwe Europese president, Van Rompuy "de juiste man op de juiste plaats én het juiste tijdstip." Het wordt, helaas, niet ironisch maar ernstig bedoeld. Vlaanderen heeft twee jaar geleden door een gebrek aan politieke maturiteit, een unieke afspraak met de geschiedenis gemist. Er zal strijd en volharding nodig zijn om weer op het punt te raken waar we vandaag exact twee jaar geleden stonden. Het valt zelfs te vrezen dat, indien de Franstaligen de Vlamingen een compensatie vragen voor het feit dat de president van Europa een Vlaming is, sommige Vlaamse beleidsmensen de eis dat Vlaanderen voor die "eer" betaalt, nog redelijk zullen vinden ook.

Pssst

De ene Grote staat een beetje plaats af aan die andere Grote. Paul Beliën verschijnt met zijn bijdragen in een kader gezet in Journaal, het tijdschrift van Marc Grammens. Hij wordt als het ware verheven tot de Eer der Altaren….Wil dat een signaal zijn voor al wat V-denkt, om samen op te trekken?

Kijk, ik kan niet om de haverklap op mijn blote knieën Ons Heerke danken voor een dode mus. Te voet naar Scherpenheuvel trekken zou ik gaarne genoeg doen, moest dat helpen, maar in dit jaargetijde zijn de bergpassen over de Alpen onbegaanbaar voor een halve invalide lijk ik. Hierboven moeten Ze dan maar content zijn met een dikke kaars (5 Kgr?) die ik zou gaan branden in Assisi, aan de voeten van de H. Clara (Hallo Klaartje, hoe is’t in Pilkem?) en de H. Franciscus met zijn harp. Dat zoete land van Umbrië doet me telkens aan de Vlaamse Bergen denken en aan Felix Timmermans. Omdat het wierookt in het hout…

Mocht men Hierboven geen Vlaams verstaan : H. Sint Pieter, op dat briefje dat U zult vinden als die dikke kaars helemaal is opgebrand, staat een boodschap voor San Damiano in diens eigen moedertaal. Zorg AUB dat die het onder ogen krijgt, want er staat op: “Plaatsvervanger van Ons Heer op aarde in Rome: geef ons, arme Vlamingen, in opvolging van de zoetgesapte Danneels, nu twee aartsbisdommen. Een voor elk landsgedeelte. Geraakt BHV of heel het land niet gesplitst, dan is dçt tenminste al in orde. Ame,’

Als ge maar weet, dat Franciscus in zijnen tijd ook al een speciaal geval was! Toen, de jaren 1200 was de Kerk ook al bijna bij ’t groot huisvuil gezet. En ’t waren ook niet de Leiders, maar het gewone Volk die de boel moest redden…..

12-12-2009 om 18:01 geschreven door digitalia  

Deel I

Onderstaand artikel, van de hand van een reus in de Vlaamse Ontvoogding, plaatst twee kaarsjes op de bittere taart van de zoveelste nederlaag op rij die de Vlamingen moeten ondergaan in dit on-land. De wondere herfst van 2007, toen de Koning een stille staatsgreep pleegde, door de verliezer van de verkiezingen, het Blauwe Konijn, aan te duiden als regeringsleider.

Onze Vlaamse Leiders keken toe en hielden de kaken op elkaar. En dezen die wel spraken in naam van het Volk, werden weggehoond en als verzuurden aan de kant gezet…

Goed. Gedane zaken nemen geen keer.

Laten we dus vooruit kijken, en mocht het vaandel gevallen zijn, zodat het naakte bestaan der Onkreukbaren zou kunnen betwijfeld worde: het is niet het Volk dat moet veranderd worden, maar de Leiders. De banier is misschien bevlekt en gescheurd, maar ze blijft voor gaan in de strijd. Af en toe een gewetensonderzoek werkt zuiverend.

Als er maar één zaak goed onthouden wordt! En dat is: falanx vormen en op de vijand in gaan. In de tijd die ons rest, moeten wij ons organiseren rond de vlag.

Twee verloren jaren: had The Economist ongelijk?

door PAUL BELIEN

De Vlaming Herman Van Rompuy is de eerste president van Europa geworden. Heel  wat Vlamingen zijn daar trots op. Nochtans zou de wereld nooit van Herman Van Rompuy gehoord hebben zonder de historische kans die Vlaanderen exact twee jaar geleden verspeelde.

Nooit heeft Vlaanderen dichter gestaan bij zijn onafhankelijkheid dan in de herfst van twee jaar geleden. Op 6 september 2007 publiceerde The Economist een editoriaal waarin het de ontbinding van België bepleitte. The Economist is het meest gezaghebbende weekblad ter wereld. Het editoriaal kwam in Brussel aan als een mokerslag. Wanneer The Economist schrijft dat in Brussel een machtsvacuüm heerst, dan nemen buitenlandse regeringen dat zeer ernstig. Op 27 augustus had de columnist Alexandre Adler in een artikel in de Franse krant Le Figaro reeds geschreven dat Frankrijk zich moest klaarmaken voor de annexatie van Walloniï. Adler staat dicht bij de Franse president Sarkozy en bezette lange tijd de leerstoel voor internationale relaties aan het Collטge interarmיes de défense (CID) in Parijs, de hoogste legeracademie in Frankrijk. Naarmate de herfst van 2007 vorderde en de vorming van een Belgische regering uitbleef, begon de internationale pers meer en meer aandacht te besteden aan de toekomst van een land waar de Vlaamse partijen categoriek weigerden in een regering te stappen en aan het Belgische beleid deel te nemen indien niet het ongrondwettelijk kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde werd gesplitst. Tegen begin december maakten alle buitenlandse diplomatieke kanselarijen zich grote zorgen over het voortbestaan van België en begonnen wanhopige belgicisten hun woningen in Brussel met tricolores te sieren. Ooit, binnen een jaar of vijftig, zullen historici onthullen hoezeer de Belgische autoriteiten in november en december 2007 door het buitenland onder druk gezet zijn om onmiddellijk een einde te maken aan de Belgische crisis met het dreigement dat men anders in Londen, Parijs, Berlijn en Washington scenario's zou beginnen uitwerken voor een internationale oplossing van het Belgische imbroglio.

De lont werd uit het kruitvat gehaald toen koning Albert op 10 december, exact zes maanden of 183
dagen na de verkiezingen van 10 juni, een Vlaamse quisling vond. Guy Verhofstadt verklaarde zich bereid een "noodregering" te vormen. Daarmee werd de eerste bres geslagen in het Vlaamse weigeringsfront. Op de website van N-VA werd de koninklijke démarche aangeklaagd als een "staatsgreep". Terecht, want de vorst gaf het politieke initiatief aan de verliezer van de verkiezingen - de man die al jaren geweigerd had om het BHV-arrest van het grondwettelijk hof uit te voeren.

In plaats van de staatsgreep af te wijzen, liet CD& V zich door Verhofstadt gewillig ten dans leiden. Het kartel CD&V/N-VA was toen nog zo hecht dat N-VA een veto had kunnen stellen. De Vlaams-nationalisten wilden echter bewijzen dat N-VA een "beleidspartij" is die ook dingen kan verwezenlijken voor Vlaanderen door het Belgische spel mee te spelen en een "verantwoordelijke" houding aan te nemen. Op zondag 23 december keurde de Kamer de vorming van Verhofstadts interimregering goed. Bestaande uit PS, MR, CdH, VLD en CD&V werd het België's allereerste regering sinds de na-oorlogse repressieperiode die niet de meerderheid van de Vlaamse kamerleden vertegenwoordigde. Desondanks kreeg het kabinet het vertrouwen van 97 stemmen, tegen 46 en één onthouding. Hoewel N-VA niet tot de regering toetrad, gaf de Vlaams-nationalistische partij, met inbegrip van partij strateeg en -leider Bart De Wever, het vertrouwen aan de overwegend francofone regering. Om toch enig voorbehoud te laten blijken, had N-VA één van zijn kamerleden toegestaan zich te onthouden. De fractieleden hadden strootje getrokken om te beslissen wie de uitverkorene mocht zijn. De gelukkige was kamerlid Sarah Smeyers. Hoe zullen historici dat binnen vijftig jaar beoordelen? Als een billenkletser?

Zo brak op 23 december 2007 het Vlaamse momentum en kwam er een einde aan de Belgische crisis die ook buitenlanders in de ban hield terug in de Belgische plooi. Het regime kreeg respijt om zijn machtsgreep te herstellen, om de onbetrouwbare elementen in CD&V te neutraliseren en te vervangen door "verantwoordelijke" politici zoals Herman Van Rompuy, om binnen- en buitenland ervan te overtuigen dat België helemaal niet in existentiële crisis verkeert. En inderdaad, twee jaar later, is het niet België, maar de enige Vlaamse partij die radicaal elke machtsdeelname binnen het Belgische bestel afwijst, die zich in een existentiële crisis lijkt te bevinden. Peter De Roover schreef op 20 oktober jl. in een opiniestuk in De Standaard dat de Belgische politici van BHV voortdurend een "slapstick", een "billenkletser", maken. Onze Vlaams-nationale voormannen doen voor de Belgische politici niet onder. De Vlamingen hebben twee jaar later nog steeds de "onverwijlde" splitsing van BHV niet verkregen. Ze hebben zich integendeel in een situatie laten manoeuvreren waarin de Duitstalige gemeenschap de federale regering ter hulp is geschoten in haar poging om BHV voor zich uit te schuiven. Twee jaar na de wondere herfst van 2007, toen de Belgicisten geen kant meer uitkonden omdat Vlaanderen zich onverzettelijk toonde, heeft een N-VA- kamerlid de Duitstalige gemeenschap, die een objectieve bondgenoot van Vlaanderen hoort te zijn, gedagvaard en demonstreren BHV-activisten in ... Eupen.

Al heeft Vlaanderen de grondwet aan zijn kant, toch kan men zich afvragen of Vlaamse politici de splitsing van BHV ooit zullen verkrijgen zonder er een prijs voor te betalen. De strategie die stelt dat Vlaanderen door "mee te regeren meer kan bereiken dan door de afwijzingsstrategie, moet haar deugdelijkheid nog aantonen

(wordt vervolgd)

12-12-2009 om 17:48 geschreven door digitalia  

Neen, de Vette Vis van de NVA is natuurlijk niet dezelfde en de rest van het verhaal doet er niet toe, maar het gezegde is gebleven: handelen als Pontius Pilatus, zijn handen, ziende blind, moedwillig in onschuld wassen De echte, de Romeinse landvoogd die door zijn ondervragingstechnieken de Joodse elite in hun hemd zette, maar als teken van goodwill naar het volk, de struikrover Barabas vrijliet, en de Zachtmoedige naar de kruisdood verwees. …was tenminste consequent. Hij gaf wat het volk wilde. De Vette Vis doet dat juist niet.

Wie, om de postjes, zijn handen aftrekt van de zaak waarvoor hij gekozen is, is zelfs geen Pilatus, maar een Judas. Hem komen de 30 zulverlingen toe, om na weinige dage te eindigen aan een boom. Met een koord rond de nek. Door ‘vrijwillig uit het leven te stappen’ – En de deur achter zich dicht te trekken, denk ik dan.

Lezen we daarover in de Pers? Komen er protestbetogingen? Waren er niet de bloggers, in de rol van bloedhonden, de kiezers zouden eens te meer als lammetjes naar het volgend kieshokje gelokt worden.

Laten we even de zaken omdraaien. De Vlaamse Gemeenschap financiert jaarlijks voor  678.000,- een schooltje in Mouscron (of Komen, of Waasten), wat tot 1970 een Vlaamse steden waren, waar, door de nabijheid van de Franse grens (grensarbeiders) veel Frans gesproken werd. Ogenblikkelijk zou het FDF op kop, alle Waalse partijen naar ‘StraSSburg trekken….En wat doet de NV-A? Ze leggen enige terughoudendheid aan de dag, maar steunen geen enkel initiatief om ook eens ‘belangenconflictje uit de lmouw te schudden.

Als we N-VA-voorzitter Bart De Wever mogen geloven, heeft zijn partij en bij uitbreiding de hele Vlaamse regering voor een ‘assertieve politiek’ gekozen. In het Vlaams regeerakkoord staat onder meer geschreven dat men alle wettelijke maatregelen zal nemen om te vermijden dat andere overheden op het Vlaamse bevoegdheidsterrein komen. Maar als het er écht op aankomt, nemen de Vlaamse meerderheidspartijen – zeker ook de N-VA – het niet zo nauw met hun stoere woorden van tijdens de verkiezingscampagne.

Gisteren namen Vlaams Belang-parlementsleden Joris Van Hauthem en An Michiels opnieuw de proef op de som. Het Vlaams Belang stelde immers vast dat de Franse Gemeenschap al vele jaren, en ook deze keer, een begrotingspost voorziet voor een bedrag van 678.000 euro. Dat bedrag is bestemd voor het sportief en cultureel centrum van Voeren. Via die vzw subsidieert de Franse Gemeenschap onder meer het Franstalig onderwijs in Voeren, wat flagrant in tegenspraak is met het algemeen aanvaarde territorialiteitsbeginsel. In het verleden sprak ook het Arbitragehof zich al meermaals in die zin uit.

Vlaams volksvertegenwoordiger Joris Van Hauthem riep de Vlaamse meerderheid op om de vraag van het Vlaams Belang tot het inroepen van een belangenconflict te steunen. Van Hauthem: “Indien ze een assertief beleid wil voeren en het territorialiteitsbeginsel en het principe van de niet-inmenging van de Franse Gemeenschap, niet enkel in de faciliteitengemeenten maar ook in Voeren, hoog wil houden, kan ze niet anders dan dit belangenconflict steunen.”

Kris Van Dijck (N-VA) wrong zich echter in alle bochten en vroeg ter zake “om enige terughoudendheid”. Begrijpe wie kan. Opnieuw weigert de N-VA een belangenconflict te steunen, terwijl de partij net het omgekeerde had aangekondigd. Van de veelbelovende aankondigingen over een assertieve politiek blijft niets meer over. Of zoals Joris Van Hauthem het stelde: “De meerderheid heeft, onder meer op basis van de Maddensdoctrine, in het Vlaams regeerakkoord voor een zekere confrontatiepolitiek gekozen. Ik stel vast dat de meerderheid de eerste twee keren in de loopgraven is gekropen. Ze kruipt weg en hijst de witte vlag.”

@ VB

12-12-2009 om 14:28 geschreven door digitalia  

12-12-2009 om 14:12 geschreven door digitalia  

Op zoek naar een origineel eindejaarsgeschenk

Omdat ik het nog nergens zo goed gelezen heb (deze publiciteit), doe ik meteeen maar zelf. Dat is, volgens de brave Gaston Geens, nog altijd goed, beter, best. Ga eens langs, het kost U niets (tenzij wat hartkloppingen) en er is voor elk wat wils.

Verhaal. Ben goede klant bij een Standaard boekenwinkel in een middelgrote stad, die in de jaren ’60 het kloppend hart was van Zuid West Vlaanderen. Maar sindsdien afgetakeld lijk een oude merrie, alleen nog het vel over de benen. Weg de winkelvitrienen, weg de drukke grootwarenhuizen, weg de vele parkings, weg de winkelende massa’s, weg de rust, weg de veiligheid. Weg het vlas en de Golden River-rijkdommen. De omgeving waar ooit de wereldberoemde veldslag plaatsgreep waar gans Vlaanderen van droomt, is één groot Muzel-land geworden. De winkelstraten van voorheen liggen er tot 10 uur ’s morgens verlaten bij, en ook vanaf 18 uur zijn ze alleen nog bevolkt door haastige dagjesmensen hier en daar, schuw tegen de huizen schuivend beducht voor donker getinte aalglad jong tuig en oudere baardige mannen in slaapklederen. Tiens, is dat een volk van alleen maar mannen? Als er al politie op straat is, zijn het dapper schrijvende parkeerwachters. Op de Grote Markt schettert een reusachtig scherm waarnaar niemand kijkt. De pleinen zijn leeg, zowel van voertuigen als van mensen. En leeg is de ondergrondse betaalparking onder het reusachtig groot Schouwburgplein, want veel te onveilig. In het stationskwartier wordt er weer gevochten op straat. Stadsbestuurders (?) in hun dienstwagens worden voor gereden en schuiven de binnenplaats van het Stadhuis op. Zitting van de Gemeenteraad. Zij hoeven geen meter te gaan, en hun chauffeurs zitten zich ondertussen te bezatten in ’t Kopke. Ha Ja! Die vroede burgervaderen hebben geen last om een parkeerplaats te vinden! Zij niet!

Dus die Standaard winkel. Ooit kon ik daar korte tijd geen Pallieterke meer kopen. Dat deden ze niet meer, zei de bediende, met een ondertoon in haar stem van ‘En nu buiten, gij!’…

Nu had ik daar laatst op een papierke, een paar titels van boeken bij, van de Egmont-uitgeverij. Andere boeken koop ik daar, zelfs via Internet, betaal ze en alles wordt naar hier opgestuurd. Perfecte service! Maar nu die Egmont-boeken….Om te beginnen : niet in voorraad. Volgens de computer niet eens bestelbaar want onbekend. De oudere collega komt bijspringen, want de rij wachtenden groeit. En dan de revelatie : ‘Maar Meneer, dat zijn racistische boeken, daar doen wij niet aan mee’ – Einde van de hulp. En kon er nu afgerekend worden? – Neen, er kon niet afgerekend worden, want ik nam niets mee van de stapel klaargelegde boeken.

En nu vind ik bovenstaande oproep, want heel dat voorval was ik al bijna vergeten : ’t meeste verstand gebruiken, noemen wij dat….

Wel, Standaar-directie, ik heb een verrassing voor jullie. Als wij, blogvrienden ondereen, nu eens massaal titels zouden vragen die alleen kunnen verkocht worden door de geboycotte Uitgeverij Egmont, de uitgeverij van het Vlaams Belang?! Ook de mensen van de Groene Draak in Antwerpen mogen niet vergeten worden. Niet dat ik aanraad om zoveel boeken te kopen – alhoewel dat natuurlijk schitterend zou zijn – maar ze gewoon bestellen bij De Standaard Boekhandel. Om hun reactie te zien – en zich een vliegje te denken op ’t plafond in de directiekamer bij de Grote Baas, als al die bijhuizen de vraag rapporteren.  

Ga dus kijken op www.uitgeverijegmont.be. Gun Uzelf of Uw vrienden een pint gezond bloed en aan Egmont een teken, van waardering. Noteer een paar titels om die door te geven bij de Standaard Boekhandel. Die mensen hebben ook recht op een pint gezond bloed….En Tak-vrienden, of Voorpost-makkers, zo een paar kleefstroken op hun winkelruiten, ondertekend met de foto van Jos Gheysels, omringd door Gele Davidsterren, met daarop ‘Kaif nicht bei Juden’ : zou dat geen prachtig nieuwjaarsgeschenk zijn? Voordien natuurlijk zorgen dat er camera’s omtrent zijn…..De Lynkx-mensen tonen ons hoe het moet….

12-12-2009 om 09:55 geschreven door digitalia  

Er zijn zo van die landen…..

Brussels Hof verbiedt tweede grootste Vlaamse Partij

en verbant leden uit de politiek

Het Belgische Constitutionele Hof heeft de ontbinding gelast van de tweede grootste Vlaamse partij, het Vlaams Belang (VB). Volgens het Hof heeft de partij banden met de separatistische strekking die het einde van België wil. Naast het partijverbod bepaalde het Hof ook dat 37 kopstukken van de partij gedurende vijf jaar geen politieke functie mogen bekleden.

Het verbod kan leiden tot nieuwe spanningen tussen etnische gematigde Vlamingen en Vlamingen van de harde lijn. Ook zal de toetreding tot de EU worden bemoeilijkt door de uitspraak, omdat die de rechten van de Vlamingen zou schenden. Na de bekendmaking van het vonnis gingen honderden Koerden de straat op in de  zuidoostelijke stad Kortrijk. Ze schreeuwden om wraak en riepen de naam van de Vlaamse leider Filip DeWinter, die in Vlaanderen in de gevangenis zit. ‘We zijn allemaal Vlamingen, we behoren tot het Vlaams Belang, riep de menigte. Tientallen jongeren gooiden stenen naar de politie.

Turks Hof verbiedt grootste Koerdische partij

en verbant leden uit de politiek

Het Turkse Constitutionele Hof heeft de ontbinding gelast van de grootste Koerdische partij, de DTP. Volgens het Hof heeft de partij banden met de Koerdische afscheidingsbeweging, de PKK. Naast het

partijverbod bepaalde het Hof ook dat 37 kopstukken van de partij gedurende vijf jaar geen

politieke functie mogen bekleden.

Het verbod kan leiden tot nieuwe spanningen tussen etnische Turken en Koerden. Ook zal de toetreding tot de EU worden bemoeilijkt door de uitspraak, omdat die de rechten van de Koerden zou schenden. Na de bekendmaking van het vonnis gingen honderden Koerden de straat op in de

zuidoostelijke stad Diyarbakir. Ze schreeuwden om wraak en riepen de naam van de Koerdische

leider Abdullah Öcalan, die in Turkije in de gevangenis zit. ‘We zijn allemaal Koerden, we behoren tot de DTP’, riep de menigte. Tientallen jongeren gooiden stenen naar de politie.

Bron De Wereldkrant

12-12-2009 om 08:49 geschreven door digitalia  

Deze woorden hoogst waarschijnlijk en vulgair Waals soldatenliedje, was de ‘life song’ van een troep mede-miliciens in de ‘Gerbe de Bleé-kazerne in Leuven, in de onzalige jaren ’55-’56. Wij, domme Vlamingen, begrepen het niet. Wij hadden geen centjes om iedere dag van 17 uur uit te zitten tot gat in de nacht.

Is trouwens een beetje luchtig ingeschat, die timing hierboven. Wat wil zeggen, dat ze al op de kamer waren van voor 4 uur, om netjes geschoren, opgeblonken en met reuk besprenkeld, om 17 uur al stonden aan te schuiven aan de poort om uit te zwermen.

Nu denk ik: hadden die mannen al enig idee misschien van minaretten, waarvan toen al helemaal nog geen sprake was? La minette, dachten wij toen, zal een soort menselijk Minneke Poes zijn, lijk er zovele zijn in Walenland, maar sinds de Islamtijd overal is uitgebroken, weten we beter! Die gingen, toen al, naar de Minarette….Kan ook dat die twee dingen verwant zijn met elkaar. Want het liedje ging verder (fonetische herinneringen) On l”enscrivit ci-git une grosse quette,  waarbij ons nu levendig kunnen voorstellen dat die minarette maar al te heftig accordeerde met het fallus-symbool bij uitstek!

En voilà, na zoveel jaren zijn die la minaretten daar terug….

Minaretten

07-12-2009 - Mia Doornaert - de standaard

In Iskander online

Jammer dat Zwitserland geen lid is van de Europese Unie. Dan had men de Zwitsers kunnen verplichten hun referendum over te doen tot ze juist stemden, zoals tweemaal met de Ieren gebeurde.

Wat hebben de Helveten over zich heen gekregen sinds ze tegen minaretten stemden. En sommige van de argumenten waarmee ze nu om de oren geslagen worden, zijn wel heel vreemd. Een ervan, dat zaterdag op deze opiniepagina's te lezen viel, is dat we niets over minaretten moeten zeggen omdat de christenen vijf eeuwen geleden heel veel foute dingen gedaan hebben.

Kijk, dat de Zwitsers daar niet aan gedacht hebben. Of misschien hebben ze er wel aan gedacht. En vonden ze een dergelijk argument totaal irrelevant omdat iedereen vijf eeuwen geleden dingen deed die we nu heel erg fout vinden.

Misschien vonden veel Zwitsers het relevanter te kijken naar wat er vandaag de dag gebeurt. Misschien stemt het ze onbehaaglijk dat Saudi-Arabië de grote geldschieter is van de bouw van moskeeën overal ter wereld, terwijl dat land het soort ondemocratische, fundamentalistische maatschappij is dat we hier zelfs eeuwen geleden niet hadden, en dat we zeker niet willen. Of misschien is het correcter te zeggen dat de vrouwen helemaal niets zien in een maatschappij waarin hun seksegenoten nog veel minder rechten hebben dan de Zuid-Afrikaanse zwarten onder het apartheidsregime. De wijze waarop veel zich progressief noemende mannen zelfs de boerka of de haatuitbarstingen van de heer Ahmadinejad vergoelijken, lijkt immers maar te verklaren door heimwee naar een maatschappij waarin de vrouwen nog hun plaats kennen.

Misschien ergerde het veel Zwitsers dat landen die ons de les spellen over 'islamofobie' en een gebrek aan tolerantie zelf geen enkele vorm van verdraagzaamheid kennen jegens andere erediensten. Misschien werkte het ze op de zenuwen dat landen die ons verketteren wegens onvriendelijkheid voor immigranten zelf hun gastarbeiders als koelies, zoniet als slaven behandelen.

Dat alles is natuurlijk nog geen reden om tegen minaretten te stemmen in een land waar er hoop en al vier staan. De bouw van welke toren dan ook is overigens een kwestie die in het urbanisme thuishoort, niet in de grondwet.

In al de kritiek die over de Zwitsers is uitgestort wordt wel een vraag over het hoofd gezien. Hoe komt het dat een dergelijk idioot voorstel voor een referendum de benodigde honderdduizend handtekeningen haalde? En hoe komt het dat dat voorstel, tegen alle verwachtingen in, een massale 57 procent ja-stemmen kreeg? Je kunt er zeker van zijn dat een voorstel tegen kerktorens of boeddhistische tempels of synagogen niet van de grond zou zijn gekomen.

De uitslag in Zwitserland is het zoveelste teken van het probleem van integratie in Europa. Niet van 'de islam', maar van een versie ervan die zich opstelt als onverzoenbaar met democratie en moderniteit. Het helpt niet dat gegeven te willen ontkennen. Er is integendeel een veel opener en serener debat over nodig, ook hier te lande. Het moet mogelijk zijn de integratieproblemen te berde te brengen zonder de aantijging van islamofoob of racist naar het hoofd te krijgen. Het moet evenzeer mogelijk zijn de aanspraken van moslims te verdedigen zonder van verraad van de westerse cultuur beschuldigd te worden. En laten we het debat in godsnaam houden in termen van vandaag, zonder er de kruisvaarten of de reconquista bij te sleuren.

De uitslag in Zwitserland legt nog een ander fenomeen bloot: de kloof tussen het volk en de elites. Die kloof was al duidelijk tijdens de Koude Oorlog, toen een goed deel van onze elites de communistische systemen van Oost-Europa meende te moeten verdedigen, terwijl het gewone volk vaststelde dat die systemen toch echt niet deugden, en van de 'geschiedenis' dan nog gelijk kreeg ook.

De jongste jaren zegden Ieren, Fransen en Nederlanders in referendums neen aan 'Europa', terwijl een groot deel van hun elites dat Europa juist aanprezen. En wie zou durven te zweren dat een referendum over minaretten in andere West-Europese landen een andere uitslag zou kennen dan in Zwitserland, waar de elite ook anders dacht van het volk?

Eén conclusie ligt dan ook voor de hand na die nieuwe foute uitslag van een volksraadpleging. Ofwel moet men de referendums afschaffen, ofwel het volk

Boeketje Digitalis

(waar tussen Edelweiss en gruyère-kaas in afslag)

Barones Mia Doornaert (heb ik al gezegd) is niet mijn beste vriendin en zal het nooit worden. Al zal ze daar niet van wakker liggen. Of een frank minder op haar bankrekening hebben. Toch stel ik met de dag een zekere graad van ‘ommeslach’ vast in haar geschriften. Het is een beetje zoals met een veld vol zonnebloemen ’s morgens, als de zon opkomt, hoe een na een elke bloem zich richt op het licht en de warmte van de zon. Niet allemaal gelijk als op commando, geloof me, het duurt een beetje, maar toch staan ze allen relatief snel in ’t gelid. Want ze weten instinctmatig: zonder de Zon geen licht, geen voesel, een bestaan.

Hier weer in dat bovenstaand opstelletje waarin zelfs een beetje Islamkritiek doorklinkt. Zij het dan door het beklemtonen van de eigen waarden. Zou ze, in dat verband, Sarkozy al gelezen hebben? Straks kom ik terug op deze Hongaars-Franse Lorelei, die de arme Rijnschippers naar de kliffen lokt……’Und das hat mit Ihren Singen die Lorelei getan’….

Drie zinnetjes heb ik in vetjes gezet.

Minarettenverbod hoort thuis in de urbanisatiewetten? Maar verdorie, Mevrouw de Barones, dat was juist het neusje van de zalm van dit referendum, om het verbod in te betonneren in de Grondwet! Want ‘urbanisatie’…dat is een vodje papier, dat, lijk in ons Apenland, waar een Wet met een ‘omzendbrief’ van de Regering Van Rompuy I herschikt, hertaald, herwogen en gewijzigd wordt. Vraag maar na aan Haiku Herman, die, nadat hij ampeer zijn hielen heeft gelicht, al door de Raad van State aan het kruis wordt genageld met zijn immigratie-nota..

Mevrouw de Barones : weet U wel wat U hier schrijft : met Moslims een open en sereen debat aangaan? Ten eerste ‘de Moslim’ bestaat niet, de Islam is een draak met 7 koppen die telkens weer aangroeien. U denkt te ‘Rooms’ en denkt dat de Islam een soort Opper-Moslim heeft.. Mis Piet! En dan nog! Het is hun ideologie om waar nodig, met de tegenstander verdragen af te sluiten, die verbroken worden zodra die tegenstander een beetje verzwakt is in hun ogen. Alleen een beetje surfen op Internet zal U al overtuigen, Mevrouw….

In andere landen (ook bij ons!) referenda organiseren over ‘Europa’ en ‘Moskeeën/Minaretten’ is een fata morgana. Eerder zal het de elite nog lukken om, zoals U zegt, ‘het volk af te schaffen’..Als statement is dat iets dat kan tellen. Die toestand van ‘een ander volk maken’ kan dan geen democratie meer genoemd worden, maar dictatuur.

Trouwens, is die kunstmatige om-switching naar ‘een ander volk’ niet al lang aan de gang? De Zwitsers mogen zich gelukkig achten dat ze een eiland zijn binnen de ‘Festung Europa’, waar rond ooit eens een Atlantikwall diende gebouwd te worden om de indringers af te schrikken. Die liep van Noorwegen tot Gibraltar….en rond de Maraz Nostrum was het Italia die de waves rulde…

Niemand liep in die dagen vrij-uit Europa binnen of buiten. En die toestand wil de Elite nu herpakken en zelfs verbeteren: vrije ingang en ondersteuning voor alle armoezaaiers ter wereld. zij zullen dus beter dan het duo Hitler-Mussolini moeten zijn. In de kortste keren zijn wij allemaal, oud en nieuw, wit, rood of zwart en zelfs de regenboog-rassen, gewoon een Nieuw Volk, van Noorwegen over Gibraltar tot Ankara…

En de oorspronkelijke bewoners? Per land ondergebracht in een soort Bokrijkn lijk Amerika gedaan heeft met de Indianen-reservaten. Wat heel Noord Amerika gepresteerd heeft in een 400-tal jaren, zal, met als hefboom de Islam en de olie, in Eurabia geen 40 jaar geduurd hebben.

Dolfie had dat nog moeten beleven!

Eenmaal die verdomde Joden, dnak zij de Islam, eindelijk uitgeroeid zullen zijn, en de vroegere Hitler- bondgenoten meesters van Eurabia, kunnen dan standbeelden voor hem opgericht worden. Met als onderschrift : ‘Aan de grondlegger van de Europese Eenmaking 1939-1945’

11-12-2009 om 10:03 geschreven door digitalia  

Dat de inhoud van bepaalde begrippen evolueert, net zoals alles in de natuur, weten we. Vooraal sedert ene zekere Darwin het warm water heeft heruitgevonden. Waarmee ik bedoel dat hij een zekere wetmatigheid in de natuur heeft vastgelegd die er al was. Hij heeft alleen nagelaten de vraag te beantwoorden: wie was er het eerst: de kip of het ei?....Dat evolutie niet bij definitie verbetering hoeft te zijn, bewijst de zuur geworden wijn in mijn kelder…Op de bestofte etiket staat nog altijd de chateau en het jaartal vermeld, en de schat werd perfect gestockeerd zoals aanbevolen en gepatroneerd door de wijnhandelaar.

Hier heet die ‘Enoteca’ en het grootste deel van dat magazijn is Eerste Klas Inheemse Wijn, met prijzen gaande van € 1,30 tot € 15,- voor de Siciliaanse of Toscaanse toppers. Voor de primussen inter pares (Bardolino en zo), die elders in Europas astronmische prijzen halen, heeft hij een soort be-tralied tabernakel ingericht. Knus, klein en donker, uitgehouwen in de eeuwenoude tufo-rotssteen. Gewoon door die wijn te bewaren en niets te doen, wordt die man schatrijk!

U zegt, die uitweiding over wijn heeft niks te zien met mijn onderwerp, zijnde het verwateren van begrippen? Hola lala! Juist integendeel. Begrippen zijn net als wijnen. Er zijn er die nooit zouden mogen verwateren. De betere. De dure. Anderen dan weer, zijn goedkoop en wijzigen met prijzen als een joj jo. Wat ooit ‘rechts’ was, is nu ‘links’ geworden, en omgekeerd. Wie zich heden ten dage de erfgenaam weet te zijn van de ‘Nazi’ was, beschuldigt zijn tegenstrevers daarvan. Wat vroeger goed was (het geloof in ons land) is nu belachelijk, terwijl de Godsbesef voorkomst zelfs bij de primitiefste volkeren. Als de Mens naar de maan en de sterren kan vliegen, heeft hij wel het recht om te denken dat hij die beheerst? Ach Jan, die Icarus met zijn wassen vleugels, die te dicht bij de zon ging vliegen en derhalve neerstortte, dat is toch maar een sprookje?

Het begrip ‘zelfmoord’ is ‘uit het leven stappen’ geworden. Vruchtafdrijving is abortus geworden. Moord (wegens alle mogelijke motieven) is euthanasie geworden.

We zijn dus stilaan onderweg naar een maatschappij die ooit gedurende een 12-tal jaren, gans Europa heeft getraumatiseerd.  Toen waren daar woorden als ‘Sonderbehandlung’ voor begeleid sterven door ondervoeding en afbeuling. Was daar ‘Sondercommando’ voor ‘Einsatzgruppen’ met moord-opdrachten met gaskamers en crematoria voor ‘Himmelfahrtcommando’s’….Het begon gewoonlijk met een bevelschrift in neutrale bewoordingen, met in de rechterbovenhoek de 2 sinistere letters N.N., wat stond voor ‘Ncht und Nebel’. Anders gezegd: afgevoerd worden zonder dsat ooit nog iemand over U hoorde. De SS-dokters martelden niemand (met opzet). Zij deden voor de wetenschap zéér belangrijke proefnemingen, en ja, dat menselijk lijden, dat was een spijtig neven-effect van hun goede bedoelingen….

Zo ook die dokter in Oostende. Hoogst waarschijnlijk een achtenswaardig man die de tegenslag jad op confraters te botsen die hem, om God weet welke reden, kwaad gezind waren…

Hij is nu vrijgesproken voor de menselijke justitie en ook ik zal hem zeker niet veroordelen. In al die tijdn tussen daad en vrijspraak, ligt een oceaan van leed en vraagtekens, waarmee die man voor de rest van zijn leven moet worstelen…

Als men mij één enkele repliek, bestaande uit slechts één woord toestaat op heel die problematiek? Dan is dat woord HYPOCRISIE…..

Schone schijn, niet eens van de soort als Hyacitnh in de BBC-reeks ‘The Lady of the House is speeking’….

Oostendse huisarts vrijgepleit van vijfvoudige moord

Een Oostendse huisarts is door de raadkamer van Brugge vrijgesteld van vervolging. Hij was verdacht van vijfvoudige moord door onterechte euthanasie.

De bal ging aan het rollen begin juli 2005. Op dat moment diende de vzw Sint-Monica, die onder meer twee rust- en verzorgingstehuizen in Oostende beheert, een klacht in tegen huisarts B.D.W. De dokter had in de periode 2000-2005 vijf hoogbejaarde, dementerende patiënten een dosis morfine toegediend. Niet met het oog om ze te doden - daarvoor was de dosis te klein - maar wel om hun lijden te verzachten.

Belangrijk precedent
Omdat de vijf allemaal kort na toediening van de morfine stierven, besloot de vzw een klacht in te dienen wegens onwettelijke euthanasie, in de praktijk vijfvoudige moord. De man vloog voor drie dagen de cel in en het parket opende een onderzoek. Nadat hij drie jaar in het ongewisse gelaten was of hij al dan niet naar assisen zou moeten, werd hij nu vrijgesproken.
 
Opvallend is dat de familieleden van de overledenen achter de dokter bleven staan: zij wisten dat de dood naderde en waren ervan op de hoogte dat het toedienen van morfine het proces kon versnellen. De zaak is volgens experts een belangrijk precedent omdat ze aantoont dat artsen recht in hun schoenen staan als ze pijnbestrijding toedienen aan terminale patiënten, zelfs al kan die tussenkomst de levensduur verkorten.

Wet te vaag
Rust- en ziekenhuizen maken nog te vaak onvoldoende onderscheid tussen pijnbestrijding en euthanasie, meent Wim Distelmans, professor palliatieve zorg aan de VUB en voorzitter van de federale commissie euthanasie.
 
Daardoor lopen artsen niet alleen het risico om onterecht beschuldigd te worden van moord maar komt ook de zorg in het gedrang. "Telkens als zoiets gebeurt, zet het andere artsen aan het denken. Hoewel ze weten dat het gewettigd is wat ze doen, zullen ze zich misschien niet meer wagen aan pijnbestrijding", stelt Distelmans. Volgens de professor is het nodig dat er, net zoals voor euthanasie, een duidelijke wettelijke regeling komt voor de andere beslissingen omtrent het levenseinde. Op dit moment is de wet te vaag, terwijl de situatie toch erg vaak voorkomt: volgens de recentste gegevens, uit 2007, wordt meer dan een kwart van de overlijdens in Vlaanderen ongewild versneld door pijnmedicatie.
 
"Ik pleit voor een federale commissie die kan dienen als buffer tussen arts en parket. Telkens als er een klacht komt, zou die commissie kunnen oordelen of er een gegronde reden is voor twijfel, of dat het om een goede medische beslissing ging", besluit Distelmans. (Kim Herbots) In De Morgen

O ja! De linkse ‘dentanks’ (enfin, niet allemaal, dat is zeker) zijn op zoek naar een ander minder beladen synoniem voor ‘EXECUTIE (Zie bovenaan dit stukje) Er zijn al stemmen gelekt die ‘End-Lösung’ wilden naar voor schuiven, maar dat kon, wegens de dubbele bodem enerzijds wel maar wegens de collectieve Holocaus-herinnering ervan, zelfs in vertaling, juist niet, wegens maar al te duidelijk. Nog het meest succes had, wegens de ironische ondertoon, de term ‘U.B.B’, wat scheen te staan voor Ultieme Belangers Beloning. Die term zou ingang vinden met ieder van nu te verwachten veroordeling van deze racistische Untermenschen door de linkse Urbermeschen.. De strekking daarentegen, om als eufemisme voor ‘executie’ de term ‘Ad Patees’ (A.P. in de rechter bovenhoek van het deurwaardersexploot met arrestatie-team) ingang te doen vinden, werd afgewezen door de vrijzinnigen, omdat deze omschrijving laat doorschemeren dat die ‘Vaderen’ een soort eeuwig leven zouden hebben. Iets wat, volgens hen tot hiertoe niet wetenschappelijk bewezen is.

Het meest opgang maken nog de Mozambique-anen, die in navolging van een zekere A.H, voorhouden dat de uitzuivering het best gebeurt door massale uitwijzing naar Mozanmbique, een dor, woest en verlaten rotsplateau midden de oneindige oceaan….

10-12-2009 om 13:40 geschreven door digitalia  

Zou het kunnen, dat dromen niet altijd bedrog zijn?

Vooral niet als het politieke dromen zijn! Want dan zijn ze gewoonlijk de voorboden van wat er staat te gebeuren.

Neem nu de rommelkredieten bij de exploitatie van ‘de waarkman’ bij de Roodhuiden. Niet alleen is het al jaren ‘SAUF QUI PEUT, ofwel via de voordeur zoals Van Miert die niet eens geprovoceerd (!) inschreef voor een afscheid direct naar het Eeuwigdurend Nietszijn. Het zaakje loopt stilaan leeg, ofwel via een van de vele zijdeuren, lijk Janssens in Antwerpen die koos voor een step-by-step verdwijnen uit de rangen. Of, ze verdwijnen, als summum van bij-de-pinken-zijn, met de verdwijn-truc via de achterdeur lijk cafébaas SS uit H, die vertrok naar aardse hogere sferen waar de waarkman alleen maar van kan dromen. Wat van het zootje is overgebleven, vecht voor zijn leven, nochtans, maar dan puur uit eigenbelang (samen uit, samen thuis) door de HIS MASTERS VOICE jongens en meisjes van de beeldpers. Doordat zij zichzelf, alhoewel klein in aantal, zo machtig in ‘the picture’ kunnen houden, rekken ze alle twee hun leven, zowel de Partij, als de broodschrijvers van de Pers..

Zij weten, want zij kunnen zich de duurste adviseurs der reclame-wereld veroorloven (want genoeg gestolen in de goede tijd – spijtig van Claers en die Augustagelden – dat dat is uitgekomen) dat de schijn belangrijker is dan de waarheid. Trouwens, uit die wereld stamt het begrip ‘perceptie   ‘ , dat nauw verwant is met wat geworden is van het woord ‘democratie’.

De kinderen der Duisternis zijn geslepenern dan de kinderen van het Licht!

Voorbeeld van meesterlijke zet in massa-begoochelingen: bij zekere verkiezingen zijn de peilingen vooraf gewoon nefast voor de SP-a….Op de dag der verkiezingen overheerst rond en in die partij niet de uitslag, maar de donderslag van bij het morgenkrieken, dat SS uit H. zijn gouverneurschap aan de wilgen hangt. Vervolg: niettegenstaande de SP-a verliest, manoeuvreert iedereen,om het Vlaams Belang, dat groter is, en zelfs de tweede partij blijft, uit te sluiten, zodat de Sossen dan moeten aan boord gehesen worden. En weeral coup de théatre : hun enige bekwame minister (VandenBroucke) wordt gewipt, waardoor de aandacht nog maar eens wordt afgeleid (Danketje Sint Niklaas Wimmocjx en Tobback Sr), en vervangen door de bloedrode CEO Lieten, die als een echte socialiste, gewend is van andermans geld te bestieren.

En de sterkhouders bij de Sossen? Wel, die houden een blog bij. Lees hieronder wat Eric De Bruyn uit Antwerpen bezig houdt.

En zo kom ik tot mijn uitspraak dat in de politiek dromen bij definitie geen bedrog moeten zijn….

Volgt U mee. Het Vlaams Belang wil onderuit en weg van het ‘cordon sanitaire’. Het Vlaams Belang is de partij van de kleine man, de waarkman geworden? Het Vlaams Belang heeft de sterkste wortels in Antwerpen….Erci De Bruyn zit in een rode cocon. Eric De Bruyn meent het goed met de kleine man. Eric De Bruyn is Antwerpenaar….

Eric De Bruyn komt bij het Vlaams Belang. Rood en Groen moeten samensmelten om te overleven. LDD en Roos Morel en Frank Van Hecke roken, uit redenen van opportuniteit, de vredespijp. Met NV-A wordt een akkoord gesloten. De travaillistische vleugel van de Tjeven gaat overstag. Cortebeeck, Renders, Martens, DeHaene plegen collectief hari kari (liefdst onder begeleiding van de Bravenzeun).

Bij al dat gedoe krijgt Albert II het aan zijn tikker, en als De Taaie hem wil opvolgen, wordt niet BHV, maar heel het land gesplitst…..

En dan komt er een varken met een lange snuit, en ’t vertelske is uit…Ik was (ik mag er niet aan denken!) verdorie bijna in slaap gevallen, op Carolientje haar schoot.

Menige politieke partij heeft zo zijn zorgen. Getuige dit fragmentje uit de blog van Erik de Bruyn, die zijn naam echt niet mee heeft.

De sp.a zit nu althans verbaal op meest linkse koers sinds jaren. SP.a Rood zal dit nieuwe linkse elan een kans geven en kritisch ondersteunen. De woorden moeten nu worden omgezet in daden. De Vlaamse regeringsdeelname zal aan de nieuwe criteria moeten worden afgetoetst. Aan de nieuwe linkse profilering zal gestalte gegeven moeten worden door een actieve campagne.

Wat de interne partijwerking betreft zijn tal van afdelingen lichtjaren verwijderd van de democratische intenties die op 5 december door de Raad werden goedgekeurd. Niet toevallig zuchten grotere afdelingen zoals Antwerpen en Brugge die in 2007 de kandidatuur van Erik De Bruyn steunden onder het juk van ondemocratische praktijken. In Brugge werd plaatselijk SP.a Rood boegbeeld Camiel Goegebeur, een van de weinige actieve industriearbeiders in het bestuur, kaltgestellt  op een manier die veel weg heeft van de schijnprocessen van Moskou in de jaren dertig. En in datzelfde West-Vlaanderen besloot niemand minder dan Johan Vande Lanotte om alvast een ernstige hypotheek te leggen op het nieuwe elan van de sp.a door zichzelf alvast uit te roepen tot provinciaal lijsttrekker in 2011.

De oude demonen zijn dus lang niet verslagen. De sp.a trekt in labiel evenwicht naar 2010.

Met dank overgenomen van bij Angeltjes, en met innige deelneming gaarne verder verspreid. De Oude Media zullen over dit soort zaken wel niet berichten. Zij zijn er meer voor te vinden die éné partij te schamperen..Er staat ons nog wat te wachten! En Vrouwe Justitia, nog maar eens gepokt en gemazeld als een wentelteefje in de schande der onbekwaamheid, moet dringend haar weegschaaltje oppoetsen. Dat belooft voor het Vlaams Belang : de rechtszaak om de partijfinanciering af te nmen, de vervolging voor ‘racisme’ tegen Frank Van Hecke, nu diens onschendbaarheid opgeheven is. De zweep moet worden bovengehaald en de Leeuw afgeranseld, tot hij jankend in zijn kot lruipt////

Ja Meisjes en Jongens…Laat ze maar komen, de dagen van Vrede en verzoening (Kerstmis en Nieuwjaar). We zullen ze hard nodig hebben!

10-12-2009 om 11:42 geschreven door digitalia