De Zweedse vliegtuigbouwer SAAB is (voorlopig) gered uit het Amerikaans General Motors-moeras. Oef! Er zijn dus (hopelijk) betere tijden op komst. Weg met de recessie!
Als een familie van Saab-rijders, die met onze autos zonder noemenswaardige kosten tot 500.000 tot 800.000 Km rijden, zag het er de laatste tijd niet zo best uit. Nu blijkt het merk, met Zweedse staatswaarborg, in handen te zijn gekomen van een bedrijfje, dat 45 mensen tewerk stelt ..
Is dit een moderne versie van het verhaal van David en Goliath?
Wij hopen nu maar dat de moed van het kleine onbekende Koenigsegg (directie en personeel O wat moeten die mensen groeien van fierheid!) beloond wordt met de uitbouw van onze geliefde, onsterfelijke en ijzersterke Saab-modellen, naast het welgelukken van de levering van hun gevechts-straaljager Viker aan de Nederlanders, die druk bezig zijn hun avontuur met de Amerikaanse Starfighter te overleven Nu onze F16s aan vervanging toe zijn, kan er met de Zweden misschien een lucratieve overeenkomst gesloten worden, zodat Opel Antwerpen misschien ..Maar dat is zonder het Waalse Sabca gerekend. Want zoals men weet, zijn de Waalse arbeiders niet alleen stukken goedkoper, ze leveren ook stukken beter werk .Werk aan de winkel dus voor onze kleursyndicaten, tenminste als de Luikse staalarbeiders ondertussen niet nog eens in staking zijn.
Ach ja, en wie weet! Wordt misschien de vooroorlogse Antwerpse Minerva-prachtwagen weer heruitgevonden .Rolls Royce, Bugatti of Ferrari kunnen toch ook niet eeuwig blijven bestaan!
Zoals U ziet, de overname van een reuzenmerk (Saab) door een Lilliput-fabriekje opent perspectieven En zeg nu eens: wat hebben de Zwöden dat wij Vlamingen niet hebben? Kris Peeters heeft hier een reuzenkans laten ontglippen om zijn en ons Vlaanderen op de wereldkaart te zetten! En, à propos! De fameuze Dienst voor Buitenlandse Handel (in t 3-dubbel: Federaal, Waals en Vlaams) zijn die serieus nooit op het idee gekomen, dat wat Gaston Geens ooit zei, waar is? Wat we zelf doen, doen we beter! Zelf in de automobiel-assemblage!
Pssssst
Er zijn mensen, zelfs blogcollegas, die vinden dat een Saab een chi-chi wagen is. Ze hebben natuurlijk volledig gelijk. Ik zeg dat ook van een Bugatti, een Ferrari, ja zelfs van een volkse Jaguar. Maar als ik denk aan de gevolgen van een ernstig ongeval (voor de eigen inzittenden!) dan verkies ik mijn Saab-tank van 10 jaar oud, met 3dubbel remcircuit en voorwiel-aandrijving. Zo gauw mij een middenklas, zelfs een kleineere wagen aangeboden wordt die even lang meegaat, en de genoemde voordelen in zich heeft, wil ik mijn desnoods verplaatsen in een Fiat 500. Dat is trouwens een karretje dat evenveel nostalgie uitstraalt als ondergetekende,
André Baert
PS Betere bescherming van de eigen inzittenden .Eigen Volk Eerst! Wat is daar verkeerd mee?
Koenigsegg koopt Saab
De Amerikaanse autoconstructeur General Motors (GM) heeft een voorakkoord getekend met de Zweedse sportwagenfabrikant Koenigsegg over de verkoop van GM-dochter Saab.
GM meldt de verkoop vanochtend in een persbericht. Bij Saab werken zowat 4.000 mensen.
De Europese Investeringsbank steunt de transactie met de toezegging van een kredietlijn van 600 miljoen dollar, die gewaarborgd kan worden door de Zweedse overheid. De transactie zou op het einde van het derde kwartaal afgerond worden. Ook GM en Koenigsegg zelf hebben extra geld toegezegd. De prijs van de transactie werd niet meegedeeld.
Koenigsegg is een kleine maker van exclusieve sportwagens. Bij het bedrijf werken amper 45 mensen. Het Zweedse bedrijf dook uit het niets op als één van de kandidaten voor de overname van Saab, dat twee decennia onder de vleugels van GM heeft gewerkt. Saab vroeg in februari bescherming aan tegen zijn schuldeisers, in afwachting van een overname.
Natuurlijk kunnen, mogen ja zelfs moeten Weverkes nu dromen. Tien dagen na hun formidabele stembusuitslag, met the sky is the limit nog altijd fris voor ogen, kan de toekomst gepeild worden, en de stoutste dromen vooruitgeschoven
Alleen jammer dat de toekomst nog een kleine 3 jaar verder ligt (2012) en dat is een eeuwigheid in de politiek. Maar dat is voor de linkse kerk helemaal geen bezwaar, als meteen maar gesneerd worden naar het Vlaams Belang. Hun stelling is: als iedereen mee wil (CVP/PVV/SP), als Janssens verliest, dan is Bart Dewever burgemeester van Antwerpen, met de vingers in de neus. Want Filip Dewiter is bij voorbaat uitgeteld ..Net zoals de Duitsers in januari 1942 in Stalingrad.Wat een prachtige beeldspraak! Helemaal à point en helemaal niks haatzaaierij
Een onhandig maar o zo verleidelijk standpunt: niet Alice in Wonderland, maar Bart in Wonderland, die onder zijn Vlaams Nationalistische maar o zo democratische laars het Beest gevangen houdt. Nog even en de Holocaust komt kijken om het hoekje!
Ik droom even mee met de Heren Bart Eeckhout en Jeroen Verelst, bedenkers van onderstaand artikel uit De Morgen, er wel op wijzend dat er tussen ons twee grote verschillen gapen, nog dieper dan de verschillen die zij zien tussen Dewinter en Dewever. Ten eerste: zij worden verondersteld betaald te zijn voor hun hersenspinsels, ik niet. Ten tweede: zij redeneren als een blinde kip zonder kop, die daarenboven nog geblinddoekt is ook, en ik baseer mij op een paar kleine maar indringende feiten. Daar gaan we.
Beide tenoren hebben de kracht van hun gelijklopende overtuiging. Zij hebben eenzelfde doel voor ogen, alleen de middelen daartoe verschillen. De stap-voor-stap procedure, of het eenzijdige kordate optreden van de korte pijn die de beste is. Terwijl het begrip ondemocratisch alleen bestaat in de fictie van hen die beducht zijn voor de radicaliteit van het Vlaams Belang, waartegen hun eigen lamzakkige houding afsteekt als het contrast tussen licht en donker. Niet in de werkelijkheid.
Als beiden het spel goed spelen, wat wil zeggen dat de CVPingaat op de kandidatuur van Dewever (en wat zouden ze anders kunnen doen als hun coalitie dezelfde blijft zoals ze nu is? en waartoe ze gedoemd zijn, op straffe van algehele vernietiging de volgende stemming), dan volstaat het dat Dewever verkondigt dat het Vlaams Belang net even zo democratisch is als de rest (volkomen correct) en dat Dewinter een beetje inbindt in zijn uitspraken, waardoor hij automatisch meer zal kunnen aan het woord komen in de media Die twee komen op op een gezamenlijke lijst en wordt burgemeester die meest voorkeurstemmen haalt.
Die burgemeestersjerp zelf is echter alleen symbolisch! Wat van belang is, dat Antwerpen, de grootste Vlaamse stad, Vlaams Nationalistisch (dus goed!) bestuurd wordt. Wat automatisch een enorme repercussie zal hebben op de rest van het land. Met zelfs mogelijk een democratische (50%+1) meerderheid in het Vlaams Parlement, die dan de zelfstandigheid (groot of klein formaat) na referendum, kan uitroepen .
Kijk Heren Roeptoeters van De Morgen, laten we elkaar rendz-vous geven binnen 3 jaar, in de veronderstelling dat bij jullie dan nog het licht niet is uitgedaan. En in de veronderstelling dat er opzettelijk of niet geen massas treinladingen vreemdelingen met Snelbelg-paspoort in Vlaanderen en in Antwerpen gedumpt worden. Zelfs al moest ondergetekende ondertussen dit tranendal verlaten hebben (tegen zijn zin, dat wel, maar ja, 3 jaar is lang ) dan nog zal jullie zinloos geschrijf als een boemerang terugkeren tegen julliedomme kop. Want een volk kan niet vergaan, zelfs al is dat jullie liefste wens, want dan wensen jullie je eigen ondergang. Iik schreef het gisteren ook al. Jullie zijn als Vlamingen geboren, graag of niet, en als Vlamingen zullen jullie sterven. Wat mij betreft: zelfs jullie liefst zo laat mogelijk. Net als ik,
André Baert
Psst
Zijn ze toch wel vergeten de voorkeurstemmen van Filip Dewinter bij de vorige verkiezingen te vermelden, zeker!
Bart De Wever droomt van Antwerpse burgemeesterssjerp
Te oordelen naar de jongste verkiezingsuitslag is Bart De Wever (N-VA) de populairste (democratische) politicus van de stad Antwerpen. Dan begint een mens al eens te dromen: van het burgemeesterschap bijvoorbeeld. Alvast CD&V is zeker niet tegen de voortzetting van de lokale kartellijst met de überpopulaire N-VA-voorzitter als boegbeeld én uitdager voor zittend burgemeester Patrick Janssens (sp.a) in 2012.
De Wever zelf ontkent niet 'dat Antwerpen mijn grote belangstelling wegdraagt en mogelijkheden biedt voor electorale verruiming'.
De 'Antwerpse roeping' van Bart De Wever is veel meer dan een aaneenrijging van geruchten en speculatie. Kijken we even naar de stembusuitslag in het kanton Antwerpen. Philip Dewinter (VB) is daar met 30.575 voorkeurstemmen de populairste politicus. Niet zo heel ver achter hem volgt Bart De Wever (25.309 stemmen), flink vóór burgemeester Patrick Janssens (sp.a, 16.397 persoonlijke stemmen), die weliswaar nauwelijks campagne voerde en niet eens lijsttrekker van zijn partij was. De rest staat zelfs niet op de finishfoto: Mieke Vogels (Groen!) haalde nog 9.410 stemmen, de Antwerpenaars van CD&V en Open Vld kregen een rammeling van de lokale kiezer.
'Mogelijkheden' in Antwerpen Een mens zou voor minder beginnen te dromen. Links en rechts heeft De Wever de voorbije weken al een ballonnetje opgelaten, zo bevestigen bronnen binnen N-VA én CD&V aan De Morgen. Dat er 'mogelijkheden' zijn in Antwerpen, zelfs tegen de in 2006 oppermachtig gebleken Patrick Janssens en zelfs al volgen de komende lokale verkiezingen pas in 2012.
"Dit persoonlijke plebisciet van de kiezer heeft De Wever gesterkt in zijn overtuiging dat er iets kan bewegen in de stad", heet het bij een Antwerpse CD&V-politicus. "Hij spaart in ieder geval geen moeite om het lokale kartel in stand te houden, los van wat er nationaal gebeurt." De Wever zit vandaag al in de gemeenteraad, en trekt daar, ondanks zijn drukke nationale bezigheden, aardig zijn streng.
"Enige kans op burgemeesterschap" Alvast bij CD&V, nationaal en lokaal, zijn er belangrijke stemmen die De Wever wel willen steunen in zijn vooralsnog onuitgesproken ambitie. "De cijfers geven hem gelijk", zegt een top-CD&V'er. "N-VA is nu al groter dan CD&V in de stad, en De Wever is veruit onze sterkste kandidaat. Wij hebben zelf niemand die de leiding kan nemen om Patrick Janssens geloofwaardig uit te dagen. Als Bart doorzet, dan zie ik hem de steun van CD&V verwerven. Hij is simpelweg onze enige kans op het burgemeesterschap."
Een prominente Antwerpse CD&V'er bevestigt: "De Wever is vandaag met voorsprong onze beste gok. Marc Van Peel heeft de brandende ambitie niet meer, en we moeten eerlijk durven toe te geven dat Heylen te licht weegt. Dit gezegd zijnde: drie jaar is heel erg lang, er zal nog veel water door de Schelde vloeien. Ook de populariteit van De Wever kan snel afkalven, zeker omdat er hoe dan ook eerst nog federale verkiezingen volgen."
Philip Heylen, schepen van Cultuur en huidig CD&V-boegbeeld in Antwerpen is niet opgezet met de berichten. "Flauwekul", reageert hij kortaf. Ook Heylen zal evenwel moeten toegeven dat hij in 2006 compleet door het ijs gezakt is als ambitieuze uitdager van Patrick Janssens.
Open Vld mag meedoen Ook bij N-VA zelf zijn er de voorbije weken ogen opengegaan. "In Antwerpen is veel mogelijk. Kan Patrick Janssens zijn stunt van 2006 nog eens overdoen en heel democratisch Antwerpen achter zijn vlag scharen? Wij betwijfelen dat. Dewinter heeft anderzijds in 2006 al zijn Stalingrad beleefd en zakt sindsdien steeds dieper. Tussen beide smeltende polen zit een gat dat steeds groter wordt. Daar ligt gecumuleerd 20 procent voor het oprapen. Met alle respect, wij zien bij Open Vld of CD&V niemand die daarin kan duiken. CD&V scoort rampzalig in de grootste stad van Vlaanderen, het valt erg te betwijfelen of de partij zelfstandig nog wel voldoende volk kan mobiliseren om alle districtslijsten te vullen."
Bij N-VA gaan zelfs stemmen op om te proberen een 'democratisch monsterverbond' met CD&V én Open Vld op de been te brengen tegen de sp.a van Patrick Janssens. "Op nationaal niveau zien die partijen brood in onze analyse", heet het bij de Vlaams-radicalen. "Probleem is dat de lokale baronnen nog liever een pak slaag krijgen van Janssens dan een pas achteruit te zetten. Ze zitten liever in hun kapelletje dan dat ze dromen van een kathedraal."
"Janssens zal in 2012 uitpakken met een echte stadslijst en proberen de eerste oogst van na de 'lente van 2006' binnen te halen. Het zou prachtig zijn mocht Bart De Wever daar een democratisch alternatief tegenover kunnen stellen", besluiten ze bij N-VA. En De Wever zelf? De analyse is verleidelijk, geeft die toe, maar het is nog een beetje te vroeg om ze nu al uit te spreken. "De Antwerpse politiek draagt mijn grote belangstelling
De droom van Schiltz Als De Wever voor de burgemeesterssjerp in Antwerpen gaat en in zijn opzet slaagt, dan maakt hij de oude droom van VU-icoon Hugo Schiltz waar: een Vlaams-nationalist op het Schoon Verdiep. In 1994 trok Schiltz naar de kiezer als kopman van de kartellijst Antwerpen '94, maar hij beet zijn tanden stuk op de taaiheid van de SP, de groei van het Vlaams Blok en de verdeeldheid van zijn kartelpartner CVP.
Op de verkiezingsavond al feliciteerde burgemeester Patrick Janssens De Wever met zijn stembusresultaat, ongevraagd en in opmerkelijke bewoordingen: "omdat dankzij hem het Vlaams-nationalisme opnieuw een democratisch gelaat gekregen heeft."
Janssens was daar naar eigen zeggen "als Vlaming en als Antwerpenaar" erg blij om. Het zal weinigen verbazen mocht topstrateeg Janssens toen al bevroeden dat diezelfde Bart De Wever over drie jaar wel eens zijn belangrijkste uitdager zou kunnen worden. (Bart Eeckhout en Jeroen Verelst)
Persmededeling Voorpost 13 juni 2009 : KVS blijft taalwet overtreden Voorpost voert actie tijdens Bruxxeldelux
De Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) overtreedt al jaren moedwillig de taalwet. De KVS verspreidt via post, culturele centra, bibliotheken en Vlaamse kranten en tijdschriften om de paar maanden een meertalige programmakrant over heel Vlaanderen.
De KVS is een culturele instelling die overleeft met Vlaamse subsidies en overheidsgeld. De KVS dient zich derhalve strikt aan de taalwet te houden. Sinds 2005 heeft de Verenigde Afdeling dus de Nederlandstalige én Franstalige leden van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht (VCT) reeds meer dan 20 maal de KVS veroordeeld wegens haar overtredingen van de taalwet. De KVS heeft de adviezen van de VCT steeds naast zich neergelegd en vertikt het om eentalige Nederlandstalige programmakranten te laten drukken en te verspreiden in Vlaanderen, hierin bijgetreden door idioten van dienst zoals Brussels minister Pascal Smet die geen graten ziet in de taalwetovertreding en de VCT middeleeuws noemt.
Voor de Vlaams-nationalistische beweging Voorpost is het duidelijk dat de KVS de eentaligheid van Vlaanderen ontkent en actief meewerkt aan de voortschrijdende verfransing van Vlaanderen. Hiervoor misbruikt de KVS Vlaams geld dat ze van de Vlaamse overheden ontvangt. Wij kondigden dan ook in september 2008 al aan dat wij actie zouden voeren tegen de KVS indien deze zich ook na ons schrijven ter zake aan de directie niet zou houden aan de taalwetgeving en de adviezen van de VCT.
Nu er een nieuwe Vlaamse regering in de maak is, een regering waarin toch minstens een paar ministers zouden zitten die vóór de verkiezingen de Vlaamse kaart hebben getrokken, achten wij het moment geschikt om die actie te voeren. Als de KVS zich niet aan de taalwet wil houden, verwachten wij van de Vlaamse overheid dat deze de KVS niet langer subsidieert. Om die boodschap in de verf te zetten, beklommen een aantal actievoerders van Voorpost vandaag tijdens de KVS-activiteit Bruxxeldelux het balkon van de Schouwburg en ontvouwden daar een spandoek met de tekst KVS, pas de taalwet toe !. Op hetzelfde moment deelden beneden voor het gebouw nog meer actievoerders, eveneens voorzien van een spandoek, pamfletten uit aan de voorbijgangers om dezen te wijzen op de volkomen gewettigde eisen ten aanzien van de KVS en de Vlaamse regering.
Het is zo wat als Kuifje in Afrika (of was het Kuifje in Amerika? Het verschil in beschavingsgraad is niet zo groot ), maar hier gaat het niet over denkbeeldige vrolijke avonturen van een tienerjongen, maar over de bittere ernst van ons eigen dagelijks bestaan .
Toen ik met de trein, enkele dagen terug, rond 10 uur naar Brussel spoorde, was ik met een ticket van 5 als +65jarige, een paar stations de enige reiziger van de ganse wagon. Vroeger gebruikte ik zelden of nooit de trein, en sedert wij uitgeweken zijn, al helemaal niet meer. Die keer was eerst alles rustig. Tot een troep vreemd geklede donkerhuidige vormloze vrouwen van alle leeftijden met een nest kinderen tussen 0 en 14 jaar, allen meisjes, probeerden op te stappen, daarbij gewillig bijgestaan door een dienstvaardige treinwachter Toen was de voertaal Frans. Eerst moest de bagage opgeladen worden, en dat was zoveel, dat er ter nauwernood een kleine doorgang bleef in de gehele opstapruimte. Het gezelschap installeerde zich breedvoerig en luid taterend door geheel de wagon van het systeem open ruimte. Meteen was er de onbestemde geur van knoflook en andere Zuiderse geurcomponenten in gans de ruimte. De gesprekken in een of andere koeterwaalse taal, het gekir en het gelach galmden door elkaar, terwijl de kinderen zich verspreiden daar waar ze ook maar het kleinste plaatsje vonden, wippend op de zetels, of verstoppertje spelend onder en tussen de rokken van het gezelschap..Een speeltuin in een stadsparkje had er niets aan! De wagon was ineens van hen! Iedereen voelde er zich thuis. De lompe vrouwenschoenen waren al uit en de blote voeten werden onbeschaamd op de zetels gelegd. Maar de hoofddoeken bleven waar ze waren en de lange veelkleurige sluiers bleven om. Veiligheidshalve had ik al het Pallieterke in mijn binnenzak verstopt, en uit mij bagage de Le Soir opgediept, die ik demonstratief maar ongelezen op mijn knieën liet liggen, veinzend dat ik sliep . Ik werd kort bekeken (bekeurd?) en verder geen blik meer waardig geacht. Toen de kaartjesknipper langs kwam om de vervoerbewijzen te controleren, ontstond er een geanimeerd gesprek, waarbij de man op het einde de schouders optrok en de aftocht blies .
Neen, van die groep ging geen echte dreiging uit. Alleen onbestemde, bijna nijdige onverschilligheid, maar ze waren dermate in de meerderheid en gingen zo minachtend om met hun omgeving, de trein en zijn meubilair, dat ik in de plaats van de NMBS, plaatsvervangend vernederd voelde. Ik ben namelijk opgevoed met respect voor anderen, en voor hun eigendommen, zelfs al is het een onpersoonlijke trein. In het openbaar wil ik niemand storen door luide gesprekken en geef gaarne aan Cesar wat aan Cesar toekomt, zelfs al is het een kinderticket.
En dan dacht ik: vandaag was ik nog1 op circa 25 in die wagon. Wat zal het straks zijn? En zal ik dan als man, niet gesard worden op te hoepelen voor dat gezelschap vrouwen? En wat wordt het als een bonte bende haatbaarden deze vrouwen vergezelt? Zal ik dan, uit vrees voor hun ego en hun mes, zekerlijk de ogen neergeslagen moeten houden? En zal ik als ongelovige hond mijn plaats voor hen moeten afstaan? Of zijn dat in hoofdzaak lieve mensen, die, zoals de gazetten schrijven, geen vlieg kwaad zouden doen? Neen, vliegen niet waarschijnlijk, maar geldt dat ook voor ongelovige honden, die wij tenslotte allemaal zijn?
Waarschijnlijk zie ik de zaken teveel in zwart-wit .
Maar Godnogaantoe! Dit is ons land! Ik zou mij fier en onbevreesd moeten kunnen verplaatsen in het openbaar vervoer van A naar B, om het even op welk uur van de dag, tussen mensen die elkaar vertrouwen, bruin, zwart geel of groen, desnoods appelblauw zeegroen, maar tussen mensen met cultuur, zij het arbeider of fabrieksdirecteur. Onze Grote Geesten die verantwoordelijk zijn voor de import van woestijnculturen, zouden als straf tussen deze moeten wonen en werken. En reizen. Niet in hun dienstwagen met chauffeur, maar met het openbaar vervoer Als t nog lang zou duren, zou t rap gedaan zijn! .
Wilders: Miljoenen moslims Europa uitzetten
maandag 15 juni 2009 07:33
Alle moslims in Europa die problemen veroorzaken, moeten worden uitgezet en van hun nationaliteit beroofd. Het gaat daarbij om miljoenen, tientallen miljoenen mensen.
Volgens Wilders zijn veel moslims verantwoordelijk voor de misdaad in Europa
Wilders in Denemarken
Dat zei PVV-leider Geert Wilders zaterdag in een interview voor de Deense televisie, schrijft de Volkskrant.
Te laat Volgens de PVV-leider zijn er een enorm aantal moslims die een andere samenleving willen dan de democratie die we nu hebben. Het is nog een minderheid, maar zodra ze sterker worden, zullen ze van toon veranderen en zal het te laat zijn om terug te vechten.
In het interview zegt Wilders dat de Europese beschaving wordt bedreigd door massale immigratie uit moslimlanden en een hoog geboortecijfer onder moslims.
Misdaad Moslims zijn volgens hem verantwoordelijk voor het grootste deel van de misdaad.
In Kopenhagen, zegt Wilders, wordt 80 procent van de misdrijven gepleegd door immigranten, de meesten moslims. In Nederland is dat hetzelfde.
Op de vraag van de interviewer hoeveel van de moslims in Europa de door Wilders geschetste problemen vertegenwoordigen, zegt hij: Miljoenen. Tientallen miljoenen.
Er is al heel wat gezegd en geschreven over de beruchte miljardentransfers in de sociale zekerheid. Nadat ook vooraanstaande Waalse professoren en sommige politici erop gewezen hebben dat die immense jaarlijkse geldstroom van Vlaanderen naar Wallonië geen enkele bijdrage geleverd heeft tot een heropleving van de Waalse economie.
De bewuste miljardentransfers springen ongetwijfeld het meest in het oog, maar bij nader inzien zijn ze slechts het spreekwoordelijke topje van de ijsberg. Vlaanderen wordt binnen België dag in, dag uit bestolen. En het gaat niet alleen over geld veel geld maar ook over jobs.
In dit dossier lichten wij een tipje van de sluier van de Waals-Belgische georganiseerde hold-up op Vlaanderen. Dat doen we aan de hand van harde cijfers. Het gaat daarbij om de beschikbare cijfers die helaas niet altijd even recent zijn, maar die wel een duidelijk beeld geven van de scheeftrekkingen in dit land. Het dossier zal verder geactualiseerd worden.
Volgens de grondwet zijn alle Belgen gelijk voor de wet. Dat is de theorie. Maar in de praktijk lijken Walen en Franstaligen vaak net iets gelijker
Voor wie thuis is in de zeilwereld, is het begrip overstag gaan meer dan duidelijk. Men loeft het zeil om door de wind anders op te vangen in een andere richting te varen. Men verandert van kaap. Men wendt de steven. Van een paar graden, tot ten zelfs 180°, dat is rechtsomkeer, terug de richting in waaruit men kwam. Is de De Morgen bezig met overstag gaan was de bedenking die in mij opkwam toen ik onderstaand artikel van de Morgendlijke Hogepriester (Walter Pauli) een paar keer gelezen had. Want ik ko,n mijn ogen niet geloven. Door al stoeffend op een sos-papierverbrander te surfen naar het heil van het Vlaams Nationalisme, dat is straffe kost!
Kan iemand, de zoet gevooisde maar vals zingende Walter Pauli van de DM volgen in onderstaand artikel, rond Frank Vandenbroucke, de sympathiekste der Rode Broeders die altijd al goodwill heeft uit gestraald? Hij zegge het mij, want mij ontgaat het.
De Rode Troubadour! Hij zingt mooi, maar hij zingt vals. Omdat hij voorbij gaat aan de fratsen die bedoelde Hendrik De Man in petto had en deze raszuivere socialist opvoert, zonder daarbij te vermelden dat hij, de eerste onder de toenmalige socialisten (1940) de eerste was om de vredespijp te roken met de Nazi-overweldigers. Zijn manifest riep op, om in samenwerking met de Duitse arbeider en alle arbeiders ter wereld, gewoon weer aan het werk te gaan en zich te voegen in de Nieuwe Orde..Hendrik De Man is trouwens in ballingschap in Zwitserland gestorven, waar hij zich diende schuil te houden voor de vangarmen van de Justrice de Roi Nègres in belgië .Het is slechts op die manier dat hij aan de executiepaal is kunnen ontkomen Hoe kunnen troubadours-hoernalisten nu zo kort van memorie zijn?....
Hendrik De Man, opzij gezet collaborateur van het eerste uur, vlug-vlug onschadelijk gemaakt door eigen broederschaft, nu opvoeren in vergelijkingen met de Vlaams Nationalist DeWever zou vraagtekens moeten oproepen .Of zit er meer achter? Is er een nieuwe volte face in voorbereiding? If you cannot beat them, join them?
Walterke! Walterke! Ie bent toch zeker geen Rode Tjeef geworden?
Maar kom, alle gekheid op een (tover)stokje: als het U ernst is om de vroegere dwalingen Uws weegs te hebben ingezien, dan heten wij U hartelijk welkom in ons nationalistisch midden. En de nieuwe gazet, waar U eens na de De Morgen zult in schrijven, kan zeker rekenen op onze warme belangstelling.
Anderzijds is het ook zo, dat U nooit Filip Dewinter, Gerolf Annemans of Bruno Valkeniers op dezelfde manier zult benaderen. Die zijn inderdaad niet de Bijna Slimste mens ter wereld, want ze komen zo goed als nooit op TV. Dat zegt veel over Bart DeWever.
U moet dus nog veel boterhammekens eten, Walterke, want onafwendbaar nadert het ogenblik dat die twee koningskinderen van hetzelfde Vlaams Nationalische bloed, elkaar zullen vinden. Het water is diep, maar niet tè diep. Om in dezelfde nautische beeldspraak van het begin van dit artikel te blijven: schepen kunnen in konvooi naar hetzelfde doel varen. En zal de Profeet uit de De Morgen op de kade staan om ze welkom te heten? Want wie weet, is Frank Vandenbroucke dan ondertussen niet aan boord van een van die twee .
Met of zonder fanfare voor de Onafhankelijkheid van Vlaanderen gaan, is niet aan de orde. Als op die kade waar beide schepen aanmeren, de beiaarden maar het Vrijheidslied maar beieren over stad en dorp, en ontelbare leeuwenvlaggen wapperen, met daartussen die fanfares van alle mogelijke gezindten.
Dàt beeld, Walterke Pauli, heeft generaties Vlamingen die leefden zonder paardenbril levenslang voor ogen gezweefd, en het ziet er stilaan naar uit dat ook U vooraan zult staan in die menigte feestvierders. Want, goesting of niet, U kunt er niet onderuit. U bent als Vlaming geboren, en als Vlaming zult U sterven!
André Baert
Pssst
O Ja, weeral eens een artikel volledige gekopiëerd!? Juist! Wat ik op straat vind, een leeg blikje cola, bijvoorbeeld, schop ik ook voort, net zolang het mij belieft. Wat is het verschil tussen de straat en het Internet?
Hett woord is aan de Heer Walter Pauli.
Er zijn weinig raadselachtiger figuren in de Wetstraat dan Frank Vandenbroucke. De man wordt opgehemeld in het land en verguisd in eigen middens. Hij heeft supporters bij rechts en verzamelt vijanden in eigen rang. Terwijl hij toch focust op klassieke socialistische thema's als werk, onderwijs, pensioenen en sociale bescherming. Hij heet geen stemmenkanon te zijn, maar in zijn provincie Vlaams-Brabant deed de sp.a het relatief goed, beter zelfs dan in Oost-Vlaanderen met Freya Van den Bossche en Antwerpen met Caroline Gennez en Patrick Janssens. Vandenbroucke prijkt als lijsttrekker zelfs in de top tien van politici met de hoogste 'penetratiegraad' (de verhouding tussen het aantal stemmen en de grootte van de kieskring), en dat vlak na geducht stemmenkanon Jean-Marie Dedecker. Ook met sérieux kan men kiezers rapen.
Al leek Frank Vandenbroucke niet ernstig toen hij voor de verkiezingen de N-VA van Bart De Wever als gek begon te diaboliseren en deze week ineens verklaarde "Soms, als ik Bart De Wever bezig hoor, denk ik dat ik me zelf bezig hoor." De Wetstraat bescheurde zich om die volte-face. De Wetstraat vergiste zich.
Zoals zo vaak bij een complex figuur als Vandenbroucke zitten de zaken altijd een beetje ingewikkelder in elkaar. Het hoeft immers niet te verwonderen dat een zelfverklaard 'conservatief Vlaams-nationalist' als Bart De Wever Frank Vandenbroucke zou charmeren. Omdat die niet meer afkerig is van enig conservatisme, noch van een welbegrepen Vlaamse reflex. De 'slimste mens' heeft meer gemeen met 'de slimste' politicus dan velen denken.
Steeds vaker, steeds nadrukkelijker heeft Frank Vandenbroucke (°1955) veel weg van de de meest besproken socialistische politicus van de jaren dertig, Hendrik De Man (1885-1953). Vandenbroucke heeft een academische opleiding die hij vervolmaakte in Cambridge en Oxford, De Man doceerde in Frankfurt. De Man werd beroemd om zijn 'Plan Van de Arbeid', ook wel 'Plan De Man' genoemd, om de werkloosheid en de economische recessie van zijn tijd aan te pakken. Ook Vandenbroucke lanceerde de vorige maanden een socialistisch 'Durf-Plan'. De Mans bekendste werk was trouwens Zur Psychologie des Sozialismus (1927), met daarin de grondslagen voor het 'ethisch socialisme': het socialisme niet als instrument van klassenstrijd en of een louter materialistisch instrument, maar socialisme als een ethische plicht.
Die De Man heeft de jonge Vandenbroucke zeker beïnvloed. In 1981, aan het begin de donkere inleveringsjaren, publiceerde de jonge econoom Vandenbroucke een boekje bij Kritak (zo heette uitgeverij Van Halewyck toen nog): Van crisis tot crisis. Een socialistisch alternatief. Zijn fascinatie voor 'De Man' valt op, zelfs woordelijk. Hij roept de socialisten op om hun eisen te bundelen in één groot actieprogramma, als het ware... een plan. Letterlijk: "De één-mei oproep van Karel Van Miert voor een nieuw 'Plan van de Arbeid' toont aan dat de nood aan zulk een alternatief plan meer en meer gevoeld wordt. Het is nodig partij en vakbeweging meer en meer te mobiliseren in een open discussie over dit plan." Die tekst, die zo gekopieerd kon worden voor de voorbije kiescampagne, is wel al 28 jaar geleden geschreven...
Ethisch socialisme bevat componenten die dicht aanleunen bij de gedachtegang van Bart De Wever. Het vergt wel enige inspanning om dat te zien. Toen Frank Vandenbroucke, als piepjong SP-voorzitter, in 1990 zijn boek Over dromen en mensen schreef, pende hij een basistekst neer voor het ethisch socialisme in Vlaanderen. Jaren later vatte hij dit werk samen: "In 1990 publiceerde ik een boek waarin ik stelde dat 'ongelijkheid waarvoor mensen niet zelf verantwoordelijk zijn, moreel onaanvaardbaar is'." Die laatste bijzin is cruciaal: de verantwoordelijkheid van de mensen bestaat, en de overheid moet die persoonlijke verantwoordelijkheid niet overnemen. Zoals De Wevers favoriete cartoonfiguur, Bart Simpson, ooit zo magistraal zijn kleine verantwoordelijkheid afwentelde op de samenleving: 'Man, I'm a product of a society that's lost its good manners."
Die gecursiveerde zin van Vandenbroucke sluit, althans in zijn premisse, dicht aan bij het conservatisme van Bart De Wever, diens gedweep met de Britse neoconservatieve publicist Theodor Dalrymple. In een dubbelinterview in 'Zeno' verklaarde De Wever, in haast van Vandenbroucke geleend taalgebruik: "Wanneer je mensen afhankelijk maakt van uitkeringen, beroof je hen van alle eigen verantwoordelijkheid Vlaams met of zonder fanfare En op radicaal Vlaams vlak moet deze sp.a absoluut niet meer opgevoed worden. Dat is de laatste jaren misschien wat minder zichtbaar, nu Caroline Gennez alle vrienden kan gebruiken en dus de inhoudelijke twistpunten met ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw omzeilt, en die zijn mogelijk nogal communautair van aard. Maar de Teletubbies waren Vlaamser dan de publieke opinie vermoedde. En de hele sp.a is dat eigenlijk. Zie maar eens hoe afgelopen week sp.a'er Renaat Landuyt betreffende de assisenprocedure het vuur aan de schenen legde van minister Stefaan De Clerck (CD&V): de sp.a'er viseerde haast exclusief - en met veel gusto - de onwil in Franstalige parketten-generaal, Franstalige rechtbanken ook.
En ook al is nogal eens ingezoomd op de latere politieke en persoonlijke spanningen tussen Stevaert, Vandenbroucke of Vande Lanotte, over een aantal fundamentele principes waren ze het altijd roerend eens. Het had iets contradictorisch. Hoewel er weinig sp.a-voorzitters zo'n hartelijke relatie hadden met een PS-voorzitter als Stevaert met Di Rupo, was Stevaert zeer Vlaams. Het is de moeite zijn boek Steve gratis (2004) grondig door te lezen en verder te kijken dan de spectaculaire kop. Daarin staat letterlijk: "Ik wil grote stappen zetten op het vlak van de staatshervorming. Voor mij is alles bespreekbaar." Alles. Ook (delen van) de sociale zekerheid. Maar in tegenstelling tot Vandenbroucke en Vande Lanotte, die zwaar hebben ingezet op de regionalisering van het arbeidsmarktbeleid, predikte Stevaert een andere techniek: "Ik wil zeer ver gaan. Maar ik wil niet de jager zijn die met de fanfare op kop het bos intrekt, want dan vang je niets."
En de rol van fanfare is de N-VA natuurlijk op het lijf geschreven, met De Wever als de man met de imposante bombardon of bastuba. Maar hij speelt zijn melodie met verve. Hij pleit voor een Vlaamse hospitalisatieverzekering, hoewel de Raad van State vroeger al principiële opmerkingen maakte tegen dergelijke constructie. Maar terwijl het ABVV die principiële weigering steunt, wordt op de studiedienst van de Socialistische Mutualiteiten al veel avontuurlijker gedacht, en geldt daar het recente boek van Danny Pieters, N-VA, hoogleraar en specialist sociale zekerheid, als verplichte literatuur. Tal van elementen eruit zijn trouwens zo in te schrijven in de 'sociale staatshervorming' die Frank Vandenbroucke al jaren bepleit.
Bart De Wever is geen asceet, Frank Vandenbroucke elk jaar wat meer, zo lijkt het wel. Maar hoe verschillend hun politieke achtergrond is, hun strategie en tactiek - bij Vandenbroucke is meer Vlaanderen een middel, bij De Wever een doel waarbij alle middelen geheiligd zijn - toch hebben ze meer gemeen dan ze zelf doorgaans toegeven. Op die ene slip of the tongue van Vandenbroucke na, die eigenlijk geen slip was maar een oprechte zoen.
Bij de DM verschijnt dezer dagen wel af en toe een scherpe analyse
(die natuurlijk ingekleurd is naar hun eigen smaak: ze kunnen het niet laten om rond de feiten hun eigen meningen niet alleen te draperen, maar om die meningen te doen primeren op de feiten),
maar waar de diepere oorzaken eenmaal boven gespit, vergeten ze de conclusies te trekken.
Zo ook deze morgen de Walter over de manier van regeren van de partijen, die nu eenmaal allemaal hun eigen ding doen, tot ze door de kiezers, bij de volgende stemming, tot de orde geroepen worden. Vraag: hoe kunnen wij politiekers kweken die besturen zoals de kiezers het gewild hebben?
Antwoord: door te kiezen voor sterke persoonlijkheden die denken en handelen van uit de kracht van hun overtuiging.
Toegepast op deze verkiezingen: de kiezer heeft gestemd voor een sterker Vlaanderen, dat is toch de algemene vaststelling. En wat gebeurt er? Er wordt in Vlaanderen onderhandeld voor de nieuwe regering door de verliezers-traditionele kleurpartijen, niet alleen met quasi veronachtzaming van de wil van de kiezer, maar met uitsluiting van de tweede grootste partij van Vlaanderen.
Gevolg: een regering die alleen bestaat om compromissen uit te delen, met versterking van de afkeer voor alle politici door de kiezer, en met versterking van het extremisme bij de uitgeslotenen.
Voor ons (mij!) niet gelaten De kruik gaat zo lang te water tot ze breekt. Het is pas op de puinen van het verleden dat een nieuwe toekomst kan gebouwd worden. Een toekomst zoals het volk van Vlaanderen dat in meerderheid wil. Stelt zich alleen de vraag: zal er tijd genoeg zijn, want de dreigende golf van gelukzoekers, samen met het uitstervend ras van de harde flamengantische kern bedreigt deze logische gang van zaken.
Daarvoor is het onontbeerlijk dat wij bloggers, vrijbuiters van de publieke opinie, alleen gebonden door de kracht van onze overtuiging, onophoudelijk kloppen op dezelfde nagel. Vlaamse eigenheid, met open vizier op de ganse wereld. In concreto: onafhankelijkheid, veiligheid en inperking (terugdraaien?) van de immigratiestroom in samenwerking met een overwegend rechts Europa.
En nu laat ik de kettinghond van De Morgen, Walter Pauli, op U los ..
Ernst
Op het eerste gezicht zit het er weer bovenarms op tussen Open Vld en CD&V. Vrijdag zeiden de liberalen dat een staatshervorming voorgaat op de regeringsvorming. Zondag riposteerde Kris Peeters (CD&V) dat de regeringsvorming primeert. Toch is dat beter nieuws dan het lijkt. Alle grote Vlaamse partijen beseffen dat het ernst is. Dat het snel moet gaan en dat er goed geregeerd moet worden. Dat de tijd van tijdverlies voorbij is.
En ook al leggen Open Vld en CD&V fors andere klemtonen en strategieën, er weerklinken geen absolute veto's. Open Vld ziet geen heil in de gemeenschapsdialoog. In de klassiek-machiavellistische Wetstraatinterpretatie kan dat enkel een belediging zijn aan de grote man van die dialoog, CD&V-stemmenkanon Kris Peeters. Men kan er een herhaling in zien van 2007, toen Open Vld'ers on en vooral off the record Cd&V-stemmenkanon Yves Leterme hinderden.
Het grote verschil met 2007 is dat nu ook Peeters erkent dat de gemeenschapsdialoog alleen niet zaligmakend is. Dat Open Vld nu een verruiming van de federale regering met sp.a niet uitsluit: in 2007 was dat nog een echt taboe. Nu weegt de zorg om het algemeen belang toch sterker door.
Bijvoorbeeld omdat het water het land, en dus de politiek, écht aan de lippen staat. Omdat men weet dat een of andere staatshervorming een essentieel element van de oplossing is, en dat dit alleen kan met een grote meerderheid. Maar vooral: omdat er nu veel verliezers zijn.
Het blijft een anomalie die inherent is aan de Wetstraat. Als er na een verkiezing alleen winnaars zijn, valt er geen land mee te bezeilen. Pas als er verliezers zijn, is er bereidheid om het beleid (en dus het land) te laten winnen. In 2007 voelde Open Vld zich een heuse winnaar. En dus deden de liberalen nukkig. Net zoals in 2003 met paars II gebeurde, toen liberalen én socialisten zich grote mijnheren voelden en dus vooral onnozel deden - met alle gevolgen van dien. In 1999, bij paars I, beseften de socialisten dat ze murw geslagen waren, en dus stelden ze zich coöperatief op.
Vandaag weten zowel liberalen als socialisten dat het barslecht was (en christendemocraten dat de overschot niet groot is) en dat ze geen al te grote mond moeten opzetten. Dus valt er nu redelijker te werken.
Zondagavond 14 Juni. Niet gekeken naar De 7de Dag. Je moet wel goed zot zijn om die muilentrekkerij (uitzondfering gemaakt voor Bruno Valkeniers) te verkiezen boven het gezelschap van je vrouwtje, een frisse Bruine Leffe en de gezellige knusse schaduw van de parasol bij meer dan 30°, terwijl in het arme vaderland de regen bij bakken neerkomt. Voor Vaderdag echt geen opkikker! Morgen bekijk ik dan wat mij aanstaat, in Herbekijk op de VBRT regimezender.
Heb na de siësta de rest van mijn achterstallige correspondentie opgekuist, om af te sluiten met onderstaand artikel van LVB, dat ik gaarne aan de vergetelheid help ontrukken. Omdat het een speciaal licht werpt op socialistische gewoontes, die van op ieders vaderlandse bodem, nu ook hoogtij vieren in Brussel Tot nader order zal ik dus die Nederbelg van LDD het voordeel van de twijfel geven.
Verder hen ik nog een eitje te pellen met mijn tSCHELDT, die het in mijn afwezigheid aangedurfd heeft om het onderkoeld resultaat van het Vlaams Belang in hoofdzaak toe te schrijven aan de intriges van ons aller Marie Rose Morel. Dat ze 108.000 voorkeurstemmen haalde zal daar waarschijnlijk het bewijs voor zijn En zo kom ik wellicht bij Bruno Valkeniers terecht, want die schijnt een goede vriend van Ben Murrath te wezen .Zullen er dan nooit geen twee Vlaams Nationalisten zijn die in vrede met elkaar kunnen leven?
Derk Jan Eppink, bij de komende Europese verkiezingen eerste opvolger en derde effectief voor Lijst Dedecker, kreeg van de Europese Socialisten (PES) een plaats op hun zwarte lijst van "12 verschrikkelijke kandidaten" [PDF]. De lijst is volgens de PES niet gericht tegen de kandidaten zelf, maar tegen hun opvattingen die "absurd of beledigend" zouden zijn. Als reden voor de opname van Eppink in de lijst, geeft de PES volgend citaat weer, zonder bronvermelding maar afkomstig uit het boek "Avonturen van een Nederbelg": "Want kijkend vanuit Vlaanderen heb ik de indruk dat het leven van een Nederlandse blanke, heteroseksuele man, in het bezit van een goede baan en een blinkende auto, niet meevalt. Hij mag belasting betalen en moet voor de rest zijn mond houden. Hij krijgt de schuld van raciale en seksuele discriminatie, hij verdient 'asociaal' veel en vervuilt met zijn auto het milieu. Hij heeft 'brute pech', want hij behoort tot geen enkele minderheidsgroep. Binnenkort zal hij ook moeten boeten voor de slavernij."
Is deze passage nu werkelijk zo "verschrikkelijk"? Ze legt mijns inziens terecht de vinger op de doorgeschoten herverdeling, de georganiseerde ontmoediging van het autogebruik, de demotiverende belastingtarieven, het intellectuele klimaat dat zich focust op armoedebestrijding in plaats van op economische groei, en de nadruk op de alomtegenwoordige en allesoverheersende 'discriminatie'.
Maar laten we even nagaan hoe deze lijst tot stand gekomen is. Een intrigerende naam op de lijst is Monica Macovei, voormalig minister van justitie in Roemenië. Correspondent en columnist Charlemagne van het Britse weekblad The Economist schrijft dat "Macovei zowat de enige reden is waarom Roemenië erin slaagde om in 2007 lid te worden van de EU". EU-diplomaten noemen haar een heroïsche figuur, aldus Charlemagne. In haar strijd tegen de corruptie in haar land voerde ze wetgeving in die belangenvermenging tussen politieke en zakelijke belangen strafbaar maakte. Ze maakte transparante openbare aanbestedingen verplicht voor grote openbare werken. En zo iemand wordt door de Europese socialisten op een zwarte lijst gezet?
Aan haar partij-affiliatie zal het niet liggen, want haar Democratische Liberale Partij maakt deel uit van de Europese Volkspartij waar o.a. ook de CD&V deel van uitmaakt. Wel is er in Roemenië een jarenlange vete aan de gang tussen de socialistische premier Popescu-Tariceanu en de partij van president Basescu, waartoe ook Macovei behoort. Volgens de PES staat Macovei op de verschrikkelijke lijst omdat ze "bijeenkomsten in het buitenland gebruikt om kritiek te leveren op haar eigen land, en om haar politieke tegenstanders als corrupt te bestempelen". "Mevrouw Macovei verklaarde onlangs zelfs dat Roemenië niet langer EU-subsidies zou mogen krijgen, hetgeen duidelijk tegen de belangen van haar land is". Hieruit blijkt dat de zwarte PES-lijst door de nationale socialistische partijen werd samengesteld, vanuit partijpolitieke overwegingen die met nationale, en niet met Europese politiek te maken hebben.
Een plaats op die zwarte lijst van de socialisten, dat mag Eppink wat mij betreft als een eretitel beschouwen.
Uitgeverij Pelckmans was zo vriendelijk mij een recensie-exemplaar van Eppinks nieuwste boek te sturen: "De eurorealisten komen! - Blauwdruk voor een werkend Europa". Dit dunne boekje van 64 pagina's leest vlot, maar is minder boeiend dan Eppinks vorige werken als "Avonturen van een Nederbelg", "Anatomie van Paarse Illusies" of "Europese Mandarijnen". Eppink is als auteur op zijn best als hij over zijn persoonlijke belevenissen schrijft. Als hij zijn visie geeft over abstracte concepten als de Europese eenmaking, wordt zijn stijl wat wolliger. De boeiendste passages in dit boekje gaan dan ook over zijn belevenissen in de eurocratie, zoals een ontmoeting met Guy Verhofstadt: In het voorjaar van 2001 bezocht ik met mijn toenmalige baas EU-commissaris Frits Bolkestein de Belgische premier Guy Verhofstadt in de Wetstraat 16. Het was de eerste keer dat ik daar was. Het ging over het Belgische EU-voorzitterschap. Verhofstadt zat op de praatstoel naast zijn bureau en legde breed gesticulerend uit hoe hij via een Verklaring van Laken en een conventie met diverse schijven naar de Europese grondwet wilde koersen. Bolkestein, een tegenstander van Europees federalisme, keek hem aan met ongeloof. Ik dacht: 'Oh mijn God, nu krijgen we een Europees Burgermanifest'. Na de 'modelstaat België' kregen we de 'model Europese Unie'. Het Eurovoluntarisme was aan de macht.
Bijzonder interessant in dit boekje is Eppinks visie op het verband tussen innovatie en immigratie, een standpunt waar ik mij volledig kan achter scharen: Aan het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal moet men een vijfde vrijheid toevoegen: de vrijheid van kennis. Om de concurrentie met landen als de VS, India en China aan te kunnen moet de EU de aanwezige kennis in Europa beter benutten. Studenten moeten meer mogelijkheden krijgen in het buitenland te studeren en toptalent uit het buitenland moet actief worden aangetrokken. Er is momenteel te weinig ruimte voor kwaliteitsimmigratie wat bedreigend is voor de toekomst van de Vlaamse economie. Innovatie en technologische vernieuwing is niet mogelijk zonder mensen die dit proces een impuls kunnen geven. Wij moeten daarvoor open staan, in het belang van onze eigen toekomst. Vrijwel alle innovatie en technologische vernieuwing komt uit de VS, van computertechnologie tot medische ingrepen. Amerika staat open voor mensen die vernieuwing gestalte kunnen geven, waar zij ook vandaan komen. Wij moeten kwaliteitsimmigratie verwelkomen want als wij dat niet doen wordt Vlaanderen een bejaardentehuis zonder financiering.
En daarmee zijn we terug bij het onderwerp waarmee we dit artikel begonnen: de socialisten. In België zijn het de socialisten geweest die het recht op vrije vestiging binnen de EU hebben tegengehouden voor burgers uit de nieuwe lidstaten zoals Polen. In strijd met de geest van de EU-verdragen, werd onder druk van de socialisten dit recht op vrije vestiging jarenlang beperkt tot zogenaamde "knelpuntberoepen". Tegelijk zijn de Belgische socialistische partijen voorstander van een algemeen pardon voor illegalen. De visie van de Belgische socialisten op immigratie: ja aan de immigratie van kansarme asielzoekers en de regularisatie van illegalen, neen aan de import van productieve vaklui en kenniswerkers
Is Liesbethje nu al dan niet foetsie bij de DM? Blijkbaar schrijft ze nog artikels die uitgaan van de actualiteit en dus zeker niet uit de diepvries komen. Want bij DM kan men zich aan alles verwachten Journalisten die uit zichzelf opstappen, maar freee-lance, alsof er niets gebeurd is, blijven voortdoen.
Typisch voor de linkse broederschap: mossel zijn en vis tezelfdertijd! Of zou ze nu als zelfstandige aan de slag zijn, via het kanaal van een PV (Pruts Vennootschap), net zoals chef Desmet en nog vele andere linkse zakkenvullers (Woestijvis - Ben Crabé) die op die manier, zoals een goede linkse past, open en bloot zowel de RSZ als de fiscus ontloopt .
Schijnzelfstandige werd/wordt dit genoemd, wel bekend in de mij zo vertrouwde accountancy/belastingsconsulency-wereld. Bij controle van de RSZ en/of A.I.B (Administratie Inkomsten Belasting) waren er twee hoofdkenmerken van de schijnzelfstandigheid: was er maar één klant (de werkgever) en was er een band van ondergeschiktheid (werken onder gezag, leiding en toezicht, vaste verplichte werkuren). Indien één van de twee hoofdvoorwaarden niet vervuld was, dan werd de RSZ met terugwerkende kracht van 3 jaar nagevorderd (+boete) en waren de bijdragen die mens als zelfstandige betaald had, verloren. De BTW en de Inkomstenbelastingen kwamen nadien ook een serieus graantje meepikken, en dat was o.a. de terugbetaling van alle BTW (Vak 21) en de verwerping (Vak 11) ervan in hoofde van de werkgever. Schijnzelfstandigen heb ik vooral gekend in de horeca, door die mensen te helpen die met het strop rond hun nek zaten. En in andere (de omgekeerde gevallen) van een zaakvoerder-hoofdaandeelhouder die zich om familiale of andere redenen liet inschrijven als werknemer in zijn eigen vennootschap In deze situatie waren de gevolgen nog desastreuzer, zodat de tableau de chasse van de controleurs 1/100 vertoonde in het eerste geval, en 90 op 100 in het tweede geval. Waar bij dezen toegaven, te handelen ingevolge de instructies: breed zijn van aannemen, of juist niet ..want men zocht misbruik van de voordelen der sociale wetgeving (hoger kindergeld, goedkopere mutualiteit, lagere belastingen) van goed verdienende zelfstandigen .
Het is een heerlijk stukje geworden, daar in de DM, waar de linkse spijt zo van af druipt, en waar natuurlijk gepleit wordt voor eenzelfde regering als vòòr de verkiezingen. Tussen de lijntjes is te lezen, dat de kiezer wel degelijk gesproken heeft, maar dat men, in het hoger belang (de recessie!) daar best niet teveel naar gehandeld wordt .Liesbetje besluit in eerste instantie met hetzelfde (verward) verhaal waarmee ze begonnen is: haar eigen stelling dat het met belgië moet gebeuren (de oplossing van de crisis) en niet met een zelfstandig Vlaanderen. Ze spreekt en redeneert dus tegenin alle logica, dat vermits het Wallo/Bruix potverteren maar niet ingetoomd kan worden, wij, de Vlamingen, daar dan best kortspel mee maken.
Helemaal op het einde blijkt ze toch het einde van de tunnel te zien: het wordt een zwanenzang (van Kris Peeters), en desnoods van belgië. Anders gezegd: om het even wat er met de nieuwe Vlaamse Regering gebeurt, het eide van belgië is onafwendbaar.
Heerlijk mens, dat Liesbethje!
Tussenstand: De sirenenzang van een slimme mens
Bart De Wevers streven naar autonomie is legitiem. Maar er moet wel een economische crisis aangepakt worden, en voorlopig zullen we dat met de bestaande Belgische structuren moeten doen
Liesbeth Van Impe is politiek redacteur van De Morgen
Kris Peeters twijfelt. De verleiding blijkt groot om N-VA aan boord te hijsen van zijn Vlaamse regering, eventueel ten koste van de liberalen. Er zijn goede redenen om dat te overwegen. N-VA is de enige echte overwinnaar van de Vlaamse verkiezingen. De partij moet nauwelijks onderdoen voor liberalen en socialisten, die allebei slaag kregen. En in tegenstelling tot LDD kan N-VA zich wel laten voorstaan op interne coherentie en gedegen politiek personeel.
En toch is de inclusie van N-VA minder logisch dan ze lijkt. Regeringen worden gevormd op basis van een verkiezingsuitslag, zeker, maar nog bepalender is wat coalitiepartners samen willen en vooral moeten doen. In een economische crisis die in het recente verleden zijn gelijke niet kent, is zeker dat laatste bijzonder belangrijk.
Flashback naar 6 juni. Hadden wijze mannen met een scherp besef van wat de politiek als opdracht te wachten staat hun geprefereerde coalitie op een blaadje moeten schrijven, dan hadden ze allen zonder uitzondering voor de klassieke tripartite gekozen. Een brede meerderheid waarbinnen de partijen elkaar op links en rechts in balans houden, een belangrijk deel van het middenveld omvatten en voor stabiliteit kunnen zorgen. De kanttekening bij dat scenario is dat ook de klassieke partijen de laatste jaren geen fameus trackrecord hebben als het op moeilijke beslissingen aankomt en ze zeker in de campagne zedig zwegen over onpopulaire maatregelen die zich na de verkiezingen zullen opdringen. Maar CD&V besefte dat veel beloven weinig zin had, Open Vld durft wel al eens over besparingen te praten, sp.a weet dat het de komende jaren over de essentie - het overeind houden van de welvaartsstaat
Heeft de kiezer die tripartite naar het rijk van de wensdromen verwezen? Volgens sommigen wel, CD&V hield stand, Open Vld en sp.a verloren. Een coalitie van winnaars is het geenszins. Maar dat klopt niet helemaal, de coalitie blijft mathematisch perfect mogelijk. En dat is vanuit democratisch oogpunt nog altijd het belangrijkste criterium. Zeker als er bijzonder goede redenen zijn om N-VA op dit moment buiten de regering te houden.
CD&V'ers die toch naar een regering met N-VA neigen, komen steevast met dezelfde bedenking: wie weet is Bart De Wever de nieuwe Hugo Schiltz. Waarmee ze bedoelen dat De Wever een redelijk man is, geen revolutionair, intellectueel en emotioneel in staat tot compromissen. Een aanhanger van de Frans Baertdoctrine: stappen vooruit in de Vlaamse ontvoogding moeten reëel zijn, mogen niet te veel kosten en mogen verdere stappen niet bemoeilijken. Het is de weg van de schuifelende federalisering: stapje voor stapje wordt Vlaanderen autonomer.
Maar is dat echt de strategie van De Wever? Verschillende verklaringen van de N-VA-voorzitter, tijdens de campagne en het meest uitgesproken tijdens het VRT-debat na de verkiezingen, doen daarover vragen rijzen. De Wever pleitte ervoor om de federale regering "onder curatele" te plaatsen. Dat is niet schuifelen, dat is uitroken en mogelijk zelfs opblazen.
Maddens werkt Het viel trouwens op hoe Bart De Wever zich meteen in de bochten moest wringen die elke salonfähige radicaal bijzonder goed kent. De spreidstand is simpel: 'vuil' genoeg blijven voor de achterban, maar acceptabel worden voor gematigder geesten. De Wever zegt "onder curatele plaatsen", maar begint te snuiven als een tegenstander dat terecht als 'saboteren' vertaalt. Tijdens het debat maandagavond ging De Wever, in volle overwinningsroes, een paar keer verder dan hij doorgaans doet. Waarop hij begon te mokken dat hij niet van plan is de zwartepiet op te rapen. En zo leerde Vlaanderen de Maddensdoctrine nog eens kennen, al wil De Wever er zelf publiekelijk niet meer naar verwijzen. Die poneert, lapidair gesteld, dat de Franstaligen tot een verregaande staatshervorming gedwongen moeten worden doordat de Vlamingen waar ze kunnen het been stijf houden en blokkeren wat ze kunnen blokkeren.
CD&V zag De Wever uitspraken in die richting de volgende morgen snel weer inslikken en knikte tevreden. Ze zouden beter moeten weten. De Wever heeft de strategie van uitroken en blokkeren immers al eerder met succes gebruikt. De eerste poging was nog bescheiden: in 2004 gebruikte de Vlaamse regering haar eigen regeerakkoord om de hete aardappel Brussel-Halle-Vilvoorde keihard in het federale kamp te stampen. Met succes, Verhofstadt II struikelde er bijna over. In 2007 werd het echte experiment gevoerd. Het breekijzer was de vorming van de federale regering. Niemand minder dan Yves Leterme omarmde toen een variant van de doctrine: de Franstaligen zouden tot een staatshervorming gedwongen worden omdat er anders niet eens meer een federale regering gevormd zou kunnen worden. En vervolgens deed De Wever er alles aan om Leterme op die lijn te houden. Die strategie heeft gewerkt. Zelfs toen er eindelijk een federale regering gevormd werd, verzandde die in immobilisme. Verhoudingen tussen politici - een van de bouwstenen van elk voorgaand communautair akkoord - werden diep geschaad, alles liep vast. De Franstaligen hebben daar een belangrijke verantwoordelijkheid, maar CD&V en N-VA zeker ook. Toch werden ze daar door de kiezer niet voor afgestraft, integendeel.
Het is de uitstekende score van de voormalige kartelpartners op 7 juni die het succes van het experiment bevestigde. Meer nog, De Wever - nooit vies van enig cynisme - wil nu de federale regering onder curatele plaatsen omdat ze niets gedaan krijgt. Het meest perfide was zijn argument dat er dit jaar zowaar een tekort van 15 miljard euro zal zijn. Hij gooide er meteen nog Guy Mathot achteraan, zodat die hele schuldenberg meteen een PS-kleurtje kreeg. Nochtans zijn deze keer niet de bodemloze putten van de Waalse staalindustrie verantwoordelijk, maar wel de banken en het algehele immobilisme. En voor dat laatste is ook N-VA mee verantwoordelijk, al zit ze dan al een jaar niet meer in de regering.
Het voordeel van De Wever is dat hij helemaal geen radicaal lijkt. Sinds De slimste mens weet men ook buiten de Wetstraat dat hij een bijzonder sympathiek man is. Intelligent, grappig, met gevoel voor zelfrelativering. Zeker geen romantische Vlaams-nationalist. Kortom, De Wever heeft geen vezel Geert Bourgeois in zijn lijf. Voor CD&V'ers is Bourgeois het schrikbeeld: lacht zelden, geeft nooit toe. Nochtans is Bourgeois intrinsiek veel minder gevaarlijk dan De Wever, want klassieker en dus voorspelbaarder. Een Bourgeois twijfelt eindeloos tussen onderhandelen of niet, maar als hij eenmaal in de Vlaamse regering zit, kleurt hij netjes binnen de lijntjes. In die zin is hij een klassieke Vlaams-nationalist. Schiltz en Bourgeois kun je vergelijken: de een zocht het compromis, de ander huivert ervan. De Wever valt buiten die vergelijking, hij speelt een ander spel.
De Wever zal zonder problemen onderhandelingen beginnen en eventueel zelfs in een regering stappen. Waarna het (belangen)conflicten met de federale regering kan beginnen te regenen en waarbij elke vraag om extra geld voor de globale begroting afgeblokt wordt. Weigeren de coalitiepartners mee te stappen, dan zal De Wever zijn conclusies trekken. Laat de anderen dan maar aan de Vlaming uitleggen dat er extra bespaard moet worden om de federale kas te spijzen. En nieuwe instabiliteit bevestigt alleen maar zijn stelling dat dit land vierkant draait, al heeft hij het imbroglio desnoods zelf uitgelokt.
Is dat project van De Wever schandalig? Geenszins. Zijn streven naar autonomie is legitiem en hij gebruikt de middelen die de democratie hem ter beschikking stelt. Dat mag. Maar er moet wel een economische crisis aangepakt worden, zonder uitstel. De Wever mag menen dat een Vlaanderen met meer bevoegdheden dat beter zou kunnen, voorlopig zullen we het wel met de bestaande Belgische structuren moeten doen. Het is een even legitieme vraag of we ons vandaag een strategie-De Wever kunnen permitteren, zelfs als we zijn analyse zouden delen.
Wordt de wil van de kiezer genegeerd als de N-VA aan de kant blijft staan? Bij gebrek aan gegevens is die vraag moeilijk te beantwoorden. Maar we durven toch gokken dat postelectoraal onderzoek zal uitwijzen dat de Vlaamse kiezer voor een geloofwaardige aanpak van de economische crisis gekozen heeft, eerder dan puur communautair te stemmen.
De klassieke partijen doen er dus best alles aan om te bewijzen dat ze nog in staat zijn het politieke sangfroid op te brengen om binnen de bestaande instellingen de crisis aan te pakken. Open Vld moet ophouden politieke spelletjes te spelen, PS moet ophouden alles te blokkeren, CD&V moet eindelijk kleur bekennen. Wie weet krijgen ze dan ook nog een staatshervorming op papier, een die de regio's versterkt en het federale niveau werkbaar houdt. Missen ze die kans, dan kan De Wever terecht beweren dat ze hun eigen draagvlak ondergraven hebben.
Kris Peeters twijfelt. De sirenenzang van De Wever klinkt aanlokkelijk. Maar als De Wever doet wat hij diep vanbinnen van plan is - en geef hem eens ongelijk dat hij deze historische kans zou missen - dan wordt het meteen een zwanenzang. Misschien van België, maar zeker van de geloofwaardigheid van de politiek zoals we die kennen.
Hoewel ik liever heb dat u de boeken zelf aanschaft om zo ook de auteurs een hart onder de riem te steken, wil ik alle lezers erop attenderen dat Robert Spencers The Truth about Mohammed gratis te downloaden is.
Onderbouwd met islamitische bronnen toont Spencer aan dat de profeet van de Islam geen mens van onbesproken gedrag was. Hij heeft geroofd en geplunderd, vrouwen tot oorlogsbuit gemaakt en verkracht nadat hij tijdens zijn rooftochten hun familie had uitgemoord, speelde zijn vrouwen tegen elkaar uit, liet zijn critici vermoorden, liet mensen doodmartelen, bijvoorbeeld voor geld, en deed er zelf ook aan mee.
Hij stelde discriminerende wetten in die neerkwamen op maatregelen van onderdrukking, en vele openbaringen dienden vooral zijn eigen ego.
Hij roofde voor zichzelf de beste vrouwen, en veel van zijn openbaringen betreffende vrouwen kwamen voort uit de slechte, oneerlijke en achterbakse behandeling die hij hen gaf, zodat de achterbaksheid en vrouwenhaat van Mohammed als wet in de koran werd vastgelegd.
Daarbij dienen wij ons ervan te vergewissen dat Mohammed meer is dan zomaar een historisch figuur. Immers, volgens de koran (33:21) verdient het gedrag van Mohammed universele navolging Hij is insam- al-kamil ofwel het meest perfecte voorbeeld.
En dan begint het opeens te dagen, want tjah zoals een timmerman die zichzelf eens vrijwillig liet kruisingen het eens treffend verwoordde: de boom herken je aan zijn vruchten.
Het stof is na de verkiezingen, stilaan een beetje aan het optrekken, zodat men eindelijk terug het bos ziet door de bomen .Eindelijk goed nieuws, en dan nog door iemand die het kan weten, en die met vorige gedurfde uitspraken nogal wat stof heeft doen opwaaien Denk aan wij vragen niets dat in de plaats komt van nous sommes demandeurs de rien .
Maar omdat dit meesterwerkje eerst in De Stadaerd/le Standaer heeft gestaan, wapen ik mezelf om uit te zoeken waar en hoe de dubbele bodems zouden zitten. Want het is inderdaad ondenkbaar dat deze door en door behoudsgezinde gazet achter de inhoud staat, tenzij zij daar bij de Directie inderdaad de tekenen des tijds beginnen te verstaan. We gaan gestaag vooruit in de goede richting, zegt de geleerde Perfesser, maar gemakshalve vergeet hij de ongelimiteerde aanvoer van nieuwe belgen die allemaal, bijna zonder uitzondering, links en franstalig stemmen Zodat we mogen besluiten dat het ooit halen we 50%, de nadruk komt te liggen op ooit ..Klinkt zo een beetje als de aanvang van een mooi sprookje: ooit, van uit de tijd dat de dieren spraken
Hoop doet leven .en in ieder geval is de lectuur va onderstaand artikel gewoon hartverheffend .
Het artikel is ook goed om alle belgicisten de daver op het lijf te jagen. In de hoop dat dezen ondertussen het hoofd in de schoot zullen leggen voor het onafwendbare, een vrij en zelfstandig Vlaanderen?
Volgens BART MADDENS is dé vaststelling van deze verkiezingen de recordscore van de Vlaams-nationale partijen. 'En de grote vraag is op welke maatschappelijke golf N-VA vandaag kan surfen om de dominante Vlaams-nationale formatie te worden.'
Over de verkiezingen is ondertussen al vreselijk veel gezegd en geschreven. Maar om het belangrijkste resultaat loopt men meestal in een wijde boog heen. En dat is natuurlijk de absolute recordscore van de Vlaams-nationale partijen. Vlaams Belang (15,3 procent) en N-VA (13,1 procent) halen samen 28,4 procent. Nog nooit hebben de partijen van de Vlaams-nationale 'familie' zoveel Vlaamse kiezers kunnen bekoren. Het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) haalde op zijn hoogtepunt in 1939 slechts 15 procent. De Volksunie piekte in 1971 met 18,8 procent en in 2004 bereikte het Vlaams Belang 24,1 procent. Als we vandaag ook de stemmen voor SLP (1,1 procent) en LDD (7,6 procent) meetellen, dan komen we zelfs aan een nooit geziene monsterscore van 37,1 procent voor uitgesproken Flamingantische partijen.
Wie de electorale evolutie in Vlaanderen sinds de Eerste Wereldoorlog vanuit een helikopterperspectief overschouwt, ziet één dominante tendens: een gestadige opgang van de Vlaams-nationale partijen. Die opgang wordt wel onderbroken door de Tweede Wereldoorlog en herneemt pas vanaf het begin jaren zestig. Maar als we de jaren veertig en vijftig even tussen haakjes plaatsen, tekent zich een bijna lineaire stijging af: verkiezing na verkiezing halen de Flamingantische partijen meer stemmen. Er is enkel een dipje na de Egmontperiode, toen het Vlaams Blok te marginaal was om het verlies van de Volksunie te compenseren.
Nu weet ik ook wel dat het niet evident is om de stemmen van die Vlaams-nationale partijen zomaar met elkaar op te tellen. Uiteindelijk gaat hier om partijen met een drastisch verschillende maatschappijvisie, zoals ten overvloede en terecht is beklemtoond in de commentaren op de verkiezingsuitslag. Maar paradoxaal genoeg is precies die ideologische diversiteit een van de sleutels tot het Vlaams-nationale succes.
Het Vlaams-nationalisme kun je zien als een ideologische kameleon die zich steeds opnieuw aanpast aan het heersende opinieklimaat. De Frontpartij kon vanaf 1919 voet aan de grond krijgen in het Parlement door met een progressief programma in te spelen op het revolutionaire klimaat na de Eerste Wereldoorlog. Maar vanaf het einde van de jaren twintig vervelt het Vlaams-nationalisme snel tot een Nieuwe Orde-beweging en kan het VNV groeien door te appelleren aan de rechtse en antidemocratische tijdsgeest van de jaren dertig. Als de Volksunie vanaf de tweede helft van de jaren zestig weer kan aanknopen bij de hoge scores van het vooroorlogse VNV, dan komt dat vooral omdat die partij surft op de golf van de contestatiebeweging. Door de Vlaamse eisen te koppelen aan een aantal nieuwe maatschappelijke thema's (milieu, vrouwenrechten, ontzuiling, basisdemocratie...) slaagt de Volksunie erin om veel jongere kiezers weg te lokken van de CVP. Dit progressieve elan dooft geleidelijk uit in de jaren zeventig. De partij bijt zich meer en meer vast in de institutionele problematiek en komt in een neerwaartse electorale spiraal terecht.
De meningsverschillen over de ideologische lijn en de communautaire strategie escaleren in de jaren negentig, tot de Volksunie in 2001 uiteindelijk uit elkaar spat. Maar intussen is de Vlaams-nationale fakkel al overgenomen door het Vlaams Blok dat met zijn radicaal antimigrantendiscours een nieuwe rechtse maatschappelijke onderstroom kan aanboren. De partij slaat daarmee een bres in het electoraat van de socialisten. Die arbeiders stemden niet voor het Vlaams Blok uit Vlaamsgezindheid. Maar anderzijds is het wel zo dat het Vlaams Blok, net zoals het Vlaams Belang nu, altijd is blijven hameren op de Vlaamse onafhankelijkheid. Daardoor heeft de partij een 'vervlaamsend' effect gehad op een groep die traditioneel weinig affiniteit had met de Vlaamse Beweging. Kiezers die aanvankelijk om totaal andere redenen Vlaams Blok stemden, zijn zich gaandeweg gaan vereenzelvigen met het Vlaams-nationale gedachtegoed van die partij. Net zoals een aantal kiezers van de mei 68-generatie Vlaamsgezind geworden zijn door zich met de rebelse Volksunie te identificeren.
Het is vooralsnog onduidelijk hoe het eclatante succes van N-VA en de nederlaag van Vlaams Belang passen in dit plaatje van een zich voortdurend metamorfoserend Vlaams-nationalisme. Misschien herhaalt de geschiedenis zich en zal Vlaams Belang geleidelijk worden verdrongen door N-VA, net zoals de Volksunie destijds werd weggeduwd door het Vlaams Blok, en de Frontpartij door het VNV. In veel commentaren op de verkiezingsuitslag klonk inderdaad de hoop door dat de meer 'humanitaire' variant van het Vlaams-nationalisme opnieuw dominant zal worden.
Toch zijn er ook een aantal redenen om daaraan te twijfelen. Het succes van uiterst-rechtse partijen in het buitenland doet vermoeden dat een hard antimigrantendiscours electoraal rendabel blijft. Tot nader order heeft het Vlaams Belang daarop het monopolie, temeer omdat het momentum van Jean-Marie Dedecker voorbij lijkt. Maar de grote vraag is op welke maatschappelijke golf N-VA vandaag kan surfen om de dominante Vlaams-nationale formatie te worden. Want als de geschiedenis één ding leert, dan is het wel dat een Vlaams-nationale partij enkel min of meer duurzaam kan groeien als ze de Vlaamse eisen inbedt in een sterk (rechts of links) maatschappelijk verhaal, dat goed aansluit bij de heersende tijdsgeest.
N-VA heeft een vrij coherent programma en is zeker niet de ideologische krabbenmand die de Volksunie op het einde was. Maar hoeveel kiezers zouden er daarom voor N-VA hebben gestemd? Het zou wel eens kunnen dat het succes van N-VA eerder het resultaat is van een gelukkige samenloop van omstandigheden, en dus niet de voorbode van een nieuwe structurele verandering binnen het Vlaams-nationalisme. Naast het De Wever-effect speelde vermoedelijk ook een 'regionalistisch' effect, in die zin dat nogal wat kiezers de reflex hebben om bij de Vlaamse verkiezingen voor de meest 'Vlaamse' partij te stemmen. In 2004 heeft het Vlaams Belang die bonus kunnen opstrijken, dit keer was dat wellicht N-VA. Dit zou dan betekenen dat het voor N-VA extra moeilijk zal worden om die hoge score te handhaven bij de federale verkiezingen.
Maar de geschiedenis leert ook dat het Vlaams-nationalisme altijd een bijzonder grillig en onvoorspelbaar parcours heeft afgelegd, en dat zal in de toekomst wel zo blijven. De enige constante is dat die stroming, in een voortdurend wisselende ideologische gedaante, steeds sterker wordt. Het resultaat is dat de drie traditionele partijen vandaag enkel nog om het Vlaams-nationalisme heen kunnen door samen front te vormen in een klassieke tripartite. En daarmee effenen ze meteen ook de weg naar een nieuw Vlaams-nationaal succes bij de volgende verkiezingen. Nog even en de 50 procent komt in zicht.
Ondertitel: Das war also des Pudels Kern Anders gezegd: met medewerking van de kleursyndicaten, het ACV van Jan Renders op kop, werden dit de verkiezingen van de beurzensnijderij. En de Vlaming is er weer grandioos ingelopen Het Hof, het Franssprekend landsgedeelte ten bate .
Maar als ik even de beeldspraak over die te slachten koe van onderstaand artikel mag doortrekken? Voor geval U nog nooit aanwezig bent geweest in een slachthuis, de dagen dat er vee wordt aangevoerd, en vlees wordt uitggevoerd .Het rund, koe of kalf of stier of de tussensoort, wordt met slagen en kloppen in de slachtgang gejaagd, waar het alleen vooruit weg kan, recht naar de slagersknecht met het slachtpistool dat tegen zijn kop wordt gezet en afgevuurd, waarna het dode dier half rechtgehouden door de wanden, verder rolt op de transportband, om even later bij de achterpoten te worden opgehangen, waar het in een paar minuten tijd van vee verandert in vlees ..In de slachtgang en de weeë geur van vers bloed en urine, nog even wijd opengesperde verschrikte koeienogen en het is voorbij. Eenmaal onderweg naar het slachthuis, is er geen ontsnapping mogelijk en ook geen weg terug .
En de schertsfiguur Peeters zou de slachtgang van de Vlaamse koe tegenhouden? Wie denkt U dat hij daarvoor zal meebrengen? Het Hoger Belang van het Land eist nu eenmaal zijn offers. Ooit was dat offer de gang naar de executieppaal Ooit was het later gedaan met geven en toegeven of met de dood in het hart, en voor de laatste maal. Benieuw wat het nu zal worden Voor zover we nu al niet weten: Red de solidariteit- Of Red het Land Onderverzwegen: Red ons Postje .
Het enige dat er aan mankeert, is dat men de Zondag in de kerken zou rondgaan met de schaal: Voor de solidariteit om het laatste muntstukje uit onze zakken te kloppen Alhoewel! Voortgaande op het aantal kerkbezoekers, zou men beter en lucratiever op TV een solidariteits-actie ondernemen ..Red de Poen .Of Werk af die Stemtest - Oen! Om de poen was t te doen
Ikzelf zou het liever noemen: Wie A zegt, moet ook B zeggen .Inderdaad! Wie aan de hand van al-dan-niet vervalste verkiezingen de beurzensijders over Vlaanderen afroept, mag dan niet verwonderd doen over het feit dat hij uitgemolken wordt. Wie zijn g.t verbrandt, moet op de blaren zitten! Beurzensnijders of bokkenrijders, Vlaanderen weet er alles van!
Het failliete België vraagt meer Vlaams geld (Quaden, Coene, Van Rompuy). Maar Peeters houdt dit voorlopig af. 'Vlaanderen wil niet de melkkoe zijn', zo schrijven commentatoren. Fout. De uier is immers leeggemolken. De woordvoerders van het failliete België willen nu de koe opeten.
De Belgische staat is het faillissement nabij. De liefhebbers van dit 19de eeuwse land willen de deelstaten pluimen. Schreeuwerige verhalen komen van linkse opiniemakers en de syndicale top, van de reactionaire B-vleugel van CD&V (Eyskens en co), de Belgische staat (Van Rompuy) en aanverwant establishment zoals de toplui van de Nationale Bank (Quaden, Coene, Verplaetse...). De paniekzaaiers zijn weer vertrokken voor een rondje Red België. Dat zieke vaderland wordt immers maar geduld zolang de Franstaligen er bij winnen. Gemakshalve noemt het bonte allegaartje op de B-tribune dat achterhoedegevecht Red de Solidariteit. En Vlaanderen zal mee(st) moeten betalen. Alsof het nog niet solidair genoeg is.
Hiertegenover plaatsen we volgende bedenkingen:
1. Als België financieel aan de grond zit, is dit niet de schuld van de Vlamingen, maar van België zelf. En van de federale regeringen Verhofstadt. 2. Als Vlaanderen de vorige jaren goed presteerde (eigen bestuur, schuldvermindering gemeenten), gingen de vruchten daarvan ook naar België 3. Iedereen vlucht voor de vraag waarom Wallonië en Brussel economisch ondermaats blijven presteren (werkloosheid, werkzaamheid) en hun budget niet op orde kunnen/willen houden. 4. Waarom moeten de arme gewesten zichzelf blijven voorzien van een overdadig rijk bestuursapparaat (raden, parlementen, kabinetten)? 5. Waarom verzetten de Franstaligen zich tegen een wijziging van de financieringswet waarvan perverse mechanismen ervoor zorg(d)en dat de deelstaat die goed presteert (Vlaanderen) er financieel zelfs op achteruit gaat. 6. De angst voor het cijfer is langs Vlaams kant bijzonder groot. Leterme heeft de Abafim-transfertenstudie onderaan in de schuif gelegd. De Vlaamse kranten zijn heel karig over rapporten die de miljardentransferten becijferen (Abafim, Warandemanifest, Nationale Bank, Sociaal-economische Raad van Wallonië CRESW, Vives...), maar alle berekeningen geven aan dat elke Vlaming tussen de 1000 (minimalisten) en 2000 euro per jaar (maximalisten) aan de buren geeft. Een vorm van Vlaams egoïsme dat per vierkoppig doorsnee-gezin in crisistijd wel aardig oploopt (reken zelf maar uit...) 7. De toeters van Nationale Bank en andere nationale instellingen moeten maar eens ophouden met hun unitaire rapportering over de situatie in dit gespleten land. De economische situatie is rampzalig... in Brussel en in het zuiden van dit land. Een unitair beleid heeft geen zin. 8. Verhalen over de heropstanding van Wallonië (Guido Fonteyn schrijft daar een feuilleton over in DS en DM) zijn uitermate voorbarig. Een economische crisis treft natuurlijk eerst de deelstaat waar er een werkelijke economie is. De overheidstewerkstelling nog verder oppompen, is een schijnoplossing. 9. Het valt nog te bezien of die 200.000 extra werklozen van de paniekzaaiers er de komende twee jaar inderdaad bijkomen. Evenveel signalen wijzen op een keerpunt in de crisis.
Besluit
In plaats van de deelstaten (lees: Vlaanderen) onder druk te zetten om de federale put te dempen zou Herman Van Rompuy er beter voor zorgen
1. dat zijn federaal bestuur zorgt voor meer begrotingsdiscipline 2. dat zijn ministers geen geld meer pompen in materies waarvoor de deelstaten bevoegd zijn (de onder Verhofstadt en De Gucht ingezette recuperatie) 3. dat zijn Franstalige onderdanen orde op zaken stellen in hun perperduur kluwen van instituties 4. zijn bestuur institutionele ruimte creëert voor de deelstaten zodat die hun beleid kunnen afstemmen op eigen noden en wensen (splitsing waar efficiënt en verantwoord, fiscale autonomie)
Vlaanderen wil niet de melkkoe zijn die de gaten van de anderen ook dicht, schrijft Guy Tegenbos in De Standaard (12 juni 09). Kris Peeters staat niet te springen om als een Vlaams negerke te knikken voor de orders van de Nationale Bank, of de propagandisten daarvan nu Guy Quaden (PS?) of Luc Coene (Open VLD?) heten. Een evenwicht in eigen begroting is meer dan voldoende, zei Peeters. Van Rompuy moet in naam van het koninkrijk dan ook maar niet te schooierig langs het Martelaarsplein te passeren.
Jan Van de Casteele 12-06-2009 in Tussendoor Vlaamse Volksbeweging
Inderdaad, terug van weggeweest, en ik moet zeggen: de Vaderlandse lucht is me niet te best bevallen. Mag ik dus bekennen, dat mijn nieuwe Italiaanse Vervang-Vaderland mij heel wat beter bevalt .
De vaderlandse frietjes waren flets, de gebakken zeetong waarvoor ik, van hier uit, bijna mijn leven zou geven, smaakte naar Dash, de Bruine Leffe idem dito, en de rondborstige serveuzekens altijd bokkig.? Smakeloze verkiezingsdag, gevolgd door nog smakelozer regendagen vol leedvermaak wegens de vooruitgang van de achteruitgaande kleurpartijen.
Geen gazetten willen lezen, tenzij de dikke letters op het voorblad geen TV en geen Internet: het waren de catacombendagen Familie en vrienden: het afgetrokken spiegelbeeld van verre herinneringen .
En dan kom je, na amper 2 uurtjes vliegen, uit de regen en de stormvlagen, weer terug in dit zonovergoten broeiend hete Italië .Waar men om 10 uur s avonds nog volle terrasjes vindt onder lampions van romantisch lamplicht onder de volle maan Rome bij kaarslicht en onder het genot van een flinke schotel arme-mensenkost. Pasta dus Je moet U maar thuis voelen Dat heerlijk glaasje Siciliaanse witte wijn verdrijft de vermoeidheid, en de warme hondenkop op je voeten onder tafel: waarom zou je verlangen naar een haardvuur in Vlaanderen, waar je, midden Juni, huiverend van de kou, moet binnenkruipen om je te beschermen tegen de natuur.
Vrouwlief geraakt niet uitgepraat en ons geanimeerd gesprek in ons eigen West Vlaams dialect wekt de nieuwsgierigheid van het tafeltje naast ons Aha! Sono Fiaminghi di Belgio, benvenuto! Comme stai? (=Vlaamse belgen! Weest welkom. Hoe gaat het?) e dan moet je je loswringen van onder de betoverende sfeer, met nog 2 uren autostrade voor de boeg
Vlaanderns Uur heeft dus weer niet geslagen! De stompzinnigste der stompzinnigen blijven gewoon zitten, de geldbeugel wordt verder leeggeperst ten voordele van het franscouillonse profitariaat, de wankele constructie die we dachten op instorten te staan, wordt versterkt en de Sossen in Wallonia worden niet gestraft voor hun gesjoemel, maar beloond
Neen, mijn Land! Waarom ziet U niet dat overal het redding brengend rechts in Europa in opmars is? Dat het verzet tegen de Islam-invasie begint vruchten af te werpen? Waarom weigert U Uw eigen lot in handen te nemen? Waarom verkiest U vrijwillig de kop op de kapblok te leggen? De dichter schreef jaren geleden al, dat U geen enkel recht bekopmt, zoalng U stamelend blijft bedelen aan de poort Maar nu zie ik (quid NV-A) dat U zelf het stamelen verleerd bent
Vandaag lees ik al dat de Franse Gemeenschap weer dringend verlegen zit om verse miljarden .Dat de fameuze financieringswet moet herzien worden. Lees minder geld naar Vlaanderen, en meer naar de franscouillons. Hoor ik dat de Vlaamse Regering bevoegdheden en geld zal ontnomen worden ten voordele van de Federale Zwendelaars De nederlaag is compleet en het mes wordt her en her in de wonde rondgedraaid .
Een veldslag verliezen is nog niet de hele oorlog verliezen .Neen, maar door de opeenvolgende nederlagen sedert 1830 begint het er alvast op te lijken .
En daar moet iets aan worden gedaan. Veel tijd is er niet meer beschikbaar vooraleer alles en iedereen in lethargie vervalt De wereldwijde crisis moet nog beginnen, en eer we het zullen beseffen, zal Vlaanderen weer tot de bedelstaf gedwongen worden.
En de doodgraver van Vlaanderen en de Vlaamse mens? Deze eer zal te beurt vallen aan de Christelijke Zuil, die jarenlang de hefbomen van de macht ten eigen profijte heeft gebruikt, en in het nadeel van de mensen, die zij beweerden te verdedigen.
Het zij zo. Maar zelfs als héél de wereld als ratten achter de fluitspeler aanloopt, dan nog blij ik, samen met velen, mij tegen de stroom verzetten. Ik blijf hameren tegen het onrecht, de valsheid en de totentrekkerij van onze leiders. In de hoop dat eens het tij zal keren. En dat na de afgang, de wederopstanding volgt.
De Vlaamse kiezer is lijk De Maagd van Vlaanderen. Ergens een beetje jong en charmant, ergens een beetje verlept, een oude glorie, met meestal tussen de twee, de hang naar vernieuwing, maar ook met de bakvisverliefdheid voor de oude vrijer, die, in moeilijke tijden, beweert de sterkste te zijn.
De Maagd heeft dus haar favoriete partner voor een nieuwe vrijpartij uitgekozen, alhoewel ze weet, nog voor de huwelijksnacht, als duizend maal bedrogen te worden. Zij heeft geborgenheid gezocht, en is bij de grootste hoeren-pooier van het land in bed gedoken. Zij heeft de stoere borst opgezocht om tegen te kunnen uithuilen, en zal ontwaken bij het monster van Frankenstein, dat men bezig is met in elkaar te knutselen .
In plaats van zich op te richten in al haar jeugd, en vrij en vrank voor eigen rekening te rijden .
De Maagd van Vlaanderen zal ontwaken, verweesd, verkracht, verarmd en in steek gelaten door haar o zo christelijke bruidegom. Zij zal, als van ouds, misbruikt worden door de pooier van de Femme Fatale uit het Zuiden des Lands, die spreekwoordelijk en sinds mensengeheugenis den trottoir doet om in leven te blijven, en och arme, de Vlaamse verkochte bruid zal eindigen waar elke publieke vrouw eindigt. In de goot .
En het zeskoppig Monster van Frankenstein zal verder het land ten gronde richten, want als medestichter van het Grote Eujropese Hoerenverbond zal het verder ons Volk uitzuigen, tot er alleen een lege schelp overblijft, die gewillig zal in handen vallen van die ene ware Godsdienst.
Vaarwel dus, vrije spraak en vranke blik. Een dienstbare houdt de ogen neergeslagen, en is het verleerd om zelfs maar stamelend te bedelen aan de poort. Zijn plaats is dus, eenmaal leeggeperst ten bate van de duivelse inter-solidariteit, aan de buitenkant van die dichterlijke poort, in een hoekje bescherming zoekend tegen de gure tijd, nog net niet verplicht om de bedelnap uit te steken voor een bete broods. De Koning zal omringd door Muzelmannen en Muzelvrouwen, de beker heffen, en toasten op zijn Duizendjarig Rijk, dat buiten de schatplichtigheid aan Allah en zijn Profeet, geen andere bestaansreden heeft dan zichzelf in stand te houden. De Vlaamse Leeuw zal verboden worden, en de aanhangers eindelijk, zoals Le Soir al jaren suggereert, op een schip geperst, dat naar de open zee gesleept, gezonken zal worden. Men zal het lidmaatschap van het Belang van Vlaanderen, na een paar schijnprocessen, als crimineel verklaren, om deze te kunnen afzonderen en brandmerken.
Deze en nog andere, al even zwarte gedachten vielen, als sneeuw voor de zon, van mij af, toen ik, hoog boven de wolken, eindelijk teruggevlogen werd naar mijn mooie Vervang-Vaderland. Waar een verstandig man, neen, niet de hemel op aarde, maar ook weer niet der Untergang des Abendlandes, op het getouw zet. Een leider met klare blik en ferme tred, die best het roer zou overnemen van alles waar Brussel en Strassburg voor staat. Een man die met kennis van zaken over de mooie Italiaanse vrouwen spreekt en waarnaar de Maagd van Vlaanderen zich best zou naartoe richten.
We hebben nu een paar jaar de tijd om ons terug naar het kantelmoment in de Vlaamse Geschiedenis te werken. Hopelijk zal de Frankensteinse pantomine maar een paar maanden duren, en komen er nationale verkiezingen in het najaar .Tenminste, als de Franse bloedzuiger ons ondertussen niet heeft gewurgd op financieel gebied (BNP Parisbas) of door mensonterende energieprijzen .Misschien komen VB, LDD en NVA alsnog tot een overeenkomst. En als de PVV van Geert Wilders ons een helpende hand toesteekt .Jongens en meisjes: het zit er aan te komen! Wij roepen dus Te Wapen en zien uit naar de eerste (morele, dat spreekt!) tekenen van de nieuwe Brugse Metten.
Een beetje sfeerbeelden bij de verkiezingsstrijd .Met een beetje achtergrond-informatie, als U wilt.
Tekent verantwoordelijk voor deze bijkomende informatie: het Campagnedagboek van het E-Magazine van het Vlaams Belang, gedateerd zaterdag jl., dat nu maar pas (dinsdagmiddag) binnendwarrelde. De feestneuzen, ook! Verlengd Pinkster weekeinde? Goed voor ene keer!
Ik neem dit stukje hier over met het doel het te bewaren voor de eeuwigheid
Kijk, bij mijn verblijf in Vlaanderen zal ik voor die dagen de GPS van mijn lieve eega meekrijgen. Zal broodnodig zijn! Stond al gepland: Stekene (Erepark Oosfronters: moet een ervaring zijn) Bormshuis (Volksstraat, Antwerpen), het Cyriel Verschaeve-museum (Alveringhem: wat heeft de N-VA er als conservators van gebakken?, Groeninghe-luseum (Kortrijk, met daarnaast een aanrader: restaurant De Heren van Groeninghe) en Brugge (Groenighe-museum Karel de Stoute en Maria van Bourgondië) Nu komt daar nog Leeuw bij, waarover dit artikel van Bart Laeremans. Ik wil dat soort Vlaams Belangers leren kennen, minstens de leefomgeving waarin ze wonen en werken. Om daar misschien een zeupe (=dronk) Vlaams bloed op te doen!t Zal nodig zijn!
De avond van de verkiezing denk ik door te brengen bij de plaatselijke afdeling van het Vlaams Belang Kortrijk, alhoewel ik daar niemand persoonlijk ken. Van daar naar de hoofdkwartieren van de Tjeven en van de Nieuwe Vlaamse Allianters is het maar per pedes apostolorum een boogscheutje ver. Ook daar wil ik de sfeer gaan opsnuiven; bij de eerste mij gaan verlustigen in de trieste gezichten, en bij de tweede mij gaan verwonderen over hun onverhoopte resultaten .Gewapend met de geestdrift van de mensen van Leeuw in het achterhoofd, en gesteund door de schitterende verkiezingsuitslag van het Vlaams Belang (landelijk) zal dat een zegetocht worden. En als ik mij uitgeef voor een aanhangsel van Carolientje Geneert-U-niet, zal geen enkele Kortrijkse flik mij doen overnachten in den amigo. Zelfs niet als ik om middernacht op de Grote Markt, met kameraden loop te zingen van Mie Katoen komt morgennoen, of tegen de vroege ochtend de Vlaamse Leeuw sta te brullen, onder het motto: Zingen is tweemaal bidden!
Vlaamse kermis in Leeuw
31.05.2009 - Gisteren was het voor veel Vlaams-Brabantse militanten ongetwijfeld de leukste dag uit de lopende campagne. Er was verzamelen geblazen voor een heuse Vlaamse kermis in Vlezenbeek, een deelgemeente van Sint-Pieters-Leeuw. Een buurman van Dr. Gillis, onze lokale kopman en één van de sterkhouders van de Vlaamse lijst, had er heel zijn boerderij ter beschikking gesteld. Met volksspelen, streekbieren, varken aan het spit en korte debatjes hoopte men onze Pajotse achterban op de been te krijgen. Eerlijk gezegd, ik wist wel dat onze Leeuwse afdeling goed kon organiseren, maar ik had toch schrik: zal zon formule wel volk trekken? Zullen onze sympathisanten tijdens een zonnig verlengd weekend de weg wel vinden naar een afgelegen boerderij?
Maar toen ik gisterenmiddag toekwam, maakte mijn ongerustheid plaats voor verbazing en euforie: honderden mensen zaten er gezellig te keuvelen en te genieten. De grote hangar van de boerderij zat helemaal vol. En ondanks de hitte bleven de mensen binnen om te kunnen luisteren naar het Eurodebat. Bruno Valkeniers en Frank Vanhecke glommen van trots.
Heel de dag lang, van s middags tot na negen uur, heerste in Leeuw een heerlijke ontspannen sfeer en domineerden gezelligheid en gemoedelijkheid. Ruim 350 eters hebben maar liefst drie (!) gebraden varkens soldaat gemaakt. Op geen enkel moment had men het gevoel dat de Leeuwse afdeling het vele werk niet meer de baas kon: een grote groep militanten en medewerkers was van s morgens vroeg (de keukenpieten al om vier uur!) tot s nachts in touw om heel deze onderneming in goede banen te leiden.
De vele gesprekken die we hadden, leidden telkens weer tot een goed gevoel: onze militanten voelen op het werk, in de vriendenkring en op de markten ruime sympathie voor de partij. Onze campagne blijkt erg goed aan te slaan. Onze kernachtige slogan Dit is ONS land en het optimistisch campagnebeeld krijgen overal een positieve weerklank. En er wordt hartelijk gelachen met de prijskamp van de vette os waarmee de Dehaenes uitpakken op hun affiche.
De Vlaamse Kermis mag dus over heel de lijn geslaagd genoemd worden. De formule is perfect en is dus zeker voor herhaling vatbaar. Maar regios of afdelingen die ze willen overnemen, moeten goed weten wat ze over hun hoofd halen: zon manifestatie vergt een vrij lange voorbereiding en is heel arbeidsintensief. Je moet dus over een grote groep vrijwilligers beschikken.
Bedankt, beste vrouwen en mannen van Leeuw! Jullie hebben ons een opsteker van formaat bezorgd. En nu kunnen we met hernieuwde kracht de laatste campagneweek in.
Een beetje sfeerbeelden bij de verkiezingsstrijd .Met een beetje achtergrond-informatie, als U wilt.
Tekent verantwoordelijk voor deze bijkomende informatie: het Campagnedagboek van het E-Magazine van het Vlaams Belang, gedateerd zaterdag jl., dat nu maar pas (dinsdagmiddag) binnendwarrelde. De feestneuzen, ook! Verlengd Pinkster weekeinde? Goed voor ene keer!
Ik neem dit stukje hier over met het doel het te bewaren voor de eeuwigheid
Kijk, bij mijn verblijf in Vlaanderen zal ik voor die dagen de GPS van mijn lieve eega meekrijgen. Zal broodnodig zijn! Stond al gepland: Stekene (Erepark Oosfronters: moet een ervaring zijn) Bormshuis (Volksstraat, Antwerpen), het Cyriel Verschaeve-museum (Alveringhem: wat heeft de N-VA er als conservators van gebakken?, Groeninghe-luseum (Kortrijk, met daarnaast een aanrader: restaurant De Heren van Groeninghe) en Brugge (Groenighe-museum Karel de Stoute en Maria van Bourgondië) Nu komt daar nog Leeuw bij, waarover dit artikel van Bart Laeremans. Ik wil dat soort Vlaams Belangers leren kennen, minstens de leefomgeving waarin ze wonen en werken. Om daar misschien een zeupe (=dronk) Vlaams bloed op te doen!t Zal nodig zijn!
De avond van de verkiezing denk ik door te brengen bij de plaatselijke afdeling van het Vlaams Belang Kortrijk, alhoewel ik daar niemand persoonlijk ken. Van daar naar de hoofdkwartieren van de Tjeven en van de Nieuwe Vlaamse Allianters is het maar per pedes apostolorum een boogscheutje ver. Ook daar wil ik de sfeer gaan opsnuiven; bij de eerste mij gaan verlustigen in de trieste gezichten, en bij de tweede mij gaan verwonderen over hun onverhoopte resultaten .Gewapend met de geestdrift van de mensen van Leeuw in het achterhoofd, en gesteund door de schitterende verkiezingsuitslag van het Vlaams Belang (landelijk) zal dat een zegetocht worden. En als ik mij uitgeef voor een aanhangsel van Carolientje Geneert-U-niet, zal geen enkele Kortrijkse flik mij doen overnachten in den amigo. Zelfs niet als ik om middernacht op de Grote Markt, met kameraden loop te zingen van Mie Katoen komt morgennoen, of tegen de vroege ochtend de Vlaamse Leeuw sta te brullen, onder het motto: Zingen is tweemaal bidden!
Vlaamse kermis in Leeuw
31.05.2009 - Gisteren was het voor veel Vlaams-Brabantse militanten ongetwijfeld de leukste dag uit de lopende campagne. Er was verzamelen geblazen voor een heuse Vlaamse kermis in Vlezenbeek, een deelgemeente van Sint-Pieters-Leeuw. Een buurman van Dr. Gillis, onze lokale kopman en één van de sterkhouders van de Vlaamse lijst, had er heel zijn boerderij ter beschikking gesteld. Met volksspelen, streekbieren, varken aan het spit en korte debatjes hoopte men onze Pajotse achterban op de been te krijgen. Eerlijk gezegd, ik wist wel dat onze Leeuwse afdeling goed kon organiseren, maar ik had toch schrik: zal zon formule wel volk trekken? Zullen onze sympathisanten tijdens een zonnig verlengd weekend de weg wel vinden naar een afgelegen boerderij?
Maar toen ik gisterenmiddag toekwam, maakte mijn ongerustheid plaats voor verbazing en euforie: honderden mensen zaten er gezellig te keuvelen en te genieten. De grote hangar van de boerderij zat helemaal vol. En ondanks de hitte bleven de mensen binnen om te kunnen luisteren naar het Eurodebat. Bruno Valkeniers en Frank Vanhecke glommen van trots.
Heel de dag lang, van s middags tot na negen uur, heerste in Leeuw een heerlijke ontspannen sfeer en domineerden gezelligheid en gemoedelijkheid. Ruim 350 eters hebben maar liefst drie (!) gebraden varkens soldaat gemaakt. Op geen enkel moment had men het gevoel dat de Leeuwse afdeling het vele werk niet meer de baas kon: een grote groep militanten en medewerkers was van s morgens vroeg (de keukenpieten al om vier uur!) tot s nachts in touw om heel deze onderneming in goede banen te leiden.
De vele gesprekken die we hadden, leidden telkens weer tot een goed gevoel: onze militanten voelen op het werk, in de vriendenkring en op de markten ruime sympathie voor de partij. Onze campagne blijkt erg goed aan te slaan. Onze kernachtige slogan Dit is ONS land en het optimistisch campagnebeeld krijgen overal een positieve weerklank. En er wordt hartelijk gelachen met de prijskamp van de vette os waarmee de Dehaenes uitpakken op hun affiche.
De Vlaamse Kermis mag dus over heel de lijn geslaagd genoemd worden. De formule is perfect en is dus zeker voor herhaling vatbaar. Maar regios of afdelingen die ze willen overnemen, moeten goed weten wat ze over hun hoofd halen: zon manifestatie vergt een vrij lange voorbereiding en is heel arbeidsintensief. Je moet dus over een grote groep vrijwilligers beschikken.
Bedankt, beste vrouwen en mannen van Leeuw! Jullie hebben ons een opsteker van formaat bezorgd. En nu kunnen we met hernieuwde kracht de laatste campagneweek in.
Even een korte onderbreking. Nee! Geen technische storing! Maar een kort intermlezzo op vaderlandse bodem.
Omdat onze voorbeeldige bestierders aan mij als gewezen kleine zelfstandige gedacht hebben, heb ik besloten nu ook even aan hen te denken. Zij geven mij van uit de zegenende overvloed waarin zijzelf zwemmen, drie (3) percent pensioenverhoging, hetzij de ronde som van 17 en een paar decimaaltjes na de komma. Zo gehoord op Het Nieuws, maar de juiste ingangsdatum is mij ontgaan. Zou best mogelijk na de verkiezingen eens kunnen niet doorgaan, want geen regering meer .
Mijn tegenprestatie bestaat er in, om (voor even) af te zakken naar het blonde Noordzeestrand en onze weiden als wiegende zeeën. Maar voortgaande op mijn stemintenties zou dat wel voor de Overheid eens kunnen tegenvallen ..Twee keer tegenvallen zelfs, want er zit een volmacht voor de kiesverrichtingen, door mijn lieve eega getekend, in mijn binnenzak Gezegde lieve eega blijft thuis om enerzijds de kave (=schouw) recht te houden, en anderzijds om onze toom jonge herdershonden in toom te houden. Wat niet gemakkelijk is. Neen, niet de kave rechthouden, want die is, naar Italiaanse geplogenheden, zo sterk gebouwd, dat zelfs na een aardbeving waar alles instort, die kave gewoonlijk stand houdt. Zie de beelden in LAquilla (Abruzzen) waar de mensen na 2 maanden nog altijd in (deftige) tentenkampen leven Eerst bijna doodgevroren door het ijzige voorjaar daar in de bergen, vervolgens vanaf begin mei geroosterd in tropische temperaturen, en nu sinds een paar dagen ondergelopen en half verzopen door de aanhoudende regenbuien .Ja, inderdaad, Allah is bezig met die ongelovige honden te straffen! Daar bidden de immans vurig voor, en zelfs als er een vliegtuig van Air France in de oceaan verdwijnt, is dat een straf van Allah .Hoog tijd dus dat we die Allah-aanbidders een koekje van eigen deeg geven! Vandaar die toom jonge Duitse herdershonden: in geen uren in t rond een Rif-aap opgemerkt want Allah is vertoornd op honden. Omdat ze ongelovig zijn? Of omdat hij er ooit eens bijna 1500à jaar geleden door gebeten werd?
Jullie zullen wij dus een tijdje moeten missen. Want, voortgaande op de les die onze goede vriend Björn Roose (en andere Voorpost-mannen) bezig is te ondervinden met de Staatsvuiligheid, zal ik mijn PC maar best thuis laten .Die muilkorfwetten, weet U!!!! Het is namelijk verboden om te schrijven dat de zon in het Oosten opkomt, en i het Westen ondergaat .iets wat in Italië perfect toegelaten is want de logica is hier nog altijd niet afgeschaft..
Vandaag is het hier Nationale Feestdag, of liever Feste della Republica, en dezemorgen vroeg was er op TV weer een de obligate minuut Vaderlandse Geschiedenis. In 1947 kreeg het Koningdom de bons met maar 10 miljoen stemmen, tegen 12,6 miljoen voor de Republiek. En foetsie was de droom van de belse Marie-José Saksen Coburg Gotha, lultima regina dItalia de laatste in de rij der Italiaanse Koninginnen, zoals hier nog zo dikwijls melancholisch wordt gezucht
Volgende week zijn hier ook verkiezingen, waaraan wij mochten maar niet wilden deelnemen. Ieder land behoort immers aan de eigen landgenoten, en niet aan inwijkelingen. Ons gemeentje (zeer christelijk!) heeft 2 (hoofd)lijsten .Deze van de uittredende burgemeester, die niet meer herkiesbaar is na 2 beurten, en deze van de uitdager. Er wordt net niet gevochten .De roep gaat, dat in het naburige Bolsena de uitdager, een veelbesproken communist, aan de bak zou geraken Wat een zegen zou zijn voor de ganse streek, want het Provinciebestuur in Viterbo is overwegend communistisch. Ooit gehoord van Don Camillo (Fernandel) en Peppone, de vijand-vriend Burgemeester? Zon scenarios zijn nooit ver weg in la dolce Italia .Slechts één voorbeeld: als de jaarlijkse processie uitgaat ter ere van de bloedende hostie, loopt het voltallig schepencollege, met de burgemeester op kop en in volle ornaat, over het bloementapijt in de straten, vooraan in de stoet, wordt het verkeer omgeleid en is het feest, dagenlang, en voor iedereen!...Folklore? Neen begot! Diepe godsvrucht!.....
Ik denk terug te zijn in de week na de verkiezingen, want een duiver vliegt nooit lang en ver alleen. En als Vlaming, het ras van duivenmelkers bij uitstek, weten we daar alles van.
Alhoewel! Er is al een afspraak. Als het Vlaams Belang in de omgeving landt van de vorige verkiezingen (24%) wordt er uitstel gepleit. Is er kans dat de Forza Flandriakan gevormd worden, blijf ik tot er witte rook uit de onderhandelingschouw komt. Al duurt het maanden! Mocht het weer voor deze keer niet zijn, dan neem ik het eerste gereedste vliegtuig en jullie zien me daar nooit meer terug. Want dan begin ik van hieruit naar daar met (morele) bommen te gooien!
Voorlopig leeft hij nog, de Hollandse domineeszoon, de onverlaat die het aangedurfd heeft, datzelfde waarvoor Theo Van Gogh en Pim Fortuyn respectievelijk gekeeld en neergeschoten werden. Tot de dood er op volgde En waarvoor Geert Wilders, weliswaar op een beschaafdere manier, door zijn eigen collegas regeringsleiders gelyncht wordt.
Zou dat komen ofwel omdat het personage te hoog staat, of juist niet hoog genoeg staat voor een ingreep? Of is het wachtwoord nog niet gesproken, en tikt er ergens een onzichtbare klok? Zal mij een zorg zijn. Que sera, sera, wat zijn moet dat zal zo zijn. Maar moest ik in zijn plaats zijn, ik zou beginnen oefenen in het tussen de kogels lopen Of gaan wonen op een onderduikadres.
Kijk, als men de import-Muzeklmannetjes, dito Muzelvrouwtjes en Muzelkindjes niet .behandelt alsof ze constant een halve meter boven de grond zweven waarop U staat, dan zijn ze beledigd. En dan gedragen ze zich bijgevolg ook niet als normale menselijke wezens, maar direct als strijders voor hun Allah. En het beroep van strijders, U heeft het al geraden, is de vijand uitschakelen. Zo lang ze niet in de meerderheid zijn, wordt die neiging onderdrukt. Maar O Wee! De dag dat U in hun ogen klaar bent om het onderspit te delven .Geloof me, dan zullen er onderspitten gedolven worden. Niet alleen bij ons, maar in geheel Europa!
Heer Barnard slaat, in zijn artikel hieronder, de bal niet mis. Hij slaat de bal Gollands-juist. Hij slaat er niet 1/10de mm naast. Hij slaat er op. De nagel op de kop!
Althans met woorden Voor de aansluitende daden wacht hij waarschijnlijk tot het geval Geert Wilders duidelijker wordt. Wordt die nu tot paria en de bedelstaf veroordeeld, of gaat hij integendeel als gelauwerd Neerlands Eerste Minister, om appeltjes van Orangje naar London? Kijk, in deze wereld van verschil houdt de Heer Barbard zich onledig en op de vlakte Waarschijnlijk omdat hij niet wenst te encanailleren door persoonlijk te worden .Hij doet zelf heel ondubbelzinnig dus wat hij de intellectuele katholieken verwijt te doen: als het begint te stinken bescheiden de andere kant opkijken.
Op de ongenaakbare hoogte waarop betrokkene staat, verdiend of niet, zal hij natuurlijk de stem van het volk beneden hem niet horen. Zekerlijk niet deze van een onbezoldigd burger-journalistje (blogger) die zeker geen letterkundige is, en alleen de kwaliteit van zijn overtuiging heeft. Maar moest hij kl*** aan zijn lijf hebben hij had al lang staan zwaaien met de vlag van de PVV en folders uitgegeven met hem naast Wilders op safari in de Beekse Bergen .Of zoals Toon Hermans het zo veelbekekend kon smoefelen, naar de Vinkeveense Plassen .En dan niet om te plassen!
Want nu blijft alles zoals het was. Hij dronk een glas, hij p**st een plas, en hij liet alles zoals het was. (In Holland zijn de bloggers wel ietwat meer gewend aan schuttingstaal dan Vlamingen, hoor)
Ik ben benieuwd naar de volgende blog van betrokkene. Hij is verre van achterlijk. Bevreesd misschien, maar niet laf. Het zou dus kunnen dat, liefst nog voor er vonnis geveld is, in de zaak Geert Wilders hij duidelijk uit de hoek komt. Al vrees ik eerder dat hij de verkeerde hoek zal kiezen. Namelijk de hoek waar geen klappen vallen. De hoek van Ja, maar ..laten wij erover praten. Dat moet toch kunnen?
Dat waren exact de laatste woorden van Theo Van Gogh, toen hij, al door een kogel neergeveld, stervend op de grond lag, en net voor hij de keel werd overgesneden de vraag stelde aan zijn aanvaller die hem met beide knieën tegen de grond gekneld hield als een slachtrijp schaap: Kunnen wij er niet over praten .
Neen, toen kon er niet meer gepraat worden ..
Lachen met de islam
In Somalië is een dertienjarig meisje gestenigd, omdat ze door drie mannen was verkracht en de fatale domheid beging die misdaad bij de politie te melden. De executie nam twee uur in beslag. Op het internet zijn foto's van haar verbrijzelde schedel te zien. O bevreemdende stilte die opstijgt uit de kringen der multiculturele apologeten!
Intellectuelen... velen slikken de eenheidsworst van het politiek-correcte denken, terwijl die charcuterie toch al jaren bedorven is.
'De laatste vijf jaar nemen de racistische boodschappen op het internet fors toe. Vooral islamofobie en antisemitisme zijn bezig aan een opmars,' lees ik in De Standaard.
Maar brave katholieken toch! Islamofobie betekent angst voor de islam. Deze rationele vrees heeft niets met racisme te maken, om de simpele reden dat de islam niets met ras te maken heeft - integendeel, geen heilsleer streeft ijveriger naar de bekering van alle volkeren op onze steenklomp, ongeacht hun huidskleur.
De gedachte dat de islam democratisch inpasbaar zou zijn, vloeit voort uit het misverstand dat het hier een godsdienst betreft. Maar de islam, gesticht door een liefhebber van bruut geweld, is een anti-emancipatorische politieke ideologie, met genoeg metafysisch verguldsel om de ongeletterden te verblinden.
Als de intellectuelen in het westen op het zwaaien van een toverstaf Arabisch zouden kennen, verloren ze ogenblikkelijk al hun toegeeflijkheid.
Onze tolerantie jegens de islam - dat sublieme wapen van de jihadisten - is dichtgeklapt als een wolfsijzer. We zitten in de val en moeten nu onze eigen poot doorknagen.
Tariq Ramadan, die permanent vervellende slang, spreekt over een 'gematigde Europese islam'. Dat is een dubbele contradictio in terminis, een stapeling van oxymorons. In het Arabisch vertelt hij zijn de broeders hoezeer hij homoseksuelen veracht. Daarmee geconfronteerd beroept hij zich op 'vertaalfouten'. Het is met dit product van de Moslimbroederschap gesteld als met zijn achternaam, die bijzonder geschikt is voor een frauduleuze Arabische hotelketen.
Volgens de Nederlandse arabist Hans Jansen is de islam uitleggen aan westerse lettrés vergelijkbaar met seksuele voorlichting geven aan kleuters: ze hebben geen idee wat je bedoelt.
Brahim Harchaoui, bestuurslid van de Arabisch-Europese Liga - de propagandabeweging van Hezbollah en Hamas in de Lage Landen - heeft zich samen met Samir Kuntar laten fotograferen. Deze terrorist heeft vier Joodse burgers vermoord, onder wie een tweejarige kleuter. De AEL noemt Samir Kuntar een 'verzetsheld'.
Waarom moeten de Joden slikken dat fijnzinnig links Israël met het Derde Rijk vergelijkt, terwijl Wilders wordt vervolgd omdat hij de Koran met Mein Kampf en de islam met het nazisme vergelijkt? Welk zwakzinnig makend virus heeft onze linkerhersenlob aangetast? Zelfs tot de meest dikhuidige Vlaamse marxisten moet het toch zijn doorgedrongen dat je de Koran niet kunt vernietigen, maar dat Israël permanent met vernietiging wordt bedreigd, meer bepaald door de bewonderaars van de Koran?
Als ik de politieke ideologie van de islam bekritiseer, krijg ik van Nadia Fadil, sociologe aan de KUL, een reactie ad hominem, wat een dure uitdrukking is voor een Marokkaanse scheldpartij zoals ik die ken van het voetbalveld. Als ik een Joodse wijk was, stuurde ze vijfduizend heethoofden op me af.
De KUL... het instituut is duidelijk in verval.
De scheldpartij: de mildste vorm van de politieke islam.
Je kunt niet debatteren met trouwe volgelingen van de Profeet, aangezien de aard van zijn ideologie ieder debat uitsluit.
Op het eerste Nationaal Islam Congres in Amsterdam, begin mei 2009, sprak de eregast, Abu Ameena Bilal Philips, deze woorden: 'Salafisme is de correcte islam. De verwoestende invloed van de westerse samenleving moet worden tegengegaan met onderwijs. Kinderen naar een niet-islamitische instelling sturen is honderd procent haram'.
De Palestijn Haitham al-Haddad op zijn beurt zei: 'De definitie van islam is niet vrede. Moslims die dat beweren, hebben een minderwaardigheidscomplex.
Islam betekent overgave aan de wil van de schepper. Lijfstraffen als handen afhakken en onthoofding moeten in die context worden gezien.' De spreker roemde de veiligheid in Saoedi-Arabië.
Een chanterende omstandigheid is dat extreem-rechts zich tegen de islam kant (en dus de juiste analyse aan de verkeerde motivatie paart). Links zwijgt. En als links niet zwijgt, wordt het voor rechts uitgemaakt. Non sequitur - maar het is de prijs die je betaalt voor het bestrijden van een inhumane ideologie, die de Hebreeër haat, de vrouw instrumentaliseert en de dood in de armen valt.
Onderstaande goed gedocumenteerde kijk van E.J. Bron i Het Vrije Volk op Europa is huiveringwekkend. Maar vooraal, in al zijn eenvoud, duidelijk. Huiveringwekkend duidelijk!
Volgens mij geeft deze begaafde onderzoeksjournalist heel correct de sluimerende achterdocht van de meeste mensen weer. Een artikel die elke dag zijn actualiteitswaarde bewijst!
Waarom de EU vernietigd moet worden, en wel spoedig
Ik weet dat veel Amerikanen en ook Europeanen West-Europa al als aan de islam verloren hebben afgeschreven. Ik zou liegen als ik zou beweren dat ik dat af en toe ook niet denk, maar ik zie zeker ook bemoedigende signalen dat zich onder de oppervlakte een verandering in de publieke opinie aftekent.
Op grond van informatie, zoals het feit dat een groot aantal Duitsers afwijzend tegenover de islam staat, geloof ik of hoop ik in ieder geval dat Europa nog kan worden gered. Maar deze hoop is verbonden met de volledige vernietiging van de Europese Unie.
De EU moet sterven of Europa zal sterven. Zo simpel is het.
Bat Yeor zet in haar boek Eurabia: The Euro-Arab Axis terecht uiteen dat de gewone Europeanen nooit voor deze samensmelting met de islamitische wereld door massa-immigratie en multiculturalisme gestemd hebben. Dat is allemaal nauw verbonden met de opkomst van de Europese Unie, die een machtstransfer weg van het volk en het democratische proces naar de achter-de-schermen afspraken door corrupte Eurabische functionarissen en bureaucraten heeft ingeleid. Meerdere waarnemers hebben vastgesteld dat de Europese elites en het gewone volk ernstig uit elkaar zijn gegroeid. Dat werd voor een groot deel mogelijk gemaakt door de EU.
Ik heb gehoord dat het begrip neo-feodalisme in verband met de EU wordt gebruikt. Er bestaan definitief zeker kleine elitaire groepen in Europa, die het verlies van de macht aan het plebs nooit echt hebben geaccepteerd en die denken dat alles, wat er misgaat in Europa, zijn oorzaak vindt in het populisme, iets, dat andere mensen democratie noemen. Dat zijn ook de mensen die Eurabia creëerden en vergaten de publieke opinie over deze plannen te raadplegen. De EU diende als versluierde feitelijke afschaffing van de Europese democratie in slow motion te worden gezien. De ware kracht achter de EU is het afgeven van de nationale soevereiniteit aan een nieuwe heersende klasse van bureaucraten, aan een nieuwe aristocratie, een terugval naar voordemocratische tijden.
Ik maak me er echt zorgen over dat het democratische systeem hier helemaal in elkaar zou kunnen storten. Het werd al langere tijd door de EU, de VN enz. verzwakt en nu komen daar bovendien nog rechtstreekse fysieke bedreigingen door moslims tegen de vrijheid van meningsuiting bij.
Wij normale Europeanen hebben niet meer de controle over ons eigen lot. Zweden is bijvoorbeeld volgens mij helemaal opgehouden een democratisch land te zijn. We moeten ons daarvan bewust zijn, anders in Europa aan zijn einde (http://www.faithfreedom.org/oped/Fjordman60527.htm).
In een interview met Paul Belien van de website The Brussels Journal in februari 2006 waarschuwde de voormalige Russische dissident Vladimir Bukovsky ervoor dat de EU hard op weg zou zijn om een nieuwe Sovjet-Unie te worden, een EUSSR, zoals vele mensen het noemen. In een rede, die hij in Brussel heeft gehouden, noemde meneer Bukovsky de EU een monster dat vernietigd zou moeten worden en wel des te eerder des te beter, voordat zij in een volledig ontwikkelde totalitaire staat verandert (http://www.brusselsjournal.com/node/865).
Ik verwijs daarbij naar structuren, naar bepaalde ideologieën, die de mensen langzaam door opvoeding eigen werden gemaakt, naar plannen, naar de richting, naar de onvermijdelijke expansie, de vernietiging van naties, die ook het doel van de Sovjet-Unie was. De meeste mensen begrijpen dat niet. Zij weten het niet, maar wij weten het, omdat wij in de Sovjet-Unie zijn opgegroeid, waar we op scholen en universiteiten de Sovjetideologie moesten studeren. Het was het ultimatieve doel van de Sovjet-Unie om een nieuwe historische eenheid te creëren, het Sovjetvolk en wel wereldwijd. Datzelfde is nu op de EU van toepassing. Ze probeert een nieuw volk te creëren. Ze noemt het volk Europeanen, wat dat ook moe betekenen. Zowel volgens de communistische doctrine als door vele socialistische denkwijzen wordt aangenomen dat de staat, de nationale staat, zou moeten verdwijnen. In Rusland is echter het tegenovergestelde gebeurd. In plaats van te verdwijnen werd de Sovjetstaat een zeer machtige staat, maar de nationaliteiten werden uitgeroeid. Maar toen de Sovjet-Unie in elkaar stortte, kwamen deze onderdrukte gevoelens van identiteit uit volle macht terug en vernietigden het land bijna. Het was zeer beangstigend.
Bukovsky antwoordde ontkennend op de vraag of de lidstaten niet vrijwillig tot de EU zouden zijn toegetreden en of de integratie zodoende niet de democratische wil van de Europeanen zou overeenkomen. Nee, dat deden ze niet. Kijkt u maar naar Denemarken, dat tweemaal tegen het Verdrag van Maastricht stemde. Kijkt u maar naar Ierland (dat tegen het Verdrag van Nice stemde). Kijkt u maar naar vele andere landen, die onder een enorme druk staan. Het is een truc voor idioten. De mensen kiezen net zo lang via referenda totdat het verkiezingsresultaat klopt. Dan wordt er gestopt met kiezen. Waarom stopt men ermee? Men zou toch verder kunnen laten kiezen. De Europese Unie is iets dat de Amerikanen als shotgun marriage (een huwelijk met het pistool tegen het hoofd) zouden omschrijven.
In 1992 kreeg Bukovsky, nooit daarvoor bestaande, toegang tot het Politbureau en andere geheime documenten van de Sovjet-Unie. Volgens hem blijkt uit veel van deze documenten duidelijk dat het idee om de Europese gemeenschappelijke markt te veranderen in een bondsstaat in overeenstemming tussen de linkse partijen en Moskou als gezamenlijk project werd versneld, wat Sovjetleider Michail Gorbatsjov in 1988-89 ons gemeenschappelijke huis Europa noemde. Uiteraard is het een mildere versie van de Sovjet-Unie. Ik beweer niet dat er goelags zouden bestaan.
Het idee was heel eenvoudig. Het kwam in 1985-86 op, toen Italiaanse communisten een bezoek brachten aan Gorbatsjov, gevolgd door de Duitse sociaaldemocraten. Zij allen klaagden er over dat de wereldwijde verandering, vooral nadat de Britse premier Margaret Thatcher vaart zette achter de privatisering en de economische liberalisering, de verworvenheden (zoals zij het noemden) van generaties socialisten en sociaaldemocraten zou dreigen te vernietigen dat zij zou dreigen ze helemaal ongedaan te maken. Daarom was de enige manier om deze aanval van het roofdierkapitalisme (zoals zij het noemden) te pareren dezelfde socialistische doelen tegelijkertijd in alle landen te verankeren. Daarvoor hadden de linkse partijen zich sterk verzet tegen de Europese vereniging, omdat zij deze als middel tegen hun socialistische doelen beschouwden. Vanaf 1985 kwamen de Sovjets met de linkse partijen overeen dat zij, als ze zouden samenwerken, het hele Europese project zouden kunnen inpikken en omdraaien. In plaats van een open markt zouden zij er een confederatie van maken.
In januari 1989 zou tijdens een ontmoeting tussen Gorbatsjov, de voormalige Japanse minister-president Nakasone, de voormalige Franse president Valéry Giscard dEstaing, de Amerikaanse bankier Rockefeller en de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, Giscard dEstaing gezegd hebben: Europa zal een confederatie worden en u moet zich daarop instellen. U moet samen met ons en de Europese leidende krachten uitwerken hoe u daarop zou reageren, in hoeverre u de andere Oost-Europese landen zou toestaan om met ons samen te werken of er zelfs deel van te worden, u moet voorbereid zijn. Zoals Vladimir Bukovsky uiteenzet, was dat in 1989 op een tijdstip dat het Verdrag van Maastricht (1992) nog niet eens in werking was getreden. Hoe in hemelsnaam kon Giscard dEstaing weten wat er 15 jaar later zou gebeuren? En verrassing, verrassing: hij werd de auteur van de Europese grondwet (2002-2003). Dat riekt echt naar samenzwering, of niet?
Ja, dat riekt inderdaad naar samenzwering. Dat was in de jaren-80, toen de meeste media het nog afwezen om over een politieke unie ter onderdrukking van nationale staten te spreken en dit beschouwden als paniekzaaierij. Valéry Giscard dEstaing, de voormalige Franse president en belangrijkste auteur van de Europese grondwet een ondoordringbare pil van honderden paginas en zonder de zelfcontroles en compensatiepunten van de Amerikaanse grondwet heeft uiteengezet dat de afwijzing van de grondwet in de Franse en Nederlandse referenda van 2005 een fout was die moest worden gecorrigeerd De grondwet zal een tweede kans moeten krijgen. Hij zei dat het Franse volk op grond van een verkeerde inschatting en uit onwetendheidNee gestemd zou hebben en stond erop dat uiteindelijk de tekst zal worden aangenomen Het referendum was een fout, maar als men een fout maakt kan men die corrigeren. Meneer Giscard dEstaing geeft te verstaan dat het verdrag opnieuw aan de Franse kiezers in een tweede referendum voorgelegd of door het Franse parlement geratificeerd zou kunnen worden. Mensen hebben het recht van mening te veranderen. De mensen zouden in aanmerking kunnen nemen dat ze een fout gemaakt hebben, zei hij over een mogelijk nieuw referendum (http://euobserver.com/9/21674). Iedereen die zich nog steeds afvraagt of Eurabia, de opzettelijke samensmelting van Europa en de Arabisch- islamitische wereld, die door Bat Yeor werd beschreven, niet alleen maar een samenzweringstheorie is, zou deze uitspraken van Giscard dEstaing moeten lezen. Waarom zouden we niet verbaasd moeten zijn wanneer leidende EU-functionarissen afspraken achter de coulissen maken die de toekomst van het hele continent betreffen en er niets over zeggen in de openbaarheid of gewoon klinkklaar over hun programma liegen? Precies zo heeft de EU tientallen jaren gewerkt, om precies te zijn zelfs vanaf de allereerste dag.
Vanaf het begin was de Europese vereniging een door Frankrijk aangevoerde onderneming. Het feit dat de Franse politieke elite nog steeds zijn aanspraak op de leidende positie over Europa staande wil houden werd tijdens de Irak-oorlog heel duidelijk. President Chirac deed in 2003, nadat Polen, Hongarije en de Tsjechische Republiek de Amerikaanse positie steunden, zijn algemeen bekende uitspraak u hebt een goede gelegenheid gemist de mond te houden en hij voegde er aan toe: Deze landen hebben zich niet echt goed gedragen en staan tamelijk zorgeloos tegenover het gevaar dat een te snelle overname van de Amerikaanse positie met zich meebrengt (http://euobserver.com/9/20986).
Jean Monnet, een Franse economiewetenschapper die nooit in een openbare functie werd gekozen, wordt door velen beschouwd als de architect van de Europese vereniging. Monnet was een pragmaticus met goede contacten, die achter de coulissen stapsgewijs aan het creëren van de Europese eenheid werkte. Richard North, de exploitant van het blog EU Referendum (http://www.eureferendum.blogspot.com/) en samen met Chistopher Brooker coauteur van het boek The Great Deception: Can the European Union Survive? (http://www.bol.com/nl/p/boeken-engels/the-great-deception/1001004002615356/index.html) beschrijft hoe Monnet er jarenlang, al vanaf de jaren-20, ervan heeft gedroomd de Verenigde Staten van Europa te creëren. Voor datgene wat Monnet werkelijk in de zin had, het creëren van een Europa met alle eigenschappen van een staat, werd opzettelijk een verwaterde retoriek gekozen om het moeilijk te maken het project te verzwakken doordat men het gewoon in een bilateraal lichaam verandert. Het werd ook op deze manier opgesteld om te vermijden dat nationale regeringen voor iets zouden kunnen terugschrikken waarvan het nadrukkelijke doel de overwinning van hun soevereiniteit is. In hun analyse van de geschiedenis van de EU beweren de auteurs dat de EU niet vanuit de Tweede Wereldoorlog werd geboren, zoals de meeste mensen denken. Ze zou minstens een generatie daarvoor al gepland zijn.
De Schuman-verklaring van 9 mei 1950, die in belangrijke mate als een begin van de pogingen tot een Europese Unie wordt voorgesteld en waar aan herinnerd wordt op Europadag, bevat passages die duidelijk maken dat zij een eerste stap naar de federatie Europa is en dat dit voorstel zal leiden tot de verwezenlijking van de eerste concrete oprichting van een federatie Europa. Zoals EU-critici hebben vastgesteld, worden deze politieke doelstellingen normaalgesproken weggelaten wanneer men zich op de verklaring beroept en de meeste mensen weten niet eens dat ze bestaan. Een federatie is vanzelfsprekend een staat en desondanks hebben de voorvechters van de EG/EU-vereniging altijd blind gezworen dat ze niet op de hoogte zouden zijn geweest van zulke plannen. De EEG/EG/EU heeft in de loop der tijd steeds meer eigenschappen van een supranationale staat aangenomen. Vlag, volkslied, parlement, opperste gerechtshof, munteenheid, wetten. De oprichters van de EU waren er altijd alleen goed op verdacht hun burgers alleen de goede kanten van hun project te laten zien. Het was bedoeld om als voortdurend proces stapsgewijs te worden ingevoerd, zodat geen enkele fase van het project voldoende oppositie zou oproepen die het zou kunnen stoppen of laten ontsporen. Booker en North noemen de Europese Unie een staatsgreep in slow motion: de meest spectaculaire staatsgreep van de historie, met de bedoeling om stapsgewijs en voorzichtig naast het democratische proces mee te lopen en de oude nationale staten van Europa te onderwerpen zonder het in het openbaar zo te zeggen.
In 2005 riepen de leiders van alle Britse politieke groeperingen minister-president Tony Blair er in een ongekende verklaring toe op om een einde te maken aan de middeleeuwse praktijk van de Europese wetgeving achter gesloten deuren. Critici voeren aan dat de ministerraad, het hoogste wetgevende lichaam van de EU die tweederde deel van de Britse wetten uitvaardigt (en de meerderheid van de wetten in alle West-Europese landen), de enige wetgevende vergadering buiten de communistische dictaturen van Noord-Korea en Cuba is die wetten in het geheim aanneemt. Zoals een van de ondertekenaars het samenvatte: We hebben nog altijd dit middeleeuwse beslissingsproces in de EU; de mensen verbergen zich achter andere lidstaten en geven deze de schuld. Het leidt tot toenemend cynisme bij de mensen, maar wat wij nodig hebben is open en directe taal. Volgens de Britse conservatieve politicus Daniel Hannan werd de EU als volgt ontworpen: Haar oprichters wisten vanaf het begin dat hun koene plan om de oude Europese naties in één enkele politieke eenheid te veranderen nooit succesvol zou kunnen zijn wanneer voor iedere stapsgewijze machtsoverdracht de toestemming van de kiezers nodig zou zijn. Zo ontwikkelden ze heel sluw een structuur waarbij de hoogste macht in handen van benoemde functionarissen ligt die immuun zijn tegenover de publieke opinie In werkelijkheid is de structuur van de EU minder ondemocratisch dan antidemocratisch
Ook Vladimir Bukovsky waarschuwt ervoor dat we ons in een periode van de snelle, systematische en constante afbouw van de democratie bevinden. Kijkt u maar naar de Regulary Reform Order . Deze maakt van ministers wetgevers die nieuwe wetten kunnen invoeren zonder zich erom hoeven te bekommeren het parlement of wie dan ook te moeten raadplegen Het ziet er tegenwoordig echt somber uit. De belangrijke politieke partijen zijn volledig in het nieuwe EU-project ingebed. Geen van hen verzet zich hier echt tegen. Ze zijn heel corrupt geworden. Wie zal onze vrijheden verdedigen? Hij heeft er niet veel vertrouwen in dat instellingen zoals het gekozen en in ruime mate machteloze Europese Parlement deze ontwikkelingen zal beperken. Het Europese Parlement wordt gekozen op basis van kiesrecht met evenredige vertegenwoordiging, wat geen realistische vertegenwoordiging vormt. En waar stemt het over? Over zaken zoals het vetgehalte van yoghurt. Het is bespottelijk Het is geen toeval dat bijvoorbeeld het Europese Parlement me doet herinneren aan de Opperste Sovjet. Het ziet eruit als de Opperste Sovjet, omdat het precies zo werd ontworpen. Vergelijkbaar lijkt de Europese Commissie op het Politbureau, dat het eigenlijke machtscentrum van de USSR was, aan niemand verantwoording schuldig was en door niemand rechtstreeks werd gekozen.
Een andere voormalige Sovjetburger, Vilius Brazenas, heeft ook gewezen op deze overeenkomsten tussen de instellingen van de EU en de Sovjet-Unie. Toen de voormalige Sovjetdictator Michail Gorbatsjov in het jaar 2000 een bezoek bracht aan Groot-Brittannië, omschreef hij de Europese Unie correct als de nieuwe Europese Sovjet-Unie. Hij zei dat met zichtbare instemming, want hij ziet de zich ontwikkelende EU als de vervulling van zijn visie van het gemeenschappelijke huis Europa, dat zich uitstrekt van de Atlantische Oceaan tot de Oeral, zoals hij het in zijn in 1987 verschenen boek Perestrojka omschrijft. Meneer Gorbatsjov was zijn leven lang communist Het is heel typisch dat een hoge marxist-leninist als Michail Gorbatsjov zon geestelijke affiniteit tot de westerse politieke leiders laat zien over het gemeenschappelijke huis Europa en dan 13 jaar later met instemming vaststelt dat het gemeenschappelijke huis steeds meer begint te lijken op het Sovjetmodel. Booker en North schrijven dat de Belgische minister-president Paul-Henri Spaak, die in Europa bekendstaat als Mr. Socialist, ervoor verantwoordelijk was de andere Europese oprichters ervan te overtuigen dat de meest effectieve manier om het doel van hun politieke project te verhullen die zou zijn om het onder het voorwendsel te verbergen dat het alleen om economische samenwerking zou gaan die gebaseerd zou zijn op de afschaffing van handelsbarrières: om een gemeenschappelijke markt.
Intussen strekt de reusachtige en opgeblazen EU-bureaucratie haar tentakels uit om ieder denkbaar terrein in Europa tot in detail te reguleren, niet alleen het percentage vet in de yoghurt. Bierdrinkers in Duitsland briesten in de zomer van 2005 van woede over EU-plannen die erop gericht waren dat dienstdoend personeel haar decolleté zou moeten bedekken. Het doel van de EU-richtlijn was om het personeel zodoende tegen gevaarlijke zonnestralen te beschermen. Maar de zogenaamde tan ban werd als absurd veroordeeld door brouwerijen, politici en het bedienende personeel. De richtlijn werd uiteindelijk ingetrokken. In Zweden hebben de meeste kledingstukken, die in winkels worden verkocht, een wasvoorschrift. Maar de etiketten werden door de EU als handelsbarrière gezien, omdat daardoor buitenlandse kledingstukken, die het etiket niet hebben en in Zweden verkocht worden, zouden worden benadeeld. Een enquête van de Zweedse consumentenbond had als resultaat dat acht van de tien Zweden het wasvoorschrift lezen voordat ze nieuwe kledingstukken wassen en zes van de tien voordat ze nieuwe kleding kopen (http://www.thelocal.se/article.php?ID=1663).
Dat zijn voorbeelden van de bespottelijke en meer lachwekkende aspecten van de EU-machinerie. Maar er bestaat ook een veel onheilspellender kant: de promotie van een officiële Eurabische federale ideologie, die vaartzet achter het multiculturalisme, (http://www.jihadwatch.org/dhimmiwatch/archives/010829.php)
die al diegenen die hun nationale democratie willen bewaren als xenofoob brandmerkt en al diegenen die de immigratie uit de Derde Wereld willen beperken als racistisch. In een bericht van de EU-reguleringsinstantie tegen racisme wordt geëist dat Europa meer moet doen om racisme en islamofobie te bestrijden. Nieuwe antidiscriminatiewetwetten ter bestrijding van islamofobie zullen in werking treden, zoals dit reeds heeft plaatsgevonden in Noorwegen, waar de Noren hun onschuld moeten bewijzen wanneer islamitische migranten hen in welke vorm dan ook, inclusief wegens discriminerende uitlatingen, aanklagen. De EU wil ook graag een officiële woordenschat bevorderen die beledigende en cultureel gevoelige begrippen zoals islamitisch terrorisme vermijdt.
De vertegenwoordiger van de gezamenlijke buitenlandse en veiligheidspolitiek van de EU, Javier Solana, reisde na de onlusten op grond van de Mohammed-karikaturen die in de Deense krant Jyllands-Posten werden gepubliceerd, begin 2006 naar het Midden-Oosten en legde daar samen met islamitische leiders statements af dat de persvrijheid verantwoordelijkheid en tact inhoudt en het geloof en de principes van alle religies zou moeten respecteren. Solana zei dat hij over maatregelen zou hebben gediscussieerd die veiligstellen dat religieuze symbolen kunnen worden beschermd.
Zulke stappen zouden door verschillende mechanismen kunnen worden gerealiseerd en zouden binnen de nieuwe mensenrechtencommissie van de VN kunnen worden uitgewerkt, zei hij. Hij voerde gesprekken met sjeik Mohammed Sayed Tantawi van de Al-Azhar universiteit in Cairo, de hoogste autoriteit van de Soennitische islam, en met de secretaris-generaal van de Arabische Liga Amr Moussa.
Tijdens een ontmoeting met de voorzitter van de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC) Ekmelledin Ihsanoglu zei Solana dat hij onze ernstige spijt over het feit dat er religieuze gevoelens werden gekwetst tot uitdrukking zou brengen en beloofde bovendien .veilig te stellen dat de hoofden en de harten van de mensen niet opnieuw gekwetst zouden worden. Het Nederlandse dagblad De Telegraaf citeerde de Nederlandse staatssecretaris voor Europese aangelegenheden Atzo Nicolai met het woord choquerend voor de toon van appeasement die Solana had aangeslagen. Slechts een paar jaar daarvoor zette de heer Solana, destijds secretaris-generaal van de NAVO, in een rede uiteen dat de wortel van de conflicten in Europa en daarbuiten rechtstreeks op een gebrek aan democratie en openheid teruggevoerd kunnen worden. Het gebrek aan een ventiel van democratische discussie kan in samenlevingen tot uitbraken van geweld leiden.De ironie dat hij later zelf probeerde de democratische discussie in Europa door het forceren van islamitische censuur en taalvoorschriften uit te hollen, stoorde hem blijkbaar niet (http://www.nato.int/docu/speech/1998/s981112a.htm).
De journalist Nidra Poller noemde tijdens zijn commentaar voor het referendum over de EU-grondwet in Frankrijk andere voorvallen van deze opzettelijke onderwerpende houding van EU-leiders tegenover islamitische eisen. De Euro-Mediterrane dialoog is een meesterwerk van de afschuwelijke onderwerping. De Europese Unie fungeert daarbij als tussenstadium van een onheilzaam project Eurabia, dat een samensmelting van de Europese cultuur en haar verandering in een monumentaal cultuurrelativistisch paradijs beoogt dat heel erg veel lijkt op de oemma (de wereldwijde islamitische gemeenschap). Is dat niet meer een exactere visie van datgene wat de Europese Unie voor haar goedgelovige burgers voorbereidt? Wanneer gezagsondermijnend appeasement zich verbergt achter de sluier van de dialoog, welke onuitsprekelijke ambities zullen er dan achter het edele woord grondwet schuilgaan?
Intelligente mensen waarschuwen al jaren voor deze ontwikkeling. De Britse filosoof Roger Scruton waarschuwt in boeken zoals The West and the Rest: Globalization and the Terrorist threat (http://www.morec.com/scruton/) en England and the Need for Nations (http://www.civitas.org.uk/pubs/Scruton_cs49.php): Wij in Europa staan aan een keerpunt van onze geschiedenis. Onze parlementen en rechtssystemen hebben nog altijd territoriale soevereiniteit. Ze corresponderen nog steeds met de historische kolonisatiepatronen, die de Fransen, de Duitsers, de Spanjaarden, de Britten en de Italianen in staat stellen wij te zeggen en te weten wie daarmee bedoeld wordt. De mogelijkheid om de wetgevende en uitvoerende machten, die de nationale staten van Europa vormden, te herstellen is er nog. Op het moment dat het proces gestart wordt zou dat onze parlementen en rechtbanken ontdoen van hun soevereiniteit, zou dat de grenzen tussen onze rechtssystemen verwijderen, zouden de nationaliteiten van Europa in een betekenisloos collectief oplossen, dat noch door taal noch door religie, gebruiken en geërfde soevereiniteit en wetgeving is verenigd De beslissing tegen de nationale staten is nog niet echt gevallen en de beslissing voor het transnationale alternatief is überhaupt nog niet gevallen. Ik geloof daarom dat wij op een beslissend punt zijn aangeland, dat voor Europa en de wereld desastreus zou kunnen blijken te zijn en dat ons slechts nog een paar jaren resten waarin wij ons erfgoed kunnen bewaren en in ere kunnen herstellen.
De Tsjechische president Václav Klaus (http://www.brusselsjournal.com/node/893), een bewonderaar van Ronald Reagan en Margaret Thatcher, heeft gezegd dat de EU-uitbreiding met 10 nieuwe lidstaten overwegend voormalige communistische landen uit Midden- en Oost-Europa het gebrek aan democratie van de EU vergroot. Hij waarschuwde dat de EU met toenemende snelheid haar wetgeving, die zich nu al met bijna ieder aspect van het menselijk leven en menselijke activiteit bezighoudt, nog zou kunnen uitbreiden. Meneer Klaus benadrukte bovendien dat de nationale staat een niet te vervangen garantie voor democratie is (in tegenstelling tot alle rijken, imperia en conglomeraten van staten).
Volgens Vladimir Bukovsky is het meest voor de hand liggende resultaat een economische instorting in Europa, die na een bepaalde tijd op grond van de stijgende kosten en belastingdruk onvermijdelijk intreedt. Het onvermogen om concurrentie toe te staan, de overregulering van de economie, de bureaucratisering zal leiden tot de economische instorting Daar twijfel ik geen moment aan. De Europese Unie zal in elkaar storten zoals de Sovjet-Unie in elkaar stortte. Maar vergeet u niet dat zon ineenstorting zon verwoesting achter zal laten, dat er een generatie voor nodig is om dit te herstellen. Denkt u er alleen maar aan wat er zal gebeuren wanneer het tot een economische crisis komt. De wederzijdse beschuldigingen tussen de landen zullen enorme vormen aannemen. Het zou tot heftige ruzies kunnen komen. Kijkt u naar de talloze immigranten uit de Derde Wereld die nu in Europa leven. Dat werd gestimuleerd door de Europese Unie. Wat zal er in het geval van een economische ineenstorting met hen gebeuren? We zullen vermoedelijk uiteindelijk net zoveel etnische onvrede meemaken als in de Sovjet-Unie, dat men er alleen al bij de gedachte hieraan voor terugschrikt Ik geloof dat de Europese Unie net zomin gedemocratiseerd kan worden dan de Sovjet-Unie. Gorbatsjov probeerde haar te democratiseren en ze explodeerde. Een dergelijke structuur kan niet worden gedemocratiseerd.
Richard North (http://www.nytimes.com/2004/01/15/opinion/15iht-ednorth_ed3_.html) schrijft dat wanneer tegen alle waarschijnlijkheid in de grondwet het haalt, zou dat zijn alsof men het deksel op een kookpot zet en het veiligheidsventiel verstopt. De uitbraak zou wellicht iets langer op zich laten wachten, maar wanneer hij komt zal hij explosief zijn. In het boek, dat hij samen met Christopher Booker schreef, komen de auteurs tot de conclusie: Achter de hoogdravende idealen van het supranationalisme die een beeld van pakjesdragers oproepen die als de wachters van Plato de aangelegenheden van Europa vanuit een verheven positie ver boven de kleine egoïsmes en rivaliteiten van gewone nationale staten aansturen, die begonnen met het project van Monnet zit een reusachtig ziek monster dat zichzelf om de tuin leidt: gedeeltelijk in zijn eigen bureaucratie verstikkend, gedeeltelijk een corrupte onderneming, dat individuen eindeloze mogelijkheden biedt hun medemensen te slim af te zijn en uit te buiten; gedeeltelijk een machtige machinerie om de nationale interesses van de landen door te drukken, die weten hoe het systeem functioneert, waarbij dit de Ieren en de Spanjaarden beter is gelukt dan de meeste anderen, maar waarbij Frankrijk zonder concurrentie het kampioenschap toekomt. Maar dat ene, wat dit project nooit kon zijn, omdat het per definitie nooit zo bedoeld was, was ook alleen maar in de verste verte democratisch. Daarom geloven zij dat de EU verdoemd is en dat zij een vreselijke verwoesting zal nalaten, vernietigd land, waaruit de volkeren van Europa zich pas vele jaren later kunnen verheffen.
Ik begrijp de twijfels dat de vernietiging van de EU instabiliteit in Europa zou kunnen oproepen. Dat zal ze. Maar we zullen waarschijnlijk aan het eind sowieso met instabiliteit te maken hebben, alleen al vanwege het grote aantal moslims dat de EU-rabiërs hebben binnengelaten. Bovendien, wanneer stabiliteit een constante koers in richting Eurabia betekent, geef ik op ieder moment de voorkeur aan wat instabiliteit. Ik kan niet zien dat we een andere keuze hebben. De waarheid is, dat Europa zichzelf opnieuw in moeilijkheden heeft gemanoeuvreerd en, onafhankelijk van datgene wat we nu doen, enkele turbulente en pijnlijke jaren voor zich zal hebben. De keuze is tussen ongemakken volgens welke Europa overleeft en ongemakken volgens welke Europa ophoudt tot de westerse cultuur te behoren.
Velen zullen hopen dat we de EU zouden kunnen hervormen, dat we de positieve aspecten zouden kunnen bewaren en niet het kind met het badwater zouden moeten weggooien. Ik heb een andere mening. Ooit was ik ook naïef en dacht dat er positieve aspecten van de EU zouden zijn. Die zijn er niet of in ieder geval niet eens bij benadering genoeg om er ook maar eentje van te willen bewaren.
De EU is alleen badwater, er is geen kind.
Daarom is het zoals Bukovsky zegt, des te vroeger we een punt achter de EU zetten, des te beter. Des te vroeger ze ineenstort, des te minder schade zal ze bij ons en in andere landen hebben aangericht. Maar we moeten snel zijn, want de Eurocraten schieten enorm op. Het zal moeilijk zijn hen te overwinnen. Nu is het nog eenvoudig. Wanneer een miljoen mensen naar Brussel marcheren, zullen die kerels naar de Bahamas vluchten.
Het creëren van Eurabia is de grootste daad van verraad in de westerse geschiedenis sinds 2000 jaar, sinds de periode van Brutus en Judas. In Dantes Goddelijke Komedie bevinden Brutus en Judas Ischariot zich in de ergste kring van de hel, nog onder Mohammed. Als Dante nu zou leven, zou hij waarschijnlijk een extra plaats in de hel voor Valéry Giscard dEstaing en zijn handlangers creëren. De EU-elites zien zichzelf als Julius Caesar of Caesar Augustus, maar in werkelijkheid zijn ze Brutus. Ze willen het Romeinse imperium op beide oevers van de Middellandse Zee herstellen, verbonden door een vage betrekking op het gemeenschappelijke Griekse erfgoed. In plaats daarvan scheppen ze een civilisatorische ineenstorting van grote delen van West-Europa door toe te staan dat de barbaren het continent overrompelen. De EU zou heel graag het Romeinse imperium herstellen en eindigt ermee te zorgen voor de tweede val van Rome.
Eurabia kan alleen worden gestopt door de organisatie te vernietigen die Eurabia vanaf het begin heeft geëxploiteerd: de Europese Unie.
Rond 13 uur vond ik bij Angeltjes onderstaand bericht.
Gisterenavond vond er alweer een geval van agressie tegen een buschauffeur van De Lijn plaats. De chauffeur vroeg drie Afrikanen bij het instappen aan de halte Rooseveltplaats naar hun vervoerbewijzen. Dat zinde deze drie jonge Afrikanen niet. Ze vielen de chauffeur aan en sloegen hem in het gezicht. De chauffeur is een week werkonbekwaam ten gevolge van de opgelopen verwondingen.
Het houdt maar niet op. Het is het zoveelste geval van agressie op De Lijn in Antwerpen. Losgeslagen jongeren aarzelen niet om geweld te gebruiken tegen chauffeurs en passagiers. Het Vlaams Belang stelt vast dat de huidige veiligheidsmaatregelen onvoldoende zijn om de veiligheid van de chauffeurs en de passagiers te garanderen. Er dienen dan ook dringend bijkomende maatregelen te worden genomen om de onveiligheid op tram en bus in Antwerpen een halt toe te roepen. En daarmee bedoelt het Vlaams Belang niet het in de doofpot trachten te steken van alle incidenten door politie en parket.
Het Vlaams Belang eist de oprichting naar Brussels voorbeeld van een BTM-brigade (een Bus-, Tram-, Metrobrigade) binnen de Antwerpse politie. Deze brigade zou vooral actief moeten zijn op en om de Rooseveltplaats, in de stationsbuurt, in de metrostations en op de risicolijnen, maar zouden ook aanwezig kunnen zijn bij de controles op tram en bus. Het Vlaams Belang pleit ook voor strafverzwaring voor criminele feiten die zich voordoen op het openbaar vervoer. De chauffeurs zijn agressie en geweld op tram en bus meer dan beu. Ze eisen klaar en duidelijk een zerotolerantiebeleid van de overheid. Het Vlaams Belang treedt hen volmondig bij.
Rond 15 uur vond ik bi De Morgen, dus blijkbaar weer goed op tijd en op de oude ramkoers
Een chauffeur van De Lijn heeft gisterenavond in Antwerpen een vuistslag in het aangezicht gekregen van een boze passagier. De chauffeur is een week werkonbekwaam. De Lijn betreurt volgens de woordvoerder het incident.
Vervallen abonnement Het incident vond plaats op buslijn 640 richting Rooseveltplaats ter hoogte van de Pellermanstraat. "Er stapten daar drie personen op en een van hen toonde een vervallen abonnement", aldus een woordvoerder van De Lijn. "Onze chauffeur sprak de man daarop aan. De man reageerde door uit te halen met zijn vuist. De bril van de chauffeur was stuk en hij geraakte gewond aan het oog. Onze chauffeur is werkonbewkaam tot 7 juni. We betreuren uiteraard dit incident."
Vlaams belang De politie werd erbij gehaald om een proces verbaal op te stellen. Ook enkele controleurs van De Lijn kwamen ter plaatse. Vlaams Belang hoorde ook al van het incident en eist de oprichting naar Brussels voorbeeld van een Bus-, Tram- en Metrobrigade binnen de lokale politie van Antwerpen. (belga/ep)
31/05/09 14u46
Zoals U zietbij de Linkse kerk:
geen leugens, alleen halve waarheden.
Zijn we dan niet beter af met de burgerjournalisten van Angeltjes?
EUROPEES GEWETENSONDERZOEK
