ESF . Europees Steun Fonds ./ de voorzitter van de eurogroep, de Italiaan Mario Centeno / . Die eurobonds obligaties, zeg maar /
Tot
zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de
Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te
gaan
*
SPEAKERS CORNER
Alle
Menschen werdden Bruder, ze leven uit één en dezelfde (lege)
portemonnee en e slapen in hetzelfde bed bij elkaars vrouw. Goed en erg
orogoneel gevonden in dit Beethoven & Corona J aar.
.
Nog
zoiets as Mozarts Don Giovanni. Van een vuile droom naar de Bühne, en
nu van de BIne naar de raliteit. En dat, helemaal in de lijn van de
verdoemernis, onder de kundige leiding van een Italiaan.Mario Mario Centeno, Marius de Centenbijter
-
Jajaja, het Christendom en meteen de ganse Westerse Beschaving kwamen ooit uit dat door God gezegend land, dank zij het Europees Steun Fonds zal
de totale her ver-oerwouding onder leding van de Centenbijtern ook van
daar komen. Net zolas een slang in haar eigen staart bijt om er gif in
te spuiten..
-
Maar een verwittigd man is er twee waard. Het
volstaat in dat Fonds, de Beëlzebubs te vervangen door . Serafijnen.
En dat soort Leiders is te vinden in elke Nationalistische Partij van
elk land. Geen scharrel-handen maar Christelijke Broederhanden. Zie De
Harp van Sint Franciscus van Felix Timmermans
-
Tja, wat
willen (vooral de Waalse) Marxisten dan eigenlijk wwel? De hemel op
aarde, zaols Magnjette dat onlngas, in al zijn wijsheid verorepenvbaarde
op TV? Maar, als er geen God bestaat, hoe zou er dan een Hemel kunnen
bestaan?
Ons Ma heeft nog altijd gelijk. Wie niet werkt, moet ook
niet eten. En voor zoiets simpels, is er zelfs geen EU nodig. Het zit,
sedert de Zondeval, in de mensheid zelf ingebakken: Uw brood verdienen
in het zweet Uws aanschijns en niet door op de kap van Uw medemensen te
willen gaan leven..
Laat-avond-journaal van de dag voordien
Als er al Nieuws zou zijn, zit het ondergesneeuwdeonder de propagandiscushe leugentaal
*
FINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE
*
En
dan lees ik, zelf in de mij welgevallige Nieuwe Media, dat de Vlaming
die deze pandemine overleeft, voor de verrscheurende keuze zal staan om
te kiezen voor de P.V.D.A. of voor HET EIGEN VOLK EERST.
Enerzijds
is dat goed, nu al algemeen te bekklemtonen dat de kleuren-graaiers die
vele generaties ver ons land naar de haaien hebben geregeerd door het
in handen der Slinxe Elite te spelen, dood en begraben zijn. Maar anderzijds als enige oplossing ofwel Marx ofwel het eigen Volk te kiezen.
-
Ook
al is het juist, dat de mens toch tegen n lolleke moet kunnen, maar
deze keus vrijelijk te durven vooropstellen, is even goed een brug te
ver, om zoals Mevr. Slimmeniek Sneeppe (Loppem) met reden tegenwierp dat
abnormaliteit op zedelijk gebied voortaan best de norm zou zijn.
-
Op het slagveld namelijk, waar er met scherp geschoten wordt, daagt men de goden niet uit.
De
belgische MR/VLD en CD&V -junta misbruikte haar volmachten al vaker
maar dit is wat er haast geruisloos mee door de smeerpijp, door onze
strot werd geduwd:
Asielzoekers
mogen werken op voorwaarde dat ze hun aanvraag tot asiel al hebben
ingediend. Normaal moeten asielzoekers een procedure van een paar
maanden doorlopen voor ze kunnen werken. Die wordt nu even geschrapt.
Voor de duur van hun asielprocedure, zelfs als ze in een
beroepsprocedure zitten, mogen ze de arbeidsmarkt betreden. Daarmee wil
de kern het gebrek aan seizoen-arbeiders compenseren.
Nooit meer krijgen ze deze geesten terug in de fles.
Dit komt neer op een feitelijke regularisering, en zal leiden tot meer snelle (?) belgen en nieuwe kiezers.
Natuurlijk gaan daar misbruiken van komen. Natuurlijk zal dat een aanzuigeffect creëren.
Waarom
niet de vele werklozen inschakelen, vooral in Brussel en Wallonië en
zelfs Vlaanderen om de werkgraad te verbeteren. Of de vele plantrekkers
die aan jaren aan de ziekenkas zijn maar overal gaan bijklussen en of
voortdurend in en rond hun huis aan t werken zijn, zoals iedereen er in
zijn directe omgeving kent?
En zo zouden echte zieken ook echt beter kunnen worden geholpen, en het systeem niet gevaarlijk worden overbelast.
Waarom ook niet sommige gevangenen aan het werk zetten, in plaats van hen gewoon vrij te laten?
Of de vele daklozen en de mensen die nu alle dagen in armoede leven?
Of
de ontspoorde jongeren die eigenlijk nooit echt worden gestraft. Werk
zou hen leren wat burger zijn IS , wat echte solidariteit, in dit land
betekent. Hoe ze hun leven kunnen veranderen ten goede en eigenwaarde
vinden die ze daarna hopelijk nooit meer zullen verliezen.
Er zijn in dit land al veel te veel mensen die kunnen werken maar het niet meer willen, durven of kunnen.
Het
enige dat de overheid zou moeten gedaan hebben is die mensen
verplichten tot wederdienst, en er voor te zorgen dat de staat niet de
grootste dief is van het inkomen van de laagste verdieners (maar ook de
meer-verdieners die hun inkomen uit arbeid en ondernemen halen). Die
hogere tewerkstellings-graad zou het verlies aan inkomsten compenseren.
Maar
het barst hier in dit onland van de makkelijke oplossingen die uit
incompetentie en electorale overwegingen worden genomen, en om de schijn
van de morele en ethische superioriteit hoog te houden.
Daarmee
in het centrum van de geüsurpeerde macht te blijven zitten terwijl het
land wegrot is makkelijker, en zonder moeilijke debatten en keuzes. Maar
wel misdadig.
Zachte
heelmeesters maken stinkende en dodelijke wonden. De Belgische patiënt
maakt geen kans meer. En als we nog lang wachten: de Vlaamse ook niet
meer.
Zo moet werken voor iedereen lonen, en nietsdoen en luiheid het oorkussen van de duivel blijven.
Het is maar waarvoor u zult kiezen in het stemhokje, tenminste als de bevolking al niet werd vervangen door ..
Zo hoort U het ook eens van een ander. Of klinkt het U in de oren eerder als donderen in Keulen?
Benieuwd
wanneer en hoe de Alweters van de Media met dit onheilsbericht zullen
durven (moeten) buitenkomen Er is al zoveel brol te melden. En waarom
ook zouden ze golven verwekken?
Dames,
waar ook U zich bevinden, naast mondmaskers zouden jullie ook beter, U
weet wel Of n aspirienttje, dat helpt ook altijd. Tussen de knirën
knijpen en goed gesloten houden
12/04/2020 Othman El Hammouchi - Leestijd 6 minuten
Het
is wellicht de bekendste scène uit de westerse opera: de wraak van
Commendatore in Mozarts Don Giovanni. De ijzingwekkende akkoorden uit
de ouverture leiden deze finale in. Onmiddellijk daarna zingt de diepe
basstem van het standbeeld de o zo ironische woorden: Don Giovanni, a
cenar teco minvitasti e son venuto (Don Giovanni, je hebt me
uitgenodigd om met jou te dineren, en hier ben ik). Daarop volgt de
ontknoping, met de veroordeling en bovennatuurlijke bestraffing van de
adellijke rokkenjager. Die heeft in de eeuwen na de première eindeloos
voer gegeven voor interpretaties door kunstenaars en filosofen. Wat
maakt dit werk het laatste van Mozarts drie grote Italiaanse operas
die recentelijk in De Munt werden opgevoerd zo begeesterend voor
zoveel mensen?
Tragikomisch
De
nieuwe toeschouwer van Don Giovanni zal wellicht snel het
ongemakkelijke contrast tussen de spectaculaire en hoogst poëtische
eindscène met Commendatore en de rest van het werk opmerken. Net als Le Nozze di Figaro en Cosi fan Tutte
is dit een opera buffa. Het heeft dus een overwegend komisch karakter.
Dat valt gemakkelijk te merken aan het verhaal. Het begin, waarin Don
Giovanni de Commendatore (vader van een vrouw die hij slinks van haar
eer trachtte te beroven) vermoordt, is betrekkelijk donker. Daarna volgt
de opera echter vooral de lachwekkende lotgevallen van deze vrouwenzot
en zijn pathetische dienstknecht Leporello. De beste illustratie hiervan
is de aria Madamina, il catalogo è questo. Daarin zet Leporello de
vele veroveringen van zijn meester uiteen: 640 in Italië, 231 in
Duitsland, 100 in Frankrijk, 91 in Turkije, maar in zijn thuisland
Spanje wel 1003 (mille e tre klinkt leuk en melodisch in het Italiaans)!
deze schijnbaar komische voorvallen hebben ook een schaduwzijde
Don
Giovanni wordt namelijk voortdurend geconfronteerd met het leed dat
zijn egoïsme en lust veroorzaken. Eerst door Donna Elvira, die hij
verleidde met grootse liefdes betuigingen en beloftes van eeuwige trouw,
maar kort daarop weer verliet. Daarna door Donna Anna, zijn eerdere
slachtoffer, die samen met haar verloofde Don Ottavio de moordenaar van
haar vader tracht te vinden. De verraden en verlaten Donna Elvira zingt
ook de meest tragische aria uit het stuk, Mi tradi quellalma ingrata
(De ondankbare schelm heeft me verraden). Haar hoge, trieste klaagtonen
gaan door merg en been.
Ontknoping
Geholpen
door Leporello tracht Don Giovanni de bruiloft van het boerenkoppel
Zerlina en Masetto te onderbreken en de bruid te verkrachten. Hij wordt
meermaals gedwarsboomd door Donna Elvira, Donna Anna en Don Ottavio, en
kan maar ternauwernood ontkomen aan hun wraak. Uit geen van deze
ervaringen wil hij echter lessen trekken. Hij houdt vast aan zijn
losbandige en zondige levensstijl. Wanneer hij samen met zijn knecht
terechtkomt op een kerkhof ziet hij een standbeeld van Commendatore. Hij
kan het niet nalaten een laatste daad van misdadige grootmoed te
stellen tegenover de man die hij van het leven heeft beroofd. Hij nodigt
het standbeeld spottend uit om met hem te komen dineren. Dit zou
binnenkort zijn einde blijken.
Tijdens
een van zijn gebruikelijke banketten doet Don Giovanni zich gulzig
tegoed aan uitbundige hoeveelheden alcohol. Zijn feest wordt echter
onderbroken door geklop op de deur. Een verbijsterde Leporello durft
niet open te doen, dus gaat de meester zelf zijn gast verwelkomen. Hier
komen we bij de epische eindscène. Het standbeeld van Commendatore
verschijnt in het vertrek en gooit Don Giovannis arrogante uitnodiging
terug in zijn gezicht. De kwelgeest eist dat de decadente edelman met
hem meekomt. Deze stemt onmiddellijk toe, plotseling bezeten door een
dapperheid waarvan hij eerder nooit blijk had gegeven. Commendatore
gebiedt hem berouw te tonen, maar hij weigert dit consequent. Daarop
nemen demonen hem mee naar de hel. Het laatste wat we horen, zijn de
wanhopige kreten die hij slaakt vanuit de andere wereld.
Tragische held?
Vele
toeschouwers hebben in Don Giovannis reactie een heroïsche daad van
verzet gelezen. Hij wordt geconfronteerd met de bovennatuurlijke
manifestatie van het morele systeem waar hij zijn hele leven lak aan
heeft gehad. Desondanks weigert hij zelfs voor God te buigen en zijn
gedrag af te zweren. Is Don Giovanni daarmee niet het archetype van de
moderne mens, bevrijd van beknottende tradities en aloude standaarden
van goed gedrag? Zien we hier niet de belichaming van de
verlichtingsmens die de bijgelovigheden van de clerus en diens
voorbijgestreefde geloof van zich afgooit?
Eén broeder die duizend jaar lang tegen het hele christendom ingaat, heeft vast ongelijk, zei Karel V tijdens zijn audiëntie met de opstandige Luther. Deze antwoordde met de legendarische woorden: Hier stehe ich, ich kann nicht anders (Hier
sta ik, ik kan niet anders). Wil Mozart van Don Giovanni een dergelijke
heldenfiguur maken, die zijn geweten verkiest boven zijn eigenbelang?
De komische aard van de rest van het werk lijkt dat te suggereren. Van
bijzonder belang in dit verband is de epiloog die op de eindscène volgt.
De personages zingen het volgende stukje samen:
Questo è il fin di chi fa mal,
e de perfidi la morte
alla vita è sempre ugual!
(Dit is het einde dat alle kwaaddoeners te beurt valt, en schurken krijgen in dit leven altijd wat ze verdienen.)
Het
is een flauwe, kinderachtige levensles, die bijna lijkt op de obligate
wat hebben we geleerd-sectie van vele tekenfilms. Mozart lijkt de
oppervlakkigheid en schijnheiligheid van hun gemoraliseer te willen
tonen, in scherp contrast met de epische finale die hij zijn protagonist
schenkt.
De aanmatigende façade
Maar
is het vermeende heroïsme van Don Giovanni en bij uitbreiding de
moderne mens meer dan een aanmatigende façade om zich zonder scrupules
te kunnen overgeven aan de eigen verlangens? Het traditionele begrip
van heldendom houdt een verplicht element van offer en zelfverloochening
in. Dat blijkt bijzonder goed uit de heidense heldenmythes die op
bekende wijze door Wagner op muziek werden gezet. Is het niet
lachwekkend, zelfs karikaturaal, om zich een heldenstatus aan te meten
omdat men elke notie van zelfbeheersing en matiging heeft laten varen?
Ni Dieu ni maître was het credo waaronder de moderne mens ten strijde trok tegen Kerk en traditie
Waarlijk
vrij is de mens die geen slaaf is. Niet van een aardse macht, maar
evenmin van zijn eigen lusten en verlangens. Ni Dieu ni maître was het
credo waaronder de moderne mens ten strijde trok tegen Kerk en
traditie, overtuigd van de superioriteit van zijn bevrijding. In Don
Giovanni onthult zich dat als het bedrog dat het altijd al was. De
pompeuze grootspraak en dikdoenerij van de edelman die zijn einde
nadert, overtuigen ons niet van zijn noblesse. Integendeel, ze
benadrukken de zieligheid van zijn gekozen levenspad. Zijn slaafsheid
verlaagt hem tot blinde navolging van zijn laagste impulsen,
transformeert hem tot iets lager dan een mens. Wellicht doelde C.S.
Lewis op deze permanente corruptie van de ziel toen hij zei dat de
poorten van de hel van binnenuit gesloten zijn. Of zoals de Koran zegt:
God bezegelde hun harten en hun gehoor, en voor hun ogen is een
sluier.
De
tragedie van de moderne wereld is dat ze niet alleen de morele
zuivering van de menselijke verlangens die het leven zin gaf omverwierp.
Ze sloot ook elke weg terug af door ze te veroordelen tot kitsch. Geen
figuur belichaamt die intense tragiek zo volmaakt als Don Giovanni.
Wilmès II is gewoon de ordinaire na-geboorte van Sjieke Sjarel Premier,
de Waalse tegenvoeter van wijlen het Blauwe Gentse Liegebeest. Beiden
hebben het voorlopig - ver geschopt in de EUSSR graai-politiek der
Breesmoelkikkers.
Sophie
Wilmès dan? Sodia Loten zou beter zijn, want de show is nooit ver weg.
Heb ik al meermaals gezegd, maar ik hoor het totch zo graag. En
Paasklokken horen we dit jaar toch niet. Wat meer i,s haar Vloms is iets
of wat verstaanbaarder dan dat van de Grote Roerganger met zoijn 5
gepantserde limousines mèt chauffeur.
En van hun Saint Touche per einde maand zullen we maar best zwijgen zeker?
HET FEDERALE PARLEMENT PLAATSTE ZICHZELF BUITENSPEL EN GAF ZICHZELF OVER AAN DE PARTICRATIE.
- 11/04/2020 Lorenzo Terrière - Leestijd 7 minuten 1
*
De
Belgische parlementaire democratie heeft zichzelf tijdelijk
uitgeschakeld. Nood breekt wet, zo omschreef Kamervoorzitter Patrick
Dewael de kunstgreep met volmachtenwetten. De federale regering-Wilmes II
lijkt daarmee vertrokken tot 2024. Terwijl haar actuele samenstelling
nog steeds gebaseerd is op de verkiezingsuitslag van 2014.
Wilmes enige mandaat is om de prangende gezondheidscrisis te managen.
Het regionale bestuursniveau is wél nog gewapend met de politieke slagkracht en democratische legitimiteit
Daarmee
zijn we echter in een periode van federaal non-governo beland. Het
inperken van de sociaal-economische schade wordt immers een nog veel
grotere stress-test voor het beleid. Maar over hoe we uit dat dal
geraken is de Belgische en bij uitbreiding ook de Europese politiek
hopeloos verdeeld. Net zoals bij de voorbije crisissen moeten we de
oplossing niet vanuit die hoek verwachten. Het regionale bestuursniveau
is wél nog gewapend met de politieke slagkracht en democratische
legitimiteit om grondige lange termijnbeslissingen te nemen.
Dekmantel
Tijdens
de gezondheids-crisis waar we momenteel doorgaan rest er weinig
belangstelling voor de politieke geschiedenis die zich tegen deze
achtergrond voltrekt. Cynisch genoeg vormt de verslapte publieke
aandacht voor dit laatste voor verschillende politieke hoofdrolspelers
net het gepaste rookgordijn om nu de eigen agenda door te duwen. De gelegenheid maakt de dief, zeg maar.
Het
record-tempo waarin de constructie rond Wilmès II in één weekend tijd
werd opgetrokken doet vermoeden dat de ruwe tekenplannen al enige tijd
in de schuif lagen. Het is dan wachten op het juiste moment van publieke
urgentie en maatschappelijke verwarring om de voorkeurs-piste erdoor te
krijgen. Timing is alles in de politiek.
Corona als dekmantel dus, hardvochtiger wordt politiek niet. De
voorbije episode deed mij althans meermaals terugdenken aan het
busongeval te Sierre, dat op 13 maart 2012 aan 28 mensen het leven
kostte, waaronder het merendeel Belgische kinderen. We schreven midden
maart en de regering-Di Rupo had net een moeilijk begrotingsconclaaf
achter de rug. De samenloop van omstandigheden leende er zich evenwel
toe om het voorziene begrotingsdebat in Kamer en Senaat te schrappen en
te vervangen door een obligate minuut stilte. Verscheidene federale
ministers, waaronder ook die van Financiën, repten zich inderhaast per
regeringsvliegtuig naar Zwitserland om er eigenhandig de tragische
situatie te aanschouwen en te becommentariëren.
De
uitkomst van de centendiscussie, waarover de voorgaande weken in de
media druk was gespeculeerd, werd op die manier handig onder het tapijt
gemoffeld. Wanneer de cameras van het plenaire halfrond wegdraaiden
konden Kamerleden van de meerderheid moeilijk een grijns onderdrukken.
De oppositie beet op haar tong om de sociaal wenselijke sereniteit op
dat moment niet te doorbreken. Een crisis brengt altijd het beste en het
slechtste in de mensen naar boven, maar in de politiek toch ook vooral
veel van dit laatste.
Partijkartel
De
vier traditionele families hebben als een federaal partijkartel hun lot
aan elkaar verbonden en monopoliseren zo de politieke handel en wandel.
De formule-Wilmes II kan mits een doorstart én eventuele uitbreiding
in het najaar verder aanblijven tot 2024. Wederom zal blijken hoezeer
tijdelijke ingrepen in België de sterke neiging hebben om een permanent
karakter te krijgen.
De
sanitaire crisis moet nu gemanaged worden waardoor de andere (nog
steeds noodzakelijke) structuur-hervormingen in tal van
overheidsdepartementen onverkort op stal blijven staan. Die tijdelijke
wachtkamer zou wel eens een langdurig onderkomen kunnen blijken. Zeker,
de eerstvolgende weken is het een verantwoorde houding om de
beleids-focus volledig te richten op de indamming van het virus.
Besturen is nu eenmaal prioriteiten stellen.
Het schip op zee laten dobberen is de missie geworden
Maar
over de sociaal-economische uitweg die dit land vervolgens moet kiezen,
bestaat geen politiek plan van aanpak. Er bestaat daarover ook
geenszins consensus binnen het partijkartel. Daarmee zijn we op federaal
niveau in een situatie van non-governo terechtgekomen. Kon je de vorige
regeringen nog verwijten dat ze het verkeerde beleid voerden (mal
governo), dan is sinds de val van de regering-Michel I de ambitie
neerwaarts bijgesteld tot louter proberen zelf aan het roer te blijven
staan. Het schip op zee laten dobberen is de missie geworden. Een
duidelijke koers uitstippelen is niet langer aan de orde. Door de vele
kapiteins op het dek bereikt men onderling toch geen overeenstemming.
Stilstand
De
federale overheidsinstellingen zijn een goed voorbeeld van deze
stilstand. In april 2020 functioneren die nog altijd volgens dezelfde
begroting als van in december 2018. En dit ongeacht wijzigende
omstandigheden en veranderende behoeften. Niettegenstaande de
ambtelijke stilstand telt de politieke ploeg van Wilmes II toch weer
dertien ministers. Terwijl ze slechts 38 Kamerzetels vertegenwoordigt.
Dat zijn nog geen drie Kamerleden per minister. Door de ministeriële
benoemingen mochten de overgebleven regeringspartijen Open Vld, CD&V
en MR ook tien opvolgers als nieuwe Kamerleden verwelkomen. Bestaande
interne kritiek voor een bonte Vivaldi-coalitie smolt onder de
debutanten als sneeuw voor de zon weg.
heeft de parlementaire democratie zichzelf tijdelijk uitgeschakeld ten voordele van de particratie
En
o ironie: een volwaardige noodregering mocht er zogezegd niet komen
omdat dan kostbare tijd verloren zou gaan met personeels-management.
Maar de (her)benoemde ministers hebben nu wel aanwervings-procedures
opgestart om hun kabinetten te bevolken. Ook de uitgebreide
partijpolitieke puzzel van allerhande top-benoemingen wordt momenteel
voorbereid. Als klap op de vuurpijl heeft de parlementaire democratie
zichzelf tijdelijk uitgeschakeld ten voordele van de particratie. De
superkern, die wekelijks zonder wettelijke basis optreedt, werpt haar
schaduw ver vooruit over het federale parlement.
Tapijtenhandel
Terwijl
de economische activiteit is stilgevallen, draait de partijpolitieke
tapijtenhandel weer overuren. Nieuwkomers in de stiel verliezen tijdens
dit proces onvermijdelijk een stukje van hun oorspronkelijke idealisme.
Na een halfjaar van regeren onder volmachtenwetten zal de kleurencode
van groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten, die op 17
maart aan de regering-Wilmes II het vertrouwen gaf, verder
uitgekristalliseerd zijn.
het enige overgebleven alternatief voor de ontevreden kiezer de communisten of Vlaams-nationalisten
Komt
er dit najaar een doorstart van deze stemformule, dan vertrekt met zon
Octopusregering onmiddellijk ook de Belgische regering van de laatste
kans. Ze zal zonder Vlaamse parlementaire meerderheid een
miljardenfactuur moeten torsen. Kan ze geen duidelijke recepten voor een
krachtige sociaaleconomische relance voorleggen, dan is het enige
overgebleven alternatief voor de ontevreden kiezer de communisten of
Vlaams-nationalisten.
Decentraal denken
Terwijl
het federale beleid voor onbepaalde duur op ijs is gelegd, hebben de
regionale bestuursploegen wel alomvattende coalitie-akkoorden
afgesloten. Door hun compacte opstelling zijn ze beter gewapend om grote
maatschappelijke uitdagingen aan te gaan. Ze opereren efficiënt,
coherent, en zijn meer geschikt om een op maat gesneden beleid dicht bij
de burger te voeren. Wat deze turbulente tijden ons alvast bijbrengen
is dat een centralistische aanpak in vele gevallen niet haalbaar en ook
niet wenselijk is. One size does not fit all. Daarvoor lopen de
verschillende regionale realiteiten te sterk uiteen.
Regios
horen onderling solidair te zijn en te blijven maar dan gebaseerd op
transparante en objectieve criteria. Een goede wederzijdse
verstandhouding is effectief haalbaar, sterker zelfs, de deelstaten
weten elkaar beter te vinden. Het waren de regionale excellenties die,
in tegenstelling tot de twijfelende federale concullegas, in de eerste
delicate fase van de gezondheidscrisis naar voren traden en doortastende
maatregelen op tafel legden. Toen de minister-presidenten binnen de
schoot van de Nationale Veiligheidsraad het hoge woord voerden, zaten de
federale afgevaardigden er eerder bij in notaris-modus.
Wie in de toekomst succesvol beleid wil voeren dient daarom dringend meer decentraal te gaan denken
Wie
in de toekomst succesvol beleid wil voeren dient daarom dringend meer
decentraal te gaan denken. De deelstaatregeringen steunen op solide
parlementaire meerderheden. Ze zijn ons enige overgebleven politieke
niveau dat over de nodige democratische legitimiteit beschikt om met
volle kracht te besturen. Laat ons die koesteren en versterken zodat we
stilaan de wansmakelijke federale deuren-komedie achterwege kunnen
laten.
NA GESCHRIJFSEL
*
Wilmes: haar enig mandaat is om de prangende gezondheidscrisis te managen.
Ja,
dat werkt als een soort vliegenvanger waarmee men schadelijke insecten
vangt. Ja, U kon het hier al diverse keren lezen. Het is hetzelfde alsof
men de dieven zou bevorderen tot schatbewaarders van de gesstolen buit.
Welke onmetelijke rokdommen er op dit ogenblik spoorloos aan het
verdwijnen zijn, zal pas na het verdwijnen van al die Vomachten
blijken. De hoegrootheid van de naakte cijfers, dat wel, maar de daders?
Die zitten nu al gepakt en gezadeld reeds klaar om, in s Lands belang,
hun volgende verantwoordelijkheid op te nemen. Hoe zou anders, langs
allerlei kleijne beken, het spaarwater naar de bergen kunnen stromen?
-
Ee
enige gelegenheid voor de Britten, om als Grote Mogendheid, na
Waterloo, er de hand niet te hebben aan gehouden, om de Nederlanden,
zoals altijd geweest, tot één geheel weer samen te brengen? Met Trump op
de achtergrond, zou hun steuntje in de rug wonderen kunnen doen.
Vooral nu ook daar in hun opnieuw veroverd Splendid
IIsolation,
de Labouirers, net als de Democ Rats in de VS eindelijk onderling in
de kling liggen met zichzelf. Zoiden ze beiden het ROOD van de
zonsondergang al zien?
Ja, het zijn historische tijden
-
Niettegenstaande
de ambtelijke stilstand telt de politieke ploeg van Wilmes II toch weer
dertien ministers. Terwijl ze slechts 38 Kamerzetels vertegenwoordigt.
Kan
ze geen duidelijke recepten voor een krachtige sociaal-economische
relance voorleggen, dan is het enige overgebleven alternatief voor de
ontevreden kiezer: de communisten of Vlaams-Nationalisten.
-
Deelregering
is een woord vol slaafse onderdanigheid. Daar helpt geen achterhespen
aan. Zelfs niet het aanbieden van een heel varken. Vlaanderen hieft
niets te delen, geen deel uit te maken van iets dat ons al bijna 200
jaar als lijfeigenen behandelt.
Vlaanderen
IS een Staat met volle legitieme bevoegdheden. In amper een paar
seconden is het zover. Al wacht men in dat Halfrond misschien op de
juiste Leider(s). Maar iedere seconde die voorbij tikt, vertikken ook de
kansen. Zo stelt zich de vraag of er in de schuif ook iets klaar ligt
voor het geval dat .. Want de improvisatie van het ogenblik zou wel
eens, zoals in dat noodlottig weekeind in Brussel, door de verkeerde
mensen kunnen gemanipuleerd worden. Tous ensemble weer in de tred gaan
lopen, bijvoorbeeld.
(JMDD) In die Kamer heeft hij Patrick Dewael (Open VLD),
Kamervoorzitter en architect van de volmachtenregering van Sophie Wilmès
(MR) nog eens zijn waarheid gezegd: De liberalen, zei Deckerken,
kwamen in 1999 aan de macht door de dioxinecrisis en zijn er nu bij door
de coronacrisis /
Tot
zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de
Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te
gaan
*
SPEAKERS CORNER
Dank
zij JMDD zijn Satan en Beëlzebub niet langer mythische figuren. Ze
bestaan echt en ze leven onder ons. Meer nog, het zijn Vlamingen, net
als wij allemaal. Maar de Judas-penningen hebben ze wel in de pocket.
Het duivels duo V & V(Vrhfdst & Vande la Lal la),
hoe zou het ooit kunnen vergeten worden, moeten we, raar maar waar, in
feite dankbaar zijn. Want zij hebben de gewone (opgekokte) Vlaming met
huisarrest doen inzien dat het met den Belziek gedaan was. Zelfmoord in
uitgesteld relais. Opgekuist staat netjes. Weeral iets dat we niet zelf
moeten doen, al zal het roemloos einde van deze Staat wel eeiwig en
altijd in onze schoenen worden geschoven.
Dikke mercie, Jean Marie. Dank zij Uw optreden vallen, traag maar zeker de laatste maskers.
Deze EUSSR, den Belziek in een nog grotere pretentie: beiden vergaan in hun eigen drek en vuilnis.
Misschien
de enige juiste en ware inspiratie om een leuk vervolg te breien aan De
Stomme van Piortici? Een protserige Dame die met druipend onderlijf
probeert om ongezien dee toiletruimte te ontvluchten. Met Laurel &
Hardy als inzet; twee billen kletsende clowns op de voorgrond. Lachen
gieren, brullen. Hollywood overleeft het niet.
Een
aangename vaststelling, buiten die fikm, is dat niet, maar ja,
gebeurtenissen als Gele Pest/Rood Gevaar zijn dat nog minder. Maar,
zoals Moder Lisa het al zei, we staan erveur en we moeten erdeur.
Het
alternatief is bijna te mooi om waar te zijn. Eindelijk de eigen
welvaart door zuur verdiende arbeid teug in eigen handen, geen Vreemde
Meesters in t Land, met daar bovenop een welvarende vernieuwde Europese
Econmische Unie. Nauw samenwerkend met de al ge-brexite Tommys en de
militair machtige vrienden van over de Grote Plas. Die, hoe kan het
anders, voet en vuist omtrent kunnen rekenen op het Oude Tsarenrijk. Een
Verenigd Europa, niet tégen Rusland, maar integendeel samen mèt, gewoon
omdat die in de Geschiedenis altijd aan onze lant meegevochten hebben.
Denk nog maar alleen aan Waterloo.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
DE MOEITE NIET WAARD
FINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Uiteraard
ggen al die dingen niet zo simpel, dat ze in een paar hoogdravende
zinnen kunnen weergegeven noch gerealiseerd worden. Maar het is nu
eenmaal zo, dat ongewone tijden meestal ongewone gevolgen hebben. Vooral
als het om lijfsbehoud gaat.
-
Doe
AUB zo voort, waarde Her DeDecker. Hoge bomen aan de Kust staan altijd
wat vaster in de grond dan hun soortgenoen verder in het veilige
hinterland. Ondergetekende heeft het voorrechtt U, via vrienden, ietwat
beter te kennen. En daarom zeg ik, d er is er maar ene lijkte gij. Hoe
zou dat toch komen? Dat ware Leiders niet vanzelf boven het maaiveld
uitkomen, maar dat ze er uit MOETEN. Daar staan ze dan, omdat ze niet
anders kùnnen. Uw strijd is, als we deze pandemine samen overleven, die
van ons allemaal. De zege ligt voor het grijpen.
-
Een
mooie slot-scène van een latere film over de Vlaams Heropstanding zou
kunnen zijn, de tronie van de Vlaming Dewael door het getraliëde
achterraampje van het dievenkarretje te zien verdwijnen achter de hoek.
Doek.
Een
van de eerste zorgen van ouders die hun kinderen niet meer naar school
kunnen sturen zal zijn (stel ik me voor) te beletten dat de kinderen
zich bezighouden met dingen waar ze zich beter niet mee bezighouden.
Die
bezorgdheid is niet nieuw. In 1806 gaf Joseph de Maistre in een brief
een richtlijn aan vaders die zich geen weg weten. Veel hangt namelijk af
van la qualité du père: car cest un de mes premiers dogmes, quil
faut amuser les jeunes gens, afin quils ne samusent pas.*
En
verderop in deze brief aan Mme Huber-Alléon in Genève, heeft hij het
over zijn verblijf in Sint-Petersburg, waar hij ambassadeur van Savoye
was. Maar Savoye werd plots Frans na de annexatie door Napoleon en zijn
ambassadeurschap sloeg nergens meer op.
De
tsaar verzekerde hem dat zijn diplomatiek statuut behouden bleef, want
hij converseerde graag met Maistre, maar de weg terug lag voorlopig niet
meer open. Maistre voelt zich opgesloten en hij beklaagt zichzelf :
Tout
annonce, Madame, que je ne quitterai plus ce pays. Je le trouvais
délicieux lorsque je ny étais quun oiseau de passage : depuis quil ne
mest plus permis de regarder ailleurs, il na plus pour moi les mêmes
agréments. Le jamais ne plaît jamais à lhomme ; mais quil est
terrible, lorsquil tombe sur la patrie, les amis et le printemps !**
-
Dit
zijn benaderende vertalingen: de man schrijft te mooi voor een
vertaling bij Baudelaire en Balzac lagen zijn werken op het
nachtkastje.
SOLDATEN HEBBEN WAPENS, WIJ HEBBEN VUILNISZAKKEN
*
Open brief aan Macron
11/04/2020 Alexander van der Meer - Leestijd 3 minuten
*
Op
28 maart plaatste Mélany Le Barz-Ceretta onderstaande open brief op
Facebook. Hieronder vindt u een vertaling van deze schrijnende
getuigenis.
Meneer de president,
Het
is 28 maart 2020, ik schrijf u dit uit het appartement van mevrouw T.,
die volgende week haar 104de verjaardag zal vieren, als het coronavirus
haar niet voor die tijd te pakken krijgt.
Zij woont in een bejaardentehuis, waar ik en mijn collega freelance-verpleegsters al een aantal jaren werken.
Staat u mij toe dat ik u laat zien hoe wij eraan toe zijn, op deze mooie dag in maart.
Kijk
goed naar de foto alstublieft. Ik heb twee patiënten die mogelijk
besmet zijn met het virus testen zijn er niet, en ik heb zojuist het
toilet gedaan van een dame van 104. Ik had een douchekapje op en een
simpel mondkapje voor eentje waarvan u heel goed weet dat het niet
deugt, want toen u laatst in Mulhouse op straat was, had u gelukkig een
echt FFP2-masker op, dat al heel lang nergens meer te vinden is, niet in
de gewone apotheek en niet in de speciaalzaak voor gezondheidswerkers.
Bovendien hebben ze u vast wel uit de buurt van zieken gehouden. Verder
had ik plastic hoesjes over mijn schoenen en droeg ik een VUILNISZAK,
die mij alleraardigst ter beschikking was gesteld door het
bejaardentehuis, omdat de beroepskleding die daarvoor bestemd is niet
meer op voorraad is.
Ik
heb enorme zin om te huilen vandaag, omdat ik zoals veel van mijn
collegas me er bij neer moet leggen dat mijn kinderen bij mijn ex-man
blijven, zodat ik ze niet kan besmetten. Ik heb ze nu al 15 dagen niet
meer gezien
Ik
kan ook wel huilen omdat ik mijn badkamer heb moeten ombouwen tot een
ontsmettingsruimte, en ondanks dat toch nog in angst moet leven dat ik
mijn partner zal aansteken. En omdat ik iedere dag mijn patiënten moet
bezoeken met de vrees dat ik de zwaksten onder hen zal besmetten met het
virus.
Meneer
de President, hou eens op met al die toespraken om mensen te bedanken,
dat is echt onbehoorlijk. U moet wel een hoge pet van uzelf ophebben,
als u ook maar één seconde denkt dat een simpel bedankje van u genoeg is
om ons al onze tekorten en angsten te laten vergeten, net als dat
traangas waar u ons pas nog mee onder liet spuiten.
Hou op met ons materiaal te beloven dat nooit komt.
Hou
op met ons helden te noemen. Een held offert zich op voor een goede
zaak. Ik wil me helemaal niet opofferen: u bent het die mij opoffert.
Hou op met over verzorgers te praten als de dappere kleine soldaten.
Soldaten hebben wapens. Wij hebben vuilniszakken.
Wat
valt hier nog aan toe te voegen? Wel moest ik denken aan een recent
interview in opinietijdschrift Marianne met mijn favoriete Franse
filosoof, Michel Onfray. Twee citaten daaruit:
Het
coronavirus is de eerste serieuze tegenstander van de Maastrichtse
Staat (bedoeld wordt de EU na het verdrag van Maastricht uit 1992,
nvda). En wat blijkt? Dat die staat een papieren tijger is. Het ging er
om een economische supermacht te creëren, welnu, er komt een virus en
het economische monster blijkt niet eens in staat te zijn medisch
personeel van mondkapjes te voorzien, of genoeg testen beschikbaar te
maken om het volk te beschermen. In het Maastrichtse Rijk is de toestand
van de publieke gezondheidszorg in Frankrijk zo beroerd, dat artsen
bejaarden aan de deur van het ziekenhuis moeten tegenhouden, zodat ze
zich met de meer rendabelen bezig kunnen houden. Wie had kunnen denken
dat de liberale ideologie zo zijn grootste nederlaag zou lijden?
Iedereen zal eindelijk in de gaten krijgen dat deze ideologie in
werkelijkheid funest is, en voor het volk als geheel zelfs dodelijk
In
deze tijd kun je maar beter niet armlastig zijn. Wie een gevuld
adresboek, geld en een netwerk heeft, zal aan het langste eind trekken.
Je kunt nu ook maar beter niet in de provincie wonen, en een bejaarde
weduwe zijn met weinig mensen om je heen, zonder spaargeld. Want mocht
je dan naar de dokter gaan omdat je bang bent besmet te zijn, komt er
echt geen test. Hij zal tegen je moeten zeggen dat je tijd voorbij is
En dat de Maastrichtse Staat bij gebrek aan middelen heeft besloten je
te laten sterven.
ACTA SANCTORUM - 11/04/2020 Johan Sanctorum - Leestijd 4 minuten
*
Ze
geniet er echt van, bekijkt de keutel grondig, even dacht ik dat ze hem
in haar mond ging steken, nee toch maar niet. Voorafgaand lijkt Maggie
zich ergens enorm vrolijk over te maken en krabt zich eens in het haar.
Dat zijn normale menselijke gedragingen, en jawel, zelfs tekenen van
complete gemoedsrust.
Honi soit qui mal y pense.
Het
filmpje, afkomstig uit een videovergadering van de Hoge
Gezondheidsraad, uitgezonden door de Franstalige privézender LN24, doet
de ronde in francofoon België, niet in Vlaanderen. Klein embargootje,
ergens vertrekkend vanuit een partijhoofdkwartier? Onterecht, want het
tafereel bevat duidelijk een gezondheidsboodschap die voor elke inwoner
van dit land belangrijk is.
*
Gemoedsrust
task force
Twitter
We
zien deze dagen vooral virologen passeren, maar de medische wetenschap
gaat natuurlijk veel breder. Volgens deskundigen die het neuspulken
(rinotillexe) bestudeerd hebben, is het goed om die keutels terug op te
smullen (mucofagie) gezien de daarin aanwezige bacteriën je gebit
beschermen. Een zekere professor Friedrich Bischinger bevestigt dat deze
activiteit zelfs het immuunsysteem versterkt en, meer nog, dat mensen
die neuspeuteren gelukkiger zijn én beter in hun vel zitten.
Maggie laat alles overwaaien, en regeert met de vingers in de neus
Dat
klopt helemaal: Maggie laat alles overwaaien, en regeert met de
vingers in de neus zoals het spreekwoord zegt, op haar duizendste
gemak. Zon bestuurders hebben we nodig dezeR dagen. Een vorm van totale
relaxatie, gekoppeld aan een grote job-zekerheid, onder het motto wie
doet me wat?.
Heel
het mondmaskerverhaal de bestelling bij een obscure Turkse
partijgenoot die niet kon leveren, de vernietiging van de strategische
voorraad twee jaar geleden zonder die aan te vullen, de pogingen om het
nut te minimaliseren omdat ze er gewoon niet zijn het glijdt van haar
af. Want, ook al nemen de ondemocratische partijen Vlaams Belang en
PVDA het woord onderzoekscommissie in de mond, Maggie weet dat zon
commissie enkel zou dienen om de vis te verdrinken, en dat ze binnen
haar partij én de regering nog altijd gebeiteld zit. Hierin compleet
geruggensteund door partijgenoot Philippe De Backer, stuurman van een
soort task force die steeds maar weer mondmaskers bestelt en Chinese
koffiefilters uitpakt.
Dat
heeft natuurlijk te maken met de manier hoe je minister wordt: niet via
een selectie maar dankzij een deal onder coalitiepartners.
Beleidsverantwoordelijkheid krijgen is nog altijd in de eerste plaats
een cadeau van de partij voor bewezen electorale diensten, een riante
positie als bekroning van een politieke loopbaan, en geen op talent
gebaseerde bestuurdersfunctie, laat staan een roeping.
Crisismanager
task force***
vrt
Uiteraard
is covid-19 alleen al daarom ben ik het virus dankbaar een
uitzonderlijke stress-test voor het systeem én zijn roergangers. Dat ik
Sophie Wilmès een pluimpje gaf werd me zeer kwalijk genomen. Helaas: de
grootste klunzen bevinden zich dit keer aan de Vlaamse kant, de ene,
Maggie, federaal, de andere, Wouter, op Vlaams niveau. Twee
neuspeuteraars die de pech hadden in een verkeerde tijd een rustige
routinejob te zien uitgroeien tot beheerder van een levensbelangrijk
sleuteldepartement.
Welzijnsminister Wouter Beke vindt de situatie zo uitzonderlijk, niet op zijn maat, dat hij een crisismanager aanstelde, Karine Moykens,
een door de wol geverfde apparatsjik en uiteraard van Bekes partij.
Zij moet communiceren en, jawel, de Task Force leiden want Wouter is ook
nog burgemeester van Leopoldsburg.
Die
10.000 euro netto per maand zijn blijkbaar niet genoeg om even het
hoofd boven het maaiveld uit te steken en zelf de Task Force voor te
zitten
Dat
moet even goed tot u doordringen: een minister die in een
crisissituatie, als er van ministers daadkracht verwacht wordt, een
manager aanstelt waarachter hij zich kan verstoppen als het even warm
wordt. Die 10.000 euro netto per maand zijn blijkbaar niet genoeg om
even het hoofd boven het maaiveld uit te steken en zelf de Task Force
voor te zitten. Of klink ik nu populistisch?
We
hebben de leiders die we verdienen, heet het, maar neen, niemand
verdient dit, ook niet de bewoners van de woonzorgcentra die aan de
besmetting overleden zijn of diegenen die gaan stikken omdat er geen
zuurstof beschikbaar is, mensen die vermoedelijk meer dan gemiddeld voor
de zorgende, warme partij stemden.
Zoals
gezegd: corona stelt een paar ongemakkelijke waarheden op scherp, laten
we dat nu ook gewoon erkennen. Eén, figuren als Maggie De Block en
Wouter Beke deugen gewoon niet voor hun job. Ze behoren tot de klasse
bestuurders die ik een amateurvoetbalclub of een lokale KVLV-afdeling
zou toebedelen, maar geen natie of deelstaat. Twee, Vlaanderen is gewoon
niet klaar voor echt zelfbestuur, als iemand dat al dacht. De beelden
van minister-president Jan Jambon, nog altijd (!) spelend met zijn GSM
tijdens het vragenuurtje in het Vlaams Parlement, wijzen in dezelfde
richting. Dat dit willens en wetens gebeurt onder het oog van de
TV-cameras, wijst op een hoge mate van euh gemoedsrust. Zullen we het
maar groepsimmuniteit onder politici noemen. Een te koesteren eigenschap
deze dagen.
204 â DOORBRAAK WIE AAN DE LEIDING DE ZEDELIJKE NORMEN OOMDRAAIT VERBERGT NIET EENS ZIJN WARE BEDOELINGEN
204 - DOORBRAAK
*
Zaterdag 11 april 2020*
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Het
sloefkens-profitariaat ziet in deze pandemische tijden dus de kans van
haar leven om tot leven te komen. De opstanding uit de doden wil dus
zegen dat er al een overlijdensakte klaar lag
Wat
is erger, de oorzaak of de gevolgen? Waaraan moet er dus geremedieerd
worden? Aan de wortels of aan te takken? Het Communisme of het
Corona-Virus? De oorzaak voor deze geseling en marteldood in onze Lage
Landen, ligt bij zekere Geniën van iets of wat betere stand. Mensen
als Emile Vander Velde die onlangs (1894) in Quaregnon de oorlog verklaarde aan ons aller welvaart .
Zijn
ietwat verwaarloosde prachtige rijkeluis-villaaatje met rondom de
prachtige tuin in St Martens Latem daarentegen, kan model staan voor het
profitariaats-socialisme dat hij andenen die ervoor gewerkt hadden,
wilde afnemen.
-
Maar
de mens is een raar beest. Als de abnormaliteit tot norm verheven
wordt, waar is dan onze Beschaving aan toe? Normaal lost de Natuur de
afwijkingen zelf op. De Slinxe moderniteit koestert ze.
Holebis die trouwen en kinderen hebben is n brug te ver.
-
Mevr. Dominiek Spinnewyn-Sneppe (1973) uit Loppem
(bij Brugge, de Zwanenstad), is geen domme gans maar eerder een
edelhert dat verschijnt aan de rand van het bos. Weet U nog? Met een
lichtend Kruis tussen het weelderig gewei . Daarenboven is zij dicht
aangeleund bij het (door den Belziek verboden)VMO. De Vlaamse Militanten Orde,zijnde de voorhoede van barricaden-vechtersvoor ons Recht.
CONNER ROUSSEAU
BART DE WEVER EN DE N-VA KOMEN AMPER NOG AAN ZET IN DE CORONACRISIS.
Het
spreekt stilaan tot de verbeelding dat Covid-19 een virus van
minuscule afmetingen maatschappelijke en economische verschuivingen
met tektonische proporties teweegbrengt. Geschat wordt dat ongeveer 3,5
miljard mensen in één of andere vorm van lockdown leven. Om de
economische gevolgen van de coronacrisis enigszins te boven te komen,
zullen geen miljarden maar biljoenen dollars nodig zijn.
De Vlaams-nationale partijen zitten in het defensief
De
frêle economische resultaten die Michel I met de N-VA kon voorleggen,
worden als een strohalm door een orkaan weggeblazen. Erger zelfs. Het
begrotingstekort dreigt buitenproportionele afmetingen aan te nemen. De
N-VA zit momenteel in een weinig benijdenswaardige positie. Op federaal
niveau dreigt de irrelevantie. Op Vlaams niveau oreert
minister-president Jan Jambon om de haverklap hyperkinetisch dat we met
zoveel mogelijk mensen waaronder de poetsvrouwen en de bouwvakkers
weer aan de slag moeten gaan. Terwijl het gezin zich gemaskerd in de
slaapkamers opsluit, kan de poetsvrouw den beneden doen. Wel wat
wereldvreemd, niet?
Niemand die er nu nog durft aan te denken om binnen de sociale zekerheid te snoeien
Ook
de bedenking van de N-VA dat er in de sociale zekerheid nog
verschillende miljarden euro kunnen worden bespaard, komt bij de partij
als een boemerang terug in het gelaat. Niemand die er nu nog durft aan
te denken om binnen de sociale zekerheid te snoeien. Voeg daarbij de
neo-belgicistische recuperatie van de traditionele partijen en de media,
het demoniseren van elke communautaire reflex en iedereen begrijpt dat
de N-VA in het defensief zit, zelfs niet meer aan zet komt.
Er
dreigt zelfs een paradigma-wissel. De federale overheid werd tot voor
kort als afgeleefd en disfunctionerend omschreven, maar beleeft nu haar
tweede jeugd. In de internationale pers wordt ze geroemd om haar
doortastende en professionele aanpak, tot in The Financial Times toe.
Tous ensemble. Perceptie en verpakking, maar het tanende belgicisme
veert weer op.
Vandaag is iedereen socialist.
Intussen
kraait links al victorie. In de regimekrant De Standaard ruikt Conner
Rousseau al de overwinning: Vandaag is iedereen socialist..
Solidariteit, een sterke overheid en een toegankelijk en betaalbaar
zorgsysteem vormen de drie onwrikbare pijlers van onze verzorgingsstaat.
Allemaal samen vooruit. Op de vraag wie nadien deze gigantische
factuur zal betalen wordt ontwijkend geantwoord. Dat zien we later
wel.
Miljarden
uitgeven is nu eenmaal leuker dan inkomsten innen. Voeg daarbij nog de
demonisering van het confederalisme, nationalisme en iedere vorm van
regionalisme, en de sossen zitten op rozen. Bart De Wever blinkt uit
door afwezigheid. De N-VA was electoraal al in vrije val, het zou wel
eens kunnen dat de Vlaams-nationalisten na het coronadebacle in een
andere politieke realiteit wakker worden.
De domme gans
De Vlaams-nationale partijen vinden moeilijk hun draai in deze corona-tijden
Even terzijde. Voor het Vlaams Belang profileerde
**
DOMINIEK SNEPPE,
Kamerlid, zich in het coronadossier. In een interview in Terzake
liep ze pijnlijk de feiten achterna en kwam ze niet veel verder dan wat
gestamel in de marge. Met de federale verkiezingen profileerde de
domme gans althans volgens partijgenoot Chris Janssens uit
West-Vlaanderen zich met de briljante slagzin: Holebis die trouwen
en kinderen hebben is brug te ver.
Voorzitter
Tom Van Grieken kwam woorden te kort om zich te verontschuldigen,
terwijl volgens mevrouw Sneppe er geen vuiltje aan de lucht was. Hoe het
de voorzitter in zijn hoofd haalt om zon domme gans op dergelijk
belangrijk en dominant thema zich te laten profileren, laat duidelijk
zien dat de partij nog wat werk aan haar communicatie heeft. De
Vlaams-nationale partijen vinden moeilijk hun draai in deze
coronatijden.
De bobos van de sp.a
Enfin,
tot ergernis van de voorzitter van de N-VA verkeren de socialisten al
half in een overwinningsdelirium. Bart De Wever heeft zijn afkeer voor
de socialisten nooit onder stoelen of banken gestoken. In 2007 liet hij
al optekenen: Waarom mensen die nog oprecht en overtuigd links zijn
voor de sp.a zouden stemmen, ontgaat mij. Inhoudelijk heeft de sp.a het
collectivisme van Quaregnon allang begraven. Op het congres van 1894 pleitte Emile Vandervelde nog voor de omverwerping van het kapitalisme, de afschaffing van de klassen en de overgang naar een collectivistisch stelsel.
In
de nasleep van de val van het communisme in het Oostblok werd deze
doctrine ingeruild voor een links-liberale herpositionering. Tony Blair verscheen met New Labour op het politieke toneel. In Duitsland schoof Gerhard Schröder het Neue Mitte naar voor en bij ons was er Steve Stevaert.
Het collectivisme werd ingeruild voor het kapitalisme met de nodige
sociale correcties. Je hoort af en toe nog wel eens een verdwaalde sos
fulmineren tegen de toplonen van CEOs, maar de geloofwaardigheid is
uiteraard zoek nu de sp.aers zich ruim tegoed doen aan vet betaalde
mandaten.
Intussen
is de fakkel van Quaregnon door de PVDA overgenomen, met het
taalgebruik en de oratorische kracht er bovenop. De sp.a is
noodgedwongen geëvolueerd tot een links-liberale partij waarvan het
electoraal kiesvee van weleer al geruime tijd de uiterste grenzen van
het politiek spectrum is gaan opzoeken. Gauche caviar is de norm, bourgeois bohémien de vorm.
Laat de rijken de crisis betalen.
Het aloude internationalisme wordt van stal gehaald en de massieve, omni-presente staat maakt weer zijn opwachting
In
de volgende jaren zal de sociaaleconomische malaise groot zijn, zullen
delen van de bevolking zichtbaar verarmen en zal links zich deels moeten
terugplooien op de themas van weleer. Rutger Bergman gaf in Knack
al een ferme voorzet. Laat de rijken de crisis betalen. De
Nederlandse historicus spreekt van forse vermogensbelastingen en een
basisinkomen van 1500 euro. Het aloude internationalisme wordt van stal
gehaald en de massieve, omnipresente staat maakt weer zijn opwachting.
In aloude socialistische traditie beschouwt Rutger Berger de
autoritaire maatregel zoals tracking als een blijver. Deze digitale
stasi-versie kan dan perfect nagaan of iedereen wel de ware
socialistische profetie aanhangt en met welke groupuscules er contacten
zijn.
Terug naar Quaregnon
Wil
bobo Conner Rousseau de sp.a weer op de kaart zetten, dan zal hij niet
alleen de orthodoxie moeten instuderen, maar zal hij ook de taal van de
werkman moeten leren spreken. Het idee alleen al maakt hem zichtbaar
onwennig. Conner Rousseau kan alvast symbolisch teruggaan naar de
wortels van de partij en een congres in Quaregnon organiseren. Daar kan
hij met de Waalse kameraden samensmelten tot een rode, belgicistische
partij. Bart De Wever kan dan verlekkerd vanuit de coulissen meekijken,
want dan krijgt hij en zijn partij weer bestaansrecht.
NA GESCHRIJFSEL
*
Vandaag is iedereen socialist.
Allemaal samen vooruit.
*
En dat met een Nack op de voorgrond.
Mijn
eerste Baas, die mij leerde werken, de Directeur van de Melkerij in
Langemark die ik nog altijd als een Heilige vereer, janen samen met zijn
oude vriend Willy De Nolf,, aan mij (1958), nietig
schrijverken, in een bedrijfje met 14 man persopneel, voorstelde, kynnen
nu, hand in hand zich samen op beurten omdraaien in hun graf.
Na
de jaren van beorenwijsheidn bracht Amor mij naar het Land van de
Golden River. Om dar de ondergang van het vlas intens mee te beleven.
Tot er in Wielsbeke Boeren vfan het gehalte van Roger Declerck bleken
te bestaan, die op korte teermijn via Londen ons land terug op de
wereldkaart konden zetten. Hoe hij dat deed? Door zelf zere voort te
doen
-
Kijk,
dat is precies het toverwoord dat ons na het CV, met Dames als ons
Sneppeke aan het hoofd, er in een minimum van tijd weer bovenop zal
brengen. Niet op fluwelen sloefkens, en pluchen zetelkes, maar er met
vuile voeten door te gaan. Klinkt het niet, zo botse het.
124 - HET DAGELIJKS NIEUWS DE ALLERSTILSTE âSTILLE ZATERAGâ SEDERT HET BGIN DER TIJDEN. NIET HET CV MAAR DE CCP IS DE GROOTSTE DREIGEING
3-4-2020
Zondag
5 april 2020 lanceert de Vlaamse Volksbeweging een online Ronde van
Vlaanderen. Onder de naam De Ronde Van Vlaanderen gaat viraal wil de
vereniging traditiegetrouw, maar dit jaar virtueel de Ronde zwart en
geel kleuren
Foto
Hugo Maes, voorzitter van de VVB:
De
ronde is elk jaar een hoogdag voor de Vlaming. Wegens de huidige
omstandigheden is het niet mogelijk om het evenement werkelijk te laten
plaatsvinden. Met deze actie wil de Vlaamse Volksbeweging haar leden,
vrijwilligers en sympathisanten de mogelijkheid bieden om ook dit jaar
de ronde op een veilige manier te beleven.
Onder
de #derondegaatviraal wil de vereniging de Ronde op een online manier
tot leven brengen. Het concept is tweeledig: enerzijds spoort de Vlaamse
Volksbeweging haar leden, vrijwilligers en sympathisanten aan om de
afbeelding op sociale media te delen met de vermelding De ronde
passeerde dit jaar in (naam gemeente) #derondegaatviraal. Anderzijds
zal de vereniging in real time updates geven van de locaties waar de
ronde, onder normale omstandigheden, zou voorbijrijden. Op deze manier
kan iedereen die zich jaarlijks inzet om de Ronde te realiseren ook dit
jaar van de Ronde genieten.
Hugo Maes Voorzitter VVB Hilde
Roosens Directeur VVB
*
0475 89 17 89 0494 39 21 09
*
124 - HET DAGELIJKS NIEUWS
*
VOOR SLECHT ZIENDEN, GOED ZIENDEN, BLINDEN EN VOORAL VOOR ZIJ DIE ZIENDE BLIND ZIJN
*
Zaterdag 11 april 2020
Early in the morning, elders opgestoken. Goed voor de publieke memorie, voor de buikie, de borstie en de keelie
En dan nog maar eens het belangrijkste. De rest Over Rode Prioriteiten doen we er voortaan het zwijgen toe
Tot zover
deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de Meester.
Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan
*
SPEAKERS CORNER
Niet het juiste ogenblik..
Digitalisering
een voordeel? Ja, ja, maar voordelen zijn er vooral om misbruikt te
worden Geen Big Brother (was bijna juist) maar Big Add.
Typisch voor de CCP, waar het Corona, de geruisloze sluipmoordenaar, werd uitgevonden
Mij
ontbreekt zelfs de goestiing om dit werkstuk een tweede maal te
herlezen. Waqt ik meestal doe. Neen, er mankeert niets aan de stijll.
Ook niet aan de inhoud. Correct en bevattelijk als altijd. Maar het
geheel laat iemand achter met alleen maar grote vraagtekens.
Het
Gele Gevaar is namelijk veel dichter aan huis dan gedacht. Het is niet
alleen veel diichter, maar vooral veel groter. Want het wordt ons, zelfs
bijna vanop de kansel, de hele dag door ingelepeld.
Op de achtergrond, de CCP (Chin Comm Partij) , met op de voorgrond, door zichzelf aangeprezen, hert Sloefkens Soocialisme.
Tous enselble. En avant.
Et pour lles Flamins la même chose.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N i e n t e
FINITO
**
DROL VAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Heu, dat KOPSTUKJE vandaag, dus nog net geen vijgen nà overmorgen: Pasen, heeft de lezer te danken aan co-senioor die 2de staat op de ranglijst der meest gelezenen. Hoed af.
Guvaal
Koolstof
Digithalys
Angeltjes
-
Och
ja, das waar ook. Ondergetekende zelf is met de jaren wat minder
geestdriftig geworden over Sport. Naarmate het minder ocer het SPEL
maar uitsluitend over geld ging.
Enne,
aangaande de nieuwswaarde, ook over deze speciale Ronde veel gehoord of
gelezen bij de Rode Sloefkens Media? Nee? Nikke nook nie.
Moet
voor de toekomst dringend iets aan gedaan worden. Maar moeten we daarom
speciaal nog 4 jaar wachten voor de volgende Federale Verkiezingen?
Nog een volle VIJF seconden politieke moed en de Onafhankelijkheid is zó
uitgeroepen. Het soevereine volk smacht er naar.
*
En dan, om af te sluiten, nog iets over deze Allerstilste Stille Zaterdag sinds het Begin der Tijden.
Paus
Franscesco leidde deze alleen (met zijn assistent) onder zijn luifel op
de trappen van een totaal leeg Sint-Pietersplein. Een tiental personen
deden de Kruisweg tussen met kaarsen afgebakende weg, rond de Obelisk om
te eindigen bij de Paus. Op straat achter het Sint-Pietersplein stonden
een vijftal mensen dit te aanhoren (op social distance). AANGRIJPEND!
203 â DOORBRAAK WAT ONZE MENSEN NODIG HEBBEN, IS LEIDING VOOR ZELFBEHOUD.
203 - DOORBRAAK
*
Vrijdag 10 april
*
N-VA IN MOEILIJKE SPREIDSTAND
**
N-VA
bevindt zich in een spreidstand tussen oppositie voeren en een
verantwoordelijke beleidspartij zijn. De Vlaming verwacht het laatste,
blijkt uit onderzoek.
N-VA
heeft zich in een moeilijke positie gemanoeuvreerd. Ze steunen de
regering niet, maar steunen wel de volmachten van die regering. Een
subtiliteit die menig Vlaming niet begrijpt. Gelukkig is oppositie
voeren of kritiek hebben op de regering niet in tegenspraak met de
regering of de volmachten steunen. Daar staat N-VA niet alleen in.
Wint N-VA?
Maar wat wou N-VA bewijzen? Door die constructie van tegen de regering maar voor de volmachten? Ze wilden overduidelijk niet het verwijt krijgen de strijd van de regering tegen corona te dwarsbomen.
Op Op Radio 1 (6 april 2020) zei Bart de Wever dat zijn partij de
volmachten steunt van de minderheidsregering omdat oppositie voeren geen
enkele zin heeft. Dat zou zeer zuur overkomen. We gaan de maatregelen
nu uitvoeren zo goed als we kunnen. De afrekening van de regering zal
voor na de crisis zijn. Hij liet daarbij het woord onderzoeks-
commissie vallen.
Een
parlementaire onderzoeks-commissie moet dan onderzoeken wat de regering
fout deed om de crisis aan te pakken. Dat is die regering waartegen
N-VA een oppositie voerde en de volmachten steunde. Hoe ze zich in die
onderzoekscommissie zal opstellen zal een zaak van bijzondere politieke
evenwichtskunst moeten zijn. Al zal de meerderheid ongetwijfeld de
regering met een goed rapport belonen.
Le nouveau CVP est arrivé
Even
recapituleren. N-VA steunt deze regering niet omdat dit geen regering
is van nationale eenheid. Dit is zo beslist na een zondag van
afrekeningen, een politieke manoeuvre om een Vivaldi Coalitie te
regelen. N-VA wil er zo graag bij zijn, dat ze er niet bij is, omdat de
Franstaligen dat niet willen. Maar ze blijven toch. Half.
Waarom dan de lijn tegen de regering niet doorgetrokken tot de volmachten? Ivan De Vadder
vertelt aan Raf Liekens in . Humo (06/04/2020) misschien wel een deel
van het verhaal. Hij verwijst naar een onderzoek van VRT en
Why5Research, in 2009, 2014 en 2019.
Dat onderzoek toont aan dat de Vlaming de N-VA ziet als dé beleidspartij die de rol van de oude CVP moet overnemen
Dat
onderzoek toont aan dat de Vlaming de N-VA ziet als dé beleidspartij
die de rol van de oude CVP moet overnemen. De Vlaming gelooft niet meer
dat de traditionele partijen zijn wensen nog kunnen omzetten in krachtig
beleid. De oppositiepartijen Groen, PVDA en Vlaams Belang spiegelen een
droom voor die de Vlaming apprecieert, maar hij gelooft niet dat ze die
ook kunnen waarmaken. Zo blijft er maar één beleidspartij over waarin
hij nog gelooft: de N-VA. Die moet dus in het midden gaan zitten en
meebesturen, ook op het Belgische niveau.
Zo
steunt N-VA enerzijds als verantwoordelijke beleidspartij de
volmachten. Maar anderzijds geven ze niet het vertrouwen aan de regering
die de volmachten moet uitvoeren.
Aan/naar de knoppen
Het
voordeel is dat ze door de volmachten te steunen mee deel uitmaken van
de uitgebreide kern die zich elke zaterdag over de regeringsmaatregelen
in volmacht buigt. Al blijkt na enkele weken nog altijd niet heel
duidelijk te zijn wat de taak en het statuut van die kern is. Buiten de
hoop dat daar een post-coronaregering ontstaat.
Niemand
noemt die kern compleet nutteloos. Zelfs Peter De Roover (N-VA) niet.
Die liet bij Knack (6 april 2020) optekenen dat die kern niet werkt in consensus,
omdat anders elke partij een soort vetorecht heeft. Iets wat
Groen-voorzitter Meyrem Almaci in datzelfde artikel herhaalt. Er zou
toch meer via het parlement gewerkt worden, klinkt het dan.
Je kan enkel hopen dat politici doortastender beleid voeren dan dat ze de besluitvorming organiseren.
De
vraag is wat voor praatbarak die kern dan is. Dan heeft N-VA zich
ingeschreven in een verhaal van volmachten, die volgens waarnemers veel
te ver gaan en vervolgens niet gebruikt worden. Die volmachten waren
nodig omdat de parlementaire weg te langzaam is. Maar in die kern zou de
facto elke partij een veto krijgen als bij consensus moet gewerkt
worden, dus verkiest men de parlementaire weg. Je kan enkel hopen dat
politici doortastender beleid voeren dan dat ze de besluitvorming
organiseren.
Politiestaat
Ondertussen
moet al tegengas gegeven worden om de indruk niet te geven dat de
verantwoordelijke partijen een soort politiestaat installeren.
Politiediensten die mogen beslissen dat u dichter bij huis moet
winkelen, met warmtedrones controleren of u in uw tweede verblijf bent
en een avondklok die op tafel wordt gelegd..
De
Vlaamse liberalen steigerden openlijk, maar blijkbaar waren die
berichten ook al te gek voor De Wever. Die gaf op Radio 1 (6 april 2020)
kritiek op het federale handhavingsbeleid. In Antwerpen laat hij als
burgemeester de politiediensten focussen op de essentie van het
ministerieel besluit, samenscholingen en niet-essentiële
verplaatsingen.
De
politie vragen om mensen die even op een bankje zitten te verbaliseren,
of mensen in supermarkten te vragen naar hun domicilieadres, wil De
Wever niet. De N-VA-voorzitter is ook kritisch voor de federale regels
rond GAS-boetes. Die zijn niet van toepassing op minderjarigen en kost
het de overtreder sowieso 250 euro. Het goede aan GAS is nu net dat je
kunt variëren. Voor sommige inbreuken is 250 euro gewoon veel te hoog,
vindt De Wever. We gaan er dus op vooruit, maar in handhaving kan ik
niet zeggen dat het een geweldig parcours geweest is tot nu toe.
De
Wever manifesteert zich als een bestuurder die verstandig het verschil
maakt. Oppositie voeren én je profileren als goede bestuurder tegelijk.
Mocht de CVP ooit in de oppositie gezeten hebben, ze zouden het zo
gedaan hebben.
Vlaams Belang en N-VA
Ware
het niet beter en duidelijker geweest voor N-VA om vol voor de
oppositie te kiezen eens de regeringspiste was afgesloten? Of zou het
echt zo zijn dat N-VA te bang was van een oppositie enkel samen met het
Vlaams Belang?
Als
dat de reden is, dan zou de N-VA dezelfde fout maken als haar politieke
tegenstanders de jongste tien jaar: niet uitgaan van de eigen sterktes,
maar focussen op positionering tegen de grote politieke stijger. Ze
weten nochtans waar dat hun tegenstanders gebracht heeft.
Maar
ja, het is niet de eerste keer dat N-VA in een onmogelijk geachte
spreidstand terecht komt. In de politieke strijd opent zich soms een
onverwachte uitweg, maar daarop gokken blijft een risico.
**Pieter Bauwens
NA GESCHRIJFSEL
*
Van subtiliteiten leeft de Vlaming niet. Dat is iets als noch mossel noch vis. Maar weekdier, in ieder geval.
Nood breekt Wet.
Ze wilden overduidelijk niet het verwijt krijgen de strijd van de regering tegen corona te dwarsbomen.
Onderzoek
Commissie? A, vooral naar ede wilde goldslagen in de geld-aanlodderij.
Het is alsof de dief belast werd met de zorg voor de gestolen goederen
Een beleidspartij waarin de Vlaming nog gelooft .
Geloven, das voor Pastoors. Wat onze mensen nodig hebben, is Leiding voor Zelfbehoud. Daar passen geen woorden voor, maar daden.
211 â DOORBRAAK HET SCHIP VAN SRAAT ISROTER DAN THE SRARE OF DANMARK
211 - DOORBRAAK
*
Vrijdag 10 april
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Hieronder zult U lezen hoe de geit de kool spaart en omgekeerdTot dat ene onvertogen woord valt.
De vijfde macht, voorlopig een Twitterzaakje, wordt gezegd. Of gehoopt? Maar het zou zich wel eens binnenkort ttot een 5de Colonne kunnen omvormen. Een golflente die perfect aansluit op wat de achteran voelt.
Wat zei René Declercq ook weerover een uitvaart waar die persé wilde bij present zijn?
Bij gebrek aan Pastoros echter zal dat wel een Burgeerlijke Dienst moeten zijn. Zo ver is het dus al gekomen .
N-VA MAANT DE MANDATARISSEN AAN OM WOUTER BEKE (CD&V) TE SPAREN, UIT ANGST VOOR ZICHZELF.
Terwijl
de kritiek op de het beleid van de regering-Wilmès toeneemt, duwt N-VA
op de rem. Een brief van N-VA nationaal aan lokale mandatarissen vraagt
om de kritiek op het beleid inzake woonzorgcentra (WZC) te milderen.
Politieke zenuwachtigheid
Na
de lof van de eerste weken voor de politici van de regering-Wilmès is
er kritiek gekomen. Eerst vanuit Franstalig België op minister Maggie De
Block (Open Vld). Dat werd communautair geduid. Maar dat minister
Philippe De Backer zijn partijgenoot De Block te hulp moest snellen, was
een poging om de meubelen te redden.
Kritiek op wat de regering doet en deed, van de testen over de mondmaskers tot de WZC.
Ondertussen
neemt de kritiek ook in Vlaanderen toe. Carl Devos in De Morgen (7
april 2020) en Tom Verhofstadt op Doorbraak (9 april 2020) zijn maar
enkele voorbeelden van de steeds luidere kritiek. Kritiek op wat de
regering doet en deed, van de testen over de mondmaskers tot de WZC.
Kritiek die ook bij de bevolking en in de Twitterbubbel opleeft.
Oppositie
Een
goede situatie voor de partijen die de regering niet steunen, zou je
denken. Hoewel, als de oppositie ook komt van regeringspartijen zoals
MR, dan wordt oppositie voeren moeilijk.
N-VA
zit in de ongemakkelijke spreidstand waarin ze de regering niet, maar
de volmachten wél steunt. Ze zou dus de druk kunnen opvoeren. Maar dat
doet ze niet. Bewust niet. Eén van de redenen is natuurlijk dat ook de
Vlaamse regering een belabberde indruk nalaat. Terwijl die net het
verschil zou moeten maken.
Woonzorgcentra
De
situatie van de woonzorgcentra, die zo goed als aan hun lot zijn
overgelaten, wordt de Vlaamse regering aangewreven. De ideale afleider
van de fouten federaal. En dus remt N-VA met de oppositie. Bang om de
federale oppositie op het Vlaamse niveau als een boemerang in het
gezicht terug te krijgen.
Nochtans
neemt de ontevredenheid en boosheid in de N-VA-achterban toe. Over de
federale foute beslissingen, over de belabberde indruk die de Vlaamse
regering maakt én over de positie van de partij. Tijd om in te grijpen, dachten ze bij N-VA.
N-VA-cel Lokaal Beleid
Die
ontevredenheid probeert de cel Lokaal Beleid van N-VA nu te smoren via
een brief naar alle N-VA-burgemeesters, eerste schepenen, schepenen
bevoegd voor woonzorgcentra en aan de fractieleiders van
gemeenteraadsfracties in de oppositie.
In
die brief wordt de situatie in de woonzorgcentra delicate materie
genoemd. Ondanks de terechte aandacht voor de cijfers van minister Beke,
vragen we jullie om voorzichtig te zijn in jullie communicatie en
reacties. Spaar Beke en de regering dus, vraagt N-VA nationaal.
N-VA
brengt daarvoor enkele belangrijke punten betreffende de
woonzorgcentra onder jullie aandacht. Niet alle bewoners van WZC met
COVID-19 moeten of kunnen naar ziekenhuizen gebracht worden. Bewoners
met symptomen kunnen vaak apart verzorgd worden (in cohorten). Er zijn
mensen die te fragiel zijn voor transport naar een ziekenhuis. Er zijn
ook mensen die er zelf voor kiezen om in een vertrouwde omgeving
afscheid te nemen. Soms is het dus verkiesbaar dat mensen in het
woonzorgcentrum blijven.
De
brief gaat verder: We adviseren jullie om bij onzekerheid, zowel
inhoudelijk als communicatief, zeker ook contact op te nemen met de cel
Lokaal Beleid of met de partijwoordvoerders. Een duidelijke poging om
de communicatie te stroomlijnen.
Achterban
De
vraag is of die brief zal helpen. Ten eerste staan die lokale
mandatarissen onder groeiende druk. Zeker als ze verantwoordelijkheid
dragen voor WZC die in de problemen zitten. Zij mogen het lokaal
uitleggen, ook al hebben ze zelf amper middelen om de problemen te
verhelpen.
Daarnaast groeit de ontevredenheid bij de achterban. Die neemt de partij in snelheid. De vijfde macht,
een groep die zich op Twitter heeft verenigd en waarvan de
sympathisanten niet zo ver staan van N-VA, post al een tijdje tweets
waarin het federale beleid en de bochten daarin op de korrel genomen
worden. Die worden gedeeld en geliket door volgers waarvan sommigen
dicht bij N-VA staan of die affiniteit in hun profiel zetten.
NA GESCHRIJFSEL
*
Wat is verschil tussen oppositie en oppositie? Tussen mede-daderschap en verzet?
O
juist, men gaat de nalatigheden proberen goed te praten door middel van
anderans werk. De Zorgcentra, dat zijn zij toch zelf? Die witte
jasjes allemaal Beekskes en Wilmèskes als engeltjes verkleed.
-
Open vizier? Da ziede van hier. Slalgengebroed, en daar moet BDW het maar mee doen. Met wie men verkeert, wordt men vereerd
Nu
China Europa komt redden van wat President Trump het Chinese virus
noemde is het nuttig om even stil te staan bij wie de Grote Roerganger
Mao was. De oer-PVDA adoreerde dit marxistisch monster dat meer
slachtoffers maakte dan Hitler. Zijn grootse gedachten staan in een
klein boekje.
**
Bij
het afstoffen van onze boekenkast troffen we de Nederlandse vertaling
van dit maoïstisch kleinood aan. Dat inspireerde de jonge communisten
uit de late jaren 60 en begin jaren 70 die hun pamfletten aan de
Belgische fabriekspoorten uitdeelden aan arbeiders die net opslag hadden
gekregen. Toch bleven ze hen diets maken dat ze vreselijk werden
uitgebuit door de kapitalisten. AMADA (Alle Macht aan
de Arbeiders) was een maoïstisch-communistisch geïnspireerde
splintergroep die een ideologische splinter-bom in de samenleving wou
droppen. Ze richtten Geneeskunde voor het Volk op, verdeelden hun blad
Solidair, infiltreerden in de vakbond ABVV en maakten gekke studenten
van toen nog gekker. Hun utopie van een arbeiders-paradijs bestond
echter al tot in 1973 de oliecrisis losbarstte en de daaropvolgende
economische crisis links mogelijkheden bood. Wilde stakingen die
arbeiders van de 2 grote syndicaten ongenadig tegen elkaar opzette
maakte deel uit van het toneel dat AMADA toejuichte. Mettertijd vervelde
AMADA tot de Partij van de Arbeid (PVDA) die nadien kortstondig samen
heulde met Djab Abu Jajah en vandaag probeert salonfähig te worden met populisten als Peter Mertens en Raoul Hedebouw.
Hun
idool van toen, Mao Tse-Toeng veroverde tot zijn eigen verbazing de
macht in China nadat hij de nationalisten van Tsjang Kai-Sjek had
bedrogen en had verjaagd naar Taiwan. In 1949 riep hij de onafhankelijke
Chinese Volksrepubliek uit , in 1958 organiseerde hij de Grote Sprong Voorwaarts met een desastreuze landbouwhervorming die tot een abominabele hongersnood leidde. In 1962 bedacht hij de Culturele Revolutie
waarbij elke doorgestudeerde Chinees verdacht werd, jongeren hun
ouderen gingen verklikken, boeken werden verbrand, gebouwen vernield,
schijnprocessen met afgedwongen fake zelfbeschuldigingen werden
opgevoerd en cultuur sowieso verdacht werd. Oude gewoonten, gebruiken en
gedachten moesten weg. Intellectuelen werden verbannen om verplichte
landarbeid te verrichten. Net als de Revolutionaire Garde in Iran
zaaiden de Rode Gardes dood en verderf. De oude Mao liet zich adoreren
door de jongeren en zijn macht tegenover critici bleef verzekerd. Mao
was trouwens ook de figuur die zich nooit waste maar bij het klaarkomen
in zijn vele concubines zich lekker proper geneukt voelde. Ja, dat staat
allemaal in biografieën. Dit walgelijke schepsel werd door de linkse
intelligentsia in het Westen uiteraard blind aanbeden. Op het einde van
zijn bestaan (in 1976 ging hij er eindelijk aan) was hij een
buikspreekpop geworden van de Bende van Vier (zijn vrouw en wat
vermolmde partijgeneraals) tot de in ongenade gevallen en weergekeerde
Deng Xiaopeng orde op zaken stelde met een communistische politiek en
een kapitalistische economie. Maar het is bij Mao dat dus de wortels
liggen van het volkscommunisme van de Übergezellige PVDA.
**
mmmm
*
Voor
ons ligt het Rood Boek van de Kulturele Revolutie (de spelling van de
toenmalige pedagogische wereldverbeteraars), in 1971 uitgegeven door NV
La Taupe met een voorwoord van Achilles Vanthournout. Hij schrijft:
Dit is een Mao op zijn best (..), de weg wijzend in de Grote
Proletarische Kulturele revolutie. Momenteel kent de revolutionaire
beweging in Europa de weeën van een nieuwe geboort. We zijn overtuigd
dat het Rood Boek enige weldoende invloed kan oefenen op de geesten en
het optreden van de revolutionairen bij ons. Het werkje bevat
Tuchtregels en Aanbevelingen, maar bovenal veel onzin. Plechtstatig,
pompeus, hoogdravend, hol, theoretisch, abstract en utopisch.
Het
enige rood in communistisch China was de kleur van het vergoten bloed.
Nu het land met de grootse traditie nog steeds in handen is van een
dictatoriale partij met kapitalistische manieren betekent zulks niet dat
de vos zijn streken heeft verleerd. Vanop de wet markets waar dode en
levende beesten worden omgetoverd in een smurrie van vetzakkerij met
alle virussen van dien en die de lokale chinezen gretig naar binnen
schrokken met alle virussen van dien, is de COVID-19-alien de wijde
wereld ingetrokken. Nu komt China ons helpen met berekende
liefdadigheid, wat eigenlijk niet eens te veroordelen valt. Hun
overlevingswijsheid gaat veel verder terug dan de communistische
dictatuur (die Westerse import was). China weet wat het doet; China
heeft altijd een plan. Het valt te betwijfelen of de welwillende
PVDAers de tijd voor én na Mao wel revolutionair genoeg vinden.
Elke ouderling die sterft is een bibliotheek die in de vlammen opgaat,
zegt een Afrikaans spreekwoord / Dat een lichtgewicht als Wouter Beke
Vlaams minister is kunnen worden was enkel te danken aan het feit dat
hij als partijvoorzitter zichzelf tot die post had bevorderd.
Zelfbediening / Promotie-Quotiënt Nul.
Tot
zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de
Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te
gaan
*
SPEAKERS CORNER
Kawouter
Beke, het uithangbord van de Tsjeven? Oneindig veel meer. Hij is de
koploper van deze, de voorgaande en de komende generatie belgicistische
kleurpartij meelopers.
Alla, kleurloze kleirlopers dan maar, want ales is één pot nat geworden. Onderbroekenlol op Rode achtergrond.
En
die vergelijking van die verbrande bibiliotheek bij elk afsterven, is
zowat de meest treffende uitspraak uit heel mijn lange bestaan. Al zie
ik, die geloof in het Eeuwig Leven, dat wel enigszins anders zie. Al die
bibliotheken zijn inderdaad op slot voor de stoffelijke kant ervan,
maar ze zijn Waar aders zouden Geniën als Dane, Shkespeare, Bocaccio
Gezelle en nog zoveel anderen, naartoe zijn?
Vanaf
onze geboorte weten we (zouden we moeten ween) dat ons ondermaans
leven, drager van een onsterfelijke Geest, slechts een klein stofdeeltje
is in de ruimte. War er geen menselijke wetten gelden. En dat is wat de
Mens onderscheidt van de dieren, ja zelfs van de planten. Elk is een
tijdelijke God in zijn eigen kleine universum en daarom is elk menselijk
leven heilig.
Al is dit laatste in deze Corona Tijden, allen bij manier van spreken.
Laat-avond-journaal van de dag voordien
N i e n te
FINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
**
Wie
een beter geheugen heeft mag mij altijd tegenspreken. Al zou volgend
archiefbeeld wel eens de politieke doodsteek kunnen zijn voor Markske,
dat heerlijk hoerenjong.. Het broekventje van toen, duwt na een of
ander bewogen partij-gebeurtenis, de wijze Mark Eyskens op zij, draait
hem de rug toe, neemt hem ht woord af om voor de cameras wild
gesticulerend zijn gelijk uit te schruwelen. Eyskens laat begaan e, de
cameras zwenken af A star is born .
Van een mise-en-scène gesproken .
Och
en dan nog n woordje uitleg over al die Nientes op dze blog als
weergave van Het Nieuws in de Media. Wat denkt U bvb van deze? Dagelijks
aantal corona-doden; tussen de 3 à 500. Al twee maand. Rekensommetje
250 x 60 = is volgens de VRT zoierts als 3.000
Denken
onze Media, de spreekbuizen voor al die hoog begaafde postjespakkers,
dat onze mensen wekelijk zo dom zijn? Zo dom als zijzelf?
Kik, beste lezer, schiet nu niet op de pianist, want die luistert slechts met 1/100ste oor naar al dat geleuter. Tinrternet, tot spijt van wie t benijdt, weet beter
Jongens, wat moet dat een tandengeknars met zich meebrengen in al die hogere regionen.
Karl
Vanlouwe, Vlaams volksvertegenwoordiger en deelstaatsenator (N-VA),
herstelt langzaam van een corona-infectie. Op 23 maart werd hij
opgenomen in het Universitair Ziekenhuis Brussel (UZBrussel) te Jette
met onrustwekkende symptomen. Na een verblijf van een week mocht hij het
ziekenhuis verlaten, maar het herstel verloopt langzaam en de
lijdensweg is nog niet voorbij. Doorbraak had hem aan de lijn voor een
toelichting.
Prikkelhoest
Doorbraak: Goedemiddag, volksvertegenwoordiger, hoe maakt u het?
Karl
Vanlouwe: Beter. Dank u. Ik kan terug een gesprek voeren. Het is
begonnen met een prikkelhoest, maar twee weken geleden was dat een héél
zware hoest geworden met koorts en kortademigheid. Ik kon geen zin meer
uitbrengen zonder naar adem te snakken. Mijn huisarts heeft me dan op
zondag 22 maart doorverwezen naar het UZBrussel, waar ik zuurstof
toegediend kreeg. Het ging dan s avonds weer beter, zodat ik naar huis
mocht. Het vermoeden was toen al wel dat er corona in het spel was.
U mocht naar huis?
Ja,
omdat mijn parameters na een paar uur zuurstof krijgen weer goed waren,
maar de volgende dag, maandag, was de situatie weer hetzelfde, zelfs
erger. Mijn huisarts heeft me ogenblikkelijk terug laten opnemen en dan
heeft men bijkomende onderzoeken met name een longscan en
bloedonderzoek gedaan. Op de longen zag men toen duidelijk de witte
vlekken, waarna beslist werd me permanent aan de zuurstof te leggen.
Rillen en daveren van de koorts
Hoe verliep de behandeling?
Ik
kreeg terug zuurstof toegediend, omdat mijn saturatie (zuurstofgehalte
in het bloed, nvdr) veel te laag was. Ik kreeg ook medicatie: Dafalgan, om de vier uur, tegen de koorts en Plaquenil(*),
een middel tegen malaria. Maar het belangrijkste was de zuurstof. Ik
kreeg aanvankelijk twee liter per uur. Dat werd wel snel opgedreven naar
vijf à zes liter. Ik had een zware hoest, druk op de longen en ik was
volledig verzwakt. Ik kon niet meer praten
En
dan de koortsaanvallen: rillen en beven, koud en warm. Dat ging met ups
en downs, ik kon s ochtends hoge koorts hebben om dan in de namiddag
weer bijna koortsvrij te zijn. Ze hebben tijdens de opname verschillende
keren bloed afgenomen, aan het begin van de opname, maar ook tijdens
een zware koortsaanval, om de waarden te vergelijken. Dat was de hel, ik
zat zo te rillen en te daveren van de koorts dat het bijna onmogelijk
was om juist te prikken, ze moesten mijn arm stevig vasthouden en dan
nog is de naald er uit geschoten
Zaterdag (28 maart) hebben ze dan de zuurstof afgebouwd en s middags helemaal stopgezet
Vrijdagavond
ging het eindelijk beter en waren mijn parameters genormaliseerd.
Zaterdag (28 maart) hebben ze dan de zuurstof afgebouwd en s middags
helemaal stopgezet. Zondagmiddag mocht ik naar huis.
Verschillend ziekteverloop
Hoe zat het ondertussen met uw huisgenote?
Mijn
vrouw is naar alle waarschijnlijkheid ook besmet. Die is ogenblikkelijk
thuis in quarantaine gegaan, maar ze heeft geen symptomen, behalve dan
een licht verlies van smaak- en reukzin. Die zijn ondertussen aan het
terugkomen, maar ze heeft geen hoest, geen uitputting en kortademigheid
zoals ik het heb meegemaakt.
De ene mens is de andere niet
Nee,
het is me ook een raadsel. Ik ben in goede conditie, rook niet, sport
veel. Ik rij veel met de fiets Mijn kamergenoot was een gezonde man,
heel sportief, niet-roker, maar die was er nog erger aan toe dan ik. Ik
begrijp niet hoe het komt En dan hoorde ik het verhaal van die
verpleegster van veertig jaar, in Limburg, bij wie het op het hart is
geslagen Zij is er aan bezweken. Een drama. Hoe komt dat? Het zijn
zeker niet enkel de zwakkeren die er onderdoor gaan
Weerslag
U bent nu een dikke week terug thuis. Hoe gaat het nu?
Ik
ben nog steeds verzwakt, maar je hoort dat ik terug een normaal gesprek
kan voeren. Het verschrikkelijke hoesten is voorbij maar de
vermoeidheid zit er nog in. Ik heb vanochtend een twee uur durend
skype-overleg gehad en dat laat zich nu voelen. Ik ga straks nog wat
werk verzetten, maar ik denk niet dat ik het tot zes uur ga uithouden.
Dit vreet aan je.
De
pneumoloog wist me te zeggen dat het zeker twee maanden kan duren voor
mijn longcapaciteit terug normaal is en de vermoeidheid verdwenen zal
zijn. Twee maanden, en dan heb ik nog geeneens de ergste variant gehad.
Ik ben nooit naar intensieve gemoeten en heb niet aan de beademing
gelegen, er werd enkel extra zuurstof toegediend Ik draag dit nog even
mee
Quarantaine
Mag u al terug het huis verlaten?
Wel,
toen de symptomen begonnen, een week voor mijn opname, hebben we
onszelf al in quarantaine geplaatst. Mijn vrouw en ik kwamen niet meer
buiten, enkel in de tuin. De boodschappen werden gedaan door
vriendelijke buren
We zijn uiteindelijk tot nu zondagmiddag volledig in quarantaine gebleven
Na
mijn ontslag uit het ziekenhuis kreeg ik ook enkele richtlijnen mee:
gescheiden slapen, afzonderlijk toilet, de deurklinken regelmatig
ontsmetten, Ik heb ook regelmatig contact met de huisarts. Die hoort en
ziet dat het opmerkelijk beter gaat. We zijn uiteindelijk tot nu
zondagmiddag volledig in quarantaine gebleven.
Pas toch op!
Heeft u nog een boodschap voor de mensen?
Graag
had ik ieder op het hart gedrukt toch op te passen en dit serieus te
nemen. Ik hoorde van een inspecteur dat er in onze politiezone (Zone
West, Vanlouwe woont in Ganshoren, nvdr) al meer dan 2000 pvs werden
opgemaakt. Het valt wel op dat naarmate de tijd vordert de maatregelen
beter gerespecteerd worden. In het begin zag je nog veel mensen
rondhangen op pleintjes en in de parken. Ik zag zelfs een groepje
jongeren dat doodleuk een rokertje aan het delen was. Toen ik er hen op
aansprak werd er lacherig gereageerd, maar zo geef je het virus
natuurlijk gegarandeerd door. Niemand is onkwetsbaar. Daarbij moeten we
ons inspannen om de kwetsbaren te beschermen. Dit kan enkel door de
maatregelen goed op te volgen.
Een woord van dank
Ik
wil alle mensen van het UZBrussel bedanken. Hun professionalisme heeft
me diep geraakt. De artsen, de verpleegkundigen, echt top! De zorg was
van het hoogste niveau. Iedereen stond paraat. Op het bellen werd snel
gereageerd, iedere dag kwam de dokter langs met een eerlijke stand van
zaken. Correct en to the point, en altijd respectvol. Maar ook de mensen
van de logistiek, de kuisploegen Die staan ook in de frontlinie en
doen vol overtuiging hun werk. Chapeau! Het moet me ook nog van het hart
dat ik enorm tevreden ben dat ik in Brussel correct in het Nederlands
ben opgevangen. Mijn kamergenoot was Franstalig en werd zonder probleem
in zijn moedertaal geholpen, zoals het hoort. Een van de verpleegsters
was Franstalig, maar sprak perfect Nederlands. Zo kan het ook! Het
UZBrussel is een voorbeeld voor de andere ziekenhuizen in Brussel.*
Commentaar - 08/04/2020 Philip Roose - Leestijd 12 minuten
*
Men
zegt wel eens dat elke generatie zijn eigen oorlog kent. Maar deze
strijd tegen het coronavirus is er eentje die men slechts enkele keren
per eeuw meemaakt. Gelukkig maar. Begin februari schreef ik reeds op
twitter dat het missen van een toeristisch seizoen voor Italië zeer
zware economische gevolgen zou hebben, en dat men dus maar beter met een
Europees steunplan op de proppen kwam. Deze sector alleen al zorgt op
het schiereiland voor minstens 230 miljard omzet. Pas
sinds kort zijn alle alarmbellen afgegaan in de Europese ivoren toren.
Waar is de tijd dat politici vooruitziend waren in plaats van achter de
feiten aanliepen?
Economische schade
De
economische schade van de lockdown wordt door premier Giuseppe Conte
vandaag op zon 650 miljard geschat. Confindustria, de
vertegenwoordiger van de Italiaanse industrie, schat de daling van het
BBP op -10% voor het eerste semester. Op -6,5% voor heel 2020. Ter
vergelijking: de economische crisis van 2008 zorgde voor een daling van
5,3% BBP in 2009, volgens cijfers van de Wereldbank.
Dit
zijn voorzichtige schattingen. Niet alleen zullen er minder fiscale
inkomsten zijn, maar tevens meer sociale uitgaven. De Italiaanse
Regering kondigde op 6 april een steunprogramma aan van maar liefst
400 miljard. Tevens worden strategische bedrijven beschermd tegen
buitenlandse overnames. Terwijl tot voor kort het Stabiliteits- en
Groeipact als een zwaard van Damocles boven de overheidsbegroting hing,
werd dit door de coronacrisis in een mum van tijd een vodje papier.
Ook België ontsnapt niet aan dit economische doem scenario.
Ook
België ontsnapt niet aan dit economische doem-scenario. Velen kijken
vandaag met heimwee terug naar toen het begrotingstekort maar 12
miljard bedroeg. Op 18 maart schatte de Vlaamse werkgeversorganisatie
VOKA de schade voor de Belgische economie op minstens 18 miljard euro.
We zijn nu drie weken verder en het meest waarschijnlijke scenario is nu
een verlies van 40 miljard euro. En de teller blijft oplopen.
Nood
breekt niet alleen de begrotingswetten, het confronteert iedereen
tevens met wat hoofd- en bijzaak is. Welke sector verdient steun, en
welke niet? Het is onbegrijpelijk dat er in België en in Vlaanderen nog
steeds geen lijst van strategische bedrijven bestaat, maar dat men wel
al met een waardebon van 200 zwaait voor burgers met een tweede
verblijf. Ieder land zijn prioriteiten.
Exit Strategie
Ook
als men in België of Italië het virus binnen een paar weken onder
controle krijgt, betekent dat niet noodzakelijk ook het einde van de
economische malaise. Het is zeer goed mogelijk dat men in de rest van de
wereld het virus nog volop aan het bestrijden is. De Vlaamse export zal
zich pas volledig herpakken wanneer ook de VS, Zuid-Amerika of Azië
virusvrij zijn. Bovendien spreekt men reeds van een tweede en misschien
zelfs een derde golf, zoals het geval was bij de Spaanse Griep zon eeuw
geleden.
De nood aan een eenduidige, duidelijke en werkbare exit-strategie uit deze lockdown is hoog.
Alleen
een effectief geneesmiddel of vaccin, dat met wat optimisme pas begin
2021 gebruiksklaar zal zijn, zal effectief deze gezondheidscrisis
stoppen. Maar men kan het economisch en maatschappelijk weefsel geen
twaalf maanden stil leggen. De nood aan een eenduidige, duidelijke en
werkbare exitstrategie uit deze lockdown is hoog. Maar net zoals bij de
concrete voorbereiding van deze pandemie, lijkt men hier ook achter de
feiten aan te lopen. Terwijl Oostenrijk reeds begonnen is met een
gecontroleerde heropstart van het openbaar leven, lijkt men in België
nog steeds niet het onderscheid tussen hoofd- en bijzaak niet te
begrijpen. Gisteren konden we getuige zijn van een discussie tussen de
Antwerpse en de Aarschotse burgemeesters, beide tevens partijvoorzitter,
of men nu al dan niet op een bankje in het park mag zitten.
Kruideniersmentaliteit
Crisissen
brengen dan ook niet alleen leiderschap naar boven, maar ook
onbekwaamheid en middelmaat. Vooral dit laatste kan België zich, net
zoals Italië, in deze oorlog tegen het coronavirus niet veroorloven. Het
is dan ook onbegrijpbaar waarom de Belgische regering in smenwerking
met het wetenschappelijk comité zo laat heeft ingegrepen met de sluiting
van de grenzen, met een in- en uitreisverbod (in plaats van een
niet-dwingend advies), met een verplichte quarantaine voor besmette
burgers, met het verhogen van de test-capaciteit en met het aanschaffen
van genoeg beschermend materieel. Was het de schrik om enkele miljarden
omzet te verliezen, of om Chinese en andere handelspartners voor het
hoofd te stoten? Vandaag kost het de burger een veelvoud, zowel
financieel als menselijk. Leiders maken de juiste beslissingen, niet de
populairsten.
De
kruideniersmentaliteit die sommigen tentoon spreiden werkt misschien
wel wanneer alles rustig is, maar in tijden van allesomvattende oorlog
tegen een miniscule vijand zijn er echter bekwame generaals nodig.
Generaals die hun medisch en verzorgend personeel niet zonder het nodige
materiaal naar het coronafront sturen, als soldaten zonder kogels.
Generaals met niet alleen een strategie om zo snel mogelijk de vijand,
het coronavirus, te overwinnen, maar die ook reeds bezig zijn met wat ze
met het land na de strijd zullen aanvangen. De landen die vandaag het
eerst terug naar een vorm van normaliteit terugkeren, en de economische
motor op een aanvaardbaar niveau doen draaien, zullen daar het meest de
vruchten van plukken. Zoals altijd bevindt België zich ook deze keer in
de middenmoot, en stelt men zich daar blijkbaar mee tevreden.
Incompetentie
Econoom Ivan Van de Cloot
verwoordde begin februari als een van de eerste zijn opbouwende
kritiek op de regering met betrekking tot de aanpak van deze pandemie,
hier op Doorbraak. Pas op 19 maart mocht hij in De Afspraak deze
waarschuwing nog eens herhalen: drie weken eerder ingrijpen bij een
epidemie, betekent 95% minder slachtoffers. Bart Schols hoorde het, nog
maar eens, in Keulen donderen. Terwijl op 21 februari in Noord-Italië
een tiental gemeenten in de buurt van Lodi van de
buitenwereld werden geïsoleerd van de buitenwereld, vertrokken er vanuit
België nog steeds bussen met wintersporters in de richting van
besmettingshaarden in Zuid-Tirol.
Keer op keer maakte men langzaam en subtiel een U-bocht.
Virologen
die nog steeds kritiekloos in de media worden gehypet, sloegen de bal
regelmatig mis, en blijven tot op vandaag wel samen met de bevoegde
minister aan de stuurknuppel zitten. Erger, de incompetentie, slechte
voorbereiding en halve waarheden van gisteren worden vandaag voorgesteld
als strategische keuzes om paniek te vermijden. Het gebrek aan
labo-capaciteit om zoveel mogelijk besmettingen op te sporen en te
isoleren, werd verkocht als het testen van iedereen is nutteloos. Van
het tekort aan degelijke mondmaskers voor het medische en verzorgende
personeel, tot op vandaag, maakte men het dragen van een mondmasker
helpt niet voor burgers. Keer op keer maakte men langzaam en subtiel
een U-bocht.
Kritiekloze media
De
geschiedenis wordt niet meer alleen geschreven door de winnaars, maar
ook door zij die het maatschappelijke debat beheersen langsheen de
media. Van politici verwacht men vandaag niet veel anders dan
flauwe excuses voor eigen incompetentie, van experten niet. Bijna de
voltallige media namen de steeds maar veranderende versies kritiekloos
over. De lovende voorpagina van Het Laatste Nieuws
enkele weken geleden, een journalistiek dieptepunt, toont nog maar eens
het belang van echt pluralisme in het medialandschap aan. Pas sinds een
week lijkt de pers haar rol als kritische waarnemer van de machthebbers
terug op te nemen, met, tot spijt van wie het benijdt, De
Morgen-journalist Joël De Ceulaer als hoofdrolspeler.
een dictatuur zal altijd de waarheid proberen te maken, in plaats van er mee om te gaan
Elke
noodsituatie legt de zwakheden bloot van zij die er aan participeren.
Zo arresteerde China eerst de klokkenluiders in plaats van snel en
gericht in te grijpen. Vooral dit laatste had ons veel menselijk en
economisch leed kunnen besparen. Echter, een dictatuur zal altijd de
waarheid proberen te maken, in plaats van er mee om te gaan. Het is
echter verontrustend dat ook in het westen, met de vrijheid van
meningsuiting en de persvrijheid, die waarheid maar heel langzaam naar
boven kwam sijpelen. Was het een bewuste strategie, een teken van
overmoed of gewoon de middelmaat van het grootste deel van de huidige
journalistieke klasse?
Geschiedenis schrijven
Net
als individuen kunnen landen een probleem aanvankelijk negeren,
ontkennen of onderschatten, tot men uiteindelijk met de neus op de
feiten gedrukt wordt. Leiders begrijpen hun tijd, doen wat er gedaan
moet worden, en hebben een afspraak met de geschiedenisboeken in plaats
van met het kieshokje. Iedereen kan een schip door rustige wateren
leiden, maar slechts weinigen door stormweer. Het wordt dan ook tijd dat
de burgers meer naar daden en verdiensten gaan kijken en minder naar
woorden en ronkende titels.
De
vergrijzingskost, de staatsschuld, de inefficiënte staatsstructuur, de
jarenange verspilling van overheidsmiddelen, enzovoort. Dit alles maakt
dat zowel Italië als België vandaag er financieel niet al te best
voorstaan. Terwijl sommigen met hun hoofd in Noord-Europa wonen, staan
hun voeten wel degelijk in Zuid-Europa. Het Europese schip staat echter
in brand, en iedereen moet helpen blussen. Zowel de passagiers uit
eerste, tweede en derde klasse. Of men zal allemaal verdrinken.
Solidariteit smeedt vriendschap
Crisissen
vragen om politici die niet alleen hun verantwoordelijkheid opnemen,
maar ook de problemen erkennen, analyseren en oplossen. Zij die nu bezig
zijn hun kleingeld te tellen in hun portefeuille, terwijl de banken
dreigen te imploderen onder een nieuwe financiële crisis, hebben zich
van job vergist en hadden beter een kruidenierswinkel geopend. Premier
Conte antwoordde terecht aan de Nederlandse en Duitse regering die tot
voor kort Europese steun weigerden aan het fragiele Italië: Vandaag
schrijven we geschiedenis, geen nieuwe pagina in een boek economie.
Hulp
en solidariteit van andere naties tijdens noodtoestanden wordt niet
snel vergeten, en smeedt hechtere vriendschapsbanden dan eender welk
Europees of internationaal verdrag. Een helpende hand aan Italië had de
Europese eenmaking een stevig duwtje in de rug kunnen geven. Vandaag
staat volgens een peiling 51 procent van de Italianen negatief ten
opzichte van de EU. Een stijging van maar liefst 15 procent op enkele
maanden tijd. Maar liefst 71 procent voelt tevens zich in de steek
gelaten en vindt dat Von der Leyen en co nog niets hebben bijgedragen
tot het oplossen van deze noodsituatie.
Of
deze mening nu strookt met de feiten of niet, de propaganda-oorlog
lijkt mij alvast verloren tegen Cuba, Rusland en China. Albanië won al
meer Italiaanse harten door dertig dokters en verplegers te sturen naar
het schiereiland, dan dat Von der Leyen ooit met 30 miljard Europese
steun zal winnen.
Burgerschap
Bij
gebrek aan leiders namen de burgers zelf het heft in eigen landen. Niet
beleidsmakers als De Block, Wilmès of Jambon besloten tot een lockdown
light, maar de scholen, universiteiten, culturele verenigingen,
winkelketens, dwongen hen daartoe. Zij zijn de helden. Het toont
alvast dat de Great Man Theory van de Britse historicus Thomas Carlyle
(1795-1881) er soms wel eens naast zit. Die stelde dat de geschiedenis
wordt bepaald door de daden van charismatische leiders zoals
bijvoorbeeld Napoleon. Terwijl in februari middelmatige politici nog
bezig waren met hun populariteit bij de kiezers, was een groot deel van
die kiezers al bezig met zichzelf te beschermen. En zonder de grote
inspanning van het medisch en verzorgend personeel de laatste maanden,
waren de corona-grafieken vandaag nog niet aan het afvlakken.
Toch
kunnen leiders en leiderschap in crisismomenten een groot verschil
maken. Winston Churchill overtuigde zijn oorlogskabinet om het voorstel
van Lord Halifax om met Hitler te onderhandelen te verwerpen. Vervolgens
kreeg hij de Amerikanen zover om de oorlog tegen Duitsland even
prioritiar te behandelen als die tegen Japan. De oorlog tegen de nazis
werd gewonnen met de typische Britse verbetenheid, tegen een hoge
menselijke en economische prijs. Churchill hield zich niet bezig met de
economische kost of met het oordeel van de kiezer, maar met het
schrijven van geschiedenis. Het resultaat was een vrij en welvarend
Europa.
Waar wacht men op?
Vandaag
ontbreken er in België leiders. De toesprakingen van premier Wilmès
hebben in Wallonië en Brussel grote impact en in Vlaanderen nauwelijks
effect. Het toont nog maar eens aan dat België bestaat uit twee naties
en twee democratieën. De crisis was ook een uitgelezen kans voor de
Vlaamse regering, en dan vooral voor Vlaams minister-president Jan
Jambon, om leiding te geven in de grootste naoorlogse crisis die
Vlaanderen meemaakt. Blijkbaar kent ook Jambon het spreekwoord Never
waste a good crisis niet.
Een
kleine maand geleden schreef ik naar politieke kennissen dat het tijd
was om leiding te nemen. Take the lead. De Vlaamse burger, ondernemer,
werknemer, zelfstandige, winkelier, wacht vandaag op een duidelijke en
degelijke exit-strategie. Een leider moet, om Napoleon te citeren, ook
een verdeler van hoop zijn. Want hoop is de voedingsbodem van moed,
nodig om deze oorlog te winnen. Waar wacht U op?
NA GESCHRIJFSEL
*
Nieuwerwetse
termen zoals B. om de wetmatigheden van Moeder Natuur van de kaart te
vegen, zijn per definitie geen lang leven beschoren. Net zoals Zee en
Land elkaar in stand houden; zo zijn onze Laagvlakten de aanloop naar de
rest van de Lage Landen. Ook wel eens de Nederlanden genoemd.
U
las hierboven over Soldaten zonder kogels, maar in de Meidagen 1940
was dat harde realiteit. VIJF patronen de man. En dan moest er maar op
los gegaan worden met de kolf van het geweer in de aanslag. Maar op
desertie stond wel de dood met de kogel.
Verhalen
uit de oude doos? Heb die nochtans in eigen familie meegemaakt. Tot 18
dagen later inderdaad werd ingezien dat alle verzet nutteloos was
geweest.
-
Wat ik hiermee wil zeggen?
Dat zelfs nen ezel geen twee keer over dezelfde sreen valt.
Terug naar de Natuur. Naar de roots. Geen nieuwlichterij meer, maar wat we zelf doen doenw e beter.
*
De
geschiedenis wordt niet meer alleen geschreven door de winnaars, maar
ook door zij die het maatschappelijke debat beheersen langsheen de
media.
Ze vinden het niet logisch dat er ook in Europa Belgische toestanden
gaan ontstaan waardoor de E.U. een transferunie zou worden, /
*
Tot
zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie van de hand van de
Meester. Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te
gaan
SPEAKERS CORNER
Dit
Apenland is geen soort klein herberdeel-land zoals de EUSSR zou moeten
zijn volgens de allerhoogte aanbeden bloedrode Communistische Principes,
maar één groot sluizen-gebied waar het geld van Laag naar Hoogt
stroomt.
Contradictorischer
kan dus niet. Water stroomt naar de zee, en niet naar de bergen, zoals
het Rode Geboefte dat wel zou willen. Geld is echter geen water, en het
blijft liefst daar waar ervoor gewerkt werd.
En
over die Transfers van Vlaanderen naar beneden de Taal- Armoe &
Pretentiegrens? De naam alleen al is illustratief voor het bestaan
ervan. Een Vlaamse vertaling is er niet, want die zou al rap raken aan
de taal der gangsterwereld.
Maar Olio di Poeppo tekende ooit de grenzen van dit Utopia uit. 2024-2034
NIHL transfers meer Zou, dank aij (???) deze Cornoa Crisis, wel eens
in een versnelling hoger kunnen staan Onze beide stamverwante buren
(Nd & Dd) gaan ons voor. Zij staan op hun strepen.
Daarom zou, na het CV, het mooiste initiatief erin kunnen bestaan, dat deze EU op die basis wordt hervormd.
Ja, hé Ma, wie niet werkt, moet ook niet eten.
Das
al zo sedert het Aards Paradijs en het zal dus ook nooit anders wezen.
Rood van schaamte, of groen van jalouzie: de kosmos was er al vóór Karl
Marx en dat zal zo blijven tot het einde der tijden.
Wilt
U n voorbeeld? Met het Kruis inde vuist gingen de besten onzer Broeers
en Zusters de wilde volkeren onderwijzen en leren werken. Met ingeslgen
schdels en gebroken ledematen keerden die, oud en versleten terug, op
het einde van hun leven. Nietwaar, Pater Hendrik van de Borders Oblaten
in Waregem?
Kreupel
als U waart, hebt U nog enkele jaren voor de eigen mesen in Nokere de
Zieleherder kunnen zijn. Maar nu staat olok da tkerkje leeg en regent
het er binnen. Gedaan zelfs meert daar de mooiste trouwfotos van uren
in (t rond te maken Dee wildernis is U achterna gekomen .
En
tussen der kerk en de achteraan gelegen Partorij,waarde voordeur los
hangt te bengellen, is n NO GO zone geworden.Wat vooreehn een Aardes
Paradijs was van vrede en rustn is nu een paradijs voor drugs en
proesitutie.
Maar dat verhaal onder de mensen brengen, is not done. Wat nies eet, nie deert.
*
Laat-avond-journaal van de dag voordien
n i e n t e
BFINITO
*
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Was gisteren, Woensdag 8 april 2020
de warmste dag sedert het begin van de metingen dan zal die ons collectief geheugen geprent blijven als de pointe van de zegeringen van het Goddeloos Communisme dat via de (verkochte) Media en de Spleetogen tot ons is gekomen.
Afgelopen
weken verschenen de eerste stukken in de pers, over wat de
internationale gevolgen zullen zijn van deze coronacrisis. Veelvuldig
ingegeven door beelden van Russische, maar vooral Chinese hulp aan
getroffen gebieden, maar ook dankzij de zogenaamde snelle oplossing die
China gevonden had. Dit werd nog eens gecombineerd met het feit dat
China drastische maatregelen genomen had én de cijfers in China aangaven
dat er geen nieuwe gevallen waren.
De States verliezen hun status van wereldleider ten voordele van China
Tezelfdertijd,
leek (lijkt) het er sterk op dat de Verenigde Staten op een hele zware
periode afstevenen. De VS, met een onconventionele president aan het
roer en een federaal systeem waar er naast een beperkte federale aanpak
op zijn minst 51 verschillende manieren van aanpak zijn, gaan voor de
bijl. De States verliezen hun status van wereldleider ten voordele van
China.
Tot
zover de wensdroom van de Chinese Communistische Partij (CCP),
veelvuldig herhaald door kenners en professoren van bij ons. Maar
vergeet de levensles van Marco Borsato niet: De meeste dromen zijn
bedrog. De Chinese machthebbers rekenen zich best niet rijk, hun
nachtmerrie moet nog beginnen.
Drietrapsraket: IRI
In
een podcast over de coronacrisis in de VS, besloot ik om het ook te
hebben over een lokroep die al enkele weken in de Amerikaanse media en
bij Republikeinse politici opduikt, vooral afkomstig van zij die het oor
hebben van de president. Die lokroep durf ik vrij vertalen als IRI: Investigation, Reparations, Isolation.
Investigation Onderzoek
Het
coronavirus, COVID-19, er zijn ook andere termen zoals de Chinese
griep of het Chinese (Corona) virus, dat door President Trump werd
gebruikt. Ook de term Wuhan-virus werd vorige week gebruikt door de
Japanse vicepremie, Taro Aso.
Er komt een roep naar een internationaal onderzoek
De
Chinese machthebbers proberen ondertussen hun blazoen op te poetsen met
wat medische hulp niet gratis maar dat zal allicht niet baten. Er
komt een roep naar een internationaal onderzoek en het lijdt geen
twijfel dat de Chinezen en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) daarbij
in het vizier zullen komen.
De
Chinezen hebben de crisis volledig uit de hand laten lopen. Vooreerst
hebben ze gelogen over de cijfers. Zo hebben ze pas op 21 januari
meegedeeld dat mensen elkaar konden besmetten. Het is daarnaast
onwezenlijk dat we in het Westen zoveel zaken nog aan het ontdekken zijn
over dit virus. Ook al is dat virus al minstens twee maanden langer in
China aanwezig.
Dit
staat dan nog los van de vraag of het een virus is dat ontstond op een
dierenmarkt wet-markets of, zoals sommigen fluisteren, dat het
toevallig ontsnapt zou kunnen zijn uit een laboratorium. China zal dus
aan de internationale gemeenschap openheid van zaken moeten geven. En
net dat is iets waar de CCP van gruwt en waarschijnlijk nooit akkoord
zal mee gaan.
Reparations Herstelbetalingen
Is
China schuldig? Uiteraard. We weten namelijk dat de overheid er
klokkenluiders het zwijgen oplegde, bewijzen vernietigde, gelogen heeft
over de cijfers, mensen massaal heeft laten reizen ook naar het
buitenland rond het Chinese nieuwjaar
Nieuw
is dat er nu in het buitenland ook een vraag is naar herstelbetalingen
van China. In de Verenigde Staten is er al een rechtszaak van 20 000
miljard dollar ingediend door een privépersoon. Maar ook Amerikaanse
Congresleden en de media in het Verenigd Koninkrijk en Australië roeren
zich. In het Europees Parlement is het Zweedse parlementslid Charlie
Weimers, via Twitter in een oorlog verwikkeld met Chinezen. Ook hij
dringt aan op herstelbetalingen.
De bedragen van die herstelbetalingen, lopen uiteen, maar zijn uitermate hoog
De
bedragen van die herstelbetalingen, lopen uiteen, maar zijn uitermate
hoog. In het VK spreekt The Mail on Sunday over 351 miljard GBP dat
China aan het VK moet. De berekening is van de hand van de conservatieve
denktank Henry Jackson Society. De wereldwijde schade is verder enorm.
In de VS spreekt men over duizenden miljarden dollars. Dat zal in Europa
niet anders zijn.
De
Chinezen kunnen dat sowieso niet betalen. De vraag is dan wat men zal
doen als die vragen officieel zullen worden gesteld door regeringen, of
wanneer de Chinese staat veroordeeld wordt door een (internationale)
rechtbank.
Isolation Isolatie
Het
derde stuk van de drietrapsraket zal bestaan uit isolatie van China. De
imperiale ambities van de huidige machthebbers in Beijing zullen een
knauw krijgen. Vooreerst zal er de discussie zijn omtrent de
herstelbetalingen, die boven elk gesprek met China zal hangen. Maar
daarnaast zijn er zaken die we gewoon zelf kunnen doen.
In
het Westen zullen we terug meer essentiële of strategische zaken moeten
gaan produceren, mondmaskers en geneesmiddelen bijvoorbeeld. We zullen
een groot deel van de maak-industrie terug moeten halen uit China. Omdat
we in deze coronacrisis tot de vaststelling komen dat er zoiets bestaat
als nationale veiligheid. Het land waar we veel van onze essentiële
productie uitbesteden, omdat het goedkoper was, is onbetrouwbaar. En
dan zwijgen we nog over de kwaliteit. Kijk maar naar de mondmaskers die
men vorige week leverde, de term Chinese brol lijkt een eufemisme.
een ethische vraag
Dan is er nog de discussie rond 5G en de rol van het Chinese bedrijf Huawei hierin. Gaat het VK, dat hierover op ramkoers ligt met de VS, 5G van Huawei
gebruiken? De druk vanuit Washington DC was al immens: men sprak er
over de grootste fout uit Boris politieke carrière. En de rest van
Europa, willen wij na deze zeer opmerkelijke periode in de
wereldgeschiedenis, nog afhankelijk zijn van China? Het is zelf geen
economische of strategische vraag, het is misschien gewoon een ethische
vraag.
Verder
zal ook de rol van China in internationale organisaties in vraag moeten
gesteld worden. Want we hebben net een WHO opdat er geen pandemieën
zouden voorkomen. Daarom moet men zorgen voor correcte en eerlijke
rapportering, wat een verplichting is voor WHO-leden. Als dat niet
gebeurt en als China geprezen wordt (28 januari 2020) voor zijn aanpak
van deze crisis door dezelfde WHO, dan is die organisatie
medeverantwoordelijk en moet haar bestaansrecht in vraag worden gesteld.
Grappig detail, de vorige baas was een Chinese vrouw en de huidige is
een product van Chinees lobbywerk.
Alles is in beweging
Ik
kan me moeilijk voorstellen dat de gehele wereld, dit zomaar even blauw
blauw laat. Dit terwijl gezondheidswerkers met gevaar voor eigen
gezondheid en leven het beste van zichzelf geven. Nu grote delen van de
bevolking zich sociaal moeten isoleren. Nu we afstevenen op grote
economische problemen en we zoveel onnodige doden te betreuren hebben.
Had het Chinese regime gewoon zijn plicht gedaan, dan was dit allemaal
niet voorgekomen.
De
conclusie dat China de grote winnaar wordt van dit tragische
schouwspel, zoals Dirk Laeremans hier vorige week voorspelde, lijkt mij
niet de uitkomst van deze coronacrisis. Als er gerechtigheid bestaat in
deze wereld, zou de Chinese Communistische Partij de rekening
gepresenteerd kunnen krijgen voor haar onverantwoordelijk gedrag en haar
leugens.
NA GESCHRIJFSEL
*
Een waarheid als een hele kudde bizons.
**
zz*
Anders
gezegd, van de regen in de drop. Van de ondergang van de wereld zonder
oolrog, door een virus, of door een oorlog op leven en dood met de CCP.
206 - DOORBRAAK BDW ALS ZONDEBOK WANT HOGE BOMEN VANGEN VEEL WIND
206 - DOORBRAAK
*
Woensdag 8 april 2020
*
VOOR GESCHRIJFSEL
*
Bij wijle en stond is JoGan geen Sanctorum, maar eerder een Diabolorum. Heb ik op deze blog al meerdere keren moeten schrijven. Een lastige puber, als je wil.
Nus
is, Eigen Volk Eerst, BDW de gebeten hond. Bij gebrek aan iets beters?
En diene Trump, zo legt Joahanneke zijn zielke bloot, die overleeft dat
griepje nooit. Juist, hé, Moeke?
-
De exacter beoordeling?
Richtlijnen, afdwingbaar, maar zonder Kracht van Wet. Iets nieuws dus.
Allemaal amateurwerk. Is na te vragen in elke kleuterklas aan de
Schooloeffra..
Maar ze zijn tot stand gekomen, zogezegd uit tijdsgebrek. Na 3 maand!
De boetes zijn dan ook onwettelijk Wat n knoeiboel. Met de klak naar gegooid.
-
Ach
die Turkse TV Wat n droom van een verspreking. Vreemde, vijandiige
zenders die bij elke gelegenheid onze ondergang uit schruwelen, hebben
het in de Limburg voor het zeggen. Soumission het dat. Theo Van Gogh
werd ervoor op straat bij klaarlichten dag vermoord..
Acta Sanctorum - 08/04/2020 Johan Sanctorum - Leestijd 6 minuten
*
De
burgemeester van Antwerpen heeft op Radio 1 laten weten dat hij de
richtlijnen van het C.C.C. (coronacrisiscentrum) naast zich zal
neerleggen. Voor wat betreft bijvoorbeeld het verbod om op een bank in
het park plaats te nemen. Krijg ik niet uitgelegd, was de commentaar.
Voor alle duidelijkheid: juridisch gezien hebben die richtlijnen geen
kracht van wet, daarvoor is een ministerieel besluit nodig. Vermoedelijk
haalt u dus gelijk als u weigert de GAS-boete te betalen en voor de
Eechter zou moeten komen. Dat wist Bart De Wever natuurlijk ook, dus
adviseert hij zijn stadsgenoten om tóch op die bank te gaan zitten en
tóch te basketten. Nà. Wat sommige Sinjoren direct hadden opgepikt.
Frustraties
Het
morele gehalte van die uitspraak is een andere kwestie. Bart De Wever
was ook de eerste om het advies medio maart toen was er nog geen
lockdown omtrent de 1000-personenlimiet voor evenementen naast zich
neer te leggen. Het heette dat hij geen adviezen wou opvolgen, alleen
richtlijnen die kracht van wet hebben. Juridisch gezien ook weer
correct. De clou ligt anderzijds elders: de N-VA loopt in heel de
coronacrisis de feiten achterna en wordt zichtbaar nerveus, tot op het
muggenziften af. Ze slaagt er als oppositiepartij niet in om een
ideologische insteek te vinden in een verhaal waar de complete economie
on hold wordt gezet om een gezondheidscrisis te bedwingen.
N-VA, VRT NWS
Zorg
is sowieso al nooit de grootste bekommernis geweest van de N-VA. Nu de
witte sector in een glansrol komt te staan en we van geluk mogen spreken
dat de medische infrastructuur bij ons zo ruim bemeten is, worstelt de
Partij met een thematisch vacuüm. Temeer omdat ze in een Belgisch
verhaal is terecht gekomen, waarbij een federaal minderheidskabinet mét
volmachten zich enig voluntarisme kan permitteren, onder het motto A la
guerre comme à la guerre.
Om
het in voetbaltermen te zeggen: de complete ploeg is aan de zijlijn
terecht gekomen en vertoeft in de rol van bankzitter. Dat zijn ze niet
gewoon bij de N-VA. Gênant is natuurlijk ook dat de twee grote tenoren,
Bart De Wever en Jan Jambon, zich aanvankelijk als non-believers
gedroegen, de epidemie minimaliseerden en zich vooral bezorgd toonden om
het feit dat de cafébazen hun deuren moesten sluiten. Het
ontkennings-gedrag van rechts, waarna flink wat bochtwerk nodig was,
valt op in heel deze mondiale crisis. Het griepje zal Donald Trump
zijn herverkiezing kosten. De andere notoire ontkenner, Boris Johnson,
ligt nu zelf op de intensieve zorgen. Een lot dat je niemand toewenst,
maar dat toch een ironisch kantje heeft.
De
nauwelijks verholen frustratie van Bart De Wever uit zich dus in een
discussie over het bankzitten, basketten, en andere onduidelijkheden in
de crisiscommunicatie die worden uitgespit. Dat is eigenlijk weinig
fraai, het getuigt zelfs van weinig burgerzin en nog minder van
staatsmanschap, op een moment dat samenhorigheid en discipline de
overhand moeten halen op al de rest.
Oorlogskabinet
VRT
Vervelend
voor de N-VA (en eigenlijk ook wel voor de Vlaamse Beweging in haar
geheel) is dat premier Wilmès het al bij al niet slecht doet. Ik ben
zelf haar strengste criticus, maar ze maakt weinig fouten sinds ze haar
Corona Kabinet installeerde als een echt oorlogskabinet. De chaos is
uitgebleven, de ombouw en capaciteits-vergroting van de ziekenhuizen was
zelfs een ongezien succes. Het plateau schijnt bereikt, het aantal
doden blijft hoog, vooral hoogbejaarden, maar er verlaten meer mensen de
ziekenhuizen dan er binnen komen. De prognose wint veld dat we het
zullen redden met onze capaciteit en zelfs misschien wel wat Italianen
en Hollanders een bed kunnen geven.
van eerlijkheid is nog nooit iemand doodgegaan: Sophie Wilmès laat zich uitstekend omringen
Dat
is een succes voor een complex, dichtbevolkt land als België, met een
bevolking die traditioneel niet uitblinkt in burgerzin, en met
allochtone populaties die alleen wakker schieten als de Turkse televisie
maatregelen aankondigt. Men moet dat ook durven zeggen, van eerlijkheid
is nog nooit iemand doodgegaan: Sophie Wilmès laat zich uitstekend
omringen. En ze laat de communicatie over aan de experten, zo slim is ze
wel. Nooit zoveel virologen en infectiespecialisten op tv gezien, veel
meer dan politici, die wel beseffen dat ze zich hier niet moeten over
profileren.
Natuurlijk
zijn er fouten gebeurd. Maggie De Block is nog niet klaar met haar
geklungel rond de mondmaskers. Er is de precaire situatie in de
rusthuizen en de woonzorgcentra (een Vlaamse bevoegdheid). En dan was/is
er dus de discussies rond sommige richtlijnen, de zitbankenkwestie in
het park, wel of niet naar je lief mogen rijden, en de Stasi-achtige
toestanden rond drones die kustverblijven met warmtedetectoren
inspecteren. Ook die strengheid valt Bart De Wever nu aan, wat ik weer
bizar vind voor een rechtsdraaiend politicus die zo graag
doortastendheid uitstraalt.
Exit Strategie
Dus
ja, vervelend maar waar: dit crisisbeheer levert bonuspunten op voor de
nv België. Begin maart had de Vlaamse Regering het voortouw kunnen
nemen met een Deense aanpak, maar ze heeft het niet gedaan. Ridicule
pogingen om dat recht te trekken, zoals Zuhal Demir met haar
waardebonnen voor tweedeverblijvers, worden zelfs binnen haar eigen
partij niet serieus genomen.
VRT NWS
Het
is wat het is, even niet neuten Bart, soms moet je als strateeg
aanvaarden dat de wind verkeerd zit. Het punt is gewoon dat iedereen nu
even in overlevingsmodus zit, in de hoop dat er deze zomer toch nog
terrasjes kunnen gedaan worden, en dat elke politicus die nog maar probeert om uit de crisis politieke munt te slaan, gevaarlijk spel speelt. De
N-VA zal de crisis moeten uitzweten, tot en met de exit-strategie die
door een expertengroep, onder leiding van de alom gewaardeerde Erika
Vlieghe, wordt uitgewerkt.
Dat
er economisch nog zware noten zullen moeten gekraakt worden, staat
vast. En dat de afweging tussen economie en volksgezondheid een penibele
oefening is, ook. En dat, nu we het ergste gehad hebben, het parlement
terug aan zet mag komen, ook waar. Maar voor alles moet iedereen
beseffen dat er een tijd voor en een tijd na corona is. En dat deze
crisis een kantelpunt betekent en hopelijk ook een opportuniteit. De
politicus die dat niet beseft, veroordeelt zich tot een toeschouwersrol.
NA GESCHRIJFSEL
*
Ach die Hoofdlettter-
Mmanie
van mij Respect is een woord dat mij met de paplepel werd ingegeven.
Goed opgelet in klas. Een Regering, ook l is die door gangsters ui de
grond gestampt, is en blijft voor mij een Re- en geen re-geering. Zo
ook n Bur- en geen bur-germeesters. Als respect dan al een rekbaar
begrip is geworden, waarom dan Johan ipv johan? Al dat op en neer wippen
van de letterkorf, das toch goed voor de bloedsomloop?
Ewel dan.
-
Geen staatsmanschap, geen samenhorigheid.
.
Kijk,
daar krijg ik het nu van op mijn (pijnlijke) heupen. Aks er in
Vlaanderen eindelijk eens n pikliticus is met doorzicht gekoppeld aan
daadkracht, dan is die toch wel te vinden op t Schoon Vediep van de
Koekestad. Tot spijt van wie dat benijdt, hé Johan .Maar beter kan
altijd en dat zal de toekomst wel uitwijzen. Denk daarbij maar aan het
Verhaal van Joannes de Doper als Wegbereider.
Als
er, in deze pandemine, aan de non-maatregelen van de Vlaamse Regering
al iets is op te merken, dan is daarvoor BDW niet verantwoordleijk. Maar
de Mini Ster President en diens Regering. Op voorwaarde natuurlijk
dat er met bepaalde mede-regeerders na dafen- en nachrelange
veergaderingen een bepaalde consensus had kunnen tot stand komen
Ja, dan had J.J. binnen het jaar kunnen ingrijpen. Als het kalf verdronken was.
-
en dat elke politicus die nog maar probeert om uit de crisis politieke munt te slaan, gevaarlijk spel speelt.
Hallo, Tommeke van Grielenland, leest U ook DOORBRAAK?
Zou
ik niet meer doen, moest ik in Uw plaats zijn. Bij monde van de H
Johannes Diabolorum staat de VVB niet meer alls één man ahcer U. Want om
warm en koud te blazen moet U bij de échte Tsjeven zijn. En die zijn,
op sterven na, al vele jaren piepe-dood.
Steeds zijn er de achterpoortjes, de uitzonderingen en de
uitzonderingen op de uitzonderingen en moeten wetten en verordeningen
keer op keer worden gewijzigd en aangepast /.. al dan niet nog mag doen
tijdens de coronacrisis, zouden Big Brother doen blozen.
Tot zover deze nieuwe portie sprankelende inspiratie - Laten we ons dus vooral niet tegenhouden om hierop door te gaan
*
SPEAKERS CORNER
O,
U had het al gereden! Onze goede vriend hierboven heeft het over dit,
ons eigen duurbaar APEN-lAND. Een kunstmatige construcite met
Regeerders die we notabene niet eens zelf hebben gekozen, maar die
ons, ouder gewoonte getrouw, door de Francofonie werden opgedrongen.
Dat dit nu al méér dan 180 jaar duurt, namelijk sedert De Stomme van Portici uit
1830, danken wij niet de spreekwoordelijke koekoek, maar de eigen
plaatselijke voormannen. Die hebben namelijk, met de dood in het hart en
iedere keer voor de allerlaatste keer, toegegeven aan hun heb- en
geldzucht om, in t Fransoos, de knechtjes te mogen spelen van de
Broekzeelse Grote Heren die dansen op de muziek van de Ville Lumière van
voortijds.
Den Belziek sera Latine, oui ne sera pas.
Dat
WINER-GRIEPJE van dees jaar zou het dees keer hebben moeten duidelijk
maken voor de gewone man en vrouw in de straat. s Lands Bestuur is
voor de zoveelste keer in handen van GANSTERS
*
Deze keer hebben ze het niet alleen gemunt op onze welvaart-door-arbeid, maar vooral op ons naakte bestaan zelf.
De
resterende voorraad aardappelen van vorig jaar moet worden vernield. En
ja, samenscholingen van méér dan één persoon blijven verboden. Allerlei
boetes worden nogmaals verhoogd ot ¼ van ieders maandelijks inkomen.
Allemaal voor ons aller welzijn. Als ge begrijpt wat ik bedoel.
De
juiste maatregelen op het juiste moment? Daar is er nog altijd geen
consensus over. Al moet worden gezegd, dat het slofjes-scialisme er
blijkbaar weer bovenop zou geraken. Indien niet zo, zo wordt het toch al
rondgestrooid.
Het grootste sterftecijfer ter wereld? Ja, en dan?
*
Laat-avond-journaal van de dag voordien
*
n i e n t e
FINITO
DROLVAN AL DEZE VADERLANDSCHE BROL
*
Als
er al eens een paar, nu zo goed als werkloze
broodkruuimel-schrijvelaars zouden willen wakker worden om op de juist
plaats, dat te doen om een soort Heilige Kruistocht te
prediken. Niet om ons volk uit deze slavernij naar veiliger oorden te
leiden, maar om de Valse Profeten ervan ten eeuwige dage te
schandvlekken. En vervolgens het Recht in eigen handen te nemen. Onder
de kundige Leiding van Nieuwe Leiders uit Het Eigen Volk Eerst..
Ons
Volk uit de Lage Landen is sterk, maar als de Redding niet nabij is,
zal alles verloren zijn. Laten we dusn in deze Na-Corona Tijd, niet
langer biddend en smekend voor de poorten staan, maar deze
stormenderhand en met eigen handen innemen. Wie zichzelf niet redt, is
niet waar dat die leeft.
Enne,
o ja, er wordt omgeroepen, dat de pandemie in Francofona afneemt. Goed
zo vloor die mensen. Maar hoe zou dat tocj komen? Omdat die Frans
spreken? Om omdat ze eerder en beterere hulp- en voorzorgs- middelen
kregen van deze gangster-regering? Werk aan de winkel voor nieuwgierige
wijsneuzen.
Maar opgepast, criminelen gaan niet uiit de weg voor een dode meer of minder..
**Pieter Bauwens
*
