Laurette OnkeLINKS, kleindochter van die Kempische zaktivist
uit de gemeente Jeuk, is ons beter bekend aks Laurette Mitraillette.
Vraag me niet waarom, maar dat kreng is even dodelijk als n
snelvuurwapen in de handen van de eerste de beste gekkin. Na een eerste
drugshuwelijk deelt ze reeds enkele jaren het echtelijk bed met een
ander zwaar kaliber die heel wat hoger staat op haar lucratieve
loonlijsten bij alle soorten Waalse Ministeries.
*
Zijn naam? Die doet er niet toe. Want hoe minder over hem geweten is, hoe beter voor ons, Vlamingen.
Hieronder
leest U waarom. Aandacht: de daar aangehaalde tenoren zijn allemaal
import-halfbloeden met meestal nogal verbrande moraliteit. Typische
Wallonen dus.
Professor Grondwettelijk Recht en echtgenoot Laurette Onkelinx pleit voor nieuwe verkiezingen en staatshervorming
Marc
Uyttendaele, professor en advocaat Grondwettelijk Recht en echtgenoot
van PS-politica Laurette Onkelinx, pleit drie dagen na de verkiezingen
voor ... nieuwe verkiezingen. Maar dan wel een waarin de partijen
duidelijk aangeven wat hun communautaire plannen zijn met het oog op een
nieuwe staatshervorming. Dat zei hij vanmorgen op de RTBF-radio.
Na
de verkiezingen van zondag ziet niemand voorlopig goed in hoe er een
werkbare federale meerderheid gevormd kan worden. N-VA en PS hebben
vetos tegen elkaar, en zowel N-VA als Open Vld willen geen regering
zonder meerderheid aan Vlaamse kant. Veel waarnemers verwachten dan ook
een lange periode van onzekerheid en crisis.
Voor
Marc Uyttendaele hoeft het zo ver niet te komen. Hij ziet een veelvoud
aan onmogelijkheden, en de enige vraag is dan ook wanneer de politici
zullen toegeven dat we opnieuw naar de stembus moeten. Dat is volgens
mij de meest waarschijnlijke hypothese. Voor Uyttendaele moeten die
nieuwe verkiezingen dan wel plaatsvinden zonder de lafheid waarbij men
gezegd heeft: We organiseren verkiezingen maar we blokkeren elk
institutioneel debat.
Doordat
het daar in de campagne niet over is gegaan, zijn de verkiezingen
volgens Uyttendaele eigenlijk vervalst en is er een conflict gecreëerd
tussen Vlaanderen en Wallonië. Bij de volgende verkiezingen zal het
onvermijdelijk over de toekomst van de staat moeten gaan. Hij voorspelt
dat die nieuwe verkiezingen over een half jaar of een jaar sowieso
zullen plaatsvinden.
Wie, buiten de vos uit Van den vos Reynaerde, preekt er nog de passie? De mogelijkheden, buiten de muizen en de Democ Rats zijn zeer beperkt, dat weet U toch!
Curieus, want ook van de 8 regeringsvormingen die momenteel al bijna 3 welen aanslepen, blijft het in alle toongaarden Van het Westelijk Front geen Nieuws.
Dat
ziet er dus goed uit. In Laeken zullen de koninklijke valiezen
waarschijnlijk al kkaar gezet staan wachten. Het Vlaams Antwerps
Nationaal weefgetoiw snort als noooit tevoren en de TVG blijft netjes op
de sporrn. Binnenkort ontwaakt iedereen in een ander, beter en
snelvuurloos Land.
Binnen
een maand viert Vlaanderen zijn nationale feestdag. Binnen een maand
zullen er weer tientallen speeches ronken van plannen voor Vlaanderen.
Velen zullen terugblikken op en vooruitkijken naar de politieke
actualiteit. Anderen zullen het hebben over de plaats van Vlaanderen in
de wereld. Over Vlaamse welvaart, of over Vlaamse identiteit.
Vlaanderen
is zo veel meer dan enkel wat ons elke dag als 6,5 miljoen Vlamingen
bindt. Het is een gedeeld verleden en een gedeelde toekomst. Het is een
land, een volk dat als een puzzel samenhangt van talloze verhalen.
Honderd zulke verhalen straffe verhalen werden gebundeld in het rijk
geïllustreerde boek Honderd keer Vlaanderen.
Bananencollectie
Waar
de naam Vlaanderen vandaan komt, dat leest u in dit boek. Dat de
huidige staatsgrens tussen Frans- en West-Vlaanderen het toneel was van
levendige smokkel, dat leest u in dit boek. Dat Santa Claus Vlaamse
wortels heeft, eveneens. Dat er nergens zoveel lintbebouwing is als in
Vlaanderen, dat wist u al, maar hoe is dat ontstaan? Dat diamantslijpen
een Vlaamse uitvinding is, net als cricket of golf. Dat de gin bij uw
tonic eigenlijk Vlaamse jenever is, verneemt u hierin. En dat de
Oostendse Compagnie even succesvol was als de Verenigde Oostindische
Compagnie. Dat elk euromuntstuk de signatuur draagt van een Vlaamse
ontwerper, wist u ongetwijfeld niet. En evenmin dat de grootste
bananencollectie in Vlaanderen te vinden is.
Deze
en meer dan 90 andere verhalen kunt u lezen in Honderd keer Vlaanderen.
Dit boek bevat Straffe verhalen over het volk tussen Noordzee en Maas
en werd samengesteld door Karim Van Overmeire, Tomas Roggeman en Maarten
Vanderbeke. Ze willen hiermee de veelkleurigheid van heden en verleden
van Vlaanderen schetsen. Volgens Knack-hoofdredacteur Bert Bultinck zit
racisme in het DNA van de Vlaming. In hun zoektocht naar het DNA van de
Vlamingen, hebben de drie auteurs er geen spoortje van teruggevonden. Ze
vonden wel een identiteit terug om trots op te zijn.
Want
daar gaat 11 juli toch ook om: om trots op de Vlaamse identiteit. En
dat mag gerust met een kwinkslag en een knipoog beleden worden. Zoals in
dit boek, dat u honderd redenen geeft om als Vlaming trots te zijn en
om trots te zijn op Vlaanderen.
Aan
de lezer, die spijts alles als bezoeker trouw is gebleven aan deze
dakvenster-blog: het moge hem/haar belend gemaakt worden dat zekere
personen nooit opgeven. Van mijnentwege: geen sprake van vallen en
opstaan. Het is gewoon niet kunnen weerstaan, om via de Victor Reader
de door slechtziendheid opgelopen intellectuele achterstand zoveel als
mogelijk te recupereren. Noeken , veel boeken, zijn altijd mijn lust en
mijn leven geweest. Tot het noodlot toesloeg.
Een drang waaraan men niet kan worden weerstaan,
pleit in onze dagen zelf de kindermoord met voorbedachten rade door de
eigen moeder, vrij van alle straf. Noem het, wat mij betreft, het
Vermas-isme. Maar doe dat stilletjes, anders krijgt U nog een deel van
zijn ereloon door Uw maag gespitst. Met kans op de volgende Ark-Prijs
als waardering voor Uw mollenwerk.
Zon Victor Reader hebbedingetje is gratis voor al wie vóór zijn 65ste
de Overheid officieel heeft ingelicht van een eventuele dreigende
oogkwaal. t Is maar dat U het weet. Want nadien kost alles de volle
pot. Tenminste, als Licht & Liefde niet tussenbeide komt. Dan kost
zon reader geen 495.00, maar 110.00.
De
Luister Bib beschikt over meer dan 30.000 titels. U heeft maar te
kiezen en Mieleke de facteur brengt ze U zó in Uw maandje.
*
Hieronder werd goede aandacht besteed aan die welbepaalde zekere ARK-prijs Voor Het Vrije Woord, , waarvoor die ver-eremerking ook mag staan. Dus eerst op zoek naar nadere informatie bij Google.
De
Arkprijs van het Vrije Woord is een symbolische prijs die mensen
bekroont die zich actief inzetten voor de vrijheid van denken.[1] De Arkprijs wordt elk jaar uitgereikt op de vooravond van Hemelvaartsdag in de Antwerpse galerie De Zwarte Panter
In
de schoot van de Stichting Arkcomité is beslist dat de Arkprijs van het
Vrije Woord anno 2019 gaat naar tromgeroffel Anuna De Wever en Kyra
Gantois.
Ik
moest even terug in mijn kooitje gaan zitten om hiervan te herstellen.
Zijn de werkende leden van de Stichting Arkcomité aan de coke?
Yogasnuivers? Toch weer net iets teveel gezopen tijdens de slopende
ballotage-zittingen in afspanning De Spleet? Die smalle reet tussen
parking en Schelde, beter bekend als
Galerij De Zwarte Panter.
*
De
.Arkprijs is sinds 1951 een prijs die na rijp beraad wordt toegekend
aan dwa, humanisten, vrijdenkers, vrijmetselaars, kunstenaars,
theatermakers, zangers, filosofen, artsen en andere weerbarstige
koppigaards die de vlag van het vrije tegendraadse woord altijd en
overal fier laten wapperen. In een vlaag van zinsverbijstering,
klimaatverdwazing en politieke correctheid worden Anuna De Wever en Kyra
Gantois toegevoegd aan de erelijst van deze prestigieuze
onderscheiding. Da kan na nie gewoon, nie! En toch is het even jammer
als waar.
Anuna
De Wever en Kyra Gantois treden toe tot het intellectueel-artistieke
pantheon van Vlaanderen. Hun namen horen voortaan thuis in de rij Hugo
Claus, Ivo Michiels, Paul Snoek, Leonard Nolens, Frans Boenders, Maurice
De Wilde, Leo Apostel, Wannes Van de Velde, Wim Distelmans, Christine
Van Broeckhoven, Paul De Grauwe. We doen veel meer terechte winnaars
wegens plaatsgebrek oneer aan. We hopen dat Zak, die anno 2000 de
Arkprijs won, een snijdende cartoon maakt bij het ridderen van de
klimaatgodinnen Anuna en Kyra. Twee meisjes wanhopig op zoek naar enige
betekenis in het nog op te warmen bestaan, de leegte vullend, kwetsuren
genezend, duimpjes likend, aandacht genererend. Me, Myself & Selfie.
In
het bestuur en onder de werkende leden van de Stichting Arkcomité van
het Vrije Woord tellen we nochtans aardig wat verlichte lieden,
logebroeders, papenvreters, anarchisten, Vlaamsgezinden en geletterden.
We hebben er het raden naar wie hun glas wijn tijdens de definitieve
deliberatie vol slaapmiddelen heeft gegooid. Of schuimend vol Viagra.
Minstens een paar stichtende leden van het Arkcomité zullen dit
goddelijke gebaar wellicht naar waarde hebben geschat. Doch dat hoeft
geenszins te betekenen dat de Arkprijs van het Vrije Woord bij het begin
van de lente van het jaar 2019 moet worden uitgereikt aan twee
schoolkinderen die in bederfelijk slecht Nederlands de groene
politiek-correcte klimaatkerk napraten. De christelijke astrofysicus
Gerard Bodifée die in de hysterische Calvo & Co koorts op
wetenschappelijke grond niet wenst mee gaan, was niet alleen een betere
maar ook een terechte keus geweest. De Arkprijs van het Vrije Woord is
de Arkprijs van het Politiek Correcte Buzzwoord geworden. Schrijver,
theatervisionair en Vlaamse Reus Herman Teirlinck (1879-1967) stichter
van de Arkprijs draait zich om in zijn graf.
Suskewiet
*
Oppassen
geblazen, want De Schelde is n snelstromend waterke in de Antwerpse
polder. In die Koekenstad wordt al eens iemand op stopekes
getrokken, wat de plaatselijke uitdrukking is voor ge weet wel.
Enne
o ja, over het persoontje van die Unina zelf. Boze lieden zij ons hier
in huis komen vertellen, dat die verleden jaar maa liefst voor haar
plezier ACHT keer is meegevlogen op een trans-Atlantische vlucht.
Uiteraard iedere keer in een milieuvriendelijke machine zonder uitstoot.
Het
buzines-zaakje van het Mamaatje draai dan ook op volle toeren. Net als
de affaire rond het Casino van in Middelkerke: werk aan de winkel voor
Interpol.
Aan
de lezer, die spijts alles als bezoeker trouw is gebleven aan deze
dakvenster-blog: het moge hem/haar belend gemaakt worden dat zekere
personen nooit opgeven. Van mijnentwege: geen sprake van vallen en
opstaan. Het is gewoon niet kunnen weerstaan, om via de Victor Reader
de door slechtziendheid opgelopen intellectuele achterstand zoveel als
mogelijk te recupereren. Noeken , veel boeken, zijn altijd mijn lust en
mijn leven geweest. Tot het noodlot toesloeg.
Een drang waaraan men niet kan worden weerstaan,
pleit in onze dagen zelf de kindermoord met voorbedachten rade door de
eigen moeder, vrij van alle straf. Noem het, wat mij betreft, het
Vermas-isme. Maar doe dat stilletjes, anders krijgt U nog een deel van
zijn ereloon door Uw maag gespitst. Met kans op de volgende Ark-Prijs
als waardering voor Uw mollenwerk.
Zon Victor Reader hebbedingetje is gratis voor al wie vóór zijn 65ste
de Overheid officieel heeft ingelicht van een eventuele dreigende
oogkwaal. t Is maar dat U het weet. Want nadien kost alles de volle
pot. Tenminste, als Licht & Liefde niet tussenbeide komt. Dan kost
zon reader geen 495.00, maar 110.00.
De
Luister Bib beschikt over meer dan 30.000 titels. U heeft maar te
kiezen en Mieleke de facteur brengt ze U zó in Uw maandje.
*
Hieronder werd goede aandacht besteed aan die welbepaalde zekere ARK-prijs Voor Het Vrije Woord, , waarvoor die ver-eremerking ook mag staan. Dus eerst op zoek naar nadere informatie bij Google.
De
Arkprijs van het Vrije Woord is een symbolische prijs die mensen
bekroont die zich actief inzetten voor de vrijheid van denken.[1] De Arkprijs wordt elk jaar uitgereikt op de vooravond van Hemelvaartsdag in de Antwerpse galerie De Zwarte Panter
In
de schoot van de Stichting Arkcomité is beslist dat de Arkprijs van het
Vrije Woord anno 2019 gaat naar tromgeroffel Anuna De Wever en Kyra
Gantois.
Ik
moest even terug in mijn kooitje gaan zitten om hiervan te herstellen.
Zijn de werkende leden van de Stichting Arkcomité aan de coke?
Yogasnuivers? Toch weer net iets teveel gezopen tijdens de slopende
ballotage-zittingen in afspanning De Spleet? Die smalle reet tussen
parking en Schelde, beter bekend als
Galerij De Zwarte Panter.
*
De
.Arkprijs is sinds 1951 een prijs die na rijp beraad wordt toegekend
aan dwa, humanisten, vrijdenkers, vrijmetselaars, kunstenaars,
theatermakers, zangers, filosofen, artsen en andere weerbarstige
koppigaards die de vlag van het vrije tegendraadse woord altijd en
overal fier laten wapperen. In een vlaag van zinsverbijstering,
klimaatverdwazing en politieke correctheid worden Anuna De Wever en Kyra
Gantois toegevoegd aan de erelijst van deze prestigieuze
onderscheiding. Da kan na nie gewoon, nie! En toch is het even jammer
als waar.
Anuna
De Wever en Kyra Gantois treden toe tot het intellectueel-artistieke
pantheon van Vlaanderen. Hun namen horen voortaan thuis in de rij Hugo
Claus, Ivo Michiels, Paul Snoek, Leonard Nolens, Frans Boenders, Maurice
De Wilde, Leo Apostel, Wannes Van de Velde, Wim Distelmans, Christine
Van Broeckhoven, Paul De Grauwe. We doen veel meer terechte winnaars
wegens plaatsgebrek oneer aan. We hopen dat Zak, die anno 2000 de
Arkprijs won, een snijdende cartoon maakt bij het ridderen van de
klimaatgodinnen Anuna en Kyra. Twee meisjes wanhopig op zoek naar enige
betekenis in het nog op te warmen bestaan, de leegte vullend, kwetsuren
genezend, duimpjes likend, aandacht genererend. Me, Myself & Selfie.
In
het bestuur en onder de werkende leden van de Stichting Arkcomité van
het Vrije Woord tellen we nochtans aardig wat verlichte lieden,
logebroeders, papenvreters, anarchisten, Vlaamsgezinden en geletterden.
We hebben er het raden naar wie hun glas wijn tijdens de definitieve
deliberatie vol slaapmiddelen heeft gegooid. Of schuimend vol Viagra.
Minstens een paar stichtende leden van het Arkcomité zullen dit
goddelijke gebaar wellicht naar waarde hebben geschat. Doch dat hoeft
geenszins te betekenen dat de Arkprijs van het Vrije Woord bij het begin
van de lente van het jaar 2019 moet worden uitgereikt aan twee
schoolkinderen die in bederfelijk slecht Nederlands de groene
politiek-correcte klimaatkerk napraten. De christelijke astrofysicus
Gerard Bodifée die in de hysterische Calvo & Co koorts op
wetenschappelijke grond niet wenst mee gaan, was niet alleen een betere
maar ook een terechte keus geweest. De Arkprijs van het Vrije Woord is
de Arkprijs van het Politiek Correcte Buzzwoord geworden. Schrijver,
theatervisionair en Vlaamse Reus Herman Teirlinck (1879-1967) stichter
van de Arkprijs draait zich om in zijn graf.
Suskewiet
*
Oppassen
geblazen, want De Schelde is n snelstromend waterke in de Antwerpse
polder. In die Koekenstad wordt al eens iemand op stopekes
getrokken, wat de plaatselijke uitdrukking is voor ge weet wel.
Enne
o ja, over het persoontje van die Unina zelf. Boze lieden zij ons hier
in huis komen vertellen, dat die verleden jaar maa liefst voor haar
plezier ACHT keer is meegevlogen op een trans-Atlantische vlucht.
Uiteraard iedere keer in een milieuvriendelijke machine zonder uitstoot.
Het
buzines-zaakje van het Mamaatje draai dan ook op volle toeren. Net als
de affaire rond het Casino van in Middelkerke: werk aan de winkel voor
Interpol.
Vanwege
mijn vele inhaal-uren (en dagen) in de voor mij jarenlang niet
toegankelijke boekenwereld, mankeeert deze dagelijkse blog af en toe wel
eens. Deze achtervolgingskoers verloopt inderdaad per (luie)
koptelefoon in een nog luiere zetel. Deze carrousel draait tenslotte 100
percent op Licht en Liefde, op BPost en op het uitgangs- patroon van
het boodschappenlijstje van de liece wederhelft. Neem U mij dus AUB niet
kwalijk dat ik het opneem voor mijn Oude Liefde, mijn Lust en mijn
Leven
Wat
meer is, van mijn andere hobby, de polletieke pottenkijkerij, krijg ik
al lang diarree. Deze is de laatste tijd verworden tot een kinderachtig
oorlogsspel. Zowel op klein gemeentelijk en nationaal als op wereld
formaat. De toon wordt voortaan in China en het Verre Oosten gezet.
En daar ken ik niets van. De lezer zal het dus zonder mij moeten doen.
Ik blijf voortaan alleen spitten in mijn egen achtertuin. Die is
helemaal te overzien van uit mij eigen vertrouwde dakvenster uit de
eigen kindertijd.
*
Het
uit zijn as herrezenen tSCHELDT is anders gemakkelijk zelf te vinden
via Google. Men wordt het (voorlopig) gratis toegestuurd per mail. t Is
dus, om er in te komen, t proberen waard om in te schrijven ter
kennismaking. Zeg dat ekiket heb gezegd.
En
neen, ikzelf ben ook maar n gewone lezer en heb helemaal geen aandelen
bij deze jongens en meisjes. Ik was alleen een gelukkige jarenlange
lezer van de vroegere tSCHELDT van Bert Murrath die er kort geleden na
jarenlange trouwe dienst den blok heeft op gelegd. Tegen zijn goesting.
Maar wa wilde? We worden immers allemaal n dagje ouder en vers!eten
voor onzen tijd.
Zelfs
oude grize Kardinalen, zolas Godfried Danneels, komen vroeg of laat ook
voor de Rechterstoel van hun Heer ende Meester hierboven.
Godfried,
wordt dat geschreven met ene Gotfver, of met twee? Wedden dat die
Unaniina van de Kinder Klimaat Affaire (Ki Kla Af) dat ook niet weet?!
Maar ze zit wel al bijna in het Parlement. Bij al die andere daar
terecht gekomen onbenullen.
Zoals
de doorsnee lezer allicht doorheeft, beoefent tScheldt de edele kunst
van de satire, waarbij de tientallen (onbetaalde, ook dit is allicht
grappig bedoeld) auteurs hun uiterste best doen om de miserie van deze
wereld met een olijke pen te beschrijven, waarbij heilige huisjes en
heilige muisjes niet ontzien worden.
Niet
iedereen vindt ons grappig, helaas. Dan kan je twee dingen doen: iets
anders gaan lezen of in de pen kruipen en je verregaande staat van
verontwaardiging uiten, teneinde voor afkoeling van je eigen geest te
zorgen, doch hopelijk niet met de bedoeling om ons op het rechte pad te
krijgen want dat lukt toch niet. Wij zijn zo dikwijls beschonken dat
recht stappen op zich al een uitdaging is. Probeer dat maar eens met een
rollator !
Zo
ontvingen we deze brief, verstuurd vanuit het skioord Sankt Moritz.
Voor de doemdenkers die dachten dat in deze schoolvakantieweek (bijna
schreef ik scholvakantieweek) de Kinder Klimaat Club helemaal niets
zou ondernemen, . hier gaan we
Waarde redactie,
Wij
zijn niet tevreeden met de manier waarop er door jullie over ons
geschreven word. Da kan gewoon nie! Altijd maar met ons lachen en ons in
het bellachelijke trekken. Da is kei vies! Waarom doen jullie dat?
Vinden jullie kritiek geven op anderen zo cool? In plaats van ons geleik
te geven Het klimaat warmt op, zien jullie dat ni? Hier moeten de
skikanonnen alle nachten sneeuw maken! Wij kunnen er ni van slapen en da
is kei erreg. Ook vinden wij het erreg dat jullie met onze persoonlijke
rel laties spotten. Da is privé! Ons mamma zegt da ook. En ons papa die
nu op het terras in de jacutssi zit steunt ons ook. Wij ebbe nu al
zeven keer betoogt en niemand luistert! Kei erreg! Ook de vakbonden
wille niet mee. Niemand doe wa. Alleen onze directries steunt ons. Die
haar man werkt bij Groen! En kan het weten en hij zegt da wij groot
gelijk hebbe en door moete gaan tot aan de verkiezingen en da hij verder
de teksten zal schrijven en de VeeRT en de VeeTM benaaderen. Zo. Dan
kunnen jullie nu nog vanalles schrijven dat kei gelogen is. Nu stop ik
want papa heeft sjampagne besteeld voor ons, voor in de jakoetsie. En
anders wordt die koud.
Wij zeggen onze naam niet in deze brief want wij zijn an no niem. Slim hé! Daar kunne jullie nog wa van leeren.
Vanwege
mijn vele inhaal-uren (en dagen) in de voor mij jarenlang niet
toegankelijke boekenwereld, mankeeert deze dagelijkse blog af en toe wel
eens. Deze achtervolgingskoers verloopt inderdaad per (luie)
koptelefoon in een nog luiere zetel. Deze carrousel draait tenslotte 100
percent op Licht en Liefde, op BPost en op het uitgangs- patroon van
het boodschappenlijstje van de liece wederhelft. Neem U mij dus AUB niet
kwalijk dat ik het opneem voor mijn Oude Liefde, mijn Lust en mijn
Leven
Wat
meer is, van mijn andere hobby, de polletieke pottenkijkerij, krijg ik
al lang diarree. Deze is de laatste tijd verworden tot een kinderachtig
oorlogsspel. Zowel op klein gemeentelijk en nationaal als op wereld
formaat. De toon wordt voortaan in China en het Verre Oosten gezet.
En daar ken ik niets van. De lezer zal het dus zonder mij moeten doen.
Ik blijf voortaan alleen spitten in mijn egen achtertuin. Die is
helemaal te overzien van uit mij eigen vertrouwde dakvenster uit de
eigen kindertijd.
*
Het
uit zijn as herrezenen tSCHELDT is anders gemakkelijk zelf te vinden
via Google. Men wordt het (voorlopig) gratis toegestuurd per mail. t Is
dus, om er in te komen, t proberen waard om in te schrijven ter
kennismaking. Zeg dat ekiket heb gezegd.
En
neen, ikzelf ben ook maar n gewone lezer en heb helemaal geen aandelen
bij deze jongens en meisjes. Ik was alleen een gelukkige jarenlange
lezer van de vroegere tSCHELDT van Bert Murrath die er kort geleden na
jarenlange trouwe dienst den blok heeft op gelegd. Tegen zijn goesting.
Maar wa wilde? We worden immers allemaal n dagje ouder en vers!eten
voor onzen tijd.
Zelfs
oude grize Kardinalen, zolas Godfried Danneels, komen vroeg of laat ook
voor de Rechterstoel van hun Heer ende Meester hierboven.
Godfried,
wordt dat geschreven met ene Gotfver, of met twee? Wedden dat die
Unaniina van de Kinder Klimaat Affaire (Ki Kla Af) dat ook niet weet?!
Maar ze zit wel al bijna in het Parlement. Bij al die andere daar
terecht gekomen onbenullen.
Zoals
de doorsnee lezer allicht doorheeft, beoefent tScheldt de edele kunst
van de satire, waarbij de tientallen (onbetaalde, ook dit is allicht
grappig bedoeld) auteurs hun uiterste best doen om de miserie van deze
wereld met een olijke pen te beschrijven, waarbij heilige huisjes en
heilige muisjes niet ontzien worden.
Niet
iedereen vindt ons grappig, helaas. Dan kan je twee dingen doen: iets
anders gaan lezen of in de pen kruipen en je verregaande staat van
verontwaardiging uiten, teneinde voor afkoeling van je eigen geest te
zorgen, doch hopelijk niet met de bedoeling om ons op het rechte pad te
krijgen want dat lukt toch niet. Wij zijn zo dikwijls beschonken dat
recht stappen op zich al een uitdaging is. Probeer dat maar eens met een
rollator !
Zo
ontvingen we deze brief, verstuurd vanuit het skioord Sankt Moritz.
Voor de doemdenkers die dachten dat in deze schoolvakantieweek (bijna
schreef ik scholvakantieweek) de Kinder Klimaat Club helemaal niets
zou ondernemen, . hier gaan we
Waarde redactie,
Wij
zijn niet tevreeden met de manier waarop er door jullie over ons
geschreven word. Da kan gewoon nie! Altijd maar met ons lachen en ons in
het bellachelijke trekken. Da is kei vies! Waarom doen jullie dat?
Vinden jullie kritiek geven op anderen zo cool? In plaats van ons geleik
te geven Het klimaat warmt op, zien jullie dat ni? Hier moeten de
skikanonnen alle nachten sneeuw maken! Wij kunnen er ni van slapen en da
is kei erreg. Ook vinden wij het erreg dat jullie met onze persoonlijke
rel laties spotten. Da is privé! Ons mamma zegt da ook. En ons papa die
nu op het terras in de jacutssi zit steunt ons ook. Wij ebbe nu al
zeven keer betoogt en niemand luistert! Kei erreg! Ook de vakbonden
wille niet mee. Niemand doe wa. Alleen onze directries steunt ons. Die
haar man werkt bij Groen! En kan het weten en hij zegt da wij groot
gelijk hebbe en door moete gaan tot aan de verkiezingen en da hij verder
de teksten zal schrijven en de VeeRT en de VeeTM benaaderen. Zo. Dan
kunnen jullie nu nog vanalles schrijven dat kei gelogen is. Nu stop ik
want papa heeft sjampagne besteeld voor ons, voor in de jakoetsie. En
anders wordt die koud.
Wij zeggen onze naam niet in deze brief want wij zijn an no niem. Slim hé! Daar kunne jullie nog wa van leeren.
Iedere
dag wordt de gelijkenis met de jaren 30 duidelijker. Erger zelfs.
Vroeger lag alles ver, héél ver verwijderd van de eigen kerktoren. Nu
is, dank zij Tinternet, de hele wereld één groot drop geworden. Een dorp
met vooral veel café-praat. Met hier en daar een toogplakker, n
mooiprater die om de haverklap lik Baron von Münckhoven de hele wereld
rondvliegt, zich vastklampend aan een bolronde kanonskogel.
Al
die Hoge Heren brengen, volgens hun eigen zeggen toch, de hemel op
aarde. En juist daarvoor hebben zij een sterke militaire macht nodig. En
Nieuwsbronnen die de juiste berichten verspreiden.
Wat
de juiste reden van de onrust in Zuid Amerika juist is, mag Joost
weten. Maar die weet het ook niet. Of hij zwijgt. Ieder kans, om iets
bij te leren, moet dus worden aangegrepen. Wie zoekt, die vindt.
Waar
ongeveer de klepel hangt, vindt U hieronder toegelicht. Het is dus niet
nodig m als Diogenes op klaarlichte dag met een stallantaarn rond te
lopen
*
We leeft (Lees: iedereen die het zal overleefd hebben) zal het wel voelen, als de billen vol blaren zitten
Ik
heb eindelijk mijn shampoo gevonden. Dat duurde even omdat er zoveel
keus is Beschikbaarheid niet het probleem, inflatie wel
*
Max Blumenthal in een meer dan goed gevulde supermarkt in Caracas. (Afbeelding: screenshot (1)).
*
Al maanden heerst er een almaar erger wordende crisis in
Venezuela.
Mensen
zouden amper meer te eten hebben, en hulpkonvooien aan de grens zijn
door Maduros troepen tegengehouden en in brand gestoken (2). De roep om
een humanitaire militaire interventie wordt met name in de VS steeds luider. De linkse onderzoeksjournalist en auteur
Max Blumenthal (L)
wilde
daarom zelf eens een kijkje nemen en ging met een camera een grote
supermarkt in de hoofdstad Caracas in. Daar zag hij bomvolle schappen en
tal van normaal winkelende klanten. Is de Venezolaanse crisis wellicht de zoveelste zorgvuldig uitgedokterde nepnieuws campagne van de Westerse globalisten om militair ingrijpen te rechtvaardigen?
Eindelijk mijn shampoo gevonden, zoveel keus!
Bakken
vol met fruit, vlees, groente, zuivel, allerlei soorten toiletpapier,
babydoekjes, energie-drankjes, 50-tig soorten bier en wijn op de
beelden is duidelijk te zien dat er van echt alles meer, meer dan genoeg
van is. Blumenthal citeert daarom op cynische wijze de slogans die wij
dagelijks in onze massamedia horen, zoals dat de dictatuur van Maduro
de bevolking bewust uithongert om hen het communisme op te dringen.
Op
het video-verslag volgt vervolgens een ook in Europa uitgezonden clip
van een Amerikaanse verslaggever die beweert dat tandpasta en
tandenborstels basis zaken zijn die de bevolking dankzij het huidige
regime niet heeft.
Ondertussen
loopt Blumenthal in Caracas langs lange rijen farmaceutische artikelen
zoals... tandpasta, tandenborstels, et cetera. Ik heb eindelijk mijn
shampoo gevonden. Dat duurde even omdat er zoveel keus is. Die
vervloekte Maduro!
*
Blumenthal zegt overigens ook dat er wel degelijk een probleem is in het land, en dat is de torenhoge inflatie.
Als voorbeeld geeft hij een zak huisdierenvoeding, wat omgerekend meer
dan $ 20,- kost. Ook een fles olijfolie is onbetaalbaar: bijna $ 35,-.
Geen schaarste, maar hoge inflatie
Een
balie-medewerker moet hartelijk lachen als hij hem vraagt of dit geen
socialistische supermarkt is waar alles gratis is. Is het dan een
leugen dat alles in Venezuela socialistisch is? waarop de man
bevestigend knikt. En de (hoge) prijzen van sommige artikelen komen
door speculaties (op de financiële en economische markten)?
In
Venezuela heb ik vanwege mijn dollars onbeperkte koopkracht, want de
dictatuur van de dollar controleert de wereld... Er is hier geen
probleem met voedsel-distributie en voedsel-schaarste, want ik kon hier
alles kopen. Het probleem is dat de koopkracht van de mensen is verwoest
omdat de munt,
de bolivar,
door speculaties en hyperinflatie zo enorm verzwakt is.
We
kunnen natuurlijk niet controleren of deze supermarkt misschien wel de
enige goed gevulde in het hele land is, en de parkeergarage op de
beelden enkel vol staat met autos van de rijkste 1%.
Volgens
de journalist zijn juist de kapitalisten van de door het buitenland
gesteunde oppositie die goud geld verdienen met deze economische oorlog
en het verkopen van goederen voor dollars. En dat krijg je van de
Amerikaanse (en Europese) media niet te horen over Venezuela.
Land kapot gemaakt door het Westen
Met
andere woorden: het land wordt inderdaad kapot gemaakt, echter niet
zozeer door het regime Maduro, maar door de Verenigde Staten en zijn
Europese vazallen, die net als in Libië, Oekraïne en zoveel andere
landen een ongewenste, door Rusland gesteunde en daarmee aan de
globalisten ongehoorzame regering ten val willen brengen en willen
vervangen door een marionettenclub die geheel naar de pijpen van
Washington en Brussel danst. En dat gaat zoals overal en altijd over de
rug van het gewone volk.
humanitaire militaire interventie .
Wonderbaarlijke
begrips ratatouille, is het niet? U lijdt geen honger of dorst meer! We
maken U gewoon even dood. Zoals de beul tegen de gehangene zei. Het
kietelt n beetje, maar dat duurt niet lang.
En
zeggen dat dit de taal is waaraan onze bloed-eigen media aan verslaafd
is geworden. Alles natuurlijk met (voor wie?) de beste bedoelingen.
Och,
ik gebruikte daareven hert woord ratatouille, maar in het licht van
de aan de gang zijnde algeme,e islamisering, was couscous misschien
wel beter geweest.
Ratatouille, couscous of bouillabaisse, op ons bord ligt de Beschaving door middel van het kromzwaard.
*
.. de zoveelste zorgvuldig uitgedokterde nepnieuws- campagne van de Westerse globalisten
Het
zit er dus aan te komen, dat wat de Gentse Socialistenuit de tijd van
Kop Vanden Eynde ooit onder woorden brachten als: denken zoals zij,
hunne kameraod zijn, of e sloegen up joen mulle.
Heb
ik hier al zo dikwijls neergepend, maar het helpt niet rap genoeg om
hun opvolgers onder de kiesdrempel te krijgen. Luegens en bedrog, ze
smaken naar den trog. Om nog.
Goed begonnen is half gewonnen
*
de torenhoge inflatie
Zz
gaan daar in Venezuela toch ook niet beginnen met de Hele Hasjes lijk
de Macronezen in de Franse steden! Armoe is van alle tijden. Dat kunnen
wij, Vlamingen, van harte getuigen. Welvaart is als n op-en-neer
suizende jojo. Waar zijn de tijden van Arm Vlaanderen
uit de eerste jaren (1875 1900) van het apenland Coburgia. De mensen
lagen toen onbegraven, dood van de honger, langs de straten. Jaren op
rij mis-oogsten en de geïndustrialiseerde Franstalige Elite had er
geen oren naar. Al die Flamboches waren alleen goed als kanonnenvlees.
Napoleon, les conscrits, de loopgraven an de IJzer. Als er al hulp
kwam, kwam die van Overzee. Omdaat er veel Vlamingen voordien naar daar
waren uitgeweken en daar rijk geworden. Dat de Gouden Jaren en de
oog-uitstekende welvaartstijden van vóór de Franse Revolutie voorbij
waren, bleek maar al te duidelijk. Overal armoe troef. Maar op school
leerden we Frans. Om vooruit te komen in de wereld. Ik hoor het ons Ma
nog altijd zeggen!
En daar zit ik nu met dat Frans, dat eigenlijk Engels moest zijn geweest Frans is UIT Engels is IN.
De
schrijnende armoe, haar oorzaken en gevolgen, zijn ondertussen taboe
geworden. Want niet politiek-correct want tegen de eenheid van het
Land. Die dingen houden ook teveel verband met de diepe wortels van het
opkomend wereld-socialisme. Als begin van de ontsluiting van dit enigma,
geef ik http://www.ethesis.net/handicap/handicap_hfst_4.htm ter lezing. Waaruit deze eerste zin al boekdelen spreekt.
Toen de Franse edelman Derival
rond 1780 door de Lage Landen reisde, viel hem de grote rijkdom op
waarin de steden en vooral het platteland baadden. Uit andere
reisverhalen komen dezelfde opmerkingen naar voor
Ach Ja!. Inderdaad: waar is der Oudren fierheid nu gevaren.
Vlaanderen
loopt het Venezulaanse volk voor. Als een Vlaams Priester-Dichter
verzucht dat dàt volk moet herleven, dan wordt die verzuchting beloond
met een doodvonnis.
Bij mijn weten leeft de (Franstalige) dochter nog. Antnette Spaak (°1928)is
de naam. Stokoud dus en meer dan wormsteekte. Meer dan waarschijnlijk.
Dor als brandhout voor Lucifer lijk het brandhout dat klaar ligt voor de
open haard.
*
Haar
dagen zijn geteld. Daat kan niet anders. Die overleeft niet eens haar
vaders bloedeigen E.G.K.S.-Gedrocht: de EU Verenigde Naziestaat.. Mag
ik hopen. Brussel dus. Waar anders leeft dat serpent, dan in de
onmiddellijke nabijheid van het OKW, in Broeksèl, de zelfbenoemde
Hoofdstad van Festung Europa. Brussel. Het moerassig waterrijk
Broeken-gebied, met o.a. de mij overbekende Rue du Marais N°120 .Dat
Broekse-geval is en blijft onvervreemdbaar Vlaams erfgoed. Thans,
zonder betalen bewoond, dus BEZET door +75% wildveemde veroveraars.
Brussel. Het vroegere OKW
Ober Kommando der Wehrmacht.
*
There
is something rotten in the State of Danmark. LEES in the State of
Dhie Joekrien. Hieronder leest U er alles over. Complot of geen
complot.
Pro
memorie. Onze klusjesman en vaste huisvriend in ons hutje op de hei,
d.w.z. aan het Lago di Bolsena (Centraal Italië) was een met vrouw en
kinderen uitgeweken geboren en getogen Oekrainiër. Werkzame handen en
een gouden karakter. Ongeveer 35 jaar en intussen allemaal Italiaan
geworden.
Heb
ik hier al meermalen over verteld. Misschien heb ik het al die tijd te
weinig gehad over hun harde taal en vooral hun harde ogen, telkenmale
als de R.T. ter sprake kwam. Zij keken iedere dag gewoontegetrouw naar KIEV-TV
en bij mij stond dikwijls, via de zoekmachine van Google, R.T. aan.
Wist ik veel dat die 2 letters stonden voor Russian Television. Ik
kreeg er beelden te zien die niets aan de verbeelding overlieten en dus
niet àl te betrouwbar waren. Telkens werd die man dan giftig en bijna
met het schuim op de lippen verklaarde die dan dat het allemaal leugens
waren. Hij kon het weten, want zij waren die hel ontvlucht. Met gevaar
voor hun leven.
Ach,
wat baat het allemaal, want jaarlijks keerde heel het gezin terug. Voor
even. Op vakantie Zodat we via deze persoonlijke bron het voor en
tegen konden afwegen. En ja, het democratisch gekozen Staatshoofd daar
werd door Het Westen verjaagd en vervangen door een marionet. Ja, de
Krim-mensen in het Noorden van het land hadden inderdaad vrij en
ongedwongen voor de eigen op historisch gefundeerde onafhankelijkheid
gekozen. Waarna zij even vrijwillig hadden gevraagd om aan te sluiten
onder de vleugels Moedertje Rusland. Heim ins Reich als het ware. Wat
later in het Westen tot een soort van agressieve annexatie door Poetin
zou verdraaid worden.
Ja
Ja, Dhie Joekreien. Ze doet mij telkens denken aan oorlog. Aan
verwoesting. Aan intercontinentale atoom-raketten die elkaar kruisen
hoog in de lucht. Maar neerkomen op onze arme gekwelde hoofden. Kortom,
Dhie Joekrien doet me denken aan
*
*
Oekraine neemt lidmaatschap EU en NAVO in grondwet op
Nederlands
Oekraïne referendum nu ook officieel in prullenbak verdwenen - NAVO
verplicht tot oorlog tegen Rusland als Oekraïne lid wordt
*
Het rechtstreeks van de SS gekopieerde embleem van het beruchte neo-Nazi
Azov Bataljon,
dat
wordt getraind en uitgerust door de VS en andere NAVO landen voor de
strijd tegen de Russisch sprekende bevolking. (Afbeelding: Getty Images
(2)).
Zoals
verwacht is het Nederlandse Oekraïne referendum net als het referendum
over de Europese Grondwet geruisloos in de prullenbak van ongewenste
volksuitspraken verdwenen. Dat gebeurde eigenlijk meteen al met het
verlenen van financiële en militaire steun van Amerika en Europa aan het
neofascistische regime in Kiev. Op 7 februari 2019 besloot het
Oekraïense parlement zelfs om het toekomstige lidmaatschap van de EU en
de NAVO onomkeerbaar in de grondwet op te nemen, wat een rechtstreekse
schending is van het Nederlandse inleg-vel bij het verdrag van de EU
met Oekraïne. Niemand in Den Haag maakte er echter enige woorden aan
vuil, en dat zegt veel over wat er is overgebleven van onze zogenaamde
democratie.
Het
aangenomen voorstel voor de grondwetswijziging dat moet leiden naar
volledig lidmaatschap van de NAVO en de EU was afkomstig van
President Petro Poroshenko,
de
oligarch die rijk werd door het plunderen van publiek bezit en die
niets meer dan een marionet van het Westen is. Analisten gaan er dan ook
vanuit dat het besluit niet zonder instemming van Washington en Brussel
kon worden genomen.
Westerse steun aan fascistisch neo-Nazi regime
De
gevolgen zijn ingrijpend en kunnen uiteindelijk ook zeer ernstig zijn.
Allereerst maakt iedere partij, politicus of persoon die openlijk tegen
het voorgenomen EU- en NAVO lidmaatschap is zich nu schuldig aan het
overtreden van de wet. Dit heeft er reeds toe geleid dat de Centrale
Verkiezingen Commissie de leider van de Communistische Partij, Petro
Simonenko, heeft verboden om deel te nemen aan de presidentsverkiezingen in maart.
De grondwetswijziging is vooral de verdienste van parlementair president Andriy Parubiy,
in 1991 oprichter van de Nationaal-Socialistische Partij die
gemodelleerd werd naar de Nazi partij van Adolf Hitler. Hij is tevens
hoofd van de neo-Nazi paramilitaire groepen die in 2014 onder
Amerikaans/NAVO commando werden ingezet tijdens de beruchte Maidan coup,
waarbij sluipschutters vele tientallen burgers vermoordden.
Deze
fascistische groepen namen ook deel aan het bloedbad in Odessa. Parubiy
is tevens hoofd van de Nationale Veiligheid en Defensie Raad die samen
met het Azov Bataljon en andere neo-Nazi eenheden de Russische sprekende
bevolking in het Oosten van het land aanvielen en tal van plunderingen
pleegden.
Volgende stap naar oorlog tegen Rusland
Op
internationaal niveau is Oekraïne reeds als partner verbonden aan de
NAVO. Zo is het Azov Bataljon, wier embleem een kopie is van de
SS eenheid Das Reich,
omgevormd
tot een speciale eenheid die is getraind door Amerikaanse instructeurs
van de 173e Luchtlanding Divisie. Het bataljon werd uitgerust met
pantserwagens en wordt ook door andere NAVO landen bijgestaan.
Omdat
Rusland - ten onrechte- door het Westen wordt beschuldigd van het
annexeren van de Krim en het lanceren van militaire operaties tegen
Kiev, zal de NAVO -indien het bondgenootschap Oekraïne als lid
accepteert- op basis van artikel 5 verplicht zijn om het land met het
gebruik van gewapende strijdkrachten militair te hulp te schieten. Met
andere woorden: de NAVO moet dan een oorlog beginnen tegen Rusland.
Dit
zijn de geplande, levensgevaarlijke implicaties van de Oekraïense
grondwetswijziging, die zonder twijfel niet zonder instemming van de VS,
de EU en de NAVO tot stand konden zijn gekomen. Deze overduidelijk
volgende stap naar het grote einddoel van de Westerse globalistische
elite, oorlog tegen Rusland met Europa opnieuw als strijdtoneel, wordt
vrijwel compleet doodgezwegen in de media en politiek.
Nederlands inleg-vel Oekraïne verdrag een farce
En
dat is in zekere zin nog wel te begrijpen ook, want anders zou de
Westerse samenwerking met, en steun aan een fascistisch neo-Nazi regime,
dat in Oekraïne een vergelijkbare situatie heeft gecreëerd als in de
jaren 30 in Duitsland, opnieuw pijnlijk voor het voetlicht komen,
waarbij in Nederland de complete farce van het inleg-vel bij het
Oekraïneverdrag zou worden bevestigd.
Voor
degenen die nog steeds geloven dat Nederland nog steeds een vrije
democratie is herinneren wij u niet enkel aan de genegeerde referenda
over Oekraïne en een Europese Grondwet, maar ook aan eerdere ingrijpende
besluiten zoals de invoering van de euro, het opgeven van onze
financiële en politieke soevereiniteit aan een autoritaire commissie in
Brussel, het openzetten van de grenzen voor massa immigratie en het
laten islamiseren van Nederland, om maar enkele voorbeelden te noemen,
waar wij als volk geen enkele zeggenschap over hebben gehad
Verhalen
over ezel-kaakbenen, zoals die waarmee Kaïn zijn broer Abel de schedel
insloeg, hebben, zoals U zou moeten weten, al lang afgedaan. Wegens niet
realistisch en pure kwezelarij. De moderne progressieve gedachte heeft
wel degelijk andere zaken aan het hoofd. Er zijn ook andere katjes te
geselen. Zoals Boer Bavo, die de katjes in den donkeren kneep. Zie de
TV-programmas op alle zenders in ons bereik. Vooral niet te vergeten:
de stijgende watermassas die er zitten aan te komen. De landen, voor
zover die niet verwoest en braakliggend zijn achtergelaten, worden
overspoeld, erger dan in de wreedste horror-film. En we zitten er
midden-in. Allemaal de schuld van die duivelse Poetin.
Wat
wordt het dus, de vernietiging door het water of door het vuur?
Misschien wel door de twee samen, na verzoening, op onze kap.
Allez, de keus is aan ieder van ons. Wie verkiest er liever n Amerikaanse hellebeurt, dan n Russische? Of misschien wel, als 3de
hond, n Chinese. Eentje van het genre King Kong FU? Of wordt het n
Clinton Clap, omdat wij allemaal ondertussen toch meer of min de Engelse
taal machtig zijn. Kan zó, zelfs zonder ondertiteling, op TV her
uitgezonden worden. Als o,ze dierbare wereldvermaarde Rudy Vranckx het
tenminste, zoals gewoonlijk, zou overleefd hebben. Liefst nadat hij voor
de moete flink voor zou zijn vergoed. . Krijgen we misschien tussendoor
de loon-betwistingen en de klimaat-brosselaars, n beeldverslag in
geuren en kleuren. Met in 3D, de stank er bij.
*
Waar
zijn, beste mensen, nu de stokjes van de afbeelding hierboven gebleven?
Zo dat eindelijk al die wapperende gekheden daaraan op kunnen worden
gehangen? Tot U spreekt namelijk (lang geleden) n jonge knaap van den
boerenbuiten, die zijn prille jeugd heeft doorgebracht tussen de
ontelbare doodstille soldaten-kerkhoven van de frontsector tussen Ieper
en Langemark. Twee locaties berucht over de ganse wereld. Ze waren, en
zijn dat nog steeds, eenzaam en verloren tussen de velden of de dorpen.
Velden van eer, weet U nog? Meestal heldere piekfijn verzorgde parkjes,
met witte stenen zerkjes. Waarop meestal de melding Known unto to God. Voorjonge snaken ideale hulpmiddelen om al die verre vreemde landen te leren kennen. Die zerkjes, row on row
waren toen ook al eindeloos. Even eindeloos waren de gemillimeterde
houten kruisjes der Franse begraafplaatsen, open en bloot met altijd dat
zegenend kruis op de achtergrond en een stenen altaarblok, met dat
merkwaardig opschrift Their names liveth for everymore. Alleen hun nalen? Ja, liefst. Want er is al herrie genoeg sedertdien.
Dat
ene Duitse Studenten Friedhof in de Klerkenstraat in Langemark, dat
de plaats markeert waarop op 10 November 18 beide loopgragen-stelsels
elkaar raakten. Letterlijk raakten. Die nacht vers gegraven kuilen en
loopgraven op handgranat gooi-afstand van elkaar Daar ook, op zn
Germaans, alleen maar massagraven voor alleen maar elders opgegraven
botten en doodskoppen.. In de grond gestopt onder granieten
eenheidsblokken. Met hier en daar drie lage kleine kruisen broederlijk
bijeen. Het geheel is somber en donker onder het gebladerte der bomen.
Bij de Eingang staat gebiteld op de muur dass Deutschland muss leben,
weil Sie allen sterben mussten.
*
Wie
de streek kent, vindt begraafplaatsen van n paar man. Of ergens van
een hoge Engelse gegradueerde, ter aarde besteld op de paar voerkante
meter grond waar die stierf voor God en Vaderland. Een knus plekje, goed
voor de Eeuwigheid, omringd tussen het joren of de bieten, door lage
muurtjes en een heus ijzeren hek.
Juist.
Overal kan de bezoeker zijn opmerkingen nalaten, liefst genaamtekend e
gedateerd. Het schriftje ligt aan een ketting met stylo daarbij, klaar
voor gebruik, aan een stevige koperen ketting, gemakkelijk vindbaar in
een soort ingemetseld muurkoffer.. Klaar voor gebruik bij het weggaan.
Onuitwisbare
bovengrondse sporen van zelfdestructie op bevel van Hogerhand. Op,
onder of boven onze eigen Vlaamse boerengrond die er voor eeuwig en een
dag grondig verwoest blijft bijliggen. Ook bovengronds zijn er, naast de
vele gedenktekens die als vergeten littekenen op alle mogelijke
plaatsen staa, en onmogelijke namen dragen (zoals Calvare Breton), ook
nog andere sporen van geweld. Bolletjes stukken lood en verroeste
schrapnel-scherven die jaarlijks in het voorjaar worden bloot geploegd.
Niet ontplofte obussen worden zorgvuldig aan de kant geborgen, zodat die
kunnen opgehaald worden door Dovo. Einde van een uit de hand gelopen
productieprpces.
Maar
het moet gezegd: deze mensonterende honderdjarige misdaad loont. Het is
de moeite waard geweest voor de plaatselijke Horeca en de
souvenir-industrie. Zodat dat oude spreekwoord bewaarheid blijkt, dat de
ene zijn dood, de andere zijn brood is
Aansluitend
op de actualiteit van de val in Syrië van het zogezegde ISIS-Kalifaat,
onderstaande overgenomen bijdrage van onze goede Bovendijke vriend
Xander die alles uitbrengt als geen ander. Alleen al dat begrip
Kalifaat, klinkt als een droomvoorstelling uit Duizend-en-Een-Nacht!
Dat, als eretitel voor een bende schorremorrie (woord
van BDW? in Het Nieuws) die een verwoestende burgeroorlog voeren tegen
het eigen land: dat zoiets een Kalifaat wordt genoemd, zegt veel zowel
over deze Staatsvorm als over onze Media.
De
actualiteit belicht niet zozeer deze Val van een bloedige o zo
verheerlijkte islam-terreur maatschappij, maar wentelt zich vppral in
wellust over de 500 nu vrij te laten Syrië-strijders waarùee Trump gene
weg en weet, nu hij zijn troepen daar terugtrekt. Iets dat noch Mohbama
noch Hitlary ooit zouden durven doen hebben.
*
Ja,
ik weet het. Doe geradicaliseerden en hun medeplichtige vrouwen, samen
met hun (voorlopig) onschuldige kinderen, zijn ook mensen. Zelfs
mede-mesen en op hun eigen primitieve manier Kinderen Gods. Maar de
ouders hadden/heben zelf gekozen om hun leven veil te hebben voor de
Islam. Waarom mogen ze dat dan nu ook niet doen? Veel van de Vlaamse
Oostfronters kregen bij hun terugkeer na de oorlog bij Moeder aan de
Haard, de dood met de kogel. Daar kraaide zelfs geen haan naar.
Overgeleverd aan een ander soort Mo Slimmerds (in Irak) krijgen ze
gegarandeerd de doodstraf. Tja, wat wilt U. Dat is nu eenmaal het
Noodlot om als Moslimmer geboren ter zijn geweest geworden! InchAllah!
En
er is echter nog meer. De grootouders die in Coburgia leven. De broers
en zussen, al-dan-niet o,derweg om geradicaliseerd te worden. Zelfs
tegen ons .. Dat is de lange staart van het probleem waarover men niet
sprekt.
*
Dat
is op de keper beschouwd toch betrekkelijk simpel. Als de
familiehereniging telt in de ene richting (heel de familie-clan vrije
toegang naar hier), dan moet dat systeem ook in omgekeerde richting
kunnen werken. En HUP! Gejeel de bataclan het schip op. Alles terug naar
AF
*
En
toen kwam er een varken met een lange snuit, en t vertelselke is uit.
Tijd dus om terug te keren bij onze schaapjes: Good Old America.
*
De haat verklaard: VS na WO-2 betrokken bij 8 van de 10 conflicten en 30 miljoen doden
Venezuela het 68e Amerikaanse doelwit van regime change Vredespresident Obama gooide 30.000 bommen meer af dan George Bush II
*
Afbeelding: The Burning Platform.
Van
bolwerk van vrijheid en democratie naar de grootste bedreiging voor die
vrijheid en democratie het is een fatale wissel die de Amerikaanse
elite al lang geleden welbewust heeft omgezet, met als doel onbedreigd
over de hele wereld te heersen. De haat die veel volken tegen de VS
koesteren is dan ook goed verklaarbaar, want het land was nà de Tweede
Wereldoorlog bij 81% van alle conflicten actief militair betrokken.
Daarbij kwamen direct 6 miljoen mensen om het leven, en indirect zelfs
ruim 30 miljoen.
Wij
kwamen, wij zagen, hij stierf, lachte Obamas minister van BuZa
Hillary Clinton enkele jaren geleden de Amerikaanse/NAVO aanval op Libië
weg. Het stabielste en een van de meest welvarende landen van Afrika
werd in korte tijd platgebombardeerd en door Westerse steun aan
islamitische terreurgroepen in totale chaos gestort, enkel omdat leider
Gadaffi weigerde te buigen voor het Amerikaanse oliedollar dictaat. Naar
schatting vielen er enkele duizenden doden door de illegale
interventie.
Wereld Politieagent doodde miljoenen burgers
Het
is de manier waarop Amerika zaken doet als het in bepaalde landen
niet zijn zin krijgt. Bij de 248 gewapende conflicten tussen het einde
van de Tweede Wereldoorlog en 2015 was de VS in 81% van de gevallen
actief militair betrokken. Daarbij vielen direct minimaal 6 miljoen, en
indirect (als gevolg van de Amerikaanse interventies) meer dan 30
miljoen doden, waarvan circa 90% (!) onschuldige burgers.
Je
zou maar in zon Aziatisch of Afrikaans land wonen, en een Amerikaanse
bom of raket vermoordt iedereen die je lief is. Voor sommigen zou dit
wel eens genoeg reden kunnen zijn om de wapens op te pakken en het
terroristenpad op te gaan...
Dat
de VS zich dan ook nog als leider van de Westerse wereld en als
Wereld Politie (en Wereld Rechter) opstelt, zou ons Westerlingen aan
het denken moeten zetten, werd enkele jaren geleden in het Duitstalige
Contra Magazin geschreven. Want wij worden gedwongen deze moordmachine
van het militair-industriële complex ingezogen, en worden daarmee ook
het vijandelijk doelwit van iedereen die eerst door de VS met terreur en
geweld overspoeld werd.
CIA: Destabilisatie, sabotage, moorden, steun aan terroristen
Al
talloze keren zette Washington de CIA in om ongewenste regimes die
Amerika niet vriendelijk gezin waren te destabiliseren en ondermijnen.
Daarvoor werden (en worden) alle mogelijke middelen gebruikt, zoals
sabotage acties, moorden en het organiseren en steunen van terroristen
(in de media eufemistisch met de oppositie of vrijheidsstrijders
aangeduid). Niet voor niets wordt Al Qaeda spottend Al CIAda genoemd, en
is ISIS een gezamenlijke creatie van de CIA en de collegas van de
Turkse en Saudische inlichtingendiensten.
Oekraïne
is nog een recent voorbeeld van zon typerende CIA regime change
operatie. Het is tevens één van de gevaarlijkste tot nu toe, omdat dit
land door de Amerikaanse Elite lijkt te zijn uitverkoren om als
voorwendsel te dienen voor een toekomstige oorlog tegen Rusland. Daarbij
zal Europa zonder blikken of blozen opnieuw als slagveld worden
aangewezen en worden opgeofferd. (2)
Complete afdeling voor desinformatie en propaganda
Om
dit soort regime change- en oorlogsoperaties aannemelijk te maken
heeft de CIA een complete afdeling met propaganda- en desinformatie
agenten, die 24/7/365 bezig zijn om de reguliere media te voeren en aan
te sturen met nepnieuws. Vrijwel alle grote Westerse massamedia staan
onder hun controle. Journalisten die (te) kritisch worden op de
Amerikaanse politiek worden simpelweg uitgerangeerd, en in sommige
gevallen, zoals Andrew Breitbart enkele jaren geleden, vrijwel zeker
vermoord (ook al worden dit soort verdachte sterfgevallen altijd
ongelukken, hartaanvallen of zelfmoorden genoemd).
Belangrijkste
doelwit van deze desinformatie-campagne is Rusland, en steeds vaker ook
China, niet toevallig de enige landen die op militair gebied (en China
vooral op economisch gebied) een bedreiging vormen voor de Amerikaanse
hegemonie. Om de Europese bevolking verder tegen Rusland op te zetten
kreeg het land in weerwil van al het bewijs of juist het ontbreken
daarvan- bij voorbaat de schuld van de MH17 ramp, en inmenging in
zowel Amerikaanse als Europese verkiezingen.
Obama oorlogspresident bij uitstek
Onder
president Obama werd ingezet op lage intensiteit conflicten in plaats
van totale oorlogen. Daarbij werden vooral special forces en drones
ingezet. Terwijl George Bush (II) er in de media om werd verketterd,
liet Vrede Nobelprijs winnaar Obama 30.000 bommen meer dan Bush
afgooien, en zette hij in maar liefst 138 landen special forces in
(tegen slechts 60 door Bush).
Daarnaast
gaf Obama een record bedrag aan defensie uit, (na inflatie correctie)
56% meer dan Bill Clinton, 16% meer dan Ronald Reagan, en 42% meer dan
het gemiddelde tijdens de Koude Oorlog.
Venezuela 68e doelwit van regime change
*
Voordat de door Washington geplande Derde Wereldoorlog
uitbreekt lijkt eerst Venezuela het 68e land te worden dat sinds het
einde van WO-2 het doelwit wordt van regime verandering. In de laatste
24 jaar gingen Joegoslavië, Afghanistan, Irak, Haïti (voor de 3e keer),
Somalië, Honduras, Libië, Syrië, Oekraïne, Jemen, Iran (nog steeds
bezig) en Nicaragua het Zuid Amerikaanse land voor.
Door het opleggen en afdwingen van wurgende economische sancties hoopt de VS het socialistische regime van
dictator Maduro
op de knieën te krijgen. Het olierijke Venezuela ligt dan voor het grijpen. De
bevolking is echter het slachtoffer en is sterk verarmd en
uitgehongerd, en wordt geteisterd door allerlei besmettelijke ziekten en
geweld. Degenen die kunnen slaan op de vlucht naar het buitenland.
Inmiddels beschuldigt Venezuela Amerika ervan illegaal wapens te droppen
in het land, om daarmee een gewelddadige opstand te ontketenen (3).
VS stort ene na het andere land in geweld, armoede en chaos
Deze
generatie Amerikanen heeft inmiddels gezien hoe de eindeloze sancties,
coups en oorlogen van onze regering het ene na het andere land in
geweld, armoede en chaos hebben gestort, schrijven Medea Benjamin en
Nicolas Davies voor
De
gevolgen van deze campagnes waren voor de mensen in ieder aangevallen
land voorspelbaar catastrofaal. De Amerikaanse officials die dit
promoten en uitvoeren moeten steeds meer moeite doen om de logische
vraag van een almaar sceptischer wordend publiek te beantwoorden:
Hoe
is Venezuela (of Iran of Noord Korea) anders dan Irak, Afghanistan,
Libië, Syrië en de minimaal 63 andere landen waar Amerikaanse regime
change operaties enkel tot langdurig geweld en chaos hebben geleid?
(1903-1950)
*
George
Orwell concludeerde het al: De oorlog is niet bedoeld om gewonnen te
worden, maar om onafgebroken te worden gevoerd. (1)
In 3 (drie) keer (nu? dan? nooit?) uit te werken persoonlijke bedenkingen.
*
Het olierijke Venezuela ligt dan voor het grijpen.
Venezuela
is/was blijkbaar een heel voorspoedig en gelukkig land, onder
Socialistisch bestuur. Maduro, die hoogstwaarschijnlijk niet veel te
zien heeft met Maduro-dam?) schijnt nu Amerika voor de voeten te lopen,
en is dus aan vervanging toe. Maar allez, het kan er voor de
Venezulanen alleen maar op verbeteren. Die gaan op hun geheel zo wat van
Zuid, naar Noord Amerika verhuizen. Andere bazen, andere regels.
Die
Venezulanen zijn voor 98% katholiek en spreken Algemeen Beschaafd
Spaans. Er is dus nog veel vooruitgang mogelijk om te ver-Amerikaansen.
Over
ver-Amerkaniseren gesproken: waar blijven in de Media de verdere
berichten en beelden over vluchtelingen-kolonnes die massaal in
beestenwagens optrekken naar de grens tussen de USA en Mexico? Raar dat
zoiets niet meer als Nieuw de wereld wordt rond gestuurd.
Kortom, naast Die Joekrien staat
nu een tweede potje op het vuur te pruttelen. Tenzij den Donald, zo
lang dat nog kan, daar n stokje voor steekt Jammer dat olie-dollars
niet naar pietrol ruiken.
1037- MAGGIE, DE BLOCK AAN HET BELGISCHE ZERE BEEN!
*
Consternatie
op het kabinet Asiel en Migratie! Toen een kabinetsmedewerker het
kantoor van Maggie binnenstapte, was ze in alle staten. Dat gebeurt wel
meer, maar nu was er toch meer aan de hand. Ik ben blind! buitelde
Maggie in paniek van de ene hoek van de kamer naar de andere. Ik zie
niks meer!
*
Onmiddellijk
werden de hulpdiensten gebeld die al maanden in staat van paraatheid op
de benedenverdieping van het kantoorgebouw hadden postgevat: ooit moest
er wel iets gebeuren. De in allerijl toegesnelde verplegers, geen
doetjes maar fors gebouwde fitness-freaks, stonden echter voor een
torenhoog probleem. Defibrilleren had geen zin: het zicht werd haar
immers ontnomen; met haar hart was niks mis, dat was nog steeds van ruwe
graniet. Dus drong hospitalisatie zich op. Maar hoe blinde Maggie het
kantoor uitkrijgen? Geen sinecure! Eén verzorger had al naar Anuna gebeld
maar die wist, zoals gewoonlijk, weer niet wat gedaan. Tot plots een
van de ziekenbroeders een idee kreeg. Rollen!, sprak hij met een
flikkerende gloeilamp boven het hoofd. Hij had enkele dagen voordien nog
de tentoonstelling Stonehenge in Tongeren bezocht en dacht: Wat die
kerels 5000 jaar geleden met megalieten voor mekaar kregen, dat moeten
wij nu ook kunnen met ons Maggie. Hoe de dubbel-minister uiteindelijk
in het ziekenhuis is beland, blijft een goed bewaard staatsgeheim.
De chauffeur van de vorkheftruck kreeg van de staatsveiligheid in ieder geval een spreekverbod
Na
onderzoek bleek er echter niks ernstig aan de hand te zijn met Maggies
ogen. Een duidelijk geval van naar boven gekropen wangvet, deelde de
dokter bedachtzaam mee. Maggie werd verblind door haar eigen kaken:
narcistischer wordt het niet! De pogingen van de medewerker om de
dokters tot actie aan te manen, bleven nochtans vruchteloos; hij voelde
zich plots als een overbodig Anunaatje op een donderdagse brospartij!
Kan er dan echt niks gedaan worden? smeekte hij nog maar eens. Nee
meneer, oreerde de dokter koel maar vastberaden, deze pathologie zal
ten vroegste op 26 mei beginnen beteren. Wangvet, zo ging hij
belerend verder, heeft een complexe structuur en is van een ongekende
stijfkoppigheid. De moed zonk de medewerker in de schoenen; een
ongekende stijfkoppigheid, herhaalde hij voor zichzelf. Das dus een
liberaal probleem! De tranen sprongen hem zowaar in de ogen. Maggie,
die ondertussen tot één monolithische block stress was
gemetamorfoseerd, brulde door de twee zalen waarin zij werd behandeld
haar medewerker toe: Vooruit luilak, maakt dat ge weg zijt, mijn
asielplan moet nog naar Charles II! Terug op het kabinet aangekomen,
vond de medewerker inderdaad haar nagelnieuw actieplan: 87 miljoen extra
op een budget van 350 miljoen duizenden opvangplaatsen erbij 90
extra personeelsleden Geld te halen bij de autochtonen door verhoging
van boetes en kosten, verlaging van (kinder)vergoedingen Moedeloos
zakte hij in de op Maggies maat gemaakte fauteuil en leek wel languit te
verzuipen in een XXXL-bedstee. Toen begreep hij het. Maggie zal na 26
mei terug kunnen zien; terwijl hij, arme stakker, op datzelfde moment in
de rij zal staan om zijn dopkaart te laten afstempelen. Tot wat
narcistische wangvet-blindheid toch allemaal kan leiden!
Lessengever Europa zwijgt over eigen politieke gevangenen
*
Als
de EU toelaat hoe Spanje met Catalaanse politieke gevangenen omgaat,
mag ze haar westerse lessen voortaan voor zich houden, volgens de
Indonesische krant Jakarta Post.
Wat de Franse Revolutie en Theodore Dalrymple gemeen hebben? Weinig. Of het moet zijn dat Dalrymple niet echt een fan is voor de Grote Gelijkmakerij van 1789. Net als Edmund Burke, die zowat de stamvader
30
jaar geleden sprak Khomeini een fatwa uit over Salman Rushdie. Intussen
heeft de islam aan invloed gewonnen en zijn er tal van andere critici
vermoord. De laksheid van de Elite is verbijsterend.
Als
de EU zwijgzaam blijft toezien hoe Catalaanse politieke gevangenen in
een schowproces dreigen 177 jaar gevangenis te krijgen, moeten we ons
écht zorgen maken om Europa.
Hallo,
beste lezer. Schrijver dezes is, zoals U ziet, terug van even weg
geweest. De reden weet u, het werd U voordien voldoende aangekondigd:
Luisterboeken.
En of ik, na al die jaren van blinde onmogelijkheid, gelezen GELUISTERD heb.*
De
geeuwhonger echter is nu wel n beetje voorbij. Ik hoop niemand al te
zeer te hebben ontstemd door die dagenlange stilte. Voortaan ben ik weer
present en verhoop van u hetzelfde .
*
Luckas
Vander Taelen, Groen-Rode Onafhankelijke belgicist van het zuiverste
SPA, is niet alleen van de taal, (taal- en/of sprakeloos, ongeriefd
van woorden maar met beide voeten vooruit is compleet zijn kluts kwijt.
Met deze onderstaande ontboezemingen wil deze Ridder in de Lepoldsorde,
met zijn gellits ons aller kluts in de plaats wegroven. Dat, in de
(verkeerde) veronderstelling, dat door voormelde boezem-blootlegging,
niemand nog aandacht zou besteden aan de lege klutsplaats aan zijn
onderbuik. Ach ja, even was ik het bijna vergeten, dat deze man, ook
officieel, ook politiek zo goed als partijloos is
We
gaan dus in overdrive. Gewoon weer, na al die jaren: dat oude
spreekwoord van Voltaire en de Franse Revolutie op zijn best, de
verloren kluts, als geparenteerd op een bedrieglijk tricolore kleedje.
Zo in de zin van Lieg en blijven liegen: altijd blijft er wel ergens iets van over.
*
Luckakske
Vander Taelen echter is vanaf zijn geboorte een langdradig iemand.
Waarom bijvoorbeeld heet die niet gewoon Lukas Taelman? Of beter nog:
Luc Taels? Dat zou in ieder geval beter zijn dan Luckas Taetermans . Zo
kon hij ook korter en beter op zijn doel afstormen. En kon ik hem hier
bij deze veel korter van repliek dienen .
*
*
N-VA-kopstukken op het einde van de V-dag over confederalisme, 26 januari 2019.
Confederalisme is een term die voor iedereen iets anders betekent.
Sinds de N-VA voor het eerst de term introduceerde in het politiek debat van dit land, is confederalisme een waar container-begrip
geworden. Een term die voor iedereen iets anders betekent. Het is als
een monster van Loch Ness dat af en toe opduikt. Voor Franstaligen is
het de ultieme oorlogsverklaring van de Vlamingen aan de Belgische
federale staat, la mise à mort de la Belgique. Voor de Vlaams-nationalisten is het de logische evolutie van een land met twee uit elkaar groeiende democratieën.
De
partij van Bart De Wever zal ongetwijfeld in de verkiezings-campagne
sterk inzetten op het confederalistisch model. Al was het maar om haar
flamingantische vleugel tevreden te stellen. Ze deed dat alvast
uitgebreid op de eerste van een aantal zogenaamde V-dagen. Voor wie
daar niet bij kon zijn is er tegelijk op de sociale media een filmpje
losgelaten over hetzelfde thema, een Confederalisme for Dummies als het
ware. In 60 seconden doet de N-VA de door haar gewenste toekomst van het
land uit de doeken.
Belgikske
In
1 minuut wordt uitgelegd dat Vlaanderen en Wallonië zo verschillend
denken over veel dingen, dat ze maar beter elk hun zin doen en enkel nog
samenwerken waar ze dat echt nuttig vinden. Voor het Belgikske nikske
meer, of toch niet heel veel, want meer dan defensie en de afbouw van de staatsschuld blijft er niet over voor die zwaar afgeslankte federale staat.
zo wordt op geen enkel moment over Brussel gesproken
Het
lijkt de eenvoud zelve. Maar toch is dit een voorbeeld van wishfull
thinking, want de realiteit van de politieke verhoudingen is erg
verschillend van wat de N-VA voorstelt. In de eerste plaats omdat ze de
institutionele werkelijkheid van dit land wel heel erg simplificeert: zo
wordt op geen enkel moment over Brussel gesproken. Dat is vreemd, omdat
met Vlaanderen en Wallonië, de termen die in het filmpje gebruikt
worden, uitdrukkelijk niet naar gemeenschappen maar duidelijk naar
gewesten verwezen wordt. Anders had men het inderdaad kunnen hebben over
twee partners, de Vlaamse Gemeenschap en de Fédération
Wallonie-Bruxelles.
Maar
als men het over gewesten wil hebben, dan zijn er wel degelijk drie in
dit land. Men kan van mening verschillen of dit een goede zaak is. Men
kan betreuren dat de Vlamingen ooit hebben toegegeven een gewestelijke
staatsstructuur met drie te aanvaarden. En men kan denken dat Brussel
beter als stad dan als gewest zou functioneren. Maar de grondwettelijke
werkelijkheid van dit land is dat er drie gewesten zijn en dat één
gewest niet zomaar kan beslissen dat het land helemaal anders ingericht
moet worden. Daarvoor zijn er drie gesprekspartners nodig
Politieke fictie
Eén gewest kan niet unilateraal beslissen de federatie anders in te richten
Want
zelfs als Vlaanderen, dat niet meer is dan één van de drie gewesten van
dit land, via parlementaire weg, met een unanieme stemming zou
beslissen dat het een andere structuur van dit land wenst, dan heeft dit
geen enkel gevolg. Eén gewest kan niet unilateraal beslissen de
federatie anders in te richten. Dat is enkel mogelijk na een wijziging
van de grondwet, die er bovendien enkel kan komen nadat het federale
parlement de betreffende constitutionele teksten als onderwerp van
mogelijke bespreking door het volgende parlement heeft verklaard. Dat
zal de regering Michel in lopende zaken zeker niet doen.
Een
confederale herinrichting van dit land zou een zeer ingrijpende
verandering zijn. Het is bijzonder onwaarschijnlijk dat hiervoor ooit
een vereiste meerderheid zou gevonden worden in het federale parlement.
Om dan nog maar te zwijgen van de onderhandelingen over een nieuwe
staatshervorming die daarvan het gevolg zouden zijn.
Want
uit duiding door vooraanstaande N-VA-ers blijkt dat de
Vlaams-nationalisten er eigenlijk van dromen om het Brusselse gewest af
te schaffen en te vervangen door een hybride stad die door de twee
overblijvende gewesten zou bestuurd worden en waar de Brusselaars kunnen
kiezen voor een subnationaliteit. Er is niet veel verbeelding nodig om
in te zien dat voor een dergelijk plan niet de minste steun kan verwacht
worden vanuit Franstalige hoek. En het is verregaande politieke fictie
om te geloven dat het Brussels parlement zomaar zou instemmen met een
kamikaze.
Vlexit
Het
confederalisme is dus een utopie, die nooit zal kunnen gerealiseerd
worden omdat er geen partners voor te vinden zullen zijn. Het zou
eenvoudiger zijn mocht de N-VA openlijk opteren voor een afscheuring uit
de Belgische federatie. De Franstaligen hebben confederalisme ook nooit
anders verstaan dan als een ander woord voor separatisme. Die Vlexit, het vertrek van Vlaanderen uit de Belgische federatie, zou het voordeel van de duidelijkheid hebben.
Maar
dat zou dan wel onvermijdelijk betekenen dat het Vlaamse gewest elke
aanspraak op Brussel, de grootste en belangrijkste stad van dit land,
laat vallen. In ieder geval ware dit interessanter dan de houding van de
partij nu, die het bestaan van een gewest met een eigen parlement en
1.200.000 inwoners gewoon negeert. En in ieder geval realistischer dan
te hopen op een onhaalbare herinrichting van de Belgische staat op
confederalistische leest, waarvoor nooit een federale meerderheid te
vinden zal zijn.
het totaal gebrek aan belangstelling voor Brussel
Het
zou een keuze zijn die geheel en al past in het totaal gebrek aan
belangstelling voor Brussel bij de Vlaamse partijen, die te verklaren is
door het ontbreken van politieke zwaargewichten uit die stad, een
catastrofaal collateraal gevolg van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Brusselse Vlamingen kunnen enkel nog hopen op de zes gereserveerde
zitjes in het Vlaams Parlement, maar een vertrekbasis voor een nationale
politieke carrière is Brussel al lang niet meer. In niet één Vlaamse
partij zijn er Brusselaars die een rol van betekenis spelen. Dat is ook
bij de N-VA niet het geval, wat meteen de verklaring is dat niemand
opmerkte dat het derde gewest en de hoofdstad van dit land gewoon
ontbrak in het confederalistische filmpje van de partij. Zo is eens te
meer gebleken hoezeer Brussel de blinde vlek is van de Vlaamse politiek
*
Luckas Vander Taelen
3 FEBRUARI 2019
**
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
**
In 3 (drie) keer (nu? dan? nooit?) uit te werken persoonlijke bedenkingen.
*
. een waar container-begrip
Ach ja, wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil .
*
. la mise à mort de la Belgique
En wat dan te denken van het Ratachisme dat de Franstaligen, de heimwee naar de tijd van Napoleon de Grote?
*
defensie en de afbouw van de staatsschuld
Als
alleen die twee zaken nog resten is de klus snel geklaard. Want daar is
de Nato en daar is het IMF. Zo wordt de morzel grond vaderland der
Francofonen het allereerste territorium der Euro Superstaat..Klein maar
fijn! En misschien wel het enige stuje Europese Unie na de 27 overige
Exits .
*
een ander woord voor separatisme.
Zou
Luckakske misschien schrik hebben om het voor Vlaanderen am &
berooid makend begrip transfers tegen het lijf te lopen? Ja Ja, deen
zijn brood is dander zijn dood . Er over zwijgen is dan doen alsof het
net bestaat.Watdan gereke d zou zijn zonder de Zuiveren van het Vlaams
Belang. Als U dat maar weet!
*
de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
En
men blijft maar Staatshervormertje spelen! Dat duurt nu al jàààren maar
blijkbaar altijd met iets te weinig effect. Wat wel bewijst dat er
dinges aan de knikker zit die maar niet opgekuist geraakt.. Het is
pompen om niet te verzuipen. In plaats van de gammele boot te laten
ombouwen tot ze waterdicht en zeewaardig is.
Hallo,
beste lezer. Schrijver dezes is, zoals U ziet, terug van even weg
geweest. De reden weet u, het werd U voordien voldoende aangekondigd:
Luisterboeken.
En of ik, na al die jaren van blinde onmogelijkheid, gelezen GELUISTERD heb.*
De
geeuwhonger echter is nu wel n beetje voorbij. Ik hoop niemand al te
zeer te hebben ontstemd door die dagenlange stilte. Voortaan ben ik weer
present en verhoop van u hetzelfde .
*
Luckas
Vander Taelen, Groen-Rode Onafhankelijke belgicist van het zuiverste
SPA, is niet alleen van de taal, (taal- en/of sprakeloos, ongeriefd
van woorden maar met beide voeten vooruit is compleet zijn kluts kwijt.
Met deze onderstaande ontboezemingen wil deze Ridder in de Lepoldsorde,
met zijn gellits ons aller kluts in de plaats wegroven. Dat, in de
(verkeerde) veronderstelling, dat door voormelde boezem-blootlegging,
niemand nog aandacht zou besteden aan de lege klutsplaats aan zijn
onderbuik. Ach ja, even was ik het bijna vergeten, dat deze man, ook
officieel, ook politiek zo goed als partijloos is
We
gaan dus in overdrive. Gewoon weer, na al die jaren: dat oude
spreekwoord van Voltaire en de Franse Revolutie op zijn best, de
verloren kluts, als geparenteerd op een bedrieglijk tricolore kleedje.
Zo in de zin van Lieg en blijven liegen: altijd blijft er wel ergens iets van over.
*
Luckakske
Vander Taelen echter is vanaf zijn geboorte een langdradig iemand.
Waarom bijvoorbeeld heet die niet gewoon Lukas Taelman? Of beter nog:
Luc Taels? Dat zou in ieder geval beter zijn dan Luckas Taetermans . Zo
kon hij ook korter en beter op zijn doel afstormen. En kon ik hem hier
bij deze veel korter van repliek dienen .
*
*
N-VA-kopstukken op het einde van de V-dag over confederalisme, 26 januari 2019.
Confederalisme is een term die voor iedereen iets anders betekent.
Sinds de N-VA voor het eerst de term introduceerde in het politiek debat van dit land, is confederalisme een waar container-begrip
geworden. Een term die voor iedereen iets anders betekent. Het is als
een monster van Loch Ness dat af en toe opduikt. Voor Franstaligen is
het de ultieme oorlogsverklaring van de Vlamingen aan de Belgische
federale staat, la mise à mort de la Belgique. Voor de Vlaams-nationalisten is het de logische evolutie van een land met twee uit elkaar groeiende democratieën.
De
partij van Bart De Wever zal ongetwijfeld in de verkiezings-campagne
sterk inzetten op het confederalistisch model. Al was het maar om haar
flamingantische vleugel tevreden te stellen. Ze deed dat alvast
uitgebreid op de eerste van een aantal zogenaamde V-dagen. Voor wie
daar niet bij kon zijn is er tegelijk op de sociale media een filmpje
losgelaten over hetzelfde thema, een Confederalisme for Dummies als het
ware. In 60 seconden doet de N-VA de door haar gewenste toekomst van het
land uit de doeken.
Belgikske
In
1 minuut wordt uitgelegd dat Vlaanderen en Wallonië zo verschillend
denken over veel dingen, dat ze maar beter elk hun zin doen en enkel nog
samenwerken waar ze dat echt nuttig vinden. Voor het Belgikske nikske
meer, of toch niet heel veel, want meer dan defensie en de afbouw van de staatsschuld blijft er niet over voor die zwaar afgeslankte federale staat.
zo wordt op geen enkel moment over Brussel gesproken
Het
lijkt de eenvoud zelve. Maar toch is dit een voorbeeld van wishfull
thinking, want de realiteit van de politieke verhoudingen is erg
verschillend van wat de N-VA voorstelt. In de eerste plaats omdat ze de
institutionele werkelijkheid van dit land wel heel erg simplificeert: zo
wordt op geen enkel moment over Brussel gesproken. Dat is vreemd, omdat
met Vlaanderen en Wallonië, de termen die in het filmpje gebruikt
worden, uitdrukkelijk niet naar gemeenschappen maar duidelijk naar
gewesten verwezen wordt. Anders had men het inderdaad kunnen hebben over
twee partners, de Vlaamse Gemeenschap en de Fédération
Wallonie-Bruxelles.
Maar
als men het over gewesten wil hebben, dan zijn er wel degelijk drie in
dit land. Men kan van mening verschillen of dit een goede zaak is. Men
kan betreuren dat de Vlamingen ooit hebben toegegeven een gewestelijke
staatsstructuur met drie te aanvaarden. En men kan denken dat Brussel
beter als stad dan als gewest zou functioneren. Maar de grondwettelijke
werkelijkheid van dit land is dat er drie gewesten zijn en dat één
gewest niet zomaar kan beslissen dat het land helemaal anders ingericht
moet worden. Daarvoor zijn er drie gesprekspartners nodig
Politieke fictie
Eén gewest kan niet unilateraal beslissen de federatie anders in te richten
Want
zelfs als Vlaanderen, dat niet meer is dan één van de drie gewesten van
dit land, via parlementaire weg, met een unanieme stemming zou
beslissen dat het een andere structuur van dit land wenst, dan heeft dit
geen enkel gevolg. Eén gewest kan niet unilateraal beslissen de
federatie anders in te richten. Dat is enkel mogelijk na een wijziging
van de grondwet, die er bovendien enkel kan komen nadat het federale
parlement de betreffende constitutionele teksten als onderwerp van
mogelijke bespreking door het volgende parlement heeft verklaard. Dat
zal de regering Michel in lopende zaken zeker niet doen.
Een
confederale herinrichting van dit land zou een zeer ingrijpende
verandering zijn. Het is bijzonder onwaarschijnlijk dat hiervoor ooit
een vereiste meerderheid zou gevonden worden in het federale parlement.
Om dan nog maar te zwijgen van de onderhandelingen over een nieuwe
staatshervorming die daarvan het gevolg zouden zijn.
Want
uit duiding door vooraanstaande N-VA-ers blijkt dat de
Vlaams-nationalisten er eigenlijk van dromen om het Brusselse gewest af
te schaffen en te vervangen door een hybride stad die door de twee
overblijvende gewesten zou bestuurd worden en waar de Brusselaars kunnen
kiezen voor een subnationaliteit. Er is niet veel verbeelding nodig om
in te zien dat voor een dergelijk plan niet de minste steun kan verwacht
worden vanuit Franstalige hoek. En het is verregaande politieke fictie
om te geloven dat het Brussels parlement zomaar zou instemmen met een
kamikaze.
Vlexit
Het
confederalisme is dus een utopie, die nooit zal kunnen gerealiseerd
worden omdat er geen partners voor te vinden zullen zijn. Het zou
eenvoudiger zijn mocht de N-VA openlijk opteren voor een afscheuring uit
de Belgische federatie. De Franstaligen hebben confederalisme ook nooit
anders verstaan dan als een ander woord voor separatisme. Die Vlexit, het vertrek van Vlaanderen uit de Belgische federatie, zou het voordeel van de duidelijkheid hebben.
Maar
dat zou dan wel onvermijdelijk betekenen dat het Vlaamse gewest elke
aanspraak op Brussel, de grootste en belangrijkste stad van dit land,
laat vallen. In ieder geval ware dit interessanter dan de houding van de
partij nu, die het bestaan van een gewest met een eigen parlement en
1.200.000 inwoners gewoon negeert. En in ieder geval realistischer dan
te hopen op een onhaalbare herinrichting van de Belgische staat op
confederalistische leest, waarvoor nooit een federale meerderheid te
vinden zal zijn.
het totaal gebrek aan belangstelling voor Brussel
Het
zou een keuze zijn die geheel en al past in het totaal gebrek aan
belangstelling voor Brussel bij de Vlaamse partijen, die te verklaren is
door het ontbreken van politieke zwaargewichten uit die stad, een
catastrofaal collateraal gevolg van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Brusselse Vlamingen kunnen enkel nog hopen op de zes gereserveerde
zitjes in het Vlaams Parlement, maar een vertrekbasis voor een nationale
politieke carrière is Brussel al lang niet meer. In niet één Vlaamse
partij zijn er Brusselaars die een rol van betekenis spelen. Dat is ook
bij de N-VA niet het geval, wat meteen de verklaring is dat niemand
opmerkte dat het derde gewest en de hoofdstad van dit land gewoon
ontbrak in het confederalistische filmpje van de partij. Zo is eens te
meer gebleken hoezeer Brussel de blinde vlek is van de Vlaamse politiek
*
Luckas Vander Taelen
3 FEBRUARI 2019
**
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
**
In 3 (drie) keer (nu? dan? nooit?) uit te werken persoonlijke bedenkingen.
*
. een waar container-begrip
Ach ja, wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil .
*
. la mise à mort de la Belgique
En wat dan te denken van het Ratachisme dat de Franstaligen, de heimwee naar de tijd van Napoleon de Grote?
*
defensie en de afbouw van de staatsschuld
Als
alleen die twee zaken nog resten is de klus snel geklaard. Want daar is
de Nato en daar is het IMF. Zo wordt de morzel grond vaderland der
Francofonen het allereerste territorium der Euro Superstaat..Klein maar
fijn! En misschien wel het enige stuje Europese Unie na de 27 overige
Exits .
*
een ander woord voor separatisme.
Zou
Luckakske misschien schrik hebben om het voor Vlaanderen am &
berooid makend begrip transfers tegen het lijf te lopen? Ja Ja, deen
zijn brood is dander zijn dood . Er over zwijgen is dan doen alsof het
net bestaat.Watdan gereke d zou zijn zonder de Zuiveren van het Vlaams
Belang. Als U dat maar weet!
*
de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
En
men blijft maar Staatshervormertje spelen! Dat duurt nu al jàààren maar
blijkbaar altijd met iets te weinig effect. Wat wel bewijst dat er
dinges aan de knikker zit die maar niet opgekuist geraakt.. Het is
pompen om niet te verzuipen. In plaats van de gammele boot te laten
ombouwen tot ze waterdicht en zeewaardig is.
De
PVV vindt dat mensen met een dubbele nationaliteit hun actieve en
passieve stemrecht moeten verliezen. Daarom dienen de PVV-Kamerleden
Wilders en Bosma vandaag een initiatiefwetsvoorstel in om dat te regelen
door een wijziging van de Grondwet. In Australië is het nu al zo dat in
de grondwet is bepaald dat een dubbele nationaliteit niet is toegestaan
voor parlementsleden.
Geert
Wilders: Het is onacceptabel dat mensen met een dubbele nationaliteit
en daarmee (de schijn van) dubbele loyaliteit zitting hebben in de
Tweede Kamer, kabinet, gemeenteraad, Provinciale Staten en andere
organen. We hebben hier bijna een staat in de staat met politici die
bijvoorbeeld in de Tweede Kamer meer de belangen van Turkije dan van
Nederland dienen. We moeten af van de politieke representatie van die
vijfde colonne. Om in Nederland politiek actief te zijn moet je
Nederlander zijn en niets anders. Dit wetsvoorstel maakt de democratie
weer van ons!
Als
men mij in Vlaanderen voor een lezing uitnodigt, krijg ik geregeld de
vraag of ze in Namen, in de laden van de Elysette, een Plan-B hebben
klaarliggen. Een toehoorder maakte me de volgende bedenking: Het
irriteert Vlaanderen dat de Franse Gemeenschap zonder
grondwetsherziening besloten heeft om zich voortaan
Fédération Wallonie-Bruxelles
te noemen. Moet men daarin de bedoeling in zien om later een staat Wallonie-Bruxelles te vormen?
Als de Waalse leiders van plan zijn met Brussel samen te gaan mocht België uit elkaar vallen, dan zullen ze ontgoocheld worden.
Brussel solo
It
takes two to tango. Uit een peiling RTL-Ipsos-Le Soir van maart 2013
blijkt dat 68 procent van de Brusselaars voor een onafhankelijk statuut
pleiten mocht België uit elkaar vallen. Daarentegen wensen 61 procent
van de Walen een rest-België, samengesteld uit Wallonië en Brussel. Hoe
kan men, in deze omstandigheden, in het huwelijksbootje stappen?
Deze
optie kan natuurlijk diegenen verleiden die aan de monarchie gehecht
zijn. Dan zouden de Saxen-Coburgs blijven zitten, waarvan Vlaanderen
zich zou hebben ontdaan.
Het belangrijkste is toch niet de toekomst van een koninklijke familie, maar wel de welvaart van de betrokken bevolkingen?
Allereerst
is geen spoor meer van een tweekoppig land in Europa te vinden
Oostenrijk-Hongarije en Tsjechoslowakije zijn verdwenen. Zelfs een
gedeelde taal en cultuur konden ook niet beletten dat Montenegro en
Servië ten slotte uit elkaar zijn gegaan.
Ondanks
de terughoudendheid van Vlaanderen gedurende 18 jaar, is Brussel een
volwaardig gewest geworden. Vandaag is het duidelijk dat de Brusselaars
op hun eigen identiteit gesteld zijn.
Voor
een Europees gemiddelde van 100, wat betreft de BBP, staat
Brussel-Hoofdstad op 200, 115 punten meer dan Wallonië. Als Brussel en
Wallonië samengaan, begrijpt men dadelijk de implicaties op budgettair
en economisch vlak
Welk land?
Bovendien zou de constructie geen geografische homogeniteit vertonen aangezien Brussel als een enclave in Vlaanderen ligt
Maar
er is ook het feit dat men met uiteenlopende delen geconfronteerd is,
wat betreft zowel de morfologie als de oppervlakte. Met bevolkingen die
sociologisch en menselijk sterk van elkaar verschillen, met andere
gevoeligheden. Het zou geen coherente natiestaat kunnen vormen.
Bovendien zou de constructie geen geografische homogeniteit vertonen
aangezien Brussel als een enclave in Vlaanderen ligt. Een dergelijk
precedent zou zelfs aanleiding kunnen zijn om het vuur in ex-Joegoslavië
weer aan te wakkeren, want als de Franstaligen van België zich op die
manier kunnen verenigen, valt niet in te zien waarom ook niet Servië
hetzelfde zou doen met de Republika Srpska in Bosnië!
Hoe
zou men, in deze nieuwe staat, de machten organiseren en het
respectievelijke gewicht van Brussel en Wallonië meten? Zou men het
gelijkheidsbeginsel toepassen, of liever dit van evenredigheid? Nu is
het al moeilijk voor Walen en Brusselaars om één entiteit te vormen. De
Waalse ultra regionalisten hebben een hekel aan de Franse gemeenschap.
Zonder
Vlaanderen zou België een totaal verschillend land zijn, geamputeerd
van een belangrijk deel van zijn grondgebied. Dit rest-België zou geen
aanspraak op een gelijke juridische persoonlijkheid kunnen maken.
Verder
stipuleert het internationaal recht dat bij het verdwijnen van een
staat, de stukken die hieruit resulteren niet langer gebonden zijn door
de internationale verdragen die de (eenheids)staat had aangegaan. Het
principe is de tabula rasa. Zo verliep het toen Kroatië en Slovenië uit
de Joegoslavische federatie stapten. Het rest-Joegoslavië, samengesteld
uit Servië en Montenegro, heeft zijn lidmaatschap van de VN opnieuw
moeten aanvragen.
Vlaanderen zou ook geen enkel belang hebben bij een machtsgreep over Brussel
Boedel verdeling
Welke
internationale regels gelden, als een staat verdwijnt? Om de buurlanden
niet te destabiliseren, past het internationaal recht het beginsel uti possidetisjuristoe: je zal bezitten wat je vroeger bezat. Daardoor worden de externe grenzen onaantastbaar.
Maar
bij de ontmanteling van ex-Joegoslavië heeft de Europese Unie dit
principe tot de interne administratieve grenzen uitgebreid (rapport van
de Commissie Badinter in 1992). Mocht België verdwijnen, zou die
jurisprudentie kunnen worden toegepast. Zo zouden de regios in
aanmerking komen. De Vlaamse en Franse gemeenschappen kunnen immers niet
geografisch worden afgebakend.
Xavier
Mabille heeft de dingen uitstekend samengevat: Anders gezegd,
Vlaanderen, of tenminste toch de meerderheid van de personen en
instellingen die in naam van Vlaanderen optreden, zou kunnen beslissen
over zijn eigen zelfbeschikking. Maar dat wil niet zeggen dat het
tegelijk ook over de toekomst van Wallonië of Brussel zou kunnen
beslissen.
Via
de democratische legitimiteit van zijn Parlement, zou Vlaanderen zijn
onafhankelijkheid kunnen uitvaardigen. Maar als het ook greep op Brussel
wil krijgen, zou een geschil ontstaan dat alleen op internationaal
gebied zou kunnen worden beslecht, met al de risicos die erbij horen.
De recente verklaring van Herman De Bode,
ex-kabinetschef van Jan Jambon, over Brussel, is bijzonder interessant:
Brussel maakt in mijn ogen geen deel meer uit van Vlaanderen. Dat is
al lang geleden een totaal andere stad geworden, met een andere
dynamiek, andere uitdagingen, een andere samenstelling van de bevolking.
Brussel heeft een andere finaliteit. Het moet zijn rol als hoofdstad
van Europa eindelijk eens waarmaken.
Brussel als stadstaat met een internationale roeping, dat was ook de visie van François Perin.
vertaling
Marc Vanfraechem
*
JULES GHEUDE
Depuis
février 2010, Jules Gheude coordonne les travaux du Gewif (Groupe
d'études pour la Wallonie intégrée à la France - www.gewif.net
[archive]).[réf. à confirmer]
*
Jules
Gheude is oud-medewerker en biograaf van François Perin en bezielt de
Gewif (Groupe dEtudes pour la Wallonie intégrée à la France).
Op
1 februari 1953 trof de grote watersnood Nederland. De ramp bleef in
het collectief geheugen gegrift en groeide met zijn nasleep uit tot een
deel van de Nederlandse identiteit.
Apocalyptische Klimaatkerk der Hysterische Gehersenspoelden
Wie
gelooft dat het klimaat verandert en dat de mens daarin een rol speelt,
wordt soms weggezet als een volgeling van de klimaatkerk. Ik pleit
(on)schuldig.
Een
echt groen beleid laat de linkse dogmas achterwege, kiest voor
technologische innovatie, en is kritisch voor open grenzen, stelt
Jong-N-VA-voorzitter Tomas Roggeman.
Door
op te komen bij de N-VA, verzaakt Jean-Marie Dedecker aan zijn oude
idealen van de LDD, vindt zijn oud-politiek secretaris en Vlaams
Belanger Wouter Vermeersch.
Iljo Keisse, de Flandrien die zijn buik niet introk
OK,
je bent serveuse in een café, een handvol coureurs bestelt een koffie,
en je vraagt of ze op de foto willen. Dat kiekje valt slecht uit:
jijzelf staat daar met je derrière wat achteruit,
25 jaar lang Woordenkramerij, of eerder noodgedwingen strategie? Misschien is het eerder een groeien in de Macht.
Separatisme, geweld, moord en doodslag, of groeien naar een soort Fluwelen Revolutie? à la Vaclav Klaus
(°1941)? Hij, die een econoom van opleiding (en gewezen top-athleet)
is, deed het ons voor (1989) met de splitsing van die andere artificiële
constructie van Tjechoslowakije in Tsjechië en in Slowakije.
Beide deelstaten maken het goed. Dank U. Ze zijn huns getweeën zelfs
50% van de Visigrad Vier, die samen met Hongarije, Polen, Oostenrijk en
nog vele aderen, deze onzalige Rode (Z)eurunie willen hervormen. Van het
Marxisme, spaar ons Heer.
Woorden
wekken, voorbeelden trekken: Gerolf Annemans van de Originelen beweert
dat op zijn schrijftafel de ingelijste foto prijkt van Vaclav Klaus.
Goed zo. De hete adam van de Originelen in de nek van de
Achterdoeders. De Zullers
*
Goed om weten: Groeinge, 1302 en de knots zijn al lang V.V.T.
slaat
hiernavolgend echter zo wild om zich heen, dat zijn vermomming het laat
afweten. Belgicist tot in de kist. Zelfs tegen alle beter weten in.
Pariteit
in de Brusselse Praatbarak: is dat normaal ? Is dat democratisch of
Belgicistisch? 50/50 Dames en Heren Volksvertegenwoordigers, daar waar
de bevolking nog altijd 65/35 is. Ach ja! Het is een oud zeer, dat
Fra,cofone volksvertegenwoordigers in het Parlement komen met heel wat
kleiner stemmenaantal dan de Vlamingen.. Waarover sprak, in zijnen tijd,
de Waarde Wilfriede Martens van de o zo Christelijke
Volkspartij ook al weer? Van een geleide democratie, een soort aan
band gelegde democratie? Dakanie. Want, in Coburgia is dat geen geleide
democratie, maar een paranoïde misleide democratie.
Het confederalisme wordt vaag en oppervlakkig ingevuld.
De
N-VA haalt haar communautaire trukendoos weer eens boven. Jan Jambon
kwam in De Zevende dag de contouren van het confederalisme schetsen.
Tijdens dreigende communautaire instabiele tijden zoals in
pre-electorale periodes wordt er steeds weer de institutionele trom
geroerd. Het moet als een deus ex machina fungeren, waarbij
uiteindelijk de
ingewikkelde Gordiaanse institutionele Belgische knoop wordt ontward en
resulteert in een einde waarbij iedereen er beter van wordt. Het confederalisme wordt vaag en oppervlakkig ingevuld. Het blijft wachten op een goed uitgewerkt scenario.
*
Communautair alarmisme
Bovendien
is er het terugkerende communautaire alarmisme, gelardeerd met
uitspraken als We kunnen zo niet verder regeren. Of nog straffer,
zoals Jan Jambon en Peter De Roover in 1994 schreven: Om meerdere
redenen lijkt het ons onzindelijk passief de instorting van België af te
wachten. Het is in niemands voordeel de toestand verder te laten
verrotten. Hoe langer we wachten, hoe slechter de startomstandigheden
voor de Vlaamse Staat. Tevens lopen we het risico dat de boedelscheiding
chaotisch en ongecontroleerd verloopt, indien we die uitstellen tot het
water aan de lippen staat. Zo gaat dat ettelijke bladzijden door. De
gewezen minister van Binnenlandse zaken maakte zelf gewag van een onvervalste Belgische bezettingscultuur.
Intussen
is het pamflet van Jambon en De Roover 25 jaar oud. Ik betwijfel of
beide heren een feestje zullen bouwen om dit te vieren. Wat wel
duidelijk is, is het feit dat de N-VA de afgelopen vijf jaar geen
zandkorrel heeft verlegd in de brede Belgische institutionele rivier.
Schuimbekkend zou de Jan Jambon uit 1994 De Wever hebben gezegd: de
communautaire pacificatie binnen België is geen doel dat het verzwijgen
of bedekken van wantoestanden kan verantwoorden.
Het discours van Jambon in 1994 staat compleet haaks op de houding en de woordenkramerij van Jambon in 2019.
In
De Zevende Dag verdedigde de voormalige minister van Binnenlandse Zaken
deze afwachtende houding, maar in zijn boek Vlaanderen, Staat in
Europa hekelt hij deze onverantwoorde attitude: Wij menen dan ook, dat
we ons niet mogen laten verleiden tot een afwachtende en/of toekijkende
houding. We moeten dringend een tactiek uitwerken Ruik je het
alarmisme waar Bart De Wever ons zo voor waarschuwt? Het discours van
Jambon in 1994 staat compleet haaks op de houding en de woordenkramerij
van Jambon in 2019. Jawel. Ik heb het nagekeken. Het gaat nog altijd om
diezelfde Jambon.
Achterbanpolitiek?
Het is duidelijk dat Bart De Wever het separatisme heeft afgezworen. Onhaalbaar en een negentiende-eeuwse denkoefening waar het Vlaams Belang alle heil van verwacht.
*
Het
confederalisme moet de communautaire meubelen redden? Maar diezelfde
Jambon omschrijft het confederalisme als twee zelfstandige regios die
eens gaan praten wat ze op federaal niveau nog samen wensen te doen.
Tja, dan zal Vlaanderen toch eerst een zelfstandig statuut moeten
verwerven. Of hoe zit de vork eigenlijk in (????) de
steel? Er wordt communautair warm en koud geblazen door de
N-VA-kopstukken. Het confederalisme wordt bewust door de partij heel
onduidelijk ingevuld.
Geblokkeerde democratie, geblokkeerde economie
De
Wever en Jambon blijven maar herhalen dat België een geblokkeerde
democratie is. Er zijn twee verschillende democratieën, met elk haar
eigen instellingen, media en publieke opinie. De kloof tussen Vlaanderen
en Wallonië wordt steeds groter. De crisis kan na de federale
verkiezingen een climax bereiken wanneer een rood-groen blok van ECOLO-PS-PTB komt te staan tegenover een Zweedse coalitie met de CD&V, de Open VLD en (mogelijks) de N-VA.
De besluitvorming komt op federaal niveau steeds meer vast te zitten
in de politieke articulatie van tegengestelde belangen, aldus De
Wever.
De N-VA zweeg in de federale regering als vermoord
*
De geblokkeerde democratie vertaalt zich in een geblokkeerde economie. Want de Vlaamse economische voorspoed wordt afgeroomd om een inefficiënt land te financieren.
Aan deze inefficiëntie is de laatste vijf jaar weinig veranderd. De
N-VA zweeg in de federale regering als vermoord. Zelfs een eenvoudige
fusie van de Brusselse politiezones liet gewezen minister van
Binnenlandse Zaken Jan Jambon aan zich voorbijgaan, om de Franstaligen
niet voor het hoofd te stoten. Nochtans zou een stevige sanering van de
inefficiënte Belgische structuren een duchtige budgettaire opsteker
kunnen betekenen. Maar in de Koningstraat in Brussel werd daar met geen
woord over gerept.
Waarzegger De Wever evalueert verwoestend
Ook
bestuurlijk is dit land aan herbronning toe. Als een goede leerling
waarzegger schreef Bart De Wever reeds ruime tijd geleden zijn kritiek
op de federale regering Michel I: Na federale verkiezingen komen deze
twee democratieën (Vlaanderen en Wallonië) samen om te onderhandelen
over de vorming van de federale regering. En dat botst. Het resultaat
van die clash van visies is een beleid dat niemand wil en waarbij veel
te weinig gebeurt. Een beleid waarbij we aanmodderen en nooit
structurele hervormingen doorvoeren. En daardoor krijgen we een land met
zéér hoge belastingdruk én schuldgraad, een openbare dienstverlening
die veel te wensen overlaat en een staatsstructuur waar een kat haar
jongen niet meer in terugvindt.
Toegegeven,
dit is erg origineel, maar tevens gewaagd van Bart De Wever. In de
Belgische geschiedenis moet hij beslist de eerste partijvoorzitter zijn,
die een deelname van zijn eigen partij aan de federale regering zo
verwoestend evalueert. In de marge is er wat gemorreld aan de
belastingdruk en er is wat tewerkstelling bijgekomen, maar zijn kritiek
blijft als een soliede stalen constructie overeind.
Confederalisme is een perpetuum mobile
De
staatshervormingen zijn voor de N-VA uit de mode. Vanaf nu wordt er in
het N-VA-universum rechtstreeks tussen de gemeenschappen onderhandeld
onafhankelijk of niet? over de toekomst van dit land. Een doorzichtige
constructie die bezwijkt onder haar eigen banaliteit.
Vooreerst
is de kans groot dat de N-VA niet in de volgende federale regering zal
zitten, zoals Peter De Roover reeds aangaf. Het is reëel dat er een
anti-N-VA-coalitie in het zadel wordt gehesen. Daarnaast zijn er een
aantal grondwettelijke grendels die de plannen van De Wever lelijk in de
weg staan, zoals bijzondere meerderheidswetten, alarmbelprocedures,
belangen- en bevoegdheidsconflicten, de pariteit op verschillende
niveaus en nog veel meer. De Belgische constructie lijkt een onneembare
fortificatie, die enkel met de goodwill van de Franstaligen kan worden
ontmanteld. Zo lijkt het confederalisme binnen de N-VA stilaan een
perpetuum mobile te worden, een riedel om de communautair gevoelige
achterban te paaien.
Een hobbelig communautair pad
Met welke partner denkt de N-VA rond de tafel te zitten?
Met
welke partner denkt de N-VA rond de tafel te zitten? Met Wallonië of
met de Waals-Brusselse Federatie waar de Franstaligen reeds geruime tijd
van dromen? Dat maakt een wereld van verschil, met of zonder Brussel.
Volgens professor Maddens komt de Belgische grondwet te vervallen en
komt er een Vlaamse en Waals-Brusselse grondwet. Denkt Jambon er ook zo
over? Hoe zal het lidmaatschap in de EU worden ingevuld? Blijft het bij
één vertegenwoordiger of worden Vlaanderen en de Waals-Brusselse
Federatie twee aparte lidstaten?
Gezien
het hobbelige communautaire parcours van de afgelopen decennia, is
volgens Maddens een confederaal België enkel werkbaar als het aantal
bevoegdheden op confederaal niveau uiterst miniem blijft. Aan welke
bevoegdheden hebben de troepen van De Wever wel gedacht? Geen idee?
Een
confederaal België lijkt een compromis op voorwaarde dat de sociale
zekerheid, defensie en justitie gemeenschappelijk blijven. Dat lijkt me
logisch. Wallonië noch Brussel zullen meegaan in het confederalisme als
de sociale zekerheid wordt gesplitst en het sociale deficit in de
hoofdstad en het zuiden onbetaalbaar wordt. De Walen en de Brusselaars
zullen er nooit aan denken om economische harakiri te plegen. Of ziet de
N-VA dat anders?
Brussel?
Brussel
wordt dan toch een aparte regio. Welk statuut Brussel krijgt, is
helemaal niet duidelijk. Dat moet Jambon pijn doen, want in 1994
bepleitte hij samen met zijn makker De Roover dat Brussel tot
Vlaanderen behoort. Er werden tal van argumenten aangehaald. De moeite
waard om ze nog eens te lezen. Jambon was toen heel duidelijk: Alleen
in Brussel-Vlaamse hoofdstad speelt Vlaanderen de leidende rol. Wil
Vlaanderen verhinderen dat Brussel verder wegdrijft, dan is het
noodzakelijk dat de rol van Brussel als Vlaamse hoofdstad wordt
versterkt en dat het belang van de overige rollen van Brussel wordt
ingeperkt of zelf weggewerkt.
*
Julien Borremans
30 JANUARI 2019
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
**
In drie keer (nu? dan? nooit?) npg uit te werken persoonlijke bedenkingen.
- de
ingewikkelde Gordiaanse institutionele Belgische knoop wordt ontward en
resulteert in een einde waarbij iedereen er beter van wordt.
- Hij maakte zelf gewag van een onvervalste Belgische bezettingscultuur.
- Tja hoe zit de vork eigenlijk aan
de steel? Bedoeld wordt dat men de boom ook bij HLN aan zijn
voortbrengselen kent. Zeg me hoe U zich van Uw moedertaal bedient, en ik
zal U zeggen wat ik van U denk..
Op 8 januari brachten Kamerlid Peter Luykx (N-VA) en Catalaans parlementslid Aurora Madaula
(Junts per Catalunya) een bezoek aan zeven Catalaanse politieke
gevangenen in de gevangenis van Lledoners in Catalonië. Zij zitten in
voorhechtenis achter de tralies voor hun betrokkenheid bij het
Catalaanse onafhankelijkheidsreferendum in oktober 2017. Sommigen van
hen al langer dan een jaar.
verwelkomt
ons, samen met enkele andere Europese volksvertegenwoordigers, in de
Catalaanse Generalitat in Barcelona. Torra weet dat we later die dag
naar de
gevangenis van Lledoners
(mogen)
gaan en wil ons daarvoor bedanken. De Catalaanse regering en het
parlement werken intensief aan de internationalisering van het
Catalaanse politieke conflict. Ons bezoek is een van de tientallen die
zijn georganiseerd.
Internationale steun en druk op de Spaanse regering zijn onontbeerlijk
Uit
ons gesprek met Torra blijkt nogmaals hoeveel belang de Catalanen
hechten aan het uitbouwen van een internationaal draagvlak voor hun
zaak. Internationale steun en druk op de Spaanse regering zijn
onontbeerlijk voor het onafhankelijkheidsproces én essentieel voor de
verdediging van burgerrechten en politieke rechten. Europa mag de schending van de mensenrechten op Europese bodem niet accepteren
en alle politici waar ook ter wereld hebben de plicht om zich tegen
deze situatie uit te spreken. Na de motie van wantrouwen tegen Spaanse
premier Mariano Rajoy in juni 2018 dacht de Europese publieke opinie dat
de Catalaanse politieke situatie zou verbeteren. Maar over de houding
van Madrid en de nieuwe premier
Pedro Sánchez
is Torra duidelijk: oude wijn in nieuwe zakken.
Symbool vreedzame Catalaanse strijd
een Europees democratisch anachronisme
Na
deze ontmoeting rijden we naar het Centre Penitenciari Lledoners,
ongeveer 70 kilometer ten noordwesten van Barcelona. Met ons bezoek
willen we vooral solidair zijn met de gevangenen. Zij staan symbool voor
de opmerkelijke en vreedzame Catalaanse strijd voor zelfbeschikking. Wat in Spanje gebeurt is niet meer dan een Europees democratisch anachronisme. Wie
kan er zich nu nog voorstellen dat in het Europa van vandaag vreedzame
burgers en democratisch verkozen politici zonder proces worden
opgesloten omwille van een politieke mening en het uitoefenen van hun
functie?!
Dagelijkse protestacties
Ondanks
het kille weer wacht een cameraploeg ons op aan de ingang van de
gevangenis. De media zijn erg geïnteresseerd in het politieke conflict
en de belangstelling neemt alleen maar toe met het naderen van de start
van het proces. In de gevangenis zelf is het maken van fotos, videos
en geluidsopnamen niet toegestaan en moeten we onze mobiele telefoons
achterlaten in een kluisje bij de ingang.
om de gevangenen een hart onder de riem te steken
Eenmaal
geaccrediteerd en onder begeleiding van een gevangenisofficier steken
we de binnenplaats over. Vanaf daar zien we net achter de gevangenis een heuvel
waar vlaggenmasten met Catalaanse vlaggen de boomtoppen in gesjord
werden. Op die plek worden er dagelijks protestacties en wakes gehouden
om de gevangenen een hart onder de riem te steken. Het Catalaanse volk
verlaat de politieke gevangenen zelfs niet voor een dag of een nacht.
Elke avond wenst iemand, omringd door een groep mensen, de gevangenen
een goede nacht door hun namen achter elkaar af te roepen.
Eens
in de ijskoude bezoekersruimte aangekomen, krijgen we de kans om meer
dan twee uur te praten met Jordi Sànchez, Josep Rull en Raül Romeva.
Men wil ons vernederen
Jordi
Sànchez, voormalig voorzitter van de Catalaanse
onafhankelijkheidsbeweging Assemblea National Catalana (ANC), belandde
achter de tralies in Madrid op 16 oktober 2017 voor de aanklacht van
opruiing (incitatio). In december was hij bijna drie weken lang in
hongerstaking. De rust en vastberadenheid waarmee de man spreekt, is
opvallend.
De moraal is goed.
De
moraal is goed. We bereiden ons zeer grondig voor op het aankomende
proces in Madrid. We kunnen rekenen op topadvocaten en zijn zeker van
onze zaak. Het vooruitzicht om verplaatst te worden naar de gevangenis
in Madrid verontrust ons. Het regime daar is zeer strikt. We zullen in de rechtbank moeten verschijnen met de handen geboeid op de rug. Men wil ons vernederen en ons als terroristen voorstellen.
Zakken vol post
Wij zwijgen niet.
Josep
Rull, voormalig Catalaans minister van Territorium en Duurzaamheid,
werd gearresteerd op 2 november 2017. Hij werd tijdelijk vrijgelaten op
borgtocht, maar opnieuw opgepakt op 23 maart. Ook hij ging in
hongerstaking tot net voor kerstmis. We overhandigen hem namens de
federale N-VA-fractie een brief voor alle zeven gevangenen, waarin we
hen steun toewensen met hun legitieme strijd. De N-VA wil hen hiermee
laten weten dat ze als partij zal blijven opkomen voor de onmiddellijke
vrijlating van alle Catalaanse politieke gevangenen en voor de oplossing
van het conflict tussen Barcelona en Madrid via niet-gerechtelijke
kanalen. Wij zwijgen niet.
Rull
toont zich zeer gedreven en wordt even emotioneel: Peter, wil je
namens ons alle Vlamingen danken die de voorbije kerstdagen duizenden
kaartjes naar ons stuurden. Je kan je niet voorstellen hoe belangrijk
dat voor ons was. Elke dag zakken vol post ontvangen, dat deed ons
iets .
Raül
Romeva, voormalig Catalaans minister van Transparantie, Buitenlandse en
Institutionele Zaken, is energiek en overtuigd dat zij het recht aan
hun kant hebben: Ik ben een democraat en ik ben er rotsvast van
overtuigd dat een stem uitbrengen geen misdaad is.
Democratische legitimiteit
De uitkomst van dit proces belangt élke Europese burger aan
Het proces tegen de Catalaanse gevangenen zal begin februari van start gaan.
Het belang van deze rechtsgang strekt veel verder dan de beklaagden en
hun families. De uitkomst van dit proces belangt élke Europese burger
aan, of je nu Fins, Bulgaars, Italiaans of Vlaams bent. De Catalaanse
gevangenen pleiten voor niet meer of minder dan hun volledige
vrijspraak. Elke veroordeling tot gevangenisstraf zal ernstige schade
berokkenen aan de democratische legitimiteit van de Europese Unie. Dit
zal zowel binnen als buiten de EU niet zonder gevolgen blijven.
Ze zijn niet alleen
We verlaten de gevangenis bij zonsondergang en Joan Bona Nit (de
bijnaam van de persoon die hen een goede nacht wenst) komt naar de
gevangenis en bereidt zich met tientallen mensen voor om op de heuvel
achter de gevangenis te eten, te zingen en te protesteren. De gevangenen
zullen naar hen luisteren vanuit hun cellen. Ze zijn niet alleen en
noch zij, noch het Catalaanse volk, zullen zich ooit overgeven.
Bona nit, politieke gevangenen.
*
Peter Luykx & Aurora Madaula
28 JANUARI 2019
*
In drie keer (nu? dan? nooit?) uit ?te werken persoonlijke bedenkingen.
Het
Brugse Pandreitje & de vele Hechteniskampen tijdens de Repressie
na WO II, teneinde de soort (de Niet-Frnsraligen van dit Apenland) voor
eens en voor altijd uit te roeien.. Ergo: de doodvonnissen in vredestijd
en de nog altijd aan de gang zijnde broodroof. Uitkomst: de tweestaten-oplossing, zijnde
het con-federalsime van BDW. Dat is iets dat absoluut in de media moet
doodgezwegen worden. Om ons des te beter te kunnen voorliegen. Met o.a.
de totaal zinloze klimaat-betogingen van de school-brossende jeugd.
Einde
van de graaipolitiek? In het bijzonder van de transfers van
Vlaanderen naar beneden de taal- en armoe maar lui-leer leven grens.
Jaarlijks geraamd op 16 à 18 miljard Euro
*
Rubrieken
Catalonië EU Rebuilt Repressie Vlaandenen Rebuilt -
*
