­­.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Werk van een ervaringsdeskundige

Die het allemaal heeft zien gebeuren

---------------------

Onderstaande analyse, die met de eenvoudigste woorden de moeilijkste situatie kan verduidelijken, is van de hand van onze goede vriend guido van alphen  , op zijn blog Strijden Eeuwig. Met onderkoelde gevoelens beschrijft hij kort en bondig de dingen van iedere dag die iedereen wel weet, maar die niemand beter dan hij in het juiste perspectief kan plaatsen. Hij is…het betere voorbeeld van een Deus ex Machina….

De ‘groeicijfers’ van waar de syndicaten het voor het zeggen hadden/hebben, situeren zich allemaal, zonder één uitzondering, in de statistieken  der over de kop gegane bedrijven. Hieronder leest U er alles over. Te beginnen met zaken waar al lang niemand meer over spreekt, om te eindigen met de drama’s die we voor onze ogen zien gebeuren….

Dat ziet het er dus (gelukkig) niet goed uit voor het Belgisch Schip van Staat, dat in hoofdzaak vaart onder de Rode vlag. Om nog maar te zwijgen van de Spoorwegen en de Post. Idem voor het Europees EU misbaksel. De USSR had de helft van haar bestaan nodig om de ingezette desintegratie (1958 de Hongaarse Opstand tot 1998 de Val van de Berlijnse Muur) af te ronden. Alleen de pest en of de cholera deden er in de Middeleeuwen langer over om te verdwijnen….

En nog willen de uilen niet zien, noch met kaarsen noch met bril…

Zelf de immigratie waarmee we iedere dag meer en meer opgeschept zitten, kunnen ze niet in goede banen leiden : het eigen personeel van die dienst wil, uit afschuw, uit onvermogen, liefst zo ver lopen als ze land zien. En dus blijven die arme dompelaars (profiteurs) ons met grote ogen aanstaren, afgunstig op onze geborgenheid…Linx zaait haat in de harten en de ogen van die mensen!

En ondertussen maar afgeven op de katholieken : aan zijn prioriteiten vruchten herkent men de boom. Met een triomfantelijke ondertoon wordt verkondigd dat de kerken leeg lopen (wat grotendeels waar is, precies door de hetze), maar ze blijven blind voor de tekenen aan de wand. Ik zou die tekenen willen vergelijken met een ondergrondse stroom die, onzichtbaar voor het blote oog, onder de oppervlakte aanzwelt. Hier kom ik straks uitvoerig op terug.

­Het syndicale patronaat

Onze vakbonden zijn er steeds als de kippen bij om bedrijven en patroons aan  te klagen als het ergens niet goed gaat. De vraag is maar, of het bij henzelf wel goed gaat en dan bedoel ik in de bedrijven en instellingen die zijzelf beheren of waar ze een zodanige vinger in de pap hebben dat ze de facto doen wat ze willen. De geschiedenis leert, dat dit niet het geval is.
Bijna alle bedrijven die de vakbonden zelf ooit hebben uitgebaat zijn failliet gegaan. De eerste bank die ze hadden, in de jaren dertig van vorige eeuw, de "Bank van de Arbeid" ging over kop. Later volgde de Volksgazet en De Morgen (tot deze laatste werd overgenomen door de kapitalisten van De Persgroep), de winkels van Kavé en De Welvaart, de rode broodbakkerijen en ga zo maar verder.
Van zodra de linkse partijen steeds meer deel uit gingen maken van regeringen, hebben de vakbonden het over een andere boeg gegooid. Ze gingen zich nestelen in staatsbedrijven, waar ze het zo goed als voor het zeggen kregen, zoals bv De Post en de Spoorwegen. Nu die bedrijven straks echter gaan moeten concurreren met "de privé", braadt ook hier hun haring niet meer. Een schoolvoorbeeld maken we deze dagen mee bij de NMBS (Nationale Maatschappij der Belgische Syndicalisten), waar de vakbonden al jaren de plak zwaaien en de verliezen zich dan ook opstapelden. Denk maar aan de miljarden die toenmalig minister van Begroting Vande Lanotte (niet toevallig, hé!) hen toeschoof, maar die later door Europa toch bij de begroting dienden gerekend te worden.
Datzelfde Europa heeft nu gedecreteerd dat vracht- en personenvervoer gescheiden moet worden tegen de tijd dat het hele Europese spoorverkeer wordt geliberaliseerd. Grote paniek, waarbij de rode vakbond zelfs besloot dat vrachtvervoer per spoor op te doeken. Er kwamen dan wel zo'n 2.000 mensen zonder werk te zitten, maar de meeste zijn zgz "statutairen", vast benoemd dus en die moet "men" dan maar elders onderbrengen, op kosten van Honoré Gepluimd natuurlijk.
Het is niet zover gekomen, omdat de christelijke vakbond, die het eerst eens was met de rode collega's, tenslotte toch besloten heeft het Belgisch vrachtvervoer per spoor te redden. Als gevolg daarvan krijgt dat vervoer, de NMBS Logistics, van de NMBS holding straks 135 miljoen euro en kan het potverteren verder gaan. Want dat Belgische vrachtvervoer is al jaren verlieslatend en dat zal de volgende jaren niet veranderen. Ze zal met "de privé" niet kunnen concurreren, simpel o.w.v. het feit dat de "verworvenheden" van het spoorwegpersoneel niet meer van deze tijd zijn.
In hetzelfde bedje van die verworvenheden is ook de activiteit in de Antwerpse haven ziek. Hetzelfde werk dat in de haven van Zeebrugge door één man gedaan wordt, gebeurt in de haven van de koekenstad met twee en soms zelfs met drie of meer. Ook dat noemt meer "verworvenheden". De haven van Antwerpen prijst zichzelf uit de markt, niet door de lonen die men er betaalt, maar door een archaïsche organisatie die niet meer van deze tijd is.
De enige sector waarin de vakbonden wél gegroeid zijn, is de geneeskundige. Simpelweg omdat die zwaar gefinancierd wordt door de staat, ongeacht de diepte van de staatsschuld. Voorlopig toch nog...

Bron : http://blog.seniorennet.be/guvaal/