.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

de hard verwarmende middeleeuwen…

o-o-o-o-o-o-o-

Neen, natuurlijk bedoel ik niet dat er weer brandstapels en/of galgen moeten opgericht worden. Al zou een mens met het hart op de juiste plaats, voortgaande op de uitgekraamde onzin, daar dikwijls heimwee naar beginnen voelen.

Maar alla : het kan geen kwaad, dat schizofrene naturen als de Voorzitter van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad (zie hieronder) al eens aan die tijden kan worden herinnerd.

De naam alleen al (IPB) is als een wijd flapperend camouflage-pak in oorlogland, om vriend en vijand te verschalken. Hun werkelijke naam had bijvoorbeeld kunnen zijn : Verborgen Opruimers der Kerkelijkheid, afgekort : Ratten. Dan wisten we tenminste open en bloot welk vlees we in de kuip hadden.

Errg! Zeer erg! Als al een door de  Linxe kerk omhooggeduwde hoog geleerde Perfesser (Adriaenssens) mag beweren dat de Paus moet aftreden : kan er groter hoogmoed zijn? De eigen onbekwaamheid proberen weg te moffelen achter het gezag van de hoogst geplaatste in rang, die zich niet kan verdedigen….

En nog eens : hoe leggen zij, de Linxe Kerk, het in feite uit, zij die de Kerk als hun grootste vijand zien, dat zij zich willen bemoeien met wat hen in feite niet eens mag aangaan, ja, hen niet eens mag beroeren. Want zij staan daar buiten en daar boven! Zij zijn volgelingen van de Verlichting die zelf in het duister lopen.

Terwijl zij, die aangesteld werden om de Kerk te steunen, juist de ferventste verguizers ervan geworden zijn….Zelfs Bisschoppen, de Prinsen der Kerk, misbruiken hun leergezag om hun eigen leerstellingen af te vallen. Wij, de kleine nietige getrouwen uit overtuiging, moeten hen gelukwensen : zij zijn als even zovele Johannessen die de weg voorbereiden. Weten zij nog wel wie Johannes-de-Wegbereider was? Zij bereiden ook een weg voor. De weg voor de Profeet van Allah, die na hen komt, en wiens schoenriem zij niet waardig zijn te ontbinden….

Ik zou hen aanraden, het veld te ruimen, om plaats te laten voor de authentieke christenen, die wel aanvaarden dat Rome voor zijn volgelingen, het ultieme leergezag heeft en uitdraagt. Wie dazt niet wil aanvaarden, moet de Club verlaten en er de consequenties van dragen…Die mag zich niet verschuiulen, noch in diocesane noch in interdiocesane loopgraven.

Abortus IS moord, afwijkend seksueel gedrag IS laakbaar : dat is niet alleen en kerkelijke leerstelling, het is de NATUURWET! En voor wie het anders zegt : de weg om ‘nutteloze eters’ uit de weg te ruimen, wenkt hen op het einde van hun redenering….

Ja, het IS  schandelijk, dat sommige Gezalfden (meer uitzondering dan regel! en over de Linxe kindervriend Coh Bendit zwijgen we best) zich hebben misdragen. Dat ze ‘niet alleen’ waren in de zedenverwildering is geen excuus. Vanaf Mei ’68 was het immers verboden te verbieden!? Iemand die de pre-Dutroux tijden heeft meegemaakt, weet dat de losbandigheid die er toen algemeen heerste, ongaarne werd opgeheven. Het gezin, hoeksteen van elke beschaving, werd node in ere hersteld : maar ondertussen was het begrip echtgenoot/echtgenote wel vervangen door het algemeen aanvaarde ersatz-woord : partner. Zoals bij de dieren : bavianen hebben een partner, en zelfs zij leven niet vrij als de wippende konijntjes in de klaver….

Medelijden met de zondaars, en vergiffenis. Dàt is wat de Kerk al 2.000 jaar voor heeft op heidenen en op de onkerkelijken :  eenmaal de feiten vastgesteld zijn, maar spijtig of juist niet spijtig, onbestraft dienen te blijven wegens verjaring, dan zijn er kerkelijke gebruiken die het eindoordeel aan de Laatste en uiteindelijke Rechter doorgeven. Tu es sacerdos in eternum : dat is geen ijdele spreuk van geestesgestoorden! Dat een politicus-advocaat, ’t Landuyt om hem niet te noemen, vandaag schermt met de slogan dat hij voor kindermisbruik het juridisch begrip ‘verjaring’ wil afschaffen (waartegen geen bezwaar) hoe wil hij dan die wet met terugwerkende kracht laten goedkeuren tegen oude seniele mannen? Dat onze Staat een bananenrepubliek is, altijd geweest is en altijd zal zijn, is dat voor een jurist nog niet genoeg om op TV onzin te staan uitkramen….En heeft Zijne Hooveerdigheid de Minister-van-Staat er al aan gedacht waar hij de schuldigen zal huisvesten? Misschien direct tralies installeren rond vele rechtszalen? Pervereten in toga’s vindt men overal! Na te vragen bij het kind-vrouwtje Regina Louff, alias Getuige X1

Had Mgr Léonard beter gezwegen? In dat geval had men van de daken geschreeuwd dat ‘zwijgen gelijk stond met instemmen’…Dat hij hielp toedekken….

Mag ik de overstap maken naar wat men in de samenleving ‘de kleine criminaliteit’ is gaan noemen? Geen of al te lichte straffen bevorderen de criminaliteit in plaats van die in te tomen. Een boefje die weet dat recidive gelijk staat met uitwijzing, zal zich wel tweemaal bedenken! In Nederland geraken de gevangenissen leeg – en wij moeten er dag na dag bijbouwen! Een pederast die weet dat hij voor het kleinste vergrijp in woord of daad niet alleen geschandvlekt, maar ook uitgestoten wordt, zal zich wel twee keer bedenken.

Neen : even erg als kindermisbruik in het verleden, waar men maar niet genoeg van krijgt omù er over te schrijven, is op ergerlijke manier dag-na-dag de eigen beschaving ondermijnen. Neen, ‘Rome’ is niet aleen-zaligmakend en heeft veel gebreken. Maar in de weegschaal van de Gerechtigheid slaat de naald uit naar de goede kant. Elders in de wereld breidt de Kerk, met meer dan één miljard gelovigen, gestaag uit. Tot spijt van wie ’t benijdt….

Dom zijn is niet strafbaar. Maar opzettelijk en ten eigen profijte de goegemeente voorliegen en opjutten, is dat wel! Zou dat geen inbreuk zijn tegen de Universele Rechten van de Mens? Kan het CGKR hier niet optreden? Vervang ‘Rome’ door ‘Mekka’ en je staat voor je rechters voor je het weet….

Slotbedenking : Als de Linxe Franse Mei’68 politicus Cohn-Bendit (nooit bestraft en nog altijd even ‘kindvriendelijk’ als voorheen, bewezen in een video op YouTube) in functie kan blijven, waarom nemen de vrienden van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad (de Ratten in mijn betoog) niet een der valsspelers, de ‘gelouterde’ bisschop Roger Van Gheluwe als voorvechter?! Die zal wel rancune tegen Rome genoeg in huis hebben om zelfs  Tegen-Paus te willen zijn, een Anti-Paus, en wie weet, zelfs de ambitie in huis hebben om de Anti-Christ te worden!

Een beetje kleingeestig, zegt U? Tja, dat is nu eenmaal de maat die best past op en begrepen wordt door die Interdiocesanen….

God vergeve mij…..

o-o-o-o-o-o-o-o-o

Katholieken moeten 'protestanten' worden

30/10/10, 07u10

Sinds het aantreden van aartsbisschop Léonard, kunnen katholieken in Vlaanderen niet langer om het Romeinse leergezag heen. Moeten katholieken écht 'protestanten' worden? Josian Caproens zoekt een antwoord. Caproens is voorzitter van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad (IPB), het ruimste overlegorgaan van de katholieke Kerk in Vlaanderen.

De afgelopen maanden was er telkens weer een nieuwe controverse rond de katholieke kerk. Voor velen was de emmer vol. Maar het water bleef de voorbije weken met bakken uit de hemel vallen: de negatieve reactie uit Rome voor de Nobelprijs voor Geneeskunde voor de uitvinder van de in-vitrofertilisatie, Robert Edwards, de uitspraken van aartsbisschop André-Joseph Léonard over aids, homoseksualiteit en bejaarde pedofiele priesters. Je vraagt je af wat het volgende week zal zijn. Het water staat de gelovigen niet meer aan de lippen, ze verzuipen in die storm en zijn beschaamd over hun kerk. Godsdienstleerkrachten vragen zich af hoe ze het nu weer moeten uitleggen aan hun leerlingen, priesters wikken en wegen hun woorden in hun preken uit schrik voor boze reacties, pastoraal werkers en vrijwilligers trekken met lood in hun schoenen naar wie ze bezoeken. De aartsbisschop dwingt hen telkens de loopgraven in voor een kerk die zij op die manier als onevangelisch en niet menselijk ervaren. Zij moeten maar uitzoeken hoe zij met al die problemen dienen om te gaan.

De kerk wordt op de knieën gedwongen. De gebeurtenissen leren haar opnieuw de voorkeursoptie voor de slachtoffers, de nederigheid en de bescheidenheid.

Maar wie gewoon is aan de macht, kan er blijkbaar maar moeilijk afstand van nemen. Het klerikalisme zit diep ingebakken in de hiërarchisch geordende kerkstructuren. Kerkleiders zoals Léonard blijven o zo overtuigd van hun eigen gelijk. Hij denkt de waarheid in pacht te hebben en hoe meer controverse er zich voordoet, hoe meer hij zich bevestigd voelt in zijn eigen gelijk. Het is eigen aan het christendom dat haar boodschap bespot en beschimpt wordt. Het onbegrip van de massa toont hoe verdwaald de schapen wel zijn. Dat klerikalisme pur sang blijft welig tieren, hoewel het Tweede Vaticaans Concilie er zich tegen keerde.

Waarom gaan de aartsbisschop en de kerkleiders, alvorens zij standpunten innemen, daarover niet eerst in dialoog met de kerk en beluistert Léonard niet het actuele gelovige aanvoelen van de kerkgemeenschap ('sensus fidelium'), o.m. via het IPB en in de lijn van het Tweede Vaticaans Concilie?

Velen binnen en buiten de kerk ergeren zich mateloos aan zijn hooghartige houding. Nog altijd wachten de godsdienstleerkrachten op een verontschuldigend woord voor zijn uitspraken over hun lessen, die hij bestempelde als "een allegaartje van levensbeschouwelijke dingen". Nog altijd wachten de aidspatiënten op een verontschuldiging voor wat bij hen als een regelrechte belediging overkwam. Nog altijd wachten de slachtoffers op een gemeende verontschuldiging voor het misbruik in de kerk, uitgedrukt in een sterk teken. Nog altijd wachten de gelovigen op bemoediging en bevrijdende woorden.

Kan men 'in de waarheid gaan staan' zonder 'in de liefde te staan' en de blik op Jezus Christus, zijn woord en zijn leven te richten?

Tijdens het recentste forum van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad (IPB), het ruimste overlegorgaan in de Vlaamse kerk, voelden de aanwezigen duidelijk de ernst van de zaak en de enorme impact van de crisis in de kerk door het seksuele misbruik sterk aan. "Die kerkcrisis kan aangegrepen worden als een kans tot verandering, hervorming en bekering. Vanuit een rechtvaardigheidsgevoel en een evangelische bewogenheid moet de gekwetste mens weer centraal worden gesteld. Dat begint bij de ontmoeting van mens tot mens en het beluisteren van het verhaal van gekwetste mensen. Maar daarnaast is ook een eerlijke analyse van alle oorzaken van misbruik in de kerk nodig en moeten de diagnoses met elkaar in verband worden gebracht", klonk het. Maar de eerste tekenen van die verandering, hervorming of bekering laten nog altijd op zich wachten. De controverses van de voorbije weken tonen weinig tact of bekommernis om de gekwetste mens.

De voorbije dertig jaar werden de katholieken in Vlaanderen behoorlijk protestants, in de zin dat ze Rome links lieten liggen. Ook al bleven ze, zoals het IPB, kiezen voor de dialoog, ze voelden zich door Rome niet beluisterd, laat staan begrepen of ernstig genomen. De uitspraken van de paus of het Vaticaan waren ver van hun bed. Nu is Rome in de figuur van Léonard weer gevaarlijk dichtbij gekomen voor de Vlaamse kerkgangers. Ze moeten nu wel rekening houden met de uitspraken van het Romeinse leergezag en kunnen er niet langer omheen. Die confrontatie dwingt ook tot keuzes. Ofwel volg je trouw wat Rome en Léonard zeggen en behoor je tot de zuiveren, ofwel besef je dat je niet voldoet en druip je in stilte af. De kerk die haar ramen en deuren opengooide met het Tweede Vaticaans Concilie, lijkt steeds meer de deur te sluiten.

Echte protestanten
Is het die kerk die gelovigen willen? Misschien is de tijd aangebroken voor katholieken om 'echte protestanten' te worden, om te protesteren tegen deze gang van zaken. Met een antipathieke kerk is het evangelie niet gediend. Christenen hebben een begeesterende, blijde en bevrijdende boodschap te verkondigen. Na de vele stormen van het voorbije jaar verlangen ze naar rust en bemoediging, willen ze op krachten kunnen komen en kunnen herontdekken waar het in wezen om draait: een boodschap over een menslievende God die het opneemt voor de verdrukten, de (kans)armen, de zwaksten en de slachtoffers. Waaruit blijkt vandaag die barmhartigheid?

De kerk staat op een kruispunt. Het lijkt alsof ze voor de keuze staat tussen gewoon voortdoen of radicaal vernieuwen. Die of-of-voorstelling klopt niet. Het is een en-en-verhaal. Vanuit een grote bewogenheid en een samen gedragen verantwoordelijkheid staan gelovigen in de traditie. Die nodigt uit voort te gaan op uitgezette wegen, maar tegelijk is de kerk altijd toe aan hervorming. In de kerk moet er weer meer ruimte komen voor een diversiteit van charisma's en ambten. Het IPB heeft dat altijd gezegd en herhaalt het ook nu. Tegelijk moet de gelijkwaardigheid worden bevorderd en moet het menselijke voorrang krijgen op het vormelijke, institutionele of structurele. Het IPB blijft de kerkverantwoordelijken uitdagen om niet over te gaan tot de orde van de dag, maar nieuwe wegen van 'kerkzijn' en gemeenschapsvorming te versterken en te bemoedigen. Maar daar moet wel dringend werk van gemaakt worden zonder nog meer olie op het vuur te gieten

o-o-o-o—o-o

Pssst

Digitalia is zeker geen kerkpilaar, zelfs geen wijwatervat. Maar ieder mens heeft een aangeboren rechtvaardigheidsgevoel. Bij de een al wat meer ontwikkeld dan bij de andere.

En, wat meer is, zelfs de grootste misdadiger, en dat is Mgr Leonard toch niet, heeft recht op verdediging, terwijl, nu we toch bezig zijn de jurist uit te hangen, iedereen onschuldig is tot de schuld bewezen is. Dat was blijkbaar d’een en d’ander ontgaan.

In de dierenwereld zou men zeggen : ze bijten mekaar de kop af, om het zelf te zijn….