Meester Mohammed Rabbae (*)

Alle ongelovigen zijn honden en apen :

Ik mag dit zeggen en jullie moeten zwijgen!

o-o-o-o-o-o-o-

L.L.

Deze 2 letters bovenaan een boodschap zijn geen mysterieuze code-taal, maar voor wie het zich nog herinnert uit de oude tijd : zij zijn in beleefd-vriendelijke telegramstijl de afkorting van

Liefste Lezer(es),

Het wordt een zeer lange boterham (>3.000 woorden!) deze keer. Meer dan lezenswaard, dat wel. Omdat volgende dinsdag de show tegen Geert Wilders verder gaat en achtergrond informatie of sfeerbeelden een goede illustratie zijn van het feit dat de Regering Rutte I er meer dan nodig is. Jongens en meisjes, wat zal er geween en tandengeknars zijn!

Als U echt op deze frisse zaterdagmorgen niets anders te doen hebt dan Uw tijd te verliezen, lees dan verder. Als U integendeel reeds bij Angeltjes bent langs geweest, dan weet U reeds wat nu volgt. Want het zijn teksten weggeplukt bij hen, lichtjes voorzien van mijn rode markeerstift, en met slechts één ‘correctie’ van mijn hand : U had het ook zelf kunnen raden, dat ik geen kans onbenut laat om de eenheid der Lage Landen byder Zee te benadrukken. Zoals reeds vroeger opgemerkt : dit stukje is gewoon bestemd voor mijn persoonlijk actueel archief voor later over dingen van vroeger.

Verder nog een aanhangseltje uit Het Vrije Volk, door mij persoonlijk her-titeld als “Rechter Jan Moors, ’s avonds voor zijn spiegel’….

o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Wie benoemt onze rechters? kijk en huiver.

De grootste problemen van Nederland worden niet opgelost omdat we een links kabinet hebben (dit helpt natuurlijk ook niet), maar veel erger de belangrijkste machten zoals de ambtenarij, op afstand geplaatste semi-overheden en natuurlijk de rechterlijke macht worden volledig beheerst door links Nederland.

Op de dag dat Nederland zichzelf Internationaal weer eens belachelijk maakt en bewijst geen democratische rechtstaat te zijn waar vrijheid van meningsuiting nog wordt beschermd is het misschien aardig is stil te staan bij de laatste groep:

De rechterlijke macht.

Ondanks dat het openbaar ministerie vond dat er niets strafbaars door Wilders was gezegd, ondanks dat de politieke meerderheid tegen vervolging was besloot de hoge raad, op eigen houtje, niet alleen dat Wilders vervolgd moest worden, maar deden met een vonnis, waarin Wilders reeds schuldig werd verklaard, in plaats van alleen de (onjuiste) conclusie te trekken dat vervolging gewenst was.

Over de achtergronden van deze (onafhankelijke) rechters is al geschreven, maar hoe zit het nu met de benoeming van rechters in het algemeen?

We hebben de trias politica, deze dient ervoor te zorgen dat de rechterlijke macht onafhankelijk recht kan spreken. Dat heeft Montesquieu destijds wel leuk bedacht, maar dit werkt alleen, zoals hij ook beoogde, wanneer de rechter niet meer is dan een wetstoepasser.
Helaas is dit station in Nederland allang gepasseerd. Doordat meer en meer rechterlijke vrijheid wordt gegeven aan de uitvoering door rechters is de rechterlijke macht door o.a. jurisprudentie verworden tot een wetgevende macht.

En wanneer de tweede kamer zich duidelijk uitspreekt voor hogere straffen bij geweldsdelicten tegen agenten, lappen de rechters dit aan hun laars en vinden € 500,- euro boete wel genoeg voor het verwonden van een agent. "Dan hadden ze maar een ander vak moeten kiezen".
En in plaats van uit te voeren van de wet valt President Hoge Raad Geert Corstens de politiek aan en vindt hij dat rechters gelijk zijn aan de politiek: "Soms lijken zij niet te beseffen dat de rechterlijke macht de derde macht is in ons staatsbestel, niet onder- maar nevengeschikt aan de wetgevende en de uitvoerende macht."

Neen weledelachtbare heer Corstens, u bent verre van democratisch gekozen en dient de wet toe te passen. Indien de politiek wenst dat er zwaarder wordt gestraft en dit is niet onwettig, dan dient u dit uit te voeren. U lijkt zich niet te beseffen dat U slechts een onafhankelijke macht bent om oneerlijke processen te voorkomen. De hoogte van de gemiddelde strafmaat is aan de politiek, niet aan u. U moet toepassen.

Hoe worden de heer Corstens en kornuiten nou wel benoemd? Wie bepaalt dat?
Nou dat zit zo:
De Leden van de Raad voor de Rechtspraak (een groepje van 5 waarvan 4 babyboomers) worden benoemd bij Koninklijk besluit. Zij op hun beurt benoemen de leden van de Selectiecommissie rechterlijke macht. Deze commissie bestaat uit mensen uit de rechterlijke macht, het bedrijfsleven het openbaar en het onderwijs, aldus de brochure van de rechtbank.

Klinkt nog aardig (ondanks dat deze commissie ook weer niet democratisch is gekozen) en dat blijkt dan weer wanneer je de lijst bestudeert.

Het eerste lid uit "het bedrijfsleven" dat ik zie op de lijst is ir. S. Benayad, oud-vz. Islamitische Scholenkoepel ISBO, zijn naam prijkt ook op de deelnemerslijst van "Benoemen en bouwen" het speeltje van Doekle Tepstra tegen Wilders. Hoezo onafhankelijk?

Een verder greepje uit de lijst die overigens grotendeels uit rechters bestaat:

-Mevrouw Annelies Freriks, hoogleraar Dier & Recht (geen onbelangrijk onderwerp, maar 1 die in de regel wordt vervuld door onze linkse medemens), vindt dat het verhogen van gevangenisstraf bij verwaarlozing van dieren, zoals voorgesteld door minister Verburg geen zin heeft want: "rechters leggen deze straf toch niet op". Goed geselecteerd dan Annelies!

-Mevrouw mr. D. Ghidei, lid Commissie Gelijke Behandeling, tevens ambassadeur van het Forum Democratische ontwikkeling, een gesubsidieerd groepje dat discussieavonden organiseert met thema's zoals "wie is er bang voor Geert Wilders". Mevrouw Ghidei: "Hoe democratisch is onze rechterlijke macht" misschien een leuk thema voor de volgende bijeenkomst?

- prof. Dr. C.A. Groenendijk, emeritus hoogleraar rechtssociologie en vz Centrum voor Migratierecht Radboud Universiteit Nijmegen, ook bekend als 1 van de 18 hoogleraren die per open brief bezwaar heeft gemaakt tegen de inburgeringswet van Verdonk.

-mw. mr. M.L. Haimé, directeur inburgering en integratie ministerie VROM, groot voorstander van de verplichte contradictie "positieve discriminatie" en (voormalig) bestuurslid Stichting Meander: "‘Wilders zet in zijn nieuwe film een aantal fragmenten achter elkaar om het gevaar van de Islam aan te tonen. Dat is pure haatzaaierij’, aldus Said Bouddouft. Hij is directeur van Stichting Meander, de organisatie in Zuid-Holland"

-mw. mr. C.L. Knijff, Advocaat. lid werkgroep Juridische aspecten van klimaatverandering van Vereniging voor Milieurecht. Een van de vele milieuclubjes, gesubsidieerd door het ministerie van Vrom.

-mr. H. Ouled Ali, Advocaat, voorzitter en oprichter Nederlands Ma­rok­kaans Ju­ris­ten­netwerk: "We willen het aantal Marokkaanse juristen dat in de juridische markt werkzaam is, minimaal vertienvoudigen". Tja, daar zou hij bij de selectie dan ook mogelijk wel rekening mee houden...
Gezien de Ramadandinertjes die ze regelmatig organiseren twijfel ik ook hier aan de "schijn van belangenverstrengeling"

- drs. D. Ramlal directeur Stichting MEE. "MEE is onafhankelijk van zorgaanbieders en andere instanties en dus alleen gericht op uw belang. De diensten van MEE worden door de overheid betaald. Voor u is het daarom gratis."
Nee stichting Mee, de belastingbetaler betaalt en daarom betalen ook mensen die niets met uw clubje te doen hebben daar onvrijwillig aan MEE. Dat is niet gratis. Dat deze zin op de hoofdpagina staat zegt genoeg over uw politieke gevoel: De overheid moet voor ons allen zorgen, het inzetten van belastinggeld waar burgers hard voor hebben gewerkt noemt u gratis.
Daarnaast prominent CDA'er, voorzitter Stichting Hindoe Omroep Nederland (medeoprichter), secretaris Raad van Toezicht MTNL (Multiculturele Televisie Nederland), voorzitter Surinaams Regionaal Steunpunt voor Surinamers, lid bestuur Bedrijfsfonds voor de pers u weet wel, het clubje dat het nodig vond om ondermeer marokko.nl € 150.000,- belastinggeld toe te schuiven

- mr. W.L.F.C. ridder van Rappard, burgemeester te Noordoostpolder, gelukkig een liberaal. Maar wel al 30 jaar burgemeester en afkomstig uit een adelijke regentenfamilie.

-drs. Ehsan Turabaz, manager International Sales van Inter Ikea Systems BV, behalve mede-oprichter en voorzitter van de Foundation Friends of Afghanistan is hij sinds
2003 President van de Netherlands-Afghanistan Business Council als onderdeel van het Nederlands Centrum voor Handelsbevordering (NCH). Hij is tevens Honorair Consul van Afghanistan in Nederland. Lid raad van Advies Plan Nederland. Ontwikkelorganisatie Plan, welke jaarlijks zo'n 14,5 miljoen euro subsidie opstrijkt.

mr. N. Türkkol, advocaat. Sinds 1993 werkt hij als advocaat. Zowel tijdens zijn studie als daarna heeft hij bij verschillende organisaties bestuurlijke ervaring opgedaan o.a. Turkse studentenvereniging (TSV-Landelijk) en Meldpunt Discriminatie Amsterdam.
Op dit moment is hij bestuurslid van Netherlands Turkey Business Association (NETUBA) en is hij voorzitter van de Raad van Toezicht van de Stichting TEMA-Nederland (TEMA-NL).

mw. mr. P.G.H. Westerhof, zelfstandig adviseur, tevens voorzitter van Stichting Ien Dales. Samen met wat andere PVDA'ers. Voormalig bestuurslid Nederlandse Vereniging van Vrouwen met Academische Opleiding.

mr. M.A.P. van Haersma Buma, dijkgraaf Hoogheemraadschap van Delfland, nog een liberaal maar ook deze vastgeroest: al sinds de jaren '80 burgemeester van niet noemenswaardige gemeenten en nu troostbaantje als Hans Brinker. Naast dijkgraaf voormalig lid van Burgemeesters voor Vrede.

Over mevrouw mw. drs. A.M. van Wagenberg, Manager Special Projects bij DSM Food Specialties, is buiten dat zij ook lid raad van toezicht van de Open universiteit is weinig te vinden.
In het rijtje "niet rechter" prijkt verder nog een kantoordirecteurtje ING.

Samengevat: Onze rechters bepalen grotendeels zelf wie onze nieuwe rechters worden, alleen wanneer je een duidelijk links, bij voorkeur allochtoon of milieuprofiel hebt mag je als niet rechter meedoen. Of je moet een oude regent zijn die ja knikt wanneer dit nodig is.

Nederlandse rechters en hun organisatie achten zichzelf niet onder, niet naast maar boven de wetgevende macht.

Rechters horen, al dan niet door de tweede kamer, verkozen te worden. Dit tast de onafhankelijkheid geenszins aan. Immers zegt een democratische benoeming niets over het ontslag.

Helaas zal dit in Nederland niet snel gebeuren.

Geplaatst door De Zinkende Hollander op 11:57

o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Rechter Jan Moors, ’s avonds voor zijn spiegel.

Bittere overpeinzingen van een rechter

GER STRUIK - 08 OKTOBER 2010

Mr. Jan Moors, rechtbankvoorzitter in het Wilders-proces, kan het nog steeds niet bevatten. Hoe heeft het proces zo kunnen ontsporen?

Ja, hoe heeft het proces zo kunnen ontsporen? Onderschatting is het niet geweest. Ik ben een ervaren rechter en ik wist vooraf dat een politiek proces tegen iemand als Wilders geen routineklus zou zijn. Integendeel. Maandenlang heb ik me minutieus voorbereid. Natuurlijk heb ik mezelf daarbij ook indringend de vraag gesteld: Jan, hoe ga je het ter zitting aanpakken? Wat wordt je strijdplan? Want ik kreeg natuurlijk wel te maken met een stelletje notoire straatvechters. Ga maar na: Wilders neemt niet een beschaafde advocaat van een kantoor van standing in de arm. Nee, hij komt aanzetten met een type als Moszkowicz. Maar misschien kon Wilders ook geen fatsoenlijke advocaat bereid vinden om hem te verdedigen. 

Maakt de aanwezigheid van Moszkowicz de zaak al tricky genoeg, het grootste gevaar voor een goede gang van zaken komt natuurlijk van Wilders zelf. Voor je het weet maakt die er één groot circus van. Hoe hou ik Wilders in de touwen? Weken heb ik vertwijfeld met die vraag rondgelopen en ik dacht uiteindelijk een feilloze oplossing gevonden te hebben. 

Voorop stond dat ik koste wat kost een discussie wilde vermijden over de vraag of Wilders gelijk heeft. In een politiek proces als dit mag de waarheid natuurlijk geen bepalende rol spelen. Op dat punt zou ik het ook niet van Wilders winnen. Nee, ik moest de strijd aangaan met mijn eigen sterke wapen. En dat is: onbenulligheid.

Ik wil mezelf niet al te zeer op de borst kloppen, maar wanneer het gaat om onbenulligheid, dan sta ik in magistratelijk Nederland op eenzame hoogte. Dan kan niemand zich met mij meten. Bovendien, als er iets is waar ik Wilders mee op de kast denk te kunnen krijgen, dan is het pietluttigheid, kleinzieligheid, onbeduidendheid. En dat zijn uitgerekend mijn sterke punten. Spijkers zoeken op laag water, muggenziften, je kunt het of je kunt het niet. En ik kan het.

Gelukkig wemelde het in de dagvaarding van mogelijkheden om mijn unieke talent voor het onbenullige ten volle te benutten. Neem nu de stelling van Wilders dat “als je de Koran ontdoet van alle haatdragende teksten, de Koran het formaat van Donald Duck zou hebben?” Een schrijnend voorbeeld van hoe gruwelijk en beledigend de waarheid voor moslims kan uitpakken. Je moet Wilders ook niet rechtstreeks gaan vragen het te bewijzen, Welnee! Wilders vraagt dan een korte schorsing aan om vervolgens triomfantelijk met een uitgedunde Koran en een Donald Duck weer in de rechtszaal terug te keren. Nee, het vraagt een totaal andere aanpak, zoals bijvoorbeeld:

Mijnheer Wilders, denkt u dat de Donald Duck in islamitische kring veel wordt gelezen? Dat interesseert u niet? En waarom dan niet? Bent u overigens zelf geabonneerd op de Donald Duck? Nee? Heeft u dan recentelijk een exemplaar van de Donald Duck ingezien of gelezen? Zo nee, hoe kunt u dan weten hoe dik een Donald Duck tegenwoordig is? Had uw stelling niet geloofwaardiger en minder kwetsend overgekomen indien u hier naar een dikker en serieuzer tijdschrift had verwezen, zoals bijvoorbeeld de Libelle of de Avenue? Waarom heeft u dat dan niet gedaan? Hoe dik is een Koran eigenlijk, mijnheer Wilders? Zijn er niet vele formaten Koran in omloop? Hoe kunt u de dikte van de Koran dan vergelijken met de Donald Duck? Was uw vergelijking eigenlijk wel serieus bedoeld of wilde u eigenlijk maar alleen het journaal van 8 uur halen? Heeft u uw stelling nog voorgelegd aan uw plaatselijk iman en, zo nee, waarom eigenlijk niet? Past u dan nooit wederhoor toe?

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Over de vele tientallen uitspraken die Wilders ten laste zijn gelegd, zijn honderden uiterst lullige, uiterst irritante vraagjes te stellen. Van die zuigende vraagjes naar de bekende weg. Van die onnozele vraagjes die niettemin iemand het bloed onder de nagels vandaan halen. Zo van: waarom geldt 2 + 2 = 4? Kunt u dat de rechtbank uitleggen mijnheer Wilders? En om goed beslagen ten ijs te komen had ik honderden van dat soort vraagjes van tevoren bedacht en voor de zekerheid ook keurig uitgeschreven. Als je Wilders maar lang genoeg als een imbeciel behandelt, dan ontploft hij op een gegeven moment. Dat kan niet uitblijven. En dan gaat hij zonder twijfel een paar heel onverstandige dingen zeggen die ik in mijn vonnis goed zou kunnen gebruiken.

Het leek zo’n uitnemend strijdplan, maar het heeft niet gewerkt. Of liever gezegd, het is tot mijn verbijstering als een boemerang teruggekomen.

Ik open op maandagmorgen 4 oktober welgemoed de zitting en daar komt meteen die etter van een Moszkowicz doodleuk met de mededeling dat Wilders alleen een korte verklaring wenste af te leggen en zich voor het overige op zijn zwijgrecht zou beroepen. Of er een bom ontplofte. Mijn hele zorgvuldig opgebouwde strijdplan kon zo door de plee. Nee werkelijk, ik had er een jaarsalaris voor gegeven als ik op dat moment die boodschap met een stalen gezicht in ontvangst had kunnen nemen en bij mezelf had kunnen denken: jammer van strijdplan A, gelukkig kan ik voor deze nieuwe situatie strijdplan B uit de la trekken. MAAR IK HAD HELEMAAL GEEN STRIJDPLAN B !!! Tot op mijn sterfdag zal mij de vraag blijven achtervolgen waarom ik geen rekening had gehouden met de mogelijkheid, dat die vuilbek van een Wilders ditmaal wel zijn snater dicht zou houden.

In mijn ontreddering liet ik zelfs even het masker van onpartijdigheid vallen en gaf ik Wilders een veeg uit de pan die zo uit de mond van Pechthold had kunnen komen. En nauwelijks een uur later ‒ ik kon er op wachten ‒ had ik een wrakingsverzoek aan mijn broek hangen. 

In de tussentijd verging het me niet veel beter. Ik probeerde wanhopig nog wat van mijn aanvankelijke strijdplan overeind te houden en begon Wilders mijn waslijst van onbenullige vragen voor te lezen. Echter, wanneer die tientallen vragen niet worden onderbroken door antwoorden van Wilders dan beginnen steeds meer mensen het spel door te krijgen. Die waslijst begint dan steeds meer de contouren te krijgen van wat het werkelijk was: een doelbewuste en geniepige poging om Wilders af te zeiken. En zo kreeg ik allengs het onbehagelijke gevoel dat ik niet zozeer Wilders, maar vooral mezelf en de rechtbank te kijk zette. Het wrakingsverzoek kwam eigenlijk als een bevrijding. Even een time-out om mezelf te herpakken.

Over dat wrakingsverzoek wil ik kort zijn. Van mij had de wrakingskamer het mogen toewijzen. Dan was ik van de zaak verlost geweest. Het heeft helaas niet zo mogen zijn.

En zo gingen we woensdag weer verder en het werd opnieuw een rampdag. Het begon met de gruwelijke film Fitna en een kleine aanvaring met dat stuk venijn van een Moszkowicz. Ik dacht: hij zal toch niet ....?! Maar nee, het bleef bij wat gesputter. En vervolgens werden de leden van de rechtbank door Moszkowicz tot de vernederende taak verplicht om de rest van de dag allerlei adviezen van rechtsgeleerden, een drietal onder ede afgelegde verklaringen van zogenaamde islamdeskundigen en brieven van het OM voor te lezen. Die stukken herhaalden tientallen malen dezelfde twee boodschappen:
1. De stellingen van Wilders zijn een bijdrage aan het maatschappelijke debat en zouden dus niet strafbaar moeten zijn.
2. De centrale stelling van Wilders klopt: de islam is een gevaarlijke ideologie die uit is op vernietiging van het Westen.

En zo zaten wij als rechters bijna de godganselijke dag Wilders vrij te pleiten en de islam in diskrediet te brengen. Die dag stond niet Wilders terecht, maar de islam met de rechtbank in de rol van aanklager. Dat is toch niet de bedoeling van dit proces geweest. Ik zag in de zaal Mohammed Rabbae (*) ook al wit wegtrekken.

Kan het nog erger? Ja, het kan nog erger worden. Dadelijk gaat het O.M. ook nog om vrijspraak vragen. Hirsch Ballin zwaait af en van Bruin I kun je werkelijk het ergste verwachten.

Uit dit alles trek ik de les dat een effectieve vervolging van onwelgevallige politici in Nederland helaas nog in de kinderschoenen staat. Er zijn genoeg landen die hebben laten zien dat een politieke strafzaak wel degelijk doelmatig en professioneel kan worden aangepakt. Gelukkig zullen ook op dit punt intensievere contacten met de islamitisch wereld verrijkend kunnen werken.

o-o-o-o-o-o-o-o-o-

(*) Mohammed Rabae : zie http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=5541

Moet U echt eens lezen. Maar skroll eerst even naar boven; waar dat heershap in al zijn glorie prijkt….