.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Kroostrijke Gezinnen gehuldigd in Frankrijk…

Alleen de moeders staan op de foto. De vaders waren uit werken.

o-o-o-o-o-o-o-

Een dam tegen de Islam? hoor ik al velen zeggen : buiten wat kattenkwaad door hun jongeren, hier en daar, bij gelegenheid een moordzaakje omdat zulks nu eenmaal hun ‘koeltoer’ is, en wat ingebeelde overlast voor naarnemende jalouzigaards hebben wij daar in onze gewesten toch geen last van ? Ze kweken goed en houden zich toch koest? Als ik sommige mensen zo hoor denken, dan weet ik dat de problemen niet meer ver af zijn. Juist, de Vlaamse mannen e vrouwen moeten werken binst de dag. Daardoor zijn de straten van hun steden en dorpen leeg. Zag ik 29 jaar geleden al in de straten van het toen nog ‘landelijke’ Waregem. Lege straten maar volle fabrieken! Zij, de nieuwelingen, moesten niet werken, en konden dus slenteren en alles in zich opnamen (voor later gebruik?) zo veel ze willen, of tegen hun deuropening geleund, een uitgebreide babbel doen over wat ze op hun satelliet-schotel TV (in bruikleen van ’t OCMW) hadden gezien.  Want voor hen wordt gezorgd door dat OCMW, met meubeltjes uit de Kringloop-winkel. Hun kinderen hebben zelfs de modernste computers : zelfde herkomst, met all-round onderhoudscontract door de computerman op het hoekje, die heel, heel graag zulke klanten ziet! Het OCMW is een goede betaler! So waht?!

Het buurjongetje heeft geen computer, zijn vader is het afgetrapt met de knappe jonge buurvrouw van de overkant, en nu heeft Moeke, die altijd moe is van te moeten afwassen in dat restaurant geen centjes meer. Ja zeg! Moeke denkt toch niet dat hij als Burgemeester iets kan fiksen bij die van het OCMW? Dat zijn niet zijn politieke vrienden en sedert zij die affiche aan haar raam heeft gehangen om voor hem te stemmen, moet zij nu ook niet meer bij die andere mensen zijn….Maar Rachid is een brave jongen : voor wat zakgeld van Koentje mag die zo af en toe wel eens een kwartiertje bij hem gaan oefenen….Rachid speelt altijd oorlogje, met veel schieten, maar Joentje maakt er zijn huiswerk. Later zal Koentje werken en veel centjes verdienen, zodat Rachid en zijn vriendjes de ganse dag kunnen in het thé-huis zitten om over hun godsdienst te balaberen of om het laatste recept voor een goeie bom te bespreken. S.O.S. BANG! is het programma dat daar dikwijls opstaat, en de Immam zegt dat die titel een goede vondst is, want dat zij met bommen alleen maar bang willen maken, en niet Bang! doen….Verder is die Immam zeer tevreden. Hij zegt dat de opbrengst van de drugverkoop dit jaar nog hoger ligt dan vorig jaar, en dat vooral de schooljeugd de dapperste afnemers zijn. Zij zullen binnenkort voldoende bijeen gespaard hebben om een nieuwe moskee te verwerven in de stad zelf. Die van de buurgemeente Desselgem is inderdaad te ver af en ze is te klein geworden. De christelijke kerk op ’t Gaverke is een recent en stevig gebouw, ze kan met een minimum aan kosten verbouwd kunnen worden tot moskee…..’t Stad is al akkoord om de belendende percelen in een straal van 100 meter te onteigenen voor het algemeen welzijn, zodat er rond de kerk altijd voldoende parking zal zijn voor de gelovigen. Deze parking zal voorbehouden zijn voor uitsluitend Moslims.  JaJa! De Kalief van Bagdad is tevreden over zijn onderdanen in het Waregemse!

Uit het leven gegrepen…..Ons buurvrouwtje haar fiets was gepikt – zal wel een uit de ‘Verloren Voorwerpen’ van de politie kunnen kopen zeker? Antwoord van Oom Agent : ‘Ne vélo, Mevrouwtje! Van welk jaar zijde gij? Hier zijn al lang geen vélo’s meer : alles moet direct na ’t ophalen naar de magazijnen van ’t Stad en ze zijn daar (gratis) ter beschikking van de asielzoekers. ’t Menske is dan maar zo lang ze dat nog kon, te voet gegaan, want geld voor ne nieuwe vélo had ze niet, en er zelf ene pikken, zoals Oom Agent suggereerde, durfde ze niet. Haar rolwagentje werd niet gepikt, maar wel haar handtasje dat vooraan in het daartoe voorzien rekje lag. De tweede keer, bij het buitenkomen van haar armen-flatje, dat was het ergst. Toen is onzacht in de goot, op de kant van de blauwsteen terecht gekomen en is ze wekenlang in de kliniek moeten blijven. Haar zoon heef de kosten betaald en haar rolwagentje meegenomen om op zijn zolder te zetten. Hij verbiedt haar sindsdien nog op straat te komen. Volgend jaar wordt ze 93 en van uit het straatraam aan de keukentafel ziet ze nu beneden op straat de dingen des levens voor haar oude ogen gebeuren. Zij heeft het bruine jattenjong al herkend, maar Oom Agent zegt dat geen bewijs meer is, en dat ze daarenboven voorzichtig moet zijn, en wat meer op haar scherpe tong moet letten. In zijn PV had hij vermeld ‘rattenjong’ want haar tandeloze mond had wel wat problemen met de letter J. Dat waren daar beneden in de Kortrijkse binnenstand, geen rattenjongen wist hij te vertellen, maar arme sukkelaars uit een ver land, die hier geen kansen kregen en daarom moesten geholpen worden door het OCMW. Het vrouwtje wilde toen vragen waarom ze dan niet werkten voor de kost, maar de lift was toen al beneden…

Ach! Allemaal kleine zorgen van kleine mensjes…..Maar het blijft rommelen. Al roepen de vakbonden nog zo hard, dat we de andere kant moeten opkijken : het begint toch stilletjes te nijpen, dat er haast geen werk meer is voor eigen mensen, en dat er in de straten zoveel leeglopers rondhangen, die op onze kosten leven. Op straat in beeld komen is gevaarlijk en de politie zit ofwel binnenshuis verward in de papierwinkel, ofwel staat ze ergens achter een hoekje de lege Staatskas bij te vullen door eindeloze boetes uit te schrijven. Mij is al de raad gegeven mijn Duitse Herder Nero te muilbanden zodra hij, kort aangelijnd, met mij op straat komt. De commissair, zei Oom Agent, had al verwittigingen van Hogerhand gekregen, dat zulke beesten gevaarlijk konden zijn en hij kon niet lachen omdat ik zei dat het precies dààrom was dat Nero overal met mij meeging. Toen Nero maar bleef aandringen, om Oom Agent een pootje te mogen geven (heeft hij overgehouden uit zijn puppie-tid, wegens het aan ‘braaf zitten’ verbonden snoepje)  snokte de man zijn dienstfiets weg en pruttelde wat in zijn eigen zichzelf, waaruit ik alleen kon verstaan ‘dat ik het dan maar moest weten’….Verder was er geen kat op straat, al verschoven hier en daar wel een paar gordijntjes. Oom Agent moest eens weten, dat Nero vooral mee moet, gewoon omdat het beest beter ziet dan ik….

Ach! Ze doen maar! We zien eindeloze stromen exotisch geklede mannen en vrouwen en kinderen op bepaalde dagen naar hun ‘gebedshuizen’ sluipen, maar geen mens mag daar binnen, en zeker geen politie, want het is ‘heilige grond’ die in geen geval door een ongelovige mag worden betreden.  Daar wordt gepreekt door vreemde opgewonden mannen, in een soort ouderwetse harlekijn-kledij, vaak gastsprekers genaamd, met heftige gebaren en in een vreemde taal, en als hun ‘godsdienst’ er een is van de vrede, dan moet U mij maar eens duidelijk proberen te maken wat dan een godsdienst van de oorlog wel zou zijn. Alleen het knallen van geweerschoten en het bulderen van kanonnen ontbreken, voor de rest  is er geen verschil. Of zullen er bij het uitbreken van de oorlog alleen messen worden gebruikt, en is het daarom zo stil dat het rumoer niet tot op straat doordringt?  

Die Hollander, Geert Wilders echter, dat is pas een oorlogsstoker! Die gaat hun overwinnings-feestje In New York gaan vergallen, omdat ze daar op de plaats van de grootste ramp die Amerika ooit is overkomen, een moskee mogen bouwen. Waarschijnlijk met binnen-in een rondgang met foto-wand waarop gekaapte vliegtuigen die crashen in de brandende WTC-torens : echt sprekende beelden! Die Geert Wilders die gaat daar de Muzelmannen uitdagen, door zich in het openbaar vragen te stellen waarom New York een open stad is, waar iedereen welkom is, (zelfs, zoals Godfried Bomans zaliger zou gezegd hebben, diegenen die er niet welkom zijn) en waarom een stad als Mekka verboden, totaal verboden is voor niet-moslims….Mekka betreden staat gelijk met de dood!

Kijk, het antwoord valt af te lezen van hun verwonderde gezichten. Waarom? Ja, waarom?! En dan klaart hun blik op : ‘Omdat Allah dat zo gewild heeft’!

Echt zonde dat die Wilders daar niet zelf is op gekomen!

Ordezuster: ”Het gaat om overleven"

E.J. BRON - 18 SEPTEMBER 2010

De ordezuster Hatune Dogan zorgt voor de armsten onder de armen – en choqueert tijdens de presentatie van haar boek ”Het gaat om overleven” in de Bernward-boekhandel in Hannover met ruwe islamkritiek.

Als het licht weer aangaat, is het stil in de Bernward-boekhandel. Eigenlijk behoort het tot de ongeschreven wetten van manifestaties, dat er na het vertonen van beelden wordt geapplaudisseerd. Maar nu kijken vele bezoekers gechoqueerd naar het witte doek. Ze hebben zojuist foto’s gezien van afgeslagen hoofden, van verminkte meisjesgezichten en een video, waarop fanatieke moslims een ”ongelovige” de keel doorsnijden. Het zijn geen beelden, die men in de bagage van een ordezuster verwacht. Maar Hatune Dogan is ervan bezeten mensen wakker te schudden.

”Het gaat om overleven” heet haar boek, waarin ze de vervolging van Irakese christenen aan de kaak stelt. De 40-jarige bericht over mensen, die gemarteld werden om ze tot de islam te bekeren. Over een vrouw, die moest aanzien hoe haar man en zes kinderen werden onthoofd. ”In Bagdad werd een christin met 72 schoten vermoord, omdat ze geen sluier wilde dragen”, zegt ze. Tienduizenden Irakese christenen zijn intussen gevlucht. Met vastberaden gezicht, op het habijt de Bundesverdienstmedaille gespeld, zit zuster Hatune tussen laptop en beamer – een mediaprofessional, zoals ooit moeder Theresa. Alleen veel strijdbaarder.

”Ik weet wat vluchten, vervolging en verkrachting betekent”, zegt ze. De Syrisch-orthodoxe christin moest als 14-jarige uit haar geboortedorp Zaz in Anatolië vluchten. ”Als christenen hadden we geen rechten in Turkije”, zegt ze. Toen criminelen haar vader dreigden te vermoorden, vluchtte de familie naar Duitsland, waar zij tegenwoordig in een klooster in Warburg woont. Hier richtte ze vrouwenverenigingen op, om tegen patriarchaal denken in haar eigen religie op te komen. En ze richtte de ”Zuster-Hatune-stichting” met een heel netwerk van hulpverenigingen op. Met gelijkgezinden bouwt ze huizen voor de allerarmsten in India of verzorgt mensen met voedsel, die in Egypte op de vuilnisbelt leven. Alleen al in Nepal, waar nog ziektes zoals lepra voorkomen, behandelen hun organisaties 8000 patiënten per jaar. ”De armoede laat me niet met rust”, zegt ze. Dat is de ene kant van zuster Hatune.

De andere kant laat ze zien, als ze het heeft over de wereldislamisering. Dan is ze eerder een heethoofd dan een heilige en schuwt ze niet om te generaliseren. Slechts tien procent van de Turken, schat ze, zouden echte democraten zijn. Helemaal zonder ironie legt ze uit, dat de alfabetisering de situatie in de Oriënt alleen maar zou verscherpen, omdat moslims dan de Koran met zijn intolerante teksten zouden kunnen lezen: ”Ik heb niets tegen moslims, ik heb iets tegen hun wetten”. Europa zou al lang bedreigd worden door de sharia: ”Wie onze wetten niet accepteert, moet vertrekken uit dit land”, eist ze en oogst hiermee bijval uit het publiek. Afstand tot het aan den lijve ondervonden leed creëert ze vooral door de politiek-religieuze oorzaken van dit leed te zoeken en te reconstrueren, om deze daarna met alle kracht te bestrijden. Als er ooit een Thilo-Sarrazin-prijs voor algemene islamkritiek wordt uitgereikt – zij zou een ideale kandidate zijn.

Tot haar werk behoort ook een bizarre balans: ”Ik ben 18 maal bedreigd met moord in zeven verschillende talen”, zegt ze. In Irak zou ze haar leven riskeren, maar dat zou bij haar taak horen: ”Jezus zelf is mijn bodyguard – en de waarheid moet naar buiten komen.” Vaak is het niet gemakkelijk te bepalen of zuster Hatune een kruistocht verhinderen of houden wil. Omdat men vaak een beetje gaat lijken op diegenen die men bestrijdt.

Bron:

http://www.haz.de/Nachrichten/Kultur/Buecher/Ordensschwester-stellt-Es-geht-ums-Ueberleben-vor

Auteur: Nico Herzog

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron in Het Vrije Volk.

o-o-o-o-o-o-

Pssst I

Wij kunnen er nog luchtig om doen..Zoals ik hierboven. Immers, ze zijn zo lief, Meneer! Maar het is wel goed om van anderen, die het kunnen weten, te leren waar de Islam werkelijk voor staat. Zo herinner ik mij een paar militairen die ik als kind ‘het genoegen had te ontmoeten’ binst de Duitse bezetting. Allez : bij manier van spreken, dat genoegen!  Nu nog heb ik moeite om te geloven dat dergelijke mensen in datzelfde uniform als zij die op de straatweg vreedzaam keuvelden terwijl ze wacht liepen, geweer aan de riem, net als wij, kwajongens toen, kiezelsteentjes wegschoppend..dat zij dezelfden waren als de SS-beulen bij bvb de ‘Einsatzgruppe’ bij Operaie Barbarossa in Rusland. Dat zij zelf foto’s namen van hun heldendaden : revolver tegen het achterhoofdhoofd en Pang! Rij na rij het massagraf in. Neen – ik wil dat niet nog eens beleven. En daarom handel ik ruim op voorhand in de goede richting.

Pssst II

Voor wie wil zien hoe laat het al is (en dat wilt voort vertellen – maar pas op dat U niet een bepaalde ‘minderheid’, U moogt twee keer raden, en het kan ook de minderheid der oorspronkelijken zijn! beledigt of racistisch gaat denken, zoals ik – verwijs ik naar Angeltjes met volgende tekst : .

(Pas op : de gouden medaille schijnt deze keer NIET te zijn uitgereikt, we vragen ons af waarom. Ook werd er geen onderzoek gedaan naar de financiële middelen van de gezinnen; noch naar de beroepsbezigheden van de vaders. Ook werd nagelaten zich te informeren naar de eventuele ‘casiers’, wat wij, moesten dat huldigingen van bij ons geweest zijn, ‘een strafblad’ zouden noemen. Verder werd ook geen richtbaarheid gegeven over de eventuele bigamie in deze gezinnen : het gaat immers om kinderen van dezelfde vader, ziet U…In de Islam zijn vrouwen, traditie-getrouw, zonder belang.)

KROOSTRIJKE GEZINNEN IN FRANKRIJK

Vorige week zaterdag werden medailles uitgereikt door La Famille Française, een organisatie die de belangen van het Franse kroostrijke gezin behartigt. Opgericht in 1920 eert deze instelling "de moeders die op een waardige wijze vele kinderen hebben opgevoed als blijk van waardering en erkenning door de Natie."

De eretekens worden toegekend door een besluit van de prefect en een advies dat vooraf ingewonnen werd bij de heren burgemeesters.

Zo werden in aanwezigheid van de verenigde families 8 zilveren medailles (6 of 7 kinderen) uitgereikt aan : Fatiha Benhalima, Fouzia Amezane, Fatima Boularess, Aïcha Hadj-Abderrahmane, Mama Lefdou, Fatima Loubbi, Rosaria Rutigliano, Aïcha Tasry.

o-o-o-o-o-o-o-o-

Verder over vriend Ray van dezelfde Angeltjes : deze man dient, om meerdere redenen, in de annalen van de Vlaamse Beweging te worden opgenomen. Ik zou zelfs zeggen : hij mag terzake wat mij betreft ‘tot de eer der altaren’ worden verheven, al weet ik dat hij dat niet wenst noch op prijs stelt. Met wat hij vandaag over onze Waalse vrienden en over de prachtstad Charleroi uit zijn botten slaat, zie ik hem al staat, gestandbeeld in kalk op een sokkel vooraan in de kerk. Linkerschouder ontbloot van zijn gedrapeerde tuniek en in die hand achter de rug een verfrommelde tricolore-driekleur, rechtervuist omhoog met een ferme knots daarin, het hoofd fier omhoog kijkend naar Vlaanderen grootse toekomst. Aan zijn voeten, een goed-vastgezet mazrmeren bordje, met slechts één woord: Scharrelroi.

Ray, de bedenker van het Waals federalisme herleid tot één woord!!!!

Er is maar één ding spijtig : net zoals een speech van Prof. Mathias Storme : zoiets is niet te vertalen. Zijn roem zal dus altijd binnen de Vlaamse grenzen blijven….Moest ik Nigel Fargare heten, ik zou er wel iets op vinden…..