.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Wodan-knoop

Van o.a. http://www.nationalisme.info/

(van het NSV)

Catalonië – de laatste rechte lijn naar onafhankelijkheid?

Tegen het Spaans centralisme haalden de strijders van de Baskische gewapende strijd natuurlijk het gemakkelijkst het wereldnieuws. Maar men mag vooral niet uit het oog verliezen dat op het Spaans grondgebied nog andere, grote identitaire bewegingen actief zijn, zoals Catalonië bijvoorbeeld dat stilaan, maar toch merkbaar, opschuift in de richting van een volledig autonome staat. Zonder dat er ergens doden vallen.

Catalonië haalde de Spaanse pers vooral, toen het de beslissing nam om vanaf 2012 geen stierengevechten meer toe te laten. Niet alleen, of zelfs niet vooral om haar diervriendelijkheid te onderstrepen, maar vooral om haar afstand te schetsen van de Spaanse tradities terzake. Een tweede opmerkelijke manifestatie van eigen wil was de betoging op 10 juli in de straten van de Catalaanse hoofdstad Barcelona. Ongeveer één miljoen mensen stapte op onder het motto “Wij zijn een natie. Wij beslissen”, waardoor het Catalaanse volk duidelijk wilde maken zich niets te zullen aantrekken van uitspraken van het Spaans Grondwettelijk Hof, dat het streven naar autonomie van Catalonië wilde inperken. Verschillende punten van het autonome statuut van Catalonië werden in de beslissing van het Hof als “tegenstrijdig met de Spaanse grondwet” aanzien. Ook het bestaan van een “Catalaanse natie” beschouwt het Spaans Grondwettelijk Hof als strijdig met de Spaanse grondwet.

Het nationalisme in Catalonië, de wil om het zèlf in handen te nemen, is overal en op alle niveaus doorgedrongen, zo lijkt het wel. Neem nu de kapitein van de Spaanse nationale voetbalploeg, Carles Puyol. Hij is tevens de kapitein van FC Barcelona en stamspeler van de eigen Catalaanse voetbalwedstrijden om de eerste plaats in Catalonië. En hij is Catalaans nationalist.

Hoe is het zover kunnen komen? Belangrijk is te onderstrepen dat Catalonië meer is dan zon en strand. Het grondgebied is zo groot als België en het is met een vijfde van de totale bevolking van Spanje – in totaal zijn er ruim 7 miljoen Catalanen -  goed voor een vierde van het bnp van Spanje. Geen zogenaamde autonome Spaanse provincie is zo levenskrachtig als Catalonië.

Daarenboven kan het volk terugblikken op een lange en rijke culturele traditie – in de aard van de Vlaams-Nederlandse eigenlijk – met een zeer melodieuze en oude taal, die zich uit het gewone Latijn ontwikkelde en zich reeds in de 12de eeuw tot een schrijftaal ontwikkelde. In 1716 werd Catalonië ingelijfd in het grotere Castiliaanse Spanje, de Catalaanse taal verloor haar status als ambtstaal en de taal en literatuur ging achteruit, vooral dan in de bovenste lagen van de bevolking. Met het begin van de Romantiek ontstond niet alleen een nieuwe nationalistische literatuur in Duitsland, in de Nederlanden of in de Scandinavische landen, maar ook in Catalonië. En op de culturele emancipatie volgde natuurlijk een politieke beweging – ook die evolutie hebben we in Vlaanderen meegemaakt.

Eerst in 1979 verkregen vier regio’s, Baskenland, Galicië, Andalusië en Catalonië, wegens hun historische eigenheid en achtergrond vanuit de Spaanse grondwet bepaalde eigen bevoegdheden toegekend, en bijvoorbeeld ook eigen regionale regeringen. Sindsdien heeft het streven naar volledige autonomie zich enorm ontwikkeld in Catalonië en hierbij mag zeker de naam van Jordi Puyol niet onvermeld blijven. Hij was voorzitter van de Catalaanse regering tussen 1980 en 2003, en één van de motoren van het autonomiestreven van de Catalanen. Hij was in 1930 geboren, en werd tijdens het Francoregime opgesloten. Tot 2003 was hij ook voorzitter van zijn conservatief-nationalistische partij, de Convergència i Unio, die in 1984 en 1988 de absolute meerderheid in het Catalaanse parlement verwierf.

De vraag is niet of Catalonië onafhankelijk wordt, de vraag is alleen hoelang Spanje de boot nog kan afhouden. Niet alleen was er de manifestatie op 10 juli in de straten van Barcelona, maar eigenlijk heeft men de afgelopen jaren de opbouw van een Catalaans-nationalistische strategie meegemaakt. Op 11 september 2009, de nationale feestdag van Catalonië, demonstreerden in Barcelona zo’n 15.000 mensen ten gunste van de Catalaanse soevereiniteit en tegen de Spaanse bezetting. Helemaal vooraan liep Joan Laporta, de voorzitter van de sterkste Spaanse voetbalploeg, FC Barcelona.

Kort daarop, op 13 september, werd in het dorp Arenys De Munt een officieuze opiniepeiling georganiseerd onder de 8.000 inwoners. Men wilde hiermee zowel het basisdemokratische karakter van de Catalaanse beweging onderstrepen als – vooral – peilen naar de nationalistische gezindheid onder de eigen bevolking. 96% van de bevolking wilde een eigen, Catalaanse staat. Een officieel referendum, wat men eerst wilde organiseren, werd vanuit Madrid vanuit (grond-)wettelijke gronden onmogelijk gemaakt, want officiële referenda mogen in Spanje alleen door de Spaanse staat worden georganiseerd.

Catalonië liet het daarbij niet. In december werden analoge referenda georganiseerd in meer dan 160 Catalaanse steden en gemeenten, waarbij ongeveer 1/3de van de bevolking ging stemmen. 94% van het aantal stemmers sprak zich uit voor het oprichten van een eigen Catalaanse staat. In de maand februari van 2010 tenslotte kwamen nog eens meer dan 80 steden en gemeenten aan de beurt.

Het heeft er alle schijn van dat Catalonië inderdaad in de laatste rechte lijn naar onafhankelijkheid zit. En het heeft er bovendien alle schijn van dat die volledige autonomie in Catalonië nog eerder dan in Vlaanderen een feit zal zijn.

(Peter Logghe)

*********************

Deltastichting ( Zie Wodanknoop)

Turnhoutsebaan
Wijnegem Wijnegem B-2110 - BE xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />+32 3 353

De Deltastichting Vzw is een Vlaamse, conservatieve, nieuw-rechtse, Heel-Nederlandse stichting, opgericht door historicus Luc Pauwels. De organisatie heeft geen strakke ideologie maar beslaat een bandbreedte van verschillende conservatieve stromingen. Conservatief betekent hier "to change in order to preserve" naar het woord van Edmund Burke. Een belangrijke invloed is GRECE, de denktank van de Nouvelle Droite uit Frankrijk. Regelmatig verschijnen er dan ook bijdragen van de nieuw-rechtse GRECE-filosoof Alain de Benoist in het tijdschrift TEKOS dat wordt uitgeveven door de Deltastichting. In tegenstelling tot andere rechtse groepen hecht de stichting veel aan belang aan ecologisme. Een ander geregeld terugkerend thema is spiritualiteit, meestal in de vorm van Europees heidendom.

De activiteit van de Deltastichting bestaat uit de publicatie van het driemaandelijks cultureel tijdschrift TeKoS (Teksten, kommentaren en studies), de uitgave van een reeks brochures en de organisatie van een jaarlijks colloquium met binnen- en buitenlandse sprekers dat meestal doorgaat in de maand november. De Deltastichting geeft ook een maandelijkse elektronische nieuwsbrief uit.

In 2004 kreeg het tijdschrift TeKoS van de Universitaire Werkgroep Literatuur en Media van de Katholieke Universiteit Leuven de persprijs het Gouden Lampje toegekend voor de organisatie van het colloquium "Recht op antwoord tegen de dictatuur van het politieke, correcte denken" en de publicaties van de congresreferaten.

********************

Psssst

Het wordt bijna een wedloop naar de Vrijheid! Wie komt eerst aan de meet : de Catalanen of de Vlamingen. Hallo! Bookmakers : wanneer gaan de weddenschappen open? In ieder geval zijn we allebei (voor de laatste jaren) geklopt door de Kosovaren! En de Tjechen! En de Slowaken!....

Wie houdt er zich eens mee bezig om van de 10 of 11 zelfstandige Europese Staten van de 27 er minder dan 20 jaar bestaan? Reken bij deze gerust ook maar Duitsland mee, want 20 jaar geleden waren dat nog twee verschillende staten!

Als straks Homo-Elio als een geslagen hond in zijn Bergense kennel kruipt, dan is de kans voor Bart daar : onderhandelen heeft geen zin meer. Splitsen is de boodschap! Splitsen, alles wat op Uw weg komt! Splits, om te beginnen de Voetbalbond maar – zodat onze Zwarte Leeuwen, net als hun Catalaanse broeders, voortaan de eigen kleuren Zwart-Geel mogen verdedigen, en niet meer deze van hun onderdrukkers…Zou al een hele stap in de goede richting zijn!

Blijven nog de Coburgers. Die zijn ooit al eens uitgeschud geraakt en verarmd geweest, bijna tot de bedelstaf veroordeeld… Tot een verre voorloopster opeens haar 13-jarige dochter bij de Tsaar (en zijn vrienden) in bed kreeg. Niemand van de Europese prinsessen wilden hem immers nog wegens zijn orgiën en zijn twijfelachtige seksuele lage moraal…Haar Broertje Leopold (zelfde ouderdom ongeveer) werd meteen generaal in het Russisch leger dat vocht in Waterloo, maar verzeilde daarna in Engeland, waar hij trouwde met zijn (verre) nicht, in de hoop ooit Koning van Engeland te kunnen worden…Toen dat niet lukte, nam hij dan maar genoegen met haar geld, huwde de Franse koningsdochter en aanvaardde de Kroon van het jonge opstandige Belgique-landje….Zoals U ziet, een zootje van avonturiers, en brokkekmakers, waar een latere nazaat, ook een Leopold, in hoogst verdachte omstandigheden zijn jonge Zweedse bruid verongelukte (1935- Kussnacht), nadat zijn vader, Albert de Eerste, bij een nachtelijke rotsbeklimming, in Marche-les-Dames ook verongelukt was. De man was een ervaren Alpinist, ervaren zowel in het klimmen als in het vallen, want hij had, oen hij beneden aan de rots werd gevonden, nog zijn bril op. Waarschijnlijk is dat deze optieken sindsdien Hofleverancier is mogen worden, gezien de hoge kwaliteit van zijn marchandies.

Curieus geworden? Men reppe zich naar de (betere) boekhandel om het boek van Paul Beliën : A Throne in Brussels…Meer dan ooit actueel aan het worden. Het leest nog beter dan een Kuifje-vrhaal!