.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Suikerfeest: 'De snoepjes van Aisha'

Een verhaal over feest, cadeautjes en snoep. In 'De snoepjes van Aisha' maken jonge lezers op een plezante manier kennis met het Suikerfeest. Islamitische kinderen en ouders herkennen zich makkelijk in het verhaal en dat zet aan tot lezen of voorlezen.

Auteur Elly van der Linden: "Bedenk eens hoeveel boeken er zijn over het sinterklaas- en kerstfeest. Over het Suikerfeest bestaat er niets voor de jongste kinderen. Daarom vroeg uitgeverij Clavis me zo'n boek te schrijven. Voor Boekenpret heb ik veel gewerkt met allochtone gezinnen. Ik voel me sindsdien betrokken bij het voorlezen in allochtone gezinnen. En ik weet hoe weinig van dit soort boeken er bestaan."
Hoe stimuleer jij  speel- en leescultuur in je klas? Vertel het uiterlijk 20 juni in een reactie hieronder of via mail naar xtrstrong@klasse.be. Vergeet zeker niet je emailadres te vermelden en misschien win jij wel een exemplaar van dit boek!

Reacties

• Als school voor buitengewoon onderwijs is het niet evident om de ouders te betrekken bij de klaswerking of ze op school te krijgen aangezien de meeste kinderen met schoolbussen komen. Toch is er een grote nood aan taal- en leesopvoeding, mee ook voor de anderstalige kinderen én hun ouders. We zijn nu in de laagste groep gestart met het uitnodigen van mama's om de verteltassen te introduceren. Deze tas heeft als inhoud een leesboek met daarrond allerlei spel- en leermateriaal. Eerst wordt het boek klassikaal geïntroduceerd en dan krijgen de kinderen allemaal eenzelfde tas mee naar huis om er samen met mama over te vertellen, fantaseren, spelletjes te doen. Aangezien we toch veel allochtone kindjes hebben zou het boekje van 'Aisha' zeker een prettige aanvulling zijn voor dit project.
• nikkiwouters op 11/06/2010 @ 10:27

·         

• In onze kleuterklassen gaat er regelmatig een spel-vertelmoment door:
  de ouders zijn het laatste uurtje van de dag welkom in de klas van hun kind. De juf vertelt een verhaal en daarna (of ervoor) spelen de kinderen in groepjes een spel . De ouders nemen deel aan de spelletjes.
  Daarnaast lopen er twee oudergroepen waarin oa spelend leren en voorlezen en vertellen 2 onderwerpen zijn die in het eerste jaar aan bod komen.
• christinetrommelmans op 04/06/2010 @ 20:13

·         

• Ik geef les aan anderstalige ouders. Binnen 'mijn kind, de school en ik' leren ze Nederlands maar nog veel meer hoe een school werkt en hoe zij daar hun plaatsje in hebben. Ik lees hen regelmatig voor en zijzelf lezen, elk een blad of twee, voor in kleuterklassen. Eerst met veel schroom, daarna heel enthousiast. En voor de bibliotheek van de lagere school hebben we met een tiental mama's kussens genaaid, voor een gezellige leesplek. Als we daar nu ook nog naar 'de snoepjes van Aisha' kunnen luisteren, en het achteraf in klassen gaan voorlezen, gaan we allemaal weer 'een bank vooruit'. ..
• openschool_renildejanssens op 04/06/2010 @ 08:51

*******************

Pssst

Het Internet zit ongelofelijk knap in mekaar! Het is precies alsof men, als kleine mens onderweg naar de sterren of naar het universum, opeens een oude bekende uit het aardse tranendal tegenkomt. In dit geval was die oude bekende het rijke en op glanzend papier gedrukt lerarenblad KLASSE, dat vroeger altijd ongevraagd en ongelezen aan huis werd besteld. De politieke correctheid droop niet alleen zo van tussen de lijnen, de Linxe geaardheid van de vrijgevochten medemens was er met pollepels bovenop gekletst. Voor wie nog niet ‘uit de kast’ was gekomen, waren en openlijk verdoken raadgevingen bij de vleet…Zo van dat kindje met twee mama’s (of twee papa’s) en die thuis even gelukkig waren als de andere kindjes…

Terzake de ontmoeting op het Internet van deze morgen. Stel U voor : Klasse.be zet zich nu, ter gelegenheid van het nakende Suikerfeest,  ook in voor het geluk van elk Muzelkindje! Uiteraard het liefst voor de kleine Aisha’s…. Het zal je eigen blank inlands kindje maar wezen, dat eenzaam tussen al die griezeltjes, moet meemaken dat er nieuwsoortige feestjes op komst zijn, waarover thuis nooit, tenzij in bedekte termen, gesproken wordt… Een SUIKERfeest, daar waar suiker altijd verboden wordt omdat het zo slecht is voor de tandjes….

Het wringt, net zoals de titel bovenaan dit stukje wringt. Er had eigenlijk moeten staan : de oude Mo Suikersnoeper zoekt kleine meisjes, en komt met zijn kameel speciaal uit de woestijn om jullie te verleiden met hopen snoep en suikergoed. Ik zie die griezeltjes al gniffelen dat Mo de Suikersnoeper het niet alleen op de meisjes heeft gemunt en begrijp volledig dat zij niet weten wat een rendier is. Zij hebben immers een andere cultuur….

Voor de ‘auteur’ van dat meesterwerkje, heb ik naast veel onbegrip voor zoveel domheid, ook een vraagje waarmee ze waarschijnlijk niet blij zal zijn. Ik riskeer het dan toch maar, in de hoop dat er een tweede verbeterde druk komt, waarin uitgelegd wordt dat dergelijke boekjes voor blanke kindjes in de moslimlanden verboden zijn. Ze zijn verboden, omdat de Islam niet alleen verbiedt om personen af te beelden, maar vooral omdat christelijke gebruiken er aanzien worden als landverraad. De leraar in de klas zou er niet van af komen met een paar stokslagen : neen, op dergelijke misdrijven staat de doodstraf! Liefst in het openbaar, door verhanging…..

Wellicht dat zo’n addendum de verkoop van deze tweede druk niet zou bevorderen, maar het zou tenminste de waarheid geen geweld aandoen. Wie weet, zou dat misschien als ‘collateral dammage’ niet meebrengen, dat de Islamwereld bij ons zich begint vragen te stellen….

Een van die vragen zou bijvoorbeeld kunnen zijn : we zijn hier verkeerd bezig, als we zo verder doen zal men rap liever onze hielen dan onze tenen zien….want wij eisen voor ons zaken op, die wij aan anderen in onze thuislanden niet gunnen. Wij zijn dus duidelijk een heersersras…..

Het kan natuurlijk ook zijn, dat er hooghartig zal gereageerd worden zoals Mitterand zei rond de herrie over zijn onechte dochter : ‘Et Alors’? en dat ze dapper zullen voortdoen zich als overwinnaars te gedragen.

Voortgaande op de 3 reacties hierboven op de website van KLASSE, mogen zij dat gerust reeds denken. Het lerarenkorps onder leiding van het Ministerie van Onderwijs gedraagt zich inderdaad als overwonnenen. Dhimi’s dus, in de taal der Muzelmannen….

Hoog tijd dus om er weer eens een spreekwoord tegenaan te gooien : men oogst wat men heeft gezaaid…..Het is niet door sprookjes te verkopen aan snoezige peutergezichtjes, dat deze een paar jaar laten op het rechte pad zullen blijven.

Onze gevangenissen zijn overbevolkt, en nu blijkt dat 99% van de straatcriminaliteit geseponeerd wordt : dat zou toch moeten een signaal zijn dat er repressiever moet opgetreden worden! Sarkozy geeft met de Roma’s in Frankrijk het goede voorbeeld….Misschien kan KLASSE een boekje promoten over ‘Kleine Ali leert een beroep’….Er zouden tientallen volgnummers kunnen komen, waaronder zelfs een (relatief) dik boek over ‘Kleine Ali achter tralies’….

Psssr II

Met enige weemoed denk ik terug aan wat Kerstmis in ons land vroeger pleegde te zijn, vòòr het werd ingepalmd door de platte commerce en de geldstrooierij. Moest Kerstmis gebleven zijn wat het vroeger was en in wezen nog altijd zou moeten zijn, dan zou er geen aanleiding zijn voor ‘anders-gelovigen’ voor imitatie…Kerstmis, een boodschap van vrede en van eenvoud….In de vooravond, een sober gezellig familie-feest rond de huistafel, met al eens, als Bruintje dat toeliet, een leuk niemendalletje voor elkaar. Geschranst kon er niet, want de Middernacht-Mis stond nog op het programma, en daarna was iedereen veel te moe….

Nu durft er geen kat meer op straat om midden in de nacht naar een lege kerk te gaan. Zelfs de bus- en/of trambestuurders die van dienst zijn, hebben schrik. Ieder donker gekleurde passagier (er zijn geen andere meer op dat uur) kan een dief en een moordenaar zijn, die een mens doodslaan voor een briefje van 20 Euro….Onze Leiders echter hebben daarvan geen last, ze wonen op den buiten of in chieke lofts, en als ze zich verplaatsen is het met een geblindeerde luxewagen…Misschien zelfs onder politie-excorte….

Vergeten wij vooral ook niet de advent-tijd, vier volle weken voor Kerstmis. Met vasten en vleesderven en iedere zondag een kaarsje op de adventskrans meer in brand, ten teken dat de hoop op de komst van de Verlosser mocht groeien. Als men nu aan de laatste jaars leerlingen uit het katholiek onderwijs de vraag stelt of ze thuis een advents-krans hebben gemaakt, dan bekijken ze U alsof het in Keulen dondert….Advent : wat is dat? Hebben ze nooit van gehoord. Maar Pukkelpop en RimpelRock! Daar weten ze alles van! En van het Suikerfeest van de Moslims : dat vinden ze zàààlig, zoals die mensen durven uitkomen voor hun geloof…..

Waarop wij dan telkens zeggen zoals O.L. Heer op Zijn kruis : Vader, vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen’…..