.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat niet al lachen kan gezegd worden

is de waarheid niet…..

**************************

Zelfmoord van een land
24-08-2010 - Frans Crols – Doorbraak

‘De kiezers van N-VA op 13 juni zijn een tax payers league. Zij stemmen voor hun portemonnee in een tijd dat de economische crisis niet overwonnen is.’ België is zich consequent en versneld aan het zelfmoorden. De zwijgende meerderheid van Vlaanderen inspireert zich gelukkig na decennia op de luidruchtige minderheid. 80% van de Vlamingen heeft geen weet van de vijf staatshervormingen of vijf resoluties, IJzertoren, Vlaamse Leeuw, gebroeders Van Raemdonck, 11 juli, de Vlaamse radicaliteit van Jean-Marie Dedecker of de vijandigheid van Brussel ten overstaan van de meerderheid van de Belgen. 20% van de Vlamingen ligt daar in mindere of meerdere mate van wakker en bezit de basiskennis om te oordelen.

Sedert 13 juni is het duidelijk dat de 80% besmet is door de ideeën van de 20%. Waarom? Omdat niemand graag tot in de eeuwigheid geconfronteerd wordt met schooiers. Schooiers? Ja, schooiers. Het Belgische probleem voor de Vlamingen wordt ook voor de meest naïeve Jan met de Pet een kwestie van zijn centen.

In Vlaanderen groeit de belastingrevolte tegen de nadrukkelijke, eenzijdige, langdurige en onveranderlijke geldhonger van Brussel en Wallonië. Het verzet tegen responsabilisering zegt alles, net als de nonsens van ‘geen verarming’ (ja, veranderingen van de financieringswet zullen leiden tot een tijdelijke verarming van die landgenoten die te graag rusten in de hangmat vastgehouden door de Vlamingen). Het stadium is voorbij dat professoren uit de respectieve kampen – economen van de KU Leuven en HUB contra economen van UCL, ULB en ULg – steggelen over de miljardentransfers. Was het 6 miljard of 12 miljard euro per jaar van noord naar zuid? Wie bekommert zich nog om het juiste bedrag? Weinigen. De zwijgende meerderheid van Vlaanderen ontdekt elke dag opnieuw dat zij geacht wordt de Brusselaars en de Walen te subsidiëren, en dat noch de ene noch de andere zin heeft om op de korte of de middellange termijn door gezond beleid, moedige maatregelen, ondernemingslust, zuinigheid of hard werken te komen tot een financieel evenwicht tussen Vlaanderen en niet-Vlaanderen.

Is het toeval dat vandaag de zekerheid toeneemt dat de Vlaming door de ‘solidairen’ van het centrum en het zuiden wordt gechanteerd? Neen. Belastingopstanden (tax revolts) wortelen historisch in grote of kleine economische depressies. De Grote Depressie van de jaren 1930 zag de start van de Amerikaanse tax payers leagues. Zoals de Association of Real Estate Tax Payers van Chicago, die de langste belastingstaking in de geschiedenis van de VS leidde van 1928 tot 1930. Op haar hoogtepunt had de vereniging 30 000 betalende leden. De kiezers van N-VA op 13 juni zijn een tax payers league. Zij stemmen voor hun portemonnee in een tijd dat de economische crisis niet overwonnen is.

Is dat een schande, een uiting van egoïsme? Neen toch. Solidariteit is het meest verkrachte woord in België. Wat de Vlamingen al 150 jaar (van 1830 tot en met 1920, pauze, van 1945 tot vandaag) naar het zuiden versassen is veel, héél veel geld. Solidariteit is een schertswoord in de mond van Vlaamse en Franstalige syndicalisten met het charisma van gestoofde pruimen. Solidariteit is een schertswoord in de mond van het Hof. Solidariteit is een schertswoord in de mond van Le Soir en co. Solidariteit is een schertswoord in de mond van belgicisten van CD&V en sp.a, Open Vld en Groen!

In de vroege jaren 1950 reisde de Amerikaanse econoom Mancur Olson door Europa. Hij zag tot zijn verbazing hoe West-Duitsland, de verliezer in 1945, economisch opbloeide en hoe Groot-Brittannië, de winnaar, economisch kwakkelde. Die ervaring leidde tot een boek dat elke Belgische politicus op zijn/haar nachttafeltje zou moeten hebben liggen: The Rise and Decline of Nations. In elke samenleving groeit over de jaren heen het aantal grijperige, kleinzielige kartels en lobby’s. Die klontering van egoïsten – vermomd als partijen, vakbonden – bedreigt de economische leefbaarheid van een land. Een oorlog vaagt het verstikkende kreupelhout weg. Dat gebeurde in West-Duitsland en Japan na 1945 en niet in Groot-Brittannië, dat ondanks materiële verwoestingen veel van zijn politieke en syndicale instellingen van voor de wereldoorlog behield. Is er dan geen vreedzamere weg dan een catastrofe? Ja, maar alleen als een volk de falanx van de behoudsgezinden en het profitariaat terugslaat omdat het de gevaren van de stilstand aan de lijve begint te voelen. Zo ver zijn wij in Vlaanderen sedert 13 juni. Buiten Vlaanderen suft men verder. The end is near voor dit koninkrijk.

*****************

Psst

De Heer Crols is een echte gentleman. Hij noemt geen namen, tenzij omfloerst. Daarom doen wij, bloggers, het dan maar. En heel zeker niet omfloerst.

Geheel de top van de Tjevenpartij (uitzondering gemaakt voor de jonge Beke, die tot op vandaag het voordeel van de twijfel geniet) : met kind en kraai afvoeren naar een onbewoond eiland, liefst Madagascar, omdat daar nog een bevolking leeft die in aanmerking komt voor slavernij. Schijnt daar een soort traditie te zijn.

Geheel de top van de PS anex SP : afvoeren naar de beruchte gevangenis van Cincinati (VS), bij de overige terdoodveroordelden wier plaats ze moeten innemen.

Geheel de top van de Pest voor Vlaanderen (PVV) en hun Franstalige spitsbroeders van de MR : afvoeren naar de permafrost van de Goelag, afdeling diepvriesproducten.

Geheel de top van de kleursyndicaten wordt, met kettingen aan de voeten en de handen op de rug gebonden, afgevoerd naar de galleien. Kunnen ze daar in de gezonde zeelucht kennis maken met het werkwoord ‘werken’ dat door hen levenslang verafschuwd werd als de pest.

Eenmaal de lucht gezuiverd, kunnen wij herbeginnen aan de opbouw van ons land. En ja, de Wallo/Bruxeleirs kunnen blijven mits ze voor zichzelf kunnen zorgen en op voorwaarde dat ze niet lastig beginnen te doen. In voorkomend geval : hen inzetten als begeleiders bij het repatriëren van vreemdelingen, één per gesloten goederenwagon, met een enkel kaartje zonder retour-biljet….De rest van hun leven zal dan één groot verlof zijn in een ver exotusch land, waar de Godsdienst van de Vrede instaat voor de goede gang van zaken.

Een beetje, om het zo te zeggen, het effect van een storm over het land, van de soort WO II. Anders geraken we nooit af van die bloedzuigers en al dat ander vreemd gespuis.

Waarom die bitse toon van mij? Omdat ik lees dat de aangespoelde avonturiers, die nota bene in een HOTEL op onze kosten gelogeerd, gekleed en gevoed worden, klagen over hun gebrek aan affectie en ontspanning. Zij mankeren sport, snoep en zakgeld….Zelfs het Koninklijk Paleis zou hen nog te min zijn….

Elk ongeboren kind van een haveloze aangespoelde moeder wordt belg verklaard met alle rechten zoals onze eigen kinderen, waarna de moeder automatisch ook hangmat-belg wordt….

Moet er nog een tekeningetje bij, als U weet dat 80% van al dat Islamitisch wrakhout in Vlaanderen moet gehuisvest en onderhouden worden? Als dat zo verder gaat, zijn we binnen 20 jaar zelf in eigen land ongewenst.

Dat is geen caritais meer, dat is zelfmoord in uitgesteld relais!