.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Leterminisering

Overal waar men kijkt…

Al loopt het op zijn laatste poten :

Vakbondsman Schouppe ligt er al uit….Zijn zitje

is voor het zoontje van Mr President Dweil.

Inderdaad, hier een eerste maar meteen ook laatste woord over Kongo, want Chinees, dat ken ik niet, en Chinezen dat zullen weldra de nieuwe bazen zijn daar in de Kongo. ‘Ons Kongo’, zoals de Leterminator bij herhaling wist te zeggen voor de TV camera’s…Wat hij daar nu precies mee bedoelde, zullen vader & zoon Michel later wel duidelijk maken. Met ontwikkelingsgeld en zo.

Voilà, de Cinquantenaire in Kinshasja ligt er weer breed, netjes en verlaten bij, we hebben zelfs de wegenbouw-machines voorbij zien trekken als afsluiting van het militair défilé. De toeschouwers hebben het zitmaterieel van gisteren mee naar huis gekregen, le Roi de Belge heeft zijn glansrolletje gespeeld en de gewone man kan verder van de honger verrekken….

Moest ik die Roi Albèr Second, Roi de belge, zijn, dan hadden daar die dag een bataljon of 10 van mijn beste para’s gestaan, om al dat verzameld schoon volk, dat de slachting zou overleefd hebben, gevankelijk mee te voeren. Ik had de valschermen laten uit de lucht vallen, als verrassing zoals in ’44 in Arnhem, bij het begin van het militair défilé….wat misschien de bedoeling was van die 2 lange wachturen voor het kon beginnen. Ik zou daar de dagen daarop, om de aandacht af te leiden van mijn eigen land, een ‘voorlopig regime’ geïnstalleerd hebben, met naast iedere zwarte, een tot de tanden gewapende blanke ‘Sûreté’-man. Geschatte ‘casualities’ : max 100 man, het equivalent van een paar uur moorden in Boven Kongo. Voilà : de rust hersteld in het land, op een teken van zijn hand….Wedden dat Albert II daar ook zal aan gedacht hebben, toen hij in die snikhete tribune urenlang moest zitten wachten! Ach! Ten tijde van zijn arrière arrière grand père, Vous avez! Links en rechts nog wat handjes kappen, en hier en daar een paar ophangingen, en Kees, in dat geval Leopold II, zou klaar zijn gekomen!

Maar na gisteren, zijn we nu vandaag. De Grote Lichten die zowel in Kongo als bij ons aan de touwtjes trekken, lichten weer op, door niets in hun glans geschaad. Net oplichters! Kometen, als het ware, die door de lucht schieten als vallende sterren. Met staarten van gensters die als glinsterende goudstukken van alle formaat achter hen aan meevliegen, de ruimte in.

Dit wordt een zeldzaam uiterst kort stukje. Omdat er eigenlijk niet eens een verhaal is. De Kongoboten zijn voltooid verleden tijd en de missionarissen zijn gestorven. Wat wel nog leeft, dat zijn de arme zwartjes met hun stamhoofden. Jaren lang heeft ‘le blanc’ daar de rijkdommen weg geritst, hij wordt nu vervangen door vele Gele Mannetjes. Samen : geel bij zwart : bijna de Vlaamse kleuren in hartje Afrika….

De helden mogen voortaan rusten. Want de brousse zal binnen 50 jaar op die spiksplinter nieuwe Ciquantenaire haar eeuwenoude rechten hebben terug gewonnen….met of zonder Chinezen. Gods molen maal langzaam, maar zeker….

Pssst

De laatste zin hierboven is neergeschreven in ‘ Schoon Vlaams’. Mij lieve moeder, die een Eernegemse was (Dag Ma!) wist het in authentiek Kern West Vlaams als volgt te zeggen: “Godbormoscheldtniekwite’”….Na een beetje zoekwerk gemakkelijk te begrijpen door iedereen, zelfs door een Antwerpenaar, die het woord ‘borgen, waarborgen’ kent, en kwijtschelden….Het was ons Ma haar geliefkoosde uitdrukking, als de buurvrouwen weer eens gekletst hadden om hun tijd te passeren. Want TeeVee bestond toen nog niet. Als kind had ik bijna evenveel schrik van die geheimnisvolle woorden, als voor de kader bij Mette-van-Eernegem : ‘God Ziet Mij – Hier Vloekt Men Niet’…We moesten wel ‘Metje’ zeggen, maar die vrouw was zo onbarmhartig streng van uitzicht, dat we dat telkens niet lang konden volhouden….zelfs niet toen we, om beurt, bij haar op de schoot mochten zitten. Want frisse lentegeur was toch wel anders, in die tijd…..