.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

HENDRIK CONSCIENCE

Hij leerde zijn volk lezen….

Op de sokkel waar tot hiertoe Hendrik Conscience neerzit, de man die zijn volk leerde lezen, zal binnenkort het standbeeld staan van het Loze (*) Vissertje met een zak friet in de ene hand, en een bord stoofvlees in de andere. Tussen de tanden zal hij een Spartelende Vette Vis houden. Diens kop (van de Vette Vis, niet die van Baertje) zal de trekken vertonen van Elio di Rupo; die met opengesperde muil naar adem hapt. Staatsmanna,,zal ams slingers wilde wingerd druipen, vanaf Barts middel, tot op de grond, zodanig zelfs, dat Conscience’s sokkel er helemaal onder verdwijnt.

De man die zijn volk leerde de verkiezingen ,aar zijn hand, om daarna des te beter te worden uitverkocht! Het beeld komt er, tenminste, als de collecte lukt, nog voor 1 september, en als eenmaal het Loze Vissertje zelf zal gelukt zijn op weg naar eeuwige belse roem..

Er zal een wedstrijd uitgeschreven worden voor kunstenaars, waaruit bij voorbaat als winnaar zal gekozen worden, het Westhoeks natuurtalent Blanche met zijn Peird. Zodat op die manier hulde gebracht wordt aan zowel de Veurnse babbeluten als aan de stem die De Bange Blanke Man op de wereldkaart heeft gezet. De opdracht is vrij, maar het beeld moet in zacht wilgenhout worden gekapt, in een houding die geïnspireerd is op Jacob Van Artevelde in Gent.

Conscience zelf wordt in reserve gehouden voor geval het Loze Vissertje ondertussen naast de prijzen valt. Bijdragen te storten op rekening Z11-Z11-Z11 van TAK, om behoeftige Vlamingen met Kerstmis een pakketje te bezorgen. Zo dient de collecte toch nog voor iets.

De plechtige inhuldiging van het standbeeld begint met het weghalen van het dundoek, gedrapeerd van de top van het beeld, tot een breed uitwaaiende cirkel van 10 meter op de grond. Voor dit dundoek zouden, naar men zegt, circa 100 belse driekleuren  nodig geweest zijn. De Nu-Niet-Meer Deftigste Dame van de Tjeven, hier altijd Marianneke Saucepanneke genoemd, zal het touw hanteren waarmee het dundoek rond de nek van het beeld is gesnoerd. Dit is een sublieme verwijzing van de regisseur, die verwijst naar de kiesstrijd. Het bijeengedreven beangstigde publiek zal voordien een poll in de hand geduwd worden met de vraag : trekt de Dame tot de rigis mortis is ingetreden, of trekt ze het standbeeld omver? Of, 3^de mogelijkheid : laat ze het dundoek vallen, in de hoop door die eerbetuiging, ooit nog eens opgenomen te worden onder zijn kartel-discipelen.

De gelegenheidsrede zal uitgesproken worden door de Nieuwe, wat zeg ik, door de Allernieuwste Koning der Belgen, daar, na de Congo-reis van de Oude, op 1 juli, er sedertdien van deze geen spoor meer te ontwaren zal zijn. Dat de collectie schedels bij Kabila Jr aangevuld ziu zijn met een gekroond exemplaar, is gewoon roddel van de Congolese Pers.

Koning Philippe-de-Taaie zal, in onverstaanbaar Nederlands, het woord voeren zoals zijn beroemde voorvader, Leopold-met-den-Langen-Baard dat ooit deed in perfect Frans. Maandenlang werd er, onder leiding van een bekwame logopediste, geoefend. Met als gevolg dat de rede ten gehore zal gebracht worden in en verkorte versie, une version-synthèse zogezegd, die zal luiden als volgt : Iek ken Oe. Oeat maakt oe? Als volgt vertaald op de flyers, uitgedeeld ten gerieve van het plebs.” Beste Onderdanen, U kent mij en ik ken U. Hoe gaat het met U en met mij hetzelfde”.

De plechtigheid wordt besloten, door de roep van Hugo Schilz in koor te doen herhalen, onder de kundige regie van Nonkel Siegried

(3x) “Leve België”.

Voor wie in Moorslede het standbeeld van Pater Constant Lievens weet staan, met de geknielde figuur van een Indiër diep beneden en bijna onder de poten van het paard, zal, als hij beter toekijkt op het kunstwerk van ten andere de grote Vermandere, aan de voeten van Bart de Grote, het geknielde figuurtje van Nonkel Siegried herkennen.

(*) “Loos” heeft, zonder het na te kijken, en zonder de Germanist te willen uithangen, ten minste twee betekenissen. Loos kan wijzen op spontaan, ongekunsteld, maar ook op ‘zonder gevolg’, in de zin van ‘loos draaien’, een draaiende motor, met afgekoppeld riemenstelsel….In de rennerswereld zou men dan spreken van een ‘loze pion’, een ‘pion libre’ in tegenstelling tot een ‘vaste pion, ofte torpedo…Daarvoor vind ik de term ‘Het Loze Vissertje’ het best op BDW past. Want ‘free wheelen’ is een acrobatische kunst!