|
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
DE TWIJFEL DER AFGELOPEN JAREN
Een oud symbool wordt verboden, in de tricolore schuilt
voortaan zeker geen Leeuw meer
.
LE CVP NOUVEAU EST ARRIVÉ
Als Yves Desmet een zeldzame keer een citaat correct weergeeft, is dat 1° een uitzondering, en 2° kan U gerust zijn dat er iets achter steekt. Een dubbele bodem, een geheime agenda? Die man is dermate vervalst ingesteld, dat hij van niemand een hand mag krijgen, zonder dat deze zijn vingers natelt. Of controleert op aids, of erger.
Dat hij Marianneke-sausepanneke, die notabene zwaar moet afdokken om haar politieke boodschap in De Morgen verkocht te krijgen, dezelfde dag een sneer nageeft : je moet maar Desmet heten! Niet getreurd echter, als de ene krokodil de andere aanvalt en verslindt : het spektakel kan maar leerzaam zijn.
En of het leerzaam is!
Even vertalen : Marianne, aan het vissen naar stemmen, bedreigt haar stemmers die de afgelopen jaren misschien gedacht hebben dat de CVP Vlaamser zou geworden zijn : daar mag geen twijfel over bestaan : die Vlaamse houding (extremisme voor haar) wordt afgezworen, en vervangen door het verlangen naar evolutie in de zin van het mordicus in standhouden van toestanden die het land linea recta naar de afgrond voeren
Ik heb die zinsnede in vetjes gezet, hieronder
en onderlijnd.
De eigen ruiten insmijten, beste troela, noemen wij dat.
Inderdaad, nu er vandaag nog 28 dagen te gaan zijn, wordt het zicht op de landing steeds helderder. Kan het nog helderder? De naam zelfs van het Vlaams Belang, is gewoon
het Vlaams belang. De Vlaming 1st, op Lijst N° 1
..
Marianne
In een interview met Zeno (vandaag in De Morgen op Zaterdag) schetst Marianne Thyssen duidelijk de campagneboodschap van haar partij: "Kiezen we voor extremisme, voor nog meer blokkeringen, voor de grote clash en uiteindelijk voor het uitblijven van oplossingen? Of willen we een kans geven aan de redelijkheid en de dialoog, aan oplossingen?" Het spreekt vanzelf dat CD&V voor het tweede staat, mocht daar de afgelopen jaren enige twijfel over gerezen zijn.
Het helpt wanneer je in de politiek met een stalen gezicht en zonder blos op de wangen keihard kunt afbranden wat je tot gisteren bewierookt hebt.
Want we hebben toch niet gedroomd dat in 2007 diezelfde CD&V uit de oppositie brak met de slogan van haar kopman Yves Leterme dat "slechts vijf minuten politieke moed voldoende was" om de communautaire impasse rond B-H-V op te lossen? Diezelfde Leterme die vervolgens "nooit in een regering zou stappen zonder grote staatshervorming" en die enkele maanden later "nooit uit een federale regering zou stappen zonder een grote staatshervorming"? Het was toch diezelfde man die een federale regering zonder Vlaamse meerderheid met alle wapens zou bestrijden, om er vervolgens zelf zo een te vormen?
De electorale strategie van 2007 heeft de partij veel stemmen opgeleverd, maar tegelijk het land drie jaar lang zogoed als onbestuurbaar gemaakt, met een triest wereldrecord tot gevolg: liefst vijfmaal moest Leterme in drie jaar tijd zijn ontslag bij de koning gaan geven. Na die glansprestatie is hij teruggekeerd naar West-Vlaanderen, bang voor de confrontatie met zijn eigen 800.000 voorkeurstemmen, en moet Marianne Thyssen de kastanjes voor hem uit het vuur halen, in een onmogelijke communicatie: 180 graden van koers veranderen zonder haar voormalige voorman af te branden.
Daarom wordt nu een Rik Torfs bovengehaald, van wie men hoopt dat hij enig intellectueel weerwerk kan leveren tegen N-VA. Daarom wordt de meer Vlaamsvoelende fractie van de partij vriendelijk opgedragen al te Vlaamse oprispingen even achterwege te laten. Na drie jaar communautair radicalisme en electoraal opbod wil CD&V weer de partij van het goed bestuur worden. En wie weet lopen er genoeg kiezers zonder geheugen rond, die niet de vraag opwerpen: "Wie gelooft die mensen nog?".
(Tot zover deze lezing volgens Yves Desmet in De Morgen.)
|
