From the desk of Johnny Fincioen on Mon, 2010-03-22 08:08

In Iskander.

Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden keurde gisteren zondag de nationalisatie van de gezondheidszorg, ObamaCare, goed met 219 tegen 212. Geen enkele Republikein stemde voor. 34 Democraten stemden tegen. Een historisch moment. Obama zal deze wet nu ondertekenen. Dit is een grote overwinning voor Obama, en zo zal het aan de hele wereld verkocht worden. Maar, deze overwinning kostte reeds veel aan Obama en zijn Democraten, en het zal hen nog veel meer kosten in de nabije toekomst. Obama heeft al zijn politiek kapitaal uitgegeven.

Een veldslag winnen betekent niet dat de oorlog gewonnen is. De goedgekeurde wet is de wet zoals die op Kerstavond door de Senaat werd goedgekeurd. Om genoeg Democraten over de meet te trekken in het House, beloofde Obama ter elfder ure een officiële Presidentiële beslissing (Executive Order genoemd) uit te vaardigen, waarmee hij alle subsidies voor abortus door de federale regering verbiedt. Maar een dergelijke beslissing kan niet worden afgedwongen voor een rechtbank. Hoeveel is deze dan waard? 12 Democratische hoogst nodige ja stemmen. Toch schokte Obama hiermee de linker vleugel binnen zijn Democratische partij. Maar ze stemden voor ObamaCare. Zij realiseerden namelijk hun voornaamste doel. Het goedgekeurde plan speelt de gezondheidsverzekering op korte termijn volledig in handen van de regering, en ambtenaren beslissen in de toekomst welke medische procedures en diensten aan wie worden toegekend.

De Democraten in het House keurden de versie van de Senaat pas goed mits een mand vol aanpassingen. Deze aanpassingen staan in een apart tweede wetsvoorstel. De Senaat hoeft de eerste wet niet opnieuw goed te keuren, enkel de aparte tweede wet met de aanpassingen. Het House vertrouwt de Senatoren dat ze dit ook zullen doen. Alhoewel de Democraten in de Senaat een truc zullen toepassen, reconciliatie genoemd (zie vorige brief), waardoor ze slechts 51 ja-stemmen nodig hebben in plaats van de normaal vereiste 60, is de goedkeuring van de tweede wet niet zeker.

Alle peilingen wijzen aan dat de Democraten een oplawaai zullen krijgen tijdens de verkiezingen van november. De bevolking is kwaad omtrent zowel de inhoud van ObamaCare als de ondemocratische manier waarop het werd doorgeduwd tegen de wil van de bevolking. De Republikeinen maken kans om in zowel het House als in de Senaat terug de meerderheid te vormen. Ze kondigen aan ObamaCare af te schaffen als ze de meerderheid halen. Maar, zo eenvoudig is dat ook niet. Obama kan een veto stellen tegen een dergelijke wet. Pas als in 2012 Obama niet herkozen wordt, een Republikein President wordt, en de Republikeinen in beide kamers een grote meerderheid hebben, kan ObamaCare worden afgeschaft. Maar drie jaar is nog heel lang. Veel kan en zal gebeuren in deze tussentijd.

We zijn wel zeker dat gezondheidszorg het politiek discussie thema van de volgende jaren zal blijven. De jongste beslissing wordt fel gecontesteerd. Als de verkiezingen van 2010 en 2012, de Democraten en Obama niet een formidabele nederlaag aansmeren, dan zal Amerika op zichzelf terugplooien. De enorme fondsen, nodig voor ObamaCare, zottigheden als een taks op CO2, en andere sociale programma’s, zullen enerzijds de belastingen zo sterk verhogen dat het de groei van de economie fel zal schaden, en anderzijds besparingen in de buitenlandse politiek nodig maken. Onze bondgenoten, ik denk aan bijvoorbeeld Taiwan, Israel, Polen, Groot Brittannië en andere, zullen meer op hun eigen benen moeten staan. Onze tegenspelers op het wereldtoneel begrijpen nu al dat Obama’s Amerika niet meer de durf, de kracht en het geld heeft om te leiden en haar wil op te leggen. Dat zie je aan de jongste demarches van Iran, Rusland, China, Brazilië en Turkije om er slechts enkele te noemen.

Digitalia denkt…

Dat Amerika ver weg is. Dat de sociale materie in eigen land al een onontwarbaar kluwen is, zonder dat wij ons oordeel moeten geven over wat aan de overkant van de Grote Plas gebeurt. Zonder daar ook maar iets van af te weten….

In een voorgaand leven was Digitalia meer dan 40 jaar zelfstandig Fiducaiare anex Sociaal Bureau en hij heeft altijd gedacht dat zijn medewerkers tenminste de beginselen van de Sociale Zekerheid onder de knie hadden. Wij leefden op goede voet met de clientèle, en op voet van gewapende vrede met al wat Sociale Inspectie was. Dat waren de boswachters die samen met de syndicaten, het wild schoten voor eigen rekening. Bij de opvolging naar de zoon toe heeft die dat bos vol bramen ver van zich afgezwierd –en sedertdien sta ik er (ook door de verwijdering) op te kijken als een zieke koe naar saffraan eten. Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat een kat daarin haar jongen terugvindt! Zal waarshijnlijk de bedoeling zijn!

Verder weet ik nog, dat sedert Bismarck, eerst in Pruisen, en later over heel het Rijk, de sociale wetgeving heeft ingevoerd, die na 1940 een revelatie was in ons land. JaJa, die Duitse socialisten wisten dat ze met geld de boter konden kopen! De Duitse arbeider had zelfs recht op betaald verlof – daar waar onze arbeiders niet eens recht hadden op een menswaardig verlof. Nu, 70 jaar later, (en meer dan 150 jaar nà Bismarck) moeten horen dat Wonderland Amerika nog niet eens de verplichte ziekteverzekering kent, is even ongeloofwaardig als geloven dat zo’n land beweert de wereld te verbeteren.

Hoe ze dat ding moeten financieren? Ja, daar wordt, naar Linkxe gewoonte, niet over gesproken. Zelfs niet aan gedacht. Men zal het geld halen waar het zit.

Besluit: de Federal Reinvestment Act onder de Democratische afgod en pindaboer Jimmy Carter heeft jaren terug eerst de vastgoed-sector geruïneerd, vervolgens de Banken om tenslotte over te waaien naar Europa en de rest van de wereld, zodat wij wereldwijd een crisis beleven die erger is dan deze van de rampjaren 1929 en volgende. Thans zal de Mohbama Care met de tijd de rest slopen. Tenzij de Federal Reserve een stal aanlegt met vele, heel vele kleine ezeltjes die aan de lopende band geld schijpen.

Een ding schijnt voorlopig gered. De Tjeven zouden bij ons niet beter doen om hun voorstel erdoor te sleuren bij de twijfelaars. In extremis werd de Federale Subsidie voor vruchtafdrijving, ook soms abortus genoemd, ingewikkeld gemaakt. Afgevoerd? Dan ken je de Linkxe muilentrekkers nog niet! Het is altijd “luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden”…

O Ja – Verkiezing N° II (in Frankrijk).

Ik kan kort zijn. Als Fransman zou ik het ook niet meer weten! Ik zou ook thuis gebleven zijn! Wie kan er nu in eer en geweten kiezen tussen de pest (Sarko) en de cholera (de anderen). Het “moment Le Pen” (aan de andere kant) is voorbij en komt nooit meer terug. Het is zoals met de trein : je moet erop springen als ie voorbij komt…

Eén troost : als de nood het hoogst is, is de redding nabij.

Hoor ik daar het begin van het einde in de “‘identiteits-problematiek”? Waar het misschien (hopelijk) zal gaan tussen “de Fransen’ tegen “de rest”…Op het scherp van de snee en zonder bloedvergieten?

Maak dat de ganzen wijs!