.


DOODSTRAF OF DE GALEIEN ?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

O Ratten en Muizen, wat zijn we

Lang tesaam geweest…

Neen! Noch het een, noch het ander valt te vrezen door onze geliefde criminelen. Integendeel, zij moeten beseffen dat ze gekoesterd en bemoederd worden, want het is allemaal niet hun eigen schuld. Maar de schuld van hun strenge vaders, of van hun onthaarde moeders, of van sadistische leraars. Of het is de schuld van hun lief, van hun vrouw, van hun kinderen. Misschien zelfs van de lucht die ze verplicht werden in te ademen. Want die tere zieltjes worden door niemand begrepen. Zelfs niet door hun eigen….

Onze penitentiaire tehuizen mogen zelfs geen gevangenissen meer genoemd worden. Het zou de tere zieltjes van hun bewoners wel eens kunnen kwetsen.

De realiteit achter dit luchtige scherm?

Dat misdaad loont!

Vroeger beschikten wij over het eenvoudig maar doeltreffend gezegde :’la peur du gendarme’. Moest de kans om betrapt te worden er niet hebben ingezeten, ook voor mij, dan reed men vroeger aan 240 Km/u over de autosnelweg. Dat was vòòr de flitspaal-tijd bij ons; waar men in Wallonië nog altijd niet aan toe is. Daar doet men het nog zonder die ‘peur du gendarme’….want men komt er altijd achterop, vooral in het ondernemen.

Eenvoudig gesteld : men straft niet genoeg. Niet hard en vooral niet te lang. Want, verdorie, onze ‘huizen van bewaring’ zitten plein-vol…Natuurlijk zitten die vol, precies omdat misdaad veel te aantrekkelijk is geworden….

De doodstraf opnieuw invoeren? Neen, daar staan wetten in de weg. En praktische bezwaren…

Veel beter (en meteen goed voor het milieu !) zou zijn de galeien terug in te voeren. U weet wel, die schepen waar, op houten banken, ter hoogte van de waterlijn, rij na rij vastgeketende mannen, op de maat van een trommelaar, aan de riemen sleuren om het ding van A naar B te brengen. Te beginnen met een paar cruise-schepen met miljonairs, op trip in de Middellandse Zee. Gezellig luieren op het bovendek, dineren aan de tafel met de kapitein, en beneden wordt er gezellig geroeid. Dag en nacht. In shiften van 12 uur….Zelfs container-schepen kunnen op die manier, quasi zonder kosten, en surtout zonder vervuiling (!), ingezet worden op alle wereldzeeën. De binnenvaart zou moeten gereserveerd worden voor betrapte en gestrafte jeugd-delinquenten, die in plaats van op water en brood te moeten leven, melk en brood worden geserveerd.

Ten gerieve van de vele vrome Moslims, wordt de lass-productie overwogen van mini-kompasjes aan de hals, zodat de richting van Mekka ten allen tijde kan geraadpleegd worden omte bidden. Deze gebeds-oefeningen kunnen echter geenszins de goede gang van het roeien belemmeren! Integendeel, voor deze activiteit worden de andere roeiers aan dezelfde riem, tijdelijk van het roeien vrijgesteld. De bedoeling is dat de bedeelde kompasjes regelmatig van eigenaar veranderen. Want zeg nu zelf, wie doet gaarne alleen vrijwillig, het werk van 5 à 6 anderen….

Hun verblijf op zee, of in ieder geval in de gezonde lucht, zal hun gezondheid ten goede komen. Ook over afwisseling zouden ze geen klagen meer hebben – tenzij er naar de overkant der Oceanen moet geroeid worden. In voorkomend geval, zouden er gekleurde balonnetjes aan het uiteinde van hun roeispanen kunnen voorzien worden. Dat zou niet alleen de arbeid lichter (!), maar ook het schouwspel voor de opvarenden veel aantrekkelijker en kleurrijker maken.

De duur van hun roei-vacantie zou moeten afhangen van de graad van ernst van de gepleegde feiten. Ten dien einde zou er een lijst met vaste tarieven moeten bestaan, die vanzelfsprekend openbaar dient te zijn. Denk aan de Wet Vander Velde over de beteugeling van de dronkenschap, al honderd jaar verplicht uit te hangen in iedere drankgelegenheid.  Zo kan elke crimineel vrijelijk en op voorhand zijn cruise plannen en ja, zelfs misschien op voorhand boeken : Noordelijke Wateren (Brrr! Ijskoud) – Zuidelijke Wateren (snikheet) – Lange Omvaart – Korte Omvaart – Vrachtvervoer (per lading) – Oorlogsvloot, Onderzeeër, Vliegdekschip, enz. Als daarbij de vrije keuze voorzien is voor de lengte en de dikte van de boeien, dan, voor elk wat wils zijnde, kan men spreken van echt ‘georganiseerde misdaad’…..Het zou de werking van zowel Justitie als van de Straf-instellingen ten zeerste vereenvoudigen….

Natuurlijk moeten deze verplicht tewerk gestelden vergoed worden voor hun spierkracht. Deze vergoeding zou kunnen bepaald worden op basis van de uitgespaarde fossiele brandstof, die op die manier vervangen wordt door deze quasi onuitputtelijke menselijke brandstof. Dit bedrag wordt eerst aangewend voor de huisvestingskosten en de verstrekte levensmiddelen, terwijl de rest in aanmerking komt als terugbetaling van de veroorzaakte schade, zowel morele als stoffelijke. In geen geval mogen deze plezier-reisjes voor de betrokkenen een batig saldo vertonen.

Aldus zou niemand nachtmerries moeten krijgen voor eventuele opnieuw in te voeren doodstraffen, noch denken dat we terug in de Middeleeuwen zouden belanden. De Waalse PS kan dus gerust zijn : dit wordt geen vecht-materie! De slachtoffers (zij die het minstens overleefd hebben) en hun naaste familie-leden zouden op die manier immers zichtbare voldoening krijgen, daar ze de daders flink maar menselijk bestraft zouden zien. Als toemaatje zouden ze in de gelegenheid moeten gesteld worden, om regelmatig en gratis een zorgeloze cruise te ondernemen, vanzelfsprekend op het schip waarop ‘hun’ gestrafte dienst doet. Het oog wil ook wat!