xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Mooi, hé zo’n ouderwetse fris-in-de-morgen Nieuwjaarsdag als in vroeger tijden! Rustig de dingen rond U  ‘Gelukkig Nieuwjaar’ kunnen wensen en van overal wederwensen krijgen.

“Als de ziele luistert,

spreekt het al een taal dat leeft….

’t Lijzigste gefluister,

ook een taal en teken geeft”…

Nergens, zo ver men kijken kan, inbraken, nergens straatgeweld, nergens moorden! De regen, die al dagenlang Centraal Italië teistert, is, gehoorzamend aan de weersvoorspellingen,  opgehouden, en de zon is doorgebroken. Zou die weten er bij te horen, om ook een ‘Gelukkig Nieuwjaar’ te worden gewenst?

Met zijn ge-tweeën hebben we dan ook de ganse voormiddag geen dagbladen ‘onlione’, noch TV gezien. Zijn alleen met de 3 kletsnatte herdershonden de kippen wezen voederen, zo’n 200 meter lager beneden tussen de olijfgaarden. ’n Rustige nacht gehad, voor ’t eerst in jaren geen storend vuurwerk gehoord om middernacht. De slagregen, ziet U….Andere jaren bulderen en bliksemen de vier windstreken, uren aan een stuk, duizendvoudig weerkaatst tegen de kring van bergen rondom.

De honden zijn er blijkbaar gerust in : de verre buren, stuk voor stuk vuurwerkkrakers (een onmogelijke traditie hier, die nog elk jaar groeit!)) hebben hun verstand teruggekregen….want ze slapen nog. Vandaar die deugddoende stilte. Ook voor mensen, maar vooral voor gevoelige honden-oren. Zelfs nu als het ondertussen al middag geworden is, is er niets dat beweegt, buiten enkele klokkende hongerige fazanten, maar die wonen hier zowat overal sedert de tijd der Romeinen.

De stad, of de  steden, de opdringerige vreemdelingen, de getaande jongerenbenden : allemaal begrippen die er niet eens zijn. Die bestaan eenvoudig weg niet. Hier is alleen wat er sedert het Begin der Tijden was, en er altijd zal zijn.

Tot, als naar dagelijkse gewoonte, het Internet in zijn volle breedte en lengte ontvouwd kan worden…Een wereldwijde web van geforceerde vreugde, met daartussen de gelardeerde kost van brandende voertuigen, moordende raids, brandweer-interventies. Het mensDOM viert feest….De inlandse media? Er was de keus tussen opgewarmde kost van de dag voordien, of ondoorzichtige en gemanipuleerde statistieken en overzichten, of nietszeggende alledaagsheidjes. Dat alles in schril contrast met de buitenlandse pers, de Italiaanse op kop, die uitblinkt van de positieve geluiden.

Toen dacht ik, na het lezen van onderstaand bericht in The Brussels Journal  ’”Ik moet die arme Stefaan uit Kortrijk dringend een oplossing aan de hand doen voor de beteugeling van al dat vijandig enthousiast oorlogsgedoe”. Die is toch tijdelijk ‘in charge’ voor al wat Justitie aangaat! Als hij ministerke wil blijven spelen, zal hij andere kost moeten op tafel brengen.

Vandaar die vaderlijke raad: al wie opgepakt is, wordt na een administratief oponthoud in het politie-bureau, op een vaste plaats (er zullen er wel meerdere nodig zijn) gewoon in een middeleeuws SCHANDBLOK geplaatst, voor een, twee of drie dagen, of meer, al naar gelang de ernst der feiten. De straf wordt slechts OPGESCHORT nadat de familieleden alle schade hebben vergoed.

Die SCHANDBLOKKEN worden bewaakt door een bataljon para’s (zo blijven die scherp) die, per etmaal, de boeteling spoelen met fris water, zodat de omgeving proper blijft. Want ieder uur worden er, naast fotografen, ook familieleden toegelaten met de aller noodzakelijkste ‘nooddruft’. De eventuele ‘draaideur-boetaling’ is er zich van bewust, dat, in voorkomend geval, deze ‘break’ mogelijkerwijze kan vervallen, en hij daar blijft hangen tot de man met de zeis voorbijkomt.

Vaststaande resultaten.

Internationale navolging. Beheersbare penitentiaire inrichtingen. Herlevend veiligheidsgevoel. Definitief terugdringen van Verzuurde Kiezers. Beheersing der immigratie-stromen. Herwonnen begrotingsevenwicht.

Niet overtuigd, Stefaan?  Doe dan de rondgang der media om 17 uur. Hel en verdoemenis zijn dezelfde als vorig jaar….

From the desk of Johan Bellens on Fri, 2010-01-01 12:00

Al wekenlang terroriseren jongeren van Marokkaanse origine de buurt rond de Gruyspeerstraat in Deurne. Het escaleerde onlangs toen Antwerpen onder een dik pak sneeuw kwam te liggen. Er werd eerst wat onschuldig met sneeuwballen gegooid naar trams en  politie, maar algauw volgde andere projectielen.

Al weken werpen jongeren nu stukken ijs, drankblikjes, eieren en stenen naar trams van lijn 5. Om ze goed onder vuur te kunnen nemen, wierpen ze zelfs een gestolen fiets en op een ander moment een dranghekken voor de tram zodat ze niet verder konden rijden. De jonge gasten springen zelf ook voor de tram, dagen in groep de chauffeurs en de passagiers uit, trappen naar honden, blokkeren de deuren zodat de tram niet kan vertrekken en beletten mensen van op of af te stappen.

Dit gedrag is letterlijk dagelijkse kost in de omgeving van de Gruyspeerstraat.

Dezelfde grote groep jongeren gooide vlak voor kerst een voorruit van een politiecombi in. Drie van deze jongeren brachten de volgende dag een ambulance tot stoppen en molesteerden de ambulancier. Hij belandde in het ziekenhuis. Telkens werden de daders gearresteerd, maar mochten ze na enkele uren beschikken.

Elders in Deurne gooiden jongeren vuurwerk naar drie autochtone tieners. Jordy (15) kreeg een projectiel in de kraag. Het ontplofte voor hij het kon verwijderen. Hij hield er zware brandwonden aan over en zal binnenkort plastische chirurgie ondergaan.

Hoe de politiek correcte pers met deze feiten omgaat is toch wel opvallend. Informatie kan je enkel vinden in een lokale krant: Gazet van Antwerpen (GVA). Die brengt dit nieuws enkel in haar regionale katern. Dit nieuws wordt dus als sublokaal behandeld. Je moet op de website van de GVA ‘Deurne’ intikken als zoekterm om artikels hierover te vinden.

Nochtans is er voor dergelijk nieuws heel wat belangstelling. Hoewel de artikels goed weggemoffeld zijn, worden ze vaak aangeklikt en staan er tientallen reacties bij. Daarbij zijn ook heel wat gebruikers van tram 5 die hun onmacht en angst uitschreeuwen.