xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Een gunstige zonnewind bracht mij onderstaande link, waardig om bovenaan in eenieders favorieten te staan….

Mythen & Legenden van Japan

Het was de omschrijving die mij sprakeloos deed staan. Waar windt men, in deze tijden, nog dergelijke menslievendheid? Maar dan dacht ik: ’t zal aan Kerstmis liggen…Hoe denkt U over deze inleiding?

This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with

almost no restrictions whatsoever.  You may copy it, give it away or

re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included

with this eBook or online at www.gutenberg.net

Gutenberg, is dat niet de uitvinder van de boekdrukkunst? Welaan dan! Niet meer twijfelen! Als de bliksem naar

http://www.gutenberg.org/files/16043/16043-h/16043-h.htm

Want van andere culturen als die zich maar niet opdringen, krijgen we nooit genoeg. Daar kunnen we tenminste onze eigenheid bij bewaren….

Ach Ja, waar is de tijd van Old Shatterhand (Karl May) en de avonturen van die andere held, in Klein Azië, eeuwen voor de film ‘Lauwrence Of Arabia’ was geboren…Toen konden we nog dwepen met die ridderlijke Arabieren, die Blauwe Mannen (en Blauwe Vrouwen) die zich tevergeefs probeerden te ontworstelen aan die hebzuchtige blanke overheersing…

Zijn we wel even wijzer geworden…

Dezelfde reflexie over een andere vondst van vandaag op het www……Beelden en klanken uit een lang vervlogen kindertijd, waar er om ter luidst moest gezongen worden, in de kerk natuurlijk,

Aan U o Koning de eeuwen
aan U blijf de zegekroon.
Onsterflijk schittert uw glorie
door alle haat en hoon!
De volkeren verdwijnen,
maar luider klinkt ons lied:
De wereldzon blijft schijnen,
haar glanzen sterven niet! 

Neen! Bij nader toezien noch het een noch het ander. Geen ‘Lauwrence of Arabia’ spijts al die prachtige beelden van die Arabische volbloeden met wilde ruiters, voorafgegaan door een verdwaasde Engelsman in djeballah (?) zwaaiend met een enorm kromzwaard tegen zijn eigen volksgenoten, maar ook geen ‘O Koning der Eeuwen’ meer, en zweren wij den eed, te stormen na U met het kruis in de vuist, tot daverend klinkt onze zegekreet...

We zijn ouder en wijzer geworden. Ik voor mij hou het meer met Japanse legenden...en met de harde realiteit van elke dag.