KOEN MEULENAERE (KNACKIE) OP ZIJN BESTxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Fameuze bekentenis

In het leven van Bart Somers is een nieuwe periode aangebroken: die van de diepmenselijke interviews na de klap. De media zijn zo: eerst breken ze iemand tot onder de grond af, en dan moet hij ook nog vertellen hoe erg dat was. Waarna de betrokkene sympathie wint bij de lezer en er even later gewoon opnieuw staat. Het overkwam Jo Vandeurzen, Yves Leterme, Zuster Vervotte, en het overkwam al verscheidene keren Bert Anciaux.

Nu ook Bart Somers, de man die bewees niet het minste respect te hebben voor de democratie. In plaats van zo iemand met pek en veren ingesmeerd voorgoed het land uit te jagen, mag hij via bevriende media al aan zijn comeback timmeren. En de eerste bereidwillige collaborateur uit ons vakgebied was vanzelfsprekend Yves Desmet, de commanditaire loftsocialist van De Morgen . Woont zelf in Mechelen, en was altijd opvallend mild voor zijn burgemeester. Voor alle duidelijkheid: dat was niet omdat zijn eigen vrouw lid is van de Mechelse Open VLD en voor die partij in de Hoge Raad voor Justitie zetelt. Dat heeft er niets mee te maken, wie het anders suggereert is te kwader trouw, en voor kwade trouw is geen plaats in Knack.

Wat lezen wij nu, in het twee bladzijden lange zelfbeklag dat Somers van Desmet krijgt? Eerst en vooral dat hij inderdaad de persen van De Standaard heeft doen stilleggen, waardoor nu toch echt bewezen is hoe de marketeer kruipt voor elke politieke druk. Maar ook dat hij zijn midlifecrisis drie jaar geleden heeft gekend.

Tiens, drie jaar geleden, wanneer was dat? In 2006. Was het niet toen dat hij zijn schepencollege moest samenstellen? Was het niet toen dat hij daarin 'een goede vriendin' opnam die over het hoofd sprong van meerdere partijgenoten met veel meer voorkeurstemmen? Was het niet toen dat die vriendin zichzelf domweg verraadde door onze chef-Wetstraat op te bellen? En nu zegt hij dat hij uitgerekend in die periode zijn midlifecrisis beleefde. Tel één en één bij elkaar op, en wat u krijgt is een fameuze bekentenis.

Koen Meulenaere

Commentaar

Denk aan mijn achteloos voort getrapt verfrommeld leeg blikje Cola, ergens in een eenzaam steegje…Ik geef dan ook dit artikel weeral in extenso, maar louter en alleen voor zijn roddel-waarde! Stel U voor! Smetje van ‘t Gazetje heeft een Pest Voor Vlaanderen-vrouw thuis in huis  en beidenn man en vrouw (met kinderen en met huisdieren en met kamerplanten?), huizen in Mechelen! Als dat geen roddel-wwarde is van de bovenste plank!

U acht het niet mogelijk! Heren top-hournalisten, en dan nog niet van de minsten, die elkaars vuile was beginnen uit te hangen! Begin van de kentering? Het gild dat eindelijk begint door de bomen het bos te zien, Alhoewel ik vrees dat in dit geval het gild is dat door het donkere bos de individuele boom begint te zien, deze keer.

Wat er ook van is : zoiets smaakt naar de trog. Om nog!

Wat niet wil zeggen, dat Smetje van ’t Gazetje onderwijl niet mag terug meppen. Misschcien, wie weet, is Meuelaere’s vrouw wel bij de PvdA, of, God-beware-hem, bj Groen! Want dan krijgt hij vroeg of laat de vrouwelijke politica Van Rompuy over de vloer, of, nog erger, Mie Vogels, alias Mevrouw DeWinter….

O Ja! Er zijn blijde dagen in ’t verschiet!