ZWEER NIET IJDEL VLOEK NOCH SPOTxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dat is een van de Tien Geboden, die in ieders hart bij de geboorte ingeplant, en die naarmate we ouder worden, steeds belangrijker wordt. Ongelovigen, lauwen en afvalligen  zullen de schouders ophalen of ne keer lijk loge-broeders hoogmoedig grinniken als ze lezen van die Tien Goddelijke Geboden, maar ze zullen er zich wel liefst zo spontaan mogelijk naar gedragen, want, zeg nu zelf, wie wil er nu niet de beste moraal uitstralen?

Nu ik het zo zie, herinner ik me plotsklaps dat die ‘zweer niet ijdel vloekr noch spot’ als Nummer 2 op de Stenen Tafels van Mozes voorkwamen, na het eerste, ‘Bovenal bemint één God’,  wat dus wijst op het belang ervan in de menselijke verhoudingen. ‘Vlucht het stelen en bedriegen, ook de achterklap en ’t liegen’ stond slechts op de 7^de plaats en is in feite een beetje de uitdieping van de menselijke relaties, van uit een andere optiek.

Kijk, niet dat het ons, gelovigen, zou verheffen boven de anderen, maar wij weten dat zondigen tegen de 10 Geboden een zware doodzonde was, even erg als zondigen tegen ‘doodt niet geef geen ergernis’, wat pas op Nr 5 kwam te staan. Maar sedert het Sacrament van de Biecht is afgeschaft, zijn al die versleten dingen in de vergeethoek geraakt, en vervangen door een de lat-gelijkleggende moraal, dezelfde voor gelovigen en ongelovigen, waarmee het is gelijk met alle nivellerende dingen, dat de lat steeds lager is komen te liggen. Nu spreekt men niet meer van hel en verdoemlenis, maar van abortus en euthanasie, kortom, wij zijn kinderen geworden van de Beschaving van de Dood…

Vandaar dat het artikel van Guy Tegenbos in DS (zie hieronder) mij zo getroffen heeft, zodat bovenstaande ouderwetse commentaar er even uit moest. De ‘Kabinetten’ moeten ontdubbeld worden, zegt een speciale studie, netjes een paar weken vòòr de Moeder Aller Verkiezingen, en de schijn wordt gewekt dat er daaraan gevolg zal gegeven worden.

Volksverlakkerij, natuurlijk, om te verbergen dat bedoelde ‘Kabinetten’ totaal overbodig zijn, want niet meer dan vriendjespolitiek van de niet eens verkozen ministers…Ministers worden aangeduid door de Partij, waarbij de koers van de winnende spemazoïde zo wat het summum is van vergelijking in dat moeras van verderf. Wij kiezen senatoren, of volksvertegenwoordigers, geen ministers!

Kijk, van twee zaken één. Ofwel schaft men ‘de Administratie’ op elk departement af, ofwel ‘de kabinetten’. Om de twee te blijven betalen is er geen geld, en Administraties blijven, terwijl Kabinetten om de zoveel maanden vervangen worden. Wat meer is: als ze al werken, doen ze hetzelfde werk of lopen elkaar voor de voeten. Nooit de voortreffelijke Engelse serie gezien ‘Yes Minister, No Minister’? Dat was geen satire, maar bittere werkelijkheid.

Die ‘vermageringskuur’ zal wel voor heel wat later zijn. Ik heb het Vlaams Belang daar nog niet over gehoord, maar ik vind het mooi besloten liggen in de uitdrukking: ‘wij willen geen stuk van de taart, wij willen een ander recept voor de taart’…En daarvoor hebben wij geen Piet Huysentruyt voor nodig, zelfs geen halve minuut politieke moed, maar slechts een paar seconden. Waar? Hoe? Wanneer?

Op 7 juni, in het kieshokje, door onze stem uit te brengen op Lijst N° 7, zodat een nieuw eenvoudig recept (de eenvoudige keuken is altijd de beste, mits goede gezonde ingrediënten!) kan opgediend worden: onafhankelijkheid en inperking van de wilde immigratie!

Vlaams minister zal het met half kabinet moeten doen

• donderdag 28 mei 2009
•  
• Auteur: Guy Tegenbos

BRUSSEL - Acht adviseurs en tien medewerkers. Daar zal een Vlaamse minister het de volgende jaren wellicht mee moeten doen.

Van onze redacteur

Die halvering van de Vlaamse kabinetten is een van de vier kernpunten uit het advies dat de Commissie Efficiënte en Effectieve Overheid aan de Vlaamse overheid geeft. Ze bestond uit ambtenaren, academici en vertegenwoordigers van het bedrijfsleven en het middenveld.

Een kabinet zou gemiddeld nog 8 adviseurs en 10 medewerkers mogen omvatten. De minister-president en de vice-ministers-presidenten zouden 5 adviseurs extra krijgen. Als de regering tien ministers telt, zou dat neerkomen op 180 personeelsleden plus 15 als er twee vice-ministers-presidenten zijn. Totaal: 205.

Dat is de helft van nu. Officieel mag de Vlaamse regering er 490 hebben, afgelopen jaren had ze er 460; de laatste maanden, en na het vertrek van minister Geert Bourgeois, nog 410.

De commissie zegt dat afslanken kan omdat volgens teksten die de Vlaamse overheid zelf vastlegde, kabinetten alleen dienen voor algemeen-politieke advisering van de minister; de technische beleidsvoorbereiding moet door de administratie gebeuren, die dan wel beter aangestuurd moet worden door de minister. Zo gebeurt dat trouwens in haast alle landen.

Gaan partijen dit aanvaarden? Ze zullen na de verkiezingen een haast gelijkluidend advies krijgen van hun administratie. En ze verwachten dat al. De verkiezingsprogramma's zijn summier op dat punt, maar toch niet zó onduidelijk. CD&V, Open VLD en Groen! stellen 'een afslanking' van de kabinetten voor. LDD wil de kabinetten 'op termijn afschaffen'. SP.A, Vlaams Belang, N-VA en SLP spreken er niet over in hun programma. Van die laatste twee is wel geweten dat ze al lang voor een afslanking zijn. Vlaams Belang kan moeilijk pleiten voor grote kabinetten.

Alleen de houding van de SP.A is dus niet duidelijk. Die partij heeft altijd hard gepleit voor sterke interkabinettenwerkgroepen waarvoor grote kabinetten nodig zijn.

Bron DS