|
Woensdag 25 Januari 2023
*
*
903 - DE STILTE VOOR DE STORM IS VEEL TE LUID
*
I N H O U D
*
Daar komen, voor zij die zich nog deze tijden hrinneren, de dagen terug van s Maul halten.
**
Wij,
de menselijke diersoort, geraakt maar nirt geleerd. Ooit al gingen er
torens gebouwd worde, die tot aan de Hemel reikten, als iedereen maar
naarstig meehielp. Volgens de Schriften was dat er gens in Babel
..
Tegenslag - zelfs van uit de Ruimte valt daarvan geen spoor mrer te ontdekken.
En
aangezien er toen nog geen computers waren met ogebblikkelijke
vertaling in alle talen ter wereld, ving men al spoeig bot. En zo
verviel Babel tot Uropia.
Nu
hebben alle volkeren elk apart een soort muggen uitgevondden om met
elaar op een eerder gewelddadige manier te communiceren. Inclusief Dood
en Vernieling, zelfs zonder de minste verwittiging vooraf. Morgen zien
ze dan wel verder, daar waar ergens het geld eerst op is en de mensen
terug aan het werk zullen moeten, willen ze als voorheen; de gebraden
ganzen in hun bek krijgen
.
Wedden dat er noch uit Den Hoge noch uit Het Rijk der Doden enig geluid komt?
**
25-01-2023
Antwerpen Zien En Stilstaan
*
Na
analogie met het bekende Napels zien en sterven lachte men vroeger
wel eens met de door Groen veranderde verkeerssituatie in Mortsel,
voorstad van Antwerpen: Mortsel zien en stilstaan. Dat laatste kan men
tegenwoordig zeggen van Antwerpen zelf. Wegeniswerken aan de Ring bij
Merksem, waarbij bepaalde brugvoegen moeten worden vervangen, zorgen
voor urenlange files rond de koekenstad en dit waarschijnlijk nog tot
begin van de volgende week. Maar ook daarna zal het filevorming blijven
in Vlaanderens grootste stad met haar grootste haven, zolang de
Oosterweelverbinding niet rond is. Op een normale werkdag passaren daar
zon 64.000 voertuigen per dag, in beide richtingen...
In
2009 werd in Antwerpen een farce van een referendum over de Lange
Wapperbrug gehouden, de brug die het sluitstuk zou worden van een nieuwe
ring rond de stad.
Om
te beginnen mochten alleen de inwoners van de stad zelf stemmen,
terwijl de Ring grotendeels gebruikt werd en wordt - door die van de
ruime omgeving en door passanten. Van de 388.089 kiezers brachten
133.288 een geldige stem uit (34.34 %). De rest stemde blanco door niet
te komen opdagen of door een ongeldige stem uit te brengen. Van de
geldige stemmen waren er 54.333 Ja-stemmen (40,76%) en 78.955
Nee-stemmen (59,24%). De Nee-stemmers vertegenwoordigden slechts 20,34%
van het totaal ingeschreven kiezers maar behaalden toch de volstrekte
meerderheid! Ook dat durft men democratie noemen.
Ondertussen,
14 jaar later, is die Oosterweelverbinding nog steeds niet rond. De
werken gaan wel door, maar worden geregeld geremd door allerlei
milieuklachten van de overwegend groene - wereldverbeteraars. Zo was
er die van het storten van de Pfas/Pfos door 3M in Zwijndrecht, waarvan
zon twintig jaar na het stopzetten van het storten ervan, nog steeds
geen mens ziek van is geworden.
Bij
de werken voor de laatste Oosterweelverbinding, de Scheldetunnel, wordt
het opgepompt water grondig gefilterd en gezuiverd, maar volgens de
milieu bewegingen is de controle erop niet grondig genoeg. Zo kan men
wel bezig blijven tot de volgende klacht.
Ook democratie heeft zijn grenzen...
---
Er
is echter, gelukkig maar, ook positief nieuws. Ondanks alle
tegenwerkingen, blijft men in de mate van het mogelijke doorwerken en
worden er op het grondgebied van de haven van Zeebrugge dat met
Antwerpen samenwerkt - 8 betonnen tunnel elementen samengesteld van 150
meter lang, 40 meter breed en 10 meter hoog, duizenden tonnen zwaar, die
straks als drijvende pontons via de Noordzee en de Schelde naar de
plaats worden gebracht waar ze in de Schelde zullen worden neergelaten.
Dat dit werk in Zeebrugge gebeurt, komt doordat men er daar nog de
ruimte voor heeft, waarop later de plaatselijke haven nog kan worden
uitgebreid.
26-01-2023
VERTROUW GEEN BLAUW
*
Ik
was het bijna vergeten, maar ook Open VLD hield enkele dagen geleden
haar Nieuwjaarsreceptie. De deelnemers werden warm onthaald aan het
hoofdkwartier, waar de politie vakbonden buiten op straat betoogden
tegen een zoveelste liberale woordbreuk.
Dat
laatste werd ook de constante op de receptie zelf. De liberalen hebben
gelijk, als ze zeggen dat mensen die werken (vooral in Vlaanderen, maar
dat zegt men er niet bij) meer moeten kunnen overhouden dan mensen die
niet werken (zoals té veel in de rest van dit land).
Het
probleem met onze liberalen - van Verhofstadt tot Lachaert - is, dat ze
het normaal vinden dat ze de mensen beloven iets aan hun problemen te
zullen doen en daarna het niet alleen niét doen, maar soms zelfs het
tegenovergestelde doen, of iets anders zoals nu bij de politie. Van de
burger manifesten, de actieve welvaartstaat tot paarsgroen, waar
Lachaert zijn achterban paars-geel beloofd had. Ze hebben nog altijd
niet door dat je alleen vertrouwen verdient door te doen wat je belooft
en zeker niet het tegenovergestelde.
Dat
geldt trouwens niet alleen voor Open VLD, maar evenzeer voor hun
francofone familie van de MR, wiens voorzitter meestal dwars ligt (én
gelijk heeft), maar als puntje bij paaltje komt uiteindelijk steeds weer
netjes alles mee goedkeurt wat hij eerst heeft afgekeurd.
Waarom
doen zij het? Wel, eenvoudig omdat het bij hen (voorlopig) nog werkt.
Ondanks alle woordbreuken hebben ze de laatste twintig jaar steeds deel
uitgemaakt van alle regeringen en hopen zij dat op die manier te kunnen
blijven doen. De postjes, weet je wel. Of hun hondsgetrouwe kiezers zo hondsgetrouw zullen blijven, is maar de vraag. Ergens houdt het op, hopelijk in 2024...
27-01-2023
GERINGELOORD
*
In Onaf, het
magazine voor een onafhankelijk Vlaanderen van de Vlaamse
Volksbeweging (VVB), verscheen in het februari nummer een artikel van
eindredacteur Nick Peeters over Meesterschap in eigen
huis. Daarin stelt hij terecht, dat de Vlamingen zich de voorbije
decennia hebben laten ringeloren. Wij hebben ons onze sterkste en
haast enige troef in zowel de unitaire als de federale staat uit de
handen laten nemen, nl onze numerieke meerderheid. Ik
zou het niet beter kunnen zeggen hebben, die staat nl ook in mijn Only
in Belgium-lijst, waarbij ik stel dat wij de enige meerderheid zijn in
een democratisch land die het niet voor het zeggen heeft. Vraag is maar:
Wanneer gaan we daar eindelijk eens iets aan doen?.
Wij
hebben, schrijft Peeters, de invoering aanvaard van allerlei
bijzondere meerderheden en grendels, die het onmogelijk maken om zonder
het akkoord van de Franstaligen bepaalde onrechtvaardigheden ten goede
te veranderen via het parlement. Als men dit land niet werkelijk opbreekt,
de gemeenschappen geen waarachtige en volstrekte autonomie schenkt en
Brussel niet tot de orde roept, kan het failliet van de federale
staatsstructuur door niemand meer worden geloochend. Het wachtwoord van
de VVB: Meesterschap in eigen huis, moet daarom niet alleen meer op 11
juli, maar het hele jaar 2023 blijven klinken.
Aldus
Nick Peeters, waar ik het bijna helemaal mee eens kan zijn. Bijna, want
om te verwezenlijken wat hij wenst, wordt het hoog tijd dat ook de VVB
die leidinggevende Vlamingen, die nog altijd denken te moeten blijven
onderhandelen vanuit een federale en daardoor ondergeschikte positie
(samen met traditionele partijen), ze tot de orde roept en ze desnoods
negeert. Mét hen als het kan, zonder hen als het moet. Ongeacht wie ze
zijn en wat ze (voorlopig) nog betekenen.
MOEDERTJE RUSLAND, WAAROM LEVEN WIJ?
**
25 januari 2023 Hector Van Oevelen
*
Is het ver gezocht de verzuchting van onze Lode Zielens omtrent de zin van het leven, in de mond te leggen van een Russische vrouw die in het zwaar bestookte Kiev
in leven wenst te blijven? En in de door angst verwrongen mond van een
Oekraïense die angstig opkijkt naar het zwerk waar de zoveelste
bewapende drone de mensen daar beneden de stuipen op het lijf poogt te
jagen.
Lezers
die oud genoeg zijn om Wereldoorlog II te kunnen meegemaakt hebben,
hebben daar allicht geen tekeningetje bij nodig. Soms krijg ik op dit
soort artikels denigrerende opmerkingen in de aard van Wat gaat dit
soort oorlogen, ver van mijn bed, mij aan? Hebben wij al geen miserie
genoeg aan onze eigen problemen? Waarbij die lezers er blijkbaar niet
bij stilstaan dat in de moderne tijden waarin wij heden leven, dergelijk
dodelijk wapentuig als het ware op een vingerknip, om het even waar op
om het even welk doelwit afgestuurd kan worden. Of dat angstig vrouwtje
of moedertje daar beneden dat al dan niet graag ziet komen, komt niet in de hersens van het tuig op, om de simpele reden dat zon tuig geen hersens hèèft.
Intussen
worstelen niet weinig inwoners van steden en dorpen in de bestookte en
niet zelden ook gedeeltelijk of van beneden tot boven opgestookte
woningen met de benauwde vraag van Lode Zielens, die zij van haar noch
pluimen kennen, maar die in tempore suspecto wel wist te verwoorden wat
vandaag in kruitvat Oekraïne van ontelbare bange
gezichten afstraalt: Moeder, waarom leven wij? En net als toèn ligt
wat de grote William Shakespeare dramatiseerde met to be or not to be
te zijn of niet te zijn in de gevoelloze handen die niet eens lijken
te trillen of te beven bij het brute bevel Vuur!, vertaald voor
plaatselijk gebruik om zoveel mogelijk plaatselijke hanen over te halen.
Die hanen mag de lezer voor mijn part gerust in hun dubbele
(figuurlijke) betekenis lezen: de hanen van het geweer die pang, pang,
pang kraaien en de hanen in de voorste gelederen die het rapst
uitgeschakeld uitgekakeld raken. Diè hanen gaan in deze zinloze
broedertwist en schande het eerst de Poet in, nietwaar kameraad Vladimir
wiens tere handen daar niet bij gaan beven? Het haalde voor onze
tijdrekening reeds de media: Hoe lang nog, Catilina, zult gij ons
geduld op de proef stellen? Aan Catilinas in alle maten en gewichten,
heeft de huidige wereld evenmin tekort als ten tijde van de
welbespraakte Cicero, maar er is wèl een schrijnend
tekort aan bevelvoerders die in plaats van Vuur!, over het
strijdtoneel bulderen: Vrede! Vrede! Vrede! Dan wèl op voorwaarde dat
dit vredesbevel in BEIDE richtingen van het strijdtoneel gebulderd
wordt. Zelfs Guido Gezelles vege bansen verdienen eerlijke kansen!
Amaai, beste lezers, nu ben ik nogal een gang gegaan: van Poetin over
Cicero en Catilina, naar de zoetgevooisde dichter van Boerke Naas en de
schalkaard met zijn hete pootjes. Jaja, ik weet natuurlijk ook wel dat
die hete pootjes over een bietje gingen, maar het had voor hetzelfde
geld kunnen gaan over een oorlog sstoker die zijn pootjes niet thuis
kon houden. Wellicht heeft in het oude Rome aan de Tiber, ook Cicero wel
eens aan zijn moeder de vraag gesteld: Moeder waarom leven wij? Even
brandend actueel als Neros vurige liefde voor zijn eeuwige stad.
Ach, moeder
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
En daar gaat dus onze Vrijstaat Vlaamderen. Er staan belangrijker zaken op het menu.
Ja, inderdad: te mooi om war te zijn!
Duitse,
Franse, Russische, Chinese lederen laarzen over onze veie Vlaamse
Velden. Met daarop aansluitend achteraf een Derde IJzelruis met darop de
woorden
**
 Digithalys
|
