|
DIGIT LIA
Zondag 1 januari 2023
*
888 - WIE HET GEVAAR BEMINT ZAL ER IN VERGAAN. WAT OUDE ZEVER!!!!!
*
I N H O U D
*
Toen
we nog kinderen waren - ik hoor het muin moeder nog steeds zeggen
zwicht u van op de ijsplassen te gaan spelen. Daar waar bij warm
zomerweer, de mensen in verdrinken! Want vóòr ge het weeet, zijde al
versmoord.
Draag-ijs en wereldpolitiek: aleen de temperatuur verszchilt, maar beiden zijn voor de gewone mens, even dodelijk.
Wat
in Oekraïne iet of wat potsierlijk p 24 Februari verleden jaar als een
speeltje begon, blijkt nu een jaar nadien slechts SCHINE SCHIJN te zijn
geweest. Gans de weerld is in oolrog. Hetzij met speelgoedals raketten
en tegen-raketten, hetzij met ongekende inflatie of een totale
prijzen-oorlog op kap van de gewone burger.
Wat er ook van zij, voor de Leiderds EN HUN LOBBY$ISTEN uit de glitterwereld is het KASSA KASSA KASSA als nooit te voren.
En dat alles naast en bovenop dat doelijk Chinees Griepke als ivoorbereiding van wat er nog komen moet.
Dit
is, met wat er nog rest van de wereldbevolking van nà de Ramp,
voldoende om een Nieuwe Mens t maken zoals er al 13 miljard jaren geedn
al waten. Bij die Eerste Oerknal.
Beloofd
om via deze Blog, als jet nig erger micht worden, van U op tijd te
verwirrigen
. Om aan iedereen de Weg naar Pluto te vinden
01-01-2023
Canon & credo
*
Vandaag,
zondag 01.01.2023, begint er om 20.05 uur op de VRT een documentaire
reeks over Vlaanderen met liefst tien afleveringen, die zon 2,4 miljoen
euro heeft gekost. De serie wordt voorgesteld door Tom Waes en is o.m.
gefinancierd door het Vlaams gewest, Screen Flanders en het Vlaams
Audiovisueel Fonds, met de medewerking van enkele historici. Het is nog
te vroeg om daarover enige commentaar en/of kritiek te geven, maar is in
elk geval aan te raden. Dit verhaal speelt mee in de zgz Vlaamse canon,
die e.e.a. vastlegt over de geschiedenis van onze regio, al zouden we
ons in de eerste plaats beter druk maken over een Vlaams credo dat zou
gaan over onze toekomst.
Bij de regionale Vlaamse verkiezingen van 2024 zal er geen enkele
partij de volstrekte meerderheid halen en zal men dus moeten
onderhandelen om die meerderheid te bekomen. Een coalitie waarbij een of
meerdere partijen zowel in de regionale als in de federale regering
zitten, zoals in de huidige regering Jambon die ik daarom Pasbon
noem is niet voor herhaling vatbaar. De ruggengraat van een nieuwe
Vlaamse deelregering zal Vlaamsnationaal moeten zijn. Als N-VA en VB bij
de verkiezingen van 2024 een meerderheid zouden halen in het Vlaams
gewest en volgens de laatste peilingen zit dat erin dan zou het niet
meer dan logisch zijn dat die twee onder elkaar de nieuwe Vlaamse
regering zouden vormen. Als dat niet zou kunnen, bv omdat Bart De Wever
zou blijven weigeren dat te doen, dan moeten de Vlaamse kiezers ervoor
zorgen dat het VB incontournable wordt, wat wil zeggen dat men na die
verkiezingen geen nieuwe Vlaamse regering zal kunnen vormen zonder die
partij.
Om er zeker van te zijn dat dit zal gebeuren moet iedere overtuigde
Vlaming dan ook best tenminste regionaal voor het VB stemmen, wat De
Wever ondertussen daarover ook nog zou zeggen. Zelfs als deze straks zou
verklaren tóch te willen samenwerken, is een Lachaertje nooit
uitgesloten. Als het VB als grootste partij uit de Vlaamse regionale
verkiezingen komt, zal zij trouwens eerst aan bod komen en moet zij het
N-VA uitnodigen samen met haar de nieuwe Vlaamse regering te vormen, mét
De Wever als het kan, zonder als het moet. Als die laatste dat zou
weigeren zou het VB zelfs voor een minderheidsregering kunnen gaan, wat
voor Vlaanderen nog altijd meer toekomst zou bieden dan voortmodderen
zoals men nu bezig is, met een machteloze cd&v en liberalen die hun
woord niet houden.
Johan Sanctorum
foto: ©gf
WAAROM IK HET ETIKET RECHTS-EXTREMIST NIET ACCEPTEER
*
Vivaldi herbeluisteren
Acta Sanctorum - 31/12/2022 Johan Sanctorum
*
Op
de valreep van het oude jaar bereikten ons twee berichten die wijzen op
een verdere desintegratie van de rechtstaat en een misbruik van onze
tolerantieprincipes. Centraal is daarbij het fenomeen dat daders
meer rechten krijgen dan hun slachtoffers en nabestaanden, en dat
wetten vooral geschreven lijken voor slimme advocaten die hun cliënt
verdedigen via kleine lettertjes in de wet én het Europese
Mensenrechtenverdrag.
De wil van Allah
gf
Het terreurproces in Brussel.
Enerzijds
is er natuurlijk het theater van het Brusselse terreurproces,
gedomineerd door vertragingsmanoeuvres vanwege de verdediging (die dat
uiteraard ontkent). Werkelijk alles wordt uit de kasten gehaald. Eerst
dienden de boxen afgebroken worden waarin de beschuldigden moesten
plaatsnemen, nadien ging het over de satanische muziek (!) in de
gevangeniswagens, en nu zijn ook de naaktfouilles door een rechter in
kortgeding verboden wegens onmenselijk. Per intieme fouillering
riskeert de overheid de dwangsom van 1.000 euro aan het slachtoffer te
moeten betalen. Mooi zakgeld toch, ik zou me daarvoor toch al eens
bukken en denken dat Allah het wil.
En
dan is er de kwestie van juwelier Filip Moens, die vier jaar geleden
een overvaller doodschoot na een brutale gewapende inbraak. De juwelier
werd eerst buiten vervolging gesteld, maar de burgerlijke partij ging in
beroep en haalde haar slag thuis: Moens moet voor de correctionele
rechtbank verschijnen en riskeert vijf jaar cel. In een assisenzaak voor
een volksjury zou hij allicht zijn vrijgesproken, vandaar. De
burgerlijke partij? De familie van de crimineel dan? Ook uit op een
schadevergoeding allicht.
De
manier waarop advocaten de kleine lettertjes gebruiken om de rechtsgang
te saboteren, leidt tot een verbijstering in de publieke opinie, maar
rechters trekken er zich niets van aan en blijven solidair in de
kommaneukerij
Onnodig
te zeggen dat het draagvlak voor dit soort recht steeds kleiner
wordt. De manier waarop advocaten de kleine lettertjes gebruiken om de
rechtsgang te saboteren, leidt tot een verbijstering in de publieke
opinie, maar rechters trekken er zich niets van aan en blijven solidair
in de kommaneukerij volgens de traditie van de Romeinse rechtspraak.
Wanneer
er vervolgens opiniemakers opduiken die deze verbijstering argumenteren
en gewagen over een tendens tot zelfvernietiging vanwege die
rechtstaat, worden zij op een aparte manier door de media kaltgestellt:
het zijn ook extremisten, die het al evenzeer gemunt hebben op onze
democratie. Er wordt dan gesproken over een extreemrechts gevaar, een
complot zelfs, terwijl het louter gaat om een antwoord op een dreiging.
Daarom weiger ik consequent het etiket extreemrechts: het is een
poging tot stigmatisering en uitsluiting van groepen en individuen die
problemen benoemen, en een buikgevoel vertolken dat zo langzamerhand mainstream wordt.
Een kwestie van evenwicht
gf
Systeemcriticus Yannick Verdyck: binnen de categorie extreemrechtse terreur geplaatst en vervolgens geliquideerd.
Het
gaat dan concreet om de versmalling van de vrije meningsuiting, de
insijpeling van het woke-gedachtengoed in de mainstream media en het
politieke discours, de haast absurde handhaving van het multicultureel
fantasme, en de gekende pampering van allochtone subculturen die onze
samenleving vijandig gezind zijn. Is de kritiek daarop extreemrechts?
Neen, dat is rechtmatig burgerlijk verzet.
Het
is dus uitkijken geblazen met politici en opiniemakers die tegen hét
extremisme fulmineren, waarbij moslimextremisten en zogenaamde rechtse
extremisten twee kanten van één medaille vormen, waarvoor dan het nieuwe
centrum de enige remedie zou zijn. Deze tegenstelling is vals, maar
alle mainstream media gaan erin mee, De Standaard voorop. Deze krant
verzon naar aanleiding van de nachtelijke razzia, waarbij Yannick
Verdyck werd omgebracht door Franstalige Special Forces, een compleet
netwerk van een extreemrechts complot, waarvan ook brave lieden als
Rik Torfs de aanstichters zouden te zijn.
Torfs
is al jaren kritisch voor DS, en kwam dus op een zwarte lijst terecht.
Idem overigens voor ondergetekende, waarvan de krant aanraadt het
jongste boek Kakistocratie niét te lezen, en men de auteur zelfs best
niet kent. De naam uitspreken is als Satan oproepen. Bijzonder ironisch
is dan toch dat diezelfde Rik Torfs in een renaissance van het politieke
centrum gelooft, terwijl hij door een kwaadwillige woke-gazet bijna als
een rechtse extremist wordt weggezet. Een verstandig man als Torfs zou
toch moeten beseffen dat tegenover het moslimextremisme en de
verdediging van een ongebreidelde migratie geen rechts complot staat,
maar een gevoel van onbehagen dat een politieke vertaling zoekt. De
peiling cijfers zeggen genoeg.
De
tot op heden onopgehelderde liquidatie van Yannick Verdyck is voor mij
een van dé nieuwsfeiten van 2022, maar de klassieke jaaroverzichten
maken er geen melding van
De
tot op heden onopgehelderde liquidatie van Yannick Verdyck is voor mij
een van dé nieuwsfeiten van 2022, maar de klassieke jaaroverzichten
maken er geen melding van. Veelbetekenend. Evenals het feit dat de
Staatsveiligheid een evenwichtsregel lijkt te handhaven, die
islamterreur en zogenaamd extreemrechtse terreur ziet als twee
dreigingen van hetzelfde kaliber. Dus moet er voor elke verdachte van
moslim terrorisme ook een extreemrechtse tegenhanger gevonden worden.
Dat is uiteraard onhoudbaar: de extreemrechtse reflex zou niet bestaan
zonder datgene waartegen ze reageert, namelijk de razzia in naam van
Allah op de redactielokalen van Charlie Hebdo, of de terreuraanslagen
van 22 maart 2016 in Zaventem en Brussel, waarbij 35 onschuldige burgers
om het leven kwamen.
Haatpredikers
gf
Michel Houellebecq, aangeklaagd wegens islamofobie.
Door
elke klokkenluider tot extreemrechtse fanaticus te bombarderen, maken
de media het probleem alleen maar erger en verschaffen ze de bedreigers
van de rechtstaat extra munitie. Hetzelfde overkwam Michel Houellebecq
die nu door de Grote Moskee van Parijs voor de rechtbank wordt gedaagd
wegen haatspraak en islamofobie.
Reden?
De schrijver had in een interview, verschenen in Front Populaire,
gewaarschuwd voor een polarisering binnen de Franse samenleving, waarbij
burgers op de duur naar de wapens zouden grijpen om zich te verdedigen
tegen een gemeenschap die via stedelijke no-go-zones een
schaduw-Islamitische Staat creëert. Mensen krijgen schrik en gaan in het
verweer omdat ze zich in de steek gelaten voelen door de overheid. Het
wokisme, le grand remplacement (omvolking), de veramerikanisering, en
het multiculturele dogma wijst hij aan als brandversnellers in dit
proces.
Samen met Michel Onfray heeft Michel Houellebecq nu zijn plaats in de geschiedenis gekregen van extreemrechtse haatprediker
Dat
is uiteraard niet naar de zin van links en de woke-ideologen. Samen met
Michel Onfray heeft Michel Houellebecq nu zijn plaats in de
geschiedenis gekregen van extreemrechtse haatprediker. Anne Hidalgo
(PS), de burgemeester van Parijs, sprak haar volle steun al uit aan de
Grote Moskee: electorale zieltjeswinnerij, we kennen dat ook bij ons. Zo
zijn we weer bij onze eigen politiek beland en de smakeloze
vier-seizoenen-pizza van een overheid die er niets meer van bakt. Dat de
18de eeuwse componist Antonio Vivaldi daarmee wordt geassocieerd, is op
zich al een teken van cultureel verval. Satanische muziek voorwaar.
Voor
het komende jaar hoop ik dat Vivaldi in eer wordt hersteld door zich te
ontkoppelen van De Croo en co, dat de gebrandmerkte schrijvers
volharden en zich door hun publiek gesteund weten, dat Rik Torfs snapt
dat het centrum geen soelaas brengt maar enkel meer van hetzelfde, dat
De Standaard verder blijft volharden in zijn kwaadwillige woke-kramp, en
dat de peilingen de traditionele politiek zoetjesaan tot wanhoop
drijven. U, beste lezer, wens ik naast al het goede een stormachtig 2023
toe. Na een onweer ruikt alles nog zo fris.
Luistertip: De storm, uit De vier seizoenen van Antonio Vivaldi, gespeeld op accordeon door Alexandr Hrustevich
Johan Sanctorum
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Ondergetekende
verhoopt vurig dat de Grote Massa, na kennismaking met wat hierboven
zwart op wit staat, zich aansluit bij wat De Schandaard besstempelt as
EXTREEM RECHTS. Al ware het maar door die gazeetten-brol LINX te laten
liggen, bij al het afere vuil, waar het bij thuishoort.
Dat
heb je zo, als de Famile Leysen even gemakkelijk van Hitler Junge
omswitscht naar het herboen Hitlerisme, dat onder een andere naam
hetzelfde doel nastreeft
*
 Digithalys
 * 
|
