|
MAANDAG 17 OKTOBER 2022
*
871- NU DIT VLAANDEREN DE SCHAMELIJKE ARMOEDE VAN 1870 ER WEER ZIT AAN TE KOMEN MOGEN WE WEER DE DANS LEIDEN
..
*
I N H O U D
*
De
spreekwoordelijke Vette Jaren voor Wst-Europa zijn al enkele jaren in
afbouw. Onze slimste politieke leiders ter wereld volgens hun eigen
zeggen - die, gelikkig voor hen, de Dodensprong naar de EU gemist
hebben,
te beginnen bij Geert Bourgtois (NVA) die, na de ellende van de
Collaboratie en het vroegtijfig wegvallen van de Ierpse Advocaat Jerome
Leuiridan, de familiale Raadgever werd.
Vlaanderen
herrees stilaan uit het economisch moeras, maar de Nieuewe Lieders
hadden vooral oog voor het verderzetten van de Belgische Europese
nachtmerrie.
Zeg
maar dat gelijktijdiog de eigen Vlaamse afgang werd ingeeet begin 2020,
toen de Chinezen eerder toevallig ????? dat Cowid-Griepke konden
loslaten op de hele ereld.
Iedere
dag wotdt het van overal opniruw door onze strot geduwd: alles is de
schuld van de Poetin en diens verzet tegen de vaudeville om geen
millimeter van zijn grondgebied door de Biddende Sprinhlhaan ten gunnste
van de Eu af te staan.
En
geloof me, daar komen nog vodden van. Tenzij de Libetals de Democ Rats
zowel in de USA als in de EU, de ezelsstamp niet krijgen, gaat het van
kwaad naar erger.
En 2024? Dat is, in deze G5-tijden, even ver als een kosmetische ries naar Pluto
..
*
18-10-2022
Europa naar rechts (1
*
Zweden
krijgt een centrum-rechtse minderheidsregering met twee liberale
partijen en een christendemocratische. Die drie krijgen gedoogsteun
vanuit de oppositie van de uiterst-rechtse Zweden-Democraten, die het
regeerakkoord mee goedkeurden op voorwaarde dat de wetten i.v.m.
immigratie en criminaliteit serieus verstrengd zullen worden. Met zijn
10 miljoen inwoners liet Zweden op tien jaar tijd zon miljoen
asielzoekers binnen, wat zorgde voor een grote toename van problemen en
criminaliteit. Daarmee komt er een einde een decennialang laks bewind
door de sociaaldemocraten die grotendeels voor die toename van
inwijkelingen en criminaliteit verantwoordelijk zijn.
Zweden
zorgt nog voor een andere primeur: het opent de deur voor nieuwe
kerncentrales. Het land heeft momenteel genoeg eigen stroomverwekkers
via zes kerncentrales, waterkrachtcentrales en windturbines, maar
voorziet dat de elektrificatie het verbruik zal doen toenemen en neemt
daarom voorzorgen. Ons land, dat men niet meer zou uitvinden als het
niet bestond (dixit The Economist), kan er een voorbeeld aan nemen.
*
Jean-Marie
Dedecker zit bijna een kwarteeuw in de politiek. Op zijn zeventigste
lijkt stoppen meer dan ooit een optie. Al twijfelt het voor de N-VA
verkozen onafhankelijke federale parlementslid. Tussen de hamer van
Lijst Dedecker en het aambeeld van N-VA. Tussen de hemel van
Middelkerke, en de hel van Brussel. En niet alleen dat. Het geloof in
de politiek is weg omdat de problemen niet meer opgelost worden. Het is voorbij met onze welvaart. Wat kan ik daar nog aan veranderen?
Ja,
dit interview gaat over de politieke actualiteit. Uiteraard. Maar
daarnaast gaat het ook over het grote dilemma dat zich momenteel in
Dedeckers leven afspeelt: should I stay or should I go? Voor ons zit een
man die nog wel idealen heeft, maar die zekerheden ziet wegsmelten.
Gekwetst door politiek verraad van vrienden, achter de stevige façade
van de judoka. Een tikje anders dan u gewoon bent, misschien. Maar laten
we eerst met de actualiteit beginnen.
Jean-Marie
Dedecker: Bart De Wever had zijn macht moeten gebruiken in 2019. Hij
had premier of Vlaams minister-president moeten worden. Als politicus
steekt hij kop en schouders boven de rest uit. En hij weet dat. In 2024
is het zijn laatste kans, daarna is zijn houdbaarheidsdatum voorbij. Dat
geldt voor de hele N-VA. Onderhandelen met de Franstaligen zal sowieso
altijd moeten, alle onafhankelijkheid moet ergens afgekocht worden. Maar is men daar wel klaar voor?
België
heeft nu een begroting klaar. Die begroting is op drijfzand gebouwd,
het drijfzand van de overwinsten van de energieproducenten die men wil
belasten. Wanneer men dat zal doen, zullen die energieproducenten
processen tegen de overheid aanspannen. De belastingopbrengst is dus
onzeker. Verder gaat deze begroting uit van een Belgische
tewerkstellingsgraad van 80%. In Vlaanderen bedraagt de
tewerkstellingsgraad 75% en dat is best hoog. In Wallonië gaat die
tewerkstellingsgraad achteruit, over Brussel zwijgen we. En de Vlaming,
die slikt dat, net zoals hij tijdens de covidcrisis de oekazes van de
experten-regenten slikte.
Het
probleem is diepgaand: Vlaanderen verwordt van een arbeidzaam volk tot
een lijdzaam volk. Dat heeft ook met de mentaliteit van de jeugd te
maken. Ik ben natuurlijk een oude zeur, dat weet ik. Ik zie ook wel dat
een flink deel van de jeugd zich nog inzet en werkt. Maar er is een
minstens even groot deel dat er niét meer voor gaat. Veel jonge mensen
worden erg beschermend opgevoed, en willen snel rijk worden, zonder veel
te werken. De wereld verandert. De tijd dat men nog Arbeid Adelt
durfde zeggen, die is voorbij. In mijn tijd was doppen een schande, iets
waarmee je niet te koop liep. Vandaag zijn er meer dan 1,6 miljoen
beroepsactieve Belgen die niet actief zijn. Er zijn zelfs een half
miljoen langdurig arbeidsongeschikten. De eerlijkheid gebiedt me te
zeggen dat dat niet alleen de jeugd is, maar ook het grote
bejaardenoverschot in Vlaanderen. Het is verleidelijk voor de Vlaming
van een jaar of 60 om voor een zogenaamde SWT-traject op kosten van de
gemeenschap te kiezen. Een brugpensioen, eigenlijk.
Welke politieke toekomst ziet u voor uzelf nog weggelegd?
Er
zijn meerdere opties, en ik weet momenteel nog niet dewelke ik moet
kiezen. In alle eerlijkheid, en dat is meteen mijn eerste optie: de kans
is groot dat ik het gewoonweg voor bekeken hou. Ik ben 70 jaar, en
dankbaar voor elke dag dat ik de zon zie opkomen. Hier in het parlement
word ik elke dag opnieuw geconfronteerd met de ondraaglijke lichtheid
van de Belgische politiek. Moet ik daarom nog zoveel levenskwaliteit
opgeven? Jai donné. Wat me tegen zou kunnen houden, wordt prachtig
samengevat in de Franse uitdrukking: si tous les dégoutés sen vont, il
ny a que les dégoutants qui restent. (stil) Ik weet het soms niet meer,
moet ik u bekennen.
Optie
twee is een sterke kandidaat zijn voor de N-VA in West-Vlaanderen, maar
dat hangt natuurlijk ook van de N-VA zelf af. Ik ben nu als
onafhankelijke dépanneur voor West-Vlaanderen verkozen, dankzij de
smeekbeden van Bart De Wever en Theo Francken. Wil de N-VA dat nog? En
wil ik nog blijven depanneren?
In 2019 moest u depanneren. In 2024 zal u waarschijnlijk de opmars van het Vlaams Belang in uw provincie moeten tegenhouden.
Dat
is zo. Ik ben een van de weinigen die op basis van voorkeurstemmen
verkozen is als lijstduwer. Leuk, maar dat versterkt natuurlijk de vrees
bij de nummers drie en vier van die lijst.
Lijst Dedecker, dan maar? Er zijn geruchten dat u daar opnieuw aan denkt
Dat
is een optie die ik open hou. Lijst Dedecker bestaat, en is alleszins
uiterst succesvol in Middelkerke. De naam is er, op zich de middelen
ook
Al moet ik zeggen dat ik bijzonder correct door de N-VA word
behandeld. Elke afspraak die we gemaakt hebben, is gehonoreerd. Ik
geniet alle steun en vrijheid. De brokken met Bart De Wever zijn
gelijmd. En ook met de Vlaamse regering heb ik goede contacten.
Contacten die nodig zijn om in Middelkerke mijn beleid te kunnen voeren.
In Middelkerke wil ik graag burgemeester blijven.
Heeft West-Vlaanderen een puur Vlaamsgezind verhaal nodig, of een liberaal met eventueel wat Vlaamse accenten?
Ik zie daar geen tegenstelling in.
Tot
voor kort had ik u gelijk gegeven. Momenteel zie ik echter een
hernieuwde collectivistische houding in Vlaanderen, ook bij N-VA, waar
men binnenkort de voorkeur lijkt te geven aan een bestuurscoalitie met
Vooruit. De covidcrisis heeft het individuele vrijheidsstreven ernstig
beknot. De Vlaming slikt een grote overheid die veel voor hem of haar
doet
De
samenleving schuift op. Absolute vrijheid van meningsuiting,
bijvoorbeeld, een van mijn grootste stokpaardjes, is iets dat steeds
minder verdedigbaar wordt geacht in onze huidige samenleving.
Kijk
naar Centraal-Europa. De Polen, die werken. En de Oekraïners, die
verdedigen hun land. Dat is fundamenteel anders in Vlaanderen. Wij
zitten in een heel ander verhaal. Wij beleven een collectieve burn-out.
We hoeven niet meer te werken als we dat niet willen, we kunnen ons
evengoed in het systeem wentelen, zo redeneren velen. Mensen zijn ook
niet meer blij dat ze niet meer ziek zijn geweest op het werk. Het is
gewoonweg gedaan, met de grootsheid en de hegemonie van West-Europa. In
België speelt dat voor mij nog het hardst.
Het
wordt pijnlijk. Ik zit hier al een kwarteeuw mijn broek te verslijten
op de parlementaire banken, en ik heb niets zien veranderen.
Integendeel, het wordt steeds erger, want nu is het geld echt op. Het
Vlaamse leibandvolkje wordt dan ook nog eens geregeerd door idioten.
Idioten! Want alleen idioten sluiten kerncentrales tijdens een
energiecrisis. De groene rattenvangers hebben een volledig politiek
bedrijf meegesleurd in hun waanidee, nadat ze de samenleving al van
hetzelfde gif hebben doordesemd. De mensen betalen zich daar nu blauw
aan. Ach
Ik kan daarover prachtige speeches blijven geven en me af en
toe nog eens goed laten gaan. Maar het helpt niet. Werkelijk alles wordt
verloochend om aan de macht te blijven: patrimonium, principes,
politiek, zeg het maar
Wacht de Vivaldiregering niet gewoon tot België failliet is, om dan harde maatregelen te moeten nemen?
Daar
zijn ze niet slim genoeg voor, want in hun hoofd kan België niet
failliet gaan. Premier Alexander De Croo probeert gewoon uit alle macht
zijn regering te rekken tot wanneer België begin 2024 het Europese
voorzitterschap heeft. Zo kan hij dan Europees zijn carrière
verzekeren.
Dat
leeft in het achterhoofd van onze regenten: carrière maken, liefst
ergens ver weg van de eigen kieskring. Het enige dat alle
Vivaldi-partijen aan elkaar bindt, is angst voor de kiezer. Meer niet.
Het enige dat de regering zou kunnen doen vallen, zijn gunstige
opiniepeilingen voor de PS of MR in Wallonië. Vanuit Vlaanderen zal er
niets gebeuren. En als het verkiezingen zijn, dan zal Vlaanderen zeer
rechts stemmen. En dan zal men schrikken, en zeggen dat men het niet zag
aankomen.
Waarom zal Vlaanderen zo stemmen? Wat hoort u in de dorpsstraat?
Het
geloof in de politiek is weg omdat de problemen niet meer opgelost
worden, omdat de mensen zich blauw betalen aan belastingen. En omdat er
tegenwoordig naast ieder mens een controleur van de overheid staat die
erop toekijkt of hij of zij wel de regeltjes volgt. Er is een
overheersend gevoel dat er uiteindelijk slechts een recht is om te
betalen, en voorts te zwijgen. De sprachherrschaftsklasse in de media
zeggen daarbovenop elke dag nog eens wat u moet denken, en beschuldigen u
ook elke dag wel van discriminatie, klimaatontkenning, racisme, of een
of ander vreemd privilege. En dat broeit maar voort, tot het eens gaat
ontploffen.
Men
beseft in het parlement nauwelijks hoe groot de misnoegdheid in
Vlaanderen is. Zwarte zondag verzinkt in het niets bij wat Vlaanderen
onder deze omstandigheden te wachten staat. Voor mij geen probleem: ik
ben er al geruime tijd voorstander van dat het Vlaams Belang ofwel
gedoogsteun levert aan de Vlaamse regering, of dat die partij gewoonweg
mee regeert. Pas dan zal blijken hoe veel hun collectivistisch-linkse
programma werkelijk waard is.
Hebt u opvolgers in de politiek?
Joren
Vermeersch beschouw ik als mijn opvolger. Maar hem op de West-Vlaamse
N-VA-lijst krijgen zal niet evident zijn. Na Geert Bourgeois was
West-Vlaanderen een woestijn voor de N-VA. Eigenlijk is het dat nog
altijd. Dat is ook typisch: sterke figuren als Bourgeois duldden geen
opkomend talent. Eigenlijk vroeg de N-VA al sinds 2014 of ik in
West-Vlaanderen op de lijst wou staan, maar Bourgeois was daar toen
tegen. In 2019 was dat niet meer zo. Toen konden ze ook niet anders
meer.
Kijk eens aan. Waarom zou u dan in 2024 niet meer politiek willen opkomen?
(denkt
na) Ik heb gewoonweg een haat-liefdeverhouding met de politiek. Ik kan
die passie niet negeren, maar ik kan ook niet negeren dat het aan me
vreet. (stilte) Elke dag thuis braafjes Het Laatste Nieuws lezen en me
in mijn comfortabele fauteuil ergeren, dat vooruitzicht boezemt me angst
in. Het gevaar is dat ik cynisch word. Moet ik voor dit alles nog
buiten komen? Ik kan ook rustig in mijn Middelkerkse cocon blijven
zitten. Ik geniet alleen nog van mijn burgemeesterschap. De rest doet me
eerlijk gezegd te veel pijn.
Wacht u nu tot iemand u zegt dat u politiek nog nodig bent?
Neen, eerlijk gezegd laat me dat koud. De N-VA heeft mij niet zozeer nodig, ze hebben mijn stemmen nodig.
Is er niemand van uw kinderen die in uw voetsporen wil treden? Beiden hebben een interesse in politiek
Eén
van mijn zonen zit al in de OCMW-raad van Hoei. Mijn andere zoon heeft
nu ook goesting om aan politiek te doen, dat klopt. Ik wil hem
beschermen tegen ontgoocheling. In de politiek heb je alleen nog macht
als minister, en om minister te worden moet je niet meer verkozen
worden. De politieke zeden zijn veranderd. Hij is een idealist, die niet
blootgesteld hoeft te worden aan de kruiperigheid en het verraad. Als
hij moet meemaken wat ik heb meegemaakt, dan is het zonde om dat
idealisme daarvoor te laten opbranden.
De campagnes tegen u waren vuil, maar hebben u uiteindelijk wel ook genoeg opgeleverd.
Journalisten
zien alleen de façade. Wat daarachter schuilt, dat beseffen ze niet. U
zegt nu dat ik bekend ben. Ben ik bekend? Ik was in de jaren 90 bekend,
en fris. Daarom werd ik gevraagd om in de politiek te stappen. Ik was
toen al geslaagd in het leven.
Het
enige dat de politiek me heeft opgeleverd, is verraad. Vincent Van
Quickenborne en Bart Tommelein waren ooit boezemvrienden van mij. Ik heb
ooit Van Quickenborne zijn leven gered in de woestijn van Libië.
Tommelein heeft na zijn echtscheiding lang in mijn huis gewoond
Toch
hebben ze me een mes in de rug gestoken. Politiek is meedogenloos. In
2006, toen ik eerst met veel egards bij de N-VA werd binnengehaald, om
enkele dagen later uit de partij te worden gezet, heb ik op de rand van
de afgrond gestaan. (aarzelt) Echt, op de rand van de afgrond
Dat is bijgelegd, erkent u nu toch?
Bijgelegd
wel, maar wat gebeurd is, en de emotie van toen, die blijft altijd
ergens aanwezig. Het moeilijke voor mij is dat in de sportwereld een
gegeven woord een gegeven woord was. In de politiek niet. Ik vertrouw
gemakkelijk mensen, ik zou dat zelfs nu nog altijd mijn gave noemen.
Maar wie vertrouwt, die wordt gestraft.
Die
wereld wil ik mijn zoon dus besparen. Hij heeft het hart op de juiste
plaats, is advocaat en kan het goed uitleggen. Ook hij wil de wereld
veranderen. Hij werkt hard, komt vooruit in zijn leven
Ik ben trots op
hem. Ik zeur misschien veel, maar ik kan nog bewondering hebben voor de
jeugd. Er zijn er nog die vooruit willen. Ik moet ook toegeven dat ik de
discussies met hem niet meer win. Maar zo iemand wil ik niet op een
lijst zien staan. Zo iemand gaat aan de particratie ten onder.
En als uw zoon Lijst Dedecker voortzet?
Ik
ga daar nu niet op antwoorden. Dat is onze discussie. Maar u bent goed
in geheimen doorgronden. Mocht het zo ver komen, dan geef ik hem alle
goede steun en raad die hij verdient.
Christophe Degreef
Op
30 augustus 2022 verschijnt er een groot artikel in De Morgen van de
hand van Raf Liekens (DPG Media). Die interviewt Joris Van der Aa (Gazet
Van Antwerpen)(Mediahuis). Dat is alsof de marketingdirecteur van Coca
Cola een interview organiseert met de marketingdirecteur van Pepsi Cola
in het personeelsblad van Coca Cola.
Nog
vreemder. Op 25 september 2022 wordt het volledige interview herhaald
in Humo na de zogenaamde ontvoeringspoging van Vincent Van Quickenborne.
Er worden nieuwe titels voorzien en een nieuwe eerste paragraaf, maar
voor de rest is het een copy-paste artikel van De Morgen van 30
augustus. Auteur is opnieuw Raf Liekens. Opnieuw worden de War on Drugs
en de Mocromaffia gekoppeld aan Filip Dewinter en Maurice De Velder. Men
mag zeggen wat men wil over Filip Dewinter en Maurice De Velder, maar
die twee hebben evenveel met drugs te maken als Tinne Van der Straeten
met lage energiefacturen.
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Met
een beetje vertraging wegens de altijd maar verdergaande oogkwaal een
ander sympatjiekerer woord voor totale en onafwendbare blindheid dus
de versie van JMDD over de oprukkende AL
MACHT van het Algemeen Gezond Vlaams Verstand in de Opperste
Politieke Klasse van o
ons lijdzaam Volk.
Maar de Zuiderbueen en hu valse inhaalderij kennede, zal dat niet zonder slag of stoot verlopen.
Het Bloed, zweet en tranen van
wijlen Winston Charchill zullen weer de krantenkoppen vullen, want het Linkse bloed koookt nu al over.
Maar Gods molen maalt langzaam maar zeker.
En
onze vriend JMDD? Die zil ik ,i zm de Charleston dansen. Louter uit
blijdschap dat de Nieuwe Vlaamse Arrogantie nu wel definitief de weg is
afgesneden. Goed voor de schroothoop
.
*
 Digithalys
*
|
