.

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

DONDERDAG 19 MEI 2022

*

20Mei 1941 Joruis Van Severen

(1894-1940)

*

Van hem zijn de woorden in 1928 reeds uitgesproken -maar niet genotuleerd - in het Brussels Parement

"La Belgique: qu'elle crève!"

Hij, uit WAKKEN in West-Vlaanderenafkomstig, notariszoon van een Franstalig burgemeester, als volkksvriend & oud- leeerling van Hugo Verriest, , reeds op jonge leeftijd een gedreven Vlaams Volksvertegenwoordigeron volle Mussolini-tijd, was pas 46 toen die, 10 dagen na 10 Mei 1940 in Abbeville, samen met een 21-tal andere gewone onschuldige burgers, standrechterlijhk – met een nekschot - werd vermoord aan de voet van de kiosk waarin ze die nacht waren opgesloten. De moordenaars waren enkele dronken Franse dienstplichiten, die in opdracht van Ganshof VanderMeeeren, Belgisch Procureur-Generaal in dat busje met 78 andere ‘verdachten’ veilgheidshalve en door tot de tanden gewapende bewakers, tot diep in Franrijk moesten worden ‘begeleiden’. En desnoods daar uir de weg geruimd…

Tip voor Tom van Grieken: repatrieer na ei 2024 de stioffelijek resten van zowel Van Severen als van zijn terzelfdertijd vermoorde secretaris Jan Rijckoort terug over naar Vlaanderen. Om te worden bijgezet in de ondertussen heroverde IJzeroren Crypte?

**

Ooit was ik met vrienden op het burgerkerkhof in Abbeville, waar, raar maar waar, op beide graven verse bloemen lagen…

Terugvallend op de Brugs Metten….

Daags na de maaltijd

*

565 – NET ALS HET ALGEMEEN BESCHAAFD MOET EINDELIJK DE VLAMING HET ALGEMEEN BELANG VERKIEZEN BOEN HET STREEEKBEALG.

*

I N H O U D

*Sedert 1955 mijn Humaniora-Jaar, dit is aansluitend op de eerste jaren na de zogenaamde ‘Bevrijding’ maar nog volop in de Onzalige Repressie tijd, en dus in het volle vuur van een Nieuw & Beter Vaderland na de Vlaaams werende maar Frans bevorderen de ‘Epuratie’, volop begaan met de Volksverheffing à la Verriest. En dit onder de oudste en meest archaïsche vorm van en Christelijke Volkspartij ‘van en voor het volk’ -

Oude wijn in nieuwe meer woke zakken - vol van islamitische nieuwlichterij. Maar deze keer zonder de bescherming van Onze Moeder de H. Kerk. Want die is ondertussenzo goed als gone with the wind….

En daar was toen in die jaren het prille begin van de oproep voor het Algemeen Beschaafd Nederlands, het ABN, dat Vlaanderen eindellijk uit de onderdanigheid zou verheffen tot uiteindelijk de Eer der Ladsleiding.

Wat toen in lq die beginjaren dringend gevraagd werd door de College Leiding van ons voorvaderlijk Bischooelijk Geestelijk College, daartoe in levenden lijve persoonlijk aangespoord door ene zekere Wilfried Martens, toen nog beginneling Hoogstudent in Gent. Hij was het die eenmaal deel uitmakend van ’s Lands poilitiek forum, dreigde verzeild te geraken, in zijn studentetijd luidop ’Om Wapens’ schreeuwend, de opstand zou gaan leiden.

Ach, dat St Vincentius College in de Ieperse Bollingstraat… Later, lang na mijn tijd, ontpopte er zich nog een ander fenomeen. Namelijk Yves Leterme, bij mij steevast Il Terminarore genoemd, omdat die het genie beweerde te zijn dat zijn Volk de Vrijheid zou teruggeven…

Maar dat is een ander verhaal, voor een andere keer. Een veerhaal voor zo tegen bedtijd aan.

-

Dagenlang werd er in die beeginjaren vergaderd. Altijd onder leiding van onze Eerwaarde Heren Leeraren, die ondertussen meer kameraden dan leraren waren geworden. Om enerzijds ieders plaatsekijke folklore te bekrachtigen die uitgig van ons maar ook van ieders plaatselijk dialect, maar telkens met het eenstemmig besluit, dat we verder dan onze eigen neus moesten leren kijken. En dus werd het ABN de strjidleuze en die is dat persoonlijk altijd gebleven van zodra de collegepoortachter ons dichtviel.

Het gaf me persoonlijk dijkwijls de valse reputaite van ’n Hollander te zijn. Dat was zo tijdens mijn vzeplichte Legerdienst, maar ook in mijn maar al te druk beroepsleven.

9-05-2022

DE MILITAIRE DIENSTPLICHT

*

N.a.v. de vraag van Finland en Zweden om lid te worden van de NAVO, wil ik er even aan herinneren dat Zweden al drie jaar geleden de militaire dienstplicht opnieuw invoerde, deze keer voor mannen én vrouwen. Ik heb daarover al eens geschreven dat ze dat bij ons ook beter zouden doen en dat het een vergissing was die dienstplicht hier af te schaffen.

In Zweden blijkt die herinvoering trouwens een succes te zijn. Elk jaar worden er zo’n 6.000 jongeren geselecteerd voor een opleiding van zes maanden tot anderhalf jaar, naargelang de afdeling van hun voorkeur. Ze worden daarvoor fatsoenlijk betaald en het systeem blijkt zo goed te werken dat heel wat dienstplichtigen achteraf besluiten beroepsmilitair te worden.

Waar wachten we op om dat ook te doen? Voor een land als België met een chronisch tekort aan militairen lijkt Zweden een voorbeeld. De jeugd maakt er kennis met discipline en autoriteit, en kan er technische kennis opdoen. Aan immigranten die via de legerdienst zouden willen integreren, zou men de Belgische nationaliteit kunnen toekennen. Doet me denken aan mijn eigen grootvader, die hier nog als Nederlander geboren werd, maar de Belgische nationaliteit kreeg toen hij mee lootte voor het Belgische leger. (Voor de petit histoire: hij lootte er zich uit, maar het feit dat hij bereid was mee te doen, volstond.)

Wat tenslotte de tegenkanting van sultan Erdogan tegen het lidmaatschap van Finland en Zweden tot de NAVO betreft, blijf ik erbij dat – als hij volhardt in de boosheid – men beter Turkije zou schrappen. Dat land hoort er niet bij, evenmin als bij de E.U. en zeker niet nu het bij Rusland wapentuig heeft gekocht, zoals ik reeds schreef in mijn blog van 14 dezer.

---

In de marge van bovenstaande nog dit: in afwachting van een definitief lidmaatschap van de NAVO – dat kan een jaar duren - hebben Zweden en Finland ondertussen al veiligheidsgaranties gekregen van Noorwegen, Denemarken, IJsland, de U.K. en de U.S.A. Daar zullen de nieuwe NAVO-leden meer op kunnen rekenen dan op de Turkse would-be sultan.

DE LIMBURGERS KWAMEN IN 1302 AL TE LAAT

**

Vlaamse dorpspolitiek en stammentwisten, deel II

*-

Mijn analyse eergisteren van het vertoon rond het Beke-ontslag leverde wat afkeurend gemompel op omwille van de oneliner: ‘De katholieke zuil is dan wel dood en begraven, in de grond blijft Vlaanderen een kerktoren universum bemand door dorpspolitici’. Het vervolg van de soap bevestigt die uitspraak evenwel grandioos. Na enige gebakkelei werd Hilde Crevits naar Welzijn & Gezin versast, en werd haar plaats op Landbouw, Economie en Werk ingenomen door Jo Brouns. Jo wie?

Ja kijk, het moest en zou een Limburger zijn, en Jo Brouns (foto) is burgemeester van Kinrooi. Euh… Kinrooi? Een gemeente van 12.000 inwoners, en qua inwonersaantal vergelijkbaar met Leopoldsburg waar Beke de scepter (weer) zwaait. Limburg is namelijk nog steeds in zekere mate het CVP-bastion van weleer, en dat wil de partij absoluut handhaven, hoe slecht ze er in de peilingen ook voor staat.

Brouns’ vader was al burgemeester van dezelfde gemeente, waar zowat de helft van de bevolking die naam draagt. Neen, hier geen flauwe grappen over inteelt en zo. Wel dit: het afvaardigen van deze kerktorenpolitici naar de Vlaamse regering gaat over partijbelangen én over oude provinciale gevoeligheden, maar niét over competentie. Dat is ook telkens een afweging bij een regeringsvorming: West-Vlamingen, Oost-Vlamingen, Sinjoren, Brabanders en Limburgers netjes verdeeld, of het is hommeles. Kan dat in de 21ste eeuw? Ja dus. Een Vlaamse regering zonder Limburger is als een auto op drie wielen. En ook al functioneert die regering voor geen meter, een auto op drie wielen krijg je zelfs de garage niet uit.

Het Ros Beiaard

Waarom dat interprovinciaal evenwicht zo belangrijk is, binnen partijen en binnen de regering? Waarom burgemeesters zich naar boven laten katapulteren tot minister? De geschiedenis van de middeleeuwen maakt misschien iets duidelijk: het Vlaanderen van vandaag is nooit een politieke eenheid geweest, maar een kluwen van interlokale rivaliteit.

In de Guldensporen Slag vochten de ridders van het Hertogdom Brabant (waartoe Antwerpen behoorde) aan de Franse kant. De Limburgers onder leiding van Arnold V keken de kat uit de boom: ze kwamen pas aan… als de Slag gestreden was en deelden in de glorie. Uit traagheid of berekening, historici zijn het er niet over eens. Dat is natuurlijk een hele tijd geleden, maar ik vraag me af of Vlaanderen ondertussen vooruitgang heeft gemaakt inzake een soort natiegevoel dat ons rijp maakt voor echte zelfbeschikking. Ik vrees ervoor. Alleen al de taal. West-Vlamingen, Antwerpenaren en Limburgers verstaan elkaar totaal niet als ze hun dialect spreken. Ze hechten daar ook aan. Die dialecten hebben zich in de middeleeuwen ontwikkeld en zijn de belevingsbasis gebleven van het regionale chauvinisme.

Het standaard-Nederlands is en blijft een lingua franca, iets om zich verstaanbaar te maken buiten de geboortegrond, geen doorleefde cultuurtaal.

Vergeet het nationalisme, wij zijn ten gronde een provincialistisch volk van stammen en clans. Het standaard-Nederlands is en blijft een lingua franca, iets om zich verstaanbaar te maken buiten de geboortegrond, geen doorleefde cultuurtaal. Daarbij komt dan nog de rivaliteit tussen de steden die in de middeleeuwen opkwamen, die soms folkloristisch bleef (Dendermonde versus Aalst rond het Ros Beiaard) maar soms ook tot zure, langlopende conflicten leidde (de economische oorlog tussen Gent versus Brugge, met nu de voetbal rivaliteit als echo).

Bart Somers, een Mechelse herder in Brussel.

Lokale stemmenkampioenen

Maar terug naar 2022. Met Jambon (Brasschaat), Crevits (Torhout), Somers (Mechelen), Peeters (Dilsen-Stokkem), en nu dus Brouns (Kinrooi) bevat de Vlaamse regering vijf titelvoerende burgemeesters. Brasschaat, Dilsen-Stokkem en Kinrooi zijn nu niet bepaald wereldsteden (Mechelen en Torhout natuurlijk wel), maar ze leveren stemmenkampioenen die zich via de lokale machtsbasis hebben opgewerkt tot partijbonzen, en zo tot minister. Is dat een goede zaak voor ’s lands bestuur? Natuurlijk niet. Ook Beke is zo’n twijfelachtig product van een even twijfelachtige particratische rekenkunde.

Een Vlaams minister is dan ook in de eerste plaats lobbyist voor zijn stad, of voor zijn regio. Hij is er om lokale belangen in Brussel veilig te stellen.

Een Vlaams minister is dan ook in de eerste plaats lobbyist voor zijn stad, of voor zijn regio. Hij is er om lokale belangen in Brussel veilig te stellen. Dat zei Bart Somers zelfs met zoveel woorden toen hij Boortmeerbeek probeerde te overhalen om zich door Mechelen te laten annexeren: ‘Zo kan ik beter jullie stem laten doorwegen in het Vlaamse beleid’. Dat systeem geldt natuurlijk ook voor het Belgische niveau, maar we gingen het anders en beter doen. Helaas.

Het werkt evenzeer omgekeerd: minister posten dienen om lokale machtsposities te consolideren. Dat de nieuwe minister van landbouw, economie en werk, – toch een sleutelpost: alleen al het stikstofdossier!- primair een Limburger moest zijn, is het gevolg van een electorale rekensom waarbij de CD&V vooral een tegengewicht voor Zuhal Demir moest vinden. De ironie is daarbij, dat de CD&V haar enige echte sterkhouder, Sammy Mahdi, moet opofferen in een wanhoopspoging om de partij-meubelen te redden. Mahdi heeft op de post Asiel en Migratie bewezen als bestuurder uit het goede hout gesneden te zijn, maar het partijbelang gaat nu eenmaal voor.

De ironie is ook dat Bart De Wever, misschien wel de enige Vlaamse politicus met staatsman allures, verkoos om die kelk aan zich te laten voorbijgaan en voor de burgemeesterssjerp is gegaan. De Wever weet als historicus wellicht als geen ander hoe Vlaanderen in mekaar zit. Ondertussen modderen we voort, en verwijten we elkaar dat de Dender stinkt. In 2024 bereiken N-VA en VB misschien samen een meerderheid. Benieuwd of dat ons uit de middeleeuwen haalt. Of er net weer dieper in.

Johan Sanctorum

 *

WANNEER DE OMVOLKING ON-OMKEERBAAR IS

*

Nog geen 3 weken geleden kreeg ‘tScheldt een hemeltergend verhaal te horen van een winkelier in het centrum van Antwerpen. In het kort kwam het erop neer dat een winkelier getuige was van ‘een act’ van heftig zinloos geweld op het plein voor zijn deur. Een schotelantenne-jongere uit de parallelle omvolkings samenleving van Bart Somers had er niet beter op gevonden een dronken man genadeloos neer te slagen. De winkelier had toen de vermetele reflex om de politie te bellen. Stel je voor. Op basis van de getuigenis van de winkelier kon het addergebroed uit het Rif-gebergte enkele straten verderop gearresteerd worden. Ziekenwagen en politiecombi’s verzamelden als symbolen van omvolkings weerstand op het plein voor de winkel van de winkelier. Ook de combi waarin de gehandboeide Mohammed Ali zat arriveerde op het plein.

Toen gebeurde er iets merkwaardigs. Elk zinnig mens zou zo’n uitschot even uit de samenleving verwijderen. Zodat die samenleving even kan ademhalen. Zodanig dat zo’n gepamperde getinte, die net een voor hem onbekende in het ziekenhuis heeft geslagen, zich even kan bezinnen over zijn poging tot doodslag. In de sport, een rode kaart, een time-out.

Niet zo in het nieuwe Vlaanderen waar zich bij het Parket een pakket jakhalzen heeft gestationeerd die vanuit hun Ivoren Toren de echte richtlijnen van Vincent Van Quickenborne in het geheim uitvoeren. Voor de schone schijn lanceerde Van Quickenborne het containerbegrip ‘nultolerantie’. Dat staat goed als je mikt op lintjes van de Koning en een eeuwigdurend parlementair pensioen. In werkelijkheid gebood Van Quickenborne de parketaasgieren om rotte vis terug in de samenleving te gooien, het beste medicijn om hardwerkende stilzwijgende blanke winkeliers uiteindelijk de stad te laten voor wat ze is, met name een Moslim-enclave, het nieuwe politieke jachtgebied van elke traditionele politieke partij. Hoe sneller Jan Janssen de stad uit is gepest, des te sneller kunnen Mahommed Ali en zijn schotelantennekornuiten de stad overnemen.

Om haar woorden kracht bij te zetten ordonneerde het parket 3 weken geleden dat de geweldpleger onmiddellijk diende vrij gelaten te worden ‘omdat het slachtoffer nog leefde’. Meer nog, het ongedierte moest ‘ter plaatse’ worden vrijgelaten, net toevallig op het plein vlak voor de winkel van de getuige. Omdat de politie de winkel van de winkelier in en uit liep met papieren van de getuigenverklaring wist het Rabat-schorremorrie onmiddellijk wie de getuige was.

Zelfs de politie was lichtelijk verbouwereerd dat Mohammed Ali direct mocht beschikken.

Dat brengt ons terug bij de rauwe realiteit. Want wie kwam gisterenavond de winkelier intimideren en bedreigen? Mohammed Ali. Geheel in Marokkaanse Maffiastijl kwam de ellende de winkelier lastig vallen en bedreigen omdat hij de politie had durven bellen.

Terwijl Vincent Van Quickenborne zijn dertiende glas champagne nuttigde op weer maar eens een geslaagd politiek omvolkingsfeestje, deed het krapuul alsof de straat van hem was.

En eigenlijk is dat ook zo.

Een andere winkelier die de ziekenwagen had gebeld toen het slachtoffer bewusteloos op de grond lag, vond eergisteren zijn winkel ‘s ochtends terug helemaal ondergegooid met eieren. Wij zullen wel kuisen beste politici, domme ondernemers, en vooral domme gelovers in een betere staat. De boodschap van het parket is duidelijk. Bel nooit meer de politie als je getuige bent van geweld. Moei U niet. Ga elders wonen, bij voorkeur in het buitenland en verstoor het omvolkings experiment van de roverheid niet.

Aan de paljas van het parket die het normaal vindt voorrang te verlenen aan schoften… vandaag zijn wij het, maar morgen is het aan u. Alleen beseft U het nog niet.

 -

De Oranjebuikbladvogel

heeft een groene Rug

een oranje Buik

een blauwe Buitenvleugel

en is graag genesteld op een rode Struik

Hij leeft hoog in de Bomen

Om beter van het Volk weg te Dromen

Na zijn banbliksems over het Gegok

Verdween liberaal Q terug in zijn Hok

Schiet minder maar wel Raak

Lijkt niet het motto van deze Klaas Vaak

Hij behoort tot Vivaldi’s Oranjebuikbladvogelsoort

En vliegt van links naar rechts op een Slappe Koord

Gelukkig dat het morrend Volk nu Hoort

Vivaldi’s Oranjebuikbladvogel is een Bedreigde Diersoort

**

Hilarisch TV-momentje voor Lorin Parys, verloren gelopen politicus tussen voetbalbonzen

16 mei 2022 BV

Geen betere illustratie van het lege woord van een politicus die eieren voor zijn geld koos en verkaste van de N-VA naar het voetbal.

Terwijl Lorin Parys in De Zevende Dag met hand en tand trachtte uit te leggen hoe zorgvuldig en bedachtzaam ‘zijn’ voetbal omging met het toxisch probleem van de reclame voor het gokken bleef achter hem de gokpubliciteit voor Golden Palace over het scherm rollen. Geen betere reclame voor het gokken als gratis zendtijd op de VRT. Golden Palace liet ondertussen dan ook al een geschenkmand afleveren ter attentie van Lorin Parys bij de Voetbalbond.

Misschien volgende keer een saai droog kantoortje gebruiken als je interviews geeft

*

HET VOLK POLITIEK MOBILISEREN VERGT EEN LANGE ADEM

*

Verkiezingen

Waarom in Nederland de referendum wet hopelijk wordt aangenomen

-

In Nederland ligt momenteel het voorstel voor om een referendum in te voeren, een volksraadpleging, maar het is een karig en uitgekleed voorstel. De opkomst drempel is hoog en veel onderwerpen zijn uitgesloten.

Kortom: het referendum dat nu voorligt, is een absoluut gedrocht. Een draak van een voorstel. Een belediging voor het gezond verstand. Maar juist omdat het een klap in het gezicht is van de gewone burger en een belediging van diens gezond verstand, is het een fantastisch voorstel.

Want steeds als de burger een referendum wil, en dan hoort van de kartel partijen dat het wél mag gaan over wel of geen rubberen tegels op de speelplaats, maar niet over essentiële zaken zoals verplichte QR-codes en buitenland beleid, dan schofferen de mainstream partijen de gewone burger. En dat is geweldig – het is precies wat nodig is. Steeds zegt de gewone burger dan: ‘Dus kennelijk ben ik te dom om te stemmen over deze belangrijke zaken, maar niet te dom om te stemmen op uw partij?’ Dan staan de kartel partijen consequent met de mond vol tanden. Iedere keer weer.

Het referendum, hoe gemankeerd het huidige voorstel ook is, houdt de vlam van de burger participatie brandende: het geeft brandstof aan de toorts van de burger democratie

En als de burger dan leert om een referendum te houden over kleine, weinig beduidende zaken, dan ontstaat er een democratische honger. Voortaan wil de burger ook meebeslissen over grotere zaken, zoals immigratie, klimaat beleid en de euro. En steeds krijgt hij dan een klap op de vingers van de mainstream partijen. Dan valt het democratische masker van die mainstream partijen af.

Het volk leert mobiliseren

Zelfs als de opkomst drempel niet wordt gehaald, precies wat het kartel wil, dan zijn er alsnog bijkomstige effecten, die nadelig zijn voor het kartel. Het volk leert gaandeweg hoe het zichzelf kan mobiliseren, eerst voor referenda over onbenullige zaken, daarna voor hogere doelen. Er komen debatten, in zaaltjes, die het mogelijk maken om realistische sprekers in te zetten die uit de cultuur marxistische mainstream talkshows worden geweerd. Het maakt het mogelijk om geluiden te doen horen die elders worden genegeerd, en om subsidies aan te vragen voor debatten, ten einde de burger participatie te vergroten. Dit is precies wat er moet gebeuren, om de bevolking te doen inzien dat zij leven onder een totalitair regime. Laat ze de repressieve tolerantie maar persoonlijk ervaren!

Steevast zal blijken dat een substantiële stroming binnen het volk iets totaal anders wil dan de elite en het kartel voor ons in petto hebben

Een ander nadelig effect is dat zelfs als de opkomst drempel niet wordt gehaald, het tóch een media-item zal zijn. Er zal naar worden verwezen in media en in opiniestukken. Kamerleden kunnen het kabinet ermee om de oren slaan. Steevast zal blijken dat een substantiële stroming binnen het volk iets totaal anders wil dan de elite en het kartel voor ons in petto hebben.

Oplopende polarisering

Verder is er nog het rapport van de staats-commissie parlementair stelsel, geleid door Johan Remkes (VVD). Daarin staat dat een belangrijk deel van het volk consequent buiten de politieke macht gehouden wordt en dat de partijen waarop veel burgers stemmen worden uitgesloten door mainstream partijen. Deze medeburgers hebben dus geen keuze dan over te gaan op buiten-parlementaire middelen, om hun leven in Nederland veilig te stellen. Daarom raadt Remkes met klem aan om serieuze referenda in te voeren. Het is toch geweldig, dat we de kartel partijen hiermee voortdurend kunnen confronteren? Met dit rapport in de hand kunnen we bewijzen dat zij zelfs hun eigen waarschuwingen tegen het ontrafelen van de democratie niet serieus nemen?

Kortom, door aan de slag te gaan met het afgewaterde referendum zal de burger hongerig worden naar méér invloed, en zal daarbij stuiten op de minachting van de gevestigde partijen. Al is het huidige voorstel een gemankeerd referendum, dan nóg zal de elite zich er steeds weer over moeten verantwoorden, en steeds zal blijken hoezeer zij het volk minachten.

Sid Lukkassen

*

*

*

CENSUUR & BROUCKIE-VRIJE MAAR VRANKX ONAFWENDBARE

STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR

*

Wat we vandaag op deze school zowat van alles geleerd hebben?

Dat is vooral dat de lutte met den beer bijlange nog niet is afgelopen. Integendeel, Vlaanderen oet zcj klaar houden om na %ei 2024, de teugels over te neemen. Wat Waals is, vals is. Dat zou dezer dagen voor iedereen toch duidelijk moeten zijn!

Anders moeten we maar met z”n allen naar Moeskroen verhuizen..

*

Digithalys