2022

ZATERDAG 1 JANUARI 2022

*

500772 – AAN EENN MORREND VOLK PUBLUKELIJK   BESTE WENSEN AANBIEDEN IS EEN BEETJE AL TE CYNISCH….

*

I N H O U D

Elk n’n Goeiendag klate huouden, zou beter de algemene indruk weergeven.

Er wordt welal j      rzn fgezdat wa       t we zelf doen, beter is. Maar er gebeirt niets, tenzij wat gerommel in de marge. Een eetje zoals en een kudde schapen probeert binnen de omheining te houden.

Dames en Heren Kostwinners door op; een voortdurende manier rond de pot te bmojven draaien: sttaks gaan jullie de pot in, omklaar gemaalt te yworden tot een stinkennd stoofpotje.

Anderen, die juist in de volsgunst saan, staan te strappelen om de teugels over te nemen.

De klok tikt en het uur U nadert.

Zolas René Declercq het ooi dichtte: ‘Er ligt een Staat op sterven, Ik zal op d’Uitaart zijn’…

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

Nieuw jaae, oude pmroblemen

*

En daarmee is 2021 voorbij, een jaar om zo snel mogelijk te vergeten. 2022 zou wel eens spannender kunnen worden.

De corona crisis is nog steeds niet voorbij, maar lijkt wel te luwen. De omikron variant blijkt – zoals voorspeld – wel besmettelijker, maar niet zo gevaarlijk te zijn als de voorgangers en lijkt na ± één maand uitgewerkt te zijn Politiek en media houden dan ook beter op met hun paniekzaaierijen die alleen maar dienen om de vele andere problemen die er zijn niet serieus te moeten aanpakken. Datzelfde geldt ook voor de PFOS & PFAS affaire, die inderdaad gaat om een plaatselijke bodem vervuiling, maar waarvan na twintig jaar nog steeds de eerste zich nog altijd moet ziek melden. Het lijkt zo’n beetje een soort bezigheidstherapie te worden, zoals die van de Bende van Nijvel, die zopas ook weer in het (nep)nieuws kwam. Ondertussen raakt het verkeer in en rondom Antwerpen en zijn haven wel helemaal verstoord, een zoveelste groene dada waarvan niemand beter wordt, maar die Antwerpen én Vlaanderen duur te staan kan komen.

Van de Groenen, verlos ons Heer’ zou een goede slogan kunnen zijn voor het nieuwe jaar.

zONDER ZWEMVEST IN EEN ZEE VAN ONZEKERHEID

*

Staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker waarschuwt dat de inflatie meer kan worden dan een tijdelijke opstoot. ©BELGA

*

*

Inflatie, omikron, torenhoge energieprijzen, tanend consumenten vertrouwen en druk op de rentes: het verwachte rijk der vrijheid zinkt weg in een zee van onzekerheid. Met een begrotingstekort van bijna 25 miljard euro vaart België rond zonder zwemvest.

‘De Europese Centrale Bank (ECB) dreigt de inflatierisico’s te onderschatten en te veel achter te lopen op andere centrale banken, die hun monetair beleid verstrakken om de inflatie onder controle te houden.’ Het interview dat Pierre Wunsch, gouveneur van de Nationale Bank, vlak voor Kerstmis aan het persbureau Bloomberg gaf, zal niet op alle partij hoofdkwartieren in Brussel even graag gelezen zijn.

Net door het aankoop beleid van Frankfurt konden budgettaire belhamels zoals België de jongste twee jaar probleemloos de geldkraan opendraaien om de economie voor een corona-crash te behoeden. Terwijl onze schuldgraad in drie jaar is toegenomen van 98 tot 113 procent van het bruto binnenlands product (bbp), besteedt ons land volgend jaar ‘slechts’ 1,3 procent van het bbp aan rentelasten, terwijl dat in 2019 nog 2 procent was.

De essentie

In tegenstelling tot Nederland en Duitsland slaagt België er voorlopig niet in de begroting weer op een gezond pad te brengen na de coronacrisis.

Met de onzekerheid over de omikron variant, de inflatie en de druk op de centrale banken om de rentes te verhogen, is dat riskant, zegt de Nationale Bank.

De keerzijde van de medaille is dat het spaargeld van de burgers in een hoog tempo begint te verdampen als de inflatie niet gevolgd wordt door stijgende rentes. Die tegenstelling dreigt de spanning tussen de overheid en de bevolking nog verder op te drijven, zeker in landen die hun boekhouding niet op orde hebben.

Dieter Dujardin

KERSTBOODSCHAP VAN FILIP van België

foto: ©Stef Durnez

De vorst doet een wens, en moge deze in vervulling gaan

Geachte heer Filip Van België

Ik verstout me, u aan te spreken met het door u gekozen pseudoniem, want eigenlijk heet u van Saksen-Coburg. Ooit was zoiets een zaak van middelmatige artiesten, nu teisteren de schuilnamen Twitter en Facebook, allemaal gebezigd door lieden die een mening hebben maar te laf zijn om zich kenbaar te maken. Dat is in uw geval niet zo. We kennen u, we weten dat u elk jaar die domme Kersttoespraak geeft, ingefluisterd door naarstige hovelingen, gedekt door de regering, en uitgesproken naast een haard die uit klimaatvriendelijkheid niet brandt. U warmt zich op aan een handvol kaarsen, en dat is een nuttige wenk in een land waar straks, zoals dat heet, het licht uit gaat.

Een wens, geen belofte

Maar dus die Kerstspeech, door uw dienaar vanuit een masochistisch soort beroepsmisvorming onder het vergrootglas gelegd. Onder de gebruikelijke reeks platitudes viel me één passage op, namelijk deze waarin u de wens uitspreekt dat het in Wallonië wat sneller vooruit gaat na de overstromingsramp van deze zomer. De wens. Geen voornemen, geen belofte, maar een wens. Dat klinkt warm, bijna teder.

Ik herinner me nog levendig de filmpjes van uw tante Fabiola, als een verrimpelde versie van Marie-Antoinette in haar koetsje rijdend doorheen het domein van Ciergnon in de diepe Ardennen. Dat kasteel heeft uw betovergrootoom Leopold II nog laten optrekken, de man die vandaag hier en daar wat rode verf over zich heen krijgt zonder dat u zich daar veel van aan trekt. Een groot deel van het onroerend goed dat uw familie bezit, en als ‘Koninklijke Schenking’ wordt beheerd, is nu eenmaal de vrucht van wat ooit Congo Vrijstaat de wereldgemeenschap aan rubber opleverde. Afgehakte handjes waarvoor wij, flamouches van de 21ste eeuw, ons moeten excuseren, terwijl we ook nog eens ruim betalen voor het onderhoud van al deze koninklijke immobiliën.

Bijpassende sauzen

Maar we wijken af. Als staatshoofd peroreert u van bij de kerstboom een wens, gericht tot onderdanen die in een onbewoonbaar krot tussen beschimmelde muren nog altijd op een verzekeringsexpert wachten, en zonder warm water de doordringende stank van zich trachten af te wassen. Door de PS-staat in de steek gelaten, door een minister van Binnenlandse Zaken genegeerd die onmiddellijk na de ramp liever op vakantie ging, en bestuurd door een premier die liever in de keuken voor asielzoekers gaat werken, met alle camera’s rond zich, dan zich aan de vuile oevers van de Vesder te laten zien.

Gelukkig is er dus op de valreep van 2021 een vorst die hoopt dat het beter gaat. Eerlijk: zoiets doet mijn republikeins bloed stollen. Ik had er stiekem op gerekend dat de stinkende Walen het domein van Ciergnon zouden bezetten, het deuntje van de Franse Revolutie ‘ça ira, ça ira, les artistocrates à la lanterne!’ zingend. Het is daar hoog en droog, het bulkt er van de everzwijnen voor een bbq, ik was onmiddellijk vertrokken naar dat feest met een camionette vol bijpassende sauzen.

Ratten als Kerstmaal

Helaas, in en rond Pepinster bieden de ratten zich als Kerstmaal aan, en de Vlamingen met hectoliters chocomelk. Het regime, uw regime, is zo goed als afwezig. De uitspraak die ondertussen al een eeuw oud is, ‘Sire, il n’y a pas de Belges’, is daarmee actueler dan ooit.

het zijn oude Belgen, quantité negligable, terwijl de massaproductie van nieuwe Belgen op kruissnelheid komt. Met de volle medewerking van de kosmopolitische elite aan beide zijden van de taalgrens

Want neen, er zijn geen Belgen en u bent een koning zonder volk. U weet dat ook, en daarom heeft heel uw familie gekozen voor de vlucht vooruit, namelijk de herinrichting van het Koninkrijk tot superdiverse wereldkeuken. Dat is de reden waarom de stumperds aan de Vesder het zelf maar moeten rooien: het zijn oude Belgen, quantité negligable, terwijl de massaproductie van nieuwe Belgen op kruissnelheid komt. Met de volle medewerking van de kosmopolitische elite aan beide zijden van de taalgrens.

Het verhaal van de transfers naar Wallonië, waar Vlaamsgezinden decennia lang over steigerden – de trip van Bart De Wever met een camionette vol bankbriefjes naar de Waalse scheepslift van Strépy is iconisch gebleven – wordt stilaan een anachronisme. Het nieuwe verhaal gaat over – horresco referens – omvolking, volgens de welbekende quote van Bertold Brecht ‘als het regime met het volk een probleem heeft, moet het maar op zoek gaan naar een ander volk’. Met de islamisering als hefboom, de heksenjacht-op-racisten als trigger, en Europa als excuus.

Uitzicht op een pretpark

Die trend hebben u en uw entourage goed opgepikt, chapeau Sire. Of beter, neen: u legt ze zelf in een beslissende plooi. Op naar de regenboogstaat. De christelijke kwezelarij van uw oom Boudewijn is gesublimeerd tot een doctrine van de multiculturele pococratie, waarin toch één religieuze cultuur dominant wordt, niet de christelijke wel te verstaan. Heel het politieke circus dat we vandaag meemaken staat in dienst van deze agenda. Dat het virus een handje helpt in de afbouw van wat een rechtstaat heette, is mooi meegenomen.

Op een zwak moment betrap ik me er wel op dat ik een soort medelijden met u heb: u bent een mens zoals iedereen, maar helaas helemaal ingekapseld in zijn ceremoniële harnas, en elke dag bekommerd om zijn relevantie in een land dat toch steeds dieper wegzakt in het moeras. U bent een beetje als Steve Bakelmans, maar dan helemaal aan het andere eind van het spectrum: levenslang opgesloten zonder probatie, in een gouden kooi van waaruit u ‘wensen’ doet, zoals een psychopaat er zich uit lult. U loopt en spreekt als een pop, een automaat, en uw dochter, kroonprinses Elisabeth, die ik ietwat oneerbiedig de Barbie van Laken noemde, doet precies hetzelfde, waarvoor ze door de regimemedia gefeliciteerd wordt. Ook zij heeft hier niet voor gekozen, ze wordt volautomatisch ‘klaargestoomd’ zoals dat heet, om een façade-democratie op te vrolijken.

Wiki

Ciergnon: het koninklijk domein.

Koninklijk themapark

Laten we dat idee eens verder uitwerken. Mijn wens voor 2022? Heel eerlijk: dat de Walen hun lui gat eindelijk oplichten en u huisvesten in uw Ardeens vakantiedorp. De Vlamingen zullen hen daarbij helpen, met méér dan chocomelk. Dat het domein van Ciergnon, niet zover van Durbuy, een soort sprookjesland wordt, een themapark waarin heel de Koninklijke Familie te bezichtigen is zoals de negers eertijds op de Expo ’58. Commercieel genie Marc Coucke weet hier vast raad mee, Delphine mag de artistieke leiding op zich nemen. Waarmee uw kerstwens helemaal uitkomt: dat de werken een beetje opschieten.

Het allerlaatste Belgisch compromis, de relocatie van de Coburgs, wordt een knaller, waarna een zekere Annemans de eerste Vlaamse premier wordt, Lieven of Gerolf, daar ben ik nog niet uit

Met de inkomsten van dit pretpark kan Wallonië eindelijk van het royalisme een verdienmodel maken in plaats van een kost. De Vlamingen zullen het exploiteren, in alle betekenissen van het woord, let op mijn woorden: nooit zullen Noord en Zuid elkaar beter begrepen hebben. Het allerlaatste Belgisch compromis, de relocatie van de Coburgs, wordt een knaller, waarna een zekere Annemans de eerste Vlaamse premier wordt, Lieven of Gerolf, daar ben ik nog niet uit, misschien is een nieuwe volksraadpleging gepast. Wie het ook wordt, luid zal het weergalmen van de Vesder tot de Ourthe:

Vive le roi, vive la république.

Johan Sanctorum

CORONA, DELTA, OMIKROM

& CENSUUR VRIJE

STRICT PERSOONLO-IJKE COMMENTAAR

*

Het lachen vergaat me met de dag. Want het zijn dezelfde ratten die nu aan de Vesder op het Nieuwjaarsmenu staan, die de Vlamingen al decennia lang opgezouten op hun bord krijgen. Al wordt het hen van Overheiswege wijsgemaakt dat het gestoofd konijn is met pruimen.

Hoog het glas dus, want sie arme mensenkostkost zijn we beu. Volgens de peilingen zouden we dat beu zijn met bijna 65% der stemmen.

Waarop wachten we dus nog?

*

Digithalys