VRIJDAG 13 AUGUSTUS 2021
*
Helden van den IJzer: Whats next?
*
500628 TOSCANE: WEL CORONA MAAR NIET WEVER-VRIJ
*
I N H O U D
Dat het ondertussen haast vergeten Gentsse Liegeebeest VRFSTDT
of zelfs diens imitator Karel de Klucht, daar in den omtrek haast
continu huizen, zegt niets. Zij zijn immers het Vlaams vergeten
verleden. De vrienden van BDW vormen daar in de omgeving ondertussen de
Vlaamse Meerderheid.
En zeggen dat ons gezinnetje van twee het daar, na 14 jaar, gezien de gezondheids-situatie, voor bekeken hield.
Fiorentina,
de Bloemenstad van Dante Alligieri, en het even noordelijker
handelscentrum, het Milano, van Lorzno de Medici, il Magnigico., samen
met het nabije Bolsena, de gewezen Etruskische hoofdstad, later
vadeeersstad van Margaretha van Parma uit Nukerke. bij Oudenaarde: alles
was er om een tweede en beter Vaderland te zijn. En dat schept banden
Ware daar niet die prretenieuze Blauwe stinklucht die zelfs de
authentieke bewoners met afschuw vervulde.
Wie
van de twee is onderussen welvarenst geworden: Vlaanderen of Toscane?
Zou Crootje het al door hebben? Of luistert die nog steeds naar de
gewezen RODE armoezaaieer Olio di Poeppo die stamt uit de
armoezaaier-streek van San Valentino in Abruzzo Citeriore in de regio Abruzzen? Daar groeien zekerlijk geen bananen aan de bomen, zelfs geen vijgen.
Komen
de commercieel begaafde Toscaners straks dan terug naar Vlaanderen, om
er, zoals in de Gouden Eeuwen, de nueuwe Hanzeseden te besturen?
Geen probleem: het door hen in de Middeleeuwen op punt gestelde Dubbel Boekhoudssysteem is inmiddels ook het onze geworden.
*
EEN VAKANTIE ARMOEDE VOOR BART DE WEVER: WAT NIET IN DE KRANT KWAM
*
11 augustus 2021
Ach,
die Bart De Wever toch. Waarom, o waarom moest hij zich nu helemaal
etaleren in de Gazet van Antwerpen tijdens een familievakantie zoals
hardwerkende Vlamingen zich die voorstellen? Niet allemaal echter, want
net op dit moment meldt Het Laatste Nieuws dat zon 950.000 Vlamingen
zich zelfs een keer per jaar geen week vakantie buitenshuis financieel
kunnen veroorloven. Ai ai, de wereldvreemde adviseur die dit persfestijn
voor BDW uit zijn brein perste was eraan voor de moeite.
Nogal
wat wrevelige reacties over deze narcistische familiariteit kolken
binnen. De Wever over zijn ontbijt met inktvis en appel, De Wever met
zijn Veerle gezamenlijk een vreugdeheuvel afdalend, De Wever die gul
uitpakt met zijn kennis van de Italiaanse geschiedenis, De Wever met
blote behaarde bast dobberend in de infinitypool. Zo vriendelijk om
dat even te delen met de reporters van de Gazet. Het leek wel een van
zijn coproducties met Paul Jambers, u weet wel, de seniorenechtgenoot
van kokkin-auteur Pascale Naessens en zich recent eigenaar noemende van
een luxueuze flat in de prestigieuze Antwerp Tower op de hoek van het
Operaplein en de De Keyserlei in de Koekestad van burgemeester Bart.
Andere buren in de A-Tower zijn overigens Jean-Claude Van Damme en
jawel, veelwoonstbewoner Gert Verhulst, maar dit dus terzijde. We duiken
opnieuw in de Gazet.
Tien
jaar geleden lag ik op het strand als een aangespoelde potvis is de
titel van het publi-artikel in GvA. Bart pocht als ex-dikkerd volgaarne
met zijn wilskracht. Drank raakt hij niet meer aan en dat moet hij
weten, maar niet weinig partijgenoten hebben bijgevolg de laatste jaren
ook niet veel genoten van het gerstenat. Wat niet in dit schijnbaar
onschuldig familieartikel wordt vermeld is dat de Burgemeester van t
Stad al meerdere vakanties lang een road trip maakt langs de riante
villas van hem welgezinde Vlaamse ondernemers. Het weze hem gegund om
gebruik te maken van een dergelijk exquis aanbod. Toch rijst de
prangende vraag of hij dan ook niet uit hetzelfde hout is gesneden als
de eerste de beste politicus die gretig proeft van wat de machtigen op
een zilveren schotel aanreiken. De N-VA gruwt van de gedachte te worden
beschouwd als een mainstream partij. Hun revolutionaire elan is immers
net het ingrediënt bij uitstek om de ontevreden presteerder over hun
electorale streep te trekken.
Hoe
dan ook, Bart amuseert zich en dat kan best deugd doen voor een man met
een getormenteerd gemoed. We kennen allemaal de Bart die breed door het
bestaan waggelde. Zijn alerte brein en zijn scherpe welbespraaktheid
durfden al eens in de schaduw van zijn fysieke verschijning belanden. Je
had daarvoor geen Eddy Demarez nodig om dat te duiden. Begrijpelijk dat
een zekere nijd tijd vond om te rijpen. Waarom zou dan een afgeslankte
en afgetrainde demi-god ook eens niet in de boekskes mogen staan met
zijn op de rand van uitbundigheid vertoon van eigen succes? Trouwens,
bezit iets verderop Karel De Gucht daar niet zijn stek mét wijngaard?
Normaal voor elk beetje politicus.
Barts uitgestelde huwelijksreis
met Veerle mocht hij vieren in de dure 800 m2-chalet van wijlen Koen
Blijweert, de befaamde/beruchte lobbyist die hem ook hielp bij de
embryonale vorming van de regering Michel I. Daar in Mont dArbois met
zicht op de Mont Blanc ontbrak enkel nog een panoramische
helikoptervlucht. O neen, ook dit behoorde tot het fun-pakket. Een mens
trouwt immers niet alle dagen. Tijdens dat verblijf bezeerde De Wever
zich bij het rodelen. Hij verwees naar deze periode in 2009 in Het
Laatste Nieuws als een pechvakantie. Daar in het mondaine skioord
Megève liet barones Noémie de Rothschild (1888-1968) in 1921 een soort
Sankt-Moritz namaken. Wie er verder allemaal in de chalet werd ontvangen
in de loop der jaren en hoe het eraan toeging tijdens het verorberen
van verrukkelijke spijzen, daaraan wijdde Apache al flink wat aandacht
en hoeven we niet te herhalen. Latere vakanties bracht BDW bijvoorbeeld
door in de Bourgognestreek op het kasteel van de Wase zakenman Walter
Verbraeken, de mecenas die de Vlaamse Beweging steeds ruimhartig
ondersteunde. Het kasteel bevindt zich vlakbij het Château de Meursault
met een duizendjarige geschiedenis van klassewijn.
Terug
naar de reportage: het huisje in Toscane waar het gezin De Wever de
plooien gladstrijkt ligt in Radda (de Chianti streek). In werkelijkheid
gaat het om het landgoed van Herman De Bode, die als topman bij
adviesbureau McKinsey-Benelux een fortuin opbouwde dat hem in staat
stelde deze villa mét wijngaard en een Old Timers-wagenpark te
verwerven. Overtuigd flamingant De Bode werd van 2014 tot 2016 zelfs
kabinetschef bij Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, maar nam
zelf ontslag. In een spraakmakend interview in De Tijd stelde hij: Wat
heeft de N-VA tijdens de vorige legislatuur ten gronde veranderd? Ik kan
niets opnoemen. Dat kwam hard aan. Er kwam echter geen ruis op de lijn
met de N-VA. In De Standaard zei De Bode : Paars-groen is harakiri.
Daar kan burgerlijke ongehoorzaamheid van komen. Meningen die zijn
blijven hangen bij Bart zoals we onlangs overal konden lezen. Jammer dat
De Wever geen wijn meer consumeert, want de Podere Capaccia uit Hermans
wijngaard valt niet te versmaden. We mogen hopen dat de N-VA-voorzitter
(voor het leven?) desalniettemin tevreden was over zijn verblijf. Als
kunstverzamelaar van Vlaamse expressionisten zal de gastheer
ongetwijfeld genoten hebben van de allerindividueelste expressie van de
bezoekende burgemeester in zwembroek. Er zouden meer Vlamingen van mogen
snoepen, denken we zo. Gelukkig komt Vlaams Minister-president Jan
Jambon daar nu als volgende gast zijn ook al uitgestelde huwelijksreis
doorbrengen.
In
2015 spotte BDW nog met De Gucht en co met hun Toscaanse verblijven en
hun makkelijke visie op het migratiespreidingsplan. Misschien was er bij
hen wel voldoende plaats voor asielzoekers, werd er gegromd. Zomaar
naar een vreemd land trekken en daar op andermans kosten de gast
uithangen? Er zijn blijkbaar politici die zich asielzoekers gedragen. Op
de foto in Gazet van Antwerpen zien we Bart in het zwembad mijmeren
over zichzelf als brenger van Verandering, maar zijn fontein der eeuwige
jeugd doet slechts oude politieke cultuur opborrelen.
Theodore
Roosevelt had een motto: Speak softly and always carry a big stick.
Wie zich al te veel en te gulzig triomfantelijk profileert in de media
spreekt niet zacht en moet dus over een grote stok beschikken om de
terechte kritische vragen door ambetante journalisten en bitse
partijgenoten van hem af te slaan. Wij werden er alvast door meer dan
enkelen op attent gemaakt. Ongenoegen? Het is onder de mensen, zeker?
Als daar meer geen ongehoorzaamheid van komt.
Pol Trisee
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
We
voelen ons precies met de dag jonger worden! Reeds in 2003-2004 startte
ondergetekende - toen in SLN-Bolsena (Italië) - Digithalys, eerst onder
het pseudoniem DIGITALIA, deze rubriek. Vrij en vrank, als buitenlander
on-aantastbaar voor de Belse Staatsvuiligheid. Het was de tijd van Het
Vlaams Blok van Karel Dillen
. Het begin-motto is nog altijd
onveraderlijk Vlaams & Christelijk.
Hier sta ik, ik kan niet anders, want Oud College student uit de Blauwvoet-Tijd, toen idealen ipv HIP HOP nog met de paplepel werden ingegeven.
De latere bijkomende MATIGENDE ervaringen?
Die werden op een uiterst breekbaar schoteltje door het Leven zelf aangereikt.
-
Via
het oorspronkelijk pseudoniem DIGITIA kwam ik al gauw in aanvaring met
ANGELTJES, de Ongekroonde Koning onder de politieke schrijvelaars der
Senioren. Die viel mij openlijk op grove manier aan omdat ik het gewaagd
had zijn absurde vrijzinnige standpunten met doorslaande Christelijke
tegenargumenten te beantwoorden. ULTRA MONTANA, zijn met afschuw
neergeschreven verwijt, werd meteen de naam vn een derde blog. Geen
ANGELTJE, maar een NAGELTJE.
De Heer Angeltjes was daardoor zozeer ontstemd, dat hij dan maar besloot zijn veelgelezen pen aan de lier te hangen.
Uiteindelijk,
na wederzijdse publieke excuses, zoals het gentlemen past, werd de
samenwerking hersteld, met respect voor ieders standpunt. Ik, Vlaams en
(vergeveninsgezind) Christelijk, hij Vlaams en meer op de vlakte
-
Dat
zoveel jaren later betrokkene nu Daarboven zit te monkelen bij deze
herinnering, doet me ook eve, nglimlachen. Gewoon omdat Vlaanderen er
sindsdien er heel wat beter voor staat
-
Dat we vandaag VRIJDAG de 13de
zijn, pngrluksdag dus, kan me de pot op. Want ondertussen slaat het
begrip Vaderland al lang niet meer op die kunstmatige constructie die
ons Volk al bijna 200 jaar onder de knoet houdt.
*
Digithalys
*
|
