DINSDAG 3 AUGUSTUS 2021

500618 VOORTSCHRUHDEND INZICHT EN DE DAG NADIEN IS KROONPRINSES BETTY WERKLOOS
*
I N H O U D
Ach, het IMF doet maar: de nieuwe munt , de STRs, is wel niet voelbaar, maar, zoals alle betaalschihfjes ter wereld, is dit geld ook ROND en moet dus kunnen riollen
Hoe dan ook, het geraakt wel zo snel mogelijk op. En dan zen we wel weer
The sky is the limit.

*
Hoe
ondertussen in de Lage Landen de vlag van het Algemeen Vlaams Belang er
uit ziet? Dat is een vraag die U pas kunt beantwoorden na lezing van
ondersraand hoofdartikel uit Doorbraak.


IMF - POMPT RECORDBEDRAG IN WERELD-ECONOMIE
*

Kristalina Georgieva, de topvrouw van het IMF. ©REUTERS
*
Gisteren om 15:34
-
Het
Internationaal Monetair Fonds (IMF) is van plan voor omgerekend 550
miljard euro vers geld te creëren. Hoe zal de instelling die middelen
verdelen en wat is de bedoeling?
Het IMF zal naar alle waarschijnlijkheid deze week aankondigen dat het voor 650 miljard dollar (550 miljard euro) valuta reserves
creëert en zal verdelen onder zijn 190 lidstaten. De nieuwe reserves
hebben vooral als doel de ontwikkelingslanden te helpen, omdat die het
zwaarst zijn getroffen door de pandemie. Dat moet de veerkracht en de
stabiliteit van de wereldeconomie versterken.
Wat doet het IMF concreet?
"Net als een centrale bank kan het IMF uit het niets geld creëren. "
Net
als een centrale bank kan het IMF uit het niets geld scheppen. Het IMF
creëert speciale trekkingsrechten (STRs) voor een bedrag van omgerekend
650 miljard dollar en zal die nieuwe reserves eind augustus overmaken
aan de lidstaten. Een STR is geen echte munt maar een actief dat een
onderdeel vormt van de valutareserves van centrale banken. Landen die
harde valutas nodig hebben, kunnen de STRs omzetten in onder meer
euros of dollars die ze via het IMF ontvangen van centrale banken van
landen met grote reserves. Het is de vierde keer dat het IMF dergelijke
reserves creëert, maar het bedrag is nu veel groter dan de vorige keren.
Hoe helpt dat de arme landen?
Het
IMF wil vooral arme landen helpen die een tekort hebben aan harde
valutas. Veel groei- en ontwikkelingslanden hadden al voor de pandemie
te weinig valutareserves en hebben tijdens de crisis hun reserves zien
dalen. Ze kunnen door de omzetting van de STRs
middelen vrijmaken om bijvoorbeeld corona vaccins te importeren, hun
munt te ondersteunen op de wisselmarkt of de klimaatverandering te
bestrijden. In de praktijk zal een arm land zijn STRs overdragen aan
een rijk land met veel valutareserves en in ruil bijvoorbeeld dollars
krijgen.
Is dit gratis geld?
De
STRs die de landen ontvangen brengen niets op en kosten niets. Dat
verandert als landen de STRs omruilen in harde munt. Stel dat Congo
voor 1 miljoen euro STRs omruilt in dollars. Dan betaalt de Congolese
centrale bank rente op dat bedrag aan het IMF. Als België harde valutas
ter beschikking stelt in ruil voor STRs, ontvangt het rente van het
IMF. De rente bedraagt nu 0,05 procent. Ze is gelijk aan de gemiddelde
kortetermijnrente in de VS, de eurozone, Japan, het Verenigd Koninkrijk
en China. De nieuwe reserves zijn dus een goedkope financieringsbron.
Als arme landen dollars of euros willen ontlenen op de
obligatiemarkten, moeten ze een veel hogere rente betalen.
Wouter Vervenne

*

*
IK HOU VAN DE POLEN
UITGESPROKEN MENINGEN LEIDEN TOT VOORTSCHRIJDEND INZICHT
*

foto: ©pixabay.com
-
Neen, ik heb geen denigrerende fout gemaakt door polen met een kleine letter
te schrijven. Ik heb het dan niet over onze tot-nu-toch-nog-steeds EU
collegas die je hier het meest in vrachtwagen-cabines tegenkomt. Ik heb
het over de polen die elkaars tegengestelde vormen. Zoals de Zuid- en
de Noordpool. De ene met pinguïns en de andere met ijsberen. De ene met
ijs op een landmassa en de ander een hoop ijs op water. Maar beiden
koud, met veel ijs en beiden bedreigd.
Ze
zijn er omdat onze aarde gepolariseerd is. Het magnetisch veld
beschermt ons tegen een hoop ongemakken uit de ruimte. De zon schenkt
ons energie om van te leven, maar zonder de polen zouden we er aan
sterven. De polen geven ons ook richting. Ons kompas wijst ons de
richting. En heel bijzonder: ze kunnen van plaats veranderen. Dat zou
ons een pak ongemakken opleveren. Het gebeurt gelukkig niet te vaak.
Tegenwoordig is polarisering een scheldwoord waarmee iemand een definitief superieur einde wil stellen aan een discussie.
Kortom,
ik hou van polarisering. Ze geeft richting aan ons leven. Tegenwoordig
is polarisering een scheldwoord waarmee iemand een definitief superieur
einde wil stellen aan een discussie. U polariseert de boel, en voilà,
daarmee is het oordeel geveld dat u beter kan zwijgen want anders bent u
schadelijk. Criticasters, debatologen, opiniemakers, media, ja zelfs
experts wordt het zwijgen opgelegd door dit woord dat net zoveel
schoonheid verbergt.
De kracht van de retoriek
In
mijn klassieke Latijn-Wiskunde-opleiding aan een bisschoppelijk
college, benoemde men het laatste jaar nog als de retorica. In al onze
taalvakken ging er dan aandacht naar het voeren van debat. De oude
Latijnse redevoeringen van bv. Cicero over Catilina staan nog in mijn
geheugen gegrift. Dat onze jonge leraar Nederlands ons de kans gaf
vrijuit stelling in te nemen over eender welk maatschappelijk thema en
die stelling vervolgens met woord en pen te verdedigen, is nog steeds
een deugddoende herinnering aan mijn collegejaren.
Niks zo smaakloos als een debat of praatprogramma waar geen uitgesproken meningen mogen botsen met elkaar.
Voor
mij is een meningsverschil en het daaruit voortvloeiende debat, het
zout op de aarde dat me in staat stelt zelf een mening te vormen. Dat
zout mag u trouwens letterlijk nemen. Niks zo smaakloos als een debat of
praatprogramma waar geen uitgesproken meningen mogen botsen met elkaar.
De fysica doet vandaag haar mooiste ontdekkingen door elementaire
deeltjes keihard te laten botsen, maar in het maatschappelijk debat is de zoutloze pensée unique de norm geworden. Als het botst en klettert, dan polariseert men en is men verkeerd bezig, zegt men.
Ik
ben het daar dus niet mee eens en ik hoop dat men mij vergeeft als ik
daarmee de polen extra spanning oplever. De grote debatten van nu worden
telkens mee gevoerd door wetenschappers en vaak zie ik hen zo
onwetenschappelijk te werk gaan. Als hen later fouten in hun vroeger
discours verweten worden, doen ze beroep op voortschrijdend inzicht.
Volkomen terecht trouwens, want wetenschap die stil staat, is dode
wetenschap. Dat is de fout die de katholieke kerk lang heeft gemaakt en
volgens mij de reden waarom wetenschap en religie vaak nog tegenstanders
in plaats van medestanders zijn. Een fout die nu door andere
geloofsrichtingen trouwens herhaald wordt.
Gedreven door voortschrijdend inzicht
Voortschrijdend
inzicht komt bijna altijd door de vraag klopt dit wel?. Wetenschap
wordt gedreven door de uitdaging van onwetendheid en de drang om die te
vervangen door kennis. Het blijft mij daarom een raadsel waarom
wetenschappers niet meer open staan voor mensen die hun uitkomsten in
vraag durven stellen. Daaruit zouden net de mooiste meningsverschillen
moeten ontstaan die leiden tot nieuwe kennis.
Voor mij is het niet anders in het maatschappelijk en dus ook politiek debat. Als
de meeste partijen op elkaar gaan gelijken, dan is de overwinning bijna
altijd voor de extremen die gewoon anders durven te zijn.
Gewoon anders is trouwens de titel van een schitterend boek van Marc
Noppen, professor in de geneeskunde en CEO van UZ Brussel, die
beschrijft hoe hij betere geneeskunde creëert door gewoon te vragen kan
dit anders?.
Politieke herverkaveling nodig na kerntakendebat
Politici
weten dit ook wel en maken daardoor de fout om op bepaalde punten
gewoon anders te zijn dan een ander. Open Vld koos op een congres ooit
voor confederalisme met het zwaartepunt bij de regios, maar durft nu
het woord bijna niet uitspreken omdat dat nu nog het enige is waar ze
anders mee kunnen zijn. Tenzij het voortschrijdend inzicht is, maar dat
zou ik dan graag weer horen in een tegensprekelijk debat met woord en
wederwoord.
Laat het net polariseren, dan weten we eindelijk waarvoor we kiezen.
Het
grote debat wordt echter niet gevoerd en dat is het kerntaken-debat.
Wat zou ik graag daarin eens de clash der titanen zien die met vurig
woord hun wereldbeeld verdedigen. Zonder de dooddoener u polariseert.
Laat het net polariseren, dan weten we eindelijk waarvoor we kiezen. En
ja, misschien stellen sommigen dan vast dat de onderlinge verschillen zo
klein zijn, dat een herverkaveling in het politieke landschap zich
opdringt omdat de breuken van vijftig jaar geleden niet meer de breuken
van vandaag zijn. Voortschrijdend inzicht dankzij polarisatie.
Geen haatstraat in het debat
Ik
hou dus van polarisatie maar ik haat de haat. Ik heb een mening en ik
vind niet dat iedereen die mening moet delen. Ik zoek mijn zakenpartners
net uit op kwaliteit en meningen die van de mijne verschillen. Niet om
dan altijd tot een complex compromis te komen. Dat bewaart wel de vrede,
maar dan zit je vaak in de grijze, grote massa. Maar als de ene de
andere kan overtuigen met argumenten, dan ontstaat een sterk front.
Dat kon omdat er respect was voor elkaar.
Om
dat te bereiken is er echter één element nodig in de discussie:
respect. Ik hou van mijn mening en ik vind het fijn als men dat
respecteert. Respect is trouwens totaal iets anders dan instemming.
Respect creëer je trouwens het best door zelf respect te tonen voor
andere meningen, zonder dat je het er mee eens bent. Ik ben zelf
oppositieleider geweest in een gemeenteraad en tijdens de zitting ging
het er nog al wel eens hard aan toe. Na de laatste hamerslag verhuisden
we van het gemeentehuis naar gelagzaal oud gemeentehuis en dronken we
samen en lachten we om de beste opmerkingen. Dat kon omdat er respect
was voor elkaar.
Polarisatie
is voor mij dus geen probleem, maar eerder een deel van de oplossing.
Leren met elkaar van mening verschillen met respect, dat ontbreekt. Goh,
wat mis ik mijn leerkracht Nederlands uit de retorica. Hij zou het wel
eens met een paar stevige woorden er kunnen in kloppen. Dat besefte ik
30 jaar geleden nog niet, maar nu wel. Voortschrijdend inzicht, weet u
wel
David Geens

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR
*
Aangaande
het noodzakelijke evenwicht langs Belgicistische zijde, kent men daar
al vanouds het uit Frankrijk adfkomstitge gezegde, dat Le choque des
Idéés jaillit la Lumière, maar dat is uit eigenbelang, sedert 1830
nooit in toepassing gebracht. Misschien dat de Nieuwe Waalse Vleugel
ondertussen tot inzicht is gekomen?
Wat
er ook van zij: Nood breekt Wet. En met wat men de wereld, na de
waterramp van 3 weken geleden ondertussen laat zien, is niet van aard om
te geloven in enige heropstanding van dat Landsgedeelte onder de Taal-
Armoede- en Pretentiegrens te herdtellen. Zelfs van de spontane bijstand
van duizenden Vlaamse vrijwilligers keert de lamlendige bevolking zich
afkerig af.
En deze ongelofelijke feiten waren gisteren hotnews op de Nationale Zenders.
-
Om maar te zeggen hoe erg het dan in werkelijkheid moet zijn, dat zelfs de Politiek de feiten bevestigt.
-
Tot slot nog even de bedenking van het Doorbrtaak Hoofdartikel herhalen:
Als
de meeste partijen op elkaar gaan gelijken, dan is de overwinning bijna
altijd voor de extremen die gewoon anders durven te zijn.
*
Digithalys

|