|
ZATERDAG 31 JULI 2021
50061236 BIS - HET EINDE VAN HET OPGEFOKTE RODE LOKLIEDJE ZIT ER AAN TE KOMEN
I N H O U D
Mooi
was het, net als het Lied van de Lorelei. De misleide schppers voeren
namelijk zichzelf te pletter op de rotsen
. En het bleef maar
voorttduren.
*
*
Het
heeft lang geduuird, maar de laatste golfjes door de Hasseltse
Kaaaalduiker veroorzaakt, zijn uitgestorven. PIKKEL IS GEFLOPT.
Geen Pukkeel Pop meer, maar Pukkel Flop. De geldklopperij heeft al te lang geduurd.
Blijft
voorlopig definitief on-opgelpst: het GAT in de Begrotng door de
tomeloos voorgeschoten subsidies om tegen beter weten in, de boel bij
die lieve noodlijdende draaiende te blijven houden.
Terugbetaling in 3 keer? Nu, dan en nooit?!!!!
*
*
CULTUUR - CHOKRI
*
*
foto: ©Erwin Vanmol
Pukkelpop, de Chokri-zeepbel en de festivalb usiness
Tijd voor iets anders?
Acta Sanctorum - 28/07/2021 Johan Sanctorum - Leestijd 6 minuten
-
Social
distancing en mondmaskers zullen niet nodig zijn. We gaan voor de volle
capaciteit van 65.000 bezoekers per dag. Je zal mogen rondlopen en
elkaar kussen!
Met die mededeling op Studio Brussel, drie maand geleden, kondigde Pukkelpop-organisator Chokri Mahassine
triomfantelijk aan dat zijn festival van 19 tot 22 augustus zou
doorgaan. We waren dan 11 mei. Grote broer Tomorrowland koesterde
hetzelfde voornemen, maar werd op 23 juni door twee lokale
burgemeesters, die hun verantwoordelijkheid durfden nemen, gecounterd:
te onveilig, te groot besmettingsrisico, zeker gelet op het
internationale karakter van het evenement.
De
nationale politiek blies daarentegen warm en koud. Men had in de
zomerversoepeling een limiet van 5000 man voorzien, kleine evenementen
dus, niet de 65.000 dus waar Chokri het over had. Maar diens blufpoker
draaide uit op een selffulfilling prophecy omdat niemand de ballen had
om de Pukkelpop-organisator terug te fluiten. Al plaatste Infectiologe
Erika Vlieghe, de voorzitster van de adviesraad GEMS, grote vraagtekens
bij de organisatie van mega-zomerfestivals. Het bleek een roep in de
woestijn, de politiek liep achter rattenvanger Mahassine aan, de leugen
was vertrokken.
Stevaertiaanse branie
Premier
Alexander De Croo (Open Vld) en minister-president en minister van
Cultuur Jan Jambon (N-VA) verdrongen elkaar alvast voor de
televisiecameras om het goede nieuws te brengen. Zelfs op 11 juli maakt
Jambon zich nog sterk dat het Hasselts rockfestival zou doorgaan, mits
voorleggen van een vaccinatiebewijs of een PCR-test.
Tot
de federale regering onder impuls van gezondheidsminister Vandenbroucke
besliste om de geldigheid van die test te verlagen van 72 naar 48 uur.
Waarna Mahassine besloot om te annuleren wegens overmacht. Er wordt nu
vooral gekibbeld rond de vraag of hij de toegekende 1,8 miljoen euro
Vlaamse overheidssteun mag behouden, en waarvoor die dan moet dienen.
De
Chokri-truc ruikt naar de arrogantie van de Teletubbies en de gebakken
sp.a-lucht die de Vlaamse politiek na de eeuwwisseling doordrong
In De Morgen
van 25 juli echter legt Marc Didden, cineast, rockjournalist en insider
in het festivalmilieu, de vinger op de echte wonde: onder de striemende
titel Dachten de organisatoren werkelijk dat er dagelijks 66.000
gelukkigen over de Kiewitse Kavel zouden hossen? geeft hij de dubieuze
middenstander (sic) Chokri Mahassine ervan langs, en suggereert een
link met het verleden van de Vlaamse socialisten, het zwaar
gesubsidieerde vrijheid-blijheid-sfeertje, getekend Steve Stevaert. De
Chokri-truc ruikt naar de arrogantie van de Teletubbies en de gebakken
sp.a-lucht die de Vlaamse politiek na de eeuwwisseling doordrong. Of
zoals Didden het verwoordt:
De
manier waarop de Pukkelpauzen, nog midden in de pandemie, met aftandse
stevaertiaanse branie communiceerden over het evenement stoorde me wel
en vond ik van in het begin verdacht.
-
Hasselts kameradennetwerk
Diddens
rekwisitoor is voor mij de column van de week. Jammer dat dit soort
opinies achter een betaalmuur zit. Want de manier hoe de immer
goedlachse Mahassine probeerde zijn eigen dictaat door te drijven en de
politiek de arm om te wringen, veronderstellend dat brede lagen van de
Vlaamse jeugd hem daardoor op handen zouden dragen waardoor de
beleidsverantwoordelijken eveneens overstag zouden gaan, ruikt inderdaad
naar socialistische paradijsretoriek. Je zal mogen rondlopen en elkaar
kussen. Pandemie? Welke pandemie? Mahassine en Vandenbroucke zijn,
hoewel beiden met hetzelfde Teletubbie-verleden, vandaag elkaars
tegenpolen.
Het Stevaert-populisme beleeft zijn laatste stuiptrekking
Helaas
heeft het Pukkelpop-boegbeeld dit keer zijn hand overspeeld. Het
Stevaert-populisme beleeft zijn laatste stuiptrekking, begeleid door
andere troebelwatervissers als de Limburgse Claes-clan en Noël Slangen,
de ooit wegens schriftvervalsing veroordeelde communicatie-expert en nu
HLN-columnist, niet toevallig allemaal afkomstig uit het Hasseltse
kameradennetwerk dat het Vlaamse politieke universum rond de
eeuwwisseling beheerste. Achter de schermen proberen ze via het
sneakerproduct Conner Rousseau dat elan nieuw leven in te blazen. Maar
de tijden zijn veranderd, we zitten met een virus dat zich van gebakken
lucht niks aantrekt. Tijd voor het betere bestuurswerk.
Dat
ook Mahassine nu van zijn voetstuk valt, is een veeg teken voor de oude
kameraden. Toen Pukkelpop tien jaar geleden, in de zomer van 2011, door
een windhoos werd getroffen en er vijf doden te betreuren vielen, kwam
de organisator nog goed weg en kon hij zich zowaar als slachtoffer
profileren, al werden er vragen gesteld rond de infrastructuur, de
veiligheidsvoorschriften, het negeren van de weersvoorspellingen, de
chaotische communicatie tijdens de doortocht van het noodweer. Lieve
Chokri kreeg van alle kanten steunbetuigingen, vooral uit de
muzieksector. Nu is dat wel even anders.
Autosalon van de popmuziek
Eric
Smout bijvoorbeeld, programmator en intendant van het OLT Rivierenhof
in Antwerpen, is snoeihard voor zijn collega. Hij stelt dat Pukkelpop
dit jaar op drijfzand was gebouwd, en via exclusiviteitsdeals met bands
en technici de sector nog dieper in de put heeft geduwd, om tenslotte
bij annulatie langs de kas van de subsidiërende Vlaamse overheid te
passeren. Il faut le faire, een staaltje onvervalste graaicultuur.
Smout
vertolkt een algemeen gevoel in de sector: dit soort festival-industrie
lijkt een paar morele handvaten te missen en draait op puur winstbejag,
een fenomeen dat we ook al rondom Tomorrowland signaleerden. Heel
eerlijk: het soort cultuur dat op dit soort festivals wordt
gecelebreerd, straalt die ondraaglijke lichtheid ook uit. Tijd voor
bezinning? Iets kleiners, kwaliteitsvoller? Terug naar
?
Wat
ons op de slotbedenking van Marc Didden brengt, die ik u ook niet wil
onthouden: Zou het niet wijs zijn om deze al dan niet gedwongen
rustpauze te benutten en zich af te vragen of het fenomeen van het
megafestival (dus niet alleen Pukkelpop) zijn beste tijd niet gehad
heeft? Heeft een generatie die haar muziek via allerhande nieuwe
methodes en technieken zoekt en vindt nog een ware behoefte aan deze
giganteske Autosalons der Popmuziek?
Daarmee
suggereert Didden een cultuur-omslag, en dan wordt pas interessant: elk
nadeel heb zijn voordeel, en zelfs corona kan iets positiefs opleveren.
Met het uiteenspatten van de Chokri-zeepbel komt de
mega-festivalbusiness op de helling, en de (on)zin van het bijeendrijven
van 100.000 man voor een decibel-orgie, met alle overlastproblemen dat
dit met zich meebrengt. Misschien is het wel tijd voor iets anders, meer
lokaal, op kwaliteit en authenticiteit gericht. Evenementen waar
groepsbeleving in plaats van massagevoel, identiteit in plaats van
eenheidsworst, maar ook echte creativiteit heruitgevonden wordt. Meer
aandacht voor beginnende bands, groepen allerhande, eigenzinnige
muziekmakers en mensen die écht op een instrument spelen in plaats van
cds te draaien.
Klinkt
allemaal lekker ouderwets, Didden wordt dan ook een ouwe vent. Maar ook
mijn zoon van 17 verkoos dit jaar het scoutsdorp met free podium
tijdens de Druivenfeesten in Overijse, boven Pukkelpop. Ook festivals
kunnen ouderwets worden, de sector mag zich bezinnen. En Chokri mag zijn
pensioen opnemen van Vlaams sp.a-parlementslid, een vergadering waar
hij altijd uitblonk door afwezigheid. Niemand heeft hem ooit gemist.
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Geween
en tandengeknars bij alle belgicistische Beleidsmakers en nog eerger
bij hun hielenlikkers van de Pers. De arme Chouckri toch! En och arme,
die vele honderden jonge mensen die zich te pletter verveleden, die zich
bestolen voelen om niet lekker losbandig nachtenlang het geld door
vensters en deuren te kunnen gooien voor grensverleggende roesmiddelen.
-
Als
het, zoals bij knipperende verkeerslichten; niet meer gaat op Rood, dan
maar op GROEN spelen, zeker? Dat is tegenwoordig toch van waar de wind
vandaan komt?
*
Digithalys
|
