|
.
WOENSDAG 7 APRIL 2021
500589 - COBURGIA WAAR VLAMINGEN ZICH IN EIGEN LAND MAAR MOETEN THUISVOELEN
INHOUD
*
AAN DE VLAAMSE KUST IN VEURNE WORDT ER INGEËNT TEGEN CORONA IN DE FURNES VENT. EEN GOEDE WIND VOERT ER U VANZLEF NAARTOE
.
*
OPENBARE BIECHT
Na
bijna een volle week appelflauwte, terug in de voorste gelederen.
Inderdaad, de kans op moedeloosheid neemt exponetiieel toe met dz jaren.
Al moet ik hier aan toeevcen al heel wt ervaring te hebben opgedaan na
deze onzalige tijden van dat Chinees Griepke dat volgens miij op het
punt staat de hle Wesrerse Beschaving van de kaart te vegen.
Nijp d ogen maar eens half dicht tot spleetjes en hrt zult begrijprn wat ik bedoel.
Ajs
je geen overwinning kunt behalen, speel dan het spel gewoon mee. De
Anglo- Saxers hebben daar ervaring mee. Daar besaan zelfs typische
spreekwoorden voor in hun eigen taal de ons als voorbeld morten duenen
*
http://blog.seniorennet.be/guvaal/
*
BRUSSELS VERVOLGVERHAAL
Over Brussel kan men blijven schrijven.
Zo
is het een publiek geheim dat men als Vlaming best niet terecht komt in
een Brussels ziekenhuis. De kans dat het verplegend personeel daar geen
Nederlands kan of wil spreken is er zeer groot. Bij deze derde
coronagolf kan men nog het geluk hebben dat een Brussels ziekenhuis
zoals gebeurd is met het UZ vol ligt en men u dan doorstuurt naar de
Vlaamse Rand of verder Vlaanderen in.
Nu
blijkt dat de Nederlands onkundigheid zich niet beperkt tot de
ziekenhuizen, maar dat men eenzelfde schrijnende situatie ook kan
meemaken in de pas opgerichte testcentra.
In ONAF,
de nieuwe naam voor het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB)
staat in het aprilnummer een hele lijst van die mistoestanden.
Zo
maakte een kandidaat voor de corona-prik in het vaccinatie centrum aan
de Heizel mee dat er niemand aanwezig was die Nederlands sprak of
verstond. Hij werd uiteindelijk doorverwezen naar een webstek, maar wie
daar op Nederlands of Engels klikte, kwam steeds bij de Franstalige
tekst terecht.
Bovenstaande
was geen alleenstaand geval, maar eerder de regel, Het gebeurde o.m.
ook in Etterbeek en zowat overal elders.in Brussel. In feite gaat het
hier om schendingen van de taalwetgeving, waartegen niet genoeg kan
geprotesteerd worden, maar, jammer genoeg, gebeurt dat niet..
---
Klap
op de vuurpijl is wel dat in de Vlaamse Rand, waar alles in het
Nederlands zou moeten gebeuren, er wél gezorgd wordt voor Franstalig
onthaal in de vaccinatiecentra, zelfs in die van de
faciliteitengemeenten, Het blijft altijd hetzelfde liedje: de Vlamingen
houden zich aan de gemaakte afspraken, de francofonen alleen als het hen
uitkomt. We mogen al blij zijn als ze hier en daar in de Brusselse
vaccinatiecentra al proberen minstens één verzorger ter plaatse te
hebben die Nederlands spreekt en verstaat.
*
BIDEN: 'ALLE AMERIKANEN MOGEN VANAF 19 APRIL AANSCHUIVEN VOOR VACCIN'
*
Jan De Schamphelaere
-
In
de Verenigde Staten komen de gefaseerde inentingen ten einde. Vanaf 19
april kunnen alle volwassen Amerikanen een vaccin-afspraak maken.
'Vanaf
19 april heeft elke volwassene in elke staat, elke volwassene in dit
land, het recht om in de rij te gaan staan voor een coronavaccin. Geen
verwarrende regels en geen verwarrende beperkingen meer', zei Joe Biden
in een toespraak vanuit het Witte Huis.
De
Amerikaanse president deed zijn uitspraken na een bezoek aan een
vaccinatie centrum in Virginia, ter gelegenheid van het zetten van de
150 miljoenste prik. 'We hebben al meer mensen gevaccineerd dan eender
welke natie op aarde'.
Door
het opheffen van de gefaseerde inentingen hopen de Amerikaanse
autoriteiten dat er meer mensen sneller gevaccineerd kunnen worden,
verklaarde woordvoerster Jen Psaki van het Witte Huis eerder al op een
persconferentie. België zweert bij de vaccinatie wel bij de 'cohortes'
op leeftijd, cohortes die ook bij de aanleg van de reservelijsten
gerespecteerd worden.
Joe Biden over de versnelde uitrol van vaccinaties in de Verenigde Staten
Biden
zette sinds zijn aantreden in januari een turbo onder de vaccinuitrol,
onder meer door een samenwerking van farmareuzen Merck en Johnson &
Johnson en 24/7 megavaccinatiesites in sportstadions.
Biden
voegt er aan toe dat andere landen over enkele maanden zouden moeten
kunnen profiteren van het vaccinatiesucces van de Amerikanen. Hij hoopt
dat de Verenigde Staten tegen het einde van de zomer over meer vaccins
zullen beschikken dan nodig en dat het land dan arme landen zal kunnen
helpen.
Zolang
het vaccin niet overal ter wereld beschikbaar is en het virus nog niet
in alle landen verslagen is, 'zullen we niet helemaal veilig zijn',
klonk het.
*
EEN REPUBLIKEINS THEEKRANSJE
OVER DE WISSEL VAN DE WACHT IN DE GOP
*
Roan Asselman
-
In
2012 werd Ted Cruz, de enige zoon van een Cubaanse vluchteling,
verkozen als Senator voor de Amerikaanse staat Texas. Cruz werd verkozen
als lid van de Republikeinse Partij, maar zijn campagne was in
belangrijke mate een kruistocht tegen de eigen politieke familie. Steun
kreeg hij bijna uitsluitend van de Tea Party-beweging, een
gedecentraliseerd geheel van conservatieve verenigingen die de leiding
van de Grand Old Party verweet de partijprincipes te hebben verloochend
in ruil voor politieke macht in de hoofdstad.
Tea Party
Met
weinig naamsbekendheid en nog minder geld begon Cruz aan zijn campagne.
In de Republikeinse voorverkiezing moest hij het opnemen tegen de door
de partijleiding gesteunde vicegouverneur van de staat, David Dewhurst.
Dewhurst werd reeds vier keer verkozen in Texas (drie keer als
vicegouverneur, één keer als landcommissaris) en was zegezeker. Maar
Cruz, die omwille van zijn beperkt budget gebruik maakte van
guerrillatactieken, bestookte Dewhurst non-stop vanop de rechterzijde.
En met succes. De Washington Post noemde de uiteindelijke nederlaag van
Dewhurst de grootste verrassing van 2012 en een overwinning van de
partijleden op hun leiders.
Dankzij
deze overwinning werd Cruz, de conservatieve bommengooier, lid van de
Amerikaanse Senaat, een instituut dat prat ging op collegialiteit en
consensusbereidheid. Maar de nieuwste Senator uit Texas was niet de
eerste Tea Party-gezant in de Senaat. Tijdens de tussentijdse
verkiezingen van 2010 werden Marco Rubio (uit Florida) en Rand Paul (uit
Kentucky) verkozen. Beiden versloegen door het Republikeinse
partijestablishment gesteunde kandidaten.
Golden Boy
Paul,
Cruz en Rubio zouden elk hun eigen weg zoeken in de Amerikaanse upper
chamber. Paul werd de stem van de libertaire strekking binnen de partij.
Hij focuste niet-aflatend op de zinloze oorlogen in het
Midden-Oosten, het gefaalde antidrugbeleid en de opstapelende
begrotingstekorten. Cruz positioneerde zich als de belangrijkste
tegenstander van de gezondheidszorgwet van president Barack Obama
(Obamacare). Rubio, net als Cruz de zoon van een Cubaanse immigrant,
werd een prominent criticus van Latijns-Amerikaanse autocraten. Ook zou
Rubio in 2013 lid worden van de beruchte Gang of Eight (Bende van
Acht), een groep Republikeinse en Democratische senatoren die een
immigratie compromis uitdokterden.
Dat
Rubio zich te inschikkelijk zou hebben opgesteld tijdens de
immigratie-onderhandelingen werd hem enkele jaren later niet in dank
worden afgenomen door de partijbasis. In 2016 besloten Rubio, Paul en
Cruz mee te dingen naar de partijnominatie voor het presidentschap. De
kandidatuur van de telegenieke golden boy Rubio werd door verschillende
partij-toppers gezien als een uitgelezen kans om een meer divers
electoraat aan te spreken. Met Hillary Clinton, de oude, blanke
vertegenwoordiger van een politieke dynastie, aan Democratische zijde
zou Rubio, de jonge Cubaans-Amerikaanse self-made man, een interessanter
levensverhaal kunnen voorleggen aan de etnische minderheidsgroepen die
in 2008 en 2012 massaal voor Barack Obama kozen.
de aanbevelingen van het partijbestuur niet aansloten bij de wensen van de partijbasis
Deze
hoop sloot aan bij de ondertussen beruchte autopsie die de GOP had
besteld na de overwinning van Barack Obama op Mitt Romney. Eén van de
belangrijkste conclusies van dat verslag was dat de partij verzoenendere
taal zou moeten spreken omtrent immigratie en integratie in een land
met een toenemende etnische diversiteit. Dat Donald Trump die autopsie
spreekwoordelijk de vuilbak in zou kieperen toen hij in 2015 zijn gouden
roltrap afstapte, in niet mis te verstane bewoordingen zijn plannen
over een grensmuur toelichtte en vervolgens omhoogschoot in de
peilingen, doet vermoeden dat de aanbevelingen van het partijbestuur
niet aansloten bij de wensen van de partijbasis.
Cocktailfeestjes
Donald
Trump wist het Tea Party-vuur dat gedoofd was na het initiële succes
van 2010 en 2012 opnieuw aan te wakkeren. De ideologische overlap tussen
beide bewegingen was zeker niet volledig. Zo was er binnen de Tea Party
een prominente rol weggelegd voor budgettaire discipline, iets waar The
Donald niet in geïnteresseerd was. Maar de fundamentele drive was
dezelfde: antipathie jegens Republikeinse carrière-politici die zich
meer thuis leken te voelen op cocktailfeestjes met Democraten in
Washington D.C. dan in hun eigen districten en staten.
Maar
net zo opvallend als Donald Trumps uiteindelijke overwinning was het
relatief succes van de overige Tea Party-kandidaten. Ted Cruz en Marco
Rubio zouden tijdens de Republikeinse voorverkiezingen respectievelijk
het tweede en derde grootste aantal staten binnenhalen. Het oude partij
establishment was daarentegen nergens te bespeuren.
De
neergang van de oude garde werd door niemand zo belichaamd als door Jeb
Bush, op papier de topfavoriet voor de nominatie. Bush was de zoon van
de voorlaatste Republikeinse president en de broer van de laatste. Als
gouverneur (1997-2007) van Florida, de belangrijkste swing state, had
hij bakken ervaring opgedaan als regeringsleider. Ook trouwde Bush in
1974 met een Mexicaanse vrouw en sprak hij vloeiend Spaans. Tot slot had
de oud-gouverneur geen probleem met fondsenwerving, een essentiële gave
in de money race die de Amerikaanse presidentsverkiezing is. Bush
belangrijkste vehikel zamelde nog voor hij in de race stapte meer dan
100 miljoen dollar in, voornamelijk van de traditionele donoren van de
partij.
Theekransje
De
Tea Party-beweging was een uitdrukkelijke verwijzing naar de Boston Tea
Party uit de begindagen van de Amerikaanse republiek. Als protest tegen
de Britste belastingpolitiek in de kolonies kaapten de Sons of
Liberty enkele schepen aangemeerd in de haven van Boston en gooiden de
geïmporteerde thee overboord. Deze daad van verzet was de logische
conclusie van een vervreemding van de Amerikaanse kolonisten van hun
politieke leiders in Londen. Zij voelden zich niet langer adequaat
vertegenwoordigd no taxation without representation [geen belasting
zonder vertegenwoordiging] door een elite die hen als een
vanzelfsprekend wingewest behandelde.
een kloof de breedte van de Grand Canyon tussen Republikeinen in de hoofdstad en Republikeinen in de rest van het land
De
verkiezingen van Rand Paul, Marco Rubio, Ted Cruz en, enkele jaren
later, Donald Trump waren in zekere zin een heruitgave van de
18de-eeuwse Tea Party. Conservatief Amerika het hart van de
Republikeinse Partij zag haar leiders tijdens de Bush-jaren
(2000-2008) een verkeerde weg inslaan. De idee leefde dat
beroepspolitici tijdens hun (her)verkiezingscampagnes lippendienst
bewezen aan de ideeën en bekommernissen van conservatieve activisten (de
grassroots), maar dat zij eenmaal in Washington D.C. nog maar weinig
aandacht besteedden aan de thuisbasis. Tijdens het Bush-presidentschap
en in de eerste jaren erna ontstond er een kloof de breedte van de Grand
Canyon tussen Republikeinen in de hoofdstad en Republikeinen in de rest
van het land.
Daad van liefde
Een
veelzeggend voorbeeld waren de aanbevelingen omtrent het
partijstandpunt inzake immigratie in het eerder vermelde
autopsierapport. Terwijl het partijhoofdkwartier bekommerd was om het
onvoldoende inclusief taalgebruik betreffende (illegale) immigratie,
was het voetvolk de compromis bereidheid van de partijbazen grondig beu.
Jeb Bush, blind voor deze shift binnen zijn partij, had te laat door
dat de Bush-lijn inzake immigratie met als pronkstuk een legalisering
van de meer dan tien miljoen illegale immigranten niet langer een
Republikeinse voorverkiezing kon winnen.
Toen
Bush in 2014 de illegale grensoversteek van Latijns-Amerikanen
omschreef als een daad van liefde, had niemand door dat (onder meer)
deze attitude hem twee jaar later de partijnominatie zou kosten. Toen
Bush tijdens een debat in 2015 gevraagd werd of hij daar nog steeds
hetzelfde over dacht, antwoordde de oud-gouverneur bevestigend. Hij
voegde eraan toe dat velen van hen geen andere keuze hadden en dat er
een pad naar een legaal statuut moest komen voor de miljoenen
illegalen reeds in het land. Donald Trump publiceerde daarop prompt een
video waarin Bush daad van liefde-uitspraak afgespeeld werd over een
slideshow van politiefotos van illegale immigranten die aangeklaagd of
veroordeeld werden voor moord.
Love
it or hate it, maar voor de voorzienbare toekomst is dit de nieuwe
Republikeinse Partij. Een theekransje met figuren als Trump en Cruz,
aangevuld met nieuwe gezichten als Matt Gaetz (Huis van Afgevaardigden,
Florida), Lauren Boebert (Huis van Afgevaardigden, Colorado) en Josh
Hawley (Senaat, Missouri). En de uitnodiging voor Bush en co? Die ging
wellicht verloren in de post.
Roan Asselman
Roan
Asselman (1996) studeerde rechten (KUL) en vermogensbeheer (EMS). Voor
Doorbraak schrijft hij overwegend over de Amerikaanse politiek.
Omschrijft zichzelf als conservatief in temperament en dus in
gedachtegoed.
*
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Met
wat wijsheden uit de Nieuwe Wereld kunnen we weer de hete brij koelen
van de vernederingen in eigen land. Taalwetten zijn als fopspenen die de
babymond moeten paaien om die tegen het uithongeren - te doen
zwijgen. Zelfs na bijna 200 jaar; d.i. na ruim 5 à 6 generaties van
zogezegd harde Vlaa mse tegenacties, is het enige resultaat dat wij
in een cordon sanitaire als achter prikkeldraad worden afgesloten.
In
een democratisch land, waar de meerderheid van de bevolking door een
criminele bende vreemd-taligen als werkslaven geminoriseerd wordt.
Hoelang
nog, waarde landgenoten? Waarom komt er na de Brexit, geen, Vlamxit?
Wat trouwens een hereniging zou zijn die Vlaanderen in het verleden
altijd voorspoed en welstand heeft gebracht.
Maar in Vlaanderen leven we nu eenmaal op de breuklijn tussen Germaanse werkzaamheid en Francofoon profitariaat
.
Misschien
dat het uiteindelijk aan onze generatie is om netjes vóór de kaap van
de 200-jarige eindmeet de boel de nek om te draaien? Btissel Hoofdstad
aan de meest-biedende verkocht en luchtdicht afgesloten voor alle
uitbreiding richting het Moederland. Na googsten zes maand staan die dan
stamelend en bedelend aan de poort. Om AUB wee te mogen aansluirten..
*
Digitalia
|
