|
DONDERDAG 1 APRIL 2021
500579 - REDDE WIE ZICJ REDDEN KAN
INHOUD
*
DAT
CHINEES GRIEPKE IS ERGER DAN DE MIDDELEEUWSE ZWARTE BUILENEST ALLEEN
AL OMDAT DE MENSHEID ONDERTUSSEN ZOVEEL SLIMMER IS GEWORDEN
*
Vandaag, Witte Donderdag, precies 10 jaar geleden
. Dag op dag
.
Jef Burm, vrome nagedachtenis.
*
http://blog.seniorennet.be/guvaal/
VAKBONDS- EN ANDERE ACTIVITEITEN
*
Ik
kom even terug op de vakbondsactie tegen het feit dat de lonen de
volgende twee jaar niet méér zouden mogen stijgen dan 0,4% bovenop de
index. Die vakbonden gaan er van uit dat er sectoren zijn die ook
tijdens de coronacrisis goed zijn blijven werken en die zoveel winst
hebben gemaakt dat ze kwistig met dividenden zijn gaan strooien, terwijl
de werknemers met een aalmoes tevreden zullen moeten zijn. Ze hebben
niet helemaal ongelijk, maar tegelijkertijd tonen ze weinig solidariteit
met die andere sectoren waar het water aan de lippen staat en waar men
dreigt ten onder te gaan bij ongecontroleerde loonsverhogingen. Denk bv
maar aan de horeca.
Volgens
kredietverzekeraar Euler Hermes (Allianz) riskeren in dit land tegen
het einde van dit jaar zon 23.000 bedrijven failliet te gaan. De
belastingbetaler zal die moeten betalen, samen met de verhogingen van
die sacrosancte index die in geen enkel ander land nog bestaat. Only in
Belgium.
In
werkelijkheid staken de bonden tegen de concurrentiewet van 1996, die
ze destijds zelf mee hebben goedgekeurd en die ervoor moet zorgen dat de
concurrentie positie van de Belgische economie gelijke tred kan blijven
houden met de buurlanden. Die concurrentiewet werd tijdens de regering
Michel wel aangepast i.v.m. de taxshift en het is feitelijk daartegen
dat men nu ageert, niet tegen de wet van 1996 zelf dus, maar tegen de
aanpassing ervan, die gebeurde met de socialisten in de oppositie.
Wat
men helemaal uit het oog verliest is dat de huidige actie volgens
Magnette niet gericht zou zijn tegen de regering, maar tegen de
werkgevers. De bedrijven die er de meeste last van zullen gehad hebben,
zullen echter de overheidsbedrijven zijn (zoals de NMBS en De Lijn) en
het tenslotte weer de belastingbetaler zal zijn die ervoor op zal
draaien.
Niet
alleen met Magnette, die de hete adem van de Waalse communisten in zijn
nek voelt, maar ook met Bouchez die oppositie voert binnen de
meerderheid die hijzelf mee tot stand heeft gebracht, beiden nota bene
partijvoorzitters, heeft paarsgroen+ feitelijk geen andere oppositie
nodig. Nog altijd met dank aan Lachaert en zijn linksliberalen die
paarsgroen (met Bouchez) verkozen boven paarsgeel (zonder Bouchez) én
CD&V, die de aanpassing van de concurrentiewet onder Michel wél mee
goedkeurde en haar bevriende vakbond er nu mee laat tegen ageren. Een
zielige politique politicaille zoals Rik Van Cauwelaert het noemde in
zijn weekeindcolumn van De Tijd.
*
OLIEGROEP WIL BEURSHUIS MERIT CAPITAL OVERNEMEN
*
Michaël Sephiha Stefaan Michielsen David Adriaen
Vandaag om 01:00
-
Minder
dan drie jaar na de overname door de Britse private-equityspeler Duet
Group krijgt Merit Capital alweer een nieuwe eigenaar. Dat vernam De
Tijd van verschillende bronnen.
Nadat
meerderheids aandeelhouder Duet had aangegeven zich te willen
terugtrekken, werd een koper gezocht voor het Antwerpse bedrijf, dat
voor 1,2 miljard euro vermogens van Belgische gezinnen beheert. Enkele
Belgische en buitenlandse spelers hebben het dossier bekeken, maar
uiteindelijk werd een bod van de groep Netoil aanvaard. De Nationale
Bank moet de transactie nog goedkeuren.
"Netoil wil de Antwerpse vermogensbeheerder onderbrengen in beursgenoteerd vehikel. "
De
verrassende koper is, net als Duet, geen partij die al actief is op de
Belgische privatebankingmarkt. Zoals de naam aangeeft, is Netoil vooral
actief in de oliesector. De groep heeft plannen om Merit Capital onder
te brengen in een aparte vennootschap met een beursnotering in
Scandinavië.
Het
zou gaan om een vennootschap die lijkt op de dezer dagen populaire
structuur spac, een beursschelp om overnames van niet-genoteerde
bedrijven te doen. Daarmee wordt ook gekeken naar andere overnames in de
financiële sector in Europa. Hoe de precieze structuur er zal uitzien,
moet later duidelijk worden.
Out of the box
Volgens
de website van het bedrijf is Netoil een Britse vennootschap, maar de
groep heeft ook een adres in het Dubai World Trade Centre (DWTC) in de
Verenigde Arabische Emiraten. Netoil noemt zich op zijn website een
investeringsgroep die out of the box financiële oplossingen uitwerkt
voor projecten en overnames. De groep heeft vooral referenties in olie,
gas en grondstoffen en was betrokken bij de oprichting van de raffinage-
en tankstationgroep Tamoil en de oliepijplijn Sumed naast het
Suezkanaal.
"Sleutelfiguur Roger Edward Tamraz was vroeger betrokken bij heel wat bankendeals en lonkte onlangs naar een Portugese bank. "
Toch
is er ook een link naar de financiële sector. Een van de sleutelfiguren
van Netoil, de investeringsbankier Roger Edward Tamraz, was decennia
geleden betrokken bij heel wat deals in de financiële sector. Op de
website staan vermeldingen van transacties rond de Amerikaanse bankgroep
Comerica, Libanese banken, de Banque de Placements du Zaïre en de
Zwitserse Banca di Partecipazioni e Investimenti.
Recent
dook de naam Tamraz ook op als kandidaat-investeerder voor een groot
belang in de Portugese Bank Eurobic. Voordien waren er media berichten
over interesse in de Letse PNB Banka.
Nieuwe fase
Een
overname van Merit Capital zou een nieuwe fase inluiden bij de
vermogensbeheerder die in 2000 opgericht werd door een reeks liberale
families. Het bedrijf, dat vijf kantoren heeft in Vlaanderen, nam
onmiddellijk na de overname door Duet in 2018 zijn Brugse sectorgenoot
Weghsteen over.
Vorig
jaar kwam Merit Capital in het nieuws door meldingen van grote
transacties met een derde partij zonder medeweten van het bedrijf zelf.
Daarover loopt nog een onderzoek.
Volgens
onze informatie verkoopt niet alleen meerderheids aandeelhouder Duet
zijn aandelen, maar stappen ook de resterende historische
aandeelhouders, een groep met de liberale familie De Backer en de
Nederlandse paardenmiljonair Jan Tops, uit.
De
betrokken partijen hopen dat de deal in de zomer gefinaliseerd kan
worden. De goedkeuring door de toezichthouder Nationale Bank is daarbij
een cruciale factor.
*
VERLEDEN LITERATUURHISTORICUS FREDDY DE SCHUTTER DOODGEZWEGEN
*
Frank Hellemans
De
Antwerpse literatuurcriticus en -historicus Freddy De Schutter (72)
stierf onverwacht in Schoten op 11 maart. Onsterfelijk werd zijn
spraakmakende recensie van Het verdriet van België van Hugo Claus dat
hij eigenlijk onleesbaar vond en alleszins veel te dik. Honderd
zeventig bladzijden in plaats van de bijna achthonderd nu hadden
ruimschoots volstaan, aldus slecht karakter-recensent De Schutter in
1983.
Omstreden,
zeker in academische middens, was zijn driedelige vlot geschreven Het
verhaal van de Nederlandse literatuur. Daarmee was hij wél de laatste
literatuurhistoricus die het aandurfde om op eigen houtje de hele
Nederlandstalige letteren van middeleeuwen tot vandaag de revue te
laten passeren. Faut le faire!
Herculestaak
Toch
vond De Standaard de krant waar hij in de jaren 70 en 80 als
huiscriticus de Vlaamse literatuur volgde het blijkbaar niet nodig om
het overlijden van de literaire ex-medewerker te signaleren. Gelukkig
was er nog het overlijdensbericht zelf waarin de nabestaanden van De
Schutter fijntjes verwezen naar diens activiteit als oud-recensent van
De Standaard der Letteren.
Toch
zal De Schutter dus vooral voortleven als de laatste der
Nederlandstalige literatuurhistorici die zelf een complete
literatuurgeschiedenis bij elkaar schreef. Het eerste deel van De
Schutters verhaal van de Nederlandse literatuur van middeleeuwen tot
barok verscheen in 1992 toen uitgeverij Pelckmans haar eeuwfeest als
uitgeverij vierde. In 1994 en 2000 vervolledigde hij zijn verhaal, dat
vooral over de negentiende eeuw (Multatuli, Gezelle, de Tachtigers, Van
Nu en Straks) heel wat boeiends te vertellen heeft. Met literaire
modernisten, zoals Paul van Ostaijen, had hij weinig op.
Het
is spijtig dat hij in het derde deel de Nederlandstalige letteren na
1945 op een drafje afwerkt, als wou De Schutter eindelijk zo snel
mogelijk komaf maken met zijn herculestaak. Dat hij soms nogal
schoolmeesterachtig uit de hoek komt, is zeker waar. Maar hij had
tenminste de moed om zich aan een goed geschreven synthese voor een
breed publiek te wagen.
Het in plaats van een verhaal
Hij
lag er niet wakker van dat literatuurwetenschappers omwille van het
belabberd wetenschappelijk gehalte zijn werk verketterden, zoals Karel
Porteman toen bijvoorbeeld deed: De Nederlandse literatuurstudie moet
inderdaad tegen dit even ondeskundig als pretentieus verhaal in
bescherming worden genomen. Tja, over pretentie gesproken.
De
Schutter had die kritiek voor kunnen zijn indien hij zijn overzicht
meer bescheiden als een verhaal had gepresenteerd. Wie naar buiten
komt met het verhaal doet inderdaad alsof hij de wijsheid in pacht
heeft. Ondertussen was er een team van elf literatuurprofessoren in
Nederland en Vlaanderen volop bezig om zelf hun verhaal over de
Nederlandse letteren uit de doeken te doen. Uiteindelijk werd deze
universitaire monsteronderneming, royaal gesubsidieerd door de Taalunie,
een project van acht delen in tien boeken die alles samen 6824
bladzijden telt.
Frits
van Oostrom schreef in twee kloeke delen op een meeslepende manier het
verhaal van de middeleeuwse letteren tot 1400. Hugo Brems mocht afronden
met zijn kijk op de Nederlandstalige literatuurgeschiedenis tussen 1945
en 2005. Vooral de manier waarop Brems bepaalde auteurs, zoals zijn
ex-minnares Patricia de Martelaere, doodzweeg, zorgde voor de nodige
opschudding.
Goesting doen krijgen
Toen
ik De Schutter na de publicatie van zijn tweede deel sprak,
onderstreepte hij trouwens dat hij geen naslagwerk wou plegen, maar een
boek dat lezers goesting zou doen krijgen in het ontdekken van
schrijvers of boeken die ze nog niet kenden. En ja, zeker de eerste twee
delen prikkelen nog altijd de nieuwsgierigheid omdat hij met zijn
cultuurhistorische helikopterblik niet te beroerd is om persoonlijke
voorkeuren te laten spelen.
Hij
vond bijvoorbeeld dat het individuele levensgevoel dat met de romantiek
en de negentiende eeuw wordt geassocieerd al in de hoofse middeleeuwse
schone letteren te vinden is. Dat hij daarbij Jacob van Maerlant als een
verzuurde scribent wegzette en de mystieke gedichten van Jan van
Ruusbroec verkoos boven die van Hadewych, zette nog meer kwaad bloed.
Tegendraads en eigenzinnig
Zelfs
muzikant Tom Barman was gecharmeerd door het eigengereide verteltalent
van zijn oud-leraar Nederlands aan het Antwerpse
Onze-Lieve-Vrouwecollege. In zijn debuutfilm Any way the wind blows
bracht hij via het personage Paul Garcin een hommage aan De Schutter. Om
maar te zeggen dat er in de huidige cancelcultuur meer dan ooit
behoefte blijft aan tegendraadse en eigenzinnige literatoren en
kunstenaars. De Schutter verlegde op zijn manier een kleine steen in de
rivier van de literatuur geschiedschrijving.
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Ik
en knauw het ook niet, zelfs niet in de eigen Moedertaal, waarom ons
Volk zich dag-aan-dag laat ringeloren door Vreemde Meesters in Eigen
Land.
Pail
Magniete en Kanniete houdt voet bij stuk: de bazen zijn grote lapsmeren
en zouiden best het land moeten uitgejaagd worden. De PS zorgt wel voor
de pek en de veren.
Het
Parlement alle zes nemen daar gretig nota van en gaan vervolgens
over tot de orde van de dag door verder te regeren alsof er gaan vuiltje
aan de lucht is
..
-
Ziekenhuisbedden
tekort? Dan bestellen ze er toch rap wat bij. Want het doet hun
bankrekening zwellen, en precies daar is het om te doen. Omwille van het
smeer likt de kat de kandeleer.
-
Al op gelet dat gletsjers altijd verder schuiven naar de open zee? Waarin ze vervolgens vergaan
.
*
Digitalia
HOW TO HOLD THE WEST
|
