MAANDAG 22 MAART 2021
*
22/3/2016 Aanslagen Zaentem & Marlbeek

*
500567 AL WIE TEGEN TERRORISME OPKOMT IS NEN VUILEN RACIST
- UD
*
VOOR VREEMDE OVERHEERSERS OPKOMEN IS GOED. OPKOMEN VOOR ONS EIGEN VOLK IS RACISME
.
*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/
*
DE NIEUWE STEVAERT
*
Terwijl
in Nederland bij de verkiezingen van vorige week de partijen naar links
schoven, maar de kiezer hen niet volgde, lanceert bij ons Conner
Rousseau zijn nieuwe socialistische beweging, de Vooruit. Volgens zijn
eigen woorden in enkele interviews in de weekeindkranten, wil hij niet
de spil op links worden in dit land, maar de spil van de politiek tout
court. Hij ziet zich dus in de toekomst als de as waarom alles zal
draaien. En niemand zal er spijt van hebben, want zijn doel is, nog min
nog meer, van dit land het beste land ter wereld te maken. Doet zon
beetje denken aan de actieve welvaartstaat van Verhofstadt en Vande
Lala. Die bleken later alleen actief in het opsouperen van andermans
spaarcenten.
Ons
mateke zal nog veel bokes moeten eten vóór hij daar aan toe zal zijn.
Opvallend is wel dat in de drie bladzijden interview die ik ervan
gelezen heb, het woord Vlaanderen geen enkele keer vermeld wordt.
Integendeel zelfs, hij zegt zeer blij te zijn met de huidige federale
regering, waarbij hij hoopt samen met de PS komaf te maken met wat hij
het amateurisme noemt dat de laatste jaren in de SP.a was geslopen en
wil mensen uit alle windrichtingen enthousiast maken om mee te doen.
Stevaert bis, zeg maar.
In
werkelijkheid zal zijn beweging, net zoals de partij ervoor, niet
leefbaar blijven, tenzij als aanhangsel van de PS, waarbij ze niet veel
meer zal voorstellen dan wat gauche caviar, een strekking die ook in
Frankrijk tot een minimum werd herleid. Dat procentje meer in de laatste
peiling, die verkocht wordt als een overwinning, verdwijnt in het niets
bij de foutenmarge van 3%.


*
CONSUMENTEN VERTROUWEN WEER OP NIVEAU VAN VOOR PANDEMIE
*
De Nieuwstraat in Brussel
Wouter Vervenne
Vandaag om 11:03
*
Het vertrouwen van de Belgische consumenten stijgt sterk omdat de vrees voor een stijging van de werkloosheid vermindert.
De
indicator van het Belgische consumenten vertrouwen klimt in maart naar
-4 punten, tegenover -9 punten in februari. 'Het moreel bij de
consumenten blijft verbeteren en herwint het niveau van voor de
gezondheids crisis', meldt de Nationale Bank in een toelichting.
Ze
merkt op dat de toename van het vertrouwen vooral te danken is aan
optimisme over de vooruitzichten voor de arbeidsmarkt. 'De vrees voor
een toename van de werkloosheid tijdens de komende twaalf maanden is
fors afgenomen.'
Bovendien
werden de consumenten optimistischer over de algemene economische
vooruitzichten en denken ze dat ze meer zullen kunnen sparen. De
prognose over de eigen financiële situatie veranderde niet.


*
In België Ben Je Beter Terrorist Dan Slachtoffer
*
Na de aanslagen van 2016 staan de slachtoffers nog steeds in de kou
Interview - 22/03/2021 Winny Matheeussen - Leestijd 13 minuten
*
Vijf
jaar geleden werd on land opgeschrikt door de aanslagen op de
Luchthaven van Zaventem en de Brusselse Metro. Nic Reynaert was op die
fatale dag aanwezig in het getroffen metrostel in Maalbeek. Als
slachtoffer kent hij de lijdensweg van zijn lotgenoten. Hij daagt op de
vijfde verjaardag de Belgische staat, de MIVB, de luchthaven van
Zaventem en enkele verzekeringsmaatschappijen voor de rechtbank. Want
nog altijd staan de slachtoffers in de kou. Ze zijn in de steek gelaten
door de overheid en bedrogen door de verzekeringsmaatschappijen. Koen
Metsu, volksvertegenwoordiger voor N-VA, beet zich vast in het dossier
en schreef er een boek over.
Geen garantiefonds
We
spreken af in de oude rookkamer van de Senaat, nadat we de gezamenlijke
commissie Binnenlandse Zaken en Justitie rond de aanslagen hebben
bijgewoond. Daar kwamen minister van Binnenlandse Zaken Verlinden
(CD&V) en minister van Justitie Van Quickenborne (Open VLD) een
stand van zaken geven. De laatste had even daarvoor aangekondigd dat er
geen garantiefonds voor slachtoffers komt. Volgens Metsu is dit een
schande.
Het
is voor mij een diffuse week geweest. Enkele dagen geleden dacht ik dat
er schot in de zaak kwam, omdat de federale regering V-Europe
financieel een hart onder de riem gaat steken. Die erkende terreur
slachtoffers-vereniging krijgt 300.000 om begeleiders en coaches aan
te stellen die slachtoffers kunnen begeleiden. Dat is een stap in de
goede richting. Langs de andere kant blijkt dan dat er van het
garantiefonds voor terreurslachtoffers geen sprake meer is. Van
Quickenborne refereert in dat kader aan een wetsontwerp van december
2018, waarin de limiet voor uitkeringen voor slachtoffers wordt
opgetrokken van 25.000,- tot 125.000,-. Dat is absoluut geen
substituut voor het garantiefonds.
Dat
moet er komen om te zorgen dat slachtoffers ogenblikkelijk, snel en
zonder onderscheid worden geholpen. In Frankrijk bestaat dat, in het VK
eveneens. Hun burgers werden de dag nadien bijgestaan, financieel en met
omkadering, om de slachtoffers te ontzorgen, zodat zij zich kunnen concentreren op hun herstel. Dat is fundamenteel.
PTSS en neurologische schade
Reynaert:
De meest mensen krijgen zelfs nog geen 5000,-. Het probleem is dat
er veel informatie wordt achtergehouden. Zo wordt er nergens rekening
gehouden met de neurologische schade. Verzekerings- en controle-artsen
wentelen alles af op psychologische schade, het zogenaamde
posttraumatische stresssyndroom (PTSS). Nochtans zijn de neurologische
gevolgen van ontploffingen gekend in de medische wetenschap.
Ik
heb - op eigen initiatief - drie hersenscans laten uitvoeren. Daaruit
blijkt dat er neurologische schade is. Er zijn functionele stoornissen
in mijn hersenen die het gevolg zijn van die ontploffing. Die gevolgen
zijn goed gedocumenteerd in de Amerikaanse medische literatuur. Ik heb
meer dan duizend artikelen daarover verzameld. Men moet stoppen met te
beweren dat alle gevolgen puur psychologisch zijn. Ze trachten dit weg
te zetten als een vorm van mentale zwakte, die ook nog eens het gevolg
zou kunnen zijn van vroeger opgelopen traumas. Dat speelt in de kaart
van de verzekeringsmaatschappijen. Ze ontkennen en verstoppen het
bestaan van de neuro-biologische kant van ontploffingsletsels.
Cruciale info achterhouden, schade minimaliseren
U
beweert dat daar wetenschappelijk onderbouwde studies over bestaan,
maar dat die verborgen worden gehouden voor de slachtoffers?
Reynaert:
Absoluut. De verzekeringsmaatschappijen weten dat, maar ook de
Belgische staat is hiervan op de hoogte. Wanneer ik die
wetenschappelijke literatuur kan terugvinden, kunnen zij dat evenzeer.
Meer zelfs, België heeft als lidstaat van de NATO toegang tot alle
knowhow die werd vergaard in het kader van militaire missies. Zo is het
geweten dat militairen bij een schiet incident of een explosie binnen 48
uur in een hyperbare kamer moeten worden geplaatst. Dit is noodzakelijk
om te vermijden dat bepaalde zenuwbanen afsterven. Wanneer dit niet
gebeurt treedt definitieve gehoorschade op. Geen enkel slachtoffer heeft
deze behandeling ondergaan. Niemand werd hier zelfs over ingelicht.
Nochtans zijn er voldoende hyperbare kamers ter beschikking om de
slachtoffers binnen de 48 uur te helpen. Er bestaat ook nog een
alternatieve behandeling met een cortisone-injectie. Die heb ik een
maand na datum gekregen. Veel te laat, daardoor heb ik nu definitieve
gehoorproblemen.
Uit
hersenscans is gebleken dat het volume van mijn hippocampus ver beneden
het gemiddelde ligt. Dat is waarschijnlijk te wijten aan de
ontploffing, samen met de continue stress van de laatste jaren. In de
medische literatuur lees ik dat een verkleinende hippocampus het begin
is van Altzheimer. Ik ben nu 37 jaar en ik weet niet waar dit naartoe
gaat.
PTSS
En
toch blijft men volhouden dat al onze schade zuiver psychologisch is,
het gevolg van PTSS. Alles wordt afgeschoven op mentale labiliteit,
zwakte, mogelijk ook het gevolg van vroeger opgelopen traumas. Dat komt
de verzekeringsmaatschappijen goed uit, want zo kunnen ze de schade
minimaliseren. Er wordt geen degelijk medisch onderzoek gedaan bij de
slachtoffers waardoor de echte verwondingen, de neurologische schade,
toegedekt blijft. Daar moeten wij als slachtoffer zelf mee aan de slag.
Ik
geef het voorbeeld van één van de slachtoffers die ik verdedig, een
Hongaarse dame, Elisabeth. Zij stond zeer dicht bij de explosie en werd
getroffen door schrapnel. Zij was de dag van de aanslagen alles kwijt en
lag in het ziekenhuis. Niemand heeft haar behoorlijk opgevolgd. Zij
heeft de eerste vier en half jaar rondgelopen met het idee dat alle
gevolgen te wijten waren aan PTSS. Wij - dat zijn dan de slachtoffers
waarmee ik samenwerk - hebben haar naar een neuroloog, die verbonden is
aan de universiteit van Boston, gestuurd. Die man is gespecialiseerd in
de gevolgen van explosies op het gehoor en de hersenen. Die heeft
vastgesteld dat er ernstige schade is aan het binnenoor en de hersenen.
Dat had ogenblikkelijk na de feiten al moeten worden vastgesteld. Vier
en half jaar lang is haar verteld dat haar problemen te wijten waren aan
psychologische zwakte
het is schrijnend dat ze dit pas nu te weten
komt. Zo zijn er nog tientallen voorbeelden.
Mes op de keel
Metsu:
Ik hoor ook van slachtoffers dat de verzekeringsmaatschappijen hen
eigenlijk het mes op de keel zetten. Zij doen heel de tijd
minimalistische voorstellen terwijl ze voorschotten tot een minimum
beperken. Op een bepaald moment zijn de slachtoffers zo moegetergd dat
ze die voorstellen ten einde raad aannemen om van alle zever af te zijn.
Ze worden dus administratief en kafkaiaans op de knieën gedwongen en
eigenlijk verplicht met een peulschil genoegen te nemen.
Verzekeringsmaatschappijen hebben alle tijd om te procederen en de kat uit de boom te kijken
Reynaert:
Dat is de geijkte strategie. De mensen staan tegenover
verzekeringsmaatschappijen die gerund worden door professionals. Die
hebben een ongelimiteerd budget en alle tijd. Verzekeringsmaatschappijen
hebben alle tijd om te procederen en de kat uit de boom te kijken. Het
slachtoffer daarentegen heeft nog een beperkt aantal kwaliteitsvolle
jaren voor de boeg en zit financieel in de problemen. Die zien het niet
zitten om jaren te procederen en een kwart van hun leven te verliezen.
Op die manier worden ze onder druk gezet om eender welke dading te
tekenen. Alle ondertekende dadingen die ik onder ogen heb gekregen gaan
over belachelijke bedragen, die nooit rekening houden met de
neurologische schade. Ik heb zelfs een dossier gezien waarbij de PTSS
werd vastgesteld door een podoloog. Een voetendokter, godbetert! Met
wiens voeten wordt hier eigenlijk gespeeld?
Geen transparantie bij overheid
Maar
de mensen worden ook niet ingelicht door de Belgische staat. De
slachtoffers hebben recht op een volledige schadeloosstelling door de
verzekeraar, maar ook op een herstelpensioen van de overheid. Dat zijn
twee gescheiden procedures met medische expertises. Voor de medische
expertise bij de overheid moet je geïnformeerd worden over je rechten,
de mogelijke letsels en de gevolgen daarvan op invaliditeit. Die worden
bepaalt in de Optie, de officiële Belgische schaal voor invaliditeit
zoals opgenomen in een oud Koninklijk Besluit uit de jaren 70, dat
echter nergens consulteerbaar is. Nochtans verwijst alle wetgeving en
elke website over de aanslagen naar die Optie. Daar staat ook in welk
percentage invaliditeit wordt toegekend bij PTSS wanneer het sociale
gevolgen heeft. En dat percentage is bepalend voor de rechten die je
krijgt als slachtoffer. Maar als slachtoffer kan je die informatie
nergens vinden. Ze wordt zelfs door de overheid niet meegedeeld. Er
blijft ons niets meer over dan de hulp in te roepen van de rechterlijke
macht, omdat de wetgevende en de uitvoerende macht ons in de steek laat
en in gebreke blijft.
Wanneer wij als maatschappij de rug keren naar de slachtoffers, tref je hen twee keer
Metsu:
De strijd tegen terreur win je in een eerste fase door er te zijn voor
de slachtoffers. Wanneer je die in de kou laat staan, kom je nooit
verder. Die mensen worden namelijk door terroristen misbruikt om de
maatschappij te kwetsen. Wanneer wij als maatschappij de rug keren naar
de slachtoffers, tref je hen twee keer.
Uniek loket en garantiefonds hoognodig
Waar denkt u te landen met uw voorstellen, zoals geformuleerd in het boek?
Metsu:
Die staan zwart op wit in het rapport van de parlementaire
onderzoekscommissie, waar elke partij zich aan verbonden heeft. Niet
enkel in mijn boek. We vragen een uniek loket voor binnenlandse
terreurslachtoffers. Daarvan wordt nu gezegd dat het er is, maar dat het
nog niet werkt. Ja, dan ís het er gewoon niet. Er bestaat een uniek
loket voor Belgische slachtoffers in het buitenland, maar voor die in
eigen land bestaat er vijf jaar na datum nog steeds niets. Elisabeth was
alles kwijt na de explosie. Zelfs haar bankkaarten waren gesmolten. Zij
heeft de eerste weken moeten overleven met giften van kennissen die ze
kon bereiken. Ze kon zelfs haar moeder niet laten overkomen om voor haar
dochter te zorgen terwijl ze in het ziekenhuis lag. Dat is toch
hallucinant?
Het
tweede belangrijke punt is het garantiefonds, waarin een bepaald bedrag
beheert door de overheid moet zitten om slachtoffers snel en
automatisch bij te staan. Dat moet toegankelijk zijn voor ieder
slachtoffer. Je moet kunnen ontzorgen, je moet kunnen helpen bij alle
rompslomp die bij zon dossiers komt kijken. Dat ben je als overheid
verplicht. Je mag de slachtoffers niet in de kou laten staan.
Naïviteit verdwenen
Zal dit lukken vanuit de oppositie?
Metsu:
Ik ben mijn naïviteit verloren wat dat betreft. Zelfs vanuit de
meerderheid lukt het niet om bepaalde logische zaken voor elkaar te
krijgen. Ik verwijs naar mijn voorstel om bij daders van terrorisme
automatisch de Belgische nationaliteit af te nemen indien ze over een
dubbele nationaliteit beschikken. Die mensen hebben zich tegen de
maatschappij gekeerd en hebben besloten om er geen deel meer van uit te
maken. Het verlies van lidmaatschap leek me dan ook logisch, maar zelfs
daar vond ik binnen de vorige regering geen meerderheid voor. In
Nederland is dat wel anders. Daar gaan ze zelfs verder.
Ondertussen
kunnen daders telkens weer de kaart van hun Belgische nationaliteit
trekken wanneer ze in het buitenland in de problemen komen. Zij moeten
geholpen en gerepatrieerd worden. Ik neem het voorbeeld van Noura
Firoud, een Syriëstrijdster die bij volle verstand naar daar is
getrokken en bij ons werd veroordeeld tot vijf jaar hechtenis. Zij is
met haar daar gekregen kinderen teruggekeerd en heeft hier welgeteld
vijf maanden in de gevangenis verbleven. Zij is nu zonder elektronisch
toezicht vrij. Het klinkt als een boutade, maar in België is het beter
om dader te zijn dan slachtoffer. De slachtoffers wachten na vijf jaar
nog steeds op de nodige hulp.
Beter dader dan slachtoffer
Er is dus wel begrip en omkadering voor daders, maar niets voor de slachtoffers?
Reynaert:
Dat lijkt toch zo te zijn. Er komt nu een assisenproces. Daar zullen
bepaalde mensen veroordeeld worden. Daarna moeten die in de maatschappij
reïntegreren. Daarvoor krijgen ze begeleiding van sociale assistenten
en psychologen. Daarentegen moeten de slachtoffers voor hun
herstelpensioen om de vijf jaar voor een commissie verschijnen, met een
advocaat en een technische raadsman. Hun situatie wordt dus om de vijf
jaar herzien. Wij kunnen als slachtoffer dus nooit de aanslagen achter
ons laten, want we worden er vijfjaarlijks mee geconfronteerd, met de
bijkomende angst dat ons herstelpensioen wordt herzien. Ondertussen
moeten we wel definitieve dadingen tekenen bij de verzekeraars
Dat
klopt toch niet? Hoe kan je iets afsluiten wanneer je het om de vijf
jaar moet herzien? En dan heb je het enkel over de slachtoffers met
verwondingen
Definitie slachtoffer moet breder
Familie van slachtoffers zijn ook slachtoffer
Metsu:
De definitie van slachtoffer gaat veel verder dan enkel de
rechtstreeks getroffenen. Ik heb in mijn gemeente Edegem een
brandweerman die op de luchthaven werkte. Die man -een kloeke kerel- kan
niet meer normaal functioneren. De geur van het verbrand vlees raakt
hij niet kwijt. Wat hij daar heeft moeten zien, daar heeft hij nog
steeds nachtmerries van. Ik heb met mensen van de speciale eenheden
mogen praten die daags voor de aanslag betrokken waren bij de inval
waarbij een aantal terroristen werden geneutraliseerd en opgepakt. Zij
kwamen onder vuur te liggen en nadien werd gewoon gezegd om naar de
kazerne te komen om zich klaar te maken voor de volgende opdracht. Dat
zijn geen machines, ook zij kunnen slachtoffer zijn en verdienen alle
hulp. Familie van slachtoffers zijn ook slachtoffer. Je moet dat
slachtofferschap in een brede context bekijken.
Is het ook uw ervaring dat het begrip terreurslachtoffer breder moet worden opengetrokken?
Reynaert:
Absoluut. Ik treed ook op voor enkele politieagenten. Die worden óók
in de steek gelaten. Iedereen wordt systematisch in de steek gelaten. En
dat kan écht niet blijven duren.
Hopen op oplossing
Wat hoopt u te bereiken met de zaak die u nu inleidt tegen de Belgische staat en de andere partijen?
Reynaert:
Mijn zaak komt nu voor op 22 maart. Op 19 april heb ik de inleidende
zittingen voor de andere slachtoffers die ik verdedig tegen de Belgische
staat. Op 11 mei is er de inleidende zitting voor de Franstalige
dossiers die ik behandel. Ik hoop dat de advocaten van de tegenpartijen
gaan oproepen om samen te zitten om te kijken hoe we de problemen kunnen
aanpakken. Anders wordt het een lange procedureslag die jaren gaat
duren. Dan vervallen de tegenpartijen weer in de strategie van moe maken
en financieel uitputten. Maar als het moet, gaan we door tot het
bittere einde.
Ik
hoop ook dat de magistratuur zich bewust is van de sociale noodzaak om
dit geschil op een bevredigende manier op te lossen. Ik ga er van uit
dat zij de ontwijkingsmanoeuvres van bepaalde partijen niet gaan volgen
en honoreren. Het kan zijn dat zij met goede argumenten aankomen, maar
dan is het aan mij om betere tegenargumentatie te voorzien. Ik ga daar
alles aan doen.
Waar staan we nu wanneer er morgen terug een aanslag plaatsvindt?
Metsu: Nergens. We hebben op vijf jaar tijd niets opgelost.
Wanneer er morgen nieuwe slachtoffers komen, staan ze voor dezelfde lijdensweg
Reynaert:
Wanneer er morgen nieuwe slachtoffers komen, staan ze voor dezelfde
lijdensweg. Alleen en zonder hulp. Daar moet dringend verandering in
komen.

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR
*
Democratisch
Mateke daar, de Comèr uit het roemrijke geslacht van zakkenvullers van
grootvader op kleinzoon, die ons zal leren wat n echte Socialist
eigenlijk is. Iemand die van België der Francofonie het gelukkigste land
ter wereld wil maken. Hij zegt daarbij echter niet wie hij bedelt
.Niet
de massa van satellieten, maar de kleine horde Leiders die hun
prinsenleven willen voortzetten op kap van hun kiezers.
De SPa-drinkers werden te mager en hun Führer wil ze nu vooruit sturen in de vuurlinie
van zijn veroverings-tochten naar Rijkdom. Alles wat hij maar dromen kzn, met het geld van anderen.
De Geschiedenis herhaalt zich voortdurend, en altijd zijn er schaapjes die luisteren naar de lokroep van profiteurs.
*
Digitalia
HOW TO HOLD THE WEST

|